இன்னும் எவ்வளோ நாள்தான் இப்படி தடவிகிட்டே இருக்கறது.

[Nsme]

பிளாஷ்பேக் (Flashback) - சிட்னி, ஆஸ்திரேலியா.

வெள்ளிக்கிழமை அதிகாலை.

வரதன் கண் விழித்தபோது, அவன் க்கொலீக் (Colleague) காயத்ரியின் படுக்கையில் இருந்தான். முந்தைய இரவு நடந்த களியாட்டத்தின் களைப்பு அவன் உடலில் இருந்தது. காயத்ரி அவன் அருகில் படுத்து, தன் விரல்களால் அவன் தோள்பட்டையை வருடிக்கொண்டிருந்தாள்.

காயத்ரி: "வரதன்... நீங்க இங்க மூணு மாசம் இருப்பீங்க. ஆனா நான் இன்னும் ரெண்டு வாரத்துல இந்தியா திரும்பணும்," என்று சோகமாகக் கூறினாள். பிறகு அவன் கண்களைப் பார்த்து, "என்னோட ஸ்டே (Stay) வை எக்ஸ்டெண்ட் (Extend) பண்ண முடியுமா? எனக்கு இங்கயே இருக்கணும் போல இருக்கு," என்று கேட்டாள்.

வரதன் பெருமையுடன் சிரித்தான். "கண்டிப்பா நான் ட்ரை பண்றேன் காயத்ரி. முடிஞ்சதுன்னு வச்சுக்கோ. நான் சொன்னா ப்ராஜெக்ட் மேனேஜர் கேட்பார்."

காயத்ரி: "சும்மா பெட்ல படுத்துக்கிட்டு சொல்ற பிராமிஸ் (Promise) எல்லாம் நான் நம்ப மாட்டேன். உங்க போனை எடுங்க. நான் சொல்றதை அப்படியே என் வாட்ஸ்அப் (WhatsApp) சேட்டுக்கு டைப் பண்ணி அனுப்புங்க," என்று சிரித்துக்கொண்டே கேட்டாள்.

வரதன் விளையாட்டாக நினைத்து, தன் போனை அன்லாக் (Unlock) செய்து அவளிடம் கொடுத்தான்.

காயத்ரி சத்தமாகச் சொல்லிக்கொண்டே டைப் செய்தாள்: "ஹே காயத்ரி! நீ என் கூட படுத்தா, நான் உன்னோட சிட்னி ஸ்டே-வை எக்ஸ்டெண்ட் பண்ணுவேன்."

வரதன் அதைப் பார்த்துச் சிரித்தான். "என்னடி இது? என்ன நம்பாம இப்படியெல்லாம் டைப் பண்ற..."

காயத்ரி செண்ட் (Send) பட்டனை அழுத்திவிட்டு, தன் போனை எடுத்துப் பார்த்தாள். பிறகு, "சீரியஸா? இதுதான் ஒரே வழியா? எனக்கு இங்க இருக்கணும்..." என்று ரிப்ளை (Reply) செய்தாள்.

உடனே வரதனின் போனை எடுத்து, "ஆமாம். முடிவு உன் கையில" (Yes. The choice is yours) என்று டைப் செய்து அனுப்பினாள்.

பிறகு வரதனைப் பார்த்து மர்மமாகச் சிரித்தாள். "இப்போ என்கிட்ட ஆதாரம் இருக்கு. நீங்க சொன்னதைச் செஞ்சா நல்லது," என்று சொல்லிவிட்டு போனை வைத்துவிட்டு அவன் நெஞ்சில் சாய்ந்தாள். வரதன் அதை ஒரு விளையாட்டாகவே நினைத்துச் சிரித்தான்.

அன்று மதியம். வரதன் ஆபீஸில் வேலை செய்துகொண்டிருந்தான். அவனது இந்திய ப்ராஜெக்ட் மேனேஜர் (அவனுக்கு மிகவும் வேண்டப்பட்டவர்) அவசரமா அழைத்தார்.

மேனேஜர்: "வரதன், நீ என்ன வேலை பாத்துக்கிட்டு இருந்தாலும் அப்படியே போட்டுட்டு உடனே ரூமுக்குக் கிளம்பு. ஒரு முக்கியமான விஷயம் பேசணும்."

வரதன்: "ஏன் சார்? இங்கயே பேசலாமே. நான் மீட்டிங் ரூம் போறேன்."

மேனேஜர்: "வேண்டாம். உடனே கிளம்பு. ரூம் போய் சேர்ந்துட்டு எனக்கு கால் பண்ணு. இது சீரியஸ்."

வரதன் குழப்பத்துடன் ரூமுக்குச் சென்று, மேனேஜருக்கு கால் செய்தான்.

மேனேஜர்: "லூசுப் பயலே... என்னடா காரியம் பண்ணி வச்சிருக்க? நீ பண்ண வேலைக்கு, நீ உடனே இந்தியாக் கிளம்பி வரணும். வேற வழியே இல்ல. இனிமே இந்தக் க்ளையண்ட் (Client) பக்கம் நீ தலைவச்சுக் கூடப் படுக்க முடியாது. உன்னை வேற அக்கவுண்ட்ல (Account) போடுறேன்."

வரதனுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. "என்ன சார் ஆச்சு? ஏன் இப்படித் திட்டறீங்க?"

மேனேஜர்: "காயத்ரி உன் மேல 'செக்ஷுவல் ஹராஸ்மெண்ட்' (Sexual Harassment) கம்ப்ளைண்ட் கொடுத்திருக்காடா."

வரதன் அதிர்ச்சியில் உறைந்தான். "என்னது? அவளா? சார், அவதான் நேத்து நைட்..."

மேனேஜர்: "அவ என்கிட்ட வந்ததால நீ தப்பிச்ச. நான் இதைத் தீர்த்து வைக்கலைனா, அவ நேரா HR கிட்டயும், பெண்கள் பாதுகாப்பு செல்லுக்கும் போவா. அப்படிப் போனா உன் வேலைக்கே உலை வச்சிடுவாங்க. டெர்மினேட் (Terminate) பண்ணிடுவாங்க."

வரதன்: "சார், அவ பொய் சொல்றா..."

மேனேஜர்: "அவகிட்ட ஆதாரம் இருக்குடா. 'இதைச் செஞ்சா, அதைச் செய்வேன்' (Quid pro quo) அப்படின்னு நீ அனுப்பின மெசேஜ் அவகிட்ட இருக்கு. நீ உன்னை நியாயப்படுத்தவே முடியாது. அவ என்ன கேக்குறா தெரியுமா? உன்னை உடனே இந்த ப்ராஜெக்ட்ல இருந்து தூக்கிட்டு, அந்த இடத்துல அவளைப் போடணுமாம். அதுமட்டுமில்லாம, அவளுக்கு ஆஸ்திரேலியா PR (Permanent Residency) அரேஞ்ச் பண்ணித் தரணுமாம். அவ இங்கயே செட்டில் ஆகப் போறாளாம்."

வரதன் வியர்த்து விறுவிறுத்துப் போனான். காயத்ரி போட்டது எவ்வளவு பெரிய ஸ்கெட்ச் என்று இப்போதுதான் புரிந்தது.

மேனேஜர்: "உன் முட்டாள்தனத்தைக் காப்பாத்த, நான் அவ கேட்டதைச் செஞ்சுதான் ஆகணும். இனிமேலாவது ஜாக்கிரதையா இரு. உடனே ஃப்ளைட் பிடிச்சு இந்தியா வா. திங்கட்கிழமை ஆபீஸ்ல வந்து என்னைப் பாரு. இன்னும் உன் வேலை போகலைனு கடவுளுக்கு நன்றி சொல்லு."

கால் துண்டிக்கப்பட்டது. வரதன் அவமானத்தில் கூனிக்குறுகிப் போனான். ஒரு பெண்ணை அடைய நினைத்து, தான் ஏமாந்து, வேலையையும் இழந்தும் இழக்காமலும், இப்போது இந்தியா திரும்புகிறான்.

[Siva veri 20]

Moratu story a erukum pola bro epo than padichen sema continuu panunga waiting next update

[KumseeTeddy]

வேணும் இந்த தாய்லிக்கு. கீதாவுக்கு செஞ்ச எல்லாத்துக்கும். படுக்கும்போது சுகமா இருந்திருக்கும்ல. நல்லா அனுபவிக்கட்டும்.

[Nsme]

Moratu story a erukum pola bro epo than padichen sema continuu panunga waiting next update

Thank you.

[Nsme]

வேணும் இந்த தாய்லிக்கு. கீதாவுக்கு செஞ்ச எல்லாத்துக்கும். படுக்கும்போது சுகமா இருந்திருக்கும்ல. நல்லா அனுபவிக்கட்டும்.

Thank you.

[dubukh]

வரதன் மேலே எல்லாருக்குமே கோபம் இருக்கும். அதுக்கு அவன் உரித்தானவன் தான், சந்தேகமே இல்ல. ஆனா இங்கே கீதா, லாவண்யா, அருண், ப்ரியா & மளிகை கடை அண்ணாச்சி எல்லாருமே ஈக்வலி மோசம் தான். வரதன் ஒரு அட்டு ஃபிகர் கூட ஓல் போட போறத அவன் பொண்டாட்டிட்ட சொல்லிட்டு தான் பண்ணான். ஆனா கீதா ஒருவேளை "அப்போ நானும் இங்கே ஒருத்தனோட படுப்பேன்" என்று சொல்லி இருந்தால், இப்ப அவள் அவனை விட பெட்டரானவள் எனலாம். ஆனா அவ இப்போ சொல்லிட்டு செஞ்ச புருஸன் முன்னாடி சொல்லாம தப்பு பண்ணவ ஆயிட்டா

அருணை பத்தி சொல்ல ஒன்னும் இல்ல, அவனுக்கு ரெண்டு லட்டு கிடைச்சது, திண்னுட்டான். அவ்ளோ தான்

லாவிக்கு அண்ணன புடிக்காது, ஆனா அண்ணிய புடிக்கும். அதனால அண்ணிய அவனுக்கு துரோகம் செய்ய வைச்சிட்டா. இப்போ வரதன் கோபம் இவ பக்கம் திரும்ப வாய்ப்பு இருக்கு. அதோட அவ வீட்டுக்கு சொன்னா அவ்ளோ தான். ஆனா ஏற்கெனவே ஆபிஸ் வேலை காத்துல தொங்குறதால, இப்ப அவன் டைவர்ஸ் பக்கம் போக வாய்ப்பு கம்மி. வேணும்னா அருண்ட்ட நீ என் ஆள போட்டுட்ட, நான் உன் ஆள போடுறேனு சொல்லி, ஏற்கெனவே அவன் கண் வைச்ச ஒன்னு விட்ட தங்கச்சிய கை வைக்கலாம். இலவச இணைப்பா பிரியா கூட வரலாம். இது போல நடக்குமா என அறிய ஆவல், ப்ளீஸ் கண்டீனூ நண்பா

[Nsme]

அரசியல் ஒரு சாக்கடை என்று சொல்வார்கள். ஆனால் அதை விடப் பெரிய சாக்கடை இந்த கார்ப்பரேட் உலகம். காயத்ரி போன்ற பெண்கள் மிகக் குறுகிய காலத்தில் மேலே சென்று, பணம், சொகுசு வாழ்க்கை என்று செட்டில் ஆகிவிடுவார்கள். குறைந்தபட்சம் வரதனாவது அவளை அனுபவித்தான். அவனுக்கு காட்ஃபாதர் (Godfather) மாதிரி அவன் சொம்படித்து வைத்திருக்கும் மேனேஜர் இருக்கிறார். அவனும் பிழைத்துக்கொள்வான்.

இந்த கார்ப்பரேட் உலகில் எத்தனையோ உழைப்புச் சுரண்டல், கிரெடிட் (Credit) திருட்டு என்று தகுதியே இல்லாதவர்கள் சீக்கிரம் மேலே போய்விடுகிறார்கள். திறமை இருப்பவர்கள் ஒழுக்கம் (Moral), நேர்மை (Ethics) மற்றும் ஈகோ (Ego) இருப்பதால் முன்னேறாமலும், எதையும் அனுபவிக்காமலும் கஷ்டப்படுகிறார்கள்.

முன்னேறுபவர்கள் முன்னேறாதவர்களைப் பார்த்து வழக்கமாகச் சொல்வது இதுதான்: "உனக்கு கம்யூனிகேஷன் ஸ்கில்ஸ் (Communication Skills) இல்ல, இன்டர் பெர்சனல் ஸ்கில்ஸ் (Interpersonal Skills) இல்ல, மத்த சாஃப்ட் ஸ்கில்ஸ் (Soft Skills) இல்ல" என்று சாக்கு சொல்வார்கள். மீட்டிங்கில் சத்தமாகப் பேசுவதுதான் கம்யூனிகேஷன் ஸ்கில் என்று நம்மையே நம்ப வைத்துவிடுவார்கள். ஆனால் இந்தக் கார்ப்பரேட் உலகத்திற்குத் தெரியாது, திறமையானவர்கள் முன்னேறினால் எவ்வளவு சிறப்பான நன்மைகள் விளையும் என்று.

சரி, கதைக்கு வருவோம்.

திங்கட்கிழமை காலை 11 மணி.

வரதன் தன் சூட்கேஸைக் கீழே போட்ட சத்தம் அந்த அறையில் எதிரொலித்தது. ஆனால் கீதா துளியும் அசையவில்லை. அவள் அருணின் தோளை இறுக்கமாகப் பிடித்துக்கொண்டு, அவன் மடியிலேயே அமர்ந்திருந்தாள். அவளது கண்களில் பயத்திற்குப் பதில் ஒருவித ஏளனம் இருந்தது.

கீதா: "என்ன வரதன்... ஷாக்கா இருக்கா? சரி, விஷயத்துக்கு வருவோம். நாம டிவோர்ஸ் (Divorce) பண்ணிக்கலாம்."

வரதன் அதிர்ச்சியில் வாயடைத்து நின்றான்.

கீதா: "இந்த வீடு என் பேர்ல இருக்கு. நான் பேங்க் ஸ்டாஃப்ங்கறதால எனக்கு வெறும் 3% வட்டியில லோன் கிடைச்சது. ஒருவேளை நீ இந்த வீட்டுக்கு ஆசைப்பட்டா, வட்டி, EMI அப்படியே பல மடங்கு ஆகிடும். உன்னால அந்த EMI-ஐ கட்ட முடியாது. சோ, வீட்டைப் பத்தி கனவு காணாத," என்று கறாராகச் சொன்னாள்.

பிறகு லாவண்யாவைத் திரும்பிப் பார்த்தாள்.
"லாவண்யா... உள்ள டிரெஸ்ஸிங் டேபிள் மேல அவரோட தாலியை கழட்டி வச்சிருக்கேன். அதை எடுத்துட்டு வந்து இவர் கையில கொடு."

லாவண்யா உள்ளே சென்று அந்தத் தாலிக் கயிற்றை எடுத்துக்கொண்டு வந்தாள். அவள் குட்டையான பாவாடை அணிந்து நடந்து வரும் அழகை, அந்த இக்கட்டான நிலையிலும் வரதன் வெறித்துப் பார்த்தான். அவளது பளபளப்பான தொடைகள் அவன் கண்களை உறுத்தின.
லாவண்யா தாலியை அவன் கையில் திணித்துவிட்டு, நேராகச் சென்று அருணின் அருகில், சோபாவின் கைப்பிடியில் அமர்ந்தாள்.

வரதன் லாவண்யாவின் தொடைகளையே வெறித்துப் பார்ப்பதை கீதா கவனித்தாள்.

கீதா: "சீ... மானங்கெட்டவனே... இந்த நிலைமையிலயும் உன் கண்ணு அப்படியே அவ மேல மேயுது? உனக்கெல்லாம் வெக்கமே இல்லையாடா?"

அதைக்கேட்ட லாவண்யா, நக்கலாகச் சிரித்துக்கொண்டே, அருணின் கையை எடுத்துத் தன் தொடை மீது வைத்துக்கொண்டாள். அருண் அவளது தொடையை அழுத்திப் பிடித்தான். வரதனுக்கு அது சவுக்கடி போல் இருந்தது.

கீதா: "கையில வச்சிருக்கியே தாலி... தாலிச்செயின்... இது மட்டும்தான் உங்க வீட்ல எனக்குப் போட்டது. அதுவும் தரமான 22 கேரட் தங்கம் கூட இல்ல. அவ்வளவு அல்பம் நீங்க. என் கழுத்துல, காதுல கிடக்கற, வீட்ல இருக்கற மத்த நகை எல்லாம் எங்க அப்பா போட்டது. அதுல எதையும் எதிர்பார்க்காத. உனக்கு வரதட்சணையா கொடுத்த பணத்துல கொஞ்சம் எடுத்துதான் இந்த வீட்டுக்கு டவுன் பேமெண்ட் (Down payment) கட்டினோம். அதுவும் எங்க அப்பா பணம். சோ, இந்த வீட்டுல உனக்கு எந்த உரிமையும் இல்ல. மீதி வரதட்சணைப் பணத்தையும், உனக்குப் போட்ட செயின், மோதிரத்தையும் நீயே வச்சுக்கோ. எனக்கு ஜீவனாம்சம் அது இதுனு எதுவும் வேண்டாம். உனக்குக் கடன் தொல்லை, EMI எதுவும் இல்ல. நீ நிம்மதியா உன் இஷ்டப்படி வாழலாம். EMI போக என் சம்பளத்தை வச்சு நான் சமாளிச்சுப்பேன். நீ ஒத்துக்கிட்டா ஃபாஸ்ட் ட்ராக்ல (Fast track) 6 வாரத்துல டிவோர்ஸ் வாங்கிடலாம். இல்லனா... 6 மாசமானாலும் சரி, ஒரு வருஷமானாலும் சரி... உன்னை சும்மா விடமாட்டேன்."

கீதா மூச்சு விடாமல் பேசி முடித்தாள். "இன்னும் ரெண்டு வாரம் டைம் தரேன். இந்த வீட்ல இருக்கற உன் துணிமணி எல்லாத்தையும் எடுத்துட்டு ஓடிடு."

வரதனுக்குக் கோபம் தலைக்கேறியது. அவமானமும், தோல்வியும் அவனை மிருகமாக்கியது.

வரதன்: "ஏண்டி... தேவடியா முண்டே... என் காசுல தின்னுட்டு, இவன் மடியில உக்காந்து துரோகம் பண்றியா? இருடி உங்களை..." என்று கத்திக்கொண்டே தன் போனை எடுத்தான்.

கேமராவை ஆன் செய்து, கீதா அருண் மடியில் அமர்ந்திருப்பதையும், லாவண்யா அருகில் இருப்பதையும் போட்டோ மற்றும் வீடியோ எடுக்க ஆரம்பித்தான்.

கீதா பதறாமல் அருணைப் பார்த்தாள். "அருண்... அந்த போனைப் பிடுங்கு," என்றாள்.

அருண் பாய்ந்து எழுந்தான். வரதன் சுதாரிப்பதற்குள், அருண் அவனது கையை முறுக்கி, போனைப் பிடுங்கினான். அருணின் உருவமும், பலமும் வரதனை அடக்கி ஒடுக்கியது. வலி தாங்காமல் வரதன் கத்தினான்.

அருண் வரதனைத் தரதரவென்று இழுத்துச் சென்று, கீதாவுக்கு எதிரே இருந்த சோபாவில் பலவந்தமாக உட்கார வைத்தான்.

பிறகு போனை கீதாவிடம் கொடுத்தான். கீதா அவன் எடுத்த போட்டோ, வீடியோ அனைத்தையும் டெலீட் செய்தாள். க்ளவுட் பேக்கப் (Cloud backup), ட்ராஷ் பின் (Trash bin) என அனைத்தையும் செக் செய்து, எந்த ஆதாரமும் இல்லை என்பதை உறுதி செய்தாள்.

பிறகு அவன் வாட்ஸ்அப்பை ஓபன் செய்தாள். காயத்ரிக்கும், அவன் மேனேஜருக்கும் அனுப்பிய மெசேஜ்களைப் படித்தாள்.

கீதா நிமிர்ந்து வரதனைப் பார்த்து ஏளனமாகச் சிரித்தாள்.

கீதா: "என்ன வரதன்... அங்க ஒரு பொண்ணுகிட்ட 'இதைச் செஞ்சா அதைச் செய்வேன்'னு டீல் பேசி மாட்டிக்கிட்டீங்களா? காயத்ரி சும்மா விடல போல... நல்லா வச்சு செஞ்சிருக்கா. இன்னும் உன் வேலை போகலையேனு சந்தோஷப்படு. இந்த லட்சணத்துல நீ என்னைக் கேள்வி கேக்குறியா?"

வரதன் முகம் வெளிறிப் போனது. அவனது ரகசியம் அம்பலமானது அவனை நிலைகுலைய வைத்தது.

கீதா: "இனிமே இங்க உனக்கு இடமில்லை. மரியாதையா வெளிய போ."

வரதன் வேறு வழியில்லாமல், அவமானத்துடன் எழுந்து, தன் சூட்கேஸை எடுத்துக்கொண்டு வெளியேறினான்.

அவன் நேராக ஒரு லாட்ஜுக்குச் சென்று ரூம் போட்டான். முகம் கழுவி, உடை மாற்றிக்கொண்டு, நேராகத் தன் இந்தியன் மேனேஜரைப் பார்க்க ஆபீஸ் கிளம்பினான். அவன் மனதில் பழிவாங்கும் வெறி கனன்று கொண்டிருந்தது, ஆனால் கையில் எந்த ஆயுதமும் இல்லை.

வீட்டில்... கீதா, லாவண்யா, அருண் மூவரும் ஒரு பெரிய போர்க்களத்தை வென்ற திருப்தியில் இருந்தனர்.

[dubukh]

முற்பகல் செய்தது இப்போ வந்து ஆப்படிக்குது அவனுக்கு. முக்கியமா அந்த வரதட்சணை பிரச்சனை. ஐடி ஃபீல்டு, கார்ப்பரேட் சதி பற்றி நல்லா சொல்றியே நண்பா, நீங்களும் ஐடி வேலை தான் பாக்குறீங்களா?

வரதனால் கீதாவை ஒன்னும் செய்ய முடியாது. ஆனால் லாவியை போட்டு கொடுக்க முடியும். ஆனால் அருண் யாருக்கு லாவிக்கா அல்லது கிதாவுக்கா என்ற கேள்வி இன்னும் உள்ளது. வழக்கம் போல 2 பேரும் ஸேர் பண்ணிக்குங்களா என அறிய ஆவல், ப்ளீஸ் கண்டீனூ நண்பா

[Nsme]

வரதன் மேலே எல்லாருக்குமே கோபம் இருக்கும். அதுக்கு அவன் உரித்தானவன் தான், சந்தேகமே இல்ல. ஆனா இங்கே கீதா, லாவண்யா, அருண், ப்ரியா & மளிகை கடை அண்ணாச்சி எல்லாருமே ஈக்வலி மோசம் தான். வரதன் ஒரு அட்டு ஃபிகர் கூட ஓல் போட போறத அவன் பொண்டாட்டிட்ட சொல்லிட்டு தான் பண்ணான். ஆனா கீதா ஒருவேளை "அப்போ நானும் இங்கே ஒருத்தனோட படுப்பேன்" என்று சொல்லி இருந்தால், இப்ப அவள் அவனை விட பெட்டரானவள் எனலாம். ஆனா அவ இப்போ சொல்லிட்டு செஞ்ச புருஸன் முன்னாடி சொல்லாம தப்பு பண்ணவ ஆயிட்டா

அருணை பத்தி சொல்ல ஒன்னும் இல்ல, அவனுக்கு ரெண்டு லட்டு கிடைச்சது, திண்னுட்டான். அவ்ளோ தான்

லாவிக்கு அண்ணன புடிக்காது, ஆனா அண்ணிய புடிக்கும். அதனால அண்ணிய அவனுக்கு துரோகம் செய்ய வைச்சிட்டா. இப்போ வரதன் கோபம் இவ பக்கம் திரும்ப வாய்ப்பு இருக்கு. அதோட அவ வீட்டுக்கு சொன்னா அவ்ளோ தான். ஆனா ஏற்கெனவே ஆபிஸ் வேலை காத்துல தொங்குறதால, இப்ப அவன் டைவர்ஸ் பக்கம் போக வாய்ப்பு கம்மி. வேணும்னா அருண்ட்ட நீ என் ஆள போட்டுட்ட, நான் உன் ஆள போடுறேனு சொல்லி, ஏற்கெனவே அவன் கண் வைச்ச ஒன்னு விட்ட தங்கச்சிய கை வைக்கலாம். இலவச இணைப்பா பிரியா கூட வரலாம். இது போல நடக்குமா என அறிய ஆவல், ப்ளீஸ் கண்டீனூ நண்பா

Thanks for your comment. 

நான் இந்தக் கதையை ஆரம்பிக்கும்போது, வரதனை இவ்வளவு தூரம் அவமானப்படுத்த வேண்டும் என்று நினைக்கவில்லை. ஆனால் அடுத்தடுத்த காட்சிகளை யோசிக்கும்போது, வரதனுக்கு ஏற்படும் பாதிப்பைத் தவிர்க்க முடியவில்லை.

வரதன் கீதாவை அடித்துத் துன்புறுத்துபவன் அல்ல. ஆனால் அவளை மதிக்காதவன். ஒருவித எரிச்சலூட்டும் குணம் கொண்டவன் (Annoying type). வற்புறுத்தித் தன் வழிக்குக் கொண்டு வருபவன் (Persuasive). கீதாவின் மேல் பெரிய அக்கறை இல்லாதவன்.

கீதாவின் மாற்றம் திடீரென ஏற்பட்டது இல்லை. பல வருடங்களாக அவளுக்குள் இருந்த சிறிய சிறிய வலிகள், கடைசியில் பெரிதாக வெடித்துச் சிதறியதுதான் இந்த மாற்றம்.

கீதா அருண் மேல் ஏறி அமரும்போதே, இனிமேல் வரதனுடன் சேர்வதில்லை என்று தீர்க்கமாக முடிவெடுத்துவிட்டுத்தான் ஏறினாள். அதனால்தான் தாலியை வியாழக்கிழமையே கழற்றி வைத்துவிட்டாள். அதனால்தான், கீதா அருணை ஓக்கும்போது (Ride), தாலி ஆடுவது போலவும், அதை அருண் ரசிப்பது போலவும் நான் எழுதவில்லை.

[Nsme]

முற்பகல் செய்தது இப்போ வந்து ஆப்படிக்குது அவனுக்கு. முக்கியமா அந்த வரதட்சணை பிரச்சனை. ஐடி ஃபீல்டு, கார்ப்பரேட் சதி பற்றி நல்லா சொல்றியே நண்பா, நீங்களும் ஐடி வேலை தான் பாக்குறீங்களா?

வரதனால் கீதாவை ஒன்னும் செய்ய முடியாது. ஆனால் லாவியை போட்டு கொடுக்க முடியும். ஆனால் அருண் யாருக்கு லாவிக்கா அல்லது கிதாவுக்கா என்ற கேள்வி இன்னும் உள்ளது. வழக்கம் போல 2 பேரும் ஸேர் பண்ணிக்குங்களா என அறிய ஆவல், ப்ளீஸ் கண்டீனூ நண்பா

Thanks. I will continue with the flow. Let's see how it goes. Please continue your support.

[Nsme]

திங்கட்கிழமை மதியம்.

வரதன் அவமானத்துடன் வெளியேறிய பிறகு, வீட்டில் ஒரு மெல்லிய அமைதி நிலவியது. ஆனால் அது சோகமான அமைதி அல்ல, ஒரு பெரிய பாரம் இறங்கிய நிம்மதி.

அருண் கீதாவைப் பார்த்தான். அவள் கண்கள் கலங்கியிருந்தாலும், முகத்தில் ஒரு புது தெளிவு இருந்தது.

அருண்: "கீதா... பயப்படாத. எல்லாம் சரியாகிடும்."

லாவண்யா: "ஆமா அக்கா. இனிமே நாம நிம்மதியா இருக்கலாம். இன்னைக்கு நாங்க ரெண்டு பேரும் ஆபீஸ் போகல. உங்க கூடவே இருக்கோம்."

மூவரும் மதிய உணவு சாப்பிட்டனர். சாப்பிட்ட பிறகு, ஒருவித அசதி அவர்களைத் தாக்கியது.

லாவண்யா: "அக்கா... வாங்களேன் கொஞ்ச நேரம் படுக்கலாம்."

மூவரும் படுக்கையறைக்குச் சென்றனர். அருண் கீதாவை படுக்கையின் நடுவில் படுக்க வைத்தான். அவனது ஒரு பக்கம் லாவண்யாவும், மறுபக்கம் அவனும் படுத்துக்கொண்டனர்.

அருண் கீதாவின் முகத்தை வருடினான். "இத்தனை நாளா நீ பட்ட கஷ்டம் எல்லாம் போதும் கீதா. இனிமே நீ ராணி மாதிரி இருக்கணும்."

அவன் கீதாவின் நெற்றியில், கண்களில், கன்னத்தில் மென்மையாக முத்தமிட்டான். லாவண்யா கீதாவின் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு, அவள் தோளில் முத்தமிட்டாள்.

கீதா: "எனக்கு உங்களை விட்டா வேற யாரும் இல்லடா..." என்று கண் கலங்கினாள்.

அருண் மெதுவாக அவள் மீது ஏறி அமர்ந்தான் (Missionary). அவள் கால்களை அகல விரித்து, தன்னை அவனுக்குள் ஏற்றுக்கொண்டாள். அருண் மெதுவாக இயங்கினான். ஒவ்வொரு அசைவிலும் காமத்தை விடக் காதல் அதிகமாக இருந்தது.

கீதா அருணின் இடுப்பைத் தன் கால்களால் இறுக்கமாக வளைத்துப் பிடித்துக்கொண்டாள். அவள் முகம் முழுவதும் முத்தமிட்டுக்கொண்டே, "ஐ லவ் யூ டா அருண்... என்னை விட்டுடாத..." என்று முனகினாள்.

அருண் அவள் காதோடு, "உயிரே போனாலும் விடமாட்டேன் கீதா," என்று சொல்லிவிட்டு, ஆழமாக இடித்தான். இருவருக்கும் ஒரே நேரத்தில் உச்சம் வந்தது. கீதா அருணின் முதுகைப் பிறாண்டினாள். அருண் அவள் உள்ளேயே சரிந்தான்.

அருகில் இருந்த லாவண்யா, அவர்கள் இருவரையும் சேர்த்து அணைத்துக்கொண்டு, மாறி மாறி முத்தமிட்டாள். அந்த அமைதியான மதிய வேளையில், மூவரும் ஒருவரை ஒருவர் தழுவியபடியே தூங்கிவிட்டனர்.

மாலை 5 மணி.

கீதாவின் போன் அலறியது. திரையில் "மாமியார்" என்று பெயர் வந்தது. வரதனின் அம்மா.

கீதா போனை எடுத்தாள்.

வரதன் அம்மா: "ஏண்டி... தேவடியா முண்டே... எவ்வளவு கொழுப்பு இருந்தா என் புள்ளையை வீட்டை விட்டு விரட்டியிருப்ப? இன்னொரு ஆம்பளையைக் கூட்டிட்டு வந்து வச்சிருக்கியாமே. இதுதான் உன் அப்பன் உன்னை வளர்த்த லட்சணமா? இந்த லட்சணத்துல உங்க அப்பன் உன்னை ஏதோ குழந்தை மாதிரி 'குட்டி குட்டி'னு கொஞ்சுவான்."

கீதாவுக்குக் கோபம் தலைக்கேறியது.

கீதா: "இங்க பாருங்க... எங்க அப்பாவைப் பத்திப் பேசுனா அப்புறம் மரியாதை கெட்டுடும். நீங்க புள்ளையை வளர்த்து வச்சிருக்க லட்சணத்தை முதல்ல பாருங்க. அப்புறம் மத்தவங்களைப் பத்திப் பேசலாம்."

வரதன் அம்மா: "என் புள்ளைக்கு என்னடி? அவன் ராஜா. அவனுக்கு உன்னை விட அழகா, நல்ல பொண்ணா பாத்துத் திரும்பக் கல்யாணம் பண்ணி வைப்பேன்டி."

கீதா: "தாராளமா பண்ணி வைங்க. சீக்கிரம் டிவோர்ஸ் பண்ணிட்டுப் பண்ணி வைங்க. எனக்குச் சந்தோஷம்தான்."

வரதன் அம்மா: "எங்க இருக்கா என் அக்கா மவ... அந்த ஊர் மேஞ்ச சிறுக்கி லாவண்யா?"

கீதா: "லாவண்யா என் தங்கச்சி மாதிரி. அவளைப் பத்தித் தப்பா பேசாதீங்க."

இதைக்கேட்ட லாவண்யா, கோபத்துடன் போனைப் பிடுங்கினாள்.

வரதன் அம்மா: "எல்லாம் ஒன்னா ஊர் மேஞ்சவங்கதானே. அவ ஆத்தாளும், உன் ஆத்தாளும் சேத்து..."

லாவண்யா: "இதோ பாருங்க சித்தி... இதுக்கு மேல என் குடும்பத்தையோ, இல்ல அக்கா குடும்பத்தையோ பத்தித் தப்பா பேசுனீங்க... நேர்ல வந்து செருப்பாலயே அடிப்பேன். ஜாக்கிரதை."

வரதன் அம்மா: "இருடி... நம்ம சுத்து வட்டாரத்துல சொந்த பந்தத்துல எல்லாம், உன் யோக்கியதையைச் சொல்லி உனக்கு எந்த வரனும் அமையாம பண்றேன்," என்று கத்திவிட்டு போனைத் துண்டித்தாள்.

சிறிது நேரம் கழித்து, கீதாவின் அப்பா அழைத்தார்.

கீதா பெட்டில் இருந்து தள்ளி வந்து, சேரில் அமர்ந்து பேசினாள். லாவண்யா அருணின் தோளில் சாய்ந்து, கீதா பேசுவதைக் கவனித்தாள். அருண் அவளை ஆதரவாக அணைத்திருந்தான்.

கீதா: "அப்பா..."

அப்பா: "குட்டி... என்னம்மா வரதன் அம்மா என்ன என்னமோ சொல்றாங்க? ரொம்ப அசிங்கமா பேசுறாங்கம்மா. என்னம்மா நடக்குது அங்க?"

கீதா: "நான் எல்லாத்தையும் விவரமா நேர்ல பாக்கும்போது சொல்றேன்ப்பா. நான் வரதன் கூட இத்தனை நாளா நிம்மதியா, சந்தோஷமா இல்லைப்பா. என்னால இதுக்கு மேல வரதன் கூட வாழ முடியாதுப்பா."

அப்பா: "என்னம்மா திடீர்னு இப்படிச் சொல்ற? நீ இத்தனை நாள் சந்தோஷமா இருக்கறனு நம்பிதானே குட்டி நாங்க இருந்தோம்?"

கீதா: "நானும் எல்லாம் சரியாகிடும்னு இத்தனை நாளா பொய்யா நம்பிட்டு இருந்தேன்ப்பா. ஒரு தப்பான பஸ்ல (Bus) ஏறிட்டோம்னா, அடுத்த ஸ்டாப்லயோ, இல்ல அதுக்கு அடுத்த ஸ்டாப்லயோ இறங்கிடணும்ப்பா. தப்பான பஸ்னு தெரிஞ்சும் அதுலயே உட்கார்ந்துட்டு இருந்தா, காலத்துக்கும் நாம போய் சேர வேண்டிய இடத்துக்குப் போக முடியாதுப்பா. நான் இறங்கிட முடிவு பண்ணிட்டேன்ப்பா. நீங்களும் அம்மாவும் எனக்கு உறுதுணையா இருப்பீங்கனு நம்பிதான் இந்த முடிவை எடுத்தேன்ப்பா. கல்யாணத்துல செலவான காசு பணத்தைத் திரும்பச் சம்பாதிச்சுக்கலாம்ப்பா. ஊர் உலகம், சொந்தக்காரங்க என்ன நெனைப்பாங்கனு கவலைப்பட வேண்டாம்ப்பா. நம்ம வாழ்க்கைக்கு முன்னாடி மத்ததெல்லாம் சாதாரணம்ப்பா."

அப்பா: "குட்டி... கேக்கறதுக்குக் கஷ்டமா இருந்தாலும், நீ புத்திசாலிப் பொண்ணு. சரியான முடிவுதான் எடுத்திருப்பனு நம்புறேன். ஆனா வரதனும், வரதன் அம்மாவும் உன்னைப் பத்திப் பேசுற பேச்சுதான்மா தாங்கிக்க முடியல."

கீதா: "வரதனோட யோக்கியதை எல்லாம் வெளிய சொன்னா நாறிடும். நீங்க ஜஸ்ட் (Just) அவங்களை இக்னோர் (Ignore) பண்ணிடுங்கப்பா. போதும்."

அப்பா: "சரிம்மா குட்டி. நீ ஜாக்கிரதையா இரு. நான் சீக்கிரம் வந்து உன்னைப் பாக்குறேன்," என்று சொல்லி அழைப்பைத் துண்டித்தார்.

சிறிது நேரத்தில் அனைவரும் ஹாலுக்கு வந்தனர். கீதா டீ போட்டாள்.

லாவண்யாவின் அம்மா லாவண்யாவுக்கு கால் செய்தார். லாவண்யா தன் அம்மாவிடம், வரதனும் கீதாவும் டிவோர்ஸ் வாங்கிப் பிரியப் போகும் நிலையை விவரித்தாள்.

லாவண்யாவின் அம்மா, "பிரச்சனை ஓயும் வரை நீ கீதா வீட்லயே தங்கி அவளைப் பாத்துக்கோ," என்று சொன்னார். பிறகு கீதாவிடம் சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு அழைப்பைத் துண்டித்தார்.

கீதா டின்னர் செய்தாள். மூவரும் ஒன்றாக அமர்ந்து சாப்பிட்டனர். அந்த வீட்டில் இப்போது ஒரு புதிய அமைதியும், நம்பிக்கையும் இருந்தது.

இரவு 10 மணி.

அருண்: "சரி, நான் கிளம்புறேன். நீங்க ரெண்டு பேரும் பத்திரமா இருங்க. கதவைப் பூட்டிக்கோங்க. எதாவதுனா உடனே கால் பண்ணுங்க."

அவன் இருவரையும் மாறி மாறி முத்தமிட்டுவிட்டு, தன் வீட்டிற்குக் கிளம்பினான்.

கீதாவும் லாவண்யாவும் வீட்டை நன்றாகப் பூட்டிவிட்டு, படுக்கையறைக்குச் சென்றனர். இருவரும் ஒருவரையொருவர் கட்டியணைத்துக்கொண்டு தூங்கினர்.

[Selva single]

திங்கட்கிழமை மதியம்.

வரதன் அவமானத்துடன் வெளியேறிய பிறகு, வீட்டில் ஒரு மெல்லிய அமைதி நிலவியது. ஆனால் அது சோகமான அமைதி அல்ல, ஒரு பெரிய பாரம் இறங்கிய நிம்மதி.

அருண் கீதாவைப் பார்த்தான். அவள் கண்கள் கலங்கியிருந்தாலும், முகத்தில் ஒரு புது தெளிவு இருந்தது.

அருண்: "கீதா... பயப்படாத. எல்லாம் சரியாகிடும்."

லாவண்யா: "ஆமா அக்கா. இனிமே நாம நிம்மதியா இருக்கலாம். இன்னைக்கு நாங்க ரெண்டு பேரும் ஆபீஸ் போகல. உங்க கூடவே இருக்கோம்."

மூவரும் மதிய உணவு சாப்பிட்டனர். சாப்பிட்ட பிறகு, ஒருவித அசதி அவர்களைத் தாக்கியது.

லாவண்யா: "அக்கா... வாங்களேன் கொஞ்ச நேரம் படுக்கலாம்."

மூவரும் படுக்கையறைக்குச் சென்றனர். அருண் கீதாவை படுக்கையின் நடுவில் படுக்க வைத்தான். அவனது ஒரு பக்கம் லாவண்யாவும், மறுபக்கம் அவனும் படுத்துக்கொண்டனர்.

அருண் கீதாவின் முகத்தை வருடினான். "இத்தனை நாளா நீ பட்ட கஷ்டம் எல்லாம் போதும் கீதா. இனிமே நீ ராணி மாதிரி இருக்கணும்."

அவன் கீதாவின் நெற்றியில், கண்களில், கன்னத்தில் மென்மையாக முத்தமிட்டான். லாவண்யா கீதாவின் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு, அவள் தோளில் முத்தமிட்டாள்.

கீதா: "எனக்கு உங்களை விட்டா வேற யாரும் இல்லடா..." என்று கண் கலங்கினாள்.

அருண் மெதுவாக அவள் மீது ஏறி அமர்ந்தான் (Missionary). அவள் கால்களை அகல விரித்து, தன்னை அவனுக்குள் ஏற்றுக்கொண்டாள். அருண் மெதுவாக இயங்கினான். ஒவ்வொரு அசைவிலும் காமத்தை விடக் காதல் அதிகமாக இருந்தது.

கீதா அருணின் இடுப்பைத் தன் கால்களால் இறுக்கமாக வளைத்துப் பிடித்துக்கொண்டாள். அவள் முகம் முழுவதும் முத்தமிட்டுக்கொண்டே, "ஐ லவ் யூ டா அருண்... என்னை விட்டுடாத..." என்று முனகினாள்.

அருண் அவள் காதோடு, "உயிரே போனாலும் விடமாட்டேன் கீதா," என்று சொல்லிவிட்டு, ஆழமாக இடித்தான். இருவருக்கும் ஒரே நேரத்தில் உச்சம் வந்தது. கீதா அருணின் முதுகைப் பிறாண்டினாள். அருண் அவள் உள்ளேயே சரிந்தான்.

அருகில் இருந்த லாவண்யா, அவர்கள் இருவரையும் சேர்த்து அணைத்துக்கொண்டு, மாறி மாறி முத்தமிட்டாள். அந்த அமைதியான மதிய வேளையில், மூவரும் ஒருவரை ஒருவர் தழுவியபடியே தூங்கிவிட்டனர்.

மாலை 5 மணி.

கீதாவின் போன் அலறியது. திரையில் "மாமியார்" என்று பெயர் வந்தது. வரதனின் அம்மா.

கீதா போனை எடுத்தாள்.

வரதன் அம்மா: "ஏண்டி... தேவடியா முண்டே... எவ்வளவு கொழுப்பு இருந்தா என் புள்ளையை வீட்டை விட்டு விரட்டியிருப்ப? இன்னொரு ஆம்பளையைக் கூட்டிட்டு வந்து வச்சிருக்கியாமே. இதுதான் உன் அப்பன் உன்னை வளர்த்த லட்சணமா? இந்த லட்சணத்துல உங்க அப்பன் உன்னை ஏதோ குழந்தை மாதிரி 'குட்டி குட்டி'னு கொஞ்சுவான்."

கீதாவுக்குக் கோபம் தலைக்கேறியது.

கீதா: "இங்க பாருங்க... எங்க அப்பாவைப் பத்திப் பேசுனா அப்புறம் மரியாதை கெட்டுடும். நீங்க புள்ளையை வளர்த்து வச்சிருக்க லட்சணத்தை முதல்ல பாருங்க. அப்புறம் மத்தவங்களைப் பத்திப் பேசலாம்."

வரதன் அம்மா: "என் புள்ளைக்கு என்னடி? அவன் ராஜா. அவனுக்கு உன்னை விட அழகா, நல்ல பொண்ணா பாத்துத் திரும்பக் கல்யாணம் பண்ணி வைப்பேன்டி."

கீதா: "தாராளமா பண்ணி வைங்க. சீக்கிரம் டிவோர்ஸ் பண்ணிட்டுப் பண்ணி வைங்க. எனக்குச் சந்தோஷம்தான்."

வரதன் அம்மா: "எங்க இருக்கா என் அக்கா மவ... அந்த ஊர் மேஞ்ச சிறுக்கி லாவண்யா?"

கீதா: "லாவண்யா என் தங்கச்சி மாதிரி. அவளைப் பத்தித் தப்பா பேசாதீங்க."

இதைக்கேட்ட லாவண்யா, கோபத்துடன் போனைப் பிடுங்கினாள்.

வரதன் அம்மா: "எல்லாம் ஒன்னா ஊர் மேஞ்சவங்கதானே. அவ ஆத்தாளும், உன் ஆத்தாளும் சேத்து..."

லாவண்யா: "இதோ பாருங்க சித்தி... இதுக்கு மேல என் குடும்பத்தையோ, இல்ல அக்கா குடும்பத்தையோ பத்தித் தப்பா பேசுனீங்க... நேர்ல வந்து செருப்பாலயே அடிப்பேன். ஜாக்கிரதை."

வரதன் அம்மா: "இருடி... நம்ம சுத்து வட்டாரத்துல சொந்த பந்தத்துல எல்லாம், உன் யோக்கியதையைச் சொல்லி உனக்கு எந்த வரனும் அமையாம பண்றேன்," என்று கத்திவிட்டு போனைத் துண்டித்தாள்.

சிறிது நேரம் கழித்து, கீதாவின் அப்பா அழைத்தார்.

கீதா பெட்டில் இருந்து தள்ளி வந்து, சேரில் அமர்ந்து பேசினாள். லாவண்யா அருணின் தோளில் சாய்ந்து, கீதா பேசுவதைக் கவனித்தாள். அருண் அவளை ஆதரவாக அணைத்திருந்தான்.

கீதா: "அப்பா..."

அப்பா: "குட்டி... என்னம்மா வரதன் அம்மா என்ன என்னமோ சொல்றாங்க? ரொம்ப அசிங்கமா பேசுறாங்கம்மா. என்னம்மா நடக்குது அங்க?"

கீதா: "நான் எல்லாத்தையும் விவரமா நேர்ல பாக்கும்போது சொல்றேன்ப்பா. நான் வரதன் கூட இத்தனை நாளா நிம்மதியா, சந்தோஷமா இல்லைப்பா. என்னால இதுக்கு மேல வரதன் கூட வாழ முடியாதுப்பா."

அப்பா: "என்னம்மா திடீர்னு இப்படிச் சொல்ற? நீ இத்தனை நாள் சந்தோஷமா இருக்கறனு நம்பிதானே குட்டி நாங்க இருந்தோம்?"

கீதா: "நானும் எல்லாம் சரியாகிடும்னு இத்தனை நாளா பொய்யா நம்பிட்டு இருந்தேன்ப்பா. ஒரு தப்பான பஸ்ல (Bus) ஏறிட்டோம்னா, அடுத்த ஸ்டாப்லயோ, இல்ல அதுக்கு அடுத்த ஸ்டாப்லயோ இறங்கிடணும்ப்பா. தப்பான பஸ்னு தெரிஞ்சும் அதுலயே உட்கார்ந்துட்டு இருந்தா, காலத்துக்கும் நாம போய் சேர வேண்டிய இடத்துக்குப் போக முடியாதுப்பா. நான் இறங்கிட முடிவு பண்ணிட்டேன்ப்பா. நீங்களும் அம்மாவும் எனக்கு உறுதுணையா இருப்பீங்கனு நம்பிதான் இந்த முடிவை எடுத்தேன்ப்பா. கல்யாணத்துல செலவான காசு பணத்தைத் திரும்பச் சம்பாதிச்சுக்கலாம்ப்பா. ஊர் உலகம், சொந்தக்காரங்க என்ன நெனைப்பாங்கனு கவலைப்பட வேண்டாம்ப்பா. நம்ம வாழ்க்கைக்கு முன்னாடி மத்ததெல்லாம் சாதாரணம்ப்பா."

அப்பா: "குட்டி... கேக்கறதுக்குக் கஷ்டமா இருந்தாலும், நீ புத்திசாலிப் பொண்ணு. சரியான முடிவுதான் எடுத்திருப்பனு நம்புறேன். ஆனா வரதனும், வரதன் அம்மாவும் உன்னைப் பத்திப் பேசுற பேச்சுதான்மா தாங்கிக்க முடியல."

கீதா: "வரதனோட யோக்கியதை எல்லாம் வெளிய சொன்னா நாறிடும். நீங்க ஜஸ்ட் (Just) அவங்களை இக்னோர் (Ignore) பண்ணிடுங்கப்பா. போதும்."

அப்பா: "சரிம்மா குட்டி. நீ ஜாக்கிரதையா இரு. நான் சீக்கிரம் வந்து உன்னைப் பாக்குறேன்," என்று சொல்லி அழைப்பைத் துண்டித்தார்.

சிறிது நேரத்தில் அனைவரும் ஹாலுக்கு வந்தனர். கீதா டீ போட்டாள்.

லாவண்யாவின் அம்மா லாவண்யாவுக்கு கால் செய்தார். லாவண்யா தன் அம்மாவிடம், வரதனும் கீதாவும் டிவோர்ஸ் வாங்கிப் பிரியப் போகும் நிலையை விவரித்தாள்.

லாவண்யாவின் அம்மா, "பிரச்சனை ஓயும் வரை நீ கீதா வீட்லயே தங்கி அவளைப் பாத்துக்கோ," என்று சொன்னார். பிறகு கீதாவிடம் சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு அழைப்பைத் துண்டித்தார்.

கீதா டின்னர் செய்தாள். மூவரும் ஒன்றாக அமர்ந்து சாப்பிட்டனர். அந்த வீட்டில் இப்போது ஒரு புதிய அமைதியும், நம்பிக்கையும் இருந்தது.

இரவு 10 மணி.

அருண்: "சரி, நான் கிளம்புறேன். நீங்க ரெண்டு பேரும் பத்திரமா இருங்க. கதவைப் பூட்டிக்கோங்க. எதாவதுனா உடனே கால் பண்ணுங்க."

அவன் இருவரையும் மாறி மாறி முத்தமிட்டுவிட்டு, தன் வீட்டிற்குக் கிளம்பினான்.

கீதாவும் லாவண்யாவும் வீட்டை நன்றாகப் பூட்டிவிட்டு, படுக்கையறைக்குச் சென்றனர். இருவரும் ஒருவரையொருவர் கட்டியணைத்துக்கொண்டு தூங்கினர்.

Super bro sariyana mutivu yetuthu irukka keetha

[dubukh]

நினைத்தது போல வரதன் பிரச்சனையை கிளப்பி விட்டான். டைவர்ஸ் நிச்சயம். பொறுமையாக இருந்து சுமுகமாக அவன் முடித்து இருக்கலாம், ஆனால் இனி அவ்வாறு முடியாது. நான் நினைத்தது போல லாவியின் திருமணத்திற்கு இந்த சம்பவம் ஆப்பு வைத்து விட்டது போல தெரிகிறது. இதன் காரணமாக அவள் அருணுடன் திருமணம் முடிக்கலாம், ஆனால் பின் கீதா கதி அவ்ளோ தான்

அடுத்து என்ன நடக்கிறது என்று பார்ப்போம். ப்ளீஸ் கண்டீனூ நண்பா

[Nsme]

Super bro sariyana mutivu yetuthu irukka keetha

Thank you

[Nsme]

நினைத்தது போல வரதன் பிரச்சனையை கிளப்பி விட்டான். டைவர்ஸ் நிச்சயம். பொறுமையாக இருந்து சுமுகமாக அவன் முடித்து இருக்கலாம், ஆனால் இனி அவ்வாறு முடியாது. நான் நினைத்தது போல லாவியின் திருமணத்திற்கு இந்த சம்பவம் ஆப்பு வைத்து விட்டது போல தெரிகிறது. இதன் காரணமாக அவள் அருணுடன் திருமணம் முடிக்கலாம், ஆனால் பின் கீதா கதி அவ்ளோ தான்

அடுத்து என்ன நடக்கிறது என்று பார்ப்போம். ப்ளீஸ் கண்டீனூ நண்பா

Thank you

[Nsme]

அடுத்த சில வாரங்கள் பரபரப்பாகக் கழிந்தன. கீதாவின் அப்பா வந்து ஆறுதல் கூறினார். லாவண்யாவின் அம்மாவும் வந்து சில நாட்கள் தங்கிவிட்டுச் சென்றார். இரு குடும்பத்தாரும் பேசி, சண்டை சச்சரவு இல்லாமல் விவாகரத்து வாங்குவது என்று முடிவெடுத்தனர்.

வரதனின் அம்மா, "என் பையன் சம்பாதிச்சதுல வாங்குன வெள்ளிப் பாத்திரங்கள், பூஜை சாமான்கள் எல்லாம் வேணும்," என்று கேட்டார். கீதாவும், "போனா போகுது, எடுத்துட்டுப் போங்க," என்று சொல்லிவிட்டாள். ஒரு மாதத்திற்குள் வரதனின் தம்பி வந்து, தேவையான அனைத்தையும் எடுத்துச் சென்றான். விரைவில் விவாகரத்தும் சட்டப்படி உறுதியானது. கீதா இப்போது முழு சுதந்திரப் பறவை.

உறவினர்கள் வரும் சமயங்களில், அருண் கீதா வீட்டிற்கு வருவதைத் தவிர்த்தான். ஆனால் லாவண்யாவும் அருணும் ஒரு புதிய திட்டத்தைப் போட்டனர்.

லாவண்யா: "அருண், நாம நைட் ஷிப்ட் (Night Shift) மாறினா என்ன? சாயங்காலம் 6 மணியிலிருந்து காலை 2 மணி வரைக்கும். ஷிப்ட் அலவன்ஸ் (Shift Allowance) வேற எக்ஸ்ட்ரா வரும். வீட்ல கேட்டா, இதச் சொல்லி ஈஸியா சமாளிச்சிடலாம். அப்பதான் நமக்கு ஃப்ரீ டைம் அதிகமா கிடைக்கும்."

அருணும் க்ளையண்ட்டை (Client) கன்வின்ஸ் செய்து, நைட் ஷிப்ட் வாங்கினான்.

இப்போது அவர்களின் தினசரி வழக்கம் (Routine) இப்படித்தான் இருந்தது:

மாலை 5:45 மணி. அருண் பைக்கில் கீதா வீட்டிற்கு வருவான். லாவண்யா தயாராக இருப்பாள். அவளை அழைத்துக்கொண்டு ஆபீஸ் செல்வான். அங்கே லாக்-இன் (Log-in) செய்துவிட்டு, சில முக்கியமான மீட்டிங்குகளை அட்டெண்ட் செய்வார்கள்.

இரவு 9 மணி. இருவரும் நைசாக ஆபீஸிலிருந்து நழுவி, மீண்டும் கீதா வீட்டிற்கு வருவார்கள்.

கீதா டின்னர் செய்துவிட்டு காத்திருப்பாள். மூவரும் ஒன்றாகச் சாப்பிடுவார்கள். பிறகு... அந்த வீடு அவர்களின் காமக் களியாட்டங்களால் நிரம்பும்.

இடையில் ஒரு வேடிக்கையான விஷயம் நடக்கும். அருண் கீதாவை ஓத்துக்கொண்டிருக்கும்போதே, லாவண்யா தன் லேப்டாப்பைத் திறந்து, "டேய் அருண்... அந்த கோட் (Code) எரர் அடிக்குதுடா... கொஞ்சம் பாரு," என்று கேட்பாள். அருண் மூச்சு வாங்கிக்கொண்டே, கீதாவின் மேலிருந்தபடியே லேப்டாப்பை எட்டிப் பார்த்து, "அந்த லைன்ல செமிகோலன் (;) மிஸ்ஸிங் டி..." என்று சொல்லிவிட்டு, மீண்டும் தன் வேலையைத் தொடருவான். ஐடி வேலையும், காம வேலையும் ஒன்றாக நடக்கும்.

கீதா வங்கி வேலை மற்றும் காமக் களியாட்டக் களைப்பில் சீக்கிரமே தூங்கிவிடுவாள். பின் அருண் லாவண்யாவை கவனிப்பான்.

இரவு 1:45 மணிக்கு அருண் லாவண்யாவை மீண்டும் ஆபீஸ் அழைத்துச் சென்று ஸ்வைப் (Swipe) செய்துவிட்டு, அவளைக் கீதா வீட்டில் விட்டுவிட்டு, தன் வீட்டிற்குச் செல்வான்.

காலை நேரம். கீதா வங்கிக்குக் கிளம்புவாள். லாவண்யா அவளுக்கு பை சொல்லிவிட்டு, மீண்டும் சிறிது நேரம் தூங்குவாள். பிறகு எழுந்து வீட்டு வேலைகளைப் பார்ப்பாள். மாலை முதலில் கீதா வருவாள். பிறகுதான் அருண் வருவான். அந்த இடைப்பட்ட நேரத்தில் லாவண்யா தனிமையில்தான் இருப்பாள்.

இந்தத் தருணத்தில் கீதாவுக்கு வங்கியில் பதவி உயர்வு (Promotion) கிடைத்தது. அவள் இப்போது "வெல்த் மேனேஜ்மென்ட் மேனேஜர்" (Wealth Management Manager).

இது சாதாரண பதவி அல்ல. இனி அவள் சாதாரண வாடிக்கையாளர்களைச் சந்திக்க வேண்டியதில்லை. கோடிகளில் புரளும் பணக்காரர்கள், பிசினஸ்மேன்கள் போன்ற "ப்ரீமியம் க்ளையண்ட்ஸ்" (Premium Clients) உடன் மட்டுமே டீல் செய்ய வேண்டும். அவளது பெர்ஃபார்மன்ஸ் (Performance), அவள் எவ்வளவு முதலீட்டை (Investment) கொண்டு வருகிறாள் என்பதைப் பொறுத்துத்தான் இருக்கும்.

கீதாவின் தோற்றத்திலும் மிகப்பெரிய மாற்றம் வந்தது. புடவைகளைத் தாண்டி, இப்போது அவள் மாடர்ன் உடைகளை அணியத் தொடங்கினாள். சில நாட்கள் ஃபார்மல் ஷர்ட் மற்றும் ட்ரவுசர் (Formal Shirt & Trousers), சில நாட்கள் முழங்கால் அளவுள்ள ஸ்கர்ட் மற்றும் பிளேஸர் (Skirt & Blazer) என்று ஒரு "கார்ப்பரேட் லுக்" (Corporate Look) அவளுக்கு வந்தது. அவளது எடுப்பான தோற்றமும், அந்த மாடர்ன் உடைகளும் அவளை இன்னும் கவர்ச்சியாகக் காட்டின.

நாட்கள் இப்படியே நகர்ந்து கொண்டிருந்தன. ஆனால் கீதாவின் இந்தப் புதிய வேலை, அவளுக்குப் புதிய சவால்களையும்... புதிய வாய்ப்புகளையும் கொண்டு வரப்போகிறது என்பது அவர்களுக்குத் தெரியாது.

[Nsme]

ஒரு நாள் இரவு.

லாவண்யாவுக்கும் அருணுக்கும் வேலை குறைவாக இருந்த நேரம். மூவரும் கீதாவின் படுக்கையறையில், ஒருவரை ஒருவர் அணைத்துக்கொண்டு படுத்திருந்தனர். ஏசியின் மெல்லிய சத்தம் மட்டுமே கேட்டது.

திடீரென கீதா மௌனத்தைக் கலைத்தாள்.

கீதா: "ஏய்... நாம மூணு பேரும் இப்படி ஒண்ணா இருக்கறத ஊர் உலகம் பாத்தா என்ன சொல்லும்?"

லாவண்யா சட்டென்று சிரித்தாள். "ஊர் உலகம் இருக்கட்டும் அக்கா... உங்க அம்மாவும், எங்க அம்மாவும் நம்ம மூணு பேரையும் இப்படிப் பாத்தா... செருப்பாலயே மாத்தி மாத்தி அடிப்பாங்க," என்று சொல்லிச் சிரித்தாள்.

கீதாவும் அதைக் கற்பனை செய்து பார்த்துச் சத்தமாகச் சிரித்தாள்.

அருண்: "எங்க அம்மா மட்டும் என்னவாம்? கொள்ளிக்கட்டையாலயே என்னை மொத்து மொத்துனு மொத்துவாங்க. ஏற்கனவே கொஞ்ச நாளா இவன் போக்கு சரியில்ல, இவனுக்கு முதல்ல ஒரு பொண்ணைப் பாத்து கல்யாணம் பண்ணனும்னு சொல்லிட்டு இருக்காங்க," என்று சிரித்தான்.

லாவண்யா: "அப்படியே உங்க அம்மாக்கிட்ட சொல்லி, எங்க ரெண்டு பேரையும் கட்டிக்கோடா," என்று கண்ணடித்தாள்.

அந்த அறை முழுவதும் சிரிப்பொலி எதிரொலித்தது. சிரித்து ஓய்ந்ததும், ஒரு மெல்லிய அமைதி நிலவியது. கீதாவின் முகம் மெல்ல மாறியது.

கீதா: "ஏண்டா இந்த ப்ரொமோஷன் (Promotion) வந்துச்சோனு இருக்கு. இந்த ரோல் (Role) ரொம்ப சேலஞ்சிங்கா (Challenging) இருக்குடா."

அருண்: "ஏன் கீதா? என்னாச்சு?"

கீதா: "மோஸ்ட்லி (Mostly) வர்ற க்ளையண்ட்ஸ் எல்லாம் ஆம்பளைங்க. அதுவும் பெரிய இடத்து ஆளுங்க. ஒரு ஸ்டேஜுக்கு அப்புறம் வழியறாங்க, ஃப்ளர்ட் (Flirt) பண்றாங்க. நானும் எவ்ளோதான் புரொபஷனலா (Professional) இருந்தாலும், பிசினஸுக்காகச் சில சமயம் அவங்க ஃப்ளர்ட்ஸுக்கும் ரியாக்ட் பண்ண வேண்டியிருக்கு."

அருணும் லாவண்யாவும் அமைதியாகக் கேட்டனர்.

கீதா: "இன்னைக்கு ஒரு பெரிய டீல் (Deal) சைன் ஆச்சு. ஆனா அதுக்கு முன்னாடி... நேத்து ஈவினிங் அந்த க்ளையண்ட் எனக்கு கால் பண்ணார். இன்னைக்கு டீல் சைன் பண்ணும்போது, அவர் என்னை முதல் தடவை பார்த்தப்போ நான் போட்டிருந்த ஸ்கர்ட் மற்றும் ஒயிட் ஷர்ட் (White Shirt) போட்டுட்டு வரச் சொன்னார். அது மட்டும் இல்ல... ஷர்ட்ல மேல இருக்கற ரெண்டு பட்டனைத் திறந்து விட்டுக்கச் சொன்னார்."

அருண் அதிர்ச்சியுடன் பார்த்தான். "நீ என்ன பண்ண?"

கீதா: "வேற என்ன பண்றது? இன்னைக்கு அவரை மீட் பண்ண அந்த ஸ்கர்ட், ஷர்ட் போட்டுட்டுப் போனேன். கேபின்ல (Cabin) உக்காந்ததும், அவர் என் ஷர்ட்டையே பாத்துட்டு இருந்தார். நான் அவரைப் பாத்துச் சிரிச்சுகிட்டே... மெதுவா மேல இருக்கற ரெண்டு பட்டனை கழட்டினேன். என் க்ளீவேஜ் (Cleavage) பயங்கரமா ரிவீல் (Reveal) ஆச்சு. அவர் கண்ணு அங்கேயேதான் இருந்துச்சு. அதை ரசிச்சுகிட்டே அந்த டீல்ல சைன் போட்டார். நானும் சிரிச்சுகிட்டே, வெளில வரும்போது பட்டனைப் போட்டுட்டு வந்துட்டேன்."

லாவண்யா வாயைப் பிளந்தாள். "அக்கா... நிஜமாவா?"

கீதா: "ஆமாடி. இன்னும் சில பேர் பேங்க் வேலையை விட்டுட்டு அவங்க கூடவே இருக்கச் சொல்றாங்க. எத்தனை கோடி வேணாலும் தரேன்னு சொல்றாங்க. நான் அந்த மாதிரி புரொபோசல் (Proposal) எல்லாத்தையும் அவாய்ட் பண்ணிட்டேன். எனக்கு இந்த வேலையில மேல போகணும். அதுக்காக நான் யார் கூடவும் படுக்க மாட்டேன். அப்படிப் படுத்து நான் டீல் வாங்கினேன்னு வெளில தெரிஞ்சா, எனக்கு வேலை போயிடும். என் பேங்க் ரொம்பப் பெரிய நெட்வொர்க். அவங்க பாலிசி (Policy) எல்லாம் ரொம்ப ஸ்ட்ரிக்ட். எல்லாத்தையும் ஆடிட் (Audit) பண்ணுவாங்க."

கீதா அருணின் மார்பில் சாய்ந்துகொண்டாள்.

கீதா: "ஆனா ஒரு உண்மை சொல்லவா? சில சமயம் இந்த மாதிரி பட்டனைக் கழட்டச் சொல்றது, சின்னச் சின்னதா சீண்டுறது (Teasing)... இதெல்லாம் எனக்கும் ஒரு விதமான 'கிங்கி ஃபீலிங்' (Kinky Feeling) தருதுடா. ஆனா பயமா இருக்கு... கடைசில இந்த உலகம் என்னையும் ஒரு 'கார்ப்பரேட் விபச்சாரி' (Corporate Whore) னு தான் பாக்கும்," என்று கண் கலங்கினாள்.

லாவண்யா அவளை அணைத்துக்கொண்டாள். "அக்கா... நீங்க தப்பு பண்ணல. நீங்க யாரையும் ஏமாத்தல, யார் கூடவும் படுக்கல. இதுல தப்பு இல்ல."

அருண் கீதாவின் தலையை வருடினான். "கீதா... நீ என்ன பண்ணாலும் எங்களுக்கு உன் மேல இருக்கற மரியாதை குறையாது. நீ கெட்டிக்காரி."

கீதா நிமிர்ந்து இருவரையும் பார்த்தாள். குரலில் ஒரு உறுதி வந்தது.

கீதா: "நாம மூணு பேரும் ஒரு ரிலேஷன்ஷிப்ல இருக்கோம். நமக்குள்ள எந்த ஒளிவு மறைவும் இருக்கக் கூடாது. இது போன்ற சீண்டல்கள் வெளி ஆட்கள்கிட்ட நடந்தா, உடனே மத்த ரெண்டு பேர்கிட்டயும் சொல்லிடணும். மறைக்கக் கூடாது."

அருண் மற்றும் லாவண்யா தலையசைத்தனர்.

கீதா: "இன்னொரு முக்கியமான விஷயம். இது ஒரு ஒப்பந்தம் (Pact). எந்தக் காரணத்தைக் கொண்டும், அருணோட பூல் வேற ஒரு பொண்ணோட புண்டைக்குள்ள செல்லக் கூடாது. அதே போல, லாவண்யாவோட புண்டையும், என் புண்டையும் வேற ஒருத்தனோட பூலை உள்ளே ஏத்துக்காது. நாம மூணு பேர் மட்டும்தான். இதுக்கு ஓகேவா?"

அருண்: "சத்தியமா ஓகே கீதா. எனக்கு நீங்க ரெண்டு பேர் போதும்."

லாவண்யா: "எனக்கும் ஓகே அக்கா. எனக்கு அருணைத் தவிர வேற யாரும் வேண்டாம்."

மூவரும் கைகளை ஒன்றின் மேல் ஒன்று வைத்து, அந்த ஒப்பந்தத்தை உறுதி செய்தனர். அந்த இரவில், அவர்களின் பந்தம் இன்னும் ஆழமானது. வெளியுலகத்தின் பார்வையில் அவர்கள் தவறானவர்கள், ஆனால் அவர்களுக்குள் அவர்கள் ஒரு குடும்பம்.

[dubukh]

சினிமால எதுக்கெடுத்தாலும் கார்ப்பரேட் சதி சதினு சொல்வாய்ங்க, அது என்னனு நீங்க கொஞ்சம் விளக்கமா சொல்லி இருக்கீங்க. அடுத்து நைட் ஸிஃப்ட் போட்டு மூனும் கெட்ட ஆட்டம் போடுதுக. ஆனா யாரு யார கல்யாணம் பண்ணுவானு புரியல. ப்ரொமோஸன் வாங்குன கீதாக்கு கார்ப்பரேட் ஐட்டம் கேர்ளா பாக்க படுறா. புருஸன் கதை முடிஞ்சது

ஆனா கதை எதை நோக்கி போகுதுனே புரியல நண்பா. இனி வரும் பதிவுகளில் விளக்கம் கிடைக்கும்னு தோணுது, ப்ளீஸ் கண்டீனூ நண்பா