வயது ஒரு தடையல்ல! - Completed

[whiteburst]

96.

 
எப்பன்னுல்லம் சரியா தெரியாது. ஃபர்ஸ்ட் டைம் உன்னைத் தப்பா புரிஞ்சிகிட்டு பேசுனப்ப, கண் கலங்குன பாத்தியா?! அப்பியே நான் ஃப்ளாட் ஆயிட்டேன்.
 
அப்புறம் என்னை எதுத்து பேசுனப்ப, நான் மறுபடி ஃப்ளாட். ஆனா, எந்த இடத்துலியும் நீ திமிரைக் காமிச்சதேயில்லை! அக்காவும், தாத்தாவும் என்கிட்ட பாசமா இருந்தாங்கன்னா, இயல்பா நீ இருந்தது, எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருந்தது.
 
கடைசியா, நாங்க எல்லாம் மிஸ் பண்ணாலும், என் அப்பாவும், சித்தியும் என்னை ஏமாத்துனதை சொன்ன பாத்தியா? அந்த புத்திசாலித்தனம், எனக்காக நீ யோசிச்சதுன்னு, எல்லாமா சேந்து ஒட்டு மொத்தமா ஃப்ளாட் ஆயிட்டேன்…
 
ஆரம்பத்திலிருந்தே என் மேல் காதலாய் இருந்திருக்கும் இவனைத்தான் நான் மிகவும் கஷ்டப்படுத்தியிருக்கிறேன் என்று எனக்கு, என் மேலேயே கோபம் வந்தது!
 
நா… நான், லவ் ரிஜெக்ட் பண்ணது கஷ்டமா இருந்துச்சா?! நான் ரொம்ப ஃபீல் பண்ணி கேட்டேன்!



ஆரம்பத்துல கொஞ்சம் கஷ்டமா இருந்துச்சு! இவ என்ன பெரிய இவளான்னு கொஞ்சம் கோவம் கூட வந்துச்சு!

 

அப்புறம் யோசிக்க யோசிக்கதான் எனக்கு தெளிவாச்சு! உன் ஃபிரண்டுகிட்ட கூட, நான் லவ்வைச் சொன்னதைச் சொல்லாம, என்னை விட்டுக் கொடுக்காம இருந்தப்ப எனக்கு தெளிவாச்சு!

 

நீ ஆரம்பத்துல இருந்து செஞ்சதெல்லாம் ஒரு லவ்வருக்காகச் செஞ்சிருந்தா, அது சாதாரண விஷயந்தான்! ஆனா, லவ்வரா இல்லாம, எந்த உறவுலியும் இல்லாத ஒருத்தனை சரியா புரிஞ்சி, அவன் நல்லதுக்காக நீ இதைச் செஞ்சேன்னா, அதுக்கு எவ்ளோ பெரிய மனசு வேணும்? உன் மனசு எவ்ளோ சுத்தம்னு புரிஞ்சிது!

 

அந்த நிமிஷம் முடிவு பண்ணேன்! உன்னோடத்தான் என் வாழ்க்கைன்னு! சின்ன வயசுன்னு சொல்லிட்டு போனியே தவிர, என் மேல லவ் இல்லைன்னு சொல்லலியே? அதுனால விட்டுப் பிடிக்கலாம்னு நினைச்சேன். தவிர, நீ சொன்ன மாதிரி அந்த வயசு ரொம்பச் சின்ன வயசுதானேன்னு புரிஞ்சிது!

 

கொஞ்சம் மெதுவா உன்கிட்ட என்னை புரிய வைக்கலாம்னு பாத்தா, அம்மணி, லவ்வே வேணாம்னு சொன்ன அடுத்தா நாள்ல இருந்து, என்னை சைட் அடிக்கிறதென்ன?! உரிமையா அதைச் செய், இதைச் செய்னு சொல்றதென்ன?! அப்பப்பா… அப்பியே எனக்கு சந்தோஷம்! என்னிக்குன்னு தெரியாட்டியும், நம்ம வாழ்க்கை ஒண்ணாதான் இருக்கப் போகுதுன்னு என் மனசுல ஒரு பயங்கரமான நம்பிக்கை வந்துடுச்சு!

 

அந்த என்னிக்குங்கிறது, இன்னிக்குன்னு இப்பதான் புரியுது!

 

சொன்னவனையே இமைக்காமல் பார்த்தேன். என் மனதிற்குள் பொங்கிய காதல் வெள்ளத்தில், அவனை இழுத்தவள், முகமெங்கும் ஆவேசமாய் முத்தமிட்டவள், அவன் உதடுகளில் அழுந்த முத்தமிட்டேன்!

 

என்னுடைய ஆவேசத்தில் தெறித்தக் காதலைப் புரிந்து கொண்டவன், பதிலுக்கு முத்தமிட்ட படியே, என் தலையை தடவிக் கொடுத்து என்னை ஆசுவாசப்படுத்தினான்.
 



சிறிது நேரம் நீடித்த முத்தத்தின் முடிவில், மிகவும் ஆவேசமாய் முத்தமிட்டிருந்ததால், என் மூச்சு வாங்கியது! எனக்கே வெட்கமாய் இருந்தது! அதை மறைக்க, மீண்டும் சரசமாய் அவனைத் தூண்டுமாறு, கேட்டேன்!

 

அவ்ளோ லவ்வை வெச்சுகிட்டுதான், அந்த ரமேஷ்கிட்ட போயி, அவ உன்னை லவ் பண்ணா தள்ளி நின்னுக்குறேன்னு சொன்னியாடா? அவ்ளோதான் உன் லவ்வா? என்னை விட்டு தள்ளி நின்னுடிவியாடா?

 

ஹப்பா… என்னாக் கோவம் வருது உனக்கு? நீதான் கண்ணாலியே காதலைச் சொல்லிட்டு இருந்தியே?! அப்புறம் எனக்கென்ன கவலை?! நீ அவளை லவ் பண்ணாத்தானே கவலை?

 

அதுக்காக, இன்னொருத்தன் லவ் லெட்டர் கொடுக்குறதை பாத்துட்டிருப்பியா?

 

ஏய்… சுமாரான ஃபிகருக்கே, ஏகப்பட்ட பேரு ரூட் உடுவாங்க! நீ சும்மா லட்டு மாதிரி கும்முன்னு இருக்க? அப்புறம் லவ் லெட்டர் கொடுக்கமாட்டாங்களா? என் ஆளு நாலு பேரு பாத்து சைட் அடிக்கிற மாதிரி கூட இல்லாட்டி, உனக்குதாண்டி அசிங்கம்!

 

லொல்லு தாண்டா உனக்கு! அப்டியே, அந்த லவ் லெட்டர் கொடுத்தவன் கூட ஊர் சுத்தப் போயிருக்கனும்! அப்பத் தெரிஞ்சிருக்கும்!

 

போயிருவியாடி? நீ மட்டும் போயிருந்த, மவளே, அன்னைக்கே, கையைக் காலைக் கட்டி தூக்கிட்டு வந்திருப்பேன்!

 

அவ்ளோ தைரியம் இருக்காடா உனக்கு?! தூக்கிட்டு வந்து என்னடா பண்ணுவ?

 

ம்ம்… தூக்கிட்டு வந்து ரேப் பண்ணியிருப்பேண்டி!

 
ரேப் பண்ணிருவியா? எங்க பண்ணுடா பாக்கலாம்… பண்ணுடா!



ஏய், உனக்கு ஆசையாயிருந்தா வெளிப்படையாச் சொல்லுடி!

 

நான் அவனைச் சீண்டுவதும், அவன் என்னைச் சிண்டுவதுமாக இருந்தாலும், எங்கள் கண்கள் ஒருவரை ஒருவர் ஆழமான காதலுடன் பார்த்துக்கொண்டிருந்தன. ஒவ்வொரு வாக்கியத்தின் முடிவிலும், ஒருவரையொருவர் முத்தமிட்டு, வருடிக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தோம்!

 

ஏய், வாயைத் தொறந்து இன்னும் ஐ லவ் யூ சொன்னியாடி?

 

சொல்ல மாட்டேண்டா! என்னடா பண்ணுவ?

 

சொல்ல மாட்ட?

 

ம்கூம்…

 
உன்னை… என்று என்னை ஆவேசமாய் என்னைத் திருப்பியவன், அதே வேகத்தில் ஜாக்கெட்டின் பின்புறம் இருந்த கயிற்றை இழுத்து, என் பின்புறத்தை நிர்வாணமாக்கியிருந்தான். 



 

சொல்லமாட்ட?

 

அவன் வெற்று முதுகைப் பார்க்கிறான் என்ற உணர்ச்சியில் என்னால், பழைய ஆவேசத்தைக் காட்ட முடியவில்லை. இருந்தும் தோல்வியை ஒத்துக் கொள்ள முடியாமல் ம்கூம் என்பது போல் தலையை மட்டும் ஆட்டினேன்.

 

அதே வேகத்தில் ஜாக்கெட்டை என் கைகளிலிருந்தும் கழட்டியவன், என் பாவாடை நாடாவின் முடிச்சை அவிழ்த்தான்.

 

அவனுடைய ஆவேசத்தில் அதிர்ச்சியடைந்த நான், பாவாடையை, என் உடலிலிருந்து அவன் கழட்ட முடியாத வண்ணம் பிடித்துக் கொண்டேன்.

 

ஆனால், அவனுடைய வேகத்திற்கு முன் என் எதிர்ப்பு எதுவும் நிற்கவில்லை. ஒரு இழு இழுத்ததில் அது என் கால்களை விட்டுச் சென்றது.

 

ஜாக்கெட்டையும், பாவாடையையும் எங்கோ தூக்கி எறிந்தான்.

 

முழு உடையுடன் இருந்த அவன் முன்பு, இப்படி, அவனுக்காகப் பார்த்து அணிந்திருந்த வெறும் சிகப்பு நிற ஃபேன்சி பிரா, ஜட்டியுடன் மற்றும் இருப்பது எனக்கு வெட்கமாக இருந்தது.

 

கால்கள் இயல்பாகக் குறுகிக் கோண்டன, கைகள் என் முலைகளை மறைத்தன!

 

என் தவிப்பை அதிகமாக்குவதற்காகவே, வேண்டுமென்றே, என்னிடமிருந்து தள்ளி நின்றவன், கட்டிலருகே நின்று என் உடலை முழுக்கப் பார்த்து ரசித்தான்.

 

அவன் பார்வையின் வீச்சைத் தாங்க முடியாமல் நான் தலை குனிந்தேன். அப்படியும், அவன் பார்வையாலேயே தொடர்ந்து என்னைச் சீண்ட, தாங்க முடியாத நான்,

 

டேய்.. அப்டிப் பாக்கதடா!

 

பதிலுக்கு நின்றவாறே என் காதருகில் குனிந்தவன்,

 

ஏண்டி?!

 
கூ… கூசுதுடா! என்று இன்னும் தலை குனிந்தேன்.