Adultery కొవ్వెక్కిన కొబ్బరి చిప్పలు BY సంధ్యాకిరణ్

[LUKYYRUS]

కొవ్వెక్కిన కొబ్బరి చిప్పలు

By

సంధ్యాకిరణ్

...హైద్రాబాద్ నగరం లో ఓ సాయంత్రం ...ఉద్యోగస్తులింటికి చేరేవేళకావడంతో చందానగర్ - కెపిహెచ్ బి కాలనీ రోడ్ మీద ట్రాఫిక్ హెవీగా ఉంది...ఐనా చాలా ఆనందంగా కట్స్ కొట్టేస్తూ బైక్ ని రయ్యి మని పోనిస్తున్నాడు కుమార్....కారణం, కాళ్ళు చెరోవైపూ వేసి , అతగాడి నడుంచుట్టూ చేతులల్లేసి కూర్చున్న కొలీగ్ కల్పన మెత్తటి గుబ్బల స్పర్శ ...
ఓ సారి మొబైల్ లో టైం చూసుకుని...ఓ పావుగంట ముందుగా వెళ్తే?!... అనుకుని... ముందుకొంగి ,తొడల్ని సుతారంగా నిమురుతూ...మెల్లిగా బాబూ!...అంటూ అతగాడి చెవిలో కువకువలాడింది...
వెంటనే ఫలితం కనిపించింది ...ఇంతకన్నా మెల్లిగా పోతే మీ పిల్లల డే కేర్ మూసేస్తారు... అన్నాడు మరో కట్ కొట్టి ముందున్న కార్ ని దాటుతూ...
...కళ్ళు తిరుగుతున్నాయీ!... చెప్తే విన్రు కదా!...అంటూ అతడి నడుంచుట్టూ పట్టుబిగించి , వీపు మీద గుబ్బల ఒత్తిడి పెంచేస్తూ భుజం మీద తల వాల్చిందావిడ...దాన్తో బైక్ స్పీడ్ ఇంకింత పెరిగింది... పదిహేన్నిమిషాలు పట్టేదూరాన్ని ఐదు నిముషాల్లో కవర్ చేసి , ఆవిడ దిగవల్సిన సందుకి కాస్త దూరంలో , మరుగుండేట్టు ఓ చెట్టు వెనక బైక్ ఆపాడు...
... బస్సులో వస్తే ఒంకో గంటట్టేది...అని మనస్సులో అనుకుంటూ చేతిలోఉన్న హాండ్ బాగ్ కుమార్ తొడలమీదెట్టి...అప్పటిదాకా కళ్ళు తప్ప జుత్తూ , మొహమూ కవరయేలా కట్టుకున్న స్కార్ఫ్ ని విప్పి అతడి భుజం మీదడేసి , గాలికి రేగిపోయిన జుత్తుని చకచకా సర్దుకుని ... పొద్దున్నే ఇంట్లోంచి బైట పడిం తర్వాత టాప్ లోపలేసుకున్న మంగళ సూత్రాల్ని బైటికి లాగి రొమ్ముల మీద సర్దుకుని...చున్నీని దులిపి భుజాలమీదేసుకుంటూంటే... పిచ్చెక్కిచ్చేస్తున్నాయ్... థర్టీ ఎయిట్ బి నా!... అని గొణిగాడు కుమార్ సన్నగా ...
...ఏంటా తుంటరి కూతా!.. అంటూ గోమూగా కసిరి...లావెక్కిపోతున్నానా!?...అంది ...కల్పన తెచ్చిపెట్టుకున్న బాధతో...
...ఆ బెంగతోనేననుకుంటా...ఇదిలా చిక్కిపోత!...అన్నాడు ఆమె పల్చటినడుంని పరామర్శించడానికి చెయ్యి చాపుతూ...
...ఏయ్!...ఇది రోడ్డు...అంటూ ఓ అడుగు వెనక్కేసి..., ...నా కప్స్...కాస్త పెద్దవి!...అంటూ చున్నీని నిండుగా కప్పుకుంది...
...సైజు చెప్పచ్చుగా!...అన్నాడు రొమ్ములమీంచి చూపు తిప్పకుండా...
...థర్టీఫోర్ - డి......అంటూ సణిగి...చేతి వేళ్ళు అతగాడి దండల్నీ, తొడల్ని పరామర్శించేలా స్కార్ఫ్ నీ, బాగ్ నీ అందుకుని... ...బై...అంటూ బయల్దేరబోయిందావిడ...
ఇంకా టైం ఉందిగా!...ఓ కప్పు కాఫీ తాగుదామేంటీ?... అన్నాడానంద్ ...ఆవిడ చేష్టలతో నిగిడిపోయిన తన మగతనాన్ని బుజ్జగిస్తూ...
...ఓరకంటితో అతగాడి చేతులవైపో కొంటెచూపు విసిరి...ఉహూఁ...మా ఆయనొచ్చేస్తారు ఏడింటికల్లా!...వీల్జూసుకుని మా ఇంటికే పిలుస్తాగా!... అంటూ తప్పించుకుంది ..
...గత మూడు నెలల్నుంచీ ఏదో వంకతో తప్పించుకుంటూనేఉంది...బ్రతకనేర్చిన కల్పన...
...రోజులు లెక్కెడుతూంటా!...అంటూ ఆవిడకి కన్ను గీటి బైక్ పోనిచ్చిన కుమార్ కెపిహెచ్ బి రోడ్ త్రీ లోకి తిరిగే సరికి మరో అరగంట ...
...ఇవాళెలాగైనా...రమణి... తీసుకెళ్ళాలి...అనుకుని , చిక్కటి ట్రాఫిక్ ని తప్పుకుంటూ ఓ బుక్స్ సర్క్యులేషన్ షాప్ ముందు బైక్ ఆపాడు...
...ఉంచమని చెప్పాగా!?...అప్పుడే ఇచ్చేశావా?... అంటూ దెబ్బలాడుతూందో బక్కపల్చటి సుందరి...
...ఏం చెయ్యనమ్మా ...ఓ కస్టమర్ తీసికెళ్ళారు...అంటూ సర్ది చెప్తూంది ఓనర్ లక్ష్మి...
...ఏదీ నా మేగజీన్?... అంటూ ఆ షాపులో కుమార్ చెయ్యి చాపుతూంటే...
...ఇంకెవరికీ ఇచ్చెయ్యక తీసుంచు...అంటూ బైల్దేరిందావిడ...అతగాడ్ని ఓరకంటితో చూస్తూ...
...మీరా సార్!...ఇందాకే అమ్మగారొచ్చి తీసుకున్నారు...అంది లక్ష్మి కొంటె నవ్వుతో
...ఆహాఁ...సరే!...అంటూ బైల్దేరుతూంటే... సార్...తొందరగా తెచ్చివ్వండి...ఆ మేడం కివ్వాలి... అంటూ వెళ్ళిపోతూన్నావిడ్ని చూపించింది...
...ఈవిడా చదువుతుందా!?...పరిచయం చేసుకుంటే!...అనుకుని పక్కనీంచి నెమ్మదిగా బైక్ పోనిస్తూ...ఎక్స్క్యూజ్ మీ!... అన్నాడు
...అతడివైపో లిప్త చూసి తలదించుకుందే తప్ప నడకాపలేదావిడ...
...మరోసారావిడ్ని దాటి...బైక్ ఆపి... కావాలా మీకదీ!?...అన్నాడు ఆవిడ పక్కకి రాగానే...
...ఏదీ?..అందావిడ...బెదురుగా
...రమణి... అన్నాడావిడ కళ్ళల్లోకి చూస్తూ...
...ఎలా?...
సింపుల్...అభ్యంతరం లేకపోతే మీ మొబైల్ ఇలా ఇవ్వండి... అన్నాడు చెయ్యి జాపకుండా...
...కాస్త తటపటాయించి , ఆపైనిచ్చింది...
...ఆవిడ సెల్ లోంచి తన దానికో మిస్స్ డ్ కాల్ ఇచ్చుకుని ... నంబర్ సేవ్ చేసుకోండి...నే రిటర్న్ చేసేముందు మీకో మిస్స్ డ్ కాల్ ఇస్తా... అని గేరెయ్యబోతూంటే...
...పేరూ!...అందావిడ సన్నగా...
...కుమార్... మీ నంబర్ ని ...రమణి... గా సేవ్ చేసుకుంటా!...అన్నాడు
...ఊఁ...అందావిడ సన్నగానవ్వి...
దాంతో ...లే...చి...పోయిందతగాడికి...
...పడినట్లే!...కానీ మనిషి మరీ పల్చగా ఉంది...సున్నితంగా చెయ్యాలి... అనుకుంటూ బైక్ పోనిచ్చాడు...దాన్నొత్తుకుంటూ...
తనిల్లున్న సందులోకి తిరుగుతూంటేనే కనిపించింది ... గ్రిల్ వరండాలోంచే తన భార్య కవితతో కబుర్లు చెప్పేస్తూన్న పొరుగింటి పరిమళ ... చంకలో ఉన్న పిల్లాడేక చేతులాడించే స్తున్నాడేమో , పైట అస్తవ్యస్తంగాఉంది...పట్టించుకోకుండా కబుర్లు చెప్పేస్తూందావిడ ...లోకట్ బ్లౌజ్ లోంచి ఉబుకుతూన్న పొంగులు ట్యూబ్ లైట్ వెలుగులో మిలమిలా మెరిసిపోతున్నాయి... కవిత వీపు తనవైపుండడం గమనించి , వాట్ని కళ్ళతోనే జుర్రేసుకుంటూ చప్పుడుకాకుండా ఇంజన్ ఆఫ్ చేసి బైక్ ని లోపలికి తీసుకొచ్చాడు
అతడి రాకనీ , చూపుల్నీఓరకంట గమనించినా...అరనవ్వుతో అందాల్ని ప్రదర్శిస్తూండిపోయిందే తప్ప, పైట సర్దుకోలేదావిడ...బైక్ స్టాండేసే చప్పుడికి కవిత వెనక్కి తిరిగి
...వచ్చారా!?...అంటూనే ఆవిడ చేతిలో ఓపుస్తకం పెట్టి, ఇంట్లోకెళ్ళిపోయింది ... పరిమళ కూడా నెమ్మదిగా కదిలింది... బాగ్ తీసే మిషతో బైక్ దగ్గరే ఉండిపోయి ,కాస్త జవజవలాడుతూన్న పిరుదుల్నూపుకుంటూ మెల్లిగా లోపలికెళ్తూన్న ఆవిడ పొడుగాటి కాళ్ళనీ , పల్చటి తొడల్నీ, చూస్తూ ఉండిపోయాడు...
...ఇంట్లోకెళ్తూన్నదే, సడెన్ గా ఎందుకో ఆగి , ఎక్కడా తట్టుకోని పైటని విడిపించుకుంటూ ఓ అరక్షణం తననిండుగుబ్బల్ని ప్రదర్శించి , కవ్వింపుగా ఆనంద్ వైపో చూపు విసిరి మరీ వెళ్ళిందావిడ . దాంతో మళ్ళీ...టక్కున...లేచి పోయిందతగాడిది...
...దాన్ని అదుపులో తెచ్చుకోడానికి అక్కడే పచార్లు చేస్తూంటే ...రారేం లోపలికీ!?... అంటూ కవిత పిలుపు వినిపించింది ...ఇదో వస్తున్నా!... అంటూ లోపలికెళ్తూంటే , టేబుల్ మీదున్న కవిత సెల్లు మోగింది...
...ఎవరో!? ...అనుకుంటూ తీసి చూడబోతూంటే , చటుక్కున లాక్కుని ...హాయ్!...చెప్పు!...అంటూ కబుర్లు లంకించుకుంది కవిత...
...ఎవరూ?...మనూ నా?...అన్నాడుత్సాహంగా...ఒక్క నిముషం... అంటూ సెల్ మైక్రోఫోన్ మూసేసి...ఆఁ... ఆడపడుచుని పంపిస్తూందిట !...దీ...ని...కి...అంటూ బొడ్లో బొటకన వేలు దూర్చి ...చేతివేళ్ళు చాపుతూ చెయ్యాడించి... సిగ్గులేకపోతేసరీ!... అన్నట్లుగా గుడ్లురిమి... స్నానం చేసి రమ్మన్నట్లుగా సైగచేసింది... ... టిఫెన్ బాగూ వగైరాలు పక్కనడేసి , ఓ తువ్వాలుచ్చుకుని బాత్రూంలో దూరాడు కుమార్...
...ఎవడితడూ!?...పేద్ద పోటుగాడ్లా ప్రవర్తిస్తున్నాడూ!...అనుకుంటున్నారా?... ఐదూ ఎందీ ఎత్తూ, విశాలమైన ఛాతీ , దాన్నిండా, ఒళ్ళంతా...చిక్కని జుత్తూ...కండలు తిరిగిన దండలూ...దిట్టమైన తొడలూ ఉన్నవాడే...తనమగతనం మీద విపరీతమైన నమ్మకం అతడికి...దాన్ని పెంచి పోషించింది కవిత ఫ్రెండు...మనూ...ఉరఫ్ మనోరమ.../18
...కవిత కుమార్ ల ..కొత్త కాపురం మొదలై మూడ్నాల్గు నెలలైనట్లుంది ...వెనక్కి తిరిగి పడుక్కున్న తన వీపుకతుక్కుపోయి , నడుం ని కొండచిలువలా చుట్టేసి, ఓ గుబ్బని అరచేతిలో ఇముడ్చుకుని నిద్ర పోతూన్న మొగుడి వేళ్ల బందీఖానా లోంచి ...దా...న్ని...నెమ్మదిగా విడిపించుకుని, ఊడిపోయిన బ్లౌజ్ ప్రెస్ బటన్స్ ని సర్దుకుని , జుత్తున్న దుంగలాంటి మొగుడి ముంజేతిని పైకెత్తి , మంచం మీంచి లేవబోతూంటే ...ట్రింగ్ ట్రింగ్ అంటూ అలారం మోగింది...
...ఎంతైందీ?...అంటూ మత్తుగా గొణుగుతూనే లేవబోతూన్న కవితని దగ్గరకి లాక్కున్నాడు... ...ఆరూ!...అంది పెనుగులాట ఆపకుండా ...
...అంతేనా!?...అంటూ అవలీలగా తనవైపుకి తిప్పుకుని కౌగిలి బిగించాడు కుమార్... దాంతో మొత్తం బటన్స్ అన్నీ టప టపలాడుతూ విడిపోయి గుబ్బలు చెంగుమని బైటికి దూకాయి...
చూడివీ!...ఎలా ఆరాట పడిపోతున్నాయో!... అంటూ ఓ చేత్తో ఆవిడ చేతుల్ని తప్పించి... గరుకు గెడ్డంతో గుబ్బల్ని రుద్దాడు...
...ఏ...మీ... లేదు...మామూల్ది (...అంటే రాత్రి పడుకోబోయేముందుది...) చాలనట్లు మరో ...రెం...డు... సార్లు... నిద్రలేపి ఒళ్ళు హూనం చేసింది చాల్దూ...అంది కవిత స్థనాల్ని అరచేతుల్తో కప్పుకుంటూ...
...కవిత వీపుమీదున్న చేతుల్ని పిరుదుల మీదికి జార్చి కసిగా పిసికేస్తూ తనమొత్త కొత్తేసు కున్నాడు ...ఏం మాట్లాడకుండా...
...ఊఁ ...మ్ఁ...లేవనీండి బాబూ!...ఇంటర్వ్యూకెళ్ళాలివాళా!! అంటూ బలహీనంగా మరో ప్రయత్నం చేసింది...తన పిఱ్ఱల మీద ఒత్తిడివల్ల మరోసారి ...షా...ట్...ఐపోడంతో...
...నేను బెస్ట్ ఆఫ్ లక్ చెప్పకుండానే!...అంటూ ఓ తొడతో వెలకిలా తోసేసి , మరో చేత్తో చీర కుచ్చెళ్ళూడలాగేసి , తొంభైపాళ్లు నగ్నంగా ఐపోయిన ఆవిడ తొడల్ని తన వాట్తో విడదీస్తూ (...... పెళ్ళైనప్పట్నుంచీ కవిత రాత్తిర్ళు బ్రాసియర్,లంగా వేసుకోడం మానేసింది...) మీదెక్కిపోయాడు కుమార్...
...అబ్బ!...ఒద్దంటున్నానా!...నే వెళ్ళేది టీచరింటర్వూకి...అని కువకువలాడుతూనే తెరిచిన పుస్తకంలా తొడలిప్పేసుకుంది...
...టీచర్లకా...ఇ...ది...ఉండదేంటీ?...నేను పతితనా...లో శారద టీచరేగా!...అంటూ గుండుని రెమ్మల్లోకి దింపాడు...
...అ..మ్మ...నెమ్మదీ!...ఐనా ఏం...టా...తప్పుడు పోలికా!?...అంటూ మూల్గింది...
...ఎందుకూ?...అన్నాడు...మోచేతుల మీద బరువాపుకుని ...
నేనూ దాన్లాగ... మరోమగాడి దగ్గరకెళ్ళే రకాన్ననా!...అంది కవిత...
...నా పోటు చాలనప్పుడుకదా!...అన్నాడు ...ఇంకొంచెం లోపలికి గెంటి , గర్వంగా భార్య కళ్ళల్లోకి చూస్తూ ...
...ఉఁహ్ఁ...దానికేం లోట్లేదులే! ...నువ్వూ దాని మొగుడ్లా కనిపించిన ఆడదాని వెంటపడినప్పుడో!?...అంది గుంభనగా...
...నేన్నీకు దొరికినప్పుడు కదా!...అని మనస్సులో అనుకుని , ...నువ్వుండగా నాకేం ఖర్మ!?...అని పైకంటూ , చేతివేళ్ళని పూర్తిగా విప్పి ,కవిత గుబ్బల్ని ఒడిసి పట్టుకుని ...నీయమ్మ! ... శోభనంనాటికి బత్తాయి పళ్ళల్లా... ఎంచక్కా అరచేతుల్లో ఇమిడేవి!...ఇప్పుడు జాణ పద్మ ..వా...ట్లా తాటి పళ్ళల్లా ఐపోయాయేంటే? అంటూ కసిగా మర్దిస్తూనే కసుక్కున దిగేశాడు ...ఇంకా బిర్రుగా ఉన్నాయేమో రెమ్మలు...సగందాకానే వెళ్ళింది...
...ఇ...ష్షూ... మూర్తిలాగ ఇలాగే పిసికి పాకంపట్టేస్తూండు...గ్రేసీ..వా...ట్లా... కొబ్బరిబోండాలైపోగలవు... అంటూ మర్దింపుల్ని తప్పించుకోడానికి మొగుడికి దగ్గరగా జరిగింది ...
...రంజైన వాయింపు మధ్యలో బూతుకూతలూ, పరాయి వాళ్ళ ముచ్చట్లేంటా?!..అనుకుంటున్నారా!...
కుమార్ కి బూతుపుస్తకాలూ , బ్లూ సినిమాలూ అంటే పిచ్చ మోజు...పెళ్ళికానిక్రితంనుంచీ జమచేస్తూండేవాడు తన సింగిల్ రూం లో... పెళ్ళి కి ముహూర్తం పెట్టింతర్వాత సామానంతా బాక్సుల్లో పాక్ చేసి , మరో ఇంటికోసం వెతుకుతూంటే , ...తెలిసినవాళ్లదో త్రీ బెడ్రూం పోర్షన్ ఉంది...దాంట్లో ఓ సింగిల్ బెడ్రూం ఇస్తారేమో చూద్దాం... అంటూ తీసుకొచ్చాడో ఫ్రెండు...ఓనరొప్పుకోడంతో తన సామానంతా పడేసెళ్ళిపోయాడు....పక్క డబల్ బెడ్రూం పోర్షన్లో ఉన్నవాళ్ళని కాస్త చూస్తూండమని చెప్పి...
...కాపురానికి తీసికొచ్చిన తల్లీ,అత్తగారూ ఆవాళ్ళింట్లోనే సర్దుకున్నారు...వాళ్ళిద్దరూ వెళ్ళిపోయిన ఓ వారం తర్వాత బాక్సుల్ని ఒక్కటొక్కటీ అన్ పాక్ చేసి సర్దడం మొదలెట్టింది కవిత... చివరగా బైటపడింది మనవాడి బూతు లైబ్రరీ...
...అట్టేసుండడంతో ఏదో నవలనుకుని తెరిచిన కవితకి ఒళ్ళు మండిపోయింది ...ఆ బొమ్మలూ , కధలూ చూసేసరికి...
...సాయంత్రం మొగుడింటికి రాగానే పుస్తకాలు ముందడేసి దెబ్బలాటెట్టుకుంది...అంటించేస్తానని అరిచింది...అలిగో మూల ముడుచుకు కూర్చుంది వంటచేయకుండా...ఎంతైనా కొత్తమోజుకదా!...హోటల్ నీంచి భోజనం తెచ్చి , కొసరి కొసరి తినిపించాడు...కాస్త శాంతించి మంచమెక్కింది కవిత...
...అందరు కొత్తదంపతులూ తెచ్చుకుంటారిలాంటి పుస్తకాలు...నీకిష్టం లేకపోతే చదవకు...కానీ అంటించీమాకు...నేనెక్కడో ఓ మూల దాచుకుంటాను అంటూ కాళ్ళా వేళ్ళా పడుతూ ఒళ్ళు పట్టాడు కుమార్... ...ఊఁ...నాక్కనిపించకూడదు మరి...అంటూ వయసు వేడికి లొంగిపోయింది...
రోజులు గడిచేకొద్దీ కుమార్ లైటు తియ్యకుండానే ,బట్టలు పూర్తిగా ఊడలాగేస్తూంటేనూ , ...అడ్దమైన చోట్లా... ముద్దులెట్టేసుకోడానికి ట్రై చేస్తూంటేనూ, తన చేతుల్ని ఎక్కడెక్కడో తగిలిస్తూంటేనూ...ఆ దిక్కుమాలిన పుస్తకాల్నిచూసేనా ఇవన్నీ!?... అని దెప్పి వారించేది...
ఓ రోజు మధ్యాహ్నం ఏమీ తోచక , చదవడానికి నవల్లేమీ లేక ...ఆ...పుస్తకాన్నొకటి తెరిచింది...నాలుగు పేజీలు తిరగేసి , బొమ్మలు చూసేసరికి ఒళ్ళు వేడెక్కిపోయి తీసిన చోటే పెట్టేసింది...ఆ రాత్రి ఒద్దొద్దంటూనే మొట్టమొదటిసారి...మొగుడ్ని తొడల మధ్య తలెట్టేయనిచ్చి... అతడి ...దా...న్ని... జస్ట్...ముట్టుకుందంతే!
....అప్పట్నుంచీ ...అ...లా...చెయ్యకపోతే నిద్దరట్టేదికాదు కవితకి... ...ఎప్పుడైనా కుమార్ డైరెక్ట్ గా ...ప ...ని...
మొదలెట్టేస్తే...ఏంటీ?...అయ్యగారు చాలా బుధ్ధిమంతులైపోతున్నారూ!?...అంటూ జుత్తట్టుకుని అతగాడి తలని బొడ్డుకిందికి తోసేది
అతగాడింకా కిందికెళ్తూంటే ...ఏ...య్...ఛీ!... అంటూ నడుం మెలికలు తిప్పేసేది... కసెక్కిపోయతడు తొడల మధ్య తల దూర్చేస్తూంటే ...ఛీ... రోజూ ఏంటి బాబూ ఈ పాడు పనీ అంటూ నడుమెత్తి ...ప...ప్ప...అప్పగించేసేది...
మూడ్ లో ఉందని మొగుడు ఆరూ -తొమ్మిది గా తిరగబోతూంటే , మధ్యలోనే ఆపేసి ...దా...న్ని... సవరదీసేదే తప్ప నోట్లోకి తీసుకునేది కాదు...ఇదే చాలు...అనుకుంటూ ...పూ పెదాల్ని జుఱ్ఱుకునేవాడు ...
...మరో నెల తర్వాత , కుమార్ రావడం ఆలస్యమైన ఓ సాయంత్రం ...ఆ పుస్తకాలింకోసారి చూస్తే!...అనిపించి...జాణ... చదివేసిన కవితకి పిచ్చెక్కిపోయింది... ఒద్దనుకుంటూనే మరో రెండు సార్లు చదివింది ! ...కాలింగ్ బెల్ చప్పుడయేసరికి కంగారుగా పుస్తకాన్ని పేజి ముయ్యకుండానే దిండు కింద దాచి తలుపు తీసి బాత్రూంలోకి పరిగెత్తింది...
...ఏంటా తను దాచిందీ?...అనుకుంటూ దిండెత్తి చూసి సంతోషంతో పొంగిపోయాడు...
ఆ రాత్రి ...మొగుడు బొడ్డు కింద ముద్దెట్టుకుని కిందికి దిగుతూండగానే , తొడలిప్పేసి, నడుమెత్తి ...బిళ్ళని...అప్ప...గించేసింది... ..మూడ్ గమనించి... చేతి...కందిచేశాడు...తన ...దాన్ని...పై చర్మాన్ని వెనక్కి లాగి తడి గుండు మీద...పెదాల్తో చుపుక్కు...మనిపించింది...
జాణ కధలో...పద్మ...లా భలే ముద్దెట్టుకున్నావే!...అంటూ గొంతులోకి దింపేశాడు... ...ఛి...ఛ్ఛీ!... అంటూ బైటికి లాగేసింది...మొహమాటమెందుకు కవితా!...జాణ పద్మ...మూర్తిది చీకినట్లుగా...నువ్వూ కానివ్వచ్చుగా!... అంటూ ప్రోత్సహించాడు...భార్య బిళ్లని కొరుక్కు తినేస్తూ...
...గూటం...లాంటి నీదుండగా...మూర్తి...దో...మరో మగాడిదో నాకెందుకూ!?...అంటూ ప్రియంగా గుడ...వడం మొదలెట్టేసింది... అప్పట్నుంచీ వీలున్నప్పుడల్లా ...గుడుస్తూనే... ఉంది...
ఆ రోజునుంచీ బూతుకధలు కలిసే చదివేవారు... ఆ కధల్లో పాత్రల పేర్లతో ఒకళ్లనొకళ్ళు పిలుచుకుంటూ రెచ్చిపోయి చేసుకునేవారు...అదిగో ...అలా మొదలైపోయాయి ...రతిక్రీడలో పరాయి జంటల ముచ్చట్లు... అలాంటి ఓ రోజు గురించే ఇందాకా చెప్పుకుంట...
...కుమార్ పూర్తిగా లోపలికి దిగని... తన... దా...న్ని...పూర్తిగా బైటికి లాగి...ధాష్టీకంగా కొసకంటా దిగే ప్రయత్నంలో ఉండగా... సైడ్ టేబుల్ మీదున్న కవిత సెల్ మోగింది... దాన్నందుకుని , ఆన్ చేసి భార్యకందిస్తూనే ...కసు...క్కున...దిగేశాడు...
...అఁహ్ఁ...హ...ల్లో!... అంటూ పలికింది కవిత అ...దు...రు... కి మాట తడబడుతూంటే!...
కంగారులో స్పీకర్ కూడా ఆన్ ఐందేమో... నేనూ! ...మనూ...నే... బి...జీ...గా ఉన్నట్లున్నావ్ సారీ!...మళ్ళీ ఫోన్ చెయ్యనా!?...అంటూ ఓ తియ్యటి ఆడగొంతుక కుమార్ కి కూడా వినిపించడంతో ...పనా...పేసి ...లంగరేసి వినడం మొదలెట్టాడు...
...ఆ!...మనూ... చెప్పు ...పర్లేదులే!... అంది కవిత ఊపిరిని అదుపుచేసుకుంటూ...
...ఓ పనిమీదొస్తున్నాం...మీ ఇంటి దగ్గరే!...పన్లోపనిగా నిన్నోసారి చూసెళ్దామనీ!...టాక్సీ వాడికి దోవ చెప్పు... ఇబ్బం...దేం లేదుగా!...అంటూ సాగదీసింది...
...బలే ...ల...స్టీ...గా ఉందావిడ గొంతు!...అని గుసగుసలాడాడు...చెవిదగ్గరనోరెట్టి...
అరచేత్తో అతగాడి నోరు మూసేసి , ...ఏంపర్లేదు... ...అ...హ్!... ఎక్క...డున్నారూ?... ఎగూపిరిమీదంది కవిత ,...గుబ్బల మీద మొగుడి వేళ్ళ పట్టు బిగియడంతో..,
...మనమధ్య వాళ్ళెందుకూ!?...అన్నాడు చిన్నగా...