மௌனி கதைகள் - ஒவ்வொரு போஸ்டும் ஒரு கதை! (46 கதைகள்)

[Mouni1]

பெண்டாட்டி காப்பாத்திட்டா! (T-20 குறுங்கதைகள்)

"சிங்கம், புலி, சிறுத்தை"

இது எதுக்கு நான் பயப்படுவேன் என்று கேட்கிறீங்களா? அட போங்க சார்! இதெல்லாம் சாது பிராணிங்க! எனக்கு என் பெண்டாட்டி மாலதிதான் டெர்ரர். அவள்தான் எனக்கு சிங்கம், புலி, கரடி எல்லாம். அவளை பற்றி நினைத்தாலே ஏனோ என் கை இப்படி நடுங்குது. நான் ரகசியமாக அவளை பற்றி ராட்சசி! பிசாசு! அடங்காபிடாரி என்று நினைத்தாலும் அவள் எப்படியோ கண்டுபிடித்து விடுவாள். என்னடா இது பெண்டாட்டியை பற்றி இப்படி கொல்கிறான் என்று பார்க்கறீங்களா? அவள் "சந்திரமுகி" பார்வையை பார்த்தா உங்களுக்கே கொஞ்சம் பயம் வரும்! எல்லாம் என் தலையெழுத்து!

என் இன்னொரு பிரச்சனை

"எனக்கு என் பெண்டாட்டியை தவிர வேறு எல்லாரும் அழகா தெரியறாங்க"

இந்த கன்றாவியை எங்கே போய் சொல்றது. ஒருவன் குடும்ப வாழ்வில் இருந்தும் கூட காமத்திலிருந்து விடுபடாமல் இருக்க முடியுமா? ஆம் என்னால் திருமணம் ஆன பின்னும் என்னால் காமத்திலிருந்து விடுபட முடியவில்லை. கனியில் துளை யிட்ட புழு, வெளியில் தெரியாமல் கனியைத் தின்றுகொண்டு இருப்பது போல, காமம் எப்போதும் என் உடலினுள் நெளிந்துகொண்டேதான் இருக்கிறது. காமத்தை எதிர் கொள்வதும் வெற்றிகொள்வதும் எளிதானதில்லை. எனவே எப்போதும் என் மனதில் நிரம்பி வழிவதெல்லாம் அடக்கப்பட்ட காம உணர்ச்சி தரும் எண்ணங்களும், அதன் விசித்திரக் கற்பனைகளுமே! என் மனதில் இருக்கும் காம சூறாவளி எப்போது கரையைக் கடந்து செல்லும் என்று சொல்லவே முடியவில்லை. ஆனால் என் காம உணர்சிகளுக்கு என் மனைவி எப்போதும் மதிப்பு கொடுத்ததில்லை!

ஒரு சமயம் பார்த்தால் பாவமாதான் இருக்கு! பாவம் மாலதி என்ன செய்வாள்? அவள் சிறு அசைவுகளைக்கூட வெளிப்படுத்த முடியாதபடி கலாசாரச் சூழல் அவளை கண்காணித்துக்கொண்டு இருக்கிறது. அவள் என்னை முத்தமிடுவதற்குக்கூட யோசிக்கும், மறுக்கும் ஒரு சராசரி இந்திய பெண்.

எப்போது அவளை அணுகினால் அவளுக்கு தலை வலிக்கும்! இல்லை அவளுக்கு ஏதாவது ஒரு பெண் சம்பந்தப்பட்ட உபாதை இருக்கும்! எப்போதும்

விளக்கை அணைத்துவிட்டவுடன் இருள் அறையைக் கவ்விக்கொண்டதும் அவள் உடல் கல் போல் இருக்க நானோ ஒரு ஆக்டோபஸ் போல அவளை பற்றிக்கொண்டு இச்சையைத் தீர்த்துக்கொள்வது போரடித்து விட்டது. கொஞ்சம் வித்தியாசமா நினைத்தால் - அந்த முழி! யப்பா! பேய் அடித்தா மாதிரி படுத்துக்கொள்வேன்.

எனவே கல்யாணம் செய்தும் பிரம்மச்சாரியா நான்?

இதை வைத்து பார்க்கும்போது பிரம்மச்சாரி ஆனால் இல்லறத்தான் என் நண்பன் ஆனந்தை பார்க்க மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறது. அவனுக்கு பெண்கள் என்றால் பிடிக்காது! பொதுவாகவே திட்டுவான். "தண்ணீர் அடித்தால்" மேலும் அதிகமாக திட்டுவான். ஆனால் அவனுக்கு இரவு தினம் ஒரு பெண் வேண்டும். வித்தியாசமான லொக்கேஷன்கள், பெண்கள், அனுபவங்கள் என்று அவனுக்கு என்னிடம் சொல்வதில் அவனுக்கு அதீத திருப்தி! படுபாவி இப்படி ஒரு நண்பன்! என்ன செய்யறது பெண்ணாட்டியா வாச்சதும் சரியில்லை - நண்பனா வந்ததும் சரியில்லை!

நண்பனை பார்க்க அவன் அறைக்கு சென்றேன். அவன் இருந்தது ஒரு பேச்சிலர் மேன்ஷன், பூட்டியிருந்தது! ஆனாலும் என் கையில் அவன் அறை சாவி எப்போதும் இருக்கும். எனவே கதை திறந்துக்கொண்டு போனேன்.

அறையை சுற்றி முற்றும் பார்த்தேன். சுவரெங்கும் ஆங்கில மற்றும் இந்தி நடிகைகள். கொடுத்து வைத்தவன். பாதி மார்பை வழியவிட்டு இருக்கும் மல்லிகா ஷெராவட், கவுனை பறக்க விடும் மர்லின் மன்றோக்கள், பரந்த மார்பை காட்டும் பமீலாக்கள் - சட்! ஒரு தடவை ஒரு மாலை மலர் காலண்டர் வாங்கியதற்கே என்னை நாலு நாள் மாலதி காய்ச்சினாள்.

அங்கிருந்த ஃபிரிட்ஜ் திறந்தேன். வரிசையாக பீர் பாட்டில். விஸ்கி பாட்டில்கள்! மீண்டும் மாலதி என் மனக்கண் முன்னால் வந்தாள். ஒரு தடவை ஒரு ஆஃபீஸ் விருந்தில் மற்றவர்கள் வற்புறுத்த நான் கொஞ்சமா பீர் அடித்தேன். வீட்டுக்கு வந்ததும் என் மூச்சை வந்து மாலதி கண்டு பிடித்தாள். வேட்டை நாய்கள் எல்லாம் அவளிடம் பிச்சை வாங்க வேண்டும். "பீர்தான்மா?" என்றதற்கு "அப்போ அதை ஏன் அந்த மாதிரி கடையில் விக்கறான்" என்று என்னை ஒரு பெரிய குடிகாரன் ரேஞ்சில் என் மாமனார் முன்னாடி மானத்தை வாங்கினாள் ராட்சசி!

சட்! மெல்ல பீர் எடுத்து குடிக்க ஆரம்பித்தேன். சுற்றி முற்றும் பார்த்தேன். ஆனந்த் எப்போதும் வெளி நாட்டு போர்னோகிராபி புத்தகம் வைத்திருப்பான். ஒன்றை எடுத்தேன். சே! என்ன அழகான பேப்பர்! மழ மழவென்று! மஞ்சள் அடிக்கும் நம் லோக்கல் புத்தகத்திற்கு ஆஹ்! பளபளப்பான பேப்பரை தடவியபோதே மாலதி அல்லாத ஒரு பெண்ணை தடவியது போல இருந்தது. அந்த புத்தகத்தில் ஒரு பொன்னிற கூந்தல் பெண் மார்பகத்தை காட்டிக்கொண்டு இருந்தாள். ஆஹ் இந்த படம் நல்லாயிருக்கு! ஒரு பெண் நீல நிற ஜீன்ஸ் போட்டுக்கொண்டு மார்பை காட்டிக்கொண்டு இருந்தாள். மீண்டும் மாலதி மனதில் வந்தாள். ஒரு தடவை அவள் போட்டுக்கொள்ள ஒரு ஜீன்ஸ் வாங்கிக்கொடுக்க - யப்பா! ஒரு ஆட்டம் போட்டாள் பாருங்கள்? எங்கள் தெருவில் எல்லாரும் வந்து வேடிக்கை பார்க்க நான் ஒரு மியூஸிய பொருள் போல உணர்ந்தேன்!

அங்கிருக்கும் சிடி போட்டேன். சட்! இங்கேயும் காமமா? ஒரு நீக்ரோ ஆறு அடி நின்றுக்கொண்டு இருந்தான். அவன் தடி? சாமானா அது. சட்டென்று கழுதை நினைவுக்கு வந்தது. கழுதை என்றதும் என் மனைவி மாலதியும் நினைவுக்கு வந்தாள். அந்த ஆண் தடியை இரண்டு பெண்கள் சப்பிக்கொண்டு இருந்தார்கள். அந்த வெள்ளை பெண் அவன் தடியின் நுனிப்பகுதியின் தோலை நீக்கி கோன் ஐஸ் போல சப்பிக்கொண்டு இருந்தாள். பார்க்க பார்க்க மனம் காமத்தில் மிதந்தது. அடிப்பாவி மாலதி! ஒரு தடவை சப்பு என்று அவளை கெஞ்சியதற்கு அவள் பார்த்த பார்வையை என்னால் இன்னும் பல ஜென்மங்களுக்கு மறக்க முடியாது. ரொம்ப கேட்டிருந்தால் துடப்பகட்டை எடுத்துக்கொண்டு என்னை தெருவில் துரத்தியிருப்பாள். ஏக்கத்தோடு இரண்டு பெண்கள் அந்த ஆணின் தடியை சுவைப்பதை பார்த்தேன்!

அப்போது ஆனந்த் வந்தான். என்னை பார்த்ததும் கேலியாக சிரித்ததை பார்த்ததும் பற்றிக்கொண்டு வந்தது!

"என்னடா சோகமா?" என்றான் என் கையில் இருந்த புத்தகத்தையும், வீடியோவையும் பார்த்து!

படுபாவி நல்லா குத்தறான். சில ரகசியங்களை நான் அவனுடன் பகிர்ந்துக்கொண்டதன் பலன் இது!

"நேத்து ஒரு லாட்ஜ் போனேன் மச்சி! சூப்பர்?" என்றான் உற்சாகத்துடன்!

ஆனந்த கடைந்தெடுத்த பாவி! இனிக்க இனிக்க பேசுவான்! அதிலும் என்னை உசுப்பேத்த அவன் மேலும் இனிக்க பேசுவான்.

பீர் + போர்னோ புத்தகம் + சிடி எல்லாம் சேர்த்து = ஆசை என்ற விதை என் மனதில் விழுந்தது. என் தண்டு வேறு எழுந்துக்கொண்டது. தூத்தெறி சமய சந்தர்ப்பம் இல்லாமல் என்று நினைத்துக்கொண்டே அதன் தலையிலேயே ஆனந்துக்கு தெரியாமல் அதன் தலையில் ஒரு தட்டு தட்டினேன்.

என் கஷ்டம் தெரியாமல் ஆனந்த் பேசிக்கொண்டே போனான்!

"சூப்பர் குட்டி மச்சி! எல்லாம் 18 வயசு! மலையாள குட்டிகள்" என்று அவன் சொல்லும்போது நான் ஏகமாக வழிந்தேன்.

"என்னடா போகலாமா?" என்று அவன் கிண்டலாக அவன் கேட்டதும் மனம் பேக் டூ நார்மல்.

"வேணாண்டா! ஏதாவது ரெய்ட்" என்று இழுத்தேன்.

"ஒரு மண்ணாங்கடியும் கிடையாது! வா போகலாம்?"

போனோம். லாட்ஜை அடைந்தோம். எனக்காக அவன் பணம் கொடுத்தான். படுபாவி மாலதி எப்போதும் என் பையில் 50 ரூபாய்தான் வைப்பாள்! அதற்கு மேலே இருந்தால் அவள் மூக்கில் எப்படியோ வேர்த்து விடும்.

"போடா! போய் எல்லாத்தையும் நிறைவேற்றிக்கொள்" என்று அவன் ஊக்கப்படுத்த அறையுள்ளே சென்றேன்.

போனால் - நச் என்று 18 வயது அழகி! நல்ல கலர்! தொட்டால் சிவக்கும்! ஆஹா! என் எல்லா விருப்பத்தையும் பூர்த்தி செய்துக்கொள்ளலாம் என்று அவளை லேசாக தொட்டேன்.

"ஏய்யா! நல்லா தொடு" என்று அவள் சிரித்தாள். ஆஹா என் இதய சுரங்கத்தில் இருக்கும் எல்லா விருப்பத்தையும் பூர்த்தி செய்துக்கொள்ள வேண்டும்!

"உன் பேர்" என்று தயங்கினேன்.

"மாலதி"

மாலதி என்ற பெயர் கேட்டதும் பேய் அடித்த மாதிரி இருந்தது. என் மனக்கண்ணில் மாலதி "சந்திரமுகி ஜோதிகா" மாதிரி "லாட்ஜுக்கெல்லாம் போக ஆரம்பிச்சிட்டயா" என்று கேட்பது போல இருக்க நான் உடனே அலறி அடித்துக்கொண்டு வீட்டுக்கு ஓடி வந்தேன். அலறிக்கொண்டு ஓடும் என்னை அந்த கேஸ் பார்த்த பார்வை மேலும் ஒரு வெட்கக்கேடு!

சற்று நேரத்தில் ஆனந்திடமிருந்து போன் வந்தது!

"மச்சி! லாட்ஜில் ரெய்டுடா! என்னை போலீஸ் கொத்திட்டிட்டான்! எப்படியாவது வந்து காப்பாத்துடா?"

ரெய்டா? அப்போ நான் கொஞ்ச நேரம் அங்கே இருந்தால்.... அடாடா! என் மனைவி காப்பாத்திட்டா!

முற்றும்

மௌனி

[Mouni1]

ப்ளேபாய்

"எப்படி மச்சி அனிதா கிட்டே மட்டும் வகையா மாட்டிக்கிட்டே?" என்று என்னை அதிசயமாக பார்த்தான் ராஜு! ராஜு என் நீண்ட கால நண்பன். ராஜு இப்படி கேட்டதன் காரணம் அவன் கையில் இருக்கும் என் திருமண அழைப்பிதழ்.

"ஏண்டா இப்படி கேட்கறே? எனக்கெல்லாம் கல்யாணம் ஆகக்கூடாதா?" என்றேன் சிரித்துக்கொண்டே!

"இல்லே நீதான் ப்ளே பாயாச்சே! உனக்கு கல்யாணம் கில்யாணம் எல்லாம் சரிப்பட்டு வருமா?" என்றான்.

உண்மைதான். சரிப்பட்டு வராது என்றுதான் இந்த கணம் வரை நினைத்துக்கொண்டு இருந்தேன். அதனால்தான் இதுவரைக்கும் கல்யாணம் என்ற கட்டுக்குள் எல்லாம் மாட்டிக்கொள்ளாமல் சுதந்தரமாக இருந்தேன். நான் ராகவன், வயது 26. ஒரு எக்ஸ்போர்ட் கம்பெனி நடத்தும் என்னை ஒரே வரியில் விமர்சனம் செய்யலாம் - நான் ஒரு ப்ளேபாய். என் சராசரி இந்திய கொள்கை ரொம்ப ஸிம்பிள். என் மனைவி மட்டும் கண்ணகியாய் இருக்கணும் ஆனால் மற்ற பெண்கள் எல்லாரும் மாதவியாய் இருக்க ஆசைப்படும் சராசரி கொள்கைதான் என் உயிர் நாடி. என் பிரதான வேலையே பெண்கள் பின்னால் போய்க்கொண்டு இருப்பதுதான்.

ரேஷ்மி
ராகிணி
பத்மினி

இதெல்லாம் என் சமீப கால ஆக்கிரமைப்புகள். எப்படி இவர்களை கவர்ந்தேன் என்றெல்லாம் தெரியவில்லை. காரணம் நமக்கு புரியாத சக்தியும் இருக்குமல்லவா? அந்த சக்திதான் பெண்கள் விஷயத்தில் எனக்கு நிறைய சலுகைகள் காட்டியது. ஆனால் என்னை வெறித்தனமாக தன் பின்னால் ஓட வைத்தது அனிதா மட்டும்தான். அனிதா ஒரு அரபுக்குதிரை. எந்த விதமான கட்டுப்பாட்டுக்கும் அடங்காத குதிரை. என் தந்திரங்கள் எல்லாம் அனிதாவிடம் தோற்றுப்போனது உண்மைதான். அனிதா வாட்ட சாட்டமாய் இருப்பாதால் சற்றே நமிதாவை நினைவு படுத்துவாள். அனிதாவிற்கு சற்றே நீண்ட முகம். வெண்மையான சருமம், மற்ற பெண்களை போலில்லாமல் கடுமையாக ஜிம்மிலும், மீதி நேரத்தை அழகு பார்லரில் செலவு செய்வதால் பார்த்தாலே பற்றிக்கொள்ளும் அளவிற்கு இருப்பாள். மார்பில் தொங்கும் சுருள் கூந்தல், திருத்தப்பட்ட புருவங்கள், ரூஜ் இல்லாமலும் இருக்கும் சிவந்த கன்னங்கள், சின்ன உதடுகள், சற்றே நீண்ட மூக்கு, பருத்த மார்பகங்கள், சிறுத்த இடை, பருத்த பின்னழகு என்று அவளை பார்த்த அடுத்த வினாடியே அவளிடம் மயங்கினேன். சட்! ஆனால் சுற்றியதுதான் மிச்சம். என்னை தொடக்கூட அனுமதிக்கவில்லை.

இது ப்ளேபாயான எனக்கு இழுக்கல்லவா? அனிதாவை கெஞ்சுவது முதல் மிரட்டுவது வரை பார்த்து விட்டேன். ஆனால் ம்ஹும் எல்லாம் கல்யாணத்திற்கு அப்புறம் என்று சொல்லி விட்டாள். ம்ஹும் தலைகீழாக நடந்தும் ஒன்றும் நடக்கவில்லை,

"என்னடா மன்மதா! திகைச்சி போயிட்டே! சொல்லு எப்படி மாட்டிக்கிட்டே?" என்றான் ராஜு.

"என்னவோ முயற்சி செஞ்சேன். கொஞ்சமும் மசியல! அதான் கல்யாணத்திற்கு ஒத்துகிட்டேன்" என்றேன்.

"அப்ப உன் கொள்கை என்னாவது?" என்று கிண்டல் அடித்தான்.

"அதெல்லாம் என் கொள்கை போகாது. எப்படியாக இருந்தாலும் அனிதாவை கல்யாணத்திற்கு முன்னாலேயே?"

"முன்னாலேயே?"

"என் கொள்கைக்கு பங்கம் வராமல் அனுபவித்து விட போகிறேன். என் குறி தப்பாது. கல்யாணம்தான் நிச்சயமாயிடிச்சில்லே! அப்புறம் என்ன?அனிதா ஒத்துப்பா!" என்று வில்லனாய் சிரிக்க

"நீயும் உன் கொள்கையும். உன்னை திருத்தவே முடியாதுடா" என்று ராஜு தலையடித்துக்கொண்டான்.

"நீ ஒண்ணுடா! கல்யாண ரிசப்ஷனுக்கு வந்துடு" என்று ராஜுவை தற்காலிகமாக அடக்கினேன். ராஜு கிடக்கிறான். அவன் சாமியார் கொள்கை எல்லாம் எனக்கு ஒத்து வராது. என் மேல் எனக்கு நம்பிக்கை அதிகம். என் கை அனிதா கழுத்தில் தாலி ஏறுவதற்குள் அவளை அனுபவித்து விட வேண்டும். என் கொள்கை என்னாவது? என் ஆண்மைக்கு விடப்பட்ட சவாலல்லவா? பார்த்துக்கொள்ளலாம்.

**

திருமண ரிசப்ஷன் நிகழ்ச்சி தொடங்கியது. ஆர்.கே கல்யாண மண்டபம் அமர்களப்பட்டது. முதலில் ரிசப்ஷன் பின் மறுநாள் காலை திருமணம்.

ரிசப்ஷனில் என்னருகில் அனிதா கழுத்தில் மாலையோடு கிக்காக நின்றுக்கொண்டு இருந்தாள். இன்று மிகவும் அழகாக இருப்பது போல பட்டது. அவளை பார்க்க பார்க்க எனக்கு காம போதை ஏறியது. எனக்கு இருந்த வேகத்தில் அவளை அங்கேயே சாய்ந்த்து அவள் புடவையை உருவி விட வேண்டும் போலிருந்தது. ஆனாலும் வேறு வழியில்லாமல் மற்றவர்களுக்காஜ என்னை கட்டுபடுத்திக்கொண்டேன். அனிதா யாரோ நண்பிகளுடன் பேசிக்கொண்டு இருந்தாள்.

அப்போது

"என்ன மாமா! எப்படியிருக்கீங்க" என்று ஒரு குரல் என்னை சீண்டியது. யாரது இது? என்று திரும்பி பார்த்தேன். நின்றுக்கொண்டு இருந்தது கீதா?

கீதாவா இது? சின்ன பெண்ணாக இருக்கும்போது எங்கள் வீட்டிற்கு வருவாள். அவளா இவள்? எவ்வளவு அழகாக வளர்ந்து இருக்கிறாள். என்ன ஒரு வளர்ச்சி! எல்லா பெண்களையும் விடாத கருப்புவாக துரத்தும் நான் என் சொந்தத்தில் உள்ள இந்த ரோஜாவை எப்படி விட்டு விட்டேன். அதுவும் எனக்கு முறையான ரோஜாவல்லவா? கீதாவை பார்க்க புத்தம் புதிய மலர் போல இருந்தாள். மெல்லிய காட்டன் புடவை, மெல்லிய சன்னமான துணி ஜாக்கெட்கூட அவள் அழகை கூடுதலாக காட்டியது. புடவை மடிப்பு நன்றாக தொப்புளிலிருந்து கீழே கட்டப்பட்டு இருந்ததால் அவளின் வெண்ணைய் வயிறும். சரேல் என்று குறுகிய மடிப்பு இல்லாத இடுப்பும், அவள் முழு பரிமாணத்துடன் இருந்த மார்பகங்களும் கீதாவை தேவலோக பெண்ணாக காட்சி தந்தது. பார்த்த நொடியிலேயே என் மனதை பறி கொடுத்தேன்.

"கீதாவா இது! நெகு நெகுன்னு" என்று வழிந்தேன்.

"இது வழிசலை எல்லாம் உன் எதிர்கால வீட்டுகாரம்மாகிட்டே வைச்சிங்க மாமா?" என்று சிணுங்கிக்கொண்டே நகர்ந்தாள். அவள் போகும் அழகையே ரசித்துக்கொண்டு இருந்தேன். கீதா ஒரு வெகுளி என்றும் அவளுக்கு உறவு என்று யாரும் இல்லை என் அம்மா உட்பட பலர் சொல்ல கேட்டிருக்கிறேன். ஆனால் இந்த வெகுளி இவ்வளவு அழகா? அவளை நினைக்கும்போதே என் வாயில் எச்சில் ஊறியது.

"ராகவ்!"

என்று கூப்பிட்ட அனிதா குரலில் நிஜ உலகிற்கு வந்தேன். நல்ல காலம் என் வழிசலை இவள் பார்க்கவில்லை போல! என் மனது கீதாவிடமிருந்து அனிதாவிற்கு தாவியது.

"அனிதா இன்னிக்கு 1 மணிக்கு கொஞ்சம் தனியா வா?" என்றேன் அனிதாவை யாருக்கும் தெரியாமல் இடித்துக்கொண்டே!

"ச்சீய் எப்பவும் இதே நினைப்பு! நான் மாட்டேன்பா! எல்லாம் கல்யாணத்திற்கு அப்புறம்தான்" என்று சிணுங்கினாள்.

"இல்லே நீ வரே" என்று வேண்டுமென்றே குரலில் உறுதியை கூட்டி சொன்னேன்.

"ம்"

அனிதா கொஞ்சம் மசிவது போல இருந்தது. விடக்கூடாது!

"சரியா ராத்திரி ஒரு மணிக்கு?" என்றேன்.

"எங்கே"

"முதல் தளத்தில் இருக்கும் ஸ்டோர் ரூமிற்கு" என்று கிசுகிசுத்தேன்.

ஏற்கனவே சில ஆராய்ச்சி செய்ததில் அந்த ஸ்டோர் ரூம் ஒரு தனித்து விடப்பட்ட ஆள் அரவாரமற்ற அறை என்று தெரிந்தது. அப்பாடா! அனிதா ஒத்துக்கொண்டு விட்டாள். மனம் விஸிலடித்தது.

ஒரு வழியாக கஷ்டப்பட்டு காலத்தை ஓட்டியதில் ஒரு வழியாக மேரேஜ் ரிசப்ஷன் நிகழ்ச்சி முடிவுக்கு வந்து கல்யாண மண்டபமும் ஒரு வழியாக அமைதியானது. ஆனால் எனக்கு உறக்கம் வரவில்லை. கடிகாரத்தின் ஒவ்வொரு முள்ளும் நகர்வது ஒரு யுகம் போல இருந்தது. மனதில் அனிதா ஓடிக்கொண்டு இருந்தாள்.

மணி 1.00 ஆனது.

பூனை போல எழுந்து அந்த ஸ்டோர் ரூம் பக்கம் மெல்ல நகர்ந்தேன்.

அப்போதுதானா பாழாப்போன கரெண்ட் போகவேண்டும். நல்லதுதான். மெல்ல ஆற்காட்டாரை வாழ்த்திக்கொண்டு இருளை தடவிக்கொண்டே இருந்தாலும் ஸ்டோர் ரூம் உள்ளே சென்று தாழிட்டேன். அனிதா வருவாளா?

இருளில் யாரோ ஸ்டோர் ரூமின் தரையில் படுத்துக்கொண்டு இருப்பது தெரிந்தது.

பரவாயில்லேயே அனிதா சொன்னபடி வந்து விட்டாளே? உண்மையிலேயே எனக்கு ஆச்சரியம்தான். எப்படியோ வந்து விட்டாளா?

"அனி" என்று மெல்ல கிசுகிசுத்தேன்.

"யாரு மாமாவா?" என்று கேட்ட குரலை கண்டு அதிர்ந்தேன். காரணம் குரலுக்கு உரிமையாளர் கீதா!

"என்ன மாமா நீங்க இங்கே?" என்று தூக்கத்தில் உடல் முறித்தாள். அவள் அப்படி உடல் முறிக்கும்போது அவள் ஜாக்கெட் ஊக்கு இரண்டு கழண்டு போகவே அவள் மார்பகத்தின் வெள்ளை பகுதி ப்ராவை விலக்கி வெளியே அப்பட்டமாக தெரிந்தது. அந்த மார்பகத்தை வெண்மை பகுதியை பார்த்தவுடனே எனக்கு உடம்பின் உஷ்ணம் ஏறியது. போதை அதிகமானது. என் தடி விறைத்துக்கொண்டது.

அவசரத்திற்கு கீதாவாக இருந்தால் என்ன? அனிதாவாக இருந்தால் என்ன? தேவை ஒரு பெண். அவ்வளவுதான்.

"நீ எங்கேடி இங்கே?" என்று மெல்ல என் கையை கீதா தோளில் வைத்து அழுத்தினேன்.

"இதெல்லாம் அனிதாகிட்டே வைச்சிக்க மாமா?" என்று வெகுளித்தனமாக சொன்னாள் கீதா. ஆனாலும் இவ்வளவு வெகுளித்தனமா?

ஆனால் என் கையை நீக்க அவள் எந்த முயற்சியும் செய்யவில்லை.

அந்த துணிச்சலில் "அதெல்லாம் வைச்சிக்கலாம்டி செல்லம்" என்று மெல்ல கீதா மேல் படர்ந்தேன். கீதா அழகு சற்று தூக்கலாகவே இன்று தெரிந்தது. இந்த மின்சார கட் இருளிலும் அந்த ட்ரேன்ஸ்பேரண்ட் புடவையில் அவள் அழகு இன்னும் பலமடங்கு அதிகமாக தெரிந்தது. அந்த புடவை வேறு அநியாயத்திற்கும் ட்ரேண்ஸ்பேரண்டாக இருந்ததால் உள்ளே கறுப்பு ஜாக்கெட், பாவாடை எல்லாம் பட்டவர்த்தனமாக தெரிந்தது.

"கவர்ச்சிக்கன்னி மாதிரி இருக்கே கீதா?" என்று என் உதட்டை அவள் முகத்தில் வைத்து அழுத்தேனேன்.

"சும்மா பொய் சொல்லாதீங்க மாமா" என்றாள் கீதா.

"ச்சீ! உண்மைதாண்டி செல்லம். சின்ன வயசில் அழுக்காக சுற்றிக்கொண்டு இருந்த பெண்ணா நீ! என்னமா வளர்ந்து இருக்கே? உன் தொடையில் இருக்குமே ஒரு சின்ன மச்சம். அது வளர்ந்துச்சான்னு பார்க்கலாமா?" என்று அவள் பாவாடையை தூக்கி தொடையை தடவினேன்.
"ச்சீய் மச்சம் கூட வளருமா மாமா?" என்றாள் அசட்டுத்தனமாய்!

"அதான் பார்க்கலாம்னு சொல்றேன்" என்று அவள் பாவாடையை தூக்கி சற்று அவள் தொடையை இறுக்கினேன். அடுத்த வினாடி அவள் என் இறுக்கமான அணைப்பில் இருந்தாள். வினாடிகள் கரைந்தன. கீதா விலகவில்லை. விலக்க மனம் வரலயா? என் சக்தி வேலை செய்கிறதோ? அவளிடன் சூடான, பெப்பர்மிண்ட் மணத்துடன் கூடிய மூச்சுக்காற்று என் கன்னத்தை தொட்டது. நாங்கள் இருவரும் மகுடி பாம்பு போல இருந்தோம். என் இதயம் படக், படக் என்று அடித்துக்கொண்டது. எங்கே அவள் வெகுளித்தனமாக எழுந்து வெளியே ஓடி விடுவாளோ என்று! நல்ல வேளை அப்படி எதுவும் நடக்கவில்லை.

கீதா மார்பு ஏறி இறங்குவதை என் மார்பு உணர்ந்தது. மெல்ல கீதா கன்னத்தில் மென்மையாக என் உதடுகளை பதித்தேன். கீதா உடம்பு சிலிர்த்தது. மெல்ல அவள் முதுகை வருடினேன். என்ன ஒரு வழ வழப்பான முதுகு. மெல்லிய தடவலில் கன்றுக்குட்டி போல சிலிர்த்தாள். அவள் மோவாயை பற்றி தூக்கி நிறுத்தியபோது அந்த இமைகளை படபடவென அடித்துக்கொண்டது. இந்த இருளில் கூட அவள் கண்கள் பளபளவென்று இருந்தது. அந்த பளபள கண்களும் ஈர உதடுகளும் மனதை கொள்ளை கொண்டது. அப்போது கீதா க்ளுக் என்று சிரித்தாள்.
"என்ன மாமா அனிதா மாதிரி இருக்கேனா? அப்படி பார்க்கறீங்க!"

"ச்சீய்! இப்ப போய் அவளை பத்தி ஞாபகப்படுதிட்டு!" என்று தாவி அவளை அணைத்தேன்.

கீதா கன்னம், முகம், நெற்றி எல்லாம் முத்த மழை பொழிந்தேன். என் உதடுகள் கீதாவின் உதட்டை கவ்விக்கொண்டது. மெல்ல என் நாவை அவள் வாயில் விட்டு அவள் நாக்கை அழுத்தியதில் எச்சில் பரிமாற்றம் அமர்க்களமாகவே நடந்தது, மெல்ல என் கன்னம் அவள் கன்னத்தோடும், என் உதடுகள் அவள் உதடுகளோடும் உராய்ந்தது. முதல் முறையாக ஆண் ஸ்பரிசத்தில் கீதா மகுடி பாம்பாக மயங்கி கிடந்தாள். மெல்ல அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டுக்கொண்டே அவளை இறுக்கி அணைத்தேன்.
அவள் உதடுகளை பிரித்து அவள் நாக்கை மென்மையாக கவ்வினேன்.

என் கைகள் மெல்ல அவள் புடவை தலைப்பை சரித்தது. மெல்ல என் கைகளை அவள் ஜாக்கெட்டினுடே விட்டி ஒவ்வொன்றாக அவள் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை கழட்டினேன். மெல்ல அந்த கை படாத எலுமிச்சை மார்பகங்களை பற்றி அழுத்தினேன். பனிமலை தொட்டது போல அவள் உடம்பு சிலிர்த்தது. மெல்ல அவள் ஜாக்கெட் மற்றும் ப்ராவை கழட்டி என் உதட்டை அவள் மார்பகத்தின் மேல் வைத்து அழுத்தினேன். மெல்ல என் உதடுகள் அவள் நிர்வாண மேல் உடம்பின் எல்லா இடத்திற்கும் பயணமானது. என் கைகள் அவள் உடம்பின் ஒவ்வொரு இன்ச் பகுதிகளையும் அனுபவித்து கசக்கியது. மெல்ல அவளும் மயங்கி முனக ஆரம்பித்தாள். கீதாவின் மேனி அழகை அணு அணுவாக ரஸித்துக்கொண்டு இருந்தேன். என் அழுத்தமும் அதிகமாகிக்கொண்டே போனது. சற்றே வேகமாக கசக்கினேன் போல!

"வலிக்குது மாமா?"

பதில் எதுவும் சொல்லாமல் என் கைகள் அவளின் எலுமிச்சை மார்பகங்களை, கை படாத கனிகளை கசக்க ஆரம்பித்தேன். அந்த கனிகளை மெல்ல உயர்த்தி முத்தமிட்டான். என் நாக்கு அவள் பழுப்பு நிற முலைகளை உறிஞ்ச ஆரம்பித்தது. மெல்ல அவள் இரு மார்பகங்களையும் மாறி மாறி உறிஞ்சி அனுபவித்துக்கொண்டு இருந்தேன்.

நான் உறிஞ்ச உறிஞ்ச அவள் உடல் இறுக ஆரம்பித்தது. மெல்ல சப்பிக்கொண்டே என் மற்றொரு கையால் அவள் பாவாடை நாடாவை தேடினேன். மெல்ல அவள் பாவாடை நாடைவை கழட்ட அது அவள் காலடியில் விழுந்தது. மெல்ல என் உடைகளையும் கழட்ட ஆரம்பித்தேன்.
சிறிது நேரத்துக்குப் பின் மெதுவாக நானும் அவளும் முக்கிய கட்டத்தை நெருங்கி விட்டோம் என் உணர்ந்தேன். அவள் ஈரம் சொதசொதக்கும் பெண்மையை தடவினேன். முதல் முறையாக என் ஆண்மையை அவள் கன்னி பெண்மையில் வைத்து அழுத்தினேன்.

என் அழுத்தம் தாங்காமல் அவள் "ஆஆஆஆஹ்" என்று கத்த ஆரம்பித்தாள்.

"காலை விரி"

மெல்ல நானே அவள் கால்களை அகட்டி அவளை ஆட்கொண்டேன். அவள் தொடை பிரியும் இடத்தில் அமர்ந்தான். லாவகமாக அவள் பெண்மையை பிரித்து என் ஆண்மையை வைத்தான். லேசாக என் இடுப்பை அசைத்து அட்ஜெஸ்ட் செய்தேன். பின் மெதுவாக என் வேகத்தை கூட்டினேன்.

'ஆஆஆஆ ஆன்ஹ்" என்று அலறினாள்.

அது வலியல்ல இன்ப வெறி என்றுதான் உணர்ந்தேன்.

"மாமா நிறுத்தாதீங்க! ம்ம்ம்ம்ம் ஆஆஆஆஆம்ம்" என்று அவள் முனக ஆரம்பித்தாள்.

அவள் நீண்ட தொடைகளையும் பருத்த குண்டிகளையும் தடவிக்கொண்டே மெதுவாக என் ஆண்மையை அவள் பெண்மையில் மெல்ல மெல்ல விட்டேன். சற்று நேரம் கழித்து என் 9 அங்குலக் கோல் அவள் பெண்மையில் கரெக்டாக லாக் ஆகியது. அவள் ஏற்கனவே உச்சம் எய்தியதால் அவள் பெண்மை நிறையவே கொழகொழப்பாக இருந்தது. மெல்ல என் இடுப்பை அசைக்கத் தொடங்கினேன்.

"ம்ம்ம்ம்ம்" என்று அவளிடமிருந்து ஒரு முனகல் சத்தம். எங்கள் இரு நிர்வாண உடல்கள் பின்னிப் பிணைந்தன. என் முகமெங்கும் முத்த மழை பொழிந்தாள். நானும் கீதாவை என் முத்த மழையால் குளிப்பாட்டினேன்.

இறுதி கட்டத்திற்கு வந்து விட்டதை உணர்ந்தேன்.

அவள் காலை அகட்டி விரித்து நான் மிருகத்தனமாக தொடர்ந்து இயங்கினேன். மிருகத்தனமாக புணர்ந்ததில் என் தண்டு சில நிமிடத்தில் வெந்நீரை கக்கியது. மெல்ல களைத்து அவள் மேல் அப்படியே சாய்ந்தேன்! மனமெல்லாம் பரவசம் கீதாவின் கன்னித்தன்மை பறித்ததில்! இந்த பரவசம் மீண்டும் என் படுக்கைக்கு வந்து நித்திரையில் மூழ்கும் வரை இருந்தது!

*******************

மறுநாள் திருமணம்.

திருமணம் முழுதும் என்னை பார்த்து வெட்கப்பட்டுக்கொண்டு இருந்தாள் அனிதா! ஓடி ஓடி கல்யாண வேலை செய்த கீதாவை பார்க்க எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. இப்படியும் ஒரு வெகுளிப்பெண் இருப்பாளோ?

மெல்ல நான் ஏங்கிய அனிதாவுடனான முதலிரவும் வந்தது!

எத்தனை கால ஏக்கம். எவ்வளவு ஏங்க வைத்து விட்டாள் இவள். மெல்ல என்னை நோக்கி வந்த அனிதாவை இழுத்து அவளை இழுத்து கட்டி பிடித்தேன்.

'பொறுமையா பண்ணலாம்லே" என்று அனிதா சிணுங்கினாள்.

"முதலிரவாச்சே! எவ்வளவு என்னை உன் பின்னால் ஓடவிட்டே!" என்றேன்.

"முதலிரவா? உண்மையை சொல்லனும்னா இது நமக்கு இரண்டாவது இரவு" என்றாள் க்ளுக்கென்று!

"படுபாவி! என்னடி சொல்றே" என்றேன் ஒன்றும் புரியாமல்.

"பின்ன நேத்திக்கு ராத்திரி 1.00 மணிக்கு வரச்சொன்னீங்கயில்லே"

"ஆமாம் சொன்னேன்"

"நான் நல்லா தூங்கிட்டேன். தூக்கம் விழித்து பார்த்தால் மணி 2.00. உங்களை நினைச்சா பாவமா இருந்தது. அதனாலே"

"அதனாலே"

"அப்புறம் ஸ்டோர் ரூம் வந்தா ரொம்பதான் பிகு பண்ணிங்க முதல்லே! பாழாப்போன கரெண்ட் வேறு இல்லே! அப்புறம் அப்புறம்தான் எல்லாம் முடிஞ்சதே! இப்ப சொல்லுங்க இது ரெண்டாவது இரவுதானே " என்று வெட்கப்படும் அனிதாவை பார்த்தேன்.

யாரோ என் காதில் குலுங்கி குலுங்கி சிரிப்பது போல இருந்தது.

முற்றும்
மௌனி

[Mouni1]

மனசுன்னா அப்படித்தான் (T20 - குறுங்கதைகள்)

குளிருக்கு பயந்து மேகங்களை போர்வையாக போர்த்தி இருந்த கதிரவன் மெல்ல எட்டிப்பார்க்கும் காலை வேளை! அலாரம் தலையில் தட்டி விட்டு மணி பார்த்தபோது மணி 5.00. தனியாக ஒரு ப்ரஸ் வைத்துக்கொண்டு இரூந்ததால் ராஜுவாகிய எனக்கு தினமும் இந்த அதிகாலை விழிப்பு பழக்கமாகி விட்டது. என் கை தன்னிச்சையாக கட்டிலின் பக்கத்தில் தட்டி பார்க்கும்போதுதான் மாலதியை அவள் அம்மா வீட்டில் விட்டுவிட்டது நினைவுக்கு வந்தது. மாலதி என் மனைவி. அரேஞ்ச்ட் மேரேஜ். இரண்டு வருடம்தான் ஆனது! ஆனால் என்ன கொஞ்சம் லேட் மேரேஜ் -திருமணத்தின்போது எனக்கு வயது 40. மாலதிக்கு 35. அதனால் இப்போதுதான் மாலதி கருவுற்றிருந்தாள். அது சம்பந்தமாக ஏதாவது ஒரு பிரச்சனை மாலதிக்கு வந்துக்கொண்டே இருந்தது. மருத்துவர்களாலும் பிரச்சனையை சரியாக கண்டு பிடிக்க முடியவில்லை. அதனால் அவளை சென்னையிலேயே இருக்கும் அவள் பிறந்த வீட்டில் விட்டு விட்டேன்.

எழுந்து கொட்டாவி விட்டேன். மனதில் நேற்று பார்த்த நீல படம் நினைவுக்கு வந்தது. யம்மா! ஒரு மணி நேரம் அதை பார்த்ததில் எவ்வளவு இளமையை விறையம் செய்து விட்டோம் என்று புரிந்தது. ஏனோ இந்த வயதிலும் எனக்கு காம நினைவுகளுக்கு குறைவில்லை. இன்னும் சொல்லப்போனால் அதிகமாகி இருந்தது. அதை அடக்க முயல அவைகள் இன்னும் அதிகரித்தது. காமம் என்பது அலை போல! மாறி மாறி மனதில் அலை அடிக்கும்போது வரும் அவை எழுப்பும் இன்ப அவஸ்தை இருக்கிறதே! பெருமூச்சு விட்டேன். மாலதிக்கு அடிக்கடி ஏதாவது ப்ராப்ளம் வரும். அவளை தொடப்போனாலே அவள் ஏதாவது பிரச்சனை சொல்வாள். கடைசியாக இந்த பிரசவம்! ஆனால் இப்படியே எத்தனை நாள் போவது? மாதக்கணக்காக! சட்! காலையில் இதை பற்றி நினைக்ககூடாது என்று நினைத்துக்கொண்டே வேலைக்கு கிளம்பினேன்.

ப்ரஸுக்கு போகும்போது மாலதி மீண்டும் நினைவுக்கு வந்தாள். மாலதி நல்ல அழகிதான். எங்கள் வீட்டு பக்கத்தில்தான் அவள் வீடு! ஐந்தரை அடி சந்தன மரம். சற்றே வட்டமான முகம். சந்தன நிறம். பூரிக்கும் இளமை! சட்! மீண்டும் என் மனதில் காமம் எழுந்தது.

இப்படித்தான் வாழ வேண்டும் என்று மனம் நினைக்கிறது. ஆனால் வாழ முடியவில்லை! இது என்ன இன்ப அவஸ்தை! இது என்ன போராட்டம்? மனம் பல முறை மற்ற பெண்களுக்கு தாவி இருக்கிறது. ஆனால் இது வரை எந்த தவறும் செய்யவில்லை! காரணம் ஒரு வேளை அதற்கான வாய்ப்பு கிடைக்காததாலா? பட்டினிக்கும், விரதத்திற்கும் வித்தியாசம் உள்ளதல்லவா?

ப்ரஸை அடைந்தவுடன் என் ப்ரஸைல் வேலை செய்யும் கந்தசாமி கண்ணில் அகப்பட்டான். அவனுடன் ஏதோ ஒருவர் பரட்டை தலையுடன் அழுக்கு வேஷ்டி, சட்டையுடன் பேசிக்கொண்டு இருந்தான்.

"கந்தசாமி" என்று குரலை எழுப்பினேன்.

"சார் வந்துட்டார்" என்று பரபரப்புடன் கந்தசாமி சொல்ல அந்த பரட்டை தலையன் கிளம்பிவிட்டான்.

"என்ன கந்தசாமி...யாரவன்" என்று கேட்டேன்.

"அது ஒன்னுமில்ல சார்?" என்று தலையை சொறிந்தான்.

"சொல்லு கந்தசாமி" என்றபோது

"நேத்து கமலா லாட்ஜில் ஒரு பிரச்சனை சார்" என்றவனிடம் ஏதும் பேசாமல் அனுப்பி வைத்தேன்.

கமலா லாட்ஜ்! நிறைய தடவை கேள்விப்பட்டுள்ளேன். கற்பை குறைந்த விலைக்கு விற்கும் லாட்ஜல்லவா? மனதில் மீண்டும் காமம் எட்டி பார்த்தது. போகலாமா? வேண்டாமா? இந்த எண்ணங்களே வாதி, பிரதிவாதிகள் என்று என் மனமே ஒரு நீதி மன்றம் போலாகிவிட்டது. மனமென்ற நீதி மன்றத்திலேயே மாறி மாறி எண்ணங்கள் அடித்துக்கொண்டது! மாலதிக்கு துரோகம் செய்யலாமா? வேண்டாம் என்று நினைத்த அடுத்த வினாடி மற்றொரு குரல் போனால் என்ன தவறு என்று கேட்டது.

கடைசியில் "கந்தசாமி ப்ரஸை பார்த்துக்க" என்று சொல்லிவிட்டு கமலா லாட்ஜை நோக்கி சென்றேன். மனம் குறுகுறுத்தது. காலை வேளை! லாட்ஜில் கூட்டமில்லை. அந்த லாட்ஜில்ஒரு அறையில் சினிமாவில் காண்பிப்பதை போலவே ஒருவன் பான் பராக்கை வாயில் குதப்பியபடியே இருந்தான்.

என்னை பார்த்ததும்

"வாங்க ராஜு ஸார்! என்ன இந்த பக்கம்" என்றான், இவனுக்கு என்னை எப்படி தெரியும். நான் இவனை பார்த்ததேயில்லையே? முன்னால் இது போல லாட்ஜுக்கெல்லாம் சென்றதில்லை. என் குரல் கொஞ்சம் கம்மியது! இதயம் படபடவென்றது. லேசாக வியற்வை. வந்து வந்து என்று இழுத்தேன். எனக்கே என் நிலைமையை நினைத்து பரிதாபமாக இருந்தது. என் சூழலை பார்த்து அவனுக்கே புரிந்திருக்கும்.

"அதான் வந்துட்டீங்களே ராஜு ஸார்! சொல்லுங்க ஏதாவது ஐட்டம் வேணுமா?" என்று சிரித்தான்.

கஷ்டப்பட்டு "ம்" என்றேன். சொல்லி முடிக்க நேரம் ஒரு யுகம் போல தெரிந்தது.

உடனே கை தட்டினான். ஆறு பெண்கள் சூழ்ந்துக்கொண்டார்கள். அளவுக்கு மீறிய பவுடர், செண்ட், மல்லிகை மணம். ஒரு பெண் ரொம்ப ஸெக்ஸியாக இருந்தாள். ஒரு ஐந்தரை அடி இருக்கும். ஜாக்கெட் கொஞ்சம் கீழே இறங்கி இருந்தது. அவள் தலை முடி கலைந்து இருந்தது. நல்ல கலர். பரந்த நெற்றி, பெரிய கண்கள். அவள் மூக்கிறகு கீழே இருக்கிற அந்த மச்சம் அவள் அழகை கூடுதலாக காட்டியது. உதட்டை சுழித்துக்கொண்டு இருந்தாள். கண்களில் லிட்டர் லிட்டராய் போதை!

"கூட்டிட்டு போ ராஜு ஸாரை" என்றான் அவன் நான் அவளையே உற்று பார்ப்பதை வைத்து! கடைசி வரைக்கும் அவன் யார்? அவனுக்கு என்னை எப்படி தெரியும் என்று கேட்கவேயில்லை!

நான் அவள் பின்னால் மந்திரித்தாற் போல நடந்தேன்.

சின்ன அறை! சுவற்றில் ஏராளமான நடிகைகள் அரையும் குறையுமாக இருந்தார்கள்! சின்ன கட்டில்! மூலையாக ஒரு அகர்பத்தி!

"ரேட் தெரியுமா?" என்றாள்.

பாக்கெட்டில் நிறைய பணம் இருந்தது. எனவே பிரச்சனையில்லை. அவளை உற்று பார்த்தேன். மாலதியில்லாமல் பல மாதமாக என் உடலுக்கு சரியான தீனி இல்லை!

அவளை தள்ளி அவள் மழ மழவென்று இருந்த அவள் உடல் மீது நான் படுத்ததும் எனக்கும் ஆசை ஆசை தீ பரவியது, என் மனது ஊனத்துக்கும் மருந்து இவள்தான். இதை நினைக்கயில் என் ஆயுதம் இரும்பு குழாயை போல கம்பீரமானது.

அவள் இரு காது மடல்களையும் என் இரண்டு கைகளால் முத்தமிட்டு ஆரஞ்சு சுளையை உறிஞ்சுவது போல மெல்ல மெல்ல அவள் உதட்டை உறிஞ்சினேன். அப்படியே அவள் வாயினுள் என் நாக்கை நுழைத்து அவள் எச்சிலை ருசித்து பருகிவிட்டு அவள் இளநீர் முலைகளை அழுத்தி அழுத்தி பிசைந்து அதில் வாயை வைத்து உறிஞ்ச ஆரம்பித்தேன். விலைமகள். அமைதியாக இருந்தாள்.

'ஆங்க்க் சீக்கிரம் ஸார்" என்றாள்.

அவள் ஜாக்கெட்டை கழட்டினேன், உள்ளே ப்ரா எல்லாம் போடவில்லை. அவள் மார்பகங்கள் இளம் முயல்குட்டிகளை போல வெளியே வந்து விழுந்தது! அவள் கண்ணில் போதை! அவள் மார்பை பிசைந்தபோதுதான் அதன் பரிமானம் முழுதுமாக எனக்கு தெரிந்தது. பெரிய அடங்காத சதைக்கோளம். உதட்டிலிருந்து சட்டென முகத்தை எடுத்து அப்படியே கீழே இறங்கி அவளது கனத்த மார்பின் ஒன்றில் பதித்தேன். அதை கவ்வி பிடித்து அதன் மென்மையை அறிய முடியாமல் தினறி அவள் மார்பை பக்குவமாக எடுத்து என் வாயில் வைத்துக்கொண்டேன்.

"எவ்வளவு தரூவீங்க சார்"

"நீ எதிர்பார்க்கிறத்துக்கு மேலே தறேன்" என்று அவள் மார்பை நன்றாக பிடித்து கசக்க ஆரம்பித்தேன். பெரிய மார்பகங்கள். மைதா மாவு போல மென்மையாக...பஞ்சு மூட்டை போல! மார்பக முலைகள் பெரியதாக இருந்தது. அந்த கறுப்பு திராட்சியை லேசாக என் கையால் திருகினேன். மெல்ல அவள் மார்பகத்தை தூக்கி லேசாக முத்தமிட்டேன்.

மெதுவாக அவள் பாவாடையை மேலே உயர்த்தினேன். அவள் தொடைகள் பளீரென்றிருந்தது! அந்த வழவழப்பான தொடைகளை நன்றாக தேய்த்து விட்டேன். சற்று நேரம் அவள் அரை நிர்வாணத்தை நிதானமாக நான் மெல்ல குனிந்து அவள் தொப்புளில் நாவை வளைத்து சுற்றிலும் கோலம் போட்டு அவள் பின்புறம் என் கையை கொண்டு அவள் பட்டக்ஸை பிடித்து விட்டு மெதுவாக மஸாஜ் செய்துக்கொண்டு அவள் மென்மையை உணர்ந்துக்கொண்டு இருக்கும்போதுதான்

செல்போன் அலறியது!

சட் இந்த சமயத்தில் யார்? ஆனால் என் கண்கள் அந்த செல்போனை பார்த்தது.

ஆ! ஹாஸ்பிட்டலிலிருந்து....

எடுத்தேன்!

"மாப்ளே! மாலதிக்கு குறைப்பிரசவம் டேஞ்சராம்பா! மாலதி உயிருக்கு ஆபத்தாம்பா! டாக்டரெல்லாம் என்னென்னவோ சொல்றாங்க! உங்க மாமா வேறு இல்லை! உடனே வாங்க மாப்பிள்ளை" என்றது மாமியார் குரல்!

அலறி எழுந்த என்னை அந்த பெண் அதிசயமாக பார்த்தாள். வேகமாக பேண்ட், சட்டை போட்டுக்கொண்டு எழுந்து ஓடினேன். எழுந்து ஓடும் என்னை அதிசயமாக பார்த்தனர் அந்த "பெயர் தெரியா" விலைமகளும், லாட்ஜ் ஆளும்.

மை காட்! மாலதிக்கு ஆபத்தா? மறந்து போன தெய்வங்கள் எல்லாம் உடனடியாக நினைவுக்கு வந்தனர். ஒரு வேளை நான் இப்படி தவறு செய்ய துணிந்ததால்தான் இப்படி எனக்கு தண்டனையா? ச்சீய் இது காக்காய் உட்கார பனம்பழம் விழுந்த கதைதான் என்றாலும் மனது என்னவோ மாலதியின் நிலமைக்கும் நான் செய்ய துணிந்ததற்கும் தொடர்பு இருப்பது போல காட்டியது. அது என் குற்ற உணர்ச்சியை அதிகப்படுத்தியது.

வேகமாக ஆஸ்பிட்டல் அடைந்தேன். மனதுக்குள் ஆண்டவனே இது போல மறுபடியும் செய்ய மாட்டேன்பா! என்று அலறினேன். ஆஸ்பிட்டலில் நுழைந்ததும் அங்கே என் மாமியார் நின்றுக்கொண்டு இருந்தார்கள்.

"மாப்பிள்ளை! மாலதிக்கு பிரச்சனையில்லாமல் பிரசவம் ஆயிடுச்சி! நடுவிலே என்னென்னவோ டாக்டர்கள் சொல்லி பயமுறுத்திட்டாங்க! ஆண்டவன் புண்ணியத்தில் உங்களையே உறிச்சு உங்களுக்கு பையன் பிறந்திருக்கான்"

என்றதும் மனம் பரவசமாகியது. வேகமாக ஓடிச்சென்று அந்த பிஞ்சு குழந்தையை எடுத்து கொஞ்ச ஆரம்பித்தேன். மை காட்! என்ன தவறு செய்ய இருந்தேன். பிரசவ வலியில் மனைவி இருக்கும்போது நான் லாட்ஜில்! சட்! என் மீதே எனக்கு வெறுப்பு வந்தது. இனிமேல் இதுபோல தப்பெல்லாம் செய்ய மாட்டேன்டா என்று பிஞ்சு குழந்தையின் கைகளை பிடித்துக்கொண்டு நினைத்துக்கொண்டேன்!

அப்போது செல்போன் மீண்டும் அலறியது!

"ஸார் என்ன சொல்லிக்காம கொள்ளாம ஓடிட்டீங்க! அந்த பார்ட்டி பிடிக்கலயா? அதுக்கென்ன இன்னொன்னு இருக்கு! எப்ப வறீங்க" என்றான்.

மனதை கட்டுப்படுத்த முடியாதவன் என்ன மனுஷன். நான் குழைந்தையையும், உறங்கிக்கொண்டு இருக்கும் மாலதியையும் பார்த்தேன்.

"நாளைக்கு நிச்சயம் வறேன்" என்றேன் மெதுவாக!

முற்றும்
மௌனி

[Mouni1]

மாமா. மாமா (T20 - குறுங்கதைகள்)


என் முன்னால் உட்கார்ந்திருக்கும் என் தூரத்து மாமா ராமனை திருப்பதி வெங்கடாலச்சபதி போல பயபக்தியாக பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன். என் பெயர் ஆனந்த். என் மாமா மிலிட்டரியில் இருந்தவர். ஆனால் மாமாவை பயபக்தியாக பார்த்ததற்கு காரணம் அதுவல்ல. அவருக்கு இருக்கும் இரண்டு அழகான பெண்கள்தான். பெரியவள் அம்பிகா, 20 வயது அழகி. அவளை திருமணம் செய்ய எனக்கு ரொம்ப ஆசை. இளையவள் 19 வயது ராகினி. அவளும் நல்ல அழகிதான். அந்த ரெண்டில் ஒன்று திருமணம் செய்துக்கொள்வது சென்னையில் ஒரு கம்பெனியில் சிறு வேலை செய்யும் பட்டதாரியான எனக்கு என் நெடுநாள் ஆசை. எனக்கு ஒன்று கல்யாணம் செய்துக் கொண்டால் மற்றொன்று இலவசம் என்றாலும் சம்மதம்தான். ஹி ஹி ரொம்ப வழியறனே. அப்படி நினைத்தால் பரவாயில்லை.

என்னை பார்க்கும் நிறைய பேர் அப்படித்தான் நினைக்கிறார்கள். அதனால் தான் இந்த சனிக்கிழமை காலையில் மாமாவை சென்னையில் இந்த ஹோட்டல் ரத்னா பவனில் பார்த்தவுடன் பயபக்தியாக அவர் முன்னால் உட்கார்ந்து விட்டேன். மாமா மாதத்திற்கு ஒரு தடவை சொந்த ஊர் தஞ்சையிலிருந்து சென்னைக்கு வருவார். எப்படியோ எனக்கு வழக்கமாக டிமிக்கி கொடுக்கும் அவரை இன்று பிடித்து விட்டேன். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மஸாஜ் செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டேன். ஆனால் மாமா என்னுடன் பேசிக் கொண்டே அவ்வப்போது பார்வையை வெளியே செலுத்திக் கொண்டு இருந்தது புதிராக இருந்தது. ஏன் அப்படி என்று நினைத்துக் கொண்டு இருந்தேன். ஒருவேளை இப்போதெல்லாம் அவருக்கு என்னை பிடிக்கவில்லையா? இது டேஞ்சராச்சே. எனவே தொடர்ந்து பேச்சுக்கொடுத்துக் கொண்டு இருந்தேன்.

"ரொம்ப புதுசு" என்று சொன்ன ராமனை கேள்விக்குறியோடு பார்த்தேன். பின் அவர் பார்வை சென்ற பக்கத்தை பார்த்ததும் திடுக்கிட்டேன். காரணம் அங்கே ஒரு இளம் பெண் நின்று கொண்டு இருந்தாள். கல்லூரிப்பெண் போல. நல்ல ஆறு அடி உயரம் இருப்பாள். இப்போதுதான் தலைக்கு குளித்திருப்பாள் போல. அந்த ஸன்ஸில்க் பட்டு கேசம் பார்க்க ரம்யமாக இருந்தது. ஆனாலும் இந்த 60 வயது கிழத்துக்கு தேவையா இதெல்லாம்? என்று நினைத்துக் கொண்டேன். என் பார்வை அங்கே பார்த்ததை மாமாவும் பார்த்தார். அவர் முகத்தில் புன்முறுவல்.

"நல்ல கலர்?" என்ற அவரை பார்த்த எனக்கு பக்கென்றது. அடப்பாவி? ஒரு வேளை என்னை சோதிக்கறாரா? ஒரு 23 வயது இளைஞனுடன் ஒரு 60 வயது மாமா பேசும் பேச்சா இது? ஆனாலும் மனதை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. மீண்டும் என் பார்வை அங்கே போனது. ஆஹா. சும்மா சொல்லக்கூடாது. உண்மையிலேயே நல்ல கலர்தான். அந்த பெண் நின்றுக் கொண்டு இருந்த தூரம் குறைவுதான் என்பதால் அவள் அழகை நன்றாக உணரமுடிந்தது. நல்ல சிவந்த நிறம். சுண்டினால் ரத்தம் வரும் போல. அவள் கழுத்தில் நீல பாம்புகள் ஓடிக் கொண்டு இருந்தது. நல்ல கலர்தான். ஆனாலும் மாமா ஏன் என் முன்னால் இப்படி ஓப்பனா சைட் அடிக்கறார். அதுவும் 20 வயதுக்குள்ளே இருக்கும் பெண்ணை இப்படி என் முன்னாலேயே? ம்ம்ம்ம்ம் பெண் என்றால் எல்லாரும் மயங்குவார்கள் போல. என்று நினைத்துக் கொண்டு இருக்கும்போது

"ஆனந்த், முன்னாடி பார்த்தயா?" என்று மாமா சொன்னவுடன் பக் என்றது. வயிற்றை யாரோ கவ்விக் கொண்ட மாதிரி இருந்தது. காஃபி குடித்துக் கொண்டு இருந்த எனக்கு புரை ஏறிக் கொண்டது. மை காட். அதனால்தான் இந்த ஆள் நான் ஹோட்டலில் உட்கார உள்ளே போகுலாம் என்று சொல்லும் போது கூட இங்கேயே உட்காரலாம். என்று சொன்னாரா? ஆனாலும் இந்த பெண் என்னையும் இப்போது கவர ஆரம்பித்து விட்டாள். ஆம். ரோஸ் கலரில் புடவை கட்டிக் கொண்டு இருந்தாள். அதற்கேற்ப மேட்சாக ஸ்லீவ்லெஸ் ஜாக்கெட். நல்ல பெரிய கண்கள். அதில் வேறு கண் மை போட்டுக் கொண்டு இருந்ததால் கண் இன்னும் பெரியதாகவே இருந்தது. கண் மற்றுமா பெருசு.

எல்லாம் பெருசாகத்தான் இருந்தது. நல்ல ஆப்பிள் கன்னம். தலைக்குழல் கொத்தாக அவள் முகத்தில் விழுந்து அதை அவள் அவ்வப்போது பின்னால் தூக்கி விடுவது பார்க்க அம்சமாக இருந்தது. அவள் மார்பகத்தை திமிறிக் கொண்டு இருந்தது இளமை. ஜாக்கெட்டை தைத்தவன் நன்றாக தைத்து இருந்தான். அந்த"U" சற்று இறங்கியிருந்ததால் அவள் மார்பு பிளவு நன்றாக தெரிந்தது. கொழு, கொழு மார்பகங்கள். ஆனாலும் இப்படி 60 வயது கிழம் எதற்காகவோ வெயிட் செய்யும் பெண்ணை இப்படி ஓப்பனாக சைட் அடிப்பது ரொம்ப ஓவர்தான் என்று நினைத்துக் கொண்டு இருக்கும்போது அவரிடம் வந்த அடுதத கேள்வி மேலும் சங்கடப்படுத்தியது.

"சைடை பார்த்தாயா?"

அடப்பாவி. சைடு எங்கேடா தெரியுது என்று பார்த்தேன். அப்போது கையில் ஏதோ போனை எடுத்து திரும்பினாள். இதைத்தான் மாமா சைடு வ்யூ என்றாரா? மாமா உனக்கு நல்ல ரசனைதான். சைடாகவும் நன்றாகத்தான் இருந்தாள் அவள். சைடாக அவள் மார்பக கனி நன்றாக தெரிந்தது. அவள் அக்குளில் வியற்வையால் பக்கவாட்டில் லேசாக ஈரம். ஆனால் ஸ்லீவ்லெஸ் என்பதால் அக்குள் பகுதி நன்றாக பளிங்கு போல வழ வழவென்று இருந்தது. மாமாவை பார்த்தேன். மாமா. நீ பலே ஆள்தான் என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.

"பின்னாடி பார்த்தயா?"

என் வயிற்றில் இப்போ பட்டாம்பூச்சி. அடப்பாவி. இவன் கண்ணில் இருந்து எதுவும் தப்பாதா? அவர் இப்போது அவன் ஆகிவிட்டார். இந்த கிழத்துக்கு என்ன மரியாதை வேண்டி கிடக்கும். சைட் அடிப்பது தப்பில்லை. ஆனால் இந்த கிழத்துக்கு தேவையா இது? இப்படி நினைத்ததால் என் பற்கள் நற நற. ஆனால் என் எதிர்கால மனைவி(கள்?.) நினைத்து என்னை கண்ட்ரோல் செய்துக் கொண்டேன். உண்மையிலேயே பெரிய பிட்டம்தான். இதற்கென்று தனியாக சாப்பாடு போட்டு வளர்த்திருப்பாளோ? ஆனால் என் அவஸ்தை எல்லாம் தெரியாமல் கூலாக

"நல்ல பிக்கப் ஆனந்த்"

அடப்பாவி மாமா? அடப்பாவி. உனக்கு அந்த பெண்ணை தெரியுமா? பிக்கப்பா? உனக்கு இப்படியெல்லாம் பேச தெரியுமா? என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.

"என் நண்பன் தான் ஓட்டிட்டு இருந்தான்?"

ஓட்டிட்டு. அப்போ அந்த பெண் ஹிஹி. இப்போது என் பார்வை கொஞ்சம் ஓப்பனாகவே போனது. 60 வயது கிழமே இப்படி கண்ணை பிளந்துக் கொண்டு பார்க்கும்போது 23 வயது இளைஞன் எனக்கு எப்படி இருக்கும்? என் பார்வை மீண்டும் அங்கே போய் அந்த பெண்ணை எக்ஸ்-ரே எடுத்தது. கில்லாடி மாமா? இப்போதுதான் அவள் முகத்தில் இருக்கும் அந்த போதையை பார்த்தேன். கண்கள் நல்ல கவர்ச்சி. சில்க் மாதிரி கவர்ச்சி. ஏதோ போதை வஸ்தை மென்று கொண்டு இருக்கும்போது கண்கள் ஒருமாதிரி கிறங்குமே? அது போல கிறங்கி இருந்தது. என் எதிரில் அமர்ந்து இருக்கும் மாமாவை மீண்டும் பார்த்தேன். அடப்பாவி. உன்னை என்னமேன்னு நினைச்சேன் என்று மனது அவரை நினைத்தாலும், சரி விடு. ஆள்"ஒரு மாதிரிதான்" என்று நினைத்துக் கொண்டேன். அப்போது

"நான்தான் ஒரு வாரத்திற்கு கடன் வாங்கி இருக்கேன்?" என்ற போது தூக்கி வாரிப் போட்டது. அடப்பாவி. இந்த பெண் என்ன பொருளா என்ன கடன் வாங்க. என் தடி திடிரென்று விறைத்துக் கொண்டது. மெதுவாக மாமாவிறகு தெரியாமல் லேசாக தடவிக் கொண்டேன்.

"மாமா இதையெல்லாம் கூடவா கடன்" என்று இழுத்தேன்.

"ஏண்டா. கடன் வாங்க கூடாதா என்ன? நானே எப்பவோ ஒருதடவை சென்னைக்கு வறேன்? ஊரில் இப்படி எல்லாம் பார்க்கவா முடியாம்?"

என் கண்ணில் இப்போ கண்ணீர் வராத குறை. உண்மைதான். தஞ்சாவூரில் எல்லாம் எங்கே இப்படிப்பட்ட ஃபிகர் இருக்க போவுது. அப்படியே இருந்தாலும் பாவாடை - தாவணி போட்டுக் கொண்டு நாம் பார்க்கும் போதே அட்ஜெஸ்ட் செய்யும். என்ன இருக்குது உள்ளே? ஏன் இப்படி அட்ஜெஸ்ட் செய்யறே என்று சொல்ல தூண்டும். மை காட். ஏன் சென்னையிலேயே பையன்கள் எப்படி காலை 9. 30 எல்லாம் மகரஜோதி காண ஜோதி தியேட்டருக்கு ஓடுகிறார்கள்.

"உண்மை தான் மாமா? ஊரில் எங்கே?" என்று வழிந்தேன்.

"அப்படி சொல்லு. இப்பதான் நம்ம வழிக்கு வறே" என்றார் சிரித்துக் கொண்டே.

"நீங்க கில்லாடி தான் மாமா?இந்த வயசில" என்றேன்.

"சும்மாவா மிலிட்டரி உடம்பில்ல. அது சரி. இதுக்கும் வயசுக்கும் என்ன சம்பந்தம்" என்றார். உண்மைதான். வயசுக்கும் இதுக்கும் என்ன சம்பந்தம். இந்த கிழவன் பார்வையே எல்லாத்தையும் சொல்லுதே. பார் எவ்வளவு ஆசையா பார்க்கிறான் இந்த வயசிலும்.

"ஆனந்த் நீ ஓட்டுவியா?" என்று அவர் கேட்டபோது நான் அதிர்ந்து போனேன்.

மாமா உண்மையிலேயே ஒரு மாமாவா? அடப்பாவி. அப்போ இவன் பெண்ணு எப்படி இருக்கும்? தாயை போல பெண் - நூலை போல சேலை என்பார்க்கள். அந்த பெண்கள் இவனை போல இருந்தால் அவ்வளவுதான். பார் கிழம் எப்படி என்னையே ஓட்டுவியா? என்று கேட்குது. சரி ஓட்டுவேன் என்று சொன்னால் உண்மையிலேயே கிழம் எனக்கு ஹெல்ப் செய்யுமா? அப்போ இந்த மாமா பெண்கள். அது கிடக்கு கழுதைகள் என்று நினைத்துக் கொண்டேன். என் கண்கள் அந்த பெண்ணை பார்த்தது? ஆஹா. இந்த பெண் கிடைத்தால் இந்த கிழமாவது? இவன் பெண்களாவது? என்று என் மனதில் டெலிபிரிண்டர் போல தடதடத்தது.

"ஓட்டறேன் மாமா ஹி ஹி" என்று அசடு வழிந்தேன்.

"ஓ. உனக்கு ஓட்ட தெரியுமா? லைசன்ஸ் வைச்சிருக்கியா?" என்றார் மாமா. மை காட். இதுக்கெல்லமா லைசன்ஸ் தருவாங்க. நாமும் சென்னையில் இருக்கிறோம். இதுக்கூட தெரியாம இருக்கமே? ஒருவேளை ரூபாயை லைசன்ஸ் என்று கிழம் சொல்லுதா? என்று என் பாக்கெட்டை தடவிக் கொண்டேன்.

"என்னடா திகைச்சு பார்க்கறே. லைசன்ஸ் வைச்சிருக்கியா?"

"மாமா லைசன்ஸ் இதுக்குக் கூடவா?" என்று இழுத்தேன்.

"பின்ன கார் ஓட்ட லைசன்ஸ் வேண்டாமா?" என்ற போது அதிர்ந்தேன்.

"காரா" என்று பார்த்த போது அந்தப் பெண்ணிற்கு பின்னால் அந்த புதிய கார் நின்று கொண்டு இருந்தது தெரிந்தது. வடிவேல் போல ஏண்டா எதை பற்றி பேசறோம்னு விளக்கமா சொல்ல மாட்டீங்களாடா என்று கேட்டு அந்த கிழவனை சாத்த வேண்டும் போலிருந்தது. கிழவன் இதுவறைக்கும் பேசியது இந்த காரைப் பற்றி தானா?

முற்றும் மௌனி

[Mouni1]

மாறும் உறவுகள் (வித்தியாசமான கதைகள் வரிசை)

"அம்மா பணத்துக்கு ஏதாவது வழி செய்ய முடியுமா பாரேன்?" என்ற என் குரலில் ஏகத்துக்கும் கெஞ்சல்.

"எங்கேடி நான் 20 லட்சத்திற்கு போவது! நானே புருஷனை அறுத்துட்டு இருக்கேன். நான் எங்கே போறது" என்றாள்.

"இதையே ஏம்மா திருப்பி, திருப்பி ரம்பம் மாதிரி சொல்லிட்டிருக்கறே? பணத்திற்கு ஏதாவது வழி செய்யேன்?" என்று மீண்டும் கெஞ்சினேன்.

"ஏண்டி! வரதட்சணை வாங்கறது தப்பு. ஏன் நீயே உன் காதலன் கிட்டே பணம் கேட்கிறத்தானே? காதலுக்காக 20 லட்சம் கொடுக்கக்கூடாதா?" என்றாள் அம்மா. அம்மா முகத்தில் கோபம்.

உண்மைதான். கார்த்திக்கிடம் கேட்கலாம். கேட்டால் அரேஞ்ச் செய்துக்கொடுப்பான். ஆனாலும்? ஏனோ என் மனம் ஒத்துக்கொள்ளவில்லை.

நான் சுஜாதா. 22 வயது தேவதை. நல்ல கலர்! இடை தாண்டி குண்டிகளை முத்தமிட்டுக்கொண்டிருக்கும் அடர்ந்த கூந்தல் நன்றாக நீண்டு கறுகறுன்னு இருக்கும். திராட்சை போல இருக்கும் மான் விழி கண்கள், வில் போன்ற புருவங்களை திருத்தி அதற்கு கூடுதல் கருமை கூட்ட இன்னும் பெரியதாக, அழகாக காட்சியளித்தது. சிவந்த உதடுகள், ஆப்பிள் கன்னம், சங்கு கழுத்து, மதமதப்பான முலைகள். பிரம்மன் அழகாகத்தான் என்னை படைத்திருந்தான், காதுகளில் ஜிமிக்கிகள் நன்றாக பேச பேசா கேட்பவர்கள் பி.பி ஏறுவது நிச்சயம்.

ஆனாலும் ஆண்டவன் ஒரு வேட்டு வைத்தான். அதாவது நான் பிறந்தது ஒரு மிடில் க்ளாஸ் பேமிலியில்! என் வாழ்க்கையின் ஒரே லட்சியம் பணக்காரி ஆவதுதான். ஆனால் படித்தது பி.எஸ்.ஸி. என்ன வேலை கிடைக்கும்? அப்படியே வேலை கிடைத்தாலும் எப்படி கோடீஸ்வரி ஆவது! சட்! நொந்துக்கொண்டே டைப் ரைட்டிங், குறுக்கெழுத்து எல்லாம் படித்து கடைசியில் கார்த்திக்கிடம் உதவியாளராக சேர்ந்தேன்.

கார்த்திக் பணக்கார வீட்டு கன்றுக்குட்டி. அவர் அப்பா ராமாமிர்தம் ஒரு கோட்டீஸ்வரர். அவருக்கு ஏகப்பட்ட சொத்து மற்றும் தொழில் நிறுவனங்கள். அதில் ஒரு நிறுவனத்தின் பொறுப்பு கார்த்திக் கையில் இருந்தது. நான் கார்த்திக்கிடம் வேலைக்கு சேர்ந்தபோது அவனிடம் மயங்கியதை விட அவனிடம் இருக்கும் பணத்திடம் மயங்கியதுதான் அதிகம். கார்த்திக் அழகான இளைஞன். சினிமா ஹீரோ மாதிரி இருப்பான். என் அதிர்ஷ்டம் அவர் என்னை காதலிக்க ஆரம்பித்தான். என் வற்புறுத்தலால் அவர் தந்தையிடம் எங்கள் காதலை சொல்லியபோதுதான் என் கோடீஸ்வரி கனவு வரதட்சணை ரூபமாக தகர்ந்தது!

"20 லட்சம்தானே வரதட்சனை கேட்கிறார் அப்பா? கொடுக்கக்கூடாதா?" என்று கார்த்திக் போனில் சொன்னபோது இடிந்துதான் போனேன்.

"ஆனா 20 லட்சம்"

"ஆஃப்டர் ஆல் 20 லட்சம்தானே சுஜா! அப்படி கொடுத்து விட்டால் நான் கழுதைக்கு தாலி கட்டக்கூட அப்பா சம்மதிப்பார்" என்று கார்த்திக் போனை டக்கென்று வைத்து விட்டான்.

பணக்காரர்களுக்கு கல்யாணம் வேண்டாம் என்று சொல்ல ஆயிரம் வழி இருக்கும். அதில் இந்த "வரதட்சணை" வழி ஒன்று என்று தோன்றியது. இந்த பணத்தை நினைத்தால் கார்த்திக்கே தரலாம். பணம் கொடுத்தால் கழுதைக்கே தாலி கட்டுவானம். அவன் அப்பாவிற்குதான் புத்தியில்லையென்றால் இவனுக்குமா?

கார்த்திக்கிடம் மீண்டும் கேட்கலாமா? ஆனால் இதை வைத்தே அவனும் கல்யாணம் வேண்டாமென்றால்? அப்படி நடந்தாலும் நடக்கும். இதற்கு ஒரே வழி அவர்கள் சொல்லும் பணத்தை புரட்டிக்கொண்டு போய் நிற்பதுதான்.

இந்த கதையில் முதலில் இருக்கும் வரிகள் எனக்கும் என் அம்மாவிற்கும் என்ன நடந்தது என்பதை உங்களுக்கு புரிய வைத்திருக்கும்.

"எங்கேடி நான் பணத்தை புரட்டுவேன்"

என்று சொன்ன அம்மாவை பார்த்தேன். பார்ப்பதற்கு நடிகை வடிவுக்கரசி மாதிரி இருப்பாள் அழகாக இருந்தாள். மனம் படபடத்தது. கார்த்திக்கைக்கூட மறந்து விடலாம். ஆனால் கோடீஸ்வரி கணவை! என்ன செய்வது என்று யோசித்தேன். 20 லட்சத்தை கடனும் வாங்க முடியாது. யாரும் தரவும் மாட்டார்கள். நிச்சயம் பாங்க் எல்லாம் தராது. அதற்காக கோடீஸ்வரி கணவை மறக்க முடியுமா?

பேசாமல் கார்த்திக் அப்பாவை பார்த்தால் என்ன? சாட்சிகாரன் காலில் விழுவதை விட சண்டைக்காரன் காலில் விழலாமே!

நினைவை நிஜப்படுத்தினேன். நன்றாக அழகாக உடையுடுத்தி, நீண்ட கூந்தலில் அழகாக புத்தம் புதிய மல்லிகை சூட்டி அழகாக கார்த்திக் அப்பாவை பார்க்க சென்றேன்.

சிறிது நேரம் அவர் ஆஃபீஸ் வரவேற்பறையில் அமர்ந்து பின் ராமாமிர்தம் அறைக்குள் நுழைந்தேன்.

அவர் என்னை கண்டதும் ஆவென வாய் பிளந்து பார்த்தது என்னை மிகவும் திருப்திபடுத்தியது. பரவாயில்லை. ஆரம்பம் நல்ல சகுனம்.

நான் அவரிடம் "உட்காரலாமா" என்று அனுமதியை ஆங்கிலத்தில் அழகாக கேட்டேன்!

"ப்ளீஸ்" என்று அவர் சொன்னவிதம் நான் அவரை ஏகத்துக்கும் கவர்ந்திருக்கிறேன் என்று தெரிந்தது.

"நீங்க" என்று தடுமாறினார்.

"ஸார் நான் சுஜாதா...உங்க பையன் கார்த்திக் லவர்" என்றேன் தடுமாறியபடி!

அவர் முகம் மாறியது!

"ஓ! நீதானா அது! கார்த்திக் நிறைய சொல்லியிருக்கான் உன்னை பத்தி! ஆனா நீ இவ்வளவு அழகா இருப்பேன்னு நினைக்கல"

அவர் பார்வை என் மார்பக்த்தின் மீது பட்டது. நான் என் புடவையை சரி செய்துக்கொண்டேன்!

"பாரு சுஜாதா ! என் பையனுக்கு ஏற்கனவே ஒரு முறை பெண் இருக்கா! அவளும் கோடீஸ்வரிதான்"

எனக்கு தலையில் இடி இறங்கியது போல இருந்தது. சில நிமிடம் முன்னால் இருந்த ஆனந்தம் மறைந்தது.

"சார், அப்படி சொல்லாதீங்க! அப்ப நீங்க கேட்ட 20 லட்சம் என்னை அவாய்ட் பண்ணவா?" என்று இழுத்தேன்.

"ப்ரிலியண்ட் கேர்ள், கரெக்டா புரிஞ்சிட்டே! உங்ககிட்டே அவ்வளவு பணம் இருக்காதுன்னு நல்லா தெரியும். அதான் அந்த நாட் வைச்சேன்" என்று சற்று வில்லத்தனமா சிரித்து என் நாற்காலி அருகில் வந்தார். நான் வைத்திருந்த மல்லிகையின் மணத்தை மல்லிகாவின் வாசம் பார்த்துக்கொண்டே என்னருகில் வந்தார். என் கைகள் அவர் மீது லேசாக யதார்த்தமாக பட்டது. நான் "சாரி சார்..." என்று சொல்லி கையை இழுக்க அவர்

"இட்ஸ் ஓக்கே" என்றார்.

"ஸார்"

"நல்லா யோசிம்மா! இந்த காலத்தில் காதல் எல்லாம் சும்மா! உதராணத்திற்கு நீ கூட என் பையனை காதலிக்கல! அவன் பணத்தைதான் காதலிச்சிருக்கே! ரைட்" என்று "மல்லிகை மணமா இருக்கு" என்று மூச்சை இழுத்தார்!

எனக்கு தர்மசங்கமாயிருந்தது!

"உன் பட்டு கேசம் கூட நல்லாயிருக்கு" என்று அவள் ஜொள்ளியபோது எனக்கு உடம்பு படபடத்தது! ஒரு கணம் மனம் தவறு செய்கிறோமோ என்று உள்ளுக்குள் தவித்தேன். எழுந்து வெளியே வந்து விடலாமா? ஆனாலும் கோடீஸ்வரி கனவு என்னாவது! என்னை விழியால் பருக்கிக்கொண்டு இருந்த ராமாமிர்தத்தை கண்டதும் லேசாக முகம் சிவந்தது!

"எனக்கும் மனைவி கிடையாது சுஜா! அவ செத்து நிறைய வருஷம் ஆச்சு! ஆனா நீ இவ்வளவு அழகா இருப்பேன்னு நினைச்சிக்கூட பார்க்கல!
நீ ஆசைப்பட்டா நானே உன்னை கல்யாணம் பண்ணிக்கறேன்! நீயும் கோடீஸ்வரி ஆகலாம். என்ன சொல்றே?" என்றார்.

கார்த்திக்கா? பணமா? என்று மனம் ஊஞ்சலாடியது. கடைசியில் மனம் பணம் பக்கமே சாய்ந்தது.

"ஆனா என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்கனும்" என்று வெட்கமாக தலையாட்டினேன்.

"அதுக்கு நான் கேரண்டி!"

என்று ராமாமிர்தம் என் அருகில் வந்தார். அவர் கை என் முதுகில் பட்டது.

"ஐ லைக் யூ! உனக்கு நான் அடிமையாயிடுவேன் போலிருக்கு!" என்றதும் எனக்கு அவர் வார்த்தையை பிடித்தது. காரணம் அந்த வியாபார சாம்ராஜ்ஜியத்தின் அதிபதி தன் முன் மண்டியிட்டு அந்த வார்த்தைகளை சொன்னதும் எனக்கு போதை ஏறியது.

'வா! என் சூட்டுக்கு போகலாம்!" என்று என்னை கை பிடித்து அழைத்து சென்றார்.

"சார் அப்ப கல்யாணம்! யாராவது வந்திர போறாங்க. அப்புறம் எனக்கு மானம் போயிடும்"

"யாரும் வர மாட்டாங்க! மேலும் என் வருங்கால பெண்டாட்டியைதான் தொடறேன்! ஸரியா"

"ஸரி சார்" என்றேன்.

"ஸார் எல்லாம் கிடையாது. கால் மீ ராம்" என்று அவர் அந்த கட்டிலில் அமர்ந்தார்.

சரி! டோக்கன் அட்வான்ஸ் கொடுத்து இவரை ரிஸர்வ் செய்துக்கொள்ளலாம் என மனது நினைத்தது.

உட்கார்ந்து இருந்த அவர் முன் நான் நின்றேன். அவர் நிமிர்ந்து என்னை பார்த்தபோது நான் குனிய என் உதட்டில் அவர் முத்தமிட்டார். அப்போது நான் நிமிர அவர் முகம் என் மார்பில் கழுத்தில் பதிந்தது. அவர் முகம் பட்டதும் உயர்ந்து அமிழ்ந்தது என் மார்பகங்கள் என் பெருமூச்சால்.

முந்தானை மரைப்பில் உப்பி இருந்ததை முழுமையில் காண ஆசைப்பட்ட அவர் என் ஜாக்கெட்டில் பிணைந்து இருந்த பின்னை எடுத்ததும் முந்தானை நழுவி விழுந்தது. ஜாக்கெட்டின் ஒவ்வொரு ஊக்குகளை அவர் விலக்க ஸ்பிரிங் கதவுகள் போல ஜாக்கெட் விலகி ப்ரா தென்பட்டது. பிளந்த ஜாக்கெட்டை முதுகிலிருந்து மேல் பக்கம் இழுக்க நான் குனிந்தேன்.

என் முழங்கையை இறுக்கி பிடித்திருந்த அது சிரமப்பட்டு என்னை விடுவித்தது. இப்போது பளீரென்று வெள்ளை நிறத்தில் அவளது மார்பகங்களை கவ்வி இருந்த ப்ரா அவனை பார்த்து முறைக்க அதையும் அவர் விடுவிக்க தன் கைகளை என் முதுகு பக்கம் கொண்டு சென்றார். ஊக்கின் சொருகல் தெரிந்தாலும் சீக்கிரத்தில் விடுபடவில்லை. அவர் படும் சிரமத்தை பார்க்க முடியாமல் என் முதுகை அவர் பக்கம் திருப்பி சிரமமின்றி ப்ராவும் விடுதலை ஆனது.

நிர்வாண மார்பகமும், வழுவழுவென்று இருந்த வயிறும் அவரை பாடுபடுத்தின. எனக்கு இளமை கனிந்து இருந்ததால் என் மார்பகம் சற்றே தொய்வு அடைந்து இருந்தாலும் பருமனிலும், கலரிலும் எந்த குறையும் இல்லை. என்னை நெருக்க இழுத்து என் உடம்பில் முகத்தை புதைத்துக்கொண்டதும் அவர் முரட்டு சூட் என்னை இம்சித்தது. அதை கழட்ட சொன்னதும் அவனே மடமடவென்று சட்டையை கழட்டி வெறும் மார்போடு என்னை அணைக்க அவர் மார்பகமும் என் மார்பகமும் சேர்ந்து அமுக்கியது.

அவர் கைகள் என் புடவையை இழுப்பதில் ஆர்வம் காட்டிக்கொண்டு இருந்தது. முதலில் அதன் முடிச்சினுள் கையை விட்டு என் பெண்மை அருகே போய் மேலோடு தடவி விட்டு கையை இழுத்தபோது கூடவே முடிச்சும் விலகியது. புடவையும் நெகிழ்ந்து போய் என் உடம்பை விட்டு விலக ஆரம்பித்ததும் அவர் ஈஸியாக சரியவிட்டேன். புடவை நிறத்திற்கு பாவாடையும் இருந்தது. வயிறு சற்று உப்பலாக இருந்தாலும் வழவழப்பில் சற்றும் குறைவில்லை. அதை தடவி தடவி விட்டபோது அவருக்கும் எழுந்து விட்டது. வயிறே இப்படி என்றால் ம்ஹும் இடுப்பு , பட்டக்ஸ் எப்படி இருக்கும் என்று நினைக்க ஆரம்பித்திருப்பார் என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.

அதை பார்க்க வேண்டும் என்று அவர் பெட்டிக்கோட்டின் எலாஸ்டிக்கை இழுத்தபோது நான் கால்களை தூக்கி அதிலிருந்து வெளியே வந்தேன். நான் பூரண நிர்வாணம் ஆனதும் எழுந்து ஆர தழுவிக்கொண்டார். இன்னும் அவர் நிர்வாணமாக ஆக வில்லை.

"சுஜா என் பேண்ட் ஜிப்பை கழட்டேன்" என்று ஆசையாக கேட்க

"போங்க அதையெல்லாம் கழட்ட சொல்லிக்கிட்டு... எனக்கு ஒரு மாதிரியிருக்கு" என்று உண்மையிலேயே வெட்கப்பட்டேன்,

"ம்ஹும்" என்று அவர் பிடிவாதம் பிடிக்க

நான் தடுமாறியபடியே பேண்ட் ஜிப்பை தேடி அதை என் வெண்டை விரல்களால் அவிழ்க்க உள்ளே இருந்த சர்ப்பம் சீறியது. அதை கண்டதும் லேசாக அலறித்தான் போனேன். பின் அவரே தன் பேண்டை தூக்கி எறிந்தார். நான் சும்மா பார்த்துக்கொண்டிருக்க முடியாமல் நான் அதை பிடித்து அளவெடுத்ததும் ஏதோ வாழைக்காயை பிடித்தது போல இருந்தது. என் கைக்குள் சிக்கிக்கொண்டதும் அவர் தன் உதட்டை கடித்து தன் உணர்ச்சியை வெளிப்படுத்திக்கொண்டார்.

பின் என் முகம் முழுதும் முத்தமிட்டார். கழுத்தில் இறங்கி மார்பில் அப்படியும், இப்படியும் முகம் வைத்து எச்சிலாக்கினார்.வயிற்றில் சிறிது நேரம் கடத்தி தொடையில் இறங்கி பாதம் வரை நக்கி முடித்தார்.உதடு பரப்பி மார்பின் மென்மையை ருசித்துக்கொண்டே கையால் இன்னொரு கனியை உருட்டினார். ஒவ்வொரு கனியும் பழுத்திருக்கிறதா, நல்ல வெயிட்டாக இருக்கிறதா என பதமாக தடவினார்.

அவர் தண்டை கையால் பற்றி நீவிவிட்டேன். அதன் நுனியில் ஈரக்கசிவு! அதன் நுனியில் உதடுகளை கொண்டு போனதும் அவனும் தன் இடுப்பை முன்னே நகர்த்தினார்.

என் வாயில் அதில் பாதிக்கூட நுழையாது என்பதை புரிந்துக்கொண்ட நான் அதன் முனையில் முத்தம் கொடுத்தேன். அவனால் தாங்கமுடியவில்லை. என் தலையை பிடித்து அழுத்திக்கொண்டதும் நான் வாயை பிளந்தேன். முதலில் முனையை மட்டும் சுவைத்தவுடன் அவர் இடிப்பால் வாய்க்குள் அடக்கி சுவைக்க மரம் போல நின்றுவிட்டார் அவர். கொஞ்ச நேரத்தில் என் வாயில் வெள்ளை பசை!

"கொஞ்சம் வயசாயிடிச்சில!"

என்றவர் ஆண்மை மீண்டும் கால் மணி நேரத்தில் எழுந்தது, மீண்டும் என்னை இழுத்து அணைத்தார். நாங்கள் இருவரும் நிர்வாணமாக இருந்ததால் ஒருவர் நிர்வாணத்தை மற்றவர் பார்த்து உணர்ச்சி ஏற்றிக்கொண்டோம். நல்ல வளர்ச்சி பெற்று இருந்த என்னை தன் மேல் போட்டுக்கொண்டு இறுக்கி அணைத்தபோது எனக்கு எலும்பெல்லாம் முறிந்து போனது மாதிரி இருந்தது. எங்கள் இருவர் உதடும் இணைந்து பிரிந்தபோது ச்ச்! என்ற சத்தம் பெரியதாக கேட்டது. என்னோடு பல்லி போல ஒட்டியிருந்தவரை மெல்ல எழுப்ப வைத்து பார்க்கும்போது அது என் வயிற்றை தொட்டது.

"சுஜா கீழே படு" என்றார்.

"இல்லை! நான் பண்றேன்"

என்ற நான் என் வயிற்றை தூக்கி அவர் சாமான் முன்னால் வைக்க அவர் லேசாக எம்பினார். நான் என் வயிற்றை இறக்கியதும் அது சட்டென்று உள்ளே நுழைந்தது. அவர் கரங்கள் என் பிட்டங்களை பிடித்து அழுத்திக்கொண்டதும் மெல்ல மெல்ல எழுந்ததும் ஒரு அழுத்தம் கிடைத்தது. தன் உழைப்பு எதுவும் இல்லாமல் கிடைத்த சுகத்தை அனுபவித்திருந்த சிறிது நேரத்தில் அவர் குறி சில்லென்று நனைந்தது. நானும் உணர்ச்சி வெள்ளத்தில் அவர் முகம் முழுதும் முத்தமிட்டு மகிழ்ந்தேன்.

****

"சுஜா டார்லிங். இன்னும் ஒரு மாசத்தில் நம் இருவரும் நிச்சயம் கல்யாணம்" என்று ராமாமிர்தம் சொன்னது என் காதில் ரீங்காரம் அடித்துக்கொண்டே இருந்தது. அவரை விட அவர் வைத்திருக்கும் பணத்தை நினைத்து என் மனம் இனித்தது.

ஆனால் இதை எப்படி அம்மாவிற்கு சொல்வது? என்று தயங்கினேன். சொன்னால் ஏற்றுக்கொள்வாளா? அவள் ஒரு பழைய பஞ்சாங்கம் இல்லை. ஆனாலும்?

மெதுவாக வீட்டிற்கு வந்தேன்.

அம்மா வீட்டு முற்றத்தில் கையை பிசைந்தபடி நடந்துக்கொண்டு இருந்தார்கள்.

"அம்மா உன் கிட்டே ஒன்னு சொல்லணும்" என்றேன்.

'சுஜா நானும்கூட உங்கிட்ட ஒன்னு சொல்லணும்! ஆனா எனக்கு எப்படி சொல்றதுன்னு தெரியல" என்று தயங்கினாள்.

நான் ஒன்று சொல்ல நினைக்க! அவள் ஒன்னு சொல்ல நினைக்கிறாளா?

"என்ன சொல்லும்மா தயங்காம?"

"நீ சொன்னது மனதை உறுத்திச்சு! நான் கார்த்திக்கை பார்க்க போனேன்மா!"

எனக்கு நாக்கு உலர்ந்தது. நான் ராமாமிதத்தை பார்க்க போனா மாதிரி இவளும் கார்த்திக்கை பார்க்க போனாளா?

"என்னம்மா சொன்னார்"

"இருபது லட்சத்தை அவரே கொடுத்து"

"கொடுத்து"

"என்னையே கல்யாணம் பண்ணிக்கறேன்னு சொன்னார். நானும் சம்மதிச்சிட்டேன்"

என்று அம்மா வெட்கப்பட எனக்கு மயக்கம் வந்தது.

முற்றும்
மௌனி

[Mouni1]

மீண்ட காதல் (இயல்பான கதைகள் வரிசை)

ஞாயிறுக்கிழமை. காலை ஏழு மணி. புது டெல்லி சரோஜினி மார்க்கெட்டில் ஏற்கனவே நல்ல கூட்டம். சரோஜினி மார்க்கெட்டில் இந்தியாவின் எல்லா மக்களையும் பார்க்கலாம். ஆஷோ, போஷோ என்று பேசும் பெங்காலிகள், கணிசமான தமிழர்கள், மலையாளிகள் மற்றும் சுறுசுறுப்பான சீக்கியர்கள் என்று வலம் வரும் சரோஜினி மார்க்கெட்டை காண கண்கள் கொடுத்து வைத்திருக்க வேண்டும். வித விதமான புடவை, சுடிதார்கள், ஜீன்ஸ், வேஷ்டிகள் - டெல்லி உண்மையிலேயே மனித சங்கமம்தான்.

நான் சுஜாதா. தமிழ் நாட்டுக்காரி. டெல்லிக்கு குடியேறி ஐந்து வருடம் ஆகிறது. வழக்கமாக ஞாயிறுக்கிழமை காலை வழக்கமாக சரோஜினி மார்க்கெட் வருவேன். இன்றும் அப்படித்தான். தற்செயலாக என் பார்வை அந்த கடைக்காரரிடம் பேசிக்கொண்டு இருக்கும் அந்த பெண்ணை பார்த்தது. காரணம் அந்த பெண் கடைக்காரனிடம் அரைக்குறை ஆங்கிலத்தில் எதையோ கேட்டுக்கொண்டு இருந்தாள். அந்த கடைக்காரன் பார்வை அவனுக்கு சுத்தமாக அவள் பேசுவது புரியவில்லை என்று தெரிந்தது. அந்த பெண்ணை உற்று பார்த்தேன். நல்ல கோதுமை நிறம். நன்றாக அழுத்தமாக தலையை வாரி அலை போன்ற கூந்தலை ரப்பர் பேண்டில் கட்டியிருந்தாள். சின்ன ஸ்டிக்கர் பொட்டு. காதில் பெரிய வளையம். பூ பூவாக உடம்பு முழுதும் இருக்கும் நீல நிறத்தில் காட்டன் புடவை, மேட்சாக ஜாக்கெட். பேரழகி என்று சொல்ல முடியாவிட்டாலும் கவர்ச்சியாக இருந்தாள்.

நான் அவளை நோக்கி சென்றேன். என்னை பார்த்ததும் அவள் புருவம் வில்லாக கேள்விக்குரியானது.என்னை பார்த்து தயக்கமாய், "ஹலோ" என்றாள். என் முகத்தில் அரும்பிய புன்னகையைத் தொடர்ந்து அவள் பேசத் துவங்கினாள்.

"நீங்கள் தமிழ்நாடா?" என்றாள்.

"ஆமாம் நானும் தமிழ்நாடுதான்" என்றேன்.

நான் தமிழ் பேசியதைக்கேட்டதும் அவள் ஏறக்குறைய நாட்டியமாடாத குறைதான்.

"ஆமாம் மேடம். காலையிலிருந்து இந்த கடைக்காரணுக்கு சொல்றேன். அவனுக்கு ஆங்கிலமும் புரியவில்லை. எனக்கு இந்தியும் தெரியாது!" என்றாள்.

நான் அவள் கையில் இருந்த சீட்டை வாங்கி பார்த்தேன். ஒரு கிலோ தனியா, ஒரு கிலோ துவரை.... எல்லாம் மளிகை சமாச்சாரங்கள். ஒரு வழியாக கடைக்காரரிடம் விலைபேசி எல்லா பொருளையும் வாங்கிக்கொடுத்தேன்.

எல்லாவற்றையும் வாங்கிக்கொண்டு "ரொம்ப தாங்க்ஸ் மேடம்...பாருங்க நான் இதுவரை உங்க பேரைக்கூட கேட்கவில்லை" என்றாள்.

"நீ கூடத்தான் உங்க பெயரை சொல்லல!" என்றேன்.

"நான் பத்மா.. நீங்க?"

"நான் சுஜாதா"

"நீங்க தமிழ்நாட்டில் எங்கே?"

"சென்னை"

"நான் கூட சென்னைதான்!" என்று பட படவென பொறிய ஆரம்பித்தாள். அவளுக்கு சொன்னதில் இருந்த நான் தெரிந்துக்கொண்டவை - அவள் வயது 24, சென்னையிலிருந்து டெல்லிக்கு அவள் கணவன் மாற்றலாகி ஒரு மாதம்தான் ஆகியதாம். கணவருக்கு இங்கு பேங்கில் உத்தியோகமாம். இரண்டு சிறிய பையன்களாம். படபடவென்று பொறிய ஆரம்பித்தாள்.

"அப்படியா? சந்தோஷம் நான் வரட்டுமா!" என்றேன்.

உடனே என் கையை பிடித்துக்கொண்டாள்.

"என்ன அதுக்குள் கிளம்பிட்டீங்க! நீங்க அவசியம் இன்னிக்கு எங்க வீட்டுக்கு வரணும். இன்னிக்கு ஞாயிறுதானே"

உண்மைதான். இன்று ஞாயிறுதான். வேலை ஒன்றுமில்லை. அவள் வீட்டுக்கு போகலாமா? என்று என் மனசு யோசிப்பதற்கு முன்பு அவள் என் கையை பிடித்துக்கொண்டு அவள் வீட்டை நோக்கி நடந்தாள். என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை. சரி போகலாம் என்று நடந்தேன்.

"வாங்க ஒரு 10 நிமிஷ நடைதான்" என்று பேசிக்கொண்டே நாங்கள் அவள் வீட்டை அடைந்தோம். அவள் வீட்டை அடைந்து கதவை தட்டினாள்.

"இதோ வறேன்" என்று கதவை திறந்தான்.

திறந்தவனை பார்த்து அதிர்ந்தேன். திறந்தவன் மனோஜ். அவனுக்கும் என்னை பார்த்தவுடனேயே முகம் வெளிறிவிட்டது.

இதையெல்லாம் பத்மா பார்க்கவேயில்லை.

"நீங்க பேசிட்டு இருங்க! நீங்க டிஃப்ன் சாப்பிட்டுதான் போகனும்" என்று கிச்சனுக்குள் நுழைந்தாள்.

மனோஜா இப்படி! சற்று வெளிறி இருந்தான். யாரை பார்க்ககூடாது என்று இருந்தேனோ அவன். அவனுக்கும் என்னை பார்த்ததும் அதிர்ச்சிதான்.

"சுஜா நீயா? இங்கே எப்படி" என்றான். அவன் குரலில் படபடப்பு , அதிர்ச்சி என்று எல்லாம் கலந்து இருந்தது.

ஆனால் என் மனநிலை அதை எதையும் கேட்கக்கூடிய நிலையில் இல்லை. என் மனம் அப்படியே பிஃளேஷ் பேக்கில் போனது

*******

மனோஜ்...

கல்லூரியில் நான் விழுந்து விழுந்து மனோஜை காதலித்தேன். அப்போது எனக்கு வயது 19. சென்னை எதிராஜ் காலேஜில் B.Sc. படித்துக்கொண்டு இருந்தேன். மனோஜுக்கும் அதே வயது. அவன் ப்ரஸிடெண்சி கல்லூரி! எப்படி எல்லாம் நான் அவனை காதலித்தேன். எங்கள் காதல் இரண்டு வருடமும் பல யுகங்களாக உணர்ந்தோம்.

இரண்டு வருட முடிவில் அன்று கடற்கரையில் ....

"சுஜா நம் கல்யாணத்தை என் மாமா ஒத்துக்கமாட்டார். அவருடைய பெண்ணை நான் கல்யானம் செய்துக்கனுமாம். பேசாம நாம் எங்காவது ஓடிப்போய் ரிஜிஸ்டர் ஆஃப்ஸில் கல்யாணம் செய்துக்கலாம். சரியா?" என்றான்.

எனக்கு எந்த கவலையும் இல்லை. ஏனென்றால் நான் கேர் ஆஃப் ப்ளாட்பாஃர்ம். இது நடக்குமா?

"பயமாயிருக்கு மனோ" என்றேன் தயங்கியபடியே!

"பயப்படாதே. நாம் சென்னையில் கல்யாணம் செய்துக்கொள்ள ஏதாவது பிரச்சனை வரும். என் நண்பன் ஒருவன் சிதம்பரத்தில் இருக்கிறான். நாம் அங்கே போய் கல்யாணம் முடித்து விட்டு மீண்டும் சென்னை வரலாம். அப்புறம் என் மாமா காலில் விழுந்தால் மன்னிச்சிடுவார்" என்று என்னை அணைத்துக்கொண்டான்.

அன்றிரவே மனோஜ் யோசனைப்படி அன்று இரவு 9.00 மணிக்கு சிதம்பரம் சென்றோம். நாங்கள் சிதம்பரம் சென்றபோது அதிகாலை மணி 3.30.

"சுஜா! முதலில் நாம் ஏதாவது லாட்ஜில் ரூம் போடுவோம். பிறகு நான் போய் எல்லா கல்யாண ஏற்பாட்டையும் பார்க்கறேன். பத்து மணிக்கு கல்யாணம் வெச்சுக்கலாம்! சரியா? " என்றான்.

என் முகம் வெளிறியது.

"லாட்ஜ் எல்லாம் வேணாம் மனோஜ்..நேரா உன் நண்பன் வீட்டுக்கே போகலாமே?" என்றேன்.

"வேணாம் சுஜா! எதுக்கு அவனுக்கு பிரச்சனை! நாம் கிளம்பி ரெடியாகி போகலாம். ஏன் என் மேல் நம்பிக்கை இல்லையா?" என்றான்.

"சீச்சீ நம்பிக்கை இல்லாமையா நான் உன்னோடு வந்தேன்"

லாட்ஜ் போனோம்.

"சுஜா ஏதாவது சாப்பிட வாங்கி வரட்டுமா?" என்றான்.

"வேணாம் மனோஜ்...வேணும்னா ஐஸ்கிரீம் மட்டும்" என்றேன் சிரித்தபடியே.

"தெரியுமா. நீ ஐஸ்கிரீம் பிரியை என்று அவன் வெளியே போக நான் பாத்ரூமிற்குள் சென்றேன். மனதில் உற்சாகம். இன்னும் சில மணி நேரத்தில் திருமணம்... மகிழ்ச்சியில் குளித்து கருநீல நைட்டி அணிந்து வெளியே வந்தேன்.

மனோஜ் அதற்குள் வெளியே சென்று சாப்பாட்டு ஐட்டம், ஐஸ்கீரீம் என்று வாங்கி வந்தான். கதவை சார்த்திவிட்டு வந்தவன் குளித்து வெளியே வந்த என்னை பார்த்தது அசந்து போனது தெரிந்தது.

"வாவ்! அருமை" என்றான்.

எனக்கு லேசான வெட்கம்.

"வாவ்! அருமை...அப்படியே கடித்து தின்னலாம் போலிருக்கு"

"ச்சீய் இப்போதுதான் தெரியுது நீ ஒரு ஆப்ரிக்க ட்ரைப் என்று"

என் முகம் சிவந்தது அருகே இருக்கும் கண்ணாடியில் தெரிந்தது.

என்னிடம் ஐஸ் கீர்மை நீட்டினான். அருகே இருந்த டி.வீயில் ஒரு நடிகையும் நடிகரும் சேர்ந்து மரத்தை சுற்றிக்கொண்டு இருந்தார்கள்.

"மனோ இந்த ஹீரோயின் அழகா இருக்காயில்ல" என்றேன்.

'உன்னை விட அவ ஒன்னும் அழகில்ல" என்றான்.

"யேய் பொய் சொல்லாதப்பா!" என்று சிணுங்கினேன்.

"ப்ளானில் ஒரு சேன்ஞ்"

"என்ன என்று பதறினேன்"

"பதறாதா...கல்யாணம் பத்து மணிக்குதான்..ஆனால் முதலிரவு இப்பவே"

"ச்சீய்ய்ய்ய்ய்ய்"

"உண்மைதான் டியர்! உன் அழகு உனக்கு தெரியாது" என்று என் அருகில் வந்து அமர்ந்துக்கொண்டான்.

"ச்சீ கிட்ட வராதே" என்று ஒரு துளி ஐஸ்கிரீமை அவன் மீது செல்லமாக வீசினேன். பதிலுக்கு அவனும் ஒரு கொத்து ஐஸ்கிரீமை என் மேல் வீசினான். ஐஸ்கீரிம் சரியாக என் நைட்டியின் மேல் ஒட்டிக்கொண்டது.

நான் "ஐயையோ உள்ளே இறங்குதுப்பா" என்று கத்தினேன்.

அவன் தன் விரல்களால் துடைத்து விடுவது போல பாவ்லா செய்து என் விரலை தன் வாயில் வைத்து சப்பினான். தொடர்ந்து தன் கையை என் மார்பகத்தின் மேல் மிருதுவாக பிடித்து விட்டான். எனக்கு என்ன சொல்வது என்றே தெரியவில்லை. தடுப்பதா? இல்லை அவனை தொடர்ந்து செய்வதை கண்டு கொள்ளாமல் விடுவதா? என்று. அவன் என்னை பார்த்த பார்வை என்னை என்னவோ செய்தது. நான் அமைதியாக இருந்தேன். நான் அமைதியாக இருந்ததால் அவனும் தொடர்ந்து முன்னேறினான். அவன் கைகள் என் மாங்கனிகளை பிடித்து விளையாட்டு பொருளாக உருட்டினான். அவன் உருட்ட உருட்ட என் கண்கள் சொருகிக்கொண்டு போனது. நான் சோபாவில் அப்படியே சாய்ந்து உட்கார்ந்தேன்.

அவன் உதட்டோடு உதடு பொருத்தி உறிஞ்ச தொடங்கினான். ஐஸ்கீரிம் இனித்தது. உதட்டால் சுவைத்து அவன் கைகளால் தடவ நான் காமத்தீயால் சூடானேன். நெளிய ஆரம்பித்தேன். அவன் நைட்டியை என் முட்டிக்கு மேல் ஏற்ற முயற்சிக்க, நான் அவனை தள்ளினேன். ஆனால் அவன் வலுக்கட்டாயமாக என்னை முத்தமிட்டான்.

நான் எழ முயற்சிக்கவே அவனும் எழுந்து என்னை கட்டியணைத்து என் கூந்தலை கிளறினான்.

"வா கட்டிலுக்கு போகலாம்" என்று இழுத்தான்.

நான் மந்திரத்தால் கட்டுண்டபடி அவன் பின்னால் நடந்தேன்.

படுக்கைக்கு போன பின்னர் அவன் கைகள் என் நைட்டியை உருவி விட்டது. நான் இப்போது ப்ரா ஜட்டியோடு நின்றுக்கொண்டு இருந்தேன். என் கோலத்தை கண்டவுடன் அவனும் தன் சட்டையை கழட்டிவிட்டு என் மேல் பாய்ந்தான். என் உடம்பில் ஒரு இடம் விடாமல் முத்தமழை பொழிந்தான். மெதுவாக என் உடம்பில் ஆனந்தம் பரவ ஆரம்பித்தது. ஒரே படபடப்பு! இதுதான் என் முதல் விருந்து என்று மனம் படபடத்தது.

"இதுக்கு மேல் தாங்காது" என்று வாரி அணைத்தான். அவன் முகம் என் உடலில் எதையோ தேட ஆரம்பித்தது. என் கன்னத்தில் அழுத்தமாக முத்தமிட்டான்.

"வேணாம் மனோ" என்று கெஞ்ச ஆரம்பித்தேன்.

"ஏன் கல்யாணம் பண்ணிக்க மாட்டேன் என்று நினைத்தாயா?"

"சேச்சே அப்படி இல்லை. பயம் என்றால் நான் உன்னோடு ஒடியே வந்திருக்க மாட்டேனே" என்றேன்.

"என்னை நம்பு" என்றபடியே என்னை அப்படியே படுக்கையில் சாய்த்தான். அவன் உடல் பாரத்தை என் மீது சாய்த்து என்னை படுக்கையோடு அழுத்தினான்.

"பஞ்சு மெத்தை மீது படுத்து இருக்கற மாதிரி இருக்கு சுஜா" என்றான்.

"ச்சீய்"

அவன் கைகள் என் நைட்டு சிப்பை இறக்கியது. அந்த நைட்டியை துருத்திக்கொண்டு அந்த சதைக்கோளத்தின் மீது லேசாக முத்தமிட்டான். அவன் கைகள் என் நைட்டியூடே என் ப்ரா ஊக்குகளை தேட ஆரம்பித்தது.

"ஒரு கவிதை சொல்லட்டுமா?"

"இந்த நேரத்திலா" என்று சிணுங்கினேன்.

"இதழ் பதித்து

முலை திருகி

விறைத்த காம்புகள் வருடி

தொப்புள் குழி துழாவி

சிலிர்த்த மயிர் நுகர்ந்து

அலையும் கரமும்

சுழலும் நாவும்

விடைத்த நாசியும் ...

குவித்து தலைமயிர் பற்றி

இழுத்து அழுத்தி

இன்னும் இன்னும்

வேண்டும் நின் கரங்கள் ...

கேட்கக் கேட்க

தீராமல் தருவேன்

அன்பே

நீ எனக்கு?"

"நீ எழுதியதா?"

"இல்லை நான் படிச்சது" என்று என்று அவன் கைகள் என் நைட்டியின் சிப்பை முழுமையாக இறக்கி நைட்டியை கழட்டிப்போட்டான். அவன் அசுர தாக்குதலில் இருந்து என்னால் விலக முடியவில்லை. அவன் நெருக்கம்-இறுக்கம் என்னை உணர்ச்சி வசப்பட வைத்தது. என் சந்தன கலர் கழுத்தில் அவன் உதடுகள் ஆவேசமாக முத்தமிட்டது. அவன் கைகள் என் பிட்டத்தை அழுத்த ஆரம்பித்தது. அதன் திரண்ட சதைகளை பிசைய ஆரம்பித்தான். அவன் கைகள் அந்த பகுதிகளை நன்றாக சர்வே செய்தது. அவ்வப்போது அதை கிள்ளியும், தட்டிக்கொண்டும் என் கழுத்தை முத்தமிட்டுக்கொண்டு இருந்தான். நான் அவனை இழுத்து கட்டிக்கொண்டே அவன் தலைமுடியை கிளறிக்கொண்டு இருந்தேன்.

என் கையை விலக்கி என் ப்ரா கொக்கியை கழட்டியவுடன் என் சதைக்கோளங்கள் வெளியே வந்தது. வியற்வையால் ஈரம் படிந்து இருந்த அந்த மார்பகத்தை எடுத்துக்கொண்டான். அதன் அடியில் தன் கைகளை கொடுத்து உயர்த்தி அதன் முலைகளை தன் வாயில் வாங்கிக்கொண்டான்.

கைபடாத மாங்கனி! குத்தீட்டு இருந்த மாங்கனிகளை மஸாஜ் செய்வது போல பிசைந்தான். காம்புகளை விரல்களால் வீணை போல மீட்டினான். வாயை வைத்து ஒரு கன்றுக்குட்டியின் லாகவத்தோடு முட்டி,மோதி சப்ப ஆரம்பித்தான். அந்த வேகத்தை தாக்குப்பிடிக்காமல் நான் துடிக்க ஆரம்பித்தேன்.

நான் கழட்டப்பட்டு இருந்த ப்ராவை என் கையால் கட்டிலில் இருந்து தள்ளிவிட்டேன். என் கைகள் இப்போது இயந்திரத்தனமாக அவன் லுங்கியை அவிழ்க்க நானும் அவனும் அறை நிர்வாணமாகவே கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டோம். என் உணர்ச்சிகள் அலை புரண்டு ஓடியது. அவன் தண்டை அவன் ஜட்டிக்கு மேலேகவே வைத்து அழுத்தினேன். என் அழுத்தலின் போது அவன் வியற்வையால் நனைந்து இருந்த என் உதடுகளை கவ்விக்கொண்டது.

அவன் வேகத்தை தாக்கு பிடிக்க முடியாமல் என் ஜட்டியை நானே கழட்டிவிட்டேன். என் மெல்லிய மயிற்கட்டுடன் இருந்த மன்மத பீடத்தை அவன் வருடி முத்தம் கொடுத்தான். லேசான ஈரத்துடன் சொர்க்கவாசல் பிசுபிசுத்தது. உடம்பு முழுக்க நாக்கால் நக்கினான்.அவன் விரல்கள் அதை மேலும் அகட்டி என் பெண் குறியை பிரித்தான். அவன் பிரித்தவுடன் உள்ளே இருந்த சிவப்பு பகுதிகளை வியப்பாக பார்த்தான் என்னை ஒரு பொம்மை போல அவன் புரட்டி போட்டு என் பெண்குறியோடு விளையாடினான். நன்றாக கால்களை விரித்துக்கொண்டே ஆஹ் என்று மூச்சி விட்டபடி!

அந்த அழகிலேயே தன் ஜட்டியை கழட்டி தன் ஆண் குறியை எடுத்து வெளியே விட்டான். முதல் முறையாக அதை என் ஓரக்கண்ணில் பார்த்தேன். நன்றான விறைப்பில் கொடிக்கம்பம் போல இருந்தது அது! மெதுவாக அதை என் கையால் பிடித்துக்கொண்டேன். அவனை தடுக்கும் நிலையில் நான் இல்லை.

அடுத்த கட்டமாக அவன் மாங்கனிகள், மன்மத பீடம், தொப்புள் ஏரியாக்களில் ஐஸ்கீரிமை கொட்டி நக்கி, நக்கி சப்பு கொட்டி சுவைத்தான். நாம் இன்ப அவஸ்தையால் துடித்தேன். என் கைகள் அவன்முதுகு , பின்புறம் எல்லாவற்றையும் வெறிகொண்டு பிசைந்தேன்.

"என் விளையாட்டை பார்" என்று சொல்லிக்கொண்டே தன் ஆண் குறியை என் பெண்குறி மீது வைத்து அழுத்தினான். அந்த மென்மையான பகுதியில் அவன் ஆண் குறியை வைத்து தேய்த்தது போதையை தந்தது. என் பெண்மை பிளவில் தன் குறியை வைத்து ஆட்டி அவன் விளையாட்டை ஆரம்பித்தான். அழுத்தி தன் ஆண்மையை செலுத்த ஆரம்பித்தான். முதலில் சிரமமாக இருந்தது. நான் நல்ல வளர்ச்சி கொண்டவள். அதனால் என் இடுப்பை உயர்த்தி அவன் ஆட்ட உதவினேன். அவன் ஆண்மை உற்சாகமாக கோட்டையை தகர்த்து உற்சாகத்தோடு போனது. அவன் இயங்க ஆரம்பித்தான். சில ஆட்டல்களில் அவன் இயக்கம் சீராக இருந்தது. என் அடி வயிறு வரை அவன் தன் ஆண்மையை தள்ளவே நான் சில தடவை அய்யோ, அம்மா என்று கத்த ஆரம்பித்துவிட்டேன்.

இன்ப அதிர்ச்சி! நான் என் கால் இரண்டையும் சேர்த்து வைத்துக்கொண்டேன். அவன் இடுப்பு வட்டமடித்து மாவாட்டுவது போல ஆட்டினான். சில சமயம் வெளியே எடுத்து மீண்டும் குத்தினான். அவன் ஒவ்வொரு குத்தலுக்கும் இப்போது நான் அய்யோ, அம்மா என்று கத்த ஆரம்பித்தேன். அவன் குத்த குத்த என் பெண்மை சுரக்க ஆரம்பித்தது...அவன் குத்திக்கொண்டே இருந்தான். என் மார்பகத்தை பிடித்துக்கொண்டே அவன் குத்தியதால் என் மார்புகள் எல்லாம் சிவந்து போனது. ஒரு ஐந்து நிமிட குத்தலில் அவன் ஆண்மை என் பெண்மைக்குள் வெள்ளை மழையை பொழிந்தது.

சிறிது நேரம் கழித்து அவன் எழுந்தான்... என்னால் எழுந்திருக்க முடியவில்லை.

"சுஜா நான் போய் எல்லா கல்யாண ஏற்பாடும் செய்யறேன். நீ கொஞ்சம் தூங்கு!" என்று சர்ட்டை மாட்டினான்.

"சீக்கிரம் வா மனோ" என்று அவனை அனுப்பிவிட்டு அவனுக்காக காத்திருந்தேன்.

ஒரு மணி நேரம் பிறகு ஒரு நாளாகியது.

ஐந்து வருடம் ஓடிப்போனது. மனோஜ் வரவேயில்லை.

*****************

"நீ எப்படி இங்கே சுஜா" என்றான் மறுபடியும் மனோஜ்.

என் கண்ணின் ஓரத்தில் ஈரம்.

"ஏன் வரமாட்டேன். அப்படியே நான் சிதம்பரத்தில் செத்து போயிடுவேன்னு நினைச்சீங்களா?" என்றேன். என் கண்கள் கலங்க ஆரம்பித்தது.

"நீ என்னை தப்பா நினைச்சிட்டு இருக்கற சுஜா!"

"வேறு எப்படி நினைக்கறது. வரேன்னிட்டு போனீங்க...இப்ப ஐந்து வருஷமாச்சு!"

"நீ சொல்றது புரியுது சுஜா! நான் போனவுடன் ஒரு ஆக்ஸிடெண்டில் மாட்டிக்கிட்டேன். கண் முழிச்சி பார்த்தபோது ஏதோ ஆஸ்பத்திரியில் இருந்தேன். மூணு மாசம் சுயநினைவு இல்லாமல் ICU வில் இருந்தேனாம். கண் முழிச்சி பார்த்து நான் செய்த கலாட்டாவை நீ இப்போதுகூட அந்த ஆஸ்பத்திரியில் கேட்கலாம்"

ஆஸ்பத்திரி பெயர் சொன்னான்...காலை உயர்த்தி அந்த அடிப்பட்ட தழும்பை காண்பித்தான்..ஓடி சென்று ஆஸ்பிட்டல் ரிக்கார்டை காண்பித்தான். உண்மைதான். இவன் பொய் ஏதும் சொல்லவில்லை.

"ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு மனோஜ்! நீ என்ன ஏமாத்தலைன்னிட்டு! இன்னிக்குதான் என் மனசில் முதல் முறையா நிம்மதி வந்திருக்கு!

சரி நான் வரேன்"

"எங்கே சுஜா போறே! நான் இப்பவும் உன்னை!"

"நேசிக்கிறேன் என்று சொல்லறயா!" என்று அருகே இருந்த போட்டோவை காண்பித்தேன். அந்த போட்டோவில் பத்மாவும், குழந்தையும் சிரித்துக்கொண்டு இருந்தனர்.

"என் மாமா பெண்தான் பத்மா... உண்னை வெறித்தனமா தேடினேன். கிடைக்கவில்லை. மாமா பிடிவாதத்தால் வேறு வழி இல்லாமல் பத்மாவை திருமனம் செய்ய வேண்ட கட்டாயம். புரிஞ்சிக்க! "

"நான் வரேன் மனோஜ்! உனக்கு கல்யாணமாயிடுச்சி. குழந்தை குட்டியோடு இருக்கே. இனிமேல் நாம் பேசினா, பழகனா ஏதாவது பிரச்சனைதான் " என்று வெளியே வர ஆயத்தமானேன்.

நான் போவதை தடுத்தான்.

"நான் இப்பவும் உன்ன கல்யாணம் செய்துக்க தயார் சுஜா" என்றான்.

"ஸாரி மனோஜ்! எனக்கும் கல்யாணம் ஆயிடுச்சி"

தடுத்த கை நின்றது.

"உனக்கும் கல்யாணம் ஆயிடுச்சா! எப்படி" என்று அவன் குரல் தழுதழுத்தது...

"ஆமா! நானும் வெயிட் பண்ணி பார்த்தேன். ஐந்து வருசமாச்சு. நீங்க வருவீங்கன்னு நான் காத்திருந்தேன். வேறு வழி தெரியல. இப்போ கல்யாணம் ஆகி ஒரு குழந்தைக்கூட இருக்கு! நான் அவங்க வாழ்க்கையும் பார்க்கணும்" என்று வேகமாக வெளியே வந்தேன்.

"என்னை விடு மனோ" என்று வேகமாக வெளியேறினேன்.

"ஏங்க நான் காஃபி போட்டுக்கொண்டு வருவதற்குள் என்ன அவசரம்! அவங்களை இருக்க சொல்லக்கூடாதா?" என்று அவன் மனைவி பத்மா சொல்வது கேட்டது. என் கண்களில் லேசான ஈரம்.

எனக்கு எங்கே கல்யாணம் ஆனது! இல்லாத என் கற்பனை கணவனுக்கும், கற்பனை குழந்தைக்கும் என் வாழ்த்து! பாவம் மனோஜ் - அவனாவது மனைவி, குழந்தை என்று சந்தோஷமாக இருக்கட்டும். உண்மையான காதல் யாரையும் அழிக்காது.

மௌனி

[Mouni1]

மீண்டும் தியேட்டரில் சிக்கிய இளநீர் முலையாள் (T20 எதிர் கதை)

விமலா. நான் ராஜாவின் மிக அடக்கமான அழகான மனைவி. எல்லாருக்கும் நான் சற்று கமுக்கமான ஆசாமி மாலதியை தவிர! மாலதி ராஜாவுடன் பணிபுரிபவள். ஆனாலும் அவள் என்னுடன் படித்தவள் என்பதை என்றுமே நான் ராஜாவிடம் சொன்னது கிடையாது! சும்மா சொல்லக் கூடாது - மாலதியும் என்னை போல அழகிதான். என்னை போலவே மாலதியின் முலைகளும் 36 இஞ்ச் இருக்கும் அவளுக்கு ஜாக்கெட் தைக்கும் டைலருக்கு நிச்சயம் அவள் முலை வடிவம் முழுவதுமாகத் தெரிந்திருக்கும். உடலுடன் ஒட்டியபடி இருக்கும் அந்த ஜாக்கெட். பின்புறம் இறக்கமாகக் கழுத்து வெட்டியிருக்கும். சரியான சிவந்த தோல். பின்புற முதுகில் ஒரு நீண்ட வெட்டு போல ஒரு பிளவு தோன்றும். அதுதான் இன்னும் கிக். எப்படி இப்படியெல்லாம் வரவைக்கிறாளோ என்று எனக்கும் சற்று பொறாமை. அவள் புஜங்கள் நன்றாக இருக்கும். கை இரண்டையும் சேர்த்து நின்றால் முலைகள் இரண்டும் அகலவாட்டத்திலும் பிதுங்கி நிற்கும்.. மேல் கை அந்த கொழுத்த கோளங்களுக்குப் பின்னாள் ஒளிந்திருக்கும், பாதி மட்டுமே பார்வைக்குத் தெரியும். இடுப்பும் நல்லா கடைந்தெடுத்தது போல இருக்கும். ஒரே ஒரு மடிப்பு...

ஆனால் மாலதியை தவிர மற்றவர்களுக்கு என் மனசுக்குள் என்ன இருக்கும் என்றே மற்றவர்களால் ஊகிக்கமுடியாது. அதனால் என்னவோ நான் ராஜாவிடம் அவ்வளவாக ஸெக்ஸ் பற்றி பேச மாட்டேன். அவனும் கடமையாக யாரோ ஒருவளை புணர்வது போலவே என்னுடனும் புணர்வதாக எனக்கு தோன்றுகிறேன். அதானால் சிறிது நாளாகவே எனக்கு சரியான தீனி கிடைப்பதில்லை என்று படும்.

மாலதி என்னிடம் ராஜாவை பற்றி அடிக்கடி கிண்டல் செய்வாள். ஆனால் அதை நான் அவ்வளவாக பெரியதாக எடுத்துக்கொள்வதில்லை. ஆனால் இன்று அவளிடமிருந்து போஃன் வந்த போது என் மனதுக்குள் லேசாக கோபம் எட்டிப்பார்த்தது உண்மை.

"ராஜா ஒரு ஜெ.பி டி" என்றாள் மாலதி!

"அப்படின்னா?"

"அதான் ஜொள்ளு பார்ட்டி"

"ச்சீய்! அப்படியெல்லாம் இல்லைடி! கொஞ்சம் அப்படி இப்படி இருப்பார் அவ்வளவுதான்" என்று இழுத்தேன்.

"இன்னிக்கு நல்லா என் ஆஃபீஸ் மானேஜரிடம் நல்லா மாட்டி விட்டுட்டேன்! இப்ப நேரா ஐயா வீட்டுக்குதான் வந்திட்டு இருப்பார்!" என்று சிரித்து போனை வைத்து விட்டாள்.

எனக்கு மெல்ல கோபம் வந்தது! சட்! இந்த ஆம்பிளைங்களே இப்படித்தானா? வீட்டுக்கு வறாறாமே! வரட்டும். வந்து வீட்டு வாசலில் நல்லா காத்திட்டு இருக்கட்டும்.

அந்த கோபத்தில் அந்த சினிமா தியேட்டருக்கு சென்றேன். என்ன படம் என்று கூட தெரியாது. ஆனால் மனதில் ராஜா நல்லா வீட்டில் காத்துகிட்டு இருக்கட்டும் என்று திட்டிக்கொண்டு இருந்தேன்.

படம் ஆரம்பித்தது!

பிட் படம் போல! ஆனாலும் சுற்றி முற்றி பார்த்தால் யாரும் இல்லை. செக்ஸ் சீனை திரையில் கண்டு அமைதியில்லாமல் நெளிந்துகொண்டிருந்தேன். திரையில் நாயகன் மாறி மாறி நாயகியின் மார்பை தடவிக்கொண்டு இருந்தது என் உடலின் வெப்பத்தை அதிகரித்தது! அப்போது யாரோ மெல்ல என் தோள்பட்டையின் மீது யாரோ கை வைத்தார்கள்.

"ச்சூ..." என்று தட்டிவிட்டேன்.

ஆனால் இது தொடர்ந்தது! என் மனம் திரப்படத்தில் லயித்தது. அந்த நாயகன் அந்த இள வயது பெண்ணை உறித்துக்கொண்டு இருந்தான். அதை கணடதும் என் மனதில் இருந்த போதை ஏறியது! ராஜா மேல் என்ன தவறு....வாய்ப்பு கிடைத்தால் பயன் படுத்திக்கொள்கிறான். ஏன் இந்த மாலதி சிறுக்கி கோள் மூட்டுகிறாள்? அவளை ராஜா கற்பழித்தானா என்ன? என்று மனம் கேட்டு அப்ப வாய்ப்பு கிடைத்தால் பயன்படுத்தலாமா? என்று மனம் கேட்டது. அதில் என்ன தவறு என்று என் மனத்தை கட்டுபடுத்திக்கொண்டேன். அப்போ பெண்ணாக இருந்தால்? உஷ்ஷ் இதில் ஆண் என்ன? பெண் என்ன? என்று மீண்டும் மனதை அடக்கினேன்! அப்போ நீ ஏன் பயன்படுத்திக்கொள்ளவில்லை என்றது மனம்! இந்த கிடுக்கு பிடியில் மாட்டிக்கொண்டு நான் தத்தளித்தேன். உண்மைதானே!

இதைபற்றி கவலைப்படாமல் என் பின்னால் இருந்தவன் என்னை தடவிக்கொண்டு இருக்க நான் முதன் முதலாக ரசிக்க ஆரம்பித்தேன். அதனால் இந்த முறை என்னிடம் "ச்சூ.." இல்லை.

அவனுக்கு ஜிவ்வென்றாகி இருக்கும். மெதுவாக என் தோள்பட்டையைத் தடவினான். என் தோள் பட்டையிலிருந்து கையை வழுக்கியவாறு கீழ்ப்புறம் நகர்த்தி என் முலைப் பந்தில் விரல் பொதியும்படி வழுக்கிச் சென்றான். ம்ம்.. எனக்கும் போதை ஏறியது. என் பெருமூச்சு வெப்பமாக தணித்தது. ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ் என்று ஒரு பெருமூச்சு விட்டேன். அது நிசப்தமான தியேட்டரில் கேட்டிருக்கும் போலிருக்கிறது. கப்பென்று என் முலையைப் பற்றினான்.. என் முலைகளை லேசாகக் கசக்கினான். நானும் ஒத்துழைத்தேன். திடிரென்று என் இரண்டு முலைகளையும் அவன் கசக்கினால் எப்படி இருக்கும் என்று தோன்றியது.

நான் ஜாக்கெட் பட்டனை அவிழ்த்தேன். அவனுக்கும் புரிந்திருக்கும். நான் நினைத்தபடியே அவனும் நினைத்ததில் எனக்கும் சந்தோஷம்தான். தன் இரண்டு கைகளையும் பக்கத்துக்கு ஒன்றாகச் செலுத்தி போட்டு பிசைந்து தள்ளினான்.. யப்பா என் பெரிய முலைகள் அவனால் கசக்கோ கசக்கோன்னு கசக்கினான். அந்த கசக்கலில் காம்பு விரைத்திருந்தது.. ஆஹா என்ன ஒரு சுகம்.. நிமிண்டினான்.. நானோ சுகத்தில் துடித்தேன். நானும் ப்ளவுஸ் கொக்கிகளை விடுவித்து வசதி செய்து கொடுத்தேன். பிதுங்கி வழியும் மாபெரும் முலையைப் பிசைந்து உருட்டிக் கொண்டே இருந்தான்.

இவன் கசக்கலில் எனக்கும் உச்சம் சீக்கிரத்திலேயே எட்டி விட்டது.

அப்போது இண்டர்வெல் விட்டார்கள். திடிரென்று இன்பம் தடைபட்டதில் லேசாக ஏக்கம் இருந்தது. மீண்டும் மறுபடியும் ஆரம்பிக்க வேண்டும்.

பின்சீட்டுக்காரரை பார்க்கவேண்டும் என்று திரும்பினேன். பார்த்தான். பார்த்தேன். எங்கள் இருவர் முகமும் இறுகியது...

அது .... என் கணவன் ராஜா!

கொசுறுபார்வைகள்

கிச்சு சாஸ்திரி

நான் கிச்சு சாஸ்திரிகள். லோகம் கெட்டு கிடக்கு! கெட்டு கிடக்கு! சரி சரி சரி! ஏதோ மாமா கொஞ்சம் ஆசைப்பட்டு பிட்டு படம் பார்க்க வந்ததை பெரிசு பண்ணாதேள். ஆனாலும் லோகம் கெட்டுடிச்சி! பாருங்க! பொண்டாட்டியை தியேட்டரில் முன்னால் உட்காரவைச்சி பின்னாடி இவன் ஒக்காந்துட்டு வீட்டில் பண்றத்தையெல்லாம் இங்கே பண்ணிட்டு இருக்கான் இந்த ராஜா பையன்! ஈஸ்வரா லோகம் கெட்டுடுச்சி லோகம் கெட்டுடிச்சி ஓய்!

மாலதி

இதுக்கு ராஜா கிட்டேயே சரின்னிருக்கலாம்...இப்ப இந்த கிழட்டு மேனேஜர்கூட சினிமா பாக்குற மாதிரி ஆயிடுச்சே! ச்சே! எல்லாம் தலையெழுத்து என்று கிழட்டு மேனேஜருக்கு தெரியாமல் தலையில் தட்டிக்கொண்டேன்.

கிழட்டு மேனேஜர்!

யப்பா ராஜா! நீ யாரு பெத்த பையனோ - நீ நல்லா இருக்கணும்டா சாமி! இன்னிக்கு உன் புண்ணியத்தில் எப்படியோ மாலதியை மடக்கி சினிமா பார்க்க கூட்டி வந்துட்டேன்! நீ நல்லா இருக்கணும்டா சாமி!


பார்வைகள் முடிந்தது.

மௌனி

[Mouni1]

முதிர்ந்த காமம் (T-20 கதைகள்)

கண்ணாடி முன்னால் நின்றுக்கொண்டு அங்கங்கே தென்பட்டு கொண்டிருக்கும் வெள்ளை நரைமுடிகளை சிறிய கத்திரியால் வெட்டிக்கொண்டு இருப்பதை என் வீட்டு வேலைக்காரன் ரகசியமாக பார்த்து சிரித்துக்கொண்டு இருந்ததை பார்த்து நான் லேசாக வெட்கப்பட்டேன். அதற்குள் அவனே அதைக்கண்டு வேகமாக போய் விட்டான்!

அவன் கிடக்கிறான்? என்ன பெரிய வயது? வெறும் 55 ! மனது அது ஒரு வயதா என்றது! மனது எப்போதும் லாஜிக்கை மறந்து நமக்காக எவ்வளவு வறட்டு விவாதம் செய்கிறது பாருங்கள். ஏனோ நான் இதுவரை திருமணமே செய்துக்கொள்ளவில்லை. என்னையும் சேர்த்து என் தந்தையே திருமணம் செய்துக்கொண்டார். என் தந்தையாருக்கு மூணு மனைவிகள். எனக்கு அப்புறம் 8 தங்கைகள்...ஐந்து பெண் பெற்றால் ஆண்டி என்பார்கள். ஆனால் என் அப்பா ஆண்டி இல்லை. காரணம் ஏராளமான சொத்துகள். அவர் இறந்த போது நான் சற்று பெரியவன். என் தங்கை ஏற்க்குறைய குழந்தை! கார் விபத்து. ஒரே சேர என் பெற்றோர் அனைவரையும் கொண்டு சென்றது! அவர் இறந்தவுடன் எல்லாவற்றையும் கட்டிக்காத்து ஒவ்வொரு தங்கையாய் திருமணம் செய்து வைத்து...ஹும் இப்போது வயது 55. அதை நினைக்கும்போது லேசாக பெருமூச்சு விட்டுக்கொண்டேன்! இப்போது எதற்கு இந்த மலரும் நினைவுகள்!

காரணம் மாலதி! மாலதியை எண்ணியவுடன் என் உடலில் உஷ்ணம் மென்மையாக பரவியது. மெல்ல மெல்ல என் உடல் இறுக்கமானது. என் நாடி நரம்புகள் எல்லாம் முறுக்கேறியது. என் உடலின் மாற்றங்கள் எனக்கே வெட்கத்தை அளித்தது.

மாலதி! மென்மையான மொட்டு! வயது என்ன 20 இருக்குமா? ஆனால் எவ்வளவு அழகு! அவளை பார்த்து நான் பிரமித்து விட்டேன்! இப்படி ஒரு அழகா? படைத்தவுடன் பிரம்மனுக்கே அவளை படைத்ததும் கொஞ்சம் வெட்கம் வந்திருக்கும்! அவன் படைப்பே அவனுக்கு லேசாக கர்வம் அளித்திருக்கும்! ஆஹா என்ன ஒரு அழகு! சற்றே வட்டமான முகம்! வெண்மையான தேகம். பால் நிற வெளுப்பில் இருந்தாள். பார்க்கும் போதே அவள் சருமத்தின் மென்மை பளபளவென்று எனக்கு தெரிந்தது. பெரிய கண்கள். அந்த காலத்து சாண்டில்யன் கதைகளின் வரும் மஹாராணிக்கு வரும் வர்ணனைகளை அப்படியே இந்த பெண்ணுக்கும் தயங்காமல் சொல்லலாம்! அவ்வளவு அழகான கண்கள்....ஆஹா! மருண்ட பார்வை என்பார்களே - அது இதுதானா! நீண்ட முக்கு. அளவான உதடுகள். செதுக்கி வைத்தாற் போல இருந்த ஈர உதடுகள் ஏனோ என் மனதை பாடாய் படுத்தியது. என்னை கண்டதும் மென்மையாக சிரித்தாள்...அவள் சிரித்ததின் பலன் கை மேல் பலன் கிடைத்தது! அந்த புன்னகையில் அவள் வெண்மை பற்களை காண முடிந்தது! அதே சமயம் அவள் கன்னத்தில் விழுந்த குழியில் மெல்ல மெல்ல நான் விழுந்துக்கொண்டு இருந்தேன். ச்சேய்! என் கண்கள் வெட்கமின்றி மெல்ல அவள் கழுத்தை நோட்டமிட்டது. இந்த வயதிற்கு தேவைதானா? என்று மனசாட்சி குத்திய பிறகு மீண்டேன் கஷ்டப்பட்டு!

யார் இவள்? விசாரித்து பார்த்ததில் அவள் என் கம்பெனியில் வேலை செய்யும் ப்யூன் கந்தசாமியின் மகளாம்! அவனுக்கு இப்படி ஒரு தேவதை மகளா?

வீட்டிற்கு திரும்பிய பிறகும் என் மனம் ஏனோ மாலதி பெயரை ஜெபித்துக்கொண்டு இருந்தது! மா...ல....தி! இந்த கூத்தை எங்கே போய் சொல்வது! 55 வயதில் காமமா? இதை வெளியே யாரிடமும் சொல்லக்கூட முடியவில்லை. இந்த வயதிலும் காமத்திலிருந்து விடுபடாமல் இருக்க முடியுமா? ஆம்! காமம் ஏனோ கனியில் துளை யிட்ட புழு, வெளியில் தெரியாமல் கனியைத் தின்றுகொண்டு இருப்பது போல, காமம் ஏனோ அரித்து புழு போல என் உடலினுள் நெளிந்துகொண்டேதான் இருக்கிறது. காமத்தை எதிர் கொள்வதும் வெற்றிகொள்வதும் எளிதானதில்லை. அதுவும் இன்று காம உணர்ச்சி காம சூறாவளியாய் காம சூறாவளி ஆகி என் உடலை ஏகமாய் புரட்டி போட்டது!

என்னை நினைத்தால் எனக்கே பாவமாதான் இருக்கு! மாலதி மேல் லேசாக கோபம் வந்தது! ஆனால் பாவம். மாலதி என்ன செய்வாள்? சிறு பெண். அழகாக இருப்பது அவள் குற்றமா! அந்த பெண்ணின் பார்வையில்கூட எந்தவித விகல்ப்பமும் இல்லையே? நானே மயங்கி இப்போது நானே புலம்பிக்கொண்டு இருக்கிறேன்! செல்லமாக மாலதியை கடிந்துக்கொண்டே அருகில் இருந்த ஃபிரிட்ஜ் திறந்தேன். உள்ளே வரிசையாக பீர் பாட்டில். விஸ்கி பாட்டில்கள்! மாலதி என் மனக்கண் முன்னால் வர வர என் அளவு ஏறிக்கொண்டே போனது!

காமத்தை அடக்க முடியாமல் அருகில் இருந்த ஒரு வெளிநாட்டு போர்னோகிராபி புத்தகம் எடுத்து பார்த்தேன்! சே! அழகான பேப்பர் மழ மழவென்று! இருந்தது! மாலதியை தொட்டால் இப்படித்தான் இருக்குமா? ச்சீய் இந்த வயதிலா? ஆனாலும் மனதுக்கு என் வயது தெரியவில்லையே! மெல்ல மெல்ல என் மாலதியை நினைத்துக்கொண்டு அந்த பளபளப்பான பேப்பரை தடவினேன்! என்ன ஒரு படங்கள்.....கறுப்பு, வெளுப்பு, மஞ்சம் என்று வகை வகையாக ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ் அருமை அருமை! அதிலும் ஒரு பெண் இப்படி ஓப்பனாக மார்பை காட்டிக்கொண்டு இருந்தாள். மீண்டும் மாலதி மனதில் வந்தாள். ஒரு வேளை மாலதி இப்படி உடை போட்டுக்கொண்டால் எப்படி இருப்பாள்!

அருகே இருந்த டி.வி.டியை போட்டேன். ஆஹ்ஹ்ஹ் இதுவும் போர்னோகிராஃபி படம்! இங்கேயும் காமமா? இந்த படத்தில் அந்த நீக்ரோ தன் எட்டு அங்குல?! ச்சீய் ஏனோ கழுதை நினைவுக்கு வந்தது. அந்த வெள்ளை பெண் அவன் முன்னால் உட்கார்ந்துக்கொண்டு அதை கோன் ஐஸ் போல சப்பிக்கொண்டு இருந்தாள்!

அதை பார்த்துக்கொண்டு இருக்கும்போதே என் மனதில் காமம் அலை அலையாக பொங்கியது! அருகே இருந்த தலையணையை எடுத்து என் இரண்டு கால்களுக்கும் நடுவே வைத்து அழுத்திக்கொண்டேன்! மனதெல்லாம் மாலதி வழிந்துக்கொண்டு இருந்தாள்.

மாலதியை பார்த்த அந்த இன்ப நினைவுகள் மீண்டும் என் மனதை வண்டு போல அரித்தது! அவளை மறக்க முடியவில்லை! அவளை நினைக்க நினைக்க என் மனது இனித்தது. கற்பனையில் அவள் என் அணைப்பில் இருந்தாள். அந்த காட்சிகள் கூட வேகமாக ஏனோ கரைந்தன. கற்பனையில் என் தேவதை விலகவில்லை. இல்லை என்னை விலக்க அவளுக்கு மனம் வரவில்லை. கனவில் நான் அவளை இறுக்கினேன். கற்பனையிலும் அவளின் சூடான பெப்பர்மிண்ட் கலந்த மூச்சுக்காற்று என் முகத்தை வருடியது! கற்பனையில் அவளை இறுக்க அணைத்தேன்! கற்பனையில் நாங்கள் இருவரும் மகுடி பாம்பு போல இருந்தோம்! அந்த இறுக்கத்தில் கற்பனையிலும் அவளின் இதயம் படக், படக் என்று அடித்துக்கொண்டது என்னால் உணர முடிந்தது! அவளை மெல்ல திருப்பி அவள் கன்னத்தில் மென்மையாக என் உதடுகளை பதிக்க அவள் சிலிர்த்தாள். மெல்ல என் கைகள் அவள் முதுகை வருடியது! அவள் இமைகள் என்னை உற்று பார்த்தது! மாலதி இமைகளை படபடவென கொட்டினாள்.

இனி தாங்க முடியாது!

காலை எழுந்ததும் இந்த கதையில் வரும் இரு வரிகளை வேகமாக செய்தவுடன் என் முதல் கால் கந்தசாமிக்கு!

ஆச்சரியம்...ஆச்சரியம்! நான் சொன்ன உடனே அவனும் எங்கள் திருமணத்திற்கு ஒத்துக்கொண்டான்! நிச்சயமாக அவ்வளவு சந்தோஷத்தை என்னால் வாழ்நாள் முழுதும் மறக்க முடியாது! இந்த வயதிலும் எனக்கு இப்படி ஒரு அதிர்ஷ்டமா?

ஒவ்வொன்றாக என் எட்டு தங்கைகளுக்கு போன் செய்தேன்...எல்லாரும் கல்யாணம் செய்துக்கொண்டு சந்தோஷமாக இருந்தார்கள்.
சில கிண்டல்கள்...சில சீண்டுதல்கள்...சில வாழ்த்துக்கள்....ஆனால் எல்லாருமே திருமணத்திற்கு ஒத்துக்கொண்டார்கள்.

அடுத்த ஒரு வாரத்திலேயே கல்யாணம் நிச்சயமானது. நல்ல முகூர்த்தத்தில் மாலதியின் கையை பிடித்தேன்.

முதலிரவு....

"உள்ளேதான் இருக்கா அண்ணா" என்று என் ஏராளமான சகோதரிகளின் கிண்டலுக்கு நடுவில் மெல்ல என் மாலதியை காண சென்றேன்.

முதலிரவு அறை அலங்கரிங்கப்பட்டு இருந்தது! வாவ்! என் அழகு பெட்டகம் மாலதி நின்றுக்கொண்டு இருந்தாள். ஆனால் அவள் முகத்தை பார்க்க முடியவில்லை.

மெல்ல மெல்ல அவள் அருகில் சென்றேன். அவளை லேசாக திருப்பினேன். அவள் கண்ணில் கண்ணீர்!

அதிர்ந்தேன்....

"மாலதி! உனக்கு கல்யாணத்தில் இஷ்டமில்லையா? நான் எல்லாரிடம் கேட்டுதானே திருமணம் நிச்சயம் செய்தேன்" பதறினேன்.

"என்கிட்டே கேட்டீங்களா" என்ற அவள் கேட்டதற்கு பதில் என்னிடமில்லை!


முற்றும்
மௌனி

[Mouni1]

வாடகை மனைவி -  MY ULTIMATE STORY and considers this as my best story !

"யோவ் ஒத்தக்கண் ஐயரே உன்னை என்னமோன்னு நினைச்சேன். நீ விவகாரமான ஆளுன்னு இப்பதான்யா தெரியுது" என்று கபாலி ஒத்தக்கண் என்ற வார்த்தையை அளவுக்கு அதிகமாக அழுத்தி உச்சரித்தது என் மனதை உறுத்தியது. ஆனாலும் பொருட்படுத்தவில்லை. காரணம் நான் அவனிடம் கேட்ட உதவி அப்படி. நான் அவனிடம் கேட்ட உதவி - ஒரு வாரத்துக்கு எங்காவது வாடகை மனைவி கிடைக்குமா? என்று.

"காமாட்ச்சி லாட்ஜில் கிடைக்கும் கேட்டுப்பாரு. எவளாவது விபச்சாரி கிடைப்பா. எல்லாம் கலிக்காலம்" என்று சைக்கிளை வேகமாக மிதித்துக் கொண்டு சென்றான் கபாலி. ஒரு கோயில் பூஜாரியாக இருந்துக் கொண்டு அவனிடம் இதை கேட்டிருக்கக்கூடாது. ஆனால் கபாலியிடம் கேட்க வைத்தது என் கையில் இருந்த லெட்டர். என் மாமா பையன் ரங்கராஜன் அமெரிக்காவில் இருந்து எழுதி இருந்த கடிதம். நான் அம்மனுக்கு வேக வேகமாக பூஜை செய்தேன். பல வருடமாக இந்த அம்மனுக்கு பூஜை செய்தாலும் ஏனோ எனக்கே இந்த தெய்வத்தின் மீது ஒட்டுதல் இல்லை. காரணம் ஏன் இந்த கடவுள் என்னை இப்படி வஞ்சனை செய்து விட்டார். வேகம், வேகமாக பூஜை செய்துவிட்டு கோயில் வெளியே வந்து அமர்ந்தேன். கையில் இருந்த லெட்டரை பார்த்தேன். ரங்கராஜன். ரங்கராஜனை நினைத்தால் பொறாமையாக இருந்தது. காரணம் எனக்கு எல்லாவற்றிலும் அவன் நேர் எதிர். நான் ஒருவன் எப்படி எல்லாம் இருக்கக்கூடாதோ அப்படி இருப்பேன்.

நான் விஸ்வநாதன் என்ற விச்சு. எனக்கு இப்போது வயது 45 ஆகி விட்டது. ஆனாலும் தொப்பை என்னை 55 ஆக காட்டியது. சிறிய வயதில் போட்ட அம்மை காரணமாக முகம் எல்லாம் அம்மை தழும்பு. கண் ஒன்றில் பார்வை இல்லை. லேசான போலியோ அட்டாக்கில் கால் தாங்கி தாங்கி நடப்பேன். போதாது எல்லாரும் எனக்கு பெயர் வைத்து விட்டார்கள் ஒத்தைக்கண் ஐயர் என்று. ஆனால் இந்த கேலி பேச்சுக்கள் எல்லாம் எனக்கு புதிது அல்ல. சின்ன வயதில் என் அம்மாவை இழந்து சென்னையில் உள்ள மாமி வீட்டுக்கு வருபோதே எனக்கு இந்த கேலி, கிண்டல்கள் எல்லாம் பழக்கமாயிட்டது. என் மாமியும் விதவைதான். அவளுக்கு தன் மகன் ரங்கராஜன் மீது அபார பாசம். அவன் காக்கா வெள்ளை என்றால் அவளும் ஆமாம் என்பாள். ரங்கராஜன். நல்ல அழகன். அருமையாக படித்தான். கெட்டிக்காரன். ஆனால் என்ன. மனிதாபிமானம் என்றால் எவ்வளவு கிலோ என்பான். சிறிய வயதில் என்னை கேலி செய்வதையே ஒரு கொள்கையாக கொண்டிருப்பான். அது என்னவோ மற்றவர்கள் மத்தியில் என்னை மட்டம் தட்டுவதில் அவனுக்கு அவ்வளவு பிரியம். அந்த பள்ளியில் அந்த ரெட்டை ஜடை மாலதியை நான் ஒருதலையாக காதலித்தது தெரிந்தபோது எவ்வளவு அமர்களம் செய்தான். அவன் அப்போது சொன்னது என் மனதில் இன்னமும் ஒலித்தது.

"டேய் விச்சு. உன் மூஞ்சிக்கு காதல் ஒரு கேடா? யாரையும் காதலிக்காத. ஏன்னா உன்னை யாரும் காதலிக்க மாட்டாங்க. அப்படியே யாராவது கட்டாயப்படுத்தி கல்யாணம் பண்ணிட்டாலும் ரெண்டு மாசத்திலே அவ உன்னை விட்டு ஓடிடுவா"

ஆனால் அவன் சொன்னபடிதான் நடந்தது. ஒரு அழகாக பெண்ணாக ஆனாலும் ஏழை பெண்ணாகத்தான் பார்த்து கல்யாணம் செய்துக் கொண்டேன். மகாராணி மாதிரித்தான் தாங்கினேன். ஆனால் இரண்டாவது மாதமே பக்கத்து வீட்டு ஆளுடன் ஓடி விட்டாள். நான் ஒருதலையாக காதலித்த மாலதியை இவந்தான் கல்யாணம் செய்துக் கொண்டான். அமெரிக்காவில் எங்கேயோ இருக்கும் அவன் மூன்று நாள் அமெரிக்காவில் இருந்து இந்தியா வருகிறானாம். என் கூட தங்கபோறானாம் ரங்கராஜன். காரணம் அவனுக்கு இருக்கும் ஒரே உறவு நான்தானாம். திடீர் என்று ஒரு உந்துதல். ஏதோ அவனிடம் ப்ரூவ் செய்ய வேண்டும் என்று. டேய் ரங்கராஜா எனக்கும் கல்யாணம் ஆகிவிட்டது. நானும் வாழ்கிறேன் பார் என்று அவனுக்கு காட்ட வேண்டும் என்று வெறி. ஆனால் பெண்ணுக்கு எங்கே போவது. கபாலி சொன்னது ஞாபகம் வந்தது. யாராவது தாசிதான் ஒத்துக்கொள்வாள். யாராவது தாசி கிடைத்தால்? கிடைப்பாளா? பணத்துக்காக தன் உடலை வியாபாரம் செய்யும் அவர்களால் எனக்கு ஒத்துழப்பார்க்களா? மனதில் ஒரே குழப்பம். ஆனால் அன்று மாலை காமாட்சி லாட்ஜுக்கு போனேன். ஒரு அறையில் சினிமாவில் காண்பிப்பதை போலவே வெற்றிலையை வாயில் குதப்பியபடியே அந்தம்மா இருந்தாள். சுற்றி ஒரு ஆறு பெண்கள் நின்றுக் கொண்டு இருந்தார்கள். அளவுக்கு மீறிய பவுடர், செண்ட், மல்லிகை மணம். ஒரு வேளை தவறு ஏதும் செய்து விட்டோமா?

"வா ஐயரே என்ன இந்த பக்கம்"

அவளுக்கு என்னை தெரிந்திருக்கிறது. திடிரென்று எனக்கு வியர்த்து விட்டது. நாக்கும் உலர்ந்தாற்போல ஆகிவிட்டது. இதற்கு முன்னால் இப்படி ஒரு அனுபவம் எனக்கு இல்லையல்லவா?

"இல்ல ஒரு பெண் வேனும்"

"எதுக்கு பூஜை பண்றத்துக்கா. பாருங்கடி ஐயருக்கு பெண் வேனுமாம்" என்று வெற்றிலை காவி தெரிய சிரித்தாள். சுற்றி இருந்த எல்லா பெண்களும் கொல்லென்று சிரித்தார்கள். ஆனால் அதில் ஒரு பெண் மட்டும் சிரிக்கவில்லை. உற்று பார்த்தேன். காவிய அழகு. ஒரு ஐந்தரை அடி இருப்பாளா? நல்ல கலர். நன்றாக முடியை சீவி நேர் வகிடு எடுத்து இருந்தாள். பரந்த நெற்றி, பெரிய கண்கள். அவள் மூக்கிறகு கீழே இருக்கிற அந்த மச்சம் அவள் அழகை கூடுதலாக காட்டியது. கண்ணுக்கு லட்சணமாய் ஒரு குல விளக்கு போலவே இருந்தாள்.

"சொல்லு ஐயரே. என்ன வேணும்" என்று அந்தம்மா அதட்டியபோது நான் சுய நினைவுக்கு வந்தேன்.

"இல்லை ஒரு பெண் வேனும்"

"எடுத்துக்க. சுத்தி பாரு. யாரு நல்லா இருக்கொ எடுத்து. ஆமா ரேட்டு தெரியுமில்லே" என்றாள்.

"ஆனால் ஒரு வாரத்துக்கு வேணும்"

"அதெல்லாம் முடியாது ஐயரே. அதெல்லாம் வேலைக்கு ஆகாது. நீ கிளம்பு முதல்லே" என்றாள். எனக்கு பகீரென்றது. இன்னும் இரண்டு நாளில் ரங்கராஜன் வந்து விடுவான். இந்த இடத்தை விட்டால் வேறு எங்கே போவது.

"இல்லம்மா. நீ கேட்கறத்துக்கு மேலே மூணு மடங்கு தர்றேன்" என்றேன். பணத்தை பற்றி சொன்னதும் அவள் அமைதியானாள்.

"சரி சொல்றே. வில்லங்கம் ஏதும் இருக்காதுன்னு நினைக்கிறேன். சரி. ஏதாவது பெண் செலக்ட் செய்" என்றாள். நான் தயங்காமல் அந்த பெண்ணை காட்டினேன்.

"நல்ல பெண்ணாதான் செலக்ட் பண்ணியிருக்க. ராணி கிளம்பு. கேட்டுட்டுதானே இருந்தே ஒரு வாரத்துக்கு மட்டும்" என்றவுடன் ராணி அமைதியாக உள்ளே சென்றாள்.

"ஒத்தகண்ணனுக்கு வந்த ஆசையை பாருடி. இந்த ஒத்த கண்ணனுக்கு ராணி வேனுமாம்" என்று ஒருவள் கமெண்ட் அடிக்க எல்லாரும் கொல்லென்று சிரித்தபடியே அந்த கூட்டம் மறைந்தது. சட். என்ன உலகம் இது. ஒத்தைக்கண்ணனாக பிறந்தது என் குற்றமா?ஆ. அந்த சிரிக்காத பெண் பெயர் ராணியா? ஆம் ராணி போலத்தான் இருக்கிறாள். கையில் ஒரு பெட்டியை எடுத்துக் கொண்டு ஒயிலாக வந்தாள். இவளை யாராவது விபச்சாரி என்று சொல்வார்களா? குலமகள் போலத்தான் இருக்கிறாள். வெளியே வந்து அவளுடன் ஆட்டோவில் வீட்டுக்கு வரும்போதும் ஏதும் பேசவில்லை. எனக்கு என்ன பேசுவது என்றும் தெரியவில்லை. என்னை பற்றி என்ன நினைப்பாள்? இந்த ஒத்தக்கண்ணனுடன் வருவதற்காக விதியை நொந்துக்கொள்வாளோ.வீட்டுக்குள் நுழைந்தோம்.

"ராணி உள்ளே வா" என்றேன். உள்ளே வந்தவள் பெட்டியை ஒரு மூலையாக வைத்தாள்.

"ராணி இங்கே பாரு. இந்த வீட்டில் இரண்டு ரூம்தான் இருக்கு. நீ ஏதாவது ஒரு ரூம் எடுத்துக்க. நான் வேறே ரூமில் படுத்துக்கறேன்" என்றேன். அவள் என்னை பார்த்த பார்வையில் ஆச்சர்யம் இருந்தது. பெரிய கண்கள். மை வேறு தீட்டி இருந்ததால் கண் இன்னும் பெரியதாக தெரிந்தது. அவள் இதழ் லேசாக புன்முறுவல் புரிந்தது.

"சிரிக்காதே ராணி. நீ நினைக்கறா மாதிரி ஆளு இல்ல நான்." என்று நான் அவளை கூட்டிக் கொண்டு வந்த உண்மையான காரணத்தை சொன்னேன். நான் சொல்லி முடிக்கும்போது அவள் பிரமை பிடித்தவள் மாதிரி ஆனாள்.

"என்ன ராணி. என்னை பார்த்தா பைத்தியக்காரன் மாதிரி இருக்குதா?"

"இல்லை. என்ன சொல்றதுன்னு தெரியலை. இப்படி கூட நடக்குமான்னு ஆச்சரியமா இருக்கு" என்று தயங்கியபடியே சொன்னாள்.

"என்னமோ தெரியல ராணி. ரங்கராஜன் முன்னாடி கம்பீரமா நிற்கனும்னு ஆசை. நீ அவன் முன்னால் என் மனைவி போல நடிச்சிடு ராணி. உன்னை என் வாழ்நாள் பூரா மறக்கமாட்டேன். சரி ராணி. ராத்திரி மணி 11 ஆயிடுச்சி. நான் ஏதாவது ஹோட்டலுக்கு போய் ஏதாவது சாப்பிட வாங்கிட்டு வறேன்" என்றேன்.

"ஏன் சமையல் ரூம் இல்லயா?" என்றாள்.

இப்போது நான் அவளை ஆச்சரியமாக பார்த்தேன்.

"என்ன பார்க்கறிங்க. நாங்க எல்லாரும் நல்லா சமைப்போம். ஆனால் எங்களை தேடி அதுக்காகவா வற்றாங்க. அவங்க வரத்துக்கே காரணம் வேறு"

அவள் பார்வை வெறுமையாக இருந்தது. அவள் என்ன நினைக்கிறாள் என்றே புரிந்துக்கொள்ள முடியவில்லை. சமையல் அறையை காண்பித்தேன். ஓடி ஓடி சமைத்து கடைசியில் அவள் உணவு பரிமாறியபோது அமிர்தம் மாதிரி இருந்தது.

"நீ ஏன் இந்த தொழிலுக்கு வந்தேன்னு கேட்கலமா?" என்றேன் தயங்கியபடியே.

"என் அம்மாவுக்கும் இதே தொழிலுதான்"

ஒரு வரியில் தன் வாழ்க்கையை புரியவைத்து விட்டாள்.

"நல்லா சமைக்கற ராணி. என் மனைவிக்கு அப்புறம் இப்பத்தான் இந்த வீட்டில் சாப்பிடறேன்"

புருவத்தை உயர்த்தினாள்.

"ஊம். நானும் ஒரு கல்யாணம் பண்ணிட்டேன். நல்லாதான் வைத்திருந்தேன். ஆனா பக்கத்து வீட்டு பையனோடு ஓடிட்டா."

"பச். கொடுத்து வைக்காதவ. குடும்ப வாழ்க்கை அருமை தெரியாத பெண்"

உண்மைதான் குடும்ப வாழ்க்கை அருமை விபச்சாரிகளுக்குதான் தெரியும். பொதுவாக நான் யாரிடம் என்னை பற்றி சொல்ல விரும்புவதில்லை. ஆனால் அன்று என் மனதில் உள்ளதை எல்லாம் அவளிடம் கொட்ட வேண்டும் போல இருந்தது. எல்லாவற்றையும் விலாவரியாக சொன்னேன். என் ஓடிப்போன மனைவியை பற்றியும் சொன்னேன்.

"சாப்பாடு நல்லா இருக்கு ராணி."

"சமைக்க மட்டும்தான் தெரியுமா? வேறு ஏதாவது தெரியுமா."

"நான் நல்லா பாடுவேன்"

"அப்படியா ஒரு பாட்டு பாடு."

தயங்கியபடியே அவள் பாடினாள். பாட்டில் மயங்கினேன். அவள் கால்கள் லேசாக ஆடியது. ஒரு வேளை நாட்டியமும் ஆடுவாளோ? எவ்வளவு திறமைகள் இந்த பெண்ணிடம். விபச்சாரி என்றால் கேவலம் என்று ஏன் இவ்வளவு நாள் நினைத்திருந்தேன்? விபச்சாரி என்றால் கேவலமா என்றெல்லவா அவள் நடவடிக்கை இருக்கிறது இது வரை. பேசிக் கொண்டே போனதில் இரவு மணி 1. 00 ஆகி விட்டது.

"சரி ராணி. படுத்துக்கோ. இன்னும் இரண்டு நாளிலோ இல்லை மூணு நாளிலோ என் அருமை வில்லன் ரங்கராஜன் வருவான். அவன் முன்னாடி என் ஆசை மனைவி போல நடிச்சிடு. நான் வாழ்நாள் பூரா மறக்க மாட்டேன்" என்றபடியே எழுந்தேன்.

"ஏன் என்கூட படுக்க மாட்டீங்களா?" என்றாள்.

"என்ன ராணி விளையாடறயா? நான் எப்படி உன்னோட" என்றேன்.

"என்யா உனக்கு என்ன குறைச்சல்."

"எல்லாம்தான். ஒரு கண்ணு குறைச்சல். நான் ஒத்தைக்கண், அம்மை மூஞ்சி, கால் ஊனம்" என்றேன்.

ஒரு வேளை என் குறைகளை எல்லாம் என் வாயாலே பட்டியல் போட்டு தனக்கு உகந்தவன் நான் இல்லை என்று குத்திக்காட்டுகிறாளா? என்ற எண்ணம் என் மனசில் எட்டிப்பார்த்தது நிஜம்.

"ஆனா உன் மனசு வெள்ளையா? இவ்வளவு நேரம் இதைத்தான் புரிஞ்சிட்டேன்"

"ஆனாலும்"

"இதைப்பாருய்யா. அவனவன் ஒரு நூறு ரூபாய் கொடுத்திட்டு எங்களை அடிமைபோல நடத்துவார்கள். ஆனா நீ. உன் கிட்ட ஆயிரம் குறை இருக்கலாம். ஆனால் உன் மனசு தங்கம்யா"

அவள் தாவி வந்து என்னை அணைத்தாள். நான் திடுக்கிட்டு எழுந்தான்.

"என்ன விளையாட்டு ராணி இந்த நேரத்தில்?" என்று புரியாத்தனமாக கேட்டேன்.

"எல்லாம் உனக்காகத்தான்" என்று சொல்லிக் கொண்டே நான் போர்த்தி இருந்த போர்வையை விலக்கினாள். நான் நடுக்கத்துடன் விலகியபோது என் வேஷ்டியை பிடித்து இழுத்தாள். நான் தடுத்தும் அவள் விடவில்லை. என் தோள் மேல் விழுந்து தன் இரு கைகளாலும் இறுக்கமாக அணைத்து என் தலை, முகம், கழுத்து கன்னங்களில் ஆவேசமாக முத்தமிட்டாள்.

"ஆனா நான் அழகில்லாதவன் ராணி. என் பெண்டாட்டி ஏன் ஓடிட்டா தெரியுமா?"

"நீ எப்ப பார்த்தாலும் உன் குறையை பற்றியே பேசிட்டு இருந்திருப்பே?"

என்னை யாரோ கன்னத்தில் அறைந்தாற் போல உணர்ந்தேன். உண்மைதான் நான் ஏன் என்னை பற்றி தரக்குறைவாகவே நினைக்கிறேன். ஏன் இந்த தாழ்மை உணர்ச்சி .

"ஆயிரம்தான் குறை இருந்தாலும் அதைப்பத்தி நினைக்கக்கூடாதுய்யா. நிறையை மட்டுமே நினைக்கனும். நம்பிக்கை வேணும்" என்றாள். ஆம் தாசியிடம் கற்றேன் இந்த பாடத்தை. நம்பிக்கை. இது ஏன் என்னிடம் முன்னால் இல்லாமல் போனது. ஆணுக்கு அழகு முக்கியமா என்ன? என் பெண்டாட்டி ஓடினால் என்ன. என் வாழ்க்கை இருண்டா விட்டது. ஆனால் அவள் எப்படி இருக்கிறாளோ. இருக்கிறாளோ இல்லை எங்காவது மும்பையில் விற்கப்பட்டாளோ? என் என் கண் முன்னால் இருக்கும் ராணி ஒரு விபச்சாரியாக தெரியவில்லை. அவள் எனக்கு இப்போது ஒரு தத்துவஞானியாகவே தோன்றினாள். அவளால் என்னிடம் நிமிடத்துக்கு நிமிடம் என் நம்பிக்கையை ஏற்றிவிட முடிகிறது.

"ராணி நீ நிஜமாலுமே சொல்றியா"

"எல்லாம் உண்மையாத்தான் சொல்றேன். உனக்கு என்னய்யா. ஜான் பிள்ளை ஆனாலும் ஆண் பிள்ளை" என்று என் லுங்கியை விலக்கினாள். ஆனால் நான் ஜட்டி எதுவும் போடாமல் இருக்கவே என் நிர்வாண மடியில் கை வைத்து என் ஆண்மையை நீவி விட ஆரம்பித்தாள்.

"ராணி கூச்சமா இருக்கு" என்று கெஞ்சினேன்.

அவள் அணிந்து இருந்த மல்லிகை பூ மணம் கசங்கி அந்த அறை முழுதும் பரவியது.

"ஐயரே என் நிலமையை நீ புரிஞ்சிக்க" என்று சொல்லி தன் செவ்விள இளநீர் குலைகளை என் முகத்தில் வைத்து அழுத்தினாள். என் கைகளை எடுத்து தன் மார்பில் வைத்து கசக்க சொன்னேன். இப்படியெல்லாம் என் ஓடிப்போன மனைவி செய்ததேயில்லை, ஆனால் ராணி. மெதுவாக நானும் உணர்ச்சி வசப்பட துவங்கினேன்.

"நான் தாசிதான். ஆனால் எனக்கும் தர்மம் இருக்கு. நான் ஒரு வாரத்துக்கு பெண்டாட்டியா நடிக்கணும்னா நீயும் ஒரு வாரத்துக்கு புருஷனா இருக்கணும்தானே" என்றாள். ஆம். அவள் சொன்னது உண்மைதான். என் விருப்பப்படி அவள் இருக்க வேண்டுமென்றால் அவள் விருப்பப்படி நான் இருக்கத்தானே வேண்டும்.

"உங்களுக்கு நான் வேணுமா, வேணாமான்னு தெரியாது. ஆனா நீ எனக்கு இப்ப வேணும்" என்றபடியே தன் புடவைகளையும், பாவாடையும் வேகமாக அவிழ்த்து விட்டு என்னை அவளிடம் இழுத்தாள்.

"ராணி உன் உடம்பை பார்க்கும்போது ஆசையாத்தான் இருக்குது. ஆனால் தயக்கமா இருக்கு" என்றான்.

"என்ன தயக்கம். நீ காசு கொடுத்திருக்கே. அதுக்காக நான் வந்திருக்கேன். இது என் தொழில் தர்மம். பிறகு தயங்ககூடாது. துணிச்சலா விளையாடு. நாலு சுவத்துக்குள்ளே நாம விளையாடறது யாருக்கும் தெரியாது" என்று என்னை தன் மீது இழுத்து போட்டுக் கொண்டாள். மழ மழவென்று இருந்த அவள் உடல் மீது நான் படுத்ததும் எனக்கும் ஆசை ஆசை தீ பரவியது, என் மனது ஊனத்துக்கும் மருந்து இவள்தான். என் ஆயுதம் இரும்பு குழாயை போல கம்பீரமானது. அவள் இரு காது மடல்களையும் என் இரண்டு கைகளால் முத்தமிட்டு ஆரஞ்சு சுளையை உறிஞ்சுவது போல மெல்ல மெல்ல அவள் உதட்டை உறிஞ்சினேன். அப்படியே அவள் வாயினுள் என் நாக்கை நுழைத்து அவள் எச்சிலை ருசித்து பருகிவிட்டு அவள் இளநீர் முலைகளை அழுத்தி அழுத்தி பிசைந்து அதில் வாயை வைத்து உறிஞ்ச ஆரம்பித்தேன்.

"ஆங்க் அனுபவசாலி மாதிரியே நல்லா செய்யறியே. நீ இப்படியெல்லாம் அசர வைப்பேன்னு நினைக்கலை" என்று அவள் ஆவேசத்தால் என் ஆண்குறியை பிடித்து இழுத்து இழுத்து கசக்கினாள். அப்படியே தன் காலை விரித்து அவள் காமசொர்க்கத்திற்குள் என் ஆண்மை செல்வதற்கு வழி காட்டினாள்.

"ராணி. ராணி" என்று பிதற்றிக் கொண்டே அந்த சொர்க்கத்துள் நுழைந்தேன். அவள் புழையின் உதடுகள் சிரியதாகவும் இறுக்கமாகவும் இருந்ததால், அதை பிளந்துகொண்டு ஆவேசத்துடன் அவள் அடிவாரத்தில் என் ஆயுதம் இடித்தது.

"ஆஆஆ இன்னிக்குதான் எனக்கு முதல் இரவு மாதிரி இருக்கு. ஒரு ஆம்பிளையோடு சுகத்தை முழுசா ரஸிச்சு இன்னிக்குதான் அனுபவிக்கிறேன். காசுக்காக கடமையாக ஆட்டம் போட்டிருக்கிறேன். ஆனால் பாசமா இப்படி யாரும் அடி வரையிலும் போய் ஆட்டம் போட்டதில்லை" என்றபடியே என் முதுகை இரண்டு கைகளாலும் பின்னிகொண்டு தன் இடுப்பை வளைத்து வளைத்து காட்ட ஆரம்பித்தாள். மனதில் ஆனாலும் சாத்தான். விபச்சாரியின் வார்த்தையாச்சே. உண்மையாக இருக்குமா? என்று யோசித்தேன்.

"என்னையா பார்க்குறே. கேஸாச்சே பொய் சொல்வாளோன்னு பார்க்காதே. இன்னிக்கு உண்மையிலேயே அனுபவிக்கிறேன்" என்றாள். அவள் அப்படி சொல்லும்போது எனக்கு சற்று வருத்தமாகத்தான் இருந்தது. ஏன் மனது அடிக்கடி சந்தேகப்படுகிறது. என் கைங்கர்யத்தை தொடர்ந்தேன். நிமிடம் ஓட ஓட என் உணர்ச்சி பெருக்கில் என் வாயில் ஏதேதோ வார்த்தைகள் வந்தது. ஒரு பைத்தியம் போல பிதற்ற ஆரம்பித்தேன்.

"ஆ இப்போ எவ்வளவு சுகமா இருக்கு தெரியுமா? இது வரை நான் இந்த சுகத்தை அனுபவிச்சதே இல்லை. உங்க தொடைக்குள்ளே விட்டதுக்கு பிறகுதான் எனக்கு சுகமே தெரியுது" என்று பிதற்றிக் கொண்டே நான் இடுப்பை வேகவேகமாக அசைக்க ஆரம்பித்தேன்.

"கண்ணா நீ என் மேலே படுத்து செய்யறபோது எனக்கு சொர்க்கத்தில் இருக்கறமாதிரி இருக்கு. ஆ ஆ. அப்பா என்ன சுகம். ஊம் ஊம் நல்லா குத்து. உன்னை எனக்கு நல்லா பிடிச்சி போச்சு. நல்லா குத்து. நல்லா குத்து ஆ ஆ" என்று இடுப்பை தூக்கி தூக்கி காட்டினாள். நானும் சுழன்று, சுழன்று மோதினேன். அப்படி ஆட்டம் போட போட என் நரம்புகள் எல்லாம் உணர்ச்சியால் புடைத்துக் கொண்டு விட்டது. ஒரு பெண்ணின் குறிக்குதான் எவ்வளவு மகத்துவம். அதன் இன்பத்தை அனுபவித்து விட்டால் அதிலிருந்து விடுபடுவதற்கு மனமில்லையே. இதுதான் சொர்க்கம். இதுதான் சந்தோஷம். இதை விட சந்தோஷம் வேறு இல்லை என்று அப்போதுதான் உணர்ந்தேன்.

"ராணி. நான் உனக்கு அடிமையாயிட்டேன். உங்ககிட்டே சொர்க்கமே இருக்கு. இதுவே போதும் வேறெதுவும் வேணாம். அய்யோ எனக்கு சொல்ல தெரியல." என்று பிதற்றிக் கொண்டே மின்னல் வேகத்தில் இடுப்பை தூக்கி தூக்கி அடித்தேன். அவள் அடிவாரத்தை நங் நங்கென்று இடித்தேன்.

"உன்கிட்டே ரொம்பவும்தான் விஷயமிருக்கு. நீ நல்லா விளையாடறே. என் கண்ணா. என் ராஜா." என்று ஆவேசத்துடன் அவனை அணைத்து போட்டி போட்டு விளையாட ஆரம்பித்தாள்.

"எனக்கும் அது போலதான் ராணி. நீ எனக்கு போதும்" என்று கெஞ்சியபடியே நானும் என் இடுப்பை சுழற்றி சுழற்றி விளையாடினேன்.

"ராணி. ராணி இனிமே நீதான் எனக்கு சொர்க்கம்" என்று பிதற்றிக் கொண்டே வேகவேகமாக விளையாடிய நான் அடைத்து வைத்திருந்த ஆனந்த வெள்ளத்தை அவள் வலைக்குள் பாய்ச்சி அவள் நிலத்தை ஈரமாக்கினேன். அன்று இரவு முழுவதும் நானும் அவளும் ஆசாபாசங்களை மறந்து விதம் விதமாக அனுபவித்து இன்பலோகத்தில் மிதந்தது நினைத்தால் எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. மறுநாள் காலை அவள்தான் என்னை எழுப்பினாள். இவள் விபச்சாரியா?ஈரம் காயாத தலை முடியுடன், மஞ்சள் பூசிய முகத்தில் குங்கமிட்டு நெற்றியுடன் அவள் என்னை எழுப்பியபோது நான் ஏறக்குறைய அப்படியே மயங்கித்தான் போனேன்.

"ராணி உன்னை இந்த கோலத்திலே பார்க்கும்போது பத்து வயசு குறைஞ்சா மாதிரி இருக்குது" என்று சொல்லியபடியே என்னை இழுத்து முத்தமிட்டேன்.

"அப்பா என்ன வேகம். ராத்திரி முழுதும்தான் அனுபவிச்சயே. இன்னுமா போதல" என்று சிணுங்கினாள்.

"இப்போ உன்னை பார்க்கும்போது மறுபடியும் ஆசை வந்திடுச்சி." என்றபடியே என் புடவையும், பாவாடையும் அவசரமாக மேலே ஏற்றிவிட்டு என் ஆண்மையை ஆவேசமாக என்னுள் நுழைத்தான்.

"கோவில்லுக்கு பூஜை செய்ய போவேன்னு பார்த்தேன். இப்படி பண்ணிட்டயே" என்று சிணுங்கியபடியே சொன்னாள். மீண்டும் எங்கள் அறை படுக்கை அறை ஆகிவிட்டது. ஒரிரு நாள்களிலேயே குடும்ப பெண் போல வீட்டில் வலம் வந்தாள். இதுதான் இல்லறமா? இல்லறம் இவ்வளவு சிறப்பானதா?இரண்டு நாள் கழித்து ரங்கராஜன் கோணலாக சிரித்தபடி வந்தான். ராணி காஃபி கொண்டு வந்தாள். அவன் குளிக்க தண்ணீர் போட்டாள். நன்றாக சமைத்தாள். அவள் என் மனைவியாக நடித்தாளா? இல்லை மனைவியாகவே வாழ்ந்தாள். அருகில் இருந்த டவலை எடுத்து அவள் என் முகத்தை துடைத்த போது ரங்கராஜனிடமிருந்து வந்த பார்வை முதல் முறையாக நான் வென்றதை போல ஒரு உணர்வு எனக்குள் எழுந்தது. இவள் நடிக்கிறாளா? என்று எண்ணம் எனக்கு தோன்றியது. ஆனால் ராணியை பார்க்கும்போது அந்த பாசம் நிஜமானதுதான் என்று தெரிந்தது. இரண்டு நாட்கள் தங்கி விட்டு ரங்கராஜன் கிளம்பினான். கிளம்பும்போது

"விச்சு தனியா வறியா?" என்றான். போனவுடன் என் காலில் விழுந்தான். அவன் இதுவரை என் எதிரியாகத்தான் நினைத்திருந்தேன். ஆனால் அவன் என் காலில் விழும்போது என் மனதில் இருந்தது அவன் மீது இருந்த எல்லா வெறுப்பும் தணிந்து மிஞ்சியது பாசம்தான். ச்சே. மன்னிப்பதில்தான் வாழ்க்கை அடங்கி இருக்கிறது. ஆனால் நான் இவனை ஏன் ஒரு எதிரியாக நினைத்துக் கொண்டு இவன் மீது வெறுப்பை தெளித்தேன்.

"விச்சு என்னை மன்னிச்சிடு. நேற்று நான் நீ இல்லாதபோது உன் மனைவி கைபிடித்து இழுத்தேன். என் அழகு , என் பதவி , என் பணம் மேலே எனக்கு அப்படி ஒரு நம்பிக்கை. ஆனால் உன் மனைவி அவள் உத்தமி. அவையெல்லாம் உன் காசுக்கு ஈடாகாது என்று புரிய வைச்சிட்டா. அவள் அப்படி தன்மையாக பேசியது என்னை செருப்படி அடித்த மாதிரி இருந்தது. என்னை மன்னிச்சிடு விச்சு. நான் எவ்வளவோ உன்னை மனசால் காயப்படுத்தியிருக்கேன். உன் முகத்தை பார்க்கவே எனக்கு கூசுது" என்று கண்கலங்கியபடியே அருகே இருந்த காரில் கிளம்பினான். என் தலையில் சம்மட்டி அடித்தாற் போல இருந்தது. காசி கொடுத்தால் யாரிடம் போகும் விபச்சாரி என்று நினைத்தால் யார் விபச்சாரி? இவளா? இவள் நினைத்திருந்தால் போயிருக்கலாம். யார் குறை சொல்ல முடியும்? ஆனால். திரும்பி ஓடினேன்.

"ராணி நிஜமா? ரங்கராஜன் சொன்னது உண்மையா? "

"உண்மைதான்யா. என்ன நான் இன்னமும் தாசிதான். இப்பவே நான் லாட்ஜுக்கு போனால் மறுபடியும் வியாபாரம் ஆரம்பித்து விடும். ஆனா என்னிக்கு நீ ஒரு வாரம் உன் கூட வந்து குடும்பம் நடத்த சொன்னயோ அப்பவே நான் குடும்ப பெண் ஆயிட்டேன். இதில் நான் என் தொழிலை நுழைத்து உன்னை அசிங்கப்படுத்தக்கூடாது. அதான் அப்படி சொன்னேன்"

உண்மைதான். ஒரு குடும்ப பெண்ணைக்காட்டிலும் குடும்பப்பெண்ணாக இருந்திருக்கிறாள். இந்த ஒரு வாரம் தாயாக, தாசியாக என் உடல், பொருள், ஆவி எல்லாவற்றிலும் வியாபித்து இந்த ஜென்மம் முழுதும் நினைவில் இருக்கும்படி செய்து விட்டாள். இவளா விபச்சாரி?

"கொத்து சாவி அங்க வைச்சிருக்கேன். தேடாதே. நான் லாட்ஜ் போகனும். இல்லைனா அந்தம்மா வாயுக்கு வந்தபடி பேசும்"

"ராணி நிஜமாகவே லாட்ஜுக்கு போகப்போறயா?"

என்னை உற்று பார்த்தாள். என் மனம் அவள் இங்கேயே இருந்து விட மாட்டாளா? என்று தோன்றியது.

"ஆமாய்யா. நான் போய்த்தான் ஆகனும். அதுதான் எனக்கு நிரந்தரம். யாருக்கு என்ன கொடுத்து வைத்திருக்குதோ அதுதான் நடக்கும். ஒரு வாரத்துக்கு வாழ ஆசைப்படலாம். ஆனா காலம் பூரா இருக்க முடியாது "

மீண்டும் அந்த வெறுமையான பார்வை. ஒரு வாரம் கழித்து மீண்டும் இதை பார்க்கிறேன்.

"இல்ல ராணி. நீ போக விட மாட்டேன்" என்றேன்.

"யோவ் ஐயரே. சும்மா அடம் பிடிக்காதே. நாளைக்கு கரண்ட் பில் கட்டனும். ஞாபகம் வைச்சிக்க. அப்புறம் பால்காரன் கிட்டே சொல்லிடு - பால் ரொம்ப தண்ணியா தர்றான். பாலை மாத்த சொல்லு. பேப்பருக்கு ஏற்கனவே காசு கொடுத்திட்டேன். மறுபடியும் கொடுத்திடப்போறே" என்று சொல்லியபடியே தான் கொண்டு வந்த பெட்டியை கையில் எடுத்துக் கொண்டாள்.

"சரி நா வறேன். மறுபடியும் லாட்ஜுக்கு எல்லாம் வந்து உடம்பை கெடுத்துக்காதய்யா?" என்று தலை குனிந்து வேகமா சென்றாள்.

அவள் அழறாளா தெரியவில்லை. ஆனால் நிச்சயம் நான் அழுகிறேன். திடீரென்று எனக்கு கடவுள் நம்பிக்கை வந்தது. நாளை கோவிலில் அம்மனை ரஸித்து பூஜை செய்யணும். ஏனென்றால் இப்போதுதான் ஒரு மனித உருவில் ஒரு கடவுளை சந்தித்து இருக்கிறேன்.

மௌனி

[kittepo]

So many stories in one night -- You are right the last one is the ultimate. Well done

[Mouni1]

Not in one night. All written during the period 2006 to 2019 in ... Stories for which i had backup i posted. Rest not possible.

These stories were well in KL.

[Mouni1]

Well received i meant...here in xossipy there isnot even any ripples