ఈ కథ మీరే టైటిల్ పెట్టండి...by paul

[Milf rider]

అతనికి పాతికేళ్ళుంటాయి. సన్నగా, పొడవుగా. మంత్రగాడి ముఖాన దిద్దుకున్న ఎర్రటి నామంలా వుంటాడు. ఆ చుట్టుపక్కల గ్రామాలంతటికీ ఏకైక భూతవైద్యుడు అతనే. ప్రతి ఆదివారం దెయ్యాలు పట్టిన వాళ్ళంతా వైద్యం కోసం అతనింటికి వస్తారు. ఆరోజంతా హడావుడిగా వుంటాడు. దెయ్యాలన్నిటినీతరిమికొట్టి వాళ్ళిచ్చిన తృణమో, పణమో స్వీకరిస్తాడు. ఇక వారంలో మిగిలిన రోజుల్లో ఏ పనీ వుండదు. మరీ ఎమర్జెన్సీ అయితే తప్ప మిగిలిన రోజుల్లో భూతవైద్యం చెయ్యడు. దెయ్యం మరీ ఉద్ధండపిండమైతే అమావాస్యరోజు దాని పని పడతాడు.
అతనికి అమ్మ నాన్న లేరు. శ్మశానంలో మంత్రం తప్పుగా చదవడంవల్ల అతని తండ్రిని పీక్కు తిన్నదని చెప్పుకుంటారు. ఇందులో నిజమెంతో తెలియదుగాని అతని తండ్రి స్మశానంలోనే చనిపోయాడు. చిన్నప్పట్నుంచీ తండ్రి నేర్పిన మంత్రాలే ఇప్పుడతనికి తిండి పెడుతున్నాయి.
సరిగ్గా ఎప్పుడో తెలియదుగానీ అతను ఇటీవల పునర్వసు ప్రేమలో పడ్డాడు. ఆమెకు ఇరవై ఏళ్ళుంటాయి. దేవుడు ముందు పెట్టిన నిమ్మకాయలా పచ్చగా మెరిసిపోతుంటుంది ఆమె. శరీరంలో ప్రతి అవయవమూ పెద్దదే. కళ్ళ నుంచి కాళ్ళ వరకూ వుండాల్సిన సైజుకంటే కాస్త ఎక్కువగా వుంటాయి. సన్నగా, పీలగా వున్న తను ఆమె ప్రేమలో ఎలా పడ్డానా అని పులిరాజు అప్పుడప్పుడూ ఆశ్చర్యపోతుంటాడు.
అతని ప్రేమ గొడవంతా పునర్వసుకు తెలియదు. ఇప్పటివరకు ఒన్ సైడ్ లవ్ గానే వున్న తన ప్రేమను డబుల్ సైడ్ లవ్ గా చెయ్యాలని అతను తెగ ఆరాటపడి పోతున్నాడు.
ఈరోజు ఎలాగయినా తన ప్రేమను ఆమె ముందు ఏకరువు పెట్టాలని నిర్ణయించుకునే అతను బయలుదేరాడు. కానీ ఎక్కడో ఏదో జంకు వెనక్కి లాగుతోంది.