జానకిరాముడు..by neerathmall

[Milf rider]

మా అమ్మ పేరు జానకి. ఆమెకి పదిహేనో ఏటనే పెళ్లయింది. ఆడ పిల్లలకి చిన్న వయసులోనే పెళ్లి చేసేయటం మా తాతగారింట్లో సంప్రదాయం. అదో చాదస్తపు కుటుంబంలెండి. మా అమ్మమ్మదైతే ఏకంగా బాల్య వివాహమే. ఆమెకి పన్నెండో ఏటనే తాతయ్యతో పెళ్లయింది. వాళ్లిద్దరికీ వయసులో సుమారు ఇరవయ్యేళ్లు తేడా ఉంది! ఇది చూసి ఈ కధ ఏ నలభై ఏళ్ల క్రితమో జరిగిందనుకునేరు. మా అమ్మా నాన్నల పెళ్లయింది 1981లో. అమ్మకిప్పుడు నలభై రెండో ఏడు నడుస్తుంది.

పెళ్లికి ఇరవై రోజుల ముందే అమ్మ పదో క్లాసు పరీక్షలు రాసింది. ఇంకా చదువుకోవాలని ఆమె కోరిక, కానీ పెళ్లి దెబ్బకి చదువాగిపోయింది. అప్పుడే పెళ్లొద్దని ఆమె ఎంత గొడవ చేసినా తాతయ్య వాళ్లు వినలేదట. అంత చిన్న పిల్లకి అప్పుడే పెళ్లేంటని చుట్టాలు, ఇరుగు పొరుగు వాళ్లు నచ్చచెప్పినా తాతయ్య నిర్ణయం మారలేదు. అమ్మ స్కూలు హెడ్ మాస్టర్ స్వయంగా వచ్చి ‘ అమ్మాయి తెలివిగలది. చక్కగా పై చదువులు చదివించండి ‘ అని బతిమిలాడినా లాభంలేకపోయింది. అమ్మ ఇష్టాయిష్టాలతో పనిలోకుండానే పెళ్లయిపోయింది. నాన్నకీ అమ్మకీ వయసులో పదేళ్లు తేడా. పెళ్లయ్యాక ఏడాది తిరిగేలోపే నేను పుట్టాను. రాఘవ అని పేరు పెట్టారు నాకు. మా తాత పేరది (అమ్మకి నాన్న; ఆయనంటే అమ్మకి చాలా ఇష్టం). అటు అమ్మమ్మ వాళ్లకి, ఇటు నాయనమ్మ వాళ్లకి నేనే తొలి మనవడిని కావటంతో అందరూ నన్ను గారాబంగా పెంచారు. అమ్మయితే నా మీద ఈగ వాలనీయదు. మిగతా వాళ్లు నన్ను ‘చిన్నోడా’ అంటారు. అమ్మ మాత్రం ‘నాన్నా’ అనో, ‘రాముడూ’ అనో పిలుస్తుంది.

అమ్మ వాళ్ల వైపులా కాకుండా నాన్న వైపు వాళ్లు కాస్త ఆధునిక భావాలు కలవాళ్లు. అమ్మకి ఇంకా చదువుకోవాలనే కోరిక బలంగా ఉండటంతో నేను పుట్టాక తను చదువు కొనసాగిస్తానంటే నాన్న అడ్డు చెప్పలేదు. నాకు నాలుగేళ్లొచ్చేసరికి అమ్మ ఇంటర్ పూర్తిచేయటమే కాకుండా ప్రైవేట్ గా ఇంగ్లీష్ లిటరేచర్ లో బి. ఎ. కూడా చేసింది. చదివింది బి.ఏ.నే అయినా తెలియని వాళ్లు ఆమె ఇంగ్లీష్ లో పి.జి. చేసిందనుకునేలా ఉంటుందామె మాట్లాడటం వింటుంటే.

నాన్న పేరు గురుదత్తు. నాయనమ్మకి పాత హిందీ హీరో గురుదత్ అంటే ఇష్టమట. అందుకని ఆ పేరు పెట్టారు. పి. డబ్ల్యు. సి. శాఖలో ఇంజనీర్ గా పని చేసేవాడు. అమ్మా నాన్నలది ముచ్చటైన జంట అని అందరూ అంటుండే వాళ్లు. ఇద్దరి మధ్యా సుమారు పదేళ్లు వయసు తేడా ఉండేది కానీ ఆ రోజుల్లో అది మామూలేననుకుంటా. అమ్మ చాలా అందంగా ఉంటుంది. ‘మా కోడలు పిల్లని చిదిమి దీపం పెట్టుకోవచ్చు’ అని నాయనమ్మ ఎప్పుడూ ఎవరో ఒకరితో అంటుండేది. నాన్నైతే ఏకంగా ‘హీరోయిన్’ అని పిలుస్తుండే వాడామెని.

నాకు ఎనిమిదేళ్లప్పుడు నాన్నని రాజస్థాన్ కి బదిలీ చేశారు. అక్కడేదో పెద్ద డ్యాం కడుతున్నారట. అది పూర్తయ్యే వరకూ అక్కడే ఉండాల్సి వచ్చింది. తరువాత ఎటూ వెనక్కు రావలసిందే కాబట్టి, నా చదువుకు ఇబ్బందవుతుందని ఫ్యామిలీని ఇక్కడే వదిలి పెట్టి ఆయనొక్కడే వెళ్లాడు. మూడు నెలలకో సారి వారం పది రోజుల పాటు సెలవు పెట్టి మా దగ్గరకు వస్తుండే వాడు.

నాన్న ఊరెళ్లాక చాలా రోజుల పాటు అమ్మ దిగులుగా ఉండేది. నాకు తెలిసి వాళ్లిద్దరూ పెళ్లయ్యాక ఎప్పుడూ రెండు మూడు రోజులు మించి దూరంగా లేరు. ఇప్పట్లాగా అప్పట్లో ఫోన్లు లేవు కదా. నాన్న క్రమం తప్పకుండా ఉత్తరాలు రాస్తుండే వాడు. ఉత్తరమొచ్చిన రోజు అమ్మ చాలా ఆనందంగా ఉండేది. తర్వాతి రోజు మళ్లీ దిగులు మొదలు. నాకు మాత్రం అంత దిగులేమీ ఉండేది కాదు.

ఆ సమయంలో దిలీప్ మామయ్య మా ఇంట్లో దిగాడు. అతను మా అమ్మకు పిన్ని కొడుకు. అమ్మకి దిలీప్ మామయ్యంటే చాలా ఇష్టం. అతను అమ్మకన్నా రెండేళ్లు చిన్న వాడయినా ఇద్దరూ మంచి స్నేహితుల్లా ఉంటారు. చిన్నప్పటి నుండీ ఒకే చోట పెరగటంతో ఇద్దరికీ మధ్య చాలా చనువుండేది. నాన్నకు బదిలీ అయిన మూడు నెలలకు దిలీప్ మామయ్య మా ఊర్లో పి. జి. చదవటానికి వచ్చాడు. అదే సమయంలో నాన్న రెండు వారాలు సెలవు మీదొచ్చి ఇంట్లోనే ఉన్నాడు. చిన్న పిల్లాడితో అమ్మ ఒక్కటే ఉండటం కష్టమని, భయం లేకుండా ఉంటుందని అమ్మా నాన్నా ఇద్దరూ కలిసి దిలీప్ మామయ్యని కూడా మా ఇంట్లోనే ఉండమని బతిమిలాడి ఒప్పించారు.

నాన్న చీఫ్ ఇంజనీర్ కావటం వల్ల ప్రభుత్వం వారిచ్చిన పెద్ద బంగళాలో ఉండేవాళ్లం మేము. అందులో అన్ని వసతులూ ఉండేవి. ఇంటి ముందు భాగంలో చాలా ఖాళీ స్థలం, అందులో ఒక పూల తోట ఉండేవి. తోటలో ఒక మూలన చిన్న కొలను, దాని పక్కనే ఒక ఫౌంటెన్ కూడా ఉండేవి. కొలన్లో ఎప్పుడూ నాలుగైదు బాతులు తిరుగుతూ ఉండేవి. ఆ తోట పని కోసమే ప్రత్యేకంగా ఒక పని వాడు ఉండేవాడు.

ఇక ఇంటి విషయానికొస్తే, అది చాలా పెద్దగా ఉండేది. మొత్తం రెండస్తులుండేవి. కింద భాగంలో విశాలమైన హాల్, రెండు బెడ్ రూములు, ఒక స్టడీ రూం, కిచెన్ ఉండేవి. బెడ్ రూంస్ లో ఒక దానికి అటాచ్డ్ బాత్ రూం ఉండేది. అది అమ్మా నాన్నల మాస్టర్ బెడ్ రూం. రెండో బెడ్ రూం ని గెస్ట్ ల కోసం వాడేవాళ్లం. స్టడీ రూం నా రూం కింద లెక్క. గెస్ట్ ల కోసం విడిగా ఒక బాత్ రూం ఇంటి వెనుక ఉండేది. పై అంతస్తు పెంట్ హౌస్ లాగా ఉండేది. అందులో ఒక కిచెన్, ఒక పెద్ద హాల్, దానికి అటాచ్ చేసి ఒక బాత్ రూం ఉండేవి. ఇంటికి కుడివైపు నుండి పైకి మెట్లుండేవి.

నాన్న రాజస్థాన్ వెళ్లాక వారం తిరిగేలోపు దిలీప్ మామయ్య మా ఇంటి పైనున్న పెంట్ హౌస్ లో చేరిపోయాడు. అతనొచ్చిన తరువాత అమ్మ దిగులు క్రమంగా తగ్గిపోయింది. దిలీప్ మామయ్య కూడా అమ్మ ఫేవరెట్ సబ్జెక్ట్ ఇంగ్లీష్ లో పి. జి. చేస్తున్నాడు. దాంతో ఇద్దరూ ఖాళీ దొరికినప్పుడల్లా రక రకాల ఇంగ్లీష్ పుస్తకాలు చదివి వాటి గురించి తెగ డిస్కస్ చేస్తుండే వాళ్లు. నేను మరీ చిన్న పిల్లాడిని కావటం వల్ల నాకు వాళ్ల గోల అసలు అర్ధమయ్యేది కాదు. నాకర్ధమయిందల్లా, అమ్మ ఇప్పుడు ఇంతకు ముందులా పెద్దగా దిగులు పడటం లేదని.

దిలీప్ మామయ్య అమ్మకి ఇంటి పనుల్లో చాలా సహాయం చేస్తుండే వాడు. ఆయనకో మోటార్ బైక్ ఉండేది. దాని మీద నన్ను స్కూల్ కు తీసుకెళ్లి వదిలి పెట్టటం, ఇంటికి తీసుకు రావటం చేస్తుండే వాడు. అప్పట్లో నా క్లాస్ మేట్స్ అంతా స్కూల్ కి నడిచో, వాళ్ల నాన్నల సైకిళ్ల మీదనో వచ్చేవాళ్లు. నేను అలా మోటార్ బైక్ మీద రావటం చూసి వాళ్లు కుళ్లుకునేవాళ్లు. అది నాకు కాస్త గర్వంగా ఉండేది. ఆ కారణంగా దిలీప్ మామయ్యంటే నాక్కూడా ఇష్టం ఏర్పడింది.
మామయ్య మొదట్లో మెస్ లో భోజనం చేసేవాడు. మా ఇంట్లోనే తినమని అమ్మ ఎంత చెప్పినా ఒప్పుకోలేదు. మా ఇంటికొచ్చిన నెల రోజులకనుకుంటా, ఆయనకి ఫుడ్ పాయిజనింగై వారం పాటు మంచాన పడ్డాడు. దాంతో అమ్మ బాగా కోప్పడి అతనితో మెస్ మాన్పించేసింది. అప్పటి నుండి తను కూడా మా ఇంట్లోనే భోజనం చేసేవాడు.

అమ్మా, మామయ్యా ఇంగ్లీష్ లిటరేచర్ గురించి తెగ డిస్కస్ చేసుకుంటుండేవాళ్లని చెప్పానుగదా. అమ్మ ఆయన దగ్గర నుండి చాలా పుస్తకాలు తెచ్చుకుని ఖాళీగా ఉన్నప్పుడు చదువుతూ ఉండేది. వాటిలో ఒకట్రెండు నేను కూడా చదవబోతే నాకొక్క ముక్కా అర్ధం కాలేదు. చాలా లావుగా ఉన్నాయా పుస్తకాలు. ఇంత పెద్ద పుస్తకాలెలా చదువుతారని అమ్మనడిగితే ఆమె నవ్వి నా బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టుకుని ‘పుస్తకాలు చదవటం చాలా మంచి అలవాటు నాన్నా. ఇప్పుడలాగే అనిపిస్తుంది కానీ నాలుగేళ్లు పోతే నీకూ అర్ధమవుతాయిలే’ అనేది.

నాలుగు నెలలు గడిచేసరికి అమ్మకి పుస్తకాల పిచ్చి బాగా ముదిరిపోయింది. ఇంతకు ముందు ఖాళీ సమయంలో మాత్రమే చదివేదా, ఇప్పుడే పొద్దస్తమానం అదే ధ్యాస. రోజూ మామయ్య ఏదో ఒకటి తెచ్చివ్వటం, ఈమె చదవటం. ఒక్కోసారి ఆయనింట్లో లేకపోయినా తనే ఆయనింట్లోకెళ్లి తెచ్చుకునేది. పైభాగం తాళాలు ఎప్పుడూ అమ్మ దగ్గరే ఉండేవి. మామయ్య బయటికెళ్లేటప్పుడు వాటిని అమ్మకిచ్చి వెళ్లేవాడు. నా క్లాసు పుస్తకాలు చదవాలంటేనే నాకు విసుగు. అలాంటిది అమ్మ అన్నన్ని పుస్తకాలెలా చదువుతుందో నాకసలు అర్ధమయ్యేది కాదు. మొదట్లోలా కాకుండా ఇవి చిన్నగా ఉండేవి. ఇంతకు ముందు పుస్తకాలు ఎక్కడపడితే అక్కడ వదిలేశేది, ఈ మధ్య వాటిని నాక్కూడా భద్రంగా బీరువాలో పెట్టటం మొదలెట్టింది. ఒక సారి నేను దేని కోసమో బీరువా తెరవబోతే కోప్పడింది. అప్పటి నుండి బీరువా తాళాలు తనతో పాటే ఉంచుకోవటం మొదలెట్టింది. పుస్తకాలు బీరువాలో పెట్టి తాళమేస్తున్నావెందుకు అని ఒక సారడిగితే, ‘అవి మామయ్యవి కద నాన్నా. జాగ్రత్తగా తిరిగిచ్చేయాలి కదా. ఇంతకు ముందు ఒకట్రెండు పుస్తకాలు పోయాయి. అందుకే జాగ్రత్త చేస్తున్నా’ అంది. అవును కాబోలనుకున్నా నేను. ఇంకో సారి ఆమె చదువునుకునేటప్పుడు నే వెళ్లి నీతో పాటు నేనూ చదువుతా అనడిగితే చప్పున పుస్తకం మూసేసింది. ఆనక ముసి ముసిగా నవ్వుతూ, ‘ నాన్నా, నీకిప్పుడే ఈ పుస్తకాలర్ధం కావులే. నువ్వు పెద్దాడివయ్యాక చదువుదువు కానీ ‘ అని బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టింది. అప్పుడెందుకో అమ్మ సిగ్గు పడినట్లనిపించింది నాకు. కానీ ఆ మాట చెప్పటానికి సిగ్గు పడటమెందుకో అర్ధం కాలేదు నాకు. అప్పటి నుండీ అమ్మ నా ఎదురుగా చదవటం తగ్గించేసింది. ఎక్కువగా బెడ్ రూం లో తలుపు వేసుకుని చదువుకుంటుండేది.

మామయ్య మా ఇంట్లో చేరాక ఐదు నెలలకనుకుంటా, నాకు వేసవి కాలం సెలవలు నడుస్తున్నాయప్పుడు. నాన్న సెలవు మీద వచ్చి తిరిగి వెళ్లిపోయి వారమవుతుంది. ఏమయిందో ఏమో కానీ అమ్మ మామయ్యతో మాట్లాడటం మానేసింది. ఆయన పేరెత్తితే కసురుకుంది ఒకట్రెండు సార్లు. మామయ్య కూడా భోజనానికి రావటం మానేశాడు. కానీ అమ్మని ఎలాగోలా మాట్లాడించటానికి ప్రయత్నించేవాడు. ఆమె మాత్రం ముక్తసరిగా సమాధానమివ్వటమో, మౌనంగా ఉండటమో చేసేది. వీళ్లకేమయిందో నాకర్ధం కాలేదు. సుమారు పదిరోజుల పాటు సాగిందా తంతు. మొదట్లో నాకిది వింతగా అనిపించినా తరువాత పట్టించుకోవటం మానేశాను. వేసవి సెలవలు కదా. పగలంతా ఆడుకోటానికే తీరికుండేది కాదు నాకు. ఇక వీళ్ల గురించి ఆలోచించే టైమేదీ?

పది రోజుల తర్వాత పరిస్థితిలో ఒక్కసారిగా మార్పొచ్చినట్లనిపించింది. ఆ రోజు సాయంత్రం ఆటలు ముగించి ఇంటికెళ్లేసరికి ఇద్దరూ మా హాల్లో సోఫాలో పక్క పక్కనే కూర్చుని నవ్వుకుంటూ మాట్లాడుకుంటున్నారు. అది చూసి కాస్త ఆశ్చర్యపోయాను కానీ, అంతకన్నా ఎక్కువ ఆనందపడ్డాను. నన్ను చూసి కాస్త దూరం జరిగి కూర్చున్నారిద్దరూ. ఆ రాత్రి మామయ్య మళ్లీ మా ఇంటికి భోజనానికొచ్చాడు. అమ్మ ఇంతకు ముందుకన్నా ప్రేమగా కొసరి కొసరి వడ్డించిందాయనకా పూట.

మరునాడు అమ్మ ఉదయం నుండీ చాలా హుషారుగా కనిపించింది. ఆ రోజామె ఎప్పటికన్నా అందంగా కూడా కనిపించింది. బహుశా కొత్త బట్టలు కట్టుకోవటం వల్లనుకుంటా. ఆ రాత్రి భోజనాలయ్యాక నేను నా రూం లో కూర్చుని ఏవో బొమ్మలు గీస్తున్నాను. కధల పుస్తకాల్లోంచి నాకు నచ్చిన బొమ్మలు కాపీ చేయటం అప్పట్లో నాకో సరదా. తొమ్మిది కావస్తుందప్పుడు. హాల్లో అమ్మా మామయ్యా మెల్లిగా ఏదో మాట్లాడుకుంటున్నారు. కొంచెం సేపయ్యాక అమ్మ మెల్లిగా నా గదిలోకొచ్చింది, ‘ఏం చేస్తున్నావురా నాన్నా?’ అంటూ. నా పక్కన నిలబడి నే గీస్తున్న బొమ్మకేసి చూసింది కాసేపు. తరువాత ‘మొన్న సినిమాకెళ్తానన్నావుగదా. మామయ్య సెకండ్ షోకెళుతున్నాడు. నువ్వూ వెళతావా?’ అనడిగింది. ఎగిరి గంతేశాన్నేను. అమ్మ సినిమాల విషయంలో చాలా స్ట్రిక్ట్. నెలకో సినిమాకన్నా నన్ను పంపించేది కాదు అప్పట్లో. అలాంటిది తనే స్వయంగా సినిమాకెళతావా అనడిగేసరికి వెంటనే చేస్తున్న పని ఆపేసి రెడీ అయిపోయా. కాసేపట్లో మామయ్య బైక్ మీద ఎక్కించుకుని సినిమాకి తీసుకెళ్లాడు.

అదేం సినిమానో గుర్తులేదు కానీ నాకు భలే నచ్చింది. నిజానికి, అప్పట్లో నేను చూసేదే నెలకో సినిమా కాబట్టి దాదాపు చూసినవన్నీ నచ్చేవి. అలాగే ఇదీ నచ్చిందనుకుంటా. ఇంటర్వెల్ లో మామయ్య నాకు కూల్ డ్రింక్, పాప్ కార్న్ కొనిపెట్టాడు. అవి తింటూ సెకండాఫ్ చూడ్డం మొదలెట్టాను.

సెకండాఫ్ మొదలయ్యాక ఐదు నిమిషాలకి మామయ్య బయటికెళ్లి సిగరెట్ తాగొస్తా అని చెప్పి వెళ్లాడు. అలా వెళ్లిన వాడు చాలాసేపటిదాకా రాలేదు. అయినా నేను పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. సినిమాలో అంతగా లీనమైపోయాను మరి. క్లైమాక్స్ ఫైట్ వస్తున్నప్పుడు తిరిగొచ్చాడు. ఆయనొచ్చేసిన రెండు మూడు నిమిషాలకే సినిమా అయిపోయింది.
ఇంటికెళ్లాక మామయ్య డైరెక్ట్ గా పైకెళ్లిపోయాడు. అర్ధ రాత్రి పన్నెండు కావస్తుందప్పుడు. అమ్మ ఏదో పుస్తకం చదువుతూ ఇంకా నాకోసమే ఎదురు చూస్తుంది. ‘ ఏరా నాన్నా. బాగుందా సినిమా? ‘ అంది నన్ను చూడగానే నవ్వుతూ. ఆ రాత్రి అమ్మ పక్కలో పడుకుని సినిమా కధంతా వివరంగా చెప్పా నేను. ఎప్పుడు నిద్రపోయానో కూడా గుర్తు లేదు.

తరువాతి రాత్రి కాస్త తొందరగా భోజనాలయిపోయాయి. ఎనిమిదే అయిందప్పుడు. భోజనం చేసి మామయ్య ఎక్కడికో బయటికెళ్లాడు. అమ్మ స్నానానికెళ్లింది. సాధారణంగా ఆమె రాత్రిపూట, అందునా డిన్నర్ తర్వాత స్నానం చెయ్యదు. ఆ రాత్రలా చెయ్యటం కాస్త కొత్తగా అనిపించినా నేను పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. నా గదిలో కూర్చుని అంతకు ముందు రాత్రి సగంలో వదిలేసిన బొమ్మని పూర్తి చెయ్యటానికి ప్రయత్నిస్తుంటే అమ్మ స్నానం చేసొచ్చి నా పక్కన కూర్చుంది తల దువ్వుకుంటూ. కాసేపవీ ఇవీ మాట్లాడి ‘నిన్నటి సినిమా బాగా నచ్చిందన్నవుగా. మళ్లీ చూస్తావా?’ అంది.
ఆశ్చర్యపోయా నేను. ఆమె ఎప్పుడూ చూసిన సినిమా మళ్లీ చూస్తానంటే ఒప్పుకోదు, డబ్బులు దండగని. అలాంటిది నిన్ననే చూసిన సినిమాని మళ్లీ చూస్తావా అంటుంటే మొదట నేన్నమ్మలేకపోయినా, వెంటనే చూస్తానన్నట్లు తలూపాను ఆలస్యం చేస్తే ఆమె మనసు మార్చుకుంటుందేమోనన్నట్లు. ‘ఐతే సెకండ్ షోకి రెడీకా పో’ అంది వెంటనే. ‘నువ్వు కూడా రా మమ్మీ’ అన్నా నేను. ‘నాకింట్లో పన్లున్నాయిగానీ మామయ్య మళ్లీ వస్తాడేమో అడుగు’ అంటూ లేచి కిచెన్లోకెళ్లింది.

పది నిమిషాల్లో తయారై మామయ్య కోసం ఎదురు చూట్టం మొదలెట్టాను. తొమ్మిదిన్నరకి సెకండ్ షో మొదలవుతుంది. కనీసం పావుగంట ముందు బయల్దేరితేగానీ టైముకి అందుకోలేము. టైముకొస్తాడో లేదో అనుకుంటూ గాభరాగా ఎదురుచూస్తుంటే సుమారు తొమ్మిది గంటలప్పుడు బైక్ శబ్దం వినిపించింది. పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి మామయ్యని గుమ్మంలోనే ఆపి సినిమా సంగతి చెప్పాను. ‘నాకు రావటం కుదరదమ్మా. చాలా పనుంది’ అన్నాడాయన.

నా సంతోషమంతా ఆవిరయిపోయింది ఒక్క దెబ్బతో. నేనొక్కడినే సినిమాకెళ్లటానికి అమ్మ ఒప్పుకోదు. ఉసూరంటూ వెనక్కి తిరిగి ఇంట్లోకెళ్లా. అప్పుడే కిచెన్లోనుండొస్తూ నాకేసి చూసింది అమ్మ. ‘మరి నువ్వొక్కడివే వెళ్లగలవా భయం లేకుండా? నిన్ను జాగ్రత్తగా సినిమా హాల్ దగ్గర దింపి రమ్మని నే మామయ్యకి చెబుతా’ అంది విషయం విని. మళ్లీ సంతోషం వెల్లువెత్తింది నాలో.

సెకండ్ షో మొదలవటానికి పది నిమిషాల ముందే సినిమా హాల్ దగ్గర దింపి టికెట్ కొని పెట్టి లోపలకి పంపాడు మామయ్య. బైక్ స్టార్ట్ చేసి, ‘సినిమా పూర్తయ్యే టైముకి వచ్చి ఇక్కడే ఉంటా. నేరుగా ఇక్కడికే వచ్చై ఎటూ వెళ్లకుండా’ అని చెప్పి వెళ్లిపోయాడు. అదే మొదటి సారి నేనొక్కడినే సినిమాకెళ్లటం. అదీ సెకండ్ షోకి! నా స్నేహితులెవరూ అటువంటి అడ్వెంచర్ చెయ్యలేదా వయసులో. అది తలచుకుని గర్వంగా ఫీలవుతూ, నన్ను పంపుతూ అమ్మ చెప్పిన జాగ్రత్తలు గుర్తు చేసుకుంటూ లోపలికెళ్లాను. ‘ఇంటర్వెల్ లో ఏమన్నా కొనుక్కో’ అంటూ అమ్మ ప్రేమగా నా చొక్కా జేబులో పెట్టిన పది రూపాయల కాగితాన్ని తడిమి చూసుకుంటూ నా సీట్లో సర్దుకు కూర్చున్నాను. రేపీ సంగతి ఎలా నా స్నేహితుల దగ్గర చెప్పి పోజులు కొట్టాలో ఊహించుకుంటూ సినిమా చూడటంలో నిమగ్నమైపోయాను.

సినిమా పూర్తై హాల్లోంచి బయటికొచ్చేసరికి అన్నట్లుగానే మామయ్యొచ్చి నాకోసం వెయిట్ చేస్తున్నాడు. నిన్నట్లాగే ఇంటికొచ్చేసరికి పన్నెండయింది. అమ్మ హాల్లో నాకోసం ఎదురు చూస్తూ కూర్చుని ఏదో బుట్టలాంటిది అల్లుతుంది. ఆమెకదో సరదా, అలా బుట్టలల్లటం. నన్ను చూడగానే ఆ పనాపేసి లేచింది. నాకామెలో ఏదో కొత్తగా కనిపించింది కానీ వెంటనే అదేంటో తట్టలేదు. ముందు రాత్రి సినిమానుండొచ్చినప్పుడు కూడా ఆమెని చూస్తే అలాగే అనిపించింది. నిద్ర మత్తులో దాన్ని గురించి పెద్దగా ఆలోచించలేదు. రెండు రోజులు వరసగా సినిమాకి పంపినందుకు అమ్మ మీద నాకు చాలా ప్రేమ పుట్టుకొచ్చేసిందా రాత్రి. దాంతో ఆమెని గట్టిగా వాటేసుకుని ఒక కాలు ఆమె మీద వేసుకుని మరీ నిద్రపోయానా రాత్రి.

తర్వాత వారం రోజులు వేగంగా గడిచిపోయాయి. ఇంతకు ముందుతో పోలిస్తే ఈ వారంలో అమ్మలో ఏదో మార్పు కనిపించింది. రోజంతా కూనిరాగాలు తీస్తూ హుషారుగా ఉండటమే కాకుండా ఎప్పుడూ అందంగా తయారై ఉండేది. అమ్మ అలా ఉన్నప్పుడు నాన్న ఆమెకే వినబడేటట్లు ఒక మాటంటుండేవాడు. ఒకట్రెండు సార్లు నా చెవినా పడిందా మాట. అది విన్నప్పుడల్లా అమ్మ ముఖం వెలిగిపోయేది. అలా అంటే ఆమెకి నచ్చుతుందేమోననుకుని నేనూ అన్నానో రోజు, ‘మమ్మీ. నువ్వివాళ భలే సెక్సీగా ఉన్నావే’ అని. ఆ మాటకామె తెగ సిగ్గు పడిపోయి నా బుగ్గన గట్టిగా ముద్దు పెట్టింది.

ఈ వారంలో దిలీప్ మామయ్య కూడా కాస్త కొత్తగా అనిపించాడు. అంతకు ముందు ఎప్పుడూ అమ్మని ‘అక్కా’ అని పిలిచేవాడు, ఈ మధ్య అప్పుడప్పుడూ ‘జానూ’ అనటం మొదలు పెట్టాడు. మా నాన్నొక్కడే ఆమెనలా పిలవటం విన్నానంతకుముందు.

ఆ రాత్రి, నేనొక్కడినే సినిమాకెళ్లిన సరిగా వారం రోజులకి, భోజనాలయ్యాక అమ్మ ఊర్ళొ కొత్త సినిమాలేమున్నాయని అడిగింది. ఆ ముందు రోజే ఏదో కొత్త సినిమా రిలీజయితే ఆ సంగతి చెప్పా. ‘వెళతావా’ అని అడిగింది వెంటనే. ఆనందంగా సరేనన్నా నేను. ‘ఇన్ని సినిమాలకెళ్లినట్లు మీ డాడీకి చెప్పకూడదు మరి. చెబితే ఆయన మనిద్దరిమీదా కోప్పడతారు. సరేనా?’ అంది నాకేసి చూస్తూ. ‘చెప్పను మమ్మీ’ అన్నా నేను. ‘నీ ఫ్రెండ్స్ కి కూడా చెప్పకూడదు. తెలిస్తే వాళ్లు కుళ్లుకుంటారు. మళ్లీ వాళ్ల మమ్మీస్ వచ్చి నన్నడుగుతారు’ అంది వెంటనే. ‘ఎవరికీ చెప్పను మమ్మీ. ప్రామిస్’ అన్నా నేనామెకి అభయమిస్తున్నట్లు చూస్తూ. నేను ప్రామిస్ అన్నానంటే ఇక ఎవరడిగినా మాట తప్పనని మమ్మీకి తెలుసు. ‘సరే మరి. రెడీ అవ్వు పో. నే వెళ్లి మామయ్య ఉన్నాడేమో చూసొస్తా’ అంటూ బయటికెళ్లిందామె. సెకండ్ షో కి ఎక్కువ టైం లేదప్పటికి. వెంటనే రెడీ అవటం మొదలెట్టాను.

______________________________
.