Adultery முத்தமிட்ட உதடுகள்..!!!

[Naan avan illai]

Continue brother

[Deva2304]

Update bro

[Dharshan77]

Intha site la love story naa...2 dha athula onnu update pandtathe ila... Neengalacham panringala pls bro

[Dharshan77]

Bro .... What happened .... Still waiting your update ...

[badboyz2017]

Super continue

[Deva2304]

Update update update update update u5

[Deva2304]

Update bro plz

[கல்லறை நண்பன்.]

பிரமிளாவும் திவ்யாவும் காலையிலேயே தயாராகி வந்து விட்டார்கள். திவ்யா சற்று விசேஷமாக தன்னை அலங்கரித்து வந்திருப்பதைப் போலிருந்தது. அவளைப் பார்க்க மிகவும் கவர்ச்சியாக இருந்தாள். இருவரின் கூந்தலிலும் நிறைய பூ இருந்தது. 

நவநீதனும் உடை மாற்றி தயாராகி  அவர்களுடன் கிளம்பிப் போனான். பஸ்ஸில் கூட்டமிருந்தது. ஆனாலும் அருகருகே நின்று பேசியபடி பயணம் செய்தனர். அவர்களை பூர்விகா ஷோ ரூம்  அழைத்துப் போய் ரெட் மி யில் நல்லதாகப் பார்த்து  ஒரு மொபைல் வாங்கிக் கொடுத்தான். அது பிரமிளாவுக்கு மிகவும் பிடித்தது. அதன் பின்னர் ஹோட்டலுக்குப் போய் லஞ்ச் சாப்பிட்டு விட்டு தியேட்டர் போய் விட்டனர். 

நவநீதன் பக்கத்தில்  உட்கார்ந்தது திவ்யாதான். அவனுக்கு  அதில் சிறிது கூச்சம்  இருந்தது. ஆனாலும் அவன் அதை வெளியே காட்டிக் கொள்ளவில்லை. திவ்யா மிகவும் ஜாலியாக இருந்தாள். அடிக்கடி  அவன் பக்கம் தலை சாய்த்து அவனிடம் சிரித்து சிரித்துப் பேசினாள். அவள் தோளை அவன் தோளில்  அழுத்தி தேய்த்து மகிழ்ச்சி  அடைந்தாள். ஆனால்  அதைத் தான்டி எதுவும் நடந்து விடவில்லை. அன்றைய செலவு மொத்தமும் பிரமிளாவுடையதுதான்.

அன்று மாலை. பிரேமிடம் பேசும்போது அதைச் சொன்னான் நவநீதன். அதைக் கேட்ட பிரேமின்  கண்கள் வியப்பில் விரிந்தன.
"என்னடா சொல்ற? அவளுக அப்படி  எல்லாம் அனாவசியமா படத்துக்கு வர மாட்டாளுகளே? நீ எப்படி தள்ளிட்டு போன?"

நவநீதன் சிரித்தபடி சொன்னான்.
"நான் எங்கடா அவளுகள தள்ளிட்டு போனேன்.? அவளுகதான் வந்தது வந்தாச்சு அப்படியே ஒரு படம் பாத்துட்டு போலாம்னு என்னை கூட்டிட்டு போனாங்க"

"செலவெல்லாம் யாரோடது? நீ பண்ணியா?"

"நான் செலவே பண்ணல. எல்லா செலவும் பிரமியோடது"

"அந்த பல்லி அவ்ளோ செலவு பண்ணாளா?"

"சம்பளம் வாங்கியிருக்கா. அதனால புல் ட்ரீட்தான்"

"அவ காசுலதான போன் வாங்கி குடுத்த?"

"ம்ம்ம் "

"அதுக்கு அவ உனக்கு ட்ரீட் வெச்சாளா? என்னடா ஏதாவது ரூட் போடறாளா?"

"யாரு பிரமியா? ச்ச.. நீ ஏன்டா?"

"சரி. உன் பக்கத்துல யாரு  உக்காந்தா? பல்லியா?"

"இல்ல. திவ்யா" என்றான் நவநீதன். 

"அவளா உன் பக்கத்துல உக்காந்தா?" எனக் கேட்ட பிரேமின் முகம் மாறியதைக் கவனித்தான். திவ்யாவை இவன் காதலித்தான் என்று  அன்பு சொன்னது ஞாபகம் வந்தது. 

'இன்னும்  அவளை காதலிச்சிட்டுதான் இருக்கானோ?'
"ம்ம்ம்.."

"அவ... ரொம்ப இதாச்சே?"

"எது?"

"ஒரு மாதிரி.. சென்ஸிடிவ். தெரியாம கை கால் பட்டாலே டென்ஷனாகிருவா."

"அப்படியா? ஆமா. நான்  ஒண்ணு கேள்விப் பட்டேனே. உண்மையா?"

"என்ன?"

"நீ ஏதோ.. திவ்யாள லவ் பண்றதா...."

நவநீதனை ஆழமாகப் பார்த்தான். அவன் நினைவில் திவ்யா தோன்றியிருப்பாள் போல.
"யாரு சொன்னா?"

"கேள்விப் பட்டேன்"

"அடப் போடா.. லவ்வாவது மண்ணாவது" திடுமென சலித்துக் கொண்டான் பிரேம். 

"ஏன்டா என்னாச்சு? "

"அவ அழகாத்தான் இருக்கா. அதனால அவ மேல ஆசைப் பட்டது என்னவோ உண்மைதான். ஆனா செரியான திமிர் புடிச்ச கழுதை. ஓவர் சீன் போடுவா. தேவையில்லாம டென்ஷனாவா. லேசா கை கால் பட்டுச்சுன்னால என்னமோ அவளை ரேப் பண்ணிட்ட மாதிரி பேசுவா. அத்தனை  ஆங்காரம் அவளுக்கு" என்று மனத் தாங்கலுடன் சொன்னான் பிரேம்.

அவன் சொல்வதைப் பார்த்தால் திவ்யாவை காதலித்தது உண்மைதான் என்று தோன்றியது. ஆனால் இவன் எதிர் பார்த்தது நடக்கவில்லை போல. ஹ்ம். !

"சரி. நீ திவ்யாவ லவ் பண்ணியா இல்லையா?"

"பண்ணித் தொலைச்சேன்.  கொஞ்ச நாளு"

"அவளுமா?"

"ஏன்டா. நான் சொல்றதுல நம்பிக்கை  இல்லையா?"

"சே. அப்படி  இல்ல.  அவளும் உன்னை லவ் பண்ணாளானு தெரிஞ்சுக்க கேட்டேன்"

"என்ன எழவோ? ஆனா என்கூட ஆரம்பத்துல நல்லாத்தான் பழகினா. அப்பறம் போகப் போக சண்டை சச்சரவுனு.. எப்பப் பாரு ஒரே டென்ஷன் புடிச்ச வேலையா போச்சு"

"ஓ.. சரி. இப்ப எப்படி? "

"இப்பல்லாம் ஒரு மயிறும் இல்ல"

"எப்படி பிரேக்கப் ஆச்சு?"

"அது.. பெருசா சொலலிக்க ஒண்ணும்  இல்லடா. சும்மா சும்மா சண்டை போடுவா. இல்லாத பிரச்சினையை பேசிப் பேசியே வம்பிழுப்பா. அப்படி வந்த சண்டைல ரெண்டு பேரும்  ஈகோல பேசாம விட்டு.. அதுவே தானா கட்டாகிப் போச்சு.  இப்ப சுத்தமா பேச்சு வார்த்தையே இல்ல. ஏன் பாத்துக்கறதுகூட இல்ல. மத்தபடி ஒண்ணும் இல்ல.  ஈகோதான். நானா வந்து பேசனும்னு அவ நெனச்சா. நான் யாரு?  சரிதான் போடி மயிறுனு விட்டுட்டேன்.."

பிரேம் பல விசயங்களை மறைத்துச் சொல்கிறான் என்று தோன்றியது. ஆனால்  அதற்கு மேல் அவனைத் தோண்டித் துருவிக் கேட்க நவநீதன் விரும்பவில்லை. 

பிரேமே பேசினான்.
"ஒண்ணுல்ல.. சினிமா போலாம்பா. சரினு கூட்டிட்டு போனம்னா அன்னிக்கு அவ கேட்டது எல்லாம் வாங்கித் தரனும். ஷாப்பிங்னு அலைய வெப்பா.  ஹோட்டல் சாப்பாடு. ரெண்டு மூணு ஜூஸ் அது இதுனு கண்டதெல்லாம் கேப்பா. அப்படி போகலேன்னா அங்கயே சண்டை வந்துரும்" எனச் சொன்னவன் சட்டென நிறுத்தி விட்டு நவநீதனைக் கேட்டான்.
"ஆமா. நீ ஏதாவது  அவளை லவ் பண்றியா?"

"சே சே.. அதெல்லாம்  இல்லடா. நீ வேற? நான்  உன் கதைய கேட்டேன்"

"அதான பாத்தேன். நீ எவள வேணா லவ் பண்ணு. ஆனா அவள மட்டும் லவ் பண்ணி தொலைச்சிராத. நொந்து நூலாகிருவ. ராட்சசி" என்றான் பிரேம்.

[Deva2304]

Super bro

[கல்லறை நண்பன்.]

"திவ்யா.. ஏய் திவ்யா" என்று சத்தமாக கத்தினான் அன்பு. குளித்து வந்து உடை மாற்றி தலைவாரிக் கொண்டிருந்தான். 

உள்ளறைக்குள் இருந்து வெளியே வந்தாள் திவ்யா.  
"ஏன் இப்ப ஊருக்கே கேக்குற மாதிரி கத்தற? என்ன?"

"எங்கடி என் போனு?" முறைத்தபடி அவள் கையைப் பார்த்தான். அவள் கையில் கத்தி  இருந்தது. வெங்காயம்  உழித்துக் கொண்டிருப்பாள் போலிருந்தது. தன் சின்னக் கூந்தலை சுருட்டி கொண்டை போட்டிருந்தாள். 

அவனது மொபைல் உள்ளே பாடிக் கொண்டிருந்தது. 
"அதுக்கா இப்படி கத்தற? உள்ள பாடிட்டிருக்கு பாரு" 

"எடுத்துட்டு வா. எத்தனை தடவை சொல்லியிருக்கேன். என் போனை எடுக்காதேனு?"

"ஆமா.. அது பெரிய இது.." என்று முனகியபடி திரும்பிப் போய் அவன் மொபைலை எடுத்து வந்தாள். அவன் கை நீட்டினான். 'லொட்'டென அவன் கையில் வைத்தாள். 
"இந்தா.. உன் போனு"

"இனிமே எடுத்த.. கைய முறிச்சுருவேன்" என்றான். 

அவனை முறைத்தாள் திவ்யா. 

"என்னடி மொறைக்குற?" என்று  அவளின் முன் நெற்றியில் தட்டினான். 

"சீ போடா" என்று விட்டு திரும்பி உள்ளே போய் விட்டாள் திவ்யா. 

உடை மாற்றி தலைவாரிய அன்பு சீட்டியடித்தபடி வெளியே போய் பைக்கைக் கிளப்பினான்..!!!

காலை மிகவும்  உற்சாகமாக இருந்தாள் கவிதா. இன்று அவள்  சுற்றுலா கிளம்புகிறாள். அதிகாலையில் நேரமே எழுந்து குளித்து நல்ல உடை அணிந்து வந்து நவநீதனை எழுப்பினாள். 

"என்னடி?" கண் விழித்துக் கேட்டான். 

"நான் போயிட்டு வரேன்" 

"கிளம்பிட்டியா?"

"ம்ம்ம்"

"நல்லபடியா போயிட்டு வா"

"உனக்கு  என்ன வேணும் மாமா?"

"எனக்கா?"

"ம்ம்ம் "

"முத்தம் குடு" என்றபடி எழுந்தான். 

"சீ போ" என்று வெட்கப் பட்டாள். 

சிரித்தான். "பணமெல்லாம் இருக்கா?"

"ம்ம்ம்.. இருக்கு"

"பாத்து. சிக்கனமா செலவு பண்ணு. அதுக்காக எதுவும் சாப்பிடாம இருந்துடாத. புடிச்ச ஐட்டமா இருந்தா நல்லா வாங்கி சாப்பிடு"

"சரி. எனக்கு நேரமாச்சு. நான் போறேன்"

"பாத்து போயிட்டு வா. ஜாலியா  சுத்திட்டு வா"

"இந்த ட்ரஸ் நல்லாருக்கா மாமா?"

"ஏன்டி?"

"சொல்லேன்"

"நல்லாருக்கு. ஆனா நீ தான்  ஒரு முத்தம் கூட தர மாட்டேங்குறியே?"

"போ" என்று சிணுங்கியவள் இரண்டு  எட்டுக்கள் வைத்து போய்.. மீண்டும் சட்டென திரும்பி வந்து  அவன் கன்னத்தில்  ஒரு முத்தம் கொடுத்து விட்டு வெளியே ஓடினாள்..!!!

நவநீதனுக்கு இன்னும் வேலை கிடைக்கவில்லை. அதனால் சும்மா இருக்கும் நேரத்தில் தன் தாயுடன் போய் ஆடுகள் மேய்த்து வந்தான். அவர்களுக்கும் பெரியது, குட்டி என்று பதினைந்து  ஆடுகளுக்கு மேல்  இருந்தன. அத்தைக்கு ஆடுகளுடன் சேர்த்து  இரண்டு சின்ன மாடுகளும் இருந்தன. 

பொதுவாக  ஆடுகளை மேய விட்டபின் ஊர்க்கதை பேசுவது என்பது வாடிக்கையான ஒன்றாக இருந்தது. இன்று  அப்படி பேசியபோது அத்தை சொன்ன செய்தி  அவனுக்கு கொஞ்சம்  அதிர்ச்சியாகத்தான் இருந்தது. அது பிரமிளாவின் குடும்பக் கதை. அவளது  அப்பா இப்போது இவர்களிடம் இருந்து பிரிந்து போய் வேறொரு பெண்ணுடன் வாழ்கிறாராம். 

"அது யாருத்தே?" திகைப்புடன் கேட்டான் நவநீதன். 

"அது ஒரு இருளப் புள்ள" என்றாள்  அத்தை. வெற்றிலையை வாயில் போட்டு மென்று கொண்டிருந்தாள். 

"இருளப் புள்ளையா? அது எப்படி செட்டாச்சு?"

"மலைக்கு.. அவங்க ஊருக்கு போக வர  இருந்துருக்கான். ரெண்டு மூணு இருளாசுக அவனுக்கு பழக்கமாயிருக்காங்க. அப்படி  இருந்த எடத்துல இந்த புள்ள எப்படியோ இவன்கூட நல்லா பழகிருச்சு. இப்ப அது கூடத்தான் இருக்கான். கல்யாணமாகிட்ட மாதிரிதான்"

"அப்ப.. இவங்க கூட இல்லையா?"

"அப்பப்ப வந்து போவான். ஆனா இருக்குறது என்னமோ அந்த புள்ளகூடத்தான். இப்ப ஏதோ வயித்துல ஆகியிருக்குனு சொன்னாங்க. அவளை கேட்டா தெரியும்"

"ஓ.. அதுக்கு  என்ன வயசு இருக்கும்? "

"அது என்ன.. இவ வயசுதான் இருக்கும்"

"எவ வயசு.? பிரமிளா வயசா?"

"ஆமா. பெரிய சண்டையே ஆகிருச்சு. ஊரெல்லாம் கூடி பஞ்சாயத்தெல்லாம் பண்ணாங்க. என்ன செஞ்சு என்ன ஒண்ணும் வேலைக்கு ஆகல. அந்தாளுனால அந்த புள்ளைய விட்டு  இருக்க முடியல. இந்த வீட்டை இவங்க பேருக்கே எழுதி குடுத்துட்டு அந்த புள்ளை கூடயே போய் சேந்துட்டான்" என்றாள் அத்தை..!!!

[johnypowas]

continue 

[alisabir064]

Super ...I like niruthi..

Erotic hero...I fuck Divya , parimala.... pornstar parimala...this village story is very impressed

[Deva2304]

Update bro

[Deva2304]

Update bro

[Deva2304]

Update bro

[கல்லறை நண்பன்.]

பிரமிளாவின் வீடு ஒரு சந்துக்குள் இருந்தது. இருப்பதிலேயை கடைசி வீடு அதுதான். வீட்டின் முன்பாக ஏக்கராக் கணக்கில் பரந்து கிடக்கும் பொட்டல் காடு. அவள் பெற்றோருக்கு அவள் ஒரே பெண்தான். உடன்பிறப்பென்று யாரும்  இல்லை. 

மாலை நேரம் சூரியன் மேற்கில் மறையத் துவங்கியிருந்தது. அவளைப் பார்ப்பதற்காக அவளது வீடு தேடிப் போன நவநீதனைப் பார்த்து முகம் நிறைய அதிசயம் காட்டினாள் பிரமிளா. 
"அட.. வாங்க ஈரோ ஸார். என்ன இவ்வளவு தூரம்?"

"அப்படியே வந்தேன்" என்றான். 

"அப்படியா.. வாங்க.." வீட்டுக்கு  அழைத்தாள். 

"உங்கம்மா இல்லையா?"

"இனிமேதான் வரும்.  உள்ள வாங்க.."

"இல்ல பரவால்ல.. இப்படியே உக்காரலாம்"

"அப்ப இருங்க" என்று வீட்டுக்குள் போய் ஒரு சேரை எடுத்து வந்து வாசலில் போட்டாள். "உக்காருங்க. காபி வெக்கட்டுமா?"

"நான்  என்ன விருந்தாளியா? பேசாம இரு. வேலைக்கு போகலியா?" என்று கேட்டுக்கொண்டே சேரில்  உட்கார்ந்தான். 

"இந்த வாரம் நைட் சிப்ட். பத்து மணிக்கு வேன் வரும். போகணும்" என்றாள். 

அரக்கு நிறத்தில் ஒரு பழைய சுடிதார்  அணிந்திருந்தாள் பிரமிளா. அது அவளுக்கு கொஞ்சம் லூசாக தொளதொளவென இருந்தது. பழைய துணியாகி விட்டதால் அவள் மார்பின் எழுச்சிகளை அப்பட்டமாகக் காட்டியது. சுடிதார் கழுத்து விரிந்து அவள் மார்புகளின் மெல்லிய திரட்சி கூடத் தெரிந்தது.  அவள் அதை துப்பட்டா போட்டும் மறைக்கவில்லை. தூங்கி எழுந்ததின் அடையாளமாக அவள் முகம் குப்பென வீங்கியிருந்தது. கூந்தலைச் சுருட்டி பந்தாக கொண்டை போட்டிருந்தாள். 

"என்ன தூங்கிட்டிருந்தியா?" அவளை ஆராய்ந்தபடி கேட்டான். 

"ஆமா.. இப்ப கொஞ்ச முன்னாலதான் எந்திரிச்சேன்" என்று சிரித்தாள். 

"போன் யூஸ் பண்ண நல்லாருக்கா?"

"ஓ.. மில்லுல கூட எல்லாம் பாத்துட்டு நல்லாருக்குனு சொன்னாங்க"

"எங்கே.. குடு பாக்கலாம்" என்றான். 

பிரமிளா உள்ளே போய் போனை எடுத்து வந்து  அவனிடம் கொடுத்தாள். 
"ஏதாவது டவுட்டா?"

"சே சே.. அதெல்லாம் இல்ல.  நல்லாருக்குதானு பாக்கலாம்னுதான்" என்று சிறிது நோண்டினான். 

அவனிடம் போனைக் கொடுத்து விட்டு அவனுக்கு முன்பாக இருக்கும் ஆட்டுக் கல்லின் மேல்  உட்கார்ந்து சுடிதார் டாப்ஸை மேலே தூக்கி விரித்துப் போட்டாள். மொபைல் கேமிராவை ஆன் பண்ணி  அவளுக்கு நேராகப் பிடித்தான். அவளின் டாப்ஸ் உயர்ந்து சுடிதார் பேண்ட் அவள் தொடை இடுக்குவரை தெரிந்தது. ஒருநொடி மிரண்டு கேமராவை மாற்றினான். ஆனால்  அவள் அதை உணரவில்லை. அப்படியேதான் உட்கார்ந்திருந்தாள். 

"என்ன பண்றீங்க?"

"ஒரு போட்டோ"

"வேண்டாம்.."

"அட ஏன்.. இரு"

"எடுத்துராதிங்க.. நானே தூங்கி எந்திரிச்சு பெசறி மாதிரி இருக்கேன். என்னைப் போய் போட்டோ எடுத்துட்டு.." கையை வைத்து முகத்தை மறைத்தாள். 

'ஹூம்.. எதை மறைக்கணுமோ அதை மறைக்காத..' என்று மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டு சிரித்தான். 
"கேமரா எப்படி  இருக்குன்னு பாக்கலாம்னுதான்.."

"அதுக்கு  உங்களை வேணா ஒரு செல்பி எடுத்து பாருங்க.  நான் எடுத்தது மொதவே அதுல இருக்கு.."

"பாத்தேன். நல்லாத்தான் இருக்கு "

"போட்டாவா? நானா?" என்று குறுகுறுப்பு பார்வையுடன்  அவனைப் பார்த்தாள். 

"நீதான்.."

"க்கும்.."

"ஏன்..?"

"நான் நல்லாவா இருக்கேன்?"

"என்ன பிரமி இப்படி கேட்டுட்ட?"

"பின்ன என்ன.. ஏதோ பேச்சுக்கு கேட்டா... என் லட்சணம் எனக்கு தெரியாதாக்கும்"

"ஏய்.. உனக்கு  என்ன கொறை?"

"என் பல்லை பாருங்க. நல்லாவா இருக்கு?"

"பல்லு கொஞ்சம் தூக்கினா.. நல்லால்லேனு அர்த்தமா?"

"என் மூக்கும் நீளம்னு சொல்லுவாங்க"

"ஆமா நீளம்தான். ஆனா அதுலயும் மூக்கு குத்தி மூக்குத்தி போட்டு அழகாத்தான மாத்தி வெச்சிருக்க..?"

"ஆஹா..."

"உன்னை நீயே தாழ்த்திக்காத பிரமி.. உன்கிட்ட இந்த சின்னச் சின்ன கொறைதானே தவிற பெருசால்லாம் இல்ல. உனக்கு நல்ல கலர் இருக்கு.. நச்சுனு ஒடம்பு இருக்கு.. இது பத்தாதா..?"

அவன் தன் இளமையை ரசித்திருக்கிறான் என்பதே அவளுக்கு  உவகையைக் கொடுத்தது. உண்மையில்  அவளின் முலைகள் எடுப்பானவைதான். அது ஒன்றுதான் அவளுக்கு இருக்கும் ப்ளஸ். அவள் தோழிகளுக்குக் கூட இந்த  ஒரு விசயத்தில்  அவள் மீது பொறாமைதான். கடவுள்  ஒன்றில் குறை வைத்தாலும் இன்னொன்றில் நிறையாக்கி விட்டான். 

'' அப்பறம்.. தேங்க்ஸ் '' என்று மெல்லச் சொன்னாள் பிரமிளா.

'' எதுக்கு. ?'' நவநீதன் நிமிர்ந்து அவளைப் பார்த்தான். 

'' என்னைப் பாத்தும்.. நல்லாருக்கேன்னு சொன்னதுக்கு..'' மெல்லிய சிரிப்பு. 

'' ஏன்.. உனக்கு என்ன.. ? நீ நல்லாத்தான இருக்க..?''

'' ம்ம்ம்.. நல்லாத்தான் இருக்கேன். ஆனா அழகா இருக்கனுமில்ல.?'' 

''ஏன் உன் அழகுக்கு என்ன குறைச்சல் ?''

'' அது என்னை பாத்தா தெரியலையா.? பல்லு தூக்கிட்டு.. வாய் கோணின மாதிரி.?'' மீண்டும் அதையே சொன்னாள். 

'' அட.. இதெல்லாம் ஒரு கொறையா என்ன? உன் பல்லு என்ன அப்படி பெருசாவா தூக்கிட்டு இருக்கு..? போவியா.!'' 

'' அப்போ.. அது ஒரு குறை இல்லேன்றிங்களா.?'' 

'' என்ன பொண்ணு பிரமி நீ.? இதெல்லாம் ஒரு குறைனு பீல் பண்ணிட்டு..? ஒரு பொண்ணோட அழகு தோற்றத்துல மட்டும் இல்ல பிரமி.. அவ குணத்துலயும் இருக்கு. உன் மனசு நல்லாருந்தா.. உன் கூட பழகறவங்களுக்கு உன் மனசுதான் தெரியும். உடம்பு தெரியாது. அது உன்ன கட்டிக்கப் போறவன் மட்டும்தான் பாப்பான்..!'' நவநீதன் பேசிய ஆறுதல் வார்த்தைகள் கேட்டு  அவள்  புளகாங்கிதம் அடைந்தாள். அப்படியே  ஓடிச் சென்று  அவனைக் கட்டிக் கொள்ள வேண்டும் போல அவள் மனதில்  ஒரு ஆசை பொங்கியது.  ஆனால் அது சாத்தியமில்லை என்பதை உணர்ந்து மிகவும் மகிழ்ச்சி நிறைந்த முகத்துடன் அவனைப் பார்த்தாள். 

அப்பறம் இரண்டு நிமிடங்களுக்கு பிறகு மெல்லக் கேட்டாள். 
''நீங்க யாரையாச்சும் லவ் பண்றிங்களா.?'' 

'' லவ்வா..? இல்லையே.. ஏன் பிரமி..?'' 

'' சும்மாதான். ஏன் கேக்கக் கூடாதா..?'' 

'' இல்ல.. திடீர்னு கேக்கற..?'' 

'' தெரிஞ்சிக்கத்தான். சரி.. மொத பண்ணியிருக்கிங்களா ?'' 

'' ஹா.. இல்லப்பா.. என்னாச்சு உனக்கு. ?''

'' எனக்கு ஒண்ணும் ஆகல.சும்மா சொல்லுங்க..! லவ்வே பண்ணதில்லையா இப்பவரை.. ?''

'' ம்கூம்.. நமக்கு புடிச்ச மாதிரி ஒரு பொண்ண பாத்து லவ் பண்ணவும் ஒரு லக்கு வேணும்... நமக்கு அது இல்லை. சரி அதை விடு. நான் உன்ன பாக்க வந்ததே ஒரு விஷயம் தெரிஞ்சிக்கனும்னுதான்..'' என்றான்.

அவனை ஆர்வமாகப் பார்த்தாள். 
''அப்படியா..  என்ன.?'' 

'' உங்கப்பா..  உங்க கூட இல்லையா இப்ப. ?'' 

ஆர்வமாக அவனைப் பார்த்த அவள் முகம் லேசாக மாறியது.
''இல்ல.. '' 

''ஏன்..?''

'' தெரிஞ்சுட்டுதான் வந்திருப்பிங்க போல இருக்கு.. ?''

''ம்.. ஆமா.. '' 

'' அப்பறம் என்ன.. ஏன்..?'' 

'' ஸாரி.. அந்த ஏன் இல்ல இது.? சரி தெளிவாவே கேக்கறேன். ஏதோ ஒரு இருளப் புள்ளைகூட இருக்கறதா.. அதுக்கு கூட உன்னை விட வயசு கம்மியா.. ''

'' ம்ம்ம்.. ''என முனகினாள் பிரமிளா.
'' என்னை விட அவளுக்கு ஒரு வயசு கம்மி..'' 

'' எப்படி இது.. ?'' 

'' என்னைக் கேட்டா.. ? நான் என்ன சொல்றது இதுக்கு. ?'' என்றாள் ஆதங்கத்துடன்.

"யாரு  அது?"

"இருக்கா ஒருத்தி.. குடும்பத்த கெடுத்த தேவடியா.."

"சே.. என்ன பிரமி.. உனக்கு சித்தி அது.. அதைப் போய்..."

"கொஞ்சம் சும்மாருக்கீங்களா.. என் எரிச்சலை கிளப்பாம.."

"சரி.. அதுக்கப்பறம் உங்க வீட்டுக்கு  உங்கப்பா வரவே இல்லையா?"

"வந்தான்னா கால வெட்டிருவேன்னு சொல்லியிருக்கேன்"

"யாரு நீய்யா..?" சிரித்தான். 

"அலோ.. நாங்களும் செய்வோம். சிரிக்காதீங்க.."

"அப்படி  இல்ல.. நீ மெரட்டினியா உங்கப்பாவை?"

"பின்ன சும்மா விடுறதா? என் வயசுல ஒருத்தியை வெச்சிருக்கான்னா அந்தாளை எல்லாம் வீட்டுக்குள்ள விடலாமா?"

"ம்.. பாவம் உங்கம்மா"

"யாரு  அவளா..?"

"மரியாதையாவே பேச மாட்டியா பிரமி?"

"க்கும்.. இப்ப இவளுக்கு மரியாதை  ஒண்ணுதான் கேடு. புதுசா வந்தவ பொண்டாட்டி மாதிரியும்.. இவ இப்ப கூத்தியா மாதிரியும் ஆகிட்டாங்க இப்ப"

"ஏய்.. என்ன சொல்ற?''

"அட போங்க சார் சும்மா.."

"புதுசு புதுசா  ஒண்ணொண்ணா கெளம்புது போல.."

"அது எல்லாம் நல்ல விசயமா இருந்தா சந்தோசப்படலாம் எல்லாமே நாற விசயம்.. இத எப்படி வெளிய சொல்லிக்கறது" என்று விட்டு ஒரு பெருமூச்சு விட்டு எழுந்தாள். "அடி வயித்த முட்டுது இருங்க வரேன்" என்று சொல்லிவிட்டு  வடது பக்கத்தில்  இருந்த பாத்ரூமுக்குள் சென்றாள். பின்னர் முகம் கழுவி வந்து வீட்டுக்குள் போய் லைட்டைப் போட்டு விட்டு வெளியே வந்தாள். 
"காபி வெக்கறேனே?"

"வேண்டாம் பிரமி. நீ வேலைக்கு கிளம்பணுமா?"

"சரி.. அப்ப நான் கிளம்பறேன்" என்று எழுந்தான். 

"அட இருங்க. என்ன அவசரம்  எனக்கு  இன்னும்  டைம் இருக்கு"

"இல்ல போலாம். இருட்டிருச்சு"

"ஏன் இருட்டுன்னா பயமாக்கும்?"

"ஆமா.. உன்னை மாதிரி தேவதைகள்ளாம் நடமாடுமே.."

"அய..." என்று சிரித்தாள். 

அதே நேரம் பிரமிளாவின் அம்மாவும் வேலை முடிந்து  வந்தாள். அவளுடனும் பேசினான். அதன்பின் பிரமிளா வைத்துக் கொடுத்த காபியைக் குடித்துவிட்டுத்தான் அங்கிருந்து விடைபெற்றுக் கிளம்பினான் நவநீதன்..!!!

[கல்லறை நண்பன்.]

இரவு எட்டரை மணிக்கு வீடு போனான் நவநீதன். அவனுக்கு உணவைப் போட்டுக் கொடுத்த அவன் அம்மா ஜாடையில் சொன்னாள்.
'அவ வந்துட்டா ' 

புரியாமல் அம்மாவைப் பார்த்தான்.
'எவ.?' 

' கவிதா ' 

சாப்பாட்டில் கை வைக்கப் போனவன் உடனே எழுந்து விட்டான். அம்மாவிடம்
'இரு வரேன் ' என ஜாடை செய்து விட்டு வெளியே போனான். நேராக மாமா வீட்டுக்கு போனான். அத்தை டிவியில் சீரியலை மிக சீரியஸாகப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். 

'' எங்க அத்தை. அவ வந்துட்டாளா.?'' 

'' ஓ வந்துட்டா.'' அத்தை திரும்பி அவனைப் பார்த்துச் சிரித்தபடி  சொன்னாள்.  ''சரண்யா வீட்டுக்கு போயிருக்கா ''

'' எப்ப போனா ?''

'' இப்பதான் கொஞ்சம் முன்னால போனா அம்முவ கூட்டிட்டு. சரண்யா என்னமோ வாங்கிட்டு வரச் சொன்னாளாம் இவகிட்ட.. அத குடுத்துட்டு வரேனு போயிருக்கா" 

'' சரி.. வரட்டும் '' எனச் சொல்லி விட்டு திரும்ப வந்து உட்கார்ந்து சாப்பிடத் துவங்கினான்.

நவநீதன் சாப்பிட்டு முடித்து  கை கழுவும்போது.. தன் தங்கையுடன் வந்தாள் கவிதா.
''ஹாய் மாமா.. '' என உற்சாகமாகச் சிரித்துக் கொண்டு வந்து நின்றாள். 

'' வாடி. எப்ப வந்த நீ ?'' 

'' ஏழு மணிக்கு மாமா. நான் வந்தப்ப நீ இல்ல. '' சுடிதார் போட்டிருந்தாள். தலையில் பூ வைத்திருந்தாள். அந்தப் பூ வாடிப் போயிருந்தது. அதன் சுகந்த மணம் வீடு முழுவதும் பரவியது. 

'' சரி.. டூர் எல்லாம் எப்படி இருந்துச்சு..?'' 

'' செம ஜாலி மாமா.. நான் சூப்பரா என்ஜாய் பண்ணேன்.'' என்றாள்.

கட்டிலில் அவன் பக்கத்தில் வந்து நெருக்கமாக உட்கார்ந்து கொண்டாள். அவள் வாங்கி வந்த பொருட்களை எல்லாம் பேகோடு தூக்கி வந்திருந்தாள். ஒன்று மிச்சம் இல்லாமல் எல்லாவற்றையும் அவனுக்கு காட்டி.. கடை பரப்பி.. ஒவ்வொரு பொருளுக்கும் ஒரு கதை சொன்னாள். அவள் வாங்கி வந்ததில் எதுவும் பெரிய சுவாரஸ்யம இல்லை என்றாலும் அவள் மகிழ்ச்சியுடன் சொல்லும் போது அதைக் கேட்க நன்றாக இருந்தது. நீண்ட நேரம் பொருட்களைக் காட்டி.. அவள் அளந்த கதைகளை எல்லாம் வாயைப் பிளந்தபடி கேட்டுக் கொண்டிருந்த அமுதா.. ஒரு மணி நேரத்துக்கு பிறகு.. தூக்கம் வருவதாகச் சொல்லி தூங்கப் போய் விட்டாள். அமுதா போன பின் நவநீதனும் படுத்தான்.  தரையில் பாயை விரித்து விட்டு அவன் பக்கத்திலேயே உட்கார்ந்து தன் கதையை நிறுத்தாமல் சொன்னாள் கவிதா..!! 

சுற்றுலாவில் அவள் பார்த்தது.. ரசித்தது.. வியந்தது.. காலேஜ் பெண்கள்.. பையன்கள் எல்லாம் அடித்த கூத்து என அவளுக்கு தோன்றியதை எல்லாம் அவள் வாயே வலிக்காமல் சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள்.! அவனும் டிவியையும் அவளையும் மாறி மாறிப் பார்த்தபடி அவள் சொன்ன கதைகளைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தான்.  அப்போதுதான் நவநீதனின் மொபைல் அழைத்தது.! கவிதாதான் அதை முதலில் எடுத்துப் பார்த்தாள்.! 
'' ஐய்ய்.. அக்கா கூப்பிடறா.. '' என்று விட்டு முகம் பூரிக்க போனை அவனிடம் கொடுத்தாள். 

'' அக்காவா..? எந்த அக்கா..?'' எனக் கேட்டபடி வாங்கிப் பார்த்தான் நவநீதன்.
'கிருத்திகா காலிங் ' என்றது டிஸ்ப்ளே..!!!

டிஸ்ப்ளேவில் 'கிருத்திகா ' என்ற பெயரைப் பார்த்ததும்.. வயிற்றில் சட்டென ஒரு சங்கடத்தை உணர்ந்தான் நவநீதன். ஏனோ கிருத்திகாவுடன் பேச அவன் மனசு விரும்பவில்லை. ! என்ன செய்யலாம் என யோசித்தான்.!
'போனை ஆஃப் பண்ணி வைத்து விடலாமா.? இல்லை காலை கட் பண்ணி விடலாமா..?' 

'' பேசு மாமா.'' என்றவாறு கவிதா அவன் பக்கத்தில் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்த கவிதா லேசாக சரிந்து படுத்து.. அவன் தோளில் கை வைத்தாள்.

யோசனையுடன் அவளைப் பார்த்தான். 
'' ப்ச்.. இவ எதுக்கு.. இப்ப போன் பண்றா ?'' 

'' பேசு மாமா. பேசினாத்தான தெரியும். ?'' சிரித்தாள். 

'' அவகூட  நான் பேசல.. இந்தா நீ வேணா பேசு..'' என அவளிடம் போனை நீட்டினான்.  ''நான் வீட்ல இல்லேன்னு சொல்லிரு. சார்ஜ் போட்டு.. பிரெண்ட்ஸ் கூட வெளிய போயிக்கேனு சொல்லிரு.. அப்படியே எதுக்கு போன் பண்ணானு விசாரி.. '' 

அவசரமாக வாங்கினாள் கவிதா.
''நீயே பேசு மாமா..'' 

'' நீ பேசுடி '' 

பச்சை புள்ளியை நகர்த்தி.. காதில் வைத்தாள் கவிதா. 
''ஹலோ ?'' எதிர்முனை பேச.. '' அக்கா நான் கவி.. ம்ம்.. நான் நல்லாருக்கேன்க்கா.. நீங்க நல்லாருக்கிங்களா..? சித்தி.. ? ம்ம்ம்ம்.. எல்லாம் நல்லாருக்கோம்..! மாமாவா ? மாமா.. எங்கயோ போச்சுக்கா.. சார்ஜ் போட்டுட்டு..'' என தொடர்ந்து கொஞ்ச நேரம் ஏதேதோ பேசினாள். அப்பறம் ''சரிக்கா மாமா வந்ததும் சொல்றேன். நாளைக்கு நீயே பண்றியா.? ம்ம் சரிக்கா.. ஆமாக்கா.. குட்நைட்க்கா..'' என முடித்தாள். 

அவளையே பார்த்துக் கொண்டிருந்த  நவநீதன் ஒரு பெருமூச்சுடன் கேட்டான்.
'' என்ன சொன்னா ?'' 

'' பாவம் மாமா.. நீயே பேசியிருக்கலாம்..'' என்றாள் கவிதா. 

'' எனக்கு அவ கூட பேச புடிக்கல. சரி எதுக்கு போன் பண்ணாளாம் ?'' 

'' சும்மாதான் மாமா. உன்கூட பேசனும்னு பண்ணியிருக்கு. நாளைக்கு பண்ணி உன் கூட பேசறேன்னுச்சு.. '' 

'' ம்.. பரவால்ல. நீ கூட போன்ல நல்லாவே பேசி சமாளிச்ச.. '' என்று அவள் கன்னத்தைக் கிள்ளினான்.

போனை கீழே வைத்தாள்.
''ஏன் மாமா பேச புடிக்கல.. ?'' 

'' ப்ச்.. புடிக்கல'' 

'' கோபமா அக்கா மேல? '' 

'' தெரியல. '' 

'' பொய் சொல்லாத மாமா. கோபம்தான்..'' 

'' சரி. அத விடு. நீ போய் தூங்கு போ.'' 

'' ஏன் மாமா. உனக்கு தூக்கம் வருதா ?'' 

'' மணி பதிணொண்ணுக்கு மேல ஆச்சுடி. ?'' 

'' ம்.. நாளைக்கும் நான் லீவுதான். '' 

'' அதனால தூங்க மாட்டியா ?'' 

'' தூங்குவேன் '' சிரித்து ''நீ இன்னும் அவளை மனசுக்குள்ளயே வெச்சிட்டு இருக்கியா ?'' 

'' எவளை ?'' 

'' கிருத்திய. ?'' 

கவிதாவை உற்றுப் பார்த்தான். அவள் கேட்டது சரிதான். கிருத்திகா இன்னும் அவன் மனதைவிட்டு முழுசாக நீங்கவில்லைதான். ஆனால் அது இவளுக்கு தேவை இல்லாதது.! 
'' நீ போய் படுத்து தூங்குடி.'' என்றான் மெல்லிய சிரிப்புடன். 

''மாமா..  நான் இன்னைக்கு கட்டல்லயே படுத்துக்கட்டுமா ?'' எனக் கேட்டாள். 

'' கட்டல்லயா..? என்ன விளையாடறியா..?''

'' இல்ல..!'' எனச் சிரித்தபடி படுத்து விட்டாள். அவனுடன் உரசிக் கொண்டு படுத்தவள் மெதுவாகச் சொன்னாள்.
''இந்த டூர்ல மட்டும் என் கூட நீ இருந்திருந்தா.. நான் ரொம்ப ரொம்ப சந்தோசமா இருந்திருப்பேன்..''

'' என்ன.?'' அவளை லேசான திகைப்புடன் பார்த்தான். 

'' ம்.. ஆமா மாமா.. இந்த டூரு பூரா எனக்கு உன் நினைப்பாவே இருந்துச்சு. ஒவ்வொரு இடத்துலயும் நீ என் கூடவே இருக்கற மாதிரி இருந்துச்சு..!'' 

'' யேய்.. லூசு..! என்னடி சொல்ற..?''

'' ஆமா மாமா.. எனக்கு நான் தனியா போன பீலிங்கே இல்ல. எல்லா எடத்துலயும் நீ என் கூடவே இருந்த மாதிரிதான் இருந்துச்சு..''

நவநீதன் அவளையே பார்த்தான். அவள் விளையாட்டுக்கு அப்படி சொல்லவில்லை என்று தெரிந்தது. அப்படி என்றால் இவள் என்னை காதலிக்கிறாளா..? 
'' ஏன்டி இப்படி பேசற.. ?'' 

'' ஏன் மாமா ?'' 

'' நீ என்ன சொல்லிட்டு இருந்த..?''

'' என்ன சொல்லிட்டு இருந்தேன்.?'' 

'' நான் லவ்வே பண்ண மாட்டேன். படிக்கனும். அப்பா அம்மா பாக்கற மாப்பிள்ளையை கட்டிட்டு வாழனும்னு எல்லாம் சொல்லல..?'' 

'' ம்.. ஆமா சொன்னேன். '' 

'' அப்பறம்.. இப்ப இப்படி சொல்ற..?''

'' சொன்னா என்ன மாமா.? எனக்கு அப்படித்தான் இருந்துச்சு. அதத்தான் சொன்னேன்..!'' 

'' அப்ப நீ என்னை லவ் பண்றியா ?'' 

'' லவ்வா..? இல்லையே..?'' 

'' விளையாடதடி.. பளீர்னு அப்பிருவேன்.!!'' 

'' அம்மா மேல சத்தியமா மாமா. நான் விளையாடல..! ஏன் மாமா.. இந்த மாதிரி நெனப்பு வந்தா தப்பா. ?'' 

'' தப்பு இல்லடி.. நமக்கு புடிச்சவங்க.. நெருக்கமானவங்ககிட்டத்தான் அந்த மாதிரி பீலிங் வரும்.. '' 

"ஆமா.. உன்ன எனக்கு புடிச்சிருக்கு.. நாம ரெண்டு பேரும் நெருக்கமாத்தானே பழகறோம்?"

அவளையே பார்த்தான். மெல்லச் சிரித்தாள். 
"இந்த ரெண்டு நாள்ள நீ என்னை நெனைச்சியா மாமா?"

"என்னடி கேள்வி இது?"

"நெஜமா நான்  உன்ன ரொம்ப மிஸ் பண்ணேன். அதான் நீ என்னை மிஸ் பண்ணியான்னு கேட்டேன்"

"மிஸ் பண்ணேன்.. ஆனா பீல் பண்ணல.."

"நானும் பீல் பண்ணல.. ஆனா.."

"ஆனா...?"

''ஓ.. ஸாரி மாமா..!''  

'' எதுக்குடி.. ?'' 

'' உன்னைவேதான் நெனைச்சிட்டிருந்தேன். உன்ன ரெண்டு நாள் பாக்காம இருந்தது ஒரு மாதிரிதான் இருந்துச்சு..  அப்போ... நான் உன்னை லவ் பண்றனா..?''

'' உனக்கே தெரியலையா அது..?'' 

'' ம்கூம்.. ! இப்ப நீ சொன்னதுக்கு அப்பறம்தான்.. அது ஆமானு தோணுது.. !'' 

'' என்ன சொல்ல வரே... அப்ப என்னை லவ் பண்றேன்றியா..?'' 

'' தெரியலை மாமா.. ! ஆனா.. எனக்கு உன்னை ரொம்ப புடிச்சிருக்கு. ! பாரு.. இப்பக்கூட உன் கூடவே தூங்காம இப்படியே விடிய விடிய பேசிட்டு இருக்கனும்னுதான் எனக்கு ரொம்ப  ஆசையா இருக்கு.. !'' என்று அவள் அப்பாவியாகச் சொல்ல... என்ன செய்வதெனப் புரியாமல் அவளையே வெறித்துப் பார்த்தான் நவநீதன்..!!!

[கல்லறை நண்பன்.]

தன்னையே உற்றுப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த நவநீதனைப் பார்த்து மெலிதாகச் சிரித்தாள் கவிதா. 

"ஏன் மாமா.. என்னைவே அப்படி பாக்கற?"

"ம்ம்ம்.. நீ ரொம்ப  அழகா இருக்கல்ல அதான்.." என்று  ஆழமான ஒரு பெருமூச்சை வெளியேற்றினான். 

"ஹை.. அப்ப நான்  அவ்ளோ அழகா?" அவன் சொல்வது கிண்டலுக்குத்தான் என்று தெரியும். 

"ஆமா.. ரொம்பத்தான் அழகு போ"

"ஏன் மாமா.. நெஜமா நான்  அழகால்லியா?"

சிரித்தபடி கை நீட்டி அவள் கன்னத்தில் தட்டினான். 
"மணி என்னாச்சுனு பாருடி லூசு"

"அது ஆகிட்டு போகுது விடு மாமா.." என்று திரும்பி வாட்சைப் பார்த்தாள். பின் அவன் பக்கம் திரும்பி படுத்தாள். அவளின் சின்ன மார்புகள் அவன் கண்களை ஈர்த்தது. 
"சொல்லு மாமா.. நான்  அழகா இருக்கனா இல்லியா?"

"அழகாத்தான்டி இருக்க.  இப்ப என்ன அதுக்கு?"

"ஓகே. தேங்க்ஸ். தூக்கம்  வருதா உனக்கு?"

"ஏன் உனக்கு  தூக்கம் வரலையா?"

"டயர்டாதான் இருக்கு. ஆனா தூக்கம் வரல.."

"அப்ப விடிய விடிய பேசிட்டேதான் இருக்கப் போறியா?" என்று கேட்டுக் கொண்டே எழுந்தான். 

"ஏன் மாமா?" லேசான திகைப்புடன்  அவளும் எழுந்து  உட்கார்ந்தாள். 

"பாத்ரூம். நீ இங்கதான் படுக்கப் போறியா?"

"ம்ம்ம்.. இன்னிக்கு ஒரு நாள்.. படுத்துக்கறேன் மாமா ப்ளீஸ்" என்று சின்னக் குழந்தை மாதிரி முகத்தைக் காட்டினாள். 

"ம்ம்ம்.. சரி" என்று விட்டு வெளியே போனான். அம்மா தூங்கியிருந்தாள். ஆடுகளும் அமைதியாக படுத்துக் கிடந்தன.  பாத்ரூம் போய் வந்து தண்ணீர் குடித்தான். கவிதா இன்னும்  உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தாள்.

"பாத்ரூம் போறியாடி?"

"போகணும்தான் ஆனா.. எந்திரிச்சு போக சடவா இருக்கு" என்று சிரித்தாள். 

அருகில் போய் அவள் தலைமீது தட்டினான். 
"போயிட்டு வந்து படு"

கவிதா எழுந்து போனாள். நவநீதன் கட்டிலில் படுத்தான். அவள் திரும்பி வந்து கதவைச் சாத்தி தண்ணீர் குடித்து விட்டுக் கேட்டாள். 
"டிவிய ஆப் பண்ணிரட்டுமா மாமா?"

"ம்ம்ம்.. ஆப் பண்ணிட்டு படு"

டிவியை ஆப் பண்ணி விட்டு வந்து கீழே பாயில் கிடந்த தன் தலையணை,  போர்வையை எடுத்து கட்டிலில் போட்டாள். அவன்  கொஞ்சம் உள்ளே தள்ளிப் படுத்தான். அவன் பக்கத்தில் படுத்து போர்வையை எடுத்து மேலே போட்டுக் கொண்டாள். 
"தூங்கறியா மாமா?"

"ஆமான்டி"

"சரி தூங்கு. குட்நைட்.."

"ஏன்டி நீ தூங்கலையா?"

"ம்ம்ம்.. தூங்கிருவேன்.."

"ம்ம்ம்.. சரி ஒரு கிஸ் குடு"

"என்ன?"

"கிஸ்ஸுடி"

"போ மாமா.. வெளையாடாத"

"என்னடி என்னை லவ் பண்றேன்ன? இப்ப கிஸ் கேட்டா குடுக்க மாட்டேங்குற?"

"குடுப்பேன்..." என்று  இழுத்தாள். 

"குடு.."

கை ஊனி எழுந்தாள். அவன் முகத்தருகே தன் முகத்தைக் கொண்டு போனாள். அவன் புன்னகையுடன் அவள் முகத்தையே பார்த்தான். அவளும் லேசான வெட்கத்துடன் சிரித்தபடி எக்கி அவன் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள். 

"என்னடி கன்னத்துலதான் குடுப்பியா?"

"ம்ம்ம்.. ஏன்?"

"ஒதட்டுல குடுக்க மாட்டியா?"

"ச்சீ.. போ மாமா.." என்று சிணுங்கியபடி படுத்து விட்டாள். 

"உனக்கு வேண்டாமாடி?"

"என்ன மாமா?"

"கிஸ்ஸு.."

"அது.. நானா எப்படி கேக்கறது.." என்று சன்னமாக முனகினாள். 

"என்னடி இந்த டூர் போயி ரொம்ப கெட்டுப் போயிட்ட போலருக்கு?"

"நீதான மாமா கேட்ட?"

"நெஜமா சொல்லு உன் பிரெண்டுக எவளாவது உன்னை உசுப்பேத்தி விட்டுட்டாளுகளா என்ன?"

"ஐய.. போ மாமா.."

"சரி.. கிஸ் குடுக்கட்டுமா?"

"ம்ம்ம்"

"எங்க குடுக்கறது?"

"கன்னத்துலதான்"

"ஒதட்டுல வேண்டாமா?"

"ச்சீ.. போ மாமா.." என்று வெட்கப்பட்டாள். 

"சூப்பரா இருக்கும்டி.."

"போ.. " என்று சிணுங்கினாள். 

சிரித்தபடி போர்வையுடன் அவளை அணைத்து அருகில் இழுத்தான். அவள் நெளிந்தபடி நெருங்கிப் படுத்தாள். அவளின் மிருதுவான கன்னத்தில்  அழுத்தி முத்தமிட்டான். அவள் கூந்தல் பூ மணம் அவனை கிளர்ச்சியுற வைத்தது. அவன் ஆண்மைக்குள் மெலிதான ஒரு சிலிர்ப்பை உணர்ந்தான்.
"மணக்குதுடி கமகமனு"

"என்ன மாமா?"

"நீ வெச்ச பூ.."

"ம்ம்ம்.. ஆமா  உன்னை ஒண்ணு கேக்கட்டுமா?"

"கேளு" அவளை விட்டு விலகிப் படுத்தான். 

"கிருத்திய நீ கிஸ்ஸடிச்சிருக்கியா?"

"ஏன்டி கேக்கற?"

"இல்ல..  கிஸ்ஸு சூப்பரா இருக்கும்னு சொன்னல்ல..?"

"ஓஓஓ" யோசித்தான். பின் மெல்ல "அவதான் என்னை லவ்வே பண்ணலியே அப்பறம் எப்படி கிஸ்ஸடிக்கறது?" என்றான். 

"ஆமால்ல.." என்று சிரித்தாள் கவிதா. 

"அனேகமா நான்  உன்னைத்தான் மொத மொத கிஸ்ஸடிப்பேன் போலருக்கு.." 

"அய்யே.. போ.." வெட்கத்தில் முகத்தை மூடிக் கொண்டாள். 

அதன்பின் அதிகம் பேசிக் கொள்ளவில்லை. இருவரும் தூங்கிப் போயினர். அதிகாலை நேரத்தில்  ஒருமுறை நவநீதன் கண் விழித்தபோது அவனை ஒட்டிப் படுத்திருந்தாள் கவிதா.  போர்வை அவள்  உடம்பை விட்டு விலகிப் போயிருந்தது. அவளின் சிறிய மார்புகள் அவன் மீது நன்றாக  அழுந்திக் கொண்டிருந்தது. அவள் மீது  ஒரு வாஞ்சை உண்டானது. அவன் திரும்பி  அவளை அணைத்துப் படுத்தான். அவள் கன்னத்தை தடவி தலையை நீவினான். அவள் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில்  இருந்தாள். சிறு அசைவுகூட இல்லை.

தன் மீது அவளுக்கு லவ்வாகி விட்டது என்று புரிந்தது. ஆனால் அவன் பார்த்து வளர்ந்த பெண். இன்னும் சின்னப்பெண் வேறு. அவளைக் காதலிக்கலாமா வேண்டாமா என்று  அவனுக்கு புரியவில்லை. இவளை காதலிக்க வேண்டிய அவசியமே இல்லை. ம் என்றால் இப்போதே அத்தையும் மாமாவும் அவளை அவனுக்கு கட்டி வைத்து விடுவார்கள் என்பது  அவனுக்கே தெளிவாகத் தெரியும். சரி பாக்கலாம் என்று  நினைத்தபடி அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டுவிட்டு எழுந்து பாத்ரூம் போய் வந்து படுத்தான். கவிதா இன்னும்  அதே நிலையில் படுத்துக் கிடந்தாள். விலகிய அவள் போர்வையை இழுத்து  அவளுக்குப் போர்த்தி விட்டவன் அவளைக் கட்டிப்பிடித்து  அவள்  உதட்டில்  ஒரு முத்தத்தைக் கொடுத்து விட்டு திரும்பிப் படுத்துக் கொண்டான்..!!!

[Gopal Ratnam]

Super update bro. you are rocking.

[கல்லறை நண்பன்.]

மாலை நேரம். காட்டுக்குள்  இருக்கும் வேப்ப மரத்தடியில் உட்கார்ந்து தன் தோழி சரண்யாவுடன் சேர்ந்து பன்னாங்கல் விளையாடிக் கொண்டிருந்தாள் கவிதா. அவர்களுக்கு முன்பாக இருந்த ஒரு கல்லின் மேல்  உட்கார்ந்து மொபைலை நோண்டிக் கொண்டிருந்தான் சரண்யாவின் அண்ணன்.  இன்னும் முழுதாக மீசை முளைக்காத அவனுக்கு பருவ வயதின் ஆசை முளைத்து விட்டது. 

அவன் என்ன செய்கிறான் என்பதைக் கண்டுபிடித்து விட்ட சரண்யா திடுமெனச் சொன்னாள். 
"ஏய்.. அவன் உன்னை படம் புடிக்கறான்டி"

நிமிர்ந்து பார்த்தாள் கவிதா.
"நெஜமாவா?"

அவன் சிரித்தான். "இல்ல.. இல்ல.. நீ வெளையாடு"

"ஏய்.. ஆமான்டி வீடியோ படம் புடிச்சிருக்கான் உன்ன"

"ஏய்.. அடங்குடி" என்று  அவளை அடிக்க கையை ஓங்கினான். 

உடனே எழுந்து விட்டாள் கவிதா.
"சரி.. எங்கே காட்டு பாக்கலாம்?"

"அட.. இல்ல கவி. அவ பொய் சொல்றா"

"யேய்.. இல்லடி. அவன்தான் பொய் சொல்றான். நான் பாத்தேன். உன்னை படம் புடிச்சதை" என்று சரண்யா சொல்ல.. எழுந்து போன வேகத்தில்  அவன் கையில்  இருந்த மொபைலைப் பிடுங்கினாள் கவிதா.

"ஒடச்சிருவேன். மரியாதையா உண்மைய சொல்லு?" என்று கையை ஓங்கினாள்.

"ஏய்.. அப்படி எதுவும் பண்ணிடாத" பதறி எழுந்து அவள் கையைப் பிடிக்க வந்தான். 

கையை பின்னால் கொண்டு போய் மறைத்தாள் கவிதா.
"அப்ப சொல்லு என்னை போட்டோ எடுத்ததான?"

"ஆ.. ஆமா.. நீ அழகாருந்த. அதான்.. உனக்கு சொல்லாம... சொன்னா நீ போட்டோ எடுக்க ஒத்துக்க மாட்டேனு.."

"அப்ப காட்டு என்கிட்ட.. நான் பாக்கணும்"

"சரி குடு காட்றேன்" என்று போனை வாங்கினான். "என்னை திட்டக் கூடாது " என்று விட்டு அவளை போட்டோ பிடித்ததைக் காட்டினான். இரண்டு போட்டோ ஒரு வீடியோ. அந்த வீடியோவிலும் அவள் அழகாய் இருப்பதாகத்தான் அவளுக்குத் தோன்றியது. 

அண்ணன், தங்கை,  கவிதா என மூன்று பேரும் சேர்ந்து  ஆவலாக அவன் எடுத்த போட்டோ, வீடியோக்களை எல்லாம் பார்த்துக் கொண்டிருக்க.. அவர்களைப் பார்த்து விட்டு  அவர்களிடம் போனான் அந்த வழியாக வந்து கொண்டிருந்த நவநீதன். அவனை அவர்கள் மூன்று பேருமே கவனிக்கவில்லை. அருகில் போனதும்தான் சரண்யா  அவனைப் பார்த்து திகைத்தாள். சட்டென்று கவிதாவின் கையைப் பிடித்தாள். போன் கவிதாவின் கையில் இருந்தது. 

"ஏய்.. உங்க மாமாடி"

நவநீதனப் பார்த்த கவிதா திடுக்கிட்டாள். 

"என்ன பாக்கற அப்படி?" இயல்பாக சிரித்தபடி கேட்டான். 

சட்டென்று போனை பின்னால் கொண்டு போய் மறைத்தாள். 
"ஒண்ணுல்ல" அவள் முகத்தில் ஒரு கலவரம் தோன்றியது. 

அவனுக்கு சந்தேகம்  வந்தது. 
"அப்ப ஏன் மறைக்கற? காட்டு பாக்கலாம்"

கவிதா பயந்து போய் உடனே போனை சரண்யாவின் அண்ணனிடம் கொடுத்து விட்டாள். 

சரண்யாவின் வாய் அடங்கவில்லை. 
"இவன் அவளை வீடியோ எடுத்துருக்கான்" என்று ஆர்வக் கோளாறில் உளறி விட்டாள். 

அவள் அண்ணன் முகத்தில்  அதிர்ச்சி. கவிதா முகத்தில் கலவரம். அவன் கையில்  இருந்த போனை புடுங்கினான் நவநீதன். 
"குடுறா"

"இ... இல்லண்ணா.." பயந்து விட்டான் பையன். 

கவிதாவை முறைத்துப் பார்த்து விட்டு வீடியோவைப் பார்த்தான் நவநீதன். மெமரியில் அதிகமான படங்கள் இல்லை என்பது நிம்மதியளித்தது. அதில் தேடி கவிதாவின் போட்டோக்களையும் அவளை அவன் எடுத்த வீடியோவையும் பார்த்தான். கவிதாவை சாதாரணமாக இல்லாமல் அவள்  உடலின் அங்கங்களை குறி வைத்து படம் எடுத்திருந்தான் பையன். நவநீதனுக்கு கோபம் பொத்துக் கொண்டு வந்தது. போனைக் காட்டி கவிதாவைக் கேட்டான்.
"என்னடி இது?"

அவள் கண்களில் பயம் தோன்றியது. திரும்பி பையனை முறைத்தான். அவன் முகத்திலும் பயம் அப்பியிருந்தது. 

'நாமதான் அவசரப் பட்டு போட்டுக் குடுத்துட்டோமோ?'என்று இப்போது யோசித்துக் கொண்டிருந்தாள் சரண்யா. 

உடனே அந்த படங்களை டிலேட் செய்தான் நவநீதன். 
"இங்க வா" கவிதாவை அழைத்தான். 

பயத்துடன் அருகில் வந்தவளின் கன்னத்தில்  ஓங்கி பளீரென ஒரு அறை விட்டான். அவள் கன்னம் சிவந்து போனது. உடனடியாக அவள் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் வழிந்தது.
"போடி வீட்டுக்கு" என்று மிரட்டினான். 

கன்னத்தைப் பிடித்தபடி அழுதுகொண்டே வேகமாக  ஓடினாள் கவிதா.

பையனைப் பார்த்தான். 
"என்ன காரியம்டா பண்ணியிருக்க நீ.? படிக்கற பையன்தான? இன்னொரு தடவை இந்த மாதிரி பாத்தேன்.. தொலைச்சிருவேன் தொலைச்சு" என்று மிரட்டினான். 

அவனும் பயந்து போய்த்தானிருந்தான். சரண்யாவைப் பார்த்தான் நவநீதன். 
"போனு யாரு வாங்கித் தந்தது இவனுக்கு?"

"எங்கம்மா" முனகினாள். 

"இனிமே இதை இவன் கைல குடுக்க வேண்டாம்னு சொல்லிரு. பேரை கெடுத்துருவான்" என்று  போனை அவள் கையில் கொடுத்தான். "அப்பப்போ இதை நீ செக் பண்ணி பாரு"

கை நடுங்க போனை வாங்கினாள் சரண்யா.  இத்தனை பிரச்சினைக்கும் நான்தான் காரணமோ? தன் அண்ணனை கவலையுடன் பார்த்தாள்.

வீட்டுக்குப் போனான் நவநீதன்.  அத்தை அப்போதுதான் ஆடுகளை ஓட்டி வந்திருந்தாள். ஆடுகளை பிடித்து கயிற்றில் கட்டிக் கொண்டிருந்தாள். அமுதாவையும், பையனையும் காணவில்லை. ஆட்டுச் சாலைக்குள் இருந்து துள்ளிக் குதித்தபடி  வெளியே ஓடி வந்த ஆட்டுக் குட்டியைப் பார்த்து..
"அதை புடிச்சிட்டு வா சாமி" என்றாள் அத்தை.

அதை குறுக்காட்டி எட்டிப் பிடித்தான். மிரண்டு போய் 'மேமேமே..' என்று கத்தியது. உள்ளே கொண்டு போய் கட்டி வைத்த பின் கதவருகே போய் நின்று வீட்டுக்குள் எட்டிப் பார்த்தான். கவிதா கட்டிலில் குப்புறப் படுத்திருந்தாள். 

"கவி.. இங்க வா" எனக் கூப்பிட்டான். 

அவள் அசையக்கூட இல்லை. ஆடுகளை கட்டி வைத்த பின் அத்தையும் அவளை அழைத்தாள்.
"எந்திரிச்சு வாடி"

அப்போதும் கவிதா எழவில்லை. அத்தையே உள்ளே போனாள். 
"காபி தூள் இல்ல. போய் வாங்கிட்டு வா"

"சர்ர்"ரென மூக்கை உறிஞ்சினாள் கவிதா. 

"ஏன்டி.. என்னாச்சு? " எனக் கேட்டாள்  அத்தை. 

கவிதாவுக்கு இப்போது மீண்டும் அழுகை வந்து விட்டது. அவள் அழுவதைப் பார்த்து அத்தை கலவர முகத்துடன் கேட்டாள்.
"ஏன்டி என்னாச்சு.. இப்ப ஏன் அழற?"

"அவள நான்  அடிச்சிட்டேன்த்த" என்றான் நவநீதன். 

"அடிச்சிட்டியா? என்ன பண்ணா?" எனக் கேட்டு சமாதானமடைந்தாள் "மாமாதானே அடிச்சிது. சரி விடு வெளையாட்டுக்கு அடிச்சிருக்கும். இதுக்கெல்லாமா போய் அழுவ?"

கவிதா பேசவில்லை. கண்களைத் துடைத்து மூக்கை உறிஞ்சினாள். சிரித்த அவள் அம்மா..
"சரி சரி.. போய் காபி தூள் வாங்கிட்டு வா மொதல்ல" என்றாள். 

"போ.. நான் ஒண்ணும் போக மாட்டேன்" தன் மறுப்பைக் காட்டும் விதமாக  முனகினாள்.

அத்தை சிரித்தபடி "அட.. அட.. அட.. உன்னை கட்டிக்கப் போறவன்தான அடிச்சான்? அதுக்கு போயி இந்த முக்கு முக்கிக்கற?" என்று கிண்டல் செய்தாள். 

"நா ஒண்ணும் கட்டிக்க மாட்டேன்"

"சரி நீ ஒண்ணும் கட்டிக்க வேண்டாம். இப்ப கடைக்கு போயிட்டு வா"

"நான் போக மாட்டேன் நீயே போ" 

"ஏதாவது கேளு. அப்ப இருக்கு  உனக்கு,  இதுக ரெண்டும் எங்க போச்சுகனு தெரியல. இந்த சனியன் நகர மாட்டேங்குது." புலம்பியபடி திரும்பினாள் அத்தை. நவநீதனைப் பார்த்து.. "சரி நீ உக்காரு நானே போயிட்டு வந்துர்றேன். வெத்தலை வேற தீந்து போச்சு." என்று விட்டு கடைக்குப் போனாள். 

"கவி.." மெல்ல  அழைத்தான். 

அவள் திரும்பவில்லை. 

"ஏய் கவி.."

"........"

"இங்க பார்ரீ.."

கவிதா  அவனைப் பார்க்கவே இல்லை. கோபத்துடன் திரும்பி தன் வீட்டுக்குப் போனான் நவநீதன்..!!!