நான் ராஜ். வயது 33. எனக்கு திருமணமாகி 5 வருடங்கள் ஆகிறது. இரண்டு ஆண் பிள்ளைகள் இருக்கிறார்கள். என் மனைவி கவிதா ராணி. வயது 28. 23 வயதில் எனக்கு திருமணம் ஆன போது ஒல்லியாக இருந்தாள். இப்போது இரண்டு குழந்தைகளை பெற்ற பின் அவள் உடம்பு கும் என்று நாட்டுக்கட்டை போல மெருகேரிட்டால். நல்ல சிவந்த மேனி. குண்டி வரைக்கும் இருக்கும் நீளமான முடி. கரு கருவென அடர்த்தியான ஹேர். அவள் நகரத்து கலாச்சாரத்தில் வளர்ந்தவள். ஆனால் ஹோமிலி. எப்போதும் புடவையே கட்டுவாள். நைட் தூங்க போகும் போது மட்டும் நயிட்டி.
நான் ஆசிரியர் வேலை பார்க்கிறேன்.ஓரளவு என்னுடைய சம்பளம் வைத்து தான் எங்கள் வாழ்க்கை நடந்து கொண்டிருக்கிறது. அதிலும் ஊரில் இருக்கும் என் அப்பா அம்மாக்கும் மாமனார் மாமியார்க்கும் கொஞ்சம் செலவுக்கு கொடுத்தே ஆக வேண்டும் என்ற கட்டாயம். அவள் அப்பா அம்மாக்கு பணம் அனுப்ப வேண்டும் என்ற கட்டாயத்தால் அவள் வேலைக்கு செல்ல ஆரம்பித்தாள். இரண்டு வருடங்கள் எங்களுக்கு இடையில் அவ்வப்போது சண்டை வரும். இந்த களேபாரத்தில் பிறந்தது தான் என் இரண்டாவது மகன். அவளால் வேலைக்கு போக முடியவில்லை. ஒரு வயது முடிந்தது. இப்போது மீண்டும் அதே பழைய பஞ்சாங்கம். ஊரில் இருக்கும் அவளது பெற்றோருக்கு பணம் அனுப்ப வேண்டும் என்பது. இப்போதெல்லாம் நான் நெருங்கி போனாலே சண்டை தான் வருகிறது. அதனாலோ என்னவோ எனக்கு அவள் மேல் interest இல்லாமல் போய் விட்டது. இருந்தாலும் அவளை எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும். அவளுக்கும் தான். எவ்ளோ தான் சண்டை போட்டாலும் அவளே வந்து சமாதானம் செய்வாள். அவளுக்கு தேவையான எல்லா சுதந்திரமும் நான் கொடுப்பேன் என்று அவளுக்கும் தெரியும். இப்படியான நேரத்தில் தான் எனக்கு அந்த மாதிரி தோன்றியது. அதன் பின் என் மனைவியையும் அப்படி கற்பனை செய்து பண்ண தோணியது. அவளிடம் கேட்டால் அவ்ளோ தான் பெரிய பூகம்பமே வந்து விடும். காலம் போன போக்கில் சமயம் வரும் போது அதை செய்யலாம் என்று காத்திருந்தேன்.
ஒரு இரண்டு மாதம் கழித்து அன்று எனக்கு சம்பள நாள். நான் எப்பொழுதும் என் சம்பளத்தை அவளிடம் கொடுத்து விடுவேன். அன்றும் அப்படித்தான் என் சம்பளம் எல்லாத்தையும் கொடுத்து விட்டு இரவு சாப்பிட்டு தூங்க போனோம். எப்பொழுதும் அவள் என் இரண்டு குழந்தைகளையும் எனக்கும் அவளுக்கும் நடுவில் தூங்க வைத்துக் கொண்டு தூங்குவாள் ஆனால் அன்று இரண்டு குழந்தைகளுக்கு நடுவில் அவள் படுத்து இருந்தால். சிறிது நேரம் கழித்து நான் அவளை பார்க்கும் போது அவள் விட்டத்தை பார்த்தபடி படுத்திருந்தாள்.
"என்ன கவி தூங்கலையா இன்னும்"
"ஆமா ராஜ் எனக்கு தூக்கம் வரல."
"என்ன ஒரு யோசனையாக இருக்க என்ன விஷயம்?" என்று நான் கேட்டேன்.
எனக்கு கவலையா இருக்கு நீ மட்டும் தான் சம்பாதிக்கிற உன்னோட வருமானமே நம்மளுக்கு போகாம இருக்கு நம்ம வாங்குற இந்த சம்பளத்துல நம்ம அப்பா அம்மாக்கு போக மீதி பாதி தான் நம்ம கைக்கு வருது.
இதுல வீட்டு வாடகை சாப்பாடு செலவு மளிகை சாமான் செலவுன்னு இதுவே சரியா போயிருது இப்ப பசங்க ரெண்டு பேருமே குழந்தைங்க அவங்க பெரியவங்க ஆயிட்டாங்கன்னா அடுத்து நம்ம எப்படி சமாளிக்க போறோம்னு நினைச்சு தான் கவலையா இருக்கேன்.
சரி அதுக்கு இப்ப என்ன பண்ண சொல்ற என்று நான் கேட்டேன்.
எனக்கு தெரியல உனக்கு ஏதாவது ஐடியா இருந்தா சொல்லு அப்படின்னு அவள் சொன்னால்.
இதுதான் சமயம் என்று நான் யோசித்து வைத்திருந்ததை அவளிடம் சொல்வதற்கு முற்பட்டேன்.
சரி கவி நான் ஒன்னு சொன்னா கேக்குறியா
ம்ம் சொல்லுங்க
சரி நான் சொல்றத கேட்டுட்டு அப்புறமா என் மேல் கோபப்படக்கூடாது
சரி அப்படி என்ன சொல்லி விடப் போறீங்க சொல்லுங்க என்று பேசிக் கொண்டே இருக்கும் பொழுது,
நடுவில் படுத்து இருந்த என் இளைய மகன் அழ ஆரம்பித்தான். சோ சோ சோ என்று அவள் அவன் நெஞ்சை தடவியபடி என் பக்கமா திரும்பி அவள் ஜாக்கெட் கொக்கியை கழட்டி விட்டு அடியில் இருந்து அவளது இடது புற மாம்பழத்தை வெளியே எடுத்தாள். எங்கள் வீட்டில் எப்போதும் zero வாட்ஸ் வெள்ளை கலர் நைட் லாம்ப் தான். அந்த வெளிச்சத்திலும் அவளது மாம்பழம் செக்க செவேலென தெரிந்தது. அதில் டார்க் பிரவுன் நிறத்தில் காம்பை சுற்றிய கருவட்டம். அதில் ஒரு சொட்டு பால் தேங்கி நின்ற அவளின் முலைகாம்பு.
ஒரு நொடி தான் பாத்திருப்பேன் என்றாலும் அதுவே ஒரு உணர்ச்சியை தூண்டியது.
அவள் தனது மாம்பழத்தின் காம்பை எடுத்து என் பையனின் வாயில் திணித்தால். அவன் சப்பு கொட்டிக்கொண்டே பால் குடித்த படி தூங்க ஆரம்பித்தான்.
அவளின் கூந்தல் நீளமாக சடை பின்னி இருந்ததால் அதை தலைக்கு மேலே போட்டு விட்டிருந்தால். ஒரு நொடி அவளை பார்த்தேன். நன்றாக எண்ணெய் தேய்து நடு வகிடு எடுத்து குங்குமம் இட்டிருந்தால். முகத்தில் எந்த அலங்காரமும் இல்லை. தாலி செயின் மட்டுமே. அன்று சேலை தான் கட்டியிருந்தால்.
எப்போதுமே தலையில் எண்ணெய் தேய்த்து கிராமத்து பட்டிக்காடு மாதிரி தான் இருப்பாள். ட்ரெஸ்ஸிங் அவ்வளவாக இருக்காது. வெளியே போகவேண்டும் என்றாலும் அவ்வளவாக அலங்காரித்து கொள்ள மாட்டாள். ஏதாவது சொன்னால் கோவப்படுவாள். இதுனாலயே எனக்கு அவள் மீது interest குறைந்தது.
அவளை வெற்று உடம்புடன் பார்த்து இருக்கிறேன் தான். ஆனாலும் இன்று பார்த்தது ஒரு உணர்ச்சியை தூண்டி விட்டது.
குழந்தைக்கு பால் கொடுத்து கொண்டே என்னிடம் கேட்டாள். என்னமோ சொல்ல வந்தீங்க? ம்ம்ம் சொல்லுங்க.
அப்போது நான் நினைத்ததை சொல்லி விடலாமா வேண்டாமா என்று இரட்டை சிந்தனை. இறுதியில் இப்போதைக்கு வேண்டாம் என்று நினைத்து பேச்சை மாற்றினேன். அது ஒன்னும் இல்ல கவி, நமக்கு இன்னொரு வருமானம் இருந்த சரியா வரும்ல. அத தான் சொல்ல வந்தேன்.
இன்னொரு வருமானமா? அதுக்கு என்ன பண்றது? நான் வேணா வேலைக்கு போகவா என்று என்னிடம் கேட்டாள்.
நீயா?
ஆமா நான் தான். நீங்க தான் ஆல்ரெடி வேளைக்கு போறீங்கல்ல, இன்னொரு வேலைக்கு எப்படி பாப்பீங்க என்று என்னிடமே கேட்டாள்.
இல்லமா நீ வேலைக்கு போய் தான் நம்ம குடும்பத்தை ஓட்டணும் னு எனக்கு நினைப்பு இல்ல. நீயும் வேலைக்கு போய்ட்டா குழந்தைங்கள யார் பாத்துக்குறது அப்டினு சொன்னேன்.
ஆமா நானும் வேலைக்கு போக கூடாது, ஆனா வருமானம் வேணும்னா எங்க போறது என்று சிடுசிடுத்தபடி குழந்தையை தூங்க வைத்து அப்டியே அவளும் தூங்கி போனாள். நானும் தூங்கினேன்.
தினமும் காலையில் வேலைக்கு சென்ற பின் அவள் எவ்வளவு வீட்டு வேலை செய்கிறாள் என்பது எனக்கு தெரியும். இத்தனைக்கும் நாங்கள் ஒன்று சேர்ந்து மூன்று நான்கு மாதங்கள் ஆகின்றன. இருந்தாலும் அவளை நான் நம்பினேன்.... அவளும் என்னை நம்பினாள். இது தான் எங்களுக்குள்ள இருக்குற அண்ணியோண்யம். ஆனால் அதை அவளே உடைப்பாள் என்பது எனக்கு தெரியாது.
நாட்கள் இப்படியே ஓடிகொண்டிருந்தது. அன்று தான் நான் என் மனைவியின் காம தாகத்தை தெரிந்து கொண்டேன்.
அன்று என் மனைவிக்கு காய்ச்சல் போல இருந்தது. எனக்கு லீவுயும் கிடைக்கவில்லை. எனக்கு உடம்பு சரியில்லனு தெரியும். ஆனாலும் வேலை தான் முக்கியமா போய்டுச்சா அப்டினு காலைலயே சண்டை போட்டபடி தான் வேலைக்கு அனுப்பினாள். அவள் சமாதானம் ஆகவில்லை.ஒருவழியாக ஸ்கூலில் அரை நாள் லீவு கேட்டுட்டு மதியம் 2 மணி போல நான் வீட்டுக்கு கிளம்பினேன். அரை மணிநேரத்தில் வீட்டை அடைந்தேன். எங்கள் வீடு ஒரு காம்பௌண்ட் வீடு. 3 வீடுகள் இருக்கும். மேலே மொட்டை மாடி தான். கடைசி வீடு காலியா இருக்கும். யாரும் வாடகைக்கு வரலை. நடு வீடு எங்களுடையது. நான் என் டூவீலரை வெளியவே நிறுத்தி காம்பௌண்ட் கேட்டை சத்தம் வராத படி திறந்தேன். எங்கள் பக்கத்து வீட்டு பையன் பைக் மட்டும் நின்றிருந்தது. அவன் மாஸ்டர் டிகிரி படிக்கிறான். பார்ட் டைம் ஜாப் பார்க்கிறான் என்று அவன் அம்மா சொல்லி தெரியும். அவ்வப்போது அவனிடம் பேசி இருக்கிறேன். மத்தபடி ரொம்ப பழக்கம் லாம் கிடையாது. அவன் வீட்டுக்கு வெளியே தான் மாடி படி உள்ளது.
நான் அவன் வீட்டை கடக்கும் போது டோர் திறந்தே இருந்தது. எப்போதும் மூடி இருக்கும். ஆனால் அன்று திறந்தே இருந்தது. சரி என்று என் வீட்டுக்கு செல்ல என் வீட்டு கதவும் திறந்தே இருந்தது. ரெண்டு பசங்களும் பெட்ரூமில் தூங்கி கொண்டிருந்தர்கள். ஹாலில் fan ஓடிகொண்டிருந்தது. ஆனால் என் மனைவியை காணவில்லை. எங்கே போயிருப்பாள் என்று மனதுக்குள் நினைத்தபடி 10 நிமிடம் வெயிட் பண்ணேன். வரவேயில்லை. சரிஎன்று நான் டிரஸ் change பண்ணிக்கொண்டு பாத்ரூம் எல்லாம் போய்ட்டு வந்து விட்டேன். நான் வந்து அரை மணிநேரம் ஆகி விட்டது. அப்போவும் ஆளை காணோம். எங்கே தான் போனாள் என்று மனதுக்குள் நெனைத்தபடி சரி மாடிக்கு சென்று பாக்கலாம் அங்கே மாடிப்படியில் மொட்டை மாடிக்கு செல்லும் எண்டில் நிழலாக இருக்கும். அங்கே ஏதும் போயிருப்பாலோ என்று மாடிப்படி ஏறினேன். மாடிப்படி நடுவில் கொஞ்சம் பிளாட்டாக இருக்கும். ஒரு ஆள் தூங்கலாம். அந்த அளவுக்கு இடம் விட்டு வீடு கட்டிருந்தார் owner. அந்த பிளாட் ஏரியாவில் தான் அவன் வீட்டு பெட்ரும் ஜன்னல் இருக்கும். அது 4 கதவுகளை கொண்டதாக இருக்கும். மேலே இரண்டு கதவுகளும் திறந்து இருந்தது.
மாடிப்படி ஏறும் போது அவன் வீட்டு bed ரூமில் இருந்து ஒரு பெண்ணின் முனகல் சத்தம் திடிர்னு கேட்டது. நான் டக்கென்று படியில் நின்றுவிட்டேன். காதை வைத்து நன்கு கேட்டேன். ம்ம்ம்ம்.... ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.... ஆஹ்ஹ் அஹ்ஹ்ஹ.... என்ற முனகல் சத்தமும் டேய் கடிக்காதடா வலிக்குது என்பது போன்ற பேச்சு சத்தமும் அவ்வப்போது கேட்டது. அப்பறம் முத்தம் இடும் சத்தமும் உதட்டை உறிஞ்சு வெளியே எடுக்கும் போது வரும் ச் ச் ச் ச் சத்தமும் கேட்டது.
நான் இரண்டு நிமிடம் வரைக்கும் அங்கேயே நின்றிருந்தேன். அவ்வப்போது ஹாஹாஆஆஆஆஆ அம்மாஆஆஆஆ என்று கேட்டுகொண்டிருந்தது. அவ்வளவு நேரம் வரைக்கும் நான் என்ன என்று பார்க்கவில்லை.ஏன் என்றால் அந்த ஜன்னலுக்கு ஆப்போசிட் ல் தான் சுவற்றை ஒட்டிய படி கட்டில் போடப்பட்டு இருக்கும். எட்டி பார்த்தால் யார் பார்க்கிறார்கள் என்று உள்ளிருந்து தெரிந்து விடும்.பின் ஓரளவு தைரியத்தை வரவழைத்து கொண்டு மெதுவாக ஒரு கண்ணை மட்டும் வைத்து கொண்டு மெல்ல எட்டி பார்த்தேன். கட்டிலில் யாருமில்லை. பார்வை தெரிந்த வரைக்கும் யாரையும் காணவில்லை. ஆனாலும் முத்த சத்தமும் முனங்கள் சத்தமும் தொடர்ந்து வந்து கொண்டே இருந்தது. மெல்ல தலையை ஜன்னலின் மீது சாய்த்து ரூம் முழுவதும் தெரியும் படி பார்த்தேன். அங்கு நான் கண்ட காட்சி என்னை அதிர்ச்சிய்க்குள்ளாக்கியது.கட்டிலுக்கு எதிரில் இருந்த கம்ப்யூட்டர் டேபிள் ஷேரின் மீது அந்த பக்கத்து வீட்டு பையன் உக்காந்து இருக்க அவன் மடியில் இரண்டு பக்கமும் கால்களை விரித்து உக்காந்திருந்தாள் என் அழகிய மனைவி. சேலை அப்டியே தான் இருந்தது அவளின் பின்புறம். அவனை தன் மார்போடு அனைத்தபடி (மாரப்பு மட்டும் விலகி irundhadhu) அவன் முகத்தை அவளிடம் இருந்து விடுவித்து கொண்டிருந்தாள். அவன் அவளது இடையை அனைத்தபடி மீண்டும் அவனை நோக்கி இழுக்க "போதும் சிவா.... பால் எல்லாம் காலி ஆகிருச்சு. இன்னும் உறிஞ்சுட்டே இருந்தா..... அது என்ன பால் வண்டியா...."
"இல்ல அது பால் வண்டி இல்ல..... பால் குடம். ஹப்பா ரொம்பவும் பெருசும் இல்லாம சிறுசாவும் இல்லாம கரெக்ட் சைஸ்ல வச்சுருக்கேயடி"
"ஆமா ஆமா பால் குடம் தான். இப்போ காலி ஆயிருச்சு. என்னய விடு. நான் போகணும்."
"கவி....கவி.... இன்னும் கொஞ்ச நேரம் கவி. ப்ளீஸ்.... உனக்காக நான் பார்ட் டைம் வேலைக்கு கூட லீவு போட்டுட்டேன் கவி..... ப்ளீஸ் டி"
"இல்ல சிவா இப்போவே டைம் ஆயிருச்சு. நான் என்ன சொன்னேன். Half an hour தானனு சொன்னேன். ஆல்ரெடி one hour ஆயிருச்சு. So pls let me go. குழந்தைங்க வேற தூங்கிட்ருக்காங்க"
ம்க்கும் ம்க்கும் என்று சிணுங்கிய படி அவள் எந்திரிக்க போனவளை மீண்டும் அணைத்து உதட்டில் நச் நச் என்று முத்தமிட்டான்.
ஹையோ விடு சிவா என்ற படி அவன் மடியில் இருந்து எந்திருச்சு அவள் சேலையை கீழே முன்னாடி சரி செய்தால். அவன் மடியில் உக்கார வசதியாக முன் பக்கம் மட்டும் தொடை வரைக்கும் தூக்கி விட்டுருந்தால் போல. அதே மாதிரி மாறாப்பயும் சரி செய்து கொண்டு அதன் பின் கையை உள்ளே நுழைத்து ஜாக்கெட் கொக்கிகளை போட்டாள். மீண்டும் மாராப்பை சரி செய்து கொண்டே......
"Thanks டா சிவா. இந்த helpa மறக்க மாட்டேன். இப்போ தான் freeya இருக்கு".
"Thanks லாம் வேணாம். அப்போ அப்போ இந்த மாதிரி நீ வந்து help கேட்டன்னா அதுவே போதும்"
ஹை ஆசைய பாரு. சீ போடா என்றபடி அவனுக்கு நெற்றியில் முத்தம் குடுத்தப்படி ரூமை விட்டு வெளியே வந்தாள். எங்கள் வீட்டுக்குள்ள வந்து கதவை சாத்தி மட்டும் விட்டுருந்தாள். அவள் உள்ளே போனதும் பின்னாடி நானும் சென்று ரூமுக்குள் தேடினேன். அவள் பாத்ரூம் சென்று இருந்தால். பாத்ரூமில் தண்ணீர் கொட்டும் சத்தம் கேக்கவே அவள் கொஞ்ச நேரத்தில் குளித்து விட்டு பழைய நயிட்டி ஒன்றை போட்டுகொண்டு வெளியே வந்தாள். வந்தவள் என்னை பார்த்ததும் சற்று அதிர்ச்சி ஆகி பின் நிதானதுக்கு வந்து "என்ன வாத்தியார் இன்னைக்கு சீக்கிரம் வந்துட்டாரு. என்ன விஷயம்?" என்று பக்கத்து வீட்டுக்குள் ஒன்றுமே நடக்காத மாதிரி முகத்தை வைத்துக்கொண்டு என்னிடம் கேட்டாள்.
"அது ஒன்னும் இல்ல கவி. தலைவலி......"என்று பேச்சை முடிக்கும் முன்பே
"ஹாங் அது சரி. உங்களுக்கு தலைவலினா மட்டும் லீவு போடுவீங்க. அதே உங்க பொண்டாட்டிக்குன்னா கண்டுக்க கூட மாட்டீங்க. அப்டி தான"
"அடி முந்திரிகொட்ட.... உனக்கு தலைவலின்னு சொன்னல்ல. அதான் லீவு போட்டேன்" னு சொன்னேன்.
"பார்ரா வாத்தியார்க்கு அக்கறைய.... உங்க பொண்டாட்டிக்கு தலைவலி இல்ல. லைட்டாஹ் காய்ச்சல் மாதிரி இருந்துச்சு" னு பக்கத்தில் வந்து மண்டையில் ஒரு கொட்டு வைத்தபடி பெட் ரூமுக்குள் சென்றாள்.
அவள் அருகில் வரும்போது தான் கவனித்தேன். அவள் உள்ளே எதுவும் போடவில்லை. அவளின் கொழுத்த மாம்பழங்களின் கூர்மையான காம்புகள் அப்டியே அதான் அச்சை நயிட்டின் மேல் காண்பித்தன. அவள் அடித்து விட்டு பெட்ரூமுக்குள் போகும்போது அவளின் கொழுத்த குண்டிகள் அதன் வனப்பை நயிட்டியை ஒட்டிக்கொண்ட படி காட்டியது. அப்போது தான் கவனித்தேன். எப்போதும் ஆயில் தேயித்து சடை பின்னி இருப்பவள் இன்று ஆயில் தேய்க்காமல் free hair விட்டு கொண்டை போட்டு இருந்தாள். நான் மெதுவாக அவள் பின்புறம் சென்று பெட்டில் எதையோ தேடுவது போல சென்று அவள் கூந்தலை நுகர்ந்து பார்த்தேன். சியக்காய் போட்டு தலைக்கு குளித்து இருப்பாள் போல. நல்ல மூச்சை உள்ளே இழுத்து விட்டுக்கொண்டு அதே வாசனையுடன் வெளியே வந்து ஹாலில் உக்காந்து கொண்டேன். வேறு எதுவும் செய்யவில்லை.
"கவி இப்போ உடம்பு எப்படி இருக்கு?"
"ம்ம்ம் பரவால்லங்க. சரி ஆயிடுச்சு."
"சரி ஆயிடுச்சா. சரி ok " "ஆமா எப்படி"
"மருந்து குடுத்தேன். சரி ஆயிடுச்சு"
என்னது மருந்து குடுத்தீயா? யாருக்கு என்று எதுவும் தெரியாதப்படி கேட்டேன்.
அவள் சுதரித்துவிட்டு இல்லங்க என் உடம்புக்கு மருந்து குடுத்தேன் அப்டினு சொன்னாள்.
சரி அப்போ நான் வேலைக்கு போகவா?
வேலைக்கு தான் லீவு சொல்லிட்டு வந்துடீங்கள்ள அப்புறம் என்ன?
அதுக்கு இல்ல கவி, முக்கியமான கிளாஸ் இருக்கு. அவங்கள மட்டும் பாஸ் பண்ணி விட்டுட்டேன்ணா next இயர் எனக்கு ப்ரோமோஷன் கிடைக்கும். Salaryum கூட வரும். நம்ம குடும்பத்துக்காக தான மா உழைக்குறேன் அப்டினு சொன்னேன்.
கேட்டுக்கொண்டே இருந்தவள் நான் உக்காந்து இருந்த சோபா பின்னாடி வந்து என் நெற்றியில் முத்தம் விட்டு சரி கிளம்புங்க அப்டினு சொன்னாள். மீண்டும் என்னிடம் half டே லீவு போட்டுடீங்க. போகணுமா? நாளைக்கு பாத்துக்கலாம்ல என்று சொன்னாள்.
சரி அப்போ நான் போய்ட்டு one hour மட்டும் கிளாஸ் எடுத்துட்டு வந்துர்றேன். வந்ததும் வெளிய போவோம் என்று சொல்லி விட்டு சட்டை எல்லாம் போட்டுகொண்டு வெளியே கிளம்பினேன். சரிங்க என்று சொல்லி விட்டாள்.
வெளியே வந்ததும் பக்கத்து வீட்டுப் பையன் என்னன்னா இன்னைக்கு ஸ்கூல் லீவா என்று கேட்டான்? இல்ல சிவா 1 ஹவர் பெர்மிஷன் போட்டு வந்து இருக்கேன் இப்ப கிளம்புறேன் அப்படி என்று சொல்லிவிட்டு சென்றுவிட்டேன்.
காம்பவுண்ட் கேட் திறந்து வெளியே சென்றபடி நின்று கொஞ்சம் எட்டிப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். சிறிது நேரம் கழித்து அவன் அவனுடைய வீட்டிலிருந்து என் வீட்டிற்கு சென்றான்.
நான் மெதுவாக காம்பவுண்டு கேட்டை திறந்து விட்டு என் வீட்டிற்கு வெளியே நின்று என்ன நடக்கிறது என்று பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.
எங்கள் வீட்டு பெட்ரூம் கதவும் வீட்டின் முன்புறமும் இருந்து பார்த்தால் தெரியும். அந்த வகையில் இருந்தது நான் மெதுவாக பெட்ரூம் ஜன்னலின் மேல் கதவை திறந்து பார்த்தேன் அங்கே நான் கண்ட காட்சி எனக்கு அதிர்ச்சியானது.
இரண்டு குழந்தைகளும் தூங்கி இருக்க அவள் பெட்டில் அவர்களின் துணியை மடித்து வைத்துக் கொண்டிருந்தாள். மெதுவாக பின்னால் சென்றவன் என் மனைவியை பின்னால் இருந்து கட்டி அணைத்தபடி அவள் கழுத்தில் முகம் புதைத்தான். முன்னால் கையை கொண்டு சென்று அவளின் இரண்டு மாம்பழங்களையும் கொத்தாக பிடித்து மெதுவாக கசக்கினான்.
வெளியே ஜன்னலிலிருந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன் நான். என்னதான் செய்கிறார்கள் என்று நோட்டம் விட்டுக் கொண்டிருந்தேன்.
கவிதாவின் பின்னால் சென்ற அவனை, அவன் வாசனையை வைத்தே கண்டுபிடித்து விட்டாள் என் மனைவி.
“சிவா, என்ன இங்க?” துணியை மடித்து வைத்துக் கொண்டே கேட்டாள்.
“அது ஒன்னும் இல்ல கவி, கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி நடந்ததை நினைச்சு ஒரே ஹாப்பியா இருக்கு. அதான் உன் வீட்டுக்காரர் வெளிய போற வரைக்கும் வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்தேன். அதான் அவர் போனதும் டக்குனு வந்துட்டேன்.”
“ஓ ஹோ… இப்ப அதுக்கு என்ன?”
“இல்ல, சும்மா பேசிட்டே இருக்கலாம் போல தோணுச்சு. அதான் வந்தேன். வந்தது பிடிக்கலையா? சொல்லு போயிடுறேன்,” என்று சொல்லிக்கொண்டே சோஃபாவில் உட்கார்ந்தான்.
அவள் வாஷ் பண்ணி இருந்த எல்லா துணிகளையும் எடுத்து வந்து படுக்கையில் போட்டாள். மடித்துக் கொண்டிருக்கும் போது நான் பார்த்த மாதிரியே அவனும் பார்த்தான். அவளின் செழுமையான இரண்டு குண்டிகளும் அவளின் நைட்டியுடன் ஒட்டியபடி கும்மென்று கட்டிக் கொண்டிருந்தது.
என்ன நினைத்தானோ தெரியவில்லை, வேகமாக எழுந்து அவளே எதிர்பாராத நேரத்தில் அவளை பின்னாலிருந்து கட்டிப் பிடித்து இறுக்கி அணைத்து, அவள் கழுத்தில் முகம் புதைத்தான். இடுப்பையும் வயிற்றையும் மெதுவாக வருடிவிட்டபடி கிஸ் பண்ணினான். அவளின் மார்பக காம்புகள் விரைப்பதை அவளின் நைட்டி வழியே என்னால் தெளிவாக காண முடிந்தது.
அவன் மெதுவாக அதையும் மெதுவாக வருடி, மெல்லமாக கசக்கி இரு கைகளாலும் அணைத்தான். மெதுவாக அவன் வலது கையை கீழே இறக்கி, அவளின் தோள், கை வழியே வருடிக்கொண்டே வந்து இடுப்பை வருடினேன். டக்கென்று கையை அவளின் உறுப்பின் மீது வைத்து உள்ளங்கை விரல்களால் அழுத்திப் பிடித்தான்.
அவனின் செய்கையில் கிரங்கியவளாய், அவள் முகத்தை மேலே தூக்கி, அவளின் வலது கையால் அவன் தலையின்முடியை இறுக்கிப் பிடித்தபடி, இடது கையை அவன் இடது கையின் மேல் வைத்து அழுத்திக் கொண்டாள்.
சிவா….. என்னடா…… என்ன பண்ற?
ஹேய் ரதி…. ரதி மாதிரியே இருக்கேயடி……
உன்னை இப்படி விட்டுட்டு உன் புருஷன் எப்படி சும்மா இருக்கான்?
நானா இருந்தேனா daily உன் அழகை ஆராதிப்பேன்.
ம்ம் கும்…
அவருக்கு romance-லாம் பண்ணவே தெரியாது.
நானும் எதிர் பார்த்து எதிர் பார்த்து ஏமாந்தது தான் மிச்சம்.
இப்போ கூட நீ உக்காந்து இருந்த sofa-ல தான் உக்காந்து என்னை பார்த்துட்டு இருந்தாரு.
தக்குனு அவர் பின்னாடி வர்றத கவனிச்சேன்.
அப்போ கூட ஏதோ ஒரு ஏக்கம் வந்துச்சு.
But எதுவும் பண்ணல.
ஆனா நீ இப்போ வந்து கிஸ் பண்ணுற, என்னைய கிறங்க வைக்குற.
எனக்கு அது எப்பவுமே missing-ஆ இருக்கும்.
அவள் சொல்றதும் உண்மை தான்.
நான் எப்பவும் அவளிடம் romance செய்ததே இல்ல.
அப்படியொரு எண்ணமே எனக்கு வந்ததே இல்ல.
அம்மா சரி… என் பேர் எப்படி உனக்கு தெரியும்? ரதின்னு?
அப்போ உன் உண்மையான பேர் ரதியா?
ஆமா.
கவிதா Alice ரதிதேவி.
இதுதான் என் real name.
எல்லாரும் கவிதா ன்னு மட்டும் தான் கூப்பிடுவாங்க.
நீ தான் இப்போ ரதி ன்னு கூப்பிட்டிருக்க.
இல்ல கவி,
எனக்கு உண்மையிலேயே உன் name தெரியாது.
நீ இப்போ பார்க்க ரதி மாதிரி இருந்த.
அதான் ரதி-ன்னு கூப்பிட்டேன்.
உனக்கு பிடிச்சிருந்தா இனிமேலும் அப்படியே உன்னை கூப்பிடுறேன், ok வா?
அப்படின்னு சொல்லி
அவளோட இரண்டு கன்னத்தையும் பிடிச்சு கொஞ்சினான்.
ஆமாம் டா, வந்த புதுசுல வாங்க போங்கனு பேசிட்டு இருந்த. அப்புறம் வா… போ…னு மாறிச்சு. அப்புறம் பெயர் என்னனு கேட்டு, நீயே வாய்க்கு வந்த பெயர் எல்லாம் சொல்லி கூப்பிட்டுட்டு இருந்த. அப்புறம் அம்மு குட்டி, செல்ல குட்டி, புஜ்ஜு குட்டினு ஏதோ உன் லவரை கூப்பிடுற மாதிரி கூப்பிட்ட. ஒரு வழியா என் பெயர் கண்டுபிடிச்சு கவிதானு சொன்ன. இப்போ கவி னு கூப்பிடுற. கடைசியா என் வாயாலேயே என் பேர் தெரிஞ்சு, எனக்கு பிடிச்ச மாதிரி கூப்பிடுற. அப்புறம் என்னனு எல்லாம் கூப்பிட போறியோ இனிமே.
ஆமா, நீயும் தான் என்னை அப்படி கூப்பிட்டு இருந்த. அப்புறம் எங்க அம்மா கூப்பிட்றத பாத்துட்டு, என் பெயர் சொல்லியே டைரக்டா கூப்பிட ஆரம்பிச்சுட்ட. எனக்கும் உனக்கும் கிட்டத்தட்ட ஒரே வயசு தான். ஆனா நீ என்னைவிட 6 மாதம் மூத்தவன்னு கவியிடம் சொன்னான்.
(இவர்கள் இருவரின் பேச்சையும் நான் ஜன்னல் வெளியே நின்று கேட்டுக்கொண்டே இருந்தேன். இவர்கள் எங்கள் வீட்டுக்கு பக்கத்தில குடி வந்து 6 மாதம் தான் ஆகிறது. அதற்குள் இவ்வளவு பழக்கமா என்று எனக்கே தோனியது.)
டேய், அது எப்படி கரெக்டா சொல்ற?
இல்ல கவி, நீ பார்ட் டைம் ஜாப் ஏதாவது இருந்தா சொல்லுங்கன்னு எங்க அம்மாவிடம் பேசி உன் ரெச்யூமேயை கொடுத்த. அதை எங்க அம்மா என்கிட்ட தான் கொடுத்தாங்க. அதுல தான் பார்த்தேன். பரவாயில்லை மேடம், +2 வரை படிச்சிருக்கீங்க. ஏன் மேற்கொண்டு படிக்கல?
இல்ல டா, வீட்டில் வசதி இல்லை. அதான் அப்பாவுடன் கடைக்கு போய் அவருக்கு ஹெல்ப் பண்ணுவேன். அப்புறம் கல்யாணம், குழந்தைங்க அப்படின்னு இப்படி ஆகிடுச்சு — என்று அவர்கள் சொந்தக் கதைகளைப் பற்றியே பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள்.
அப்போதுதான் அது மீண்டும் நடந்தது. என் பையன் அழ ஆரம்பித்தான். சோ சோ என்று நெஞ்சைத் தட்டியபடி, அவனுக்கு முன்னாடியே கட்டிலில் சம்மணம் போட்டபடி, அவள் ஜாக்கெட்டை விலக்கி அவனுக்கு பால் கொடுத்தாள். சைடு வியூவில் இருந்த எனக்கு சரியாகத் தெரியவில்லை. ஆனால் அவனுக்கு நன்றாகத் தெரிந்திருக்கும் என்று எனக்குத் தெரியும்.
இரண்டு நிமிடம் தான் போயிருக்கும். “ஆஹ்… அம்மா…” என்றபடி என் பையன் முகத்தை வேக வேகமாக வெளியே எடுத்தாள்.
“ஸ்ஷ்… என்ன ஆச்சு ரதி?” என்றபடி சோஃபாவிலிருந்து அவன் வேகமாக எழுந்து வந்தான்.
“ஹா… கடிக்குறான் டா… வலிக்குது” என்றபடியே என் பையனை படுக்கையில் படுக்க வைத்துவிட்டு, தனது மார்பகத்தை முழுசாக வெளியே காண்பித்தாள். சைடு வியூவில் எனக்கு அவள் காம்பு மட்டும் தெரிந்தது. சேலையால் மூடி இருந்தாள். அவன் நேராகவே பார்த்தான்.
வேகமாக வந்த அவன், மெதுவாக அவளின் மார்பை பிடித்து வருடிவிட்டான். ஆனால் இதற்கு என் மனைவி எதுவும் சொல்லாததை கண்டு எனக்கு ஆச்சரியம். ஏன்னா நான் பார்த்தாலே “என்ன அப்படி பாக்குறீங்க?” என்று அதட்டுவாள். ஆனால் இவனிடம் எந்த எதிர்ப்பும் இல்லை.
அப்படியென்றால் இருவருக்குள்ளும் அப்படி என்ன உறவு என்று என் சந்தேக புத்தி சந்தேகப்பட ஆரம்பித்தது.
அவன் மெதுவாகவே வருடிக்கொண்டிருந்தான். ஒரு நேரத்தில் அவன் மெதுவாக கசக்க ஆரம்பித்துவிட்டான். அது மேலும் வலியை கொடுத்திருக்க வேண்டும்.
“ஸ்ஷ்…” என்றபடி உதட்டை கடித்துக்கொண்டாள். அதை பார்த்த அவன் லேசாக குனிந்து அவள் உதட்டை உறிஞ்சி கவ்வி சப்ப ஆரம்பித்தான். அவளும் முழுசாக ஒத்துழைத்தாள்.
சிறிது நேரம் அவள் உதட்டை கவ்வி, சப்பி, சுவைத்துவிட்டு,
“சரி கவி, நான் கிளம்புறேன். அம்மா வந்துடுவாங்க” என்றபடி வெளியே செல்ல முற்பட்டான்.
அவளும் ஏக்கமான ஒரு பார்வையைப் பார்த்துவிட்டு “சரிடா” என்றாள்.
உடனே நான் மாடிப்படியில் சென்று ஒளிந்துகொண்டேன்.
அவன் போனதுக்கு அப்புறம் சிறிது நேரம் கழித்து நான் வீட்டுக்குச் சென்றேன்.
அவள் கேஷுவலாக, ஏதும் நடக்காதது போல் இருந்தாள்.
அன்று அவளிடம் சொன்னபடி நான் வெளியே கூட்டிக்கொண்டு போய் வந்தேன்.
ரொம்ப நாள் கழித்து என் மனைவியின் முகத்தில் ஒரு சந்தோஷம்.
அது நான் வெளியே கூட்டிச் சென்றதாலா, இல்லை அவனிடம் கொஞ்சி குலாவியதாலா என்பது
என் மனைவிக்கே மட்டுமே வெளிச்சம்.
நாட்கள் இப்படியே போய்ட்டே இருந்தது. promotion வரும்னு ரொம்ப எதிர்பார்த்தேன். ஆனா கடைசில எனக்கு கிடைத்தது ஏமாற்றம் தான். அதே வேலை, அதே சம்பளம். ஆனா வீட்டுச் செலவு மட்டும் நாளுக்கு நாள் ஏறிட்டே போச்சு.
இந்த மாதிரி போய்ட்டு இருந்த சமயத்துல, ஒரு நாள் திடீர்னு என் அப்பாவுக்கு accident ஆயிடுச்சுன்னு, அதுக்கு இரண்டு லட்சம் வரைக்கும் செலவு ஆகும்னு செய்தி வந்தது. அது எனக்கு மட்டும் இல்ல, கவிதாவுக்கும் பெரிய shock. ஏற்கனவே குடும்பத்தை ஓட்டவே கஷ்டப்பட்டுட்டு இருந்த எனக்கு, அந்த amount ரொம்பவே பெருசா தெரிஞ்சது. என்னால முடிஞ்ச அளவுக்கு try பண்ணினாலும், 25,000 ரூபாய்க்கு மேல arrange பண்ண முடியல.
என்னைவிட என் மனைவி தான் ரொம்ப உடைஞ்சு போய்ட்டா. “நான் ஏதாவது வேலைக்கு போகவா?”ன்னு என்னைக் கேட்டா. அந்த நேரத்துல என்னால இல்லன்னு சொல்ல முடியல. முன்னாடி அவள் வேலைக்கு போகணும்னு சொன்னா, நான் “போ”ன்னு சொன்னாலும், அதுக்கு சண்டை தான் வரும். ஆனா இப்ப அப்படி இல்ல.
இரண்டு வாரம் போச்சு. எங்குமே அவளுக்கு வேலை கிடைக்கல. கிடைச்சாலும், 7,000 ரூபாய் சம்பளம்தான். அந்த வேலைக்கு போனா, காலை போனா இரவு தான் வீட்டுக்கு வரணும். அப்படி போனா, இரண்டு குழந்தைகளையும் யார் பார்த்துக்குவாங்கன்னு அவளுக்கு கவலை. அதனால அந்த வேலை வேண்டாம்னு சொல்லிட்டா.
அப்புறம் சிவா, அவன் பார்த்துக்குற ஒரு studio-ல வேலை இருக்கு, அது வீட்டிலிருந்தே செய்யலாம், ஏதோ ஒரு வேலை இருக்குன்னு சொன்னான். அதுக்கும் சில conditions சொன்னான். என் மனைவியும் அதுக்கு ok சொல்லி வேலைக்கு போக ஆரம்பிச்சா.
இப்ப எங்க வீட்டோட income ரெண்டு மடங்கு ஆயிடுச்சு. என் அளவுக்கே அவளும் சம்பாதிக்க ஆரம்பிச்சுட்டா. அவளுடைய வனப்பும் மெருகேரி விட்டது.
இப்படியான சூழ்நிலையில தான்……
அன்று எனக்கு half டே லீவு விட்டார்கள். ஸ்கூல் கரெஸ்பாண்டன்ட் அப்பா இறந்து விட்டதால்.எங்க college staff எல்லாரும் அங்க போய் பார்த்துட்டு, சுமார் 2 மணி போல எல்லாரும் வீட்டுக்கு கிளம்பினோம். நான் வழக்கம்போல bike-ஐ வெளியே நிறுத்தி, சத்தமே இல்லாம gate-ஐ திறந்துகிட்டு வீட்டுக்குள்ள போனேன். சிவாவின் வீடு பூட்டியே இருந்தது. என் வீட்டு கதவு மட்டும் திறந்தே இருந்தது.
வீட்டுக்குள்ள போனேன். கவி வீட்டில் இல்ல. இரண்டு பசங்களும் தூங்கிட்டு இருந்தாங்க. உடனே நான் போய் குளிச்சிட்டு வர்றப்போ, சிவா தான் bedroom-ல உட்காந்து இருந்தான்.
“என்ன அண்ணா, சீக்கிரம் வந்துட்டீங்க?”
“இன்னைக்கு college correspondent அப்பா இறந்துட்டாரு. அதனால எல்லாருக்கும் half-day leave.”
“ஓ… அப்படியா…”
“ஆமா சிவா… கவி எங்க?”
“அண்ணா, அவங்க studio வரைக்கும் போயிருக்காங்க. ஏதோ urgent work-ன்னு. அதான் அப்படின்னு சொன்னாங்க.”
“அப்புறம்… கவி studio-ல என்ன work பண்றா? நல்லா work பண்றாளா?”
“ம்ம்ம் அண்ணா… அவங்க பண்ணித் தர்ற work எல்லாமே செம்மையா வருது. அவங்க talent-க்கு அவங்க இங்க இருக்க வேண்டிய ஆளே கிடையாது. அவ்வளோ perfection-ன்னு owner-ஏ சொல்லிட்டாரு.”
(Actually அந்த owner அவன்தான். ஆனா இது எனக்கு தெரியாது. அவனும் அவன் friend கார்த்திக்கும் partnership போட்டு studio வைச்சிருக்காங்க.)
“ஓ சரி சரி… ஆமா எப்போ வருவா?”
“தெரியல அண்ணா. ஒரு 2–3 hours ஆகலாம்.”
“ஓ சரிடா. அப்போ அவ இல்லாத time-ல நீ தான் பசங்கள பாத்துக்குவியா?”
“இல்ல அண்ணா. இன்னைக்குத்தான். Maximum வீட்டிலேயே laptop வைச்சு எல்லா work-உம் பண்ணிக் கொடுத்துடுவாங்க. எப்போதாவது தான் studio-ல work இருக்கும். அப்போ மட்டும் தான் நான் பாத்துக்குவேன் அண்ணா.”
“அதான் டா நானும் கேட்டேன்.”
“ஓ அதான் கேட்டீங்களா? அப்படின்னா ஆமா அண்ணா.”
“சரிடா, எனக்கு கொஞ்சம் வெளிய போற வேலை இருக்கு. அவ வந்ததும் சொல்லிட்றியா?”ன்னு கேட்டேன்.
“சரின்னா, நான் சொல்லிட்றேன். ஒரு சின்ன help பண்ணுங்க அண்ணா. இந்த cover-ஐ மட்டும் studio-ல கொடுத்துட்டு போயிடுங்க அண்ணா,”ன்னு சொல்லி ஒரு brown cover குடுத்தான்.
அது open-ஆ தான் இருந்தது. என்னன்னு பாக்கலாம் போல இருந்தது. துணி தான் உள்ளே இருந்தது. ஆனாலும் அப்படி பாக்குறது manarse இல்லன்னு எதுவும் பார்க்கல.
நான் ஆசிரியர் வேலை பார்க்கிறேன்.ஓரளவு என்னுடைய சம்பளம் வைத்து தான் எங்கள் வாழ்க்கை நடந்து கொண்டிருக்கிறது. அதிலும் ஊரில் இருக்கும் என் அப்பா அம்மாக்கும் மாமனார் மாமியார்க்கும் கொஞ்சம் செலவுக்கு கொடுத்தே ஆக வேண்டும் என்ற கட்டாயம். அவள் அப்பா அம்மாக்கு பணம் அனுப்ப வேண்டும் என்ற கட்டாயத்தால் அவள் வேலைக்கு செல்ல ஆரம்பித்தாள். இரண்டு வருடங்கள் எங்களுக்கு இடையில் அவ்வப்போது சண்டை வரும். இந்த களேபாரத்தில் பிறந்தது தான் என் இரண்டாவது மகன். அவளால் வேலைக்கு போக முடியவில்லை. ஒரு வயது முடிந்தது. இப்போது மீண்டும் அதே பழைய பஞ்சாங்கம். ஊரில் இருக்கும் அவளது பெற்றோருக்கு பணம் அனுப்ப வேண்டும் என்பது. இப்போதெல்லாம் நான் நெருங்கி போனாலே சண்டை தான் வருகிறது. அதனாலோ என்னவோ எனக்கு அவள் மேல் interest இல்லாமல் போய் விட்டது. இருந்தாலும் அவளை எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும். அவளுக்கும் தான். எவ்ளோ தான் சண்டை போட்டாலும் அவளே வந்து சமாதானம் செய்வாள். அவளுக்கு தேவையான எல்லா சுதந்திரமும் நான் கொடுப்பேன் என்று அவளுக்கும் தெரியும். இப்படியான நேரத்தில் தான் எனக்கு அந்த மாதிரி தோன்றியது. அதன் பின் என் மனைவியையும் அப்படி கற்பனை செய்து பண்ண தோணியது. அவளிடம் கேட்டால் அவ்ளோ தான் பெரிய பூகம்பமே வந்து விடும். காலம் போன போக்கில் சமயம் வரும் போது அதை செய்யலாம் என்று காத்திருந்தேன்.
ஒரு இரண்டு மாதம் கழித்து அன்று எனக்கு சம்பள நாள். நான் எப்பொழுதும் என் சம்பளத்தை அவளிடம் கொடுத்து விடுவேன். அன்றும் அப்படித்தான் என் சம்பளம் எல்லாத்தையும் கொடுத்து விட்டு இரவு சாப்பிட்டு தூங்க போனோம். எப்பொழுதும் அவள் என் இரண்டு குழந்தைகளையும் எனக்கும் அவளுக்கும் நடுவில் தூங்க வைத்துக் கொண்டு தூங்குவாள் ஆனால் அன்று இரண்டு குழந்தைகளுக்கு நடுவில் அவள் படுத்து இருந்தால். சிறிது நேரம் கழித்து நான் அவளை பார்க்கும் போது அவள் விட்டத்தை பார்த்தபடி படுத்திருந்தாள்.
"என்ன கவி தூங்கலையா இன்னும்"
"ஆமா ராஜ் எனக்கு தூக்கம் வரல."
"என்ன ஒரு யோசனையாக இருக்க என்ன விஷயம்?" என்று நான் கேட்டேன்.
எனக்கு கவலையா இருக்கு நீ மட்டும் தான் சம்பாதிக்கிற உன்னோட வருமானமே நம்மளுக்கு போகாம இருக்கு நம்ம வாங்குற இந்த சம்பளத்துல நம்ம அப்பா அம்மாக்கு போக மீதி பாதி தான் நம்ம கைக்கு வருது.
இதுல வீட்டு வாடகை சாப்பாடு செலவு மளிகை சாமான் செலவுன்னு இதுவே சரியா போயிருது இப்ப பசங்க ரெண்டு பேருமே குழந்தைங்க அவங்க பெரியவங்க ஆயிட்டாங்கன்னா அடுத்து நம்ம எப்படி சமாளிக்க போறோம்னு நினைச்சு தான் கவலையா இருக்கேன்.
சரி அதுக்கு இப்ப என்ன பண்ண சொல்ற என்று நான் கேட்டேன்.
எனக்கு தெரியல உனக்கு ஏதாவது ஐடியா இருந்தா சொல்லு அப்படின்னு அவள் சொன்னால்.
இதுதான் சமயம் என்று நான் யோசித்து வைத்திருந்ததை அவளிடம் சொல்வதற்கு முற்பட்டேன்.
சரி கவி நான் ஒன்னு சொன்னா கேக்குறியா
ம்ம் சொல்லுங்க
சரி நான் சொல்றத கேட்டுட்டு அப்புறமா என் மேல் கோபப்படக்கூடாது
சரி அப்படி என்ன சொல்லி விடப் போறீங்க சொல்லுங்க என்று பேசிக் கொண்டே இருக்கும் பொழுது,
நடுவில் படுத்து இருந்த என் இளைய மகன் அழ ஆரம்பித்தான். சோ சோ சோ என்று அவள் அவன் நெஞ்சை தடவியபடி என் பக்கமா திரும்பி அவள் ஜாக்கெட் கொக்கியை கழட்டி விட்டு அடியில் இருந்து அவளது இடது புற மாம்பழத்தை வெளியே எடுத்தாள். எங்கள் வீட்டில் எப்போதும் zero வாட்ஸ் வெள்ளை கலர் நைட் லாம்ப் தான். அந்த வெளிச்சத்திலும் அவளது மாம்பழம் செக்க செவேலென தெரிந்தது. அதில் டார்க் பிரவுன் நிறத்தில் காம்பை சுற்றிய கருவட்டம். அதில் ஒரு சொட்டு பால் தேங்கி நின்ற அவளின் முலைகாம்பு.
ஒரு நொடி தான் பாத்திருப்பேன் என்றாலும் அதுவே ஒரு உணர்ச்சியை தூண்டியது.
அவள் தனது மாம்பழத்தின் காம்பை எடுத்து என் பையனின் வாயில் திணித்தால். அவன் சப்பு கொட்டிக்கொண்டே பால் குடித்த படி தூங்க ஆரம்பித்தான்.
அவளின் கூந்தல் நீளமாக சடை பின்னி இருந்ததால் அதை தலைக்கு மேலே போட்டு விட்டிருந்தால். ஒரு நொடி அவளை பார்த்தேன். நன்றாக எண்ணெய் தேய்து நடு வகிடு எடுத்து குங்குமம் இட்டிருந்தால். முகத்தில் எந்த அலங்காரமும் இல்லை. தாலி செயின் மட்டுமே. அன்று சேலை தான் கட்டியிருந்தால்.
எப்போதுமே தலையில் எண்ணெய் தேய்த்து கிராமத்து பட்டிக்காடு மாதிரி தான் இருப்பாள். ட்ரெஸ்ஸிங் அவ்வளவாக இருக்காது. வெளியே போகவேண்டும் என்றாலும் அவ்வளவாக அலங்காரித்து கொள்ள மாட்டாள். ஏதாவது சொன்னால் கோவப்படுவாள். இதுனாலயே எனக்கு அவள் மீது interest குறைந்தது.
அவளை வெற்று உடம்புடன் பார்த்து இருக்கிறேன் தான். ஆனாலும் இன்று பார்த்தது ஒரு உணர்ச்சியை தூண்டி விட்டது.
குழந்தைக்கு பால் கொடுத்து கொண்டே என்னிடம் கேட்டாள். என்னமோ சொல்ல வந்தீங்க? ம்ம்ம் சொல்லுங்க.
அப்போது நான் நினைத்ததை சொல்லி விடலாமா வேண்டாமா என்று இரட்டை சிந்தனை. இறுதியில் இப்போதைக்கு வேண்டாம் என்று நினைத்து பேச்சை மாற்றினேன். அது ஒன்னும் இல்ல கவி, நமக்கு இன்னொரு வருமானம் இருந்த சரியா வரும்ல. அத தான் சொல்ல வந்தேன்.
இன்னொரு வருமானமா? அதுக்கு என்ன பண்றது? நான் வேணா வேலைக்கு போகவா என்று என்னிடம் கேட்டாள்.
நீயா?
ஆமா நான் தான். நீங்க தான் ஆல்ரெடி வேளைக்கு போறீங்கல்ல, இன்னொரு வேலைக்கு எப்படி பாப்பீங்க என்று என்னிடமே கேட்டாள்.
இல்லமா நீ வேலைக்கு போய் தான் நம்ம குடும்பத்தை ஓட்டணும் னு எனக்கு நினைப்பு இல்ல. நீயும் வேலைக்கு போய்ட்டா குழந்தைங்கள யார் பாத்துக்குறது அப்டினு சொன்னேன்.
ஆமா நானும் வேலைக்கு போக கூடாது, ஆனா வருமானம் வேணும்னா எங்க போறது என்று சிடுசிடுத்தபடி குழந்தையை தூங்க வைத்து அப்டியே அவளும் தூங்கி போனாள். நானும் தூங்கினேன்.
தினமும் காலையில் வேலைக்கு சென்ற பின் அவள் எவ்வளவு வீட்டு வேலை செய்கிறாள் என்பது எனக்கு தெரியும். இத்தனைக்கும் நாங்கள் ஒன்று சேர்ந்து மூன்று நான்கு மாதங்கள் ஆகின்றன. இருந்தாலும் அவளை நான் நம்பினேன்.... அவளும் என்னை நம்பினாள். இது தான் எங்களுக்குள்ள இருக்குற அண்ணியோண்யம். ஆனால் அதை அவளே உடைப்பாள் என்பது எனக்கு தெரியாது.
நாட்கள் இப்படியே ஓடிகொண்டிருந்தது. அன்று தான் நான் என் மனைவியின் காம தாகத்தை தெரிந்து கொண்டேன்.
அன்று என் மனைவிக்கு காய்ச்சல் போல இருந்தது. எனக்கு லீவுயும் கிடைக்கவில்லை. எனக்கு உடம்பு சரியில்லனு தெரியும். ஆனாலும் வேலை தான் முக்கியமா போய்டுச்சா அப்டினு காலைலயே சண்டை போட்டபடி தான் வேலைக்கு அனுப்பினாள். அவள் சமாதானம் ஆகவில்லை.ஒருவழியாக ஸ்கூலில் அரை நாள் லீவு கேட்டுட்டு மதியம் 2 மணி போல நான் வீட்டுக்கு கிளம்பினேன். அரை மணிநேரத்தில் வீட்டை அடைந்தேன். எங்கள் வீடு ஒரு காம்பௌண்ட் வீடு. 3 வீடுகள் இருக்கும். மேலே மொட்டை மாடி தான். கடைசி வீடு காலியா இருக்கும். யாரும் வாடகைக்கு வரலை. நடு வீடு எங்களுடையது. நான் என் டூவீலரை வெளியவே நிறுத்தி காம்பௌண்ட் கேட்டை சத்தம் வராத படி திறந்தேன். எங்கள் பக்கத்து வீட்டு பையன் பைக் மட்டும் நின்றிருந்தது. அவன் மாஸ்டர் டிகிரி படிக்கிறான். பார்ட் டைம் ஜாப் பார்க்கிறான் என்று அவன் அம்மா சொல்லி தெரியும். அவ்வப்போது அவனிடம் பேசி இருக்கிறேன். மத்தபடி ரொம்ப பழக்கம் லாம் கிடையாது. அவன் வீட்டுக்கு வெளியே தான் மாடி படி உள்ளது.
நான் அவன் வீட்டை கடக்கும் போது டோர் திறந்தே இருந்தது. எப்போதும் மூடி இருக்கும். ஆனால் அன்று திறந்தே இருந்தது. சரி என்று என் வீட்டுக்கு செல்ல என் வீட்டு கதவும் திறந்தே இருந்தது. ரெண்டு பசங்களும் பெட்ரூமில் தூங்கி கொண்டிருந்தர்கள். ஹாலில் fan ஓடிகொண்டிருந்தது. ஆனால் என் மனைவியை காணவில்லை. எங்கே போயிருப்பாள் என்று மனதுக்குள் நினைத்தபடி 10 நிமிடம் வெயிட் பண்ணேன். வரவேயில்லை. சரிஎன்று நான் டிரஸ் change பண்ணிக்கொண்டு பாத்ரூம் எல்லாம் போய்ட்டு வந்து விட்டேன். நான் வந்து அரை மணிநேரம் ஆகி விட்டது. அப்போவும் ஆளை காணோம். எங்கே தான் போனாள் என்று மனதுக்குள் நெனைத்தபடி சரி மாடிக்கு சென்று பாக்கலாம் அங்கே மாடிப்படியில் மொட்டை மாடிக்கு செல்லும் எண்டில் நிழலாக இருக்கும். அங்கே ஏதும் போயிருப்பாலோ என்று மாடிப்படி ஏறினேன். மாடிப்படி நடுவில் கொஞ்சம் பிளாட்டாக இருக்கும். ஒரு ஆள் தூங்கலாம். அந்த அளவுக்கு இடம் விட்டு வீடு கட்டிருந்தார் owner. அந்த பிளாட் ஏரியாவில் தான் அவன் வீட்டு பெட்ரும் ஜன்னல் இருக்கும். அது 4 கதவுகளை கொண்டதாக இருக்கும். மேலே இரண்டு கதவுகளும் திறந்து இருந்தது.
மாடிப்படி ஏறும் போது அவன் வீட்டு bed ரூமில் இருந்து ஒரு பெண்ணின் முனகல் சத்தம் திடிர்னு கேட்டது. நான் டக்கென்று படியில் நின்றுவிட்டேன். காதை வைத்து நன்கு கேட்டேன். ம்ம்ம்ம்.... ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.... ஆஹ்ஹ் அஹ்ஹ்ஹ.... என்ற முனகல் சத்தமும் டேய் கடிக்காதடா வலிக்குது என்பது போன்ற பேச்சு சத்தமும் அவ்வப்போது கேட்டது. அப்பறம் முத்தம் இடும் சத்தமும் உதட்டை உறிஞ்சு வெளியே எடுக்கும் போது வரும் ச் ச் ச் ச் சத்தமும் கேட்டது.
நான் இரண்டு நிமிடம் வரைக்கும் அங்கேயே நின்றிருந்தேன். அவ்வப்போது ஹாஹாஆஆஆஆஆ அம்மாஆஆஆஆ என்று கேட்டுகொண்டிருந்தது. அவ்வளவு நேரம் வரைக்கும் நான் என்ன என்று பார்க்கவில்லை.ஏன் என்றால் அந்த ஜன்னலுக்கு ஆப்போசிட் ல் தான் சுவற்றை ஒட்டிய படி கட்டில் போடப்பட்டு இருக்கும். எட்டி பார்த்தால் யார் பார்க்கிறார்கள் என்று உள்ளிருந்து தெரிந்து விடும்.பின் ஓரளவு தைரியத்தை வரவழைத்து கொண்டு மெதுவாக ஒரு கண்ணை மட்டும் வைத்து கொண்டு மெல்ல எட்டி பார்த்தேன். கட்டிலில் யாருமில்லை. பார்வை தெரிந்த வரைக்கும் யாரையும் காணவில்லை. ஆனாலும் முத்த சத்தமும் முனங்கள் சத்தமும் தொடர்ந்து வந்து கொண்டே இருந்தது. மெல்ல தலையை ஜன்னலின் மீது சாய்த்து ரூம் முழுவதும் தெரியும் படி பார்த்தேன். அங்கு நான் கண்ட காட்சி என்னை அதிர்ச்சிய்க்குள்ளாக்கியது.கட்டிலுக்கு எதிரில் இருந்த கம்ப்யூட்டர் டேபிள் ஷேரின் மீது அந்த பக்கத்து வீட்டு பையன் உக்காந்து இருக்க அவன் மடியில் இரண்டு பக்கமும் கால்களை விரித்து உக்காந்திருந்தாள் என் அழகிய மனைவி. சேலை அப்டியே தான் இருந்தது அவளின் பின்புறம். அவனை தன் மார்போடு அனைத்தபடி (மாரப்பு மட்டும் விலகி irundhadhu) அவன் முகத்தை அவளிடம் இருந்து விடுவித்து கொண்டிருந்தாள். அவன் அவளது இடையை அனைத்தபடி மீண்டும் அவனை நோக்கி இழுக்க "போதும் சிவா.... பால் எல்லாம் காலி ஆகிருச்சு. இன்னும் உறிஞ்சுட்டே இருந்தா..... அது என்ன பால் வண்டியா...."
"இல்ல அது பால் வண்டி இல்ல..... பால் குடம். ஹப்பா ரொம்பவும் பெருசும் இல்லாம சிறுசாவும் இல்லாம கரெக்ட் சைஸ்ல வச்சுருக்கேயடி"
"ஆமா ஆமா பால் குடம் தான். இப்போ காலி ஆயிருச்சு. என்னய விடு. நான் போகணும்."
"கவி....கவி.... இன்னும் கொஞ்ச நேரம் கவி. ப்ளீஸ்.... உனக்காக நான் பார்ட் டைம் வேலைக்கு கூட லீவு போட்டுட்டேன் கவி..... ப்ளீஸ் டி"
"இல்ல சிவா இப்போவே டைம் ஆயிருச்சு. நான் என்ன சொன்னேன். Half an hour தானனு சொன்னேன். ஆல்ரெடி one hour ஆயிருச்சு. So pls let me go. குழந்தைங்க வேற தூங்கிட்ருக்காங்க"
ம்க்கும் ம்க்கும் என்று சிணுங்கிய படி அவள் எந்திரிக்க போனவளை மீண்டும் அணைத்து உதட்டில் நச் நச் என்று முத்தமிட்டான்.
ஹையோ விடு சிவா என்ற படி அவன் மடியில் இருந்து எந்திருச்சு அவள் சேலையை கீழே முன்னாடி சரி செய்தால். அவன் மடியில் உக்கார வசதியாக முன் பக்கம் மட்டும் தொடை வரைக்கும் தூக்கி விட்டுருந்தால் போல. அதே மாதிரி மாறாப்பயும் சரி செய்து கொண்டு அதன் பின் கையை உள்ளே நுழைத்து ஜாக்கெட் கொக்கிகளை போட்டாள். மீண்டும் மாராப்பை சரி செய்து கொண்டே......
"Thanks டா சிவா. இந்த helpa மறக்க மாட்டேன். இப்போ தான் freeya இருக்கு".
"Thanks லாம் வேணாம். அப்போ அப்போ இந்த மாதிரி நீ வந்து help கேட்டன்னா அதுவே போதும்"
ஹை ஆசைய பாரு. சீ போடா என்றபடி அவனுக்கு நெற்றியில் முத்தம் குடுத்தப்படி ரூமை விட்டு வெளியே வந்தாள். எங்கள் வீட்டுக்குள்ள வந்து கதவை சாத்தி மட்டும் விட்டுருந்தாள். அவள் உள்ளே போனதும் பின்னாடி நானும் சென்று ரூமுக்குள் தேடினேன். அவள் பாத்ரூம் சென்று இருந்தால். பாத்ரூமில் தண்ணீர் கொட்டும் சத்தம் கேக்கவே அவள் கொஞ்ச நேரத்தில் குளித்து விட்டு பழைய நயிட்டி ஒன்றை போட்டுகொண்டு வெளியே வந்தாள். வந்தவள் என்னை பார்த்ததும் சற்று அதிர்ச்சி ஆகி பின் நிதானதுக்கு வந்து "என்ன வாத்தியார் இன்னைக்கு சீக்கிரம் வந்துட்டாரு. என்ன விஷயம்?" என்று பக்கத்து வீட்டுக்குள் ஒன்றுமே நடக்காத மாதிரி முகத்தை வைத்துக்கொண்டு என்னிடம் கேட்டாள்.
"அது ஒன்னும் இல்ல கவி. தலைவலி......"என்று பேச்சை முடிக்கும் முன்பே
"ஹாங் அது சரி. உங்களுக்கு தலைவலினா மட்டும் லீவு போடுவீங்க. அதே உங்க பொண்டாட்டிக்குன்னா கண்டுக்க கூட மாட்டீங்க. அப்டி தான"
"அடி முந்திரிகொட்ட.... உனக்கு தலைவலின்னு சொன்னல்ல. அதான் லீவு போட்டேன்" னு சொன்னேன்.
"பார்ரா வாத்தியார்க்கு அக்கறைய.... உங்க பொண்டாட்டிக்கு தலைவலி இல்ல. லைட்டாஹ் காய்ச்சல் மாதிரி இருந்துச்சு" னு பக்கத்தில் வந்து மண்டையில் ஒரு கொட்டு வைத்தபடி பெட் ரூமுக்குள் சென்றாள்.
அவள் அருகில் வரும்போது தான் கவனித்தேன். அவள் உள்ளே எதுவும் போடவில்லை. அவளின் கொழுத்த மாம்பழங்களின் கூர்மையான காம்புகள் அப்டியே அதான் அச்சை நயிட்டின் மேல் காண்பித்தன. அவள் அடித்து விட்டு பெட்ரூமுக்குள் போகும்போது அவளின் கொழுத்த குண்டிகள் அதன் வனப்பை நயிட்டியை ஒட்டிக்கொண்ட படி காட்டியது. அப்போது தான் கவனித்தேன். எப்போதும் ஆயில் தேயித்து சடை பின்னி இருப்பவள் இன்று ஆயில் தேய்க்காமல் free hair விட்டு கொண்டை போட்டு இருந்தாள். நான் மெதுவாக அவள் பின்புறம் சென்று பெட்டில் எதையோ தேடுவது போல சென்று அவள் கூந்தலை நுகர்ந்து பார்த்தேன். சியக்காய் போட்டு தலைக்கு குளித்து இருப்பாள் போல. நல்ல மூச்சை உள்ளே இழுத்து விட்டுக்கொண்டு அதே வாசனையுடன் வெளியே வந்து ஹாலில் உக்காந்து கொண்டேன். வேறு எதுவும் செய்யவில்லை.
"கவி இப்போ உடம்பு எப்படி இருக்கு?"
"ம்ம்ம் பரவால்லங்க. சரி ஆயிடுச்சு."
"சரி ஆயிடுச்சா. சரி ok " "ஆமா எப்படி"
"மருந்து குடுத்தேன். சரி ஆயிடுச்சு"
என்னது மருந்து குடுத்தீயா? யாருக்கு என்று எதுவும் தெரியாதப்படி கேட்டேன்.
அவள் சுதரித்துவிட்டு இல்லங்க என் உடம்புக்கு மருந்து குடுத்தேன் அப்டினு சொன்னாள்.
சரி அப்போ நான் வேலைக்கு போகவா?
வேலைக்கு தான் லீவு சொல்லிட்டு வந்துடீங்கள்ள அப்புறம் என்ன?
அதுக்கு இல்ல கவி, முக்கியமான கிளாஸ் இருக்கு. அவங்கள மட்டும் பாஸ் பண்ணி விட்டுட்டேன்ணா next இயர் எனக்கு ப்ரோமோஷன் கிடைக்கும். Salaryum கூட வரும். நம்ம குடும்பத்துக்காக தான மா உழைக்குறேன் அப்டினு சொன்னேன்.
கேட்டுக்கொண்டே இருந்தவள் நான் உக்காந்து இருந்த சோபா பின்னாடி வந்து என் நெற்றியில் முத்தம் விட்டு சரி கிளம்புங்க அப்டினு சொன்னாள். மீண்டும் என்னிடம் half டே லீவு போட்டுடீங்க. போகணுமா? நாளைக்கு பாத்துக்கலாம்ல என்று சொன்னாள்.
சரி அப்போ நான் போய்ட்டு one hour மட்டும் கிளாஸ் எடுத்துட்டு வந்துர்றேன். வந்ததும் வெளிய போவோம் என்று சொல்லி விட்டு சட்டை எல்லாம் போட்டுகொண்டு வெளியே கிளம்பினேன். சரிங்க என்று சொல்லி விட்டாள்.
வெளியே வந்ததும் பக்கத்து வீட்டுப் பையன் என்னன்னா இன்னைக்கு ஸ்கூல் லீவா என்று கேட்டான்? இல்ல சிவா 1 ஹவர் பெர்மிஷன் போட்டு வந்து இருக்கேன் இப்ப கிளம்புறேன் அப்படி என்று சொல்லிவிட்டு சென்றுவிட்டேன்.
காம்பவுண்ட் கேட் திறந்து வெளியே சென்றபடி நின்று கொஞ்சம் எட்டிப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். சிறிது நேரம் கழித்து அவன் அவனுடைய வீட்டிலிருந்து என் வீட்டிற்கு சென்றான்.
நான் மெதுவாக காம்பவுண்டு கேட்டை திறந்து விட்டு என் வீட்டிற்கு வெளியே நின்று என்ன நடக்கிறது என்று பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.
எங்கள் வீட்டு பெட்ரூம் கதவும் வீட்டின் முன்புறமும் இருந்து பார்த்தால் தெரியும். அந்த வகையில் இருந்தது நான் மெதுவாக பெட்ரூம் ஜன்னலின் மேல் கதவை திறந்து பார்த்தேன் அங்கே நான் கண்ட காட்சி எனக்கு அதிர்ச்சியானது.
இரண்டு குழந்தைகளும் தூங்கி இருக்க அவள் பெட்டில் அவர்களின் துணியை மடித்து வைத்துக் கொண்டிருந்தாள். மெதுவாக பின்னால் சென்றவன் என் மனைவியை பின்னால் இருந்து கட்டி அணைத்தபடி அவள் கழுத்தில் முகம் புதைத்தான். முன்னால் கையை கொண்டு சென்று அவளின் இரண்டு மாம்பழங்களையும் கொத்தாக பிடித்து மெதுவாக கசக்கினான்.
வெளியே ஜன்னலிலிருந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன் நான். என்னதான் செய்கிறார்கள் என்று நோட்டம் விட்டுக் கொண்டிருந்தேன்.
கவிதாவின் பின்னால் சென்ற அவனை, அவன் வாசனையை வைத்தே கண்டுபிடித்து விட்டாள் என் மனைவி.
“சிவா, என்ன இங்க?” துணியை மடித்து வைத்துக் கொண்டே கேட்டாள்.
“அது ஒன்னும் இல்ல கவி, கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி நடந்ததை நினைச்சு ஒரே ஹாப்பியா இருக்கு. அதான் உன் வீட்டுக்காரர் வெளிய போற வரைக்கும் வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்தேன். அதான் அவர் போனதும் டக்குனு வந்துட்டேன்.”
“ஓ ஹோ… இப்ப அதுக்கு என்ன?”
“இல்ல, சும்மா பேசிட்டே இருக்கலாம் போல தோணுச்சு. அதான் வந்தேன். வந்தது பிடிக்கலையா? சொல்லு போயிடுறேன்,” என்று சொல்லிக்கொண்டே சோஃபாவில் உட்கார்ந்தான்.
அவள் வாஷ் பண்ணி இருந்த எல்லா துணிகளையும் எடுத்து வந்து படுக்கையில் போட்டாள். மடித்துக் கொண்டிருக்கும் போது நான் பார்த்த மாதிரியே அவனும் பார்த்தான். அவளின் செழுமையான இரண்டு குண்டிகளும் அவளின் நைட்டியுடன் ஒட்டியபடி கும்மென்று கட்டிக் கொண்டிருந்தது.
என்ன நினைத்தானோ தெரியவில்லை, வேகமாக எழுந்து அவளே எதிர்பாராத நேரத்தில் அவளை பின்னாலிருந்து கட்டிப் பிடித்து இறுக்கி அணைத்து, அவள் கழுத்தில் முகம் புதைத்தான். இடுப்பையும் வயிற்றையும் மெதுவாக வருடிவிட்டபடி கிஸ் பண்ணினான். அவளின் மார்பக காம்புகள் விரைப்பதை அவளின் நைட்டி வழியே என்னால் தெளிவாக காண முடிந்தது.
அவன் மெதுவாக அதையும் மெதுவாக வருடி, மெல்லமாக கசக்கி இரு கைகளாலும் அணைத்தான். மெதுவாக அவன் வலது கையை கீழே இறக்கி, அவளின் தோள், கை வழியே வருடிக்கொண்டே வந்து இடுப்பை வருடினேன். டக்கென்று கையை அவளின் உறுப்பின் மீது வைத்து உள்ளங்கை விரல்களால் அழுத்திப் பிடித்தான்.
அவனின் செய்கையில் கிரங்கியவளாய், அவள் முகத்தை மேலே தூக்கி, அவளின் வலது கையால் அவன் தலையின்முடியை இறுக்கிப் பிடித்தபடி, இடது கையை அவன் இடது கையின் மேல் வைத்து அழுத்திக் கொண்டாள்.
சிவா….. என்னடா…… என்ன பண்ற?
ஹேய் ரதி…. ரதி மாதிரியே இருக்கேயடி……
உன்னை இப்படி விட்டுட்டு உன் புருஷன் எப்படி சும்மா இருக்கான்?
நானா இருந்தேனா daily உன் அழகை ஆராதிப்பேன்.
ம்ம் கும்…
அவருக்கு romance-லாம் பண்ணவே தெரியாது.
நானும் எதிர் பார்த்து எதிர் பார்த்து ஏமாந்தது தான் மிச்சம்.
இப்போ கூட நீ உக்காந்து இருந்த sofa-ல தான் உக்காந்து என்னை பார்த்துட்டு இருந்தாரு.
தக்குனு அவர் பின்னாடி வர்றத கவனிச்சேன்.
அப்போ கூட ஏதோ ஒரு ஏக்கம் வந்துச்சு.
But எதுவும் பண்ணல.
ஆனா நீ இப்போ வந்து கிஸ் பண்ணுற, என்னைய கிறங்க வைக்குற.
எனக்கு அது எப்பவுமே missing-ஆ இருக்கும்.
அவள் சொல்றதும் உண்மை தான்.
நான் எப்பவும் அவளிடம் romance செய்ததே இல்ல.
அப்படியொரு எண்ணமே எனக்கு வந்ததே இல்ல.
அம்மா சரி… என் பேர் எப்படி உனக்கு தெரியும்? ரதின்னு?
அப்போ உன் உண்மையான பேர் ரதியா?
ஆமா.
கவிதா Alice ரதிதேவி.
இதுதான் என் real name.
எல்லாரும் கவிதா ன்னு மட்டும் தான் கூப்பிடுவாங்க.
நீ தான் இப்போ ரதி ன்னு கூப்பிட்டிருக்க.
இல்ல கவி,
எனக்கு உண்மையிலேயே உன் name தெரியாது.
நீ இப்போ பார்க்க ரதி மாதிரி இருந்த.
அதான் ரதி-ன்னு கூப்பிட்டேன்.
உனக்கு பிடிச்சிருந்தா இனிமேலும் அப்படியே உன்னை கூப்பிடுறேன், ok வா?
அப்படின்னு சொல்லி
அவளோட இரண்டு கன்னத்தையும் பிடிச்சு கொஞ்சினான்.
ஆமாம் டா, வந்த புதுசுல வாங்க போங்கனு பேசிட்டு இருந்த. அப்புறம் வா… போ…னு மாறிச்சு. அப்புறம் பெயர் என்னனு கேட்டு, நீயே வாய்க்கு வந்த பெயர் எல்லாம் சொல்லி கூப்பிட்டுட்டு இருந்த. அப்புறம் அம்மு குட்டி, செல்ல குட்டி, புஜ்ஜு குட்டினு ஏதோ உன் லவரை கூப்பிடுற மாதிரி கூப்பிட்ட. ஒரு வழியா என் பெயர் கண்டுபிடிச்சு கவிதானு சொன்ன. இப்போ கவி னு கூப்பிடுற. கடைசியா என் வாயாலேயே என் பேர் தெரிஞ்சு, எனக்கு பிடிச்ச மாதிரி கூப்பிடுற. அப்புறம் என்னனு எல்லாம் கூப்பிட போறியோ இனிமே.
ஆமா, நீயும் தான் என்னை அப்படி கூப்பிட்டு இருந்த. அப்புறம் எங்க அம்மா கூப்பிட்றத பாத்துட்டு, என் பெயர் சொல்லியே டைரக்டா கூப்பிட ஆரம்பிச்சுட்ட. எனக்கும் உனக்கும் கிட்டத்தட்ட ஒரே வயசு தான். ஆனா நீ என்னைவிட 6 மாதம் மூத்தவன்னு கவியிடம் சொன்னான்.
(இவர்கள் இருவரின் பேச்சையும் நான் ஜன்னல் வெளியே நின்று கேட்டுக்கொண்டே இருந்தேன். இவர்கள் எங்கள் வீட்டுக்கு பக்கத்தில குடி வந்து 6 மாதம் தான் ஆகிறது. அதற்குள் இவ்வளவு பழக்கமா என்று எனக்கே தோனியது.)
டேய், அது எப்படி கரெக்டா சொல்ற?
இல்ல கவி, நீ பார்ட் டைம் ஜாப் ஏதாவது இருந்தா சொல்லுங்கன்னு எங்க அம்மாவிடம் பேசி உன் ரெச்யூமேயை கொடுத்த. அதை எங்க அம்மா என்கிட்ட தான் கொடுத்தாங்க. அதுல தான் பார்த்தேன். பரவாயில்லை மேடம், +2 வரை படிச்சிருக்கீங்க. ஏன் மேற்கொண்டு படிக்கல?
இல்ல டா, வீட்டில் வசதி இல்லை. அதான் அப்பாவுடன் கடைக்கு போய் அவருக்கு ஹெல்ப் பண்ணுவேன். அப்புறம் கல்யாணம், குழந்தைங்க அப்படின்னு இப்படி ஆகிடுச்சு — என்று அவர்கள் சொந்தக் கதைகளைப் பற்றியே பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள்.
அப்போதுதான் அது மீண்டும் நடந்தது. என் பையன் அழ ஆரம்பித்தான். சோ சோ என்று நெஞ்சைத் தட்டியபடி, அவனுக்கு முன்னாடியே கட்டிலில் சம்மணம் போட்டபடி, அவள் ஜாக்கெட்டை விலக்கி அவனுக்கு பால் கொடுத்தாள். சைடு வியூவில் இருந்த எனக்கு சரியாகத் தெரியவில்லை. ஆனால் அவனுக்கு நன்றாகத் தெரிந்திருக்கும் என்று எனக்குத் தெரியும்.
இரண்டு நிமிடம் தான் போயிருக்கும். “ஆஹ்… அம்மா…” என்றபடி என் பையன் முகத்தை வேக வேகமாக வெளியே எடுத்தாள்.
“ஸ்ஷ்… என்ன ஆச்சு ரதி?” என்றபடி சோஃபாவிலிருந்து அவன் வேகமாக எழுந்து வந்தான்.
“ஹா… கடிக்குறான் டா… வலிக்குது” என்றபடியே என் பையனை படுக்கையில் படுக்க வைத்துவிட்டு, தனது மார்பகத்தை முழுசாக வெளியே காண்பித்தாள். சைடு வியூவில் எனக்கு அவள் காம்பு மட்டும் தெரிந்தது. சேலையால் மூடி இருந்தாள். அவன் நேராகவே பார்த்தான்.
வேகமாக வந்த அவன், மெதுவாக அவளின் மார்பை பிடித்து வருடிவிட்டான். ஆனால் இதற்கு என் மனைவி எதுவும் சொல்லாததை கண்டு எனக்கு ஆச்சரியம். ஏன்னா நான் பார்த்தாலே “என்ன அப்படி பாக்குறீங்க?” என்று அதட்டுவாள். ஆனால் இவனிடம் எந்த எதிர்ப்பும் இல்லை.
அப்படியென்றால் இருவருக்குள்ளும் அப்படி என்ன உறவு என்று என் சந்தேக புத்தி சந்தேகப்பட ஆரம்பித்தது.
அவன் மெதுவாகவே வருடிக்கொண்டிருந்தான். ஒரு நேரத்தில் அவன் மெதுவாக கசக்க ஆரம்பித்துவிட்டான். அது மேலும் வலியை கொடுத்திருக்க வேண்டும்.
“ஸ்ஷ்…” என்றபடி உதட்டை கடித்துக்கொண்டாள். அதை பார்த்த அவன் லேசாக குனிந்து அவள் உதட்டை உறிஞ்சி கவ்வி சப்ப ஆரம்பித்தான். அவளும் முழுசாக ஒத்துழைத்தாள்.
சிறிது நேரம் அவள் உதட்டை கவ்வி, சப்பி, சுவைத்துவிட்டு,
“சரி கவி, நான் கிளம்புறேன். அம்மா வந்துடுவாங்க” என்றபடி வெளியே செல்ல முற்பட்டான்.
அவளும் ஏக்கமான ஒரு பார்வையைப் பார்த்துவிட்டு “சரிடா” என்றாள்.
உடனே நான் மாடிப்படியில் சென்று ஒளிந்துகொண்டேன்.
அவன் போனதுக்கு அப்புறம் சிறிது நேரம் கழித்து நான் வீட்டுக்குச் சென்றேன்.
அவள் கேஷுவலாக, ஏதும் நடக்காதது போல் இருந்தாள்.
அன்று அவளிடம் சொன்னபடி நான் வெளியே கூட்டிக்கொண்டு போய் வந்தேன்.
ரொம்ப நாள் கழித்து என் மனைவியின் முகத்தில் ஒரு சந்தோஷம்.
அது நான் வெளியே கூட்டிச் சென்றதாலா, இல்லை அவனிடம் கொஞ்சி குலாவியதாலா என்பது
என் மனைவிக்கே மட்டுமே வெளிச்சம்.
நாட்கள் இப்படியே போய்ட்டே இருந்தது. promotion வரும்னு ரொம்ப எதிர்பார்த்தேன். ஆனா கடைசில எனக்கு கிடைத்தது ஏமாற்றம் தான். அதே வேலை, அதே சம்பளம். ஆனா வீட்டுச் செலவு மட்டும் நாளுக்கு நாள் ஏறிட்டே போச்சு.
இந்த மாதிரி போய்ட்டு இருந்த சமயத்துல, ஒரு நாள் திடீர்னு என் அப்பாவுக்கு accident ஆயிடுச்சுன்னு, அதுக்கு இரண்டு லட்சம் வரைக்கும் செலவு ஆகும்னு செய்தி வந்தது. அது எனக்கு மட்டும் இல்ல, கவிதாவுக்கும் பெரிய shock. ஏற்கனவே குடும்பத்தை ஓட்டவே கஷ்டப்பட்டுட்டு இருந்த எனக்கு, அந்த amount ரொம்பவே பெருசா தெரிஞ்சது. என்னால முடிஞ்ச அளவுக்கு try பண்ணினாலும், 25,000 ரூபாய்க்கு மேல arrange பண்ண முடியல.
என்னைவிட என் மனைவி தான் ரொம்ப உடைஞ்சு போய்ட்டா. “நான் ஏதாவது வேலைக்கு போகவா?”ன்னு என்னைக் கேட்டா. அந்த நேரத்துல என்னால இல்லன்னு சொல்ல முடியல. முன்னாடி அவள் வேலைக்கு போகணும்னு சொன்னா, நான் “போ”ன்னு சொன்னாலும், அதுக்கு சண்டை தான் வரும். ஆனா இப்ப அப்படி இல்ல.
இரண்டு வாரம் போச்சு. எங்குமே அவளுக்கு வேலை கிடைக்கல. கிடைச்சாலும், 7,000 ரூபாய் சம்பளம்தான். அந்த வேலைக்கு போனா, காலை போனா இரவு தான் வீட்டுக்கு வரணும். அப்படி போனா, இரண்டு குழந்தைகளையும் யார் பார்த்துக்குவாங்கன்னு அவளுக்கு கவலை. அதனால அந்த வேலை வேண்டாம்னு சொல்லிட்டா.
அப்புறம் சிவா, அவன் பார்த்துக்குற ஒரு studio-ல வேலை இருக்கு, அது வீட்டிலிருந்தே செய்யலாம், ஏதோ ஒரு வேலை இருக்குன்னு சொன்னான். அதுக்கும் சில conditions சொன்னான். என் மனைவியும் அதுக்கு ok சொல்லி வேலைக்கு போக ஆரம்பிச்சா.
இப்ப எங்க வீட்டோட income ரெண்டு மடங்கு ஆயிடுச்சு. என் அளவுக்கே அவளும் சம்பாதிக்க ஆரம்பிச்சுட்டா. அவளுடைய வனப்பும் மெருகேரி விட்டது.
இப்படியான சூழ்நிலையில தான்……
அன்று எனக்கு half டே லீவு விட்டார்கள். ஸ்கூல் கரெஸ்பாண்டன்ட் அப்பா இறந்து விட்டதால்.எங்க college staff எல்லாரும் அங்க போய் பார்த்துட்டு, சுமார் 2 மணி போல எல்லாரும் வீட்டுக்கு கிளம்பினோம். நான் வழக்கம்போல bike-ஐ வெளியே நிறுத்தி, சத்தமே இல்லாம gate-ஐ திறந்துகிட்டு வீட்டுக்குள்ள போனேன். சிவாவின் வீடு பூட்டியே இருந்தது. என் வீட்டு கதவு மட்டும் திறந்தே இருந்தது.
வீட்டுக்குள்ள போனேன். கவி வீட்டில் இல்ல. இரண்டு பசங்களும் தூங்கிட்டு இருந்தாங்க. உடனே நான் போய் குளிச்சிட்டு வர்றப்போ, சிவா தான் bedroom-ல உட்காந்து இருந்தான்.
“என்ன அண்ணா, சீக்கிரம் வந்துட்டீங்க?”
“இன்னைக்கு college correspondent அப்பா இறந்துட்டாரு. அதனால எல்லாருக்கும் half-day leave.”
“ஓ… அப்படியா…”
“ஆமா சிவா… கவி எங்க?”
“அண்ணா, அவங்க studio வரைக்கும் போயிருக்காங்க. ஏதோ urgent work-ன்னு. அதான் அப்படின்னு சொன்னாங்க.”
“அப்புறம்… கவி studio-ல என்ன work பண்றா? நல்லா work பண்றாளா?”
“ம்ம்ம் அண்ணா… அவங்க பண்ணித் தர்ற work எல்லாமே செம்மையா வருது. அவங்க talent-க்கு அவங்க இங்க இருக்க வேண்டிய ஆளே கிடையாது. அவ்வளோ perfection-ன்னு owner-ஏ சொல்லிட்டாரு.”
(Actually அந்த owner அவன்தான். ஆனா இது எனக்கு தெரியாது. அவனும் அவன் friend கார்த்திக்கும் partnership போட்டு studio வைச்சிருக்காங்க.)
“ஓ சரி சரி… ஆமா எப்போ வருவா?”
“தெரியல அண்ணா. ஒரு 2–3 hours ஆகலாம்.”
“ஓ சரிடா. அப்போ அவ இல்லாத time-ல நீ தான் பசங்கள பாத்துக்குவியா?”
“இல்ல அண்ணா. இன்னைக்குத்தான். Maximum வீட்டிலேயே laptop வைச்சு எல்லா work-உம் பண்ணிக் கொடுத்துடுவாங்க. எப்போதாவது தான் studio-ல work இருக்கும். அப்போ மட்டும் தான் நான் பாத்துக்குவேன் அண்ணா.”
“அதான் டா நானும் கேட்டேன்.”
“ஓ அதான் கேட்டீங்களா? அப்படின்னா ஆமா அண்ணா.”
“சரிடா, எனக்கு கொஞ்சம் வெளிய போற வேலை இருக்கு. அவ வந்ததும் சொல்லிட்றியா?”ன்னு கேட்டேன்.
“சரின்னா, நான் சொல்லிட்றேன். ஒரு சின்ன help பண்ணுங்க அண்ணா. இந்த cover-ஐ மட்டும் studio-ல கொடுத்துட்டு போயிடுங்க அண்ணா,”ன்னு சொல்லி ஒரு brown cover குடுத்தான்.
அது open-ஆ தான் இருந்தது. என்னன்னு பாக்கலாம் போல இருந்தது. துணி தான் உள்ளே இருந்தது. ஆனாலும் அப்படி பாக்குறது manarse இல்லன்னு எதுவும் பார்க்கல.
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)
