28-11-2019, 09:31 PM
"இன்று நான் ஏன் மிகவும் அமைதியற்றவளாக உணர்கிறேன்" என்று மீரா தன்னைத்தானே கேள்வி எழுப்பினாள்.
அவள் இப்படியும் அப்படியும் திரும்பி, திரும்பி படுப்பதால் அவள் அருகில் படுத்திருக்கும் தன் கணவனை எழுப்பிவிட கூடாது என்று கவனமாக இருந்தாள்.
பிரபு போன முதல் சில மாதங்களுக்கு அவன் நினைவு அவ்வளவா வரவில்லை. பிரச்சனையில் மட்டுமே முடிக்க கூடிய உறவு குடும்ப வாழ்க்கைக்கு பாதிப்பு இல்லாமல் முறிந்து போனதில் மனா நிம்மதி அடைந்தாள்.
அனால் அவனை நினைவூட்டும் சூழ்நிலை அங்கே இருந்தது. எனனின் அவர்கள் கள்ள உடலுறவு பெரும்பாலும் அவள் சொந்த வீட்டில் நடந்தது. அதனால் அவள் வீட்டில் எங்கெங்கு சென்றாலும், அவள் பார்க்கும் இடம் அவர்கள் அங்கே சல்லாபித்ததை மறுபடியும் மறுபடியும் ஞாபக படுத்தியது. அதனாலேயே பிரபுவின் நினைவவு மறையாமல் மெல்ல மெல்ல அவள் அனுபவித்து மற்றும் இப்போது இழந்த அந்த இன்பங்களை ஞாபகத்துக்கு வந்தது. அதன் விளைவு ஏக்கங்கள் மெல்ல மெல்ல அதிகரித்து கொண்டு போனது.
அவள் வீட்டின் சோபா பார்க்கும் போது, அவள் அதில் உட்கார்ந்து அதன் ரெஸ்ட் மீது செய்திருக்க, பிரபு அவளை எதிர்கொள்ள, அவள் பக்கத்தில் திரும்பியபடி உட்கார்ந்து அவள் உதடுகளை வெகு நீண்ட நிமிடங்களுக்கு சுவைத்ததை நினைவூட்டியது. அவள் வேண்டாம் பிரபு என்றபடி துவங்கி இருந்தாலும், முத்தமிட்டு கொண்டே அவள் கொழுத்த கலசங்களை சீண்டி அவள் ஆசைகளை திரம்மையாக தூண்டிவிடுவான். பிறகு அவளை அவன் அணைத்தபடி அழைத்து செல்ல அவள் எதிர்ப்பு இல்லாமல் அவனுடன் அவள் படுக்கையறைக்கு காம இன்பங்கள் அனுபவிக்க போய்விடுவாள்.
அவளை தொட்டு தாலி கட்டிய புருஷனுடன் பகிர்ந்துகொள்ளும் அவள் படுக்கையறை மற்றும் மெத்தையை, கள்ள புருஷனுடன் பகிர்ந்து கொல்கிறோம்மே என்று குற்ற உணர்வும் மெல்ல மறைந்தது. ஒரு முறை அவள் வேண்டாம் வேண்டாம் என்று மறுக்கா அவன் வலுக்கட்டாயமாக அந்த சோபாவில் அவளை நிர்வாணம் ஆக்கி அவனும் நிறுவனம் ஆகி அந்த சோபாவிலேயே புணர்ந்தான். வெட்ட வெளிச்சத்தில் இப்படி ஹாலில் உடலுறவு கொள்வது வெட்கமாக இருந்தாலும், கிளிர்ச்சியாக இருந்தது. அவன் புணர்ச்சி எப்போதும் அவளுக்கு அதிகப்படியான இன்பம் கொடுப்பதாக இருந்தாலும் அந்த புது அனுபவம் அவளுக்கு மேலு ஒருபடி பரவசம் கொடுத்தது. அந்த சோபாவில் இப்போது உட்காரும் போது அவள் புருஷன் அங்கே இருக்கும் போது கூட இந்த மீராவுக்கு பல முறை அந்த நினைவு வரும்.
அவளுக்கு அவளுடைய அடைக்கலம் அவளுடைய சமையலறை. அனால் அங்கேயும் அவளுக்கு அவள் நினைவில் இருந்து நிம்மதி கிடைக்கவில்லை. அவள் சமைத்து முடிக்கும் முன்பே வந்துவிடுவான். அவளை சமைக்கவிடாமால் அவன் செய்யும் சில்மிஷங்கள் பொறுக்கமுடியாமல் அவனை திட்டினாலும் அவள் அவன் செய்யும் சேட்டைகளை ரசிப்பாள். இப்படி பாலியல் விளையாட்டுகள் அவள் கணவனுடன் அனுபவித்ததில்லை. அவள் புதிதாக கல்யாணம் செய்த போது அவர்கள் இன்னும் வறுமையில் இருந்தார்கள். சிறிய இல்லம், வருமானம் சிரமப்பட்டு சம்பாரிக்க வேண்டிய நேரம். மேலும் அவள் கணவனின் தாய் அவர்களுடன் உயிரோடு இருந்த நேரம். காதல் சேட்டைகளுக்கு வாய்ப்பும், நேரமும் இல்லாத காலம். வசதி வரும்போது காலம் போய்விட்டது.
இல்லற வாழ்க்கையில் விடுபட்ட காதல் மகிழ்ச்சிகள் பிரபுவிடம் இருந்து கிடைத்தது. அவளுள் புதைந்திருந்த ஏக்கங்களை அவன் எழுப்பி அந்த பலனை அவனே அனுபவித்தான். அவள் சமைக்கும் போது, உதவி செய்கிறரது போல அவளை பின்னால் இருந்து அணைத்தபடி அவள் கைகளை பிடித்து சேர்ந்து அவள் சமைக்கும் உணவை கிண்டுவான். ஆனாலும் அந்த சாக்கில் அவன் பெரும்பாலும் அவள் இன்ப உறுப்புகளை சீண்டுவதில் தான் குறியாக இருப்பான். அவன் பெரிய உறுப்பு அவன் அணிந்து இருந்த ஆடைக்குள் திமிறிக்கொண்டு அவள் பிட்டத்தில் மோதும். சில சமயம் இந்த இன்பத்தில் அவர்கள் மூழ்கி இருக்க சமைக்கும் உணவு தீஞ்சி போனதும் உண்டு. உணவு சூட்டில் வந்ததுபோல அவர்கள் உடல்கள் காம வெப்பத்தில் வெந்து போகும்.
ஒரு முறை அடுப்பு வைத்திருக்கும் மேடையை அவள் பிடித்திருக்க அவள் புடவையை இடுப்பு வரைக்கும் தூக்கி பின்னால் இருந்து புணரும் புது அனுபவம் பிரபு மூலம் தான் முதல் முதலில் மீரா காத்துக் கொண்டாள்.
இப்படி எல்லா இடங்கலும் அவன் செய்த காதல் லீலைகள் நினைவூட்டும் போது அவன் மட்டும் எப்படி மனதில் இருந்து மறைவான. மேலும் இன்றைக்கு பிரபுவின் தந்தை உடல்நலன் விசாரிக்க போகும் பொது அவள் கண்கள் அதே பழைய வீட்டை தானாக தேடியது. அங்கே தானே அவர்கள் இரு வாரங்களுக்கு மேல் சல்லாபிக்காமல் இருந்த பிறகு அவர்கள் உறவை புதுப்பித்த இடம்.
அன்று ஒரு நாள் அவள் கணவன் ஏன் இப்போது எல்லாம் நீ ஜாதிமல்லி வைத்துக் கொள்கிறாய் என்று கேட்ட போது அவருக்கு சந்தேகம் வந்துவிட்டது என்று பயந்தாள். பிரபுவிடம் அதை சொல்ல அவர்கள் உறவு தற்காலிகமாக இரண்டுவாரத்துக்கு மேல் நிறுத்தப்பட்டது. அனால் அவள் கணவன் எந்த ஒரு சந்தேகம் இல்லாது போல இருக்க அவள் அச்சம் மெல்ல மெல்ல குறைய துவங்கியது.
அவரே பிரபுவை கோவிலில் பார்க்கும் போது அழைத்து எங்கே ஆளையே காணும் என்று விசாரிக்கும் போது தான் அச்சம் முழுமையாக போனது. அவளை வெகு நாட்கள் பார்க்க முடியாமல் ஏங்கி கிடக்கிறேன் என்றும், அன்று மாலை மறைந்து இருந்தாலும் அவளை கோவிலில் பார்க்க வரேன் என்று பிரபு அவளுக்கு வீட்டு போனில் சொல்லும் போது அவள் உள்ளம் மகிழ்ச்சியில் துள்ளியது. அவளுக்கும் அவனை பார்க்க ஆசை இருந்தது. அவனை அங்கே கண்டுகொள்ளாமல் இருப்பதுபோல பாவனை காட்டினாலும். அவன் கம்பிர தோற்றத்தை ரசித்து உள்ளம் மகிழ்ந்தாள்.
அப்போது அவளுக்கு கணவன் மேல் இவ்வளவு பாசம் இருக்க எப்படி இன்னொருவன் மேல் இந்த அளவு மோகம் வந்தது என்று புரியாமல் தவித்தாள். பெண்கள் உடல் மட்டும் ஒருவனிடம் கொடுப்பதில்லை, உள்ளத்தையும் சேர்ந்து கொடுத்து விடுவார்கள்.
அவள் அருகில் படுத்திருக்கும் அவள் கணவரை பார்த்தாள். அவரின் களங்கம் இல்லாத முகத்தை பார்த்தாள். அவளுக்கு இதயம் கொஞ்சம் வலித்தது. இவர் எனக்கு என்ன குறை வைத்தார். என்னை இவர் திட்டியது கூட கிடையாது. ஊதாரி தானம் எதுவும் இல்லாமல், அன்பான கணவன், சிறந்த தகப்பனாக விளங்கினார். குடும்ப நலத்துக்கு மட்டுமே பாடுபடுகிறார். இப்படி பட்டவருக்கு நான் துரோகம் மட்டும் செய்யவில்லை. இப்போதும் கள்ள காதலன் நினைவாக இருக்கிறேன். அதை அவள் நினைக்கும் போது அவள் கண்களில் கணீர் வந்தது. தப்பு செய்கிறாய் என்று தெரிந்தும் ஏன் மனம் கேட்கமாட்டீங்குது.
ஒருவேளை எல்லாம் அம்பலம் ஆகிப்போய் நீ புருஷனா காதலனா என்று தேர்ந்து எடு என்று வந்திருந்தால் என்ன செய்திருப்பேன். என் குழந்தைகளுக்கு அப்பா, என்னை மிகவும் பாசத்தோடு பார்த்துக்கொள்பவர், யாருக்கும் தீங்கு செய்யாத நல்ல மனிதர். என் மேலும், என் குழந்தைகள் மேலும் உயிரையே வைத்து இருப்பவர். அது மட்டும் இல்லாமல் எனக்கும் அவர் மேல் மிகுந்த அன்பு இருந்தது. இதை எல்லாம் தற்காலிக சுகத்துக்காக இழக்கலாமா. இந்த அன்பான நல்ல மனிதரை காய படுத்தலாமா? இவருக்கு நான் துரோகம் செய்வது எதுவும் தெரியாது, அதனால் எந்த வலியோ, பாதிப்போ ஏற்படவில்லை என்ற எண்ணமிருந்ததால் மட்டும்மே நான் அந்த கள்ள இன்பங்களை கவலை இன்றி அனுபவிக்க முடிந்தது என்று நினைத்தாள். இவருக்கு எல்லாம் தெரிந்து இருந்தால், இதை அறிந்து காரணத்தால் அவரின் வலியில் துடிக்கும் பரிதாப நிலையை என்னால் பார்த்து சகிக்க முடியுமா, அய்யயோ அதுக்கு பதிலாக செத்து போய்விடுவேன்.
தன் கணவர் மேல் இப்போதைக்கு வந்த இந்த அன்பு பிரபுவின் நினைவை தற்காலிகமாக தள்ளி வைத்தது. அவள் கணவன் நெத்தியில் அன்பாக பூப்போன்ற முத்தம் கொடுத்தாள். அவள் கணவன் நெஞ்சி மேல் கை போட்டு தூங்க முயற்சித்தாள். எப்படியோ தூங்கவும் செய்தாள். அனால் மரு நாள் தன் கணவர் வேலைக்கு போன பிறகு, அவள் குழந்தைகள் டியூஷன் போன பிறகு, சமையல் வேலை முடிந்து ஓய்வு எடுக்கும் போது மீண்டும் பிரபு நினைவு வற்புறுத்திக்கொண்டு அவள் மனதில் புகுந்தது. அவள் சும்மா இருந்தபோது இந்த எண்ணங்கள் அவளை பெரும்பாலும் தொந்தரவு செய்தன. அவள் எண்ணங்கள் பின் நோக்கி போனது. அவன் அவளை எப்படி மயங்கினான் என்ற நினைவுகள் மீண்டும் அவள் மனதில் ஓடியது.
அவன் நெற்றியில் மீரா முத்தமிட்டது சரவணனுக்கு தெரியும். அவன் உண்மையில் அப்போது இன்னும் தூங்கவில்லை. தூங்குவது போல நடித்தான். அவள் தன் கையை அவன் நெஞ்சில் போட்டு தூங்க முயற்சித்தது அவனுக்கு ஒரு மனா நிம்மதி கொடுத்தது. அவள் தனது உணர்ச்சிகளுடன் எவ்வாறு போராடுகிறாள் என்பதை அறியும் போது இதில் அவளுக்கு எப்படி உதவுவது என்று விளங்காமல் தவித்தான். பிரபுவிடம் இருந்து காமம் மட்டும் அவளை பாதிக்கவில்லை, மனதளவிலும் பாதிப்பு ஏற்பட்டு இருக்கு. வெறும் காமம் மற்றும் என்றால் அவன் இனி இங்கே வருவது வாய்ப்பு கடினம் என்று புரிந்த அவள் அந்த கள்ள சுகம் தேடி வேறு அன்னை நாடி இருக்கலாம்.
அவன் ஒன்னும் உடலுறவில் மோசம் இல்லை என்றும் சரவணனுக்கு தெரியும். அவளை உச்சம் அடைய செய்திருக்கான். அவள் உடல் அதிர்வில் இருந்து அது நடிப்பு இல்லை என்று அவனுக்கு தெரியும். இருந்தும் ஒரு ஏக்கம் அவளுக்கு இருக்கு. கணவன் என்ற முறையில் அவனை மீரா காதலித்து இருக்காள். அனால் முதல் முறையாக ஒருவன் விரட்டி விரட்டி காதலிக்க அவளும் காதல் கொண்டிருக்காளோ? அவன் அப்போது எடுத்த முடிவுகள் சரியா என்று இப்போது அவனுக்கு சந்தேகம் வந்தது.
அவன் அவர்களை பிரபு வீட்டுக்கு கொள்ள புறம் பார்த்தபின் அவன் தனியாக பிரபுவை கூப்பிட்டு எச்சரித்து இருக்கலாம். மீராவிடம் இருந்து விலக சொல்லி, அவர்கள் உறவு அவனுக்கு தெரியும் என்று மீராவிடம் சொல்லாமல் இருக்க சொல்லி அப்போதே எல்லாம் தடுத்து இருக்கலாம். அனால் அவர்கள் உறவு அதற்க்கு முன்பே துவங்கிவிட்டது என்று விளங்கியது. அவன் திடிரென்று காரணம் சொல்லாமல் அவளிடம் இருந்து விலகினால் அவளுக்கு சந்தேகம் வந்திருக்கும்.
இதே போல தானே அவன் கடைசியிலும் காரணம் சொல்லாமல் காணாமல் போனான். அப்போது அவளுக்கு சந்தேகம் வந்து இருக்காதா? ஒண்ணே ஒன்று தான், அவனுக்கு வற்புறுத்தல் கல்யாணம் நடந்ததால் அவன் வேறு வழி இல்லாமல் சொல்லிக்காமல் போய்விட்டான் என்று நினைத்திருப்பாள். அவளை அனுபவித்தது வரைக்கும் லாபம், புது பொண்டாட்டி கிடைத்தபின் அவளை கைகழுவிவிட்டு போயிருக்கலாம் என்று கூட அவள் நினைக்க வாய்ப்பிருக்கு. அனால் அப்படி என்றால் மீராவுக்கு பிரபு மேல் வெறுப்பு வந்திருக்கணும், மாறாக அவள் அவன் நினைவாக இருக்கிறாள்.
அல்லது உறவு ஏற்பட்டுவிட்டது என்று எனக்கு தெரிய வந்த பிறகு நான் கண்டுகொள்ளாமல் இருந்திருந்தால் ஒரு கட்டத்தில் அவர்களுக்கு சலிப்பு வந்து தானாகவே பிரிந்து இருக்கலாம். அப்போது மீராவுக்கு இப்போது போல ஏக்கம் இருக்காது. இல்லை அவர்கள் இன்னும் நெருக்கம் ஆகி அவள் அவனுடனே போய் இருந்தால் அவன் நிலைமையும் அவன் பிள்ளைகள் நிலைமையும் என்ன ஆகி இருக்கும். மேலும் ஊரே அவனை கேலியாக பேசும். அவன் ஊரை விட்டு ஓடவேண்டியதாக இருந்திருக்கும் அல்லது தற்கொலை செய்திருக்க வேண்டும். ஆனாலும் அவள் அவனை விட்டு பிரிந்து போகும் அளவுக்கு போக மாட்டாள் என்ற நம்பிக்கை இருந்தது.
இன்னொரு எண்ணமும் அதோடு வந்தது. அவன் கண்டுகொள்ளாமல் இருந்தால் அன்றைக்கு அவர்கள் அந்த பாழடைந்த கோயில் மண்டபத்தில் புணரும் போது, பிரபு பைக் அங்கே இருப்பதை கண்டு பார்க்க வந்த பிரபுவின் தந்தையிடம் கையும் களவுமாக ஆக்கப்பட்டு இருப்பார்கள். அவர் அவர்களை அங்கேயே கொன்னு போட்டிருப்பார். நானும் அவரை தடுப்பதும் அங்கே இருந்திருக்க மாட்டேன்.
இல்லை இல்லை அது நடந்து இருக்காது. அவர்கள் உறவை தடுப்பதற்கு நான் மாரிமுத்து அம்மா சோலையம்மாள் வீட்டுக்கு அழைத்து வராவிட்டால் அவர்கள் இன்பம் அனுபவிக்க வெளியே போய் இருக்க மாட்டார்கள்.
அனால் ஒன்று, மீராவிடம் நேரடியாக கண்டித்து இருந்தால் அவள் தற்கொலை செய்திருப்பாள் என்று நிச்சயமாக நம்பினான்.
சரவணனும் அவளுக்கு உடலுறவில் வரையிட்டி செய்ய முயற்சித்தான். அனால் உடனே வழக்கத்துக்கு மாறாக புது விஷயங்களில் அவன் இறங்கினால் அது சந்தேகத்தை எழுப்பும் என்றும் அச்சம் இருந்தது. ஒரு முறை தான் அவள் தலையை அவன் ஆணுறுப்பு அருகே தள்ளினான். அவள் அப்போது தலையை திருப்பி கொண்டதில் இருந்து அவன் மீண்டும் அதற்க்கு முயற்சிக்கவில்லை. அவள் அதை அந்த கோயில் மணடபத்தில் விரும்பி பிரபுவுக்கு செய்ததை நினைக்கும் போது அவனுக்குள் கோபம் வந்தது. உடனே அதை அடக்கி ஆண்டான்.
காதலனுடன் தயக்கம் இல்லாமல் செய்வது எளிது அனால் கணவனுக்கு எதிர்ப்பு இல்லாமல் உடனே செய்தால் அவர் தப்ப நினைப்பர் என்பதுக்காக அவள் தலையை திருப்பி இருக்கலாம். சரவணன் எந்த நேராதலியும் அவளை எதுக்கும் வற்புறுத்தியது இல்லை. அதனால் இப்போதும் அதை அத்தோடு விட்டுவிட்டான்.
அவளுக்கும் குடும்பத்துக்கும் சந்தோசம் கொடுக்க ,கடையை அவன் கணக்குப் பிள்ளையிடம் இடம் பொறுப்பு கொடுத்துவிட்டு குடுமத்தை டூர் அழைத்து சென்றான். அதிக நேரம் ஆவலுடன் செலவழித்தான். கடையில் இருந்து கூடுதல் நேரம் வீட்டில் ஆவலுடன் இருப்பது. குடும்பத்தை சினிமாவுக்கு அழைத்து செல்வது என்று அவள் மனா ஏக்கத்தை போக்க நினைத்தான். இருந்தாலும் அவ்வப்போது அவள் எதோ பறிகொடுத்தது போல இருந்தாள். அவனுக்கு மேலும் என்ன செய்வது என்று புரியவில்லை.
காலம் தான் தீர்வு சொல்ல வேண்டும் என்று விட்டுவிட்டான்.
மீரா யோசனை பின் நோக்கி போனது. அப்போது ஒரு நாள் அவள் கதவு தட்ட படும் சத்தம் கேட்டது. யார இருக்கும் என்ற யோசனையில் கதவை திறக்க போனாள். அவள் கணவன் கடைக்கு போய்விட்டார், பிள்ளைகள் ஸ்கூலுக்கு போய்விட்டனர். கதவை திறக்க அங்கே முகத்தில் பெரிய புன்னகையோடு பிரபு நின்றுகொண்டு இருந்தான்.
"மதனி இந்த வழியாக போய்க்கொண்டு இருந்தேன், உங்கள் ஞாபகம் வந்தது, அதன் வந்துவிட்டேன்."
"என்னது என் ஞாபகம்மா?," என்று ஆச்சிரியத்தில் கேட்டாள். இவன் என்ன இப்படி தைரியமாக, தன் நண்பனின் மனைவியிடம் இப்படி சொல்லுறான்?
"ஆமாம் மதனி, காப்பி குடிக்க ஆசையாக இருந்தது, அன்றைக்கு உங்கள் காபி குடித்ததில் இருந்து அந்த சுவை நாக்கை விட்டு போகல. அதுவும் இந்த வழியாக போய்க்கொண்டு இருந்தென்ன. உடனே உங்கள் ஞாபகம் வந்தது."
இதற்க்கு முன்பு அவள் கணவன் இருக்கும் போது பலமுறை வீட்டுக்கு வந்திருக்கான். வரும் போது எல்லாம் பிள்ளைகளுக்கு இனிப்பு அல்லது சாக்லேட் வாங்கி வருவான். பிள்ளைகளும் அவனிடம், அங்கிள் அங்கிள் என்று ஒட்டிக்கொண்டது. அவளுக்கும் அவன் ஓரளவுக்கு பழக்கம் ஆனான்.
"சரி, உள்ளே வாங்க," என்று அவனை உள்ளே அழைத்தாள்.
முதல் முறையாக அவள் தனியாக இருக்கும் போது பிரபு வீட்டின் உள்ளே அன்று தான் வந்தான்.
அவள் இப்படியும் அப்படியும் திரும்பி, திரும்பி படுப்பதால் அவள் அருகில் படுத்திருக்கும் தன் கணவனை எழுப்பிவிட கூடாது என்று கவனமாக இருந்தாள்.
பிரபு போன முதல் சில மாதங்களுக்கு அவன் நினைவு அவ்வளவா வரவில்லை. பிரச்சனையில் மட்டுமே முடிக்க கூடிய உறவு குடும்ப வாழ்க்கைக்கு பாதிப்பு இல்லாமல் முறிந்து போனதில் மனா நிம்மதி அடைந்தாள்.
அனால் அவனை நினைவூட்டும் சூழ்நிலை அங்கே இருந்தது. எனனின் அவர்கள் கள்ள உடலுறவு பெரும்பாலும் அவள் சொந்த வீட்டில் நடந்தது. அதனால் அவள் வீட்டில் எங்கெங்கு சென்றாலும், அவள் பார்க்கும் இடம் அவர்கள் அங்கே சல்லாபித்ததை மறுபடியும் மறுபடியும் ஞாபக படுத்தியது. அதனாலேயே பிரபுவின் நினைவவு மறையாமல் மெல்ல மெல்ல அவள் அனுபவித்து மற்றும் இப்போது இழந்த அந்த இன்பங்களை ஞாபகத்துக்கு வந்தது. அதன் விளைவு ஏக்கங்கள் மெல்ல மெல்ல அதிகரித்து கொண்டு போனது.
அவள் வீட்டின் சோபா பார்க்கும் போது, அவள் அதில் உட்கார்ந்து அதன் ரெஸ்ட் மீது செய்திருக்க, பிரபு அவளை எதிர்கொள்ள, அவள் பக்கத்தில் திரும்பியபடி உட்கார்ந்து அவள் உதடுகளை வெகு நீண்ட நிமிடங்களுக்கு சுவைத்ததை நினைவூட்டியது. அவள் வேண்டாம் பிரபு என்றபடி துவங்கி இருந்தாலும், முத்தமிட்டு கொண்டே அவள் கொழுத்த கலசங்களை சீண்டி அவள் ஆசைகளை திரம்மையாக தூண்டிவிடுவான். பிறகு அவளை அவன் அணைத்தபடி அழைத்து செல்ல அவள் எதிர்ப்பு இல்லாமல் அவனுடன் அவள் படுக்கையறைக்கு காம இன்பங்கள் அனுபவிக்க போய்விடுவாள்.
அவளை தொட்டு தாலி கட்டிய புருஷனுடன் பகிர்ந்துகொள்ளும் அவள் படுக்கையறை மற்றும் மெத்தையை, கள்ள புருஷனுடன் பகிர்ந்து கொல்கிறோம்மே என்று குற்ற உணர்வும் மெல்ல மறைந்தது. ஒரு முறை அவள் வேண்டாம் வேண்டாம் என்று மறுக்கா அவன் வலுக்கட்டாயமாக அந்த சோபாவில் அவளை நிர்வாணம் ஆக்கி அவனும் நிறுவனம் ஆகி அந்த சோபாவிலேயே புணர்ந்தான். வெட்ட வெளிச்சத்தில் இப்படி ஹாலில் உடலுறவு கொள்வது வெட்கமாக இருந்தாலும், கிளிர்ச்சியாக இருந்தது. அவன் புணர்ச்சி எப்போதும் அவளுக்கு அதிகப்படியான இன்பம் கொடுப்பதாக இருந்தாலும் அந்த புது அனுபவம் அவளுக்கு மேலு ஒருபடி பரவசம் கொடுத்தது. அந்த சோபாவில் இப்போது உட்காரும் போது அவள் புருஷன் அங்கே இருக்கும் போது கூட இந்த மீராவுக்கு பல முறை அந்த நினைவு வரும்.
அவளுக்கு அவளுடைய அடைக்கலம் அவளுடைய சமையலறை. அனால் அங்கேயும் அவளுக்கு அவள் நினைவில் இருந்து நிம்மதி கிடைக்கவில்லை. அவள் சமைத்து முடிக்கும் முன்பே வந்துவிடுவான். அவளை சமைக்கவிடாமால் அவன் செய்யும் சில்மிஷங்கள் பொறுக்கமுடியாமல் அவனை திட்டினாலும் அவள் அவன் செய்யும் சேட்டைகளை ரசிப்பாள். இப்படி பாலியல் விளையாட்டுகள் அவள் கணவனுடன் அனுபவித்ததில்லை. அவள் புதிதாக கல்யாணம் செய்த போது அவர்கள் இன்னும் வறுமையில் இருந்தார்கள். சிறிய இல்லம், வருமானம் சிரமப்பட்டு சம்பாரிக்க வேண்டிய நேரம். மேலும் அவள் கணவனின் தாய் அவர்களுடன் உயிரோடு இருந்த நேரம். காதல் சேட்டைகளுக்கு வாய்ப்பும், நேரமும் இல்லாத காலம். வசதி வரும்போது காலம் போய்விட்டது.
இல்லற வாழ்க்கையில் விடுபட்ட காதல் மகிழ்ச்சிகள் பிரபுவிடம் இருந்து கிடைத்தது. அவளுள் புதைந்திருந்த ஏக்கங்களை அவன் எழுப்பி அந்த பலனை அவனே அனுபவித்தான். அவள் சமைக்கும் போது, உதவி செய்கிறரது போல அவளை பின்னால் இருந்து அணைத்தபடி அவள் கைகளை பிடித்து சேர்ந்து அவள் சமைக்கும் உணவை கிண்டுவான். ஆனாலும் அந்த சாக்கில் அவன் பெரும்பாலும் அவள் இன்ப உறுப்புகளை சீண்டுவதில் தான் குறியாக இருப்பான். அவன் பெரிய உறுப்பு அவன் அணிந்து இருந்த ஆடைக்குள் திமிறிக்கொண்டு அவள் பிட்டத்தில் மோதும். சில சமயம் இந்த இன்பத்தில் அவர்கள் மூழ்கி இருக்க சமைக்கும் உணவு தீஞ்சி போனதும் உண்டு. உணவு சூட்டில் வந்ததுபோல அவர்கள் உடல்கள் காம வெப்பத்தில் வெந்து போகும்.
ஒரு முறை அடுப்பு வைத்திருக்கும் மேடையை அவள் பிடித்திருக்க அவள் புடவையை இடுப்பு வரைக்கும் தூக்கி பின்னால் இருந்து புணரும் புது அனுபவம் பிரபு மூலம் தான் முதல் முதலில் மீரா காத்துக் கொண்டாள்.
இப்படி எல்லா இடங்கலும் அவன் செய்த காதல் லீலைகள் நினைவூட்டும் போது அவன் மட்டும் எப்படி மனதில் இருந்து மறைவான. மேலும் இன்றைக்கு பிரபுவின் தந்தை உடல்நலன் விசாரிக்க போகும் பொது அவள் கண்கள் அதே பழைய வீட்டை தானாக தேடியது. அங்கே தானே அவர்கள் இரு வாரங்களுக்கு மேல் சல்லாபிக்காமல் இருந்த பிறகு அவர்கள் உறவை புதுப்பித்த இடம்.
அன்று ஒரு நாள் அவள் கணவன் ஏன் இப்போது எல்லாம் நீ ஜாதிமல்லி வைத்துக் கொள்கிறாய் என்று கேட்ட போது அவருக்கு சந்தேகம் வந்துவிட்டது என்று பயந்தாள். பிரபுவிடம் அதை சொல்ல அவர்கள் உறவு தற்காலிகமாக இரண்டுவாரத்துக்கு மேல் நிறுத்தப்பட்டது. அனால் அவள் கணவன் எந்த ஒரு சந்தேகம் இல்லாது போல இருக்க அவள் அச்சம் மெல்ல மெல்ல குறைய துவங்கியது.
அவரே பிரபுவை கோவிலில் பார்க்கும் போது அழைத்து எங்கே ஆளையே காணும் என்று விசாரிக்கும் போது தான் அச்சம் முழுமையாக போனது. அவளை வெகு நாட்கள் பார்க்க முடியாமல் ஏங்கி கிடக்கிறேன் என்றும், அன்று மாலை மறைந்து இருந்தாலும் அவளை கோவிலில் பார்க்க வரேன் என்று பிரபு அவளுக்கு வீட்டு போனில் சொல்லும் போது அவள் உள்ளம் மகிழ்ச்சியில் துள்ளியது. அவளுக்கும் அவனை பார்க்க ஆசை இருந்தது. அவனை அங்கே கண்டுகொள்ளாமல் இருப்பதுபோல பாவனை காட்டினாலும். அவன் கம்பிர தோற்றத்தை ரசித்து உள்ளம் மகிழ்ந்தாள்.
அப்போது அவளுக்கு கணவன் மேல் இவ்வளவு பாசம் இருக்க எப்படி இன்னொருவன் மேல் இந்த அளவு மோகம் வந்தது என்று புரியாமல் தவித்தாள். பெண்கள் உடல் மட்டும் ஒருவனிடம் கொடுப்பதில்லை, உள்ளத்தையும் சேர்ந்து கொடுத்து விடுவார்கள்.
அவள் அருகில் படுத்திருக்கும் அவள் கணவரை பார்த்தாள். அவரின் களங்கம் இல்லாத முகத்தை பார்த்தாள். அவளுக்கு இதயம் கொஞ்சம் வலித்தது. இவர் எனக்கு என்ன குறை வைத்தார். என்னை இவர் திட்டியது கூட கிடையாது. ஊதாரி தானம் எதுவும் இல்லாமல், அன்பான கணவன், சிறந்த தகப்பனாக விளங்கினார். குடும்ப நலத்துக்கு மட்டுமே பாடுபடுகிறார். இப்படி பட்டவருக்கு நான் துரோகம் மட்டும் செய்யவில்லை. இப்போதும் கள்ள காதலன் நினைவாக இருக்கிறேன். அதை அவள் நினைக்கும் போது அவள் கண்களில் கணீர் வந்தது. தப்பு செய்கிறாய் என்று தெரிந்தும் ஏன் மனம் கேட்கமாட்டீங்குது.
ஒருவேளை எல்லாம் அம்பலம் ஆகிப்போய் நீ புருஷனா காதலனா என்று தேர்ந்து எடு என்று வந்திருந்தால் என்ன செய்திருப்பேன். என் குழந்தைகளுக்கு அப்பா, என்னை மிகவும் பாசத்தோடு பார்த்துக்கொள்பவர், யாருக்கும் தீங்கு செய்யாத நல்ல மனிதர். என் மேலும், என் குழந்தைகள் மேலும் உயிரையே வைத்து இருப்பவர். அது மட்டும் இல்லாமல் எனக்கும் அவர் மேல் மிகுந்த அன்பு இருந்தது. இதை எல்லாம் தற்காலிக சுகத்துக்காக இழக்கலாமா. இந்த அன்பான நல்ல மனிதரை காய படுத்தலாமா? இவருக்கு நான் துரோகம் செய்வது எதுவும் தெரியாது, அதனால் எந்த வலியோ, பாதிப்போ ஏற்படவில்லை என்ற எண்ணமிருந்ததால் மட்டும்மே நான் அந்த கள்ள இன்பங்களை கவலை இன்றி அனுபவிக்க முடிந்தது என்று நினைத்தாள். இவருக்கு எல்லாம் தெரிந்து இருந்தால், இதை அறிந்து காரணத்தால் அவரின் வலியில் துடிக்கும் பரிதாப நிலையை என்னால் பார்த்து சகிக்க முடியுமா, அய்யயோ அதுக்கு பதிலாக செத்து போய்விடுவேன்.
தன் கணவர் மேல் இப்போதைக்கு வந்த இந்த அன்பு பிரபுவின் நினைவை தற்காலிகமாக தள்ளி வைத்தது. அவள் கணவன் நெத்தியில் அன்பாக பூப்போன்ற முத்தம் கொடுத்தாள். அவள் கணவன் நெஞ்சி மேல் கை போட்டு தூங்க முயற்சித்தாள். எப்படியோ தூங்கவும் செய்தாள். அனால் மரு நாள் தன் கணவர் வேலைக்கு போன பிறகு, அவள் குழந்தைகள் டியூஷன் போன பிறகு, சமையல் வேலை முடிந்து ஓய்வு எடுக்கும் போது மீண்டும் பிரபு நினைவு வற்புறுத்திக்கொண்டு அவள் மனதில் புகுந்தது. அவள் சும்மா இருந்தபோது இந்த எண்ணங்கள் அவளை பெரும்பாலும் தொந்தரவு செய்தன. அவள் எண்ணங்கள் பின் நோக்கி போனது. அவன் அவளை எப்படி மயங்கினான் என்ற நினைவுகள் மீண்டும் அவள் மனதில் ஓடியது.
அவன் நெற்றியில் மீரா முத்தமிட்டது சரவணனுக்கு தெரியும். அவன் உண்மையில் அப்போது இன்னும் தூங்கவில்லை. தூங்குவது போல நடித்தான். அவள் தன் கையை அவன் நெஞ்சில் போட்டு தூங்க முயற்சித்தது அவனுக்கு ஒரு மனா நிம்மதி கொடுத்தது. அவள் தனது உணர்ச்சிகளுடன் எவ்வாறு போராடுகிறாள் என்பதை அறியும் போது இதில் அவளுக்கு எப்படி உதவுவது என்று விளங்காமல் தவித்தான். பிரபுவிடம் இருந்து காமம் மட்டும் அவளை பாதிக்கவில்லை, மனதளவிலும் பாதிப்பு ஏற்பட்டு இருக்கு. வெறும் காமம் மற்றும் என்றால் அவன் இனி இங்கே வருவது வாய்ப்பு கடினம் என்று புரிந்த அவள் அந்த கள்ள சுகம் தேடி வேறு அன்னை நாடி இருக்கலாம்.
அவன் ஒன்னும் உடலுறவில் மோசம் இல்லை என்றும் சரவணனுக்கு தெரியும். அவளை உச்சம் அடைய செய்திருக்கான். அவள் உடல் அதிர்வில் இருந்து அது நடிப்பு இல்லை என்று அவனுக்கு தெரியும். இருந்தும் ஒரு ஏக்கம் அவளுக்கு இருக்கு. கணவன் என்ற முறையில் அவனை மீரா காதலித்து இருக்காள். அனால் முதல் முறையாக ஒருவன் விரட்டி விரட்டி காதலிக்க அவளும் காதல் கொண்டிருக்காளோ? அவன் அப்போது எடுத்த முடிவுகள் சரியா என்று இப்போது அவனுக்கு சந்தேகம் வந்தது.
அவன் அவர்களை பிரபு வீட்டுக்கு கொள்ள புறம் பார்த்தபின் அவன் தனியாக பிரபுவை கூப்பிட்டு எச்சரித்து இருக்கலாம். மீராவிடம் இருந்து விலக சொல்லி, அவர்கள் உறவு அவனுக்கு தெரியும் என்று மீராவிடம் சொல்லாமல் இருக்க சொல்லி அப்போதே எல்லாம் தடுத்து இருக்கலாம். அனால் அவர்கள் உறவு அதற்க்கு முன்பே துவங்கிவிட்டது என்று விளங்கியது. அவன் திடிரென்று காரணம் சொல்லாமல் அவளிடம் இருந்து விலகினால் அவளுக்கு சந்தேகம் வந்திருக்கும்.
இதே போல தானே அவன் கடைசியிலும் காரணம் சொல்லாமல் காணாமல் போனான். அப்போது அவளுக்கு சந்தேகம் வந்து இருக்காதா? ஒண்ணே ஒன்று தான், அவனுக்கு வற்புறுத்தல் கல்யாணம் நடந்ததால் அவன் வேறு வழி இல்லாமல் சொல்லிக்காமல் போய்விட்டான் என்று நினைத்திருப்பாள். அவளை அனுபவித்தது வரைக்கும் லாபம், புது பொண்டாட்டி கிடைத்தபின் அவளை கைகழுவிவிட்டு போயிருக்கலாம் என்று கூட அவள் நினைக்க வாய்ப்பிருக்கு. அனால் அப்படி என்றால் மீராவுக்கு பிரபு மேல் வெறுப்பு வந்திருக்கணும், மாறாக அவள் அவன் நினைவாக இருக்கிறாள்.
அல்லது உறவு ஏற்பட்டுவிட்டது என்று எனக்கு தெரிய வந்த பிறகு நான் கண்டுகொள்ளாமல் இருந்திருந்தால் ஒரு கட்டத்தில் அவர்களுக்கு சலிப்பு வந்து தானாகவே பிரிந்து இருக்கலாம். அப்போது மீராவுக்கு இப்போது போல ஏக்கம் இருக்காது. இல்லை அவர்கள் இன்னும் நெருக்கம் ஆகி அவள் அவனுடனே போய் இருந்தால் அவன் நிலைமையும் அவன் பிள்ளைகள் நிலைமையும் என்ன ஆகி இருக்கும். மேலும் ஊரே அவனை கேலியாக பேசும். அவன் ஊரை விட்டு ஓடவேண்டியதாக இருந்திருக்கும் அல்லது தற்கொலை செய்திருக்க வேண்டும். ஆனாலும் அவள் அவனை விட்டு பிரிந்து போகும் அளவுக்கு போக மாட்டாள் என்ற நம்பிக்கை இருந்தது.
இன்னொரு எண்ணமும் அதோடு வந்தது. அவன் கண்டுகொள்ளாமல் இருந்தால் அன்றைக்கு அவர்கள் அந்த பாழடைந்த கோயில் மண்டபத்தில் புணரும் போது, பிரபு பைக் அங்கே இருப்பதை கண்டு பார்க்க வந்த பிரபுவின் தந்தையிடம் கையும் களவுமாக ஆக்கப்பட்டு இருப்பார்கள். அவர் அவர்களை அங்கேயே கொன்னு போட்டிருப்பார். நானும் அவரை தடுப்பதும் அங்கே இருந்திருக்க மாட்டேன்.
இல்லை இல்லை அது நடந்து இருக்காது. அவர்கள் உறவை தடுப்பதற்கு நான் மாரிமுத்து அம்மா சோலையம்மாள் வீட்டுக்கு அழைத்து வராவிட்டால் அவர்கள் இன்பம் அனுபவிக்க வெளியே போய் இருக்க மாட்டார்கள்.
அனால் ஒன்று, மீராவிடம் நேரடியாக கண்டித்து இருந்தால் அவள் தற்கொலை செய்திருப்பாள் என்று நிச்சயமாக நம்பினான்.
சரவணனும் அவளுக்கு உடலுறவில் வரையிட்டி செய்ய முயற்சித்தான். அனால் உடனே வழக்கத்துக்கு மாறாக புது விஷயங்களில் அவன் இறங்கினால் அது சந்தேகத்தை எழுப்பும் என்றும் அச்சம் இருந்தது. ஒரு முறை தான் அவள் தலையை அவன் ஆணுறுப்பு அருகே தள்ளினான். அவள் அப்போது தலையை திருப்பி கொண்டதில் இருந்து அவன் மீண்டும் அதற்க்கு முயற்சிக்கவில்லை. அவள் அதை அந்த கோயில் மணடபத்தில் விரும்பி பிரபுவுக்கு செய்ததை நினைக்கும் போது அவனுக்குள் கோபம் வந்தது. உடனே அதை அடக்கி ஆண்டான்.
காதலனுடன் தயக்கம் இல்லாமல் செய்வது எளிது அனால் கணவனுக்கு எதிர்ப்பு இல்லாமல் உடனே செய்தால் அவர் தப்ப நினைப்பர் என்பதுக்காக அவள் தலையை திருப்பி இருக்கலாம். சரவணன் எந்த நேராதலியும் அவளை எதுக்கும் வற்புறுத்தியது இல்லை. அதனால் இப்போதும் அதை அத்தோடு விட்டுவிட்டான்.
அவளுக்கும் குடும்பத்துக்கும் சந்தோசம் கொடுக்க ,கடையை அவன் கணக்குப் பிள்ளையிடம் இடம் பொறுப்பு கொடுத்துவிட்டு குடுமத்தை டூர் அழைத்து சென்றான். அதிக நேரம் ஆவலுடன் செலவழித்தான். கடையில் இருந்து கூடுதல் நேரம் வீட்டில் ஆவலுடன் இருப்பது. குடும்பத்தை சினிமாவுக்கு அழைத்து செல்வது என்று அவள் மனா ஏக்கத்தை போக்க நினைத்தான். இருந்தாலும் அவ்வப்போது அவள் எதோ பறிகொடுத்தது போல இருந்தாள். அவனுக்கு மேலும் என்ன செய்வது என்று புரியவில்லை.
காலம் தான் தீர்வு சொல்ல வேண்டும் என்று விட்டுவிட்டான்.
மீரா யோசனை பின் நோக்கி போனது. அப்போது ஒரு நாள் அவள் கதவு தட்ட படும் சத்தம் கேட்டது. யார இருக்கும் என்ற யோசனையில் கதவை திறக்க போனாள். அவள் கணவன் கடைக்கு போய்விட்டார், பிள்ளைகள் ஸ்கூலுக்கு போய்விட்டனர். கதவை திறக்க அங்கே முகத்தில் பெரிய புன்னகையோடு பிரபு நின்றுகொண்டு இருந்தான்.
"மதனி இந்த வழியாக போய்க்கொண்டு இருந்தேன், உங்கள் ஞாபகம் வந்தது, அதன் வந்துவிட்டேன்."
"என்னது என் ஞாபகம்மா?," என்று ஆச்சிரியத்தில் கேட்டாள். இவன் என்ன இப்படி தைரியமாக, தன் நண்பனின் மனைவியிடம் இப்படி சொல்லுறான்?
"ஆமாம் மதனி, காப்பி குடிக்க ஆசையாக இருந்தது, அன்றைக்கு உங்கள் காபி குடித்ததில் இருந்து அந்த சுவை நாக்கை விட்டு போகல. அதுவும் இந்த வழியாக போய்க்கொண்டு இருந்தென்ன. உடனே உங்கள் ஞாபகம் வந்தது."
இதற்க்கு முன்பு அவள் கணவன் இருக்கும் போது பலமுறை வீட்டுக்கு வந்திருக்கான். வரும் போது எல்லாம் பிள்ளைகளுக்கு இனிப்பு அல்லது சாக்லேட் வாங்கி வருவான். பிள்ளைகளும் அவனிடம், அங்கிள் அங்கிள் என்று ஒட்டிக்கொண்டது. அவளுக்கும் அவன் ஓரளவுக்கு பழக்கம் ஆனான்.
"சரி, உள்ளே வாங்க," என்று அவனை உள்ளே அழைத்தாள்.
முதல் முறையாக அவள் தனியாக இருக்கும் போது பிரபு வீட்டின் உள்ளே அன்று தான் வந்தான்.