Incest காலம் தந்த சொந்தம்

[loverboywrites]

காலைக் குளிரில் காலை மடக்கி தூங்கிக் கொண்டிருந்த அர்ஜுனின் காதில் பூசாரி மணி அடிக்கும் சத்தம் வந்து ஒலித்தது, தொடர்ந்து ஒலித்துக் கொண்டே இருந்தது.

என்னடா இது காலங்காத்தால தூக்கத்தை கலைச்சிக்கிட்டுனு எழுந்திரிச்சான் அர்ஜுன்.

கண்னை தேய்த்துக் கொண்டு ஃபோனை எடுத்து மணியை பார்த்தான் மணி 6.30 தான் ஆனது, பேட்டரி லோ என்று வந்தது.

ஃபோனை தூக்கி சார்ஜரில் சொருகிவிட்டு பல் தேய்க்க ப்ரஷையும் குளிக்க டவளையும் எடுத்துக் கொண்டு ரூமை விட்டு வெளியே வந்தான்.

வெளியே வந்த அர்ஜுன் ஒரு நிமிடம் அப்படியே ஆணியடித்தாற் போல நின்றான்.

சித்ரா, குளித்து முடித்து ஈர முடியை தன் டவளால் கட்டிக் கொண்டு, சிக்குனு சேலை கட்டி, ஒரு கையில் தீபமும் மறுகையில் மணியுமாய் வராண்டாவில் மாட்டியிருக்கும் சாமி படங்களுக்கு ஆராதனை செய்து கொண்டிருந்தாள், கூடவே ஸ்லோகங்களையும் சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள்.

ஒரு நாள் கூட அம்மா இப்படி நம்ம வீட்ல பண்ணதில்லயேனு நினைத்தான் அர்ஜுன்.

“அட! அட! அட!! என் மகள் வந்ததுக்கு அப்பறம்தான் இந்த வீடே வீடு மாதிரி மாறியிருக்கு, இல்லைன்னா என்னாவோமாதிரி இருக்கும்”, கையில் காஃபியை வைத்துக் கொண்டே மகளை பார்த்து சொன்னார் தாத்தா.

தாத்தா குரலை பார்த்து திரும்பிய அர்ஜுக்கு மேலும் அதிர்ச்சி, தாத்தா வெள்ளை வேட்டியும் சட்டையுமாய் குளித்து முடித்து நெத்தியில் பட்டையிட்டு, வீட்டு முத்தத்தின் நடுவில் சேரைப் போட்டு ஒரு கையில் பேப்பரும் மறுகையில் காஃபியுமாய் உட்கார்ந்திருந்தார்.

காசிக்கு போற வயசுல, ராத்திரி முழுசும் பெத்த பொண்னை காச்சியெடுத்திட்டு இப்ப தெய்வ கடாச்சமா காட்சி குடுக்குறியா!! யோவ் கிழவா என் கன்னி சாபம் உன்னை சும்மா விடாதுய்யா-ன்னு மனசுக்குள் நினைத்தான் அர்ஜுன்.

“வாடா என் செல்லப் பேரா!! நல்லா தூங்கினியா?? ஓடு, ஓடு, போய் குளிச்சிட்டு வா, தாத்தாவுக்கு பசிக்குது சேர்ந்து சாப்பிடலாம்”, என்றார் தாத்தா.

எதுக்கு? காலங்காத்தாலயே உன்னையும் உன் பொண்ணையும் பார்த்து நான் வயிறு எறிஞ்சு சாவுறதுக்கா-னு மனசுல நெனைச்சுட்டு, “இல்லை, தாத்தா நான் கொஞ்சம் லேட்டா சாப்பிடுறேன், நீங்க முதல்ல சாப்பிடுங்க நான் பாத்ரூம் போயிட்டு குளிச்சிட்டு வர லேட் ஆகும்”, என்றான் அர்ஜுன்.

சொல்லிவிட்டு வீட்டு பின்பக்கம் நோக்கி நடந்தான் அர்ஜுன்.

“ம்ம்ம்!!! புரியுது புரியுது!! காலையிலேயேவா!! ஜமாய் ஜமாய், இந்த வயசுல அப்படித்தான் இருக்கும்”, என்றார் தாத்தா சிரித்துக் கொண்டே.

“அப்பா!! என்னப்பா ஒன்னும் தெரியாத சின்ன பையன்கிட்ட கண்டதையும் பேசிக்கிட்டு”, சொல்லிக் கொண்டே பூஜைத் தட்டிலிருந்து எடுத்து அப்பாவின் நெத்தியில் பொட்டு வைத்தாள் சித்ரா.

அவர்கள் இருவரும் பேசுவதைக் கேட்டு ஒரு நிமிடம் நின்று தரும்பி பார்த்தான் அர்ஜுன்.

அவன் திரும்பி பார்க்க, சித்ரா அப்பாவின் நெத்தியில் பொட்டை வைத்துவிட்டு அவரை கடந்து செல்ல, தன் கையில் வைத்திருந்த நியூஸ் பேப்பரை சுருட்டி சித்ராவின் சூத்தில் மிலிட்டரி ஓங்கி அடிக்கவும் சரியாக இருந்தது.

“என்னாச்சுப்பா??”, என்றாள் சித்ரா கொஞ்சம் கூட சலனமில்லாமல்.

“ஒன்னுமில்லம்மா, எதோ பூச்சி இருந்தது அதான் தட்டிவிட்டேன்”, என்றார் தாத்தா

“ம்ம்!! சிறப்பு!!”, என்று முனுமுனுத்துக் கொண்டே தலையை தொங்கப் போட்டு பாத்ரூம் நோக்கி சென்றான் அர்ஜுன்.

அர்ஜுன் பாத்ரூம் போய் குளிச்சிட்டு வரும்போது வீட்டில் தாத்தாவும் இல்லை அம்மாவும் இல்லை அவனுடைய அப்பா ஜெகன் மட்டும் இருந்தார்.

ஜெகன் மட்டும் தனியாக டேபிளில் உட்கார்ந்து அர்ஜுனுக்காக காத்துக்கிட்டு இருந்தார்.

“என்னடா அர்ஜுன், இவ்வளவு நேரமா!?? எனக்கு பயங்கரமான பசி, அவங்க ரெண்டு பேரும் சாப்பிட்டு முடித்து வயல், காடெல்லாம் சுத்தி பாக்க போறோமுன்னு போயிட்டாங்க, நீயும் வா நம்மளும் சாப்பிட்டு போவோம்”, என்றார் ஜெகன்

“இதோ வரேன்ப்பா”, என்று தன் ரூமுக்கு போய் ட்ரெஸை மாத்திக் கொண்டு, சார்ஜரில் இருந்து ஃபோனை எடுத்து பாக்கட்டில் வைத்துக் கொண்டு வந்தான்.

இருவரும் டேபிளில் அமர்ந்து காலைச் சிற்றுண்டியை சாப்பிட, சமையல்காரி பரிமாறினாள்.

எனக்கு ராத்திரி ரொம்ப நேரம் தூக்கமே வரலைடா!! என்னவோ தெரியலை, அந்த டாக்டர் குடுத்த டாப்லட்டை மறந்து வச்சுட்டு வந்தது பெரிய தப்பு, தூக்கமே இல்லை, விட்டு விட்டு தூக்கம் வந்தது, பயங்கர தலைவலி வேற, பாவம் உங்க அம்மாதான், என்னை தூங்க வைக்க ரொம்ப கஷ்டப்பட்டா, அவளும் சரியா தூங்கலை!!

ஜெகன் பேசிக் கொண்டே சாப்பிட்டார். அர்ஜுனின் காதுகள் மட்டுமே அவர் பேசியதை வாங்கியதே தவிர அவன் மனமெல்லாம் அம்மாவும் தாத்தாவும் என்ன செய்து கொண்டிருப்பார்களோ என்றே நினைத்துக் கொண்டிருந்தது.

இருவரும் சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு வயல், காடுகளை பார்க்க கிளம்பினார்கள். காலார நடந்து சென்றால் உடம்புக்கு நல்லது என்று அர்ஜுனை நடந்தே போவோம் என்று கூட்டி சென்றார் ஜெகன்.

போற வழியெல்லாம், இவர்தான் நம்ம மிலிட்டரி காரர் மருமகன், இவர்தான் நம்ம சித்ரா புருஷன், இதுதான் நம்ம அய்யாவோட பேரன், இதுதான் நம்ம சின்னம்மாவோட பையன்னு, ஜெகனுக்கும் அர்ஜுனுக்கும் பல பேர் அந்த ஊரில் வணக்கம் சொல்லி நலம் விசாரித்தனர்.

ஜெகனும் ஒவ்வொருவருடனும் மரியாதையாக நலம் விசாரித்து பதில் சொல்லிக் கொண்டே வந்தார்.

“டேய் அர்ஜுன், இந்த மாதிரி மனுஷங்களை பாக்கும்போதுதான்டா லைஃபை சிட்டில வேஸ்ட் பண்ணிட்டமோன்னு தோனுது”, என்றார்

வழக்கம்போல ஜெகன் சொன்னதை அவன் காதுகள் மட்டுமே கேட்டன.

கிட்டதட்ட அவர்களது காட்டை நெருங்கிவிட்ட நேரத்தில், ஜெகனிடம் வந்து ஒருவர் பேசிக் கொண்டிருந்தார்.

அவர்களது காட்டுக்குள் இருக்கும் ஒரு குடிசையின் வெளியே கயித்து கட்டிலில் தாத்தா உட்கார்ந்திருக்க, அவர் கால்களுக்கு நடுவில் யாரோ உட்கார்ந்து ஏதோ செய்து கொண்டிருந்தார்கள்.

அர்ஜுனுக்கு உள்ளம் பதபதத்தது!! கீழே உட்கார்ந்திருந்த அந்த ஆள் அம்மா என்பதை உறுதி செய்தான், அந்த சேலை கலரை வைத்தே!!

என்ன!! பட்டப்பகலிலே வெட்ட வெளியிலேயேவா!!

“அப்பா சீக்கிரம் வாங்கப்பா!! போலாம்”, என்றான்.

“இருடா!! பேசிட்டு வரேன்”, என்றார் ஜெகன் நிதானமாக.

“அப்பா என்னோட அவசரம் புரியாம பேசாதிங்க, அங்க அம்மாவும் தாத்தாவும் என்ன பண்றாங்கன்னு தெரியலை, சீக்கிரம் வாங்க”, என்றான் அர்ஜுன்.

சரி பையன் ஏதோ கூப்பிடுறாப்பள, நீங்க போயிட்டு வாங்க, நான் வீட்ல வந்து உங்களை பாக்குறேன்னு அந்த ஆள் போய்ட்டான்.

அர்ஜுனும் ஜெகனும் அந்த குடிசையை நோக்கி நடக்க, அவர்கள் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதை பார்த்துக்கொண்டே தன் நடையில் வேகத்தை கூட்டினான் அர்ஜுன்.

இதை எதையுமே கவனிக்காமல் வயலையும் வரப்பையும் வேடிக்கை பார்த்தபடி வந்தார் ஜெகன்.

இவர்கள் சரியாக நெருங்கி வர, சித்ரா தன் வாயை துடைத்துக் கொண்டே எழுந்தாள், கொஞ்சம் தள்ளிப்போய் ஒரு கப்பில் தண்ணியை எடுத்து வாயை கொப்பளித்து துப்பினாள்.

மிலிட்டரி எழுந்து தன் வேட்டியை நன்றாக ரெண்டு முறை உதறி, மறுபடி கட்டினார்.

“தாத்தா, என்ன பண்ணிட்டு இருக்கீங்க?”, கொஞ்சம் கோபமாகவே கேட்டான் அர்ஜுன்.

“வேலி முள்ளு தொடைல கிழிச்சிருச்சிடா, நல்ல வேலை உங்க அம்மா இருந்தா என் கூட, அது விஷ முல்லு, உடனே உறிஞ்சி எடுத்துட்டா விஷத்தை, இல்லைன்னா இந்நேரத்துக்கு நான் காலி”, என்றார் தாத்தா.

அர்ஜுன் கொஞ்ச நேரம் அவர் சொன்னதை கேட்டு முழித்தான்.

“உங்க வேஷ்டி கிழியவேயில்லை? உங்க தொடைலயும் ரத்தம் இல்ல?? முள்ளு எங்க?”, என்றான் அர்ஜுன்.

“டேய் என்னடா தாத்தாகிட்ட அதிகப்பிரசங்கித்தனமா பேசிட்டு இருக்க?? போடா”, என்று அதட்டினாள் சித்ரா.

“பரவாயில்ல விடுமா!! சின்ன பையன் அவனுக்கு என்ன தெரியும்??”, தாத்தா மகளை சமாதானப் படுத்தினாள்.

ஜெகன் ஏதோ ஒரு மரத்தில் இருந்து பழத்தை பிடுங்கி கொண்டுவந்தார்.

“அர்ஜுன், இந்த பழத்தை சாப்பிட்டு பாரு, ரொம்ப நல்லா இருக்கும்”, என்றார்.

“நான் அப்பறம் சாப்பிடுறேன்ப்பா!! ப்ளீஸ், இப்ப எனக்கு மூடு இல்லை”, என்றான் அர்ஜுன்.

“ஹாஹாஹா!! அப்ப நீ அந்த பழத்தைத்தான் சாப்பிடனும், அதை சாப்பிட்டா மூடு வரும்”, என்றார் தாத்தா.

“அப்பா!! சின்ன பையனை கெடுக்காதீங்க!! நீங்க எனக்கு நீச்சல் சொல்லிக் குடுங்க, அவங்க ரெண்டு பேரும் சுத்திப் பாக்கட்டும்”, சித்ரா அப்பாவை அழைத்துக் கொண்டு சென்றாள்.

“அம்மா உங்களுக்குதான் நீச்சல் ஏற்கனவே தெரியுமே!!”, ஆர்வமாக ஜெகன் கொண்டு வந்த பழத்தை வாங்கி பார்த்துக் கொண்டே சொன்னான் அர்ஜுன்.

“ம்ம்!! அதெல்லாம் ரொம்ப நாள் ஆச்சு, மறந்துட்டேன்!! எங்கப்பாகிட்ட மறுபடி கத்துகிட்டாதான் ஞாபகம் வரும்”, சித்ரா சொல்லிவிட்டு களுக்குனு சிரித்துக் கொண்டே சென்றாள்.

இருவரும் நேராக கிணத்தை நோக்கி நடந்தனர்.

தாத்தா போன வேகத்தில் தன் சட்டையையும், வேட்டியை கலட்டி ஒரு மரத்தில் வீசிவிட்டு, அன்டர்வேரோடு கிணத்துக்குள் டைவ் அடித்தார்.

அவர் குதித்த சத்தத்திலேயேயும், போன ஸ்டைலிலேயுமே தன்னையறியாமல் எழுந்து கிணத்தை நோக்கி சென்றான் அர்ஜுன்.

“என்னடா, நீயும் நீச்சல் பழகுறியா தாத்தாகிட்ட?”, சித்ரா தன் சேலையை உருவிக் கொண்டே கேட்டாள்.

கண் முன்னாள் அம்மா சேலையை கலட்டுகிறாள், கிணத்துக்குள் தாத்தா, வெளியே மரத்தடியில் அப்பா பழம் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கிறார். அம்மாவின் முலையோ ஜாக்கட்டோடு தொங்குகிறது.

இப்போது யாரை கவனிப்பது, முலையை பார்க்கவா வேண்டாமான்னு யோசிக்குறதுக்குள்ள, பாவாடைய பல்லுல கடிச்சிக்கிட்டு ஜாக்கட்டை கலட்டி மகன் கையில் கொடுத்துவிட்டு பாவாடையை நெஞ்சில் கட்டிக்கொண்டு கிணத்து படிக்கட்டுகளில் இறங்க ஆரம்பித்தாள் சித்ரா.

“டேய் அந்த ஜாக்கட்டையும் சேலையையும் எடுத்து ஓரமா வை, பாத்துக்கோ”, அம்மாவின் குரல் பள்ளத்தில் இருந்து ‘எக்கோ’ போல கேட்டது, கிட்டதட்ட பாதி படிகள் கடந்துவிட்ட பிறகு தண்ணிக்குள் தொப்பென குதித்தாள்.

அய்யோ!! ஏன்டா சின்ன வயசுல நீச்சல் கத்துக்காம விட்டோமென வருத்தப்பட்டான் அர்ஜுன்.

அவள் சொன்னதைப்போலவே ஜாக்கட்டையும் சேலையையும் பத்திரப்படுத்திவிட்டு, கிணத்தின் மேல் நின்று இருவரும் விளையாடுவதை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் அர்ஜுன்.

அப்பா குடுத்த பழத்தை சாப்பிட்டுக் கொண்டிருப்பதால் மூடாகிறதா, இல்லை அம்மாவும் தாத்தாவும் தண்ணிக்குள் விளையாடுவதை பார்த்து மூடாகிறதாங்கற சந்தேகத்தோட அவர்கள் சந்தோசத்தை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் அர்ஜுன்.

பொழுது சாயும் நேரம் வரைக்கும் ஓடியாடிவிட்டு களைப்பாக வீடு வந்து சேர்ந்தனர் அனைவரும். இன்னும் ஒரு நாள் கூட இங்க தாங்காது, நான் ஊருக்கு போறேன், என்று சாயங்காலமே ஊருக்கு புறப்பட்டு சென்றார் ஜெகன்.

வழக்கம்போல தாத்தாவின் வீட்டில் இரவு சாப்பாடு முடிந்து அனைவரும் படுக்கச் சென்றனர்.

தாத்தா தன் அறைக்குச் சென்றார், சித்ரா அவள் அறைக்குச் சென்றாள். சமையல்காரியும் வழக்கம்போல தன் கயித்துக் கட்டிலை போட்டு காத்தாட படுத்தாள்.

தன் அறைக்கதவை லேசாக திறந்து வைத்துக் கொண்டு ஒரு சேரை போட்டு அமர்ந்தான் அர்ஜுன்.

தாத்தா ரூம் கதவையும் அம்மாவின் ரூம் கதவையும் கவனித்துக் கொண்டேயிருந்தான்.

இன்னைக்கு எப்படியும் கையும் களவுமாக பிடிப்பது என்ற உறுதியாக இருந்தான்.

அவ்வப்போது சமையல்காரியையும், அவள் முலைகளையும் எட்டியெட்டிப் பார்த்துக் கொண்டான்.

திடீரென அவனது ஃபோன் வைப்ரேட் ஆனது, எடுத்துப் பார்த்தான்.

“ஹாய்!! என்ன?? என்னை மறந்துட்டியா?” – சித்ரா சாட்டிங்கிள் வந்திருந்தாள்.

அர்ஜுன்: ஹூ இஸ் திஸ்?

சித்ரா: டேய்!! என்ன டா ஒரு நாள் சாட் பண்ணலைன்னா மறந்துடுவீங்களா?

அர்ஜுன்: யாரு நானா?? நீங்கதான் மறந்துட்டீங்க!! நான் நேத்து எவ்வளவு நேரம் வெய்ட் பண்ணேன் தெரியுமா?

சித்ரா: சாரிடா, நேத்து கொஞ்சம் ஃபோனை பாக்க முடியாத அளவுக்கு ஒரு சிக்கல் அதான். சாரி டா

அர்ஜுன்: ஓகே டியர், நோ ப்ராப்ளம்!!

சித்ரா: சரி சொல்லு.

அர்ஜுன்: என்ன சொல்ல?

சித்ரா: முதல்ல ஹாய் சொல்லு, நான் சொன்னேனே, நீ சொன்னியா?

அர்ஜுன்: ஹாய் ப்யூட்டி!!

சித்ரா: என்ன வழக்கம் போல இன்னைக்கு உங்கம்மா உன் மடில தூங்குனாங்களா?

அர்ஜுன்: வழக்கம் போல எங்க? இங்க எல்லாமே வழக்கத்துக்கு மாறா நடக்குது, நான் எங்கம்மாவோட தாத்தாவ பாக்க அவர் கிராமத்துக்கு வந்திட்டேன்.

சித்ரா: வாவ் சொன்னபடி செய்துட்டியே!! அம்மாவையும் தாத்தாவையும் சேர்த்து வச்சுட்டியா. கங்ராட்ஸ்.

அர்ஜுன்: நான் எங்க வச்சேன், தாத்தாதான் வச்சு செய்யிறார், எங்கம்மாவை!

சித்ரா; வாட்!! என்னடா சொல்ற?

அர்ஜுன்: நீங்க ஏதோ ஃப்லூக்குல சொன்னிங்க எங்க அம்மா தாத்தாவ ஒரு வேலை மனசுல நினைச்சிட்டு இருந்திருந்தா என்ன பண்ணுவேன்னு? ஆனா இங்க வந்து பாத்தா கதையே கந்தலாயிருச்சு.

சித்ரா: ஒன்னும் புரியலை!! உங்கம்மாவும் தாத்தாவும் அப்படி இப்படின்னு எதாவது சைகைல பேசிக்கிட்டாங்களா?

அர்ஜுன்: சைகையா?? அவுத்துப் போட்டு ஆடிட்டாங்க ரெண்டு பேரும், என் நேரம், அதை நானே பாத்துட்டேன்.

சித்ரா: வாட்!!! என்ன சொல்ற? என்னால நம்பவே முடியலை!! ரியலி? உன் முன்னாலயேவா?

அர்ஜுன்: முன்னாலயும்தான்!! என் முன்னாலயேதான் அவங்க ரெண்டு பேரும் கிணத்துக்குள்ள நீச்சல் அடிக்கிறேன்னு அட்டூழியம் பண்ணாங்க இன்னைக்கு மத்தியானம்.

சித்ரா: இதுல என்ன இருக்கு? நான் கூடதான் எங்கப்பா கூட ஸ்விம் பண்ணுவேன், அப்ப வெளில இருந்து பாக்குறவங்களுக்கு அது தப்பா கூட தெரியலாம். அப்படி இருக்கலாமே.

அர்ஜுன்: அது இன்னைக்கு நடந்தது. நேத்து நைட்டு நடந்ததை சொன்னா நீங்க புரிஞ்சுக்குவீங்க.

அர்ஜுன் அவன் வந்ததிலே இருந்து அந்த கனம் வரை நடந்த அத்தனையும் ஒன்னு விடாமல் சொல்லி முடித்தான்.

சித்ரா: மை காட்!!!

அர்ஜுன்: இப்ப என்ன சொல்றீங்க!! எல்லாம் முடிஞ்சி போச்சு.

சித்ரா: நீ சொல்ற எதுவுமே பொருந்தலையே!! நிறைய ஓட்டை இருக்கு. நீயா ஏதோ கற்பனை பண்ணிட்டு பேசுறன்னு நினைக்கிறேன்.

அர்ஜுன்: கற்பனையா!! அப்பா!! அப்பான்னு அவங்க கத்திகிட்டே ஓத்ததும், தாத்தா அசிங்க அசிங்கமா அவங்க சூத்தை அடிச்சிட்டு ஓத்ததும் என் கற்பனையா?

சித்ரா: நீ நேர்ல பாத்தியா? உங்கம்மாவையும் தாத்தாவையும் ஒன்னா பாத்தியா?

அர்ஜுன்: நான் தான் கதவுகிட்ட நின்னே கேட்டேனே!! தாத்தா குரலையும் அம்மா குரலையும், இதுக்குமேல என்ன வேணும்.

சித்ரா: ஸோ, நீ உங்கம்மா உங்க தாத்தா ரூமுக்குள்ள போனதை பாத்தே இல்லையா?

அர்ஜுன்: இல்ல பாக்கல!! ஆனா வெளிலே வந்ததை பார்த்தேன்.

சித்ரா: உள்ள போனதை பாக்கலே இல்லையா?

அர்ஜுன்: இல்ல.

சித்ரா: உள்ள இருந்தது உங்கம்மாதான்னு ஓட்டை வழியா பாத்தியா?

அர்ஜுன்: இல்ல, இருட்டா இருந்ததால முகம் தெரியலை ஆனா குரல்தான் அப்பட்டமா காட்டி குடுத்திருச்சே.

சித்ரா: எனக்கென்னமோ உங்க தாத்தாதான் ஏதோ தப்பு பண்றாருன்னு தோனுது.

அர்ஜுன்: ஜோக் ஆஃப் தி இயர். நீங்க என்ன ஜோஸியம் படிச்சிருக்கீங்களா?

சித்ரா: ம்ம்!! அப்படியும் வச்சுக்கலாம்.

அர்ஜுன்: ஏங்க!!! செம்மங்க!! அன்பிளீவபிள்!! எங்க தாத்தா ரூம்ல உள்ள லைட் எறியுது!! நான் குனிஞ்சு உங்க கிட்ட சாட் பண்ணிட்டு இருக்கும் போது பாக்காம விட்டுட்டேன்!! அமைதியா இருங்க!!

சித்ரா: ஹேய் லூசு!!! நான் சாட்டிங்ல தான இருக்கேன்!! நான் எதுக்கு அமைதியா இருக்கனும், நீதான் உன் ஃபோனை சைலன்ட்ல போடனும்.

சித்ரா உண்மையாகவே சிரித்துக் கொண்டாள்.

அர்ஜுன்: யா யா!! நான் கொஞ்சம் பதட்டமாயிட்டேன்.

சித்ரா: ஹும்ம்!!

அர்ஜுன்: உங்க கிட்ட சாட் பண்ணிகிட்டே இங்க என்ன நடந்ததுன்னு கவனிக்காம விட்டுட்டேன்.

சித்ரா: ஓகே!!

அர்ஜுன்: இருங்க, நான் அப்படியே பூனை மாதிரி நடந்து தாத்தா ரூமுக்கு போய் என்ன நடக்குதுன்னு பாக்குறேன்!!

சித்ரா: சூப்பர்!! ஐயம் வெயிட்டிங்.

அர்ஜுன்: ஆஹா!! லைட் ஆஃப் ஆயிருச்சு.

சித்ரா: வாவ்! ஐ லைக் திஸ் ரன்னிங் கமென்ட்ரி.

அர்ஜுன்: தாத்தா ரூம் கதவை ஒட்டி நிக்கிறேன்.

சித்ரா: ஓக்கே!!! அப்பறம்.

அர்ஜுன்: இப்பதான் லைட் ஆஃப் ஆச்சு!! அதுக்குள்ள ஆரம்பிச்சுட்டாங்க!!

சித்ரா: வாட்!! என்ன நடக்குது.

அர்ஜுன்: சேம் திங்!! அப்பா அப்பானு கத்துறாங்க, எங்க அம்மா குரல்தான்!!

சித்ரா: ஓ மை காட்!!!

அர்ஜுன்: அத்தான்னு கூப்பிடு அத்தான்னு கூப்பிடுனு அவங்க சூத்திலேயே அடிக்கிறார் தாத்தா.

சித்ரா: ஹவ் ரொமான்டிக்!!

அர்ஜுன்: ஐ கான்ட் ஸ்டான்ட் திஸ் எனிமோர்.

சித்ரா: என்ன செய்ய போற?

அர்ஜுன்: வேற என்ன கைல தான்!!

சித்ரா: நான் சென்ஸ், கதவை உடச்சிட்டு உள்ள போ!!

அர்ஜுன்: எங்க தாத்தா கிட்ட டபுள் பேரல் கன் இருக்கு, எடுத்து சுட்டுட்டாருன்னா?

சித்ரா: ஹாஹாஹா!! யூ ஆர் ரியலி ஃபன்னி.

அர்ஜுன்: இப்ப நீங்க ஆடியோ கால் பண்ணிங்கன்னா உங்களுக்கே கேக்கும், அவ்வளவு சத்தமா பண்றாங்க!!

சித்ரா: என்னால இப்ப பேச முடியாது, நான் வேணுமின்னா கால் பண்றேன் நீ பேசு நான் கேக்கதான் முடியும்.

அர்ஜுன்: ஓகே!!!

ஆப் டு ஆப் ஆடியோ காலில் ஃபோன் செய்தாள் சித்ரா.

ஹெட் போனை வாய்க்கு பக்கத்தில் வைத்துக் கொண்டு சத்தமில்லாமல் பேசினான் அர்ஜுன்.

“ஏங்க கேக்குதா?? ஹெட் போன் மைக்கை இப்போ கதவு ஓட்டை பக்கத்தில் வச்சிருக்கேன்”

சித்ரா வழக்கம்போல டைப் செய்தாள்.

சித்ரா: வாவ்!!! செம்ம வைல்டா பண்றாங்க!! எனக்கே உங்க தாத்தாவை பாக்கனும்னு தோனுது.

“பாத்திங்களா!! நீங்களுமா!! அப்படி என்னதாங்க இருக்கு இந்த வயசான ஆளுகிட்ட”

சித்ரா: எக்ஸ்பீரியன்ஸா இருக்குமோ!

“எனக்கு எப்படி தெரியும், எனக்குதான் அது கிடையாதே, எல்லாம் கேள்வி ஞானம்தான்.”

சித்ரா: சாவி ஓட்டை வழியா பாரு, என்ன பொஷிசன்ல பண்றாங்க?

பாத்துட்டேன்!! சரியா தெரியலை இருட்டா இருக்கு, ஆனா தாத்தா தான் மேல ஏறி பண்றாரு, கால் ரெண்டையும் தூக்கி அவர் கழுத்தில வச்சுருக்காங்க அம்மா.

ஆடியோ காலை கட் செய்தாள் சித்ரா.

சித்ரா: ஓகே டோன்ட் டேக் ரிஸ்க், கோ டு யுவர் ரூம்.

அர்ஜுன்: ஓகேங்க! அங்க போய் சாட் பண்றேன்.

சித்ரா: உங்க அம்மா ரூம் கதவு திறந்திருக்கா இப்போ??

அர்ஜுன்: இல்லா சாத்திதான் இருக்கு.

சித்ரா: போகும்போது அதை திறந்து வச்சுட்டு போ, அவங்க திரும்பி வரும்போது என்ன செய்யிறாங்கன்னு பார்ப்போம்.

அர்ஜுன்: வெரி குட் ஐடியாங்க சூப்பர்.

அர்ஜுன் மெதுவாக பூனை போல நடந்து வந்து சித்ராவின் ரூமை அடைந்தான்.

ரூம் கதவை தள்ளினான் அது திறக்கவில்லை, உள்ளேயிருந்து பூட்டியிருந்தது.

கதவு ஓட்டை வழியாக பார்த்தான், நைட் லாம்ப் வெளிச்சத்தில் சித்ரா தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

அர்ஜுனுக்கு தலை சுத்தியது. மீண்டும் தாத்தாவின் அறைக்கு சென்றான், அங்கே அத்தான், அத்தான்!!! வேகமா, வேகமான்னு சித்ராவின் குரல், மீண்டும் வேகமாக சித்ராவின் அறைக்கு வந்து ஓட்டை வழியாக பார்த்தான், அதே நைட் லாம்ப் வெளிச்சத்தில் அம்சமாக தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

ஒரு முறை திரும்பி சமையல்காரியை பார்த்தான், அவளும் நிலவொளியில் தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

வேகமாக ஃபோனை எடுத்தான்.

“BigAssBeauty” – signed out என்று இருந்தது.

தொடரும்.

[Deepakpuma]

Bro sema twist . What happening is unable to predict eagerly waiting for next update.

[Hoaxfox]

Super

[kuttu]

super story bro continue

[Renjith]

Wht sema twist

[Rajkutty1986]

nice update please continue

[venkatvishnu69]

semma bro, sema hot..... semma twist kooda.... update pannunga bro.... daily unga kathaiya mattum taan etir paarkiraen......

[Rajasat]

Super story

[Krish126]

Wow wow super bro sema thrill continue bro

[Karthick]

woaahhhhh woaaahhh idhuuu update....semma bro....meratitinga...but seekirama adutha update podunga pls..wait pana mudiyala..aduthu enna ennanu yosichukite iruka vendiyiruku

[Naveena komaali]

அப்போ தாத்தா சித்ரா சூத்துல அடிச்சது, ரெண்டு பெரும் தண்ணியில ஆட்டம் போட்டது, சித்ரா தாத்தா சுன்னிய ஊம்பியது எல்லாம் ????

[Vettaiyyan]

super twist. enna thaan nadakkutha andha thaatha roomla

[Punithan]

செமயா போகுது ஏதோ படம் பாத்த ப்லீங்

[Thosh0397]

Semma broooo .... Ninnutinga
..... Enga ellaroda thought sum ... Udaichutinga....... Continue panunga please..

[devilisawake]

Thought it will be a usual story in the middle, but the twist... I didn't expect.. good one LoverBoy

-DEVil

[Sparo]

அற்புதமான பதிவு

[prrichat85]

super updatee

[krishkarthick]

Very nice thrill and twist

[loverboywrites]

Deepakpuma

Hoaxfox

kuttu

Renjith

Rajkutty1986

venkatvishnu69

Rajasat

Krish126

Karthick

Naveena komaali

Vettaiyyan

Punithan

Thosh0397

devilisawake

Sparo

prrichat85

krishkarthick

Thank you for all your comments, reviews and support guys, Updating in few minutes, hope you guys like the next update also.

[loverboywrites]

என்ன நடந்தது என்றே புரியாமல் அர்ஜுன் தன் அறைக்கு சென்றான்.

கொஞ்ச நேரம் ஆண்ட்டி மீண்டும் சாட்டிங்குக்கு வருவாளா என்று காத்திருந்தான்.

தாத்தா ரூமில் கேட்டதை நினைத்து பார்த்து, விட்டத்தை பார்த்துக் கொண்டே பூலை உருவிக் கொண்டே தூங்கிப் போனான்.

காலையில் மறுபடியும் அதே மணியோசை அவன் காதில் ஒலிக்க, கண்விழுத்து வழக்கம்போல ஃபோனை சார்ஜரில் போட்டுவிட்டு, டவளை எடுத்துக் கொண்டு குளிக்க சென்றான்.

நேத்து போல் தாத்தா வீட்டில் இல்லை, தாத்தாவின் ரூமை வெறித்து பார்த்துக் கொண்டே போனான்.

சித்ரா மங்கலகரமாக மஞ்சள் காட்டன் சேலை உடுத்தியிருந்தாள்.

குளிக்க போற வழியில் சமையல்காரி ருக்குவை ஒரு லுக்கு விட்டான், அவளும் இவனை பார்த்து சிரித்தாள்.

என்ன நினைத்தானோ தெரியவில்லை, திரும்பி வந்து நேராக ருக்குவிடம் போனான்.

கொஞ்ச நேரம் ஏதோ பேசிவிட்டு குளிக்க சென்றுவிட்டான். சித்ரா இதை கவனித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

பூஜை வேலைகளை முடித்துவிட்டு, நேராக சமையல்கட்டுக்கு போனாள் சித்ரா.

“ஏய்!! ருக்கு!! என்னடி சொன்னான் அவன்”, என்றாள் சித்ரா.

“யாரும்மா”, என்றாள் ருக்கு நெத்தியில் இருந்த வியர்வையை துண்டை வைத்து துடைத்துக் கொண்டே.

“ம்ம்!! என் பையன்தான்”, சித்ரா அழுத்தமாக சொன்னாள்.

“என்ன டிஃபன் காலையிலன்னு கேட்டுச்சிமா அர்ஜுன்”, என்றாள் ருக்கு.

“ம்ம்! அப்பறம்?”, சித்ரா அதிகாரமாக கேட்டாள்.

“அவ்வளவுதான்மா!!”, என்றாள் ருக்கு அமைதியாக.

ருக்குவை பற்றிய ஒரு சிறு குறிப்பு -  ருக்குவுக்கும் சித்ரா வயசுதான், சின்ன வயசுல சித்ரா அவங்க தாத்தா கிட்ட வேலை பாத்துக்கிட்டு இருந்தார் ருக்குவோட தாத்தா, ருக்குவோட அம்மாவும் அப்பாவும் குடிசை தீப்புடிச்சதுல இறந்துட்டாங்க, அப்பறம் அவளை, அவளோட தாத்தா தான் வளர்த்தார், அப்பறம் அவர் சாகும்போது என் பேத்தியை நீங்கதான் காப்பாத்தனும்னு சித்ராவோட அப்பா கையில விட்டுட்டு செத்துட்டார்.

சின்ன வயசுல சித்ராவோட சேர்ந்து பள்ளிக்கூடத்துக்கெல்லாம் போயிட்டுதான் இருந்தா ருக்கு. மிலிட்டரியும் அவளை ஒரு பொண்ணு மாதிரிதான் வளர்த்தார், ஒரு கல்யாணமும் பண்ணி வச்சார், ஆனால் அவ நேரம், ருக்குவ கட்டுனவன் 6 மாசத்தில பாம்பு கடிச்சி செத்து போயிட்டான்.

அவ ஒரு ராசியில்லாதவன்னு அந்த ஊர்ல பேச்சு அடிபட்டதுனால, மறுபடியும் அவளை யாரும் கல்யாணம் பண்ணிக்கலை.

உன்னை ஒரு கையில் புடிச்சி குடித்துட்டு இன்னோரு கையில் உயிரை விட்டுட்டு செத்துப்போனார் உன் தாத்தா, அவரு விருப்பபடி என்னால உனக்கு ஒரு வாழ்கைய அமைச்சு குடுக்க முடியலை, ஆனால் நான் உயிரோட இருக்குறவரைக்கும் இந்த வீட்ல நீ சுதந்திரமா இருக்கலாம், உன் வீடு மாதிரி சந்தோசமா இரும்மா - என்று மிலிட்டரி சொல்லிட்டார்.

அவளாவே சமையல் இனிமேல் நாந்தான் இந்த வீட்ல பண்ணுவேன்னு கொஞ்சம் கொஞ்சமா சமையல்காரியாவே ஆயிட்டா.

ஆனால் பெத்த பொண்ணு மாதிரி மிலிட்டரிய பாத்துக்குவா, அவ்வளவு பாசம். அய்யான்னுதான் கூப்பிடுவா! வாராவாரம் தலைக்கு எண்ணை தேய்ச்சி குளிப்பாட்டுறதில இருந்து காய்ச்சல் சளின்னா பக்கத்தில் இருந்து மிலிட்டரிய கவனிக்கிறதுன்னு, அவருக்கு பாத்து பாத்து செய்வா. இப்ப கூட, ருக்கு சொல்லிதான் நேத்து தொடைல முள்ளு தைச்சதுக்கு டாக்டர் கிட்ட TT Injection போட போயிருக்கார் மிலிட்டரி.

சித்ராவைக்கூட சித்ரா-ன்னுதான் கூப்பிடுவா!! சித்ரா கல்யாணத்துக்கு அப்பறம், என்ன இது சமையல்காரியெல்லாம் மரியாதை இல்லாம பேர் சொல்லி கூப்பிடுற அளவுக்கு விட்டுருக்கீங்க-ன்னு ஜெகன் முகத்துக்கு நேரா சொல்லிட்டார், அதிலிருந்துதான் அம்மான்னு கூப்பிட ஆரம்பிச்சா! முதல்ல அது எல்லாருக்கும் சங்கடமா இருந்தாலும், பின்னால அப்படியே பழகிருச்சு. இனி தொடர்வோம்..

“என்னடி அவ்வளவுதாங்கற?? இதுக்குதான் அவ்வளவு நேரம் ரெண்டு பேரும் சிரிச்சி சிரிச்சி குலுங்குனீங்களா?? ஒழுங்கா ஒன்னு விடாம சொல்லுடி”, சித்ரா அதட்டும் தொனியில் சொன்னாள்.

ருக்கு சித்ராவை பார்த்து சிரித்தாள், அர்ஜுன் வளர்ந்துட்டான்ல அதான் என்றாள்.

“அதேதான்!! அதுக்குதான் நானும் கேக்குறேன் என்ன சொன்னான்னு”, சித்ரா விடாமல் கேட்டாள்.

“இன்னைக்கு என்ன டிஃபன்னு கேட்டாரா!!”, என்றாள் ருக்கு.

“அவனுக்கு எதுக்கு ‘ர்ரு’?? ‘ன்னே’ போதும்! மேலே சொல்லு”, என்றாள் சித்ரா.

“நான் பணியாரம்னு சொன்னேன்”, ருக்கு லேசாக சிரித்துக் கொண்டே சித்ராவின் முகத்தை பார்த்தாள்.

“சரி!! அப்பறம்”, சித்ராவின் குரல் கம்மியது.

“பணியாரமா??!!! நல்லா உப்பியிருக்குமான்னு கேட்டான்”, என்றாள் உதட்டில் சிரிப்பை அடக்கிக் கொண்டே.

“சரி அதுக்கு அப்பறம்”, சித்ரா அப்படியே அடுப்படி மேஜையில் சாய்ந்தபடி கேட்டாள்.

“உனக்கு எப்படியிருந்தா புடிக்கும்னு கேட்டேன்; எனக்கு நல்லா உப்பியிருந்தாதான் புடிக்கும், அதுலயும் நெய் வடியனும்!! பாத்தவுடனே வாயில் வைக்கனும்னு தோனனும்!! அப்படின்னு சொன்னான்”, என்றாள் ருக்கு.

சித்ராவுக்கு தொடைக்கு நடுவில் கூசியது.

“அய்யோ!! அப்படியா சொன்னான்!!”, சித்ராவின் கண்களில் பொறாமை கொப்பளித்தது.

“ஆமா!! இதோ நீங்க நிக்கிறீங்களே, இதே மாதிரி சாஞ்சு நின்னுகிட்டுதான் சொன்னான்”,

சித்ரா பட்டுனு நிமிர்ந்து நின்றாள். சித்ராவுக்கு மனசு நிலைகொள்ளவில்லை.

சரி என்று சொல்லிவிட்டு நகர்ந்தாள் சித்ரா.

“இன்னும் இருக்கு”, என்று போனவளை திரும்ப அழைத்தாள் ருக்கு.

சித்ரா பதட்டமாய் வேகமாக திரும்பினாள்.

“இன்னுமா!! சரி சொல்லு”, என்றாள் சித்ரா.

“பணியாரத்துக்கு தொட்டுக்க என்னான்னு கேட்டான்”, ருக்கு சொல்லிவிட்டு கேப் கொடுத்தாள்.

“ம்ம்!! சொல்லுடி!! நாந்தான் ‘உம்’-கொட்டுறேனே!!”, சித்ரா ஆர்வமாய் கேட்டாள்.

“தேங்காய் சட்னின்னு சொன்னேன்; தேங்காயை நான் பாக்கலாமான்னு கேட்டான்”, என்றாள் ருக்கு.

சித்ரா ஒரு நிமிடம் ருக்குவின் கழுத்துக்கு கீழே பார்த்தாள். கிட்டதட்ட தேங்காய் போலதான் இருந்தது. ம்ம் என்றாள் சித்ரா.

“எதுக்கு நீ பாக்கனும்னு கேட்டேன்!! நல்லா பெரிய தேங்காயில சட்னி செஞ்சாதான் ருசியா இருக்கும் அதான் கேட்டேன்-ன்னு, இப்ப நீங்க பாக்குறீங்களே அந்த மாதிரி பாத்தான்”, என்றாள் ருக்கு.

சித்ரா நிமிர்ந்து ருக்குவின் முகத்தை பார்த்தாள், அவள் சித்ராவின் பதட்டத்தை ரசிப்பது முகத்தில் தெரிந்தது.

“அவ்வளவுதானா?”, சித்ரா அலுப்பாய் கேட்டாள்.

“இல்ல, நான் தேங்காயை எடுத்து காட்டுனேன்!!”

சித்ராவின் கண்கள் பதறியது.

“பயப்படாதிங்க!! சட்னி அரைக்க வச்சிருந்த தேங்காவதான் காட்டுனேன்”, ருக்கு சிரித்துக் கொண்டே சொன்னாள்.

“நல்லா பெருசாதான் இருக்கு தேங்காய் ரெண்டும், குளிச்சிட்டு வந்து ஒரு கை பாத்துற்றேன்!! அப்படின்னு சொல்லிட்டு போயிட்டான்”, என்றாள் ருக்கு.

“நீ ரெண்டு தேங்காவா காட்டுன?”, சித்ரா பாவமாய் கேட்டாள்.

“இல்ல, நான் சட்னிக்கு வச்சுருந்த ஒரு தேங்காயதான் சொன்னேன், அவன் வாய் தவறி ரெண்டுன்னு சொல்லிருப்பான்னு நினைக்கிறேன்”, ருக்கு சொல்லிவிட்டு தன் வேலையை தொடர்ந்தாள்.

கொஞ்ச நேரம் அமைதியாய் நின்றுவிட்டு, மெதுவாய் நகர்ந்தாள் சித்ரா, மீண்டும் கிச்சனுக்குள் வந்தாள்.

“டீ!! ருக்கு!! எதுக்கும் நாங்க ஊருக்கு போறவரைக்கும், நீ கொஞ்சம் முந்தானையை நல்லா மூடியே இரு”, என்று சொல்லிவிட்டு அவளே ருக்குவின் மாராப்பை சரி செய்துவிட்டு சென்றாள் சித்ரா.

ருக்கு சித்ராவின் பதட்டத்தை பார்த்து கலகலவென சிரித்தாள்.

அரைமணி நேரம் கழித்து அர்ஜுன் குளித்துவிட்டு வந்தான்.

குளித்துவிட்டு இடுப்பில் துண்டை மட்டும் கட்டிக் கொண்டு வந்த அர்ஜுன், தன் ரூமுக்கு செல்லாமல் நேராக சமையல்கட்டுக்கு சென்றான்.

வராண்டாவில் உட்கார்ந்திருந்த சித்ரா வேகமாக எழுந்து சமையல்கட்டை நோக்கி விரைந்தாள்.

அங்கே ருக்கு பனியாரம் சுட்டுக் கொண்டிருக்க, வெறும் உடம்போடு அவள் பின்னாள் நின்று எட்டிப்பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் அர்ஜுன்.

“டேய் இங்க என்னடா பண்ற?”, உள்ளே வந்த சித்ரா கேட்டாள்.

“பணியாரம் எப்படி உப்புதுன்னு பாத்துட்டு இருக்கேன்!”, என்றான் அர்ஜுன்.

ருக்கு சிரித்தாள்.

“ஏய்!! நீ ஏன்டி சிரிக்கிற!!! டேய் நீ போய் முதல்ல ட்ரெஸ்சை மாத்து போ!!”, சித்ரா விரட்டினாள்.

“ம்மா!!! நீங்க ஏன் இப்ப இவ்வளவு டென்ஷனா இருக்கீங்க? முதல்ல ப்ளட் ப்ரஷர் செக் பண்ணுங்க”, ஈர தலைமுடியை சிலுப்பிக் கொண்டே தன் ரூமுக்கு சென்றான் அர்ஜுன்.

சித்ரா வந்து டைனிங் டேபிளில் அமர்ந்தாள்.

அர்ஜுன் தன் ட்ரெஸை மாத்திட்டு வந்தான்.

நேராக வந்து, ஒரு சேரை எடுத்து வழக்கமாக டைனிங் டேபிளில் ருக்கு நின்று பரிமாறும் பக்கமாக போட்டு அம்மாவுக்கு எதிரில் அமர்ந்தான்.

ருக்கு ருக்கு ருக்கு!! ஹரே பாபா ருக்கு, ஓ மை டார்லிங் கிவ் மி அ லுக்கு-ன்னு பாடிக் கொண்டே தன் ப்ளேட்டில் தாளம் போட்டான்.

எத்தனை தடவை சொல்லிருக்கேன், சாப்பிடுற தட்டுல தாளம் போடாதேன்னு, சித்ரா அர்ஜுனை நருக்குனு கொட்டினாள்.

“ஆஹ்ஹ்ஹ்!! சாரிம்மா!!”, தலையில் அர்ஜுன் தேய்ப்பதுக்குள் ருக்கு வந்து கோப்பையில் பணியாரத்தை டேபிளில் வைத்துக் கொண்டே மறு கையால் அவன் தலையில் தேய்த்துவிட்டாள்.

ருக்குவின் முலைகள் இப்போது அர்ஜுனின் முகத்திற்க்கு பக்கத்தில் இருக்க..

“ஓஹ்!! தேங்க்ஸ் ருக்கு-ன்னு அர்ஜுன் தன் தலையை திருப்பி அவளை பார்க்க, அவன் முகம் ருக்குவின் முலையில் பட்டு உரசியது.

முலை முகத்தில் உரசவும் லேசாக தள்ளி நின்று கொண்டு தலையை தேய்த்து விட்டாள் ருக்கு.

ஏன்டா அவனை கொட்டுனோம்னு நினைச்சாள் சித்ரா.

“ஏய்!! நீ விடுடீ, அவன் என்ன சின்ன பையனா!! அவனே தேச்சிக்குவான்”, சித்ரா பனியாரத்தை எடுத்து வைத்து சாப்பிட ஆரம்பித்தாள்.

“ஆமா!! விடு ருக்கு, ரொம்ப நாளா நானேதான் தேச்சிக்கிறேன், ‘தலையை’!!!”, என்றான் அர்ஜுன்.

ருக்கு களுக் என்று சிரித்தாள்.

“வாவ்!! பணியாரம் சூப்பர்!! நெய் வடியுது!! அம்மா உங்க பணியாரம் இந்த மாதிரி இருக்குமா”, என்று வாயில் பணியாரத்தை வைத்துக் கொண்டே நிமிர்ந்து சித்ராவை பார்த்தான் அர்ஜுன்.

சித்ரா அவனை எரித்து விடுவதை போல பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

அம்மாவின் கண்களில் இருந்த கோபத்தை பார்த்த அர்ஜுன் சத்தமில்லாமல் சாப்பிட்டுவிட்டு எழுந்தான். மூச்சுகூட விடவில்லை.

அர்ஜுன் கை கழுவிட்டு வந்தான்.

சித்ரா கையில் ஒரு குடையை எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பினாள்.

“அம்மா எங்க போறீங்க?”, என்றான் அர்ஜுன்.

“காட்டுக்கு போறேன்!! ஏன் நீ வரியா?”, குடையை விரித்த வாறே சொன்னாள் சித்ரா.

“பின்ன!! நான் வராம இருப்பேனா!! எவ்வளவு வேலை இருக்கு”, துள்ளிக் குதித்து வந்தான் அர்ஜுன்.

சித்ரா குடையை பிடித்துக் கொண்டே நடக்க, அர்ஜுன் பக்கத்தில் நடந்து வந்து கொண்டிருந்தான்.

“அம்மா!! இப்ப எதுக்கும்மா குடை? மழையும் பேயலை, வெயிலும் பெரிசா அடிக்கலை”, என்றான் அர்ஜுன்

“டேய் இன்னைக்குதான் காலையில ஒரு மணிநேரமா ஃபேசியல் பண்ணி  முகத்தை கழுவிருக்கேன், உடனே வெயில் பட்டா அதெல்லாம் நாசமாகிடும்; பேசாம வா”, என்றாள்

அர்ஜுன் குடைக்குள் குனிந்து அம்மாவை பார்த்தான்.

“டேய் என்னடா!! பாக்குற?”, சித்ரா வித்தியாசமாய் அவனை பார்த்தாள்.

“இல்லமா!! உங்க ஃபேஸ் எப்படி இருக்குன்னு பாத்தேன்”, என்றான் அர்ஜுன்.

இருவரும் பேசிக் கொண்டே காட்டுக்கு வந்தனர்.

நேத்தைப் போலவே தாத்தா வேட்டியை மடிச்சு கட்டிக்கிட்டு கயித்து கட்டிலில் உட்கார்ந்திருந்தார்.

சித்ரா குடையை மடக்கி வைத்துவிட்டு அப்பா பக்கத்தில் அமர்ந்தாள். அர்ஜுன் பக்கத்தில் இருந்த கல் ஒன்றில் அமர்ந்தான்.

“என்னப்பா, டிஃபன் சாப்பிட வீட்டுக்கு வராம இங்க வந்துட்டீங்களா நேரா?”, என்றாள் சித்ரா.

“அதில்லம்மா!! ருக்கு சொன்னாளேன்னு டாக்டர் வீட்டுக்கு போயி TT போட போனேன், அவன் நீங்க சாப்பிட்டுட்டு தான் போகனும் அய்யானு அடம்புடிச்சான்; சரினு ஒரு ரெண்டு தோசையை அவன் வீட்டிலேயே சாப்பிட்டு நேரா இங்க வந்துட்டேன், இன்னைக்கு நம்ம மரத்தில கள்ளு இறக்க வரானுங்க அதான் வந்துட்டேன்”, என்றார் மிலிட்டரி.

“TT-ya? அது எதுக்கு தாத்தா”, என்றான் அர்ஜுன்.

“நேத்து தொடைல முள்ளு தச்சதில்ல, அது விஷ முள்ளு!! அதான் இன்ஃபெக்ஷன் ஆகாம இருக்க, சேஃப்டிக்கு!! என் உடம்புக்கு ஒன்னும் ஆகாது, ருக்கு சொன்னாளேன்னு போட்டுகிட்டேன்”, என்றார் தாத்தா.

“சரி கள்ளெல்லாம் இறக்குறீங்களே!! இது தப்பில்லையா?? அதுவும் நீங்க எக்ஸ். மிலிட்டரி வேற, சட்டத்தை மீறி நடக்கலாமா?”, நக்கலாய் கேட்டான் அர்ஜுன்.

“சட்டம் எல்லாம் நாட்டோட பார்டர்லதான்டா பேராண்டி!! இது ஊரு, இங்க சட்டம், ஒழுங்கு எல்லாம் இரெண்டாம் பட்சம்தான், நியாயம், தர்மம் இதுதான் முதல்ல. இந்த காலத்தில் கிடைக்கிற சரக்கெல்லாம் உயிரை பறிச்சிடுது, அதான் சுத்துபட்டு கிராமமெல்லாம் சேர்ந்து விவசாய வேலை செய்யிறவங்க மட்டும் களைப்புக்காக் குடிக்கிறதுக்காக, நாங்களே கள்ளெறக்கி குடுக்குறோம்!! இதோ வராரு பாரு, அவருதான் இந்த சுத்துப்பட்டு ஊர்ல வியாபாரம் பண்றாரு”, தாத்தா சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் போதே ஒரு கிழவர் வந்தார்.

“வணக்கங்கய்யா!”, என்றார் கள்ளு கிழவர்.

“ம்ம்!! வணக்கம். என்னய்யா!! இன்னைக்கு ஒரே நாள்ல இறக்கி முடிச்சுருவீங்கள்ல?”, தாத்தா தோரனையாக கேட்டார்.

“முடுச்சுப்புடலாம்ங்க!! நீங்க சொல்லிட்டிங்கல்ல!! அய்யா…. தம்பி யாரு??”, கள்ளு கிழவர் தலையை சொறிந்து கொண்டே குனிந்து கேட்டார்.

“என் பேரன்தான்யா!! ஏன் பயந்துட்டியா??”, தாத்தா சிரித்துக் கொண்டே கேட்டார்.

“முடி வெட்டு, ஆளு சோக்கெல்லாம் பாத்தா போலீஸ்கார தம்பி மாதிரி தெரிஞ்சுதுங்க அதான் கொஞ்சம் உதறிடுச்சுங்க!!! வணக்கம் தம்பி”, என்றார் கள்ளு கிழவர்.

ஹீ…ன்னு சிரித்தான் அர்ஜுன். அந்த கிழவன் தன்னை போலீஸ்ன்னு நெனைச்சதுக்கு மனசுக்குள் பெருமிதம் கொண்டான் அர்ஜுன்.

“சரிங்கய்யா, நான் போய் ஆக வேண்டியத பாக்குறேன்”, அப்படின்னு சொல்லிட்டு அந்த கிழவர் கிளம்பினார்.

“நீங்க ஒரு ஆள் எப்படி இத்தனை மரத்திலேயும் ஏறி கள் எறக்குவீங்க?”, ஆச்சரியமாய் கேட்டான் அர்ஜுன்.

“நானாவது மரம் ஏறுறதாவது, நான் என்ன அய்யா(மிலிட்டரி) மாதிரி முறுக்கேறுன கட்டையா!! அதெல்லாம் அந்தா ஓடி வரானுங்க பாருங்க வயலோரமா, பாய்ஞ்சு வர்ற சிங்கம் மாதிரி, என் பசங்க, அவனுங்க ஏறுவானுங்க”, என்று சொல்லிவிட்டு கிழவர் சென்றார்.

அர்ஜுன் திரும்பி பார்த்தான், தூரத்தில ஜல்லிக்கட்டு காலை மாதிரி நாலு பேர், உடம்பெல்லாம் அத்லெட் மாதிரி ஃபிட்டா, ஆறடி உயரத்தில துள்ளி குதித்து வந்திட்டு இருந்தானுங்க. அர்ஜுன் ஆச்சர்யமாய் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

அன்றைய பொழுது காட்டிலேயே கழிந்தது.

இரவு சாப்பாட்டை முடித்துக் கொண்டு அனைவரும் அவரவர் படுக்கையில் படுத்திருந்தனர்.

காலையில் சுருசுருப்பாக ருக்குவை சுத்தி சுத்தி வந்த அர்ஜுன், காட்டில் இருந்து வீட்டுக்கு வந்த பின்பு ரூமை விட்டு வெளியே வரவேயில்லை, உடம்பு கொஞ்சம் சரியில்லை என்று படுத்துக் கொண்டான்.

இரவு சாப்பாட்டை கூட ருக்கு அவன் ரூமில் கொண்டுபோய்தான் குடுத்தாள்.

சித்ரா வழக்கம் போல தன் வேலைகளை முடித்துவிட்டு தன் கட்டிலில் வந்து படுத்தாள், எதேச்சையாக தன் ரூம் கதவின் சாவித்துவாரத்தை திரும்பி பார்த்தாள்.

கொஞ்ச நேரம் சாட்டிங் பக்கம் போவோமா வேண்டாமான்னு யோசிச்சிட்டு இருந்த சித்ரா, சரி உடம்புக்கு என்னதான் ஆச்சு? இப்ப கொஞ்சம் பரவாயில்லையான்னு கேப்போம்னு லாகின் செய்தாள்.

அர்ஜுனும் ஆன்லைனில் இருந்தான், சித்ராவே ஆரமிபித்தாள்.

சித்ரா: ஹலோ பிக் பாய்!

அர்ஜுன்: ஹாய் பேபி!!

சித்ரா: ஹும்!! நல்ல இம்ப்ரூவ்மென்ட்!!

அர்ஜுன்: என் லைஃப் தான் இம்ப்ரூ ஆகாது போல.

சித்ரா: ஏன் இன்னைக்கு சோகமா பேசுற மாதிரி இருக்கு? வழக்கமான ஜாலி மூட்ல இல்லையா?

அர்ஜுன்: இல்ல, எனக்கு இன்னைக்கு நேரமே சரியில்ல.

சித்ரா: ஏன்?? இன்னைக்கு உன் டிடக்டிவ் வேலை இல்லையா?

அர்ஜுன்: இருக்கு!! ஆனா என்னாலதான் பண்ண முடியாது!! அதுவேற ஒரு பக்கம் மனசை உலுக்குது!

சித்ரா: ஏன் நீ வீட்ல இல்லையா? ஏன் இன்னைக்கு உன்னால பண்ண முடியாது?

அர்ஜுன்: வீட்லதான் இருக்கேன், ஆனா என்னால வெளிலதான் போக முடியாது.

சித்ரா: எதும் உடம்பு சரியில்லையா? நான் டிஸ்டர்ப் பண்ணிட்டேனா??

அர்ஜுன்: உடம்பெல்லாம் நல்லாதாங்க இருக்கு, ஆனா எரியுது?

சித்ரா: ஏன் உங்க அம்மா எதாவது எசக்கு பிசக்கா நடந்துகிட்டாங்களா!! பொறாமைல எறியுதா??

அர்ஜுன்: அதுவும் தான்!!!

சித்ரா: நீ ஏன் மணிரத்திம் படம் மாதிரி பேசுற!! ஒழுங்கா பேசு (கோப ஸ்மைலியோடு சேர்த்து அனுப்பினாள்)

அர்ஜுன்: சரி சொல்றேன். இன்னைக்கு எங்க காட்டுல கள்ளு எறக்க நாலு பேரு வந்தானுங்க.

சித்ரா: ஓகே (டைப் பண்ணிக் கொண்டே தன் நைட்டியை இடுப்புக்கு மேலே வரைக்கு தூக்கிவிட்டாள், பேண்ட்டி அணியவில்லை)

அர்ஜுன்: வந்தவனுங்க நாலு பேரும் செம்ம ஃபிட்டா இருந்தானுங்க!!

சித்ரா: ம்ம்!!

(சித்ரா தன் பெண்மையை தடவிக் கொண்டே சொன்னாள்)

அர்ஜுன்: வந்தவனுங்க, சர சரனு சட்டை பனியன் ஜட்டியெல்லாம் கலட்டிட்டு ஒரு சின்ன துண்டை மட்டும் இடுப்பில சுத்தினானுங்க.

சித்ரா: ஸோ!!?

அர்ஜுன்: எங்கம்மா அதை பாத்துட்டு ‘வாவ்’-னு வாயை பொளந்தாங்க.

சித்ரா: ஓ!! வாவ்!!! உங்கம்மா மத்தவங்களை சரிக்கிறது உனக்கு புடிக்கலையா? (சித்ரா தன் புண்டை மேட்டை லேசாக தட்டிக் கொண்டே சொன்னாள்)

அர்ஜுன்: ரசிச்சா பரவாயில்லையே!! அவனுங்க மரம் ஏறுவதை பாக்குறேன்னு, கீழ நீன்னு அவனுங்க மரம் ஏறுவதை பாத்தாங்க.

சித்ரா: இதுல என்ன இருக்கு!?!

அர்ஜுன்: அவனுங்க கட்டிருந்தது வெறும் துண்டுதான், அத்தனை பேசும் யங்ஸ்டர்ஸ், ஒவ்வொருத்தனோட தடியும் எப்படியும் ஒரு அடியிருக்கும், கீழ இருந்து பார்த்தா அவனுங்க கொட்டையோட கொழுத்து போய் தொங்குது.

சித்ரா: சூப்பர்!! நான் அங்க இருந்திருந்தாலும் போய் பாத்திருப்பேன். (சித்ரா தன் புண்டைக்குள் ரெண்டு விரலை சொருகிக் கொண்டே சொன்னாள், அந்த காட்சி அவள் கண் முன் வந்து போனது)

அர்ஜுன்: பாத்திங்களா!! நீங்களே இப்படி சொல்றீங்க, எங்கம்மா என் கண்ணு முன்னால பாக்குறப்போ எனக்கு எப்படி இருந்திருக்கும்?

சித்ரா: பாக்குறப்போ எப்படிடா இருந்துச்சு அர்ஜுன்? (சித்ரா முதன் முறையாக அவன் பேரை டைப் செய்தாள், அவளுக்கு உடம்பெல்லாம் சிலிர்த்தது, கண்கள் சொருகினாள்)

அர்ஜுன்: அப்படியே பத்திகிட்டு வந்துது, ஒவ்வொருத்தனையும் அடிச்சு விரட்டலாமான்னு தோனிச்சி.

சித்ரா பதில் ஏதும் சொல்லாமல் அவன் அனுப்பியதை படித்துக் கொண்டே தன் விரலை வேகமாக விட்டுக் குத்தினாள். தன் மகன் தனக்காக பொறாமைப் படுவதை ரசித்துக் கொண்டே ஆட்டினாள்.

அர்ஜுன்: என்னங்க ஒன்னுமே சொல்ல மாட்டேங்குறீங்க?

சித்ரா: ஸோ சேட்!! அப்பறம் என்ன பண்ணாங்க உங்க அம்மா?

அர்ஜுன்: ஒரு மரத்துக்கு கீழ நின்னு மேல இருக்குறவன் பூலை அவங்க பாத்துட்டு இருக்குறப்போ, அவன் கள்ளு எறக்குற பானைய கலட்டும்போது அதிலிருந்து ஒரு துளி எங்கம்மா முகத்தில் விழுந்திச்சு.

சித்ரா: சரி..

அர்ஜுன்: அதை விரலால எடுத்து, விரலை வாயில வச்சுகிட்டு, அவன் பூலை பாத்துகிட்டே விரலை சப்புனாங்க!!! எனக்கு உடம்பெல்லாம் தீ வச்ச மாதிரி எரிஞ்சது.

சித்ரா, கட்டிலில் காலை ஊண்டி சூத்தை தூக்கிக் கொண்டு நாலு விரலை உள்ளே விட்டு குத்தினாள். அப்படியே உருண்டு குப்புறப் படுத்துக் கொண்டு லேசாக இடுப்பை ஆட்டி ஆட்டி தன் விரலையே ஓப்பது போல் செய்தாள்.

சித்ரா உடல் பொருள் ஆவி அனைத்தும் காமன் வசம் இருந்தது.

சித்ரா: அப்பறம் என்னடா அர்ஜுன் செஞ்சே?? வீட்டுக்கு வந்து அதை நெனைச்சு கையடிச்சியா? (சித்ரா நெஞ்சு படபடக்க, விரல் போட்டுக் கொண்டே டைப் செய்தாள்)

அர்ஜுன்: என்னங்க நீங்க, திடீர்னு பச்சையா பேசிட்டீங்க?!! எனக்கே ஒரு நிமிஷம் டெம்பராயிடுச்சு.

சித்ரா: வாவ்!!! எப்படி டெம்பராயிருக்குன்னு நான் பாக்கலாமா அர்ஜுன்!!!! ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்ஸ்!!!

காமவயப்பட்டிருந்த சித்ரா ஆசை வார்த்தைகளை அள்ளிவீசினாள்.

அர்ஜுன் தன் சுன்னியை உடனே ஒரு போட்டோ எடுத்து அனுப்பினான்.

இருட்டான அந்த ரூமில் அர்ஜுனின் ஃபோன் ப்ளாஷ் லைட்டின் வெளிச்சத்தில் க்ளோசப்பில் எடுத்து அனுப்பியிருந்தான்.

சித்ரா ஓப்பன் செய்தாள், ஃபுல் ஸ்க்ரீனில் அர்ஜுனின் பூல் மொத்தமாக சித்ராவின் ஃபோன் ஸ்க்ரீன் முழுக்க ஆக்ரமித்தது.

அவன் சுன்னி மொட்டில் இருந்து ஒரு துளி வடிந்து அவன் பூலில் வலிந்து கொண்டிந்தது.

அதை நக்க வேண்டும் போல் இருந்தது சித்ராவுக்கு. அதைப் பார்த்துக் கொண்டே தன் கண்கள் சொருக தன் விரல் போடும் வேகத்தை கூட்டி, வெறி கொண்டு ஆட்டினாள் சித்ரா.

மகனின் பூலை பார்த்துக் கொண்டே, மூச்சிரைக்க!! ஆஹ் ஆஹ் ஆஹ் ஆஹ் னு முனங்கிக் கொண்டே உச்சமடைந்தாள்.

அர்ஜுன்: என்னங்க எவ்வளவு நேரம் ஃபோட்டோவயே பார்பீங்க? இங்க என்னது சுருங்கி ரொம்ப நேரம் ஆச்சு.

சித்ரா இப்போது சுய நினைவுக்கு வந்தாள்.

சித்ரா: இல்ல உன்னோடது க்ளோசப்ல இருக்குறதால இவ்ளோ பெருசா இருக்கா இல்ல முழுசா உன்னை பார்த்தாலும் இவ்வளவு பெருசா தெரியுமான்னு யோசிச்சிட்டு இருந்தேன்.

ஒரு வழியாக ஏதோ சொல்லி சமாளித்தாள்.

அர்ஜுன்: ட்யூப் லைட்டை போட்டு மொத்தமா இப்ப ஒன்னு அனுப்புறேன் பாத்துட்டு சொல்லுங்க.

அர்ஜுன் லைட்டை போட்டு தன்னை முழுசா ஃபோட்டோ எடுத்து அனுப்பினான்.

மகனின் அம்மண உடம்பை பார்த்து சித்ரா ஒரு நிமிஷம் அசந்து போனாள். அப்போதுதான் கவனித்தாள் அவன் மார்பு வயிறு பகுதிகள் எல்லாம் சிவந்து போய் இருந்தது. அங்கங்கே சிராய்ப்பு காயங்கள் இருந்தன. சித்ரா கொஞ்சம் பதறி போனாள்.

சித்ரா: என்னடா உன் உடம்பெல்லாம் இப்படி செவந்து போய் இருக்கு? என்னாச்சு.

அர்ஜுன்: அதாங்க சொல்ல வந்தேன். அவனுங்க மரம் ஏறிட்டு போனதுக்கு அப்பறம், நம்மளும் இப்படி மரம் ஏறுனா என் சாமானை அம்மாவுக்கு காட்டலாமேன்னு நினைச்சு, நான் அம்மாவுக்கும் தாத்தாவுக்கும் தெரியாம போய் மரம் ஏறி பார்த்தேன். பாதி மரம் ஏறும்போது பேலன்ஸ் இல்லாம வழுக்கிருச்சு, சறுக்கிகிட்டே வந்து விழுந்தேன் அதுல ஆன காயம்தான் இது. பயங்கரமா எரிஞ்சது, ட்ரெஸ் கூட போட முடியலை, அதான் ஆயின்மென்ட் வாங்கி தடவிட்டு சாயங்காலத்தில இருந்து ரூமுக்குள்ளேயே அம்மணமா சுத்திட்டு இருக்கேன்.

சித்ரா அதைப் படித்துவிட்டு கலகலவெனெ வாயை பொத்திக் கொண்டு சிரித்தாள். மகன் தன் மீது வைத்திருக்கும் காதலை நினைத்து பெருமிதம் கொண்டாள். அம்மாதான் உன் சாமானை நிறைய தடவை பாத்துடனேடா கண்ணா-ன்னு மனசுல நினைச்சுகிட்டாள்.

சித்ரா: அடப்பாவி, இப்படிலாம் ட்ரை பண்ணாத எதாவது படாத இடத்தில பட்டுடபோகுது. சரி அப்போ நீ ரெஸ்ட் எடு நாளைக்கு பேசுவோம் என்றாள்.

அர்ஜுன்: ஓகே ப்யூட்டி சீயூ டுமார்ரோ!! எனக்கும் வலிக்குது தூங்குனாதான் சரியாகும். பாய். குட் நைட்.

அர்ஜுன் லாக் அவுட் செய்தான்.

சித்ரா தன் நைட்டியை சரி செய்து கொண்டு போர்வையை இழுத்து மூடினாள்.

கொஞ்ச நேரம் கண்ணை மூடிக் கொண்டு படுத்திருந்தவள் மீண்டும் சாட்டை ஓப்பன் செய்து அர்ஜுன் அனுப்பியதை படித்தாள்.

‘ட்ரெஸ் கூட போட முடியலை, அதான் ஆயின்மென்ட் வாங்கி தடவிட்டு சாயங்காலத்தில இருந்து ரூமுக்குள்ளேயே அம்மணமா சுத்திட்டு இருக்கேன்’, ரெண்டு முறை படித்தாள் – அப்போ நைட்டு சாப்பாடு குடுக்க ருக்கு உள்ள போனாளே!!

சித்ராவுக்கு ஒரு நிமிடம் வியர்த்தது, எழுந்து சென்று தன் ரூம் கதவை திறந்தாள், அங்கே வராண்டாவில் இருக்கும் கயித்து கட்டிலில் ருக்குவை காணவில்லை.

தொடரும்.