మన్మధ సామ్రాజ్యం...by pachadibanda

[Milf rider]

మధనిక : రాణీవారూ మీరు నన్ను క్షమించాలి తమకొ విన్నపం ఈ మద్య అంతపురంలోనే ఉండిపోయి నా జతగాడితో రమించి చాలారోజులు అయ్యింది అదుకని మీరు దయతలచి నాకో పక్షం రోజులు గడువిప్పిస్తే శృంగారకేళిని అదులోని సూక్ష్మాలనూ చవి చూసి వచ్చి మీ కోరిక తీరిస్తాను.

సునందాదేవి: అబ్బహ్ ఇప్పుడు ఆగలేకపోతున్నానే అంటుంటే మరో పక్షం రోజులు గడువు కోరతావేమే సరి సరి ఇంక నువ్వు పో.

మధనిక : రాణీవారికి సెలవు.

సునందాదేవి మనసులోనే అలోచనలో పడింది.

ఏమిటీ కామతాపం అబ్బహ్ అస్సలు తాళలేకున్నానే ఇది ఇలా కోరికతో దహించివేస్తుందని ముందుగానే తెలిసినచో కామశాస్త్రాని అవపోసన పట్టేదానినే కాదు ఇప్పుడనుకుని ఏమిలాభం. ముందు ఈవేడి చాలార్చుకునే మార్గం వెతకాలి ఇప్పుడెలా??

ఆలోచిస్తే ప్రతీ సమశ్యకీ సమాధానం దొరకకమానదు అనుకుని.

రాజ్యంలో పధమ పురుషుడు మహారాజు గారు ఆయనకా వయసైపోయి రతీక్రీడకి స్వస్తి చెపారు. ఆయన తరవాత రాజ్యబారాన్ని మోసేవారు మహామంత్రి గారు. మహామంత్రిగారి అలోచన మనసులోకి రాగానే సునందాదేవి కళ్ళముందు మంత్రిగారి రూపం మెదిలింది అబ్బహ్ రాజుగారికన్నా చిన్నవారే మాంచి దృడమైన శరీరసౌస్టవం కలిగినవారు కూడానూ. అనుకుని ఎవరక్కడ....?? అన్నారు.

రాణీవారూ... అంటు చెలికత్తెవచ్చింది
సునందాదేవి : హుమ్మ్మ్ మహామంత్రిగారితొ మేము ఏకాంతంగా మాట్లాడాలి ఏర్పాట్లు చేయండి
చిత్తం అంటూ చెలికత్తె వెళ్ళి మంత్రిగారికి వర్తమానం పంపించింది.
మంత్రి గారు రాణీగారి ఆంతరంగిక మందిరానికి వచ్చి మహారాణీవారు ఏదో రాచకార్యం మీద నన్ను పిలిచారంట. అన్నారు.

సునందాదేది : హా ఒక కఠిన సమశ్యకి పరిష్కారం దొరకక మిమ్ములని పిలిపించాం.
మంత్రి : సెలవివ్వండి అదెంత కఠినమైనదన్నా పరీష్కారం కనిపెడదాం
సునందాదేవి : మీరు దానికి సమర్దులనే మిమ్ములని పిలిచింది , ఇంతకీ సమశ్య ఏమిటంటే అని తన లో రగిలే కోరికల గురించి అస్సలు మొహమాటం లేకుండా చెప్పేసింది. అలా చెప్పి యదాలాపంగా తన చూపు మంత్రిగారి పంచ ముందలి భాగం ఐన మొలమీద పడి అక్కడ కదలికలు గమనించి తనలోతానే ముసి ముసిగానవ్వుకుంది

మంత్రి: రాణీవారు ఎందుకు అలా ముసి ముసిగానవ్వుకుంటున్నరో అర్దం కాక కిందకి చూసుకుని జరిగింది అర్దంచేసుకుని అక్కడ అడ్డుపెట్టుకోవడానికి చేతిలో ఏదీ లేక ఏమి చెయ్యలో పాలుపోకా సతమతమౌతున్నారు.

అలా ఇబ్బంది పడుతున్నా మంత్రిగారిని చూసి ఇదే సరైన సమయం అనుకుని తనలో కట్టలు తెచుకున్నా కామవాంచని బయటపెట్టింది.

సునందాదేది : ఏంటి మంత్రిగారు లంగోటి సరిగా భిగించినట్టులేరు...

మంత్రి : రాణీవారు నన్ను క్షమించాలి

సునందాదేవి : దీనిలో క్షమించడానికేముంది నేను మిమ్ములని పిలిపించింది దానికోసమే కదా? లంగోటీ సరిగ్గా బిగించికట్టుకోకుండా ఉండటం ఒకందుకు మంచిదే అయ్యింది.

మంత్రి : రాణీ మాటలకి ఆచర్యపోయి అర్దంకాక చూస్తున్నారు

సునందాదేవి : నేను అడిగినది చెయ్యలి అంటే మీ లంగోటీని ఎలాగూ విప్పలికదా అంటున్నాను

మంత్రి : రాణీవారు మీరు మరొక్కసారి ఆలోచించండి ఎందుకంటే ఒకసారి ముందడుగువేస్తే వేనక్కి తీసుకోవడం కుదరకపోవచ్చు.

సునందాదేవి : అన్ని అలోచించే మిమ్ములని మా ఆంతరగిక మందిరానికి పిలిచింది ఇంక మీరేది ఆలోచించకుండా నాలో రేగే మధన తాపాన్ని తీర్చడమెలాగో చూడండి.

అసలు సునందాదేవి తండ్రిగారు ఐన జయసేనుడి రాజ్యం మీద డండెత్తి ఆ రాజ్యాన్ని చేజిక్కించుకున్నా వెంటనే అంతపుర కాంతలని వెతుక్కుంటూ వెళ్ళిన మంత్రిగారికి నేరేడు పళ్ళు లాంటి కళ్ళతో, కోటేరు ముక్కుతో, గులభిరేకుల్లాంటి పెదవులతో, పరపురుషుడిని చుస్తున్నా సిగ్గు బయమూ రెండిటితో కలిసి ఎరుపెక్కిన చెక్కిళ్ళతో, శంఖం లాంటి మెడతో, బంగారు కలశాలాంటి యధపొంగులతో, ఒకచేతిలో ఇమిడిపోయే అంత సన్నటి నడుము ఆ నడుముని చుస్తే అబ్బహ్ పైన ఉన్నా అంతంత కొండలని ఈ నడుమేనా మోసేది అనిపిచేలాఉంది నడుము కింద రెండుచేతులూ వేస్తేనే గానీ ఏమి చెయ్యలేనంత నునుపుతేరినా ఇసుకతిన్నెలు లాంటి పిదురుల సంపద అరెటిబోదెల్లాంటి తొడలు ఇలా సునదాదేవి అంగాంగ అందాన్ని ఊహల్లోనే జుర్రుకుంటున్నా మంత్రిగారికి రాజుగారి మాట వినిపించేసరికి ఈ లోకంలోకి వచ్చారు. రాజు గారు అక్కడకి రావడం అపురూప లావణ్యవతి ఐన సునందాదేవిని చూడటం మోహించడం తన పట్టపురాణీగా ప్రకటించడం అన్ని ఒకదానివెనక ఒకటి జరిగిపోయేసరికి తనలోరేగిన కోరికని తనలోనే అణుచుకుని అప్పటినుండీ ఎప్పుడు రాణీ గారిని చూసినా అబ్బహ్ ఆరోజు రాజుగారు అక్కడకి రాకపోతే ఈ అందం నా సొంతం అయ్యేది అనుకుంటూనే ఉన్నారు మంత్రిగారు. అలాంటీ ఆ అందాలరాసి సునందాదేవే తనని పిలిచి తనతో రమించాలని ఆశపడటం చూసి తను వింటున్నాది చుస్తున్నాదీ కలో లేక నిజమో తేల్చుకోలేక సతమతమవుతున్నారు మంత్రిగారు.