కవ్వింత... by ramesh

[Milf rider]

మై డియర్ స్టాఫ్ మెంబర్స్, పే అటెన్షన్" అంటూ వచ్చాడు అమృత గ్రూప్ ఆఫ్ ఇండస్ట్రీస్ ఎం.డి. అందరూ లేచి నిలబడ్డారు.
"టుడే ఐ యాం గోయింగ్ టు ఇంట్రొడ్యూస్ మై వన్ అండ్ ఓన్లీ డాటర్ అండ్ ది మేనజింగ్ డైరెక్టర్ ఆఫ్ అవర్ ఇండస్ట్రీస్ మిస్ అమృత" అంటూ తన కూతురిని పిలిచాడు.
అందరూ చూస్తుండగా ఒక అమ్మాయి బ్లూ కలర్ చుడిదార్ లో దర్శనం ఇచ్చింది. చూడడానికి చాలా అందంగా ఉంది. తనని చూస్తే మూగవాడు కూడా కవితలు చెప్పేస్తాడు. అంత అందంగా ఉంది తను. ఆఫీస్ లో ఉన్న అమ్మాయిలకు ఈర్ష్య కలిగిస్తూ, అబ్బాయిలకు బాధను కలిగిస్తూ తను అలా నడుచుకుంటూ వెళుతూ తన డాడీ పక్కన నిలబడింది.
"ఇక నుండి నా కూతురు కూడా మన ఆఫీస్ పనులు చూసుకుంటుంది" అన్నాడు కృష్ణమూర్తి.
"ఇంతకాలం మీ కూతుర్ని పరిచయం చేయకపోవడానికి గల కారణం ఏంటి సార్?" అంటూ అడిగాడు మేనేజర్ గిరిధర్.
"దానికి పెద్ద రహస్యాలు అంటూ ఏమి లేవండి. నేనే నా ఎం.బి.ఏ కోర్స్ పూర్తయ్యేదాకా వద్దు అని చెప్పాను" అంటూ బదులిచ్చింది. ఆ మాటలు వింటే చెవిటివాళ్లు చాలా దురదృష్టవంతులు అనిపిస్తుంది ఎవరికైనా.
తన కూతురికి స్టాఫ్ మెంబర్స్ అందరినీ పరిచయం చేస్తున్నాడు కృష్ణమూర్తి. అందరినీ పరిచయం చేశాడు కానీ ఒక్క వ్యక్తిని పరిచయం చేయలేదు. అతడే అసిస్టెంట్ మేనేజర్ సాయి మహేష్. అతడి గురించి మేనేజర్ ను అడిగాడు.
"ఇంకా రాలేదు సార్" అంటూ బదులిచ్చాడు గిరిధర్.
"వీడికి ఆఫీస్ కన్నా సమాజమే ఎక్కువ" అంటూ నసిగాడు కృష్ణమూర్తి.
"ఏమైంది డాడీ"
"ఏం లేదు మేడం అసిస్టెంట్ మేనేజర్ మహేష్ ఇంకా రాలేదు. అందుకు సార్ కి కోపం వచ్చింది" అంటూ చెప్పాడు మేనేజర్.
"కొపం ఏమి కాదమ్మా. మహేష్ వట్టి అమాయకుడు. ఎవరైనా కష్టాల్లో ఉంటే తట్టుకోలేడు. అలాంటివారి పైన కోపం ఎందుకు ఉంటుంది?"
"నిజమే ప్రేమ ఉంటుంది వీలైతే పెరుగుతుంది" అంటూ తండ్రికి వంత పాడింది.
"తండ్రికి తగ్గ కూతురు. మహేష్ భలే ఛాన్స్ పట్టేశావ్" అంటూ మనసులోనే మహేష్ ని తిట్టుకోసాగాడు.
"ఆ మహేష్ ని ఒకసారి చూడాలి డాడీ"
"ఎక్కడికి పోతాడమ్మా? ఇక్కడికే వస్తాడు కదా. ఎంత లేట్ అయినా ఆఫీస్ కి వచ్చి పోవాలి అని వాడికి ఆర్డర్ వేశాను"
"ఎందుకు?"
"ఎందుకేమిటి? వాడ్ని చూడకపోతే నాకు కాళ్లు చేతులు ఆడవు. వాడు నాకో వ్యసనం"
"మీరు మాత్రం వాడ్ని నమ్ముకుంటే నాశనం" మాళ్లీ గొణుక్కున్నాడు గిరిధర్.
"వావ్...! మీరు సర్టిఫికేట్ ఇచ్చారంటే ఖచ్చితంగా చూసి తీరాలి"
"అలాగే పదమ్మా. నా చాంబర్ చూపిస్తా"
వారిద్దరితోపాటు మేనేజర్ గిరి కూడా కదలబోతుంటే మూర్తి అతడ్ని ఆపి "ఇక మీరు వర్క్ లోకి వెళ్లండి గిరిధర్" అని అతడ్ని పంపించేసి కూతురితోపాటు అతడి చాంబర్ వైపు కదిలాడు.
ఇద్దరూ చాంబర్ లోకి వెళ్లిపోయారు. ఇద్దరూ పిచ్చాపాటి మాట్లాడుకునే సరికి లంచ్ టైం అయ్యింది. కృష్ణమూర్తి అతడి టెలిఫోన్ రిసీవర్ తీసుకుని ఏదో డయల్ చేసి "గిరి కం టు మై చాంబర్" అని ఆర్డర్ వేశాడు.
"ఓకే సార్" అంటూ రెస్పాన్స్ ఇచ్చాడు గిరి.
అర నిమిషంలో తన దగ్గరికి వచ్చాడు గిరి.
"ఎస్ సార్"
"మహేష్ వచ్చాడా?"
"లేదు సార్"
"అతడి ఫోన్ నంబర్ ఏదైనా ఉందా?"
"ఒన్ సెకండ్ సార్" అంటూ రెసెప్షనిస్ట్ దగ్గరికి వెళ్లి అతడి నంబర్ తెచ్చాడు.
"దిస్ ఈజ్ హిస్ నంబర్ సార్" అంటూ మూర్తికిచ్చాడు.
ఆ నంబర్ తీసుకుని తన మొబైల్ ఫోన్ నుండి డయల్ చేశాడు. కాసేపు రింగ్ అయిన తరువాత అటువైపు ఒక ఆడ గొంతు "హలో" అని వినిపించింది మూర్తికి.
"అక్కడ మహేష్ ఉన్నాడా?" అడిగాడు ఆమెను.
"అతడికి ఆక్సిడెంట్ అయ్యింది. ప్రస్తుతం స్పృహలో లేడు. మీరు కాసేపు ఆగి ఫోన్ చేయండి"
"ఆక్సిడెంటా? ఎక్కడా? ఏ హాస్పిటల్ లో ఉన్నాడు?" అంటూ ప్రశ్నల వర్షం కురిపించాడు మూర్తి. తండ్రి కంగారు చూసి అమృత కూడ కంగారు పడసాగింది.
"కంగారు పడాల్సిన అవసరం లేదు. హి ఈజ్ ఔట్ ఆఫ్ డేంజర్" అంది.
"ఇంతకీ ఇప్పుడు ఎక్కడ ఉన్నాడు?" అదే కంగారుతో మాట్లాడుతున్నాడు మూర్తి.
"గవర్నమెంట్ హాస్పిటల్ లో ఉన్నాడు" అంది.
"మీరెవరు?" అంటూ ప్రశ్నించాడు మూర్తి.
"నేను ఇక్కడే పని చేస్తున్న నర్స్ ని" అంది.
వెంటనే కాల్ కట్ చేసి తన కూతురికి మళ్లీ వస్తానని చెప్పి వెళ్లబోయాడు.
"ఏమైంది డాడీ?"
"మహేష్ కి ఆక్సిడెంట్ అయ్యిందంటా"
"అయ్యో!"
"కంగారు పడాల్సిన పనిలేదు. బాగానే ఉన్నాడట. నేను వెళ్లి ఒకసారి చూసి వస్తాను" అంటూ కదలబోయాడు.
"ఆగండి డాడీ నేను వస్తాను" అంటూ వచ్చింది అమృత.
"గిరి.... డ్రైవర్ కి కాల్ చేసి కార్ తీయమని చెప్పు" అంటూ తన కూతురితో సహా బయలుదేరాడు మూర్తి.
కార్లోకి ఎక్కి "గవర్నమెంట్ హాస్పిటల్ కి పోనివ్వు" అంటూ డ్రైవర్ కి చెప్పాడు.
ఏ.సి కార్లో కూడా తండ్రికి పడుతున్న చెమటలు చూసి "అతడికి ఏమి అవ్వదు డాడీ. హి విల్ బి ఆల్ రైట్" అంటూ తండ్రి చేతి పై తన చేయి వేసి ధైర్యం చెప్పింది.
"నీకు తెలీదమ్మా. ఇలాగే ఒకసారి నాకు జరగాల్సింది. నన్ను కాపాడి వాడు వారం రోజులు మంచం పై ఉండిపోయాడు. వాడు కానీ లేకపోయి ఉంటే మీ నాన్న నీకు ఉండేవాడు కాదు" అంటూ తన కళ్లలో తిరుగుతున్న నీళ్లను కర్చీఫ్ తో తుడుచుకున్నాడు.
"ఈ విషయం నాకు ఎందుకు చెప్పలేదు?"
"నువ్వు లక్నోలో చదువుకుంటున్నావు. నీకు చెప్పి నీ స్టడీస్ డిస్ట్రబ్ చేయడం ఇష్టం లేక చెప్పలేదు బంగారం" అన్నాడు.
కారు పది నిమిషాలలో గవర్నమెంటు హాస్పిటల్ కు చేరుకుంది. కారు దిగి వడివడిగా నడుచుకుంటూ వెళ్తున్న తండ్రితో పాటు నడవలేక పోతోంది అమృత. అతడు ఎంట్రెన్స్ లోకి వెళ్లగానే అతడికి ఎదురుపడ్డాడు మహేష్. చేతికి కట్టుతో, చిన్నగా కుంటుతున్నాడు. పరుగులాంటి నడకతో అతడి దగ్గరకు వెళ్లి కౌగిలించుకున్నాడు మూర్తి.
"మీరేంటి సార్ ఇక్కడ?" అంటూ మూర్తిని పలకరించాడు మహేష్.
"నీకెలా ఉంది?"
"నాకు బాగానే ఉంది సార్"
"అయినా ఎక్కడికీ వెళ్తున్నావ్?"
"వాళ్ల బాస్ కాల్ చేశాడని బయలుదేరాడు. మేము కదలకూడదు ఎంత చెబుతున్నా వినడంలేదు" అంటూ చెప్పింది పక్కనే ఉన్న నర్స్.
అక్కడ జరుగుతున్నదంతా తండ్రి వెనకాల నడుచుకుంటూ వస్తున్న అమృత చూస్తోంది. కానీ తనకి తండ్రి అడ్డుగా ఉండటం వలన మహేష్ ఆమెకు కనిపించడం లేదు.
"మీరెందుకు వచ్చారు సార్ ఇక్కడికి?" మహేష్ మళ్లీ అడిగాడు అతడి బాస్ ని.
"నీకోసమే వచ్చాను"
"నాకోసం మీరు రావడం ఏంటండి? మీరు వేసిన ఆర్డర్ నాకు గుర్తుంది"
"నేనే కాదు నిన్ను చూడటానికి నా కూతురు కూడా వచ్చింది" అంటూ అమృతను చూపించాడు.
అమృతను చూడగానే షాక్ లో ఉండిపోయాడు మహేష్. మహేష్ ని చూసిన అమృత పరిస్థితి కూడా అంతే. ఇద్దరికీ నోట మాట రాలేదు. ఇద్దరూ ఒకరినొకరు చూసుకుంటూ అలా ఉండిపోయారు.