Romance పులిగాడి కథలు Latest - కసక్కు కథ Update November-21-2020

[పులి]

బబిత

బబిత, నార్త్ ఇండియన్ పాప, మా ఎదురింట్లో ఉంటుంది. ఒక మోస్తరు అందగత్తె, కానీ మోహంలో ఎదో కళ ఉట్టిపడుతూ ఉంటుంది. మత్తెక్కించే కళ్ళు, కైపుగా నవ్వే పెదాలు, బత్తాయి సళ్ళు సన్నటి నడుము, చేతికి సరిపోయే మెత్తని వెనుకెత్తులు. మత్తుగా చూస్తూ కైపుగా మాట్లాడుతుంటే మొగాళ్ళు అందరూ ఎగబడి చస్తారు తనతో మాట్లాడటానికి. నేను ఉండే పోర్షన్ కి ఎదురు పోర్షన్ లో ఉంటుంది, మొగుడిని వొదిలేసింది అని వినికిడి, అంత త్వరగా ఎవ్వరినీ దగ్గరకి రానివ్వదు, అందుకే తన గురించి ఎవ్వరికీ తెలియదు. నా పక్క పోర్షన్ లో నా మొత్రుడు శ్రీనివాస్ ఉంటాడు తన శ్రీమతి పద్మజతో. శ్రీనివాస్ నేనూ ఒకే చోట ఉద్యోగం. మా పక్క సెక్షన్ లో బబిత ఉద్యోగం, ఒకే బిల్డింగ్ అయినా మాకు దూరంగా ఉంటుంది. మాతో మాట్లాడదు, దానికి కూడా ఒక కారణం ఉంది. నాకూ శ్రీనివాస్ కి చిన్నప్పటి పరిచయం. అందుకే ఇద్దరం కలిసి తిరుగుతూ ఉంటాము. పద్మజ మధ్యాహ్నం షిఫ్ట్ పనిచేయటం వలన తను ఇంటికి రాత్రి పది గంటల తరువాత వస్తుంది. నేనూ శ్రీనివాస్ వాళ్ళ ఇంట్లోనే సమయం గడుపుతూ ఉంటాము. శ్రీనివాస్ మంచి కుక్. అందుకే సాయంత్రం భోజనం తనే చేస్తాడు. పద్మజ వచ్చాక ముగ్గురం కలిసి తిని వాళ్లతో సరదాగా గడిపి నిద్రపోవటానికి నా పోర్షన్ కి చేరతాను. ఒక్కోసారి నిద్ర కూడా అక్కడే. వీకెండ్ అయితే దాదాపుగా మొత్తం అక్కడే ఉంటాను. ముగ్గురం కలిసి మందు పార్టీ చేసుకుంటాము.
ఇక నేనూ శ్రీనివాస్ సాయంత్రం షికార్లు చేస్తూ దమ్ముకొడుతూ వచ్చేపోయే అమ్మాయిలని చూస్తూ టైం పాస్ చేస్తూ ఉంటాము. ఒక రోజు అలాగే రోడ్డుమీద తిరుగుతూ ఉంటే ఎదురుగా వెళ్తున్న అమ్మాయి గుద్దలు చూసి శ్రీనివాస్ నాతో, చూడు గురూ దాని గుద్దలు, ఎంత పొంకంగా, కసిగా ఉన్నాయో అని అంటే, నేనూ కూడా అటు చూస్తూ, వావ్, ఏమి గుద్దలు, నిజమే గురూ, చేతికి సరిగ్గా సరిపోయేలా భలేగా ఉన్నాయి, పిసికితే ఇలాంటి గుద్దలని పిసకాలి అని అన్నాను. అలా మేమిద్దరం ఆ అందమైన గుద్దల మీద కామెంట్స్ చేస్తూ పోతుంటే కాసేపటికి ఆ అమ్మాయి వెనక్కి తిరిగి చూసింది. కోపంగా చూస్తూ పక్కకి వెళ్ళిపోయింది. మేమిద్దరం మాకిది అలవాటే అన్నట్టు భుజాలు ఎగరేసి మరో దాని మీద పడ్డాము. రెండు రోజులు పోయాక శ్రీనివాస్ ఇంట్లో కూర్చుని మందు కొడుతుంటే, మా ఎదురు పోర్షన్ లో ఎవరో కొత్తగా ఒక ఒంటరి ఆడమనిషి దిగిందని పద్మజ చెప్పింది. పేరు బబిత అంట, అంత కలుపుగోలు మనిషి కాదు, ఎదో మాటవరసకు నాతో రెండు మాటలు మాట్లాడింది అని చెప్పింది. సరేలే దాని మనన దానిని పోనీ అని అనుకుంటూ మా మానాన మేము మందు పార్టీచేసుకున్నాము. దమ్ము కొడదాం అని బయటకి వెళ్తే ఇద్దరికీ షాక్, రెండు రోజుల క్రితం తన గుద్దల మీద కామెంట్స్ చేస్తే కోపంగా వెళ్లిపోయిన ఆ అందాల గుద్ద సుందరి ఈ కొత్తగా దిగిన బబిత. మమ్మల్ని ఇద్దరినీ కోపంగా చూస్తూ తన పోర్షన్ లోకి వెళ్లి తలుపేసుకుంది. పద్మజ మాతో చాలా ఫ్రీగా ఉంటుంది. బయట మేము వేసే చిల్లర వేషాలు అన్నీ తనకి తెలుసు. అందుకే లోపలికి వెళ్తూనే జరిగింది మొత్తం శ్రీనివాస్ తనకి చెప్పేసాడు. పద్మజ నవ్వేస్తూ, అయితే తను మిమ్మల్ని ఇద్దరినీ చూస్తేనే కోపంతో ఊగిపోతుందన్నమాట అని అంది. చూస్తుంటే అలానే ఉంది అని మేమిద్దరం అన్నాము.
అదన్నమాట విషయం, అందుకే తను మాతో మాట్లాడదు. అప్పుడప్పుడు పద్మజతో మాట్లాడుతుంది. కాకపొతే మా విషయం పద్మజతో చెప్పలేదు అంట. మేము కూడా ఎదురు పోర్షన్ దానితో ఎందుకొచ్చిన గొడవ అని తనని ఇబ్బంది పెట్టకుండా మా మానాన మేము ఉంటాము. నేనూ శ్రీనివాస్ కలిసి ఒకే కారులో ఆఫీసుకి వెళ్తాము. ఇలా జీవితం గడిచిపోతుండగా ఒక రోజు వాతావరణం బాగా దారుణంగా అయింది. ఈదురు గాలులు, జోరున వాన, అంత జోరున వర్షం పడుతుండటం వలన ఇద్దరం త్వరగా ఇంటికి బయలుదేరాము. దారిలో ఎవరో ఆడ మనిషి బండి మీద వెళ్తూ గాలికి బండి పక్కకి లాగేస్తోంటే అతి కష్టం మీద కంట్రోల్ చేసుకుంటూ వర్షంలో తడుస్తూ వెళ్తోంది. అప్పటికే వర్షం దెబ్బకి అంతా నిర్మానుష్యంగా ఉంది, కాస్త బరువున్న పెద్ద వాహనాలు తప్ప ఇంకేమి రోడ్డుమీద కనపడటం లేదు. కార్ నడుపుతున్న శ్రీనివాస్, పాపం ఎవరో బాగా ఇబ్బంది పడుతోంది, లిఫ్ట్ ఇద్దామా అని అంటే, అందులో ఆలోచించేది ఏముంది సోదరా, తప్పకుండా ఇద్దాం అని అన్నాను. మేము దగ్గరకి వెళ్లేసరికి గాలి జోరున వీచి బండి కంట్రోల్ అవక పడిపోయింది. మేము ఇద్దరం వెంటనే కార్ దిగి ఆమెని లేపి నిలబెట్టాము. దెబ్బలేమీ తగలలేదుకదా అని అంటూ మొహం వైపు చూస్తే బబిత. చలికి విపరీతంగా వొణుకుతూ భయంగా చూస్తూ ఉంది. తను షాక్ లో ఉందని తనని వెంటనే కారులో కూర్చోబెట్టాము. హీటర్ ఫుల్లుగా పెట్టి, తన బండిని లేపి రోడ్డు పక్కన పెట్టి లాక్ చేసి మేము కూడా కార్ ఎక్కాము. మేము కూడా పూర్తిగా తడిసిపోయి వొణుకుతూ హీటర్ ముందర ముందు సీట్ లో కూర్చున్నాము. అప్పటికి కారు వేడిగా ఉండేసరికి బబిత కాస్త తేరుకుంది. మమల్ని ఆశ్చర్యంగా చూస్తుంటే, మేము కూడా తనని చూస్తూ ఏమి మాట్లాడాలో అర్ధంకాక మౌనంగా ఉండిపోయాము. కాసేపటికి తనే థాంక్స్ అంది, మేము కూడా సారీ అన్నాము. దేనికి చెప్పామో ముగ్గురికీ తెలుసు కాబట్టి ముగ్గురం నవ్వేసాము. తను చిన్నగా నవ్వుతూ, సమయానికి మీరు రాబట్టి సరిపోయింది, అప్పటికీ నేను బయలుదేరినప్పుడు ఇంత గాలి లేదు, వెళ్లిపోవచ్చనే ధైర్యంతో బయలుదేరాను, కానీ ఇదిగో ఇలా అయ్యింది అని అంది. మా మధ్యన ఉన్న ఆ మొహమాటం (Uneasiness) పోయేసరికి తను కూడా మాతో చనువుగా మాట్లాడుతుంటే ఇంటికి చేరాము.