Adultery கீதாவின் காதல்

[venkygeethu]

கீதா வெளியே போய் தன சைக்கிள் எடுத்துக்கொண்டு போய்விட்டாள் அவள்

போன பின் வெகு நேரம் அருண் எதுவும் செய்யாமல் அப்படியே இடிந்து

போய் உக்காந்தான் அவனுக்கு ஒன்றுமே பிடிக்கவில்லை வசந்தாவின் மேல்

கோவம் இருந்தும் அதை வெளி காட்டாமல் அப்படியே இருந்தான்

வசந்தாவும் எவ்வளவோ முறை மன்னிக்க சொல்லியும் அவனிடம்

கெஞ்சியும் அவன் சமாதானம் அடையாமல் அப்படியே இருந்தான் இவன்

இப்படி இருக்க அங்கே கீதவோ எப்படியோ தட்டு தடுமாறி வீட்டுக்கு போய்

சேர்ந்தாள் அவள் வீட்டுக்குள் நுழையும்போதே அவளின் நனைஞ்சிட்டியா

எப்படி வந்தே என்று பல கேள்வி கேட்க எல்லா கேள்விகளுக்கும் எதோ

பதில் சொல்லியபடி போய் தன டிரஸ் மாற்றி வந்து படுத்தால் அவள் அப்பா

தம்பி என எல்லோரும் வந்தும் அவளுக்கு எதிலும் மனம் லயிக்காமல் அவள்

நடந்த விஷயங்களை நினைத்து பார்த்தாள் அவளுக்கு அருண் மீது

கோவமாக வந்தது இவனிடம் நாம் எப்படி பழகினோம் ஆனால் இந்த பய

நம்ம உடம்பின் மீது ஆசை வெச்சிக்கிட்டு தான் இதனை நாள்

பழகியிறுக்கான் இனி இவனை பாக்க கூடாது பேசக்கூடாது இனி இவன்

உதவி இல்லாம தான் கம்ப்யூட்டர் கிளாஸ் நடத்தனும் ஆனா முடியுமா நம்ம

தெரிஞ்சது வெச்சு சொல்லிக்குடுக்க முடியாது ம்ம் அப்புறம் இந்த ஸ்கூல்

கரெச்பாண்டன்ட் வேலைய விட்டு தூக்கிடும் ம்ம் என்ன பண்ண என்று


யோசித்தால் அவளின் ஒரு மனம் அருன்மீது கோவம் காட்டியது ஆனால்

மற்றொன்று அவனை ஒரு சராசரி பய்யன் என்ற இடத்தில் வைத்து

யோசிக்க வைத்தது அந்த மனம் அவளின் காம இசைகளை அவள் எப்படி

போக்கிக்கொண்டால் என்று மீண்டும் நினைக்க வைத்தது இப்படியே யோசித்து யோசித்து எதுவும் ஒரு முடிவு இன்றி தூங்கி விட்டாள் ஆனால்

அங்கே அருண் தூங்காமல் நடந்த வற்றை நினைத்து நினைத்து வருந்தினான்

இனி எப்படி அவளை பார்ப்பது அவள் இனி அவனை எப்படி பார்ப்பாள் என்ற

சிந்தனையுடன் கடைசியில் விடியக்காலை தான் தூங்கினான் அடுத்த நாள்

பொழுது விடிந்தது கீதா எழுந்து காலைக்கடன்களை முடித்து காபி குடிக்கும் போது மீண்டும் யோசித்தாள் பிறகு ஒரு வழியாக அந்த நினைவுகளில்



இருந்து விடுபட்டு கிளம்பினாள் அவள் மனதில் இனி இவனிடம் பேச கூடாது

எப்படியாவது கஷ்ட்டப்பட்டு கம்ப்யூட்டர் கற்று இனி பாடம் நடத்தனும் என்று

முடிவு பண்ணினாள் ஒரு வழியாக சாப்பிட்டு விட்டு டிபன் கட்டிக்கொண்டு



ஸ்கூல் போனாள் ஆனால் அங்க அருணோ இன்னமும் தூங்கினான் அவனை

எழுப்பினாள் வசந்தா பள்ளிக்கு மணி ஆனதை கூற அவனோ இன்று பள்ளி

செல்ல வில்லை என்று கூறி வசந்தாவை அனுப்ப வசந்தாவுக்கும் ஒன்னும்

சொல்ல இயலாமல் அவளும் வேலைகளை பார்க்க சென்றாள் ஆனால்

அவளும் அருண் இப்படி ஆனதுக்கு தான் தான் என்று வருந்தினாள்

பள்ளியில் கீதா தன கிளாஸ் போய் வந்தாள் அருண் எங்கும் இல்லாதததால்

அவளுக்கு எதோ ஆர்வம் வர அருண் கிளாஸ் பய்யன் ஒருவனை பார்த்து

அருணை கூப்பிட சொன்னாள் அவனோ இன்று அருண் வரவில்லை என்று

சொல்ல அவளுக்கு எதோ குழம்பியது மனது அவன் என்ன தப்பு

பண்ணினான் நம்ம மேல லவ் அதுவும் அவன் பாவம் தாய் இல்லாதவன் இது

வரை அவன் ஏதும் தப்பாக நம்மிடம் நடந்ததில்லை அதும் அவன் லவ்



பண்ணது அவனுக்கு கூட சொல்ல முடியாமல் தயங்கி இருக்கான் அதுவும்

அந்த வெள்ளை செய்யும் அந்த அம்மா தான் சொன்னங்க வயது வித்த்யாசம்

இருந்தும் அவனுக்கு நம் மீது காதல் ம்ம்ம் காதலா இல்லை நம் உடல் மீது



இருந்த காமமா ம்ம் இந்த ஸ்கூல் முழுவது எவ்வளவோ கிர்ல்ஸ் இருக்க அவனுக்கு ஏன் நம் மீது ஒரு ஈர்ப்பு அவன் நமக்கு எவ்வளவோ உதவி

இருக்கான் ம்ம் ஏதும் தப்ப முடிவு பண்ணி இருப்பானோ ஐயோ ஈஸ்வரா

அப்படி எதுவும் இருக்க கூடாது என்று யோசித்த கீதா ஒரு முடிவுடன் அரை

நாள் லீவ் லெட்டர் எழுதி தன சக ஆசிரியை இடம் கொடுக்க அவள் காரணம் கேக்க எதோ போய் சொல்லி கிளம்ம்பினாள் அருண் வீட்டுக்கு
Top

Topic author
manigopal
Site Admin
Posts in topic: 15
Posts: 18944
Joined: 3 years ago
Location: Tamilnadu
Zodiac:
IP: ::1
Contact: Contact manigopal
#8Post by manigopal » 7 months ago
பல சிந்தனைகளுடன் கீதா நேராக அருண் வீட்டுக்கு போனாள் வீடு வரை போனவள் திடீரென போகனுமா என்று யோசித்து திரும்பி போய்விடலாமா என்று எண்ணி கதவை தட்டாமல் நிக்க அப்போது திடீரென வசந்தா எதற்காகவோ வெளியே வர அங்கே கதவு பக்கத்தில் கீதா நிப்பதை பார்த்து அதிர்ச்சியும் ஆனந்தமும் ஒன்றே சேர்ந்து

வசந்தா: வாமா ம் டேய் அருண் அருண் இங்க பாரு

என்று கத்தியபடியே உள்ளே ஓட கீதாவுக்கு சங்கடமானது அவள் ஏதும் பேசாமல் மெதுவாக பின்னாடியே போனாள் அங்கே ஹாலில் இருந்த ஒரு சோபா மேல் அருண் படுத்திருந்தான் அவன் கீதா உள்ளே வருவதை பார்த்து உடனே தடால் என்று எழுந்தான்

வசந்தா: டேய் பாரு யாரு வந்துருக்காங்க வாமா வந்து பேசுமா இவன் நீ நேத்து போனதுல இருந்து ஒரு துளி தண்ணி சாப்பாடு இல்ல இப்படியே இங்கேயே படுத்துட்டு அழுதுட்டு இருந்தான் எல்லாம் என்னால தான் நான் தான் எதோ சொல்லி உன்ன போக வெச்சுட்டேன் நீ இப்போதும் வரலன்ன நானே சாயங்காலம் உன் வீட்டுக்கு வந்திருப்பேன்

அருண்: வசந்தா அம்மா பேசாம இருங்க வாங்க மிஸ் குட் மோர்னிங் இல்ல குட் afternoon என்று தடுமாறி சொல்ல

கீதா புன்னைகையுடன் அவனை பார்த்தபடி வர வேகமாக வசந்தா அங்கே ஒரு chair எடுத்து போட்டு அவளை உக்கார சொல்ல கீதாவும் உக்காந்தாள் அருண் எழுந்து அவன் நிக்க

கீதா: ம்ம் உக்காரு

என்று சொல்ல அவனும் அந்த சோபா மீது உக்காந்து தலையை குனிந்தபடி இருந்தான் அவன் முகத்தை பார்த்த கீதாவுக்கு அவன் அழுதிருப்பது தெரிந்தது மேலும் அவன் முகம் சோர்வுடன் இருப்பதை பார்த்தவள் அவன் இன்னமும் சாப்பிடவில்லை என்பதை உறுதிபடுத்தியது

கீதா: ஏன் சாப்டல

அருண்: அதெல்லாம் இல்ல மிஸ்

வசந்தா: ஆமா நல்ல கேளுமா நேத்துல இருந்து இந்த இடத்தை விட்டு நகரல இன்னும் குளிக்க கூட இல்ல

என்று சொல்லும் போது அருண் சற்று நெளிந்து வெட்கப்பட்டு இல்ல மிஸ் என்று சொல்ல கீதா மீண்டும் ஒரு வசீகர புன்னகையுடன்

கீதா: சரி எழுந்து பொய் குளிச்சுட்டு வா

அருண்: இல்ல மிஸ் நான் அப்புறம் குளிக்கிறேன்

கீதா: ம்ம் சொல்லுறத கேளு போய் குளி

என்று சொல்ல

அருண்: இல்ல மிஸ்

கீதா: இப்போ குளிக்க போறியா இல்ல நான் குளிப்பாட்டி விடவா

என்று கேட்டு சிரிக்க அருண் அதிர்ந்து போய்

அருண்: இல்ல மிஸ் இதோ வந்துடுறேன்

என்று சொல்லி விட்டு குளிக்க ஓடினான்

அபோது அடுப்படியில் இருந்து வந்த வசந்தா

வசந்தா: என்னமா சாப்டியா நீ நேத்து உன்கிட்ட பேசுனதுக்கு என்ன மன்னிச்சுடுமா

கீதா: அயோ அப்படி எல்லாம் சொள்ளதீன்கமா நான் தன உங்க கிட்ட மன்னிப்பு கேக்கணும் நீங்க அவளவு தூரம் என்கிட்டே பேசிக்கிட்டே இருந்தும் நான் தான் எதுமே பேசாம எழுந்து போய்டேன்

வசந்தா; எல்லாம் இவன் மீது இருக்குற பாசத்தால தான் நேத்து அப்படி கேட்டுட்டேன் சரி சப்ப்டியாமா

கீதா: இல்ல ஸ்கூல்ல இருந்து நேர இங்க வந்துட்டேன் சாப்பாடு இருக்கு bag ல

என்று சொல்லி அவள் ஹான்ட் baga எடுக்க

வசந்தா: அத இப்படி கொடு

என்று சொல்லி அவள் டிப்பன் பாக்ஸ்சை வாங்கினாள் அதில் தயிர் சாதமும் ஊறுகாயும் இருந்தது

கீதா: இல்ல நான் அத சாபிடுறேன்

வசந்தா : ஒன்னும் வேணாம் நான் அத சாபுடுறேன் நீ நல்லா சூடா சாப்புடு அவரைக்கா சாம்பாரும் முட்டைகோஸ் பொரியலும் இருக்கு வேற என்ன வேணும் வடகம் அப்பளம்

கீதா: இல்ல பரவாயில்ல நான் தயிர் சாதேமே சாபுடுறேன் அத கொடுங்க

வசந்தா: இதோ பாருமா இன்னும் என் மேல உனக்கு கோவம் போல போலிருக்கு

கீதா; ஐயோ அப்படி ஏதும் இல்ல

வசந்தா: அப்புறம் என்ன சும்மா கூச்சபடாம பேசு நான் உனக்கு அம்மா மாதிரி தான்

கீதா சிரித்தபடி

கீதா: ம்ம் அப்பளம் மட்டும் போதும்

என்று சொல்லி சிர்த்தாள் வசந்தாவும் பம்பரம் போல போய் எலாம் ரெடி பண்ணினாள்