Misc. Erotica மனைவியை வைத்து ஒரு சூதாட்டம் - Author: kauveri117 - Incomplete

[kadhalan kadhali]

நான் சிரித்துக் கொண்டே கவிதாவின் சிரிப்பு முகத்தை பார்த்தேன். அவள் முகம் புரையேறிக் கொண்டிருக்கும் காம
உணர்ச்சியை அடக்கும் பாவனை தெரிந்தது. அவளின் சிரிப்பை மீறி அந்து நெளிந்துக் கொண்டிருந்தது.

கவிதா மெதுவாக தன் இடது முலையிலிருந்து அபினயாவின் வாயை எடுத்தாள், பால் காம்பிலிருந்தும் அபினயாவின்
வாயிலிருந்தும் வழிந்தது. அப்படியே அபினயாவை நேராக தூக்கி அவள் முதுகை தடுவி பால் உணவு குழாயில் தங்காமல்
புறை ஏறாமல் பார்த்துக் கொண்டாள். சிரித்துக் கொண்டிருந்த அபினயாவை அப்படியே எங்களுக்கு காட்டினாள். நானும்
அவினாஷும் அபினயாவுக்கு மெல்லிதாக முத்தம் கொடுத்தோம்.

கவிதா அபினயாவை அவினாஷிடம் கொடுத்தாள், அவன் நேர்த்தியாக பெரியவர்களை தூக்குவதைப் போல தூக்கினான்.
“அவினாஷ் அப்படி யாராவது வர்றாங்களான்னு பாரு..அப்பாவும் அம்மாவும் பேசனும்...” என அவினாஷின் பார்வையை தடுப்பின்
மீது திருப்பி, என்னை வெளிச்சம் மங்களாக இருக்கும் மூலைக்கு அவசரஅவசரமாக இழுத்துக் கொண்டு
சென்று சுவற்றின் மீது மோதி சாய்த்தாள்.

அவள் முகத்தில் ஒரு குறும்பு சிரிப்பு இருந்தது. நான் இவள் இன்னும் என்ன செய்யப் போகிறாள் என பயத்துடன் இருந்தேன்.
இனிமேல் அவளுக்கு கட்டுப்படுவதே எனக்கு நன்மை என முடிவெ செய்தேன்.

கவிதா என் பேண்டின் ஜிப்பை கீழிறக்கினாள். நான் அதிர்ந்து கொண்டு புரியாமல் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும்போதே..
என் ஜட்டியினுள் கையை விட்டு என் ஆணுறுப்பை பிடித்தாள். என் தொடையிடை பிரதேசம் முழுவதும் அவளின்
கை சூட்டு கதகதப்பினாள் ஆக்கிரிமிப்புக்குள்ளானது. என ஆணுறுப்பு கவிதா ஆடிய ருத்ரதாண்டவத்தால் பயந்து
அரை அங்குளமாக சுருண்டு விட்டது. விறைத்தால் ஈட்டிப் போல இருக்கும் என் ஆணுறுப்பை துழாவித்தான் கவிதாவால்
கண்டுப்பிடிக்க முடிந்தது. அது சிறுத்து துவண்டிருந்த கோளத்தை தன் கைகளால் அளந்த கவிதா கொள் என்று சிரித்தாள்.

“இப்படித்தான் என் சிவா இருக்கனும்...” என சிரித்தப்படியே காணாமல் போன என் உறுப்பையும் விதைப்பையையும் தடவி உடம்பு
பிடியாக பிடித்தப்படி.
“வலிக்குது கவி...” என்றேன் அவள் பிடியால் ஏற்பட்ட வலியால் நெளிந்தப்படி.
“இப்ப புரியுதுல..தப்பு செய்யனும்னு அவசியம் கிடையாது... தப்பு செய்யனும்
தோனுனா கூட..கவிதா என் சிவாவுக்கு
என்ன பண்ணுவான்னு தெரியுதுல...” என அன்புடன் சிரித்தப்படி மேலும் இறுக பற்றியப்படி.
“ஐயோ ...அதான் நா பண்ண மாட்டேன்னு சத்தியம் பண்ணிட்டேன்ல..” என மறுபடியும் உயிர் பிச்சை கேட்டேன்.

என்னை ஒரு மாதிரியாக பார்த்த கவிதா.. அவள் உடலில் ஏறியிருந்து அடக்கி வைத்திருந்ந்த காம ஆசைக்கு சுதந்திரம்
கொடுத்துவிட்டதை உணர முடிந்தது. அந்த ஆசைக்கு தீனி போட முடிவு செய்து விட்ட அறிக்குறி தெரிந்தது
“டே சிவா என்னதுல உன் கையை வைடா...” என்றாள். நான் அதிர்ந்து போய் கவிதாவை பார்த்தேன். என் கவிதாவா இது என
என் மனம் சந்தேகப்பட்டது.
“என்னடா...யோசிக்கிறே..” என்றாள் கவிதா.
நான் ஓன்றும் பேசாமல் மனம் பதைபதைக்க என் கையை அவளின் வயிற்று வழியாக சேலையினுள் நுழைக்க முயன்றேன்..
“அது வழியா வேணாம்..சேலையை தூக்கி கையை வை...” என்றாள்.

நான் பயந்து போனேன்...”யாராவது வந்திருவாங்க ..கவி..” என்றேன் பய பதற்றதுடன்..
“அதெல்லாம் யாரும் வரமாட்டாங்க..வந்தா சமாளிச்சிகுலாம்..” என பிடிவாதமாக சொன்னாள்

நான் மந்திரித்து கட்டுப்பட்டவன் போல, சிறிது குணிந்து சேலையை தூக்கினேன். அவளின் ஜட்டி ****** இறுக்கிவிட்ட
முழங்கால் நிலையிலிருந்தது. அப்படியே என் கையை எடுத்து அவளின் உறுப்பில் வைத்தேன். அடர் மயிர் காடு
அந்த பகுதியை முழுக்க ஆக்கிரமித்து அவளின் உறுப்பு வழிந்து வெளியேற்றிய மதனநீர் அந்த காட்டை
கசகசவென்று வைத்திருந்தது. என் விரல்களால் அந்த அடர் காடை சீவி துழாவ, என் கைக அவளுறுப்பின் கொழகொழ
நிலையை உணர்ந்தது தடவியது.

கவிதா காம உணர்ச்சியால் வயப்பட்டு கொந்தளிப்பில் இருக்கிறாள் என உணர்ந்தேன்...ஓரு வினாடியின் இலட்சத்தில் ஒரு
பகுதி நேரத்தில் என் மனதில் கவிதாவின் காம உச்சத்திற்கு நான் காரணமா இல்லை ******* காரணமா என தேவையில்லாமல்
அசிங்கமான எண்ணம் ஓடியது.

அந்த எண்ணத்தையும் கவிதா உணர்ந்துக் கொண்டு என் உறுப்பை இன்னும் மூர்க்கமாக கசக்கி, சிறிது குணிந்து தன்
தொடைகளை கொஞ்சம் விலக்கினாள். நான் வலியை மறக்க அவள் உறுப்பை தடவ ஆரம்பிக்க அவள் உறுப்பின் எண்ணை கசகசப்பு
என் கையை நனைக்க ஆரம்பித்தது. அவள் என் உறுப்பின் மீதியிருந்த பிடியை தளர்த்தினாள்.

“சிவா..ஐ..லவ் யூ டா...” என்றால் கவிதா உணர்ச்சி கொந்தளிப்பில்.
“கவி ..ஐ..லவ் யூ டா..” என்றேன்.
“சிவா..என்னது உள்ளே ஏதாவது விட்றா...” என்றாள். நான் ஆச்சரியத்துடன் அதிர்ந்தேன் நான் என்னையே நம்ப
முடியாமல் என் நடுவிரலை அவளின் மன்மதபீடத்தில் மெதுவாக தடவினேன்..
“டேய்..சிவா..கவிதாவை என்னடா பண்றே..” என்று தன்னிலை மறக்க தொடங்கினாள். நான் மெதுவாக என்
நடுவிரலை அவளின் உறுப்பின் அகண்ட வாசலில் வைக்க, அது தானாக என் விரலை விழுங்க ஆரம்பிக்க...
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்....” என கவிதா வாயிலிருந்து முனுகல் வந்தது. கண்கள் இறுக மூடினாள்.

என் விரல் திருநெல்வேலி இருட்டுக் கடை அல்வாவின்னுள் இறங்குவதைப் போலிருந்தது. அல்வாவை விரலால்
கிண்டுவதைப் போல நோண்டினேன்.

பிறகு மெதுவாக கண்களை திறந்து என் முகத்தை பார்த்தாள். நான் என் விரலால் அவளின் குகையை நோண்டிக் கொண்டிருந்தேன்.
உணர்ச்சி கொந்தளிப்பிலும்...
“சிவா..உனக்கு ஆசை வரலயா...” என்று கேள்வி கேட்டாள்.
“கவி..வெறி ஏறிகிட்டு இருக்கு..ஆசையா இருக்கு..” என்றேன் நிதானமடைய முயன்று கொண்டு.
“அப்போ..ஏண்டா உன்னோடுது விறைக்கல...” என என் உறுப்பை இன்னும் அழுத்தி கசக்கினாள்.

“கவி..அந்து உன்னை பார்த்து பயந்துடுச்சி...” என்றேன்.
“ஏன்...நீ சொன்னா கேட்காதோ...” என கொக்கி போட்டாள்.
“இல்ல கவி...இனிமே நீ நினைச்சா தான் அது எந்திரிக்கும் வேணாம்னா அது உட்கார்ந்துரும்...” என்று நான் இப்போதிருக்கும்
உண்மை நிலையை சொன்னேன். கவிதாவின் உணர்ச்சியை தூண்ட அவளின் குகையை இன்னும் அதிகமாக நோண்டிக்கொண்டிருந்தேன்.
இப்போது அல்வா கொழகொழ நிலைமையிலிருந்தது..

“சிவா..ஆறு மாசத்திற்கு முன்னாடி இப்படித்தானே இருந்தே..நான் நினைச்சாதான் பார்த்தாதான் அது எழுந்திருக்கும்..
இப்ப ஏண்டா மாறிட்டே...” என ஏக்கத்துடன் நிலையில்லாமல் கேட்டாள். நான் அவளின் உணர்ச்சியை மேலும் தூண்டினேன்.
என் அனைத்து விரல்களும் அவள் உறுப்பின் மீது தபேலா வாசித்தது. அவளின் மதன்நீர் என் கைகளை நனைத்தப்படி இருந்தது..
அவளது உணர்ச்சிகள் தூண்டிவிடப்பட..
“சிவா..நீ இல்லாம என்னால இருக்க முடியாதுடா..” என்றாள்
“ம்ம்ம்ம்...”
“சிவா...நீ எனக்கு அடிமையா இருக்கனும்டா....”
‘ம்ம்ம்ம்ம்.....”
“சிவா...நா நினைச்சப்படி நீ நடக்கனும்டா....”
“ம்ம்ம்ம்ம்....”
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..நடப்பியாடா....” என உணர்ச்சி கொந்தளிப்பில்
“ம்ம்ம்ம்ம்....”
“நா கேட்காம உன்னது விறைக்காதுலே...” என என் தடம் தெரியாமல் சிறுத்து போன என் ஆணுறுப்பை கசிக்கியப்படி..
“ஆமா.. சத்தியமா....கவி...” என்றேன் பயந்தப்படி.
“நா எழுந்திருன்னு நினைச்சா..அது எழுந்திருக்கனும்..அடங்குன்னு நினைச்சா அது அடங்கனும்...” என்றாள்
“சத்தியமா..கவி...”
“வேறு யாருக்காவது எதுக்காவது எந்திரிக்காதுல...” என கேட்டாள்.
“சத்தியமா எந்திரிக்காது..கவி...”
“அப்படி எந்திரிச்சா...” என கேள்வி கேட்டாள்
“எந்திரிக்காது கவி...” என்றேன்.
“அப்படி எந்திரிச்சா..கவிதா என்ன பண்ணுவான்னு தெரியும்ல...”
“தெரியும்..கவி..” நான் பயந்தப்படி.
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்... என்ன பண்ணுவா...இந்த கவிதா...” என உச்ச நிலையை தொட்டுவிட்டதற்கு அறிகுறியுடன் கேட்டாள்.
“என்னை கொன்னுடுவா..என் கவிதா...” என்று பயந்தப்படி மேலும் அவளை தூண்டினேன்.
“ஸ்ஸ்ஸ்..ஆஆஆ...உன் கவிதா என்னடா பண்ணுவா..” என காம கிசுகிசுப்புடன் வெடிக்கும் நிலையில் கேட்டாள்.
“என் கவிதா என்னை கொன்னுடுவா..” என அவளை உச்சத்திற்கு அனுப்பும் மும்மரத்துடன் சொன்னேன்.
“ஸ்ஸ்ஸ் சிவா..ஆஆஅ இனிமே என்னை ஏமாத்தினா ஆஆஅ... உன்னை என்னா பண்ணுவேன் தெரியுமா...” என கொந்தளிப்பில்
கேட்டாள்
“என்னை என்ன வேணாலும் பண்ணிக்கோ..கவி..” என்று அவள் அனுபவிக்கும் காம உச்சத்தை ரசிக்கும் பொருட்டு சொன்னேன்.

கவிதா உச்ச நிலையை அடையும் தருவாயில் இருந்தாள். அவள் கத்திவிடுவாளோ என பயந்து போனேன்.
யாராவது வந்த நாங்கள் இருக்கும் இந்த அலங்கோலத்தை பார்த்து விடுவார்களோ என மான மரண பயம்
என் மனதில் தொற்றிக் கொண்டது. எப்படியாவது கவிதாவை உச்சத்திற்கு அழைத்துச் சென்று, இந்த சூழ்நிலையை மாற்ற
வேண்டும் என நினைத்துக் கொண்டு,...

என் கட்டை விரலை அவளின் மன்மத பீடத்தில் மூர்க்கமாக அழுத்திக்கொண்டு நடு விரலை குகையினுள்
அங்கிங்கு எனாதப்படி நோண்டிக்கொண்டு மற்ற விரல்கள் அவளின் குகை இதழ்களை வீணை வாசித்தப்படி அவளை
உச்சத்திற்கு அழைத்துச் சென்றுவிட்டேன்..

“ஆஆஆஆஹாஹாஅ.....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..சிவா என்னை ஏமாத்தினா வெச்சிக்கோ..” என உச்சத்தை தொடும் தருவாயில்.

ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்க்க்க்க்க்...டப்...என என் இடது கன்னத்தில் இடி விழுந்தது. நான் அந்த அடியால் என் உடல் வலது புறமாக சாய்ந்து
தரையில் விழப்போக கவிதா என் உறுப்பை இறுக்கமாக பற்றிக்கொள்ள நான் அவளின் மயிர் காடுகளை பற்றிக் கொள்ள
விழாமால் தப்பித்துக் கொண்டேன்.

மறுபடியும் கவிதா...
“தப்பு செய்யும் போது மறுபடியும் இதை ஞாபகம் வெச்சிக்கோ...” என தன் பலத்தை முழுவது திரட்டி வலது கையால்
என் உறுப்பை கெட்டியாக பற்றிக் கொண்டு இடது கையால் மறுபடியும் என் இடது கன்னத்தில்..ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்க்க்க்க்க்...டப்...என என் இடது கன்னத்தில் இடி விழுந்தது...

அவள் அடித்தது என் சிறுவயதில் குறும்பு செய்து என் அம்மாவிடம் வாங்கி அடியின் வலியால் ஏற்பட்ட அழுகைப் போல
அப்போது எனக்கு அடுக்கமுடியாத அழுகை வந்து வாய்விட்டு மெலிதாக சத்தமெழுப்பி அழுதேன். வலியால் பாசத்தாள்
நான் அழுதுக் கொண்டிருந்தேன்.

அழ அழ கவிதா என்னை அடித்தது வலிக்கவில்லை, ஏனோ அவள் மீது பாசம் பொங்கியது..அவளை உயிருடன் இருக பற்றி
கொண்டேயிருக்க வேண்டும் என்பதைப் போல பாச பற்று..

கவிதா உச்சக்கட்டத்தை அடைந்து...உடல் துடித்து..தன்னிலை மறந்து அப்படியே என்னை இறுக்கமாக கட்டிப்பிடித்து..
“சிவா..ஐ..லவ்..யூ..சிவா....ஆஆஆஹாஹாஹா ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...சாரி சிவா..சாரி சிவா..சாரி...சிவாஆஆஆ....” என என் மேல்
துவண்டு விழுந்தாள். நான் அழுகையுடன் அவளை ஆரத்தழுவிக் கொண்டேன். அவளின் துடிப்பு அப்போதும் அடங்கவில்லை...

அடங்க சிறிது நேரம் பிடித்தது...பிறகு கதகதப்பில்..

இருவரும் முத்த மழை பொழிந்துக் கொண்டிருந்தோம். கவிதா என் கன்னத்தில் கணக்கிட முடியாத எச்சில் நிறைந்த
முத்தமழை பொழிந்தாள். தன் நாக்கால் என் அடிவிழுந்த கன்னத்தை நக்கினாள். அடியின் அச்சுகளை தன் நாக்கால்
அழிக்க முயற்ச்சித்தாள். மெல்லிதாக விசும்பியப்படி..
“ஏண்டா ...சிவா...என்னை இப்படி ஆக்கிட்டே...என் சிவாவை அடிக்கிற மாதிரி வைச்சுட்டே..சாரி சிவா..சாரி..சாரி..சாரி...” என
என்னை கொஞ்சிக் கொண்டு கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டு மன்னிப்புக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.

அவள் உள்ளத்தில் இருந்த அனைத்து பாசத்தையும் அன்பையும் என் மேல் கொட்டி அவளின் அரவணைப்பாள் என்
மேல் பொழிந்து கொண்டிருந்தாள். நான் முழுமையாக அவளின் அடிமையாகி விட்டேன். அவளும் நானும் மீண்டும் ஒன்றானோம்.

அவள் மனது நினைப்பவற்றை அறிந்து நடக்கும் அடிமை நாயாக மாறிவிட்டேன். இந்த அடிமை பாசம் எனக்கு
ஒருவித ஆனந்தத்தை பரவசத்தை தந்தது. நான் அப்படியே அவளை இறுக்கமாக கட்டிப்பிடித்து அவள் வாயில் அழுத்தமாக
முத்தம் கொடுத்து...
“கவிதா..இனிமே இந்த சிவா உடலாலும் மனதாலும்..உனக்குத்தான்..உனக்கு
அடிமைதான்...இது சத்தியம்..” என்றேன் பாசத்துடன்
உறுதியாக.
“எனக்கு தெரியும் என் பழைய..சிவா..எனக்கு கிடைச்சிட்டான்னு..” என்றாள் பெருமிதத்துடன். என்னை பார்த்து
சிரித்தப்படி என் கன்னத்தில் முத்தங்களை அளித்தாள். அடிப்பட்ட கன்னத்திற்கு ஆறுதல் அளித்தது அது.

திடிரென நாஙகள் இருந்த அலங்கோலத்தை உணர்ந்தவளாக...
“சிவா..டைமாச்சு...யாராவது வந்துரப் போறாங்க...” என கூறியவள், அரக்கபரக்க தயாரானாள். அவள் பையிலிருந்த
சேலைக்கு பொறுத்தமான மற்றொரு ஜாக்கெட் பிரா எடுத்து தன் பெருத்த முலைகளை லாவகமாக அதினுள் திணித்து
அவைகளை பெருத்ததன்மையை தன் திறமையால் மறைத்தாள். தரையில் அலங்கோலமாக கிடைந்த சேலை முந்தானையை
எடுத்து சரி செய்து மார்பின் மீது மூடினாள். பையிலிருந்த மேக் அப் செட்டை எடுத்து அலைப்பேசி வெளிச்சத்தில் தன் முகத்தை
அலங்காரம் செய்தாள்

இப்போது குடும்பத்து குத்துவிளக்கு தேவதையாக காட்சியளித்தாள். என்னை பார்த்து பாசத்துடன் சிரித்தாள். அலைப்பேசி
வெளிச்சத்தில் என் கன்னத்தில் அவளின் அடிகளின் அச்சுக்கள் தெரிகிறதா என பார்த்தாள். கொஞ்சம் முகப்பவுடர் கிரீம் பூசி
சரி செய்தாள்..என்னை பார்த்து குறும்பாக..சிரித்தாள்..
” இப்போ யாராவது உன்னை பார்த்தால்..அடிவாங்கியது தெரியாது...” என கொள்ளென்று சிரித்தாள்.
“என் பொண்டாட்டிகிட்டே தானே அடிவாங்கினேன்..” என நானும் சிரித்தேன்.
அவள் என்னை குறும்புடன் பார்த்து..
அவினாஷிடமிருந்து அபினயாவை வாங்கினாள்..மறுபடியும் என் பக்கத்தில் வந்து..என் கன்னம் நெற்றியில் முத்தமிட்டாள்..
“சாரி..சிவா..”என்றாள் பாசமாக.
“சாரி...கவிதா..” என்றேன் நானும் பாசமாக.
இருவரும் சிரித்தோம்.. ஏனோ என்னையறியாமல்..
:இனிமே...உன்னைத்தவிர யாரையும் நினைக்க மாட்டேன் கவி..தப்பான நினைப்பு என் மனசுல வராது கவி...” என்றேன் உண்மையாக.
கவிதா பதில் சொல்லாமல் என்னை குறும்பாக பார்த்து சிரித்தாள்.

”சரிங்க..நான் இப்போ போறேன்...நீங்க கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு வாங்க..டென்ஷன் ஆகாதிங்க..அப்புறம்
நான் அடிச்சது எல்லோருக்கும் தெரிஞ்சிடும்..” என சிரித்தப்படி எனக்கு முத்தமிட்டாள். அவினாஷ் என் காலை தட்ட
அவனை தூக்க அவனும் என் முகத்தில் முத்த மிட்டான்..
“ஐ..லவ்..யூ...டாடி...” என்றான்.

அவன் கண்களை பார்த்தேன். களங்கமற்ற பிள்ளையின் பாசம் அதில் தெரிந்தது. நான் தேடிய என் மனைவியை
திருடிய கள்வனின் பார்வை அதிலில்லை.

மூவரும் விழாவில் ஐக்கியமாக சென்று விட..அந்த மொட்டை மாடி பகுதியில் மாயான அமைதி நிலுவியது. இங்கு நிகழ்ந்த
அணைத்து பாச போராட்டம் உணர்வுகள் உறவுகள் விளையாட்டுக்கள் காம விளையாட்டுக்கள் எதையும் வெளிக்காட்டாமல்
அவைகளின் தடங்கள் ஓன்றைக் கூட காட்டாமல் அந்த பகுதி முழுக்க வெறிச் என்றிருந்தது.

இங்கே இப்படி ஒரு நிகழ்வு நடந்தது என்று நான் சொன்னால்தான் உலகத்திற்கே தெரியும்.

என் உடலும் மனதும் அனைத்தையும் இழந்துவிட்ட நிலைமை அடைந்து மென்மையாக இருந்தது. காற்றாக மாறியிருந்தது.
நான் தீவிரமாக முடிவெடுத்து விட்டேன். இனி என் நினைப்பெல்லாம் கவிதாதான். கள்ள உறவு கள்ள காம இன்பம் என்ற
பேச்சுக்கே இனி இடம் தரக் கூடாது என முடிவு செய்தேன். இனி எல்லாமே கவிதாதான், அவள் எந்த சுகத்தை அளித்தாலும்
அதுவே எனக்கு போதும் என முடிவுக்கு வந்தேன்.

நான் எடுத்த முடிவு என் வாழ்கை ஒரு ஏதேன் தோட்டத்தை போல மாறுவதாக எண்ணினேன். அதில் நானும் கவிதாவும்
அவினாஷும் அபினயாவும் இன்பமாக ஆனந்தமாக வாழ்வதாக கற்பனை செய்தேன் . உண்மையில் ஆறுமாதத்திற்கு முன்
அப்படித்தான் வாழ்ந்து கொண்டிருந்தோம். இப்போது என் வாழ்வில் சொர்க்கம் வந்துவிட்டது. குதூகலித்தேன்.

ஆனால் அந்த நொடியில் எனக்கு தெரியாது. என் சொர்க்க வாழ்கையை குலைக்க சாத்தான்..இல்லையில்லை..சாத்தான்கள்
வரப்போகின்றது என்று. அது அந்த இரவே அந்த மொட்டை மாடியில் வரப் போகிறது என்று...யார் சொன்னது சாத்தான்
ஆப்பிள் பழத்தால்தான் பிரச்சனையை உண்டாக்கினான் என்று....

[kadhalan kadhali]

என்னை குறும்புடன் பாத்த கவிதா..சட்டென்று..
“ஏன் அவினாஷை பார்த்து பயந்துட்டியா...” என்றாள். நான் திடுக்கிட்டேன்.
“இல்ல...கவி...வந்து..ம்ம்ம்..” என வார்த்தைகளை ழுனுங்கினேன்.
“மனசுல என்ன நினைகறேன்னு..தைரிமா சொல்லுடா..சிவா..யார்கிட்ட சொல்லப்போற உன் கவிதா கிட்டே தானே...” என்று
என்னை மேலும் இறுக கட்டிப்பிடித்தாள்.
“எனக்கு என்ன சொல்றதுன்னே தெரியலே கவி...” என்றேன் பயத்துடன்.
“ச்சீ..சொல்லுடா என் புருசா.. நா ஒன்னும் தப்பா எடுத்துக்க மாட்டேன்” என்றாள் நக்கலாக.

நான் என் அடி மனதில் தோன்றிய உணர்ச்சிகளை கொட்டினேன்..
“எனக்கு பயமா இருந்துச்சு கவிதா...ஏதோ செய்யக் கூடாத ஒன்னை நீங்க செய்யறதா தோணிச்சு கவி..அருவெறுப்பான
தடைசெஞ்ச செய்யக்கூடாத செயலை ஆசையா செய்யறதா தோணிச்சு... ஏதோ அசிங்கமா பண்றதா தோணிச்சு.. என்
கவிதாவை எனக்கு மட்டுமே சொந்தமான கவிதாவை விதியை மீறி அனுபவிக்கறதா தோணிச்சு... என்
கவிதாவை என்னிடம் இருந்து திருடரதா தோணிச்சு...” என நான் உணர்ந்தவைகளை கவிதாவிடம் கொட்டினேன்.
நான் சொல்ல சொல்ல என் உடல் பதறி நடுங்கியது. கவிதா என்னை இறுக கட்டிப்பிடித்தால் என் நடுக்கம் கட்டுப்பாட்டுடன்
இருந்தது.

கவிதா என்னை பரிதாபமாக பார்த்தாள். அவள் முக பாவனை மாறியது. என் இதழ்களை கவ்வினாள் சிறிது நேரத்திற்கு
பிறகு என் கண்களை பார்த்தாள். கண்கள் மூலம் காம அறுவி கொட்டியப்படி என்னை பாசத்துடன் பார்த்தாள். அவள் கண்கள்
என் ஆணுறுப்பை விறைக்க கட்டளையிட்டது. அந்த கட்டளையை என் மூளை உணர்ந்து கொண்டதோ இல்லையோ என்
ஆணுறுப்பு உணர்ந்து... சட்டென்று.. விறைத்து என் ஜட்டியையும் பேண்டையும் கிழித்து வெளியே வருகின்ற அளவுக்கு முட்டிக்
கொண்டு நின்றது.

கவிதா கட்டிப்பிடித்தப்படி வலது கையை எங்கள் உடலுக்கு நடுவில் நுழைத்து பேண்ட் ஜிப்பை கீழியிறுக்கி ஜட்டினுள்
கையை விட்டு என் ஆணுறுப்பை பூப்போல கையால் தழுவினாள். என் ஆணுறுப்பு வழக்குத்திற்கு மாறாக தடித்து
நீடித்து கணமாக அவள் கரத்தை மீறி வெளியே நீட்டிக் கொண்டிருந்தது. ஒரு குழந்தை பாசத்துடன் கொஞ்சுவதைப் போல
தடுவுவதைப் போல என் உறுப்பை பிடித்து தடவிக் கொண்டிருந்தாள். நான் சொர்க்கத்தில் மிதக்க ஆரம்பித்தேன். என் உறுப்பு
வெடிக்க தயாராக இருந்தது. அதனை கட்டுப்படுத்த என் மனம் அரும்பாடுபட்டது.

கவிதா அவள் வாயை என் காதருகே எடுத்து வந்தாள். என் வாய் அவளின் இடது காதருகே இருந்தது...கவிதா என் உறுப்பை
தடவிக் கொண்டிருந்தாள்...
“அவினாஷுக்கும் எனக்கும் இருக்கும் பாசம் எந்த மாதிரி பாசம்..சிவா...” என கிசுகிசுப்புடன் கேட்டாள்.
“தாய்க்கும் மகனுக்கும் நடுவே இருக்கும் பாசம் கவி...” நானும் கிசுகிசுத்தேன்.
“வேற ஏதாவது இருக்கா...சிவா..” என்றாள்
“இல்லை கவி...”
“அப்போ ஏண்டா பயப்படுறே...” என்றாள்.
“இல்ல கவி...ஏதோ பயம்... எனக்கு தெரியாம ஏதோ நடக்குதுன்னு ஒரே குழப்பம்...” என்றேன்
“என்னை நல்ல புரிஞ்சி வெச்சிருக்கல சிவா...”
”ஆமா....கவி....” என் காம உணர்ச்சி எல்லையில்லாமல் தூண்டிவிடப்பட்டது.

என் உறுப்பை பாசத்துடன் இதமாக பற்றியப்படி- மேலும் இறுக பிடிக்க மாட்டாளா என ஏக்கம் வரும்படி- கவிதா கேட்டாள்..
“ஏண்டா ...சிவா..அவினாஷ் எங்கிட்ட பால் குடிக்கும் போது விளையாடும் போது நான் அந்த மாதிரி சந்தோசப்பட்டேனா...”
“அந்த மாதிரின்னா...எந்த மாதிரி கவிதா...” அது எந்த மாதிரி சந்தோஷம் என எனக்கு தெரிந்திருந்தும் நான் கேட்டேன்.
“டேய்..சிவா இது தான் வேணுங்கறது...எந்த மாதிரி சந்தோசம்னு உனக்கு தெரியாது...” என்றாள் சிறிது வெட்கமாக.
“ம்ம்ம்....கவி...அது...” என நான் முழுங்கினேன். நான் நெளிந்தேன் என் உறுப்பும் அவள் கதகதப்பான கைபிடியில் நெளிந்தது..

“அந்த மாதிரி சந்தோசத்தை நா பார்க்கல கவி...” என்றேன்
“எந்த மாதிரி சந்தோசத்தை பார்த்தே....” எனக் கேட்டாள்.
“ஒரு தாய் தன் பிள்ளையின் மீது காட்டும் அளவில்லாத ஆனந்ததை பார்த்தேன்...” என உண்மையை சொன்னேன்.
“அப்போ ஏண்டா பயபடுறே...” என கேட்டாள்.
“அவினாஷ் இந்த வயதில் உன்னை அந்த மாதிரி செய்ய விடறது தப்பில்லையா...” என்றேன்.
“அவினாஷ் என்னை என்னடா பண்ணினான்...” என என் உறுப்பை தடவியப்படி கேட்டாள்.
“அவன் உங்கிட்டே பால் குடிச்சான்..நானே விளையாடாத முலையை விளையாடினான்.. சேலைக்குள் புகுந்து
விளையாடினான்...” என அவினாஷின் லீலைகளைச் சொன்னேன்.

“ஏன் அவினாஷ் என்னிடம் அப்படி விளையாட கூடாதா...” என சொக்கும்ப்படி சிரித்துக் கொண்டே கேட்டாள்.
“இல்ல கவி...அவன் பெரியவனாயிட்டான்..எல்லாம் தெரியும்..இப்ப செய்யறது பின்னாடி பாதிக்கும்..நாமதான் பக்குவமா
அவனுக்கு எடுத்துச் சொல்லனும்..” என என் மன ஓட்டத்தை சொன்னேன்.
“இதை தெரியாமலா...அவினாஷை என்னிடம் அப்படி நடந்துக்க விடுறேன்...” என்றாள் சிரித்தப்படி.
‘எனக்கு ஒன்னுமே புரியல கவி...” என குழப்பமாக கேட்டேன்.

’ அவினாஷ் இப்படி செய்ய ஆசைப்படுறான்...நாம அது தப்புன்னு அவன் தப்பாக செய்தால் சொல்லலாம்...அவினாஷ்
செய்யறதெல்லாம் அன்பால வர்றது...என்ன செய்ய போறோம்னு தெரியாத ஒரு சிறுப்பிள்ளையின் செயல்.... என்னை ஒரு
பொம்மையாக நினைத்து விளையாட நினைக்கிறான்....என்னை பொம்மையாக நினைத்து
குறும்பாக விளையாடறான்..அதுல காமம் இல்லை ...வெறும் கள்ளங்கபடமற்ற பாசமும் அன்பும்தான் இருக்கிறது..”
என கவிதா தெளிவுப்படுத்தினால்.
ஆனால் எனக்கு குழப்பமாகவே இருந்தது...
“எனக்கு ஒன்னுமே புரியலே கவி..” என்றேன்.
“போக போக உங்களுக்கு புரியும்...”என்றாள் சிரித்துக் கொண்டே.

”ஆனா இந்த சமூகம் ஏற்றுக்கொள்ளுமா ...இப்படிநடப்பதை வெறுத்து அசிங்கமா கேலி செய்யும்ல...
நம்மளை அசிங்கமா பார்க்கும்ல... ” என கேட்டேன்.
கவிதா தீர்க்கமாக என்னை பார்த்து..
“நானும் அவினாஷும் என்ன காமகளியாட்டமா நடத்துறோம்..பால் குடிப்பதை அப்படியே தொடர்கிறான்..நானும் அவன் இரண்டு
வயதானவுடன் நிறுத்தவில்லை..என் உடம்புடன் விளையாட விருப்பம் அவனுக்கு..நானும் என் உடலை ஒரு பொம்மையாக
அவனுக்கு அளிக்கிறேன்...அதற்கு மேலே அதில ஒன்னுமில்லே.. அவனுக்கு அது அசிங்கம் தப்புன்னு தெரியல..மகன்னு நான்
பாசம் வைக்கிறேன் அம்மான்னு அவன் பாசம் வைக்கிறான்..இந்த உணர்வை தவிர அங்கே வேறெதுவும் இல்ல... வேறுவிதமான
அர்த்த படத்தவும் முடியாது..அவினாஷ் அவன் வெய்யறதை வெளியே சொல்ல மாட்டான்..அவனை அப்படி வளர்த்திருக்கேன்..
அவனா செய்யறது தப்புனாலே...வெட்கப்பட்டாலோ..வேண்டாம்னு சொன்னாலோ..அல்லது எல்லை மீறி
வேறு விதமா சென்றாலோ..அதை அவனுக்கு புரிய வைத்து அவன் என்னிடம் செய்யறதை விளையாடறத நிறுத்தி விடலாம்”
என கவிதா சொல்ல சொல்ல எனக்கு ஒரளவுக்கு ஆறுதல் அடைந்தது.

“சரி..கவி..நீ இருக்கறங்கற தைரியத்தில தான் என் வாழ்கையே ஓடுது... நீ எதுச் செஞ்சாலும் அது நல்லதுக்குதான்.தெரியும்..
நம்ம வாழ்கையில தப்பான ஒரு காரியத்துக்கும் நீ இடம் கொடுக்க மாட்டேன்னு எனக்கு தெரியும்..எனக்கு
புரியுது கவி..” என நான் ஆறுதலடைந்ததை அவளுக்கு சொன்னேன்.
“இன்னொன்னு புரிஞ்சுக்க சிவா..அவினாஷுக்கு இன்னும் சிறுப்பிள்ளையாகவே இருக்கான்... சமூகக் கட்டுப்பாட்டை சொல்லிக் கொடுக்கும் முதிர்ச்சியும் வர வில்லை.. அவன்
என்னை அம்மணமாக பார்ப்பதையும் எதார்த்தமாக எடுத்துட்டு இருக்கான்..” என்றாள் ஒரு முடிவை நோக்கி.

“அவனுக்கு தெரிஞ்சிருகான்னு இல்லையான்னு நமக்கு எப்படி தெரியும் கவிதா..” என மேலும் என் குழப்பமான கேள்வியை
கேட்டேன்.
“அது எனக்கு தெரியாதா..அவன் எண்ண ஓட்டம் அனைத்தும் எனக்கு அத்துப்படி..அவன் என்ன நினைக்கிறான்..
அவன் ஆசை என்னான்னு எனக்கு சொல்லிவிடுவான்..” என என்னை நக்கலாக முறைத்துப் பார்த்தாள்.
அந்த பார்வை என் குத்திக் காட்டுவதைப் போல இருந்தது, என் மனதின் ரகசியங்களை அறிந்து கொண்டு என்னை
குற்றம் சாட்டுவதைப் போலிருந்தது...
“சாரி...கவி...” இனிமேல் நானும் அவினாஷைப் போலிருப்பேன் என மறைமுகமாக சத்தியம் செய்தேன்.

“இங்கே பாருங்க...எந்த ஒரு பொண்ணும் அவனுக்கு அம்மா மாதிரின்னுதான் சொல்லி வளர்த்துகிட்டிருக்கேன்..எப்படியும்
இப்ப இருக்கற சூழ்நிலையில பசங்கெல்லாம் சீக்கிரமே எல்லா விஷயத்தையும் தெரிஞ்சிக்கிறாங்க.. கெட்ட
எண்ணத்தை வளர்த்துக்கிறாங்க...பெண்கள் உடம்பை ஏதோ மூடி வைத்த ரகசியம் போல வக்கிரமா பாக்குறாங்க... இப்போ
அவனுக்கு தெரியாத வயசு..என்னை அம்மணமாக பார்ப்பது அவனுக்கு நார்மலாக தெரியுது... எந்த ஒரு அசூசையும் இல்லை..
இப்பவே பெண்களின் உறுப்பின் செயல்பாடுகளை தெரிஞ்சு வெச்சிருக்கான்..வெச்சிருக்கிறது பெட்டர் இல்ல...”
என கவிதா சொல்ல நான் புரியாமல் கேட்டுக் கொண்டிருந்தேன்.

கவிதா என் முகத்தை ஒரு புன்முறுவலுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.. அவள் கை என் ஆணுறுப்பை இதமாக
தடவியப்படி என்னை காம உச்சத்துக்கு இழுத்துச் செல்ல தயரானது...
“சிவா...என் உடலை அவினாஷும் பங்கு கேட்கிறாண்டா...” என்றாள்.
நான் திடுக்கிட்டேன். கவிதாவின் பேச்சு தொனி மாறியிருந்தது.
“என்ன...கவி சொல்றே..” நான் பதறியப்படி கேட்டேன்.
“அவினாஷ்..என் உயிர்..என் உடல்..என் உடலில்லிருந்து வந்தவன்.. என்னுடைய உடம்பின் எச்சம் அவன்..
அவன் என் உடலிடம் விளையாட ஆசைப்பட்டால்... அதில் தப்பு இல்லன நான் என்னடா செய்ய முடியும்....” என்றாள் கையறுந்தநிலையில் பேசுவதைப்
போல.

பின் தன்னை மெதுவாக ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்டு..
“சரிடா..சிவா..இதெல்லாம் இன்னும் ஒரு இருபது நாள்ல நின்னுடும் நிப்பாட்டிருவேன்..உன் மனசுல இருக்கற
எல்லா குழப்பத்திற்கும் ஆசைக்கும் விடை கிடைச்சுடும்..”என கவிதா சொல்லியப்படி என் ஆணுறுப்பை
இதமாக நீவினாள்.

நான் ஒரு படுபயங்கரமான முட்டாள் என இப்போதுதான் புரிகிறது. அந்த கடைசி வார்த்தையை, நான் காது கொடுத்து
கேட்டு என் சிந்தையில் ஏற்றியிருந்தால், எனக்கு இப்போது ஏற்பட்டிருக்கும் பிரச்சனையே வந்திருக்காது ஆனா என்ன
செய்வது, என் ஐம்புலன்கள் அனைத்தையும் கவிதாவின் இதமான உறுப்பு நீவுதலில் செலுத்திக் கொண்டிருந்து,
இருபது நாள் காத்திருக்க வேண்டும் என்பதையும், அந்த சிறு பொறுமையை பெற்றிருக்க வேண்டும் என்பதையும் என்
மூளையில் சிந்தையில் ஏறாமல் போய்விட்டது.. நடந்து போனவற்றை இப்போது நொந்து என்ன பயன்..

கவிதா கொஞ்சம் நேரம் என் உறுப்பை இதமாக தடவினாள். எனக்கு மொட்டை மாடியில் ரகசியமாக அதுவும் பக்கத்தில்
மனிதர்கள் இருக்கும் போது, செய்வது என்னை எங்கோ இழுத்துக் கொண்டு சென்றது. கவிதாவுடன் இப்போது இங்கேயே உடலுறவு
கொண்டால் எப்படி இருக்கும் என நினைத்தேன். அந்த நினைப்பு என் உறுப்பை துடிதுடிக்க வைத்தது.

அதை உணர்ந்து கொண்ட கவிதா, சட்டென கையை எடுத்தாள். பேண்ட் ஜிப்பை போட்டாள்..
”ஐயாவுக்கு...அசிங்கமான ஆசையை பாரு...” என்றாள் என் வயிற்றை தட்டி சிரித்தப்படி.
எனக்கு ஏமாற்றம் ஏற்பட்டது. ஆனால் முன்போல கோவம் வரவில்லை, ஒரு விதமான புரிதல் இருந்தது. நான் நினைப்பது
கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கை இருந்தது..

அதற்கு முக்கிய காரணம் நான் கவிதாவிடம் சரணாகதி ஆகிவிட்டதுதான்... சரணாகதியின் மகத்துவமே அதுதானே...

”ச்சே...இன்னிக்கு எல்லாமே கைக்கு எட்டியது வாய்க்கு எட்டாம போய்கிட்டிருக்கு...என் தின ராசி பலன்ல
அப்படியிருக்கோ என்னமோ....” என பொய்யாக அலுத்துக் கொண்டேன்.
“ஆமா...நீங்க ஆசைப்பட்டதெல்லாம் சாதாரண ஆசையா...எல்லாமே நடந்தேறிச்சுன்னா...இன்நேரம் குப்பை மேடா
ஆகியிருப்பீங்க...” என என் கன்னத்தை கிள்ளியப்படி சொன்னாள்.
“நீ..வந்து என்னை காப்பத்திட்டியேடி என் செல்லம்..” என அவளை கொஞ்சினேன்.

“சரி..சரி..மத்தவங்கெல்லாம் சாப்பிடறாங்க....கடைசியா நம்ம ஃபேமிலி எல்லாம் சாப்பிடம்னு முடிவாகிருக்கு..லேட்டாயிடும்..
ஐஸ்கிரீம் குடுத்த அனுப்புறேன்..அதுவரை நல்ல பையனா இருங்க..” என சொல்லியவாறு கிளம்ப எத்தனித்தவளிடம்.
“ஆமா..இங்கே மொட்டைமாடியில என்னத்த பண்ண முடியும்..இருக்குற நேரத்துல யாரு வருவாஙக்..” என சொன்னேன்.
“அட...போட சிவா...காம விஷயத்துல சைக்கிள் கேப்புல லாரியை ஓட்டுறவங்க இருக்காங்க..நீயே உன்னை
இன்னிக்கு பார்த்தேல...” என செல்லமாக எச்சரிக்கை செய்து விட்டு சென்றுவிட்டாள்..

அந்த எச்சரிக்கை அடுத்த ஐந்தாவது நிமிடமே உண்மையாகுமென்று நான் கனவில் கூட நினைக்கவில்லை...நான்
கிளப்பிவிட்ட சாத்தானும் பூதமும் என்னையே வந்து தின்றுவிடும் என நான் நினைக்கவில்லை

[kadhalan kadhali]

நான் மொட்டைமாடியிலிருந்து வீட்டின் பின் பகுதியை வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். என் மனதில் எந்தவிதமான
எண்ணங்களும் தோன்றவில்லை. மனம் வெறுமையை உணர்ந்து, பயத்துடன் எண்ணங்கள் உதயமாவதை தவிர்த்தது.

”அப்பா....” என அவினாஷ் என் வலது காலை தட்டியப்படி அழைத்தப் போதுதான், என் மனம் சுயநினைவுக்கு வந்தது.
நான் வலது புறம் திரும்பி அவனை பார்த்தேன்.
“இந்தாங்கப்பா....அம்மா ஐஸ் கிரீம் குடுக்க சொன்னாங்க...” என ஐஸ்கீரிம் கப்பை பாசத்துடன் நீட்டினான். நான் அதனை வாங்கி
மேலே முடியிருந்த அட்டையை எடுத்தேன். அது ”பட்டர் ஸ்காட்ச்” ஐஸ்கீரீமாக இருந்தது. அவினாஷுக்கு பிடித்தது.

ப்ளாஸ்டிக் ஸ்பூனால் அவினாஷீக்கு ஐஸ்கீரீமை ஊட்ட ஆரம்பித்தேன். அவன் ஆனந்தமாக சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தவன்
திடீரென புன்னகைச் செய்தான். நான் என்ன என்பதைப் போல தலையாட்டி கேட்டேன். அவனும் தலையாட்டினான். எனக்கு
புரியவில்லை என்ன என்பதைப் போல மறுபடியும் தலையாட்டினேன். அடக்க முடியாத சிரிப்பு சிரித்தப்படி தலையாடி என்
பின்னால் பார்க்கச் சொன்னான்.

நான் திரும்பி பின்னால் பார்த்தபோது, இன்ப அதிர்ச்சியடைந்து விக்கித்து போனேன்.....
“டாடி....கார்த்திகா அக்கா ...டாடி” என சிரித்தப்படி அவினாஷ் சொன்னான்.

மறுபடியும் கார்த்திகா என்ற தேவதையை கண்டு இன்ப அதிர்ச்சியால் துணுக்குற்றேன். கார்த்திகாவும் அவினாஷும் ஒருச்
சேர கொள் என சிரித்தனர். ஏதோ என்னை ஏமாற்றி விளையாட்டு காட்டுவதைப் போல சிரித்தார்கள். நான்
மையமாக சிரித்து வைத்தேன் .

கார்த்திகாவை பார்த்தேன். பவுர்ணமி நிலவைப் போல ஓளிர்ந்துக் கொண்டிருந்தாள். ஒரு உடலிலிருந்து ஒளி வருவதை
அன்றுதான் பார்த்தேன். பாதி விரிந்தும் இன்னும் விரியத் துடிக்கும் மொட்டுப் போலிருந்தாள். அவளின் முகத்திலும் கைகளிலும்
தெரிந்த வியர்வை துளிகள் மழையில் நனைந்த ரோஜா மலரைப் போல அவளை காட்டியது. பூவின் வாசம் அவளிடமிருந்து
வெளிப்பட்டது. அது அவள் தலையில் அணிந்திருக்கும் மல்லைகைப் பூவல்ல என என் மனம் ஏங்க துடித்தது.

ஒரு அழகான, மிகவும் மென்மையான பூவைப்போல நின்றிருந்தாள். அந்த கார்த்திகா என்ற பூவை சூட எண்ணம் வராது,
முகர்ந்து பார்க்க எண்ணம் வராது, கையில் எடுத்து கொஞ்ச எண்ணம் வராது... ....ஆனால்.....ஆனால் கசக்கி துவசம் செய்யும்
மிருகத்தனமான எண்ணம்தான் வரும்.

என்னை அறியாமல் அந்த எண்ணமும் வந்தது. வந்தவுடன் என் உடலில் தேங்கியிருந்த அனைத்து உணர்வும் பலமும்
என் ஆணுறுப்பின் மீது பாய, அது சட்டென்று இரும்பு கம்பியைப் போல் விரைத்து நின்று துடித்தது. என் மொத்த சக்தியை
இழுத்துக் கொண்டு கார்த்திகாவை நோக்கி வைத்தது.

என் கண்கள் என்னையறியாமல் கார்த்திகாவை மூர்க்கமாக பார்க்க, நான் ஆடிப்போனேன். கார்த்திகா என்னைப் பார்த்து
சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள். அந்த சிரிப்பு என்னை...வா..வா..வா..வா... என்று அழைத்தது. இந்த மெல்லிய பூவை கசக்க வா என்றது.
உன்னை மிருகமாக்கும் தேவதை நான் தான்...வாடா...என்றது.

மென்மையான மிருதுவான மலரான என்னை துவசம் செய்ய வாடா..என அவளின் மொத்த உருவமும் என்னை காந்தம் போல
இழுத்துக் கொண்டிருந்தது....

என் உடலும் அதற்கு தயாராக....என்னவானாலும் சரி..எது வந்தாலும் சரி..இங்கேயே இப்போதே...கார்த்திகா என்ற
மலரை நசுக்க வேண்டும் என தோன்றியது...என் ரத்தமெல்லாம் என் கட்டுப்பாட்டை மீறி என் உறுப்பின் வழியே
ஓட துடித்துக் கொண்டிருப்பதாக உணர்ந்தேன். அந்த உணர்ச்சி வெள்ளத்தின் வடிகால் கார்த்திகாத்தான் என என் மனம் துடித்தது.

எனக்கு மற்ற எது பற்றியும் சிந்திக்க தோன்றவில்லை.... எல்லாமே கார்த்திகாகவே தோன்றியது... என் உயிருக்கு
உயிரான கவிதா என் மனதை விட்டு அகன்று அவள் நினைவில்லாமல் போனதுக் கூட அறியாத நிலையில் நான்
இருந்தேன்.... கார்த்திகா இன்னும்
என்னை பார்த்து சிரித்து கொண்டிருந்தாள்..

மறுபடியும் அந்த சிரிப்பு என் மனதில் மிச்ச மீதியிருந்த நிம்மதியை குலைத்தது....

அவள் சிரிக்கும் உடலின் பாவம் அவளை காமத்தின் மொத்த உருவத்தின் குறியீடாகவே மாற்றியது...அந்த காமத்தை பருக
வா என என்னை அழைப்பது போலிருந்தது.

பொறுமையின் எல்லையை தாண்டிவிட்டதாக எண்ணியவுடன்..
“அவினாஷ்..அம்மா உன்னை தேடுவாங்க...அம்மாகிட்டே போய் இரு..அம்மா கூப்பிட சொன்ன அப்பாவை வந்து கூப்பிடு...” என
அவினாஷிடம் சொன்னேன்.
“சரிப்பா.....” என் அவினாஷ் ஓட எத்தனிக்க, அவனை பிடித்து கார்த்திகா தன் உடம்போடு அணைத்தாள், அவன் திமிறினான்.
அவன் திமிற திமிற அவளுக்கு வெட்கம் ஏறியது, அவனை அவளின் உடலோட அழுத்து அந்த வெட்கத்தை
அடக்க நினைத்தாள். ஆனால் அவன் அவளின் பிடியிலிருந்து நழுவிக் கொண்டு தன் அம்மாவிடம் ஓடிவிட்டான்.

கார்த்திகாவை என்னிடம் தனியாக தந்துவிட்டு ஓடிவிட்டான்...நான் மேலும் அவளின் உடலை மேலும் ஊடுறுவி பார்த்தேன்.
ஆடைகள் மறைத்திருக்கும் அந்த பிஞ்சு உடலை கற்பனை செய்தேன். பிஞ்சு முலைகள், செதுக்கிய அங்கங்கள்,
மென்மையான சீரான தோல், சிறு வட்ட வடிவ தொப்புள், மெல்லிய தொடைகள், பூனை ரோமங்கள் சூழ்ந்த அவளின்
சிறு துவாரம் கொண்ட யோனி...ஐயோ இதற்கு மேல் கற்பனை செய்ய முடியவில்லையே என மனம் அடித்து
துடித்துக் கொண்டிருந்தது.

என் கற்பனை சரியா தவறை என்றறிய அவளை துகிலுறித்து பார்க்க என்னை துச்சாதனனாக மாற்ற முயன்றுக் கொண்டிருந்தது
என் மனம்..

அவினாஷ் இல்லாதது கார்த்திகாவை வெட்கப்பட வைத்தது. அவளின் வயதுக்கேற்ற மொத்த பருவத்தையும் தன் உடலில்
தேக்கிவைத்திருப்பதை இப்போது என்னால் பார்க்கமுடிந்தது. அந்த பருவ மங்கை ராகமாக இருந்தது. அதை பாடி இசைத்து
பருக என்னை அழைத்தது. கார்த்திகா வெட்கப்பட்ட தருணம் அவள் அம்மா ரஞ்சினியை போல மாறிவிட்டிருந்தாள்.
ஒரு உருவத்தில் இருவரா என எனக்கு எண்ணத்தோன்றியது...

அவளின் பிஞ்சு முலைகளில் இருந்த காம்புகள் மொட்டு விரித்ததைப் போல அவளின் மேலாடையை பிளந்துக் கொண்டு
தெரிந்தது.

நான் மெதுவாக கார்த்திகாவின் தோள்களை பற்றி என் பக்கத்தில் இழுத்தேன். அவளின் உடல் குளிர்ச்சியாக இருந்து என்
கைகளை ஜில்லிட வைத்தது. என் முகத்தை அவளின் முகத்திற்கு நேராக எடுத்துச் சென்றேன். அவளின் முகத்தின் ஒவ்வொரு
தசையும் துடித்துக் கொண்டிருந்தது. அவளின் இமைகள் தன் விழித்திரையை மூடாமல் என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தது.
அவளின் சிறிய மூக்கு பலமாக துடித்துக் கொண்டு தன் அழகை வெளிப்படுத்திக் கொண்டிருந்தது. அதிலிருந்து சூடான
காற்று வெளிவந்து என் முகத்தில் விழுந்தது.

அவளின் உதடுகள் துடித்து என் உதட்டிற்கு அழைப்பு விடுத்துக் கொண்டிருந்தது. என் உடல் தன் கர்மத்தை செய்ய
தயாரான தருணத்தில்...

கார்த்திகா மெதுவாக தன் குளிர்ச்சியான கரங்களை எடுத்து என் முகத்தை தடவி கண்ணத்தில் வைத்து அவளின் முகத்தின் பக்கம்
சற்று கீழே இழுத்தாள். என் கண்களை சிறிது நேரம் பார்த்து என் நெற்றியில் பலமாக எச்சம் நிறைந்த முத்தத்தை நீண்ட நேரம் பதிக்க...

நான் கார்த்திகா என்ற இளம் பெண்ணிடம் கரைந்து போய்க்கொண்டிருந்தேன்..

என் நெற்றியில் முத்தமிட்டு தன் முகத்தை என் முகத்தின் பார்த்தாள்...காமம் ததும்பிக் கொண்டிருந்தது...நான் அதை பருக எத்தனித்த
கனத்தில் அவளின் முகத்தின் உணர்ச்சி மாற ஆரம்பித்தது... காமம் மெதுவாக உருமாறி அன்பும் பாசமுகாக மாற ஆரம்பித்து..

..மொத்தமாக காமத்தை நீக்கி அன்பும் பாசமுமாக கூடிக்கொண்ட முகமாக என்னை நோக்கி என்னிடம் அந்த அன்பையும்
பாசத்தையும் செலுத்தம் தருணத்தில்...அவளின் காம ததும்பும் முகம் என் கண்முன்னே காட்சி உருமாறி....
அந்த முகம்...ஐயோ...ஐயோ...ஐயோ...நான் பதற்ற அடையுமளவுக்கு

...என் அன்பு மகள் அபினயாவின் முகமாக மாறி கொண்டிருந்தது...அது முற்றாக மாறி..
இப்போது அபினாயாவின் பிஞ்சு முகம் என்னை பாசத்துடன் அன்புடன் பார்த்துக் கொண்டிருக்க... அதை பார்த்து நான் அதிர்ந்து
பதறியப்படி கார்த்திகாவின் தோள்களிலிருந்து கையை உதறி எடுத்து..என் முகத்தை மூடி ஐயோஓஓஓஒ... என கதறினேன்.

நான் உணர்ச்சிகளின் பிழம்பில் இருந்தேன்...நான் என்ன செய்வேன் என எனக்கு தெரியாமல் போயிற்று. இந்த
காரணத்திற்காக இதை செய்கிறேன் என்ற நிலையை தாண்டிவிட்டேன். ஒரு காரணமுமில்லாமல் போய்விட்டது..

உணர்ச்சி பொங்க அப்படியே கார்த்திகாவை இழுத்து என் உடலுடன் கசக்கி பிடித்து அணைத்து.....
“அபினயாஆஆஆ....என் அன்பு மகளே.....” என கதறினேன். அவளைச் சுற்றி பாதுகாப்பு அரணாக இருக்க முயன்றேன்.
அவளை அபாயத்திலிருந்து காப்பாற்ற முனைந்துக் கொண்டிருந்தேன். அவளை மேலும் என்னுடலுடன் கசக்கினே.
அந்த பாச அணைப்பின் மூலமாக என் அசிங்கத்தை போக்க முனைந்தேன். என் உடலில் எந்த உணர்ச்சியும் தோன்றவில்லை.
அவளை என்னுள்ளே இழுப்பது என்பதே என் குறிக்கோளாக இருந்தது...

திடீரென...
“கார்த்திகாவ...என்ன பண்றீங்க...” என்ற ஒரு பதட்டம் நிறைந்த குரல் கணிரென ஒலிக்க...என் இதய துடிப்பு நின்று
போகமளவுக்கு அதிர்ந்து அப்படியே மூர்ச்சையாகி சப்த நாடியும் ஓடுங்கி அங்கேயே அப்போதே செத்துவிட தோன்ற..
என் கைகள் அணிச்சையாக, கார்த்திகாவை கட்டியணைப்பிலிருந்து விடுவிக்க, தள்ள முயன்று கொண்டிருக்க...

.. என்னை அதிர்ச்சி சிக்கலில் மேலும் மாட்டும் வகையில் கார்திகா என்னை உடும்பு பிடியாக கெட்டியாக பிடித்து எனக்கு தப்பிக்க
வழிவகை இல்லமாலாக்க முயன்று கொண்டிருந்தாள்..

[kadhalan kadhali]

நான் உயிர் பயத்தில் உறைந்துப் போனேன். விலங்கினங்களில் தாய்தான் குழந்தைகளை பார்த்துக் கொள்ளும்.
குட்டியோடு இருக்கும் தாய் ஆபத்தானது, ஆபத்து இல்லாமல் இருந்தாலும் கொல்லும். தன் குட்டிகளை பொத்தி பாதுகாக்கும்,
ஒரு ஆபத்தையும் அணுக விடாது. இதுதான் நான் டிஸ்கவரி தொலைக்காட்சியைப் பார்த்து கற்றுக்
கொண்ட பாலப்பாடம்.

ரஞ்சனி பக்கத்தில் நின்று கொண்டிருந்தாள்

கார்த்திகாவ என்ன பண்றீங்க...என கேட்ட ரஞ்சினியின் முகத்தில் கொலைவெறிக்கான அறிக்குறி ஏதாவது தெரிகிறதா
என பார்த்தேன். மங்கலான வெளிச்சத்தில் அவளின் முகத்தின் உணர்ச்சிகளை பார்க்க முடியவில்லை.

என்னையறியாமல் என் உயிர் அதனை காப்பாற்றிக் கொள்ள...
“அபினயா...அப்பாவை விடு..." என என் வாயை பேச வைத்தது.
மெதுவாக கார்த்திகாவின் கைகளை என் உடலிலிருந்து எடுத்து எங்களின் அணைப்பை விலக்கினேன். கார்த்திகா
வெட்கத்தால் உடல் நடுங்கியப்படி இருந்தது. ரஞ்சினி பக்கத்தில் இருப்பது அவளுக்கு எந்தவிதமான தயக்கத்தையும்
ஏற்படுத்தவில்லை. வெட்கம் தின்றப்படி என் தலையை கோதிவிட்டு கொள்ளென்று சிரித்துவிட்டு ஓடிவிட்டாள்.

அவள் அணைப்பால் என் உடலில் ஏற்பட்ட பிஞ்சு அச்சு இன்னும் விலகாமல் எனக்கு பல ஸ்பரிசங்களை தந்துக் கொண்டிருந்தது.

நான் இப்போது பிஞ்சு காயை விட்டு முத்தின பழமான ரஞ்சினியின் மீது கவனத்தை செலுத்தி சூழ்நிலையை எதிர்க்கொள்ள
தயாரானேன்.
“கார்த்திகாவை பார்த்து...அபினயா பெரியவளானா இப்படித்தான் இருப்பா என சொன்னே..ஏனோ தெரியல என்னை
அப்படியே கட்டிப் பிடிச்சுகிட்டா....” என சரளமாக பொய் சொல்லி கார்த்திகாவிடம் மட்டும் நான் உத்தமன் என அவளிடம்
காட்டிக் கொண்டிருந்தேன். ரஞ்சனி பேசாமல் என்னை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். அவள் முகத்தின் உணர்ச்சிகளை
என்னால் பார்க்க முடியவில்லை.

என் அருவருப்பான காம இச்சை உணர்வுகளை எண்ணங்களை அவள் பட்டவர்த்தனமாக ஏளனமாக பார்த்துக் கொண்டிருப்பதைப்
போல நான் உணர, குற்றணர்வால் நெளிந்து அவள் பார்வையிலிருந்து தப்பிக்க, திரும்பி என் முதுகை அவளிடம்
காண்பித்தவாறு மொட்டைமாடி மதில் சுவரில் முன் பக்கம் சாயத்து கீழ் நிலத்தை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.
ரஞ்சினி என் உணர்வுகளில் மெதுவாக ஏறிக்கொண்டிருந்தாள்.

இது என்ன...முதலில் மகள் என்னை முழுவதுமாக ஆட்கொண்டால் இப்போது தாய் என்னை முழுவதுமாக ஆட்கொள்கிறாள்..
என் காம இச்சை என்னை அவர்களால் ஆட்கொள்ளப்பட்டு வெட்கம் மானம் அனைத்தையும் துறந்த துறவியாக என்னை
மாற்றிவிடுமோ என அச்சப்பட்டுக் கொண்டிருந்தேன்.

திடீரென என் உடல் ஜில்லிட்டது, ஒரு குளிர்ந்த இனிமையான ஐஸ் க்ரீம் என் மேல் கொட்டியதைப் போலிருந்தது.... ரஞ்சினி
என் இடது பின்பகுதில் அவளது வலது முன் பகுதியை சாய்த்து கொடிப் போல என் மேல் படர்ந்திருந்தாள். என் உடலும் மனமும்
குளிர்ந்தது. நான் இடது புறமாக என் முகத்தை திருப்பி ரஞ்சினியின் முகத்தை பார்த்தேன். இரவு நேரமும் மெல்லிய விளக்கு வெளிச்சமும்
அவள் முகத்தின் காம அழகை வெளிக்கொணர்ந்தது.

அவளின் உடல் மொழி எனக்கு அழைப்பு விடுத்துக் கொண்டிருந்தது...
“சாப்பிட வாங்க...” என்றாள் கிறக்கமான குரலில்.
“எதை...” என்றேன்.
“சாப்பாட்டை தான்..” என்றாள்.
“எனக்கு பசிக்கலேனா..” என்றேன்
“உனக்கு ரொம்ப பசிக்குது...”
“எப்படி தெரியும்...”
”மூணு பிள்ளைக்கங்களை பெத்து ஊட்டி வளர்த்த அனுபவக்காரி எனக்கு தெரியாதா...” என்றாள் மெலிதாக சிரித்தப்படி.
“எனக்கு என்ன சாப்பிட புடிக்கும்னு எனக்கு மட்டும் தான் தெரியும்...” என்றேன்
“ஏன் கவிதாவுக்கு தெரியாதா...” என்றாள் கொஞ்சம் நக்கலாக.
கவிதாவின் பெயரை கேட்டதும் என் உடல் ஒரு நிமிடம் நடுங்கியது. அதை அவளும் உணர்ந்தாள்.

“நானும் அவளும் ஒன்னு..எனக்குன்னா அவளை சேர்த்துதான்..” என கவிதாவை உயர்த்தி காப்பாற்றினேன்.
“அப்போ கவிதா சாப்பாட்டை தவிர...மத்தவங்க செய்த சாப்பாடு சாப்பிட பயமா இருக்குல...” என்றாள்.
“அதெல்லாம் ஒன்னுமில்ல...மத்தவங்க சாப்பாடு எனக்கு பிடிகாது..” என்றேன்.
“அருமையா படையல் போட்டாலும் பிடிக்காதோ...” என கேட்டாள்.

ரஞ்சினியை உத்துப் பார்த்தேன். அவள் அங்கங்கள் எனக்கு படையலாக காட்சி தந்து கொண்டிருக்கிறது. இந்த படையலை எனக்கு
அளித்தாள் சாப்பிடுவேன் என சொல்ல தோன்றியது...
“வெளிச்சாப்பாடு எனக்கு ஓத்துக்காது...நோய் வந்துடும்...” என்றேன்.
“நான் வீட்டு சாப்பாட்டை தான் போடுவேனே...” என்றாள்.
“ஆனாலும் எனக்கு சுத்தமாக பிடிக்காது...” என்றேன்.

மெதுவாக என்னை தன் பக்கம் திருப்பி, அவளை முழுவதுமாக பார்க்கும்படி நிறுத்தினாள். இப்போது எனக்கு சிறு தயக்கம்.
நான் ரஞ்சினி மடங்கிவிட்டாள் என கற்பனை செய்தது பொய்யா. அவளின் செய்கைக்கும் பேச்சுக்கும் நான் வேறு அர்த்தம்
கற்பிக்கிறேனா..என குழப்பம் ஏற்பட்டது. நான் கற்பனை செய்தது உண்மையா பொய்யா என அறிய ஒரு அடித் தான் எடுத்து வைக்க வேண்டும்.
அது எப்போது எப்படி என்று தான் தீர்மானிக்க வேண்டும்.

ரஞ்சினி என் தாடையை சற்று தூக்கி..
“என் மேல் இன்னும் கோவமா...” என்றாள்.
“உம்ம்ம்ம்....” என்று ஆமோதிப்பதைப் போல சொன்னேன்.
“சாரி..சிவா...” அவளின் இதயத்திலிருந்து வார்த்தைகள் வந்தன.
நான் வெட்கி தலைக் குணிந்தேன். அவள் சேலையை ”லோ இப்பில்” கட்டியிருந்தாள். தொப்புள் அதன் ஆழத்தை
தேட வா வா என்றது. இடுப்பு சதைப் போட்டிருந்தாலும் உப்பி சதை பிடிப்போடு வளைந்து கிள்ள வா...என்ற நிலையில் இருந்தது.

என் ஆண்மை என்னையறியாமல் மூழு வீச்சில் இருந்து, என் உடலின் உணர்ச்சிகளை தூண்டிக் கொண்டிருந்தது.

நான் கடைசி அடியை எடுத்து வைக்க முடிவு செய்தேன்....
“நான் பழசெல்லாம் எப்பவோ மறந்துட்டேன்...இனிமேல் சாரி கேட்டு என்னை கஷ்டப்படுத்தாதீங்க..” என மெதுவாக சொல்லியப்படி,
லாவகமாக ஏதேச்சையாக தப்பான எண்ணமில்லாமல் நடப்பதைப் போல என் வலது கையை அவளின் வலது பக்க இடுப்பு வளைவு
பகுதியில் படுமாறு வைத்தேன்.

அவள் உடலில் எந்த உணர்ச்சி மாற்றமும் இல்லை...நான் குழம்பினேன்.. அவள் சிரித்தப்படி...
"சரி அதான் மறந்துட்டீங்களே...இப்ப என்னை உரிமையோட நடத்துங்க...” என்றாள்.
“உங்க கிட்டே என்ன உரிமை எடுத்துக்க முடியும்..கவிதா அண்ணிங்கற முறை தவிர..” என குழம்பியப்படி கேட்டேன்.
“ஏன் என் மேல் அன்பு வைக்கற உரிமை உன் கிட்டே இல்லையா...” என ரஞ்சனி உரிமையோடு சொன்னாள்.
இவள் எதற்கு அடிப்போடுக்கிறாள் என மறுபடியும் குழப்பம் வந்தது. என் கை அவளின் இடுப்பு பகுதியில் பட்டு படாமல் போல இருந்தது..
அவளின் சூடான மூச்சு காற்று இப்போது என்னை தாக்கிக் கொண்டிருந்தது, அவளின் உடம்பில் சூடு ஏறுவதை நான் உணர்ந்தேன்.
“எப்படி அன்பு செலுத்தறதுனு கவிதா எனக்கு சொல்லிக்குடுத்திருக்கா...” என நான் என்னையறியாமல் கவிதாவிற்கு தாவினேன்.
“ஏன் கவிதா மேலே அவ்வளவு பிரியமா...என் மேல மத்தவங்க மேல எல்லாம்... பாசம் காமிக்கமாட்டீங்களா” என அர்த்தம்
நிறைந்த புன்னகையுடன் கேட்டாள். என் தலையின் மேல் கைவைத்து என் முடியை கோதி விட்டப்படி இருந்தாள்.

சரி...சமிக்ஞை கிடைத்துவிட்டது என ஊர்ஜீதப்படுத்திவிட்டு, என் வாழ்கையில் முதன்முதலாக ஒரு கள்ளக்காதலை
முன்னெடுக்கும் நோக்கத்தில் என் முதல் அடியை எடுத்து வைக்க முடிவு செய்த நேரத்தில் என் உடலில் நிறு நடுக்கம்
ஏற்பட்டது. என் கைகள் குளிர்ந்து நடுக்கத்துடன் தவித்தது. மூச்சை வேகமாக உள்ளிழுத்து வெளியேற்றினேன்.
அப்படியே என் கையை அவளின் சேலை மூடாத வெற்றிட இடுப்பில் கை வைத்து அழுத்தி என் பக்கம் இழுத்து அணைக்க
எண்ணிய நேரத்தில்...

“அண்ணி சிவாவை என்ன செய்றீங்க...” என கவிதாவின் கடுமையான வார்த்தைகளை இருவரும் கேட்டோம்.
ரஞ்சினியின் உடல் விறைத்ததை உணர்ந்தேன். அவள் பயந்தாலா என தெரியவில்லை, ஆனால் என்னை பயம் கவ்விக் கொண்டது.
ஒரு நொடி நானும் ரஞ்சினியும் உறைந்து ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டோம். நான் சுதாரித்து கவிதாவை பார்த்தேன்.
ரஞ்சினியின் இடுப்பில் அழுத்திப் பிடித்தப்படி இருக்கும் என் கைகளை உன்னிப்பாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் கவிதா.
நான் விரட்டென்று என் கையை எடுத்தேன்.

ரஞ்சினி சுதாரித்தவளைப் போல்,...”உன் சிவாவை சாப்பிட வானு..எவ்வளவோ கெஞ்சி பார்க்கறேன்..வரமாட்டேனு ரொம்பத்தான்..
பிகு பண்றான்..” என என் மீது பொய் கோவம் கொண்டு என் கண்ணத்தை செல்லமாக அறைவதைப் போல தட்டினாள். பிறகு..
“சீக்கிரம்..சாப்பிட வாடா...” என என் தலைமுடியை பிடித்து இழுத்தாள். நான் பயத்தினாள் அசையவில்லை. ரஞ்சனி கவிதாவை பார்த்து..
“இனி...சிவாவை சாப்பிட அழைத்து வருவது உன் பொறுப்பு..” என சிரித்தப்படி சொல்லிவிட்டு, என்னை கவிதாவிடம் தனியாக
மாட்டிவிட்டு சென்றுவிட்டாள்.

எனக்கு என்னவோ அப்போது ரஞ்சினி என்னை வெண்டுமென்று சில்மிஷம் செய்து கவிதாவிடம் மாட்டிவிட்டு செல்வதைப்
போலிருந்தது. நான் பயத்துடன் அடுத்து என்ன நடக்கப்போகிறது என கவிதாவை பார்த்தேன். ரஞ்சனி மறையும் வரை
மவுனமாக இருந்த கவிதா...அவள் மறைந்ததும். என்னை பார்த்தாள்.

கவிதாவின் முகத்தின் பாவனை மெதுவாக வெறுப்பாக மாறியது. மொத்த வெறுப்பையும் தேக்கி நிலையில், கோபத்தின் உச்சிக்கே
சென்று அருவருப்பாக என்னை பார்த்தாள்.

சடென்று என் முகத்தில் த்த்த்த்தூஊஊஉ என கோபத்தில் திரட்டிய அவளின் எச்சிலை என் முகத்தில் துப்பினாள். என் முகம் முழுவதும்
எச்சிலாக மாறியது. ச்ச்சீசீய்ய்ய் என முகத்தின் நேராக வெறுப்பு நிறைந்த வார்த்தையை கக்கி விட்டு பேசாமல் சென்றுவிட்டாள்.

அந்த நொடியில் எனக்கும் கவிதாவிற்கும் இடையில் இருந்த கண்ணுக்கு புலபடாத பாச பந்த கயிறு அறுப்பட்டதை உணர்ந்தேன்.
அதிர்ந்தேன். பயந்தேன். கவிதாவை தொலைத்துவிட்டதாக எண்ணி தாங்க முடியாத வேதனை ஏற்பட்டது. எனக்கு அழுகை
அழுகையாக வந்தது. என்னையறியாமல் மெல்லிய சப்தமெழுப்பி அழு ஆரம்பித்தேன். என் கண்களில் நீர் வழிந்து கவிதாவின்
எச்சிலோடு கலந்தது. நான் தனித்துவிடுப்பட்டு அனாதையாகிவிட்டதாக எண்ணம் ஏற்பட்டது.

மறுநிமிடம் எனக்கு கோவம் ஏற்பட்டது. கவிதாவைன் மேல் அந்த கோவம் திரும்பியது. என்னை ஏன் இப்படி நிநிதிக்கிறாள் என
கோவம் வெள்ளமாக என் உடலில் பெறுகியது. அவளை போய் ”நாலு சாத்து சாத்திவிட” வேண்டுமென தோன்றியது. தவறு வேறிடம்
இருக்க என்னிடம் ஏன் கோவம் கொள்கிறாள் என என் மனம் ஆவேசப்பட்டது. தவறு அவளிடம் வைத்துவிட்டு என்னிடம் ஏன்
கோவம் கொள்கிறாள் என அவள் மீது வெறுப்பு வந்தது.

அப்போதுதான் நான் உணர்ந்தேன். நான் கவிதாவிற்கு அடிமையாகிவிட்டேன் என்பது. அவள் எப்போது என் மீது காதலிக்கும் எண்ணத்துடன்
கண் வைத்தாளோ அப்போதே நான் என்னையறியாமல் அவளுக்கு அடிமையாகிவிட்டேன். கவிதாவிடம் அடிமையாக
இருப்பதே எனக்கு பேரானந்தம் என்றாகிவிட்டது. போதை தரும் வஸ்துவாக மாறிவிட்டாள். அந்த போதை இல்லாமல் என்னால்
இருக்க முடியாது என்ற நிலை.

இது எதனால்...என மனம் யோசிக்க..அவளிடம் இருக்கும் அபரிதமான அழுகும் பணமும் தான். என்னை விட்டு விட்டு அவளின்
குடும்பத்தாரிடம் எப்போதும் வேண்டுமானாலும் சென்றுவிடலாம் என்ற பயம் தான் என்னை அவளிடம் சிக்க வைக்கின்றது.
அவள் என்னை பிரிந்தால் நட்டம் ஒன்றுமில்லை ஆனால் எனக்கு எல்லாம் இல்லாமல் போய்விடும். குழந்தைகள் அந்தஸ்து..
முக்கியமாக நான் மதிக்கும் பொக்கிஷம் கவிதா எனக்கு இல்லாமல் போய்விடுவாள். அவளிம் குடும்ப பணமும்
செல்வாக்கும் அப்படி.

முக்கியமானது ஒன்று நான் விரும்பும் அனைத்தும் அவளிடம் இருப்பதுதான். எப்படி என் மனைவி இருக்க வேண்டுமென கனவு
கண்டேனோ அப்படியே நிஜத்தில் கவிதா இருப்பதும் ஒரு காரணம்.

எனக்கு கவிதாவின் மேல் இன்னும் கோவம் அதிகமானது. அவளின் திமிரை அடக்க வேண்டும். அவள் என்னை பிரிந்தால் அவளுக்கும்
நட்டம் ஏற்பட வேண்டும். அதற்கு ஏதாவது செய்தாக வேண்டும். இனிமேல் கவிதாவிடம் அஞ்சி நடங்க அவசியமொன்றுமில்லை
என என் கோவப்பட்ட மனது முடிவு செய்தது. எது வந்தாலும் சந்தித்து விட வேண்டும், இனி மிதிப்பட்டு திட்டுவாங்கி
அசிங்கப்பட வேண்டியதில்லை. நான் ஒரு ஆண்மகன் என்று காட்ட நிலை வந்துவிட்டது என்று முடிவு செய்தேன்.

என் எச்சில் முகத்தை துடைத்தேன். ஒரு தீர்க்கமான முடிவுக்கு வந்தேன். மனதை திடப்படுத்திக் கொண்டேன். உணவு பறிமாறும்
பகுதிக்கு சென்றேன். இதுவரை அரைக்குறை இருட்டில் இருந்து வெளிச்சத்திற்கு வந்ததால் கூச்சமாக இருந்தது. அங்கு கவிதாவின் குடும்பத்தினரும் அவர்களின் உற்றாரும் உறவினரும்
ஆனந்தமாக கலாவி கொண்டிருப்பதை கண்டு, இவையெல்லாம் இவர்களையெல்லாம் இழுக்க நேரிடமோ என
மனம் பதைபதைத்தது.

கவிதா ஒரு ஓரத்தில் இருந்து ரகசியமாக என்னை வெறுப்புடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் சட்டென்று நானும் அவளை
கோப வெறுப்புடன் பார்த்தேன். என் முகம் கொடூரமாக இருப்பது எனக்கே தெரிந்தது. இதுவரை பார்த்திராத என்னுடைய அந்த
கொடூர முகத்தை பார்த்து கவிதா ஒரு நொடி பின்வாங்கி திகைத்து குழம்பினாள். நான் அவளை பார்த்தப்படி உன்னிடம் எனக்கு
பயமில்லை என்று சொல்லும் விதமாக என் முகத்தை தூக்கி வெடுக்கென்று திருப்பிக் கொண்டு வேகமாக கீழே ஹாலுக்கு
சென்று நான் முன்நின்ற இடத்தில் நின்று நோட்டமிட்டப்படி வேடிக்கை பார்க்க ஆரம்பித்தேன்.

விளையாடிக் கொண்டிருந்த அவினாஷ் என்னை பார்த்தான். குழப்பத்துடன் என் பக்கத்தில் வந்து என் முகத்தை ஒரு வித
பயத்துடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அப்போதுதான் எனக்கு உறைத்தது என் முகம் கொடூரத்தின் உணர்ச்சிகளை காண்பிக்கும்
முகமாக மாறிவிட்டதென்று. ச்ச்சேஎ..என்று என்னை திட்டிக் கொண்டு என் மனதில் இருக்கும் கோவத்தை தணித்தேன்.
என் முகம் சாந்தமாவாதை நானே உணர்ந்தேன். அவினாஷை தூக்கினேன்.. அவன் என் கழுத்தை கட்டிப்பிடித்தப்படி..
“ஐ..லவ் யூ டாடி...” என பாசத்துடன் சொல்லி என் நெற்றியில் முத்தமிட்டு என்னை இறுக கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டான்.
அவனையும் கவிதாவையும் விட்டு விலகப் போவதாக அவனின் உள்ளுணர்வு சொல்லியிருக்குமோ என எண்ணினேன்.
நான் அவனை விலக்கி அவன் கண்ணை பாசத்துடன் பார்த்தேன்...
“டாடி..எப்பவுமே உன்னை லவ் பண்றேண்டா.... அம்மாவையும் லவ் பண்ணுவேண்டா...” என அவனுக்கு சொன்னேன்.
இப்போது பயம் நீங்கி சிரித்தான்....
“ஐ..லவ்..யூ சோ மச் டாடி..மை டாடி..” என சொல்லியவாறு கீழிறிங்கி விளையாடச் சென்று விட்டான்.

இப்போது என் மனதில் ஒரு மின்னல் விதை தோன்றியது... தனித்திருக்கின்றான் என்பதினால் தான் என்னை மிதித்து
மேய்கிறாள், அவளைச் சுற்றியிருப்பவர்களை எனதாக்கினால், அவளின் பிரிவின் தாக்கம் அதிகமாக இருக்காது என
எண்ணினேன். என்னை காரணம் காட்டி பிரியவும் முடியாது. முதலில் கவிதாவின் அப்பாவையும் அம்மாவையும்
என் கைக்குள் போட்டுவிட வேண்டும். பாசக் குறைப்பட்டு ஏங்கும் அவர்களுக்கு பாசத்தை கொடுத்து என்னை
அவர்களதாக்கி விட வேண்டும் என திட்டம் போட்டேன்.

திட்டம் போட்ட மறுவினாடி அதிர்ஷ்ட காற்று என் பக்கம் வீசியது. எங்கள் நிறுவனத்தின் குறிப்பிட்ட ஷேர்களை வைத்திருக்கும்
டைரக்டர் என் மாமனார் மாமியாரிடம் பேசிக் கொண்டிருப்பதை பார்த்தேன். ஆபத்திற்கு பாவமில்லை என அவர்கள் இருக்கும்
பக்கம் சென்றேன். டைரக்டர் என்னை பார்த்ததும்...
“ஐ..திங்க் யுவர் சன் இன் லா வில் ஒன் டே பிகம் சியிஓ ஆஃப் அவர் கம்பனி.. சச் ஏன் டேலண்டட் ஹார்ட் வர்கிங்க் பர்சன்..
ஐ விஷ் ஹி இஸ் மை சன்...” என என்னை பற்றி பெருமையாக சொன்னார். என் மாமனார் மாமியாரின் முகத்தில் சந்தோஷம்
தாளவில்லை. நான் சட்டென்று என் திட்டத்தின் படி பட்டென்று என் மாமனார் மாமியார் சாஷ்டாங்மாக விழுந்துவிட்டேன்.
அவர்களின் கால்களை கெட்டியாக பற்றிக் கொண்டேன். அவர்கள் பதறி போய் என்னை தூக்கினார்கள்...நான்..

“அத்தை..மாமா..எனக்கு என்னமோ இன்னிக்கு உங்களை பார்த்தவுடன்..என் அப்பாவும் அம்மாவையும் பார்த்தமாதிரி ஆயிடுச்சு...
அவங்க செத்தப்புறம் கவிதா எனக்கு எல்லாமா இருந்தாலும் மனசுல அப்பா அம்மா இல்லயே என ஏங்கிகிட்டு இருந்துச்சி..
அனாதையா உணர்ந்துகிட்டிருந்தேன்...இன்னிக்கு உங்களை பார்த்தவுடன்.. கடவுளா எனக்கு புதுசா ஒரு தாய் தந்தையும்
காண்பிச்சிட்டாருன்னு நினைச்சி சந்தோஷப்பட்டேன்...மாமா அத்தை இன்னியிலிருந்து நீங்கத்தான் எனக்கு அப்பா அம்மா..
ப்ளீஸ் என்னை உங்க மகனா ஏத்துக்குங்க...” என உணர்ச்சிகரமாக கண்களின் நீர் தேக்கியப்படி சொன்னேன். நான் சொன்ன
வார்த்தைகள் எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. என் அடிமனசில் இருக்கும் உண்மையைதான் அப்போது பேசியிருக்கிறேன். அந்த
வார்தைகளில் பொயில்லாதது எனக்கு ஆச்சரியமே.

என் மாமனாரும் மாமியாரும் என் கம்பெனி டைரக்டரும் உருகித்தான் போனார்கள். அவர்கள் சத்தியம் செய்யாத குறையாக,
நான் என் மாமனருக்கும் மாமியாருக்கும் உண்மையான மகன் தான் என நிறுவினார்கள். எந்த சூழ்நிலையிலும் அவர்கள்
என்னை விடமாட்டார்கள் என் கல்வெட்டில் எழுதியதைப் போல உறுதியாக சொன்னார்கள். என் டைரக்டர் மேலும் ஒரு படி போய்..
யார் கைவிட்டாலும் அவர் கைவிடமாட்டார் அப்பா ஸ்தானத்தில் அவரும் இருப்பார் என உறுதியாக சொன்னார்.

ஒரு பிரச்சனை முடிந்தது என நினைத்தேன். என் மாமனாரை மாமியாரையும் என் பாசத் தாக்குதலை ஜீரணிக்க தனியாக விட்டுவிட்டு
வேறு யார் என் பக்கம் இருப்பார்கள் என திட்டம் போட்டேன். சட்டென்று ரஞ்சினியின் நினைவு வந்தது. அவளின் நினைவு
எனக்கு கிளுகிளுப்பூட்டியது. அவஎளை அனுபவிப்பது உடலுறுவு கொள்வதெல்லாவற்றையும் பிறகு பார்த்துக் கொள்ளலாம்
முதலில் அவளை என் பக்கம் கட்டிப் போட வேண்டும் என முடிவு செய்தேன். அவளை தேடிச் சென்றேன்.

கீழ் தள படுக்கையறையில் ரஞ்சினியும் அவள் புருசனும் ஏதோ கிசு கிசு என பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். ஏதோ குடும்ப பிரச்சனை
போல சதி திட்டம் தீட்டுகிறார்கள் என எண்ணினேன். அதெல்லாம் நமக்கெதற்கு என முடிவு செய்து காரியத்தில்
கண்ணாக இருந்தேன். சட்டென்று இருவரின் காலில் விழுந்து கெட்டியாக விடாமல் பிடித்துக் கொண்டேன். அவர்கள்
இருவரும் போராடித்தான் என்னை தூக்கினார்கள்...நான்..
“கெளம்புற நேரமாச்சு..வந்ததிலிருந்து சொல்லனும் இருந்தேன்... ஏனோ உங்களை பார்த்தவுடன் என் கூட பிறந்த அக்கா
அண்ணனை பார்த்த மாதிரி சந்தோஷம்..அக்கா அண்ணன் இல்லையென்கிற குறையை போக்கிட்ட மாதிரி ஒரு உணர்வு.. நான்
அனாதை இல்லையென்கிற தைரியம் வந்திடுச்சு... ரொம்ப தேங்க்ஸ்ங்.. ப்ளீஸ் இனிமே எனக்கு அக்கா அண்ணானாக இருங்க...
அதுவே எனக்கு போதும்...” என பல உணர்ச்சிகல் கலந்த பாசத்துடன் சொன்னேன்.

இதை பேசும் போது என் மனம்...ரஞ்சனியை இவ்வளவு நேரம் ஒரு தேவடியாகவே கற்பனை செய்துவிட்டு.. இப்போ
அக்கா என உருகுகின்றாயே... என என்னை குற்றம் சாட்ட... ஏனோ ரஞ்சினியை தப்பாக எண்ணியதற்கு வருத்தப்பட்டு
என் கண்களில் நீர் தேங்கியது. அதை பார்த்துவிட்ட ரஞ்சினி உடனே என்னை தன்னிடம் இழுத்து என் தலைமுடியை கோதினாள்.

“எப்பவமே நானும் அவரும் உனக்கு அக்காவும் அண்ணனாகவும் இருப்போம்” என சொல்லியவள்..அவள் புருஷனை பார்த்து
“கொஞ்சம் வெளியே போங்க... சிவா கிட்டே தனியா பேசனும்” என்றாள். அவரும் என்னை தோளில் தட்டியவாறு..
“பயப்படாதே சிவா..உனக்கு என்ன ஆனாலும் நாங்க இருக்கோம்...” என சொல்லியவாறு வெளியே சென்றார்.

அடப்பாவி கவிதாவுக்கு ஒரு சிவான்னு..இங்கே ரஞ்சினிக்கு ஒருத்தரான்னு அவரை பார்த்து பாவமாக இருந்தது...

உம்ம்ம்...என்னைப் போல ஒருவன் ....

ரஞ்சினி என்னை கவலையுடனும் குழப்பத்துடனும் பார்த்தாள். என் திடிர் காமமில்லாத பாசம் அவளை தடுமாற
வைத்திருக்க வேண்டும்...
“என்ன சிவா என்னாச்சு..” என்றப்படி என்னை அவளிடம் இழுத்து அவளின் உடலோட சேர்த்தாள். அந்த சேர்ப்பு இவன் என்னவன்
என்பதைப் போல உரிமை கொண்டாடியது. இப்போது ரஞ்சினியின் உடம்பில் பாசமும் அன்புமும் கரைப் புரண்டோடியது.
“இல்ல உங்களை வேணும்னு கஷடப்படுத்திடேனு தோணுச்சு.. நீங்க எனக்கு அக்காவா இருந்த நான் இப்படியெல்லாம்
நடந்துப்பேனான்னு எனக்கு தோணிச்சு... உங்க கிட்டே மன்னிப்பு கேட்கனும்...
தோணிச்சு...” ரஞ்சினியை எந்த இடத்தில்
வைப்பது எப்படி நினைப்பது என்று குழப்பத்தில் சொன்னேன்.
“ஏன் எதாவது பிரச்சனையா..” என்று கவலையுடன் கேட்டாள்.
“அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லை...உங்களை நினைச்சேன் ஏதோ தேவையில்லாம வில்லியா நினைச்சிட்டிருந்தேன்...
ஆனா அடிமனசுல அக்கா என்ற உரிமையில அப்படி நினைக்கிறேன் தோணுச்சு அதான் மன்னிப்பு கேட்கலாமனு...” என்று
இழுத்து உளறினேன்.

”ஹா..ஹா..ஹா...” என ரஞ்சனி சிரித்தாள்.
நக்கலாக சிரிக்கிறாள் என நினைத்து..” ஏன் சிரிக்கிறீங்க...” என பாவமாக கேட்டேன்.
“போடா..சிவா..நான் உனக்கு அக்கானா..என் புருசன் உனக்கு அண்ணானா.. நா என்ன என் அண்ணனையா கட்டிகிட்டேன்...” என சிரித்தாள்.
“நீங்க யாரை வேணா எத்தனை பேரை வேணா கட்டிக்குங்க...ஆனா யாரை கட்டிக்கிட்டாலும் அவரு எனக்கு அண்ணா தான்...” என
திருப்பி தாக்கினேன்.
“அப்போ..மறைமுகா என்னை அண்ணிங்கறே...தம்பிக்கு அண்னி பாதி பொண்டாட்டி தெரியும்ல...” என்றால் சிரித்துக் கொண்டே
சில்மிஷ நக்கலுடன்.
“நீங்க என்ன வேணாம்னாலும் எனக்கு இருந்துட்டு போங்க...ஆனா என்னை எக்காரணத்திற்காகவும் விட்டு போகக் கூடாது..” என
என் நிலையை விளக்கினேன்.
அவள் சில நொடிகள் என்னை உன்னிப்பாக பார்த்தாள்...
“ஏன் கவிதாவுக்கும் உனக்கும் பிரச்சனையா...” என்றாள்.
“அதெல்லாம்..ஒன்னுமில்ல...” என்றேன்.
“அப்போ ஏன் திடீரென இந்த மாதிரி பேசுறீங்க..கவிதாதானே உனக்கு எல்லாம்... “ என்றப்படி என்னை அர்த்தத்துடன் நோக்கினாள்.

நான் மவுனமாக இருந்தேன். ஆனால் என் உடலிலிருந்து என் ஏக்கம் வெளிப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது. அது என்னக் காரணத்தினால்
என்று அறியவில்லையென்றாலும் நான் ஏங்குகிறேன் என்பதை ரஞ்சினி உணர்ந்துக் கொண்டிருந்தாள். எங்களுக்குள் இருந்த
அந்த சிறு தயக்கம் திரை விலகியது.

இருவரும் ஒரு சேர ஒருவரை ஒருவர் மூர்க்கமாக அணைத்துக் கொண்டோம். நான் அப்படியே ரஞ்சனியை கார்த்திகாவாக நினைத்து
அவளை சிறுப் பெண் என்று நினைத்து அழுத்தினேன். அவளை கட்டி ஆளப் போகிற ஆண்மகன் நான் என்ற நினைப்பில் அவனை
அணைத்து அவளின் உருவத்தை சிறுமைப்படுத்த எண்ணினேன்.

ரஞ்சனி என் கண்ணத்தில் எச்சம் ஊற முத்தமிட்டு என் காதில்....
“டேய்... சிவா யாரு என்ன வேணா பண்ணட்டும்...நா உன்னை விட்டு குடுக்க மாட்டேன்..என்ன ஆனாலும் சரி..இந்த ரஞ்சனி சிவாகாக
என்ன வேணும்னாலும் பண்ணுவா..எங்கிறத மனசுல வெச்சுகிட்டு பயப்படாம இரு...” என கிசு கிசுத்தாள்.
நான் மேலும் அவளை இறுக்கினேன். அவளை என் கட்டுப்பாட்டில் கொண்டு வர முயற்சித்தேன்.

ஆனால் அவள் சொன்ன வார்த்தைகள் என்னை அவளுக்கு அடிமையாக்கியது. நான் அவளின் கட்டுப்பாட்டுக்குள் வந்துக் கொண்டிருந்தேன்.
அவளின் அணைப்பில் ஒரு குழந்தையை போல உணர்ந்தேன். இப்படி பெண்களிடம் அடிமையாகி கிடப்பதே என் இயற்கையாகி
விட்டது போலும் என எண்ணி நொந்துக் கொண்டேன்.

இருவரும் பரிமாறப்படாத அவரவரின் எண்ணங்கள் உணர்ச்சிகளின் படி ஆசைத் தீர கட்டிப்பிடித்தோம். எனக்கு அப்போது
ரஞ்சனியின் பாதுகாப்பு அரண் தேவைப்பட்டது. இருவரும் விலகினோம், எனக்கு கொஞ்சம் வெட்கமாயிருந்தது.
“பயப்படாதே சிவா...” என எனக்கு ஆறுதல் கூறினாள்.
மேலும் அங்கிருந்தாள் அடுத்து என்ன நடக்குமோ என பயந்துப் போய்...
“சாரி...அக்கா...அப்புறம் நாம் நிறைய பேசுவோம்...” என சொல்லி கிளம்பினேன்.
“அக்கானு...கூப்புட்ற..அழக பாரு..” என அவள் சிரித்தாள்.

நான் அறையை விட்டு வெளியே வர, ரஞ்சனி புருஷன் கவலையுடன் காத்துக் கொண்டிருந்தார். என்னை பார்த்தவுடன்....
“ஒரு பிரச்சனையில்லையே....” என கவலை ததும்ப கேட்டார்.
“ஒன்னுமில்லீங்க...கொஞ்சம் உணர்ச்சி வசப்பட்டுடேன்...” என ஒன்று நடக்காததைப் போல சொன்னேன். அவரை பார்த்தால்
பாவமாக இருந்தது. உள்ளே நானும் ரஞ்சனியும் ஒருவரை ஒருவர் உணர்ச்சிகளால் சீண்டிக் கொண்டியிருக்க
பாவம் மனுசன் இவ்வளவு வெள்ளந்தியாக இருக்கிறாரே என்று வருத்தப்பட்டேன். உன் பொண்டாட்டியை நான்
எப்பவேனும்னாலும் நான் நினைச்சப்படி...”ஓக்கப்போறேன் டா” என அவரிடம் சொல்லத் தோன்றியது. அவர் என் கவிதாவின் அண்ணன் என்ற
எண்ணமே அந்த சில நொடிகளில் மறந்துவிட்டது.

ஆனால் அவர் என்னை பார்த்து பாசத்துடன் சிரித்தது, என் மனம் குற்ற உணர்ச்சியால் ஆட்கொள்ளப்பட்டு தவித்து
காயம்பட்டு நொந்தது. அவரிடம் இன்னும் கொஞ்சம் நேரமிருந்தால், நான் குற்ற உணர்ச்சியால் தவித்து தவித்துப் போவேன் என
பயந்து, ஓரிரு வார்த்தை பேசி சிரித்து, சாப்பிடவேண்டும் என காரணம் சொல்ல கிளம்ப எத்தனிக்க..அவினாஷ் ஓடோடி வந்து..
“அம்மா...சாப்பிட கூப்பிடறாங்க..” என அழைத்து என்னை காப்பாற்றினான்.

நான் நெஞ்சை நிமிர்த்திக் கொண்டு மொட்டை மாடிக்கு சென்றேன். கவிதாவை இனி தைரியமாக எதிர்க் கொள்ளலாம்
என நினைத்தேன். கவிதா எனக்காக காத்துக் கொண்டிருந்தாள். இப்போது அவள் முகத்தில் வெறுப்பில்லை..ஆனால் பாச
புரிதலுடன் ஒரு சிரிப்பு. அந்த சிரிப்பு எனக்கு எல்லாம் தெரியும் என சொல்லிற்று. இந்த சிரிப்புக்கு எல்லாம் விழுந்து விடாதே..
உன் “டெம்போ”வை அப்படியே வைத்துக் கொள் என என் மனம் என்னை அறிவுறத்த, முகத்தை தூக்கி வைத்துக் கொண்டு,
பஃபே உணவு முறையாதலால், என் தட்டில் உணவு வகைகளை குவித்துக் கொண்டு வந்து உட்கார்ந்தேன். என் பின்னால் கவிதாவும்
ஒரு தட்டுடன் வந்தாள்.

அவளிடம் பேசாமல், நான் என் உணவை என் வாயினுள் திணித்துக் கொண்டிருந்தேன். கவிதா என்னை பார்த்து
புன்னகையித்துக் கொண்டிருந்தாள். என் முகப்பாவனை போடி இவளே.. என இருந்தது.. அப்போது என் மாமனாரும் மாமியாரும்
அபினயாவை சுமந்தப்படி வந்தார்கள்...என் காதினில் இன்பத் தேனை பாயச்சினார்கள்..

“சிவா..ஒரு மூணு நாளைக்கு எல்லோரும் கோயிலுக்கு டூர் போறோம்... நீங்களும் கவிதாவும் என்னாலும் சரி கண்டிப்பாக வரனும்...
அவினாஷு ஸ்கூல் இருந்தா லீவ் போட்டுக்கலாம்...” என் மாமனார் கண்டிப்புடன் அழைத்தார்.
நான் உடனே முந்திக் கொண்டு...” நா ஆஃபீஸுக்கு கண்டிப்பாக போகனும் மாமா..போகலனா சரியாயிருக்காது..கவிதாவும்
பசங்களும் வேணா வரட்டும் மாமா..” என கவிதாவை அவர்களிடம் விட்டுவிட்டாள் எனக்கு மூணு நாள் ஆசுவாசப்படுத்த
நேரம் கிடைக்கும் என எண்ணினேன்.

கவிதா என்னை பார்த்து மேலும் புன்னகையித்தப்படி...
“நாளைக்கு சாய்ந்தாரம் தானே கிளம்புறோம் அப்பா...நா வர்றேன் அப்பா..சிவா ஆஃபீஸ் வேலை கெட வேனாம்.. இன்னிக்கு நைட்
வீட்டுக்கு போய்ட்டு நாளைக்கு இங்கே வந்தறேன்... எனக்கு நாளைக்கு வேறே ஜாப்பனீஸ் லாங்கவேஞ் கிளாஸ் இருக்கு...துணி
மணியெல்லாம் எடுக்கனும்...” என்றால்.
“ஏம்மா..நீ இங்கயே இரு சிவா வேணா டிரஸ்ஸெல்லாம் எடுத்துகிட்டு வந்து தரட்டும்... ஒரு நாள் கிளாசுக்கு போகலேன்னா...
..ஒன்னு ஆகாது” என்றாள் என் மாமியார்.
நான் குதூகலித்து ‘அதுவும் சரித்தான்..அத்தே..கவிதா இங்கயே இருக்கட்டும் மத்ததை நான் பார்த்துக்கறேன்...” என என் மாமியாருக்கு
ஒத்து ஊதினேன்.

கவிதா என்னை ஒரு ரகசிய புன்னகையுடன் பார்த்தாள்..
“அது சரி வராதம்மா....நான் போய்ட்டு நாளைக்கு வர்றேன்... மத்த வேலையெல்லாம் இருக்கு...ஒருத்தரிடம்
எனக்கு முக்கியமான வேலை இருக்கு...” என என்னை பார்த்தப்படி சொன்னாள். அந்த ஒருத்தர் நான் தான் என
எனக்கு அவளுக்கும் மட்டும் தான் தெரியும்.
“சரிம்மா..உன் வசதிப்படி செய்..நீ வர்றதே எங்களுக்கு பெரிய விஷயம்...” என என் மாமனார் புரியாமல் சொல்லி, இனி
கவிதாவை கட்டாயப்படுத்த முடியாது என இருவரும் சென்று விட்டனர்.

நான் கவிதாவை பார்த்தேன். என்னை கணிவுடன் அமைதியாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். அந்த பார்வை என்
பார்வையை கட்டிப்போட்டது. மெதுவாக அவள் தட்டில் இருந்த உணவை எடுத்து எனக்கு தாய்ப்பாசத்துடன் ஊட்டிவிட்டாள்.
நான் மந்திரத்திற்கு கட்டுப்பட்டவனைப் போல அவள் ஊட்ட ஊட்ட சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தேன்.

பார்க்க கூடாது என தீர்க்கமாக முடிவு செய்திருந்தாலும், பார்த்தால் அவளிடம் விழுந்து விடுவேன் என்றறிந்தாலும், ஏதோ
ஒன்று என்னை இழுத்து மெதுவாக அவளின் கண்களை பார்க்கத் தூண்டியது.
பார்க்க பார்க்க நான் எடுத்த சபதங்கள், வைராக்கியங்கள்,
அவள் மேல் ஏற்பட்ட கோபங்கள் கலைந்து கரைந்துக் கொண்டிருந்தது.

நான் அவள் முன்னாள் ஒன்றுமேயில்லாமல் ஆகிவிட்டேன்.

அப்போதே என் மனமும் உடலும் கவிதா அன்றிரவு எனக்கு என்னசெய்தாலும் அது எந்த விதமான கொடூரமான
தண்டனையாக இருந்தாலும் ஏற்க தயாராகிவிட்டது. அவள் எனக்கு என்ன செய்யப்போகிறாளோ என்ற எண்ணமே என்னை
பல ஸ்பரிசத்தில் ஆழ்த்தியது. அவளால் நான் பெறப் போகும் இன்பம் துன்பம் வேதனை ஆனந்தம் வெறுப்பு பாசம்..மற்றும் வலிகள்..
ஆகியவைகளை பயம் கலந்த ஏக்கத்துடன் எதிர்நோக்கிக் கொண்டிருந்தேன். கவிதாவை ஏக்கத்துடன் நான் பார்த்துக் கொண்டிருக்க...

அவள் என்னை பார்த்து ஒரு ரகசியம் நிறைந்த பாசத்துடன் புன்னகைத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

[kadhalan kadhali]

இப்போது ஆழமாக சிந்தித்தால் நான் அப்போது ஒரு முட்டாளாக இருந்திருக்கிறேன் என தெரிகிறது.
நான் கவிதா மீது கோவப்பட்டது என் மீதே நானே முட்டாள்தனத்தை பூசிக் கொண்டதைப் போன்றதாகும்...
இப்போது அதை பற்றி நினைத்து கதறி என்ன பயன்.

அதன் பிறகு நான் ஏதோ சாப்பிட்டேன். கவிதாவின் பாச பார்வை முன்னால் நான் திராணியற்றவனாகி போனேன்
என்பது உண்மைதான். வந்த விருந்தினர்கள் சென்று விட கவிதாவின் குடும்பத்தாருடன் ஏதோ பேசி மையமாக சிரித்து,
அன்றிரவு கவிதாவை எப்படி எதிர்க்கொள்வேன் என்ற பயத்தில் ஓடியது.

ஒருவழியாக எல்லாம் முடிந்து, விடைப் பெறும் வைபவத்தை முடித்து, என் ஆல்டோ காரில் ஏறினோம். என் மனம் அசெளகரியப்பட்டது.
யாரிடமாவாது இரவலாக பெரிய காராவது வாங்கி வந்திருக்கலாம் என தோன்றியது. சம்பிரதாய வழியனுப்புதல் வார்தைகள்
முடிந்து கிளம்பும் போது, என் மாமனாரின் கண்களிலும் ரஞ்சனியின் கண்களிலும் கண்ணீர் மணித்துளிகளை பார்க்க முடிந்தது.

கார் தெரு விளக்கில்லாத தெருவில் இருட்டை தன் ஒளிவிளக்குகளால் கிழித்துக் கொண்டு சென்றுக்கொண்டிருந்தது.
முன் இருக்கையில் அபினயாவை தன் மடியில் கிடத்திக் கொண்டு என்னை பாசத்துடனும் மிதமிஞ்சிய பரிதாபத்துடன்
பார்த்துக் கொண்டிருந்த கவிதாவை பார்த்தேன். அவள் பார்வை என்னை பதற்றமடைய செய்தது. என் காரோட்டம்
நிலையில்லாமல் இருக்க. காரை ஓரமாக நிற்பாட்டினேன்.

சட்டென்று கீழிறங்கி பதற்றத்தை தணிய வைக்க தெருவில் நடக்க ஆரம்பித்தேன். ஆளில்லாத தெருவிளக்கில்லாத தெரு.
அது மேலும் என் பதற்றத்தையும் அச்சத்தையும் அதிகப்படுத்தியது. என்னையறியாமல் சிகரெட்டை பற்ற வைத்தேன்.
தெருவோர மரத்தில் சாய்ந்து என்ன செய்வது என குழம்பிப் போய் ஊதிக் கொண்டிருந்தேன். திடிரென கவிதாவின் மணம்
என் நாசியை தாக்க திரும்பி பார்த்தால் கவிதா என்னருகே நின்றுக்கொண்டிருந்தாள்.

இருட்டில் தனித்து இருந்தோம், எனக்கு இனம் புரியாத அச்சம் ஏற்பட்டது, கவிதா என் கையில் இருக்கும் சிகரெட்டை வாங்கி
எறிந்தாள்..
“ஏன் பயப்படறீங்க..பதட்டப் படறீங்க...ஒண்ணும் செய்ய மாட்டேன்...வாங்க..” என என் கையை பிடித்து காருக்கு அழைத்துச் சென்றாள்.
அபினயாவை என்னிடம் தந்துவிட்டு கவிதாவே காரை ஓட்டினாள். நான் ஓட்டியிருந்தாள் சத்தியமாக எங்கோ மோதியிருப்பேன்.

வீட்டை அடைந்தவுடன் வெளிக் கேட்டை மூடி பூட்டுகிறேன் என்ற சாக்கில், கேட்டை மூடிவிட்டு அதற்கு வெளியே தெருவில்
நின்றுக் கொண்டிருந்தேன். இப்போது நடுநிசியில் என் வீட்டை பார்க்கும் போது எனக்கு பேய் பங்களாவை பார்ப்பதைப் போல
பகிரென்றது. கவிதா என்ற பேய் இந்த அடிமையை என்ன செய்ய போகிறாள் என்ற பயம் தொற்றிக் கொண்டது.
நான் கேட்டின் மீது சாய்ந்துக் கொண்டிருன்தேன்.

கொஞ்ச நேரம் கழித்து, பகலில் போட்ட தலை நிறைய வாடாத மல்லிகைப் பூவுடன் என்னை நோக்கி வந்துக் கொண்டிருந்தாள்.
மல்லிகை வாசம் என் மூக்கை துளைத்தது. கவிதா ஒரு மோகினியைப் போல என் அருகில் வந்தாள். என்னை பார்த்து புன்னகைத்தாள்.
என்னை வாழ்கை முழுவதும் அவளிடம் சொக்கும்படியாக இருப்பவள், இனிமேல் சொக்க வைக்க என்ன இருக்கு என எண்ணினேன்.

“இங்க நின்னுட்டு என்ன பண்றீங்க.... உள்ளார வாங்க..” என்றாள்.
“கேட்டை பூட்டறேன்...” என்றேன்.
“இவ்வளவு நேரமா கேட்டை பூட்டறீங்க..”
மவுனமாக இருந்தேன்.
“சரி உள்ளார வாடா சிவா..” என்றாள் பாசத்துடன்.
ஐயோ பாசம் காட்டி மோசம் செய்து என்ன கொடுமை பண்ண போறாளோ என என் மனம் பதறியது. இப்படியே ஒடி
போய்விடலாமா என மனம் எண்ணியது.
“என்ன ஓட போறியா..??” என சிரித்தப்படி புரிதலுடன் கேட்டாள்.
கள்ளி நான் என்ன நினைக்கிறேனோ அப்பட்டமாக அவளுக்கு தெரியுதே என பயந்தேன். மவுனமாக இருந்தேன்.

‘உள்ளே வாடானா...வர வேண்டியதுதானே...என்ன இங்கே நின்னுகிட்டு பேய் வர டைம்ல ஸ்டிரைக் பண்ணிகிட்டு...” என
விளையாட்டுத் தனமாக கட்டளையிட்டாள்.
‘உள்ளாரே வந்தா நீ என்னை அடிப்பே...” என்றேன் பயத்துடன்.
“அடிக்க மாட்டேன் வாடா...” என்றாள்.
“சும்மா பொய் சொல்லாதே...என்னை அடிக்கிறதுன்னு முடிவு பண்ணிட்டே.. உள்ளே வந்தா என்னை என்ன பண்னவியோ
பயமா இருக்கு...”
“அடிக்க மாட்டேன்...உள்ளாரே வா சிவா..” என்றாள்.
“பொய் சொல்றேடி...” என்றேன்.
‘சத்தியமா அடிக்க மாட்டேன்...”
“காட் ப்ராமிஸ்....” என என்னையறியாமல் கேட்டின் வழியே என் வலது கையை நீட்டி சத்தியம் கேட்டேன்.
இப்படி நான் கேட்டதும் கவிதாவின் முகத்தில் திடுக்கென ஒரு பரிதாப உணர்ச்சி வருவதைப் பார்த்தேன்.
அவள் மவுனமாக என் கையை பிடித்து பாசத்துடன் தடவினாள்.

“உன்மேல சத்தியம் பண்ணு அடிக்க மாட்டேன்னு..அப்பத்தான் உள்ளார வருவேன்...” என்றேன். கவிதா மெதுவாக கேட்டை
திறந்து வெளியே வந்தாள். நான் பயந்து பத்தடி தள்ளி ஓடிப் போய் நின்றேன்.
“ஒன்னு பண்ண மாட்டேன்...கிட்டே வாங்க..” என மெல்லிதாக உறுமினாள்.
நான் இல்லை எனபது போல தலையை ஆட்டினேன்.
“இப்படி செஞ்சாத் தான் எனக்கு கோபம் வரும்டா...அப்புறம் என்ன பண்ணுவேனு எனக்கே தெரியாது...” என்றாள்.
நான் மவுனமாக நின்றிருந்தேன்.
என்னை நோக்கி மெல்லிய் ஓட்டத்தான் தன் பால் குடங்கள் குலுங்கி அதிர என்னை பிடிக்க ஓடி வந்தாள்.
நான் மீண்டும் அவளிடமிருந்து தப்பிக்கும் எண்ணத்தில் பத்தடி பின்னால் ஓடினேன்.
“என்னடா சிவா...ராத்திரி ஒரு மணிக்கு பேய் வர டைம்ல சின்ன பையனாட்டம் தெருவுல விளையாடிகிட்டு..வீட்டுக்கு வாடா...” என்றாள்.
என்னை நோக்கி நடந்து வந்தாள்.
நான் மறுபடியும் பின்னோக்கி ஓடினேன். அப்படியே ஓடி விட்டு இரவு எங்கேயாவது தங்கிவிட்டு காலைல வரலாம்
என் எண்ணினேன். கவிதாவை பார்த்தேன்...

...அதிர்ந்து மூர்ச்சையாகிவிட்டேன்....

கவிதா நைட்டியை கழட்டிக் அதை ஒரு கையில் பிடித்துக் கொண்டு அம்மணமாக நின்றுக் கொண்டிருந்தாள். அவள்
அப்படி நடுத்தெருவில் மெல்லிய தெருவிளக்கு வெளிச்சத்தில் திமிறிய பெருத்த முலைகளுடன் நிற்பது
உண்மையில் ஒரு சொக்கும் மோகினி பிசாசைப் பார்ப்பதைப் போலிருந்தது.

நான் வெலவெலத்து பதறி ஓடிப்போய் அவளை கட்டிப்பிடித்து அவளின் அம்மணத்தை மறைக்க முனைந்தேன்.
“இனிமே நான் சொன்னப்படி செய்யலேனா...நான் என்ன வேணும்னாலும் செய்வேன்...” என என்னை பார்த்தப்படி நிதானமாக
சிறுப் புன்னகையுடன் சொன்னாள்.
”வா...கவிதா வீட்டுக்கு போலாம் வாடி...” என நான் இப்போது கெஞ்ச ஆரம்பித்தேன். யாராவது பார்த்தால் அசிங்கமாகிவிடும்
என பயந்தேன். தெய்வாதீனமாக ஒரு வண்டியும் வரவில்லை.

அவசரம் அவசரமாக அவளுக்கு நைட்டியை அணிவித்தேன். அவள் என் கையை பிடித்தப்படி முன்னே நடக்க நான்
செல்ல நாய்குட்டியை போல அவள் பின்னாள் நடந்தேன்.

எல்லாவற்றையும் பூட்டிவிட்டு படுக்கையறைக்கு சென்றோம். அங்கு அவினாஷ் அபினயாவிடம் விளையாடிக் கொண்டிருந்தான்.
நான் இன்னொரு கட்டிலில் போய் இந்த பூணையும் பால் குடிக்குமா என்ற பாவனையுடன் உட்கார்ந்துக் கொண்டு கவிதாவின்
ஓவ்வொரு அசைவையும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அவள் அபினயாவிடம் சிறிது விளையாட்டுக் காட்டினாள். பிறகு
நிமிர்ந்து என் பக்கம் திரும்பி தன் நைட்டியை கழட்டி மீண்டும் அம்மணமானாள்.

திருமணமாகி இரண்டு குழந்தை பெற்றிருந்தாலும், பார்க்க பார்க்க திகட்டாத, அள்ள குறையாத, மூழ்க மூழ்க தரை தட்டாத,
அந்த திரண்டிருந்த மாமிசத்தை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். என் உணர்ச்சிகள் அனைத்தும் அவளை ஆசைத்தீர அள்ளச் சொன்னது.
அவளின் தொடையிடை முக்கோணத்தில் அடர்த்தியான கருப்பு காடு பசுமையாக காட்சியளித்தது
அந்த உணர்ச்சிகளை மீறியும் நான் பதற்றத்துடன் அதிர்ச்சியுடன் அவளை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

என் பதற்றத்தையும் நடுக்கத்தையும் அவள் புன்னகைப் பூத்து பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள். ஒரு வித சிரிப்புடன் அவினாஷ்
பக்கம் திரும்ப எத்தனித்தாள். நான் பதை பதைப்புடன் அதனை தடுக்க எழு முனைந்தேன். அவள் நின்றாள். என் பதற்றம் சற்று
தணிய, மறுபடியும் அவினாஷ் பக்கம் திரும்ப எத்தனித்தாள். நான் மீண்டும் அதே பதை பதைப்புடன் எழ முனைந்தேன். அவள்
மீண்டும் நின்று என் பக்கம் திரும்பி என்னை பார்த்து மெல்லிதாக சிரித்தாள் ரசித்தாள். அந்த பார்வை ஒரு முடிவுடன்
இருந்தது. நானும் என் மனமும்....ஐயோ...என
பதறி கதறினோம்.

என் மனம... வேணாம் கவிதா...வேணாம் கவிதா..என முழு வீச்சில் கதறிக் கொண்டிருந்தது...அந்த முழு வீச்சுக்கு ஏற்றவாறு என்
இதயம்..லப்..டப்..என அசுரத்தனமாக இயங்கிக் கொண்டிருந்தது. என் உடலில் நாலாப்பக்கமும் விண் விண் என பாய்ந்து கொண்டிருந்தது.
அவளை தடுக்கும் நிலையில் நானில்லை.

என் கையறு நிலையை பார்த்து கவிதா நக்காலாக சிரிப்பதைப் போல எனக்கு பட்டது. என் நிலையை ரசித்துக் கொண்டிருந்தவள்.....
....சட்டென்று....அவள் தசைகள் குலுங்க அவினாஷ அபினயா பக்கம் திரும்பி தன் முன்னழகு அம்மணத்தை காட்ட....என் இதயம்
கட்டுப்பாடில்லாமல் துடித்து என் வாய் வழி வர எத்தனிக்க..நான் பதறியப்படி எழுந்து நின்று கவிதாவை தடுக்க இயலாமல்
அப்படியே சிலைப் போன்று உறைந்து நின்று..பதை பதைப்புடன் கவிதா என்ன செய்யப் போகிறாள் என பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

கவிதா அவர்களை அம்மணமாக நின்று கொண்டு பார்ப்பதை அறியாமல் அவினாஷும் அபினயாவும் விளையாடிக்
கொண்டிருந்தார்கள். கவிதா தலையை திருப்பி என் தவிப்பை பார்த்து புன்னகையித்து பிறகு அவர்களை புன்னகையித்தப்படி
பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். என் மனம் பக் திக் என அடித்துக் கொண்டிருந்தது. கவிதா ஏதாவது எக்குத்தப்பாக பண்ணிவிடுவாளோ
என பயந்துக் கொண்டிருந்தேன்.

அவினாஷ் படுத்துக் கொண்டு முதுகை காட்டியப்படி அபினயாவிடம் விளையாடிக் கொண்டிருந்தான்.
திடீரென திரும்ப ஆரம்பித்தான்...ஐயோ என என் மனம் பதற...அவன் திரும்பி கவிதாவின் முன்புறம் முழு நிர்வாணத்தையும்
பார்க்கும் முன்..சட்டென்று கவிதா நைட்டியை தன் இடுப்பு பகுதியில் சுற்றி இடுப்பிலிருந்து முழங்கால் வரையிலான
பிரதேசங்களை மறைத்தாள். நான் அப்பாடா என்று சற்று பதட்டம் தணிந்து கட்டிலில் தொப்பென்று உட்கார்ந்தேன்.

கவிதா என்னை பார்த்து மெலிதாக கொள்ளென்று சிரித்தாள். மேலும் வேண்டுமா என்று கேட்பதை போலிருந்தது.
என் மனம்... போதும் கவிதா... என இறைஞ்சியது. அதை ஆமோதிப்பதைப் போல அவள் தலையை ஆட்டினாள்.

பிறகு கவிதா கட்டிலில் மீது ஏறி முட்டிப் போட்டு குணிந்து அபினயாவுக்கு விளையாட்டு காட்டினாள். இப்போது அவளின்
முலைகளின் காம்புகள் அவினாஷ் மற்றும் அபினயாவின் வாய்களுக்கு நேராக இருந்தது. குழந்தைகளை பார்த்தவுடன்
அதிலிருந்து பால் ஊற்றெடுத்து சொட்டிக் கொண்டிருந்தது. அவர்கள் இருவரும் ஒருச் சேர காம்புகளை தங்களின் வாயால்
கவ்வினார்கள், உறிஞ்சிக் கொண்டிருந்தார்கள். கொஞ்சம் நேரம் அப்படியே இருந்த கவிதா அபினயா வாயை காம்பிலிருந்து
விடுவித்து அவளை தூக்கினாள். ஆனால் அவினாஷ் அவனின் இன்னொரு காம்பை தன் பல்லால் இடும்பு பிடியாக பிடித்துக்
கொண்டிருந்தான். கவிதா மேலெழ முயல அவன் அவளை காம்பினால் கீழே இழுத்துக் கொண்டிருந்தான். இதனால் அவள்
முலை பலூன் போல உருவம் போல நீண்டு காம்பிலிருந்து பால் தெறித்தது.

கவிதா சிரித்துக் கொண்டே அவினாஷை கிச்சு கிச்சு மூட்டினாள். அவன் சிரித்து நெளிய அவளின் காம்பு விடுப்பட்டது...
“அபினயா பால் குடிக்கட்டும்...அப்புறம் நீ பால் குடி...” என அவினாஷிடம் சொல்லிவிட்டு, கட்டிலில் மேல் என் பக்கம் திரும்பி
உட்கார்ந்து கொண்டு அபினயாவுக்கு பால் தர ஆரம்பித்தாள். அவினாஷ் கவிதாவின் பின்புறம் சென்று அவளின் கழுத்தை
சுற்றி கைகளை போட்டு மெதுவாக முன்னும் பின்னும் கவிதாவை தாலாட்டிக் கொண்டிருந்தான். அவள் காதுகளில் கன்னங்களில்
முத்தங்கள் அளித்துக் கொண்டிருந்தான்.

சட்டென்று அவளின் வலது முலை காம்பை அழுத்தினான்... அதிலிருந்து பால் பீய்ச்சியடித்தது....
“மில்க் ஃபுல்லா இருக்கா மம்மி.....” என்றான்.
“ஆமாடா...செல்லம்...” என்றாள்.
“ ஃபுல்லா இருந்தா வலியெடுக்குமே...மம்மி”
“ஆமாடா அம்மாவுக்கு அங்கே கெட்டியாகி பெயின் வந்திரும்...”
“பெயின் வந்தா..நீங்க அழுவிங்களே..மம்மி” என்றான் வருத்த அன்போட.
“மம்மி பெரியவளா..அந்த வலியெல்லாம் தாங்கிப்பா..” என்றாள் அவனுக்கு ஆறுதல் சொல்லும்விதமாக.
“நீங்க க்ரை பண்ணா...நானும் க்ரை பண்ணுவேன் மம்மி...”
கவிதாவின் உடல் சிறிது நடுங்கியது. மவுனமாக இருந்தாள்.
அவினாஷ் “நா வீட்ல இருக்கும் போது டிரிங்க் ண்ணுவேன்..மம்மிக்கு..பெயின் லெஸ்சாயிடும்...நா ஸ்கூல் போய்ட்டா என்ன
பண்ணுவீங்க மம்மி... நா வர்ற வரைக்கும் அழுதுகிட்டே இருப்பீங்களா மம்மி ” என்று களங்கமில்லா குழந்தை பாசத்துடன்
கேள்வி கேட்டான். அந்த கேள்வி கவிதாவை நிலைக்கொள்ளாமல் ஆக்கியிருக்க வேண்டும். அவள் கண்களில் நீர் கோர்த்தது.
அழகை வெடித்து விடும் நிலையில் இருந்தாள்.

“நா வேணா ஸ்கூலுக்கு போகாம உங்க கூட வீட்ல இருந்தறேன் மம்மி...அப்பப்ப உனக்கு பெயின் எடுக்கும் போது...
நான் மில்கை டிரிங்க் பண்ணுவேன் மம்மி...” என அவினாஷ் தன் பிஞ்சு களங்கமற்ற பாசத்தை காட்ட, கவிதாவிடம் அழகை
வெடித்தது. ஊமையாக குலுங்கியப் படி அழுதாள். அவள் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் வழிந்தது. தன் உதடுகளை
கடித்தப்படி வலது கையை பின்பக்கம் வைத்து அவினாஷின் தலையை தன் தோளோடு சேர்த்தாள். அவர்கள் உடல்கள் பேசிக்கொண்டதாக
எனக்கு பட்டது.

அங்கே பாசம் மவுனமாக சதிராட்டம் ஆடியது. அதன் நிழல்கள் எங்கள் மூவரிம் மனதில் வெவ்வேறு உருவம் பெற்றது.

கவிதா அபினயா உறங்கும் வரை பால் கொடுத்தாள். அவள் உறங்கியவுடன் அவளை படுக்க வைத்தாள். பிறகு அவினாஷை
பெருமையுடன் பார்த்தாள்.
“அவினாஷ் செல்லக்குட்டி...” என பாசத்துடன் அழைத்து அவனை அணைத்து அவன் நெற்றியில் தன் தாய்ப் பாசத்தை கொட்டி
முத்தம் கொடுத்தாள். அவனை இழுத்து தன் மடியில் சுமந்து தன் வலது காம்பை காட்ட அவன் அப்படியே கவ்வி
பால் குடிக்க ஆரம்பித்தான். அசுரத்தனமாக உறிஞ்சினான். முடிந்தளவு ஒரு சொட்டு பாலை மிச்ச மீதி வைக்காமல் குடிக்கும்
வெறி அவனிடம் தெரிந்தது...
...அது தன் தாய் ஒரு வலியையும் சந்திக்க கூடாது என்ற பாசத்தினால் ஏற்பட்ட வெறி...

இரண்டு முலைகளிலும் மாற்றி மாற்றி பால் குடித்தான். முடிந்தவரை குடித்து காம்பை விடுவித்து...
“மம்மி..ஸ்டமக் ஃபுல்லாயிடுச்சு..” என்றான்.
“போதுமா...செல்லகுட்டி ...” என்றாள்.
“போதும் மம்மி..ப்ரெஸ்ட்ல மில்க் கம்மியாச்சா மம்மி..” என கவலையுடன் கேட்டான்.
“கொஞ்சம் கம்மியாச்சுடா...” என்றாள்.
“பெயின் இல்லல மம்மி..” என்றான் பாசத்துடன்.
“இப்ப இல்லைடா...என் செல்லம்...” என்று அவனை நிறுத்தி வைத்து பாசத்துடன் அணைத்தாள்.

அப்படியே கொஞ்சம் நேரம் இருந்தார்கள்
“என்னடா திங்க் பண்றே.. அவினாஷ்..” தெரிந்திருந்தும் கேட்பதை போலிருந்தது அவளின் கேள்வி.
“மம்மி வீட்டுக்கு வந்தா.. எனக்கு ஒன்னு செய்றேன்னு சொன்னீங்களே.. அதை செய்லியே....” என்றான் ஏக்கத்துடன்.
“என்னது..செல்லக்குட்டி...” புரியாதவளைப் போல கேட்டாள்.
“அப்பாவுக்கு செயின் போட்டதை போல எனக்கு போடறேன் சொன்னீங்களே..” என கேட்டு என்னை அதிர வைத்தான்.

கவிதா மெதுவாக அவனின் தலையை கோதினாள்...
“அந்த செயின் அப்பாவுக்கும் அம்மாவுக்கும் மட்டும்தான் சொந்தம் அவினாஷ்... வேறு யாருக்கும் போட கூடாது...” என்றாள்.
“எனக்குமா...” என்றான் வருத்ததுடன்.
“இந்த செயின்ல அப்பா அம்மா உசிரு இருக்குடா அவினாஷ்...இதை என் கழுத்துல கட்டிகிட்டா நா அப்பாவுக்கு சொந்தம்னு
அர்த்தம் அப்பா எனக்கு சொந்தம்னு அர்த்தம்...இது என் கழுத்துல இருக்கற வரைக்கும் அப்பா என் கூடவே நெஞ்ல
இருக்காருன்னு அர்த்தம்.. இத நான் கழட்டவே கூடாதுடா அவினாஷ்...” என்றாள்.
சில நொடிகள் மவுனமாக இருந்த அவினாஷ்...” அப்போ நா அப்பாவுக்கும் உங்களுக்கும் சொந்தமில்லையா...” என மிகுந்த
மன வருத்தத்துடன் கேட்டான்.
“அப்படியில்லடா எங்க உசிரே உன் மேலத்தான்டா இருக்கு... அவினாஷ்...நீ இல்லேனா நாங்க இல்ல” என்றாள்.

அவன் ஏக்கத்துடன் அவளை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்..
”சரி வாடா...” என்றப்படி அவனை அவளின் முலைகளில் சாய்த்து தாலி செயினை எடுத்து அவன் தலைவழியாக கழுத்தில்
போட்டாள். அந்த தாலிச் செயினாள் இருவரும் பிணைக்கப்பட்டிருந்தனர். இருவரின் முகத்தில் ஆனந்தம். அவினாஷ்
முகத்தில் பூரிப்பு.
“மம்மி..இன்னிக்கு நைட் மட்டும் செயினை நா போட்டுகிட்டு தூங்கறேன் மம்மி...” என பாசத்துடன் கெஞ்சினான்.
இந்த கெஞ்சல் என் மனதின் அடிநாதத்தை தொட்டு என்னை என்னவோ செய்தது.

கவிதா ஒரு நொடி என்னை பார்த்தாள் பல நொடிகள் சிந்தித்தாள். முடிவுக்கு வந்து புன்னகை பூத்தாள்..அப்படியே...
தாலி செயினை கழுத்திலிருந்து கழட்டி இரட்டையாக மடித்து அவினாஷ் கழுத்தில் போட்டாள். அழுகு பார்த்து...
“உனக்கு அழகா இருக்குடா அவினாஷ்....கண்ணு பட்ரும் போலிருக்கு” என சிரித்தாள்.
அவினாஷ் ஓடிச்சென்று பீரோ கண்ணாடியில் பார்த்து விட்டு..
“எனக்கு ப்யூட்டிப்புல்லாக இருக்கு மம்மி...” என குதூகலித்தான்.

என் இருப்பை அவர்கள் உணரவில்லை, நான் தனிமையில் வீழ்ந்தேன்.

“சரி அவினாஷ் ..தூங்கு...” என அவனை மெத்தையில் ஏற்றி படுக்க வைத்தாள். சிறிது நேரம் பாசத்துடன் அவன் வயிற்றை தட்டினாள்..
அவினாஷ் உறங்கிபோனான்.

இப்போது கவிதாவின் முழு கவனமும் என் மீது பாய்ந்தது. மெதுவாக என்னிடம் வந்தாள். அவள் முகத்தில் கோவம்
தெரிகிறதா என பார்த்தேன். ஆனால் அவள் முகம் கருணையே வடிவமாக இருந்தது.

அவளிடம் நாயைப் போல ஏன் அடிமையாகி விட்டேன் என இப்போது எனக்கு ஓரளவு புரிந்தது.

“ஏன் நா பால்குடிச்சா தப்பா...பிள்ளைங்கத்தான் பால் குடிக்கனுமா...” என தைரியமாக கேட்டேன்.
“என் கிட்டே பால் குடிக்கற மொகரைய பாரு...” என சொல்லியப்படி என்னை தலையினில் குட்டினாள். வலித்தது. ஏனோ என்
கண்களில் நீர் கோர்த்தது.
”எனக்கு என்ன கொறைச்சல்...” ஏக்கமாக கேட்டேன்.
“அசிங்கமான மனசை வெச்சுக்கிட்டு..உனக்கு பால் வேற வேணுமா...” என மறுபடியும் குட்டினாள். எனக்கு வலியால் அவளின்
பாச ஊதாசினத்தால் எனக்கு அழுகை வந்தது
“ஏன்.... நா உன் புருசன் தானே..எங்கிட்ட பால் நிறைஞ்சா வலிக்குதுனு சொல்ல வேண்டியதுதானே..என்கிட்டேயிருந்து
ஏன் மறைச்சே...நா குடிச்சா ஒண்ணு குடிமுழுகாது...இல்லேனா டாக்டர்கிட்டேயாவது போயிருக்கலாம்..” என
மல்லுக்கு நின்றேன்.
“எத்தனை வாட்டி சொல்றது..அதுக்குன்னு ஒரு நேரம் காலம் வரும்..ஒரு ஒழுக்கம் வேண்டும்.. வெயிட் பண்ணுங்கனு
தானே சொன்னே...எல்லா ஆசையும் உடனே நடக்குனும்னு.. ஒரு தரித்திர புடிச்ச கொடூர ஆசை உனக்கு...” மறுபடியும் குட்டினாள்.

“அடிக்க மாட்டேனு சாமி சத்தியம் பண்ணிட்டு என்னை ஏன் இப்படி போட்டு அடிக்கறடி...” என அழுகையை கட்டுப்படுத்த
முடியாமல் அழுதப்படி கேட்டேன்.
கவிதா பதறினாள்..”ஐ..ஐயோ..சிவா செல்லமாத்தான் குட்டினேன்... வலிக்குதா..” என பதை பதைத்தப் படி என்னை
வாரி அணைத்து அவளின் முடிவில்லா ஆழத்திற்குள் என்னை இழுத்துச் சென்றாள்.

நான் அவளிடம் சரணாகதி அடைந்துவிட்டேன்.

பிறகு...அவள் செய்ததெல்லாம்..என் மனதை உயிர்வலியுடன் என் உடம்பிலிருந்து பிரித்தெடுத்து அவள்
கையில் வைத்து அதன் அசிங்கத்தை காட்டி, தூய்மைப்படுத்தி..பிறகு என் உடம்பில் புகுத்தினாள். நான் மோட்சத்தை அடைந்த
நிலையில் சுதந்திரமானவனாக இருந்தேன்.

இவ்வளவு செய்ய தெரிந்த என் கவிதாவுக்கு...
”வலியது வலியது
அனைத்தையும் விட வலியது
காமம் என்ற பேய்யது”
என்பதை தெரியாமல் போய்விட்டது எனக்கு ஆச்சரியத்தை தந்தது. போக போகத்தான் புரிந்தது அதையும் அறிந்து
வைத்திருந்தாள் என்பது
என்ன பிரியோஜனம்..அதற்குள் கூட்டு கலைந்து சிதைந்துவிட்டது.

[kadhalan kadhali]

உண்மையில் எனக்கு ரஞ்சனி அக்காவாக இருக்க கூடாதா என்ற ஏக்கம் இருக்கத்தான் செய்தது. ஏனோ தெரியவில்லை
வேற்று பெண் சகோதரி பாசத்திற்காக என் அடி மனம் எப்போதும் ஏக்கத்துடன் இருந்தது. அது காமத்தின் மறுவடிவமாக கூட
இருக்கலாம். மேலும் என் கற்புக்கும் கவிதாவிடம் கொடுத்த சத்தியத்திற்கும் அது பாதுகாப்பாக அமையும் என்ற எண்ணமும்
ஏற்பட்டது. சிலரைப் பார்த்தால் நம்மிடம் அவர்கள் கொஞ்ச மாட்டார்களா?, நாம் அவர்களின் பொருளாக அன்புக்குரியவராக
ஆகமாட்டோமா என்ற ஆசைகளை தூண்டும் ஆளுமை அவர்களிடம் இருக்குமே, அந்த மாதிரி இருந்தாள் ரஞ்சனி.

என்னை மேலும் இறுக பிடித்து நெற்றியில் எச்சம் ஊற முத்தமிட்டாள். என் பாசம் அதன் வழியே சென்றது..
“இந்த அக்காவுக்கு செல்ல தம்பியா இருடா...சிவா..” என்றாள் பாசத்துடன்
"சரி...” என்றேன்.
“அக்கான்னு கூப்பிடுடா...” என்றாள்.
“அக்கா...” என்று உருகினேன்.
“மறுபடியும்...”
“அக்கா....” மறுபடியும் உருகினேன்.

’நல்லா வசமா மாட்டிகிட்டே’ என்ற தொனியில் ஒரு புன்னகை செய்தாள். பிடியை தளர்த்தினாள். அங்கு இருந்தால் மேலும்
எதாவது எசகு பிசகாகி விடும் என என் உள்மனம் சொல்ல...
“நீங்க சமைங்க...நா மொட்டை மாடில இருக்கேன்...” என சொல்லிவிட்டு எனக்கு புதிதாக உதித்த அக்காவை ஓரக்கண்ணால்
பயத்துடன் பார்த்துக்கொண்டே படி ஏறி மாடிக்கு சென்றால், எனக்கு திக் என ஆகிவிட்டது...அங்கே...

சோஃபாவில் கார்த்திகா மல்லாக்க படுத்திருக்க, அவளின் டி ஷர்ட் உள்ளே புகுந்து கழுத்து ஓட்டை வழியாக தன் தலையை
அவளுடைய தலையுடன் சேர்த்து நுழைத்து அவள் மீது படர்ந்திருந்தான். டி ஷர்ட் இறுக்கமாக இருப்பதால் இருவரும் ஒருவர்
பிடியில் மற்றொருவராக பின்னி பிணைந்து இருந்தனர் .

இருவரின் முகத்திலும் ஐஸ் கிரீம் முழுவதுமாக பூசி வழிந்தோடிக் கொண்டிருந்தது. இருவரும் முத்த மழை பொழிந்துக்
கொண்டிருந்தனர். அவினாஷின் கைகள் அவளின் முலைகளை பற்றிக் கொண்டிருப்பது டி ஷர்ட் உருவமாக காட்டியது. அவர்கள்
மெய் மறந்த நிலையில் ஆனந்தமாக இருந்தனர். இதை எப்படி எடுத்துக் கொள்வது என்று எனக்கு தெரியவில்லை.
கார்த்திகாவின் முகத்தில் அவினாஷை தன் உயிருக்கு மேலாக நேசித்து அன்பு காட்டுவது தெரிந்தது.

அங்கு கலங்கமில்லாத குழந்தைகளின் அன்பு பரிமாற்றமே என் கண்களுக்கும் மனதுக்கும் தென்பட்டது. ஆனாலும் ஒரு வித
பயம். அவர்களிடம் இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட வீரியமிக்க அன்பை பார்த்தேன். அவர்களை கலைக்க வேண்டாம் என எண்ணினேன்.
அவர்களை அப்படியே விட்டுவிட்டு மொட்டை மாடிக்கு சென்றேன்.

சிகரெட்டை பற்ற வைத்து சுவரோரம் சாய்ந்து உட்கார்ந்தேன். என் மனம் அங்கலாய்த்தது...துடித்தது...பதறியது..குழும்பியது..
உடல் நடுங்கியது...சிந்தனை எங்கே எங்கோ சிதறி சிறுகு விரித்து சென்றது..

இதுவரை எனக்கு நடந்தது கனவா நனவா என குழப்பமடைந்தேன். நிஜத்தில் இப்படி ஒருவனுக்கு நடக்குமா?, அல்லது நடந்து வெளியே
சொல்லாமல் இருக்கிறார்களா?, இல்லை காம இச்சைக்கு ஆட்பட்டவர்களுக்கு இப்படி கேவலமான சம்பவங்கல் நடைப் பெறுகின்றனவா?
இரண்டு நாட்களாக நம்பமுடியாத சரோஜதேவி கதைகளில் வரும் சம்பவங்கள் என் வாழ்கையில் விளையாடுதே?-
என கலவரப்பட்டு ஏதோ ஏதோ சிந்தித்தேன்.

என் உடலும் மனமும் காம உணர்ச்சி நிலையில் இருப்பதைப் போல உணர்ந்தேன். ’நடப்பவைகள் எல்லாம் மிகப் பெரிய
மீளா முடியா துயர சமபவங்களுக்கு இட்டுச் செல்லும், உன் கவிதாவை குழந்தைகளையும் இழந்து விடுவாய் ஜாக்கிரதையாக
இரு’ என என் மனதில் எங்கோ எச்சரிக்கை மணி அடிப்பதையும் உணராமலில்லை.

நான் மனதை கட்டுப்படுத்திவிட்டேன் காமத்தின் பக்கம் சாயாமாட்டேன் என முடிவுயெடுத்துவிட்டாலும், என் மனம் என்னையும்
மீறி அதன் பாட்டுக்கு செயல்படுகிறதே, என அச்சம் கொண்டேன்.
நான் கவிதாவுக்கு கொடுத்த சத்தியத்தை மீறி விடுவேனோ என பயம் வந்தது. காமத்தை மனதால் வெல்லவே முடியதா??
காமத்திற்கும் மனிதன் அடிமையா?? தூய அன்பின் அடிப்படையே காமம் தானா?? காமத்திற்கு எல்லையே கிடையாதா?? என்ற
பல எண்ணங்கள் என் மனதில் அலைமோதின.

இப்போது எனக்கு திக்கென்று பயம் கவ்விக் கொண்டது. ஐயோ...கார்த்திகா அவினாஷை என்ன பண்ணிக் கொண்டிருப்பாளோ
என்ற பயம் என்னையறியாமல் தோன்றியது. இதுவரை அவினாஷுக்கு கவிதாவையும் என்னையும் விட்டால்
அன்பால் கவர யாரும் கிடையாது. இப்போது கார்த்திகாவும் சேர்ந்துவிட்டாளா. நாங்கள் அவனை கார்த்திகாவிற்கு
இழந்து விடுவோமா என்ற தந்தை பாசத்தின் பொறாமை என்னை ஆட்டிப் படைத்தது. அவனும் அவளும் ஏதோ வீரியமிக்க
உலகத்திற்கு சொந்தமில்லாத பாசத்தாலும் அன்பாலும் கட்டுப்பட்டவர்களைப் போல நடந்துக் கொள்கிறார்களே என பயந்தேன்.

அவர்கள் என்ன செய்துக் கொண்டிருப்பார்களோ என மனம் பதை பதைக்க, ஓசையெழுப்பாமல் கீழே சென்று பார்த்தேன்.
மாடியில் அவர்கள் இல்லை. கீழ் ஹாலிலும் இல்லை. கிச்சனுக்கு சென்றேன் அங்கேயும் அவர்கள் இல்லை, ரஞ்சனியும் இல்லை.
கிச்சன் வழியாக கொள்ளைப் பக்கம் போனேன்...வீட்டின் பின்பக்கம் பெரியது. அங்கே அமர்ந்து இளைப்பாற இரண்டு சிமெண்டு
பெஞ்ச் போட்டிருக்கும். ஒரு பெஞ்சில் அங்கே அவர்கள் இருக்கும் நிலையை கண்டு அப்படியே நிலைக் கொத்தி நின்று விட்டேன்...

கார்த்திகா நிர்வாணமாக எனக்கு முதுகை காட்டியப்படி அவளின் கூந்தல் அதில் விரிந்து படர்ந்திருக்க, பெஞ்சில் உட்கார்ந்திருந்தாள்.
அவினாஷ் நிர்வாணமாக அவளின் தொடைமேல் அமர்ந்து இரு கைகளை அவளின் கழுத்தின் மீது போட்டு மெதுவாக
ஆடிக்கொண்டிருந்தான். அவர்களின் வாய்கள் முட்டி மோதிக் கொண்டிருந்தன...அங்கே புன்னகையும் சிரிப்பும் ஆரவாரமாக
ஓசையாக எழுந்தது... நீண்ட நேரம் பேசி கொஞ்சிக் கொண்டிருப்பார்கள் போல தோன்றியது.....கார்த்திகா என்ற
மென்மையான பூவின் மீது இளம் பிஞ்சான அவினாஷ ஒரு தேனீயைப் போல ரீங்காரமிட்டுக் கொண்டிருந்தான்.

என் கண்கள் என் கட்டுப்பாட்டை இழந்து கார்த்திகாவின் இளம் முதுகை வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. என் ஆணுறுப்பில்
என்னை அறியாமல் ஆனந்தம் ஏற்பட்டது. ஒரு கணம் நான் அவினாஷாக இருந்திருக்க கூடாதா என்ற ஏக்கம் வந்து மறைந்தது.

“...அவினாஷ் உனக்கு மம்மி புடிக்குமா டாடி புடிக்குமா...” என்று கார்த்திகா கேட்பது என் காதில் விழுந்தது.
“...எனக்கு மம்மியும் டாடியும் சேர்ந்து புடிக்கும்..” என்றான்.
”...யாரை ரொம்ப லவ் பண்றே...”
“...டாடி மம்மி ரெண்டு பேரையும் லவ் பண்றே...”
“...அவங்கள தவிர யாரையும் ரொம்ப லைக் பண்றே..”
“அவங்க யாரை லைக் பண்றாங்களோ அவங்களை லைக் பண்ணுவேன்...” என்றான் அவினாஷ்.
கார்த்திகாவின் முகத்தில் வருத்தம் தெரிந்தது. அதை பார்த்த அவினாஷ்..
“மம்மி டாடிக்கு அப்புறம் கார்த்திகா அக்காவை லைக் பண்றேன்...” என்றான் வெட்கத்துடன். கார்த்திகாவின் முகத்தில் மறுபடியும்
கட்டற்ற மகிழ்ச்சி குடி வந்தது. அவள் கண்ணம் பூரித்து சிவந்தது. அவன் முகத்தில் அழுத்தமாக முத்தங்களை பொழிந்தப்படி
“..ரியலி...” என்றாள்.
“...யெஸ்..”
“...காட் ப்ராமிஸ்...”
“...காட் ப்ராமிஸ்...”
“...டஸ் அவினாஷ் லவ் திஸ் கார்த்திகா அக்கா...” என்றாள் குதூகலத்துடன்.
“..யெஸ் ஐ லவ் திஸ் லவ்வபல் அக்கா..” என்றான் சிரித்துக் கொண்டே.
“...வை..?” என கேட்டாள். அவன் வயதுக்கு அவன் எப்படி அதற்கு பதில் சொல்லுவான். கொஞ்ச நேரம் யோசித்துவிட்டு.
”...பிகாஸ் ஐ லவ் அண்ட் லைக் யூ...” என்றான்.

“..ஐ ஆல்ஸோ லைக் அண்ட் லவ் யூ ஸோ மச்...” என்றப்படி அவனை இழுத்து, அவன் கால்களை தன் பின்னால் இடுப்பு பகுதியில்
போட்டு அவனை தன் பக்கம் திருப்பி தொடைமேல் உட்கார வைத்து கட்டிப் பிடித்தால். அவினாஷ் அவன் பிடியில் சிக்குண்டான்.
அவனின் மார்பு அவளின் பிஞ்சு முலைகளை கசக்க பிதுங்க வைக்க, பிதுங்கிய தடித்த இளம் முலைகளின் திசுக்கள் அவளின் மார்பின்
ஓரம் எனக்கு காட்சியளித்தன.

“அவினாஷ்...நீ மம்மி டாடியை எப்படி லவ் பண்றியோ அப்படி என்னை லவ் பண்ணனும்டா...” என்று கொஞ்சி கெஞ்சினாள்.
“..மம்மி டாடியை போலவா..?” என குழம்பி கேட்டான்.
“..ஆமாண்டா...அவங்களா போல என்னை லவ் பண்றியா..” என கேட்டப்படி அவனை இறுக்கினாள். கொஞ்ச நேரம் அவளை
உற்றுப் பார்த்தான்.
“...ம்ம்ம்ம்...ஓ.கே...” என்றான் புன்னகையித்தப்படி.
“...தேங்க்ஸ்...அவினாஷ்...” என்றாள் சிலிர்த்தப்படி.
“...டாடியும் மம்மியும் என்னை லவ் பண்ற மாதிரி நீயும் பண்ணுவியா...” என்று மெதுவாக கேட்டான்.
“..கண்டிப்பா அவினாஷ்...உனக்கு மம்மி மாதிரியும் இருப்பேன்..டாடி மாதிரியும் இருப்பேன்..அக்கா மாதிரியும் இருப்பேன்..
பெஸ் ஃபிரண்டு மாதிரியும் இருப்பேன்...இனிமே நாம ரெண்டு பேரும் சீக்ரெட் பெஸ்ட் ஃபிரண்ட்ஸ்..நாம பிரண்ட்ஸா இருக்கறதை
யார் கிட்டேயும் சொல்லக்கூடாது...” என அவனிடம் ஆசையாக சொன்னாள்.
”...ஓ.கே...அக்கா நாம பிரண்ட்ஸ்ஸா இருக்கறதை யார் கிட்டேயும் சொல்ல மாட்டேன்...” என சத்தியம் செய்தான்.
“அவினாஷ..ஐ...லவ் யூ..” என்றாள்.
“..அக்கா..ஐ லவ் யூ டூ..” என்றான் புரியாமல்.
“..இனிமே உனக்கு என்ன தேவைப்பட்டாலும்...என் கிட்டே தான் கேட்கனும்..” என்றாள் பாசத்துடன்.
“...ஓ.கே...” என்றான் சிரிப்புடன்.
“..நா என்ன சொன்னாலும் செய்யனும்...” என்றாள்
“...காட் பிராமிஸ்... நீ என்ன சொன்னாலும் செய்றேன் அக்கா...” என்றான்.
“...சிவா...” என அவனை பார்த்து கூப்பிட்டாள்.
நான் திடுக்கிட்டேன். அவினாஷை நானாக கற்பனை செய்கிறாள் என புரிந்தது. அவன் திரு திரு என முழித்தான்.
“..சிவா..” என மறுபடியும் கொஞ்சி அவனை கட்டிப்பிடித்தாள். இப்போது அவினாஷும் அவளை அதிகாரமாக கட்டிப்பிடித்து
அவளை அணைத்தான்.

அவர்கள் இருவரும் பேசிக்கொண்டதை பார்த்து எனக்கு ஆற்றாமையுடன் கண்களிள் நீர் கொட்டி அழுகை
வந்தது. நான் திறக்க கூடாத கதவை திறந்த விட்டதால் தான் இப்படி எல்லாம் நடப்பதாக எண்ணினேன். நெஞ்சு வெடிப்பதைப்
போல இருந்தது.

நான் நாதியற்றுப் போனவனாக உணர்ந்தேன்.

அவர்களிடம் நடந்த சம்பாஷனைகளில் கவிதாவிற்கும் அவினாஷிற்குமிடையே இருக்கும் ரகசியத்தை அவன் சொல்லவில்லை.
அதேப் போல இனிமேல் அவனுக்கும் கார்த்திகாவிற்குமிடையே இருக்கும்
ரகசியத்தை இந்த உலகத்திற்கே தெரிய வராது.
எனக்கும் தெரிய வராது. ஒரு வேளை கவிதாவிற்கு தெரிய வருமோ அல்லது தெரிந்திருக்குமோ என குழம்பினேன்.
அவினாஷை கார்த்திகாவின் பாசத்திலிருந்து காப்பாற்ற அவர்களின் பக்கம் காலடி எடுத்த வைத்த நொடியில்..

என் பின் பக்கத்தை ஒரு கை தடுத்தது. திடுக்கிட்டு திருப்பி பார்த்தால், ரஞ்சனி நின்றுக் கொண்டியிருந்தாள். கண்களால் வேண்டாம்
என்றாள். அவள் முகத்தில் சாந்தம் தெரிந்தது. இதை என்கிட்டே விட்டு விடு நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன் என்கிற பாவம் தெரிந்தது.
என்னை வா என்று கண்களால் அழைத்தாள்.

மெல்ல கண்கள் கலங்க அவள் பின்னால் சென்றேன். என்னை மாடி பெட்ரூமிற்கு அழைத்து சென்றாள். அங்கே சென்றவுடன்
என்னால் கட்டுபடுத்தமுடியவில்லை...ஓஓஓவென்று.. அழுதேன்...தேம்பி தேம்பி அழுதேன்...ரஞ்சனியை கட்டிப்பிடித்து....
“ப்ளீஸ்..அக்கா...என்னை காப்பாத்து..” என கெஞ்சினேன்.
“அக்கா...இருக்கேண்டா...” என்றாள்
“ப்ளீஸ்...அக்கா...” என்றேன்.
“அழகா இருக்குல...” என புன்னகையித்தாள்.
நான் திடுக்கிட்டு அவளை புரியாமல் பார்த்தேன்.
“..அவங்க ரெண்டு பேரும்...ஒன்னா பழகறது...நா கார்த்திகாவை இதுவரைக்கும் இவ்வளவு சந்தோஷமா இருந்து
பார்க்கல...” என்றாள் பெருமிதத்துடன்.
நான் கலங்கிய கண்களுடன் குழப்பத்துடன் அவளைப் பார்த்தேன்.
“உனக்கு ரஞ்சனின்னு ஒரு அக்காவை போல....அவினாஷீக்கு கார்த்திகான்னு ஒரு அக்கா இருக்கா...” என்றாள் பெருமிதமாக.
நான் அதன் அர்தத்தை புரிந்து உள்வாங்க முயன்றுக் கொண்டிருந்தேன். மெதுவாக திரும்பி அவள் முகத்தை பார்த்தேன்.

அக்கா என கூப்பிடுவதைப் போலிருந்தது என் முகம். அவர்கள் செய்வது தப்பு என சொல்வதைப் போலிருந்தது என் முகம்.
“சிவா...எனக்கு மூணு பொன்னுங்க...மொத ரண்டும் எங்க மாமனார் வீட்டுக்கே உறிச்சு வெச்ச மாதிரி பணத்திமிரில் வளர்ந்துட்டாங்க..
அப்படியே மேட்டிமைதனத்தோட நடந்துக்கறாங்க..அம்மாக்காரி ஆன நானோ சொல்லக்கூடாது..அன்பு பாசமெல்லாம் அவங்ககிட்ட
எதிர்ப்பார்க்க முடியாது...கார்த்திக்கா அப்படியில்ல நம்மள போல...மனுஷியா அன்பு பாசம் நேசம் உதவி குடும்பம் அப்படின்னு
என்னானு இயற்கையில அவளுக்கு தெரியும்...மனசு பூர அன்பால நிறைஞ்சவ.. அவினாஷை அக்கா ஸ்தானத்தில ஒரு
ஃபிர்ண்டா இருந்து நல்லா பாதுகாப்பா பார்த்துப்பா... ” என சொல்லிக் கொண்டு நிறுத்தி என் முகத்தை பார்த்தாள்.

என் முகம் கலவரத்தின் இருப்பிடமாக இருந்தது.
"இதுல ஒன்னு தப்பா இல்ல சிவா... கார்த்திகா மனசுல எனக்கு தெரிஞ்ச வரைக்கும் காம ஆசை எல்லாம் கிடையாது...
அவினாஷீம் அந்த மாதிரி கிடையாது... அவன் இன்னும் செக்ஸ் ஆசையை உணர பெரியவன் ஆகலே... அவங்க அவங்க உடல தொட்டு
பார்த்து பேசறதுல ஒரும் தப்பும் கிடையாது... இத சாதாரணமா எடுத்துகிட்டா பிரச்சனையில்லை..” என சொன்னாள்.
“....ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்...” என ஏதோ முனகினேன்.
“அவினாஷை பத்தி பயப்படாதே...அவ கார்த்திகா கிட்டே இருப்பது உன்கிட்டேயும் கவிதாகிட்டேயும் இருப்பத விட
ரொம்ப பாதுகாப்பானது...” என்றாள்.

அவளின் முகத்தை மட்டும் இதுவரை பார்த்து கொண்டிருந்த நான் இப்போது அவளின் முழு உடலை பார்த்து திடுக்கிட்டேன்...
அவள் ஜாக்கெட் பிரா பாவாடை அனைத்தையும் கழட்டி வேறும் சேலையை மட்டும் போர்த்தியிருந்தாள். அது அவளின் உடலில்
பிடிப்பில்லாமல் நிலைக்கொள்ளாமல் நழுவிக் கொண்டிருக்க, அவள் லாவகமாக தட்டு தடுமாறி நெளிந்து சேலையை
நழுவாமல் பிடித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

மெதுவாக அவளின் முகத்தை உற்று பார்த்தேன். அவளின் முகத்தில் கலவரம் படர்ந்திருப்பதையும் அதை அவள் கடினமாக மறைக்க
முயவதையும் கண்டேன். இவன் என்னை பற்றி என்ன நினைத்துவிடுவானோ என்ற பயம் இருந்தது. நான் நினைப்பதைப் போல்
இவனில்லாமல் அருவருக்கதக்கவள் என அவளை ச்சீயென தூக்கியெறிந்து துரத்திவிடுவானோ என்ற பயம் அவள் முகத்தில்
இருந்தது

எனக்கு பக்கென்றது...நான் திடுக்கிடுவதைப் பார்த்து ரசித்து ஒரு காம புன்னகையை வீசினாள். என் மனக் கண்முண்
கவிதா ஒரு முறை வந்து போக என் முகத்தில் ஒரு வித எதிர்ப்புதன்மை தெரிந்திருக்க வேண்டும். அவள் முகத்தில் ஒரு வித
பதற்றம் தெரிந்தது.

ஒரு பெண் தைரியமாக ஒரு ஆணிடம் அவளின் தாகத்தை வெட்கத்தை விட்டு தணிக்க கேட்கும்போது, அதை எச்சமென அவன்
மறுக்கும் போது அவளுக்கு ஏற்படும் கூனிக் குறுகி வைக்கும் அவமானம், ரஞ்சனிக்கு ஏற்பட்டது. அவள் கூச்சத்துடன் நெளிந்து
முகத்தில் சோகம் படர கண்களில் நீர் முட்ட அழ எத்தனித்தாள். அவள் உடலசைவு, அங்கேயே சாகத்துடிக்கிறாள் என காட்ட..

என் அடிஉடலில்லிருந்து பரிதாபம் பாசம் பொங்க அவளை அப்படியே பாய்ந்து கட்டிப்பிடித்தேன்...
“..அக்கா ப்ளீஸ்...நீங்க என்ன சொன்னாலும் கேட்கிறேன்...” என அவளிடம் மனதால் மண்டியிட்டு மன்னிப்பு கேட்டேன்.
என்னை கட்டிலுக்கு இழுத்து அமர வைத்தாள். அவள் முகத்தை என் முகத்திற்கு நேராக எடுத்து வந்தாள். அவள் முகம் அவள்
வயதை காட்டவில்லை. எலுமிச்ச நிறம் வெள்ளை நிறத்தில் மினுமினுத்தது. எல்லா ஆசையும் அது அளித்து என்னிடம் உள்வாங்கிக்
கொண்டிருந்தது.

கொஞ்சம் அசந்தால் என் நிரந்தரக் கனவுக் கன்னி கவிதாவையே மறக்க வைக்கும் முகம்.

”சிவா....இவ என்னடா இப்படி வேசியா திரியறாளேன்னு உனக்கு தோனும்... கல்யாணமாகி புருசன் இருக்கான்...மூணு பொண்ணுங்க
இருக்காங்க...நல்ல மதிப்பு மிக்க பணக்கார குடும்பத்துல மருமகளா இருக்கா.. இவ போய் இப்படி செக்ஸ் வெறி புடிச்சு அடங்காம
வெறி நாய் போல வெட்கமேயில்லாம என்னை போய் தாசியை போல கூப்பிடறாளே ன்னு...நீ நினைக்கலாம் சிவா...” என
உருகும் உடையும் குரலில் பேசினாள்.
”...ஐயோ..அப்படியெல்லாம் இல்ல... நா உங்கள் தப்பாவ எண்ணவே இல்ல...உன்ன என் அக்காவா நினைச்சேன்...
அவ்வளவுதான்...எனக்கு என் கவிதா தான் முக்கியம்..” என்றேன் பதறியப்படி.
“உண்மையா...இவ பச்சத் தேவடியான்னு உம் மனசு நினைக்கல..” என்றாள்.
“சத்தியமா இல்ல..உன்ன அக்கான்னு கூப்பிட்டு தோள் சாய்ந்து அழுது புலம்பி என் மனசெல்லாம் கொட்டனும்னு போலிருந்துச்சு...” என்றேன்
அவள் மவுனமாக என்னை பார்த்தால்..
“..என் மேல பாசம் வைக்கனும்னா ஏதோ ஒரு காரணம் இருக்குனு என் மனசு சொல்லிகிட்டிருந்துச்சு...உங்களை தப்பா நினைக்கல
..நீங்க என் அக்கா...” என ஆறுதலாக அவளின் வலது தோல் மேல் தலையை வைத்து சாய்ந்தேன்.

அவள் என் தலையை நீவியப்படி...
“..உன் மன ஆறுதலுக்கு ஒரு அக்கா தேவைப்படுது...இந்த அக்கா இருக்கா... ஆனா இந்த அக்கா மனசு ஓவென அழுது ஆறுதல்
தேட ஒரு தம்பி வேணும்னு நா ஆசைப்பட்டதுல தப்பா...” என்றாள் உருகியப்படி.
“..நான் இருக்கேன் உனக்கு அந்த மாதிரி தம்பியாக..” என அன்புடன் சொன்னேன்.

என்னை இழுத்து அணைத்தாள். அவளின் முலைகள் சூட்டை நான் உணர்ந்தேன். அவள் என் முகத்தை பார்த்து பாசத்துடன்...
“இங்கே பாரு சிவா...எங்க குடும்பத்துல கவிதா பொறந்தவுடன் தான் அதிகமா பணம் வர ஆரம்பிச்சுது...அவளை நாங்க எங்களுக்கு
கிடைத்த அதிர்ஷ்ட தேவதையாகவே நினைத்தோம்... நாங்க அதுக்கு அப்புறம் வாங்கன சொத்தையெல்லாம் அவ பெயரல வாங்கினோம்..
பணம் குவிஞ்சது...ஏனோ நீ கவிதா கட்டிகிட்டப்போ எங்க அதிர்ஷட எல்லாம் எடுத்துகிட்ட போற்றதா நினைச்சோம்..பணத்துக்காகதான்
கவிதா கட்டிகிட்டதா நினைச்சோம்...உங்க பிரண்ட்ஸெல்லாம் அத பத்தி டீல் பேசலாம் வாங்கன்னு கூப்பிட்டாங்க...அதான் கோவப்பட்டு
உன் கிட்ட அப்போ அப்படி நடந்துகிட்டேன்...” என என்னை பார்த்து மன்னிப்பு கேட்கும் தொனியில் என்னிடம் சொன்னாள்.

நான் அவள் சொன்னதை உன்னிப்பாக கேட்டிருந்தால், நான் இப்போதிருக்கும் நிலை வந்திருக்காது....விதி சதி செய்து விட்டது..

“நா...அதெல்லாம் மறந்துட்டேன்...” என அவளுக்கு சத்தியம் செய்யாத குறையாக சொன்னேன்.
“...சிவா..என் இடத்தில் நீங்க இருந்திருந்தா அன்னிக்கு என்ன செஞ்சியிருப்பீங்க..” என்றாள்.
“நா...உங்களை விட மூர்க்கமா நடந்திருப்பேன்...கொன்னே போட்டிருப்பேன்..” என்றேன்.
“..தேங்க்ஸ்...சிவா...” என்றாள்.
;,,,எதுக்கு என் கிட்டே எல்லாம் தேங்க்ஸ்...நீங்க பெரியவங்க...” என்றேன்.

சற்று ஆசுவாசப்படுத்திவிட்டு தொடர்ந்தாள்..
“..கவிதா போனப்புறம்..நாங்க செஞ்ச பிசினஸ் அதுவும் என் வீட்டுக்காரர் செய்த பிசினஸில் பயங்கர அடி..லாஸ்...ரொம்ப
கடனாயிடுச்சி அத கட்ட மீட்ட்ர் வட்டி கந்து வட்டின்னு வாங்கி கட்ட முடியாம மானமே போகிற நிலைமையாச்சு...இருக்கற
சொத்தையெல்லாம் அடமானம் வெச்சாச்சு...கடன் மேலும் கடன்...கவிதா பெயரிலிருக்கும் சொத்தையெல்லாம் வித்தாதான்
கடனை அடைக்க முடியும் புதுசா பிசினஸ் ஆரம்பிக்க முடியுங்கிற நிலமை...கவிதா எந்த மனநிலமையில இருக்காங்கறது
எனக்கு தெரியல்...ஆனா கேட்டவுடன் வந்து சொல்ற எடத்தில் ஒரு வார்த்தையும் கேட்காம கையெழுத்து போட்டுட்டு
போனா...போதாதைக்கு நீ அவ பெயரல வாங்கியிருக்க சொத்து பத்திரத்தையும் அடமானம் வைக்க கொடுத்தா...
அந்த காச வெச்சுதான் நாங்க கடன் அடிச்சி மறுபடியும் பிசினஸ் பண்ணி இப்போ பணக்காரன் நிலமையிலிருக்கோம்..”
என நிறுத்தினாள்.

நான் அதுவரை நானயறியாதா விஷயத்தை அறிந்து அதை ஆசைப்போட்டுக் கொண்டு மவுனமாக இருந்தேன்.

ரஞ்சனி தொடர்ந்தாள்...
“..இத கவிதா உன்கிட்ட சொல்ல வேனாம்னு சொல்லிட்டா... அப்போதான் தெரிஞ்சுது பணத்துக்காக நீயும் இல்ல கவிதாவும் இல்ல..
பாசம் அன்புக்காக வாழறவங்கன்னு... எங்க குடும்பத்தையும் அதுவும் என் புருஷனையும் என்னையும் பசங்களையும் மான உயிரையும்
காப்பாத்தியது நீயும் கவிதாவும் தான்...நா உங்களுக்கு ஜென்ம ஜென்மாம கடமைப் பட்டிருக்கேன்... நான் விரும்பற பாசமும்
அன்பும் உங்ககிட்டேயும் கவிதா கிட்டேயும் இருக்கு... நான் வேறல்ல நீங்களும் வேறல்ல...” என்றாள்.
நான் சற்று மவுனம் காத்து என்ன பேச வேண்டும்மென தெரியாமல்..
“கஷ்டப்படுறவங்களுக்கு உதவி செய்யறதல ஒரு தப்பில்ல..” என ஏதோ சொல்லி வைத்தேன்.

அவள் என்னை பாச புன்னையுடன் பார்த்தாள்..
“...சிவா உனக்கு என்ன கைமாறு செய்தாலும் அது பத்தாது... அந்த மாதிரி உதவி செஞ்சி இருக்கீங்க... என் மேல கோவம் இருக்கறது
வாஸ்தவம் தான்..அது உன் அடி மனசுல புகைஞ்சிட்டிருக்கு..அந்த தீயை அனைக்கும்னா என்னை அடைஞ்சி..அத மூலம்
என்னை பழி வாங்கனும் நீங்க நினைச்சதுல தப்பே இல்ல சிவா... நீங்க செஞ்ச உதவிக்கு என்னையே உன்னை கைமாறா கொடுத்தாலும்
பத்தாது... என்னை எடுத்துக்குங்க சிவா..” என பாச கிறக்கதுடன் சொல்ல அவள் பிடி சேலையிலிருந்து விலக சேலை நழுவ
ஆரம்பித்தது.

நான் பதறியடித்து கொஞ்ச விலகி..
”....ஐயோ...நா அப்படியெல்லாம் நினைக்கல அக்கா...உங்கள பழிவாங்கனும் நினைச்சது உண்மைதான்...ஆனா உங்க முகத்த பார்த்தவுடன்
அந்த எண்னமெல்லாம் ஓடி போச்சு..இப்ப நீங்க எனக்கு அக்கா...” என கெஞ்சி என் மனது தூயது என காட்ட முயன்றேன்.
எல்லாம் அனுபவங்களும் பார்த்தவளாயிற்றே ரஞ்சனி விடுவாளா...
“..சிவா...இங்கே பாரு..நீ என்னை அடிமனசுல இருந்து விரும்பனும்..நா உனக்கு அக்காவா நீ எனக்கு தம்பியா இருக்கனும்..அதுல எந்த
வித குறுக்கீடும் வரக்கூடாது...இப்ப என் மேல கோவத்தை வெச்சுகிட்டு அது அடக்கி வெச்சுகிட்டா..நீ எனக்கு தம்பியாக முடியாது
நா உனக்கு அக்காவாக முடியாது...நீ வந்து என்னை ஆசைதீர எடுத்துகிட்டு நீ நினைக்கிற மாதிரி என்னை எப்படி வேணா
அனுபவச்சிகிட்டாதான் நாம ரெண்டு பேரும் ஒருத்தர் ஒருத்தர் மேல பாசம் வைக்க முடியும்...” என கெஞ்சி கட்டளையிட்டாள்.
அவள் பேச பேச இன்னும் பதற்றமடைந்தேன். நானும் கவிதாவும் எங்களின் ரகசிய அந்தரங்களை பறிமாறும் படுக்கையில்
என்னை எடுத்துக்கொள் என கேட்கும் ரஞ்சனியை பார்த்து பயந்து நடுங்கினேன்.
“அப்படியெல்லாம்.... நா ஆசைப்படல எனக்கு ஆசையில்ல..” என்றேன் பதற்றமாக.
கொள்ளென்று சிரித்தாள்...
“..பொம்பளைங்க ஆம்பளைங்க மூஞ்சியை ஒரு செகண்ட் பார்த்தால போதும்.. அவன் எதற்கு ஆசைப்படறான்னு தெரிஞ்சிடும்..” என்றாள்.
“அப்போ ஆசைப்பட்டது வாஸ்தவம்தான்...இப்ப சத்தியமா இல்ல..” என்றேன் வேகமாக.
“என் முகத்தை பார்த்து சொல்லு..” என என் முகத்தை நிமிர்த்தினாள்.
நான் அவள் முகத்தை நேருக்கு நேர் பார்க்க முடியாமல் கண்களை மூடினேன்.
“சிவா கண்ணை தொறந்து பாரு..” என சற்று கடுமையாக சொன்னாள்.

‘ப்ளீஸ் அக்கா...என்னால கவிதாவிற்கு எந்த துரோகமும் பண்ண முடியாது..அக்கா.. ப்ளீஸ் அக்கா..ப்ளீஸ்.. உங்ம முகத்த
பார்த்த கவிதா வந்து வந்து போறா...” என்று கெஞ்சினேன் கண்களை மூடியப்படி.
”சிவா...நாம பண்றது கவிதாவுக்கு துரோகம் கிடையாது... ஒரு அக்கா தம்பி என்கற உறவை நிலைநாட்ட போறோம்..ஒரு உறவை
புதிப்பிக்க வேறு ஒரு உறவில் அட்ஜஸ்ட் செய்யனும்....இத நாம எப்பவும் செய்யறதில்ல... அது உன் விருப்பம்..இப்ப உனக்கு அக்கான்னு
ஒருத்தி வேணும்னா கவிதாவை கொஞ்ச நேரம் ஓரங்கட்டிகிட்டு என்னை முழுசா எடுத்துக்கனும்..” என்றாள் ஆறுதலாக.
”ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்...கவிதா இருக்கா அக்கா...அவளுக்கு துரோகம் செய்ய விரும்பல..அவளுக்கு தெரிஞ்சா..நா
அவ்வளவுதான்...ப்ளீஸ் கவிதாதான் என் மனசுல இருக்கா..அக்கா..ப்ளீஸ்..” என என் மனம் அரற்றுவது என் வாய் வழியே
வந்தது.
“நாம கவிதாவுக்கு தெரிஞ்சா பண்ண போறோம்...எனக்கு என் மேல கோவமில்லாத சிவா வேணும்..அதக்கு நா உனக்கு
முழுசா தரனும்.. வேணும்...இத செய்யறதுல ஒரு தப்பும் கிடையாது... கவிதாவை கொஞ்ச நேரத்திற்கு தள்ளி வெச்சுகிட்டு என் கிட்டே
வாடா...அக்கா பாசத்துடன் கூப்பிடறேன்..உன் கோவத்தையெல்லாம் தணிச்சுகிட்டு எனக்கு பாசமுள்ள் தம்பியா மாறுடா...” என
சற்று உறுதியுடன் கூறினாள்.

இப்போது என் அடிமனதில் ஒரு ஆசை பொறி தானாகவே வெடித்துச் சிதறியது. ரஞ்சினியை அனுபவிக்கும் பொறி.
ஆனாலும் கவிதாவிற்கு தப்பு செய்யப் போகிறோம் துரோகம் செய்யப் போகிறோம் என்ற பயம் என்னை முழுக்க கவ்விக்
கொண்டது.
“ப்ளீஸ்..அக்கா...இது வேணாம் அக்கா...நாம செய்யறது தப்புன்னு தோணறது.. கவிதா வேறே இருக்கா...” என அவளிடம் கெஞ்சினேன்.
“என்னடா...சிவா இவ்வளவு மக்கா இருக்க...சின்ன பையனாட்டம் அடம்புடிச்சிகிட்டு..” என்றாள் சிரித்தப்படி சலிப்புடன்.
நான் கண் மூடி தலையை தாழ்த்திக் கொண்டேன்.

அவள் என்னை கடுமையாக உலுக்கினாள்...
“..இங்க பாரு சிவா...நமக்கு ரொம்ப நேரம் டைம் இல்ல, கவிதாவும் வந்துடுவா ...அவினாஷீம் கார்த்திகாவும் வந்துடுவாங்க.. செய்ய
வேண்டியதை சீக்கிரம் செய்யனும்..கொஞ்ச நேரம்தான் நீ என்னை எப்படியெல்லாம் அனுபவிக்கனம்னு நினைக்கிறியோ
அப்படியெல்லாம் அனுபவிச்சிடு..மத்ததையெல்லாம் அப்புறம் பாத்துக்கலாம்.. பொறுமையை சோதிக்காதேடா சிவா..” என்றாள்.
நான் அவளிடமிருந்து கொஞ்சம் விலகினேன்.
“இங்க பாரு... நீ செய்யலேன்னா நான் உனக்கு செஞ்சிடுவேன்.. நீ ஒத்துழைக்கலேனா...கவிதாவுக்கு ஃபோன் பண்ணி நீ என்னிடம்
மோசமாக நடக்க முயற்சிக்கிறதா சொல்லிடுவேன்... அப்படி செஞ்சா அது இத விட மோசமாயிடும்...அப்படியே நா ஓட்டு துணியில்லாம
வீட்டை விட்டு வெளியே ஓடிடுவேன்...” என என்னை கடுமையாக மிரட்ட...

...நான் பதறியடித்துக் கொண்டு எழுந்து நின்றேன்...
“ப்ளீஸ்...கஎவிதாவிற்கு மட்டும் சொல்லிடாதீங்க...அவளுக்கு தெரிஞ்சா அவ்வளவுதான்...எனக்கு எல்லாமே இல்லாமல் போய்டும்..
ப்ளீஸ்.. அக்கா என்னை ஏன் இப்படி இம்சை படுத்துறீங்க..” என பரிதாபமாக கெஞ்சினேன்.
அவளும் நின்றாள். மார்பில் மீது போட்டிருந்த சேலை நழுவி அவளின் முலைகளையின் மேல் பாகத்தை காட்டி என்
உணர்வை சீண்டியப்படி எப்போதும் வேண்டுமானாலும் கீழே விழுந்து விடுவேன் என சொல்லிக் கொண்டிருந்தது.
என் இதயத்துடிப்பு அவளுக்கு கேட்டிருக்க வேண்டும். அவளின் இதயத்துடிப்பு எனக்கு கேட்டது.
“...ஒன்னும் ஆகாது...கவிதா இல்லேன்னா இந்த அக்கா இருக்காடா...எல்லா வகையிலும் உன்ன பார்த்துப்பேன்...” என கொள்ளென்று என
சிரித்தாள். அந்த சிரிப்பலையில் சேலை சற்று நழுவி அவளின் மார்பின் சில பகதிகளின் வனப்பை எனக்கு காட்டியது.
என்னையறியாமல் என் உடலில் சிலிரிப்பு ஏற்பட்டது.

கவிதா என் மனக் கண் முன்னால் வந்தாள். நான் தடுமாறினேன். என் மனம் உடல் உணர்வு அனைத்தையும் அடக்க முயன்று
கொண்டிருந்தேன்..என் வாய்...
“..ப்ளீஸ்...அக்கா...ப்ளீஸ்...கவிதா...அக்கா...கவிதா...ப்ளீஸ் என்னை விட்று அக்கா...” என முனுகிக் கொண்டிருந்தது.
“..சிவா என் கண்ணை பார்த்து சொல்லு என் மேல ஆசையில்லையா...” என்றாள்.
நான் கண்களின் இமைகள் வலிக்க இறுக மூடிக் கொண்டேன்
“....இந்த அக்கா நீ ஆசைப்பட்ட மாதிரி நடந்திக்குவேண்டா...” என்றாள் தேக்கிய ஆசையை வெளிக்காட்டி.
நான் மவுனமாக இருந்தேன். கடவுளையும் கவிதாவையும் என் துணைக்கு அழைத்தேன். உடல் கூசியது நடுங்கியது. கண்களை
மூடிக் கொண்டு என் உலகத்தை இருட்டாக்கினேன்.

ரஞ்சனி மெதுவாக நான் போட்டிருந்த நைட் பேண்டை ஜட்டியுடன் கீழே இழுத்தாள். என் ஆணுறுப்பு அளவிட முடியாத
அளவுக்கு பயந்து சிறுத்து ஓடுங்கியிருந்தது. வெளிக் காற்று சில்லென்று அதில் பட்டது. மேலும் பயத்தினால் ஒடுங்கி
அடிவயிற்றினுள்ளே செல்ல முயன்றது.

[kadhalan kadhali]

திடீரென்று சூடான காற்று அதில் பட...என் உடலில் மின்சாரம் பாயவதைப் போல திடுக்கிட்டு கண்கலை திறந்து கீழே பார்க்க..
சேலை அவிழ்ந்து நிர்வாணமாக ரஞ்ச்னி கீழே குணிந்து என் உறுப்பின் மீது மூச்சு விட்டுக் கொண்டிருந்தாள்..
நான் வெட்கம் தின்ன கூச்சத்துடன் “...அக்காஆஆஆஆஆஆ...” என அலறினேன்.
அவள் குறும்பாக தலையை தூக்கி என் முகத்தை பார்த்தப்படி...தன் கட்டை விரலாலும் ஆள்காட்டி விரலாலும் என் சிறுத்து
துவண்டு போன ஆணுறுப்பை நுனியைப் பற்றி விளையாட்டு காட்டும் விதமாக ஆட்டினாள். அவள் முகத்தில்
பாசத்துடன் கலந்த கேலி செய்யும் பாவம் தெரிந்தது...
“என்னடா..சிவா...உன் சுன்னி இப்படி சுருங்கி போச்சு...” என அனைத்தும் பற்கள் தெரியுமாறு வாயை அகலமாக வைத்து
சிரித்தாள்.

அந்த வார்த்தையை கேட்டவுடன் என் உடலில் ஓவ்வொரு செல்லும் அதிசயித்து ஆடிப்போனேன். ரஞ்சனியிடம் இந்த
மாதிரி சொற்களை நான் எதிர்ப்பார்க்கவில்லை..மேலும் இந்த வகை வார்த்தைகளை கேட்க மனம் ஆசைப்பட்டது.
அவளை பார்த்து கூச்சம் ஏற்பட்டது. மெல்ல வாயினால் என் உறுப்பின் மீது காற்றை ஊதினாள். என் மனம் கண் முன்னே கவிதா
மீண்டும் தோன்றினாள்.
“..ப்ளீஸ்...என்னை விட்டுடு..அக்கா...கவிதா என் மனசுல வந்துகிட்டே இருக்கா...ப்ளீஸ்...” என கூச்சத்துடன் கண்ணை மூடிக்
கொண்டேன்.

ஆனல் என் ஆழ் உடலில் காமம் பிரளயம் ஏற்பட முதற்கட்ட உருட்டல் சத்தம் எனக்கு கேட்டது. கட்டுப்படுத்த முடியாமல்
கட்டுப்படுத்தினேன். அவள் விலகுவதை நான் உணர்ந்தேன். சற்று நேரம் அமைதியாக இருந்தது. அப்பாடா என மனம்
நிம்மதியடைந்து கண்ணை திறந்து பார்த்தால்....

ரஞ்சனி படுக்கையறையொட்டிய பால்கனியில் பால்கனியில் நிர்வாணமாக நின்று என்னை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்..
என் இதயம் திடுக்கென ஒரு முறை அடித்து அப்படியே நின்றுப் போனது. கால்கள் நடுங்கி பலவீனமாகி தடுமாறிக் கொண்டிருந்தது.
ரஞ்சனியின் பெரிய முலைகள் சீராக தொங்கிக் கொண்டிருந்தன, காம்பும் அதன் அடிவார வட்டமும் இளஞ்சிவப்புடன்
மின்னிக்கொண்டிருந்தன. காமத்தை தூண்டுவதற்காகவே இடுப்பில் மெல்லிய மடிப்புகள் குடிக் கொண்டிருந்தன.
இளம் மெல்லிய தொப்பை ஆரம்பிக்கும் பகுதியில் தொப்புள் ஆழமாக பதிந்திருந்தது. தொடையிடை முழுக்க கரும்
மயிர் காடுகள். தொடைகள் பளிங்குப் போலிருந்தன.

அவளின் நாற்பதைந்து வயதொட்டிய உடலில் அதற்குண்டான மினுமினுப்பு, மெல்லிய வெடிப்புகள், அனுபவ தழும்புகள்,
குழந்தை பெற்றெடுத்தற்கான அறிக்குறிகள் ஆகியவைகள் தென்பட்டன.

அவளின் உடல் ஆயிரங்காலம் பெண் சிற்பம் ஒன்று எப்படி நாட்கள் செல்ல செல்ல மெருகு ஏறியிருக்குமோ அப்படி மெருகுடன்
இருந்தது அவள் உடல் என்னை பல நொடிகள் சொக்கவைத்து செயலிழக்க வைத்தன. என்னை ருசித்து புசிக்க வா வா வா என
என்னை காந்தம் போல இழுத்துக் கொண்டிந்தது.

சுய நினைவு வந்தவுடன்...ஐயோ...என என் மனம் பதறியது..அவள் என் வீட்டின் பால்கனியில் நின்றுக் கொண்டு தன் நிர்வாணத்தை
வெளி உலகத்திற்கு காட்சி தந்துக் கொண்டியிருக்கிறாள். இவளை தெருவி செல்பவர்கள் அக்கம்பக்கம் இருப்பவர்கள்
பார்த்திருப்பார்களோ என அஞ்சி பதறி நடுங்கி சட்டென்று ஓடிச் சென்று அவளின் நிர்வாணத்தை மூட கட்டியணைத்து...
அறைக்குள் இழுத்து அவளுடன் படுக்கையில் சாய்ந்தேன்..

பிறகு...அங்கே எனக்கும் அவளுக்கும் மாபெரும் போர் நடந்தது...அவரவரின் நிலைகளை காக்க மூர்க்கமாக மோதிக்கொண்டோம்..
இறுதியில் அவள் தான் வெற்றிப் பெற்றாள்...ஆனாலும் “டெக்னிக்கல்” ஆக நான் தான் வெற்றிப் பெற்றேன் என ஆறுதல அடைந்தேன்...

பசு மோதியது மட்டுமில்லாமல் கன்றும் வந்து மோதியது...

[kadhalan kadhali]

முன்கதைச் சுருக்கம்..

ஓரு ஆணின் முடிவுகள் எப்படி அவனின் பாசமிகுந்த கட்டுக்கோப்பான மகிழ்ச்சியான குடும்பத்தை
சீர்குலைத்து சின்னாபின்னாமாக்குகிறது, என்பதுதான் கதை. அப்படி ரணகளமான தன் குடும்பத்தை
மணைவியை அவனால் மீட்டெடுக்க முடியுமா, என்று அந்த ஆண்மகன் ஆற்றாமையால் சொல்லும் கதைதான்
இது.

பணக்கார பெண்ணான கவிதாவும் சிவாவும் காதலித்து திருமணம் செய்கிறார்கள். காதலில் ஏற்பட்ட பிரச்சனையால்
கவிதாவின் அண்ணி ரஞ்சிதா சிவாவிடம் மூர்க்கமாக நடந்துக் கொள்கிறாள். அது சிவா மனதில் அவள் மீது தீராத கோவத்தையும்
குரோதத்தையும் ஏற்படுத்துகிறது.

இந்த சூழ்நிலையில் சிவாவும் கவிதாவும் கடினமாக உழைத்து வாழ்கையில் முன்னேறுகின்றனர்.
இருவரும் ஓர்யிர் ஈருடலாக அன்பாக வாழ்கின்றனர். மருத்துவ சிக்கல்களை கடந்து
அவர்களுக்கு அவினாஷ் என்ற ஆண்பிள்ளையும், ஆறு மாதமான அபிநயாவும் பிறந்தார்கள்.

சிவா எல்லோரும் விரும்பும் குழந்தைத்தனமான முகமுடையவன். நல்ல மனது.
கவிதா வடித்தெடுத்த சிலை போன்ற அழகு தேவதை. அவளின் முலைகள் ஒரு தனி அதிசயம்.
பெருத்து கல் போன்று திடமாக பாலை அமுதசுரபி போல கக்கி கொண்டிருக்கும் ஒரு அட்சய பாத்திரம்.
மேலும் சிவாவை கட்டுப்படுத்தும் ஆளுமை கொண்டவள். சிவாவின் ஓவ்வொரு அசைவையும் எண்ண
ஓட்டத்தையும் தெரிந்திருந்தாள்.

கவிதாவின் வீட்டாரும், சிவாவை ஏற்றுக் கொண்டுவிட்டார்கள். சிவாவின் குடும்பம் இப்போது
அன்பும் மகிழ்ச்சியும் பொங்கும் இனிய குடும்பமாக இருந்தது.

சிவாவும் பெரும் பணக்காரனான மதனும் நெருங்கிய உயிர் நண்பர்கள். சிவாவின் வாழ்கையின்
முன்னேற்றத்திற்கு உதவியவன் மதன். மதன் திருமணமாகாத ஒரு காதல் மன்னன். அவனின் லீலகளை
அறிந்த சிவாவின் மனதில் ஒரு காம ஆசை வளர்கிறது.

சிவாவும் கவிதாவும் ஒரு சராசரி கணவன் மணைவியாகத்தான் உடலுறுவு கொள்கிறார்கள். சிவா
தனக்கு மதன் சொன்ன வித்தியாசமான
உறவு கவிதாவிடம் கிடைக்குமா என்று முயன்று பார்க்கிறான். ஆனால் கவிதாவோ அவளின் உறுப்புகளை
சரியாக தொட அனுமதிப்பதில்லை. உடலுறுவின் செய்கைகளை ஒரு எல்லைக் கோட்டுக்குள்
வைத்திருந்தாள். இதனால் சிவாவின் மனம் வேறு பெண்களிடம் செல்ல எத்தனிக்கிறது.

இந்த நிலையில் மாமனார் வீட்டில் பிறந்தநாள் விழா வருகிறது. அதில் கவிதாவின் அண்ணி ரஞ்சனியை
சீண்டி பல மன உணர்ச்சிகளுக்கிடையே தன் வசம் படுத்துகிறான். அவனுக்கு அதிர்ச்சியெற்படுத்தும்
வகையில் ரஞ்சனியின் கடைசி மகளான
கார்த்திகாவும் சிவாவின் மேல் ஒரு கட்டற்ற விருப்பம்
வந்துவிடுகிறது. காம பேய் சிவாவை
பிடித்துக் கொண்டு பித்து நிலைக்கு அவனை எடுத்துச் சென்றது. கவிதா வேறு ஒருவருடன் உடலுறுவு
கொள்ளும் சிந்தனையும் அவன் மனதில் ஓடியது.

சிவாவின் ஓவ்வொரு செய்கை அறிந்துக் கொண்ட கவிதா, சிவாவை மொட்டை மாடிக்கு கூட்டிக்
கொண்டுப் போய், அடிகளாலும் உணர்ச்சிபூர்வமான் அன்பான காம செய்கையாலும். அவனை எதார்த்த
நிலைக்கு கொண்டு வந்து எச்சரித்தாள்.

அப்போது, தங்கள் வாழ்கையில் ஒளிவு மறைவேயில்லை என்ற நம்பிய சிவா, கவிதாவுக்கும் அவினாஷுக்கும்
இனம் புரியாத ஒரு உறவு இருப்பதை பார்க்கிறான். கவிதாவிடம் பால் குடிப்பதையும் உடல்களோடு அன்பாக குழந்தைத்தனமாக
விளையாடுவதையும் பார்க்கிறான். அவினாஷை வைத்து அவனை பயம் காட்டுவதாக எண்ணினான்.

இந்நிலையில் கார்த்திகாவு சிவாவும் அவர்களை மீறி நெருக்கமாக இருப்பதை கவிதா பார்த்துவிட,
பிறந்த நாள் விழா முடிந்து வீட்டிற்கு சென்றபின் சிவாவிற்கு மீண்டும் உணர்ச்சிபூர்வமான தண்டனையை
கவிதா அளிக்கிறாள். அவினாஷை வைத்து தன்னை மிரட்டுவதாக எண்ணிகிறான். இருவரும் தங்களின் நிர்வாணத்தை பற்றிய பிரக்ஞையேயில்லாமல் இருப்பதை பார்த்து குழப்பமடைகிறான்.

அன்றிரவு கவிதாவுடன் மூர்க்கமாக உடலுறுவு கொண்டு தோற்றுப் போய் அவளிடம் மீண்டும் தன்
மனம் உடல் உயிரை செலுத்தி சரணடைகிறான். அவளை தவிர வேறு எந்த சிந்தனையும் தனக்கு
கிடையாது என்று முடிவு செய்ய அவன் சரணாகதி நிலையை அடைகிறான்.

உடலுறுவின் போது சிவாவின் விருப்படி கூடிய விரைவில் கண்டிப்பாக நடக்கும் ஆனால் இப்போது
சொல்ல முடியாத மற்றும் சிவாவினால் தாங்க முடியாத காரணத்திற்காக தான் அப்படி நடந்துக் கொள்ள் முடியவில்லை
என கவிதா கூறியதை சிவாவின் முளைக்குள் செல்லவில்லை. அவ்வாறு சென்றிருந்தால் பாதை மாறாமல் போயிருக்க
வாய்ப்பாவது இருந்திருக்கும்.

காலையில் கவிதாவும் அவினாஷ் குளியலறையில் நடந்து கொண்ட விதத்தை பார்த்து மேலும்
குழம்புகிறான். அவர்களின் உறவு இந்த உலக நியதிக்கு அற்பாட்ட இனம் புரியாத வேறு ஒரு தளத்தில்
இருப்பதாக எண்ணினான்.

தன் வாழ்கை இனிமேல் தடம் புரளாது என் நினைத்திருந்த நேரத்தில். காலையில் கவிதா வகுப்புக்கு
சென்றிருந்த சமயத்தில், ரஞ்சனியும் கார்த்திகாவும் வருகிறார்கள். அப்போது அவினாஷும் கார்த்திகாவும் பழகி இருந்த
நிலையை கண்டு சிவா பயம் கொண்டு கலக்கமடைகிறான்.

தன்னால்தான் சிவாவின் அம்மா மரணமடைந்தாள், என்ற் குற்றணர்வுக்கு உள்ளான ரஞ்சனி, அதை சரிக்கட்ட
தன்னை சிவாவுக்கு தாரைவார்த்து அவனுக்கு அக்காவாக முயல்கிறாள். சிவாவுக்கும் ரஞ்சனியியை
காமத்தால் ஆட்கொள்ள் ஆசைத்தான். ஆனால் சிவா மனதில்
கவிதா வந்து அவனை தடுக்கிறாள்.

அங்கே சிவாவுக்கும் ரஞ்சனிக்கும் ஒரு காம போராட்டமே நடக்கிறது. இருவரும் அவரவர் துணைகளை
மனதிலிருந்து விலக்கி காம வேட்கையால் ஒன்று சேர் முயல்கிறார்கள்.

சிவா மனதிலிருக்கும் கவிதாவின் பயத்தை போக்க.. ரஞ்சனி தன் ஆயக்கலைகளை அனைத்தையும் திரட்டி
பேயோட்ட முயன்று கொண்டிருக்கிறாள்............

[kadhalan kadhali]

எங்கள் இருவரின் மனதிலும் அவரவரின் வாழ்கை துணையை ஏமாற்றுகிறோம் துரோகம் செய்கிறோம் என்ற
துக்கம் இருப்பதை உணர்ந்தோம். என் மனது நினைத்து...’துக்கம் அவள் புண்டையை அடைக்குது, அதே துக்கம் என்
பூலையும் அடைக்குது..’.

அந்த துக்கம் எங்கள் மனதில் பேயாய் ஓட்டிக்கொண்டு எங்களை முழுமையாக செயல்பட விடாமல் செய்வதை
நாங்கள் உணர்ந்திருந்தோம். அந்த பேயை எனக்கு ஓட்டத் தெரியவில்லை ஆனால் அனுபசாலியான
ரஞ்சனிக்கு ஓட்டத் தெரிந்திருந்தது
அதைத்தான் வாய்விட்டு சொன்னாள்...
எனக்கு ஏனோ அவள் மீது அப்போது கட்டுகடங்காத காம வெறி ஏற்பட்டது.

நான் மல்லாக்க படுத்திருக்க அவள் தன் கால்களை என் இருப்பக்கம் வைத்து, தொடைகளும்,
அவளின் பெண்ணுறுப்பும் என் மார்பின் மீது படுமாறு உட்கார்ந்திருந்தாள். அதன் பிசுபிசுப்பு
என் மார்பில் பரவத் தொடங்கியது.

அவள் முகத்தை பார்த்தேன். சமூகத்திற்கு காட்டிக் கொண்டிருந்த அவளின் முதத் தோற்றம் மாறி
அதன் இன்னோரு பரிணாமத்தை காட்டிக் கொண்டிருந்தது. அனைத்தையும் உடைத்தெரிந்து அவளின்
உடலின் காம அடிநாதத்தை காட்டிக் கொண்டிருந்தது.

”சிவா...கண்ணை மூடி...நல்லா மூச்ச இழுத்து வைத்து மெதுவாக வெளியே விட்டப்படி...பாடியை ரிலாக்ஸ்
பண்ணுடா...” என கட்டளையிட்டாள்.
நானும் அப்படியே செய்தேன். என் உடல் மெலிதாவதாக உணர்ந்தேன். மூச்சை இழுத்து விட இழுத்து விட என்
மனது உண்மைகளை பேசத் தயாரானது.
“இப்போ உ ன் மனசுல என்ன தோணது.. என்ன தோணுதோ அத அப்படியே சொல்லனும்டா என்
செல்லம்.” என்றாள்.

“உன்னை ஓக்கனும்னு தோணது...” என் ஆழ் மன வக்கிரம் வாய் வழியே வெளி வந்தது.
“ அப்போ... இந்த அக்காவை ஓக்க வேண்டியதுதானே...” அவள் அப்படி பேசியது என்னை ஒரு நொடி திடுக்கிட செய்தது.
ரஞ்சனியா இப்படி பேசியது என மனம் எண்ணியது. அவள் அப்படி பேசியதற்கு நீ
தான் காரணம் என
என் நல்ல மனம் என்னை குற்றம் சாட்டிக் கொண்டிருந்தது. ஆனால் கெட்ட வார்த்தைகளின் விளையாட்டு
அங்கே ஆரம்பித்து அசிங்கப்படுத்தி கொண்டிருந்தது.

“ என் பாசக்கார மனைவி கவிதா வந்து மிரட்டுறாளே...”. என்றேன்.
“ஆசை இருக்கு ஆனா கவிதா மனசுல இருக்காயில்லே...” என்றாள்.
“ஆமாடி..ச்ச்சே...சாரி அக்கா...” என்றேன் கொஞ்சம் பதற்றமாக.
”டேய்...சிவா உன் அக்கா இப்போ உன் முன்னாடி ஒரு பச்ச தேவிடியாவ நிக்கறேண்டா...நீ என்னை டி
போட்டு கூப்பிடலாம்..” என சிணுங்கியப்படி கொஞ்சியப்படி..
”..என்னை எப்படி வேணாம் கூப்பிடலாம்..கெட்ட வார்த்தையில திட்டலாம். ..என்னை இந்த தேவிடியா முண்டையை
என்ன வேணா பண்ணலாம்...சிவா...” என்று கிறக்கமாக என் காதில் கிசுகிசுக்க என் உடம்பின் இரத்தம்
கொதிநிலையை எட்டியது.

“சரிடா குட்டி...” என்று அவள் கணவன் அவளை கூப்பிடுவதைப் போல கூப்பிட்டேன்.
அதை கேட்டவுடன் அவள் உடல் அதிர்வதை உணர்ந்தேன். அவளை உசுப்பேத்தவிதமாக மேலும்...
“குட்டி...குட்டி...குட்டி...என் செல்ல தேவடியா குட்டி...” என்று அவளின் உணர்ச்சிகளை சீண்டி விளையாடினேன்.
அவள் சில வினாடிகள் சிலைப் போலானாள். கண்களில் ஓரத்தில் நீர் கோர்த்தத்தை பார்த்தேன்.

ஐயோ..என என் மனம் பதறி பச்சதாபம் ஏற்பட்டது..
“சாரி...அக்கா...காம உணர்ச்சியில் தெரியாமல் சொல்லிட்டேன்...சாரி அக்கா..” என பதறினேன்.
“ என் மேல அவ்வளவு ஆசை வெச்சுயிருக்கே...அப்போ ஏண்டா உன் சுன்னி எழுந்தியிருக்க மாட்டேங்குது...” என்றாள்
சகஜநிலைமைக்கு வந்தவளாக.
“ என் அன்பு மனைவி கவிதா என் மனசை பேயாய் புடிச்சியிருக்காளே...” என்றேன்.

“கண்ணை மூடு சிவா...” என மறுபடியும் கட்டளையிட்டாள். மூடினேன்.
“மனசுல இருக்கற எல்லா நினைப்பையையும் ஆசையையும் தூக்கி வெளியே போடு...” என்றாள்.
தூக்கி போட்டேன்.
“இப்போ உன் மனசுல யார் இருக்காங்க...” எனக் கேட்டாள்.
“கவிதா இருக்கா...அவளை பார்த்தா பயமா இருக்கு...” என்றேன்.
“கவிதா யார்...” என்றாள்.
“என் பொண்டாட்டி...” என்றேன்.
மெதுவாக குணிந்து என் காதில் கிசுகிசுப்பாகவும் கிறக்கமாகவும்..
“கவிதாவை தூக்கிட்டு...அந்த எடத்துல இந்த ரஞ்சனி அக்காவை உன் பொண்டாட்டியாக நினைச்சுக்கோ...” என்றாள்.
என் உடல் ஜீம்ம் என சூடு ஏறியது. என் ஆணுறுப்பு எழ முயற்ச்சித்தது.
“முடியலியே...என் மனசுல கவிதா உன்கூட சண்டை போடுறா...”
“அந்த சிறுக்கியை உன் மனசுல இருந்து தூக்கி போடுடா..” என சற்று சத்தமாக சொன்னாள் ரஞ்சனி.

“ஐயோ...கவிதா என் மேல உயிரையே வெச்சுயிருக்கா...அவள என் மனசுலேருந்து எப்படி தூக்கி போட முடியும்..
அக்காஆஆஅ......” என அவளிடம் அந்தரங்கமாக பதறினேன்.
“டேய்...சிவா அவ ஒரு கேண சிறுக்கி...நா உன் மேல் உசிரையே வெச்சியிருக்கேன்... உனக்கு எல்லாத்தையும் காட்டுறேன்..”
என கொக்கி போட்டாள்.
“முடியலேயே அக்கா...இந்த தம்பியை வுட்று அக்கா... கவிதாவுக்கு தெரிஞ்சா நா அவ்வளவு தான்... என் வாழ்கையே போய்டும்..” என்றேன்
பயமாக.
“இல்ல சிவா நா அந்த அளவுக்கு எல்லாம் போக விடமாட்டேன்... கொஞ்ச நேரம் அவளை மனசலேருந்து விலக்கிட்டு என்னை
அங்கே உட்கார வையி..நா உனக்கு சொர்க்க லோகத்தை காட்டறேன்..” என சொக்குப்படி போட்டு பாசத்துடன் இளித்தாள்.

அந்த இளிப்பு அவளின் முகத்தை அஷ்டகோணலாக்கியது. முகத்தின் அனைத்து சதைகளும் இழுத்துக் கொண்டிருந்தது.
அவளின் உடலின் அனைத்து தசைகளும் உணர்ச்சி குவியல்களால்
சோர்வடைந்து துவள்வதை தடுக்க போராடிக் கொண்டிருந்தது.
அவளின் உடலை பார்த்தவுடன் என்னை மீறி என் அடி வயிற்றிலிருந்து அவள் மீது பாசமும் பச்சதாபமும் பீறிட்டு வந்தது.

நான் என்னையறியாமல் அவளின் துடிக்கும் முலை காம்புகளை திருகி பிடித்து இழுக்க என் உடல் மேல் பட்ரந்தாள். நெடு நேரம்
இருவரின் உடலும் நிர்வாணமாக உணர்ச்சிகரமாக உரசி கொண்டிருந்தாலும், அவளின் உடல் சூடில்லாமல் ஜில்லிட்டு அவளின்
தோலின் மென்மையான ஸ்பரிசம் என் உடல் முழுக்க பரவியது.

அப்படியே அவளின் முதுகு தண்டின் பள்ளத்தாக்கில் மேலிருந்து கீழ் வரை மென்மையாக வருடினேன்.
அவள் வாயிலிருந்து மெய்மறந்து “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...ஆஆஅ ஆஆஅ...” என்ற இன்ப சத்தம் வந்தது.

அவள் முகத்தை பார்த்தேன். அது வயதின் விகாரத்தை மீறி அவளை சிறு பெண்ணாக காட்டியது. அவளின்
முகத்தை இழுத்து என் உதடு மூலம் அவள் உதட்டை மூர்க்கமாக உறிஞ்சினேன்.

என்னை அவளிடம் ஓப்படைத்து விட்டதை அறிந்து அவள் மனமும் உடலும் ஆறுதல் அடைந்து ஆனந்தம்
அடைந்து துடித்ததை என்னால் உணர முடிந்தது. நான் அவளை இழுந்து...
“ரஞ்சனி...ஐ லவ் யூ டி....” என்றேன்.
“தேங்க்ஸ் சிவா...” என்றாள் அவளின் முகத்தை என் வலது காதருகே புதைத்து கிசுகிசுத்தப்படி.
“இனிமேல்..நீ எனக்கு மட்டும் தான் சொந்தம்...” காமம் தலைக்கு ஏறிக்கொண்டிந்த நிலையில் சொன்னேன்.
“இந்த அக்கா சிவா தம்பிக்கு மட்டும்தான் இனிமேல் சொந்தம்...” என்று கிசுகிசுக்க அவளின் வாய்வழி வந்த காம காற்று என்
காதை எட்டி உள்ளே செல்ல..

...எனக்கு பெருமிதம் தாங்கவில்லை..இன்னொரு பெண்ணை இன்னொரு ஆடவனின் மணைவியை எனக்கு
சொந்தமாக்கி அதுவும் எனக்கு அடிமையாகப் போகிறாள் என்ற நினைப்பே என்னை கர்வம் கொள்ளச் செய்தது.

இனி ரஞ்சனி என் சொத்து..என என் மனம் நினைக்க என் ஆணுறுப்பு அப்படியே எழுச்சி கொள்ள் ஆரம்பித்தது.
நாங்கள் இருவர் செய்த காம புரட்சியால் அது நீண்டு அவளின் அடிவயிற்றை தொட்டு அவளின் பாரத்தால் கசங்கிக் கொண்டிருந்தது.

என் உறுப்பின் விரிப்பை உணர்ந்த மறுவினாடி அவள் புதைத்த முகத்தை எடுத்த என்னை பார்த்து மர்ம புன்முறுவல் பூத்தாள்.
என் நெற்றியில் முத்தமிட்டாள். அந்த முத்தத்தை நிறுத்தாமல் அப்படி மூக்கு, வாய், கழுத்து, மார்பு, தொப்புள், அடிவயிறு என்று சென்று நின்றது.

அப்படியே என் உறுப்பை ரசித்தாள்.
“சிவா...உன்து அழகா இருக்கு...கடிச்சி திங்கனும் போலிருக்கு..” என ஆசையுடன் சிரித்தப்படி சொன்னாள்.
எனக்கு வெட்கம் வந்து கூச... “ம்ம்ம்ம்...” என்றேன். அந்த வெட்கம் என் உறுப்பிலும் வெளிப்பட்டடு அது
சிவந்தது. அதை பார்த்து பரவசமாக புன்னகையித்தாள்.

என் முகத்தை மறுபடியும் பார்த்தாள். உன் உறுப்பை என் வாய் உள்வாங்கும், என்று சொல்வதைப் போலிருந்தது அவள் முகம்.
நான் வெட்கப்பட்டு கண்களை மூடிக் கொண்டேன்...

அவள் மென்மையாக என் உறுப்பின் அடிபாகத்தை தன் இரு விர்ல்களால் பிடிப்பதை உணர்ந்தேன். முதன் முதலாக ஒரு பெண்
என் உறுப்பை அன்பு மிகுந்த காமத்துடன் தன் வாயினுள் செலுத்துகிறாள் என்பதை எண்ணிய போதே, என் தேகம் சில்லிட்டு
மயிர்கள் கூச்செறிந்தன. என் உடம்பினிலிருந்து இரத்தங்கள் அனைத்தும் என் உறுப்பின் நோக்கி பாய்ந்துக் கொண்டிருக்க என் கண்கள்
கூச்சத்தால் இறுக மூடியிருந்தது.

என் ஆணுறுப்பின் மீது ஏற்பட்ட காற்றசைவு அவளின் முகம் என் உறுப்பின் அருகாமையில் இருப்பதை உணர்த்தியது.
என் வலது தொடையை மெதுவாக கூப்பிடுவதைப் போல வருடினாள். கண்களை திறந்து பார்த்தேன். அவள் தன் இரத்தச்
சிவப்பு நிற நாக்கை எச்சில் வழிய ஈட்டியைப் போல முனை கூர்மையாக
இருக்கும்படி நீளமாக நீட்டியிப்படி கண்களால்
சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

வெட்கம் என்னை தின்ன கூச்சப்பட்டபடியே என் கண்களை மூடிக் கொண்டேன்...சில மணித்துளிகள் ஓன்றுமே
நடக்கவில்லை. பிறகு அவளின் சூடான மூச்சு காற்று என் உறுப்பின் மீது பட.. அது துடித்தது.

எப்போது என்று தெரியவில்லை...ஆனால் அவளின் நாக்கு நுனி என் தண்டிற்கும் விதைப்பைக்கும்
இணைக்கும் பகுதியில் இருப்பது அவளின் எச்சில் பிசுபிசுப்பு எனக்கு உணர்த்த..
“ஸ்ஸ்ஸாஆஆஆஅ...” என உடல் முறுக்கியப்படி முனுகினேன்.

சட்டென்று என் தண்டின் அடிபாகத்தில் இருக்கும் தோல் மடிப்பு கோடுனூடே அப்படியே மின்னல்
வேகத்தில் கீழேயிருந்து மேல் நோக்கி மொட்டு வரை தன் நாக்கு நுனியால் இழுத்து விட.. என் உறுப்பு
அதிர்ந்து ஆட..நான் துடிதுடித்து...
“ரரரரஞ்ஞ்ஞ்ஞ்ச்ச்ச்ச்னீஈஈஈஈஈஈ...” என கதறி விட்டேன்.
என் உறுப்பு வெடித்து பெருத்து விட்டதாக உணர்ந்தேன்.

நான் ஆசுவாசப்படுத்திக் கொள்வதற்குள், மறுபடியும் ரஞ்சனி தன் நாக்கு நுனியால் தண்டின் அடிபாக தோல்
கோட்டில் மின்னல் வேகத்தில் கீழேயிருந்து மேல் நோக்கி
இழுக்க...என் உடல் என்னையறியாமல்
”ஹா ஹா ஹா ஹா..” என்ற வாய் சத்தத்துடன் புழுவைப் போல துடி துடித்தது.


துடித்துக் கொண்டேயிருக்கும் போது இன்னொருமுறை அப்படியே ரஞ்சனி அப்படியே செய்ய..
”ஆஆஆஆஆஅ...” என்ற கதறிய நான் காம மயக்க நிலைக்கு செல்ல தயாராகி விட்டேன்.
“அக்கா செய்யறது புடிச்சிருக்காடா....” என்றாள் பெருமிதத்துடன்.
“ஆஅமாஆஅ...” என்று நிலைத்தடுமாறி.

சுதாரிக்கும் முன் என் உறுப்பின் மொட்டின் மேல் இருக்கும் ஓட்டையில் அவளின் எச்சலின் ஈரத்தை நான்
உணர்ந்து அடுத்த வினாடி, என் ஓட்டைக்குள் அவள் நாக்கு நுனியின் ஒரு சிறு பகுதி புகுந்து விட்டதாக
எண்ணம் ஏற்பட...
“ஆஆஆ..ஹாஹாஅ..என்ன பண்றே ரஞ்சனி..அக்காஆஆ..” என கதற ஆரம்பிக்க.

சாவகாசத்தை தூக்கியெறிந்துவிட்டு எனக்கு அதிர்ச்சி வைத்தியம் அளிக்க முடிவு செய்துவிட்டவளைப்
போல அப்படி அவள் நாக்கினால் மொட்டை ஒரு முறை சுழற்றி ஈரப்படுத்த, என் உறுப்பு விந்தை வெளியேற்ற
தடித்து துடிக்க ஆரம்பிக்க...
“ஐயோ... ஹாஹாஆஆஆஅ......” என ஆனந்தத்தை வெளிப்படுத்தினேன். என் உறுப்பு தடித்து, விந்தை வெளியேற்ற
ஆரம்ப கட்ட துடிப்புகளில் இருந்தது.

என் உறுப்பு முதன்முதலாக வாய் புணர்வுக்கு தயாராவதை எண்ணிய நான், முதலிரவில் ஒரு ஆண் பெண்ணை பார்த்தவுடனே
ஸ்கலிதம் ஏற்படும் நிலையில் இருந்தேன். எந்நேரமும் ஸ்கலிதம் ஏற்பட்டு
விடும் என்ற உணர்ந்த நான் என் உடம்பை முறுக்க
அடிவயிற்றை உள்ளிழுத்து, மூத்திரத்தை அடக்குவதைப் போல என் ஆணுறுப்பை இழுத்து, விந்து சீக்கிரமாய் வெளிவருவதை
தடுக்க பெரும் போராட்டத்தை நடத்திக் கொண்டிருந்தேன்.

எல்லாம் இன்பத்தை நீட்டிக்கத் தான்.... மனித இனத்தின் கூறிக்கோளே இன்பத்தை நீட்டிப்பதுதானே..

அப்போது... திடீரென..

”ஆஆஆ.....” என்று வீடே அதிர கத்திவிட்டேன். ரஞ்சனி அடுத்த உச்சக்கட்ட கொரில்லா போர் தாக்குதலை
தொடுத்திருந்தாள்...... அவளின் இதமான உதடுகளால், ஈரமான நாக்கால் என் உறுப்பை அங்குலம் அங்குலமாக
உறிஞ்சிக் கொண்டிருந்தாள். என் உறுப்பு அவள் வாயினுள் செல்ல செல்ல, அந்த வாயின் ஈரமும் இதமான
சூடும் என் உறுப்பின் மூலம் என் உடல் பூராவும் பரவிக் ண்டிருந்தது...அவளின் வாயி மற்றும் நாக்குகளின்
தசைகள் என் உறுப்பை கவ்விக் கொண்டு உள்ளே
தள்ளிக் கொண்டிருந்தது.

...என் உறுப்பு ஒரு முடிவில்லா குகைக்குள் செல்வதைப் போலிருந்தது...

ரஞ்சனி உறிஞ்ச உறிஞ்ச என் உறுப்பின் மொட்டு அவளின் வாயின் பின்புறத்தை இடித்து பிறகு டான்ஸில்சை
மோதி தள்ளி அவளின் தொண்டை உணவு குழாய்க்குள் புகுந்து நின்று விட்டது...

ஆணுறுப்பு அப்படியே நிற்க..ரஞ்சனியும் செலற்று நிற்க..நானும் உலகத்தை மறந்து விந்து வெளியேற்றமல்லாத ஒரு
உச்சக்கட்டத்தை அடைந்து என்னையறியாமல் காம போதையில் மயங்கி ஜடமாகிவிட்டேன்....

[kadhalan kadhali]

என் உறுப்பு என் உடம்பிலிருந்து தனித்து விடப்பட்டதைப் போல உணர்ந்தேன். அதில்
ரஞ்சனியின் எச்சில் வழிந்துக் கொண்டிருந்தது. ஏதோ ஒரு அளவில்லா ஆனந்தத்தை தரும்
ஒரு அங்கம் என் உறுப்பை கவ்விக் இழுத்துக் கொண்டே இருப்பதாக உணர்ந்துக் கொண்டு
மயக்க நிலையில் இருந்தேன்...என் உறுப்பு இருட்டுக் கடை அல்வாவைப் போல பிசியப்பட்டுக்
கொண்டிருப்பதாக உணர்ந்தேன்.

..என் உடம்பில் காம அதிர்வுகள் ஏற்பட்டு உச்சகட்டத்தை நோக்கி தள்ளி, விந்தை வெளியேற்ற
முன் இடி முழக்க சத்தங்கள் கேட்க தொடங்கியது...

...ஐயோ..இதற்குள்ளாகவா என் விந்து வெளியேறுகிறது என என் மனம் பதற்றமடைய தொடங்கியது.
என் காமயின்பம் இதுக்குள்ளாகவா முடிவுக்கு வந்துவிடும் என பய சோகம் ஏற்பட்டது...

ஒரு ஆண்மகனுக்கு காம உச்சத்தில் ஒரு வகை ....தன் விந்தை ஒரு பெண்ணின் வாயினுள் விட்டு
அதனை ஒரு பெண் விழுங்குவதுதான். இந்த செய்கையினால் ஆயிரம் காம அர்த்தங்களை இருபாலரும்
விளங்கிக் கொள்வார்கள். இதைவிட ஒரு பெண் அவளின் அளவில்லா அன்பை ஆண்மகனுக்கு
காட்ட வழியில்லை.

ஒரு ஆண்மகனுக்கு இவள் என் அடிமை என்று ஒரு பெண்ணை காம வகையில்
அசிங்கப்படுத்த அவன் விந்தை அவளின் வாயில் விட்டு குடிக்கவைக்கும் சம்பவத்தை
தவிர வேறு எதுவும் இருக்க முடியாது.

ஆனால் இன்னொருவகை காமயின்ப அன்பு உச்சமும் உள்ளது..

அது... ஒரு பெண்ணுறுப்பினுள், பெண்ணின் அடியாழ வயிற்றுனுள் தன் விந்தை ஒரு
ஆண்மகள் பீய்ச்சியடித்து செலுத்தி...இந்த பெண் என் நிலம்.. அதுவும் ஒரு வளமான நிலம்...
இது இயற்கை உரத்தால் பூத்து குலுங்கும் நிலம்... எனக்கும் மட்டுமே சொந்தமான சொத்து..
இந்த நிலத்தில் என் விதைகளை நடுகிறேன் என விந்தை பாய்ச்சி அவளுக்கு மறைமுகமாக
அறிவித்து.. அந்த விதை துளிர்த்து பூத்து அவனுடைய மரமாக கொடியாக வளர்ந்து அவளின்
வயிற்றை தள்ளிக் கொண்டு,.. அதன் மீது அவள் தாய் பாசம் என்ற அன்பை செலுத்தி
கொட்டிக் கொண்டு பொத்தி பொத்தி வளர்த்துக் கொண்டு...
தள்ளி வயிறுடன் இந்த
நிலத்தின் சொந்தக்காரன் போட்ட விதையால் வளர்ந்துக் கொண்டிருக்கின்றது என
ஊருக்கு பறைச் சாற்றிக் கொண்டு... அந்த ஆண் மகனுக்காக அந்த பெண் பத்து மாதங்கள்
கஷ்டப்பட்டு... அவனுக்காக வலியை தாங்கிக் கொண்டு... கதறி வலியுடன் அவன் போட்ட
விதையை அவனுக்காக தானே பிரசவத்தின் மூலம் அறுவடை செய்து... அந்த ஆண்
மகன் கையில் பிள்ளை என்ற பெயரில் கொடுப்பாளே....அந்த நிகழ்ச்சி...

அப்பப்பா அதுதான் ஆண்மகனுக்கு கிடைக்கும் உச்சக்கட்ட காமயின்பம்.

இதை தான் ரஞ்சனிக்கு என் ஆழ் மனம் செய்ய தீர்மானித்தது போலும்...சட்டென்று ஸ்கலிதம்
ஏற்படுவதை தவிர்க்க என்னையறியாமல் அவள் வாயிலிருந்து என் உறுப்பை எடுக்க
எத்தனிக்க...

ரஞ்சனிக்கும் நான் சீக்கிரமாக விந்தை வெளியேற்றி விடுவேன் என தெரிந்திருக்கும் போல
அவளும் என் உறுப்பிலிருந்து வாயை எடுக்க..

இருவரும் ஒரு சேர என் உறுப்பை அவள் வாயிலிருந்து விடுவிக்க... வெளிக்காற்று பட்டு என்
உறுப்பு குளிர்ந்து துடித்துக் தள்ளாடிக் கொண்டிருக்க, நான் கண்ணை திறந்து கைகளால்
ஊன்றி என் முதுகை தூக்கி அடிவயிற்றை இறுக்கி விந்து வெளிவருவதை பாடாத பாடு பட்டு ..
“ம்ம்ம்...ம்ம்ம்..” என முக்கி முனுகி அடக்கி கொண்டிருந்தப்படி ... அப்படியே ரஞ்சினியை பார்க்க...

என் உறுப்பு அவளின் தொண்டைக் குழாயினுள் சென்றுவிட்டதால் மூச்சு விட
முடியாமல்லாகிவிட்டது போல அவளுக்கு... காற்றை வேகமாக இழுத்துக் கொண்டு எச்சில்
ஓழுக தும்மிக் கொண்டு ...என் முகத்தை குறும்பாக பார்த்தப்படி சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள்..

மெதுவாக என் தொடைகளையும் அடிவயிற்றையும் தடவிக் கொண்டு என் விந்து
தடை போராட்டத்திற்கு உதவி புரிந்து கொண்டிருந்தாள். என் உறுப்பு விண்ணென்று
வலித்துக் கொண்டிருக்க விடாப்படியாக அனைத்தையும் உள்ளிழுத்து... இறுதியாக எங்கள் போராட்டம்
வெற்றி பெற்றது.

விந்து முன்னேற்றம் தடைப்பட்டுவிட்டது.

நான் ரஞ்சனியை இழுத்து படுத்தப்படி என் உடலோடு கலந்துவிடுமாறு இறுக்கி
கட்டிப்பிடித்து அவள் நெற்றியில் கன்னத்தில் கண்களில் உதடுகளில் அழுத்தமான
முத்தத்தை ஆசைத்தீர பறிமாறினேன்.

அவளும் நானும் என் கண்களால் ஒருவரை ஒருவர் ஊடுறுவினோம். எங்களை
கண்டுக் கண்டோம்.இனி எங்கள் பந்தத்தை பிரிக்க முடியாது என அறிந்துக் கொண்டோம்...
“ஐ..லவ்..யூ அக்கா...” என்றேன் அன்பு பொங்க.
“ஐ..லவ்..யூ டா...” என்றாள் என் அன்பை மீறிய அன்புடன்.
“இனிமேல் நான் உனக்குதான்...” அவளுக்கு என்னை தாரைவார்த்தப்படி சொன்னேன்.
“இனிமேல் நானும் உனக்குதான்...” என்றாள் என்னை முழுமையாக ஏற்றுக் கொண்டு.
இருவரும் இறுக்கமாக கட்டிப்பிடித்து முத்த மழையை ஒருவர் மீது ஒருவர் பொழிந்தோம்.

“ஏன்...என் வாயில விட்டிருக்க வேண்டியதுதானே... என் சிவாவுடையதே அப்படியே
குடிச்சிருப்பேன்ல..” என்று பொய் கோப சுளிப்புடன் கேட்டாள்.
“எனக்கு... உன் வயித்து உள்ளார வுட்டு உனக்கு ஆண் குழந்தை குடுக்கனும்னு ஆசை...”
என்று கிறக்கத்துடன் அவள் வயிற்றை தடுவினேன்.
“ம்ம்ம்...” என்று பெருமூச்சு ஒன்றை விட்டப்படி.. “ மூணும் பெண்ணா பெத்துட்டேன்... எனக்கு ஒரு
ஆண் குழந்தை பொறந்தா நல்லதுதான்..” என்றாள் ஏக்கத்துடன்.

“அக்கா..இனிமே உனக்கு குழந்தை பிறக்காதா....” என்றேன் அக்கறையுடன்.
“ம்ம்...பிறக்கும்..இன்னும் மெனோபாஸ் எனக்கு வரல... குழந்தை பெத்துக்க என் உடம்பு
ஏங்கிட்டிருக்கு..” என்றாள் ஒருவித வெறுமையுடன்.
“அதான் உன் புருசனை வெச்சு.... சாரி அண்ணனை வெச்சு பெத்துக்க வேண்டியதுதானே..” என்றேன்
கரிசனமாக.
“அவருக்கும் ஆசைத்தான்...ஏனோ எவ்வளவு ட்ரை பண்ணியும் வரல..டாக்டரும் அவருக்கு
ஸ்பெர்ம் கவுண்ட் இல்லன்னு சொல்லிட்டாரு அதான்
விட்டுட்டோம்...” என்றாள் பரிதாப ஏக்கத்துடன்.

“நா...உனக்கு குழந்தை கொடுக்கவா...” என்று கணவன் பாசத்துடன் கேட்டேன்.
அவள் என்னை தீர்க்கமாக பார்த்தாள். புன்னகையித்து...
“நீ ரெடின்னா..நா ரெடி... உன் குழந்தையை சுமக்கறதே எனக்கு பாக்யமா கருதறேன்...” என்றாள்
உண்மையான பாச உறுதியுடன்.
நான் திடுக்கிட்டேன்... சும்மா காம போதைக்காக கேட்டாள் இவள் இப்படி சொல்கிறாளே.
உண்மையாக செய்துவிடுவாளோ என்று பயம் ஏற்பட்டது..

அந்த பயத்தை அவள் உணர்ந்துவிட்டாள்..
“ஏன் பயமா ... சிவா...” என்றாள்.
"இல்ல....அண்ணனுக்கு தெரிஞ்சா...வீட்டுக்கு தெரிஞ்சா..” என என் கலக்கத்தை வெளிப்படுத்தினேன்.
“இந்த ரஞ்சனி...வாழ்கையில எவ்வளவோ கஷ்டத்தை பார்த்துட்டா... இத சமாளிக்கிறது பெரிய
விஷயமே இல்ல... இந்த குழந்தை சிவா கொடுத்ததுதான் என வெளிப்படையா சொல்லிடுவேன்...
என் புருசனையும் கன்வின்ஸ் பண்ண எனக்கு தெரியும்...” என குழந்தை பெற முடிவு செய்துவிட்டவளைப்
போல சொன்னாள்... அவள் என்னை ஓட்டுகிறாளா அல்ல சும்மா சொல்கிறாளா என
எனக்கு புரியவில்லை.

நான் மவுனமாக இருந்தேன்.

“உன்னால..... கவிதாவை சமாளிக்க முடியுமா...” என சிரித்தப்படி கேட்டாள்.
“ஐயோ... சத்தியமா முடியாது... நீங்க என் வாழ்கையில உறுகாய் தான்... ஆனா அவ
இல்லாம என்னால வாழவே முடியாது... உன்ன ஆசையா பார்த்ததை தெரிஞ்சிகிட்டு
கவி செய்த ட்ரீட்மெண்டையே என்னால தாங்க முடியல... இப்படியெல்லாம் இருந்தோம்
என தெரிஞ்சா என்னை அணு அணுவா சித்திரவதை செஞ்சி என்னை கொன்னுப் போட்டுருவா..”
என்று பதட்டத்துடன் பயந்துவாறு சொன்னேன்.

“பயப்படாத... சிவா கவிதாவுக்கு தெரியாத மாதிரி பாத்துக்கலாம்..” என களுக் என
சிரித்தாள். எனக்கு என்னவோ அவள் என்னை மிரட்டுவதாக தோன்ற..
“இத...வெச்சே என்னை ப்ளாக்மெயில் பண்ணுடுவீங்க போல..” என் பயத்தை உளறிக் கொட்டிவிட்டேன்.
“அட..போட சிவா... ஐ..ஜஸ்ட் லவ் யூ ஃப்ரம் மை ஹார்ட் அண்ட் லைஃப்.. ஐ வாண்ட் யூ டு
ஹாப்பி இன் மெனி வேய்ஸ்... நா வந்து உனக்கு சொந்தமானது அதுவே எனக்கு போதும் ” என சொல்லியப்படி என்னை
கட்டிப்பிடித்தாள்.
“தேங்க்ஸ்...” என்றேன்.

“சிவா...எனக்கு நீ குழந்தை தர விருப்பமில்லேன்னாலும் எனக்கு பரவாயில்லா... நான்
அவினாஷை நான் பெத்தெடுத்த சொந்த பையனா நினைச்சு அவனுக்கு என் உயிரையும்
அன்பையும் கொடுத்து பாசமா பாத்துப்பேன்... எனக்கு அவந்தான் ஆண் மகன்” என உணர்ச்சி பொங்க
பாசத்தின் எல்லைக்கே சென்று கூற... அவள் கண்களின் ஓரங்களில் கண்ணீர் கோர்த்திருந்தது.

நான்... “ ரஞ்சனீஈஈஈஈ...” என விம்மியப்படி அவளை வாரியணைத்தேன்.

அப்போது “ஹோஓஓஒ......” என படுக்கையறைக்கு வெளியே இருக்கும் ஹாலில் அவினாஷும்
கார்த்திகாவும் விளையாடும் சத்தம் கேட்டது. அப்போதுதான் அவர்கள் இருக்கின்றார்கள்
என்று எனக்கு உறைத்தது. காமத்தின் கெட்ட ஆட்டம் என் அன்பு மகனும் அவளும்
வீட்டிலிருப்பதை மறக்கச் செய்தது.

காமம் வெட்கத்தை துறந்து கண்ணை மறைக்கும் என்பது இதுதானோ என எண்ணினேன்.


படுக்கையறை கதவு தாழ்பாள் போடாமல் சற்று திருந்திருப்பதை பார்த்து
திடுக்கிட்டேன். அவர்கள் அங்கேயிருந்து கதவின் திறப்பு வழியே பார்த்தால் நாங்கள் இருக்கும்
அலங்கோலம் அவர்களுக்கு அப்பட்டமாக தெரியும். மேலும் விளையாடியப்படியே படுக்கையறைக்குள்
வர வாய்ப்பும் உள்ளது. எனக்கு உதறலெடுக்க ஆரம்பித்தது. அவர்கள் எங்களின்
அசிங்கமான கோலத்தை பார்த்தாள் என்னாவகுமோ என பயத்தின் உச்சத்திற்கே சென்று...

...கதவை சாத்தி தாழ்பாள் போட சட்டென்ற எழ முற்பட.. ரஞ்சனி என்னை அப்படியே இழுத்து
என்னை தடுத்தாள். நான் திமிறினேன். அவளுக்கு எப்படித்தான் அவ்வளவு பலம் வந்தது என
தெரியவில்லை.என்னை மூர்க்கமாக இழுத்து அழுத்தி எழ விடாமல் செய்தாள்.

“..அக்கா என்னை விடு...அவங்க பார்த்துட போறாங்க... அப்புறம் எல்லோருக்கும் தெரிஞ்சி
அசிங்கமாயிடும்...” என பதட்டத்துடன் திமிறி எழ முயன்றேன்.
“..சிவா அவங்க பார்த்தா பார்த்துட்டு போகட்டுமே... ஒன்னும் ஆகாது... நா சமாளிச்சுக்குறேன்..
நீ பயப்படுற மாதிரி ஓன்னு நடக்காது...”
என முகத்தில் காமத்தின் சலனம் தவிர மற்ற எந்த சலனமும் இல்லாமல் சொன்னாள்.
“ஐயோ... என்ன இப்படி பேசறே... அவங்க பார்த்தா என்ன நினைப்பாங்க... கவிதாவுக்கு தெரிஞ்சிடும்
உனக்கும் அசிங்கமாயிடும்... கார்த்திகா உன்ன பத்தி என்ன நினைப்பா...” என பயத்தில் உளறினேன்.
"சும்மா இரு சிவா...நா சொல்றபடி நட ஓன்னும் ஆகாது..” என எந்தவித பதற்றமும் இல்லாமல்
புன்னகையித்தப்படி சொன்னாள்.

வெளியே அவர்களின் விளையாட்டுச் சத்தம் இப்போது கதவறகே கேட்டுக் கொண்டிருந்தது..

என் இதயம் திக் திக் என அடித்துக் கொண்டிருந்தது...வெடித்து விடும் போலிருந்தது...கும்மென்று
என் உடல் முழக்க வியர்வை துளிகள் துளிர்த்தன.

சத்தம் இன்னும் அதிகமாக கேட்டது கதவை திறந்து உள்ளே வந்துவிடுவார்கள் என எண்ணினேன்...

என் பதட்டம் இப்போது என் உடலை உதறல் எடுக்க வைத்தது.
நான் பதட்டத்துடன் திமிறி
எழ முயன்றேன். ரஞ்சனி என்னை இழுத்து என் முகத்தை அவள் முகத்திற்கு நேராக திருப்பி
என் வாயில் முத்தமிட்டு என் பார்வையையும் கவனத்தையும் கதவிலிருந்து அவள் முகத்திற்கு
திருப்பினாள்.

“அவங்க பார்த்தா ஒன்னும் ஆகாது...நா சமாளிச்சிக்கிறேன்.. ஒரு பிரச்சனையும் வராது..” என்றாள்
அச்சமூட்டும் கிறக்கத்துடன்

இப்போது அவினாஷின் சத்தம் கதவுக்கு பக்கதில் கேட்டது... ஐயோ அவர்கள் கதவின்
திறப்பின் மீது பார்வையை ஒரு விநாடி செலுத்தினால் போதுமே, நான் இருக்கும்
அசிங்கத்தை பார்த்து விடுவார்களே... ஐயோ மானம் போய்விடுமே... தற்கொலை
செய்வதுதான் பாக்கி...என பலவாறாக எண்ணம் எழுந்து என் மனம் அரற்றிக் கொண்டிருந்தது...

நான் படும் அவஸ்தையை ரஞ்சனி புன்முறுவலுடன் ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள்.. நான் கதவை
ஏதொ கொடிய மிருகத்தை பார்ப்பதை போல பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

சத்தம் இப்போது கதவின் அருகில் கேட்க...நான் பயத்தால் பலமில்லாமல் திமிற..
பலம்பெற்ற ரஞ்சனி.. “அவங்க பார்த்தா...ஓன்னு ஆகாது..” என காமவயப்பட்டு கிசுகிசுத்து
என்னை இழுத்து அடக்கி கொண்டிருக்க..

”க்ரீச்...” என கதவின் மெலிதான திறக்கும் சத்தம், இடிப்போல என் காதுகளின் கேட்க...
என் இதயமும் இல்லையில்ல உடம்பும் திடுக்கிட்டு பயத்தினால் அதன்
இயக்கங்களை ஒரு நொடி நிறுத்த...நான் வெளிறிப் போய் கதவை பார்க்க..

அங்கே, கதவு சிறிது ஆடி ஒரு அங்குலம் அளவுக்கு திறந்திருந்தது. அவினாஷோ
அல்லது கார்த்திகாவோ அதில் கையை வைத்திருக்க வேண்டும். ஆனால்
அதிர்ஷ்டவசமாக அவர்கள் உள்ளே வரவில்லை பார்க்கவுமில்லை.

இப்போது அவர்களின் சத்தம் கதவிற்கு அப்பால் போயிருந்தது.
திக்கென்ற மனம் கொஞ்சம்
ஆசுவாசப்பட்டது ஆனால் எப்போதும் வேண்டுமென்றாலும் உள்ளே வரலாம் என்ற எண்ணம்
மறுபடியும் என்னை கலங்கடித்தது.

ரஞ்சனியை உதவிக்க அழைக்க நினைத்து அவளை பார்த்தேன். நான் படும்
அவஸ்தையை சிரித்தப்படி ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள். அவளின் உடல் காமத்தால்
தகதகத்துக் கொண்டிருந்தது.

ஐயோ...இவள் என்ன..இப்படி... அவளின் இந்த அசிங்கமான அலங்கோல காட்சியை வீட்டில்
இருக்கும் பிள்ளைகள் பார்ப்பதில் இவளுக்கு என்ன ஒரு காம சுகம்...

இது இவளுக்கு ஒரு காம விளையாட்டா??... இந்த விளையாட்டின் விளைவு
தெரியாததால் இவளுக்கு உச்சத்தை அளிக்கிறதா... கிறக்கத்தை அளிக்கிறதா..
இதை போல காமவிளையாட்டுகள் விளையாட ஆசைப்படுகிறாளா..இவளின் காம
விளையாட்டுகள் இவளின் எச்சங்கள் என்னஎன்னவோ??... ஐயோ இவளிடம் மாட்டிக்
கொண்டு நான் என்ன பாடு பட போகிறேனோ... என என் மனம் அங்கலாய்த்து அரற்றிக் கொண்டிருந்தது.

கடவுளே....அவினாஷையும் கார்த்திகாவையும் கீழே அனுப்பு என..இறைவனிடம் வேண்டி இப்போது
கொண்டிருன்தேன்...

நான் ரஞ்சனியிடம் பேச திராணியில்லாம் என் முகப்பாவத்தால் கெஞ்சினேன்..
அவள் என்னை பார்த்து என் கோலத்தை பார்த்து மேலும் சிரித்தாள்...

இவள் எந்த மாதிரி "டிஸைனோ" என என் மனம் எண்ணி பதை பதைத்து..

மறுபடியும் விளையாட்டுச் சத்தம் கதவருமே நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது.. ரஞ்சினியின்
முகத்திலும் உடம்பிலும் ஒரு இனம் புரியாத குதூகலம் பிறப்பதை பார்த்தேன்...

அடுத்து ரஞ்சனி செய்த செய்கை நான் என் மறுபிறவியிலும் நினைவில் வைத்திருப்பேன்..

ரஞ்சனி படுத்தப்படியே கதவு பக்கம் திரும்பினாள். கதவிலிருந்து பார்த்தால் அவளின்
உடல் அப்பட்டமாக தெரியும். என் வலது கையை எடுத்து
அவளின் உடம்பின் அடியில்
விட்டு வலது முலையை பிடிக்குமாறு வைத்து...
“சிவா...அதை கசக்கி பிடி...” என்று காம போதையுடன் சொன்னாள். அந்த போதை
வார்த்தைக்கு அடிமையாகிவிட்டேன்..அவள் சொன்னப்படி என் கரம் என்னையும் மீறி
என் நகங்கள் பதியுமாறு அவள் முலையை கவ்வியது.

அவள் இடது காலை தூக்கி என் இடது கரத்தை எடுத்து அவளின் பெண்ணுறுப்பு மீது
வைத்தாள். அந்த பள்ளத்தாக்கு பிரதேசமே காம மதன நீரால் பிசுபிசுத்துப் போயிருந்தது.
உடம்பை அப்படி வைத்து முகத்தை மட்டும் திருப்பி என் முகத்தை பார்த்தாள்.

அந்த முகம் காம ரகசியத்தை மெளனமாக என்னிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தது. அவளின் மெளன
கட்டளைக்கெற்ப என் இடது கரத்தின் ஆட்காட்டி விரலும் நடு விரலும் அவளின் பெண்மையின்
குகைக்குள் தானாக வழக்கி சென்று என் கட்டைவிரல் அவளின் மன்மத பீடத்தில்
குத்தி நின்றது...அப்பப்பா...என்ன ஒரு பிசுபிசுப்பு என்ன ஒரு வழவழப்பு என என்
மனம் உணர்ந்து உடலுக்கும் என் ஆண்மைக்கும் இரத்தத்தை பாய்ச்சியது.

என்னையறியாமல் என் விரல்கள் குகைக்குள் உள்ளே வெளியே என செயல் பட்டு
என் கட்டை விரல் அவளின் மன்மத பீடத்தை சீண்டிக் கொண்டிருந்தது. அவளின் பெண்மையின்
காம பிசுபிசுப்பு என் விரல்களில் பாயந்து வழிந்துக் கொண்டிருந்தது. என் வலது கரம்
அவளின் வலது முலையை காம்பு தரைமட்டமாக தேய்ந்து போகும்படி அழுத்தி கசக்கிக்
கொண்டிருந்தது...

நான் எல்லையில்லா பேரின்பத்தை நோக்கி சென்றுக் கொண்டிருந்தேன்...

எனக்கு தந்து கொண்டிருந்த இன்பத்தை உணர்ந்த ரஞ்சனி கர்வத்துடன் சிரித்தாள். தலையை
திருப்பி என் வாயில் அவள் நாக்கு நுழைத்து வாய் முத்தம் தரத் தொடங்கினாள். என்
கண்களை ஊடுறுவி பார்த்தாள். எங்கள் கண்கள் இரண்டும் காம மொழிகளை பேச ஆரம்பித்தது.

நாங்கள் இருக்கும் காம்வெறி நிலையை அறியாமல் அவினாஷும் கார்த்திகாவும்
பால் வடியும் பிள்ளை மனதுடன் விளையாடிக் கொண்டிருந்தார்கள். அவர்களின்
விளையாட்டு சிரிப்பொலி கதவுக்கு சமீபமாக மறுபடியும் கேட்க தொடங்கியது..

நாங்கள் இருந்த நிலையில்.. அவளால் கதவை பார்க்க முடியாது. என்னால் மட்டும்தான்
பார்க்க முடியும்...அவள் என் கண்களை ஊடுறுவி என் உடல் மொழியால் கதவில் என்ன நடக்கின்றது
என உணர்வால் பார்த்தாள்..

இப்போது அவள் கண்கள் எனக்கு தீர்க்கமாக கட்டளையிட்டது...

நாம் இப்படியே இருப்போம் அவர்கள் பார்க்கட்டும் என்றது அவள் கண்கள்..அதை என்
மனம் கேட்டவுடன்....

என் உடல் குப்பென்று பயத்தால் வேர்த்தது. வேர்வை துளிகள் என் உடலிருந்து வழிய
ஆரம்பித்தன. நான்..அதிர்ந்து போகும் வண்ணம் ரஞ்சனியும் வேர்த்து விறுவிறுத்து போயிருந்தாள்.
ஐயோ...ரஞ்சனியை நம்பி இந்த அபாயகரமான விளையாட்டில் இறங்கினால் அவளும்
பயத்தில் இருக்கிறாளே... என என் மனம் பதற்றமடைந்து கிடுகிடுத்தது...

என் வியர்வை துளி அவளின் வியர்வை துளியில் கலக்க...
நாங்கள் இருவரும் எங்கள் காமவெறி பிடித்த விளங்கினமான அலங்கோலத்தை என் மகனுக்கும்
அவள் மகளுக்கும் காட்ட தயாராகிவிட்டோம்..

நான் கதவின் சிறு திறப்பிடையே பார்த்தேன். அவினாஷ் அம்மணமாக அங்குமிங்கும்
ஓடுவதை பார்த்தேன்...திடீரென என் மனம் பொங்கியது... கார்த்திகாவும் நிர்வாணமாக ஓடிக்
கொண்டிருந்தாள். அவள் நிர்வாணமாக வந்து வந்து மறைய என் உடல் துடித்தது.

ஐயோ..என்னவொரு பருவச்சிட்டு அவள்..பூப்போன்ற உடல்.. இளம் தேங்காய் போல முலைகள்
நீண்ட நெடிய தொடைகள் உடைய கால்கள்...வர்ணிக்க முடியாத உடல்...எப்பாடுப்பட்டேனும்
அடைந்தே தீர வேண்டிய உடல்

கார்த்திகா என் பார்வையில் தெரியும் சமயத்தில் நான் ரஞ்சனியின் முலையில் என் நகங்கள்
பதியுமாறு மூர்க்கமாக அழுத்தி அவள் பெண்மையில் என் விரல்களை அசுரத்தனமாக
உள்ளே வெளியே இயக்கி அவள் மன்மத பீடத்தை கசக்கி கொண்டிருந்தேன்.

ஒரு பருவ சிட்டு மங்கையை பார்த்து காம போதை ஏறி இங்கே அவளின் தாயை துவசம்
செய்துக் கொண்டிருந்தேன். இப்போது ரஞ்சனி காமத்தாலும் பல உணர்ச்சிகளாலும் பலவீனமான
நிலையை அடைந்திருந்தாள். அவள் உடலிலும் கண்களிலும் காமம் பயம் அகப்பட்டது.

அவள் என் கண்களை ஊடுறுவி அவள் பெண் கார்த்திகாவை பார்ப்பதால்தான் நான் சூடேறி அவளை
துவசம் செய்வதை உணர்ந்திருந்தாள். அந்த உணர்வு அவளுக்கு அடக்கமுடியாத பல
உணர்ச்சிகளை அவளின் உடலில் ஏற்படுத்தியது.

துவண்டு கொண்டிருந்தாள். என் கசக்கலால் இயக்கத்தால் அவள் உடல் துடித்துக் கொண்டிருந்தது.

அவளின் கண்களும் உடலும் அவளின் பெண் கார்த்திகாவிடம் மண்டியிட்டு கெஞ்சிக் கொண்டிருந்தது..
உன் அம்மாவை இந்த காம போதையிலிருந்து காப்பாற்று என பிரார்த்தனை செய்வதைப் போலிருந்தது..

நாங்கள் இருவரும் அவர்கள் உள்ளே வந்து எங்களின் நிலைமையை பார்க்கட்டும் என
காம ஆவலுடன் காத்துக் கொண்டிருந்தோம்..

அவர்களின் விளையாட்டுச் சத்தம் கதவறகே மறுபடியும் கேட்டது. அவர்கள் தள்ளி
கதவு அசைந்து திறப்பதை போல உணர்ந்தேன். கதவு திறக்கப் போகிறது என ரஞ்சனியும்
உணர்ந்திருந்தாள்... எப்போதும் வேண்டுமானலும் வந்துவிடுவார்கள் என நாங்கள்
பதட்டத்துடன் காத்துக் கொண்டிருக்க...

என் இதயம் தொம் தொம் என என் உடல் வலிக்கும் படி அடித்தது..அந்த சத்தம்
ரஞ்சினிக்கும் கேட்டது. ரஞ்சனியின் இதயமும் தொம் தொம் என அடித்து அதன் அதிர்வலைகளை
என் உடல் உணர்ந்தது..வியர்வைகள் கலந்தன..

...நாங்கள் இருவரும் காமவலியால் கட்டிலில் துடித்துக் கொண்டிருந்தோம்..நான் இருக்கும்
நிலையை உணர்ந்து எனக்கு டோப்பைமைன் அளவில்லாமல் சுரந்து கஞ்சா போதையை
அளித்தது. ரஞ்சனியின் உடல் துடிப்பு அவளும் எதற்கும் துணிந்துவிட்ட உச்சக்கட்ட
காம போதையில் இருப்பதை உணர்த்தியது.

காம உணர்ச்சியின் கலவைகளால் நாங்களிருவரும் கட்டிலில் துடித்து துவண்டுக் கொண்டிருந்தோம்..

இதோ...சிரிப்போலிகள் கதவை திறந்துக் கொண்டு அவர்கள் இருவரும் உள்ளே வரவிருப்பதை சொல்லியது..

ரஞ்சினியை துவசம் செய்து கசக்கிக் கொண்டே என் இதயம் நின்றுப் போனது. ரஞ்சனியின் உடலும்
இதயமும் உறைந்துப் போனது... என்ன ஆனாலும் பரவாயில்லை என்ற நிலையை
இறப்பு நிலையை எட்டிவிட்டோம்...

[kadhalan kadhali]

நாங்கள் இருவரும் காமத்தின் உச்சத்தில் இறந்துவிட்டோம் என்று தான் சொல்ல வேண்டும்.
எவ்வளவு நேரம் இறந்து இருந்தோம் என தெரியவில்லை. காம போதையின் உறக்கம்
தெளிந்தவுடன்.. முழித்து பார்த்தால்.. விளையாட்டு சத்தம் ஓய்ந்திருந்தது.. அவினாஷும்
கார்த்திகாவும் கீழ் தளத்திற்கு சென்றுவிட்டார்கள் என தெரிந்தது.

அவர்கள் பார்த்திருக்க வாய்பில்லை என்று நினைத்தேன். ச்சே.. ஒரு நிமிஷம் காமவயப்பட்டு
இருவரும் அசிங்கமாக இப்படி செய்துவிட்டோமே என என் மனது கூனி குறுகியது. நாங்கள்
இருந்திருக்கும் அலங்கோலத்தை அவர்கள் பார்த்திருந்தால்...எண்ணிப்பார்க்க முடியாத மோசமான விளைவுகள்
நடந்திருக்கும்... அசிங்கப்பட்டிருப்பேன்.

ரஞ்சனி இன்னும் முடியவில்லை, மீதி இருக்கிறது, என்ற முகப்பாவனையால் என்னை பார்த்து
புரியாத அர்த்தத்துடன் புன்னகையித்துக் கொண்டிருந்தாள். இப்போது அவளின் நிர்வாண உடலை
பார்த்தேன் அது தித்திக்கும் அழகுடன் ஜொலித்துக் கொண்டிருந்தது.

இனிமேல் இந்த ஆட்டத்தை விளையாட என் உடம்பும் உடலும் தாங்காது என
நினைத்தப்படி கடிகாரத்தை பார்க்க, பகல் பன்னிரெண்டு மணியாகிவிட்டது. மனம்
திடுக்கிட்டது.... கவிதா வரும் நேரமாச்சே அவள் வந்திருப்பாளோ என மனம் பயந்தது.

என் ஆணுறுப்பு தானாக சுருண்டுவிட்டது.

பயத்தினால் ரஞ்சனியின் உடலிலிருந்து விருட்டென்று விடுப்பட்டு எழுந்தேன். அவளின்
கதகதப்பு உடலிலிருந்து விடப்பட்ட என் உடல் குளிர்ச்சியடைய தொடாங்கியது. அவளுடைய
உடல், தனித்து விடப்பட்டதின் வருத்தத்தை, அவளது முகத்தின் மூலம் காட்டியது.

“கவிதா வர நேரமாச்சு..” என அவளை எச்சரித்தேன்.
“ம்ம்..” என்றாள். அவள் மனதில் ஏமாற்றம் சோகம் குற்ற உணர்வு இருப்பது புரிந்தது.
அது எதனால் எந்தவிதமானது என எனக்கு புரியவில்லை.
“கவிதா வர டைமாச்சுன்னு சொல்றேன்... நீங்க அப்படியே இருக்கீங்க... இத எல்லாத்தையும்
வேறு ஒரு நாள்ல பாத்துக்கலாம்.. இப்ப ரெடியாகுங்க” என பயத்தினால் அவளிடம் பரபரத்தேன்.

அவள் சில நொடிகள் எந்த ஒரு சலனமில்லாமல் தீர்க்கமாக என் முகத்தை பார்த்தாள்.
உடலை விரித்திருந்து அனைத்தையும் எடுத்துக்கோ என அழைப்பு விடுத்துக் கொண்டிருந்தாள்.
அவளின் கண்கள் என் சுருண்டிருந்த ஆண்மையை பார்த்துக் கொண்டிருந்தது.

“சிவா...நா என்னமோ நினைச்சு...இத ஆரம்பிச்சுட்டேன்.. அத இன்னிக்கு இப்பவே முடிச்சாகனும்..”
மெதுவாக உறுதியுடன் சொன்னாள். அந்த வார்த்தைகளை கேட்டவுடன் எனக்கு அதிர்ச்சியாக
இருந்தது. அவள் முகத்தை பார்த்தேன், அவளை நான் காயப்படுத்தியதற்கான சுவடுகளை
பார்த்தேன். அப்போது அவள் மீது எனக்கு கருணை ஏற்பட்டது.

“என்னக்கா..சொல்றீங்க..இப்பவே நாம என்னவெல்லாமோ செஞ்சிட்டோம்..அத நினைச்சா எனக்கு
கொலை நடுங்குது...இப்ப கவிதா வர்ற டைம்மாச்சு...ப்ளீஸ் நா வேறே எங்கே போய்ட போறேன்.. இங்கே
தானே இருப்பேன்..ப்ளீஸ் இன்னொரு நாள்ல பார்த்துகலாம் அக்கா...” என பாசமாக கெஞ்சினேன்.

என் கெஞ்சல்களை, சில நொடிகள் அவளின் மனதில் அசை போடுவது தெரிந்தது...பிறகு உறுதியான
முடிவுடன்...”சிவா...நா இத ஸ்டார்ட் பண்ணிட்டேன்... அத இன்னிக்கே முடிச்சிரனும்... இது
சாதாரணமா முடிஞ்சிரனும்னு தான் நினைச்சேன்... ஆனா அது எங்கே எங்கேயோ நம்ம ரெண்டு பேரையும்
கொண்டு போய்... நாம என்னஎன்னமோ செஞ்சிட்டோம்... இதே மாதிரி இன்னோரு நாளு என்னால பண்ண
முடியுமா..பண்றதுக்கு என் மனசுக்கும் உடம்புக்கும் தெம்பு இருக்கான்னு தெரியல... ஆரம்பிச்சுட்டேன்..
பிராய்ச்சித்தமா என்னை உனக்கு கொடுக்க துணிச்சுட்டேன்.. அது இன்னிக்கே முடிஞ்சிரனும்..
அதை தள்ளிப் போட்டா... இட் வில் ஜஸ்ட் கில் மீ..” என உணர்ச்சி பொங்க நிதானமாக அன்புடன்
என்னிடம் மன்றாடினால். எனக்கு அவள் கேட்பது புரிந்தும் புரியாமலுமாக இருந்தது.

"என்ன செய்ய சொல்றீங்க...அக்கா..” என சன்ன குரலில் கேட்டேன். அவளின் ஆசையை
நிவர்த்தி செய்யவேண்டும் என் அடி மனதிலிருந்து, என்னை
அறியாமல் விருப்பம் எழுந்தது.
“வேற ஒன்னும் வேணாம் சிவா... உன்னுடையத எந்து உள்ளே போட்டு விந்தை வெளியேத்திடு..
தட்ஸ் ஆல்...சிவா...ஜஸ்ட் புட் யூர் ஸ்பேர்ம் இன்ஸைட் மீ... தட்ஸ் ஆல் ஐ நீட் இட் நவ்...
மத்ததையெல்லாம் அப்புறம் பாத்துக்கலாம் பேசிக்கலாம்...” என்றாள், அது அன்பு கட்டளையாகவும்
காம மிரட்டலாகவும் இருந்தது.

என்னுள் இருந்த ஆணாதிக்க காம மிருகம் துளிர்த்தெழுந்தது ஒரு பெண் இப்படி என் விந்துக்களுக்காக
கெஞ்சுவது என் கர்வத்தை தூண்டியது. ரஞ்சனியை கீழ்த்தரமாக என்னையறியால்
என் கட்டுப்பாட்டை மீறி பார்த்தேன். என் உடம்பில் காம பிரளயங்கள் தொடங்க ஆரம்பித்தது.

அழகான கொஞ்சம் வயதேறிய அவளின் முலைகள் விம்மி காம்பு புடைக்க தொடங்குவதை
பார்த்தேன். அதை நிமிண்டஎன் விரல்கள் பரபரத்தன..

”கவிதாஆ...ம்ம்ம்...வந்துடுவாளே... அவள இப்ப நினைச்சுட்டேன்... இது வேற எந்திரிக்க
டைம் ஆகுமே..” என என் உறுப்பை வெட்கமாக சுட்டிக் காட்டினேன். இதை கேட்டவுடன்
புன்னைகையித்தப்படியே ரஞ்சனி அலைப்பேசியை எடுத்து கவிதாவை அழைத்தாள்..

“ஹலோ...கவிதா அண்ணி பேசுறேன்” என்றாள்.
”...........................”
“போர் ஒன்னுமில்ல. அவினாஷும் கார்த்திகாவும் விளையாடிக்கிட்டு இருக்காங்க்... நானும்
சிவாவும் சும்மா பேசிக்கிட்டிருக்கோம்...”
“.................................”
“பதினைச்சு நிமிஷத்துல வந்துருவியா...ம்ம்ம்ம்.... மதியம் சாப்பாடு செய்லாம்னு பார்த்தேன்..
முடியல...சிவா எல்லோருக்கும் வெளியிலிருந்து வாங்கிட்டு வந்துர்றேன் சொல்லிட்டாரு..நீ வந்தப்பறம்
வாங்கிக்கலாம்னு வெயிட் பண்ணிட்டிருக்கோம்...”
“..............”
“நீயே வாங்கிட்டு வர்றியா... சரி கோயிலுக்கு போறோம் நான் வெஜ் எல்லாம் வேண்டம்...
எல்லோருக்கும் வெஜ் மீல்ஸ் வாங்கிட்டு வந்துரு சிவாவை வேண்டாம்னு வெளியே போக வேண்டாம்னு
சொல்லிடறேன்...”
“...........................:
” ஓகே...பாத்து மெதுவா வா கவி...”
“.................”
அலைப்பேசியை அணைத்து என்னை பார்த்து...

“ கவிதா லன்ச் வாங்கிட்டு வர்றதாக சொல்லிட்டா... ஹோட்டல் போய்ட்டு வர்றதுக்கு
இன்னும் ஆஃப் அன் ஹவர் ஆகும்... வா சிவா நாம மிச்சத்தை முடிச்சிரலாம்...”
என்றாள் ஏதோ ஒரு முடிவுடன். ஆசையுடன் என்னை பார்த்தாள்.

“ரொம்ப நேரம் எடுக்கும் போலிருக்கே அக்கா... கவிதா நினைப்பு மறுபடியும் வந்திருச்சு..
அதை எப்படி போக்கனும்னு தெரியல...இது வேற மக்கர் பண்ணுமே...” என ஏதோ ஏதோ உளறினேன்.
என்னை பார்த்து வெறுமையுடன் சிரித்து..
“கம் டூ மி சிவா...” என்றாள்.
நான் அப்படியே வசியத்துக்கு கட்டுப்பட்டவன் போல அவள் மீது படர்ந்து அவளின் ரஸகுல்லா
போன்ற உடலில் இருந்த முலைகள் வயிற்றை கசிக்கியப்படி அவள் உடலின் மீது மறுபடியும்
என் தொடர்பை ஏற்படுத்திக் கொண்டு அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டு அவள் கண்களை பார்த்தேன்.

என் ஆணுறுப்பு துவண்டு சிறுத்துப் போய் அவளின் பெண்மையின் மேல் உரசிக் கொண்டிருந்தது.
அது எனக்கு வெட்கமாகவும் மானப் பிரச்சனையாகவும் இருந்தது.

அவள் என் முகத்தில் முத்தமிட்டப்படியே தழுவினாள். அவள் நினைத்ததை நான் செய்ய முடியுமா
அல்லது செய்தாலும் சீக்கிரமாக முடியுமா என அவள் மனம் அசைப்போடுவதை உணர்ந்தேன்..

“சிவா..என் மேல ரொம்ப விருப்பப்படற மாதிரி நினைச்சுக்கோ..” என்றாள்.
“ம்ம்ம்...” என்று என உடலை முறுக்கியப்படி நெளிந்தப்படி அவளை அழுத்தி என் ஆணுறுப்பை
அவளின் மயிர் காடு சூழ் பெண்மையில் உரசிசியப்படி கட்டிப்பிடித்தேன். ஆனால் என் ஆணுறுப்பு
அசைவதற்கான அறிகுறி எனக்கு தெரியவில்லை.

ஒரு பெண்ணிடம் தோற்று போய்விடுவேனோ என்ற பயம் என் மனதை கவ்விக்கொண்டது. அது
என் ஆண்மைக்கு விடப்பட்ட சவால் என்றே எண்ணினேன்.

என்ன செய்தேனும் என் விந்தை அவளுள் செலுத்த வேண்டும் என்ற வெறி ஏற்பட்டது.. என்
போராட்டத்தையும் ரஞ்சனி உணர்ந்துக் கொண்டாள்... உதவ முன் வந்தாள்..

"சிவா..உந்து எழுந்திருக்கிறது கஷ்டமா இருக்கா..” என்றாள்.
“ஆமாம் அக்கா....ஏனோ கவிதாவுக்கு துரோகம் செய்யறதாவே நினைப்பு... முன்னாடி அது
எப்படி எந்திரிச்சுதுன்னு எனக்கே தெரியல...” என்றேன் பரிதாபமாக. என் மனமும்
அவளின் உடலை பார்த்து உச்சுக் கொட்டிக் கொண்டிருந்தது.

கொஞ்சம் நேரம் மவுனத்துக்கு பிறகு பேச ஆரம்பித்தாள்...
“சிவா... இனிமே நா பேச போறதை பத்தி நீ தப்பா நினைக்க கூடாது...” என முன்னறிவிப்பு செய்தாள்.
“நாம ஏற்கனே முக்காவாசி தப்பு செஞ்சிட்டோம்... இப்பவும் செஞ்சிட்டிருக்கோம்... இனிமே
நீங்க பேசறதுல என்ன தப்பு வந்தர்ற போகுது..” என்றேன் எதிர்ப்பார்ப்புடன்.

“உன் மனசுல கவிதா ரொம்ப நல்லவ...ஒழுக்கமானவ.. பத்தினி.. உன் மேல அன்பு பாசம் காமம்
உயிர் வெச்சிருக்கா அப்படின்னு ஒரு எண்ணமிருக்கு..அதான் நீ அவள நினைச்சி விரும்பற..
அடிமையா இருக்கே...பயப்படறே...” உண்மையை ஒரு வகையில் தொட்டுவிட்டவளைப்
போல சொன்னாள்.
“என்ன சொல்றீங்க...அக்கா...” என்று குழப்பத்துடன் தடுமாற்றத்துடன் கேட்டேன்.

” கவிதா நல்லவ இல்லேன்னு நினைச்சுக்கோ..”
“அப்படின்னா...” புரியாமல் கேள்வியெழுப்பினேன்.
“அவ..உனக்கு துரோகம் செய்யறதா நினைச்சுக்கோ..” என்றாள் சன்னமான காம குரலில்.
நான் அதை உள்வாங்கி பதில் சொல்வதற்குள்.
“அவ வேறு யாருடனோ தொடர்ப்பு கள்ள தொடர்பு வெச்சியிருக்கானு நினைச்சுக்கோ ...அவன்
கிட்டே விரும்பு உனக்கு துரோகம் செய்யற மாதிரி செக்ஸ் வெச்சிக்கிறதா சினைச்சுக்கோ...” என
கிறக்கத்துடன் சொன்னாள்.

என் உடல் ஒரு நொடி அப்படியே மரத்துப் போய் கட்டையானது. கோவம் என் உடல்
முழுக்க ஜிவ்வென்று பரவ...நான் ரஞ்சனியை என் கண்கள் அனல் கக்க பார்த்தேன். அனிச்சையாக
அவளிடம் இருந்து விடுப்பட எழ முயற்சித்தேன். என் கோவம் கொலை கோவம் நோக்கிச்
சென்றுக் கொண்டிருந்தது. நான் எழு முற்பட, ரஞ்சனி என்னை பலம் கொண்டு மட்டும் அவள்
மேல் இழுத்தப்படி...

“...ப்ளீஸ்...ப்ளீஸ்...சிவா... கோவபட கூடாதுன்னு தான முதல்ல சொன்னேன்... கோவ படாத
சிவா... நா சொல்றதை கோவப்படாம ரெண்டு நிமிஷம் கேளு.. ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...” என பரிதாபமாக
கெஞ்சினாள். என்னை விடாப்படியாக இழுத்து அவள் மேல் போர்த்தினாள். அவளின் உடல்
துடித்து கொண்டிருந்தது. அந்த துடிப்பு என் உடலுக்கு ஏதோ ஒரு செய்தியை சொன்னது..

“..என்ன அக்கா சொல்றீங்க...நீங்க ஆசைப்பட்டிங்க நா உனக்கு என்னை கொடுத்துட்டேன்... அதுக்கே
நான் என்ன பாடுபடுவேனோ... இப்போ என்னடான கவிதாவையே தப்பா நினைக்க சொல்றீங்களே
அக்கா, அவ உங்க வீட்டு பொண்ணு..உங்க குடும்ப மானத்தை காப்பத்தின பொண்ணு..நா அவ மேல
உசிரையே வெச்சிருக்கேன்னு தெரிஞ்சும் இப்படி நினைக்க சொல்றீங்களே...அக்கா...” என அவளிடம்
நியாயம் கேட்டேன்.
“ப்ளீஸ்... சிவா... என்னை புரிஞ்சிக்கோ...என் நிலமையை புரிஞ்சிக்கோ..என் மனசு ஏன் இப்படி
இருக்குது நான் ஏன் இப்படி நடந்துக்கறேன்னு இன்னும் நீ புரிஞ்சுக்கலே.. நா கவிதாவை
உண்மையாவே கெட்டவள்னு சொல்றேன்னா...இல்ல..அவள அப்படி ஒரு நிமிஷம் நினைச்சுப்
பார்க்கத்தானே சொல்றேன்.... நாம இப்ப சேர்றதுக்கு தானே கேட்குறேன்..” என உணர்ச்சிகளைக்
கொட்டினாள். நான் பதில் சொல்ல தெரியாமல் அவளையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

“உனக்கு என் மேல ஆசை இருக்குல்ல...சிவா..” என கேட்டாள்.
ஆமாம் எனப்தை போல தலையசைத்தேன்.
“அப்போ ஒரு நிமிஷம் நா நினைக்கிறத போல நினையேன்.. கொஞ்ச நேரம்தானே... யாரை அவளோட
சேர்த்து நினைக்கிறன்னு எனக்கு கூட சொல்ல வேண்டாம் ” என என்னை பாசமாக தழுவிக்
கொண்டு இறைஞ்சினாள்.

என் உடலும் மனமும் அதுவாகவே ரஞ்சனி சொலவதைப் போல எண்ண முற்பட்டது. ஆனால்
ரஞ்சனி சொன்னதைப் போல சிந்தனை, காட்சி, எண்ணம் ஆசை, கனவு எதுவேமே என் மூளைக்குள்
செல்லவில்லை. அப்படி முயற்சி செய்ததே எனக்கு அளவில்லாத ஓவ்வாமை ஏற்பட்டு
என் மீதும் எல்லாவற்றின் மீதும் வெறுப்பு ஏற்பட்டு, அந்த வெறுப்பு ரஞ்சனியின் மீது பாய முகமாக...

”ச்ச்ச்சீஈஈஈஈஈ....” என என் வாயிலிருந்து வெறுப்பு பாய்ந்தது.
“ஏன்...சிவா...” என நிலைதடுமாறாமல் ரஞ்சனி கேட்டாள்.
“என்னால...அந்த மாதிரி எந்த சூழ்நிலையிலும் நினைக்க முடியல அக்காஆஆ...
அருவெருப்பா இருக்கு...சான்ஸே இல்லக்கா” என்றேன். இப்போது என் வெறுப்பு இயலாமைக்கு
மாறிவிட்டது. ரஞ்சனி கொஞ்சம் நேரம் மவுனமாக இருந்தாள்.

“இதற்கு மட்டும் பதில் சொல்லு...உன்னை தவர வேறு யாராவது கவிதாகிட்ட செக்ஸ்
வெச்சுகிட்டா நல்லாயிருக்கும்னு சொல்ற அளவுக்கு உலகத்துல யாருமே இல்லையா..”
என கேட்டாள்.
“இல்லக்கா... நா செத்து போனாலும் அந்த மாதிரி நினைப்பும் வராது... நினைக்கவும் மாட்டேன்..
ஒரு வேளை தப்பிதவறி அந்த மாதிரி ஒரு எண்ணம் வந்தாலும் உலகத்துல ஒரு ஆண்மகனும்
மாதிரி கிடையாது.... ஏன் கடவுளையும் கூட அவகிட்டே அண்ட விடமாட்டேன்...” என தீர்க்கமாக
பதில் சொன்னேன்.
“... ஒரு செக்ஸுவல் ஃபேண்டஸியாக கூட அப்படி உனக்கு நினைக்க தோன வரலயா...” என கேட்டாள்.
“..இல்ல...நேவர்... மை டியர் அக்கா..” என்றேன் இறுதி முடிவாக.

அவள் யோசிக்க ஆரம்பித்தாள். என் மீது அடுத்த ஆயுதத்தை தொடக்க ஆரம்பித்தாள்
‘அப்போ... நாம இதுவரை செஞ்சது...கவிதாவுக்கு நீ செய்தௌ மிக பெரிய துரோகமில்லையா....” என்று
என் மீது குற்றணர்வை சுமத்த முற்பட்டாள்.

அப்படியே என்னை இழுத்து, அவளின் உடல் என்ற புதைக்குழிக்குள் இழுக்க முற்பட்டாள்.
இப்படியே விட்டாள் உண்மையில் நான் விழுந்துவிடுவேன் என நினைத்தேன்... மீண்டு வர
முடியாது என நினைத்தேன்.

இதற்கு ஒரு முற்றுப் புள்ளி வைக்க வேண்டும் என முடிவு செய்தேன்...அதுதான் சரியெனப்பட்டது.
என் வாயிலிருந்து வார்த்தைகள் வர ஆரம்பித்தன..
“நாம செய்தது சரியா தப்பான்னு அப்புறம் பாத்துக்கலாம்... ஒரு வகையில் சொல்ல போன நாம
தப்பே செய்யலே... கெட்டவார்த்தை பேசறேன்னு தப்பா நினைக்காதீங்க.. என் சுன்னி உன்
புண்டைக்குள்ள போய் என்னை மறந்து உன்னை நினைச்சி விந்தை கக்கினாத்தான்... நாம் தப்பு
செஞ்சதா அர்த்தம்... ரோட்டுல கூட்டத்துல பஸ்ல போகும் போது பெண்கல் மீது இடிக்கிறதில்லைய
தடுவறதில்லையா.. கசக்குறதில்லையா.. அதுப்போலத்தான் உன்னை தடுவி கசக்கி ஜூஸ் பிசிஞ்சி ஐயர்ன்
பண்ணிட்டேன்னு நினைச்சி என் குற்றணர்வை துடைத்து எறிஞ்சிட்டு போய்கிட்டே இருப்பேன்...” என்று
அவள் முகத்தில் அடிப்பதைப் போல சொன்னேன்.

அவள் கண்களில் கண்ணீர் குளம் ஏற்பட்டது, எந்நேரத்தில் வேண்டுமானலும் கரையை உடைத்து
வெளிவரத் தயாராக இருந்தது. அவமானத்தால் அவளின் உடலில் உள்ள் அணைத்து அணுக்களுமே
துடித்துக் கொண்டிருந்தது என எண்ணினேன்.

என்னால் எல்லா வகையிலும் இயலவில்லை. இயலாமையால் ஆசையிருந்தும்
ரஞ்சனிக்கு முற்றுபுள்ளி வைக்க வேண்டும் என மனம் எண்ண்..
“ நா வந்து சிவனேன்னு இருந்தேன்...மனசுல ஆசைபட்டேனா இல்லையா என்பது வேறு விஷயம்..
அதை உங்ககிட்ட வந்து சொல்லவும் இல்ல...நா வேணாம் வேணாம் என சொன்ன போதும் நீங்களா
என்னை தூண்டிவிட்டீங்க...நமக்குள்ள நடந்தது நடந்துப் போச்சு...உங்களுக்கு என் அம்மாவை
கொலை செஞ்ச பாவத்துக்கு பிராய்ச்சித்தமா எனக்கு உன்னை தர்ற முயற்சி செஞ்சிங்க... அது
இந்த மாதிரி ஆயிடுச்சு... ஒரு வகையில் பார்த்தா உங்க அரிப்பை சொறியதற்கு என்னை யூஸ்
பண்ணிட்டீங்க...” என் அடித்தாற் போல சொன்னேன்.

அவள் அழுகை வெடிக்கப் போகும் முகத்துடன் என்னை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்..

நான் தொடர்ந்தேன்...” நா வந்து கவிதாவுக்கு துரோகம்
செஞ்சதாவே இருக்கட்டும்... அதற்கு நா எந்த தண்டனை வேனும்னாலும் ஏத்துக்கறேன்...
ஆனா அதற்காக கவிதா எனககு துரோகம் செய்யறதாகவோ வேசியாகவோ வேறு ஒருத்தருடன்
செக்ஸ் வெச்சுகிட்டு இருக்கற மாதிரி நினைக்க சொன்னா... அது என்னாலேயும் முடியாது.. கவிதாவும்
அப்படிப் பட்ட பொம்பளையும் கிடையாது...” என முற்றுப் புள்ளி வைப்பதைப் போல பேசினேன்.

“நா...அப்படிபட்ட பொம்பளையா...” என்றாள் அழகையுடனும் அவமானத்துடனும்.

இதற்கு பதில் சொல்ல தெரியாமல், என்னையறியாமல் நான் மவுனமாக அவளின் முலைக்
காம்புகளை திருகிக் கொண்டிருந்தேன்... அதுவே ஒரு பதிலாக இருக்கட்டும்
“ஐ..திங்க் இட்ஸ் ஓவர்...” என்றாள் வெடித்தப்படி.
“யெஸ்...” என்று சொல்லியப்படி அவளின் காம்பை அழுத்தி பலமாக கிள்ளிவிட்டு எழ முயற்சித்தேன்.

என் கழுத்தின் மீது கையை வைத்து தடுத்து...
“ஜஸ்ட் ஃபார் லவ் சேக்...இல்ல ஆஸ் எ ஃபேவர்.. சிவா... என்னை அப்படியே கட்டிப்பிடிச்சுட்டு
கொஞ்ச நேரம் அப்படியே இருங்க... இஸ் இட் டூ மச் டு ஆஸ்க் ஃபார் இட்.. எனக்காக இரக்கப்பட்டு
ஒரு நிமிசம் என்னை கட்டிப்பிடிச்சுட்டு..அப்படியே இருங்க..” என்று கண்களில் நீர் வழிய கேட்டாள்.
அவள் அன்னையாக என்னை குழந்தையாக நினைத்து அழைப்பது போலிருந்தது... என்னால்
தட்ட முடியவில்லை..

மகுடிக்கு கட்டுப்பட்டவன் போல அவள் மீது படர்ந்து கைகளை அவளின் தோல்களில் அடியில்
வைத்து என்னோது சேர்த்து கட்டிப் பிடித்து என் முகத்தை அவளின் கூந்தலில் புதைத்தேன்.
அவள் கண்களில் வழிந்த கண்ணீர் அவளின் கன்னத்தின் வழியே வழிந்து என் கன்னத்தில்
விழுந்தது. ஒரு ஆதரவற்ற உடல் என் அரவணைப்பில் உள்ளதைப் போல உணர்ந்தேன்...

ஆனால்...அந்த கணத்தில் என் மனதுக்கு ஒரு மாபெரும் தரிசனம் கிடைத்தது... அது..
ரஞ்சனி சிவாவுக்கு சொந்தமானவன் கிடையாது... அவன் அவளுக்கு முழுக்க சொந்தமானவன் ஒரு
குழந்தையாக..

‘சாரி...சிவா...” என்றாள் விம்மியப்படியே..
“சாரி...அக்கா...” என்றேன்.
இருவரும் நெடு நேரம் அப்படியே மவுனமாக இருந்தோம். இதுபோதும் என அவள் முடிவு
செய்ததை உணர்ந்தேன். புதைத்த என் தலையை தூக்கினாள். கண்ணீரால் நனைந்திருந்த அவள்
முகத்தை பார்த்தேன்...

அப்போதுதான் நான் உணர்ந்தேன்...என் ஆன்மாவை அவள் முழுவதுமாக இழுத்து எடுத்துக்
கொண்டுவிட்டாளென்று. என் உடல் பாரமற்று மிதந்து கொண்டிருந்தது...

“கடைசியா ஓன்னே ஓன்னு மட்டும் தான் கேட்குறேன் சிவா... அத நீ யோசிச்சி எனக்கு நீ உண்மையா பதில்
சொல்லனும் மறைக்கவே கூடாது...பிராமிஸ்..” என்றாள் விம்மியப்படி...
“பிராமிஸ் அக்கா...” என்றேன்.

என்னை இறுக கட்டிப்பிட்த்தப்படி...
“உன் அழகான, நம்பிக்கையான, ஓழுக்கமான, பத்தினியான, அன்பான மணைவியை, நீ யாருடனும்
சேர்த்து பார்க்காத மணைவியை..நீ துரோகம் செய்ய நினைக்காது உன் புனிதவதியை...நீ
மட்டும் ருசித்து பருகிய அந்த அழகிய பழத்தை...”

மேலும் தொடர்வதற்கு முன் சில நொடிகள் மவுனம் காக்க. அந்த மவுனத்தின் கனம் நொடிகள்
தோறும் ஏறிக் கொண்டிருக்க.... என் மனம் படபடத்தது..

தொடர்ந்தாள்..

”.... நீ உசருக்கு உசிரா நேசிக்கற, எல்லையில்லா அன்பை
வெச்சிருக்கற,.. உன் அழகான செல்ல
மகன்...அவினாஷ்... அவ அம்மா கவிதாவோட செக்ஸ் வெச்சுக்கறதை பத்தி உன்
மனசு என்ன சொல்லது..” என மந்திரம் ஓதுவதைப் போல கேட்டாள்...

கேட்டவுடன்..

என் உடலில் மின்னல் பாய்ந்தது. என் எண்ணக் காட்சிகள் கூசிடும் வெள்ளை வெளிச்சத்தில்
மறைந்தன. என் கண்களின் இமைகள் தானாக இறுக மூடிக் கொண்டன. கவிதாவும் அவினாஷும்
சேர்ந்து இருக்கும் பல காட்சிகள் மின்னல் போல ஒரு நொடியில் என்னையறியாமல்
அந்த வெள்ளை வெளிச்சத்தில் ஓடி மறைந்தன. என் உடல் நடுங்கியது. மூச்சு காற்றை கற்றை
கற்றையாக என் நுரையீரல் உள்ளே வெளியே இழுத்து வெளியே விட்டது... என்
உடல் பெருத்தது. இதமானது. இரத்தம் சூடேறி உடல் முழுக்க பாய்ந்தோடுவதை உணர்ந்தேன்...
உடல் கட்டுகடங்காமல் பதற்றம் ஏற்பட்டது....சிறுநீர் வெளியேறும் நிலையில் இருந்தது..

என் இதய துடிப்பு அதிகரித்தது. தோண்ட முடியாதப்படி என் ஆழ்மனதில் புதைத்திருந்த அந்தரங்மான
ரகசியத்தை யாரோ தோண்டியெடுத்து என் மனதுக்கு திருப்பி கொடுத்ததைப் போல ஒரு உணர்வு..

ஒரு வித ஆளை உருக்கும் பயம் என்னை தொற்றிக் கொண்டது...

அப்போது...என் ஆன்மாவின் மனதின் எதிர்ப்பையும் மீறி என் உடல் ஆனந்தத்தில் இருப்பதை
உணரத்தொடங்கினேன்.
அந்த ஆனந்தத்தை எதிர்க்க திராணியில்லாமல் சுவைக்க தொடங்கினேன்...

என் ஆணுறுப்பு என் கட்டுப்பாட்டையும் மீறி அவளின் தொடையிடுக்கில் முட்டிக் கொண்டிருந்தது...

நான் கண் திறந்து ரஞ்சனியின் முகத்தை பார்த்தேன்... இப்போது அவள் கண்கள் அழுதப்படி
ஆயிரம் அர்த்தங்களுடன் சிரித்துக் கொண்டிருந்தது..

[kadhalan kadhali]

நான் வீதியில் அம்மனமாக நின்று அதை மறைக்க முடியாமல் திண்டாடிக் கொண்டிருக்க,
எல்லோரும் என்னை பார்த்து ”கொள்” என சிரிப்பதை போன்ற அவமானத்தை உணர்ந்தேன்...
இதையா அவளிடம் என்னையறியாமல் பகிர்ந்துக் கொண்டேன்.. என என்
மனம் என் மீது பாய்ந்தது. ரஞ்சனியின் உடலில் புதைந்து என் அந்தரங்க அசிங்கத்தை புதைக்க
அவளை அழுத்தி நெளிந்து புதைந்துக் கொண்டிருந்தேன்...

“சிவா... நீ ஏன் அசிங்கப்படுற... வருத்தப்படுறே... ஓவ்வொரு ஆண்மகனுக்கும் அந்தமாதிரி
ஆசையிருக்கும் அப்படி இல்லேன்னு சொல்றவன் மனசுல ஆசையின் மறுவடிவமான
பயமிருக்கும்...” என் சுண்டி இழுக்கும் பாச்த்துடன் சொன்னாள்.
நான் அவளின் கூரிய கலங்கிய கண்களை பார்க்க திராணியில்லாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்..
”இத நான் தெரிஞ்சிகிட்டேன்னு வெக்கப்படாதே சிவா... பயப்படாதே சிவா... யாருகிட்டே
சொல்லியிருக்கே... உன் அக்காகிட்டே தானே... இத என் தம்பி மேல காட்ற பாசமாத்தான்
நினைச்சு என் மனசுலேயே தங்கிடும்... என்னை விட்டு வெளியே வராது... என்னோடு
மண்ணோட மண்ணா புதைஞ்சிரும்...” என்றாள் ஆறுதல் பொங்க.

என் கண்கள் கலங்கி கண்ணீரை உற்பத்தி செய்ய துவங்கிவிட்டது. கையறு நிலையை முகம்
காட்டியது...

”வாடா சிவா ... இந்த அம்மா இடம்.... வாடா சிவா..” தாய்ப் பாசம் அவள் குரலில்
பொங்கிக்கொண்டிருந்தது.. “ ஒன்னும் வேணாம் சிவா ...உன்னை அவினாஷா நினைச்சுக்கோ..
என்னை கவிதாவா நினைச்சுக்கோ ...அதுபோதும்.. வாடா சிவா... வாடா என் செல்ல குட்டி
அவினாஷ்... இந்த அம்மா கிட்டே வாடா... உனக்கு கவிதா குடுக்கறதை எல்லாத்தையும் தர்றேன்..
அம்மா கிட்டே வாடா..” என பாச வெள்ளத்தை கொட்டியப்படி, அவள் கால்களை அகற்றி மேலே
தூக்க அவள் பெண்மை என் ஆண்மையை அன்பாக யோனிநீர் வழிந்த பிசுபிசுப்புடன் துடித்தப்படி
கவ்வ, அது தானாக்வே அந்த இழுப்புக்கு உள்ளே செல்ல
இருவரும் காமயின்பத்தை
அடையும் பொருட்டு இயக்கத்தை தொடங்கிக் கொண்டிருந்தோம்..

“சிவா...அவினாஷ் ஐ லவ் யூடா ... டூ யூ லவ் யூர் மம்மி...” என அன்பை பாய்ச்சிக் கொண்டு
திடிரென அவள் இயக்கத்தை அதிகப்படுத்தி அவளின் பெண்மையின் கதகதப்பை வேகமாக
தந்தும் விடுவித்தும் கொண்டிருந்தாள்.

நான் அவளிடம் வியாபித்திருந்த வஸியத்திற்கு கட்டுப்பட்டுவிட்டேன். என்
வாழ்கையில் முதன் முதலாக ஒரு புதுவிதமான கட்டற்ற உணர்ச்சியை உணர்ந்தேன். என்னை
மீறி என்னை இழுக்கும் உணர்ச்சி. நான் காம சொர்க்கலோகத்துக்கு கால் வைக்க ஆரம்பிக்க...
“ம்ம்ம்ம்....” என முனுகினேன்.

“சிவா...ஜஸ்ட் ஒரு செகண்ட் உன்னை முழுசா அவினாஷா நினைச்சு என்னை கவிதாவா
நினைச்சுக்கோ...” என சொல்லி அவளின், வாய் முகம், கை, முலை, பெண்மை, பெண்மை பிரதேச
பள்ளதாக்கு, கால்கள், அனைத்தும் என்ன உடம்பு ஓவ்வொரு அணுவை இழுத்து, என் உடம்பின் மீது
காம ஜாலங்களை நிகழ்த்திக் கொண்டிருக்க.. நான் காம
மயக்கத்தில் ஆழ்ந்துக் கொண்டிருக்க...

....அணைத்து சத்தங்களும் நின்று போய் என் மனம் என்னை கருமை மிகுந்த வெறுமையான
இருட்டறையில் தள்ள... “சிவாஆஅ...நீ அவினாஷ்...நான் கவிதாஆஅ...” என ரஞ்சனியின்
அன்பு மிகுந்த காமக் குரல் காதை பிளக்கும் சத்தத்துடன் கேட்க... என் உடல் முழுவதுமாக
அந்த இருட்டு அறைக்குள் தள்ளப்பட்டுவிட்டு, அங்கே திக்கற்ற ஒரு தனிமரம் போலிருந்தேன்..

... ஆனாலும்... எங்கோ ஒரு ஒருத்தில் ரஞ்சனியின் பெண்மை என் ஆண்மையை மூர்க்கமாக கவ்வி
கவ்வி இழுத்து இழுத்து விடுவித்துக் கொண்டிருப்பதை உணர்ந்தேன்..

அங்கே..
...நானிருந்த இருட்டறைக்கு அப்பால் கண் கூசும் வெளிச்சம் தெரிய அதை நோக்கி மெதுவாக என்
உடல் செல்ல... ஒரு கண்ணாடி திரை தடுத்தது... கைகள் கூப்பி கண்களைச் சுற்றி அந்த கண்ணாடியின்
மேல் வைத்து பார்க்க தொடங்க...
...திடுக்கிட்டேன்....
... என் ஆணுறுப்பில் மேலும் இரத்தம் பாய்ந்தது...
அந்த திரைக்கு அப்பால் கவிதாவும் அவினாஷும் பிறந்த மேனியாக படுக்கையில் படுத்துக்
கொண்டு என்னை பார்த்து சிரித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்...
..அவினாஷ் கவிதாவை தலையை கட்டிப்பிடித்து முகத்தில் முத்தம் பதித்த பின் இருவரும்
என்னை பார்த்து சிரித்தார்கள்... அவர்களின் சிரிப்பு எனக்கு ஆயிரம் அர்த்தங்கள் சொல்லிய
என் மீது பரிதாபப்பட்ட சிரிப்பு..


இங்கே...
ரஞ்சனி...”அவினாஷ்...அவினாஷ்... கவிதா அம்மாகிட்டே வாடா...வாடா ” என என் உடம்பின்
அனைத்து நரம்புளையும் அழைத்து கொண்டிருந்தாள். ஏனோ ஒரு ஓரத்தில் எனக்கு தயக்கமாக இருந்தது...
“ஏண்டா...அவினாஷ் தயங்குறே...” என உருமினாள்...

”அவினாஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்....அம்மாகிட்டே வாடாஆஆஆஆஆஅ ....” என கதறி கத்தினாள்....

அங்கே...
இங்கே ரஞ்சனி கத்தி கதறியது அங்கே அவினாஷுக்கு கேட்க அவன் கவிதாவை பார்த்து சிரித்து...
அவனை அணைக்க அவன் அவன் கவிதாவிடம் செல்ல
ஆயுத்தமாகி விட்டான் என எனக்கு
தோன்ற....

... என்னையறியாமல் அசுர பலத்துடன் நான் பாய்ந்து ஓடிப்போய ஜனீர் என்ற
சத்தத்துடன் கண்ணாடி திரையை சுக்கு நூறாக உடைத்துக் கொண்டு படுக்கையின் மேல் விழ...

ஐயோஓஓஓஓஒ...... என என் மனம் பதறி நடுங்கியது.... நான் ஆறு அங்குலம் உயரமுள்ள குட்டை
மனிதனாக மாறி படுக்கையில் நின்றுக் கொண்டிருந்தேன்...

என் கண்முன் கவிதா மாபெரும் மலையாக தெரிந்தாள். அவளின் முலைகளும் காம்புகளும்
பூதாகரமாக காட்சி தந்து இதுதான் பேரின்பம் என காட்சியளித்துக் கொண்டிருந்தது.
அவினாஷும் கவிதாவும் என் குட்டை நிலையை சிரித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்..

இங்கே....
ரஞ்சனி.. விடாமல் “வாடா...அவினாஷ்..கம் டூ யூர் மம்மி...” என அவள் இடுப்பை
மேன்மேலும் உயரமாக தூக்கியடித்து என் ஆணுறுப்பின் வழியாக எனக்கு ஒரு புது
வகை இனபத்தை அளித்தப்படி, கதறி அழைத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

அங்கே....
கவிதாவுக்கும் அவினாஷுக்கும் இங்கு நடக்கும் ரஞ்சனியின் காம விளையாட்டை உணர்ந்தனர்.
ஒருவரை பார்த்து ஒருவர் புரிந்துக் கொண்ட அன்புடன் சிரித்தனர்.....
அங்கே ரஞ்சனியின் ...வாடா அவினாஷ்...என்ற அழைப்புகள், இங்கே கவிதாவிற்கு புரிய...இப்போது
கவிதாவின் பார்வை என்னை பார்த்து சிரித்தப்படி... அவினாஷை நோக்கி வாடா அவினாஷ் என்பதை போலிருந்தது.
நான் அவினாஷின் கண்களை பார்த்தேன்... அவன் கண்கள் கட்டற்ற அன்பை தேக்கிக் கொண்டு..
... இதோ வந்துட்டேன் அம்மா...என கவிதாவின் கண்களை பார்த்து சொல்லிக் கொண்டிருந்தது..

இங்கே....
ரஞ்சனி தன் பெண்மையின் அனைத்து தசைகளையும் அதன் நீருற்றுகளையும்
என் ஆண்மையின் மீது மாயாஜாலங்களை காட்ட, என ஆண்மை துடித்துக் கொண்டிருந்தது...
“அவினாஷ்....அம்மாகிட்ட வந்துட்டேன்னு சொல்லுடா...” என என்னை காமத்தினால் தூண்டிக்
கொண்டிருந்தாள்.

அதே நேரத்தில் அங்கே....
ஆறு அங்குலமான நான் என்னையறியாமல் என் ஆணுறுப்பின் துடிப்புக்கு ஏற்றவாறு
துடித்துக் ஆரம்பிக்க....ஐயோஓஓஓ....கடவுளேஏஏஏஏ... என வாய்விடு அலறிவிட்டேன்......
நான் என் ஆணுறுப்பாக உருமாறி துடித்து நெளிந்து கொண்டிருந்தேன்.... அதனை பார்த்து
கவிதாவும் அவினாஷும் கொள்ளென கை கொட்டிச் சிரித்தனர்...
ஆணுறுப்பாகிய என்னை பார்த்தப்படி..கவிதா மெல்ல அவினாஷை ஆறத்தழுவி
முத்தமிடுவதாக உண்மையாக பார்த்தேனா கற்பனை செய்தேனா என தெரியவில்லை..

இங்கே...
ரஞ்சனி என் உடல் தயாராகிக் கொண்டிருப்பதை உணர்ந்துவிட்டாள்...
“வாடா...அவினாஷ்... யாருகிட்டே வரப்போறே... உன் அன்பு அம்மாகிட்டே தானேடா ...வாடா...
டோண்ட் ஹெசிடேட்....ஜஸ்ட் லூஸ் யூர்செல்வ் டூ யூர் மம்மி.. உன் அம்மாகிட்ட் உன்னை கொடுத்துடுடா..”
என கதறிக் கொண்டிருந்தாள்.

அங்கே...
ரஞ்சனியைன் கதறல்கள் அந்த அறையில் பூதாகரமாக ஒளித்து எதிரொலித்திக் கொண்டிருந்தது..
அவினாஷ் ரஞ்சனியின் கெஞ்சல்களுக்கு வசியப்பட்டவனைப் போல செயல்பட முனைப்பு காட்ட
தொடங்கினான்..

அதை உணர்ந்த நான்...
ஆணுறுப்பாகிய நான் பதறியடித்துக் கொண்டு... தடுக்க முடியாத ஒன்றை தடுக்கும் பொருட்டு...
..அவர்களை விலக்க..
மாபெரும் மலைகள் போலிருக்கும் அவளின் கால்களிடையே ஓடினேன்.... நான் ஓட ஓட கவிதா
கால்களை அகற்றி விரித்தாள்...பதற்றத்துடன் கண்மண் தெரியாமல் ஓடிய நான் மயிர்
காட்டில் முட்டி மோதி விழ...

எழுந்து பார்த்தால்... கருமை நிறமாக தோல்கள் அதனடியில் இருக்கும் தசைகள்
மடித்து மடித்து சுருங்கிய ஆசனவாயும் உயர்ந்து கருமை நிறம் நிறைந்த அடர்ந்த புற்கள் சூழ அதன்
மறைவில் மறைந்து மதன நீர் வழிய சற்று பிளந்து திறந்திருந்த அவளின் பெண்மையின்
பருத்த வெளி வாசற்படி இதழ்களுக்கு அப்பால் சிவந்த சொர்க்க லோகத்தை என் கண்கள்
தரிசித்துக் கொண்டிருக்க.
என் தலையை இன்னும் தூக்கி மேலே பார்க்க கவிதாவின் மன்மதபீடமும் அதன் மீது திரைப்
போல படர்ந்து பாதுகாக்கும் வெளி தோலும் பாபிலோனாவின் தொங்கும் பூந்தோட்டைப் போன்ற
அதிசயமாக இருந்ததை பார்த்தேன். மதன நீர் ஆற்றாக அவன் பெண்மையிலிருந்து
வழிந்து என்னை மூழ்கடித்து விடுமோ என அஞ்சிக் கொண்டிருந்தேன்...

பள்ளத்தாக்கின் அடியில் இருந்த நான். கவிதாவும் அவினாஷும் மேலே என்ன
செய்கிறார்கள் என பார்க்க முடியவில்லை....

இங்கே...
”அம்மாவை கூப்பிடுடா.. கூப்பிடுடா..அவினாஷ்...” என யோனி துடிக்க ரஞ்சனி எனக்கு காம தூபம்
போட்டுக் கொண்டிருக்க... என் வாய்... “மம்மி...கவிதா... மம்மி..” என அரற்றிக் கொண்டிருந்தது..
நான் சொல்ல என் உறுப்பின் மீது அபிஷேகம் ஆரம்பமாவதை உணரத் தொடங்கினேன்.

அங்கே...
கவிதாவின் பெண்மையின் இதழ்கள் துடித்து மதன் நீரை வெளியேற்றுவதை பார்த்தேன்...
ஐயோ.... மேலே கவிதாவும் அவினாஷும் பின்னி பிணைந்து காமவயப்பட்டு முத்தங்களை
பரிமாறுகிறாளே என என் மனம் பதறியது.

என சக்தி முழுவதையும் உபயோகித்து ”கவிதாஆஆஆ....” என கதறிக் கொண்டிருந்தேன். என் ஆறடி அங்குல
உருவத்திலிருந்து வந்த குரல்....ஆழ் கிணற்றிலிருந்து வரும் எங்கேயோ கேட்ட குரல் போலிருந்து.

ஜீரணிக்க முடியாமல் கண்களை இறுக மூடி...திறந்து மூடி மேலே பார்த்தால்...அவினாஷும்
கவிதாவும் என்னை பார்த்து சிரித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். அவர்களின் முகம் முன் நான்
கட்டெறும்பாக இருந்தேன்....”வேணாம்...வேணாம்...வேணாம்” என பினாத்திக் கொண்டிருந்தேன்.

இங்கே...
“ரிலாக்ஸ்...சிவா...ரிலாக்ஸ் சிவா..” என என்னை ஆரத்தழுவிக் கொண்டு..”ஜஸ்ட்,,,லூஸ் யூர்செல்ஃப்..
ஜஸ்ட் ஸ்பர்ட் அவுட் யூர் ஸ்பெர்ம்..” என மகுடி ஊதிக் கொண்டிருந்தாள்.

அங்கே..
என்னை கவிதா தன் கட்டை மற்றும் ஆட்காட்டி விர்ல்களால் தூக்கி...அவள் முகத்திற்கு நேராக
எடுத்து வந்து என்னை பார்த்து சிரித்தாள்...அவளின் நாசிகளின் வழியே வந்த அனல் காற்று என்னை தாக்கியது.
அவினாஷை பார்த்து சிரிக்க...அவனும் சிரித்தான்... அவர்கள் கண்கள் மூலம் ஏதோ
சம்பாஷ்னைகள் நடக்க..

..அப்படியே என்னை அவளின் தொடையிடுக்கில் கொண்டு வந்து அவளின் மன்மதபீடத்தை அருகே
தன் விரல்களால் தொங்க விட்டாள்...
நான் ”வேணா கவிதா... வேணா வேணா....” என கதறிக் கொண்டிருக்க..
என்னையறியாமல் என் குட்டை கைகள் அவளின் மன்மத பீடத்தின் போர்வை தோலை சீண்ட...
கவிதா என் உருவத்தை அவள் மன்மத பீடத்தின் மீது வைத்து தேய்க்க ஆரம்பித்தாள்...

அப்படியே பார்வையை மேலே திருப்பினேன்... அலறினேன் பதறினேன்... என் உருவம் கவிதாவின்
மன்மத பீடத்தில் தேய்க்கப்படுவது அவினாஷ் குனிந்தப் புன்முறுவலுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்...

இங்கே..
எங்கள் இயக்கம் உச்சக்கட்ட ஆக்ரோஷத்தை நோக்கி சென்றுக் கோண்டிருந்தது... என் உணர்வு
எண்ணமெல்லாம்...அங்கே சென்றுவிட்டது...என் உடல் ஜடம் போல இயங்கிக் கொண்டிருந்தது...

அங்கே

சட்டென்று ஒரு நொடியில் கோடித் தடவை அந்த பீடத்தில் என்னை உராய்ந்திருப்பாள் கவிதா.
அவள் உடல் உச்சக்கட்டத்தின் ஆரம்ப அறிகுறிகளால் நடுங்கி கொண்டிருந்தது... இப்போது கண்டிப்பாக
மெய்மறந்து தன் தலையை பின்பக்கமாக சாய்த்திருப்பாள் என எண்ணினே.... சட்டென்று

என் உருவத்தின் பீட உரசல் நின்றது...என்னை கவிதாவின் விரல்கள் பிடியை தளர்ந்தா நான்
பொத்தென்று கீழே விழுந்து அவள் ஆசனவாயின் முகப்பில் முட்டி மோதினேன்... எழுந்து மேலே
பார்த்தால் அங்கே அவினாஷ் இல்லை....

ஐயோ...என மனம் அங்கலாய்த்தது...காமவயப்பட்டு மெய்மறந்து மயக்க நிலையிலிருக்கும்
காமம் கலந்த முத்தங்களை பதிக்க தூண்டும் கவிதாவின் முகத்தை....அவினாஷ் முத்தமிட்டுக்
கொண்டிருப்பானோ என என் மனம் எண்ண...
பயத்தால் ”கவிதா... கவிதா” என என் சிறுவாய் பலவீனமான குரலில் அலறியது....

இங்கே...
என் இயக்கம் ரஞ்சனியை கட்டுப்படுத்த ஆரம்பித்தது... ரஞ்சனியும் புரிந்துக் கொண்டாள்.
என் போக்கில் விட்டுவிடாள்...
” யேஸ்...சிவா...யூ ரீச்ட் தேர்.... டேக் த லாஸ்ட் ஸ்டப்..” என என்னை ஊக்கப்படுத்தினால்.

அங்கே...

ஐயோ அதை தடுக்க வேண்டுமே என பரபரத்த நான்... அப்படியே முன்நகர்ந்து..... அவளின்
பெண்மை பிரதேசத்தின் கருமை நிற மயிர்களை பிடித்து தொங்கிக் கொண்டு பிசுபிசுப்பால் வழக்கிக்
கொண்டு மேலே ஏறிக் கொண்டிருந்தேன். செங்குத்தான கருமை காட்டை மேலேறி மெத் மெத்
என்று மென்மையாக இருந்த கவிதாவின் அடிவயிற்றில் குப்புற விழுந்து தலையை தூக்கி
அன்னாந்து பார்த்தால்....

கவிதாவும் அவினாஷும் பரவச நிலையில் முத்த மிட்டுக் கொண்டிருப்பதை பார்த்து என் மனம்
ஓஓஓவென ஓலமிட்டது....

”கவிதாஆஆஅ....” என கத்திக் கொண்டு அவளின் அடிவயிற்றிலிருந்து தவழ்ந்து
ஊர்ந்து மேலே சென்றுக் கொண்டிருந்தேன்..
இப்போது அவர்கள் என்னை பார்த்து சிரித்துக்
கொண்டிருந்தார்கள். நான் அப்படியே தவழ்ந்து ஊர்ந்து மென்மையான வயிற்று பகுதியை
கடந்து அப்படியே பொத்தென்று அவளின் ஆழமான தொப்புள் கிணற்று பகுதியில் விழுந்து வெளியே
வரமுடியாமல் எப்படியோ எம்பி எம்பி குதித்து தொப்புள் குழியிலிருந்து வெளியே வந்து
முன்னேறிக் கொண்டிருந்தேன்... .. கத்திக் கொண்டிருந்தேன்....

இங்கே...
ரஞ்சனி என் வலது கரத்தை எடுத்து அவளின் வலது முலைமேல் வைத்து
கசக்க தூண்டினால்....நான் கசக்க ஆரம்பித்தேன்...

அங்கே..
அவினாஷ் கவிதாவின் இடது முலைகாம்பை கீழ்பக்கம் திருப்பி அதிலிருந்து பாலை பீய்ச்சியடிக்க
அது என் மேல் வெள்ளமாக விழந்து என்னை அடித்து செல்ல.. மறுபடியும்
தொப்புளில் விழுந்து
முலைப்பாலில் நீச்சலடித்துக் கொண்டிருந்தேன்... நீச்சலடித்து கரை சேர்ந்து...எம்பி...
வழிந்துகொண்டிருந்த பால் நீரை எதிர்த்து போராடி...என் கை கால் நகங்களை பதித்து முன்னேறி...
முலைப்பள்ளத்தாக்கின் வழியே சென்று அவளின் கழுத்து பகுதியை அடைந்த சமயம் மீண்டும்
வழுக்கி வலது முலைமேல் சரிந்து கீழே விழந்து கொண்டிருந்த நான்...அவளின் வலது
முலைக் காம்பு தட்டுப்பட அதனை உயிர்பயத்தில் சுற்று வளைத்து பிடிக்க...அது கசங்க..அதிலிருந்து
பால் துளிர்த்து என் மேல் மழையாய் பொழிந்து காம்புக்கும் எனக்கும்
பாலாபிஷேகம் செய்தது....

அவினாஷும் கவிதாவும் ஒரு பொம்மை விளையாட்டை பார்பதை போல என்னை
பார்த்து சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள்..

இங்கே...
நான் உச்சக்கட்டத்திற்கு சென்றுக் கொண்டிருந்தேன்.... என்னை இழுந்துக் கொண்டிருந்தேன்...

அங்கே...
கவிதா அவினாஷை பார்க்க.... மீண்டும் கண்கள் பேசிக்கொண்டன.... ஏதோ ஒரு
இனம் புரியாத சங்கமத்திற்கு அழைப்பு விடுப்பதைப் போலிருந்தது....

பதற்றம் என்னை தொற்றிக்கொள்ள... என் உடல் நடுங்கி தளர ஆரம்பித்தது....

இங்கே..
ரஞ்சனி என் தளர்ச்சியை உணர்ந்தாள்...
“சிவா...வுட்றாதே...ஜஸ்ட் கோ வித் த ஃபலோவ்.... நீ அவினாஷ்... நா கவிதா.... ஜஸ்ட்
இன்ஜாய் மீ ஜஸ்ட் ...உங்க அம்மாவை என்ஜாய் பண்ணுடா..” என என்னை தூண்டத் தொடங்கினாள்.

அங்கே..
... கவிதா மீண்டும் என்னை அப்படியே தன் இரு விரல்களால்
தூக்கி அவளின் முகத்திற்கு நேராக
வைத்து நடுவிரலால் தலையை அழுத்த நான் என் உடலை அங்கும் இங்கும் திருப்ப முடியாமல்
அவஸ்தைப் பட்டு அவள் முகத்தை பார்த்துக் கொண்டிருக்க..

...ஒரக்கண்ணால் அவினாஷ் கீழே தவழ்ந்து சரிந்து செல்வதை பார்க்க முடிந்தது.... அல்லது அது
என் கற்பனையா....அல்லது அது என் அடிமனது தீராத ஆசையா.. என மனம் அங்கேயும் இங்கேயும்
உளவியல் ஆராய்ச்சியில் இறங்கியது...

இங்கே....
ரஞ்சனி தன் முத்ல உச்சக்கட்டத்தை எட்டியதை உணர்ந்தேன், நான் இயங்க இயங்க...அவளின்
தன்னை மெய்மறந்து கண்கள் மூடி...முகம் என் இடிக்கு ஏற்றவாறு கீழே மேல அசைந்து
உன்மத்த நிலையில் இருந்தாள்...

அங்கே...
கவிதாவும் மெய்மறந்து உன்மத்த நிலையை எட்டியிருந்தாள்.. கண்கள் சொருக..இதழ்களில் காம
புன்னகை தவழ...முகத்தில் பேரானந்தம் ஓளி படர... எங்கோ ஈரேழு உலகத்தில் எங்கோ ஒரு
உலகத்திற்கு சென்றுவிட...
...என் கவிதா.... என் அன்பு மனைவி...காம சுகம் பெறுவதை ரசித்தப்படி பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்..
அவள் காம மகிழ்ச்சியில் திளைக்கிறாள்... திளைக்கும் முகத்தை பார்ப்பதே... என் வாழ்கையின்
கடமைகளில் ஒன்று என எண்ணிக் கொண்டிருக்கும் வேளையில்...

என் மனம்...ஐயோஓஓஓஒ...என கூக்குரலிட்டது... என் மனைவி கவிதாவுக்கு காமயின்பத்தை
அளிப்பது நானல்லவே என என் மனம் உணர்ந்து சுக்கு நூறாக உடைந்தது....
...ஓஓஓஓ.... அவினாஷால் தான்... நான் அளிப்பதை விட, அதற்கும் மேலே ஒரு காம உன்மத்ததை
அவள் அடைகிறாளோ என எண்ணி என் மனம் செத்துக் கொண்டிருந்தது..

ஐயோ...அவினாஷ் கவிதாவை என்ன செய்துக் கொண்டிருக்கிறான் என மனம் எண்ண
என் உடல் முழுக்க இரத்த ஓட்டம் தலைத் தெறிக்க ஓடி என்னை தூக்கி தூக்கி போட்டது..

கவிதாவின் விரல்களின் உடும்பு பிடியினால் என்னால் அவள் முகத்தை தவிர வேறு எதையும்
பார்க்க முடியவில்லை... கழுத்தையும் உடம்பையும் திரும்பி பின்னால் அவினாஷ் என்ன
செய்கிறான் என பார்க்க எவ்வளவு முயற்சித்தும் என்னால் முடியவில்லை...

...இயலாமை...என்னை கற்பனை செய்ய வைத்தது.. அவினாஷ் கவிதாவின் மீது படர்ந்திருப்பானோ...
இயங்கிருப்பானா... அவனால் சின்ன உறுப்பை கொண்டு அப்படி இயங்க முடியுமா..
முடியாது என்றாள் எப்படி கவிதா உச்சத்தின் உச்சக் கட்டத்தை எட்டிக் கொண்டிருக்கிறாள்...
இல்லை கவிதாவின் பெண்மையை தன் கைகளாலும் வாயினாலும் சீண்டுகிறானோ....

அங்கே
இருப்பது கனவுலோகம்... என் உணர்ச்சிகள் கற்பனைகள் எண்னங்கள் சந்தேகங்கள் ஆசைகள்
என் கட்டுப்பாட்டில் இல்லை..

இங்கே..
நிதர்சனம் உலகம்...கனவு லோகத்தின் தாக்கத்தால் உந்துப்பட்டு நான் ரஞ்சனியை
கசக்கி பிழிந்து துவசம் செய்து உச்சக்கட்டத்தின் வாசற்படிகளை கட கட வென
ஏறிக் கொண்டிருந்தேன்.

அங்கே..
என் மனம் பதற, உடல்உதற, இதயம் கட்டுப்பாடில்லாமல் பெரும் சத்தத்துடன் தாறுமாறாக
துடிக்க, வாயிலிருந்து வார்த்தைகள் வெளி வராமல் ஊமையாகி மவுனம் நிலவ,
கையறு நிலையை அடைய, கண்களிலிருந்து கண்ணீர் தடையில்லாமல் ஓடி ஊமையாகிய
என் வாயிலிருந்து அழகை வெளி வராமல் இருக்க...எதையும்
தடுக்க திராணியற்றவனாக..

நான், என் மனைவி என்மூலமில்லாமல் வேறு ஒருவர் மூலம்.. அதுவும் என் பாச மகன் மூலம்...
என்னால் அவளுக்கு தரமுடியாத காம சந்தோஷத்தை அடைந்து, மெய் மறந்து அனுபவித்துக்
கொண்டிருப்பதை,... ஒரு முடிவில்லாத இன்ப நரகமாக அனுபவித்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்...

இங்கே..
என் உடம்பு ரஞ்சனியை என் அகோர காமப் பசிக்கு இறையாக்கிக் கொண்டிருந்தது.
வேட்டையாடும் கொடூர மிருகம் போலாகிவிட்டேன். அதனை உணர்ந்து ரஞ்சினியின் உடல் காம
பயத்தால் அஞ்சி நடுங்கி ஒரு முடிவை எதிர்ப்பார்த்து கொண்டிருப்பதை என்னால் உணர முடிந்தது.

அங்கே..
எவ்வளவு நேரம் அப்படியே கவிதாவின் முகத்தை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன் என தெரியவில்லை
எனக்கு யுகம்யுகமாக தெரிந்தது.. திடீரென காட்சிகள் மாறி... கவிதாவின் முகம் இப்போது
நிதர்சனத்துக்கு வந்தது. அவள் முகத்தில் ஒரு திருப்தி குடிக் கொண்டிருந்தது. ஏதோ ஒரு உண்மையை
அவள் உணர்ந்தவளைப் போலிருந்தாள். ஒரு பரம் பொருளிடம் சங்கமமாகிவிட்டதை
போன்ற சாந்தி அவள் முகத்தில் குடிக் கொண்டது...

...என் முகத்தை பார்த்து அர்த்தத்துடன் கருணை நிறைந்த பார்வையை வீசினால்... காமத்தின்
இன்னொரு பரிணாமத்தை பார்த்து விட்டதின் வெற்றி தெரிந்தது..

அவள் என்னை விடுவித்தாள்...நான் தொப்பென்று அவள் கழுத்து பகுதியில் விழுந்து அப்படியே
உருண்டோடி..வலது முலைமேல் சரிந்து.. காம்பை என் இரு கைகளால் இருக பற்றி கொண்டு....
எதையும் தோன்றாமல் கீழே பார்த்தால்...

திக்கென்று... என் அனைத்து இயக்கமும் நின்று விட்டன..

அவினாஷ் கவிதாவின் தொடையிடுக்கில் உட்கார்ந்து கொண்டு என்னை பார்த்து
மர்மமாக புன்னமையித்துக் கொண்டிருந்தான்...ஐஸ்க்ரீமை திருட்டுதனமாக சுவைத்துக்
கொண்டிருப்பதைப் போல ஒரு சிரிப்பு...

அந்த சிரிப்பு சில நொடிகளில் அவன் என்ன செய்யப் போகிறான் என எனக்கு
தெளிவுப் படுத்த...நான் “அவினாஷ்ஷ்ஷ்.....” என கத்தினேன். என் கதறல் கவிதாவின்
முலை வட்டாரத்தை விட்டு தாண்டவேயில்லை.

அவினாஷ அப்படியே அவன் கைகளை....என்னால் பார்க்க முடியாத கவிதாவின் பெண்மைக்கு
எடுத்து செல்ல....அதன் வெளிவாசல் இதழ்களை தன் இரு கரங்களால் அவன் அகற்றுவதை
என் மனம் காட்சிப்படுத்த...அடுத்து என்ன செய்யப்போகிறான் என எனக்கு தெரிய வர...

“அவினாஷ்...வேணான் டா..வேணாண்டா....” என கதறிக் கொண்டு..

..அதனை தடுக்கும் பொருட்டு தலைக்குப்புற விழுந்து கவிதாவின் உடல் மேல் நான்
உருண்டோடிக் கொண்டிருக்க....
...என் கண் முன்னால்...அவினாஷ் தன் தலையை கவிதாவின் பெண்மையில் வைத்து...அதன்
குகைக்குள் தன் உடலை செலுத்தும்... அந்த பயங்கரமான காட்சி... நான் சுழல சுழல வந்துக்
கொண்டிருந்தது.

நான் கதறி கதறி உருண்டுக் கொண்டு கவிதாவின் வயிற்று பகுதியை அடைய...அவினாஷின் தலை
கவிதாவின் வயிற்றுக்குள் இருப்பதை உணர....ஐயோ..ஐயோ... என என் மனம் பதறிக் கொண்டு
மேலும் மேலும் கவிதாவின் வயிற்றுப் பகுதியில் சரிந்து உருண்டப்படி அவளின் ”பெர்மூடா
முக்கோண” பகுதியை நோக்கி போய்க் கொண்டிருக்க நேரத்தில்...

... அவினாஷின் உடல் கவிதாவின் யோனிக்குள் முழுவதுமாக சென்றுக் கொண்டிருந்தது...

... நான் அப்படியே உருண்டோடி அவளின் கால் விரிப்புக்கிடையே தொப்பென்று தலைக்குப்புறமாக
விழந்து பதறிக்கொண்டு உதறலெடுத்தப்படி எழுந்து கவிதாவின் யோனியை பார்க்க..
அது அவினாஷின் முழு உடலையும் உள்வாங்கி பெரும் இரும்பு கதவுகளால் பற்றவைக்கப்பட்டு
மூடி வைக்கப்பட்டதை பார்த்தவுடன்.....

.....என் மனமும் உடலும் சுக்கு நூறாக உடைந்து கருமை நிறத்தில் விழந்து..அந்த கனவு
உலகத்தை விட்டு தூக்கியெறியப்பட்டு...அந்த உலகத்தை இழுந்து விட...

இங்கே...
என் மனதில் ஆயிரம் அணுக்குண்டுகள் வெடித்து என் மனதை கூசும் சூரிய வெளிச்சத்தில் ஆழ்த்த..
நான் என் கட்டுப்பாட்டை இழந்து உச்சக்கட்டத்தை எட்டிவிட..
என் மனம் இப்போது முழு லயிப்புடன்.
என்னை அவினாஷாகவும் ரஞ்சனியை கவிதாவாகவும் நினைத்து... முழு வீச்சுடன்
காம புணர்ச்சி களியாட்டத்தில் ஈடுப்பட்டுக்கொண்டு... அதனை ஆனந்தமாக அனுபவித்துக்
கொண்டிருந்தேன்.

”அம்மா...மம்மி....மம்மி...கவிதா...கவிதா...ஐ...லவ் யூ..ஆ..ஊ... ஆ..ஊ..ஹாஹாஹஹாஅஹாஅஹா..
ஆஆஆஆஆ....ஓஓஓஓஓஓ...” என காம பித்து நிலையில் ஏதோ ஏதோ பைத்தியக்காரத்தனமாக
உளறிக் கொண்டிருந்தேன்...

இப்போது என் ஆண்மை முறுக்கேறியது... அதன் முழு பரிணாமத்தை விரித்து பத்து வினாடிகள்
நிலைக்குத்தி நின்றது...உச்சாணிக் கொம்பை அடைந்து விட்டேன்....

...இனி அடுத்து விந்து வெளியேற்றம் தான் என என் மனம் உணர...நான் என்னை இழந்துக்
கொண்டிருந்தேன்...

என் இந்த உச்சக்கட்ட கொந்தளிப்பை ரஞ்சனி உணர்ந்திருந்தாள்... இப்போது என்னை
அவளிடம் முழுவதுமாக இழக்க வைக்க....

“சிவா....யூ ஆர் ஆன் யுவர் லவ்வபள் ரஞ்சனி.... சிவா நீ சாப்பிடறது உன் ரஞ்சனி அக்காவடா...
உன்னதை என் உள்ளே பீய்ச்சியடிடா...” என காம ரசத்தை என் காதில் ஊற்ற...


....என் ஆணுறுப்பிலிருந்து விந்து வெளியேற தொடங்க... நான் என்னை மெய்மறந்து....
“ரஞ்சனி...ஐ..லவ் யூ..டி... ரன்சனீஈஈஈஈஈஈ...” என கதறயப்படி.. வெளிச்சத்தால் இறுக மூடிய என்
கண்களை திறந்து முத்தமிட்டப்படி ரஞ்சனியின் முகத்தை பார்க்க....

..அங்கே...இறந்து போன என் அம்மாவின் முகத்தை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.... அதிர்ச்சியின்
உச்சத்திற்கே சென்று விட்டேன்

எனக்கு சப்த நாடியும் ஓடுங்கிப் போனது.. என் உடலில்லிருந்து உணர்வுகள் பிரிந்து போய் மறத்துப்
போய் இயக்கங்கள் நின்று மரக்கட்டையானது...சாவு நிலை எட்டிவிட்டேன்...என் உறுப்பிலிருந்து
விந்து மட்டும் வெளியேறிக் கொண்டிருந்தது..


அடுத்த வினாடி என் எல்லா உணர்வுகளும் மீண்டன... என் மனம் பதறி நடுங்கி துடித்தது...
சொல்ல முடியாத அருவருக்கத்தக்க நரகலில் உழன்றுக் கொண்டிருப்பதைப் போல உணர்ந்தேன்..

அதற்கு அடுத்த வினாடி...உண்டி வில்லிலிருந்து விட்ப்பட்ட கல்லைப் போல... நான் ரஞ்சனியின்
உடலில்லிருந்து என்னை நானே தூக்கியெறிந்து தரையில் விழந்தே என் உடல்...

...வேர்த்து வியர்வையை அருவியாக கொட்டிக் கொண்டிருந்தது... ஐஸ் கட்டியைப் போல
ஜில்லென்று குளிர்ந்து விட்டிருந்தது... பற்கள் தாளம் போட நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது... வாயிலிருந்து
“யே..யே..யே...” என்ற சத்தம் வந்துக் கொண்டிருந்தது... மேல் மூச்சு கீழ் மூச்சு உடலை அதிரவைத்தப்படி
சுவாசித்துக் கொண்டிருந்தேன்...

இந்த நிலையிலும் என் ஆணுறுப்பிலிருந்து விந்து கசிந்துக் கொண்டிருந்தது...அந்த
கேவலத்தை உணர்ந்து கூனிக் குருகினேன்.

என் மனமோ என் உடலின் கொந்தளிப்புகளை பிரதிப்பலித்துக் கொண்டிருந்தது....நான் அப்படியே
ரஞ்சனியை பயம் கலந்த அதிர்ச்சியுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்...

இன்னும் பல அதிர்ச்சிகளை எனக்காக காத்திருக்கின்றது என தெரியாமல்..

[kadhalan kadhali]

வெளிறிப் போய் அவலமான நிலையிலிருந்த நான், ரஞ்சனியை பார்த்தேன்.
அவள் என்னை பார்த்து வெற்றிக் களிப்புடன் சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள்.... என்னை
வீழ்த்தி என் விந்துவை தன்னுள் பெற்றுக் கொண்டதற்கான வெற்றி.

அவளை பயம் கொண்ட கோவத்துடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்... என் ஆழ்
மனதில் ஊடுறுவி...ரகசியத்தை தோண்டி எடுத்து.. அவினாஷையும் கவிதாவையும் எனக்கு
ஆசைக்காட்டி...காம கற்பனையில் ஆட்படுத்தி... என் விந்தை அவளினுள் செலுத்த
வைத்துவிட்டாளே என்ற கோவம் தலைக்கேறிக் கொண்டிருந்தது..

ரஞ்சனி என்னை பார்த்து சிரித்தப்படி மெதுவாக எழுந்தாள்... அவளின் காம களியாட்டத்தின்
எச்சங்களை பரப்பிக் கொண்டு சிதைந்துப் போயிருந்த அவளின் உடலை பார்த்தேன்..
சிரித்தப்படி அவளின் ஜட்டி பிராவை அணிந்தாள்..
என்னது கழுவாமல் உள்ளாடைகளை அணிகிறாளே...என எண்ணினேன்...காமம்
எதை வேணும்னாலும் செய்ய தூண்டும் நினைத்தேன்...

ரஞ்சனி இன்னும் என்னை பார்த்து சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள்.. அப்படியே பாவடையை தலைக்கு
வழியே செலுத்தி கட்டிக் கொண்டிருந்தாள்... இவ்வளவு மனதாலும் உடலாலும் பட்டும்..
மற்றொரு ஆடவணின் மணைவி சேலைக் கட்டுவதை ரசித்துக் கொண்டிருந்தது என் மனம்..

ரஞ்சனி என்னை பார்த்து சிரித்துக் கொண்டே சேலைக் கட்டிக் கொண்டிருந்தாள்....

தீடீரென நான் எதிர்ப்பார்க்கத வகையில் தரையில் தொப்பென்று விழுந்து...
உடல் அதிர குலுங்கி குலுங்கி அழத் தொடங்கினாள்... எங்கள் களியாட்டத்தின் செய்கையை
இப்போது உணரத்தொடங்கி அழுகிறாளோ என எண்ணினேன், அல்லது தன் உள்ளக் குமரலை
இப்படி வெளிக்காட்டுகிறாளோ என எண்ணினேன்.

நீண்ட நேரம் தலை குணிந்து அழுதுக் கொண்டிருந்தாள்...பிறகு தலையை தூக்க...அவள் முகமும்
கண்களும் வீங்கி கொண்டிருந்தது... சிறிது அழுதுக் கொண்டே வலி நிறைந்த புன்முறுவலுடன்
மூக்கை உறிஞ்சியப்படி எழுந்தாள்....

எப்போதும் நேர்த்தியுடன் சேலைக் கட்டி அழகு புதுமையாக இருக்கும் ரஞ்சனி, இப்போது
ஏனோதானோ கந்தற்கோலமாக சேலை கட்டினாள்... சேலை ஏதோ அவள் மீது போர்த்தி
கொண்டதைப் போல இருந்தது...

சிரித்தப்படி தள்ளாடிக் கொண்டு உடலின் நெளிவு சுழிவுகளை காட்டியப்படி என்னை
திரும்பி பார்க்காமல் கீழேச் சென்றுவிட்டாள்..

சில நொடிகள் அப்படியே ஒன்றும் செய்ய தோன்றாமல் உட்கார்ந்திருந்தேன்... உணர்ச்சிகள்
வடிந்துவிட்ட என் உடலை தூக்கிக் கொண்டு குளியலறைக்கு சென்று வெறும் தண்ணீரால்
உடலை கழுவி, துணியை உடுத்திக் கொண்டு, ஆசுவாசப் படுத்த மொட்டை மாடிக்கு சென்றேன்..

அங்கே மதிய வெயில் நான் இருந்த நிலமைக்கு இதமாகத்தான் இருந்தது...
நடுக்கத்தை தவிர்க்க சிகரெட்டை பற்றவைத்து நன்றாக உள்ளிழுத்து வெளியே விட்டேன்..
அடடா என்ன ஒரு ஆனந்தம்...இப்போது பதட்டம் தணிய ஆரம்பித்தது...

ரஞ்சனியும் நானும் நடந்து கொண்ட விதத்தை அசைப் போட்டப்படி புரிந்துக் கொள்ள
முடியாமல்..அவைகள் வெறும் காட்சிகளாகவே என் மனத் திரையில் ஓடிக் கொண்டிருந்தது..
அதன் திக்கில் நான் சென்றுக்கொண்டு அதன் நினைவுகளில் மூழ்கிருந்தேன்...

யாரோ என்னை தொட்டு கொண்டிருப்பதை உணர்ந்து நிதர்சனத்துக்கு வந்தால்...
கார்த்திகா என் முன்னால் நின்று சிரித்துக் கொண்டிருப்பதை பார்த்தேன். அவளை பார்த்து
மையமாக சிரித்து வைத்தேன். பூப் போல இருந்தாள். ரஞ்சனியிடம் போட்ட ஆட்டத்தால்
என்னிடம் காமம் சுத்தமாக வழிந்திருந்தாலும், அவளை பார்த்தவுடன் சிறு நீரூற்றாக
பொங்க ஆரம்பித்தது. அவளின் சின்னஞ்சிறு மூக்கின் நாசிகள் அவளின் சுவாச காற்றுக்கு ஏற்ப
விரிந்தும் சுருங்கியும் என்னை கிறுகிறுக்க வைத்தது...

என் காம மனம் இவளையடைய தூண்டியது...

தாய் பத்தடி பாய்ந்தால் குட்டி இருபதடி பாயுமா என என் மனம் கேள்வியெழுப்பியது...
ஆமாம் பாய்வாள் ஆனால் வேறு விதத்தில் என என் மனம் அப்போதைக்கு தெரிந்திருக்கவில்லை..

என்னை பார்த்து மர்மத்துடன் புன்முறுவலித்தப்படி நின்றாள், நான் ஏக்கத்துடன் அவளை
பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்...

மெதுவாக கையை தூக்கி செல்லமாக என் கன்னத்தைஅ தட்ட ஆரம்பித்தாள்...நான் அந்த தட்டலை
ரசிக்க தொடங்கினேன்...சில நொடிகள் போனபிறகுதான் எனக்கு புரிந்தது...

...அது செல்ல தட்டலல்ல கோவத்தால் வெறுப்பால் வந்த தட்டல் என்று...

நான் குழப்பமாக அவளை பார்க்க...
“என் அம்மாவை என்ன செஞ்சிங்க...” என ஒருவித அதிகார தோரணையில் கேட்டாள்.
“அம்மாவ.....” என தடுமாறி கேட்டேன்.
“அதான்...என் அம்மாவ என்ன செஞ்சிங்க..” என ஊடுறுவும் பார்வையால் கேட்டாள்.
இவள் பார்த்திருப்பாள் போல... என நினைத்து நான் அவமானத்தால் மவுனமாக இருந்தேன்.
“யூ ஆர் எ டர்டி அண்ட் ஃபில்த்தி ஃபேலோவ்... அசிங்கமான மிருகம் நீ...” என உமிழ்ந்தாள்.
எல்லாம் உன் அம்மாவால தான் டி.. என சொல்ல எத்தனித்தேன்... ஏனோ சொல்ல
முடியவில்லை... தடுக்காமல் ஓத்து ஊதியதால் நானும் ஒரு குற்றவாளித்தானே... ஆகையால்
மவுனாமாக இருந்தேன்.

“யூ ஆர் எ பெர்வர்ட்...காம கொடூரன்... மனுசனா இருக்க வேண்டியவனே கிடையாது...” என
சொன்னாள். அவள் குரலில் ஒரு விசும்பல் நடுக்கம் இருந்தது.
”...இல்ல கார்த்திகா....” ஏதோ சொல்ல வந்து முடியாமல் போனது..
அவள் கண்கள் கலங்கியிருந்தன... தாங்க முடியாத பெரும் வலியால் வரும் கலங்கள்.

“சோ...நீ என்னம்மாவை ஃபக் பண்றதை நானும் அவினாஷும் பார்க்கனும்...அதுதான் உன்னோட
அசிங்கமான ஆசை இல்லே... அதுதான் உனக்கு சந்தோசம்யில்ல...” என்றால் நடுக்கத்துடன்.
எனக்கு இப்போது அவமானம் ஏற்பட ஆரம்பித்தது.
“கார்த்திகா..இல்ல....” என அவமானத்தால் என் வார்த்தைகள் நீளாமல் நின்றன.
உங்கம்மா தான் என்னை தூண்டினால் என சொல்ல வாய் வரவில்லை... ஒரு வகையில்
நானும் அதற்கு ஆசைப்பட்டவன் தானே...

“..தெருவல நாய்க செய்யற போல நீங்க என் அம்மாவ பண்ணனும்... அத நானும் அவினாஷும்
பார்க்கனும் இல்ல...” என்றாள் கோவத்தால்.
நான் மவுனமாக இருந்தேன்.... எச்சங்கள் நிறைந்த காம விளையாட்டை இவளிடம் எப்படி
புரிய வைக்க முடியும் என எண்ணினேன்.

“சரி...தெய்வாதீனமாக நீங்க இருந்த கோலத்தை நா தான் முதல்ல பார்த்துட்டேன்... அப்படியே
அவினாஷை கீழே கூட்டிட்டு போய்ட்டேன்... ஜஸ்ட் திங்க் சிவா... நீங்க இருந்த கோலத்தை
அவினாஷ் பார்த்திருந்தானா.... அவன் மனசு எப்படி ஃபீல் பண்ணியிருக்கும்...சைக்காலாஜிக்கலா
எப்படி பாதிச்சிருக்கும்...” என நான் செய்த அசிங்கத்தை சுட்டிக் காட்ட கூனி குறுகினேன்.
“டூ யூ க்னோ தி பொசிஷன் யூ கேப்ட் மை மம்மி..” என்றாள்.
என்னிடம் மவுனமே நிலுவியது...
“எங்க அம்மாவை எந்த கோலத்தில வெச்சியிருந்தீங்க தெரியுமா... அவங்க ஒரு ஸ்லட்..
விபச்சாரி.. எல்லோரும் வந்து பாருங்க...அப்படின்னு வெச்சிருந்தீங்க...” என வெடித்தாள்.
என்னால் பதில் பேச முடியவில்லை.
“நீங்க.... என் அம்மாவ பிசிக்கலா அபியூஸ் பண்ணியிருக்கீங்க ... அவங்க உடலை காயம்
படுத்திட்டீங்க அதை எனக்கு காட்டனும்னு ஆசைப் பட்டீங்க...” என அழத் தொடங்கினாள்.

எல்லாம் உன் அம்மா விரும்பன மாதிரிதான் நடந்துகிட்டேன் என சொல்ல எத்தனிக்க... என் மனம்..
சிவா அப்போ உனக்கு புத்தி எங்கே போச்சு என கேட்டது.

“சிவா...எங்கம்மாவ நீங்க வெச்சிருந்த கோலத்தை பார்த்து... நா செத்தே போய்ட்டேன் தெரியுமா...
ஒரு பொண்ணு தன் அம்மாவ பார்க்க கூடாத கோலத்துல பார்த்துட்டா... என் மனசு போட்டு
அங்கலாய்க்குது...நடுங்குது... வெட்கமா இருக்குது... செத்து போய்டலாமான்னு தோனுது..” என
இப்போது அழுதுக் கொண்டே கொட்டினாள்.
“நீ...என் பொஷிசன்ல இருந்து பாரு... அப்போ நீங்க என்ன செய்வீங்க... இல்ல உனக்கு ஒரு அக்கா
இருந்து நீ செய்யறத போல ஒருத்தன் செஞ்சா நீங்க என்ன செய்வீங்க...” என சூடான ஈயத்தை
என் நெஞ்சில் பாய்ச்சினாள்.

இப்போது என் உடலில் இருந்த சிறு துளிக் காமம் ஓடிப்போய் அன்பு குடிக் கொள்ள ஆரம்பித்தது.

“ஏன்...சிவா..ஏன்...வை...வை...: என உலுக்கியப்படி கேட்டாள்.
என் அடிமனதிலிருந்து ஏதோ
ஒன்று புரண்டு என் ஆத்மாவை தொட, அன் ஆதமா பேசியது..
‘ஐ ஏம் சாரி...கார்த்திகா..ஐ ஏம் ரியலி வெரி சாரி... என்னை மன்னிச்சுடு கார்த்திகா...” இப்போது
என்னையறியாமல் என் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் வழிய ஆரம்பித்தது.

இருவரும் சில நொடிகள் அழுதுக் கொண்டே ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம்..
“எங்க அம்மாவ நீங்க சரியா புரிஞ்சுக்கலே... நாங்க பார்த்த சிவா இப்போ நீங்க இல்ல..
பால் வடியுற முகம்...இன்னோசண்ட் முகம் மனம்.. குழந்தைத் தனம்.. இது எல்லாமே தொலைச்சிட்டு
..நவ் யூ ஹவ் பிகம் எ அனிமல்... நோபடி கேன் லவ் யூ...சிவா.. ஜஸ்ட் நீங்க உங்க முகத்தை
கண்ணாடில பாருங்க..அப்பத்தான் உனக்கு தெரியும் புரியும்.. நீங்க ஒரு குரூரமான மிருகமா
மாறிட்டீங்க ” என அழகையுடன் சீறினாள்.
அந்த சீற்றம் என் உண்மை நிலையை உணர்த்த.... “ஆமா...கார்த்திகா... ஆமாம்.. ஏன்னு தெரியல..
ஐ ஹெவ் பிகம் ஏன் அனிமல்.... என்னாலயும் அதை உணர முடியுது..” என வார்த்தைகள் தானாக வந்தன.

“ஏன் சிவா...” வினவினால்..
“எனக்கே தெரியல....கட்டுப்படுத்த முடியல....உங்கம்மாவை பார்த்தவுடன்...ஜஸ்ட் லை தட்..
நா மிருகமா மாறி... ஐ ட்ரீடட் ஹர் லைக் தட்...” என நடுங்கிக் கொண்டே என் இயலாமையை
சொன்னேன்..

“ஏன்..சிவா..எங்கம்மாவை இன்னுமா நீங்க புரிஞ்சுக்கல... உங்க அம்மா செத்தப்புறம் அவங்கள தான்
தான் கொலை செஞ்சுட்டேன் என எங்க அம்மா தினம் தினம்.. குற்றணர்வுல செத்துகிட்டே..
இருந்தாங்க... அது எப்படி அவங்கள் உருக்கி உருகொலைய வெச்சு...தினம் தினம் நரக
வேதனை தண்டனை அனுபவிச்சுகிட்டு இருந்தாங்க தெரியுமா... தனக்கு பாவ
விமோசனமே கிடைக்காதா
என தினம் தினம ஏங்கிகிட்டு இருந்தாங்க தெரியுமா... அவங்க பட்ட நரகவேதனை வலியை
வார்த்தையால சொல்ல முடியாது... கூட பார்த்துகிட்டு இருந்த எனக்கே அவ்வளவு வேதனை வலின்னா...
அது எப்பேர்பட்டது என நினைச்சு பார்ரேன்..” என்றாள் வலியும் வேதனையும் பொங்க.
நான் மவுனமாக இருந்தேன்..
“ஒரு கொலைக் குற்றவாளி ஜெயில் கைதி கூட அந்த மாதிரி அனுபவிச்சிக்க மாட்டாங்க...”
என சொல்ல, இப்போது ரஞ்சனியின் காயங்கள் நிறைந்த மனம் என் கண் முன்னால்
வந்தது. தொடர்ந்தாள்...”எங்க அம்மா அவங்க ஃபீலிங்க்ஸ், சீக்ரெட்ஸ், அந்தரங்கம் எல்லாத்தையும்
என் கிட்ட தான் ஷேர் பண்ணிப்பாங்க வீட்ல யார் கிட்டேயும் ஓட்டுதல் இல்லை... ஏன் எங்க
அக்காங்க கூட மனம் திறக்க மாடாங்க.... நான் தான் அவங்களுடைய ..ஆல்டர் ஈகோ...
பெஸ்ட் ஃபிரண்ட்...” என நிறுத்தினாள்.

இப்போது அவள் முகத்தை பார்த்தேன்... நான் இதுவரை பார்த்திருந்த ”லூஸு பொண்ணு”
பாவனை மாறி, உண்மையான பாவனையான.... முதிர்ச்சி அவள் முகத்தில் தெரிந்தது.
”உங்களுக்கு பிராய்ச்சித்தமா ஏதாவது பண்ணனும் பேசிக்கிட்டே இருப்பாங்க நினைச்சிகிட்டே
இருப்பாங்க...அவங்க பாவத்தை போக்க எண்ணிகிட்டே இருப்பாங்க ” என்று நிறுத்த.
நான் அவளை பார்த்தேன்.

“இதுக்கு ஒரே முடிவு.. அவங்க உனக்கு அம்மாவாக விரும்புனாங்க... உலகத்துல
யாருமே தராத தாய் பாசத்தை உனக்கு தருனும்னு விரும்பனாங்க... அன்லிமிடட் தாய்
பாசத்தையும் அன்பையும் உனக்கு எப்பவுமே தரனும்னு விரும்பனாங்க.. அதுதான் அவங்க
உனக்கு செய்யற பரிகாரமா நினைச்சாங்க..” என நிறுத்தினாள்.
அவள் பேச பேச நடுங்கி கொண்டிருந்தேன்.
“ நீங்களும் கவிதா அத்தையும் செஞ்ச உதவிக்கு எங்க அம்மா உங்களுக்கு ஜென்ம ஜென்மாமா கடன்
பட்டிருக்காங்க...அந்த கடனையும் தீர்க்கனும்னு
சொல்லிகிட்டிருந்தாங்க...” என அழகையால் வெடித்தப்படி சொல்லிக் கொண்டிருக்க...அந்த
அழகை என்னை தொற்றிக் கொண்டது...

”ஆனா...அத அவங்க உன்கிட்டே சரியா எக்ஸ்பிரஸ் பண்ணலையா, சொல்லலையா, புரிய
வைக்க முடியலாயா என தெரியவில்லை.... உங்களால புரிஞ்சுக்க முடியல...உங்க ஈகோவும்
தடுத்திருச்சு... நீங்க அவங்கள ஏதாவது ஒரு வகையில் பழிவாங்கனும்...மனசு நோகும்படி
அசிங்கப்படுத்தனும்னு முடிவு செஞ்சி அதுல பிடிவாதமா இருந்தீங்க..” என்றாள்.
நான் அது சரி என்பதைப் போல தலையாட்டி ஆமோதித்தேன்.
” நீங்க அப்படி நினைச்சது தப்பில்லை சிவா... உங்க இடத்துல யாரிருந்தாலும் நீங்க நினைச்ச மாதிரி
தான் நினைச்சிருப்பாங்க செஞ்சிருப்பாங்க.... ஆனா நானும் என் அம்மாவும் நீங்க வேற மாதிரின்னு
நினைச்சோம்.... என் அம்மாவின் பாவங்களை மன்னிக்கிற ரடசகனாக நீங்க இருப்பீங்கன்ன
நாங்க நினைச்சோம்...” என காயங்கள் நிறைந்த உணர்ச்சியுடன் சொல்ல...

என் வாயிலிருந்து..”ஐயோ....” என அலறல் அழகையுடன் சத்தம் வந்தது.

அழுதுக் கொண்டிருந்த கண்களால் கலங்கிய என் கண்களை நேராக பார்த்து...
“நீங்க அவங்களோடு செக்ஸ் வெச்சுக்கற ஆசை இருக்குனு... தெரிஞ்சிக்கிட்டாங்க...” என அவள்
சொல்ல, இதைவிட நான் செய்த ஈனக் காரியத்திற்காக அவமானப்பட்டு வெட்கபட
வைக்க யாராலும் முடியாது... என் பார்வை தரைக்கு சென்றது.

“சிவா...சொன்னா நம்ப மாட்டிங்க... உங்க மேல என் அம்மா அவ்வளவு பாசம் வெச்சியிருக்காங்க
.. பெத்து எடுத்தவுடன் அந்த பிஞ்சு கொழந்தை மேல ஒரு அம்மா எப்படி பாசம் வெப்பாஙகளோ
அதுவிட உங்க மேல பாசம் வெச்சியிருந்தாங்க... உனக்காக என்னவேனும்னாலும் செய்ய தயாராக
இருந்தாங்க... நீங்க அவங்க மேல ஆசைப்படறீங்கன்னு...
தெரிஞ்சவுடனே.. அவங்க
என்கிட்டேதான் அதை பகிர்ந்துகிட்டாங்க .. அவங்கள உனக்கு
தந்துடனும் முடிவு செஞ்சாங்க...
நினைச்சு பாரு சிவா... ஒரு அம்மா தான் பெத்த புள்ளகிட்டே
அப்பா அல்லாத வேறு ஒருத்தானோடு
செக்ஸ் வெச்சுக்கற பத்தி பேசி... வெச்சக்குனும் முடிவு...
செஞ்சு அத அவ பெத்த பொண்ணுங்க
கிட்ட சொல்றாங்கனா... எனக்கு எப்படியிருக்கும்... ஆனா எனக்கும் என் அம்மாவுக்கும்
இருக்கற உறவுவே வேற லெவல்ல இருந்தத்தாலே... வீ ஆர் டிஃப்ரெண்ட்... என்னால
அவங்கள் புரிஞ்சுக்க முடிஞ்சது... என மனசும் அவ மனசும் எப்படி துடிச்சு போயிருக்கும்னு
நீயே கற்பனை பண்ணி பாரு சிவா... எல்லாமே நீ எங்கம்மா மேல பாசம் காட்ட மாட்டியா ...
மன்னிக்க மாட்டியான்னு..ஒரு ஆதங்கம்தான்...” அவளின் அழகையின் ஊடே பீறிட்டு
வந்தது வார்த்தைகள்.

என் மீது எனக்கே கழிவிறக்கம் ஏற்பட என் மனமும் உடலும் உடைந்து போனது...

“நீயே நினைச்சு பாரு சிவா... என் அம்மா எவ்வளவு டிஸிபிலீண்ட் ஓழுக்கமானவள்னு..
குடும்ப ரெஸ்பக்டை எப்படி காப்பாத்துவாங்கன்னு ... அவங்களுக்கு ஃபேமிலி தான் முக்கியம்
... எங்களால நினைச்சு பார்க்க முடியாத ஓன்னு...உன்னை எங்களுடன் சேர்க்க நாங்க
எல்லாம் உயிரே வெச்சியிருக்கற கவிதா அத்தைக்கு துரோகம்.. அதுவும் எங்கம்மா
பண்ண போறாங்கன்னா... அதை பண்றதுக்கு மனசால நானும் என் அம்மாவும் எப்படி உடைஞ்சு
போயிறிப்போம்னு... அதை பட்டாத்தான் புரியும்...” அவளின்
ஓவ்வொரு அழுகை வார்த்தையும்
துப்பாக்கியிலிருந்து பாய்ந்த தோட்டாக்களாக என் நெஞ்சை துளைத்தது.... என்னால் ஊமையாக
அழத்தான் முடிஞ்சது...

தொடர்ந்தாள்...”அப்பவும் எங்கம்மாகிட்டே கேட்டேன்... சிவா பழிவாங்கும் நோக்கத்துல இருக்காரு..
அவரு உன்னை ப்ராஸ்டிட்யூட்டா நினைச்சி அசிங்கமா நடத்தி வன்முறையா நடத்தி.. உடலிலும்
மனதிலும் காயத்தை ஏறப்டுத்தனா... உன்னால தாங்க முடியாது என்னால தாங்க முடியாது..
அந்த காயத்தோட வாழ்கை முழுக்க வாழ முடியுமா...என என் அம்மாகிட்டே கேட்டேன்... அதுக்கு
அவங்க....” சிறு இடைவெளி விட்டாள்.
பெரும் மவுனம் நிலுவியது...

” சிவா...ஒரு சாப்ட் பெர்சன்...நல்ல எண்ணமுள்ள ஒரு மனுசன்.. ஒரு ஈ எறும்பு
காக்கவை கூட துன்புறுத்த மாட்டான்... ஹி வில் ஹாண்டில் மீ சாப்ட்லி லைக் ஏ ஃப்ளவர்...
என சொன்னாங்க...” என கார்த்திகா சொல்லும் போது
நான் நொறுங்கிக்ப போனேன்... என் வாயிலிருந்து அழகையின் கதறல் புறப்பட தயாராக இருந்தது..

தொடர்ந்தாள்.... “ நீங்க எப்படி நினைப்பீங்கன்னு தெரியல.. அவங்களுக்கு உங்க மேல
ஆசை இல்லாமல இல்லே....ஓவ்வொரு திருமண்மான பொண்ணும் வேறு ஒரு ஆணுடன்
ஃபேண்டசியாக கூட தொடர்பு வெச்சுக்காரு மாதிரி நினைப்பாங்க.. ஒரு வகையில பார்த்தா
அவங்க உங்ககிட்ட அஃப்பேர் வெச்சுக்க ஆசைதான்... ” என வெடித்தப்படி நிறுத்தினாள்.

நான் அழகை நடுக்கத்துடன் அவளை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்...

“எங்க அம்மா...உங்க மேல நம்பிக்கை வெச்சியிருந்தாங்க.... நீங்க அவங்கள பாதுகாப்பீங்கன்னு
நம்புனாங்க.... எங்கப்பாவை தவிர... உங்ககிட்டே தான் அவங்க கம்பர்டபலா ஃபீல் பண்ணினாங்க...
உங்களுக்கு அவங்க அம்மாவா இருக்க நினைச்சாங்க... ஆனா நீங்க அவங்கள உனக்கு வேசியா
இருக்க விருப்பட்டீங்க.... உன் ஆசையை நிறைவேத்த என் அம்மாவும் உங்ககிட்ட வேசியா
மாறி அவங்க உடலை...என் அப்பா மட்டுமே தொட்டு பார்த்த உடம்பை உனக்கு தர முடிவு
செஞ்சாங்க...” எனச் சொல்லி குலுங்கி குலுங்கி அழுதாள். நானும் அவமானத்தால் அழுதுக்
கொண்டிருந்தேன்...

“ உன் கிட்டே அவங்க தர முடிவு செஞ்சதும்... முதல்ல எங்க ரெண்டு பேருக்கும் அருவெருப்பா
கஷ்டமா அசிங்கமா உறுத்தலாதான் இருந்துச்சு... என் அப்பாவுக்கும் அத்தை கவிதாவும்
துரோகம் செய்யறத நினைச்சு தவிச்சோம்...” அவர்கள் பட்ட அவஸ்தை அவள் உடலில் தெரிய
பேசினாள்...

“ஆனா...சிவா என்கிற உன்னதமான ஒரு மனுசனை ஆத்மாவை நாங்க எங்க
உறவுக்குள்ள இழுக்க போறோம்..பெற போறோம்... என நினைப்பே மேலோங்கி நின்னுச்சு..
சந்தோசமா இருந்துச்சு... அதான் என் அம்மா செய்யற துரோகத்தை மறைச்சு... என் அம்மாவுக்கு
ஒரு ஹாப்பினஸ் கொடுத்துச்சு...” என அழுதப்படி சொல்லிக்க்கொண்டியிருக்க.... நான்
என்னை திட்டிக் கொண்டிருந்தேன்.

”என் அம்மா அவங்கள் உனக்கு கொடுக்கனும்னு முடிவு செஞ்சப்பறம்.. அவங்க
முகத்துல இருந்த மகிழ்ச்சியை பார்க்கனுமே சிவா... அவங்க இந்த உலகத்துல இல்ல...
ஐ திங்க் ஷி வாஸ் டீரிமிங் அபவுட் யூ அண்ட் ஹர் அட் ஆல் டைம்ஸ்.... புதுசா காதலிக்கிற
ஒரு காலேஜ் பொண்ணு எப்படி இருப்பா அந்த மாதிரி எங்க அம்மா இருந்தாங்க...” சிறிது இடைவெளி
விட்டாள் அழுவதற்கு..

“புதுசா கல்யாணமான பொண்ணு எப்படி வெட்கப்பட்டுட்டு இருப்பாங்க...அந்த மாதிரி எங்க
அம்மா வெட்கப்பட்டுட்டு இருந்தாங்க...நேத்து நைட்டு தூங்கனத இருந்து...இப்ப
வீட்டுக்கு வர்ற வரைக்கும் உங்கள நினைச்சு வெட்கப்பட்டுட்டு இருந்தாங்க...ஷி வாஸ் லாஸ்ட்
இன் யூர் தாட்ஸ்...” என பீறிட்டாள்.

என்னால் அழதுக் கொண்டிருப்பதை தவிர வேறு ஒன்றும் செய்ய முடியவில்லை..

”காலைல...நாங்க ரெண்டு பேரும் கோயிலுக்கு போய்ட்டு... தப்பு செய்றதுக்கு...துரோகம்
செய்றதுக்கு... கடவுள் கிட்டே மன்னிப்பு கேட்டுகிட்டு... ஒரு நல்ல காரியத்துக்காகத்தான்
மனச தேத்திகிட்டு...அத நல்லப்படியா நடக்கனும் கடவுள் கிட்டே வேண்டுகிட்டுதான் உங்க
வீட்டுக்கு புறப்பட்டோம்...” நடுக்கத்துடன் சொன்னாள்.
நான் மவுனமாக இருந்தேன்.

“ஆட்டோல வீட்டுக்கு வரும் போது கூட அம்மாகிட்டே கேட்டேன்.... சிவா ஒரு வேல
செக்ஸுக்கு முடியவே முடியாதுன்னு மறுத்துட்டா என்ன செய்வேன் கேட்டேன்.... அதற்கு மம்மி
சொன்னாங்க...சிவா முதல் விருப்ப பட்டுட்டான்... இப்ப நா அவ மேல விருப்பமா இருக்கேன்...
செக்ஸுலாவும் அன்பாகவும் வித் லாட்ஸ் ஆப்ஃ லவ்... ஐ நீட் இம் நவ்...நா இப்ப சிவாவை
காதலிக்கிறேன்...சிவா கண்டிப்பா என்னை புரிஞ்சிப்பாருன்னு.. எனக்கு அவன் மேல அபாரா
நம்பிக்கை இருக்குன்னாங்க..”

இதை கேட்டவுடன் என் உடல் சிலிர்த்து நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது..அழகை வெடிக்க
காத்துக் கொண்டிருந்தது..

“அம்மா அப்படி சொன்னவுடன்...நா அம்மாவ ஓட்டிகிட்டு வந்தேன்... புது பொண்டாட்டி களை..
புது லவ்வர் வெட்கம்... எனக்கு ஒரு புது அப்பாவான்னு... ஐ வாஸ் புல்லிங்க் ஹர் லெக்ஸ்..
எங்க அம்மா மூஞ்சில தெரிஞ்ச வெட்கம் மகிழ்ச்சியை பார்க்கனுமே...” அழுதுக் கொண்டே
சிரித்தாள்...

‘ஆட்டோல இருந்து வீட்டுக்கு வரும்போதே கடவுள் கிட்டே வேண்டிக்கிட்டேன்... சிவா எங்க
அம்மாகிட்டே நல்ல படியா நடந்துக்கனும்... எங்கம்மாவை மன்னிச்சி சந்தோஷமா
வெச்சிக்கனும்னு வேண்டுக்கிட்டேன்...” என ஓஓஒ வென அழுகை சத்தம் அவள் வாயிலிருந்து
வந்தது...

நான் ஓஓஓ வென அழத் தொடங்கினேன்..

அவள் கைகளால் அவள் மார்பை அடிக்க தொடங்கினாள்... பிறகு என் மார்பை ஓங்கி
அடித்தப்படியே....
“...நீங்க எங்க் அம்மாவை என்ன பண்ணிட்டீங்க பாருங்க... ஷி இஸ் டெட்...அவங்க மூஞ்சியை
பாருங்க செத்து போயிட்டாங்க...நீங்க அவளை வேசியா நடத்தி அவளை வேசியா ஆக்கிட்டீங்க..
அவங்க அலங்கோலமா ஆகிட்டாங்க... அவங்கள் மிருகமா உடலையும் மனதையும் காய
படுத்திட்டீங்க....உங்க கிட்ட பாதுகாப்பு அரவணைப்பு கிடைக்கும்னு வந்தா...
நீங்க அவளை கொன்னுட்டீங்க...” என கத்தியப்படி கண்ணீர் மல்க ஓவென அழுதப்படி
என் மார்பை பலமாக அடித்துக் கொண்டிருந்தாள்...

அவளின் ஓவ்வொரு வார்த்தையும் என் காதின் வழியே மனதுக்கு செல்ல...அப்படியே
என்னையறியாமல் நானும் குலுங்கி அழ... ஆற்றாமையால் நொறுங்கி போக... ஐயோ இப்படி
செய்துவிட்டேனே என குற்றணர்வு தாக்கி... என்னை நானே அசிங்கமானவன் என திட்டிக்
கொண்டு... ஒரு நிராதாரவற்றவனாக உணர... எனாக்கு அப்போது ஒரு பிடிப்பு தேவைப்பட..

...நான் அப்படியே கதறி அழுதப்படி கார்த்திகாவை கட்டிப்பிடித்து என்னுடன் சேர்த்துக்
கொண்டேன். அந்த சூழ்நிலையில் அவள் எனக்கு பிடிப்பானாள். அவளை மூர்க்கமாக
கட்டியணைத்து என் பிடிக்குள் கொண்டு வந்தேன்.. அவள் வாய் திறந்து கண்களி மூடி கண்ணீர்
வழிய அழுதுக் கொண்டிருந்தாள்.. நான் அவளின் நிலையை பார்த்து மேலும் அழுத்தமாக
என்னுள் இழுத்து....

..ஓஓஒ வென கண்ணீர் வெள்ளமாக பாய, அழுது கொண்டிருந்த அவளின் திறந்த
வாயை.. என் அழுகை நிறந்த வாயால் கவ்வ... இருவரின் வாயும் பின்னி பிணைந்தது...
அவளின் ஆத்மாவை எச்சிலுடன் உறிஞ்சினேன்.. அவளின் சோகத்தை துக்கத்தை என்னிடம்
எடுத்துக் கொண்டேன்... நான் வேறல்ல அவள் வேறல்ல என்றானோம்...

...என் வாழ்கையில் அப்போது ஒரு உன்னதமான தருணத்தை உணர்ந்தேன்... ஒரு துளி
காமம் கலப்பில்லாத தூய அன்புடன் பரிவுடன் ஒரு பெண்ணை நான் இறுக்கமாக அணைத்துக்
கொண்டிருப்பதை.... என் ஆதமாவிலிருந்து தூய அன்பு அவள் மேல் பாய்ந்து கொண்டிருந்தது..
அந்த அன்பு அவளை என்னிடம் இழுத்துக் கொண்டிருந்தது... இதை கார்த்திகா உணர்ந்திருப்பாள்..
இப்போது அவள் அழகை நின்றது...இறுக்கத்திலும் என் மீது சாய்ந்தாள்...நான் மேலும் அவளை
என்னுள் இழுத்துக் கொண்டிருந்தேன்...அவள் என்னுள் துடித்துக் கொண்டிருந்தாள்...
அவள் அன்பால் என்னவளாகிவிட்டிருந்தாள்...அந்த நொடியில்...எனக்கு அவள் தூயவளாகிவிட்டாள்..

[kadhalan kadhali]

இனம் புரியாதவளாகிவிட்ட அவளிடம என்னை முற்றும் இழுந்துவிட்டு... மிச்சம்
மீதியிருந்த உணர்ச்சிகளால் அவள் மீது மையம் கொண்டிருந்தேன்..

...என் ஆன்மாவிலிருந்து ஒரு வெடிப்பு ஏற்பட... என்னை அறியாமல்....” என்னை மன்னிச்சுடு
கார்த்திகா...ஐ ஏம் ரியலி வெரி வெரி சாரி...சாரி... எனக்கு என்ன தண்டனை வேனும்னாலும் கொடு..”
என அன்பால் அவளை இறைஞ்சிக் கொண்டிருந்தேன்...

என் உடலில்லிருந்து ஏழு நாட்களாக சூழ்ந்திருந்த ஏதோ ஒன்று என்னை விட்டு அகலுவதை
உணர்ந்தேன்.... என் உடலில் சாந்தம் குடி புகந்தது... சிலிர்த்தது.. ஒரு மிகப் பெரிய பாரம்
இறுக்கி வைக்கப்பட்டதைப் போல என் உடல் எடை குறைய.... என் ஆன்மா பழைய நிலையை
அடைந்தது.

அதனை கார்த்திகா உணர்ந்தாள்...

கண்ணை திறந்தாள்...என்னை ஏறிட்டாள் கலங்கிய கண்களில் ஒரு புன்முறுவல் மகிழ்ச்சி...
அழகை நிறைந்த முகத்தில் ஒரு ஆனந்தம்... என் கண்களை ஆழமாக ஊடுறுவி என்
ஆன்மாவை பார்த்தாள்... பார்த்துவிட்ட பூரிப்பு அவள் முகத்தில் தெரிந்தது..
” சிவா...நீங்க இப்ப பழையப்படி மாறிட்டீங்க.. ஐ கேன்
ஸீ இட் நவ் அண்ட் ஃபீல்
இட் நவ்... நவ் யூர் த சிவா தட் ஐ லவ்..” என்றாள் இப்போது ஆனந்த கண்ணீருடன்...

நான் அவளை விடாப்பிடியாக பிடித்துக் கொண்டு....
“ நா உங்க அம்மாவை தொலைச்சிட்டேன்னு நினைக்கிறேன்.. ஐ வாண்ட் ஹர் பேக்... எனக்கு
உங்கம்மா முன்ன எப்படியிருந்தாங்களோ அப்படி எனக்கு வேணும்... நாங்க... இல்ல..இல்ல
...சாரி நா செஞ்ச காரியத்தாலா அவங்க எனக்கு திரும்ப கிடைப்பாங்களான்னு டவுட்டா
இருக்கு..” என கொட்டிவிட்டு அவளிடம் தஞ்சம் புகுந்தேன்..

அவள் என்னை கூர்ந்து பார்த்தாள்...
“உங்களுக்கு என்னாச்சுனு தெரியல மாறிட்டீங்க...பட் இப்போ நீங்க பழைய படி சிவாவா
இருக்கீங்க.... நீங்க ஒன்னும் பண்ண வேணாம்...எங்கம்மா கிட்ட இப்போ இருக்கற சிவாவா போங்க
உங்கள அவங்க கிட்ட முழுசா ஓப்படைங்க... கிவ் யூர்செல்ஃப் டு ஹர் ஆண்ட்ஸ்.. அது ஒண்ணுதான்
நீங்க செய்யவேண்டியது... மத்ததெல்லாம் எங்கம்மா பார்த்துக்குவாங்க..” என்றாள் சந்தோஷமாக..

“அதுதான் சரி...” என சொல்லி கார்த்திகாவை மேலும் என்னுள் இழுத்தேன்...அவளும் புதைந்தாள்..
எங்கள் அணைப்பில் காமம் இல்லை... இரு உயிர்களுக்கிடையேயான அன்பு...அங்கு
காமமில்லாத அன்புக்கு ஒரு புது அர்த்தம் உருவானது...

அந்த எண்ணமே மேலும் மேலும் அவளை இறுக அணைக்க வைத்தது..

என் புதுமையான இனம் காண முடியாத உணர்ச்சிகளின் அரவணைப்பால், அவளுடைய
அன்பின் அனைத்து உணர்ச்சிகளால் பரவச நிலையை அடைந்ததை உணர்ந்தேன்...

நான் இருந்த உணர்வு நிலைக்கு ஒரு ஆதார பிடிப்பு தேவைப்பட்டது, அது இல்லையென்றாள்
தாங்க முடியாமல் நிலைக் கொலைந்து விழுந்துவிடுவேன் என எனக்கு தெரியும்..

அந்த ஆதார பிடிப்பு கார்த்திகா என்பதை நான் உணராமல் இல்லை..

அந்த பரவச நிலையை தாங்க முடியாமல்... என்னிடம் இருந்து விலக முயற்சித்தாள்.....
நான் விடாப்பிடியாக ஆதாரப் பிடிப்பான அவளை என்னுள் மறுபடியும் இழுத்தேன்...

அவள் என்னை பார்த்து இளமை குலுங்க சிரித்தாள்..
“ஐ லவ் யூ சிவா...” என மூச்சு வாங்கியப்படியே பொங்கினாள்..

அந்த கணத்தில்.... என் வாழ்கையில் முதல் முறையாக ஒரு பூ ஒன்று பெண்ணானதை பார்த்து..
ஆனந்த பரவசமடைந்தேன்..

நான் அவளுக்கு பூரணமாக சொந்தமாகிவிட்டேன்.... நான் அவளுக்கு சொந்தமாகிவிட்டதை
அவளும் உணர்ந்து அவள் உடல் வெடித்து பொங்குவதை உணர்ந்தேன்....

ஒரு பதினெட்டு வயது இளம் மங்கையிடம் நான் சின்னஞ் சிறுவனாகிவிட்டேன்...
சிறுவர்களின் இன்பத்தையும் சுதந்திரத்தையும் அவளிடம் கண்டேன்...

அவள் என்னை பார்த்தாள்.... அவள் முகம் அவளின் என்னக் குவியலை எல்லாம் காட்டிற்று...
இவன் எந்த வகையில் எனக்கு சொந்தம் என ஆராய முற்பட்டதை காட்டியது..
சோதனை செய்து பார்த்துவிட முடிவு அதில் தெரிந்தது..

அவள் மெதுவாக தன் தொடையிடுக்கை என் ஆணுறுப்பு பிரதேசத்தில் உரசினாள்... சிரித்தாள்...

“உண்மையை மட்டும் சொலனும்.. சிவா, இப்போ உனக்கு என் மேல செக்ஸீவல் ஃபீலீங்க் வரலியா
..” என என் கண்களை ஊடுறுவி கேட்டாள்.
“இல்ல கார்த்திகா...” என்று என் உடல் ஒரு நொடி துடித்து, உண்மையை என் வாயிலிருந்து
வரவழைத்தது.
மேலும் அவளின் தொடையிடை பிரதேசத்தால் என் ஆணுறுப்பை வட்ட வடிவமாக
உரசிக் கொண்டு கேட்டாள்...
”உண்மையாவா...சிவா..” என கேட்டாள்
“ஆமா...கார்த்திகா.... ஐ டோண்ட் ஹவ் எனி செக்*ஷீல் ஃபீலிங்க்ஸ் வித் யூ...
இப்பவும் இல்ல எப்பவும் வராது...” என்றேன் அவளை இறுக பிடித்தப்படி.

‘அப்புறம் எந்த மாதிரி ஃபீலிங்க்ஸ் இருக்கு...” என பின்னால் சாய்த்து கண்களை மூடியப்படி
தலையை தொங்கப் போட்டு ஆட்டியப்படி கேட்டாள்.
“எனக்கு சொல்ல தெரியல... இதுதான் ஃபர்ஸ்ட் டை உணர்றேன்... அது செக்ஸ்சில்ல
ஏதோ ஒன்னு... ஐ டோண்ட் நோ...” என்றேன்.

அவளுக்கும் அவளிடம் இருக்கும் என் உணர்வு என்ன என்று புரியவில்லை.... அது என்ன என்று
அறிந்துவிட தீர்க்கமான முடிவு அவள் முகத்தில் தெரிந்தது. ஆனால் அவள் என் மீது என்னவிதமான
உணர்வு வைத்திருக்காள் என்பதை என்னால் உணர முடியவில்லை... அது அந்த
நேரத்தில் எனக்கு தேவையற்றதாகவே தெரிந்தது..

“சிவா... நா உன் உடம்பை முழுசா பார்க்கனும்...நிர்வாணமா அம்மனமா பார்க்கனும்... நா
அதை தொட்டு பார்க்கனும்..” என ஒரு பெரிய குண்டை தூக்கி போட்டாள். இதை கேட்கும்
போதே அவள் உடல் சிலிர்ப்பதை உணர்ந்தேன்...
“கார்த்திகா... வாட் ஆர் யூ சேயிங்க்..” என அதிர்ந்தேன்.
“யெஸ் சிவா.... நீங்க என் மேல என்ன மாதிரி ஃபீலிங்க்... வெச்சிருங்கன்னு தெரியனும்...” என்றாள்.
“அப்போ... நா பொய் சொல்றேனா..” என கேட்டேன்.
“நீங்க பொய் சொல்றதா சொன்னேனா.... ஐ ஜஸ்ட் வாண்ட் டூ நோ வாட் இட் இஸ்....” என்றாள் பிடிவாதமாக.

”கார்த்திகா... இது ரொம்ப ஓவர்... இது எனக்கு சரியா படல...” என்றேன்.
“இல்ல...சிவா .... ஐ ஜஸ்ட் வாண்ட் இட்... கண்டிப்பா செய்யுங்க..” என அன்புடன்
கெஞ்சினாள்.

அந்த அன்பில் ஒரு ஜீவன் இருந்தது, அது என்னை இழுத்தது. அவள் சொல்லுகிறப்படி நடப்பது
தான் உன் கடமை என என் மனம் எனக்கு கட்டளையிட்டது. அவளிடம் எனக்கு எந்த மாதிரியான
பந்தம் இருக்கிறது என எனக்கு இன்னும் புரியவில்லை.

‘சரி...ஐ வில் ஷோ யூ... ஆனா கவிதா வர்ற நேரமாச்சே... இன்னொரு நாள்
காமிக்கிறேனே...” என்றேன் என் வாயிலிருந்து என் அன்பு மணைவி கவிதாவின் பெயர்
வெளிப்பட்டவுடன் என்னுள் ஒரு வித சோகம் குடிக்கொண்டது.
“ இங்க வர்றதுக்கு முன்னாடி கவிதா அத்தைகிட்டே பேசிட்டேன்... இன்னும் செண்டர்ல இருந்து
கிளம்பளயாம்... இன்னும் ஓன் அவர் ஆகுமாம்..” என்றாள்.
“அவினாஷ்...”
“அவன் மம்மி கிட்ட இருக்கான்.... ஒரு பிரச்சனையும் வராது...” என்று கூறியவள்..

... என் பிடியிலிருந்து விடுப்பட்டு... என்னை இழுத்துக் கொண்டு படுக்கறைக்கு அழைத்துச்
சென்றுக் கொண்டிருந்தாள்...

அங்கே ஒரு விபரீத உணர்ச்சி குவியல்கள் ஏற்படும் என அறியாமல், அந்த உணர்ச்சிகள்
இருவருக்கும் மீள முடியாத தாக்கத்தை ஏற்படுத்தி நிரந்தர வடுவை ஏற்படுத்திவிடும்
என தெரியாமல், அவளும் அறியாமல், அவள் என் கையை பிடித்து முன் நடக்க
அவள் பாதச் சுவடை ஓட்டி நானும் நடக்கலானேன்.

[kadhalan kadhali]

படுக்கையறை அடைந்தவுடன், எனக்கு வெட்கம் ஏற்பட்டது... என்னை பாத்த கார்த்திகாவுக்கும்
வெட்கம் ஏற்பட்டது... தலை குணிந்து புன்முறுவல் செய்தாள். அவளின் உடல் வெட்கத்தால்
நெளிந்து நளினங்களை காட்டின..

எனக்கு வெட்கத்தால் பதட்டம் ஏற்பட்டது. தலை குணிந்தப்படியே கை நீட்டி என்
டீ ஷர்டை தூக்க முயன்றாள்...

”வெட்கத்தை பாரு....” என்றேன் அவளிடம் விளையாட்டாக.
“ம்ம்ம்....” என சிரித்தாள்.
“ஆசையா இருக்குனு சொன்னே.... இப்ப வெக்க படுறே... விட்றோவோமா...” எனக் கேட்டேன்.
“ஊஹீம்....” என தலையசைத்தாள்.
கண்களை மட்டும் மேல் தூக்கி என்னை பார்த்து கைகளால் தன் முகத்தை மூடினாள்.

இந்த ஆட்டத்தை நிறுத்தி விடலாம் என நினைத்தேன்... ஆனால் இது மறுபடியும் வேறொரு
நாளின் வேறொரு சந்தர்ப்பத்தில் கண்டிப்பாக நடக்கும்...விபரீதங்கள்
ஏற்படலாம்...ஆகவே என்ன நடந்தாலும் இபோழுதே என்ன நடந்தாலும் முடித்துவிடலாம் என முடிவு செய்தேன்..

”கார்த்திகா இங்கே பாரேன்...” என அவளின் தாடையை தூக்கினேன். அவள்
கன்னங்கள் வெட்கத்தால் பூரிப்படைந்தது சிவந்தது.. தலையை தாழ்த்தியப்படி
என்னை பார்த்தாள்....”நீங்களே கழட்டுங்க....” என கிசுகிசுத்தாள்...

நான் மெதுவாக உடைகளை அனைத்தும் கழட்டினேன்... நான் ஓவ்வொரு ஆடையாக கழட்ட
என் உடல் சில்லிட்டு ஏதோ ஒரு பரவசத்தை அடைந்தது. இதுவரை நான் காணாத பரவசம்..

அந்த பரவசத்தில் துளிக்கூட காமம் இல்லை... என்னை நானே திறந்து காட்டுவதாக ஒரு எண்ணம்.
மாசற்றவன் தூய்மையானவன் என காட்ட பொங்கும் ஆவல். என்னை முழுமையாக அவளுக்கு
காட்டி நான் அவளுக்கு சொந்தமானவன் என நிரூபிக்கும் நிகழ்ச்சி என்ற எண்ணத்தின்
வெளிப்பாட்டின் உணர்ச்சி வெடிப்பு.

நான் கழட்ட கழட்ட்.. தலை குணிந்து நேரடியாக என் முகத்தையும் கண்ணையும்
பார்க்காமல்..அவள் என் நிர்வாணத்தை எதிர்ப்பார்ப்பது தெரிந்தது.

என் முழுமையான நிர்வாணத்தை அவளுக்கு அளித்துக் கொண்டிருந்தேன். ஒரு வித பாச
வெட்கம் என்னை சூழ்ந்துக் கொள்ள...வெட்க சிரிப்பை உதிர்த்தேன்..

என் முழு நிர்வாணத்தை தன் கண்களால் அவள் மனதுக்குள் இழுத்து ரசித்து ருசித்து மதிப்பீடுவதை
உணர்ந்தேன். என் முன்நிர்வாணத்தை முழுமையாக பார்த்தாள். மயிர்கள் மத்தியில்
சுருங்கி தொங்கி கொண்டிருந்த என் ஆணுறுப்பு சதையை பார்த்ததால்...அவள் முகத்தில் ஒரு
மெல்லிய வெட்க புன்முறுவல் படர்ந்தது...

அப்படியே தலை தாழ்த்தி, பார்த்தப்படி என்னை சுற்றி பின்பக்கம் வந்தாள்... நீண்ட நேரம்
என் பின் நிர்வாணத்தை அவள் பார்ப்பதை என் முதுகு தண்டு எனக்கு உணர்த்தியது...மெதுவாக
என்னை வட்டமடித்து என் முன்னால் வந்து நின்றவளின் முகத்தை பார்த்தேன்....

....அங்கே வெட்கம் தாண்டவமாடிக் கொண்டிருந்தது... அதையும் மீறி என் முகத்தை
வெற்றிக் களிப்புடன் ஏதோ சாதித்து விட்டதை போல பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்...

எனக்கு முகத்தை பார்த்தே புரிந்தது..

அவள் என் முன் முழு நிர்வாணமாக நிற்கிறாள் எனபதை... பரவசம் பொங்கியது...
குழந்தைத்தனமான மகிழ்ச்சி ஏற்பட்டது.... என் உடல், சதை, எலும்புகள், இரத்தம்...அனைத்துமே
அவளின் நீட்சி என எண்ணம் ஏற்பட்டது...

அவளின் நிர்வாணத்தை நான் முழுமையாக ஏற்றுக் கொண்டேன். அவள் உடல்
அனைத்துமே இளமை துடிப்புடன், நளினங்களுடன், நெளிவு சுளிவுடன் கச்சிதமாக இருந்தது...

முலைகள் சதை மேடாக திண்ணென்று துறத்திக் கொண்டு அரை வட்டமாக எழுந்து இறங்கியது..
பழுப்பு நிற மேட்டிலுள்ள பழுப்பு நிற காம்புகள் துளிர்விட துடிக்கும் மொட்டுக்கள்
போல இருந்தது..வயிறும் இடையழுகும் தொடைகளும் கனகச்சிதமாக வளைந்து
நெளிந்திருந்தன... தொடைக்கு இடையே பூணை மயிர்கள் புல் வெளியைப் போல பரவியிருந்தது..

முடிவாக சொல்வதென்றால்...லாவண்யமும் செளந்தர்யமும் ஒருங்கே அமைந்த உடல்...
ஆனால் உணர்ச்சிகளின் முதிர்ச்சியை வெளிக்காட்டும் உடலாக் என் மனம்
எண்ணியது..

என்னை புன்முறுவலுடன் பார்த்துக் கொண்டே... தன் கைகளால் என் ஆணுறுப்பை
வருடினாள்... அது எனக்கே தெரியாமல் மெலிதாக துடிக்க.. அவள் கைகளின் வழியே
உணர்ந்திருப்பாள் போல....

“என்ன சிவா... என் மேல செக்ஸுவல் ஃபீலிங்கஸே இல்லேன்னு சொன்னீங்க இப்ப
இது என்னமோ சொல்லுதே...” என்றாள்
“அதுக்கும் மனசுக்கும் உடலுக்கும் சம்பந்தமே இல்லை... அதுக்குன்னு ஒரு தனி உயிர்
இருக்கு.... செக்ஸ் தவிர வேற பாசமும் உணர்ச்சியும் வந்தா.. அதுல நமக்கு தெரியாம வெளிப்படும்...”
என தத்துவம் பேசினேன். அவளுக்கு புரியுமா புரியாதா என்பதை பற்றி கவலைப்படாமல்.

‘அப்போ...என் மேல உனக்கு என்ன ஃபீலிங்க்ஸ்...” என்றாள்.
“எனக்கு தெரியல கார்த்திகா...” என்றேன்.
என்னை சில நொடிகள் என் ஆணுறுப்பை வருடியப்படி பார்த்தாள்...
”சிவா... ஐ வாண்ட் டு ஹக் யூ... கட்டிப்பிடிக்கனும் சிவா...” என்றாள்.
“தாராளமா கார்த்திகா... நா உனக்கு சொந்தமானவன்.. யூ ஆர் எண்டைட்டில்ட்...” என்றேன்.

கார்த்திகா கண்ணை மூடிக் கொண்டு என்னை இறுக கட்டிப்பிடிக்க... அவளின் உடல்
இன்ப உணர்ச்சிகளால் நடுங்கி சிலிர்ப்பதை உணர்ந்தேன்... அவளின் தேகத்தின் சூடும்
குளிர்ச்சியும் என் தேகத்தில் பட்டு பரவின... என் உடல் தான் தேடிய நேசித்த தொலைத்த
ஏதோ ஒன்றுடன் சேர்ந்துவிட்டதைப் போல ஆசுவாசப்பட்டு திருப்தியடைந்து சாந்தம் கொண்டது..
அவளை ஆரத்தழுவி அவள் பின்பக்கங்களை என் கைகளால் உணர்ந்து புரிந்துக் கொண்டிருந்தேன்..

“சிவா...டூ யூ லவ் மீ...” என கேட்டாள்.
‘ஆமாம்..”
“அப்படின்னா...தென் டேக் மீ..” என்றாள் மெய்மறந்து.
“அப்படியான லவ் என்னிடம் இல்ல..கார்த்திகா...” என்றேன்.
துணுக்குற்றாள்..
“அப்படி இல்லேனா எந்த மாதிரி..”
“சொல்ல தெரியல...”
“என் முகத்தை பாரு சிவா...” என்றாள். பார்த்தேன்.
“ யாரு மாதிரி தெரியறேன்...” என கேட்டாள்.
ஒரு நொடி யோசித்தேன்..
“அபிநயா... மாதிரி...” என்றேன்.
அவள் சிறிது யோசித்தாள்...
“நீங்க என்னை கட்டிபிடிக்கற பார்த்தா... ஒரு மகளை கட்டி பிரிக்கற மாதிரி இல்ல..
இட்ஸ் நாட் லைக் ஹக்கிங்க் எ டாஹ்ட்டர்..” என்றாள்.
“நோ...கார்த்திகா...உன்னை மகளா நினைச்சுத்தான் கட்டிபிடிக்கிறேன்...” என்றேன் திடமாக.
“அப்போ...அபிநயா பெரியவளான இப்படித்தான் கட்டிப்பிடிப்பீங்களா..” என ஊடுறுவினாள்.

என் உடலும் மனதும் ஒரு நொடியால் அருவருப்பு தாக்க பின் வாங்கினேன்... என்னை இழுத்தாள்..
“சொல்லு சிவா... வாட் டூ யூ ஃபீல் அபவுட் மீ...” என்றாள்.
“ சொல்ல தெரியல கார்த்திகா... ஐ காண்ட் பின்பாயிண்ட் இட்... இது என் லைஃபுல வேற
மாதிரி ஒரு ஃபீலிங்க்...” என்றேன்.
“ஆர் யூ ஷ்யூர் இட்ஸ் நாட் எ செக்ஸூவள் ஃபீலிங்..” என மறுபடியும் கேட்டாள்.
“ஹண்ட்ரட் பர்சண்ட்...”

அவளின் உடலை உரசிக்கொண்டு என் பின் பக்க நடுத்தண்டை வருடிக்கொண்டு...
“சிவா...நான் உங்க மேல என்ன மாதிரி ஃபீலிங்க்ஸ் வெச்சிருக்கேன்னு சொல்லவா...’ என
கேட்க...
எனக்கு அவள் என்ன சொல்லப் போகிறாள் என தெரிந்ததால்... அந்த விபரீதத்தை தடுக்க அவள்
வாயை பொத்தினேன்...
“வேணாம்... கார்த்திகா...ப்ளீஸ்...ப்ளீஸ்... ரைட் நவ்... இதுவரை எனக்கு ஏற்படாத... புரிஞ்சிக்க முடியாத
உணர்ச்சிகள் ஃபீலிங்க்ஸ் எல்லாம் எனக்கு இப்ப வருது...இருக்கு.. டோண்ட் ஸ்பாயில்
இட் கார்த்திகா....ஐ வாண்ட் டு என்ஜாய் இட்... இட் இஸ் சம்திங்க் ப்யூர்...” என்றேன்...
“ஏன் சிவா...உங்க உணர்வுகளை சொல்லிட்டீங்க.. என்னுடையதை சொல்லக் கூடாத
சிவா... டூ யூ வாண்ட் டூ சப்ரஸ் இட்...” என்றாள்.

நான் மவுனமாக இருந்தேன். எங்கள் இருவரின் நிர்வாண உடல்கள் அதன் அதன் மொழிகளால்
அவைக்குள் பேசிக் கொண்டிருந்தன...
“சிவா..உனக்கு பயமா... என் உணர்ச்சிகள் என்ன... என தெரிந்தால்... நீங்க ஏதாவது
செஞ்சுடூவிங்கன்னு பயமா... உங்க கட்டுப்பாட்டை இழந்துடுவீங்கன்னு பயமா...” என்றாள்.
நான் அவளிடம் எனக்கு புலப்படாத வகையில் இழந்துக் கொண்டு மவுனமாக இருந்தேன்...

நொடிக்கு நொடி...என்னையறியாமல் என் கண் முன்னால் கார்த்திகாவின் உருவம் வளர்ந்து
கொண்டே இருந்தது...அவள் என்னை விட பெரியவளாக முதிர்ச்சியுள்ளவளாக மாறிக்
கொண்டிருந்தாள்...

“சிவா.... ஐ வாண்ட் டூ ஹாவ் செஸ் வித் யூ... உங்ககிட்ட என் விர்ஜினிட்டையை லூஸ் பண்ணனும்..”
என்றாள் மெய்மறது கிறுக்கமாக.
என்னிடம் எந்த சலனுமும் ஏற்படவில்லை..
“நீங்கத்தான் என் கன்னித்திரையை பிரேக் பண்ணனும்..” என சொல்லியவாறு என்னை இறுக
கட்டிப்பிடித்தாள்...

அவள் மேல் ஏனோ கட்டுகடங்காத பரிதாபம் ஏற்பட... நான் அவளை மேலும் இழுத்துக்
கட்டிப்பிடித்தேன்... அவளை ஆரத்தழுவ தழுவ அவள் பொங்கி பெரியவளாகி அடக்கி ஆள முடியாமல்
போவதை உணர்ந்தேன்... என் பிடியில் அடக்க முயன்றுக் கொண்டிருந்தேன்...

என் மனம் ஒரு சலனமும்மில்லாமல் ஏதோ ஒன்றுக்காக ஏங்கிக் கொண்டிருந்தது...

“வாங்க.. சிவா...” என்று அழைத்தப்படி... என்னை படுக்கையில் கிடத்தினாள்... தலை முடியை
விரித்து தலைவிரிக் கோலம் பூண்டப்படி முடிகள் அவள் முகத்தை கரும்திரையைப் போல
மறைக்க...மெதுவாக..மென்மையாக...அவள் என் தலை முதல் பாதம் வரை முத்தமிட ஆரம்பித்தாள்..

அவள் முத்தம்பதித்த இடத்திலெல்லாம்மிருந்து இரத்தங்கள் எரிமலையாக வெடித்து...அவள்
மீது பாய்வதை போல உணர்ந்தேன்....அவள் வாய் என் ஆணுறுப்பின் மீது வந்தபோது..
அது அதன் அடிநாதத்தை அடைந்த விட்டதைப் போல உணர்ச்சியில் இருந்தது ...
முத்தங்களின் குளிர்ச்சியை என் உடல் முழுவதும் பரவிக்கிடந்தது...

கார்த்திகா என் மனதில் வளர்ந்துக் கொண்டிருந்தாள்..

தன் இளமை பிதங்கும் பெண்ணுறுப்பால்...என் பாதத்திலிருந்து தொடங்கி தலையுச்சிவரை தேய்த்தாள்..
ஏதோ ஒன்று என்னை வா...வா...என்றழைப்பது போலிருந்தது..

கார்த்திகா அவளின் பெண்ணுறுப்பும் மேலும் என் மனதில் வளர்ந்துக் கொண்டிருந்தார்கள்..

பிறகு அவளின் தடிமானான இளமை முலைகளால் என் உச்சந் தலை முதல் வட்ட மிட்டப்படி
தேய்த்தாள். அவளின் காம்புகள் என் உடலில் ஆழங்களை ஏற்படுத்தி தடங்களை
பதித்துக் கொண்டு ஏதோ ஒன்றை சொல்லியவாறு இருந்தது....

என் மனம் குழப்பத்திலிருந்து புரிதலுக்கு செல்லத்துவங்கியது .... எதற்கும் கட்டுப்படாத
ஏக்கம் ஏற்பட்டது.... சாத்தியமில்லாததை நிகழ்த்தியே ஆக வேண்டும் என்ற ஏக்கம்..

கார்த்திகா என் மனதில் வளர வளர நான் சிறுத்துப் போயிக்கொண்டிருந்தேன்...

என்னை இழுத்து கட்டிலின் விளிம்பில் அமர வைத்து..என் மடியில் குழந்தையைப் போல
ஒருக்களித்து அமர்ந்து என் கழுத்தை கட்டிப்பிடித்தாள்... அவள் முகத்தை பார்த்தேன்....
ஏக்கமாக ஏங்கிய ஒன்று அவளுக்கு கிடைத்துவிட்டதை போல ஒரு வெறியின் திருப்தி
குடிக்கொண்டிருந்தது

“சிவா...ஜஸ்ட் டேக் மீ...” என்றாள் ஆனந்தமாக... என்னை அவள் கட்டுப்பாட்டுக்குள்
கொண்டுவந்துவிட்டதாக எண்ணினாள்..
அணைக்க முடியாத ஒன்றை அணைக்க முற்படுவதைப் போல அவளை அணைத்தேன்...

மெதுவாக என் வலது கையை எடுத்து தொடையை விரித்தப்படி அவளின் பெண்ணுறுப்பில்
வைத்தாள்...
“சிவா...உனக்கு இது பிடிக்கலியா...” என்றாள்.
“பிடிச்சிருக்கு...” என்றேன்.
“இது உனக்காக காத்துகிட்டிருக்கு...” என்றாள்.
“நானும் அதுக்காக ஏங்கிகிட்டிருக்கேன்...” என்றேன்.
” டூ யூ வாண்ட் டு ஃபில் திஸ் வித் யூர்ஸ்...” என்றாள் என் கையை பெண்ணுறுப்பில்
உரசியப்படி..
”யேஸ்...”
“இது ...உன் பீனிஸை வெச்சு முழுசாக விரிக்க கேட்குது சிவா...” காமத்தில் உழன்றப்படி
சொன்னாள்..
“ஆமா கார்த்திகா... அது முழுசா விரியற மாதிரி நுழையனும்..” என்றேன் உணர்ச்சிகள் ஊற்றெடுக்க.

‘சிவா... என் பிரெஸ்ட்டை சக் பண்ண ஆசையில்லை...” என்றாள். அதை அவள்
கேட்கும் போது அவளின் காம்புகள் பொங்கியதை பார்த்தேன்..
‘ஆமா... கார்த்திகா...” என்றேன்..மேலும் மேலும் என்னுள் ஏதோ ஏதோ ஊற்றெடுத்துக்
கொண்டிருந்தது..
“..சிவா...என் ப்ரெஸ்டை நீங்க உறிஞ்சிகிட்டே இருக்கனும்.. ஐ வாண்ட் இட் டு பி கண்டினியூ
ஃபாரெவர்..” என காம அரற்றலை தொடங்கியிருந்தாள்..
‘ஐ வில் டூ இட் கார்த்திகா..” என்றேன்...

அதை சொல்லும் போது என் உடம்பிலிருந்து உணர்ச்சிகள் பொங்கி வெடித்து வெளியே வந்து
நிலநடுக்கம் போல குலுங்கியது...பிறகு நிதானம் வந்தது... அப்படியே உறைந்துப் போய்
கார்த்திகாவை பார்த்தேன்...

“ஏன் சும்மா இருக்கீங்க சிவா...வாங்க சிவா... என்னால தாங்க முடியல... ஐ காண்ட் கண்ட்ரோம்
மைசெல்ஃப்...” என காமத்தின் மெய்நிலை மறத்தல் எல்லைக்குள் புகுந்துக் கொண்டிருந்தாள்.

இப்போது கார்த்திகா முழுவதுமாக என் மனதில் வளர்ந்திருந்தாள்... ஏதோ
வளர்ந்துவிட்ட முதிர்ச்சி பெற்றாக பெண்ணாக என் மடியில் அமர்ந்திருப்பதாக உணர்ந்தேன்...

அப்படி உணர்ந்த மறுவினாடி... எனக்கு எல்லாமே விளங்கிவிட்டது.. மகிழ்ச்சி ஆனந்தம்
குதூகலம்..என்ற சொற்களுக்கு ஆட்படாத உணர்ச்சி நிலையில் இருந்தேன்... கடும்
தவமிருந்து மெய்ஞானத்தை பெற்ற முனிவரை போன்ற ஆன்மா மனநிலையில் இருந்தேன்..

“வா சிவா....என் வெஜைனாவையும் ப்ரெஸ்ட்டையும் யூஸ் பண்ணு...ஜஸ்ட் நீங்க அதை
எப்படி வேணாம் பண்ணிக்கோங்க பயன்படுத்திக்கோங்க..” என எந்த முனிவரும் தட்ட முடியாத
காம அழைப்பை விடுத்தாள்...

பேச ஆரம்பித்தேன்...
”கார்த்திகா..ஆமா... நான் உன் வெஜைனாவை கிழிக்கிற மாதிரி செய்யனும் ஆசைத்தான்...
ஆனா நீ நினைக்கிற மாதிரி கிடையாது... நான் உன் கர்ப்ப பையில் சிசுவாக வளர்ந்து..
நீ என்னை பத்து மாசம் சுமந்து உன் வயிறை உதைத்து.. பனி குட நீர் உடைய அப்படியே உன்
வெஜைனாவை எவ்வளவுக்கு எவ்வளவு முடியுமா அவ்வளவு அகற்றி கிழித்துக் கொண்டு
உரசிக்கொண்டு வெளியே வந்து....விழுந்து நீ என்னை உச்சக்கட்ட தாய்மை ஆனந்த
பரவசத்துடன் என்னை தூக்கி... அப்படியே இரத்தம் சொட்டும் தொப்புள் கொடியுடன் நீ என்னை
தூக்கி... உன் ப்ரெஸ்ட்டில் வைக்க...நான் ஆனந்தமா அதை சப்பி பால் குடித்துக் கொண்டே
இருக்கனும்..” என பேரானந்தம் கொண்ட மகிழ்ச்சியுடன் சொல்ல...

அந்த வார்த்தைகளை கார்த்திகாவை எட்டி அவள் ஜீரணிப்பதற்குள்...

“கார்த்திகா..உன் வெஜைனா வழியா குழந்தையா வந்து..உனக்கு பேரின்பத்தை
தருனும்... .அப்படியே உன் முலையில பால் குடிச்சி உனக்கு சந்தோஷத்தை தருனும்...]நீ
மெய்மறந்து நிக்கனும்..... யேஸ் கார்த்திகா...நா உனக்கு குழந்தையா பிறந்து நீ
நினைகிற சந்தோஷத்தை தரனும்...நீ கேட்கிறதை தரனும்..” என் உணர்ச்சிகளின் கொந்தளிப்பில்
நின்று..

“கார்த்திகா...யூ ஆர் மை மம்மி... கார்த்திகா நான் உனக்கு குழந்தையாக இருக்கனும் கார்த்திகா..
கார்த்திகா அம்மாஆஆஆஅ...” என அப்போது பிறந்த குழந்தையின் பாசத்தை போல,
ஏக்கத்தை போல, அழுகையை போல, பயத்தை போல, அழுது வெடித்தப்படி வார்த்தைகள்
வெளிவந்தன....

நான் உணர்ச்சிகளின் தாக்கத்தால் தாளாமல் அழுதுக் கொண்டிருக்க... என்
வார்த்தைகளின் தாக்கத்தால் இப்போது கார்த்திகா குலுங்கி குலிங்கி அழுதுக் கொண்டிருந்தாள்...

எங்கள் சக்திக்கு மீறி அங்கே ஒரு சம்பவம் நடந்துவிட்டது... இது எங்கள் அனுபவத்திற்கு
அப்பாற்பட்டது என்பது தெரியும். எந்த நியதிக்கும் இயற்கைக்கும் கட்டுப்படாத
உணர்ச்சி, எண்ணம், ஆசை என்பது தெரியும். இருவருக்குமிடை இதுவரை கண்டிராத
இனம்புரியாத புதிய உறவு உதயமாகிவிட்டது எனபது எனக்கு தெரியும்... அதை நாங்கள் எப்படி
எதிர்க்கொள்கிறோம் என்பது காலத்தின் விதியின் கைகளில் தான் இருக்கிறது...

கார்த்திகா பூதாகரமாக் உருவெடுத்து எனக்கு அம்மாவாக என் மடியில் குலுங்கியப்படி
அழுதுக் கொண்டிருந்தாள்.... நான் ஒரு பதினெட்டு வயது பெண்ணிற்கு மகனாக மாறி..
என் அம்மாவை என் மடியில் சுமந்துக் கொண்டிருந்தேன்....

என் ஆணுறுப்பு தண்டு நீட்டிக் கொண்டிருந்தது... அது காமவயப்பட்டல்ல என எங்கள்
இருவருக்கும் தெரியும்...

எங்கள் உணர்ச்சிகளின் கொந்தளிப்பு அடங்கும் வரை அழுது தீர்த்தோம்...

நிதானத்துக்கு வந்த கார்த்திகா... இப்போது என் மடியிலிருந்து எழுந்து என் முன்னால் நின்றாள்..
அவள் முகத்தில் ஒரு தெளிவை பார்த்தேன்..
“சாரி சிவா...” என்றாள்.
“சாரி...” என்றேன்.
“நீங்க ஏன் சாரி கேட்கறீங்க..”
“இல்ல..கார்த்திகா...உன் ஆசையை பூர்த்தி செய்ய முடியல.. சாரி” என்றேன் மன்னிப்பு தோனியில்.
“நோ சிவா... நா இப்ப சந்தோஷமா இருக்கேன்...” என்றவளை குழப்பமாக பார்த்தேன்...
தொடர்ந்தாள்...
“முதல்ல... ஐ வாஸ் இன் லவ் வித் யூ... உங்க மேல ஒரு க்ரஷ்.. இன்பாட்சுவேஷன்... ஒரு வெறி..
அத என் மம்மிகிட்ட சொன்னேன்... அவங்க சொன்னாங்க... யூ கேன் ப்ளே வித் சிவான்னு சொன்னாங்க..
உங்ககூட ஃபிசிக்கள் காண்டாக்ட் வெச்சுகிட்டா என் க்ர்ஷ் எல்லாம் போய்டும்னு சொன்னாங்க..
அவங்க உங்க கிட்ட உடல் ரீதியா விளையாட அனுமதிச்சாங்க... இன்னும் சொல்ல போன
ஊக்கப்படுத்தினாங்க...” என்று அவள் சொல்ல..
நான் அதிசயித்து அவளை வாய் பிளந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்...
என்னை புரிந்துக் கொண்டு விட்டதைப் போல ஒரு புன் சிரிப்புடன் தொடர்ந்தாள்...
“யேஸ்..சிவா.. நா அந்த மாதிரி வெறியுடன் இருந்தேன்... ஐ வாஸ் ஓவர்கம் பை செக்ஸூவல்
ஃபீலிங்க்ஸ்... ஐ வாண்டட் டு பி ஃப்க்த் பை யூ...மம்மிக்கு தெரியும்... நீ எனக்கு கிடைக்கலேனா..
நான் வெளியே தேடிப் போய்டுவேன்னு... நான் உன் மேல வெச்சுயிருக்கற ஆசை ஒரு
நோய்.. அதற்கு தேவையான மருந்து உங்ககிட்ட தான் இருக்கு... நீங்க தரலேனா நா
வேற இடத்தல தேடறது சகஜம் தானே ” என்றாள்.

நான் எழுந்து நின்று அவளை கட்டிப்பிடித்தேன்... அது ஆறுதலுடைய பாதுகாப்பான
அணைப்பு...அவளுக்கு சிலிப்பை ஏற்படுத்தியை உணர்ந்தேன்..
தொடர்ந்தாள்
“ஆனாலும் எனக்கு ஒரு பயம்... நீங்க என்னை செக்ஸீவலா அபியூஸ் பண்ணிடுவீங்களோ...
இல்ல உடலுறிவினாள் நான் கர்ப்பமாயிடுவேனோன்னு பயம்.. இதை என் அம்மாகிட்ட
சொன்னேன்...” என நிறுத்த.... நான் அந்த மாதிரியானவனல்ல என சொல்லும் விதமாக அவளை
ஆரத் தழுவினேன்.
”மம்மி...சொன்னாங்க...சிவா கண்டிப்பா உன்னை காயப்படுத்த மாட்டான்... சொல்லப் போனா
உன்கிட்டே செக்ஸே வெச்சுக்க மாட்டானாங்க.. நீ அவன் கிட்டே பாதுகாப்பா இருப்பே...
உன் ஆசையும் பூர்த்தியாகும்... என அம்மா சொன்னாங்க” என்றாள் பூரிப்புடன்.
நான் மேலும் அவள் நிர்வாணத்தை என்னுள் இழுத்தேன்..
“சிவா..உண்மையில நீங்க நல்லவங்க... தங்க மனசு வெச்சிருக்கீங்க.. என் அம்மா
வார்த்தை உண்மையாக்கிட்டீங்க்... நீங்க பழைய சிவாவா மாறிட்டீங்க... எனக்கு உன்னை
போல ஒரு மகன் வேணும்னு உதாரணமாயிட்டீங்க” என்றாள் ஆனந்த
கண்ணீருடன். தொடர்ந்தாள்...
“ஆனா... எங்கம்மா உங்கமேல ஆசையா இருக்காங்கன்னு தெரிஞ்சவுடனே.... நா உனக்காக
அவங்களோட போட்டி போட விரும்பல.. பட் முயற்சி பண்ண பார்க்கா விட்டுட்டா... எனக்கு
இருக்கற ஆசையில வேறு ஒருத்தன் கிட்ட அதை தணிச்சு என்னை நானே சிதைச்சுடுவேனோன்னு
பயம் வந்திடுச்சு...”
நிறுத்தி தொடர்ந்தாள்...
“அதான்..ஐ ட்ரைட் வித் யூ... இப்ப நானே என்னை புரிஞ்சிகிட்டேன்.. என் உணர்ச்சியின்
எல்லையை தெரிஞ்சுகிட்டேன்... நான் வெளியே எங்கேயும் தேடி போக மாட்டேன்.. என்னால
இப்ப கட்டுப்படுத்த முடியும்.. நா கான்பிடெண்டா இருக்கேன் சிவா..தேங்க்ஸ் ஃபார் இட் சிவா...”
என உணர்ச்சி மேலிட என் மார்ப்பில் முத்தங்களை பதிக்க..

நான் அன்போடு அவள் உச்சந்தலையில் முத்தமிட்டேன்...
“கார்த்திகா ஒரு வகையில் நாந்தான் உனக்கு தேங்க்ஸ் சொல்லனும்... என்னை மாற
வெச்சு மறுபடியும் பழைய சிவாவா ஆக்கிட்டே..” என சொல்லியவாறு அவள் முகத்தை
பார்த்து... “ நீங்க எனக்கு அம்மாவா ஆயிட்டீங்க... நா இப்ப சொர்க்கத்துல இருக்கற ஃபீலிங்க்ல
இருக்கேன்...ஆனந்த பரவசத்துல இருக்கேன்...ஏதோ கிடைக்காத ஓன்னு எனக்கு
கிடைச்சுடுச்சுன்னு சந்தோஷம்...” என்றேன் குதூகலமாக.

கார்த்திகாவின் உடல் நடுங்கியது...வேர்த்தது...உணர்ச்சிகளின் கொந்தளிப்பில் இருந்தது...
“சிவா... குழந்தை பெத்துக்காம தாய்மையடைஞ்சா எப்படியிருக்குமோ அப்படி ஒரு
இன்ப நிலையில் நானும் இருக்கேன்... சிவா என்னை அம்மாவா நினைச்சுட்டு
இருக்காரு என்பதை நினைக்கும் போதே... என் உடம்புல மின்சாரம் பாயுது... ஐ காண்ட்
டிஸ்க்ரைப் இட்... நான் எப்படி அம்மாவா இருக்கேன்னு வார்த்தைகளால் சொல்ல
முடியல சிவா... அம்மாவின் தாய் பாச அன்பை யாராலும் வார்த்தையால சொல்ல முடியாது
உணரத்தான் முடியும் ” என உணர்ச்சிகளின் குதூகலத்தில்
சொன்னவள்...

என் முகத்தை ஆழமாக பார்த்து... ஒரு இரகசிய சிரிப்பை உதிர்த்தப்படி..
“ஆனால்....”... என்று..
மேலும் சொன்ன வார்த்தைகள் என்னை புரட்டி போட்டது...

[kadhalan kadhali]

”ஆனால்...” என்று நிறுத்தியவளை பார்த்தேன்... என்ன சொல்ல போகிறாளோ என்ற பதைபதைப்பு
என்னை தொற்றிக்கொண்டது..
“சிவா..நீங்க என் மேல செக்ஸீவலா ஆசையில்லாம இருக்கலாம்... பட் உன்மேல எனக்கு
தீராத செக்ஸ் ஆசையிருக்கு...அத மூடி வெச்சுகிட்டு... ஒன்னுமே இல்லேனு நடக்க
என்னால முடியாது..” என்று கூறியவாறு என் முகத்தை.. ’ என்னை புரிஞ்சுக்கோங்க’ என்ற
பாவனையில் பார்த்தாள்...

“...நீங்க என் மேல தூய்மையான தாய்மை அன்பு வெச்சுயிருக்கீங்க... எனக்கு அதுல
சந்தோசம் மகிழ்ச்சி... ஆனா... நா உன்மேல வெச்சுருக்கற செக்ஸீவல் ஃபீலிங்க்ஸை மறக்க
முடியாது, மறைக்க முடியாது, கட்டுப்படுத்த முடியாது, நீங்க என்னை அம்மாவா நினைச்சாலும்..
எனக்கு உங்ககிட்ட செக்ஸீவல் ஃபீலிங்க்ஸ் தவிர ஓன்னுமே தோணாது... ஒரு வேளை என் காம
ஆசைக்கு நீங்க வடிகால அமைஞ்சிங்கன்னா... அப்போ என் மனசு உன்னை என் மகனா
ஏத்துக்குமோ என்னவோ...” என கூறியப்படி அழுதப்படி வெடித்தாள்..

நான் அவளை மேலும் என்னுள் இழுத்தேன்....
“கார்த்திகா ....ஐ அண்டர்ஸ்டேண்ட் யூ...” , அவளை ஆரத்தழுவி ஆறுதலளிக்க முயன்றேன்..
என்னுள் அழுது வெடித்தவள்...
“சிவா.. ஐ வாண்ட் யூ டூ பி மை சீக்ரெட் லவ்வர்... நீங்க எனக்கு காதலனா இருக்கனும்... நான்
உனக்கு காதலியா இருக்கனும்... காதலியா அன்பு செலுத்திக் கொண்டு...காம சுகத்தை பெறனும்..”
என்று அவளின் உணர்ச்சிகளின் வெடிப்பு வார்த்தைகளால் வந்தது.

கடைசியாக என் முடிவு என்ன என்று எதிர் பாத்துக் கொண்டிருக்கிறாள் என்று தோன்றியது...
“கார்த்திகா... உன்கிட்டே அது மாதிரி என்னால் இருக்க முடியாது... ஏதோ ஒன்று உன்னை
அம்மாவா நினைக்க வெச்சிடுச்சு... என்னால சத்தியமா முடியாது...” என் உடலும் மனமும்
திடமாக சொல்லியது...

அவள் என் மார்ப்பினுள் முகத்தை புதைத்தாள்... அழுகை நின்றது... தலையை தூக்கி ஏறிட்டு
என்னை பார்த்தாள்... இப்பொழுது அவள் முகத்தில் தெளிவு வந்திருந்தது... அழுகை நின்றிருந்தது...
மீண்டும் இளமை குடிக்கொண்டிருந்தது...

“தேங்க்ஸ் சிவா... இது இப்படியே இருக்கட்டும்.... டைம் வில் கிவ் இட்ஸ் ஆன்ஸர்ஸ்... ஆனா நா
எப்பவுமே ஏங்கிட்டே இருப்பேன்...” என புன்முறுவலுடன் நிறுத்தினாள்.
நான் அவள் முகத்தை பார்த்து சந்தோசமா முத்தமிட்டேன்...
“ஆனா...அப்படி இருந்தாலும்... நீங்க எதிர்ப்பார்க்கிற அம்மா பாசத்தையும் உனக்கு நான்
தருவேன்...ஆனா எனக்கு அதை எப்படி தர்றதுன்னே தெரியல... நீ அதை சொல்லித்தந்தா...
நா அப்படியே உன்கிட்டே இருப்பேன் சிவா...” என்று அவள் சொல்ல, அப்போதுதான்
எனக்கே உறைந்த்தது...ஒரு பதினெட்டு வயது இளம் மங்கையிடம் பெரிய
பெரிய விஷயங்களை பறிமாறிக் கொண்டிருக்கிறேன் என்று... எனக்கு தாங்க முடியாத சிரிப்பு
வந்தது.... அவளுக்கும் நாங்கள் இருக்கும் நிலமையை புரிந்திருப்பாள் என நினைக்கிறேன்...
அவளும் சேர்ந்து சிரித்தாள்..

"ஆனா...ஒன்னு சிவா... இனிமே, நீங்க என் மேல விருப்பபட்டு செக்*ஸீலா கூப்பிடற வரைக்கும்
நா உனக்கு குறுக்கே வரமாட்டேன்...பட்... ஐ நீட் யூர் ஃபிசிகல்... காண்டக்ட்..ஹக், கிஸ், கேரிங்க்...
எல்லாமே வேணும்... உங்க உடம்பு தர்ற பாதுகாப்பை நான் உணர்ந்துகிட்டே இருக்கனும்...
அப்படி உங்ககிட்ட செஞ்சா நான் உன்னை தூண்டற மாதிரி இருக்கும்.. நா ஒரு லிமிட்
வரைக்கும் உன்கிட்டே விளையாடிகிட்டே இருப்பேன்...” என ஓப்பந்தம் போடும் \
வகையில் நிறுத்தினாள்..நான் அவளை குழப்பத்துடன் ஏறிட்டேன்...
“ மத்த டைம்ல எல்லாம்... நா உங்க கிட்ட என்னமாதிரி பாதுகாப்பு, ஆதரவு, கேரிங்க்,
அரவணைப்பு, எதிர்ப்பார்க்கிறேனோ அத நான் அவினாஷ் கிட்டே பெற முயற்சிக்கிறேன்..”
என உணர்ச்சி பொங்க யாசித்தாள்....

நான் ஒரு நிமிஷம் திடுக்கிட்டேன்... விலகி அவளை பதைபதைப்புடன் பார்த்தேன்...
“சிவா...இது செக்ஸீவல் உணர்ச்சியில்லை.... நாம ரெண்டு பேரும் இப்ப இருக்கற மாதிரி
இருக்க முடியாமா தெரியல... செக்*ஷீவல் ஃபீலிங்க்ஸை விடுங்க... உங்க உடம்பு
என்மேல பட்டுகிட்டே இருக்கனும்... நீங்க கட்டிப்பிடிச்சுகிட்டே இருக்கனும்... நான் உங்க உடம்பை
வருடிக்கிட்டே இருக்கனும்... நீங்க என்னை அணைச்சுகிட்டே இருக்கனும்... உங்க அணைப்பில
நான் மூழ்கனும்... இந்த மாதிரி ஒரு ஃப்யூர் இன்பாட்சுவேஷன் லவ்வா உங்க உடல் கூடவே
இருக்கனும் ஆசை... அதை நான் அவினாஷ்கிட்டேயிருந்து பெற விரும்புறேன்..” என மீண்டும் யாசித்தாள்.

நான் என்ன பதில் சொல்வதென்று தெரியாமல் பரிதவித்தேன்...
“கார்த்திகா அவன் சின்ன பையன்.... இது தப்பு... இட் மே லீட் டு சம்திங்க் எல்ஸ்...” எப்படி
சொல்வதென்று தெரியாமல் எச்சரித்தேன்.
“சிவா... நீங்க தப்பா புரிஞ்சிக்கிறீங்க... நா உனக்கு அம்மாவாகிவிட்டேன்... என்னால
உங்ககிட்டே அம்மாவா நடந்துக்க தெரியாது... மேலும் அந்த மாதிரி எல்லா டைம்லும் நமக்கு
சந்தர்ப்பம் கிடைகாது...” என நிறுத்தி சிறிய மவுனம் நிலவவிட்டாள்.

“ஆனா... நா செய்யற நிணைக்கறதெல்லாம் ஒவ்வொரு அம்மாவின் ஏக்கம், உணர்ச்சி, ஆசை ...
அப்படி இருக்கறது தப்பு ஒன்னும் இல்லேன்னு நினைக்கிறேன்.
ஒரு வகையில அவினாஷை
நீங்கத்தான் உருவாக்கினீங்கல.. நீங்களும் அவினாஷும் ஒன்னுதான்...” என நிறுத்தி...என் கண்களை
பார்த்து..
“ நீ என்கிட்ட எதிர்ப்பாக்கற தாய்மை அன்பையும் உணர்ச்சியையும் நான் அவினாஷுக்கு
தர்ற நினைக்கிறேன்...நா எதிர்ப்பார்க்கற செக்ஸூவல் ஃபீலிங்க்ஸை உங்க கிட்ட பெற
முயற்சிக்கிறேன்...” இந்த வார்த்தைகளை கார்த்திகாவிடம் கேட்டவுடன்... என்னை அவளின்
எண்ணங்களுக்கு கையாளுகிறாளோ என தோன்றியது..
“ப்ளீஸ்...சிவா...ஐ வாண்ட் டு பிகம் மதர் டு அவினாஷ்..” கார்த்திகா என்னிடம் யாசித்தாள்...

அவள் அவனுக்கு அம்மாவாகத்தானே ஆசைப்படுகிறாள்... என நினைத்து... என் மனதை
சமாதனம் படுத்திக் கொண்டு..
“சரி...கார்த்திகா...” என ஒருவித தயக்கத்துடன் சொன்னேன்.
“ஹுஹுர்ர்ர்ர்ர்ரேரேஏஏஏஎ....” என கூச்சலிட்டப்படி இரு கையை மகிழ்ச்சியுடன் உயர தூக்கி
என்னை முத்தமிட்டப்படி...
“தேங்க்ஸ்...சிவா...” என கத்தினாள்.
நானும் அவள் அவினாஷுக்கு அம்மாவாகத்தான் இருப்பாள் என்ற நம்பிக்கையில் நானும் அவள்
மகிழ்ச்சியில் பங்குப் பெற்றேன்.

”சிவா.....கடைசியா ஒன்னே ஒன்னு மட்டும் பண்ணுங்க...” என மகிழ்ச்சியுடன் கேட்டாள்..
“என்ன...கார்த்திகா..” என்றேன்.
என்னை இழுத்துக் கொண்டு படுக்கையில் மல்லாந்தப்படி சாய்ந்தாள்... அவள் கால்களை
அகற்றினாள்...
“சிவா... உன் கையை கொண்டுப் போய் என் வெஜைனாவுல வைங்க...”
நான் தயங்கினேன்...
“தப்பா இல்ல சிவா... ஜஸ்ட் ஐ வாண்ட் டூ ஃபீல் யூ... உங்களுக்கு தான் என் மேல செக்*ஷீவல்
ஃபீலிங்க்ஸ் இல்லையே... அப்போ ஏன் பயபடுறீங்க..” என தயக்கத்தை போக்கினாள்.
நான் மெதுவாக என் வலது கரத்தை அவளின் பெண்ணுறுப்பில் வைத்தேன்... ஒரு பழத்தின்
காயை தொடுவதைப் போல உணர்வு ஏற்பட்டது....

இளமையின் முழு ஸ்பரிஸத்தை உணர்ந்தேன்...

நாங்கள் இருவரும் ஒருவரின் ஒருவர் கண்களை பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம்..
“சிவா... ஜஸ்ட் கேரஸ் இட்...வருடுங்க சிவா..” கிசுகிசு தோணியில் சொன்னாள்..
நான் அவள் உறுப்பை என் கைகளால் வருடினேன்...

அவளின் இளமையின் வலிமையால் மன்மத பீடத்தை உள்வாங்கிக் கொண்டு
மூடிக்கொண்டிருந்த இதழை மேலாட்டமாக வருடினேன்..

“தேங்க்ஸ் சிவா...இது உனக்கு சொந்தமானது சிவா... நீங்க இது வழியாத்தான் வந்தீங்க.. ” நடுங்கிக்
கொண்டிருந்தாள்...
“சிவா... நீங்க தொட்டுகிட்டு இருக்கறதை கெட்ட வார்த்தைல என்ன சொல்லுவாங்க...” என கேட்டாள்.
நான் தயங்கினேன்..
“சொல்லுங்க சிவா... நானேதான் கேட்கிறேன்ல...”
”கூதி...புண்டே..அப்படின்னு கூப்பிடுவாங்க...”கூசியப்படி பதிலளித்தேன்..
“அப்போ என் புண்டே வழியாத்தன் வர ஆழைப்பட்டீங்களா... சிவா...” என்றாள் என் கண்களை
உணர்ச்சி பொங்க பார்த்தப்படி..நான் தலையை ஆமாம் எனப்தை போல ஆட்டினேன்..

” என் புண்டைக்கு ஒரு கிஸ் கொடுங்க சிவா...”
அவள் கண்கள்,,, என்னை நீ அம்மாவா நினைத்தாள் என் பெண்ணுறுப்பில் முத்தமிட எந்த
ஒரு தயக்கமும் இருக்க கூடாது.. என சொல்லியது..

நான் கீழே நழுவி கண்களை மூடியப்படி பூணை முடிகளால் சூழ்ந்திருந்த அவளின் உறுப்பை
முத்தமிட்டேன்...
‘சிவா...அப்படியே கிஸ் பண்ணிகிட்டேயிருங்க...” என கேட்டாள்.
நான் என் கண்களை மூடியப்படி முத்தமிட்டுகொண்டிருந்தேன், அவளின் உறுப்பிலிருந்து
நீர் வழிந்தததை என்னால் உணர்முடிந்தது.... இளமையின் சுண்டியிழுக்கும் வாசம் அதிலிருந்து
மலர்ந்துக் கொண்டிருந்தது ஆனால் என் மனமோ அது என்னை பிறந்த இடத்துக்கு
வா வா என்றழைப்பதைப் போலிருந்தது..

எவ்வளவு நேரம் முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தேன் என தெரியவில்லை....
“டேய்... சிவா...கம் அண்ட் சக் மை ப்ரெஸ்ட்ஸ்...” என கிசுகிசுத்தாள்...
நான் மேலே ஊர்ந்து சென்று கண்களை மூடியப்படி அவளின் வலது முலைக்காம்பை என் வாயால்
தேடி கவ்வி உறஞ்ச ஆரம்பித்தேன்...

தடித்து காயாக இருந்த முந்திரிப் பழமொன்று என் வாயில் இருப்பதைப் போன்ற உணர்வு..

ஒரு குழந்தை அம்மாவின் முலையில் பால் குடிப்பதை போன்று உணர்ந்தேன்..

பிறகு இடது முலைக்கு மாறினேன்... இப்போது கார்த்திகா நடுங்கி குலுங்கி அழுதாள்...
சட்டென்று அதன் வழியே அவள் ஆன்மாவை இழுப்பதை போல... அன்பின் மிகஉணர்ச்சிகள்
கொண்டு உறிஞ்சினேன்... அதிலிருந்து பால் வந்து என் வாய்க்குள் பாய்வதைப் போல
எண்ணம் ஏற்பட்டது...
அவள் அந்தரத்தில் பறப்பதை போல உணர்ந்தேன்...
அவளின் உடலில் ஒரு ஆனந்தத்தின் நடுக்கம் ஏற்பட்டது..
“போதும்...சிவா...’ என்றப்படி என்னை இழுத்து முத்தமிட்டாள்..
“இது என் வாழ்கை பூராவுக்கும் போதும் போலிருக்க..” என உணர்ச்சிவசப்பட்டு என் கண்களை
பார்த்தாள்....

இருவருக்கும் புரிந்தது...நாங்கள் பேச வேண்டியவற்றை பேசிவிட்டோம்...செய்ய வேண்டியவற்றை
செய்துவிட்டோம்... இந்த நிலையிலிருந்து இம்மியளவுக்கு முன்னேற வாய்ப்பே இல்லை என்று.

கடைசியாக இருவரும் எங்கள் வாய் மூலம் முத்தமிட்டோம்.. அந்த முத்தம் வேறு வேறு
அர்த்தத்தில் உணர்ச்சியில் இடப்பட்டது... என்னிடம் புனிதம் தூய்மை இருந்தது... அவளிடம் அன்பின்
மேல் கட்டமைக்கப்பட்ட காமம் இருந்தது. அந்த இரு எதிரெதிர் உணர்ச்சிகளிடையே போராட்டம்
நடந்து...

இறுதியாக என் புனிதமே வென்றது... என் கண்களுக்கு அவள் தாய்மையின் உருவமாகவே
காட்சியளித்துக் கொண்டிருந்தாள்.....

இருவருக்கும் ஒருவகை சாந்தி ஏற்பட்டது...

உடைகளை அணிந்துக் கொண்டோம். கார்த்திகா முகத்தை கழுவி, மீண்டும் புதுமையான
மலரின் தோற்றம் பெற்றாள்...

இனி நான் அவளின் தாய் ரஞ்சனியை எதிர்கொள்ள வேண்டும்... அவளை எதிர்கொள்ள
எனக்கு கூச்சமாகவும், தயக்கமாகவும், அச்சமாகவும், பயமாகவும் இருந்தது.

அதை கார்த்திகா புரிந்துக் கொண்டாள்..

“சிவா... நீங்க இப்ப இருக்கற சிவாவா போங்க... உங்களை அவங்களுக்கு முழுசா
ஓப்படைச்சிருங்க... மை மதர் வில் டேக் கேர் ஆஃப் எவ்ரிதிங்க்..” என தைரியமளித்தாள்.
“..நா மிருகமா மாறி..அவங்கள் அசிங்கமா, கேவலமா ட்ரீட் பண்ணிட்டேன். என்னோட அசிங்மான
முகத்தை பார்த்துட்டாங்க... அவங்களுக்கு எல்லாவகையிலும் தாங்க முடியாத மீள முடியாத..
காயத்தை ஏற்படுத்திட்டேன்...” என சொல்லி நிறுத்தி அவள் கண்களை பார்த்தப்படி...
“நான் அவங்கள எப்படி பார்ப்பேன்..ஃபேஸ் பண்ணுவேன்.. அவங்க என்னை மன்னிப்பாங்களா...
பழையப்படி எங்கிட்ட பழகுவாங்களா... ரெஸ்பெக்ட் தருவாங்கள...” என அரற்றினேன்..

“சிவா என் அம்மாவை பத்தி உனக்கு தெரியாது... அவங்க முன்னாடி போங்க... நில்லுங்க...
எல்லாமே நடக்கும்...” என என்னை இழுத்தும் தள்ளியும் மாடியிலிருந்து கீழேதளத்திற்கு
கொண்டு சென்று.. கொல்லைப்பக்கம் தள்ளிவிட்டாள்...

...அங்கே ரஞ்சனி பெஞ்சில் அவினாஷை சுமந்தப்படி அமர்ந்திருந்தாள்..

நான் கூச்சத்துடன் அவமானத்துடன் அவளிடம் நோக்கி சென்றேன்...அவள் இருந்த
நிலையை பார்த்து என் மனது பகீர்ரென்று பதறியடித்துக் கொண்டிருந்தது...

ரஞ்சனி கண்களில் கண்ணீர் வழிய.. வெறித்தப்படி எங்கோ பார்த்தக்கொண்டு அவினாஷை
மடியில் வைத்து சுமந்துக் கொண்டிருந்தாள்... அவினாஷ் தன் பிஞ்சு கரங்களால் அவளின்
கன்னங்களில் வழிந்துக் கொண்டிருந்த கண்ணீரை....
“ஆண்டி...அழாதீங்க ஆண்டி....அழாதீங்க ஆண்டி...” என சோகமாக அவளிடம் கெஞ்சிக்
கொண்டிருந்தான்...

என் அடிமனதிலிருந்து...ஓஓஓஒவென... ஒரு பெரும் மனதின் அழுக்குரல் எழும்பிக் கொண்டிருந்தது...
நான் எட்டிப் போய் அவினாஷை தூக்கினேன். வெறித்து வேறு உலத்திலிருந்த ரஞ்சனி
நிதர்சனத்துக்கு வந்து...வெறுமையாக என்னை பார்த்தாள்... அழுது வடிந்துக்கொண்டிருந்த
அவளின் காயப்பட்ட கண்கள்... இன்னும் இவன் எனக்கு எந்த மாதிரி காயங்களை தரப்
போகிறானோ... என்ற செய்தியை சொல்லிற்று...

ஆனால் மறு நொடி என் மாறிய மனதின் முகத்தை பார்த்தவுடன் ஒரு துளி நம்பிக்கை
மகிழ்ச்சியை அவள் முகத்தில் பார்க்க முடிந்தது..

“அப்பா.... ரஞ்சனி ஆண்டி அழுதுகிட்டே இருக்காங்கப்பா... அவங்கள அழ வேணாம்னு
எவ்வளவு சொல்லியும் அழுதுகிட்டே இருக்காங்கப்பா..” சோகமாக அவினாஷிடம்
வார்த்தைகள் வந்தன...
“அப்பா...ஆண்டியுடைய சாக்லெட்டை புடுங்கி சாப்பிட்டுட்டேனா அதான் அழறாங்க...”
என கலகலப்பை ஏற்படுத்த அவனிடம் சொன்னே

“நீங்க ரொம்ப மோசம் டாடி... ஆண்டி சாக்லெட்டை ஏன் புடுங்கி சாப்பிட்டீங்க...நம்ம வீட்ல
நிறைய சாக்லெட் இருக்கே...” மாசில்லா மனதுடன் அவினாஷ் என்னிடம் கேட்டான்
“ஆண்டி... சாக்லெட் தான் எனக்கு பிடிச்சிருக்கு..” பதிலளித்தேன்.

அவினாஷ் ரஞ்ச்னியை பார்த்து...
“ஆண்டி...அப்பாவ வேற சாக்லெட் தரச் சொல்றேன் அழாதீங்க ஆண்டி...” என சொல்ல..
இந்த சம்பாஷைனையால் இப்போது ரஞ்சனியின் முகத்தில் சிரிப்பு தோன்ற ஆரம்பித்தது...
“ஆண்டி அழும் போது...நீ ஆண்டிக்கு கிச்சு கிச்சு மூட்ட வேண்டியது தானே...” என அவினாஷிடம்
கேட்டேன்..
“ஆமா..அப்பா..என் மைண்டுக்கு அது வரல...” . என் முகத்தை அவினாஷ் பார்க்க

நான் அவினாஷை சற்று கீழிறக்கி குணிய வைத்து... ரஞ்சனியின் இடுப்பு பக்கம் எடுத்து
செல்ல...அவினாஷ் ரஞ்சனியின் இடுப்பு பகுதியில் தன் கைகளால் கிச்சு கிச்சு மூட்ட..
ரஞ்சனி நெளிந்தப்படி கைகளால் அவினாஷை தடுக்க முயன்றப்படி சிரிக்க ஆரம்பித்தாள்..
“போதும் அவினாஷ்...” என ரஞ்சனி சொல்ல...கிள்ளத் தூண்ட் அவினாஷ் அவளின் இடுப்பை
அவினாஷ் பலமாக கிள்ள... ரஞ்சனி... திடுக்கிட்டு அந்த கிள்ளலில் ஏதோ இருப்பதை
உணர் ”ஐயோஓஓஒ...” என சிரித்தப்படி அலறினாள்.

“இப்ப பார்த்தியா... ஆண்டி சிரிக்கிறாங்க..” என அவினாஷிடம் சொல்ல...
“ஐஐஐ...ஆண்டி சிரிக்கிறாங்க...” என அவனின் சந்தோசத்தை சொன்னான்..

நான் அவினாஷின் முகத்தை பார்த்தேன்... நான் உயிருக்கு உயிராக நேசிக்கும்.... என் உடல்
தேகமான என் மகனின் முகத்தை பார்த்தேன்... அந்த முகத்தில் கடவுள் குடிக் கொண்டிருப்பதை
கண்டேன்... மாசில்லா குழந்தை முகம்...

ச்ச்சேசே.... இந்த முகத்தை உடைய என் மகனா...என் மனைவிடம் அவன் அம்மாவிடம்
உடலுறுவு கொள்வதாக நினைத்து பதறினேன்... காம உச்சத்தையடைந்தேன் என்ற
அருவருப்பு என் மனதில் ஏற்பட்டது. ஒரு புனிதத்தை மாசு படுத்திவிட்டேனோ என என்
மனம் பதறியது...அந்த பதற்றத்திலும் ஒரு அணு சந்தோச மின்சாரம் பாய்ந்து என்னை
திடுக்கிட வைத்தது..

மறுபடியும் அவன் முகத்தை பார்த்தேன்... தந்தையை நோக்கும் பாசத்துடன்...கள்ளம்
கபடமில்லாமல் சிரித்துக் கொண்டிருந்தான்.... அந்த சிரிப்பு ஒரு பயத்தை தந்தது...

எனக்கு சொந்தமான ஏதோ ஒன்றை திருடிக் கொண்டு போய்விடுவான் என்ற...பயம்..

கட்டுகடுங்காமல் போய்க் கொண்டிருந்த என் எண்ணங்களை உதறிவிட்டு..
“அவினாஷ்...ஆண்டிகிட்டே சாக்லெட் பத்தி பேசனும்,,,, நீ கார்த்திகா அக்காகிட்ட போடா...” என
அவனுக்கு கட்டளையிட..
என் பிடியிலிருந்து நழுவி வீட்டுக்குள் ஓடினான்...

கார்த்திகா சமையலறை சன்னலிருந்து இங்கு நடப்பவற்றை பார்ப்பது தெரிந்தது...

நான் இப்போது ரஞ்சனியை பார்த்தேன்.... அவளை பார்ப்பதே எனக்கு தண்டனையாகவே இருந்தது..
ஆயிரம் சாட்டையடிகள் எனக்கு விழுவதைப் போல இருந்தது...

அவளிடம் வார்த்தைகளால் எப்படி மன்னிப்பு கேட்பது என்று தெரியவில்லை

நான் மெதுவாக ரஞ்சனியின் முன்நின்றேன்... முழங்காலிட்டு அவள் மடியில் தலையை
புதைத்தேன்... என் கண்களிலிருந்து தானாக அழுகை வந்து அவளின் சேலையை நனைத்தது..
என் உடல் குலுங்கிக் கொண்டிருந்தது....

என்னை ஏற்றுக்கொள் என யாசித்துக் கொண்டு கையேந்திக் கொண்டிருந்தேன்...அவளின்
கண்ணீர் துளிகள் என் பின் மண்டையில் பட்டு அதனை நனைத்தது..

மெல்ல அவளின் கரங்கள் என் தலை மயிர்களை ஊடுறுவவதை உணர்ந்தேன்..
அவள் என் தலை முடியை கோத கோத அவள் என்னை ஏற்றுக் கொண்டிருக்கிறாள் என உணர்ந்தேன்...

என் ஆத்மாவை திரட்டிக் கொண்டு....
“சாரி...அக்கா...” என அழுதப்படி முனுகினேன். அதை சொல்லும் போது அனைத்தையும்
துறந்து மனதையும் உடலையும் அவளிடம் நிர்வாணமாக காட்டி பிச்சையெடுப்பதைப் போலிருந்தது..

“நீங்க முன்னாடி எப்படி அன்பு காட்டினீங்களோ... எப்படி என்னை நினைச்சீங்களோ...
எனக்கு சரியா சொல்லத் தெரியல....அக்கா... நான் வந்து உனக்கு சொந்தமானவனா
இருக்கனும் அக்கா...” மனதின் எண்ணங்களை சொல்ல தெரியாமல் கோர்வையில்லாமல்
உளறினேன்.

ரஞ்சனி என் தலையை மெதுவாக தூக்க அவளை ஏறிட்டேன்...

அதிர்ந்தேன்....

ஒரு கணம் என் அம்மாவின் முகத்தை பார்த்தேன்...

துணுக்குற்ற மறுவினாடி...

ரஞ்சனியின் முகம் தெரிந்தது....

கண்ணீர் என் கண்களிலிருந்து கொட்டிக் கொண்டிருந்தது... இப்போது நான் முழுமையாக
அவளிடம் சரணாகதியாகிவிட்டேன்...

என்னை தூக்கி பக்கத்தில் அமர வைத்தாள்...அவள் முகத்தில் அழுகை நின்று சாந்தியும் சமாதானமும்
ஆனந்தமும் குடிக் கொண்டிருந்தது...

“சிவா... நீ ஏன் சாரி கேட்குறே... இந்த மாதிரி சிவா வேணும்னு தானே கஷ்டப்பட்டேன்...”
“இல்லக்கா.... உன்னை நான் அசிங்கமா ட்ரீட் பண்ணிட்டேன்.. இதுவரை யாரும் கேட்காத
என் ஆன்மாவை நீங்க கேட்டீங்க... ஆனா அதை நான் பயன்படுத்திகிட்டு...உங்களை
ஒரு ஸ்லட்..வேசி..தாசி..விபச்சாரியா மாத்தி கேவலமா ட்ரீட் பண்ணிட்டேன்...” என சோகம்
தாங்காமல் அவள் மார்பில் புதைந்தேன்...

அவள் மார்பகங்கள் எனக்கு இனம் புரியாத ஆறுதலை அளித்தது....
“என் ஈகோவால... நீங்க பேசித் தீர்க்க முயற்சித்தும் புரிஞ்சிக்காம... நான் மிருகமா
நடந்துக்கிட்டேன்...” அழுகையால் குலுங்கியப்படி சொன்னேன்.

அவள் என் தலையை நிமிர்த்தினாள்...
“சிவா... ஒரு அரிய பொருளுக்கு ஆசைப்பட்டா கஷ்டப்பட்டுதான் ஆகுனும்... நான்
சிவாவின் மனசுக்கு ஆசைப்பட்டேன்.... இப்படி கஷ்டப்பட்டு அடையனும்னு இருக்கு...” என இன்பம்
பொங்கும் முகத்துடன் சொன்னாள்..
‘சிவா.... நான் நினைச்ச மாதிரி நீ எனக்கு கிடைச்சதுல... ரொம்ப ரொம்ப சந்தோசம்... அதை வார்த்தையால
சொல்ல முடியாத..உணரத்தான் முடியும்.. சிவா யூ ஆர் மைன்..” என என் நெற்றியில்
அவளிடம் செல்லாமல் மிச்ச மீதியிருக்கற ஆன்மாவை உறிஞ்சும் விதமாக, முத்தமிட்டாள்.

“ஆனா...கண்ணாடி உடைஞ்சு போச்சே அக்கா.... அதை எப்படி ஓட்டினாலும் அது பழையப்
படி வருமா...” என்றேன்..
“சிவா....நீ ஏன் அந்த மாதிரி நினைக்கிற... கண்ணாடியெல்லாம் உடையல.... நாம ரெண்டு பேரும்
சேர்ந்து நமக்கு தேவையான அழகான புதுக் கண்ணாடி ஒன்னை செஞ்சிருக்கோம்...சிவா...
அதுதான் உண்மை...நீ மனசை போட்டு குழப்பிக்காதே...: என்றாள் திடமாக சந்தோசமாக.

“ஆனா..அக்கா...நான் செஞ்சது....” என என் காமகொடூரத்தை சொல்லும் முன்...அவள் என்
வாயை பொத்தினாள்...
“போதும் சிவா... அது என் தம்பி எனக்கு செஞ்சதா நா இப்ப மறந்துப் போச்சு... அத என் மனசுல
இருந்து எடுத்துக்கிட்டேன்.... நீ எனக்கு கிடைச்சுட்டே... நான் உங்கம்மாவுக்கு செய்த பாவத்திற்கு..
விமோசனம் கிடைச்சதுச்சு... இப்ப என் பாரமெல்லாம் கொறைஞ்சு...இப்ப சந்தோசமா இருக்கேன்..
என்றாள் பேரானந்தமாக...

என்னை ஆரத்தழுவினாள்... நான் கர்ப்பபையில் இருப்பதை போன்ற உணர்ச்சிகளும் எண்ணங்களும்
ஏற்பட்டது...

”அக்கா... உங்களுக்கு என்னால் விமோசனம் கிடைச்சது... நான் உங்களுக்கு செஞ்ச தப்புக்கு
விமோசனம் வேண்டுமே...” என் நிலமையை அவளுக்கு உணர்த்தினேன்...
“நான்...என்ன செய்யனும் சிவா... உனக்கு என்ன வேணும்னாலும் செய்யறேன் சிவா..”
என்றாள் ஆனந்த குதூகலுத்துடன்...

இப்போது என் மனதில் ஒரு நிம்மதி பரவியது...என் அழுகை நின்றது... அவள் முகத்தை
ஆசைப் பொங்க பார்த்தப்படி...
“அக்கா... நான் வந்து உங்க கிட்டே எல்லாத்தையும் எந்நேரத்திலும் வேண்டிக்கிட்டே இருக்கனும்...
கேட்டுக்கிட்டே இருக்கனும்... பிச்சையேந்திக் கிட்டே இருக்கனும்... நீங்க தர்றீங்களோ..
இல்லையோ நான் உங்களை நினைச்சு வேண்டிக்கிட்டே இருக்கனும்... என் ஆன்மா
உங்க ஆன்மாகிட்டே இறைச்சிக்கிட்டே இருக்கனும்..” என உணர்ச்சிகளின் தாக்கத்தை
தாங்காமல் சிறிது நேரம் நிறுத்தினேன்...

அவள் சலனமில்லாமல் என்னை பார்த்து புன்முறுவலித்தப்படி இருந்தாள்...

“நான்...வந்து உனக்கு பக்தனாக இருக்கனும்... நீங்க எனக்கு தெய்வமா இருக்கனும்....
ஆமா நீங்க எனக்கு அம்மனாக இருந்து தெய்வமா இருக்கனும்.. நான் தரிசத்து
கேட்பதையெல்லாம் நீங்க எனக்கு தந்துகிட்டெ இருக்கனும்...” என கதறி என் ஆன்மாவால்
அவளிடம் யாசித்தேன்...

அவள் அப்படியே என்னை கட்டிப்பிடித்தாள் ... அது வேறும் உடலாலான அணைப்பு அல்ல..
அவளின் உயிரால் என் உடலினுள் இருக்கும் உயிரை இழுத்து அணைக்கும் உடலணைப்பு...

“சிவாஆஆஆஆஆ....” என உணர்ச்சி பாச கொந்தளிப்பில் நடுங்கினாள்... ஏதோ ஒரு
உச்சத்தை தொட்ட விட்ட ஒரு சிலிர்ப்பு... யாருமே தொடாத போதையின் உச்சத்தை தொட்டுவிட்ட
ஒரு இறுமாப்பு...

“சிவாஆஆஆஅ...உனக்கு என்ன வேண்டும் சொல்லுடா... எல்லாமே உனக்கு தர்றேன்...
ஐயோ...சிவா...இது எந்த பெண்ணுக்கும் கிடைக்காத பேறு... சிவா யூ ஜஸ்ட் மேட் மி அ
காட்... என்னை தெய்வமாக்கிட்டேயே சிவாஆஅ..... நான் உனக்கு என்ன வேணும்னாலும்
தர்றேன் சிவாஆஆ...” என ஆனந்த கூத்தாடினாள்..

ரஞ்சனி பித்து பிடித்த நிலைக்கு சென்றுவிட்டாள்...ஏனோ தானோ என்று கட்டியிருந்த அவளின்
துணிகளை கிழித்தெறிந்து களைந்தாள்...நிர்வாண கோலம் பூண்டாள்... என் உடைகளை
பீய்த்து களைந்தாள்...என் நிர்வாணத்தை அணைத்து அவளின் நிர்வானத்தோடு ஐக்கியப்படுத்தினாள்..

நான் பகதியில் அவளிடம் ஐக்கியமானேன்... எங்கள் மனதின் எண்ணத்தில் எங்கள் இருவரைத்
தவர வேறு எதுவுமே இல்லாமல் போய்விட்டது...

கொல்லையில் பிறந்த மேனியாக கட்டிப்பிடித்தப்படி நடனமாடினோம்... அக்கம்பக்கத்தில்
பார்ப்பார்கள் என்ற பயம், கூச்சம் போய்விட்டது..

அங்கே நிஜமான ஒரு ஆனந்த கூத்து தாண்டவம் நடைப்பெற்றுக் கொண்டிருந்தது...
இருவர் ஒருவரான நிலை

அந்த ஆனந்த கூத்தில் நாங்கள் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர்
உடும்பு பிடியாக அணைத்துக்
கொண்டு.... ஓஓ ஓஓ ஓஓ... வென கத்திக் கொண்டு...பித்து
நிலை பிடித்து.... அக்கம்பக்கத்து
வீடுகளிலுள்ளவர்கள் பார்த்து விடுவார்கள் என்ற வெட்கத்தை
துறந்து..... ஆனந்த கூத்தாடிக் கொண்டிருந்தோம்...

இந்த கூத்தை உலகத்திலுள்ளவர்கள் பார்க்க மாட்டார்களா என்ற ஏக்கம் எங்களிருவருக்கும்
ஏற்பட்டது...இல்லை உலகத்திலுள்ளவர்கள் பார்க்க வேண்டும் என நடனமாடிக் கொண்டிருந்தோமா
என தெரியவில்லை...

ஆனால் அதுதான் எனக்கு பாடம் புகட்டியது...

[kadhalan kadhali]

கவிதாவை எதிர்ப்பாத்து ஆசையாய் தெருவில் நின்றுக் கொண்டிருந்தேன்...எல்லாவற்றையும்
கொட்டிவிடத் துடிக்கும் ஆசை... அன்பின் ஆசையினால் விரைகளில் நிரம்பி வழியும்
விந்தணுக்களை வெளியேற்ற துடிக்கும் ஆசை.. அதனால் கவிதா மேல் ஏற்படும்
கொள்ளை பிரியத்தை தேக்கிக் கொண்டிருந்தேன்.

கவிதா...ஆட்டோவில் வந்தாள்...அபிநயாவை தூக்கிக் கொண்டு கீழே இறங்கினாள்...
“கோவிலுக்கு போறோமில்ல...அதான் நான் வெஜ் வேணாம்னு வேறும் வெஜ்ஜா வாங்கிட்டு
வந்துட்டேன்..” என சொல்லி என்னை பார்த்தாள்.

என் தேகம் சுத்தமாக மாறியிருப்பதை கண்டாள்... இதுவரை அவள் பார்த்திராதது... என்னை
பாசத்துடன் கொஞ்ச வேண்டும் என அவள் ஆசைப்படுவதை நான் உணர்ந்தேன்..

பார்சலக்ளை வாங்கி வாசல் படியில் வைத்து...ஆட்டோக்கு பணம் குடுத்து அனுப்பினேன்..
நான் இருந்த நிலமையில் மீட்டருக்கு மேல் நன்றாக பணம் குடுத்தேன்..

அப்படியே நடுத்தெருவில் நின்று எதை பற்றியும் கவலைப்படாமல் கவிதாவை
அபிநயாவோடு சேர்த்து கட்டியணைத்து அவளுடன் பின்னி பிணைந்தேன்...கவிதா நீ
தான் எனக்கு எல்லாமே..நான் உனக்கு இன்னொரு மகன்..நீ தான் எனக்கு தாய்...உன்
முன்னால் நான் ஆண்மகன் கிடையாது.... உனக்காக என்னால் போட்டி போட முடியாது...
நீதான் என்னை ஏற்றுக்கொள்ள
வேண்டும்...நான் உன் அரவணைப்பில் பாதுகாப்பில் எப்போதும் இருக்க வேண்டும்..
என அவளிடம் என் மனம் இறைஞ்சுவதை...அவளை இறுக கட்டியணைத்தப்படி அவளுக்கு
சொல்லிக்கொண்டிருந்தேன்..

அவளின் உடல்மொழி எனக்கு நன்றாக உணர்த்தியது.. நான் அவளிடம் மனது மூலம் யாசித்ததை
நன்றாக அவள் மனம் புரிந்துக் கொண்டிருந்தது என்று.

எங்கள் தாம்பத்ய வாழ்கையில் முதல் முறையாக இருவரும்.. ஒரு தூய்மையான முழுமையான
வேறு ஒரு பரிணாமத்தில் ஒருவரை ஒருவர் அரவணைத்துக் கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டிருந்தோம்..

“ச்சீ...நடு ரோட்டில எல்லாரும் பார்க்கபடியா கட்டியணைக்கிறது...” என
நிதர்சணத்துக்கு வந்தவளாக சொன்னாள்.
“இது என் பொண்டாட்டி... அவளை எங்கே வேணா கட்டிப்பிடிப்பேன்..” என்று அடம்பிடித்தேன்.
கவிதா புன்னகையித்தாள்... அவளுக்கு என்ன புரிந்ததோ தெரியவில்லை..வலது கையால்
என்னை இடது கையில் இருக்கும் அபிநயாவோடு சேர்த்து அணைத்து...அவள் வாயை
திறந்து என் வாயில் பதித்து முத்ததால் என்னை உறிஞ்ச தொடங்கினாள்..
நானும் அவளை என்னிடம் மேலும் இழுத்தேன்..எங்கள் கண்கள் எதைப்பற்றியும்
கவலைப்படாமல் பார்த்து பேசிக்கொண்டிருந்தன..

“என்னத்தான்... புருசன் பொண்டாட்டியாலும் இப்படி நடு ரோட்டிலியா கட்டிப் புடிச்சுக்கிட்டு
அன்பை காட்டுறது...” என என் மாமனாரின் குரலை கேட்டு எங்கள் அரவணைப்பை பதறிக்
கொண்டு விலக்கிக் கொண்டோம்...வெட்கத்தால் நெளிந்தோம்..

“வாங்க அப்பா..” என்றாள் கவிதா..
“என்னம்மா சிவா உன்னை பிரிஞ்சி ஐஞ்சு நாள் கூட இருக்கமுடியாது போல...” என்றார்.
“அப்படியெல்லாம் இல்ல மாமா...” என வெட்கப்பட்டேன்.

உள்ளே சென்றோம்... ஓரே ஆரவாரம் தான்... கவிதா, ரஞ்சனி, அவினாஷ், கார்த்திகா, என் மாமனார்
என சாப்பிட்டு புறப்பட தயாரகும் ஆயத்த ஆரவாரம். கவிதா என்னிடம் அபிநயாவை தந்து
மாடியில் படுக்க வைக்க சொன்னாள்..

நான் மாடி படுக்கையறையில் அபிநயாவை படுக்க வைத்து விளையாடிக் கொண்டிருந்தேன்..
செல்ல மகளை கொஞ்சுவதில் இருக்கும் ஆனந்தத்தை விட ஒரு தகப்பனுக்கு என்ன வேண்டும்..

கொஞ்ச நேரத்தில் கவிதா வந்து என் பக்கத்தில் அமர்ந்தாள்..
“சிவா.. உங்ககிட்ட ஏதோ ஒரு சேஞ்ச்...மாற்றம்..இருக்கு..தட் மேக்ஸ் மீ டூ...ம்ம்ம்...வேறு வகையா
உன்னை லவ் பண்ண வைக்குது...” என்றாள் பூரிப்புடன்.
“கவி...எனக்கு எப்படி சொல்ல தெரியதுன்னு தெரியல... நாம் எவ்வளவு தான் லவ் பண்ணி
எதிர்ப்பை எல்லாம் மீறி கல்யாணம் பண்ணிகிட்டாலும்... திருமணத்திற்கு பிறகு லவ்
பண்ணாலும்... பல கஷ்டங்கள் வந்து லவ் பண்ணாலும்... உன் கிட்டே என்னை முழுசா
தந்துட்டேன்னு நினைச்சேன்... பட் சம்திங்க் வாஸ் ஹோல்டிங்க் மீ பேக்... என்னை ஏதோ ஒன்னு
உன்கிட்டேயிருந்து இழுத்துக்கிட்டே இருக்கு...அந்த டென்சன் அந்த குழப்பம் தான் ஒரு வாரமா
நீ நினைச்சுதுக்கு மீறி துரோகமா அசிங்கமா ஏதோஏதோ நினைச்சு... செய்யவேண்டியதாச்சு..”
என்று நிறுத்தி அவளை பார்த்தேன்.. அவள் புரிந்துக்கொண்டேன் என்கிற விதத்தில்
என்னை பார்த்து புன்னகையித்துக் கொண்டிருந்தாள்..

”என்னால முடியல கவிதா..இப்படியே என்னால இருக்க முடியல கவிதா... எனக்கு நீ
வேணும்...முழுசா வேணும்... நா உன்கிட்ட சரணடைஞ்சு.. புதைஞ்சு ஒன்னு சேர்ந்து..
நா வந்து நீயாவே ஆயிடனும்... சிவா கவிதாவா மாறிடனும்... யேஸ் ஐ வாண்ட் டூ பிகம்
எ சைல்ட் ஃபார் யூ.. நா வந்து உனக்கே சொந்தமான சொத்தாயாயிடனும்... என்
உரிமை, உணர்ச்சி, எண்ணம், மனசு உடல் எல்லாத்தையும் உன் கையில கொடுத்துட்டு
அடகு வெச்சிக்கிட்டு... அதை நீயே பயன்படுத்தனும்... நீ பயன்படுத்தற விதத்துல நான்
இருக்கனும்... நா உனக்கு ஒரு மகனா இருக்கனும்... ஐ ஜஸ்ட் வாண்ட் டூ பி எ சைல்ட் டூ யூ..”
என சொல்லி என்னை கட்டுபடுத்த முடியாமல் அழுது வெடித்தேன்...

“நா வந்து உன் கர்ப்ப்பையில இருக்கற குழந்தையைப் போல பாதுகாப்பா இருக்கனும்...பிறந்தவுடன்
குழந்தையை பல ஆதி அன்பு பாச உணர்ச்சிகளால் அரவணைக்கற தாயைப் போல
நீ என்னை அரவணைக்கனும்...” என அழுதேன்..


கவிதாவும் என்னோட சேர்ந்து அழுதாள்...அவள் கண்களில் கண்ணீர் வழிந்தது.. என்னை கட்டியணைத்தாள்..

“தேங்க்ஸ்...சிவா...உன்னை நான் எப்பவோ மகனா நினைச்சுகிட்டேன்...அதான்
உன்னை என்னால இவ்வளவு காலம் நல்ல பாதைல போக வைக்க முடிஞ்சது... மேய்க்க முடிஞ்சது
ஆனா.. நீ அதை புரிஞ்சி நீ அப்படி மாற மாட்டியான்னு நான் ஏங்கிக் கிட்டேன் இருந்தேன் சிவா...
என்னால உன்கிட்ட வந்து சிவா நீ எனக்கு ஆம்பளை கிடையாது எனக்கு நீ சிறுவன் மகன்
என சொல்றதுக்கு மனசு வர்றல.. உன் மனசுல இருக்கற ஆண்மகன் என்ற எண்ணத்தை
என்னால சீண்ட முடியல அகற்ற முடியல...அப்படி சீண்டினா... நா விரும்பும் சிவா என்னவாக
மாறிடுவானோன்னு ஒரு பயம்...” என அடக்க முடியாத அழுகையால் வெடித்தாள்...

அழுகையுடன் தொடர்ந்தாள்...
”ஆனா... இப்ப நீ புரிஞ்கிட்டதுக்கு தேங்க்ஸ் சிவா... இனிமே நம்ம வாழ்கைல எந்த ஒரு
பிரச்சனையும் வராது அப்படி வந்தா சமாளிக்கிற தைரியம் எனக்கு வந்திடுச்சி...
ஏன்னா..இப்ப எனக்கு மகனா ஆயிட்டே... அதனால.. என் சிவா எங்கேயும் போகமாட்டாரு...என்
கூடவே இருப்பாருன்னு நம்பிக்கை.. யூ ஹவ் பிகம் பார்ட் அண்ட் பார்சல் ஆஃப் மீ...சிவா..”
என அழுதப்படி என் வாயில் முத்தம் தந்தாள்... எங்கள் அழுகையும் கண்ணீரும் அன்பும்
பாசமும் எச்சிலும்.. அங்கே சங்கமித்தன..

“சிவா செல்லம் .... கதைவை சாத்திகிட்டு வாடா..” என்றாள் மெதுவாக.
நான் அவளிடம் விடுப்பட்டு...போய் கதவை தாழ்ப்பாள் போட்டு திரும்பி பார்த்தாள்...

கவிதா தன் பால் ததும்பும் முலைகளை எனக்கு காட்சியளித்துக் கொண்டு
கைகளை நீட்டி என்னை வா வா என்றழைத்துக் கொண்டிருந்தாள்... எப்படி அவ்வளவு
சீக்கிரமாக உடைகளை கலைந்தாள் என என் மனம் ஆச்சரியப்பட்டது...

நான் அவள் முன் நின்றேன்...என் மனதில் பால் குடிக்க ஆசைத்தான்...ஆனால் எப்போதும்
போல கவிதா தடுத்துவிடுவாளோ...என ஏமாற்ற எதிர்ப்பார்ப்பு என் முகத்தில் இருந்தது..

“ சிவா. துணி எல்லாத்தையும் கழட்டு..” என்றாள்... நான் மட மட வென நிர்வாணமானேன்...
என் உறுப்பு நீண்டுக் கொண்டிருந்தது... இதற்கு முன்னால் சிறு கூச்சமிருக்கும்...ஆனால் நான்
அதிசயக்கும் வகையில் கூச்சமில்லாமல் ஒருந்தேன்.

“வாடா...சிவா...” என்று என்னை இழுத்து அவள் மடி மேல் என் தலையை வைத்து படுக்குமாறு
செய்தாள்.
“சிவா..நா உனக்கு அம்மான்னா நீ உனக்கு மகன்னா...எனக்கு பால் தரும் ஆசையிருக்கனும்
உனக்கு பால் குடிக்க ஆசையிருக்கனும்...எனக்கு இருக்கு சிவா.. உனக்கு இருக்கா சிவா...” என்றாள்
பாச கிறுகிறுக்கத்துடன்..
“..கவி...என் ஆசையே அதுதானே...ஆனா இதுவரைக்கும் என்னை ஆசை தீர பால் குடிக்க
விடலயே...” என்றேன்..

"வாடா...என் செல்லக்குட்டி...இப்ப குடிடா..” என்று அவளின் வலது முலைக் காம்பை என்
வாயில் திணிக்க போகும் நேரத்தில்...நான் ஆவலாக எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்த
நேரத்தில்..

அபிநயா...”வீவீவீவீவீல்ல்ல்ல்ல்ல்ல்....” என அழுதாள்..
கவிதா திரும்பி அவளை எடுத்து தன் முகத்துக்கு நேராக கொண்டு வந்து.. தலையை தூக்கி
தூக்கி ஆட்டியப்படி...
“என்னடி...அபிநயா செல்லக்குட்டி...அப்பா பால் குடிக்கிறது... புடிக்கிலியா..” என கேட்டாள்.
கவிதாவின் தோணியிலும் பேச்சிலும் இதுவரை நான் கண்டிராத ஒரு வித பாச
கிறுக்கம் குடிக்கொண்டிருப்பதை கண்டேன்.

அபிநயா அழுதுக்கொண்டிருந்தாள்...
“இதோ பாருடி அபிநயா... உங்க அப்பா என் புருசன்... அவருக்கு தான் இனிமேல் பாலுக்கு முதலிடம்..
இப்போ அவரு என் மகனாயிட்டாரு... அவரு இல்லேன்னா நீயும் இல்ல... என் முலையில
பாலும் வந்திருக்காது...” என பாசத்துடன் கொஞ்சினாள்.
அபிநயாவின் அழுகை நின்று
சிரிக்க ஆரம்பித்தாள்...

“நீயும் வாடி என் செல்லம்... என் முலையில பால் குடிடி செல்லம்..” என செல்லமாக
டி போட்டு அவளை அப்படியே அவளின் இடது முலைக் காம்பில் காட்ட..அபிநயா
கவிதாவின் பெருத்த நீண்ட... என் மேலிருந்த பாசமோகத்தால்
விறைத்திருந்த காம்பை
சட்டென்று வாயால் கவ்விக் கொண்டு பால் குடிக்க ஆரம்பித்தாள்..

கவிதாவின் முகத்தில் பரவச புன்னகை மலர்ந்தது... அப்படியே இடது பக்க காம்பை என் வாய்
அருகே எடுத்து வர..என் வாய் அதனை அதன் உயிர்ப் போல கவ்வியது...

நான் சப்ப சப்ப என் வாயில் புளிப்பு நிறைந்த இனிப்பு பால் நிறைந்து..நான் விழுங்க விழுங்க
என் வயிற்றினுள் சென்றுக் கொண்டிருந்தது..கவிதாவே என்னுள் சென்றுக் கொண்டிருப்பதாக
பட்டது... இவ்வளவு நாள் அடிக்கிக்கொண்டிருந்த ஆசையை பூர்த்தி செய்ய அசுரத்தனமாக
உறிஞ்சிக் கொண்டிருந்தேன்..

நானும் அபிநயாவும் அவளிடம் பால் குடிக்க கவிதா பரவச நிலைக்கு சென்றுக் கொண்டிருந்தாள்..
“சிவா... இந்த மாதிரி நான் பால் தர்றேலேன்னு என் மேல கோவமா...” எனக் கேட்டாள்..
நான் ஆமாம் என்பதை போல தலையை ஆட்ட...அந்த ஆட்டத்தின் அதிர்வலைகள் அவளின்
பெருத்த முலையில் தெரிந்தது...

“சிவா..அப்பவும் சொன்னேன் இப்பவும் சொல்றேன்... நீ நினக்கிற மாதிரி நடக்காததுக்கு
ஒரு காரணம் இருக்கு..” என நிறுத்தினாள்.
எங்கே வாயை காம்பிலிருந்து எடுத்து விட்டால் அந்த கணம் நேரம் வீணாகி விடுமோ என நினைத்து
என்ன காரணம் என்பதை போல என் கண்களால் கேட்டேன்....

கவிதா என் கண்களை பார்த்துக் கொண்டே...
“அந்த காரணத்தை இன்னும் ஒரு வாரத்துல நீ தெரிஞ்சிக்கப் போறே.... நீ என் மேல
உண்மையான நம்பிக்கை வெச்சுருக்கேன் தெரியுது... இப்ப உன்னை என்கிட்ட கொடுத்துட்டு
ஒரு குழந்தையா மாறிட்டே... அதனால என் அந்தரங்கத்தை எல்லாம் உன்கிட்டே சொல்றதுதான்
சரி.. மனசு அந்தரங்கமா சில விஷயங்களை சிந்திக்கும்... அது நல்லதாக இருக்கும் கெட்டதாக
இருக்கும்... அதை ரெண்டையும் உனக்கு நா இனிமே உனக்கு சொல்ல போறேன்... ஏன்னா
இனிமே அப்படி சொன்னா உன் மனசுக்கு தாங்கும் சக்தி வந்திருச்சு... எனக்கு அதுதான்
வேணும் சிவா...என் மனசு அங்கலாய்ப்பெல்லாத்தையும் சொல்ல என்னை போல
இன்னொரு மனசு எனக்கு வேணும் சிவா... என் மனசின் ஆசையை எல்லாத்தையும் பார்த்து
புரிஞ்சி பயப்படாம நடந்துக்கற...பக்குவம் உனக்கு வந்திருக்குனு நான் நம்புறேன்.. ” என்று
சொன்னவளின் முகத்தில் ஒரு பரிதாபமான ஏக்கத்தை பார்த்தேன்... என்னிடம் கெஞ்சுவதைப்
போலிருந்தது..

நான் பதறி..காம்பிலிருந்து பாலொழுக..
‘கவி... இனிமே நா வேற உன் மனசு வேறயில்ல... உன் மனசு என்ன நினைக்குதோ அதேதான் நானும்
நினைப்பேன்...செய்வேன்... அப்படியிருக்கும் போது புரியாம போறது பிடிக்காம போறது செய்யாம
போறதுக்கே இடமில்ல...என் மனசை உன் கிட்ட தந்து குழந்தையாயிட்டேன்... இனிமே
எல்லாம் நீதான்... அதேப் போல என் மனசுக்கு நீதான் கவி.. உன் மனசுக்கு நாந்தான் கவி.. உன்
மனசுக்கு நா பாதுகாவலனாக நம்பிக்கையானவனாக இருப்பேன்” என்று...
அவளை கழுத்தை சுற்றி கையை போட்டு அணைத்தேன்...

அந்த கணத்தில் நாங்கள் தாயும் சேயும் போல ஒன்றாகிவிட்டோம்... ஒரு பேரானந்தம்
எங்களிருவரிடத்தில் குடிக்கொண்டது... கவிதா மனதில் நான் பார்த்திராத சாந்திக் பரவியிருந்தது..
அவள் மனம் பாதியானதாக உணர்ந்தேன்... மீதி பாதி என்னிடத்தில் குடிப்புகுந்துவிட்டது..

“சிவா... நான் சொல்லப் போற காரணம் உன்னால தாங்கிக்க முடியாம இருக்கலாம் என
நினைத்தேன்..பட் இப்ப உன் கிட்ட எதை வேணும்னாலும் சொல்லலாம் என தெம்பு வந்திருச்சு..
ஒரு வாரம் வெயிட் பண்ணு சிவா..”
“சரி..கவி..” என்று ஆமோதித்தேன். முன்மாதிரியெல்லாம்... இப்ப சொன்னால் தான் என்னவாம்..
என்கிற எதிர்ப்பு எண்ணம் வரவில்லை எனக்கு. .

நான் என்னையறியாமல் புது மனிதனாக இல்லையில்லை குழந்தையாக அவள் புது பெண்ணாக
இல்லையில்லை தாயாக மாறிவிட்டாள்...

"பால் குடிச்சது போதும் சிவா..” என்றாள், நானும் புரிந்து எழுந்து உட்கார்ந்தேன்...
அவளை ஏக்கத்துடன் யாசித்தப்படி அன்பாக பார்த்தேன்... என்னை அவள் நோக்க..
எங்களிருவரின் உணர்ச்சிக்கு வடிகால் கலவித்தான் என புரிந்தது...

கவிதா அபிநயா சப்பிக் கொண்டிந்த காம்பை அவள் வாயிலிருந்து இழுத்து வெளியே
எடுத்தாள்...பால் அவள் வாயிலிருந்து ஓழுகியது...
”அபி குட்டி...இப்ப அப்பாவும் அம்மாவும் அப்பா அம்மா விளையாட்டு விளையாட
போறோம்...டிஸ்டர்ப் பண்ணாம இருடி..என் செல்லம்...” என அவளை கொஞ்சியவாறு படுக்கையின்
மூலையில் கிடத்தினாள்..

நின்று என்னை பார்த்தவாறு சேலையையும் பாவாடையும் கலைந்து ஜட்டியை கழட்டி..
பார்க்க பார்க்க திகட்டாத அவள் அம்மணத்தை என் கண்களுக்கு பரிசாக்க
பரவசத்தின் எல்லைக்கே சென்ற நான் அவளை கட்டிப்பிடித்து என் உடலின் ஸ்பரிசத்தை அவளுக்கு
கடத்தினேன்..

அப்போது அவளின் அந்தரங்கத்தை தொட்டு அறியப் போகும் பயம் என்னை தொற்றிக் கொண்டது..

அப்படியே என்னை கட்டிலுக்கு இழுத்தாள்... அவள் மேல படர்ந்தேன்... அவளின் உறுப்பை
சுவைக்க ஆசையா இருந்தது...கீழே சரியத் தொடங்கினேன்... என்னை தடுத்து...
“சிவா...ஏற்கனவே அங்கே வெட்டாத்தான் இருக்கு... தெருவல நீங்க கட்டிப்பிடிக்கும் போதே...
அங்கே வெட்டாக ஆரம்பிச்சிடுச்சி... நமக்கு வேற டைம் இல்ல.. சீக்கிரம் முடிச்சுடுங்க..
ஐம் இன் மூட் நவ்..” என்றாள்.

அகற்றிய அவள் தொடையிடையே என் இடுப்பை பொறுத்தி என் உறுப்பை அவளின்
உறுப்பின் துடித்துக் கொண்டிருக்கும் வாசலில் வைத்தேன்... இரு உறுப்புகளும் படபடத்துக்
கொண்டிருந்தன...இதுவரை நாங்கள் பார்த்திராத கலவிக்கு எல்லாம் தயார் நிலையில்
இருக்க...

அப்போது..புரியாத மழலை மொழியில் அபிநயா நாங்கள் இருக்கும் நிலையை பார்த்து
சத்தமாக சிரித்துக் கொண்டிருப்பதை பார்த்தேன்...

எனக்கு சிறு தயக்கம் ஏற்பட்டது...அவளிடம் விளையாட்டு காட்ட மனம் ஏங்கியது..
கவிதாவின் வலது முலைக்காம்பை அபிநயா பக்கம் திருப்பி திருக...அதிலிருந்து பால்
பீய்ச்சியடித்து அபிநயா மேல் தெறித்தது..அபிநயா மேலும் கைகளை கால்களை ஆட்டியப்படி
சிரித்தாள்...நான் மேலும் மேலும் பாலை அவள் மேல் பீய்ச்சியடித்து விளையாட...
அபிநயா ஆனந்தத்துடன் சிரிக்க நானும் அவளுடன் சேர்ந்து சிரிக்க...கவிதாவும் எங்கள் சிரிப்பில்
சேர்ந்து ஐக்கியமானால்...

அங்கே ஒரே சிரிப்பு மழை....கவிதா அபிநயா பக்கம் தன் தலையை முழுமையாக
திருப்பி...
“என்னடா அபிநயா...அப்பா என் மேல இப்படி படுத்திருக்காறேனு பார்க்குறீயா..
ஒரு பொண்ணா வளர்ந்துட்டா இப்படியெல்லாம் பண்ணித்தான் ஆகனும்..
இப்ப உனக்கு புரியாது செல்லக்குட்டி நீ பெரியவளானா உனக்கு எல்லாமே புரியும்..
பொண்ணுங்கன்னா காலை விரிச்சுகிட்டே இருக்கனும்... பல பேருக்கிட்ட விரிச்சா...இந்த
பாழாப் போன சமூகம் நம்மளை அசிங்கா கூப்பிடும்... அதான் நாம பத்தினி காமிக்கனும்னா..
நமக்கு புடிக்குது புடிக்கிலியோ ஒருத்தன்கிட்டேதான் நம்ம காலை விரிச்சு காமிச்சுக்கிட்டே இருக்கனும்..”
என்று அந்த புரியாத பிஞ்சுவிடம் பெரிய பெரிய விஷயங்களை சொன்னாள். அது அவள்
அந்தரஙகமா எனக்கு சொல்லுவதைப் போலிருந்தது..

“நா..அந்த மாதிரி ஆளா..கவிதா..உன்னை எனக்கு போகப் பொருளா பார்க்கும்
ஒரு ஆளா..” என வலியுடன் கேட்டேன்..
“இந்த நிமிஷத்துலிருந்து இல்ல சிவா.... ஆனா இதுக்கு முன்னாடி...நீ என்னை அன்பு
மனைவி..காதல் கீதல் என சொல்லிகிட்டிருந்தாலும்..உன் அடிமனசுல...என் மனைவி
ஒரு பத்தினியா என சோதிச்சு பார்க்க..நா என்னை பத்தினி என உங்ககிட்ட நிரூபிக்க..
தினம் தினம் என் காலை உங்க கிட்டத்தான் விரிச்சுகிட்டு இருந்தேன்..”

இதைக் கேட்டவுடன் என் மனதில் எல்லா வலிகளும் ஏற்பட்டு உடல் துடித்து என் கண்கள்
வழியே கண்ணீர் வந்தது... அதை துடைத்தப்படி கவிதா..
“ஆனா...இந்த நிமிஷத்திலும் நீ அந்த மாதிரி இல்ல சிவா... நான் காலை விரிக்கலேன்னாலும் பயப்பட
தேவையில்லை...இப்போதிலிருந்து என்னை என் புருஷன்கிட்ட நிரூபிக்க நான்
தினம்தினம் என் காலை விரிக்க தேவையில்லை.. என் சிவா அதை புரிஞ்சிப்பாரு தப்பா
எடுத்துக்க மாட்டாரு...என் மனசு ஆசையோ அதை அவரு செய்வாரு...” என்று உச்சக்கட்ட
உணர்ச்சிகளின் குவியலாக வெடித்தாள்..

கவிதாவின் ஆழ்மன அந்தரங்கத்தை கேட்டவுடன் என் அடிமனதிலிருக்கும் ஆணாதிக்க
மிருகத்தை உணர்ந்தேன்...நான் அருவருப்பு ஏற்பட்ட வெட்கினேன்... கவிதாமேல்
பச்சாதாபம் ஏறபட்டத்... அவளை நிந்தித்து கொடுமை படுத்தி விட்டதாக எண்ணினேன்...
அவளிடம் பாவமன்னிப்பு கேட்க வேண்டும் என்ற ஆசை பாசம் எல்லாம் என் உடலையும்
மனதையும் மீறி ஊற்றெடுக்க...

“கவிதா...இனிமே உன் காலை விரிப்பது உன்னிஷ்டம்... எனக்காக கவிதா எப்ப காலை
விரிப்பா என எனக்கும் தெரியும்...கடமைன்னு எனக்காக நீ விரிக்க தேவையில்லை...
நீ எப்போ விரிக்கிறீயோ அதுவே எனக்கு போதும்...” என உணர்ச்சிகள் பீறீட நிறுத்தினேன்..

நான் என்னையறியாமல் அவளுக்கு இழந்துக் கொண்டிருந்தேன்... அவளுக்கு
என்னிடம் இருக்கும்...நான் இழக்க நினைக்காத..என் உயிருக்கு மேலான.. அரிய பொக்கிஷம் ஒன்றை
அவளுக்கு மறுக்காமல் அளித்தே ஆகவேண்டும் என்ற எண்ணம் என் உடலின் ஓவ்வொரு
அணுக்களில் தோன்ற..
காமயின்பத்தில் மிதந்துக் கொண்டிருந்த நான் எதை சொன்னாலும் செய்தாலும்
இன்பமயமாகவே இருந்தது... செய்யக் கூடாததை சொல்லக் கூடாததை..சொல்லவும்
செய்யவும் தூண்டுதலின் உச்சத்திலிருந்த நான்..
“கவி குட்டி...நீ நினைச்சா யாரு கிட்டே வேணும்னாலும் எப்ப வேணும்னாலும் உன் காலை விரிச்சு
காட்ட உரிமையிருக்கு.... ஏன் உலகத்துக்கே உன் காலை விரிச்சி அனுபவிக்க வைக்கலாம்...
அத பத்தி கவலையில்லை....நீ எப்ப எனக்கு காலை விரிச்சு
காட்டுறீயோ அதுதான் எனக்கு
முக்கியம்...போதும் ” என காமத்தின் உச்ச கிறுகிறுப்பில் நான் உளற..

அந்த உளறினால் கவிதாவின் உறுப்பிலிருந்து நீர் எறிமலையாக வெடித்து அதனை
கொழகொழ என்று பிசுபிசுப்பாக்கி என் உறுப்பின் மீது பாய என் உறுப்பு இரும்பாக மாறி துடி துடிக்க...
அப்படி தானாக என் உடல் என் இரும்பு உறுப்பை அவளின் உறுப்பினுள் அசுரத்தனமாக
எக்கி இடிக்க..அவள் உடல் அதிர...துடிக்க...

“சிவாஆஆஆஆஆஆஆஆஅ.... ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்” என்று காமவெடிப்பில் கதறி கசிந்து உருகி..
என்னை இழுத்து அவளின் உடலுடன் பிணைத்தாள்... அவள் கண்களில் ஆனந்த கண்ணீர்
துளிகள் துளிர்த்தது..

என் இடியின் அதிர்வலைகளுக்கு ஏற்ப அவளின் உடல் மேலும் கீழும் ஆடிக்கொண்டு குலுங்கிக்
கொண்டிருக்க...அதை பார்த்து அபிநயா கைக்கொட்டி சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள்..
“ஸ்ஸ்ஹாஹாஆஅ உண்மையாவா சிவா...என் மேல அவ்வளவு நம்பிக்கையா..” என சிலிர்த்தாள்..
“இப்போ..உன் மேல் நம்பிக்கைன்னு சொல்றதை விட...உன் சந்தோஷம் தான் முக்கியம்..”
என்னை இழந்துக் கொண்டு சொல்லிக் கொண்டிருந்தேன்.
“அப்போ..ம்ம்ம்.... உன் கவிக்குட்டி உன்னைத்தவிர வேறு ஒருத்தர் கிட்ட காலை விரிப்பா...
அப்படின்னு நினைக்கிறீயா..ம்ம்ம்ம்....நான் அந்த மாதிரி பொம்பளையா..” உச்சக்கட்ட கிறக்கத்தில்
..இயக்கத்தில் மயக்கத்தில் கேட்டாள்.
“என்..பொண்டாட்டி யார்கிட்டே காலை விரித்தாலும் பரவாயில்லை...அவ சந்தோஷம் தான்
எனக்கு முக்கியம்...” என காமப் போதையில் உளறிக் கொண்டிருந்தேன்..
ஆனால் என் மனம்... அப்படிப்பட்ட பெண் நானல்ல என்று சொல்வாள் என எதிர்ப்பார்த்தேன்...
ஆனால் அவள் வாயிலிருந்து அது வரவில்லை... வராதிருந்ததும் எனக்கு மேலும்
கிளுப்கிளுப்பான கிறக்கத்தை ஏற்படுத்தியது...

“சிவா.ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.....யூ ஆர் கிரேட்...உனக்கு என்னடா ஆச்சு... யூ ஆர் மேகிங் மீ கோ கிரேஸி...என்னை
பைத்தியக்காரி ஆக்கிட்டேயேடா...ம்ம்ம்ம்” என பிதற்றி என் தலையை அவளின் இடது கன்னத்துடன்
அழுத்தி புதைத்தாள்..
“அதான்...சொன்னேனே கவி... நா உனக்கு குழந்தையாயிட்டேன்... ஐ..ஹாவ் பிகம் யூர்
சைல்ட்..” என காமத்தில் உருகினேன்..
“இதே மாதிரி இருப்பியா..சிவாஆஆஅ...’ என்றாள் ஆனந்ததில்.
“ஆமா...கவி...நா குழந்தை மாதிரி உன்னோடவே சுத்தி சுத்தி வருவேன்..உனக்கு பாதுகாப்பாக
எனக்கு பாதுகாப்பாக..” இதை சொல்ல சொல்ல அவளின் உறுப்பு பிசுப்பிசுத்து
கொழகொழவெனவாக...என் உறுப்பு அசுரத்தனமாக உள்ளே வெளியே சின்றுக் கொண்டிருந்தது..

“ம்ம்ம்மாஆஆ....” என அலறியப்படி..
“அப்போ...என்னை அம்மான்னு சொல்லிட்டு இப்படி என்னை... ரவுண்டு கட்டி அடிக்கிறீயேடா..சிவா..”
என காம ரகசியத்துடன் கிசுகிசுத்தாள்..
“என் கவி அம்மாவுக்கு புடிக்குதே...” என்றேன் புசிக்க கூடாத ஒரு பழத்தை புசித்துக் கொண்டிருக்கும்
எண்ணத்துடன்..
“அப்போ சிவா..உன் உண்மையான அம்மாவுக்கு ஆசையிருந்தா இப்படியெல்லாம்
பண்ணுவியாடா....” என என்னை எங்கோ இழுத்தாஅள்..
“இந்த கவிதா எனக்கு உண்மையான அம்மாவா இருந்தா இப்படியெல்லாம்..பண்ணுவேன்..”
என் அந்தரங்க கனவை சொன்னேன்..
“ஸ்ஸ்ஸ்சிவாஆஅ...அப்போ யூ வாண்ட் மீ டு பிகம் யூர் மம்மி..” என கசிந்தாள்..
“ஆமா...கவி...”
“யூ வாண்ட் டூ ஃபக் மீ ...ஆஸ் யூர் மம்மி...”
“ஆஆ..மாஆஅ...கவி...” என்றேன் தன்னிலை மறந்து..

“சிவா...”
“கவி...”
“மகனே...
“அம்மா...”
“சைல்ட்...”
“மதர்...”
“சிவா..மை டியர் சைல்ட் கம் டு மம்மி...என்கிட்ட வாடா.. மகனே..”
“வந்துட்டேன்...மம்மி...”
”என்னை முழுசா எடுத்துக்கோடா...”
நான் காட்டுத்தனமா இடிக்க ஆரம்பித்தேன்..

“ஆஆஆஆ..யேயேயேயே.....ஆஅஹாஅஹாஹாஹாஹா.. ஊஊஊஊஊஉ....” என காமச்
சத்தங்கள் அவள் வாயிலிருந்து வர ஆரம்பித்தது..
“ஃபக் மீ...மை செல்ட்...”
“ஐ ஆம் ஃபக்கிங்க் யூ மம்மி...”
” நீ எனக்கு எப்பவுமே குழந்தையா இருக்கனும்...சிவா..”
“நா சாகற வரைக்கும்..... யூ ஆர் மை மாதர்...”
கவிதா உச்சக்கட்டத்தின் வட்டத்துக்குள் சென்றுவிட்டாள் என்பதை அவளின் கட்டுப்பாடற்ற
உடல் மொழி எனக்கு உணர்த்தியது...

“சிவாஆஆஆஆஆஆ.... மை சைல்ட்...மேக் மி பிர்க்னெண்ட்.. எனக்கு இன்னொரு குழந்தை
குடுடா...உன் அம்மாவை அம்மாவாக்குடா....ஊஊஊஉ... ஹாஹ்ஹாஹாஹா....” என
கவிதா காமபோதை மயக்கத்தில் தன்னிலை மறந்து மிதந்துக் கொண்டிருந்தாள்..

ஆனால் நானோ...ஏதோ ஒரு இனம் புரியாத காரணத்தால் ...அந்த மயக்கம் நிறைந்த உச்சக்கட்ட
காமபோதை வட்டத்திற்குள் செல்லாமல் அதன் எல்லைக் கோட்டில் சஞ்சரித்துக் கொண்டிருந்தேன்...
என்னை அதுனுள் தள்ள ஏதோ ஒரு உந்துசக்தி தேவைப்பட்டது..... அந்த கட்டுப்பாடற்ற காம
உணர்ச்சி இயக்கத்திலும் என் மனம் அதனை தேடிக் கொண்டிருந்தது... அந்த போதையை அடைய ஏங்கிக்
கொண்டிருந்தது.... கடவுளே இந்த அளப்பரியா போதைக்குள் என்னைத் தள்ளு... என்று அந்த நிலையில் பிரார்த்தனை செய்துக்
கொண்டிருந்தேன்...

கடவுள் என் பிரார்த்தனையை கேட்டாரென்று தெரியவில்லை... ஆனால் கவிதாவின்
மனம் கண்டிப்பாக கேட்டிருந்தது...

அவள் அந்த மாதிரி ஆசைப்பட்டாளா என்று தெரியாது... அவள் மனம் அதற்கு சம்மதித்ததா என்று
தெரியாது... ஆனால் எனக்கு அது தேவை என்று உணர்ந்திருந்தாள்...தரவும்
துணிந்திருந்தாள்..

அவளின் அந்தரங்கம் இனிமேல் எனக்கு புரியாத புதிர் போலிருக்கும் என தோன்றியது..
நானே உருவகப்படுத்த வேண்டியதுதான் என தோன்றியது..

”ஆஆஅ..ஹாஅஹாஹா...ஹக்ஹக்...அவினாஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்... கண்ணாஆஆஆ...” என காம உச்ச
நிலையில் தன்னிலை மறந்து கதற... அந்த கணம்.. என் கட்டுப்பாட்டை மீறி என்னையறியாமல்
என் உடலில் உள்ள அணைத்து அணுக்களில் இருக்கும் ப்ரோட்டான்கள் நியூட்ரான்கள்
எலக்ட்ரான்கள் துள்ளிக் குதித்து ஒன்றொடொன்று உரசி.. வெடிப்புகளை ஏற்படுத்த..
“மம்மிமீஈஈஈஈஈஈ....” என அலறி உச்சக்கட்ட காம போதையில் திளைத்துக் கொண்டிருந்தேன்..
“வாடாஆஆஆஆ அவினாஷ்ஷ்ஷ்ஷ்...” கவிதா காமத்தில் உறுமினாள்... அது என்
இயக்கத்தை மேலும் காட்டுத்தனமாக்கியது....
“அவினாஷ்...ஆஆஅ... செல்லக்குட்டி..ஈஈஈஈ ..ஐ..லவ் யூடா..” என கிறக்கமாக...
என் இயக்கம் உக்கிரமடைந்தது....
“ஏண்டாஆஆஆ....அம்மாவை இந்த பாடு படுத்தறே...” என்று இயலாமை நிலைக்கு சென்றாள்..

எக்கி எக்கி இயங்கிக் கொண்டிருந்த நான்...
“கவிதாஆஆ.... நான் சிவாஆ...அவினாஷ் இல்லேஏஏஏஏஎ...” என அந்த நிலையிலும் அவளை
சீண்டினேன்....
“நீதாண்டாஆஆ... அவினாஷ்...அவினாஷ்ஷ்ஷ் சிவாவும்ம்ம் வேறில்லடா...ஒன்னுடா..எனக்கு
ம்ம்ம்ம்... அவினாஷும் வேணும் சிவாவும்ம்ம்ம்.. வேணும்...” என பிதற்றினாள்...

அவள் அப்படி சொல்ல என் மனம் என்னை அவினாஷாக உருவகப்படுத்திக் கொண்டு..
கவிதாவை புணர்ந்துக் கொண்டிருந்தது.. அப்படி நினைத்து நினைத்து புணர புணர...

...ஏதோ ஒரு எல்லைக் கோட்டை கவிதாவும் நானும் தாண்டுவதைப் போலிருந்தது..
போலல்ல தாண்டியே விட்டோம்...தாண்டிய பின் எங்கள் இருவரிடம் காமமே எஞ்சியிருந்தது..
சமூகம் ஏற்படுத்திய கட்டுப்பாட்டுகள் உறவுமுறைகள் அங்கே தோற்றுப் போய் இல்லாமல் ஆகிவிட்டது...

என் மனத்திரையில் அங்கே அவினாஷ் கவிதாவை புணர்ந்து கொண்டிருப்பது மட்டும் தெரிய..
கவிதா உயிர்மெய்மறந்திருந்த முகத்தை பார்க்க... என் மனதில் அவினாஷ் அவளை
முழுவதுமாக ஆக்கிரமித்துவிட்டதாக நினைத்தேன்.... அவளை அடைந்துவிட்டதாக நினைத்தேன்..
என் கைமீறி போய்விட்டதாக நினைத்தேன்...

நினைத்த மறு நொடி...

என் உறுப்பு என்றுமில்லாத நிதானத்துடன் வெடிக்க ஆரம்பித்தது...அது கவிதாவுக்கு
தெரிய அவளும் நிதானமாக வெடிப்பதை உணர்ந்தேன்...

இருவரும் ஒரு எல்லையில்லா புதுவிதமான பரவசநிலை உச்சக்கட்டத்தை அடைந்துவிட்டோம்..
அது அபூர்வமாக வழக்கத்தை விட நீண்டதாகவே இருந்தது...

கவிதா....”அவினாஷ்ஷ்ஷ்..ஹாஹாஹாஹா...ஆஆஆஅ... அவினாஷ்ஷ்ஷ்...” என உச்சக்கட்ட
காம அரைகூவல் விடுத்துக் கொண்டிருக்க... ஓவ்வொரு அரைக்கூவலுக்கும் என் உறுப்பிலிருந்து..
விந்து....வெடித்து வெளியே தள்ளியது....

நான் நிதானத்துக்கு வந்தேன்...ஆனால் கவிதா இன்னும் காம உச்சக்கட்டத்தின் வசியத்திலிருந்து
விடுப்படாமல்...முகத்தில் மெய்மறந்த நிலையை தேக்கிக் கொண்டு..

.....அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தாள்....அவள் இருந்த நிலையில் அவளின் உடலை யார் வேண்டுமானலும்
என்ன வேண்டுமானாலும் செய்யலாம்..அவளிடம் எந்த ஒரு ஆட்சேபனையும் வராது என்ற
காமத்தின் உன்னதமான நிலையில் இருந்தாள்...

என் உடலில்லிருந்து வழிந்த வியர்வை துளிகள் அவளின் வியர்வை துளிகளில் கலந்து
வழிந்தோடிக் கொண்டிருந்தது.... அது என் இயக்கத்தால் கசங்கிய அவளின் முலைகளிலிருந்து
வழிந்துக் கொண்டிருந்த பாலுடன் சங்கமித்து மெத்தையை நனைத்துக் கொண்டிருந்தது...

அவளின் உடல் காம எச்சத்தால் அலங்கோலமாக இருந்தது... அவள் உடலின் அந்தரங்கத்தை
எனக்கு எந்தவிதமான தயக்கமில்லாமலும் கூச்சமில்லாமலும் வெட்கமில்லாமலும்
எனக்கு காட்டிக் கொண்டிருந்தாள்.... யார் சொன்னது மனதுக்கு மட்டும் தான் அந்தரங்கம்
இருக்கிறதென்று...உடலுக்கும் அந்தரங்கம் இருக்கிறது... அந்தரங்கமான உணர்ச்சிகள்
இருக்கிறது அதை என் வாழ்கையில் முதன் முதலாக
கண்டேன்...

எனக்கு மகிழ்ச்சி ஏற்பட்டது....இப்படி ஒரு பெண் எனக்காக இருக்கிறாளென்று.... இது நான்
அவளுக்கு மகனாக இருந்ததால்தான் முடிந்தது... மேலும் மேலும் அவளின் அந்தரங்கம்
எனக்கு தேவை என தோன்றியது..அவளின் அந்தரங்கமே எனது அந்தரங்கம் என்ற நிலையை
அடைந்தேன்...அவளின முடிவில்லா அந்தரங்கத்தை அறிவதே என் வாழ்க்கையின் ஆனந்தம்
என எண்ணினேன்..

திடுக்கிட்டேன்...

அப்போதுதான் உணர்ந்தேன்...அபிநயாவிடம் எந்த ஒரு சத்தமும் இல்லையென்று...
தலையை திருப்பி பார்த்தேன்..

கவிதாவின் காமம் நிறைந்த... தன் கட்டுப்பாட்டில் இல்லாத.. மெய்மறந்து நிலையிலிருந்த....
ஆனந்தமாக காமத்தை அனுபவித்துக் கொண்டிருந்த... கவிதாவின் முகத்தை அபிநயா
பயம் கலந்து இனம் புரியாத குழப்பத்துடன் .... தன் அம்மாவை இதுவரை பார்த்திராத முகத்தினை
தனக்கும் மட்டுமே சொந்தமாக இருந்த அந்த பாதுகாப்பான முகத்தினை...ஏதோ ஒன்றுக்காக
இழந்து கொண்டிருப்பதை... பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்...

அப்போதுதான் எனக்கு இன்னொரு உண்மை புரிந்தது...
தாய்பாசத்தை விஞ்சியது ஓன்று
உண்டென்றால் அது காமம் தான் என்று.....காமத்தை பார்த்து பயப்பட ஆரம்பித்தேன்....
காமத்தின் அந்தரஙகம் என்ற கடலுக்குள் விழந்து தத்தளித்துக் உயிருக்காக போராடிக்
கொண்டிருப்பதாக உணர்ந்தேன்.... இனி என் உயிரை காப்பாற்றும் கட்டுமரம் கவிதாதான்
என என் மனம் சொல்லியது...

[kadhalan kadhali]

நானும் கவிதாவும் கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டிருந்தோம்...
“போடா..சிவா...என்னை என்ன எல்லோமோ செய்ய வெச்சிட்டிங்க..ச்சீய்...” என
என் மார்பை செல்லமாக அடித்தாள்.
“நீ என்ன செய்தாலும் எனக்கு பிடிக்கும் கவிதா...” என அவளிடம் கொஞ்சினேன்.
“முதல்ல நாம ரெண்டு பேரும் குளிக்கனும்..” என என்னை விலக்கி ஷவரை திறந்து விட..
நீர் அறுவியாக கொட்ட... என் உடலை சோப்பால் நன்றாக தேய்த்து அழுக்கையும்
சிறுநீரையும் எடுத்து கழுவி...சுத்தமாக என்னை குளியலறையிருந்து வெளியேற்றினாள்.

அபிநயாவை குளிப்பாட்ட ஆயத்தப்படுத்திக் கொண்டு..
“அவினாஷை கூட்டிகிட்டு வாங்க அவனையும் குளிப்பாட்டனும்..” என அவள்
ஒரு மர்ம புன்னையுடன் சொல்ல... நான் கீழே சென்று அவனை அழைக்க...
“அப்பா...கார்த்திகா என்னை குளிப்பாட்டி விட்டுட்டாங்க..” என ஆனந்தமாக சொன்னான்..
கார்த்திகா அவனை அன்புடன் அணைத்தப்படி விளையாடி கொண்டிருந்தாள்.

பிறகு எல்லோரும் சாப்பிட்டு தடபுடலாக ஆராவாரமாக கிளம்பி போனார்கள்..
போகும் போது ரகசியமாக தனியாக ரஞ்சனி என்னிடம் வந்து..
”சிவா... ஆழ் மனசு ஒரு மிருகம்... அதை திறந்து காட்டிட்டா பயங்கரமான பக்கமாக இருக்கும்..
எந்த நேரத்துல எப்படி பாயும் தெரியாது.... கவிதா அவ மனசையும் மட்டும் திறந்து
காட்டல என் மனசையும் திறந்து காட்டப்போறேன்.... எல்லாத்தையும் தாங்கும்
சக்தி இப்போ அவசியமா உனக்கு தேவை... குட் லக் சிவா..” என என்னை பயமுறுத்திவிட்டு சென்றுவிட்டாள்..

எல்லோரும் சென்றபின் வெறுமை என்னை அழுத்திக் கொண்டிருந்தது.. முதன்
முறையாக கவிதா என்னை தனியாக விட்டு செல்கிறாள். நிரந்தரமாக என்னை விட்டுச்
சென்றுவிடுவாளோ என பயம் ஏற்பட்டது...

நான் ஆடிய ஆட்டத்திற்கும் என் உடலும் மனும் இருந்த மனநிலைக்கும் நீண்ட நெடிய
ஓய்வு தேவைப்பட்டது....உறங்கிப் போனேன்..

...ரஞ்சனி சொன்ன மிருகம் அன்றிறவே தன் வேலையை காட்டும் என்றறியாமல்..

எழுந்த போது இரவு எட்டு மணியாகிவிட்டிருந்தது. வீடே அமைதியில் இருட்டில்
ஆழ்ந்திருந்தது. எழுந்து விளக்குகளை போட்டேன்...வெறுமை மீண்டும் வந்தது...

கவிதா, அவினாஷ் மற்றும் அபிநயாவை நினைத்து நினைத்து அழுகை வந்தது...ஆற்றுவதற்கு
மறைத்து வைத்திருந்த வோட்கா பாட்டிலை எடுத்தேன்... அதை தொட்டவுடன் போதை
பரவசம் என் உடலில் பரவியது... எலுமிச்சை பழரசத்துடன் ஸ்பரைட்டை கலக்கி மெதுவாக
இரண்டு லார்ஜ் ஏத்தியவுடன்...மனம் ஓரளவுக்கு ஆறுதலடைந்தது...குதூகலம் அடைந்தது..
எதிர்ப்பு சக்தியை இழந்து நல்லது கெட்டது எதுவென்று முடிவு செய்ய இயலாத நிலையில்
இருந்தேன்...

அலை பேசியால் கவிதாவை அழைத்தேன்...
“..என்னடா...குடிச்சியிருக்கியா...” என்று எடுத்தவுடன் குறும்பாக கேட்டாள்..
"..ம்ம்ம்ம்...” என கூச்சப்பட்டு முனுகினேன்... எப்படி இவளுக்கு தெரிஞ்சிருக்கும் என ஆச்சரியப்பட்டு
போனேன்.
“...குடிச்சே கெட்டு போய்டுவே சிவா... குடி வீட்டுக்கும் கேடு நாட்டுக்கும் கேடு...சோ இதுதான்
உனக்கு லாஸ்ட் டேஸ்... நா வர்றதுக்கு அஞ்சு நாளாயிடும்... அஞ்சு நாளுல எவ்வளவு வேணுமோ
ஆசைத் தீர குடிச்சுக்கோ... அதக்கு அப்புறம் தொடவே கூடாது...” என கட்டளையிட்டாள்.
நான் மவுனமாக அடம்பிடித்தேன்...
“..நீ என் செல்லக் குட்டியில்ல... ப்ளீஸ் சிவா... எனக்காக உங்கம்மா கேட்கறாங்கன்னு
நினைச்சு பாரு...எல்லாம் சரியாயிருக்கும்..” என கெஞ்சும் கொஞ்சும் குரலில் கொஞ்சினாள்.
“...ஆனா...எனக்கு வோட்கா ரொம்ப புடிக்குமே..” என்றேன்.
“...ப்ளீஸ்..சிவா...நீ குடிக்க மாட்டேன்னு சொல்லு... அத விட எனக்கு சந்தோஷம் உலகத்துல
ஒன்னுமே கிடையாது...நா சந்தோசப்படறது உனக்கு புடிக்குமா புடிக்காது...” என அன்பு பொங்க கேட்டாள்..
“..நீ சந்தோசப்படறதுக்காகவே நா வாழறேன் கவி... என் ஓவ்வொரு செயலும் நீ சந்தோசமா
மகிழ்ச்சியா இருக்கனும்ங்கறதுக்காகவே செய்யறேன் கவி... எந்த ஒரு பொண்ணும் தொடாத
சந்தோசத்தை மகிழ்ச்சியை ஆனந்தத்தை நீ அடையனும்னு விருப்படற ஜென்மம் தான் நான் கவி..”
என்றேன்..

அங்கு கவிதா ஆனந்தத்தில் திளைத்து பொங்குவதை என்னால் உணரமுடிந்தது...
“..சிவா அதுபோதும் எனக்கு... நீ என் மனசுக்கு மகனாயிட்ட... என் மனசின் நம்பிக்கையை
அடைஞ்சுட்டே... எந்த ஒரு பொண்ணும் தன் மனசை முழுசா திறந்து காட்ட துணியாத ஒன்னை
உனக்காக செய்ய துணிஞ்சிட்டேன்.... குடிக்கறதை மட்டும் நிப்பாட்டு சிவா... அது நமக்கு
தெரியாம எங்கேயோ கொண்டும் போய்டும் சிவா...ப்ளீஸ் எனக்காக விட்டுடு சிவா...” என
கெஞ்சினாள்..
“...சரி கவிதா...நீ வந்தவுடன் இனிமே நா குடிக்கவே மாட்டேன்... ப்ராமிஸ்..” என என்னால்
இந்த சத்தியத்தை காப்பாற்ற முடியுமா முடியாதா என்ற தொனியில் சொன்னேன்...

அதை புரிந்துவிட்டாள் என்னவோ...
“...சிவா..பயப்படாதே...என் சிவாவுக்கு எப்ப குடிக்க வேணும்னு எனக்கு தெரியும்.. அப்ப
நானே உனக்கு ஊத்தி தர்றேன் போதுமா.... என்னை நம்பு சிவா... என் கவிதா எனக்கு
தேவையான நேரத்துல போதை சுகத்தையும் தருவான்னு நம்பு சிவா... உனக்கு எது நல்லது
எது கெட்டதுனு எனக்கு தெரியும் சிவா...” எனக்கு பக்கபலமாக ஆறுதலளித்தாள்.
கவிதாவின் அன்பு மதுயடிமையை கூட கொல்லவல்ல அன்பு..
“சரி கவி இனிமே இந்த கருமத்தை தொட மாட்டேன்... இந்த கருமம் உன் கையால வந்தாத்தான்
அது எனக்கு அமிர்தம் சோமபானம் தேன்.... இனிமே தொடமாட்டேன் கவி...” என உண்மையாக
சத்தியம் செய்தேன்.
“...தேங்க்ஸ் சிவா..இந்த அஞ்சு நாளு எஞ்சாய் பண்ணு.. அதுக்காக ஓவரா குடிக்காதே...”
என அன்புடன் சிரித்தாள்.

எனக்கு அவினாஷ்சுடன் பேச வேண்டும் போலிருந்தது..
“அவினாஷ் எங்கே கவி...”
”அவினாஷ்...ரஞ்சினிகிட்டே தூங்கப் போறேன்னு அடம்பிடித்து ... ரஞ்சனி அண்ணி
கிட்டே தூங்கப் போய்ட்டான்... பேசனும்னா அண்ணி ஃபோனுக்கு ஃபோன் பண்ணு சிவா” என்றாள்.
“...சரி...கவி...நீ தூங்கு டையர்டா இருப்பே...குட் நைட் கவி..”
“...குட் நைட் சிவா...”
இணைப்பை துண்டித்தோம்.....

மிதமான போதையிலிருந்த என் உள்மனசு படப்படத்தது. அவினாஷ் ரஞ்சனியிடம் இருப்பது
என் ஆழ்மனசில் கிறுகிறுப்பு அபாய சங்கிலி மெல்லிதாக இழுக்கப்படுவதை உணர்ந்தேன்...

அந்த அபாயத்தை அனுபவிக்க...பயந்துக் கொண்டே ரஞ்சனியை அழைத்தேன்..
“..ஹலோ..:
”...ஹலோ...அக்கா...சிவா...”
“சொல்லு....சிவா...மனசு இப்ப எப்படியிருக்கு...” என்றாள்.
“..அது என் மனசுக்கே தெரியாது...”
“அதுதான் மனசு.... இல்லாத ஒன்னை இருக்குனு நினைக்கும் இருக்கறதை இல்லைன்னு
நினைக்கும்...கடைசில பார்த்தா எல்லாமே சூன்யமாகி மாயாமா மறைஞ்சிடும்.. ” என சொல்லி
களுக்கென சிரித்தாள்...

“...அ..அ..அது...வ..வந்து இல்ல அக்கா...” என ஏதோ சொல்ல முற்பட்டேன்..
‘...ஏன் பயப்படறே சிவா...ஏன் தயங்கறே....”
“...அவினாஷ்கிட்ட பேசனும்னு கூப்பிட்டேன்...” என் குரலில் தடுமாற்றம் ஏற்பட்டது..
“..அதுக்கு...ஏன் பயப்படறே...தயங்கறே...”
நான் மவுனமாக இருந்தேன்....
“...சிவா உன் இதயம் தாறுமாறா துடிக்குதா...”
“..ம்ம்ம்...”
‘..ரத்தம் உடல் பூரா பரவற மாதிரி தெரியுதா...
“..ம்ம்ம்...”
“...கீழே உன் உறுப்புல....ஒருவித கிளுகிளுப்பாயி...எழும்ப துடிக்குதா....”
“....ம்ம்ம்ம்...”
”...தென்...யூ ஆர் எக்ஸ்பெக்டிங் சம்திங் இஸ் ஆப்பினிங்க்...”
என்னிடம் மவுனம்..
“எனக்கும் அவினாஷுக்கும் நடக்க கூடாத ஒன்று... நடக்குதுன்னு நினைச்சி
பயப்படுறியா சிவா...”
என் உடல் ஜிவ்வெனவாக நான் மவுனமாக இருந்தேன்...
“...இல்ல...கவிதாவும் அவினாஷும் பழகுவதை ஒவ்வாத உன் ஆழ்மனசு...அதே மாதிரி
நானும் அவினாஷும் இருப்பதா நெனைச்சு சந்தோஷப்படுறியா சிவா... அந்த
சந்தோசஷத்தை பார்த்து பயப்படுறியா சிவா...” என உண்மையின் நாதத்தை மீட்க.

“...டூ யூ வாண்ட் இட் டூ ஹாப்பென் சிவா.... அது நடக்கனும்னு ஆசைப் படுறியா சிவா..”
நான் மவுனமாக.... என் உடலை எதுஏதோ தூண்டிக் கொண்டிருந்தது..

"...அந்த மாதிரி நடந்துச்சுன்னு சொன்னா நீ நம்புவியா சிவா...” என குண்டை தூக்கிப் போட்டாள்..

நான் கணத்த மவுனமாகவே மாறிப்போனேன்... அதன் அழுத்தம் நேரத்தின் இடைவெளியை
அதிகமாக்கியது.... ஓஓஓஒ வென என் மனதின் இறைச்சல் இருவருக்கும் கேட்டிருக்கும்...
நேரம் இவ்வளவு பாரமானதுனு அப்போதுதான் உணர்ந்தேன்..

அவள் என்ன சொல்ல போகிறாள் என வலியுடன் அடித்துக் கொண்டிருந்த இதயத்துடன்
காத்துக் கொண்டிருந்தேன்...
“..சிவா...எல்லா பொண்ணுக்கும் ஒரு பையன் பொறக்கனும்னு தீராத ஆசை... அந்த ஆசை
எனக்கு நிறைவேறல....பிறந்தது மூணும் பொண்ணுங்களாயிட்டாங்க... ஆனாலும் எனக்கு
ஒரு பையன் வேணும்னுங்கற ஆசை அடங்கல.... அவினாஷை பார்த்தவுடனேயே
என் பையன் அவன் தான்னு மனசார முடிவு பண்ணிட்டேன்... நான் மனசார நினைச்சதை
நீயும் கவிதாவும் தடுக்க முடியாது.... உடலால சமூக பந்த உறவுமுறையால அவனை
என் பையனா நடத்த நீயும் கவிதாவும் அனுமதிப்பீங்களான்னு தெரியாது....” என
சொல்லி நிறுத்தி தொடர்ந்தாள்.

“ஆனா...எனக்கு அவினாஷை உடலால் என் மகனாக கொஞ்சனும் கொண்டாடனும்னு
ஒரு வெறி... அந்த வெறி உங்களுக்கு மட்டுமே சொந்தமான ஒரு மகனை நானும் பங்கு
போட்டுக்கிறேனோன்னு ஒரு பயம்... என் ஆசையை உன் கிட்டேயும் கவிதா கிட்டேயும்
சொன்னா மறுக்க மாட்டீங்கன்னு தெரியும்... ஆனா ஒரு தயக்கம்... இது என் அந்தரங்கமான
ஆசை... அதை பகிர்ந்து யாசிக்க என் மனசு ஏத்துக்கல...” இடைவெளி விட்டாள்.

அவள் அழுவது கேட்டது... இனிமேல் அவள் சொலவதை எந்த ஒரு பதிலும் சொல்லாமல்
மொத்தமாக கேட்க வேண்டிய நிலையில் இருந்தேன்.... இனி அவள் பேச பேச நான் கேட்டுக்
கொண்டிருப்பதுதான் சரி எனப் பட்டது.. அவள் தொடர்ந்தாள்... தொடர்ந்துக் கொண்டேயிருந்தாள்..

“... நான் அவினாஷை தனியாக ரகசியமாக அந்தரங்கமாக ஒரு தடவையாவது கொஞ்சனும்
கொண்டாடனும், அவனுக்கு அம்மாவா இருக்கனும் ஆசை பட்டேன்... அவனும் என்னை
அம்மான்னு கூப்பிட்டு என்னை கொஞ்சனும் கொண்டாடும்னு ஆசைப்பட்டேன்.. அது அமையவேயில்லை...
என் ஏக்கம் கூடிட்டே போச்சு..”

“..........................” மவுனமாக நான்.

“...அது அமையாமா.. என் ஆசை நிறைவேறாமா போய்டுமோன்னு பயம் வந்திருச்சு..
ஒரு மகனை என்னால் தரிசிக்க முடியாம செத்துப் போய்டுவோம்னு பயம்... மத்த
பசங்க இருந்தாலும்... நா வேறு ஒரு பையனை தத்து எடுத்தாலும் .... என் ஆன்மாவுக்கு
அவினாஷ்தான் என் மகன் தரிசித்து முடிவு செஞ்சாச்சு... இனி அதை மாத்த முடியாது.... எனக்கு
அவினாஷ்தான் வேணும்...”

“..........................”

“...அந்த ஏக்கத்தை ஆசையை இவ்வளவு நாள் அடக்கி வெச்சியிருந்தேன்... ஆனா
இன்னிக்கி அதை அடக்கி வைக்கமுடியலை... அந்த ஏக்கம் என்னையறியாமலேயே என்
உடல்ல கண்கள்ல முகத்துல தெரிஞ்சிடுச்சி...”
“..........................”
“அவினாஷ் வேன்ல என் பக்கத்துல தான் உட்கார்ந்து இருந்தான்.... என்னிடம்
இருக்கற ஏக்கம் அவனுக்கு தெரிஞ்சிடுச்சு போல... அந்த ஏக்கம் அம்மா அல்லாத பெண்ணையும்
அம்மாவா நினைக்க தூண்டுற ஏக்கம்... அவனுக்கு அது புரிஞ்சிடுச்சி...”

“..........................”

“அப்படியே என் கையை ஆறுதலா தொட்டான் பாரு... அதுவே என்னை அம்மாஆஆஅன்னு
கூப்பிடற மாதிரி இருந்துச்சு.... ஐயோ சிவாஆஆ அத எப்படி சொல்றது புரியல...என் கண்ல இருந்து
பொல பொலவென கண்ணீர் வழிஞ்சுடுச்சி.... ஒரு ஆண் மகனை பெத்த ஸ்தானத்தை
அப்போதே அடைஞ்சுட்டேன்...”
“..........................”
“...வண்டில போகும் போதும்.... ரூம் வந்து சேர வரைக்கும் என்னை விடவே இல்ல.... என்
கூடவே வந்துகிட்டிருந்தான்.... எங்கே என்னை விட்டா நா தொலைந்து போய்டுவேனோன்னு
அந்த பிஞ்சு மனசுக்கு தெரிஞ்சுடுச்சு...”

“..........................”

“...இது என் ஏக்கத்தை மேலும் அதிகப்படுத்திடுச்சு... இப்ப எனக்கு அவினாஷ் தனியாக
கிடைச்சே ஆகனும்னு ஏக்கம்... தனியா அந்தரங்கமா யாருடைய டிஸ்டர்பன்ஸ் இல்லாம
பயமில்லாம அவனை என் மகனா கொஞ்சி கொண்டாடி எல்லா வகையிலும் உணரனும்னு
ஒரு ஏக்கம் வெறி வந்திடுச்சி..”
“..........................”
“...அவன் இந்த ராத்திரி மட்டும் என் கூட மட்டும் தனியா அந்தரங்கமா இருக்கனும்னு
முடிவு செஞ்சேன்... ஆசைப்பட்டேன்...அவனை மகனா நினைச்சி பாசம் காட்ட வெறியாயிருந்தேன்...”

“..........................”

“ஆனா...இதுவரை உன்னையும் கவிதாவையும் தவிர வேறு யார்கிட்டேயும் தனியா தூங்காத
அவினாஷ்....என்னை நிரகாரிச்சுடுவானோன்னு பயம் என்னை தின்னுகிட்டிருந்துச்சு...”

“..........................”

“ரூமுக்கு வந்தப்புறம்.... அவினாஷ் இன்னிக்கு ஆண்டிகிட்ட தூங்கிறீயான்னு கேட்டேன்....
கவிதா அவன் என்னை தவிர யார்கிட்டேயும் தூங்கினதில்ல மாட்டான்னு நினைக்கிறேன்னா...
ஆனா...ஒரு நொடி என்னை உத்து பார்த்த அவினாஷ்.... மம்மி இன்னிக்கு மட்டும் ஆண்டிக்கிட்ட
தூங்கிறேன்னு சொன்னான்.... எனக்கு பாசத்தால் சிலிர்த்துடுச்சு... உடனே கையை
நீட்டினேன்.... அப்படியே பாஞ்சான்.... அவனை தூக்கிட்டு ரூமுக்கு வந்து...கார்த்திகாவை
கவிதாகிட்ட படுக்க அனுப்பிச்சுட்டு... அவினாஷும் நானும் தனிமையாயிட்டோம்...”

“..........................” என் மனம் திக் திக் என்று அடிக்கும் ஓசை அவளுக்கும் கேட்டிருக்கலாம்.

“அவினாஷ் கட்டிலில் நின்னுகிட்டு என்னை சிரித்த்ப்படி பார்த்தான்.... ஒரு வகை எல்லாம்
புரிந்த சிரிப்பு..... என் ஆதங்கத்தை ஏக்கத்தை புரிஞ்சிகிட்ட சிரிப்பு... என் உணர்வு மேல
ஆதிக்கம் செலுத்தற ஆளுமை சிரிப்பு... இந்த பிஞ்சுக்கு எப்படி இவ்வளவு சக்தி வந்துடுச்சுன்னு
தெரியல...பெரியவங்க தோரணை...”
“..........................”
“...நான் அப்படியே... அவனை கட்டிப்பிடிச்சேன்...என் பாசத்தை உசுரை கொடுத்து கட்டிப்பிடிச்சேன்..
உலகத்துல ஒருத்தரை இந்தளவுக்கு கட்டிப்பிடிச்சிருப்பாங்களான்னு சந்தேகம்.... மகனில்லாத
ஏக்கத்தை அந்த ஒரு கட்டிபிடிப்பின் மூலம் தீர்க்க பார்த்தேன்.. அவன் இனிமேல் எனக்கு
மகன் என காட்ட கட்டிப்பிடித்தேன்... என் உடல் அப்போ பாசத்தால நடுங்கிச்சு பாரு சிவா...
அந்த தாய்ப்பாச சிலிர்ப்பை எந்த அம்மாவும் பெற்றிருக்க மாட்டா...”

“..........................”

“...நான் அவினாஷை கட்டிப்பிடித்து மகனேன்னு என் மனசுல கதறி கொஞ்சினேன்.....
அம்ம்ம்ம்மாஆஆஆஆஅன்னு.... என் காதுல கேட்டுச்சு... நா கற்பனை செய்யறேன்னு தான்
நினைச்சேன்.... ஆனா மறுபடியும் அம்மான்னு சத்தம் கேட்டுடுச்சு.... அது அவினாஷ்தான்
என்னை கூப்புடுறான்னு புரிஞ்சுடுச்சி.... மறுபடியும் கூப்பிடுடா என் மகனேன்னு கொஞ்சினேன்..
அம்மாஆஆஆன்னு கூப்பிட்டான்.... என் உடல் மனம் ஆன்மா வெடித்து இன்பம் பொங்க...
அவினாஷை அப்படியே தூக்கி சுற்றிக்கொண்டிருந்தேன்... அந்த ஆனந்தத்தை இனிமே
என்னால் அடைய முடியுமா என தெரியல...”
“..........................”
“அவனை என் உடலோடு சேர்த்தப்படி....தலைக்கு முத்தம் கொடுத்தேன்...இன்னொருவாட்டி
கூப்பிடுடா அவினாஷ் என் பாசமா கேட்டேன்... அம்மான்னு பாசமா கூப்பிட்டான்...”

“அவன் கூப்பிட்ட விதத்துல எனக்கு பால் குடும்மா என சொல்வதை போலிருந்தது சிவா...
பால் குடிக்கிறியா அவினாஷ் என கேட்டேன்... புன்சிரிப்புடன் தலையை ஆமாம் என ஆட்டினான்..”
“..........................”
“... ஒரு குழந்தையை ஈன்றெடுத்த நாளில் ஒரு தாய் எந்த நிலையில் இருப்பாளோ அந்த
நிலையில் இருந்தேன்.... ஈன்றெடுத்த அவினாஷை அப்படியே என் நிர்வாண உடலுடன்
அவன் நிர்வாணத்தை சேர்த்து உணர்ந்து தாய் பாசத்துடன் பால் கொடுக்கனும் தோணிச்சு...”

“....எனக்கு என்னாச்சுன்னு தெரியல...அவினாஷை பார்த்துகிட்டே மெதுவா என்
துணியை கழட்டுனேன்.... ஜாக்கெட் பிராவை கழட்டினப்புறம்.. என் முலைகளை அவன்
சிரிச்சுகிட்டு பார்த்த பார்வை இருக்கே.... ஐயோ... அதை எப்படி சொல்லுவேன்.... என் காம்பு இரண்டும்
தானாவே சிலிர்ந்த்து எழுந்து...கல்லுப் போல தடித்து... தானாவே துடித்து ஆடிக் கொண்டிருந்தது
சிவா... உலகத்துல எந்த பொண்ணுக்கும் முலை காம்புகள் துடித்து ஆடியதா என எனக்கு
தெரியாது சிவா ஆனா.... என் காம்புகள் துடிச்சி ஆடிக்கிட்டிருந்துச்சு..”
“..........................”
”....காலையில நீ காமத்துல துவசம் பண்ணுன காம்புக இரண்டும்.... வாடா மகனே...
வாடா மகனே... வாடா மகனே... இது உன் காம்புடா..இது உன் காம்புடா... இது உன் காம்புடா..
பால் குடிக்க வாடா...பால் குடிக்க வாடா.... என காம்புக இருண்டும் துடித்து
தாய் பாசாத்தால அவினாஷை... கெஞ்சி கூப்பிட்டப்படி இருந்தன...."

“..........................” இப்போது என் மனம் கற்பனை செய்து அவள் காம்பை போல துடித்துக் கொண்டிருந்தது.

“என் காம்புகள் தாய் பாசத்தால ஏங்கி துடிப்பதை சிரித்தப்படி அவினாஷ் பார்த்துக் கொண்டிருந்த
அழகு இருக்கே....ஆஆஆ...அடாஅடாடாடா...”
“..........................”
"...அவனுக்கு அவன் தாயை முழுசா காமிக்க ஆசைப்பட்டேன் சிவா... அவனும் பார்க்க
ஆசைப் படறான்னு எனக்கு தெரியும்...என் சேலை பாவாடை எல்லாத்தையும் கழட்டி
அவன் முன் அம்மணமா நின்றேன்.... எனக்கு சிலிர்த்து விட்டது சிவா.... பெற்றெடுத்த
மகனை முதன் முறையா வாங்கி அணைத்து பால் தரும் நிலையிலிருக்கும் ஒரு அம்மாவை
போல உணர்ந்தேன் சிவா...என்னை நான் அவினாஷ் கிட்டெ இழந்துட்டு இருந்தேன் சிவா...”

“..........................”

“ அவினாஷ் என்னையும் அம்மணமாக்கு என சொல்வதை போலிருந்தது சிவா...
அவன் துணிகளையும் கழட்டிட்டேன் சிவா.... இப்போ நாங்க ரெண்டு பேரும் ஒருத்தரை
ஒருத்தர் நிர்வாணமா ரசிச்சி ருசிச்சி பார்த்துக் கிட்டிருந்தோம் சிவா... எனக்கு வெட்கம்
பிடுங்கி தின்னுடுச்சு... அவினாஷை அப்படியே கட்டி பிடுச்சி என்னோட சேர்த்துக்கனும்னு
ஆசை வந்திருச்சு... அப்படியே என்னையே அவனுக்கு கொடுக்கனும்னு தோணிச்சு...”
“..........................” என் உடலில் ரத்தம் சூடேறி பாய்ந்துக் கொண்டிருந்தது.
“மெதுவா நடந்து அவன் கிட்டே போனேன்... துடிச்சிக்கிட்டிருந்த என் காம்புகளை அவன்
முன்னே காட்டிகிட்டு நின்னேன்... பால் குடிடா என் மகனே என அதுக கெஞ்சிகிட்டிருந்துச்சு காம்புக...
அதன் துடிப்பை பார்த்து அவினாஷ் ரசிச்சி சிரிச்சிகிட்டிருந்தான் அவன் முன்னால
நா சிறுத்து போய்ட்டேன் சிவா...”

“..........................”

“அவினாஷ் மெதுவா என் முகத்தை பார்த்துகிட்டே... அவன் குழந்தை விரலால் என் இரு காம்புகளை
பிடித்து மென்மையாக உருட்ட... என் மனசும் மூளையும் உடலும் வெடிச்சிடுச்சி சிவா...
எல்லாமே சுக்குநூறாயிடுச்சு சிவா... என்னை மெய்மறந்து கண்கள் மூடி தலையை பின்னோக்கி
போய்டுச்சு சிவா.... வெட்கத்தை விட்டு சொல்றேன் சிவா ஒரு வகையில தாய்ப்பாசத்தோட
காமயின்பத்தையும் ருசித்து பார்த்துட்டேன் அப்போ சிவா...”
“..........................”
“என் மெய் மறந்த நிலையை பார்த்து சிரித்து ரசித்தப்படி என் காம்புகளை மேலும் பலமாக
திருகிகிட்டே இருந்தான் சிவா.... நான் காமத்திலும் பாசத்திலும் துடிச்சிகிட்டு இருந்தேன் சிவா...
நான் நானாக இல்ல சிவா அப்போ.... அப்போ ஏற்பட்ட காம சுகத்தை ரசிச்சுகிட்டு இருந்தேன் சிவா..
எனக்கு அது மேலும் மேலும் வேணும்னு நினைச்சேன் சிவா.... ஒரு தப்பான பாதையில போகப்
போறேன்னு நினைச்சு என் மனசும் முகமும் கோணலாக ஆயிடுச்சு சிவா.... அதை அவினாஷ்
உணர்ந்துட்டான் நினைக்கிறேன் சிவா....”

“..........................” இப்போது என் மனம் ஐயோ என அலறிக் கொண்டிருந்தது...

“அம்மாஆஆஆ..... எனக்கு பால் குடும்மா.... என பாசத்துடன் என்கிட்டே கேட்டான் சிவா... நான்
இருந்த உணர்ச்சி நிலையில அந்த வார்த்தைகள் என்னை போதையில் தள்ளியது... ஆமாம்
அவினாஷிடம் அடிமையாக விரும்பும் போதை.... அப்படியே அவினாஷை என் முலைகள் நடுவே
அமுக்கி கட்டிப்பிடித்து.... உனக்கில்லாததா அவினாஷ் என பாசமாக சொல்லியப்படி அவன்
பின்புறத்தை பாசத்தால் வருடினேன்...”
“..........................”
“..அவனை அப்படியே தூக்கிக் கொண்டுப் போய் கண்ணாடி முன் நின்னேன்.... கண்ணாடில நாங்க
ரெண்டு பேரும் இருப்பதை பார்த்தோம்.... ரசிச்சோம்... பூரித்துப் போனோம்... அவினாஷ் அவன்
அம்மா உடம்பை பார்த்தான் நான் என் மகனின் உடம்பை பார்த்தேன்.... இதோ என் மகன்..
இதோ என் தாய்... என்பதை போலிருந்தது..”

“..........................” ஐயோ நிறுத்து நிறுத்து என என் மனம் கதறிக் கொண்டிருந்தது.... நடந்தவைகளை
சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறாள் என தெரியாமல்

“படுக்கையில உட்கார்ந்து அவனை என் மடிமேலே வெச்சு என் வலது முலையை அவன் வாய்
பக்கம் எடுத்துட்டு போனேன்.... அவன் அப்படியே அத பசக் என கவ்வி சப்ப ஆரம்பித்த போது
நான் ஒரு ஆண்குழந்தையை பெற்றெடுத்து மீண்டும் தாய்மை அடைஞ்சிட்டதா நினைச்சேன்...
ஆனா....”
“..........................”
“எனக்கு பக் பக் என மனசு அடிக்க திடுக்கிட்டுடேன் சிவா... அப்போதான் எனக்கு உறைச்சுது..
என் முலையிலிருந்து பால் வராதே.... ஐயோ அவினாஷ் ஆசையா என்கிட்டே பால் கேட்குறான்
ஆனா என்னால அவனுக்கு பால் குடுக்க முடியாதவளாகிவிட்டேனே என என் மனசு
அழுடுச்சு சிவா....”

“..........................” என் மனம் குழப்பத்திலிருந்தது... எப்படி எடுத்துக் கொள்வது எனத்
தெரியாமல்.

“அப்போ சொல்லி வெச்ச மாதிரி... இதுலேர்ந்து பால்லே வர்லியா அம்மானு அவினாஹ்
கேட்டுட்டான்.. எனக்கு தூக்கிவாறி போட்டுடுச்சு... உசுரே போய்டுச்சு.. பதை பதைச்சு
கிட்டிருந்த நேரத்துல...அப்போ நீங்க எனக்கு உண்மையான மம்மி இல்லயான்னு என்னை
பார்த்து அவினாஷ் கேட்டுட்டான் சிவா.... நான் அந்த நிமிஷத்துல செத்துப் போன
நிலைக்கு வந்துட்டேன் சிவா...”
“..........................” என் மனம் பதை பதைத்துக் கொண்டிருந்தது.
“...ஐயோ...என என் மனசு கதறிகிட்டிருந்துச்சு சிவா... அப்போ நான் வேண்டாத கடவுளே இல்லை
சிவா...உலகத்துல இருக்குற அத்துனை சாமியையும் கூப்பிட்டுட்டேன்... கடவுளே என்
முலையில பாலை உற்பத்தி செய் முலையிலிருந்து அமுதசுரபி போல பாலை
சுரக்க வை கடவுளே
என கதறி இறைஞ்சிக்கிட்டிருந்தேன்... என் உடம்பில் இருக்கும் ரத்தமெல்லாம் என் முலையை
நோக்கி ஓடிக்கிட்டிருந்துச்சு , என் முலையின் சுருபிக்கெல்லாம் துளிர்த்து துடித்து எரிமலையாக
எழுவதை உணர்ந்தேன் சிவா...”

“..........................” நான் மவுனமாக வெடித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

“.... எனக்கு எப்படியும் என் முலையிலிருந்து பால் சுரந்து... அதை அவினாஷுக்கு புகட்டி...
அவனை என் மகனாக ஆக்க... என் தாய்மை நிலைநாட்ட கட்டாயத்துல இருந்தேன் சிவா...
அப்படி செய்யலேனா... நான் செத்துப் போய்டுனும்னு முடிவு செஞ்சிட்டேன்...”
“..........................”
“... தாய்ப் பாசத்தை அடைய நினைக்கும் கோர பிடியில் என்னை நானே இழந்து
உடலை வதைத்து துடிக்க... அந்த துடிப்பின் வலியை ஏக்கத்தை தாங்க முடியாத..
என் மனமும் உடலும் கொஞ்ச பாலை சுரந்து கக்க அந்து அவினாஷ் சப்ப அது
அவன் வாயில் போக... நான் தாய்மையின் பேரானாந்தத்தை அடைஞ்சுட்டேன் சிவா...”

“..........................” என் மகனை இன்னொருவள் பங்கு போடுகிறாளே என என் மனம்
பதைபதைத்தது.

“...அந்த செகண்டுல எனக்கு புரிஞ்சு போச்சு சிவா... அவினாஷ் என் மகன் ஸ்தானத்திலேருந்து...
மிஞ்சி வேறு ஒரு நிலைக்கு சென்றுட்டான்.... என்னையே அவனுக்கு பலிகாடா ஆக்கிட்டேன்
சிவா.... அவினாஷ் எனக்கு எல்லா விதத்தலேயும் தேவைன்னு பட்டுச்சு சிவா... நானும் அவனும்
வேறல்லன்னு உண்மை விளங்கிடுச்சு சிவா...”
“..........................”
”...அவனுக்கு... அவனின் புத்தம் புதிய அம்மாவை... உடலெல்லாம் தாய் பாசத்தை
கக்கிக் கொண்டிருக்கும் அம்மாவை... ஒவ்வொரு அணுவும் அவனையே துதிப் பாடிக் கொண்டிருக்கும்
அம்மாவின் உடலை அவனுக்கு முழுசா தருணும் முழுசா காமிக்கனும் தோணிச்சு சிவா...”

DELETED

“...அந்த அனுபவத்திலும் குற்ற உணர்வு ஏற்பட்டது சிவா... என் காம பசிக்கு அம்மாவான நான்
என் அவினாஷை பயன்படுத்தேறேனோ என்ற வெட்கம் ஏற்பட்டுச்சு சிவா... ஆனா அந்த
போதை எனக்கு தேவைப்பட்டுச்சு சிவா.... என் கண்ணிலிருந்து கண்ணீர் வந்துக்கிட்டெருந்துச்சு..
அவனை அழுதப்படியே பார்த்தேன் சிவா... அவன் என்னை பார்த்து எல்லம் தெரிந்தவன் போல
சிரித்தப்படி இருந்தான்... சிவா...”

DELETED


“..........................”நான் மவுனமக செத்துப் போய்விட்டேன்
“...அந்த நேரத்துல காமத்தை மீறின ஒரு உணர்வை உணர்ந்தேன் சிவா....
இனி எனக்கு எல்லாமே அவன் தான் .... எனக்கு இனிமே ஆண்மகன்னா அவினாஷ் தான் என
என் மனம் முடிவு செஞ்சுடுச்சு சிவா.... ஐ மீன் என்னையும் அவினாஷையும் இனிமே...
பிரிக்க முடியாதுன்னு முடிவு செஞ்சிட்டேன் சிவா... அப்படியே எழுந்து அவனை என்னவன்
போல கட்டிப்பிடிச்சுட்டேன் சிவா”
என்றுக் கூறி முடித்து நிறுத்தினாள்.

இப்போது என் மனம் பல எண்ணங்களால் குரல்களால் அரற்றிக் கொண்டிருந்தது... ஒரு
பெண் நான் பெற்ற மகனை தன் காமத்திற்கு ஆட்படுத்திவிட்டாள் என்ற எண்ணமே
என்னை கொதிக்க வைத்தது.... அப்பாவாக இருந்து அதை காப்பாற்ற முடியவில்லை என்று
நினைக்க அது என் ஆண்மைக்கு இழுக்கு ஏற்பட்டது.. ஆனால் அந்த கொதிநிலையில் ஒரு
சந்தோசஷமிருப்பதை எண்ணி
அதிர்ந்தேன்...

கடவுளே அவள் சொல்வதெல்லாம் பொய்யாக இருக்க வேண்டும்... உண்மையாக நடந்திருக்க
கூடாது... என்னிடம் பொய் சொல்லிருக்க வேண்டும்... என பிராரத்தனை செய்துக் கொண்டிருந்தேன்.

“...அக்கா...நீ சொல்றதெல்லாம் பொய்தானே...” என அழுகை குரலில் கேட்டேன்.
ரஞ்சனி சிரிப்பது எனக்கு கேட்டது..
“...பயந்துட்டியா சிவா.... ”
“...ம்ம்ம்ம்....”
”நா சொன்னெதெல்லாம் உண்மையா நடந்துச்ச இல்லையா என்கிற
உண்மை ரகசியமெல்லம் எனக்கு மட்டும் தான் தெரியும்.... ஆனா நான் முன்னாடி
சொன்ன மாதிரி.. நாம் நினைக்கிற மாதிரி எந்த ஒரு சம்பவமும் இல்லை... உண்மைன்னு
நினைச்ச அது உண்மை பொய்யின்னு நினைச்சா அது பொய்... நீ அதை எப்படி
வேணும்னாலும் எடுத்துக்கலாம்...
ஆனாஆஅ....”
என நிறுத்தினாள்....

“.... எது எப்படியிருந்தாலும்....முக்கியமான விஷயம் உனக்கு தேவைப்படுற விஷயம்...கீழே
உன் பீணிசை பாரு சிவா..” என்றாள்.
நான் குணிந்து என் உறுப்பை பார்க்க... அது நீண்டு தடித்து துடித்துக் கொண்டிருக்கிறது...
வெடித்து விடும் நிலையிலிருந்தது...”
அப்போதுதான் எனக்கு உறைத்தது... ரஞ்சனி சொல்ல சொல்ல என் காம உணர்வுகள் தூண்டப்பட்டு
நான் உச்ச நிலையில்எ உழன்று கொண்டிருக்கின்றேன் என்று.... காம உணர்வுகளின்
குவியல்களில் நீந்திக்கொண்டிருந்தேன் என்று.

”...சிவா நா சொன்னெதெல்லாம் உண்மையா பொய்யா கவலைப்படாதீங்க.. எனக்கு எது
நல்லது எது கெட்டதுன்னு தெரியும்... எனக்கு எங்கே லைன் போடனும் தெரியும்”
“...ம்ம்ம்ம்..”
“...நா ஹார்ம் வர்ற மாதிரி ஒன்னும் செய்யமாட்டேன்...”
“...ம்ம்ம்ம்..”
“சிவா...நா சொல்ல சொல்ல டூ யூ எஞாய்ட் இட்...” என அன்பாக கேட்டாள்.
“..ம்ம்ம்ம்...” என்றேன்.
“..சிவா உச்சக்கட்டத்துல தானே இருக்கீங்க...”
“..ம்ம்ம்ம்...”
“...அப்போ நா சொன்னதெட்ல்லாம் உனக்கு புடிச்சியிருக்கு...”
“..அப்படி சொல்ல முடியாது...”
“..தென் வை யூர் பீணிஸ் இஸ் ஸ்டேண்டிங்க்..”
“...எனக்கு தெரியாது...”
“...எனக்கு புரியுது சிவா...”

மவுனம் நிலவியது.... நான் சுகத்திலிருந்தேன்... வெடிக்க வடிகால் தேவைப்பட்டது...
அதை ரஞ்சனி உணர்ந்திருப்பாளோ என்னவோ...தொடர்ந்தாள்

“சிவா...ஒன் மோர் திங்க்... நா சொன்னதெல்லாம் கவிதா அவினாஷிடம் செஞ்சாங்கன்னு
ஒரு நிமிஷம் நினைச்சு பாரு... வாட் எ லவ்லி அண்ட் ஸ்வீட் திங்க் ....: என அவள் சொல்ல
அவள் சொல்லின் மந்திரத்திற்கு கட்டுப்பட்டவனைப் போல.... அவள் சொன்னவற்றையெல்லாம்
கவிதாவும் அவினாஷும்
செய்வதைப் போல என் மனம் எண்ண...

என் உறுப்பு துடித்து வெடித்து வெள்ளை திராவகத்தை வெளியேற்றிக் கொண்டிருந்தது..
நான் என்னை பார்த்தும் எண்ணியும் பயந்துக் கொண்டிருந்தேன்.
END OF PART ONE முதல் பாகம் முற்றம்

[kadhalan kadhali]

இரண்டாவது பாகம்

விந்து கக்கிய சுகத்தில் என் உறுப்பு இளைப்பாறா, நான் மொட்டைமாடியில் அப்படியே
உறங்கிப் போனேன். கவிதாவும் அவினாஷும் என்னை பார்த்து சிரிப்பதை போல கனவு
கண்டேன். கவிதா என்னை அன்பால் அரவணைப்பதை போல கனவு கண்டேன். கவிதா முகம்
தெரியாத வேறு ஆண்களுடன் புணர்வதைப் போல கனவு கண்டேன். புணர்ந்த முகங்கள்
சில அவினாஷை போலிருந்தன.

நான் ஐயோ ஐயோ என அலறிக் கொண்டிருக்க... என்னையறியாமல் கத்திவிட்டேன்..
முழித்துப் பார்த்தால்...காலைச் சூரியனின் இளங்கதிர்கள் என் உடலை தீண்டிக் கொண்டிருந்தன.
வாரி எழுந்து துணியால் என் உடலை மறைத்தேன்.

வீட்டுக்குள் சென்று காஃபி என்று ஏதோ ஒன்றை வைத்து ஹாலுக்கு வந்து சோஃபாவில்
அமர்ந்து நேற்று நடந்தவற்றையெல்லாம் அசைப்போட்டேன். எனக்கு மட்டும் இப்படி நடக்கிறதா
என என் மனம் கேள்வி எழுப்பியது. இல்லை அனைவர் வீட்டிலும் இப்படி காம அந்தரங்கம்
இருக்கிறதா, இல்லை நான் அதீத காமத்தில் உழல்வதால் இப்படியெல்லாம் நடக்கின்றதா,
காமம் அவ்வளவு கொடூரமான கோர முகம் கொண்டதா என சிந்தித்துக் கொண்டிருந்தேன்....
குழப்பமாக இருந்தது.

அந்த குழப்பத்திலும் ஒரு தெளிவு பிறந்தது மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. எனக்கும் கவிதாவுக்கும்
உள்ள உறவு வேறு ஒரு தளத்திற்கு சென்றுவிட்டதை உணர்ந்தேன். எந்த தம்பதியரும்
அடைந்து பார்த்திராதா ஒரு தளம். கட்டுப்பாடுகளற்ற ஒரு உறவு. ஒருவரை ஒருவர் உள்ளிழுக்கும்
அன்பு நிறைந்த ஒரு உறவு இருப்பதை உணர்ந்து மகிழ்ந்தேன்.

ரஞ்சனியிடம் ரகசியமான ஒரு உறவு. இந்த உறவு ஒரு பலம் தரும் உறவு. இந்த உறவை எப்படி
கையாளப் போகிறேன் என என் மனம் சிந்தித்தது.

கவிதாவை நினைக்க நினைக்க ஆசையாக ஆனந்தமாக இருந்தது. அலைபேசியில் அழைத்தேன்.
“...என்ன சிவா எழுந்திட்டியா...” என அவளின் அன்பு நிறைந்த கலகல குரல் என்
காதில் பாய புத்துணர்வு ஏற்பட்டது.
“...ஆமா கவி..”
“நைட் நல்லா தூங்கினியா...”
“..ஏதோ ஒரு தூக்கம் போட்டேன்...”
“..ஏன் என்னாச்சு மை டியர்..” பதறினாள்.
“..என்ன கவி பண்றது.... நாம கல்யாணம் செஞ்சி இவ்வளவு வருஷத்துல முதல் முறையா
நீ இல்லாம தனியா தூங்கறேனே கவி... ஐ ஃபெல்ட் சோ அலோன்... தனியா எங்கோ இருக்கற
மாதிரி இருந்துச்சு...”
“.........” மறுமுனையில் மவுனம். அவள் மனம் கலங்குவதை உணர்ந்தேன்...
“...ஐயோ..ஐயோ...சாரி கவி கொஞ்சம் எமோஷனலாயிட்டேன்..” என நான் பதறினேன்.
“...சாரி சிவா...” வருத்தப்பட்டாள்.
“..சாரி எல்லாம் எதுக்கு கவி... ரொம்ப நாள் கழிச்சு உங்க வீட்டோட சேர்ந்து போறே...
இத கூட செய்யலேன்னா பொறுத்துக்கலேனா.. எப்படி... இட்ஸ் மை லவ் ஃபார் யூ...” என்று கூறி அவளை
அமைதிப்படுத்தினேன்.

‘...சிவா எனக்கும் வருத்தமாத்தான் இருந்துச்சு... உன்னை தனியா விட்டுவிட்டு வர....
என்னை விட்டு தனியா நீ இருந்தது கிடையாது.... நீ ஏதாவது எடுக்குமடுக்கா செய்துடுவியோன்னு
பயம் வேற.... என்னால உன்னை விட்டு இங்கே தனியா இருக்கவே முடியல சிவா..... உன்னை
பத்தியே நினைச்சுகிட்டே இருந்தேன் சிவா...”
“...பிரிவு தான் நாம ஒருத்தரை ஒருத்தர் எவ்வளவு மிஸ் பண்றோம்னு காட்டுது கவி...”
“...யெஸ் சிவா...நைட்டெல்லாம் தூங்க முடியல...உங்களை நினைச்சு நினைச்சு கனவெல்லாம்
கண்டேன்... ஏதோ ஏதோ ட்ரீம் பண்ணேன்...” அவள் குரலில் ஒருவித கிறக்கத்தை உணர்ந்தேன்.
“... என்ன மாதிரி நினைச்சே கவி...” என உடல் சூடறே கிசுகிசுப்பாக கேட்டேன்.

“...ம்ம்ம்ம்.... ஒரு பொண்டாட்டி என்ன நினைப்பா... உங்ககிட்டே எப்படியெல்லாம் இருக்கனும்...
உலகத்துல யாரும் செய்யாத செயலெல்லாத்தையும் உங்க கிட்ட செய்யனும்...நீங்க நான்
எப்படி இருக்கனும் நினைச்சீங்களோ அப்படியெல்லாம் இருக்கனும்......ஜஸ்ட் ஐ வெண்ட்
வைல்ட் வித் மை ட்ரீம்ஸ்..” என அவள் காட்டு ஆறாக கூற எனக்கு ஆனந்தமாக இருந்தது..
“...என்ன நினைச்சே கவி...” என குதூகலமாக கேட்டேன்.
“....காலங்கார்த்தால அது பத்தியெல்லாம் சொல்லக்கூடாது... இட் வில் பீ டர்டி... பட் நான்
நீயில்லாம ரொம்ப கஷடப்பட்டேன் சிவா... போத் சைக்காலிஜிக்கலி அண்ட் பாடிலி...
என் உடம்புக்கு நீ தான் தேவைன்னு எனக்கு தீனின்னு உணர்ந்த நைட் சிவா... ஐ ஜஸ்ட்
காண்ட் கண்ட்ரோல் மைசெல்ப்... என்னால இருக்கவே முடியல சிவா.... உன்னை
அப்படியே என் அரவணைப்புல வெச்சுக்கிட்டே இருக்கனும் தோணிச்சு சிவா... என்னால
தூங்க முடியல சிவா... நரக வேதனை சிவா...எப்படி அஞ்சு நாள் கடக்கப் போறேன்னு தெரியல
சிவா...” என துடித்தப்படி சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள்.

எனக்கு மனதில் பாரம் ஏறிக் குடிக் கொண்டிருந்தது. அவளை ஓடோடிக் கட்டிக் கொள்ள
வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டேன்.
“...நா வேணா கிளம்பி வந்துட்டுமா கவி டார்லிங்..” என காதலுடன் கேட்டேன்.
“...வேணாம் சிவா...இட் வில் பி ஆஃவர்ட்... உனக்கு நிறைய வேலை இருக்கு சிவா....
முக்கியமானதாக ஏதாவது வந்துரும்.. இன்னிக்கு நைட்லேர்ந்து அவினாஷை
என் பக்கத்துல படுக்க வெச்சிருவேன் சிவா... நீங்க இல்லேங்கற வருத்தத்தை அவன்
பூர்த்தி செய்வான் சிவா... ஐ கேன் மேனேஜ் யூர் ஆப்சண்ஸ் வித் ஹிம்...” என அவள் மேலோங்கிய
அன்பில் சொல்ல... என் மனமும் உடலும் ஒரு முறை உதறியது. பல வித உணர்ச்சிகள்
என் மனதில் ஓடியது.

ஆனால் ஒரு பெண் பாதுகாப்பாக இருப்பது தன் மகனிடம் தானே.... அவனும் ஒரு பெண்ணுக்கு
மகன் என்ற நிலையிலும் ஸ்தானதிலும் ஒரு பாதுகாப்பான துணைத்தானே.... இது சமூகம்
ஏற்படுத்திய ஒரு ஏற்பாடு தானே... என்று ஏதோ ஏதோ நினைத்து என் மனம் தன்னை தானே
ஆறுதல் படுத்திக் கொண்டது...

“...அதுதான் சரி கவி...” என்று சொன்னேன். நேற்று இரவில் ரஞ்சனி நடத்திய காம விளையாட்டை
நினைத்து பார்த்தப்படி.
“...டைம் ஆச்சு சிவா... எல்லோரும் கிளம்பிட்டிருக்காங்க... டேக் கேர் ஆஃப் யூர்செல்ஃப்... சிவா...”
என்று அவன் தயக்கம் காட்டுவதை என்னால் இந்த முனையில் உணர முடிந்தது.
“...என்ன கவி..” என்றேன்.

“...சிவா....மறுபடியும் சொல்றேன்... நீ தான் நா...நா தான் நீ... நீ வந்து என்னை நம்பனும் சிவா....
யூ ஹேவ் டு பிலிவ் மீ... ஜஸ்ட் கீப் யூர் ட்ரஸ்ட் இன் மீ... உன்னை நீ என் கிட்ட மொத்தமா
விட்டுட்டே சிவா... எந்த மனுஷியும் செய்ய துணியாத...என் அந்தரங்கத்தை உனக்கு காட்ட
தயாராயிட்டேன் சிவா... கணவன் மனைவி என்கிற உறவுக்கு அப்பால இருக்கற உறவுக்கு நாம
போயிட்டோம் சிவா.. வி ஆர் த லக்கியஸ்ட் பெர்சன்ஸ் இன் த வொர்ல்ட்...” என நிறுத்தினாள்...

நான் மவுனமாக என்ன சொல்ல போகிறாள் என காத்துக் கொண்டிருந்தேன்...

“..சிவா யூர் ஆர் எ சைல்ட்...ஒரு வகையில் எனக்கு சிறு பிள்ளை.... நான் பெத்தெடுக்காத மகன்...
கள்ளம் கபடமற்ற நல்ல மனசுள்ள பையன்.... உன்னை பாதுகாக்கறது என் பொறுப்பு சிவா...
ஐ டோண்ட் வாண்ட் டூ லூஸ் யூ...” என நிறுத்தி.... என மவுனத்தை கேட்டப்படியே தொட்ரந்தாள்.

“....இந்த உலகம் ஓநாய்கள் நிறும்பிய உலகம் சிவா... நல்லவர்களை ஆடுகளா
நினைத்து... இரையாக நினைத்து... கடித்து கொதறி நாசமாக்க ஓநாய்கள் காத்துக் கொண்டிருக்கிறது
சிவா.... யாரையும் நம்பக்கூடாது சிவா.... நல்லவங்க உலகத்துல இருக்கறது ஓநாய்களுக்கு
பிடிக்காது... அதுதான் அவங்களுக்கு இரை...”
நிறுத்தி மீண்டும் தொடர்ந்தாள்....
“...நீ ஒரு குட்டி ஆடு சிவா.... அதை புரிஞ்சிக்கோ... இப்போ தாயில்லாம தனியா காட்டுக்குள்ள
சுத்தற ஒரு ஆடு... ஓநாய்கள் காத்துகிட்டிருக்கு சிவா... பாதுக்காக்க நா உன்கூட இப்ப
வேற இல்ல... அது ஓநாய்களுக்கு தெரியும் சிவா... அதனால ஜாக்கிரதையா இரு சிவா....வேலை...
வேலை விட்டா வீடுன்னு ஜாக்கிரதையா இரு சிவா... பாதைமாறினா... எது தப்பு எது
சரின்னு தெரியாம ஏதோ பண்ணி ஓநாயககிட்ட மாட்ட போற அபாயம் இருக்கு சிவா... ஜஸ்ட்
என்னை பத்தி நினைச்சு பாரு... உன் மகனை அவினாஷை பத்தி நினைச்சு பாரு...மகள் அபினயாவை
பத்தி நினைச்சு பாரு... யூ வில் பீ சேஃப் சிவா... நீ புரிஞ்சிப்பேன்னு நினைக்கிறேன் சிவா...”
என நிறுத்தினாள்.

கவிதா என்ன சொல்ல வருகிறாள் என எனக்கு புரிந்தது...
“...பயப்படாத கவி.... நா வேணாம் உனக்கு சின்ன பையனா இருக்கலாம்...ஆனா
வெளியுலகத்துல நான் பெரியவன்... எனக்கும் என் குடும்பத்துக்கும் ஒரு பாதகம்
வர்ற மாதிரி எதுவும் செய்யமாட்டேன் கவி... நீ சொல்ற மாதிரி ஜாக்கிரதையா இருப்பேன் கவி...
பிராமிஸ் கவி..யூ கேன் பிலிவ் மீ...” என அவளுக்கு ஆறுதல் சொல்லி உறுதியளித்து.

சில பல கொஞ்சல் கெஞ்சல் பேச்சுகளுக்கு பின் தொடர்பை துண்டித்தேன்.

அப்போது எனக்கு தெரியாது...ஆனால் இப்போது சொல்லலாம்...
நான் என்னையறியாமல்...
கவிதாவின் உள்ளர்த்த எச்சரிக்கையை மீறி...
நேராக ஓநாய்களின் கூட்டத்துக்குத்தான் செல்வேன் என்று..

கிளம்பி அலுவலகம் சென்று சுறுசுறுப்பாக அன்றைய அலுவல்களை காலை முடிவதற்குள்
சீக்கிரமாக முடித்துவிட்டு... மதியம் வீட்டுக்கு செல்ல நினைத்த நேரத்தில்...

மதனிடமிருந்து தொலைப்பேசி அழைப்பு வந்தது...
“..டேய் சிவா...” குதூகலமாக கூப்பிட்டான்.
“..சொல்லு மதன்..”
"...இன்னிக்கு சுமன் பர்த்டே...இன்னிக்கே பார்ட்டி வைக்கறேன்னு அடம்பிடிக்கிறான்...
வீக் டேஸ்னு சொன்னா கேட்க மாட்டேங்கறான்...சோ நீ மூணு மணிக்கு மேல ஃபிரியா இருந்தா
கச்சேரி வெச்சுக்கலாம்... வீட்டுக்கு சீக்கிரமா போய்டலாம்.... என்ன சொல்ற...சுமன்
பக்கத்துலத்தான் இருக்கான்...”
என் மனம் கூத்தடிக்கப்போகும் நிலைக்கு வந்துவிட்டது..
“....ஆஹா....கவிதா அஞ்சு நாலு ஊர்ல இல்ல மச்சி...வீக் டேஸ் எல்லாம் வீக் எண்டுதான் எனக்கு....
இப்பவே ஃபிரிதான்... சுமன் கிட்ட சொல்லிடு...”
“...அவன்கிட்ட கொடுக்கறேன்...உன்னை இன்வைட் பண்ணனுமா...” சில நொடிகளுக்கு பிறகு சுமனின் பேச்சு கேட்டது...
“..சிவா...என் கெஸ்ட் அவுஸ் ஃபிளாட்டுக்கு மூணு மணிக்கு வந்துறு... நான் எல்லாத்தை
ஏற்பாடு பண்ணனும்... மதனோட வந்தடு...” என்று சுமன் சொல்ல.
“...மெனி மோர் ஹாப்பி ரிடர்ன்ஸ் ஆஃப் த டே மச்சி... கண்டிப்பா வந்தர்றேன் மச்சி...
டோண்ட் வொர்ரி..” என சொல்லி அழைப்பை துண்டித்து, நேராக மதன் வீட்டுக்கு சென்றேன்.

சென்னையில் செல்வந்தர்கள் வாழும் பகுதியில் அரண்மனை போன்ற மதன் வீட்டினுள் நான் நுழைய,
மதனின் அக்கா மாதவி வரவேற்றாள்...
“...வா சிவா...”
“...எப்ப வந்தீங்க அக்கா...” என்றேன்.
“..நேத்துதான் வந்தேன்... கவிதா எப்படியிருக்கா....அவ ஃபேமிலி டூர் போயிருக்கா
போலிருக்கு..” என்றாள்.
“...ஆமா அவங்க சைடு ஃபேமிலியோட ஒரு அஞ்சு நாள் டூர் போயிருக்கா அக்கா...” என்றேன்.
“... லவ்லி...அவளுக்கு நல்லது... ஆமா ஃபிரண்ட்ஸ் எல்லோரும் கல்யாணம்
பண்ணிகிட்டாங்க... மதன் மட்டும் கல்யாணம் பண்ணிக்காம ஏதோ ஏதோ காரணம் சொல்லிகிட்டு
சென்னையில் தனியா இருந்துட்டு திரியறான்... நீங்கெல்லாம் எடுத்து சொல்லக்கூடாதா...” என அவளின்
வழக்கமான கவலையை சொல்ல ஆரம்பிக்க..

“...அது அப்புறம் சாவகாசமா சிவா கிட்ட சொல்லுங்க... இப்ப எங்களுக்கு முக்கியமான
வேலை இருக்கு...நாங்க கிளம்புறோம்..” என மதன் இடைமறித்தான்.
“.,..ஆமா... இப்படி குடிச்சிக்கிட்டு கும்மாளம் போட்டுகிட்டு எல்லாத்தையும் கெடுத்துகிட்டு
கெடங்க... சொல்லி கேட்கற வயசா இது... கழுதை வயசாயிடுச்சி எல்லோருக்கும்...”
என அவள் சொல்லிக் கொண்டிருக்க..... அதனை பொருட்படுத்தாமல் நானும்
மதனும் கிளம்பினோம்.

இங்கே மதனின் அக்கா மாதவி பற்றி சொல்லியே ஆக வேண்டும். என் மீதும் கவிதா
மீதும் அளவில்லா அன்பு வைத்திருப்பவள். தன் குடும்பத்தின் அங்கத்தினராக பாவிப்பவள்.
கோவையில் பெரிய பணக்கார குடும்பத்துக்கு வாழ்க்கைப் பட்டவள். குழந்தை குட்டியென்று
சந்தோஷமாக வாழ்பவள். அவளுக்கு இருக்கும் ஒரே வருத்தம் மதன் திருமணம்
செய்துக் கொள்ளவில்லை என்பதுதான். மதனுக்கு அறிவுரை சொல்லச் சொல்லி என்னை
உயிரை வாங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

நானும் மதனும் சுமனின் கெஸ்ட் அவுஸ் ஃபிளாட்டுக்கு சென்றோம். மதன் வசிக்கும்
பகுதியில் ஆற்று மற்றும் கடலோர பகுதியில் அமைந்த பெரிய அடுக்குமாடி குடியிருப்பில்
அமைந்திருந்தது சுமனின் கெஸ்ட் அவுஸ்.

அங்கே எல்லாமே தயாராக இருந்தது. மதுபான வகைகள் உணவு வகைகள் எல்லாம்
தாரளாமாக பரப்ப பட்டிருந்தன. அங்கே நாங்கள் ஆறு பேராக இருந்தோம். என்னைத்தவிர
எல்லோரும் பெரும் பணக்காரர்கள். செல்வச் செழிப்பில் கொழிப்பவர்கள். வாழ்கையில்
அனைத்தும் கிடைத்து அனுபவித்தவர்கள். வாழ்கையின் அனைத்து வித்தியாசத்தையும்
பார்த்தவர்கள். அவர்களுக்கு கிடைக்காமல் போனது ஓன்றுமில்லை.

அவர்களை பார்க்கும் போது என் மாமனாரிடம் வரதட்சனை கேட்டு அவர்களை போல
வாழ வேண்டும் என்ற எண்ணம் தோன்றியது. என் மாமனாரிடம் இல்லாத பணமா..
அவரும் இவர்களின் ரகம் தானே என என் மனம் நிமைக்கும்.

அங்கே மனதில்
பஞ்சப் பாட்டு பாடிக் கொண்டிருக்கும் என்னுடன் என் ஆருயிர் நண்பன் மதன், அவனை
பற்றி ஏற்கனவே உங்களுக்கு சொல்லியிருக்கிறேன்,

அடுத்து சுமன். கேரளாவிலிருந்து வந்து சென்னையில் வியாபாரம் செய்து பணக்கார
குடும்பத்து பையன். சென்னையில் அவன் குடும்பத்துக்கு சொந்தமாக இருக்கும் வீடுகளின்
எண்ணிக்கை அவனுக்கே தெரியாது. மேலும் கேரளாவிலும் சொத்துக்கள் நிறைய இருந்தன.

அடுத்து நாச்சியப்பன். கோவலன் கண்ணகி காலத்திலிருந்து கடல் கடந்து வியாபாரம் செய்த
இனத்திலிருந்து வந்தவன் நான் என்று சொல்லுவான். பணமும் சொத்தும் கொட்டி
கிடக்கின்றது அவனுக்கு. எண்ணுவதற்கே கணக்கு பிள்ளைகள் அவனுக்கு தேவைப்பட்டது.

அடுத்து முருகேசன். தென் தமிழகத்திலிருந்து சென்னைக்கு புலம் பெயர்ந்து வந்து
வியாபாரத்தில் கொடிக் கட்டி கோடிஸ்வர குடும்பத்தில் பிறந்து செல்வ சீமானாக இருப்பவன்.

அடுத்து ராம் என்கிற பலராம நாயுடு. வட்டி தொழில் விடும் கொல்டி. சொல்லவா வேண்டும்
அவன் பணக்காரத் தன்மையை.

அடுத்து கவுதம். மார்வாடி. எல்லா வியாபாரத்திலும் வியாபித்திருப்பவன். காசு
அவனிடம் மண்டியிடுகிறது என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்.

மதனை தவிர அனைவருக்கும் திருமணம் ஆகிவிட்டது. பெரிய இடத்து பெண்கள்.
பணக்கார அழகும் தேஜஸீம் இருக்கும் பெண்கள். பியூட்டி பார்லரால் இருபத்தி நான்கு
மணிநேரமும் அழகாக இருப்பவர்கள்.

ஏழைகள் ஒரு நாளேனும் அனுபவிக்க துடிக்கும் தசைகளை உடையவர்கள்

இந்த பணக்கார கும்பலில் பஞ்சப் பரதேசியான என்னை எப்படி சேர்த்தார்கள் என கேள்வி எழலாம்.
எல்லாம் மதனால் தான். நானும் அவரும் ஆருயிர் நண்பர்கள். அவன் நண்பர்களான அவர்கள்
என் நண்பர்களாகிவிட்டார்கள். மதனில்லையென்றால் என்னை சீண்ட மாட்டார்கள்.
ஆனாலும் என் மாமனார் அவர்களை போல பணக்காரர் என்பதும்... என் பணி வேலை
நிமித்தம் எனக்கு இருக்கும் திறமை அவர்களை பொறாமை கொள்ள வைத்திருந்தது என்பது
எனக்கு தெரியும். அவர்களுக்கும் எனக்கும் ஒரு இனம் புரியாத தூரம் இருந்தது. ஆனால் நண்பர்களாக
பழக்கிக் கொண்டிருந்தோம்.

சுமன் ஐஸ் கேக்கை வெட்டினான். வாழ்த்துக்கள் பறிமாறப் பட்டன. கூச்சல் தொடங்கியது..
அவரவருக்கு பிடித்த சரக்குகளை ஊற்றி சீயர்ஸ் சொல்லப்பட்டது. நான் வோட்காவை
லைம் ஜூஸில் கலந்து இருண்டு சிப் சாப்பிட்டு சைட் டிஷ்ஷில் கையை வைத்தேன்..
. பேச்சு எங்கு எங்கோ சென்றது.

கவுதம் சினிமா ஃபைனான்ச் செது வட்டிக்காக பிரபல சினிமா நடிகையை போட்ட கதையை
சொல்லிக் கொண்டிருந்தான். அப்படியே பேச்சுக்கள் காமத்தை உடலுறுவை நோக்கி போய்க்
கொண்டிருந்தது.

சுமன் மற்றவர்களிடம் கிசுகிசுப்பாக பேசுவதை பார்த்தேன். என்ன பேசுகிறார்கள் என சரியாக
கேட்கவில்லை . எல்லோரும் பேசுகிற விஷயம் எனக்கு தெரியக்கூடாது என்பதை போல
பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். திடீரென எல்லோரும் பால்கனிக்கு சென்று ஏதோ
ரகசியம் பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். அப்போதைக்கு அப்போது திரும்பி என்னை பார்த்து
பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

எனக்கு கொஞ்சம் எரிச்சலாக இருந்தது. கொஞ்சம் அவமானமாகவும் இருந்தது.
என்னிடம் மறைக்குமளவுக்கு அப்படி எண்ணத்தான் பேசுகிறார்கள் என நினைத்து
புழங்கிக் கொண்டிருந்தேன்.

நான் அவர்களை குழப்பமாக பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் வேளையில் எல்லோரும்
என்னிடம் வந்தார்கள்...
எல்லோர் முகத்தில் மர்மமான ஒரு புன்சிரிப்பு
”...சிவா...உன்னையையும் எங்க குரூப்புல சேர்த்துக்க முடிவு செஞ்சிட்டோம்...” என்று மதன்
என்னை பார்த்து ஒரு ரகசிய புன்முறுவலுடன் சொன்னான்.
நான் முழித்தேன்..
“...அப்போ நா இப்ப வரைக்கும் நா உங்க கூட இல்லையா..” என குழப்பமாக கேட்டேன்.
”...எங்க கூடத்தான் இருக்கே...ஃபிரண்ட்ஸா.... ஆனா இது வேற மாதிரி... வேற
குரூம்...வேற எண்டர்டெயின்மெண்ட்...” என்றான் சுமன்.
“...அப்போ எனக்கு தெரியாம வேற ஒன்னு ஓடுதா...” என்றேன் கொஞ்சம் எரிச்சலுடன்.

எல்லோரும் அமைதியா என்னை பார்த்தார்கள்...
நாச்சியப்பன் பேச ஆரம்பித்தான்...
“..ஒரு வகையில ஆமாம் சிவா....ஆனா எங்களுக்கு நாங்க செய்யறது உனக்கு புடிக்குமா...
புரிஞ்சுக்குற பக்குவம் இருக்குமா... இல்லை தாங்கற சக்தி இருக்குமா... ரகசியத்தை காப்பத்துற
பவன் உன்கிட்ட இருக்குமா... உனக்கு ஏத்ததுதானா... என எங்களுக்குகெல்லாம் ஒரு டவுட்
இருந்துகிட்டே இருந்துச்சு... சின்ன பையன் பாரு நீ... அதான்..” என்றான்.
சின்ன பையன் என்றவுடன் எனக்கு கோவம் வந்திருச்சு...
“...மாடு மாதிரி வளர்ந்து உங்க எல்லோர்கிட்டேயும் சுத்திகிட்டு இருக்கேன்...சின்ன பையன்
சொல்றீங்க...” என எரிந்து விழுந்தேன்.

மதன் சமாதானம் செய்தான்
“..சரி விடு... இப்ப நாங்க சேர்த்துக்க முடிவு செஞ்சிட்டோம்.. நீ ஜாய்ன் பண்ண ஆசையா...” என
மதன் கேட்டான்.
“...இது என்ன கேள்வி... ஐயாம் ரெடி...” என்றேன்.

சுமன் தொடர்ந்தான்.
”,,,ஓ.கே. சிவா... முதல் கண்டிஷன்... இனிமே நீ செய்யப்போற ஓவ்வொரு விஷயத்தையும்
யார் கிட்டேயும் சொல்லக்கூடாது... உயிரே போனாலும் கூட.. இரண்டாவது கண்டிஷன்...ஜாய்ன்
பண்ண பிறகு எனக்கு பிடிக்கல நான் விலகிக்கறேன்னு சொல்லக் கூடாது... ஒரு தடவை
சேர்ந்துட்டா அதுல தொடர்ந்துகிட்டேதான் இருக்கனும்...போட்ற எல்லா திட்டத்தலயும்
உன் பார்ட் இருந்துகிட்டேதான் இருக்கனும்
.... மூணாவது கண்டிஷன் நம்ம வீட்டு ஆட்களை பெண்களை இதில் சம்பந்தப்படத்தவே கூடாது..
இது எல்லாத்துக்கும் ஓத்துக்கிட்டா நீ ஜாய்ன் பண்ணலாம்..” என்று கவனமாக சொன்னான் சுமன்.

ஏதோ ஒரு விபரீத விளையாட்டை விளையாரும் வட்டம் என என் மனம் எச்சரித்தாலும்... இது
ரகசியமாக நடக்கும் ஒரு தப்பு என்று என் மனம் குதூகலமடைந்தது...

“...சரி...உங்க கண்டிஷன்களுக்கெல்லாம் ஓத்துக்கறேன்... நா ஜாய்ன் பண்ண ரெடி..
என்ன குரூப்...” என்றேன் ஆவலாக.
‘..முதல் கண்டிஷன் மீற மாட்டேன் சத்தியம் செய்..” என்றான் சுமன்.
“..சத்தியம்..” என்றேன் தீர்க்கமாக.
“...ரைட் மனசுல வெச்சுக்கோ... கண்டிஷன் மீறவே கூடாது... மீறின குரூப் என்ன செய்யும்னு..
எங்களை பார்த்தா உனக்கு தெரியும்ல...” என்றான் மிரட்டும் தொனியில்.
“...சத்தியமா மீற மாட்டேன்.... சேர்றதுதான் எனக்கு ஆசை..” என்றேன் ஏதோ சாதிக்கும் நோக்கத்துடன்.

சுமன் நாச்சியப்பனை அர்த்தத்துடன் பார்த்தான்...
நாச்சியப்பன் மெதுவாக பேச ஆரம்பித்தான்...
அவன் சொல்ல சொல்ல.... எனக்கு குலை நடுங்கியது...

வேதங்கள் லோகத்தில் ஏழு உலகங்கள் இருப்பதாக சொல்கிறது.... ஏழாவது உலகமான
பாதாளம் மோசமானது என்கிறது... ஆனால் அதையும் தாண்டி மோசமான எட்டாவது உலகம் இருப்பது
அப்போதுதான் எனக்கு தெரிய ஆரம்பித்தது..

[kadhalan kadhali]

"...சிவா நீ இப்ப சாத்தான் ஆயிட்டே...” என்று நாச்சியப்பன் சொல்ல நான் குழம்பி போனேன்.
“...சாத்தானா...” என்றேன்.
“..ஆமாம்....நீயும் இப்ப ஒரு சாத்தான்...”
நான் முழித்தப்படி நாச்சியப்பனை பார்த்தேன்.
“...நாங்க ஒவ்வொருத்தரும் ஒரு சாத்தான் டேவில்ஸ்... இப்ப எங்க டேவில்ஸ் குரூப்புல
நீயும் சேர்ந்துட்ட...” என்றான் பிடிக்கொடுக்காமல்.
“...எனக்கு வாலும் புரியல தலையும் புரியல...” நான் மேலும் குழம்பியப்படி கேட்டேன்.

என்னை ஒரு சில மணித்துளிகள் தீர்க்கமாக பார்த்துவிட்டு தொடர்ந்தான்...
“...சிவா பைபிள் படிச்சியிருப்பேன்னு நினைக்கிறேன்... அதில சாத்தானை யார் படைச்சாங்கன்னு
சொல்லலை...சில பேர் கடவுளும் சாத்தானும் ஒன்னுன்னு சொல்லுவாங்க... கடவுள்
எப்ப நல்லது செய்வார்னு தெரியாது... தொடர்ந்து செஞ்சிகிட்டு இருப்பாரானு தெரியாது...
அவரை நல்லது செய்ய வைக்க நாம போராடனும்.... ப்ரே பண்ணனும் பூஜை பண்ணனு..
ஆனா இந்த சாத்தான் பாரு எப்பவுமே அவரு வேலைய கரெக்டா செஞ்சுகிட்டேயிருப்பரு..
மக்கள் எதை விரும்பாராங்களோ அதை தாராளமா செய்ய விடுறாரு... மக்கள் மனசு என்ன
ஆசைப்படுதோ அதை செய்வார்... சோ ஒரு வகையில கடவுளும் சாத்தானும் ஒன்னுதான்..
இப்ப நாமெல்லாம் சாத்தான் வடிவத்தல இருக்கற கடவுள்கள்..” என்று நாச்சியப்பன்
சொல்ல.. மர்ம புன்னகையுடன் சொல்ல...

. அந்த ஃபளாட்டில் ஒரு அனுமாஷ்ய சக்தி தன் உணர்வை வெளியேற்றிக் கொண்டிருப்பதாக
எண்ணம் ஏற்பட கொஞ்சம் நடுக்கத்துடன் பயந்தேன்.
“...ஆமாம் நாமெல்லாம் டேவில்ஸ்...” என்றான் சிரித்தப்படி.
“..எனக்கு இன்னும் புரியல...” என்றேன் நடுக்கத்துடன்.

ஒரு உள்ளர்த்ததுடன் என்னை பார்த்து தொடர்ந்தான்...
“... ஒரு மனசனுக்கு மிகப் பெரிய இன்பம் என்ன தெரியுமா சிவா... மத்தவங்களுக்கு
இன்பத்தை குடுக்கனும்... அவங்களுக்கு சந்தோசத்தை குடுக்கனும்... இதுல நம்ம
சந்தோசம் இரண்டாம் பட்சம்தான்... நாம சுயநலமில்லாம சந்தோசத்தை அளித்தா..
அதை பெறவங்களுக்கு எல்லையில்லா ஆனந்தத்தை தரும்... நம் சந்தோசத்தை முக்கியமா
நினக்கிற ஒருத்தன் உலகத்துல இருக்காங்க என்ற இன்ப கர்வத்துல திளைப்பாங்க...”
என நிறுத்தினான்.

எனக்கு என்ன இது...தத்துவ பிரசங்கம் பண்றான்னு மேலும் குழப்பாக இருந்தது...
நாச்சியப்பன் விட்ட இடத்துலேயிருந்து முருகேசன் தொடர்ந்தான்..
“... சிவா... பெண்களுக்கு பல ஆசைகள் இருக்கு... ஆனா அந்த ஆசைகளை வெளியே சொல்ல
முடியாம அதனை செயல்படுத்த முடியா மபூர்த்தி செய்ய முடியாம தவிச்சுக்கிட்டு
அவஸ்த்தை பட்டுக்கிட்டு இருக்காங்க.. இந்த சமூகம் குடும்பம் ஓழுக்கம் மானம் லோட்டு
லோஸ்க்குன்னு அணை போட்டு கட்டுப்பாடு போட்டு அவங்க ஆசைகளை அவங்க அடி பாதாள
மனசுல புதைச்சு வெச்சுயிருக்காங்க.. அது அவங்க மனசுல புழங்கி புகைச்சுகிட்டே இருக்கு...
அது நிறைவேற முடியாத காரணத்தால கலங்கிகிட்டிருப்பாங்க....அவங்க படற
அவஸ்தையாலும் சோகத்தாலேயும்தான்
இந்த உலகத்துல இன்பமே இல்லாம..
துன்பமயமாகவே இருக்கு... ” என்று கூறி நிறுத்தினான்.

எனக்கு சித்திரத்தின் வெளிக்கோடுகள் தென்பட ஆரம்பித்தன..

“..உலகத்துல சந்தோசமா வாழ வேண்டிய ஜீவன் யாருன்ன
அது பொண்ணுங்கத்தான்...
இந்த மனித குலத்துக்காக கஷ்டப்படறவங்க அவங்கதான்... ஆண்களும் உலகமும் சந்தோசமா
இருக்கறதுக்காக அவங்க செய்த தியாகம் தான் இந்த அண்ட சராசரங்களை விரிவடைய
வெச்சுகிட்டிருக்கு...”

என நிறுத்தி என் குழப்பமான முகத்தை பார்த்து தொடர்ந்தான்..

“இப்ப்டி கஷ்டப்படற உயிர்களின் ஆசைகளை பூர்த்தி செய்யறது நம்ம கடமியில்லையா..
அவங்கள முழுசா சுதந்தரம் கொடுக்க முடியலேனாலும்... அவங்க ஆசை படுறதை
நிறைவேத்தறது நம்ம கடமையில்லையா.... அவங்க என்ன ஆசைப்படறாங்கன்னு தெரிஞ்சிகிட்டு
அதை நிறைவேத்தறது நம்ம கடமையில்லையா...” என்று என்னை குற்றணர்வுக்கு தள்ளி
விட்டு..... ஆமாம் ஆமாம் என்ற சொல்ல என்னை தூண்டினான்.

“...இங்கே தான் நம்ம குரூப் வருது... பெண்களின் நம்பிக்கையை பெறனும்...
அவங்க என்ன விருப்ப படறாங்கன்னு தெரிஞ்சிக்கிட்டு அதை நாம நிறைவேத்தனும்... அந்த
ஆசை விருப்பம் எது வேணும்னாலும் இருக்கலாம்....அந்த சந்தோஷம் அவர்களுக்கு நல்லதா
கெட்டதா என அவர்களே முடிவு செய்யட்டும்.. ஆனா அந்த சந்தோஷம் தேவைன்னு
நினைக்கிற பொண்ணுங்களுக்கு சந்தோஷம் கொடுக்கறது அவசியம்...” என்று நிறுத்தி
என் முகத்தை பார்த்தன்..

எனக்கு ஏதோ ஒன்று புரிந்ததைப் போலிருந்தது.

“...இப்ப நம்ம வேலை என்னான்ன... எந்த எந்த பொண்ணுங்களுக்கு என்ன என்ன
ஆசையிருக்குன்னு தெரிஞ்சுகிட்டு... அதை அவங்களுக்கு கொடுக்கறதுதான்... அவங்க
ஆசை படறாங்க நாம் கொடுக்கறோம்... அப்போ நாம கடவுள் இல்லையா... அது சில நேரங்களில்
தப்பா இருந்தா நாம சாத்தான்கள்... சில நேரம் நல்லதா இருந்தா நாம கடவுள்கள்...
சில நேரம் அவங்களை மீறி...அவங்க எதிர்ப்பை மீறி அவங்க ஆசையை நிறைவேற்ற வேண்டிய
கட்டாயத்துக்கு நாம ஆளாகிவிடுவோம்... அப்ப நாம கொடூரமான சாத்தான்களாகிவிடுவோம்..
யெஸ் வி வில் பிகம் டெட்லி டெவில்ஸ்.. அண்ட் வி ஆர் டெட்லி டெவில்ஸ்... பயங்கரமான
சாத்தான்கள்...” என்றான் சிரித்தப்படி.

எனக்கு இப்போ எனக்கு முழுமையாக புரிய ஆரம்பிக்க அதிர்ச்சியுடன் துணுக்குற்றேன் ...

என் ஆணுறுப்பு கிளுகிளுப்புடன் எழுந்ததை நான் அறியாமல் இல்லை..

மனதில் சந்தேகங்கள் எழ கேள்வி கேட்டேன்
“...பொண்ணுங்க ஆசைபடறாங்க.... அவங்க ஆசை என்னான்னு நமக்கு எப்படி
தெரியும்...அதை எப்படி நிறைவேத்தறது... காதல் காமம்னா ஓகே.... பணம் மற்ற பொருள்
விஷயத்துக்கு ஆசைப்பட்டா என்ன செய்யறது..” என நான் புரியாமல் கேட்டேன்.
ஆனால் என் அடிமனதில் இது காமம் சம்பந்தப்பட்ட விஷயம் என நினைக்க நினைக்க எனக்கு
கிளுகிளுப்பு ஏற்பட்டது...

இப்போ மதன் பேச ஆரம்பித்தான்..
“..அதுக்காகத்தான் இந்த குரூப் உருவாக்கப்பட்டது சிவா... டோண்ட் வொர்ரி...போக போக
உனக்கு தெரிஞ்சிடும்... இப்போதைக்கு காதலையும் காமத்தையும் பத்திதான் நீ
தெரிஞ்சிக்க போறே... மத்த விஷயத்தையெல்லாம் போக போக தெரிஞ்சி... அதை எப்படி டீல்
பண்றதுன்னு நீயே தெரிஞ்சிப்பே..இல்ல நாங்களே சொல்லிக் கொடுப்போம்.... நம்மளை
தவிர இன்னும் அஞ்சி பேர் இருக்காங்க... அவங்களையும்
போக போக நீ தெரிஞ்சிப்பே....
ஓவ்வொருத்தரும் ஒவ்வொரு வகையில ஒரு ஆசை...
அதில் ஸ்பெஷ்லிஸ்ட்டா
இருக்கோம்... பொண்ணுங்க ஆசையை எப்படி
தெரிஞ்சிப்போம்ங்கறதையும்
நீ போக போக தெரிஞ்சிப்பே சில சமயம் நாம் ஃபோர்ஸ்
செய்ய வரலாம்... அவங்க
எதிர்ப்பை மீறி செய்ய வரலாம்...ஆனா ஒன்னு அவங்க அடிமனசு ஆசையை பூர்த்தி
செய்யறதுதான் நம்ம கடமை... ஒரு பெண்ணின் ஆசையை பூர்த்தி செஞ்சிட்டோம்ங்கற
சந்தோஷம்தான் நமக்கு கிடைக்குற திருப்தி..அவங்க ஆசையை நிறைவேத்த நாம
நம்மளையே தியாகம் செய்யறோம்.. ” என நிறுத்தினான்.

எனக்கு இப்போது முழுமையா புரிய ஆரம்பித்தது... மதன் தொடர்ந்தான்..
“..இதுல நமக்கு சுயநலம் இல்லைன்னு சொல்ல முடியாது... நம்முடைய காம இச்சை தேவை
ஆசையை பூர்த்தி செய்யத்தான் முதலில் ஆரம்பிப்போம்... ஆனால் போக போக சுயநலம்
அழிஞ்சி பொதுநலமா மாறிடும்... இதை போக போகத்தான் நீ அனுபவிப்பே...” என புன்னகையுடன்
நிறுத்தினான்.

தெளிவுப்படுத்த மேலும் பேசினான்..
“...இப்போ நாம செக்ஸ் வீடியோ பார்ப்போம்.... செக்ஸ் ஸ்டோரி படிப்போம்... அதுல
பல வகைகளாக பிரிவுகளாக பிரித்திருப்பாங்க... அதே மாதிரிதான் இங்கேயும்..
ஓவ்வொருத்தருக்கு ஓவ்வொரு வகை டேஸ்ட்... அந்த டேஸ்டை விரும்பற பொண்னுங்களை
அவங்க அவங்க பூர்த்தி செய்வாங்க... இந்த ஆசைகள் சமுதாயதுக்கு ஓழுக்கத்துக்கும்
நீதிக்கும் எதிராகவும் இருக்கலாம்... ஓழுக்க கேடாகவும் இருக்கலாம்... சட்டதுக்கு
எதிராக இல்லீகலாகவும் இருக்கலாம்.... சில சமயம் அருவருப்பாகவும் கீழ்த்தரமாகவும்
இருக்கலாம்... மேலும் பல சமயங்களில் பொண்ணுங்க ஆசைப்பட்டு வேணாம்னு
சொல்லும் போது... நம்ம ஆசை சுயநலம் இன்பம் ஆனந்தம் காமம் தலைத்தூக்கி.... அவர்களை
அவங்க ஆசைக்கு நாம இணங்கப் போய்... நம்ம ஆசைக்கு அவங்களை இணங்க வைக்கலாம்..
எல்லாம் சூழ்நிலைகளை பொறுத்தது... இதுல நல்லவனாகறதும் கெட்டவனாகறதும்
நம்ம கையில நம்ம விருப்பம்... நம்மளை நல்லவனா நினைக்கறதும் கெட்டவனா
நினைக்கற்தும் நாம டீல் பண்ற பொண்ணுங்க கையில..”: என நிறுத்தி என் முடிவை பெறுவதற்காக
காத்துக் கொண்டிருந்தா.

“...இப்போ சொல்லு சிவா...எங்க குரூப்புல ஜாய்ன் பண்ண ஆசையா... உன் அனுபவத்தை
வாழ்கை பயணத்தை விரிவாக்க எண்ணம் இருக்கா...சொல்லு சிவா.... யூ வில் சீ த ஆல் தி
சைட்ஸ் ஆஃப் தி எரோடிஸிசம்... காமத்தின் அனைத்தை வியூகத்தை பார்த்து இன்பத்தை
பெற ரெடியாக இருக்கியா சிவா... ஆர் யூ ரெடி சிவா...” என மதன் கேட்க....

காமம் நிறைந்த தேன் கிண்ணம் பருக வா பருக வா பருக வா என அழைப்பதை போலிருக்க..
அந்த கிண்ணத்தை பருகடா...குடிடா... என என் ஆணுறுப்பு துடித்தப்படி எனக்கு கட்டளையிட...
நான் எழுந்து அதை குடித்துக் கொண்டே....

“...யெஸ் மதன்...நா உங்க குரூப்புல சேர ஆசை...” என பதில் சொன்ன விநாடி...

காமத்தின் பாதாள கதவுகள் திறந்து என்னை உள்ளிழுத்துவிட்டன.... கோர
முகத்தை காட்ட தயாராக இருந்தது...

“..இன்னொரு முக்கியமான விஷயம் சிவா...இதுல ரகசியம் காப்பாத்தனும்... அதுதான் முக்கியம்
..ஏதாவது லீக்கவுட் ஆச்சு...நாமெல்லாக் கம்பி எண்ண வேண்டியதுதான்...சோ நீ ரகசியம்
காக்கலேன்னா விளைவுகள் விபரீதமாயிடும்... கவிதாகிட்ட மூச்சே விடக்கூடாது... அடுத்து..
எந்த நிலையிலும் நம்ம குரூப்ப விட்டு விலக கூடாது... அப்படி விலகினா... நீ ஒரு பொட்டேன்னு
அர்த்தம்.... சிவா திரும்பி சொல்லு நா இந்த குரூப்பை விட்டு விலக மாட்டேன் அப்படி விலகினா
நா ஒரு பொட்டேன்னு சொல்லு சிவா...” என மதன் உக்கிரமா சொல்ல...

என்னையறியாமல்...
“...நா இந்த குரூப்பை விட்டு விலக மாட்டேன்.... அப்படி விலகினா...நா ஒரு பொட்டை
பையன்...நா ரொஉ பொட்டை பையன்...” என சபதமெடுத்து உறிதியளித்துவிட்டேன்.

அந்த ஃபாளட்டில் அமைதி நிலவியது...

சுமன் அமைதியை கலைத்தான்...
“...கங்கிராட்ஸ் சிவா...கெய்ஸ்... இப்ப சிவாவை அவன் முதல் அனுபவத்திற்கு அனுப்பலாமா...
முதல் வேட்டைக்கு அனுப்பலாமா....லெட் மீ செண்ட் ஹிம் டூ சம்திங்க் ஹி வில் நெவர் ஃபார்கெட்
ஆஸ் எ ஃபார்ஸ்ட் எக்ஸ்பீரியண்ஸ்..” என சொல்ல..
கவுதம் உடனடியாக...
“...சிவா அதை ஹாண்டில் பண்ணுவானா... சொதுப்பிட்டா என்ன பண்றது.. வேணா
நான் சிம்பிளா ஒரு எக்ஸ்பீரியண்சுக்கு அனுப்புட்டுமா...சிவாவிற்கு இது
முதல் தடவை பாரு அதான்...” என இழுத்தான்..

“...நோ...நோ...லெட் ஹிம் ஜாய்ன் தி பார்ட்டி பை டிரையல் பை ஃபயர்.... நெருப்பை மிதிச்சு
புரிஞ்சி அனுபவிக்கட்டு.... ஆர் யூ ரெடி சிவா...” என சுமன் கேட்க...
“...ஆமா சுமன்...” என எட்டாத கனியை பறிக்கும் ஆவலுடன் சொன்னேன்...

முகவரி எழுதிய தாள் ஒன்றை என்னிடம் கொடுத்தான்...
“..இந்த அட்ரசுக்கு போ சிவா.... போய்ட்டு கூப்பிடு சிவா... அப்புறம் சம்பவங்கள் உன்னை
எங்கோ கூட்டிகிட்டு போய்டும்.. யூ வில் சீ அனதர் வொர்ல்ட்... வித்தியாசமான உலகம் சிவா...” என
சுமன் சொல்ல...

நான் அந்த தாளை வாங்கி புறப்பட தயாரானேன்... மற்றவர்கள்....
“...சிவா....பெஸ்ட் ஆஃப் லக்...” என என் தோலை தட்டி கட்டை விரலை உயர்த்தி என்னை
ஏதோ ஒரு நற்காரியத்திற்கு செல்வதை போல வாழ்த்தினார்கள்...

நான் வண்டி நிறுத்தும் இடத்திற்கு வந்து என் ஹோண்டா ஆக்டிவாவை எடுத்து
சாலையில் பாய்ந்து அந்த இடத்தை நோக்கி பாய...
என் மனம் ஏனோ நான் பாதாள படிக்கட்டுகளில் இறங்குவதை போல காட்சியகப்படுத்திக் கொண்டிருந்தது...

நான் வண்டியை ஓட்ட ஓட்ட... என் மனம் நிலைக்கொள்ளாமல் குழம்பி பல
எண்ணோட்டங்களில் தத்ததளித்தது....

இது என்ன வகையான விளையாட்டு. இது சரியா தவறா என்று தெரியாமல் நான் எப்படி இதற்கு
சம்மதித்தேன்... இது என்ன மாதிரியான விளைவுகளை எனக்கு அளிக்கப்போகிறது... இதனால்
என் குடும்பத்திற்கு ஏதாவது தீங்கு ஏற்படுமா.... சட்டவிரோதமானது என சொல்கிறார்கள்..
இதனால் போலீஸ் பிரச்சனை எதாவது வந்துவிடுமா...

.... பெண்களின் ஆசை நிறைவேற்றம் என்று சொல்லிவிட்டு... அவர்களின் எதிர்ப்பை மீற வேண்டும்..
நம் இச்சையை அடைய வேண்டும் என்கிறார்களே....

இவர்கள் பெண்களை வைத்து என்ன விளையாட்டு விளையாடுகிறார்கள்... இதில்
வக்கிரங்கள் இருக்குமா.... சமூகத்திற்கும் குடும்பத்திற்கும் எதிராக ஏதாவது இருக்குமா..
என்னையறியாமல் காமத்தை தூண்டிலில் போட்டு என்னை மாட்ட வைத்து விட்டார்களா..
என பல சிந்தனைகள் ஓடின..

என் மனம் அலைப்பாய்ந்துக் கொண்டிருக்க.. வண்டி சீராக ஓடிக்கொண்டிருந்தது....
அப்போதுதான் நான் உணர்ந்தேன்... என் மனமும் உடலும் இன்ப ஸ்பரிசத்தில் துடித்துக்
கொண்டிருந்தது... காமத்தில் வித்தியாசங்களை பார்க்கப் போகிறேனென்று.... என்
மனைவியல்லாத வேறு ஒரு மங்கையிடம் சல்லாபம் செய்யப் போகிறேனென்று..