22-01-2019, 07:56 PM
(This post was last modified: 25-02-2020, 10:22 AM by Black Mask VILLIAN. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
@ MAY-2017,(முதல் ஆண்டி அனுபவம்)
21 வயசான நம்ம பையன காலேஜ் படிக்கும் போது ஒரு பொன்னு கூட லவ் பன்னல, ஆனா நாம்ம பையன் 15க்கும் மேல பொன்னுங்கல ப்ரப்போஸ் பன்னிட்டான், அப்டியும் ஒரு பொன்னையும் மடக்க முடியல. அப்புரம் பொன்னுங்கல மடக்குரதுக்கு முன்னால அவங்க அம்மாங்கல மடக்க ட்ரை பன்னான்.அருண் நினைசி கூட பாக்கல ஆண்ட்டிளெல்லம் இவ்லொ ஈசியா மடிக்க முடியும்னு. அதுக்கு காரணம் வயசானதால தன்னோட பொண்ட்டாட்டிகள சரியா கவனிக்காம அவங்க புருஷனுங்க விட்டது தான்னு அப்போ அவ்னுக்கு புரியல, அனுபவத்துல புரிஞ்சிக்கிட்டான்.
(நீங்க இப்போ கதை எழுதுர என்ன பாத்து கேக்களாம் பிரேமா அருணோட பிரண்டோட அம்மா தானடானு. அவனுக்கு ஒரு அக்காவும் இருக்கா அவ பேரு சுகந்தா)
அருணோட நண்பன் பேரு குட்டி. பள்ளியில் ம்ட்டுமே தன் கூட படிச்ச குட்டி-ய பாக்க அவனோட வீட்டுக்கு போகும் போதெல்லம் நம்ம பையன் அருண் அவனோட அக்கா சுகந்தா-வ சைட் அடிகுரதும், அவழோட அழக ரசிகுரதுமா இருப்பான். அது தெரிஞ்சும் கண்டுக்காம இருப்ப நம்ம சுகந்தா. அவளுக்கும் ஆசை இல்லாம இல்ல வயசு வித்தியசம் தான் அவள் அருண் கிட்ட இருந்து பிரிச்சி வச்சிது.(பின்ன சும்மாவா 6-வயசு வித்தியாசம் ஆச்சே). இப்படி ஒருத்தன் தன் அழக ரசிக்குரது எந்த பொன்னுக்கு தான் பிடிக்காது?(எல்லா பொன்னுங்கலுக்கும் பிடிக்கும், ஆனா எந்த பொன்னும் வெளிய காமிசிக்குரதில்லை ஏன்னா தப்பா நெனைச்சிப்பாங்கலோன்ற பயம்)
சுகந்தா-வுக்கு அப்போ வயசு 26. நல்ல கலர் அவ அம்மா பிரேமா-வ போலயே. 34 இன்சு முலையும்,28 இன்சு இடுப்பும், 36 இன்சு சூத்துமாய் ஆளை அசர வைப்பாள். தன் ப்ள்ளி பருவத்திலிருந்தே தன் நண்பண் குமாரை காதலித்து வந்தாள்.பின்பு குமாரையே தனது 27-ம் அகவயில் திருமணம் முடிந்து கொண்டாள்.(இப்போ அது தேவயில்லை)
பிரேமா வெள்ளையும் மஞ்சளும் கலந்த நிறமாய், தன் 44 வயதிலும் 36 இன்சு முலையும் பெறுத்த இடுப்பும், திருமணம் ஆனது முதல் இறக்கும் வரை தன் கணவனிடம் வாங்கிய ஓலின் காரண்மாய் பெறுத்த சூத்தும், தொடையுமாய் எந்த வயது ஆண்களையும் தன் மீது காம இச்சை கொள்ளத்தூண்டும் அளவிற்க்கு ஓங்காரமாய் இருப்பாள்.
அருண் விரித்த வலை தன் மகளுக்கு என தெரியாமல் தான் விழுந்து அவனிற்கு காம விருந்து படைத்தாள். அன்றில் இருந்து ருசி கண்ட பூனையாய் அவளின் பால் வரத முலையை பிதுக்கி உறிந்து கொண்டு திறிகிரான்.
இப்படியாக ஒரு நாள் தன் காம வலையை சுகந்தா மீது வீசி கொண்டிருந்த நேரம், சுகந்தா எப்பொதும் போல் கண்டு கொள்ளாமல் தன் அங்கங்களை தாராளமாக அவன் கண்ணிற்கு விருந்தாக்கி கொண்டிருந்தாள். அருண் அப்போது மினி ஸ்கேர்ட் அணிந்து புக் படித்து கொண்டிருந்த சுகந்தாவின் தொடைகளையே ஆ-வென பார்த்து கொண்டிருந்தான். அதை கவனித்த சுகந்தா கேட்டாள். (மனதினுள் ரசித்தாலும் வெளியில் கோபம் வந்தவளாய் கேட்டாள்)
சுகந்தா: டேய் நான் உன் உனக்கு யாரு?
அருண்: சுகந்தா….
சுகந்தா: என் பேர கேக்கல,
அருண்: ஓ……… அத கேட்டிங்கலா.. என் பிரண்டோட அக்கா
சுகந்தா: அப்போ உனக்கு?
அருண்: எனக்கு என்ன!!
சுகந்தா: உன் பிரணோட அக்கா-ன உனக்கும் அக்கா மாதிரி தான
அருண்: அக்கா மாதிரி தான், ஆனா அக்கா-நு ஒத்துக்க முடியாதே
சுகந்தா: உனக்கும் அக்கா தான், அதனால கொஞ்சம் மரியாதையா,இடைவெளி விட்டு பழகு. நான் அக்கா-ன்ரத உன் மனசுல நிருத்திக்க முதல.
அருண்: இப்பொ ஏன் இந்த வெட்டி பேச்சி, நான் என்ன அப்டி உங்க கிட்ட மரியாத குறைவா பண்ணேன்?
சுகந்தா: அப்போ சார்-க்கு என்ன பண்ணிங்கனு தெரியதுல்ல’ என்றாள் சற்று கோபமாய்.
சுகந்தா-வின் கோபமான குரளை கேட்டு ஓடி வந்தாள் பிரேமா.
பிரேமா: என்னடி ஆச்சி இப்போ? ஏன் இப்டி கத்துற?
உடனே நிலைமையை சமாலிக்க
ஆனாலும் அவள்ன் மனதில் ஒரு உருத்தல் “ நமக்கும் அருணின் மீது ஈர்ப்பு இருந்தும் நாம வயசு காரணமா தான் வெளில காமிசிக்காம இருக்கோம், இப்போ எதுக்கு அவன் மேல கோபம் வந்த மாதிரி நடிச்சோம். சே……. என்ன வாழ்க்கடா பொன்னுங்களால புடிசத கூட செய்ய முடியலயே” என்று புலம்பியவாறே தன் அறையில் சென்று பூட்டிக்கொண்டாள்.
அவள் அறை பூட்டும் சத்தம் கேட்டதும் பிரேமா அருணுடன் வினவினாள்.
பிரேமா: நீ என்னடா செஞ்சே?
ஆருண்: நான் ஒன்னும் பன்னல ஆன்ட்டி, திடீர்னு அவங்க என் மேல கோவப்படுராங்க.
பிரேமா: அதானே நீ ஒன்னும் பன்னலியே, நீ எப்பயும் பாக்க மட்டும் தானே செய்வ ----இதனை கெட்டு அருண் அதிர்ந்தாலும் சமலிக்கும் விதமாய்
அருண்: நான்… நான்…. என்ன பாத்தேன்?
பிரேமா: ம்….. நடிக்காதடா…….. நீ என்னத்த பாத்தனு நான் சொல்லவா?
அருண்: …………………. (பதில் பேசாது தலை குனிந்து நின்றான்)
பிரேமா: என்னடா.. பேச்சயே காணோம்????..... நான் சொல்லவானு கேட்டேன்.
அருண்: நான் என்ன செஞ்ஜேன்-என்றான் பதிலுக்கு
பிரேமா: அவளயே உத்து பாக்கல?(என்றாள் குரும்பு சிரிப்புடன்)
அதனை கேட்டு சற்று அதிர்ந்தாலும் பிரேமா-வின் சிரிப்பினால் சற்று ஆறுதல் அடைந்தான்.......
அருண்: இல்ல ஆண்ட்டி……. அது வந்து……. அவங்க என்ன புக் படிக்குராங்கனு பாத்தேன்- என்று அசடு வழிந்தான்
பிரேமா: அவ என்ன புக்க தொடைலயும் மாருல-யுமா வச்சி படிச்சா?
அருண்: அது அது………….அது
பிரேமா: நிறுத்து அரூண் நீ பாத்த நான் முன்னாடியே பாத்துட்டென்
அருன்: ………………………………. (சொல்வதறியாது முழித்து கொண்டிருந்தான்)
பிரேமா:: இப்போ மட்டும் இல்ல, நீ பள்ளி படிக்கும் போதிலிருந்தே இங்க வரும் போது இதயே தான் பண்ற.
-இதனை கேட்டு திகைத்தான் அருண், என்னடா இந்த ஆண்ட்டி ரொம்ப வருஷமா நம்மலயே கவனிச்சிருக்காங்களேனு.
பிரேமா: அப்போ-லாம் நீ எப்பயாச்சும் தான் வருவ அதான் கேக்கல, அப்புரம் இந்த வயசுல எல்லா பசங்கலுக்கும் பொன்னுங்கல இப்டி பாக்குரது பிடிக்குது, ஏன்னா வயசு அப்டிடா…..
அருண்: சாரி…. ஆண்டி
பிரேமா: இதுக்கு ஏன்டா சாரி கேக்குர, நீயும் வயசு பையன் தானடா! காலா காலத்துல உங்கலுக்கு யாரும் கல்யானம் பன்னி வைக்காததால இப்டி ஆயிட்டிங்கடா….
அருண்: ………………………………………….
பிரேமா: உனக்கு ஒன்னு தெரியுமா, உனக்கு என்ன வயசுனு சொல்லு
அருண்: 21 முடிய போகுது ஆண்டி. ஏன்?
பிரேமா: எனக்கு கல்யாணம் ஆகும் போது உன் பிரண்டோட அப்பாக்கு வயசு என்னனு தெரியுமா?
அருண்: தெரியாது ஆண்டி
பிரேமா: 20 தான்டா. ஆனா பக்குரதுக்கு பெரிய ஆல் போல இருப்பாரு
அருண்: ஆமா ஆண்டி, நானும் பாக்கும் போதெல்லாம் ஏனோ ரொம்ப வருஷமா ஒரே மாதிரியே எந்த சேஞ்சும் இல்லாம இருந்தாங்க
பிரேமா: ஆமா டா….. ஆனா இப்போ அவரே இல்லியேடா….
அருண்: சாரி ஆண்ட்டி உங்கள கஷ்டபடுத்திட்டென்
பிரேமா: அப்படி இல்லடா, அவரு இருக்கும் போது எந்த கஷ்டத்தையும் தரல, என்னயும் சந்தொஷம கவச்சிருந்தாரு. ஆனா இப்போ? (என்று முகம் சுருங்கினாள்)
அருண்: என்ன ஆண்ட்டி நீங்க சந்தோஷமா சிரிச்ச முகமா தானே இருப்பிங்க?
பிரேமா: சிரிப்பு வேர சந்தோஷம் வேற-நு இப்போ புரிஞ்சிருச்சிடா.
அருண்: என்ன ஆண்ட்டி சொல்ரிங்க சிரிப்பும், சந்தொஷமும் வேர வேரயா?
பிரேமா: ஆமாடா…… ----(என்றாள் சோகமும் காகாகாமமும் கலந்த முகபாவனையுடன்)
அருண்: அப்போ சொல்லுங்க ஆண்ட்டி, நான் உங்கல சந்தொஷபடுத்துரேன்
பிரேமா: உனக்கு சந்தோஷத்துக்கு அர்த்தமே தெரியல, அப்புரம் எப்புடி என்ன சந்தோஷபடுத்துவ –என்றாள் சிரிப்புடன்
அருண்: அது……….அது…………..
பிரேமா: முதல அதுக்கு அர்தம் கத்துகிட்டு வந்து சொல்லு அப்ரம் பாக்கலாம் -----என்று சிரித்து கொண்டே எழுந்து கிச்சன் பக்கம் சென்றாள்
எவ்வளவு யோசீத்தும் அதற்கு பொருள் தெரியாமல் விழித்து கொண்டிருந்தான். அப்போது வீட்டினுல் நுழைந்த குட்டி அருணை கண்டு கேட்டான்.
குட்டி: என்ன வருங்கால இஞ்சினியரே என்ன யோசனை?
(ஆம், அருண் எஞ்சினியரிங் முடிச்சி அடிஸ்னல் கோர்ஸ் ப்ண்ணிட்டு இருக்கான்)
அருண்: ஒன்னும் இல்ல வாத்தியாரே, ஒரு சின்ன சந்தேகம்
குட்டி: என்னனு கேலு நான் க்ளியர் பன்னுரேன்
அருண்: விடு மச்சா என்னாலயே முடில நீ எப்டி?
குட்டி: குழப்பத்துடனே விழித்தான் குட்டி
அருண் யோசித்தான் “ஆமா குட்டி தான் வாத்தியார் ஆச்சே ஒரு வேளை தெரிஞ்சிருகுமோ.எதுக்கும் கேட்டு பாப்போம். உன்மையை சொல்ல வேணாம் டவுட் கேக்குரதுக்கு முன்னாடி சின்ன டெஸ்ட்-நு சொல்லி நம்ம கேல்விய கேட்ர வேண்டிய தான்” என்று நினைத்து கொண்டே கேட்டான்.
அருண்: சரிடா…. அதுக்கு முன்னாடி ஒரு சின்ன டெஸ்ட், எனக்கு சந்தேகம் வார்த்தைல தான் அதனால நீ நான் கேக்குரதுக்கு முதல பதில் சொல்லு
குட்டி: ஓகே…… கேளு
அருண்: சிரிப்புக்கும் சந்தோஷத்துக்கும் என்ன வித்தியாசம்?
குட்டி: ஹா……… ஹா……… ஹா………… (ஸிரித்தான்)
அருண்: இவன் கிட்ட கேட்டது தப்பா போச்சோ?, ஏண்டா சிரிக்குர
குட்டி: நீ கேட்ட கேள்விக்கு பதில் சொல்ரேன், இன்னொருக்கா கேளு
அருண்: சிரிப்புக்கும் சந்தோஷத்துக்கும் என்ன வித்தியாசம்?(என்றான் சற்று கோபமாய்)
அப்போது சமய்லறையிலிருந்து வெளி வந்த பிரேமா,அருணிடம் தான் கேட்ட கேள்வியை தன் மகனிடமே கேட்கிறானே என்று பிரமித்தாள். ஆயினும் இருவரையும் தாண்டி சென்று அருணை கண்டிபது போல் சைகை செய்து சற்று கோபத்துடன் சென்றாள்.
குட்டி: சரி மச்சான், சிரிப்புனா வெறும் சிரிப்பு தான். சந்தோஷம்னா 2 அர்தம்
அருண்: அப்டி என்ன?
குட்டி: அப்போ இதுக்கு நீ பதில் சொல்லு. இந்த கேள்வியை யாரு கேட்டா,ஆணா? பெண்ணா?
அருண்: நான் தான் சும்மா கேக்குரேன் சொல்லு டா…..
குட்டி: சமாலிக்காம சொல்லு
-அந்த நேரம் பாத்து குட்டி-க்கு அவனோட லவ்வர் கிட்ட இருந்து போன் வர பேச போனான். போகும் போது அவசரமா சொன்னான்
குட்டி: சந்தோஷம்னா மேட்டர்-நும் அர்த்தம்டா-நு அருண் காதுல சொல்லிட்டு போனான். போனவன் அவன் ரூம்ல போய் கதவ மூடிக்கிடான்.
இப்போ தனியா ஹால்ல இருந்து யோசிச்சான் அருண்,
அவன் போனதும் தான் புரிஞ்சிது ஓஹோ…… ஆண்ட்டி காஞ்சி போய் இருக்குராங்க நம்மல மாவாட்ட கூப்புடுரன்ங்க-னு. இது சரியா வருமா? நாம சுகந்தா-வ தான போட நெனைச்சோம் இப்பொ அவங்க அம்மாவே எல்லாம் தெரிஞ்சும் நம்மல கூப்டுராங்களே-நு ஒரே குழப்பம்.
ஒரு வேளாய் நாம சுகந்தா-வ ரசிக்குரத ரொம்ப நாளாகவனிச்ச தால அத பாத்து ஆண்டி-யும் சூடாயிட்டாங்களோ!!!.... சரி ஆனது ஆகட்டும் முதல்ல அவங்க மனசுல என்ன இருக்குதுனு தெரிஞ்சிப்போம் அப்புறம் அவங்கல குமுறுவோம். ஆண்ட்டி வேர லேடிஸ் க்ளப் மெம்பர்,முடிஞ்சா அவங்கள வச்சே மற்ற ஆண்ட்டிகள ருசி பாத்துர வேண்டிய தான்.சரி போய் ஆண்ட்டிய பாப்போம் என்று எழுந்து நேரத்தை பார்த்தான் மணி மதியம் 12 என காட்டியது.
தனது வீட்டிற்கு போகலாம் என கிளம்பியவன் கிச்சனை அடுத்து இருந்த பிரேமா-வின் அறையை எட்டி பார்த்தான். அறையின் கதவு பூட்டப்படாமல் சற்று விள்கி இருந்ததும் அருணின் மனதில் ஒரு சிறிய பொறி தட்டியது. மெதுவாக சென்று எட்டிப் பார்த்தான். அங்கு பிரேமா கட்டிலின் ஒருகளித்து படுத்து கொண்டு யாருக்கும் தெரியாதவாறு தன் அந்தரங்க பிரதேசததை தேய்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
யாரோ தன்னை கவனிப்பதை அறிந்த பிரேமா எழுந்து பார்த்தால் அங்கு அருண் நிற்ப்பதை கவனித்து “உள்ளே வாடா, ஏன் வாசலிலே நிக்குர” என்றாள். சற்று தயங்கியபடியே உள்ளே சென்றான்.
21 வயசான நம்ம பையன காலேஜ் படிக்கும் போது ஒரு பொன்னு கூட லவ் பன்னல, ஆனா நாம்ம பையன் 15க்கும் மேல பொன்னுங்கல ப்ரப்போஸ் பன்னிட்டான், அப்டியும் ஒரு பொன்னையும் மடக்க முடியல. அப்புரம் பொன்னுங்கல மடக்குரதுக்கு முன்னால அவங்க அம்மாங்கல மடக்க ட்ரை பன்னான்.அருண் நினைசி கூட பாக்கல ஆண்ட்டிளெல்லம் இவ்லொ ஈசியா மடிக்க முடியும்னு. அதுக்கு காரணம் வயசானதால தன்னோட பொண்ட்டாட்டிகள சரியா கவனிக்காம அவங்க புருஷனுங்க விட்டது தான்னு அப்போ அவ்னுக்கு புரியல, அனுபவத்துல புரிஞ்சிக்கிட்டான்.
(நீங்க இப்போ கதை எழுதுர என்ன பாத்து கேக்களாம் பிரேமா அருணோட பிரண்டோட அம்மா தானடானு. அவனுக்கு ஒரு அக்காவும் இருக்கா அவ பேரு சுகந்தா)
அருணோட நண்பன் பேரு குட்டி. பள்ளியில் ம்ட்டுமே தன் கூட படிச்ச குட்டி-ய பாக்க அவனோட வீட்டுக்கு போகும் போதெல்லம் நம்ம பையன் அருண் அவனோட அக்கா சுகந்தா-வ சைட் அடிகுரதும், அவழோட அழக ரசிகுரதுமா இருப்பான். அது தெரிஞ்சும் கண்டுக்காம இருப்ப நம்ம சுகந்தா. அவளுக்கும் ஆசை இல்லாம இல்ல வயசு வித்தியசம் தான் அவள் அருண் கிட்ட இருந்து பிரிச்சி வச்சிது.(பின்ன சும்மாவா 6-வயசு வித்தியாசம் ஆச்சே). இப்படி ஒருத்தன் தன் அழக ரசிக்குரது எந்த பொன்னுக்கு தான் பிடிக்காது?(எல்லா பொன்னுங்கலுக்கும் பிடிக்கும், ஆனா எந்த பொன்னும் வெளிய காமிசிக்குரதில்லை ஏன்னா தப்பா நெனைச்சிப்பாங்கலோன்ற பயம்)
சுகந்தா-வுக்கு அப்போ வயசு 26. நல்ல கலர் அவ அம்மா பிரேமா-வ போலயே. 34 இன்சு முலையும்,28 இன்சு இடுப்பும், 36 இன்சு சூத்துமாய் ஆளை அசர வைப்பாள். தன் ப்ள்ளி பருவத்திலிருந்தே தன் நண்பண் குமாரை காதலித்து வந்தாள்.பின்பு குமாரையே தனது 27-ம் அகவயில் திருமணம் முடிந்து கொண்டாள்.(இப்போ அது தேவயில்லை)
பிரேமா வெள்ளையும் மஞ்சளும் கலந்த நிறமாய், தன் 44 வயதிலும் 36 இன்சு முலையும் பெறுத்த இடுப்பும், திருமணம் ஆனது முதல் இறக்கும் வரை தன் கணவனிடம் வாங்கிய ஓலின் காரண்மாய் பெறுத்த சூத்தும், தொடையுமாய் எந்த வயது ஆண்களையும் தன் மீது காம இச்சை கொள்ளத்தூண்டும் அளவிற்க்கு ஓங்காரமாய் இருப்பாள்.
அருண் விரித்த வலை தன் மகளுக்கு என தெரியாமல் தான் விழுந்து அவனிற்கு காம விருந்து படைத்தாள். அன்றில் இருந்து ருசி கண்ட பூனையாய் அவளின் பால் வரத முலையை பிதுக்கி உறிந்து கொண்டு திறிகிரான்.
இப்படியாக ஒரு நாள் தன் காம வலையை சுகந்தா மீது வீசி கொண்டிருந்த நேரம், சுகந்தா எப்பொதும் போல் கண்டு கொள்ளாமல் தன் அங்கங்களை தாராளமாக அவன் கண்ணிற்கு விருந்தாக்கி கொண்டிருந்தாள். அருண் அப்போது மினி ஸ்கேர்ட் அணிந்து புக் படித்து கொண்டிருந்த சுகந்தாவின் தொடைகளையே ஆ-வென பார்த்து கொண்டிருந்தான். அதை கவனித்த சுகந்தா கேட்டாள். (மனதினுள் ரசித்தாலும் வெளியில் கோபம் வந்தவளாய் கேட்டாள்)
சுகந்தா: டேய் நான் உன் உனக்கு யாரு?
அருண்: சுகந்தா….
சுகந்தா: என் பேர கேக்கல,
அருண்: ஓ……… அத கேட்டிங்கலா.. என் பிரண்டோட அக்கா
சுகந்தா: அப்போ உனக்கு?
அருண்: எனக்கு என்ன!!
சுகந்தா: உன் பிரணோட அக்கா-ன உனக்கும் அக்கா மாதிரி தான
அருண்: அக்கா மாதிரி தான், ஆனா அக்கா-நு ஒத்துக்க முடியாதே
சுகந்தா: உனக்கும் அக்கா தான், அதனால கொஞ்சம் மரியாதையா,இடைவெளி விட்டு பழகு. நான் அக்கா-ன்ரத உன் மனசுல நிருத்திக்க முதல.
அருண்: இப்பொ ஏன் இந்த வெட்டி பேச்சி, நான் என்ன அப்டி உங்க கிட்ட மரியாத குறைவா பண்ணேன்?
சுகந்தா: அப்போ சார்-க்கு என்ன பண்ணிங்கனு தெரியதுல்ல’ என்றாள் சற்று கோபமாய்.
சுகந்தா-வின் கோபமான குரளை கேட்டு ஓடி வந்தாள் பிரேமா.
பிரேமா: என்னடி ஆச்சி இப்போ? ஏன் இப்டி கத்துற?
உடனே நிலைமையை சமாலிக்க
சுகந்தா “இல்லம்மா படிக்க விடாம தொந்தரவு பன்னுரான்” என்றாள்.
பிரேமா: ஓ…. அதுக்கு ஏன்டி இப்டி கத்துர? பாரு நம்ம அருண் முகம் எப்டி சுருங்கிருச்சி. அவன் தொந்தரவு பன்னுரான்-ன மேலே உன் ரூம்-லயே இருந்து படிக்க வேண்டிய தான, போ மேலே போ…
சுகந்தா: க்க்கும்ம்ம்……… உன் பிள்ளைங்க நாங்க ரெண்டு பேரு இருந்தாகும் நீ என்னமோ இவனுக்கு தான் சப்போர்ட் பன்னுர. எக்கேடோ கெட்டு போங்க..
- என்று சொல்லி வேகமாக தன் ரூமிற்க்கு சென்றாள்.
ஆனாலும் அவள்ன் மனதில் ஒரு உருத்தல் “ நமக்கும் அருணின் மீது ஈர்ப்பு இருந்தும் நாம வயசு காரணமா தான் வெளில காமிசிக்காம இருக்கோம், இப்போ எதுக்கு அவன் மேல கோபம் வந்த மாதிரி நடிச்சோம். சே……. என்ன வாழ்க்கடா பொன்னுங்களால புடிசத கூட செய்ய முடியலயே” என்று புலம்பியவாறே தன் அறையில் சென்று பூட்டிக்கொண்டாள்.
அவள் அறை பூட்டும் சத்தம் கேட்டதும் பிரேமா அருணுடன் வினவினாள்.
பிரேமா: நீ என்னடா செஞ்சே?
ஆருண்: நான் ஒன்னும் பன்னல ஆன்ட்டி, திடீர்னு அவங்க என் மேல கோவப்படுராங்க.
பிரேமா: அதானே நீ ஒன்னும் பன்னலியே, நீ எப்பயும் பாக்க மட்டும் தானே செய்வ ----இதனை கெட்டு அருண் அதிர்ந்தாலும் சமலிக்கும் விதமாய்
அருண்: நான்… நான்…. என்ன பாத்தேன்?
பிரேமா: ம்….. நடிக்காதடா…….. நீ என்னத்த பாத்தனு நான் சொல்லவா?
அருண்: …………………. (பதில் பேசாது தலை குனிந்து நின்றான்)
பிரேமா: என்னடா.. பேச்சயே காணோம்????..... நான் சொல்லவானு கேட்டேன்.
அருண்: நான் என்ன செஞ்ஜேன்-என்றான் பதிலுக்கு
பிரேமா: அவளயே உத்து பாக்கல?(என்றாள் குரும்பு சிரிப்புடன்)
அதனை கேட்டு சற்று அதிர்ந்தாலும் பிரேமா-வின் சிரிப்பினால் சற்று ஆறுதல் அடைந்தான்.......
அருண்: இல்ல ஆண்ட்டி……. அது வந்து……. அவங்க என்ன புக் படிக்குராங்கனு பாத்தேன்- என்று அசடு வழிந்தான்
பிரேமா: அவ என்ன புக்க தொடைலயும் மாருல-யுமா வச்சி படிச்சா?
அருண்: அது அது………….அது
பிரேமா: நிறுத்து அரூண் நீ பாத்த நான் முன்னாடியே பாத்துட்டென்
அருன்: ………………………………. (சொல்வதறியாது முழித்து கொண்டிருந்தான்)
பிரேமா:: இப்போ மட்டும் இல்ல, நீ பள்ளி படிக்கும் போதிலிருந்தே இங்க வரும் போது இதயே தான் பண்ற.
-இதனை கேட்டு திகைத்தான் அருண், என்னடா இந்த ஆண்ட்டி ரொம்ப வருஷமா நம்மலயே கவனிச்சிருக்காங்களேனு.
பிரேமா: அப்போ-லாம் நீ எப்பயாச்சும் தான் வருவ அதான் கேக்கல, அப்புரம் இந்த வயசுல எல்லா பசங்கலுக்கும் பொன்னுங்கல இப்டி பாக்குரது பிடிக்குது, ஏன்னா வயசு அப்டிடா…..
அருண்: சாரி…. ஆண்டி
பிரேமா: இதுக்கு ஏன்டா சாரி கேக்குர, நீயும் வயசு பையன் தானடா! காலா காலத்துல உங்கலுக்கு யாரும் கல்யானம் பன்னி வைக்காததால இப்டி ஆயிட்டிங்கடா….
அருண்: ………………………………………….
பிரேமா: உனக்கு ஒன்னு தெரியுமா, உனக்கு என்ன வயசுனு சொல்லு
அருண்: 21 முடிய போகுது ஆண்டி. ஏன்?
பிரேமா: எனக்கு கல்யாணம் ஆகும் போது உன் பிரண்டோட அப்பாக்கு வயசு என்னனு தெரியுமா?
அருண்: தெரியாது ஆண்டி
பிரேமா: 20 தான்டா. ஆனா பக்குரதுக்கு பெரிய ஆல் போல இருப்பாரு
அருண்: ஆமா ஆண்டி, நானும் பாக்கும் போதெல்லாம் ஏனோ ரொம்ப வருஷமா ஒரே மாதிரியே எந்த சேஞ்சும் இல்லாம இருந்தாங்க
பிரேமா: ஆமா டா….. ஆனா இப்போ அவரே இல்லியேடா….
அருண்: சாரி ஆண்ட்டி உங்கள கஷ்டபடுத்திட்டென்
பிரேமா: அப்படி இல்லடா, அவரு இருக்கும் போது எந்த கஷ்டத்தையும் தரல, என்னயும் சந்தொஷம கவச்சிருந்தாரு. ஆனா இப்போ? (என்று முகம் சுருங்கினாள்)
அருண்: என்ன ஆண்ட்டி நீங்க சந்தோஷமா சிரிச்ச முகமா தானே இருப்பிங்க?
பிரேமா: சிரிப்பு வேர சந்தோஷம் வேற-நு இப்போ புரிஞ்சிருச்சிடா.
அருண்: என்ன ஆண்ட்டி சொல்ரிங்க சிரிப்பும், சந்தொஷமும் வேர வேரயா?
பிரேமா: ஆமாடா…… ----(என்றாள் சோகமும் காகாகாமமும் கலந்த முகபாவனையுடன்)
அருண்: அப்போ சொல்லுங்க ஆண்ட்டி, நான் உங்கல சந்தொஷபடுத்துரேன்
பிரேமா: உனக்கு சந்தோஷத்துக்கு அர்த்தமே தெரியல, அப்புரம் எப்புடி என்ன சந்தோஷபடுத்துவ –என்றாள் சிரிப்புடன்
அருண்: அது……….அது…………..
பிரேமா: முதல அதுக்கு அர்தம் கத்துகிட்டு வந்து சொல்லு அப்ரம் பாக்கலாம் -----என்று சிரித்து கொண்டே எழுந்து கிச்சன் பக்கம் சென்றாள்
எவ்வளவு யோசீத்தும் அதற்கு பொருள் தெரியாமல் விழித்து கொண்டிருந்தான். அப்போது வீட்டினுல் நுழைந்த குட்டி அருணை கண்டு கேட்டான்.
குட்டி: என்ன வருங்கால இஞ்சினியரே என்ன யோசனை?
(ஆம், அருண் எஞ்சினியரிங் முடிச்சி அடிஸ்னல் கோர்ஸ் ப்ண்ணிட்டு இருக்கான்)
அருண்: ஒன்னும் இல்ல வாத்தியாரே, ஒரு சின்ன சந்தேகம்
குட்டி: என்னனு கேலு நான் க்ளியர் பன்னுரேன்
அருண்: விடு மச்சா என்னாலயே முடில நீ எப்டி?
குட்டி: குழப்பத்துடனே விழித்தான் குட்டி
அருண் யோசித்தான் “ஆமா குட்டி தான் வாத்தியார் ஆச்சே ஒரு வேளை தெரிஞ்சிருகுமோ.எதுக்கும் கேட்டு பாப்போம். உன்மையை சொல்ல வேணாம் டவுட் கேக்குரதுக்கு முன்னாடி சின்ன டெஸ்ட்-நு சொல்லி நம்ம கேல்விய கேட்ர வேண்டிய தான்” என்று நினைத்து கொண்டே கேட்டான்.
அருண்: சரிடா…. அதுக்கு முன்னாடி ஒரு சின்ன டெஸ்ட், எனக்கு சந்தேகம் வார்த்தைல தான் அதனால நீ நான் கேக்குரதுக்கு முதல பதில் சொல்லு
குட்டி: ஓகே…… கேளு
அருண்: சிரிப்புக்கும் சந்தோஷத்துக்கும் என்ன வித்தியாசம்?
குட்டி: ஹா……… ஹா……… ஹா………… (ஸிரித்தான்)
அருண்: இவன் கிட்ட கேட்டது தப்பா போச்சோ?, ஏண்டா சிரிக்குர
குட்டி: நீ கேட்ட கேள்விக்கு பதில் சொல்ரேன், இன்னொருக்கா கேளு
அருண்: சிரிப்புக்கும் சந்தோஷத்துக்கும் என்ன வித்தியாசம்?(என்றான் சற்று கோபமாய்)
அப்போது சமய்லறையிலிருந்து வெளி வந்த பிரேமா,அருணிடம் தான் கேட்ட கேள்வியை தன் மகனிடமே கேட்கிறானே என்று பிரமித்தாள். ஆயினும் இருவரையும் தாண்டி சென்று அருணை கண்டிபது போல் சைகை செய்து சற்று கோபத்துடன் சென்றாள்.
குட்டி: சரி மச்சான், சிரிப்புனா வெறும் சிரிப்பு தான். சந்தோஷம்னா 2 அர்தம்
அருண்: அப்டி என்ன?
குட்டி: அப்போ இதுக்கு நீ பதில் சொல்லு. இந்த கேள்வியை யாரு கேட்டா,ஆணா? பெண்ணா?
அருண்: நான் தான் சும்மா கேக்குரேன் சொல்லு டா…..
குட்டி: சமாலிக்காம சொல்லு
-அந்த நேரம் பாத்து குட்டி-க்கு அவனோட லவ்வர் கிட்ட இருந்து போன் வர பேச போனான். போகும் போது அவசரமா சொன்னான்
குட்டி: சந்தோஷம்னா மேட்டர்-நும் அர்த்தம்டா-நு அருண் காதுல சொல்லிட்டு போனான். போனவன் அவன் ரூம்ல போய் கதவ மூடிக்கிடான்.
இப்போ தனியா ஹால்ல இருந்து யோசிச்சான் அருண்,
அவன் போனதும் தான் புரிஞ்சிது ஓஹோ…… ஆண்ட்டி காஞ்சி போய் இருக்குராங்க நம்மல மாவாட்ட கூப்புடுரன்ங்க-னு. இது சரியா வருமா? நாம சுகந்தா-வ தான போட நெனைச்சோம் இப்பொ அவங்க அம்மாவே எல்லாம் தெரிஞ்சும் நம்மல கூப்டுராங்களே-நு ஒரே குழப்பம்.
ஒரு வேளாய் நாம சுகந்தா-வ ரசிக்குரத ரொம்ப நாளாகவனிச்ச தால அத பாத்து ஆண்டி-யும் சூடாயிட்டாங்களோ!!!.... சரி ஆனது ஆகட்டும் முதல்ல அவங்க மனசுல என்ன இருக்குதுனு தெரிஞ்சிப்போம் அப்புறம் அவங்கல குமுறுவோம். ஆண்ட்டி வேர லேடிஸ் க்ளப் மெம்பர்,முடிஞ்சா அவங்கள வச்சே மற்ற ஆண்ட்டிகள ருசி பாத்துர வேண்டிய தான்.சரி போய் ஆண்ட்டிய பாப்போம் என்று எழுந்து நேரத்தை பார்த்தான் மணி மதியம் 12 என காட்டியது.
தனது வீட்டிற்கு போகலாம் என கிளம்பியவன் கிச்சனை அடுத்து இருந்த பிரேமா-வின் அறையை எட்டி பார்த்தான். அறையின் கதவு பூட்டப்படாமல் சற்று விள்கி இருந்ததும் அருணின் மனதில் ஒரு சிறிய பொறி தட்டியது. மெதுவாக சென்று எட்டிப் பார்த்தான். அங்கு பிரேமா கட்டிலின் ஒருகளித்து படுத்து கொண்டு யாருக்கும் தெரியாதவாறு தன் அந்தரங்க பிரதேசததை தேய்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
யாரோ தன்னை கவனிப்பதை அறிந்த பிரேமா எழுந்து பார்த்தால் அங்கு அருண் நிற்ப்பதை கவனித்து “உள்ளே வாடா, ஏன் வாசலிலே நிக்குர” என்றாள். சற்று தயங்கியபடியே உள்ளே சென்றான்.