Adultery అతి తెలివి by Monica Sunny..

[kalarod]

"naa daggara unna copy lo nunchi share chestunna. if it hurts you, i am sorry"

తలుపు చప్పుడు కాకుండా తన లుంగీతోనే సాధ్యమైనంత తుడిచి చప్పుడు కాకుండా వెళ్ళి తన గదిలోకెళ్ళి పడుకొన్నాడు రాయప్ప.అలా పడుకొని అలోచించసాగాడు. అమ్మ మొత్తం మీద ఏదో ప్లాన్ చేస్తోంది.లేకపోతే తన అన్న దమ్ములతో సహా అందరినీ ఎందుకూ కొరగాకుండా ఎవరి దారి వారు చూసుకొనేలాగా చేస్తోంది. నాన్న అదుపు తమ మీద లేకుండా చేసేసింది. పెద్దాడా ఊళ్ళు బట్టి తిరుగుతున్నాడు.పేరుకి ఏదో ఉద్యోగం చేస్తున్నాడుగాని ఏం సంపాదిస్తున్నడో ఇంటికెంతపంపుతున్నాడో ఎవరికీ తెలియదు.రెండో వాడు సగం పిచ్చోడు.పెళ్ళి చేసుకొని వేరు కాపురం పెట్టాడు. మూడో వాడా అరకొరగా ఏదో చదివి ఏవేవో చిన్న చిన్న పనులను చేస్తూ తన కూడు తను తింటున్నాడు.అక్కకు పెళ్ళిచేసి పంపేసింది.తనకా అలా చెబుతోంది.ఏ సం.కో రెందేళ్లకో ఒకసారి అందరూ కలుసుకొన్నా అమ్మ మాట మీరడానికి వీలు లేదు. అలా అని తనే తమకు ఏదైనా బ్రతుకుతెరువు చూయించిందా అంటే అదీలేదు.తినడానికే కష్టమైపోతున్నట్లుగా అందరి మీదా అరచిగోలచేస్తుంది.తనవైపు బంధువులకు మాత్రం లక్షలకు లక్షలు సాయం చేస్తోంది.తమకా కట్టుకోడానికి సరైన బట్టల్లేవు. ఉన్నవాటిలోనె సర్దుకుపోవాల్సివస్తోంది. ఆరు నెలల్కో ఏడాదికో పిల్లికి బిచ్చం పెట్టినట్టుగా ఇచ్చే బట్టలు తప్పితే..వాళ్లమీద ఉన్న ప్రేమ సొంత బిడ్డలపై ఎందుకులేదో. అసలు అమ్మ పట్టించుకొంటే అన్న దమ్ములంతా ఊళ్ళోనే స్థిరపడవచ్చు. మరెందుకలా తన కన్నా పెద్దాళ్ళయిన అన్న దమ్ములకు అమ్మంటే అంత భయం దేనికో..అన్నీ జవాబులులేని ప్రశ్నలే అంతే కాకుండా తను ఈమధ్య చూసిన అమ్మ రంకు. అరచి గోల చేసి నాన్నకు పట్టిద్దామంటే నాన్న లేని సమయానికే తను చూసాడు. డైరెక్టుగా కడిగి పారేద్దాం అంటే తనకా వయసు చాలదు. పైగా విశయం బెసికితే కన్న తల్లిపైనే అభాండాలేస్తావా అని అందరూ తనపైనే ఉమ్మేయవచ్చు. అలా ఆలోచిస్తూ నిదురలోనికి జారుకొన్నాడు.
అక్కడ గదిలో అలసి తనమీద పడుకొన్న శివయ్యను పక్కకి తోసి బట్టలు కట్టుకొని మెల్లగా వచ్చి తలుపు దగ్గర అరికాలితో నేలపై అటూ ఇటూ రాసింది. అరికాలికి జిగురుగా తగిలింద్ రాయప్ప వదిలిన వీర్యం.సాలోచనగా తల పంకించి కాలిని తుడుచుకొని మంచం మీద పడుకొని ఆలోచించసాగింది.తనను రాయప్ప ఆరోజు అలా చిన్నూ వాళ్ళతో చూసాడు కాబట్టి వాడు ఎప్పుడైనా ఎక్కడైనా తనగురించి చెడుగా మాటాడవచ్చు.లేదా ఎప్పుడైనా రెడ్ హ్యండెడ్ గా పట్టించవచ్చు.అలాగాని జరిగిందా తన బ్రతుకు కుక్కలు చింపిన విస్తరై పోతుంది.తన వాళ్లకు ఏ విధమైన సాయం చేయలేక పోతుంది.ఇపుడిపుడే తన బందువుల్లో ఓ పేరు సంపాదించుకొంటోంది.అంతో ఇంతో డబ్బు సంపాదించుకొని వెనకేసుకోక పోతే ఈ పూకుల పిచ్చోడు శివయ్య తనను వీధిలోనికి తెచ్చెస్తాడు. పిల్లలను నమ్మడానికి వీలు లేదు.చివరకు వారూ తనని ఏకాకి చేస్తే తన గతి? ఈ రాయప్పకు వాళ్ల మేనమామ పోలికలొచ్చాయి.అందుకే తన గురించి తెలిసినా కూడా తెలియనట్టే ఉండి కిరాణాకొట్టు పేరుతో డబ్బు అడుగుతున్నాడు.మిగతా వాళ్ళలా వీడుకూడా ఏదో దారి చూసుకొంటాడనుకొంటే వీడు చాలా సున్నితంగా వ్యవహారాన్ని చక్కబెట్టికోవాలనుకొంటున్నాడు. వీడిని వీడి బలహీనతతోనే అదుపులో పెట్టుకోకపోతే అసలుకే మోసం వస్తుంది.అందుకే ఇదంతా .. అని తన ప్లానును సరిచూసుకొంది. ఇందులో ఏదైనా లోపం వుందేమో అని ఒకటికి రెండు సార్లు అలోచించుకొంది విజయమ్మ.అలా తన స్వార్థంతో కీర్తికండూతితో తనవైపే అలోచించుకొందే కాని జరగబోయేది ఆలోచించలేదు.
మరునాడు పెందరాళే లేచి మేనమామ ఊరెళ్ళి డబ్బు తీసుకొని వస్తూ కూడా శివానిని వెంటబెట్టుకొచ్చాడు. ఆ అమ్మాయి రాయప్ప కన్నా మూడేళ్ళు పెద్దది. దిట్టంగా బలిసిన శరీరంతో బింకంగా ఉంది.చూడగానే కాలుబారుమనిషని చెప్పేయవచ్చు.గుండ్రటి మొహంతో చిక్కగా అన్నీ అమరిన అవయవ సంపదతతో మిస మిస లాడుతూ ఉంది.ఉసూరుమంటూ ఇంటికొచ్చిన రాయప్ప మేనమామ ఇచ్చిన డబ్బును అమ్మకిచ్చేసి శివానిని అమ్మ ముద్దు చేస్తూ మాటాడుతుంటే లోలోపలే కుళ్ళుకొంటూ దీనికెంత ఊడ్చి ఇస్తుందో అనుకొంటూ వెళ్ళిపోయాడు.
శివాని వచ్చిన తరవాత ఒకటిన్నర సం.. ఇట్టే గడచిపోయింది. రాత్రిళ్ళు అమ్మానాన్నల దెంగులాటలు ఓ వైపు ఇంటికొచ్చిపోయే అమ్మ వైపు బంధువుల సయ్యాటలు చూసి చూసి రాయప్ప మరింత దిగజారిపోయాడు. ధైర్యం చేసి ముండలతో కామం తీర్చుకొందామంటే చేతిలో చిల్లిగవ్వ ఉండదు.చుట్టుప్రక్కల ఎవరైనా తగులుకొందామంటే చేస్తున్న చిన్నా చితకా పనుల వల్ల వచ్చే ఆదాయం తన పుస్తకాలకు ఖర్చులకే సరిపోతోంది.బంధువుల్లో ఎవరైనా సాయం అడుగుదామంటే అమ్మ విపరీత ధోరణి వల్ల ఎక్కడా పైసా పుట్టే పరిస్థితి లేదు.. ఛీ ఎందుకు పుట్టనురా ఈ ఇంటిలో అని విసిగి వేసారిపోయాడు.అలా ఏమీ చేయలేని పరిస్థితుల్లో రాయప్ప కుంగిపోతున్నాడు. విజయమ్మ ఇదంతా గమనిస్తూనే ఉంది.
ఆరోజు రాత్రి చిన్నూతన ముండమోపి అక్క కిరణ్మయితో కలసి వచ్చింది.కిరణ్మయిని అందరూ మణీ అని పిలుస్తారు.వచ్చీ రాగానే శివానీతోనూ అమ్మతోనూ కలివిడిగా మాట్లాడుతూ కలసిపోయారు.చిన్నూ కొంత మొత్తాన్ని అసలు వడ్డీ క్రింద శివయ్యకిచ్చింది. శివయ్య మొహం చింపి చాటయ్యింది సంతోషంతో .నాకెందుకే మీ పెద్దమ్మకే ఇవ్వు. డబ్బు సంగతంతా తనే చూసుకొంటోందిగా
లేదు పెదనాన్నా మీరు చెప్పబట్టేకదా పెద్దమ్మ ఇచ్చింది.కాబట్టి మీరే తీసుకోవాలి.
విజ్జీ చూసావా దీని పోకడ …నన్నూ నిన్నూ వేరు చేస్తోంది.
మీరూ ….సరేసరి చిన్న పిల్ల అంత లోతు అర్థాలు పర్థాలు దానికేం తెలుసూ ..తెలిస్తే గిలిస్తే మన రాయప్పకే తెలియాలి.
సరే చిన్నూ నీవు అంతగా పట్టుబడితే నేను కాదంటానా ఇలా ఇవ్వు అని ఇప్పించుకొని మళ్ళీ విజయమ్మకే ఇచ్చేసాడు.
అది ఊహింది కాబట్టే చిన్నూ ద్వారా అలా చెప్పించింది విజయమ్మ.
ఏంటే మణీ …శివానీతో బాటు నువ్వుకూడా ఇక్కడే ఉండచ్చు కదా మీ పెద్దమ్మకు కాస్తతోడున్నుట్లుంటుంది...
లేదు పెదనాన్నా … ఆయన ఉద్యోగం నాకు ఇప్పించే ప్రయత్నం చేస్తున్నాడు మీ చిన్నల్లుడు ఈ ఒకటి రెండు నెలల్లో ఆర్డర్స్ చేతికి అందొచ్చు.అప్పుడు మీరొద్దన్నా నేను ఇక్కడే ఉండాల్సి వస్తుంది.
అలానా ...ఏరా రాయా చూసావా మీ అక్కను తను బాగా చదువుకొంది కాబట్టి ఇప్పుడు తన కాళ్ళ మీద తను నిలబడుతోంది.
రాయప్ప ఏమీ మాట్లాడలేదు.
విజయమ్మ అందుకొన్నట్లుగా ముప్పుద్దులా మనమీదపడి ఏడవడం మాత్రం తెలుసు...
రాయప్పకు రోషం వచ్చేసింది.మాకూ చదువుకోవడానికి సాయం చేస్తేం మాకాళ్ళమీద నిలబడతాం..
ఈ రోషానికేం తక్కువలేదు ఫో… అవతలకు అడ్డగాడిదా…. అంటూ కసురుకొనింది.
రాయప్ప అవమానంతో అక్కడినుండి వెళ్ళిపోయాడు.
శివయ్యకు ఏం మాట్లాడాలో తెలియలేదు.
వాడిదెప్పుడూ ఉండేదే కదా …. మీరు తోటకెళతానన్నారు. ఎప్పుడొస్తారేమిటి..
మీరు భోజనాలు కానివ్వండి నేను కాస్త లేటుగానే వస్తా కరెంటు ఉన్నదాకా నీళ్లు కట్టాలి
భోజనాలప్పుడు ఏదో ఫిషీ ఫిషీగా అనిపించింది రాయప్పకు ..
శివాని హాలులో ఓ చివర పడుకొంది .మణీ చిన్నూ ఇద్దరూ అమ్మతో మటాడుతున్నారు అమ్మా వాళ్లగదిలో. రాయప్ప తనగదిలో పడుకొన్నాడు.
గది లోపల చిన్నూ మణి ఇద్దరూ విజయమ్మ చెరో తొడపై తల పెట్టుకొని పడుకొని ఉన్నారు విజయమ్మ మంచానికి జారగిల బడి చిరునవ్వుతో వారితో మాటాడుతోంది.
పెద్దమ్మా నీవేగనక మమ్మల్ని ఆదుకోక పోయుంటే మేమంతా ఏమైపోయేవాళ్ళమో కదా అంది చిన్నూ
ఛ ఛా ఏమాటలే అవి నేనేం ఊరికే ఇవ్వట్లేదుకదా
వడ్డీ ఇస్తున్నామనుకో ఐనా వేరే ఎవరు మమ్మని నమ్మి ఇలా సాయం చేస్తారు చెప్పు..
చాల్లేవే గడుగ్గాయ్..మాటలు నేర్చావు
మాటలే కాదు పెద్దమ్మా చేతలు కూడా అంది నర్మగర్భంగా
కళ్ళు పెద్దవి చేసి ఉరిముతూ కిరణ్మయి ఉన్నట్టుగా సైగ చేసింది విజయమ్మ
చిన్నూ పక పకా నవ్వుతూ కిరణ్మయి వంక చూసింది
కిరణ్మయి కూడా చిరునవ్వు నవ్వింది.
విజయమ్మకు గుండె ఆగినంత పనైయ్యింది.చిన్నూ ఈ విశయాన్ని ఎక్కడి దాకా తీసుకెళ్తుందో అని..అందుకే మౌనంగా ఉండిపోయింది.
పెద్దమ్మా కడుపు చించుకుంటే కాళ్లమీద పడుతుందని నాకూ తెలిసే .. నీవేమీ ఆలోచించాల్సిన అవసరం లేదు.ఈ విశయం మన మధ్యే ఉంటుంది.ఐనా నీతో పెట్టుకొని మేము బతకగలమా పెదనాన్న విశయం మాకు తెలియదూ ..పుట్టగతులేకుండా చేసెయ్యడూ ..
విజయమ్మకు నోరు పెగలలేదు.
మణీని కూడా తీసుకొచ్చి తన ముందరే ఈ డిస్కషను పెట్టిందంటే ఖచ్చితంగా తన విశయం చెప్పే ఉంటది.ఛ అనవసరంగా కమిటయ్యింది తను.చిన్నూ చాలా తెలివిగా తనను ట్రాప్ చేసింది.శివయ్యతో చెప్పి తనకొంప కొల్లేరు చేయక మునుపే దీని నోరు శాశ్వతంగా మూయించాలి.ఇంట్లో ఉన్న కొడుకుతోనే వేగలేక చస్తుంటే దీంతో ఇదో చిక్కొచ్చి పడింది.ఎలా ఎలా అని పరి పరి విధాలా అలోచించేసింది.తను అలా ఆలోచనలో ఉండగానే పెద్దమ్మా అని ఊపింది చిన్నూ
ఆ ఆ చెప్పూ అంది నవ్వు పులుముకొంటూ...
మణీతో కావాలని నేనేం చెప్ప లేదు పెద్దమ్మా పడగ్గదిలో మేము మాటాడుకొంటుంటే చాటుగా విని నిలదీసే సరికి చెప్పక తప్పలేదు.తనుకూడా విశయాన్ని సీరియస్ గా తీస్కోలేదు.ఏమే మణీ…..
ఆ …. ఆ…. అంతే పెద్దమ్మా అంది పొడిగా కిరణ్మయి
అప్పటికే ఓ నిర్ణయానికొచ్చేసిన విజయమ్మ
ఏదో అలా జరిగిపోయందంతే లెండ్రా….. చిన్నూ నీవెళ్లి రాయప్ప పడుకొన్నాడో లేదో చూసి రా …..
చిన్నూ లేచి గదిలోనికి తొంగిచూసి తలుపు దగ్గరగా వేసి వచ్చింది.
పడుకొన్నాడులే పెద్దమ్మా.... మణికి వాళ్ళాయన ఉద్యోగం కాస్త వచ్చేస్తే మాకు కాస్త భారం తగ్గిపోతుంది...అంటూ ఇంకా ఏదో మాటాడబోతుంటే అంతలో తోటలో నుండి శివయ్య వచ్చాడు.
ఏమే మణీ మీరింకా పడుకోలేదా అంటూ వచ్చి మంచం మీద కూర్చొన్నాడు.
మీరు అన్నం తినరా అంది విజయమ్మా
లేదు తోటలో భోజనాలేర్పాటు చేయించాడు పెద పాలేరు.అంటూ ఆవలిస్తూ మంచం మీద ఒత్తిగిల్లాడు.
చిన్నూ మణీ ఇద్దరూ లేచి పోబోతుంటే ...హాల్లో శివాని గదిలో రాయప్ప ఉన్నారు కదే మీరిద్దరూ నాతోనే పడుకోండి తెలవారగట్ల మళ్ళీ మీ పెదనాన్న తోటలోకి వెళ్లాలి కరెంటు అపుడే ఇస్తారు మరి.
లేదు పెద్దమ్మా మేము కూడా హాల్లో పడుకొంటాము ఇబ్బందేం లేదు
మీ తలకాయ ఇంత పెద్దగది పెట్టుకొని హాల్లో ఎందుకే ..ముందుగా చెప్పింటే నేనే హాల్లో పడుకొనే దాన్నిగా..
పరవాలేదులే పెద్దమ్మా అని ఇంకా ఏదో చెబుతుంటే శివయ్య ఏరా కొత్తగా ప్రవర్తిస్తున్నారు.. మాకేమైనా కొత్తగా పెళ్లయ్యిందా... నోరు మూసుకొని పెద్దమ్మ చెప్పినట్టుగా వినండి.
కిక్కురుమనకుండా ఇద్దరూ ఎదురుగా ఉన్న మంచం మీదకెళ్లారు.
కాసేపు అదీ ఇదీ మాటాడాక శివయ్య విజయమ్మ చీరను సవరించాడు.చిన్నూ మణీ ఇంకా పదుకోలేదనట్టుగా సైగ చేసింది.శివయ్యకు ఉన్న బలహీనతే అది. ఎవరైనా ఆడవారు తమ ఎదురుగా ఉన్నరంటే ఇంకా రెచ్చిపోతాడు.అది చివరకు కన్న కూతురైనా సరే.ఆమె సైగను అస్సలు పట్టించుకోలేదు.
ఏమే మణీ మీఆయన డబ్బు అంతా చేతికి అందిందా అంటూ విజయమ్మను వాళ్ళవైపు తిప్పుతూ
అందినట్టే పెదనాన్నా ఇంకాస్త డబ్బు రావాల్సిఉంది. మీ చిన్నల్లుడు ఆ పనిలోనే ఉన్నాడు.
విజయమ్మ వెనుకవైపునుండి చీరెత్తుతూ మీ అత్తా వాళ్ళవైపునుండి ఇబ్బందేం లేదు కదా ...
మొదట్లో కాస్త తొందర చేసారంకోండి. పెద్దమ్మ వచ్చి వ్యవహారం చక్కబెట్టింది..అంది ఏమీ పట్టించుకోనట్లుగా..
చిన్నూ అందుకొని అప్పట్లో ఈ విశయమై మిమ్మల్ని కూడా రమ్మన్నారు. మీరే పనుల వత్తిడిలో రాలేదు.
ఆ … ఆ …. నాకు గుర్తుంది అంటూ విజయమ్మ పూవుని చీరలోనుండే నలిపాడు.
మరి మీ అక్కకు ఏదైనా సంబందం చూడరాదటే చిన్నూ అంది విజయమ్మ తన ఎడమ తొడను కొద్దిగా పైకెత్తుతూ ఎటూ తన మాట వినడని తెలుసు కాబట్టి
వారి కదలికలని పసికట్టినట్టుగా ఓరగా చూస్తూ ..మీరుండగా మేము కొత్తగా మేమేం చేయమంటావు పెద్దమ్మా ..మణికి అ ఉద్యోగం కాస్త వచ్చేస్తే తను ఇక్కడే ఉంటుందిగా…. మీరే తన ఇష్టం కనుక్కోండి.
శివయ్య తన బారు మొడ్డను వెనుక వైపునుండే గుచ్చుతూ ..ఏం మణీ చిన్నూ మాటలను విన్నావ్ గా మరి ఏదైనా చూడమంటావా
కిరణ్మయి కొద్దిగా కదులుతూ అప్పుడు చూద్దంలే… పెదనాన్నా మాకంటూ మీరు తప్ప ఇంకెవరున్నారు చెప్పు.
తనకొరడా మెల్లగా విజయమ్మలో దిగుతుండగా గట్టిగ ఊపిరి పీల్చుకొంటూ సరే నీ ఇష్టమే… ఏం విజ్జీ ఏం మాటాడవు. మణి మాటలు వింటున్నావా..
తన పిరుదులతో వెనుకకు అదుముతూ ఆ ఆ ….వింటున్నా ..తన ఉధ్యోగం తన చేతికి రానివ్వండి. పైగా చిన్నూ తనకు తోడుగా ఉండనేఉంది.
తను అలా అదమడంతో ఉఫ్ ఫ్ మని ఊదినట్టుగా బుస్స్ మని గాలి శబ్దం చేసింది ఇద్దరి బట్టలలోనుండి.
మెల్ల మెల్లగా గుండు దింపుతూ పమిటచాటునుండి జాకెట్టులోనికి చేయిని పోనిస్తూ దాని వయసెంతనీ ... పట్టుమని పాతికకూడా నిండలేదు.పైగా పిల్లా పీచు కలగముముపే వాడు దీన్ని ఒంటరి దాన్ని చేసి పుటుక్కుమన్నాడు.ఇక వీళ్ళమ్మ అంటావా..ప్రతీదానికీ నీదగ్గరకు పారొస్తుంది.విజయమ్మ ముచికలను ఎడమ చేయి చూపుడు వ్రేలుతో మీటుతూ ..
అదే నేను అన్నా పెద నాన్నా మేము ఎంతకాలమని నీకు తోడుగా ఉంటాము.. పెద్దమ్మ దగ్గరికెళ్లమని పైగా మీ చిన్నల్లుడి వైపు బందువులు అంత నమ్మదగ్గవారని కాదాయె…. అంటూ శివయ్య కదలికలని అంచనా వేస్తోంది చిన్నూ
కిరణ్మయి వెల్లకిలా పడుకొని ఇంటి కప్పును చూస్తూ ఇదేమీ గమనించనట్టుగా ... నా ఖర్మ ఇలా ఉంటే పెద్దమ్మా వాళ్ళని ఇబ్బందెందుకు పెట్టాల్లే చిన్నూ...