Fantasy சப்தஸ்வரங்கள்

[Kaja.pandiyan]

இந்த காலத்தில் இப்படி ஒரு மாமியாரா....? தன்னை மருமகள் என்றும் பாராமல் தன் மீது இத்தனை அக்கறையும் பரிவும் காட்டுகிராளே..... இதற்கு நான் என்ன கைமாறு செய்யப் போகிறேன்......பதிலுக்கு நானும் அத்தைக்கு சீக்கிரம் ஏதாவது நம்மாலான சந்தோசத்தை நிச்சயம் கொடுக்க வேண்டும்......என்று நினைத்தபடியே....குழந்தையை மறுபக்கம் மாற்றி படுக்கவைத்து பாலூட்டிக் கொண்டு சாந்தியை பார்த்து....'நீங்க சொல்றதெல்லாம் சரிதான் அத்தை.....அதுக்காக அவங்களை நம்ம வீட்டுக்குள்ள வச்சே குடிக்க சொல்லணுமா.....?' என்று கேட்டாள்.

'ஏன்....உனக்கு பிடிக்கலியா....?'

'நிஜமா சொல்லணும்னா.....இதுல எனக்கு கொஞ்சம் உடன்பாடு இல்லைதான் அத்தை......அவங்களுக்கு பாட்டிலை எடுத்து குடுத்ததுல எனக்கு எந்த வருத்தமும் இல்லை.....ஆனா இங்கியே வச்சு குடிக்கச் சொல்லணுமா....?'

'அப்படியா சொல்ற.....உனக்கு பிடிக்கலைன்னா வேண்டாமடி....ஆனா...'
'நீங்க சொல்ல வர்றது எனக்கு புரியுது அத்தை.....என்னை மனசுல வச்சுகிட்டுதான் நீங்க அவங்களை இங்க வச்சு குடிக்க சொல்றீங்கன்னு எனக்குத் தெரியும்.....ஆனாலும் இம்புட்டு அவசரமா வேணுமான்னுதான் பாக்கிறேன்....'

'நீ என்னடி சொல்ற.....?'

'ஆமா அத்தை.....கொஞ்சம் கொஞ்சமா போலாமே அத்தை.....இத்தனை நாள் வரை அவங்க கூட அண்ணன் மாதிரி பழகிட்டு இப்போ சட்டுன்னு “அந்த” மாதிரி நினைக்கிறதுக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு அத்தை.....'

'அட கூறு கெட்டவளே....நீ காரியத்தையே கெடுத்துருவே போல இருக்கே......அப்படின்னா அவனை உனக்கு பிடிக்கலியா.....?'

'ஐயோ...அத்தை அப்படி நான் சொல்லலை.....நீங்களும் வெளிப்படையாவே என்கிட்டே கேட்டு.....நானும் வெளிப்படையாத்தான் சொல்லிட்டேனே....ஆனாலும் கொஞ்சம் கூச்சமா இருக்கு அத்தை.....ரெண்டு மூணு நாள் கழிச்சு பாத்துக்கலாமே அத்தை.....நானும் என்னை மனசளவில் கொஞ்சம் தயார் பண்ணிக்கிறேனே அத்தை....?'

இப்போது சாந்தி வாணியை சற்று தீர்க்கமாக ஒரு அரை நிமிடம் எதுவும் பேசாமல் பார்த்து விட்டு.....'சரி.....உன் இஷ்டம்....உன் சந்தோசத்துக்காகத்தானே இதை செய்யப் பாக்குறேன்..... அதுல உன் மனசுக்கு கொஞ்சம் எதுவும் பிடிக்கலைன்னாலும் வேண்டாம்.... நீ சொன்ன மாதிரியே ரெண்டு நாள் கழிச்சு பாத்துக்கலாம்....ஆனா நான் இப்போ அவனை இங்கே வர சொல்லிட்டேன்.....அதனால நீ சும்மா அவன்கிட்ட சிரிச்ச முகமா பேசிக்கிட்டு இரு....அது போதும்.....'

'நிச்சயமா அத்தை......அவங்ககிட்ட நான் இங்க வச்சு குடிக்கிறதுக்காக முகத்தை காட்டவோ கோபப்படவோ மாட்டேன் அத்தை....'
'அது போதுமடி....'

'எங்க வச்சு அத்தை குடிக்க சொல்லப்போறீங்க....இங்க ஹால்ல வச்சா...?'
'ச்சீச்சீ....பின்னால திண்ணையில வச்சுதான்....ராத்திரி நேரம்தானே.....?'
'பாக்கியம் அக்கா வந்துரப் போறாங்க....'
'ம்ஹூம்.....அவ நாளைக்கு சாயந்திரம்தான் வருவா.....'
'ம்ம்...அப்ப சரி......'

'நாளைக்கு பௌர்ணமி.....அதனால நல்ல வெளிச்சம் இருக்கு.... லைட்டு கூட போட வேண்டாம்....'
'ம்ம்..ம்ம்....எல்லாத்தையும் நல்ல ப்ளான் பண்றீங்க அத்தை.....'
'சரி...சரி....உன் பாராட்டெல்லாம் எனக்கு வேண்டாம்.......அவன் போற வரை சும்மா பேசிகிட்டு இருந்தா போதும்.....'.

அதற்குள் குழந்தை பால் குடித்து முடித்திருக்க....அதனை நகர்த்தி நைட்டியின் ஜிப்பை சரி செய்து கொண்டு குழந்தையை மடியில் போட்டு கொஞ்ச நேரம் கொஞ்சி விட்டு....கட்டிலின் அருகில் தரையில் ரப்பர் மேட்டை விரித்து குழந்தையை அதில் தவழ விட்டு விட்டு டிவியை ஆன் செய்து பார்க்கலானாள்.

'உனக்கு பசிக்குதா வாணி....?'
'இல்லை அத்தை.....கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு சாப்பிட்டுக்கலாம்.....'
'சரி....நானும் அப்புறமா உன்கூட சேர்ந்து சாப்பிட்டுக்கிறேன்....'

'அத்தை......நான் இப்படி நைட்டி போட்டுக்கிட்டு அவங்க முன்னாடி நடமாடுறது ... இப்போ நாம அவங்ககிட்ட நடந்துக்கிறது எல்லாம் சந்தியாவுக்கு தெரிஞ்சா அவ நம்மளை தப்பா நினைக்க மாட்டாளா...?'
'அதை பத்தி நான் யோசனை பண்ணாம இருப்பேனா.....தெரிஞ்சா வருத்தப்படுவா.....நம்ம மேல கோபப்படுவா.....ஆனா அவளுக்கு இதெல்லாம் தெரியாம பாத்துக்கிறது நம்ம கையில்தான் இருக்கு.....'

'அது எப்படி அத்தை முடியும்....?'
'தெரியணும்னா நாம சொல்லித்தான் தெரியனும்.....நம்மளை தவிர ராகவன் அவகிட்ட ஏதாவது சொன்னாத்தான் உண்டு....ஆனா அவனை சொல்லாம இருக்க வைக்கிறதுலதான் எல்லாமே இருக்கு....'
'அது எப்படி அத்தை.....?'

'வேற என்ன.....அவனுக்கும் தான் தப்பு செய்ற மாதிரி தோணனும்.....அப்படி தோணிச்சுன்னா அவன் அவகிட்ட ஏதாவது சொல்றதுக்கு தயங்குவான்....'
'அப்படியா சொல்றீங்க.....?'

'ஆமாண்டி.....அதுக்குத்தான் நான் என்னால முடிஞ்சவரைக்கும் சீக்கிரம் உனக்கும் அவனுக்கும் சாந்தி முகூர்த்தம் நடத்தப் பாக்குறேன்....'
சாந்தி பளிச்சென்று இத்தனை வெளிப்படையாக சொன்னவுடன் வாணிக்கு வெட்கம் வெட்கமாக வந்தது....

'ச்சீ....என்னத்தை நீங்க....இப்படி அசிங்கமா பேசுறீங்க....?'
'ஆமா.....அது உனக்கு அசிங்கமா தெரியுதாக்கும்.....ஏன்....சந்திரன் கூட நீ அசிங்கம் செய்யாமலா இப்படி கையில பிள்ளையை வச்சு இருக்கே....?'
'ம்ம்...அது என் புருஷன்.....உங்க பிள்ளை....'

'சரிம்மா.....வேணும்னா இப்படி வச்சுக்கலாம்.....ராகவனையும் நான் என் பிள்ளை மாதிரி வச்சுக்கிறேன்....அப்போ சரிதானே....?'
எந்த வகையிலாவது சாந்தி தன்னை ராகவனிடம் எத்தனை சீக்கிரமாக முடியுமோ அத்தனை சீக்கிரமாக பிணைத்து விட முயல்கிறாள் என்று புரிய அதை நினைத்து அமுக்கலாக சிரித்துக் கொண்டாள்...

'என்னமோ செய்ங்க அத்தை......'
'சரி...சரி.....தலைக்கு பூ வச்சுக்கோயேன்.....அவன் நிறைய வாங்கிட்டு வந்து இருக்கான்....'
'இருக்கட்டும் அத்தை....கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு வச்சுக்கிறேன்....'
'அதுக்கு இல்லடி....பூ வச்சுக்கிட்டேன்னா நல்லா இருக்குமேன்னுதான் சொன்னேன்....'

'சரி அத்தை....வச்சுக்கிறேன்.....இந்தாங்க....ரேவதியை ஒரு நிமிஷம் பாத்துக்கோங்க....தரையில உருண்டுரப் போறா....'
'நான் பாத்துக்கிறேண்டி.....'

அதற்குள் வாசலில் கேட் திறக்கும் சப்தம் கேட்டது.