Fantasy சப்தஸ்வரங்கள்

[Kaja.pandiyan]

தோட்டத்தின் ஓரத்தில் இருந்த குளியல் தொட்டியை நோக்கி நடக்க....வாணியும் ராகவனும் தனியாக விடப்பட்டதை போல உணர்ந்தார்கள். ...(தொடர்ச்சி)

ஆகவே கொஞ்ச நேரம் அவர்களுக்கு இடையே எவ்வித பேச்சும் இல்லாமல் ஒரு அமைதி நிலவ....வாணி அந்த படிக்கட்டில் போய் உட்கார்ந்து குழந்தையை மடியில் வைத்துக் கொண்டு ராகவனைப் பார்க்க....ராகவனும் அவளைப் பார்க்க....ஒரு மூன்றடி இடைவெளியில் எதிரே உட்கார்ந்த அவளுடைய முலை தரிசனம் அவனுக்கு இப்போது இன்னும் தெளிவாக கிடைத்தது.
குளிக்கப் போகிறேன் என்று சொல்லி விட்டு சாந்தி போன பிறகு தனித்து விடப்பட்ட ராகவனும் வாணியும் கொஞ்ச நேரம் பேசாமல் அமைதியாக இருக்க....வாணியை பார்த்துக் கொண்டே கீழே வைத்திருந்த டம்ளரை எடுத்து கொஞ்சம் குடித்து விட்டு .. பிரித்து வைத்திருந்த சிக்கன் துண்டை எடுத்து வாயில் போட்டு விட்டு வாணியை நோக்கி....'ம்ம்...இந்தாங்க சிக்கன் சாப்பிடுங்களேன்...'என்று சொன்னான்.

அவன் சொன்னதை கேட்டு விட்டு நிமிர்ந்து பார்த்த வாணி சற்று தணிந்த குரலில் 'பாத்தீங்களா....எத்தனை தடவை சொன்னாலும் நீங்க திரும்ப திரும்ப என்னை வாங்க போங்கன்னே கூப்புடுறீங்க....'
என்று புகார் சொல்வதை போல சொல்ல...'சாரி...சாரி...வாணி...இனிமேல் ..அப்படி கூப்பிடலை....போதுமா...?' என்று ஒரு அசட்டு சிரிப்பு சிரித்தான்...
'ம்ம்..எதுக்கு சொல்றேன்னா நீங்க அந்த மாதிரி மரியாதையா கூப்புடறப்போ முன்னப் பின்ன பழகாத ஆள்கிட்ட பேசுற மாதிரி தெரியுது....'
'சரி..கண்டிப்பா இனிமேல் அப்படி கூப்பிட மாட்டேன் வாணி... அப்படின்னா நீ என்னை ரொம்ப பழகுன ஆள் மாதிரிதான் பாக்குறியா வாணி...?'
அவனது அந்த கேள்வி அசட்டுத்தனமான கேள்வி என்பது புரிந்தாலும் அவளும் அதே ரீதியில் பேசலானாள்.

'என்னண்ணா...திடீர்னு இப்படி ஒரு கேள்வியை கேட்டுட்டீங்க...? அப்படின்னா நீங்க என்னை பத்தி என்ன நினைக்குறீங்க...?'
'நான் உன்னை என் தங்கச்சி மாதிரிதான் நினைக்கிறேன்....'
'அதே மாதிரிதான் நானும் உங்களை என்னோட சொந்த அண்ணன் மாதிரிதான் பாக்குறேன்....அந்த மாதிரிதான் பழகுறேன்...'
'ம்ம்...அதை நானும் புரிஞ்சுகிட்டேன் வாணி ...' - தான் விரும்பிய திசையில் பேச்சு மாறுவதை வாணி புரிந்து கொண்டாள்.

இவர்கள் இப்படி சற்று மனசு விட்டு பேசவேண்டுமென்றுதான் சாந்தியும் அவர்களை தனியாக விட்டு விட்டு ஓரமாக இருந்த அந்த குளியல் தொட்டிக்கு குளிக்கப் போனாள். இவர்கள் பேசுவது சாந்திக்கு கேட்க வாய்ப்பில்லை... அதற்கு ஏற்றார்போல வாணியும் தணிந்த குரலிலேயே ராகவனிடம் பேசினாள்.
'எப்படி புரிஞ்சுகிட்டீங்க....எப்ப புரிஞ்சுகிட்டீங்க...?'
'ம்ம்...அது வந்து.....'என்று ராகவன் லேசாக இழுக்க....

'சொல்லுங்கண்ணா....எப்ப புரிஞ்சுகிட்டீங்க....எப்படி புரிஞ்சுகிட்டீங்க...?' என்று வாணி விடாமல் கேட்க...
'அது வந்து....அன்னிக்கு நீ இந்த இடத்துல வச்சு ரேவதிக்கு பால் குடுத்துகிட்டுஇருக்கும் போதும்...இன்னிக்கு காலைலயும் ..' என்று சொல்லவே...
அவன் எதை பற்றி சொல்ல வருகிறான் என்பது அவளுக்குப் புரிந்தாலும்....அதை அவன் வாயால் சொல்ல வைக்க வேண்டும் என்று 'அதெப்படி....எனக்கு நீங்க என்ன சொல்ல வர்றீங்கன்னு புரியலையே அண்ணா....?' என்று முகத்தை அப்பாவியாக வைத்துக் கொண்டு சொன்னாள்.