ఇది కథ కాదు...by omar

[Milf rider]

నాకు సెక్సు పాఠాలు చెప్పిన మొదటి గురువు రాణి కాగా, తరువాతి కాలంలో ఆ బాధ్యతను నా హైకాలేజ్ క్లాస్ మేట్స్ నిర్వహించారు. ఏడో తరగతిలో లింగం అని నా క్లాస్ మేట్. వాడూ నేనూ ఒకే మాస్టర్ గారి దగ్గర ట్యూషన్ కెళ్ళేవాళ్ళం. విరామసమయాల్లో వీడు నాకు స్పెషల్ ట్యూషన్ చెబుతుండే వాడు. వీడు చదువులో బొటాబొటి, జనరల్ నాలెడ్జిలో పులి. నేనేమో రివర్సు. ఆడ,మగ సంబంధాల గురించి బలే ఆసక్తి దాయకంగా చెప్పేవాడు. యమా శ్రద్ధగా వినేవాణ్ణి. కాలేజీ పాఠాలకైతే మాస్టర్లున్నారు, క్లాసు పుస్తకాలున్నాయి. ఈ పాఠాలకి – సిలబస్ లో చోటు లేదు, పుస్తకాలు లేవు, మాస్టర్లనేమైనా డౌట్లు అడిగితే తంతారు. లింగం లాంటి వాళ్ళు లేకపోతే నాబోటి వాళ్ళ గతేమిటి? వాడికి అప్పటికింకా అరంగేట్రం కాలేదు గాని, సెక్సు పాఠాలు చాలా కాన్ఫిడెంటుగా చెప్పేవాడు. ఎంత అప్పుడు మాకు 12ఏళ్ళు నిండాయంతే. నాకైతే కింద వెంట్రుకలు రాలేదు. లింగం గాడు ఒకరోజు తనకు ఆతులు మొలుస్తున్నాయని ఇంటర్వెల్ లో చెప్పాడు. నాకు అసూయ పుట్టింది. ఒంటేలు పోసుకునేటప్పుడు వాడి పక్కకు చూశాను. వాడిది కొంచెం పొడుగ్గానే వుంది. మాకు ట్యూషన్ మధ్యలో పావుగంట విరామం దొరికేది. ఫ్రీ టైముని వృధా చేసే వాళ్ళం కాదు. నేనేమో లింగం గాడి పక్కకు చేరే వాణ్ని. పది నిముషాల క్లాసుకు అవకాశం వుండేది. రొజూ కుదరదు. ఏదో ఒక ఆటంకం. కుదిరిన రోజు మాత్రం గోల్డెన్ లెసనే. ఐదు,పది నిముషాల క్లాసులో అమూల్యమైన విషయాలను, విజ్ఞానాన్ని, జీవిత సారాన్ని, జీవితప్రయోజనాన్ని మనసుకు హత్తుకు పోయేలా చెప్పటమంటే మాటలా? అంతటి ప్రతిభావంతుడికి గుర్తింపేదీ ఈ సమాజంలో? పైగా మానవజాతిని రక్షించే ఈ విద్యాకార్యక్రమాన్ని పెద్దవాళ్ళు గమనించితే ఊరుకుంటారా? నలిపి నాశనం చెయ్యరూ? పోనీ వాళ్ళు చెబుతారా ఈ పాఠాలు? పైపెచ్చు తప్పు తప్పు బూతు బూతు అనటం తప్ప ఏమీ ఎడ్యుకేట్ చెయ్యరు. వాళ్ళు బూతుపని చెయ్యకుండానే మనం పుట్టామా? కాబట్టి ఎంతో విలువైన ఈ ఎడ్యుకేషన్ ప్రోగ్రాం ని ఎంతో రహస్యంగా జరుపుకోవాల్సి వచ్చేది. ఒక పక్క పెద్దోళ్ళ మాటని గౌరవించి బడికెళ్ళి చదువుకుంటూనే రెండోపక్క మానవ జాతిని కాపాడే బాధ్యతను చిన్న వయసులోనే స్వీకరించడం కాదూ ఇది?

ఇంతకూ లింగం గాడు చెప్పిన పాఠాలు ఇవి-- ఒక రోజు ఇలా చెప్పాడు: ”ఒరేయ్, పూకులోకి సుల్లిని దూరిస్తే మొత్తం లోపలకి వెళ్లిపోద్దంటరా, వట్టలే మిగుల్తయ్యంట బైట. మాఅన్నచెప్పాడు. వాడు మొన్ననే ఒకదాన్ని ఏసుకున్నాడంట. ఇదే ఫస్టు వాడికి. బలే హాపీగా వున్నాడు. పట్టలేకుండా వున్నాడు. ఏందిరా అన్నాయ్ సంగతి ఉషారుగా వున్నావు అని అడిగాను. చెప్పేశాడు. ఒరే ఎవుర్తోనూ చెప్పమాకురోయ్ అని పిచు మిఠాయ్కి పది పైసలిచ్చాడు కూడా.” మాకు డౌట్లు వచ్చినాయి. ఇంతకీ ఎవరామె, ఎట్లా ఒప్పుకుంది, ఎట్లా ఒప్పించాడు, ఎక్కడ చేసుకున్నారు అని. అడిగాను కానీ, ‘అయ్యన్నీఇప్పుడనవసరం. మూసుకోని చెప్పినదాంతో సరిపెట్టుకో’ అన్నాడు. నిజమే గదా అయ్యన్నీ హయ్యర్ లెవల్లో వస్తాయి. తొందరపడకూడదు. ఇలా సమాధానపడ్డాను.

ఇంకో రోజు ట్యూషన్ నుంచి ఇంటికెళ్తున్నాము. దారిలో చెప్పాడు. “ఒరే ఇవ్వాళ సుశీల చన్ను నొక్కాన్రా. బలే మెత్తగా వుందిరా” అన్నాడు. ఎట్లా జరిగిందని అడిగాను. “మాస్టారు మధ్యలో బైటకెళ్లాడుగా. తను వచ్చేదాకా లెక్కలు చేయ్యమన్నాడుగదా. సుశీల నాపక్కనే కుర్చోనుందిగా. నన్ను రబ్బరియ్యమని అడిగింది. లేదన్నాను. పోనీ పెనిసిలుందా అనడిగింది. అటుపక్కన ఆడ పిల్లలున్నారుగా వాళ్ళనడక్కుండా నన్నే ఎందుకడిగింది? పెనిసిలుంది గాని ఇప్పుడు బైటకు తియ్యను, ఎవ్వరూ లేనప్పుడైతే నీకిస్తాను, వాడుకుందువు గాని అన్నాను. చేత్తో నాదాన్ని లాగూ పైనుంచే రుద్దుకుంటూ చెప్పాను. మూతి మూడొంకర్లు తిప్పి మోచేత్తో నాజబ్బను కుమ్మింది. నేనూరుకుంటానా, నామోచేతిని దాని జబ్బ పక్కగా పోనిచ్చి దాని రొమ్మును నొక్కాను. కోపంగా మొకం పెట్టింది గాని దానికి సమ్మగా వుందని నాకు అర్ధమైందిరా.” అన్నాడు. ఎట్టా అర్ధమందిరా అన్నాను. “అరే, అదెప్పుడూ ఆడపిల్లల మధ్యలోనో, ఆ చివరో కూర్చోకుండా ఈ చివరెందుకు కూర్చుంటదిరా, దాని చూపు పుస్తకం మీదున్నట్టు నటిస్తది గాని ఓరకంటితో మనల్నే చూస్తా వుంటదిరా - ఇది చాలదేరా అర్ధం చేసుకోడానికి” అన్నాడు లింగం గాడు. వీడి దగ్గర ఎంత విషయం ఉంది! అనుకున్నాను. గురువు గురువే కదా! రొమ్ము అనేది మనం పట్టించుకోవాల్సిన ముఖ్యమైన భాగం అని తెలుసుకున్నాను. కాబట్టి నారెండో గురువు లింగం గాడే.

---

[size=undefined]
యల్. విజయలక్ష్మి డాన్సునాకు చాలా ఇష్టం. తెలుగు సినిమాతారల్లో ఆమె నంబర్ఒన్ డాన్సర్ అని నా రేటింగ్. ఆమె ముఖానికి ఆ విశాలనేత్రాలు, సొట్ట బుగ్గలు హైలైట్. యల్. విజయలక్ష్మిని చూసినప్పుడల్లా మా ఇంటర్ క్లాస్ మేట్ ఒకామె గుర్తుకొస్తూ వుంటుంది. ఆమె అసలు పేరు గుర్తు లేదు. మేం పెట్టిన నిక్ నేం ‘బీటా’. మా క్లాస్ మొత్తం 80 మందిలో ఆడపిల్లలు 20 మంది మాత్రమే. వాళ్ళల్లో నలుగురైదుగురు కాస్త చూపరులు. వాళ్లకు ర్యాంకులిచ్చారు మావాళ్ళు. ఆల్ఫా, బీటా, గామా, తీటా అనే పేర్లు పెట్టారు. మా క్లాస్ మేట్స్ లో చురుకైన బ్యాచ్ ఒకటుంది. ఆడపిల్లల మీద కామెంట్లు చెయ్యటం, గాలి కబుర్లు చెప్పుకోవడం బూతు మాటలు ధారాళంగా వాడటం వీళ్ళకు నిత్యకృత్యం. ర్యాంకులిచ్చింది వీళ్లే. నా ధ్యాస చదువు మీద ఉన్నప్పటికీ ఎక్కడ జనరల్ నాలెడ్జ్ మిస్ అవుతానో అని వీళ్ళను అప్పుడప్పుడు కలుస్తుండే వాణ్ణి.

ఈ ఆల్ఫా బీటా గొడవేంట్రా అని రాజశేఖర్ గాణ్ణి అడిగానొక రోజు. వాడు గ్యాంగు లీడర్. అరే మబ్బూ, ఆల్ఫా అంటే నెంబర్ ఒన్, బీటా అంటే రెండూ, గామా మూడు, తీటా నాలుగు అనీ ఇవి ఆడపిల్లల కిచ్చిన ర్యాంకులనీ చెప్పాడు. ఆ నలుగురు ఎవరో కూడా చెప్పాడు. “అరే ఆల్ఫా చూడరా, మోరెత్తి తెగ పోజు గొడతంది, బీటా సొట్ట బుగ్గలు చూడరా కొరికెయ్యాలనిపిస్తందిరా...” ఒక పక్క క్లాసు జరుగుతూనే వుంటుంది. రెండో పక్క ఈ కామెంట్లు. లెక్చరర్ కు వినపడకుండా వుండాలి, కాని ఆడపిల్లలకు మాత్రం లైట్ గా వినపడాలి. అందుకని వ్యూహాత్మకమైన చోటు చూసుకుని కూర్చునేది ఈ బ్యాచ్. పాఠం శ్రద్ధగా వింటున్నట్లు నటిస్తూ, మూతికి చెయ్యడ్డం పెట్టుకుని కామెంట్లు వదిలే వాళ్ళు. ఇంగ్లిషు, తెలుగు క్లాసులప్పుడు వీళ్ళ పక్కన కూర్చునే వాణ్ని. రాజశేఖర్ అందగాడే, మహా కొంటెవాడు. కామెంట్లు చెయ్యడంలో వీడే నంబర్ ఒన్. గ్రీకు అక్షరాలలో ఆల్ఫా, బీటా, గామాలు మొదటి మూడు స్థానాల్లో వుంటాయి. తీటాది ఎనిమిదో స్థానం. అసలీ నామకరణం రాజశేఖర్ గాడి పనే. ఐతే క్లాసంతా ఏకగ్రీవంగా ఆమోదించింది. (ఇక్కడ క్లాస్ అంటే అబ్బాయిలని అర్ధం)

నాలుగో ర్యాంకు అమ్మాయిని డెల్టాఅనాలి గాని తీటా అంటున్నారేంటి అని డౌటు వచ్చింది గాని అడక్కుండానే క్లియర్ ఐంది. ఒక రోజు ఇంగ్లిష్ క్లాస్ జరుగుతోంది. నేను రాజాగాడి పక్కనే కూర్చున్నాను. అటు పక్క నాలుగో బెంచీపై ఈచివర తీటా కూర్చుంది. ఇటు పక్క ఐదో బెంచీపై రాజా, వాడి పక్కన నేను కూర్చున్నాము. మేం కూర్చున్న చోటనుంచి అమ్మాయిలందర్నీ చూడొచ్చు వాళ్ళు గమనించకుండా. కాబట్టి ఇది స్ట్రాటజిక్ ప్లేస్ (వ్యూహాత్మక స్థానం). రాజాగాడేదో జోక్ వేశాడు - తీటాను ఉద్దేశించి. తల కొద్దిగా మావైపు తిప్పి రాజావంక ఓరగా చూసింది. మొహంలో కొంచెం నవ్వు. అరే దీన్నిట్రై చేస్తే పడుద్దిరా, మొహంలో గుల చూడు అన్నాడు రాజా. అప్పుడు వెలిగింది నాకు. గుల అంటే తీటేగా. కాబట్టి తీటా అనడం కరెక్టేగా అనుకున్నాను. నాక్కూడా తీటా కొంచెం కసిపిల్లే నేమో ననిపించింది. తీటా అసలు పేరు సుజాత. యావరేజ్ హైటు, కుదిమట్టంగా వుంటుంది. చామన ఛాయ, నవ్వు మొహం. కళ గల మొహం. ఫేసు, బాడి రెండూ ఎట్రాక్టివ్ గా వుంటాయి. ఈమెకు ఫస్టు ర్యాంకు ఎందుకు ఇవ్వలేదు అనిపించింది. ఏమైనా సమిష్టి నిర్ణయం కదా ప్రశ్నించకూడదులే అనుకున్నాను.

గామా అసలు పేరు గాని, మొహం గాని ఇప్పుడసలు గుర్తు రావడం లేదు. బీటా అసలు పేరు గుర్తు లేదు గాని యల్. విజయలక్ష్మి లాగా వుండేది. ఆల్ఫా అసలు పేరు వసుంధర. చదువులో కూడా ఫస్టే. మమ్మల్ని అసలు చూసేది కాదు. ఎప్పుడన్నా చూస్తేమాత్రం పురుగుల్లాగా చూసేది. అసలు చూడక పోవడం బెటర్ అనిపించేది. చాలా పొగరుంది అనుకునే వాళ్ళం. నా దృష్టిలో ఆమె అందగత్తే కాని నన్నాకర్షింది బీటా, తీటాలే. బీటా లాగా వుందని యల్. విజయలక్ష్మిని, యల్. విజయలక్ష్మి లాగా వుందని బీటాను ఆరాధించే వాణ్ని. సినిమాలో యల్. విజయలక్ష్మి డాన్సు వస్తే ఆనందంగా చూసేవాణ్ణి. ఇప్పటికీ అంతే. యల్.వి.యల్.కి వీరాభిమానిని. బీటాను సెక్స్ పరంగా ఊహించుకో లేదు గాని తీటాను చూస్తేమాత్రం తీటగా వుండేది. ఆ శరీరాన్ని చుట్టేసుకుంటే ఎంత మెత్తగా వుంటుందో అనుకునే వాణ్ని. ఏమైనా తీటా నన్ను చూడ్డం లేదుగా, ఆమె చూపు రాజాగాడి మీదగా వుంది అన్న ఆలోచన డామినేట్ చెయ్యడంతో ఆమె పట్ల విరక్తి చెందాను. అసలింతకీ వాళ్లకి మేం ర్యాంకులిచ్చిన సంగతి తెలిసిందా? వాళ్ళెవరూ అబ్బాయిలతో మాట్లాడేవాళ్ళు కాదు. కాలేజి ఆవరణలో ఒక అబ్బాయి, ఒక అమ్మాయి మాట్లాడుతూ వుంటే చుట్టూ వరండాలలోంచి, క్లాస్ రూముల్లోంచి, కొన్ని వందల కళ్ళు గమనిస్తూ ఉండేవి. వాళ్ళను ప్రిన్సిపాల్ చూస్తే మాత్రం బ్యాండే. అయినా వాళ్ళు కూడా తగిన జాగ్రత్తలు తీసుకునే ఆ మీటింగులు పెట్టుకునే వాళ్ళని నా అనుమానం. మా క్లాస్ వాళ్ళైతే ఏనాడూ అలా కనపడలేదు.

అసలింతకీ రాజాగాడు తీటాను పట్టాడా? రెండేళ్ళు ఒకే క్లాస్ లో ఉన్నాం. ఏమన్నా జరిగిందా? ఏమీ జరగలేదనే నా అభిప్రాయం. రాజాకి తీటా మీద కంటే తీటాకే రాజా మీద క్రష్ అని నా అనుమానం. నాకేమో తీటా మీద క్రష్. ఆమె దృష్టిలో నేను పడనే లేదు. ఒకవేళ పడితే మాత్రం ఏమన్నా పొడిచే వాణ్నా. ఊహూ..ఆమే చొరవ తీసుకోవాలి, నాతో మాటలు కలపాలి, ప్లేసు, టైము, అన్ని ఏర్పాట్లూ చెయ్యాలి, నన్ను తీసుకెళ్లాలి. సీక్రెసీ జాగ్రత్తలు తనే తీసుకోవాలి. అప్పుడు మనం ఏదైనా చెయ్యొచ్చు. ఇదీ నా మైండ్ సెట్. ఆమె నన్ను పట్టించుకోక పోవడం కరెక్టే కదూ. ఇదిలా ఉంచితే, రాజా గాడు పంతులమ్మల్ని కూడా కామెంటు చేసే వాడు. ఇంగ్లిష్ లెక్చరర్ సువర్ణకుమారికి వెంకాయమ్మ అని పేరు పెట్టాడు. ఆమె కుర్ర లెక్చరర్. యం.ఏ. పాసవ్వగానే ఉద్యోగంలో చేరింది. పాతికేళ్ళు ఉంటాయేమో. అప్పటికింకా పెళ్లి కాలేదు. ముఖం బాగుండేది. మంచి హైటు, చక్కటి చీర కట్టు, వంపుసొంపుల శరీరం. ఆ ముఖంలో కాస్త చిరునవ్వుంటే ఎంత బాగుండేదో. మా 60మంది అబ్బాయిలమూ ఆమె అడుగులకు మడుగులొత్తే వాళ్ళం కాదూ. పాపం ఆమె వ్యక్తిగత విషయాలేమిటో గాని, ఎప్పుడూ చాలా సీరియస్ గా వుండేది. అబ్బాయిల్ని తిడతా వుండేది. పాపులర్ అవ్వాల్సిన ఆమె అన్ పాపులర్ అయింది. ఒక రోజు ఆమె క్లాసు లోకి ఎంటర్ అవుతుండగానే 'వెంఖాయమ్మా' అని అందరికీ వినపడేట్లు అరిచాడు రాజశేఖర్. ఎవర్రా అది అని కోపంగా అరిచింది మేడం. రాజశేఖర్ వంక అనుమానంగా చూసింది. వాడు బుద్ధిమంతుడు లాగా తలొంచుకుని టెక్స్ట్ బుక్కు పేజీలు తిప్పుతున్నాడు. చెప్పండి ఎవరా కూత కూసింది. ఎవడా రాస్కెల్, స్కౌండ్రల్, ఇడియట్, ఫూల్,.......తిడుతూనే వుంది. ఎవ్వరూ కిక్కురు మనలేదు. అందరికీ తెలుసు నేరస్థుడెవరో. అమ్మాయిల్లో మేడం అంటే ఇష్టం, రాజా మీద కోపం వున్న వాళ్ళున్నారు. వాళ్ళు కూడా నోరు విప్పలేక పోయారు. అంతకు ముందు వరకు నేను ఆవిడ క్లాస్ చాలా ఎంజాయ్ చేస్తూ ఉండే వాణ్ణి. పాఠం ఏమీ ఎక్కేది కాదు. ఆమెని చూస్తూ తన్మయం చెందే వాణ్ణి. సౌందర్యారాధన. పది,పన్నెండేళ్ళు ముందు పుట్టిఉన్నట్లయితే ఈ అందాన్ని సొంతం చేసుకునే వాణ్ని కదా అనుకునే వాణ్ణి. ఆ కోపం చూసి భయమేసింది. ముందు పుట్టి ఉండక పోవటం కరెక్టేలే అని సమాధాన పడ్డాను.

ఆల్ఫా అంటే మహీపాల్ గాడికి మహా క్రేజ్. నేను కూడా కొంచెం ఆయిల్ పోశా. ఒరే వసుంధర అంటే అర్ధం తెలుసా అన్నా. చెప్పరా అన్నాడు. వసుంధర అంటే భూమిరా, మహి అన్నా భూమేరా, నువ్వు మహీపాల్ అంటే భూమిని పాలించే వాడివి, వసుంధరను ఏలుకునే వాడివి అన్నాను. వాడు పొంగి పోయాడు. నాకు పార్టీ యిచ్చాడు. అంటే ఉడిపి హోటల్లో మైసూర్ బజ్జీ, కాఫీ. మరప్పట్లో అదే బ్రహ్మాండం. ఇంటర్ అయ్యాక వాళ్లిద్దరికీ మెడిసిన్ సీట్లు వచ్చాయి. ఐతే ఒక కాలేజీలో కాదు. చెరొక కాలేజీలో. నాకప్పుడు రాలేదు. వాడికి, నాకు గ్యాప్ వచ్చింది. వాడు ఫోర్త్ ఇయర్ లో పెద్దలు కుదిర్చిన సంబంధం చేసుకున్నాడు. పెళ్ళికి నన్ను పిలవలేదు. అది పరవాలేదు. నాతో ఒక మాట చెప్పొచ్చుగా. వాడు చేరిన కాలేజీలోనే నెక్ష్టు బ్యాచిలో చేరానుగా. వాడి కోసం నేను ఆల్ఫా దగ్గరికి వెళ్లి కాళ్ళు పట్టుకుని బతిమాలే వాణ్ణిగా. “నీ కోసం వాడు ప్రాణాలివ్వడానికి రెడీగా వున్నాడు, వాణ్ని కనికరించావంటే నీకొక పుణ్యం, ఒక లాభం దక్కుతాయి, వాడి ప్రాణాలు కాపాడిన దాని వవుతావు - అది పుణ్యం. జీవితాంతం నీ చెప్పు చేతల్లో వుండే మొగుడు దొరుకుతాడు - అది లాభం.” అని ప్రాధేయ పడితే ఆమె హృదయం కరిగేది కాదూ? అదేమన్నా పాషాణమా? వాడికి పోయి అడగటానికి దమ్ము చాలలేదు. సదా మీ సేవలో అన్నట్లు నేనొకణ్ణి వున్నాను కదా, నన్ను వాడుకోవచ్చుగా. వాడికి సాయపడే అవకాశం ఇవ్వనందుకు వాడి మీద కోపం వచ్చింది. అసలు వాడి ప్రేమ నిఖార్సయినదేనా అని డౌట్ వచ్చింది. డిగ్రీని, భార్యను తీసుకుని అమెరికా వెళ్ళాడు, బాగానే సెటిలయ్యాడు. ఆమధ్య అంటే మూడేళ్ళకిందట ఇండియాకు వచ్చాడు. ఒక పార్టీలో కలిశాము. ఆల్ఫా ఇంగ్లాండు లో ఉంటున్నదని ఉవాచ. ఏరా ఆల్ఫాను మర్చిపోయినట్లేగా అన్నాను. నో అని ఉద్వేగంగా అన్నాడు. ఆల్ఫా నా హృదయంరా అన్నాడు. వాడికి ఇప్పటికీ ఆల్ఫాఅంటే క్రష్ వుందట. నీ బొందలే అనుకున్నాను. నేనే సన్నాసి ననుకుంటే వీడు నన్ను మించిన సన్నాసిలాగున్నాడే అనుకున్నాను. నేనెట్లా సన్నాసిని అంటే రుక్కూ గురించి చెప్పాలి.

రుక్కూ గుర్తుకు రాగానే నా గుండె కలుక్కుమంది. మైండు బ్లాక్.
ఒద్దు ఇప్పుడు రుక్కూ గురించి ఒద్దు. రుక్కూ జ్ఞాపకాలు పక్కకు జరిపి మరల ఇంటర్ జ్ఞాపకాల్లోకి వెళతాను. పారిజాతం, కామాక్షి, కుమారి – వీళ్ళ గురించి చెప్పాలి.[/size]