06-11-2019, 07:34 PM
“అయ్యో, పోన్లే , నేను కూడా ఇప్పుడు నీతో బస్సు లో వస్తాను.”
” ఏం పర్లేదు అనూ, నేను వెళ్తాలే “అన్నాను.
” అలా కాదు బావా, నేను కూడా మీ ఊరికే వస్తున్నాను, మా అమ్మమ్మ గారింటికి, మా అమ్మ, నేను పొద్దున ఇక్కడికి వచ్చాము, వచ్చాక తెల్సింది ఇక్కడ మా చిన్న అత్త కి సుస్తీ చేసింది అని, అందుకే అమ్మ ఇక్కడ ఉండిపోయి, నన్ను అమ్మమ్మ దగ్గరికి పొమ్మంది”
” ఓహ్, అవునా, సర్లే కలిసి వెళ్దాం లే” అనేసి,
మనసులో మాత్రం, ఈ వాగుడుకాయ్ వదిలేలలేదు అని విసుకొన్నాను.
ఇంతలో బస్సు రానే వచ్చింది. ఇద్దరం ఎక్కేసి కూర్చున్నాం.
అస్సలే వాగుడుకాయ్, పైగా ఒంటరిగా వచ్చిందేమో, ఇక దారిపొడుగున వాగి నన్ను, విసిగిస్తే ఎలా అనుకోని, ఒక ఐడియా వేసి,
” అనూ, నాకు హెడక్ ఉంది కదా, నేను పడుకుంటా” అని ,నిద్రపోయానట్టు నటించా.
మాట అలా అన్నానే కానీ, నాకు కాస్సేపటికి నిద్ర బాగా పట్టేసింది.
హిమజ ని వేసి అలసిపోయాను కదా.
ఎప్పటికో నా ముఖానికి ఏవో మెత్తగా తగులుతుండేసరికి, కాస్త మెలకువ వచ్చింది,
చిన్నగా కళ్ళు తెరిచి చూసా, నిద్రలో బస్సు కదలికలకి
నా మొఖం అనూష స్తనద్వయానికి బాగా దగ్గరగా ఆనుకొని ఉన్నది.
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)