தின்னையில் கிடந்தவனுக்கு திடீர் கல்யாணம், 2 பொண்டாட்டி!

[Samadhanam]

Excellent update bro

[Chitrarassu]

Super

[Rangabaashyam]

Waiting for foursome..

[Dinesh Raveendran]

Super, continue pls

[Arun_zuneh]

இந்த கதையையும் நீங்கள் தொடர்ந்தால் நன்றாக இருக்கும். குறிப்பாக தேனப்பனுடன் வானதி-அமுதா இவர்களின் அடுத்த கட்டத்துக்கு செல்லும்  உரையாடல்‌களை படிக்க ஆவலாக உள்ளது

[Ishitha]

பொதுவாக நான் எந்த கதையையும் எழுத ஆரம்பிக்கும் முன் அதன் முழுக்கதையையும் மனதுக்குள் முடித்து விடுவேன்.

என் முதல் கதையான கருப்பு தினம் முதல் இப்போது எழுதிக் கொண்டு இருக்கும் இது காஜிப் பெண்களின் கூடாரம் கதை வரை அனைத்து கதைகளுக்கும் எனக்கு க்ளைமாக்ஸ் வரை மனதில் பதிய விட்ட பிறகுதான் இந்த தளத்தில் பதிய வைப்பேன்.
ஆனால் மனதில் ஒரு முழு கதையை பதிய வைப்பது போல தளத்தில் முழு கதையை பதிய வைப்பது அவ்வளவு எளிதல்ல!.

ஒரு கதையை எழுத நிறைய தேவைகள் இருக்கிறது.

1.நேரம் தேவை
2.தனிமை தேவை
3.பொறுமை தேவை.
4.வாசகர்களின் ஊக்கம் தேவை 
5.அமைதி தேவை
6.சோம்பல் இல்லாத சுறுசுறுப்பு தேவை
7.குடும்பம் , வேலை, போன்கால், வெளிநபர் போன்ற இடையூரு இல்லாத நிமிடங்கள் தேவை.
8.மனத்தெளிவு தேவை.
9.முக்கியமாக ஓய்வு தேவை.
10.ஞாபகசக்தி தேவை.
இது போல் பல தேவைகள் உள்ளது.

இந்த தேவைகளில் சில தேவைகள் கிடைக்காத போது கதையை தொடர முடியாத நிலை ஏற்படும்.

இதையும் தாண்டி பல Effort போட்டு எழுதினால் அது பெரிதாக வாசகர்களால் அங்கீகரிக்ப்படாது. 

வாசகர்கள் அங்கீகாரம் இல்லாத போது நாம கதை எழுதுரோம் என்ற பெயரில் மொக்கை போடுகிறோமா? என தோன்ற ஆரம்பிக்கும். சரி ஆளே இல்லாத கடைக்கு யாருக்காக டீ ஆத்துவானே? என பாதியில் நிறுத்திய கதைகளும் அடக்கம்.

என் கதைகள் மற்றவர்கள் கதை போல கிடையாது.என் கதைகள் மற்றவர்கள் கதையை விட தனித்துவமானது. எந்த வகையில் என்றால்... என் கதைகள் பெரும்பாலும் உண்மை சம்பவங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு உருவாக்கப்பட்டது.

என் முதல் கதை கருப்பு தினம் முதல் இப்போது எழுதிக் கொண்டு இருக்கும் இது காஜிப் பெண்களின் கூடாரம் கதை வரை அனைத்து கதைகளுக்கும் உண்மை சம்பவங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டே கதை இருக்கும். அதனால்தான் என் கதைகளில் பல்வேறு மதத்தவர்கள், பல்வேறு ஜாதியினர், ஏழை , பணக்காரர்கள் என அனைவரும் இருப்பார்கள். இந்த கதையில் கூட முனியன் ஃபரியை திருமணம் செய்ய மதம் மாறுவார் என எழுதியதர்க்கு , ஒரு வாசகர் கதையில் கூட மதம் மாத்துவீங்களா? என கேட்டார்.
ஆனால் அது கதை அல்ல! முனியனை போல ஒருத்தர் ஃபரியை போல ஒரு பெண்ணை மணக்க மதம் மாறியது நிஜத்தில் நடந்த சம்பவம். அதைதான் நான் கதையில் புகுத்தினேன். இது போல் என் கதைகளில் பல உண்மை சம்பவங்கள் இடம் பெரும். அதனால் என் கதைகள் மற்ற கதைகளை விட வித்தியாசமானது.

ஆனால் அதற்கு போதுமான அங்கிகாரம் கிடைக்காத போது அதை தொடர மனம் வருவதில்லை.

இந்த தளத்தில் ஒருவர் உங்களுக்கு பிடித்த கதை பெயரை சொல்லுங்கள் என கேட்டு திரியிட்டிருந்தார்.

அதில் பல வாசகர்கள் பல கதைகளை குறிப்பிட்டு இருந்தனர். ஒருத்தர் கூட அதில் என் கதை ஒன்றையும் சொல்லவில்லை. வாசகர்கள் நமது கதையை விரும்பாத போது நாம் எதற்கு கதை எழுதி நமது நேரத்தை வீணடித்து வாசகர்கள் நேரத்தையும் வீணடிக்க வேண்டும் என கதை எழுதுவதை நிறுத்தி விட்டு கருத்து சொல்வதை மட்டும் தொடர்ந்தேன்.

இப்போது நீங்கள் கேட்டுக் கொண்டதற்கு இணங்க குற்றவாளி கதையை மீண்டும் தொடரும் போதுதான் ஒரு உண்மையை உணர்ந்தேன். நீண்ட கால இடைவெளிக்கு பின் கதையை மீண்டும் தொடரும் போது நமது மனதில் பதிந்த கதைகள் நல்ல வசனங்கள் போன்றவை மறக்க நேரிடுகிறது. மீண்டும் மறந்ததை ஞாபகப்படுத்த வேண்டும். அப்போது நாம் முன்பு யோசித்து வைத்திருந்த சில நல்ல காட்சிகள் விடுபட நேரிடும். அல்லது கதையில் பிழைகள் வர நேரிடும்.

அது போதாது என்று எழுத்து பிழை , லாஜிக் பிழைகள் வேறு வந்து இம்சிக்கும் அதை சமயத்தில் கண்டு பிடித்தால், கதை வெளியாவதற்கு முன்பே திருத்தி விடலாம். ஆனால் கவனிக்க மறந்தால், வாசகர்கள் விமர்சிப்பார்கள்‌. சரி விடுங்க...

நேரம் கிடைக்கும் போது என் விடுப்பட்ட கதைகளை தொடர இருக்கிறேன். அதில் ஆதரவு வந்தால் அந்த கதையை தொடர்ந்து எழுதுவேன். ஆதரவு இல்லாவிட்டால் யாருமே இல்லாத கடைக்கு யாருக்காக டீ ஆத்துவானே என்ற மோடுக்கே மீண்டும் போய்விடுவேன்.

நான் மேலே குறிப்பிட்டிருந்த கதை எழுத தேவையான தேவைகள் எனக்கு கிடைக்கும் போது இந்த "தின்னையில் கிடந்தவனுக்கு திடீர் கல்யாணம் , 2 பொண்டாட்டி" கதையையும் மீண்டும் தொடர்வேன்.

இந்த தளத்தில் Advertisement அதிகம் இருப்பதால் எதை தொட்டாலும் Redirect ஆவது கூட கதை எழுத இடையூராக அமைகிறது.

என் நீண்ட விளக்கத்தை பொறுமையாக படித்த உங்களுக்கு நன்றி‌.

[Arun_zuneh]

அது போதாது என்று எழுத்து பிழை , லாஜிக் பிழைகள் வேறு வந்து இம்சிக்கும் அதை சமயத்தில் கண்டு பிடித்தால், கதை வெளியாவதற்கு முன்பே திருத்தி விடலாம். ஆனால் கவனிக்க மறந்தால், வாசகர்கள் விமர்சிப்பார்கள்‌. சரி விடுங்க...

 என்னையும் தான் குறிப்பிடுகிறீர்கள் என்று புரிகிறது

[Ishitha]

 என்னையும் தான் குறிப்பிடுகிறீர்கள் என்று புரிகிறது

இல்லை உங்களை குறிப்பிடவில்லை. வாசகர்கள் விமர்சனங்களை வரவேற்கிறேன். ஆனால் குறை சொல்லும் அளவிற்கு என் படைப்பு இருக்க கூடாது என நினைக்கிறேன்.மற்றப்படி விமர்சனங்கள் வரவேற்கப்படுகின்றன.

[Rajmagesh]

Brave app use பன்னி இந்த சைட் ல கதை படிங்க add டிஸ்டர்ப் வராது எதை தொட்டாலும் add வராது...

[Ishitha]

தின்னையில் கிடந்தவனுக்கு திடீர் கல்யாணம் , 2 பொண்டாட்டி பாகம் 41.

நடுங்கும் கைகளில் படப்படப்போடு காற்றில் பரக்காதவாரு அந்த கடிதத்தை பிடித்து கொண்டு இருந்தான் மொக்கை.

அன்று அது அவன் வாழ்வில் முக்கியமான நாள். எவ்வளவு பலம் கொண்டு பிடித்தாலும் அந்த கடிதம் அவனுக்கு மாபெரு மலையை விட எடை கொண்டதாக இருந்தது. இன்னும் கொஞ்சம் நேரம்தான் அவள் வந்துவிடுவாள்.  

பெல் சத்தம் கேட்கிறது அவள் வந்துவிட்டாள். பார்த்த போதே பள்ளி யூனிபார்மில் பளிச்சென்று சைக்கிளில் பறக்கும் பட்டாம்பூச்சியாய் சிறகடித்து பறந்து வந்தாள் ஶ்ரீ.தலையில் சூடி இருக்கும் மல்லிகை மற்றும் ரோஜாவின் வாசம் சற்றே தொலைவில் தள்ளி நிற்கும் மொக்கையின் மூக்கில் ஏறியது, ஆளை மயக்கியது.

அவள் அவனை கடக்க முயற்சி செய்யும்போது வழி மறைந்தான் மொக்கை. 

சைக்கிளை நிறுத்திய ஶ்ரீ , தன் புருவங்களை உயர்த்தி கண்களை சுருக்கி என்ன என்று கேட்டாள். 

அவள் கண்களால் பேசியதில் இன்னும் உருகி தவித்தான் மொக்கை. கையில் இருந்த கடிதத்தை அவளிடம் நீட்டினான்.

என்னடா? கொஸ்டின் பேப்பரா? என கேட்டுக் கொண்டே அதை அவனிடமிருந்து வாங்கிப்படித்தாள்.

படித்தவள் மொக்கையை முறைத்தாள். மொக்கை படப்படப்போடு பயந்து நின்றான்.

அதை பார்த்தவள் வாய்விட்டு கலகலவென சிரித்தாள்.

என்ன ஒரு அற்புதமான சிரிப்பு...!
அவளின் கோவப்பழ உதடும், பச்சரிசி பற்களும் தெரிய, தேன் குழைத்த குரலும் சேர்ந்து அவள் சிரிப்பது ரம்மியமே! அவளை சிரிக்க வைத்து நாள் முழுதும் ரசிக்கலாம். ரசித்தான்.

மனதார சிரித்து முடித்தவள் பேசத்தொடங்கினாள்.

ஶ்ரீ : நீ இதுதான் செய்வன்னு நினைச்சேன் மொக்கை. நீயாவது.. கொஸ்டின் பேப்பரை நீட்டுறதாவது.... 

மொக்கை : முழித்தான்...

ஶ்ரீ : என்ன முழிக்கிற... உன் யோக்கியதை தெரியும். இப்படி எங்களை மாதிரி உயர்சாதி பொண்ணுங்களை காதலிச்சு, கர்பமாக்கி எங்க பெத்தவங்க கிட்ட காசு புடுங்குவீங்க அதானே? சிரித்தாள்.....

அழகான சிரிப்புதான். ஆனால் மொக்கையால் இந்த முறை அந்த சிரிப்பை ரசிக்க முடியவில்லை.

மொக்கை : என்ன சொல்ற ஶ்ரீ?

ஶ்ரீ : எல்லாம் தெரியும்டா... உங்க ஆளுங்க வண்டவாளம் எல்லாம் தண்டவாளம் ஏத்திட்டாங்க எங்க சாதி சங்கத் தலைவி திவ்யா.

மொக்கை : ஐயோ. நீ ஏதேதோ சொல்ற ஶ்ரீ, எனக்கு அதெல்லாம் தெரியாது. நீ யாரு என்ன சாதி, இது எதுவும் எனக்கு தெரியாது. ஆனால் உன்னை காதலிக்கிறேன்.

ஶ்ரீ : என்னை காதலிக்கிறியா? சத்தமாக சிரித்தாள். சூப்பரான ஃபிகர் இருந்தா சொக்கனோ, சுப்பனோ ஏங்கி தவிக்கிறது சகஜம். ஆனால் காதலிக்க ஒரு தகுதிதராதரம் வேண்டாமா? 

மொக்கை : அப்படி என்ன தகுதி வேணும் சொல்லு.

ஶ்ரீ : உன் வயசு என்னடாவ்??

மொக்கை : 16

ஶ்ரீ : அது என்னோட வயசு. நான் உன் வயசை கேட்டேன்.

மொக்கை : 17 வயசு.

ஶ்ரீ : பொய் சொன்னே கொன்னுடுவேன்.‌உனக்கு 18 வயசாயிடுச்சி. 2 வருஷம் ஃபயில் ஆகி என் கூட படிச்சிக்கிட்டு இருக்க. ஓட்டு போட ஒட்டர் ஐடி கூட வாங்கிட்டல்ல.... சிரித்தாள்.

அவமானமாக இருந்தது மொக்கைக்கு.

ஶ்ரீ : என்னை காதலிக்க என்ன தகுதி வேணும்னு கேட்டல்ல... இன்னையோட எக்சாம் முடிஞ்சிது. ரிசல்ட்ல என்னை விட ஒரு மார்க் அதிகம் வாங்கி காட்டு. உனக்கு நான் லவ் லெட்டர் தரேன்.
முடியுமா? சேலஞ்?? கைகளை நீட்டினாள்.

மொக்கை அவமானத்தில் தலை குணிந்தான்.

ஶ்ரீ சுத்தி முத்தி பார்த்தாள். யாரும் இல்லை என்பதை அறிந்து தன் குரல்களை தளர்த்தி மொக்கை காதில் மட்டும் விழும்படி பேசத் துவங்கினாள்.

ஶ்ரீ : உன்னால அதிகபட்சம் என்னை கற்பனைல நினைச்சி கையடிக்கத்தான் மொக்கை முடியும். என் மேல் கைவைக்க முடியாது.

ஶ்ரீயின் இந்த வார்த்தைகளை கேட்டு மொக்கை அதிர்ந்தான்.

ஶ்ரீ : என்ன ஷாக் ஆகுற? தினமும் ஜஃப்பாவோட போன்ல நீ பிட்டு படம் பார்த்து கை அடிக்கிற விஷயம் எனக்கு தெரியாதுன்னு நினச்சியா?

மொக்கை பதறினான்.. ஐயோ ஶ்ரீ , அப்படி எல்லாம் இல்லை... ஜஃப்பா தான்.... 

ஶ்ரீ : தப்பு இல்லைடா... பரிட்சைக்கு படிக்காம பிட்டு படம் பார்த்து கையடி.. எல்லா பொண்ணுக்கும் உன்னை பிடிக்கும்.
நக்கலாக சிரித்தாள்.

மொக்கை : அப்போ பிட் பார்க்காமல், கையடிக்காமல் இருந்தால் என்னை நேசிப்பியா?

இல்லை என்று தலையாட்டினாள் ஶ்ரீ!

மொக்கை : அப்போ உன்னை காதலிக்க தகுதியானவன் யாரு?

ஶ்ரீ : ஜஃப்பா.

மொக்கை பதறினான்... கொஞ்சம் சுதாரித்து...

ஏய்... அவன் என்ன மாதிரி இல்லை.அவனே பொம்பளை பொறுக்கி. நீ நிறையா பெமினிசம் பேசுவ, ஜாதி பார்க்க கூடாதுன்னு சொல்லுவ. ஆனால் உனக்கு என்னை பிடிக்கலை . காரணம் நான் கீழ்ஜாதி. கருப்பா இருக்கேன், அசிங்கமாக இருக்கேன், ஏழையாக இருக்கேன். ஆனா ஜஃப்பா கலரா ஹீரோ மாதிரி இருக்கான், பணக்காரன் , முஸ்லிம் பையன். அதான் நல்லவன் என்னை பிடிக்காமல் ஜஃப்பா மாதிரி பொம்பளை பொறுக்கியை உனக்கு பிடிச்சு இருக்கு.

ஶ்ரீ : இல்லை மொக்கை. நீ சொல்றா மாதிரி ஜஃப்பா பொண்ணுங்க பின்னாடி அலைரவன்தான், பிட்டு படம் பார்த்து கையடிக்கிறவன்தான். ஆனாலும் எனக்கு மட்டும் இல்லை நம்ம கிளாஸ் பொண்ணுங்க எல்லாம் ஜஃப்பா ஜஃப்பா ன்னு ஏன் உருகுறாளுங்க தெரியுமா? அவன் விளையாட்டு பையனாக, பொம்பளை பொறுக்கியாக, காஜியோடு திரிஞ்சாலும் படிப்புல கெட்டிக்காரன், கிளாஸ்ல முதல் ரேங்க் மாணவன், விளையாட்டு போட்டியிலும் நிறைய பதக்கமும் கோப்பைகளும் ஜெயிக்கிறான். அவன் ஹீரோ...

மொக்கை : அப்போ நான்?


ஶ்ரீ : நீ மொக்க ன்னு தெரிஞ்சதனாலத்தான் உன்னை பெத்தவங்களே உனக்கு மொக்கைன்னு பெயர் வச்சிருக்காங்க. சொல்லிவிட்டு விழுந்து விழுந்து சிரித்தாள்.

மொக்கை கோவத்தின் உச்சியில் சென்றான் . ஏய் என்னடி தகுதி வேணும்? உன்ன மாதிரி பெரிய ஜாதி கார பொண்ணா பணக்கார பொண்ணா எங்க ஊர்ல ஒருத்தியை புடிச்சி நான் ஓத்து காட்டுறேன்டி.

ஶ்ரீ : அப்படி யாருடா உங்க ஊர்ல இருக்கா? நீ சொல்ற ரேஞ்சில் இருப்பது பெரிய வீட்டு பெண்கள்தான்... அவங்களை தொடுறதெல்லாம் நடக்குற காரியமா? சொன்னவள் மொக்கையின் பதிலுக்கு காத்திருக்காமல் சைக்கிளை எடுத்துக்கொண்டு பறந்தாள்.

அவளை முன்னே விட்டு பின்னே மொக்கை கத்தினான்... ஓத்தா... உன்னை ஒரு நாள் சூத்தடிக்காமல் விட மாட்டேன்டி...

அதை காதில் வாங்கிய ஶ்ரீ தன் நடுவிரலை காட்டி விட்டு சென்றாள்.

மொக்கைக்கு ஜஃப்பா மீது பொறாமை பொங்கியது. எப்படி எல்லா பெண்களுக்கும் ஜஃப்பாவை பிடிக்கிது? சந்தேகத்தோடு ஜஃப்பாவை தேடி போனான்.

அங்கே சிவா ஜஃப்பா இருவரும் பேசும் சத்தம் கேட்டது. மொக்கை ஒளிந்து கொண்டு ஒட்டு கேட்டான்.

ஜஃப்பா : ஏன்டா சிவா... நம்ம மொக்கைச்சாமி எங்கடா ஆளைக் காணும்.

சிவா : அவன் அவள் ஆளு ஶ்ரீப்ரியாக்கு லவ் லட்டர் கொடுக்க போயிருக்கான்...

ஜஃப்பா : ஓத்தா... ஶ்ரீ யாடா? செம பிகராச்சே... சிக்குனா மொக்கைக்கு வாழ்வுதான்.... 

சிவா : ஆமா.... வாழ்வுதான்....

ஜஃப்பா : ஏன்டா சலிச்சிக்கிற?

சிவா : ஏன்டா....
மச்சி என் ஆளு என்னை விட்டு போய்டுவாலோன்னு பயமா இருக்கு டா..

ஜஃப்பா : ஸ்கூல் பொண்ணை லவ் பன்ன சொன்னால் உன்ன எவன்டா காலேஜ் பொண்ணை லவ் பன்ன சொன்னது?

சிவா : என்னதான் நாம ஸ்கூல் படிச்சாலும் நமக்கும் காலேஜ் படிக்கிற வயசுதானேடா? உன்னை உன் வீட்டுல லேட்டா பள்ளி கூடம் சேர்த்துட்டாங்க. நானும் மொக்கையும் 2 வருஷம் ஃபயிலு. அதான் நாம வயசு வந்தும் பள்ளி கூடம் படிக்கிறோம்.

ஜஃப்பா: ஏன் டா... இதெல்லாம் தெரிஞ்ச விஷயம்தானே. நீ விஷயத்துக்குவா .. உன் ஆளோட என்ன பிரச்சினை?

சிவா : அவ நிறைய தடவை கூதியை நக்க சொல்றாடா. எனக்கு சங்கோஜமா இருக்கு டா போன தடவை நான் try பண்ணேன் வாய் கொண்டு போனேன் ச்சி ன்னு எடுத்துட்டேன் சண்டை போட்டு போய்ட்டா ?... சின்ன வயசுலேந்து ஆச்சாரம் பார்த்துதானே வளர்ந்தேன். அவளும் ஆச்சாரம் பார்த்துதானே வளர்ந்தாள். ஆனால் அதை புரிஞ்சுக்க மாட்டுறாடா....

ஜஃப்பா : யாரு டா நீ??? உன் ஆளுளாம் எனக்கு கிடச்சா அவ கூதிய என்ன, அவள் குண்டியவே நக்கி எடுப்பேன். நீலாம் என் பிரண்டா? அவளுக்கு முன்னாடி நானே உன்னை கழட்டி விடுறேன்...

சிவா : ஜஃப்பா...உன் கிட்ட help கேக்க வந்தா இப்டி பேசுற...

ஜஃப்பா : டேய் இதுல என்னால என்ன help பண்ண முடியும் நானா வந்து உன் ஆளு புண்டையை நக்கிவிட முடியும் அதுக்கு...

சிவா : அதே தான் டா.. அவ கூதிய தொட்டாலே சுகத்துல அவள் கண்ண மூடிருவா..வழக்கமா ஒரு coffee shop க்கு போவோம் அங்க அவ ஒரு restricted area ல நின்னு தூக்கி காட்டுவா நான் கீழ குனிஞ்சு தொடுறேன் நீ பின்னாடி வந்து நக்கி எடுத்துரு....

ஜஃப்பா : Shhhhhh இது நான் உனக்கு பண்ற help இல்லை நீ எனக்கு பண்ற help எப்டி நக்குறேன்னு மட்டும் ப்பாரு..

சிவா : இல்லை டா நான் பாக்கல எனக்கு சங்கோஜமா இருக்கும்..

ஜஃப்பா : ஓத்தா பாடு...உனக்கு எது தான் அப்ப நல்லா இருக்கும்..? சரி விடு நீ இல்லை னா எனக்கு வசதி தான்....?

சிவா : அடேய் அது என் கவுசல்யா டா கை வேற எங்கயும் வைக்காத வாய் மட்டும் தான் படனும்...

இதை ஒட்டு கேட்ட மொக்கை ஜஃப்பா மீது பொறாமையில் பொங்கி அந்த இடத்தை காலி செய்து தன் வீட்டுக்கு சென்றான்.

-தொடரும்...

[Arun_zuneh]

கதையில் புது characterகள் சேர்த்து விட்டீர்கள். இனி புது கிளை கதையை நோக்கி கதை நகரும் என்று தெரிகிறது
தேனப்பன் வானதி அமுதா இவர்களின் காம ஆட்டம் கான இன்னும் எத்தனை மாதங்கள் காத்து கொண்டு இருக்க வேண்டும் என்று தெரியவில்லை

[omprakash_71]

சூப்பர் பதிவுக்கு நன்றி

[Ishitha]

தின்னையில் கிடந்தவனுக்கு திடீர் கல்யாணம் , 2 பொண்டாட்டி பாகம் 42.

ஓடி வந்து தேனப்பன் வீட்டில் உள்ளே சென்று கதவை தாழிட்டு திரும்பிய அமுதா ... தேனப்பன் வீட்டை நோட்டமிட்டாள். குடிசை வீடு, பத்து பேர் வந்தாலும் வசதியாக தூங்கும் அளவு பெரிய இடம் கொண்ட வீடு, மண் தரை , படுக்கையறையில்லை, ஏசி இல்லை, டைல்ஸ் இல்லை, சமையல் அறை இல்லை, ஜன்னல் எல்லாம் சாத்தி இருந்து இருட்டாய் இருக்க , குடிசையின் ஆங்காங்கே இருக்கும் ஓட்டை வழியாக சூரிய பகவான் தன் ஒளியை இலவச மின் விளக்காக தேனப்பன் வீட்டுக்கு வாரி இழைத்துக் கொண்டு இருந்தார்.

ஆங்காங்கே சாப்பாடு தட்டு சிதறி கிடந்தது, சாப்பாடு பருக்கைகளும்தான், அதோடு சில மட்டமான சரக்கு பாட்டில்களும் உருண்டன. அங்கு நிற்கவே அமுதா அறுவெறுப்பு அடைந்தாள். எப்படி சுத்தமான, ஆச்சாரமான , வசதியான வாழ்க்கை வாழ்ந்த நாம் கேவலம் உடல் சுகத்திற்கு ஆசை பட்டு இந்த குப்பைக்கு வந்துவிட்டோமே என நினைத்து மனம் வருந்தி வீட்டுக்கு திரும்பி செல்ல காலை நகர்த்தினாள் அமுதா. காலில் ஏதோ குத்த அதை முள் என நினைத்து குனிந்து ஸ்ஸ்ஸ் என முனங்கியவாரே காலில் இருந்து எடுத்து பார்த்தாள். அது முள் இல்லை எலும்பு! சிக்கன் எழும்பா ? இல்லை மட்டன் எழும்பா என ஆராய நேரமில்லை, முழுதாய் தின்று முடித்து மசாலாவோடு அங்கேயே அந்த எலும்பை போட்டுள்ளான் தேனப்பன். அமுதாவிற்கு குமட்டி கொண்டு வந்தது. தன் வீட்டு நரகளை சுத்தம் செய்யும் தேனப்பன், அவன் வீட்டை இவ்வளவு நரகலாக வைத்திருப்பான் தேனப்பன் என அமுதா நினைத்து கூட பார்க்கவில்லை.

இனியும் தாமதிக்க கூடாது என கிளம்பியவள் பார்வை வானதி மீது விழுந்தது.

அங்கே சூரிய ஒளியில் மூச்சு வாங்கும்
வானதியை பார்த்தாள்.

இந்த ஓட்டம் ஓடினால் மூச்சு வாங்கத்தானே செய்யும். மனதுக்குள் நினைத்தாள் அமுதா.

ஆனால் வானதியின் முகபாவனையை பார்த்து, அவள் மூச்சு வாங்கும் காரணம் ஓடி வந்தது இல்லை என புரிந்து அவள் பார்வை பட்ட வழியாக அமுதா தன் பார்வையை கடத்த ... இப்போது தானாக அமுதா மூச்சு வாங்கினாள்.

அம்மணமாக தேன்மொழி சுவற்றில் சாய்ந்து நிற்க. அவள் கூதியை தன் வலது கையால் விரல் போட்டுக்கொண்டு, இடது கையால் தேன் மொழியின் வலது முலையை கசக்கி கொண்டு, தேன் மொழியின் இடது மார்பில் பால் குடித்துக் கொண்டு இருந்தான்.

தேன்மொழியோ வாயில் எச்சில் வடிய , கண்கள் மேல் சொருகி நின்றாள். கிட்டத்தட்ட அவள் கண்களில் கருவிழியே காணவில்லை. தேன்மொழி உச்சத்திற்கெல்லாம் உச்சம் சென்று கொண்டு இருந்தாள். முனங்கி தவிக்க வாயில் இருந்து குரல் கூட வரவில்லை. எவ்வளவு கத்தி முனங்கியிருந்தால் அவள் கூக்குரல் கூட மங்கி இருக்கும்?

உடலில் தெம்பற்று நிற்க தடுமாறி அருகில் இருக்கும் கயித்து கட்டிலில் விழுந்தாள்.

ஆனாலும் தேனப்பன் நிறுத்தவில்லை. அவனுடைய எத்தனை விரல்கள் இப்போது தேன் மொழி புண்டையை ஓக்கிறது என்பதை வானதி மற்றும் அமுதாவால் சரியாக பார்க்க முடியவில்லை. சூரிய பகவான் தேன்மொழி புண்டைக்கு ஒளி கொடுக்காததால் அதை காணும் பாக்கியமற்றவர்களாக ஏங்கி தவித்தனர் வானதியும் , அமுதாவும்.

வானதி : அக்கா இதுதான் நல்ல சான்ஸ். இதை நம்ம யூஸ் பண்ணிக்கனும். கொலை மூடுல தேனப்பன் இருக்கான். தேனப்பனுக்கு ஈடு கொடுக்க முடியாமல் தேன்மொழி கண்ணு சொருகி மட்டையாகிட்டாள்.

இப்போ தேன்மொழி இடத்துக்கு நாம போய்டலாம் வாக்கா...

அமுதா : ச்சீ நிறுத்துடி. அவள்தான் புத்திக் கெட்டு போய் இப்படி பன்றா ன்னா நாமலும் இப்படி பன்னனுமா? நாம எவ்வளவு ஆச்சாரமா இருப்போம்னு மறந்துட்டியா?

பழைய வேதாளம் முருங்கை மரம் ஏறுவதை உணர்ந்தாள் வானதி.

வானதி : யக்கா... மறுபடியும் உன் புத்தி ஜாதி பக்கம் போய்டுச்சா? ஒன்னு சொல்றேன் உன் மரமண்டைக்கு ஏத்திக்க!

கூதி விஷயத்தில் ஜாதி பார்க்க கூடாது....

அமுதா : நான் பார்ப்பேண்டி...

வானதி : உனக்கு ஜாதி முக்கியமா கூதி முக்கியமா?

அமுதா: ரெண்டும் தாண்டி முக்கியம். ஆனா கூதியை விட ஜாதிதான் எனக்கு முக்கியம்.

வானதி : பொய் ! இன்னும் எத்தனை நாளுக்கு இப்படி வரட்டு கௌரவம் பார்த்துக்கிட்டு உன் புண்டைக்கு நீயே துரோகம் பண்ணுவ?

ஜாதிதான் முக்கியம்னா நீ ஏன் அக்கா என் பின்னாடி ஓடி வந்து தேனப்பன் வீட்டுல நிக்கிற? கூதி அறிப்புதான காரணம்? இவ்வளவு தூரம் ஓக்க வந்துட்ட. இப்போ எது தடுக்குது? ஜாதியா? அப்படி சொன்னால் என்னை இல்லை உன்னை நீயே ஏமாத்திக்கிறன்னு அர்த்தம்.
சொன்னவள், தாமதிக்காமல் தேனப்பனை நோக்கி நடையை கட்டினாள்.

அமுதா யோசித்தாள்... வானதி சொன்னது 100/100 சரிதான். தேனப்பனோட ஓழ் போட ஓடி வந்த என்னை எது தடுக்குது? யோசித்தாள் பதில் இல்லை. ஆனால் ஏதோ ஒன்று தடுப்பதை உணர்ந்தாள்.

அது தேனப்பன் ஜாதியா? தேனப்பனின் அசுத்தமா? தேனப்பன் ஏழை என்பதாலா? அமுதாவிடம் பதில் இல்லை.



ஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஊஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸஸஸஸஸஸஸஸஸம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம.........

அமுதாவின் சிந்தனையை கலைக்கும் விதமாக ஒரு அலறல் சத்தம்.....

தேன்மொழிதான். தேனப்பனின் விரல் வித்தையில் தன் உடலில் மிச்சம் இருந்த கூதி தண்ணீரை வெளியே கொட்டி சுருண்டு விழுந்தாள்.

தன் விரிந்த கூந்தல் மண் தரையில் விழ, கயித்துக் கட்டிலில் விட்டத்தை பார்த்தப் படி வாயை பிளந்து தலையை சரிந்து மயங்கி விழுந்தாள் தேன்மொழி.

இதைப்பார்த்த கூதி கலங்கி போனாள் வானதி.
நாமளும்தான் நிறைய தடவை விரல் போட்டிருக்கோம், இப்படி ஒரு உச்சம் அடைந்தது இல்லையே... இவன் மனுஷனா இல்லை காம அரக்கனா? தன்னைத் தானே கேள்வி எழுப்பிக் கொண்டாள் வானதி.

தேனப்பன் எதை அலட்டிக் கொள்ளாமல் வாய் பிளந்து மயங்கி கிடக்கும் தேன்மொழி வாயில் பாவம் பார்க்காமல் தன் எச்சிலை துப்பினான். பத்தவில்லை. நன்றாக காரித் துப்பினான். போதவில்லை, தேன்மொழியின் தேன்சிந்தும் வாயில் தன் எச்சிலை காரி காரில் துப்பி நிறைத்தான்.


தேமொழியின் அழகிய வாயில் தேணப்பன் எச்சில் குளம் போல இருக்க , எந்த ஈவு இரக்கமும் இன்றி தன் விரைத்த சுன்னியை தேன்மொழி வாயில் விட்டு ஓக்க துவங்கினான்.

அதை அனுபவிக்க சுய நினைவில் தேன்மொழி இல்லை. ஆனாலும் அவளின் தொண்டை வரை அவன் தண்டை விட்டு கூதியை ஓப்பது போல் வேகமாக ஓத்தான்.

வானதி ஓடிப்போய் தேனப்பனை தள்ளி விட்டாள்.

வானதி : யோவ்... பைத்தியமாயா நீ? இப்படிலாம் நீ செஞ்சா அவள் செத்தே போய்ட மாட்டாளா? ஏன் எனக்கு வாய் இல்லையா? என்கிட்ட சொன்னா நான் ஊம்பிவிட மாட்டனா? என சொல்லி தேனப்பன் சுன்னியில் கை வைத்த வானதியை கீழே தள்ளி விட்டான் தேனப்பன்.

தேனப்பன் : ஏன்டி நீ யாருடி நாற முண்ட எனக்கு அறிவுரை சொல்ல? தேனு என் பொண்டாட்டி. அவள் மயங்கியிருக்கும்போது நான் அவள் வாயில ஓப்பேன், அவள் தூங்கிட்டு இருக்கும்போது சூத்துல ஓப்பேன். உனக்கு என்னடி?

மண் தரையில் விழுந்த வானதிக்கு தேனப்பன் தன் நடத்திய விதம் பெருத்த அவனமாணமாக இருந்தது.

மானம் விட்டு ஓடிவந்துவிட்டோம். இப்போ அவமானம் பட்டால் கூதிக்கு யார் பதில் சொல்வது?
அவமானத்தில் கலங்கி நின்றாலும் வானதி தன் காரியத்தில் கண்ணாக இருந்தாள்.

வானதி : என்ன மாமா இப்படி கேட்டுட்டீங்க? அக்கா புருஷன் மேல எனக்கு அக்கறை இருக்காதா? அக்காக்கு அசதி இருந்தால் மாமா வசதிக்கு தங்கச்சிதானே வரணும்.
என் அக்காவை கட்டிக்கிட்ட, என்ன வச்சிக்கயேன் உனக்கு சொர்கத்தை காட்டுறேன். சொன்னவள் எழுந்து தேனப்பன் சுன்னியை ஆசையாக கையில் ஏந்தி முத்தமிட்டாள்.


தேனப்பன்: என்னடி பன்ற?

வானதி : உன் உலக்கைக்கு முத்தம் தரேன்.

தேனப்பன் : இப்படி பட்டும் படாமல் கொடுக்குறதுதான் சொர்கத்தை காட்டுற லட்சனமா? நல்லா கொடுடி.

வானதி : எப்படி கொடுத்தால் மாமாக்கு முத்தம் இனிக்கும் ?

தேனப்பன் : நீ கொடுக்குற முத்ததில் எச்சில் என் உலக்கையில் தெரியனும்.

வானதி உதட்டை குவித்து இருக்கமாய் முத்தமிட்டாள்.

தேனப்பன் அவளை மீண்டும் தட்டிவிட்டான்.

தேனப்பன் : ம்ஹூம் நீ தேர மாட்ட... உன் வாயில தேவையான ஈரப்பதம் இல்லை. உனக்கு எச்சில் குறைவா இருக்கு. நீ கிளம்பு நான் உன் அக்காவையே ஓத்துக்குறேன்.

வானதி பதறினாள்... அப்படி சொல்லாதே மாமா... உனக்கு எச்சில்தானே பிரச்சினை? எனக்கு எச்சில் இல்லைன்னா என்ன? உனக்கு இருக்குல்ல?

தேனப்பன்: புரியலை...

வானதி : மக்கு மாமா ... என் அக்கா வாயில் மட்டும் தான் நீ எச்சி துப்புவியா? என் வாயில் துப்ப மாட்டியா? சொன்னவள் நொடி பொழுது தாமதிக்காமல் அவன் முன் மண்டியிட்டு தேனப்பன் நோக்கி தலையை நீட்டி வாயை திறந்தாள். தேனப்பன் தன் எச்சிலை காரி காரி வானதி வாயில் துப்பிக் கொண்டு வானதியின் பவள வாயை தேனப்பனின் எச்சில் குளமாக மாற்றி கொண்டு இருக்க, அதை பார்த்து தாங்கி கொள்ள முடியாத அமுதா தன்னையறியாமல் அந்த வீட்டை விட்டு வெளியே வந்தாள்.

காதல் தோல்வியால் அவமானம் அடைந்த மொக்கை அழுது கொண்டே வேகமாக ஓடி வந்து தேனப்பன் வீட்டை விட்டு வெளியே வந்த அமுதா மீது மோதி கீழே விழுந்தான்.

மொக்கை மோதியதில் அமுதா சுய நினைவுக்கு வந்தாள். நாம எப்போ வீட்டை விட்டு வெளியே வந்தோம் என திடுக்கிட்டு கீழே விழுந்து கிடந்த மொக்கையை தூக்கி அவன் யூனிபார்மில் படர்ந்திருந்த மண்ணை தட்டி விட்டாள்.

ஏன்டா தம்பி அழுதுக்கிட்டே ஓடி வந்து கண்ணு மண்ணு தெரியாமல் மோதிட்ட.

மொக்கை : என் ஆளு என்னை அசிங்கபடுத்திட்டாள் அமுதா அக்கா..

அமுதாவிற்கு சிரிப்பு வந்தது. இந்த வயசுல காதல் தோல்வியாடா தம்பி? மொக்கையின் தலை கோதினாள்.

மொக்கை : நீங்கள் இந்த பக்கம்லாம் வர மாட்டீங்களே அமுதா அக்கா. உங்களுக்கு தீட்டு பட்டிருக்கும். என்னை வேற தொட்டுட்டீங்க. சீக்கிரம் போய் குளிங்க.

மொக்கையின் வார்த்தை அமுதாவைத்தாக்கியது.

அமுதா : அப்படிலாம் இல்லைடா தம்பி ... கண்ணீர் பொங்கும் மொக்கையின் கண்களை துடைத்து அவனை கட்டி அணைத்து ஆறுதல் கூறினாள் அமுதா.

கண்மூடி அழுதுக்கொண்டிருந்த மொக்கை கண் விழித்த போது அவன் முகம் இரண்டு மார்புக்கு நடுவே புதைந்து இருப்பது புரிந்தது. அது அமுதாவின் மார்பு. மொக்கைக்கு புள் அறித்தது.

பெரிய வீட்டு பெண்களை உண்ணால் தொட கூட முடியாது என ஶ்ரீ சொன்ன வார்த்தைகள் நியாபகம் வந்தது.

மொக்கை மனது மாறியது... தன் கைகளால் அமுதாவை கட்டி அணைத்து அவள் முதுகை தழுவினான்.

மொக்கையின் இந்த தீடிர் மாற்றத்தை கண்டு அமுதா திடுக்கிட்டாள். ஆனால் மொக்கையின் சூடான மூச்சு காற்று அமுதாவின் மார்பில் விழுந்து அவளுக்கு சூட்டை ஏற்றியது.

மொக்கையின் விரல்கள் அமுதாவின் ஜாக்கெட் ஜன்னல் வழியாக அவள் முதுகை தீண்டுவதும் , அப்படியே ஜாக்கெட் கடந்து அவள் இடுப்பை தீண்டுவதும் அப்படியே இறங்கி அவன் கைகள் அவள் குண்டியை அளவு எடுப்பதும் அமுதாவின் காமம் கொளுந்து விட்டு எரிய ஆரம்பித்தது.

தேனப்பன் வீடு தேடி வந்தும் தேனப்பனிடம் தஞ்சம் அடைய செய்யாமல் அமுதாவை தடுத்தது எது என்ற கேள்விக்கு அமுதா இப்போது பதில் கண்டாள்.

ஆம்.

அமுதாவின் தடை தேனப்பனின் வயது.

தன்னை விட வயதில் மூத்த கிழவனோடு குடும்பம் நடத்த அமுதாவிற்கு உள்ளூர விருப்பம் இல்லை. அது ஏதோ ஜாதி உணர்வோ என அவள்தான் தவறாக புரிந்து கொண்டாள்.

அமுதாவிற்கு தன்னைவிட வயதில் அதிகம் குறைந்த வித்தியாசம் உள்ள ஆண்கள் மீதே ஒரு fantasy ஈர்ப்பு இருப்பதை மொக்கையின் தீண்டல்கள் அமுதாவிற்கு புரிய வைத்தது.

ஸ்கூல் யூனிபார்மில் இருக்கும் ஒரு பொடிப்பயலிடம் நட்ட நடு ரோட்டில் கட்டிப் பிடித்து நிற்பது அமுதாவிற்கு தாங்க முடியாத பெருமையை கொடுத்தது. இப்போது தேக்கி வைத்த காம ஏக்கங்களை தேன்மொழி வானதி போல் அனுபவிக்க அமுதாவிற்கும் ஆசை கூடியது.

கட்டியணைத்திருந்த அமுதாவின் கைகள் இப்போது தன்னையறியாமல் மொக்கையின் முதுகை தடவ ஆரம்பித்தது.

தொடரும்...

[Tamilmathi]

i
இந்த தலைப்பு போல் இவரும் போல.
திடீர்னு வரார் ... போறார்...

இவர் எழுதிய அனைத்தும் அற்புதம், ஆனால்
ஒரு கதை கூட முழுமை அடையவில்லை...

அனைத்தும் திரில்லர் கதைகள் மட்டுமே...

இந்த கதை நிலைமை?