Incest உனக்கும் உரிமை உண்டு 1

[Karthick]

பின்பு தொலைபேசியில் டவுனில் உள்ள காவல் நிலையத்திற்கு தகவல் தெரிவிக்கபட்டது... அவர்களும் விசாரிக்க வந்து கொண்டிருந்தனர்..
இப்போது வடிவு வீட்டில் இருந்த ஊர்மக்கள் எல்லாரும் கலைந்து சென்றனர்..சுவாதியும் சிறிது நேரம் ஆறுதலாக பேசி , ஓய்வெடுக்கும் படி அறிவுரை கூறிவிட்டு அவள் வீட்டிற்கு சென்று விட்டாள்...

அனைவரும் சென்ற பின்னர் ரவி வடிவின் அருகில் அமர்ந்து " அம்மா...* " என கூறி கட்டிபிடித்து அழுதபடி அவளது மடியில் சாய்ந்தான்.. பெரும் கன்டத்தில் இருந்து தப்பித்தாலும் ..ஏனோ தன் அம்மா அந்த கயவனான் அப்போது அனுபவித்த சித்ரவதைகள் இன்னும் அவன் கண்களை விட்டு மறையவில்லை...

வடிவு " ரவி... என்னடா... இன்னும் அதையே நெனச்சிகிட்டு... அதான் ஒன்னும் ஆகலல... " என கூறினாள் என்னதான் அந்த சம்பவத்தால் வேதனை அடைந்தாலும் தன் பிள்ளைகள் மனது கஷ்டபடகூடாது என்பதற்காக ஆறுதல் கூறினாள்..

ரவி " இலலம்மா... அங்க நடந்தது உங்களுக்கு எவ்வளவு பெரிய வேதனையை கொடுத்துருக்கும்னு தெரியும்... அதுக்காக தயவுசெஞ்சி எங்கள விட்டுடு......" என நிருத்தினான்.. அவன் குரலில் ஒரு பயம் தெரிந்தது..

வடிவு " ஹாஹாஹா.... டேய்... என்ன நான் சூசைட் பன்னிப்பேனு பயப்படுறியா..... இங்க பாரு ரவி ஒருவேள அவிங்க என்ன கெடுத்துருந்தாலும் நான் சூசைட்லாம் பன்னிக்க மாட்டேன்... ஏனா எனக்கு நீங்கதான் முக்கியம்... உங்கள தனியாவிட்டுடு அப்படியொரு முட்டால்தனாமான காரியத்த பன்ன மாட்டேன்.... பயப்படாத டா..." என தன் மகனுக்கு தைரியத்தை கொடுத்தாள்...

இப்போதுதான் ரவிக்கு மனது லேசாக இருந்தது... ஆனால் அம்மாவின் பேச்சை கேட்டு தேன் பதற்றமாக " மா.... ரொம்ப கொடும படுத்துனாங்களா..." என்றாள்..

வடிவு " யேய்... அதெல்லாம் எதுவும் இல்லடி.. ரவிதான் பாவம் எனக்கு எதாவது ஆயிடும்னு* ரொம்ப பயந்துட்டான்..."

தேன் " மா... உண்மையிலேயே.. உங்களுக்கு ஒன்னும் ஆகலல..."

வடிவு "ஒன்னும் இல்லடி. .. ... ஆமா.... எப்டி நீ அங்க வந்த... "

தேன் " நானும் சுவாதி ஆன்டியும் உங்கள தேடி வந்தோம்... தூரத்திலேயே உங்கள யாரோ கட்டி போட்டிருப்பது தெரிஞ்சிது.. எங்களுக்கு என்ன செய்யனும்னு தெரியல .. அப்பதான் சுவாதி ஆன்ட்டி நம்மலால தனியா உங்க அம்மாவையும் ரவியையும் காப்பாத்த முடியாது. ..நாம போய் ஆளுங்கல கூட்டிட்டு வரலாம்னு சொல்லி கூட்டிட்டு போனாங்க.... ஆனா எனக்குதான் மனசு கேக்காம பாதியில உங்கள பாக்க ஓடி வந்துட்டேன்... சுவாதி ஆண்ட்டி தான் போய்டு சந்தையில் இருந்த ஆளுங்க கூட்டிட்டு வந்தாங்க... " என கூறி முடித்தாள்..

வடிவு " பரவால்ல புத்திசாலி தன்மாதான் நடந்துருக்கீங்க..."

ரவி அம்மாவின் மடியில் படுத்தபடியே அங்கு நடந்த சம்பவத்தை பற்றி அமைதியாக பயங்கரமாக சிந்தித்து கொண்டிருந்தான்... அவனின் மனதில் இப்போது பல கேள்விகளும் குழப்பங்களும் எழுந்தது.. அந்த இருவரில் ஒருவர் பெண் என்பது அவனுக்கு ஆச்சிரிமாக இருந்தது... "ஒரு பெண் எப்படி இந்தமாதிரி காரியங்களுக்கு வந்திருக்காள்.....
இவர்களை பார்த்தாள் ஒரு பெண்ணின் கற்ப்பை சூறையாட வந்தவர்கள் போல் தெரியவில்லை ஏதோ என் முன்னாள் அம்மாவை அவமானபடுத்துவது போல அவர்களில் செயல்கள் இருக்கிறது......
ஒரு வேளை இதற்கு முன்னமே திட்டம் போடபட்டிருக்குமோ....
அப்படி என்றால் அம்மாவை அவமான படுத்த இப்படி ஒரு திட்டம் போடும் அளவிற்கு எந்த எதிரியும் இல்லையே ... " என யோசித்தான்..

மீன்டும் மனதில் " காஞ்சிபுரத்துல இருக்கும் போது கூட அம்மாவுக்கு எந்த எதிரியும் இல்ல.. அவளும் யாரிடமும் வம்புக்கு போக மாட்டாலே.. இங்க யாருக்கு அம்மாவின் மேல் அவ்வளவு வெறுப்பு... " என சிந்தித்தான். .. திடிரென அவனது மூளையில் நேற்று ஜானகியை அம்மா அடித்து ஞாபகம் வந்தது. .. " ஒரு வேளை அவங்களா இருப்பாங்களோ... கண்டிப்பா அந்த குந்தானியும்...அவனோட பையனும் தான் இந்த காரியத்த செஞ்சிருக்கனும் " என சந்தேபட்டு அவளின் வீட்டிற்கு செல்ல முடிவெடுத்தான்...

ரவி " மா... நான் சுவாதி ஆன்ட்டி வீட்டுக்கு போய்டு வரட்டா... மனசு கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ்ஸா இருக்கும் " என பொய் கூறினான்...

வடிவு " ரவி... மணி ஏழாக போது இப்ப போய் எதுக்கு இங்கியே படு... காலைல பேசிக்கலாம் " என்றாள்..

ரவி " இல்லம்மா... இங்க இருந்தா எனக்கு அதே ஞாபகமா இருக்கு... நான் போய்ட்டு ஒன் ஹவர்ல வந்துடுறேன்.. " என பிடிவாதமாக கூறினான்..

வடிவுக்கரசிக்கும் தன் மகனின் மன அமைதிக்காக " சரி. .. போய்ட்டு சீக்கிரம் வந்திடு " என அனுப்பி வைத்தாள்..

ரவி நேராக ஜானகி வீட்டின் முன்பு சென்றான்... அவர்கள் உள்ளே இருப்பது தெரிந்தது.. மெதுவாக வெளியில் வீட்டை சுற்றி வந்து நோட்டமிட தொடங்கினான்... திடிரென காலில் ஏதோ ஒன்று தட்டுபட்டது.. இருட்டில் என்வென்று தெரியால் கையில் எடுத்து பார்த்தான்... அது கோணி மாதிரியான துணி போல் இருந்தது " இது... அவங்க சுத்தியிருந்த துணியாச்சே .... அப்போ இவங்கதான் என்னையும் அம்மாவையும் கொடுமபடுத்தி இருக்காங்க " என ஊகித்தான்

அதனால் ரவிக்கு வந்த ஆத்திரத்தில் ஜானகியையும் கோபாலையும் எதாவது செய்யவேண்டும் என்று தோன்றியது. ... வெறியுடன் அருகில் இருந்த சற்று கனமான கட்டையை எடுத்தான்.. நேராக சென்று கதவை தட்டினான்.. ரவியின் ஆத்திரத்துக்கு முதலில் சிக்கியது பட்டாபிதான்... உள்ளே இருந்து கதைவை திறந்த பட்டாபிக்கு நடு மண்டையில் ஒரே அடி .. அந்த இடத்திலேயே கத்தியபடி சுருண்டு விழுந்தான்... ரவி உள்ளே செல்ல..

அங்கு பட்டாபியின் அலறல் சத்தத்தை கேட்டு ஜானகி மற்றும் கோபால் பதறியடித்து வெளியே வர முயன்றார்கள்... அதற்குள் ரவியை அதுவும் கையில் கட்டையுடன் பார்த்ததும் திகைத்து நின்றார்கள் ... அவர்களை கண்டதும் ரவிக்கும் ஆத்திரம் மேலும் அதிகமடைந்தது... " எங்க அம்மா மேலயே கை வச்சிட்டுல நாயே " என கோபாலின் தலையை குறிவைத்து ஓங்கி அடித்தான் .. சற்று விலகி அவன் நெற்றியில் அடி விழுந்தது... அரை மயக்கத்தில் சரிந்தான்... ஜானகி " ஆஆஆஆஆ..." என கத்தியபடியே வெளியே ஓட பார்த்தாள் ... கன நேரத்தில் ரவி அவளின் முடியை கொத்தாக பற்றி " ஏன்டி.... முண்ட எங்க அம்மாவையே அசிங்க படுத்த துணிஞ்சிட்டல்ல... செத்தடி மவள.." என்றான். ..

ஜானகி " தம்பி...தம்பி.... மன்னிச்சிடுங்க... உங்க கால்ல வேனுனாலும் உழுறேன்... என்னைய விட்டுடுங்க.. " கதறினாள்..

ரவி " உன்ன எப்டி..டி.. மன்னிப்பேன்... " என கன்னத்தில் ஒரு அறை விட்டான்... அவளின் காது "வீங்ங்" என சத்தத்துடன்... கன்னத்தில் ரவியின் கை விரல்கள் மட்டுமெல்லாமல் கை ரேகையும் பதியுமளவிற்க்கு இருந்தது அந்த அடி.....

அதற்க்குள் அக்கம்பக்கத்தினர் சத்ததை கேட்டு சூழ்ந்தனர்... அப்போது வடிவை விசாரிக்க வந்த போலிஸ் இங்கே கூட்டமாக இருப்பதால் வடிவிடம் செல்லாமல் நேராக இங்கே வந்தனர்... பின் ரவி அவர்களுக்கு விளக்கமாக எடுத்து கூறினான்... வீட்டில் பின்புறம் இருந்த கோணி துணியையும் எடுத்து காட்டினான்.. காவலாளி ஒருவர் வீட்டை சோதனையிட்டதில் உள்ளே இருந்து ஒரு பையில் கயிறு, மயக்க மருந்து , கூர்மையான கத்தி, ஆசிட் பாட்டில் , சிரஞ்சி ஊசி , சிறிய பாட்டிலில் ஏதோ பெயரில்லா திரவம் போன்றவை சிக்கியது... இவையனைத்தும் ஜானகி வடிவை பழிவாங்க டவுனில் இருந்து பட்டாபி முலம் வாங்கி வந்தவை..

காவலாளி " ஏம்மா... இதெல்லாம் என்னது..மா.."

ஜானகி கையும் களவுமாக பிடிபட்டதில் உண்மையை ஒத்துகொண்டு " வடிவ பழிவாங்கதான் சார்.. இதெல்லாம் வாங்கினோம் ...ஆனா.... " என கூறி கொண்டிக்கும் போதே. ..

காவலாளி " போதும் போதும்.... டேஷன்ல்ல போய் மத்தத சொல்லு...ஏறு வண்டில... " என மூவரையும் கைது செய்து ஜீப்பில் கொணடு சென்றனர்..

அதேசமயத்தில் இதையெல்லாம் அறியா வடிவுக்கரசி அவளது வீட்டில் அந்த ஒல்லியானவன் அப்போது தன் காதில் என்ன கூறினான் என யோசித்து கொண்டிருந்தாள். .. அப்போது இருந்த பதட்டத்தில் அந்த வார்த்தைகளை கவனிக்க தோன்றில்லை. .. எவ்வளவு சித்தித்தாலும் அவன் என்ன கிசுகிசுத்தான் என்று நியாபகம் வரவில்லை. ... திரும்ப திரும்ப யோசித்தாள்.... ஏதோ ஒன்று புலப்பட ஆரமித்தது.. அந்த வார்த்தைகள்.... ஆம் அந்த வார்த்தைகள் ... அதே குரலுடன் அதே வார்த்தைகள் .... கண்டுபிடித்துவிட்டாள் அது யார் என்று...

இப்போது வடிவின் உடல் சிலிர்த்தது அவளை அறியாமல் வாய் முனுமுனுத்தது " அவனா???....... அப்போ உடன் வந்தவன்?? இல்லை இல்லை வந்ததவள்..??? நான்தான் அவள் கத்தும் போது கேட்டேன். .. அந்த குரல் பெண்ணின் குரல் தான்.... அப்படி என்றால் உடன் வந்ததவள்... அவளேதான்.... எதற்க்காக என்மேல் இவ்வளவு கோவம் அவர்களுக்கு... ஒருவேளை சொத்துக்காக இருக்குமோ.... ச்சே ச்சே.. இருக்காது..!! " என தனக்குள் சித்தித்து கொண்டிருந்தாள்.

அப்போது வந்த ரவி " மா...அம்மா.... நம்மல கட்டி போட்டு டார்ச்சர் பன்னவங்கள நான் கண்டு புடிச்சிட்டேன்.... "

வடிவு " அப்படியா.... யார்...டா அவங்க..!!"

ரவி " ஜானகியும் அவங்க மகன் கோபாலும் தான்"

வடிவு " அது கண்டிப்பா.. அவங்க இல்ல..டா ..."

ரவி " எப்டி சொல்றீங்க?.....அப்போ வந்தது யாரு"

வடிவு " உங்..அப்பாவும் என்..அம்மாவும் ! !! " என ஏதோ ஒரு வேகத்தில் கூறிவிட்டு .... தன் தவறை உணர்ந்து வாய்மேல் கை வைத்து கொண்டாள்..

ரவி " என்ன.மா... சொல்றீங்க...!! வந்தது அப்பாவும்..பாட்டியுமா... " என்றான் ஆச்சிரிமாக..

வடிவுக்கரசிக்கு என்ன கூறுவது என்று புரியாமல் அமைதியாக இருந்தாள்...

ஆம்.... உண்மையில் இன்று மதியம் வடிவு கிணறு பக்கம் போகிறாள் என்று ஜானகிக்கு தெரிந்தும் அவளை பழிவாங்க எண்ணினாள்.. ஆனால் வடிவுடன் ரவியும் உடன் இருந்ததாள் ஜானகி தன் திட்டத்தை நாளைக்கு மாற்றி திரும்பி வந்து விட்டாள்.. அதன் பிறகு வடிவின் கணவனும் , அம்மாவும் ஏதோ காரணத்திற்க்காக வடிவை பின்தொடர்ந்து இந்த காரியத்தை அரங்கேற்றி இருக்கிறார்கள்... அதன் பிறகு ஊர் ஆட்கள் வந்தவுடன், தோப்பிற்க்கு பின்பக்கம் ஒடி தப்பித்து.... அவர்கள் அணிந்த கோணி துணியை ஜானகி வீட்டருகே எதேச்சையாக வீசினார்கள். ..

ரவி " மா.... கேக்குறன்ல சொல்லுங்க... " என கத்தினான்

வடிவு " ஆமான்டா.... வந்தது என் புருஷனும் என் அம்மாவும் தான்..... தயவுசெஞ்சி இதுக்கு மேல எதுவும் கேக்காத... காஞ்சிபுரம் போனதும் நானே சொல்றேன்.." என கூறி கடைசி அறைக்கு சென்று கதவை சாத்திகொண்டாள்..

ரவி அதே இடத்தில் பிரம்மை பிடித்தால் போல் நின்றிருந்தான்.. அதன் பிறகு ரவியும் எதுவும் கேட்கவில்லை. ... நாட்கள் கடந்தது.. வடிவின் சித்திக்கு பதினாறாம் நாள் காரியம் முடிந்து மூவரும் காஞ்சிபுரம் வந்தடைந்தனர். ...

அசதியில் மறுநாள் காலை 7 மணிவரை தூங்கி கொண்டிருந்தனர்... அப்போது கதவு தட்டப்பட்டது. .. ரவிதான் எழுந்து கதவை திறந்தான். .. அங்கே ஒருவர் நின்றிருந்தார். .

ரவி " யாருங்க நீங்க..." என்றான் தூக்க கலக்கத்தில்..

அவரோ " நானா.!!!. .... நான்.. வடிவுக்கரசியோட ஹஸ்பண்ட் " என்றார் சாதாரணமாக. ..

திடுகிட்ட ரவி கண்களை நன்றாக கசக்கி ஊற்று பார்த்தான்.. அங்கு தன்னை போலாவே அச்சு அசலாக அவர் நின்று கொண்டிருந்தார்...

நாங்க மூனுபேரும் காஞ்சிபுரம் வந்தடைந்தோம். ... வந்த அசதியில் மறுநாள் காலை 7 மணிவரை தூங்கினோம்... அப்போது கதவு தட்டப்பட்டது. ..ரொம்ப நேரம் தட்டும் சத்தம் கேட்டு கொண்டேஇருந்தது.. நான்தான்*எழுந்து கதவை திறந்தேன். அங்கே ஒருவர் நின்றிருந்தார். .

" யாருங்க நீங்க..." என்றேன் தூக்க கலக்கத்தில்..

அவரோ " நானா.!!!. .... நான்.. வடிவுக்கரசியோட ஹஸ்பண்ட் " என்றார் சாதாரணமாக. ..

எனக்கு பக்'குனு இருந்தது... கண்ணை நல்லா கசக்கி ஊற்று பார்த்தேன்.. அங்கு என்னை போலாவே அச்சு அசலாக அவர் நின்று கொண்டிருந்தார்...

அவரை பார்த்ததும் என்க்கு பேச்சு மூச்சே வரவில்லை உறைந்து அவரையே பார்த்து கொண்டிருந்தேன். . அவரோ என்னை கடந்து உள்ளே செல்ல முற்ப்பட்டார்... வழிவிட்டேன்... அப்போதுதான் கவனித்தேன் அவர் பின்னால் ஒரு பெண்... இல்லை இல்லை ஒரு பொம்பளை நின்றிருந்தாள்... என் கண்கள் தானாகவே அவளின் உடம்பை ஆராய தொடங்கியது. . அழகான மஞ்சள் புடைவையை கிராமத்து பாணியில் உடுத்தி கொண்டு, நல்ல வெள்ளை நிறமாக , சற்று சதை போட்டு நன்றாக கொழுக்மொழுக்கென இருந்தது அவளுடைய தோற்றம்... அவள் உள்ளே செல்லும் போது வாசலில் நின்றிருந்த என்னை பார்த்து கொண்டே என் தலையை கோதிவிட்டு வீட்டினுள் நுழைந்தாள். ..* இப்போது எதேச்சையாக அவளின் பின்பகுதி என் கண்ணில் பட்டது.. "ப்பா" எவ்ளோ பெரிய குண்டி.. என வியந்தேன். ...

இப்போது என் மனசுல என்னென்வோ குழப்பங்கள் வரத்தொடங்கியது ... " இவர் அம்மாவோட ஹஸ்பண்டா...!! அப்போ இவர்தான் என் அப்பாவா..!!!! கூட வந்தவள் யாராக இருக்கும். .. ஒருவேளை அப்பாகூட ஓடி போனவளா? ?? இல்ல. ... அம்மாவோட அம்மாவா????... அவள பாத்தா அப்பாவவிட கொஞ்சம் வயசானவங்க மாதிரி இருக்கு... அதனால கண்டிப்பா நம்ம அம்மாவோட அம்மாதான்... எனக்கு பாட்டி முறையாசே... ஆனா பாத்தா அம்மாவோட அக்கா மாதிரி சிக்குனு இருக்காளே!!!! ... ஆனா நம்ம அம்மாவோட சூத்துக்கும் இவளோட சூத்துக்கும் இவ்வளவு டிப்ரென்டா..!!!! " என சிந்தித்தபடியே உள்ளே போனேன்..

அவங்க உள்ளே போனதும் வீட்டை உள்ளிருந்து சுற்றி பார்த்து கொண்டிருந்தனர்... பின் அருகில் இருந்த சேரில் அமர்ந்தார்கள்... நான் அவர்களை கடந்து அம்மாவின் ரூமுக்கு சென்றேன்..

"மா........ மா..... எழுந்துரு .... மா... " என அவளின் தோள்களை தட்டினேன்..

மெல்ல கண்விழித்த அவள் " டேய்... டயர்டா இருக்கு டா.... ஒரு ஹாப்-அன்ட்-ஹவர் கழிச்சி எழுப்புடா " என்றாள் ..

" மா.... நீங்க மொதல்ல எழுந்துருச்சி ஹாலுக்கு வாங்க.. யாரோ வந்துருக்காங்க " என்றான்

" யாருடா.... அதும் நம்ம வீட்டுக்கு " என்றபடியே அவளின் ரூமை விட்டு வெளியே வந்தாள்... அங்கே தன் கணவனும் தன் தாயும் அமர்ந்திருப்பதை கண்டதும்... அவளின் முகம் கோவத்தில் சிவந்தது... சற்று அதிர்ச்சியும் கூட அவள் முகத்தில் தெரிந்தது... அமைதியாக இரண்டு நிமிடம் அதே இடத்தில் நின்று அவர்களையே பார்த்து கொண்டிருந்தாள்.. என் பார்வையும் அப்பா மற்றும் பாட்டியின் மீது இருந்தது... அன்று பனைமர தோப்பில் முகமூடியணிந்து வந்த அதே உடல்வாகு இருவருக்கும்...* " அம்மா கரைட்டா...தான் கெஸ் பன்னிருக்காள்... அது இவங்கதான்... எதுக்கு அம்மாவ அப்டி துன்புருத்தனும் அதுவும் என் முன்னாடியே " என மீன்டும் என் மனதில் அதே கேள்விகள் எழுந்தன.... ஒரு பக்கம் அவர்கள் மீது எனக்கும் கோவம் இருந்தாலும் .... என் மனதோ எனக்கும் மற்ற பிள்ளைகள் போல் அப்பா கிடைத்து விட்டார் என்ற மகிழ்ச்சியும் இருந்தது..

அப்பா'தான் அங்கு நிலவிய அமைதியை உடைத்தார் " அப்பரம் எல்லாரும் எப்டி இருக்கீங்க... " என்றார். ..

ஆனால் அம்மா அமைதியாகதான் இருந்தால்... சில சிந்தனைகளில் முழிகியபடி... அந்த நேரத்தில் தேன்மொழி பாத்ரூம் போக அறையை விட்டு வெளியே வந்தாள் ... அவர்களை பார்த்ததும் சரியாக அடையாலம் கண்டுவிட்டாள்.. அவளுக்கு வந்த ஆத்திரத்தில் " மா. ... என்னமா... இவங்கள போய்... நடுவீட்டுல உக்கார வச்சிகிட்டு.... ஏற்கெனவே செஞ்ச துரோகம் பத்தாதுனு அன்னிக்கு ஊர்ல தோப்புல வச்சி ..... த்தூ..... " என கொதித்தெழுந்தாள்...

யப்பா என்னா கோவம் அக்காக்கு என அவளின் பேச்சை கேட்டுகொண்டே...* கையை நீட்டி நீட்டி கோவபட்டு பேசியதால் அவளின் காய்கள் குலுங்கியதையும் கவனித்தேன்... மிக அழகாக வட்ட வடிவில் இருந்தது... அடுத்து பாட்டியின் மார்பை பார்த்தேன் அது காய் அல்ல பழம்.... சற்று தொங்கியபடி இருந்தது.. ப்ரா போட மாட்டால் போல.... அடுத்து என் கண்கள் தானாகவே அம்மாவின் முலையை பார்த்தது... எனக்கே ஆச்சிரிமாக இருந்தது அம்மாவின் மாங்கனிகள் அக்காவுடைய சைஸ்ஸிலே இருந்தது... பாவம் அதிகம் உபயோகிக்காத முலைகள்... இப்படி நான் ரசித்து பார்த்து கொண்டிருக்கும் போதே..... என் மண்டையில் யாரோ அடித்தது போல் இருந்தது...
அது வேறு யாரும் இல்லை என் மனசாட்சி தான்... ரொம்ப நல்லவன்... இவன் மட்டும் பலமுறை தடுக்காமல் இருந்திருந்தால் அக்கா இப்போது மூன்று மாத கர்ப்பிணியாக இருந்திருந்தாள். .. என்னால்.....!!!!

அக்காவே என்னை பலமுறை ஓக்க அழைத்தாலும் ... இவன் தான் என்னுல் இருந்து அதுஇதுனு பேசி பேசியே என் மனநிலையை மாற்றிவிடுவான்... இனிமேல் இவன் பேச்சை கேட்க கூடாது என எப்பவோ முடிவெடுத்திருந்தேன்... இப்போது எதற்கு வந்தான் என்று புரிந்தது. .. "டேய் நல்லவனே. .. இப்ப எதுக்கு டா வந்த " என்றேன்

என் மனசாட்சியோ " இங்க.. இவ்வளவு கலவரம் நடக்குது.... நீ என்னமோ. .. மூனு பேரோட காய்கள பாத்துட்டு அதோட சைஸ அளவெடுக்குற ... அவங்க மூனு பேரும் உனக்கு அம்மா, அக்கா, பாட்டி முறை. .. தெரிஞ்சிக்கோ.." என்றான்

" எல்லாம் எங்களுக்கு தெரியும். .. நீ மூடிட்டு போ.... எப்ப பாத்தாலும் எதாவது சொல்லி என்னை கொழப்பிடுற... " என்றேன்..

" நான் சொல்றத சொல்லிட்டேன். ... நாளைக்கு ப்ராப்ளம் வந்தா நீதான் மாட்ட போற " என கூறி விட்டு மீண்டும் என் மனதிற்குள் சென்றுவிட்டான்...

பாவிபய.. எதாவது ஒரு பயத்த கெலப்பிட்டு போய்டுவான்... நான் மறுபடியும் நிகழ்காலத்திற்கு வந்தேன்..* அக்கா பயங்கர மாக கத்திகோண்டிருந்தாள்... அம்மா இன்னும் அமைதியாகவே அப்பாவின் முகத்தை பார்த்து கொண்டிருந்தாள்..இருக்காதா பின்ன 11 ஆண்டுகள் கழித்து இப்போது தான் அவரின் முகத்தை பார்க்கிறாள்... ஏதேதோ நினைவுகள் அவளின் மனதில் வந்து போனது. ..

தேன்மொழிக்கு....தான் இப்படி கத்தி கொண்டிருக்க... அம்மா அமைதியாக இருப்பது எரிச்சலை ஏற்படுத்தியது. ..அருகில் சென்று " மா... அவங்கள போக சொல்லுங்க" என உலுக்கினாள். .

அம்மா சுயநினைவு அடைந்து " ம்..... இரு தேனு.... " என அப்பாவின் அருகில் சென்று. .. " இப்ப எதுக்கு ரெண்டு பேரும் இங்க வந்தீங்க " என்றாள்

அப்பா " பரவால்லியே. ... பேசிட்ட.... சரி.... நான் ஒரு அஞ்சி மாசம் இங்க தங்கனும்..." எனறார்..

அம்மாவோ உடனே " அதெல்லாம் முடியாது. ... ஒழுங்கா போய்டுங்க.... என் கோவத்த பத்தி தெரியும்ல " என மிரட்டினாள்

அப்பா " சரி... வடிவு டார்லிங். .... நான் போய்டுறேன்... ஆனா.... நாம.. ஏன் .. பிரிஞ்சோம்னு நம்ம பசங்களுக்கு சொல்லு .... நான் இப்பவே இந்த இடத்த காலிபன்றேன். .. "

அம்மாக்கு திக் என இருந்தது.... எதையும் பேசமுடியாமல் மௌனமாக இருந்தாள்... இப்போது தேன்மொழியும் அமைதியானாள்...

அப்பா " என்ன டார்லிங் அமைதியா ஆயிட்ட.... சொல்ல வேண்டியது தானே. .. நம்ம புள்ளைகளுக்கு.... நாம எப்டி பிரிஞ்சோம்னு.." என்றார்

அம்மா திருதிருவென முழித்து கொண்டிருப்பதில் ஒரு நியாயம் இருக்கு... ஆனா அக்காவும் எதுக்கு முழித்துகொண்டிருக்கிறாள்... அப்போ இவளுக்கும் ஏதோ தெரிந்திருக்கு... அம்மாவும் அக்காவும் எதையோ என்னிடம் மறைப்பதாய் சில நாட்களாக எனக்கு ஒரு டவுட்.... இப்போதுதான் அது இன்னும் வலுபெற்றது... ஒரு வேள அந்த டைரிய பத்திதான் அப்பா பேசுறாறோ.... சரி சும்மா அவங்க வாய கிளரி பாக்கலாம்

" மா... சொல்லுங்க மா... அவர்தான் ஒரு பொண்ண கூட்டிட்டு ஓடிட்டாருனு..." என்றேன்..

அதற்க்கும் அம்மா அமைதியாக... தேன்மொழியோ " டேய். .... ரவி.... அவரு ஒரு ஆளுனு பேசிட்டு இருக்க மொதல்ல கழுத்த புடிச்சி வெளிய தல்லுடா " என கத்தினாள்...

அப்பா என்னையும் அக்காவையும் பார்த்து " இப்பவும் சொல்றேன். .. உங்க அம்மா பதில் சொல்லட்டும் ... நான் போய்டுறேன். .." என்றார்..

அதற்குள் பாட்டி " டேய். .. இவகிட்ட ஏன்டா கெஞ்சிற .... இவ பன்னாத தப்பா நீ பன்னிட்ட.... இவ எப்போ பதில் சொல்லுறாளோ அப்போ நாம இங்கருந்து போலாம்.. அதுவரைக்கும் நாம இங்க தான் இருக்கனும்.. " என கடைசி ரூம்க்கு சென்று தன் பேக்ஜ வைத்தாள்.. அது தேன்மொழியின் அறை... தேன் இப்போது ரவி ரூமில் தங்குவதால் .. இந்த அறை காலியாக இருந்தது... பின் அப்பாவும் அந்த ரூமுக்கு சென்றார்..

எனக்கு இங்கதான் டவுட்டு வருது... அம்மா எதுக்கு அமைதியா இருக்குறாங்க... அப்பா மொகத்து நேரா நீ வேற ஒரு பொண்ணு கூட ஓடி போன அப்படினு சொல்வேன்டியது தானே... அப்பரம் பாட்டி ஏன் அம்மாவ பாத்து நீ பன்னாத தப்பா.. அப்பா பன்னிட்டாருனு சொல்லுறாங்க... அப்போ அம்மாவும் அப்பா மாதிரி வேறஒருத்தர்கூட... ச்சே ச்சே நெவர்... அவங்க நெருப்பு.... அப்போ.... அப்பா வீட்ட விட்டு போனதுக்கு வேற காரணம் இருக்கு. .. அதைத்தான் அம்மா மறைக்குறாங்க... அந்த விஷயம் அக்காவுக்கும் தெரிஞ்சிருக்கு... சரி இந்த மேட்டர அப்பரமா டீல் பன்னிக்கலாம்னு ஸ்கூலுக்கு கெலம்பினேன்.... சாப்பிடாமல்....

ஸ்கூல்ல குமாரும் செல்வமும் பாண்டிச்சேரில ரூபி கூட என்னென்ன பன்ன என்று கேட்டனர்... அவர்களுக்கு சுவாதியின் ஊம்பல் விஷயத்தை தவிர மற்றதையும் கூறினேன்... பின் பள்ளி முடிந்து வீட்டுக்கு வந்தேன்...