Adultery ஊட்டக்கூடாத கற்பனைகள்-

[deepakselvi]

ஊட்டக்கூடாத கற்பனைகள்
நான் தீபக். கோயம்புத்தூர்ல ரேஸ் கோர்ஸ் பக்கத்துல ஒரு 2BHK ஃப்ளாட்டுல என் பொஞ்சாதி ஹேமபிரியாவோடயும், எங்க வயசு பொண்ணு ரியாவோடயும் சந்தோஷமா வாழ்ந்துட்டு இருக்கேன். நான் ஒரு பிரைவேட் கம்பெனில அக்கவுண்டண்ட்டா வேலை பாக்குறேன். ஹேமபிரியா ஒரு ரெப்யூட்டட் பிரைவேட் ஸ்கூல்ல இங்கிலீஷ் டீச்சரா இருக்கா. அவ 32 வயசு, நான் 34. எங்க கல்யாணம் அரேஞ்ச்ட் தான், ஆனா இப்போ ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு. அவளோட உடம்பு இன்னும் செம ஹாட்டா இருக்கு – பெரிய மொலை, வளைஞ்ச சூத்து, ஆழமான தொப்புள். அவ புடவை கட்டுறப்போ லோ ஹிப் ல டைட் ஆ கட்டி, ப்ளவுஸ் பேக் லெஸ் ஆ போட்டு, நெத்தி தொப்புள் தெரியுற மாதிரி சேலை போட்டா... செம செக்ஸி!
எங்க செக்ஸ் லைஃப் நல்லா இருந்துச்சு, ஆனா காலப்போக்குல ரொம்ப ரூட்டீனா ஆயிடுச்சு. நான் ஜென்டிலா தான் ஓக்குறேன், ஆனா அவ சில சமயம் வைல்டா, ப்ரைமல் மாதிரி ஓலு வேணும்னு ஆசைப்படுவா. ஆனா நாங்க அத பத்தி ஒண்ணும் பேசினதில்ல.
அன்னைக்கு இரவு
அன்னைக்கு ஹேமபிரியா ஸ்கூட்டி கீய தேபிள்ல அடிச்சு போட்டுட்டு, கோபமா வந்தா. "டேய் தீபக், இனிமே அந்த ஃபக்கிங் ஸ்கூலுக்கு போக மாட்டேன். ரிசைன் பண்ணிடுவேன் டா!"
அவ குரல் நடுங்குச்சு. கோபம் மட்டுமில்ல, ஷேம், வயலேஷன் எல்லாம் கலந்திருந்துச்சு.
நான் ஐ புருவம் உயர்த்தி, "என்னடி ஆச்சு? என்னடி பிரச்சினை?"
அவ டேபிள பாத்துட்டே சை கெடச்சு. "அந்த அர்ஜுனோட ஹாரஸ்மெண்ட்டால தாங்க முடியல டா. அவ அப்பன் ஏரியால பெரிய பாலிடிஷியன், பணம், பவரு எல்லாம் இருக்கு. முதல்ல இன்னோசெண்ட் ஃப்ளர்ட்டிங் தான் – என் புடவை நல்லா இருக்குன்னு, நான் அழகா இருக்கேன்னு சொல்லுவான்."
நான் குரல் கடுமையா, "இப்போ என்னடி பண்றான்?"
"இப்போ வல்கர் ஆ பேசுறான் கிளாஸ்லயே. இன்னைக்கு என் டெஸ்க் பக்கம வந்து, 'மேடம், நான் உங்க புருஷனா இருந்தா உங்கள பெட்ல இருந்து வெளிய விடவே மாட்டேன்'னு சொன்னான் டா!"
நான் ஸ்பூன் நடுவழியில நிறுத்திட்டேன். என் ஜா டைட் ஆயிடுச்சு. முதல்ல கோபம் வந்துச்சு, ஆனா திடீர்னு வேற ஒரு டார்க் டிசையர் என் நெஞ்சுல ஏறுச்சு. என் பொஞ்சாதிய மத்த ஆம்பிளைங்க ஆசைப்படுறான்னு நெனச்சதும்... என் சுன்னி டைட் ஆயிடுச்சு.
நான் ஸ்பூன் கீழ போட்டுட்டு, "நீ கோபப்படலயா?"
அவ டவுட்டா பாத்தா. நான் எழுந்து டேபிள சுத்தி வந்து அவ கைய புடிச்சு இழுத்து நிக்க வச்சேன்.
"மறுபடி சொல்லு. அவ என்ன சொன்னான்?"
"தீபக், வேண்டாம்..."
"சொல்லுடி புண்டை!"
அவ நடுங்குச்சு, "அவ சொன்னான்... நான் உங்க புருஷனா இருந்தா உங்கள பெட்ல இருந்து வெளிய விட மாட்டேன் னு."
நான் அவ முதுகுல கை வச்சு தடவி, "அவ அர்த்தம்... என் பொஞ்சாதி செம ஓலுக்கு யோக்கியமான புண்டைன்னு டா."
அவ மூச்சு வாங்க முடியல. அந்த வார்த்தை ரொம்ப வல்கர், ஆனா நான் சொன்ன மாதிரி அவ தொடை இறுகுச்சு.
நான் அவள ஹார்டா கிஸ் அடிச்சு, "கண்ணாடி முன்னாடி நில்லு."
"என்ன?"
"கண்ணாடி முன்னாடி நில்லுடி. அவன் எத பாத்து சுன்னி டைட் ஆகுறான்னு பாக்கணும்."
அவ ட்ரெம்பிள் பண்ணிட்டு கண்ணாடி முன்னாடி போனா. அவ லோ ஹிப் புடவை டைட் ஆ கட்டிருந்தா, பேக் லெஸ் ப்ளவுஸ் ல அவ முதுகு தெரிஞ்சுச்சு, நெத்தி தொப்புள் ஆழமா தெரிஞ்சுச்சு.
அவ ப்ளவுஸ் ஹூக் கழட்ட ஆரம்பிச்சா. புடவை தோள் இருந்து விழுந்துச்சு. உள்பாவாடையும் ப்ராவும் மட்டும் இருந்தா. அவ மொலை பெருசா தூக்கிட்டு நின்னுச்சு.
"அவன் இத தானா பாக்குறான்? நீ ப்ளாக்போர்டு எழுதுறப்போ மொலை ஆடுறத? சுன்னி எடுக்குறப்போ சூத்து வளைஞ்சு தெரியுறத?"
அவ விஸ்பர் பண்ணா, "அவன் எல்லாத்தையும் கழற்றி, என் ப்ரா, உள்பாவாடை, பேண்டீஸ் எல்லாம் இழுத்து... கிளாஸ் நடக்குறப்பவே என் புண்டைய ஓக்கணும்னு நெனப்பான்."
நான் பின்னாடி இருந்து அவள ஹக் பண்ணேன். அவ காஸ்ப் அடிச்சா.
நான் அவ மொலை ப்ராவோட சுழட்டி, காம்ப கடிச்சேன். அவ வாய் விட்டு முனகுச்சு.
"தீபக்... ஓ காட்..."
நான் அவ உள்பாவாடை கீழ இழுத்து, அவ புண்டைல விரல் விட்டேன். "செம ஓத்தை... இவ்ளோ நனைஞ்சிருக்கு? அவனுக்காகவா?"
"இல்ல... உனக்காக... ஆனா நீ இப்படி வல்கரா பேசுறப்போ... என்னால கண்ட்ரோல் பண்ண முடியல."
நான் அவ கழுத்த கடிச்சு, "இன்னைக்கு உன்ன இவ்ளோ ஹார்டா ஓப்பேன், அவன் பேர் மறந்துடுவ."
ஆனா உள்ளுக்குள்ள நான் அவன் பேர் மறக்க வேணாம்னு தான் நெனச்சேன்.
அவ புடவை கீழ விழுந்துச்சு, ப்ரா கீழ தொங்குச்சு. அவ செம ஸ்லட்டி ஆ தெரிஞ்சா – என் ஸ்லட்!
"கண்ணாடில பாரு, நான் உன்ன எப்படி ஓக்குறேன்னு." நான் அவ கால பிரிச்சு, என் கழுதை பூலு மாதிரி பெரிய சுன்னிய அவ புண்டைல ஒரே அடியா சொருகினேன்.
அவ ஸ்க்ரீம் அடிச்சா. நான் ஹார்டா அடிக்க ஆரம்பிச்சேன்.
"இந்த புண்டை... இவ்ளோ டைட், இவ்ளோ ஹங்க்ரி. அவன் இத பத்தி ஊம்பி ஊம்பி கஞ்சி அடிச்சிருப்பான்."
"நிறுத்து... ஓ காட்! அப்படி சொல்லாத..."
"ஏன்? நீ தானே அவனுக்கு ஷோ கொடுத்த?"
அவ ஆர்காஸம் வந்துச்சு – செம இன்டென்ஸ் ஆ, அவ உடம்பு நடுங்கி என் சுன்னிய சுத்தி இறுகுச்சு.
நான் அவ தலைமுடி புடிச்சு இழுத்து, அவ புண்டைல ஆழமா கஞ்சி இறக்கினேன்.
ரெண்டு பேரும் வியர்வைல நனஞ்சு, கண்ணாடி முழுக்க மூடு போட்ட மாதிரி ஆயிடுச்சு. என் கஞ்சியும் அவ கூதி தண்ணியும் கலந்து அவ தொடையில ஓடுச்சு.
ஆனா ப்ளெஷர் போன பிறகு
கில்ட் வந்துச்சு அவளுக்கு. அவ பக்கத்துல படுத்துட்டு, "நான் எப்படிடா அந்த வார்த்தை எல்லாம் சொன்னேன்? என் ஸ்டூடண்டோட வல்கர் நெனப்பு என்ன ஈர்க்குது?"
"டர்டி ஆ ஃபீல் பண்றேன் டா."
நான் அவ தொடைய தடவி, "அப்படி ஃபீல் பண்ணாத. நீ செம ஆர்காஸம் அடைஞ்ச... அவன் ட்ராஷை நீ பவர்ஃபுல் ஆ மாத்திட்ட."
அவ தூங்குற மாதிரி, "நீ அவன் மேல கோபப்படலயா? அவ உன் பொஞ்சாதிய பத்தி அப்படி நெனக்குறான்."
நான் அவ நெத்தில முத்தம் கொடுத்து, "இல்லடி. அவ ஒரு ஸ்பாயில்ட் ப்ராட். பணம் பவரு இருந்தா எல்லாம் கிடைக்கும்னு நெனக்குறான். ஆனா நீ எனக்கு தான். அவ ஃபேன்டஸி பண்ணி கஞ்சி அடிச்சுக்கட்டும்."
"ஆனா அவ ரெட் லைன் கிராஸ் பண்றான்."
"அப்போ இக்னோர் பண்ணு. அவ ஈகோவ பூஸ்ட் பண்ணாத. அவ தானா நிறுத்திடுவான்."

[Senharry]

சூப்பர் டீச்சர் என்ன ஆக போராளோ வாழ்த்துக்கள் புதிய கதைக்கு

[omprakash_71]

Very Nice Update

[raasug]

கதை ஒரு யதார்த்தமான பின்னணியுடன் ஆரம்பமாகியிருக்கிறது ! எந்த ஒரு குடும்பத்து பெண்ணும், பத்தினி, பதிவிரதை இப்படித்தான் ஆவேசப் படுவாள். இந்த ஆவேசம், ஆத்திரம், கோபம் எல்லாம் சீக்கிரமே அடங்கி விடும். முதல் தடவை அது நடக்கும் போது கொஞ்சம் எதிர்ப்பு தெரிவிப்பாள். பிறகு "இது எல்லா இடத்திலும் நடப்பது தானே என்று தெரிந்தவுடன்" சகஜமாகி விடுவாள்.  

அதன் பிறகு 4, 5 முறை இது போல் புது நபர்களுடன் அது நடந்த பிறகு, "பிற புருஷ சுகம்" என்ற போதைக்கு அடிமையாகி விடுவாள். அடுத்தது எப்போது அது மாதிரி நடக்கும் என்று எதிர்பார்த்து ஏங்க ஆரம்பித்து விடுவாள்.

தொடரட்டும் அடுத்த பாகம்

[deepakselvi]

அடுத்த நாள் காலை
கிச்சன்ல டோஸ்ட் வாசனை, ரியா டேபிள்ல டைம்ஸ் டேபிள் சொல்லிட்டு இருந்தா.
ஹேமபிரியா இன்னும் நைட் பத்தி நெனச்சுட்டே சுத்திட்டு இருந்தா. அவ இன்னைக்கு ஒரு செக்ஸி சுடிதார் போட்டிருந்தா – டீப் நெக், லாங் க்ளீவேஜ் தெரியுற மாதிரி, டைட் ஜீன்ஸ் ல அவ சூத்து பெருசா தெரிஞ்சுச்சு.
நான் நியூஸ்பேப்பர் பாத்த மாதிரி பண்ணிட்டு அவள பாத்தேன்.
அவ உக்கார்ந்து, "தீபக், நைட் பத்தி... நாம அப்படி மறுபடி பண்ண கூடாது. என் ஸ்டூடண்டோட... அது ரைட் இல்ல."
நான் டிஃபென்ஸிவ் ஆ, "ஜஸ்ட் டாக் தானடி, பிரைவேட் ஆ. யாருக்கும் தெரியாது."
"அது மேட்டர் இல்ல. எனக்கு தெரியுமே. கிளாஸ்ல அவன பாக்குறப்போ எல்லாம் ஞாபகம் வரும்."
"ஆனா நீ ஈரோட் ஆயிட்ட தான?"
அவ சை கெடச்சு, "தெரியும். அதான் வார்ஸ்ட்."
ரியா திடீர்னு, "மம்மி, என் ரெட் பென் எங்க?"
ஹேமபிரியா எழுந்து போனா. நான் விஸ்பர் பண்ணேன், "ப்ரிட்டெண்ட் பண்ணிட்டு போயிடு."
அவ திரும்ப வந்து, "இல்ல டா. அந்த ஷேமை கிளாஸ்ரூமுக்கு கொண்டு போக மாட்டேன்."
ஸ்கூலுக்கு போன பிறகு
கிளாஸ்ல அர்ஜுன் உட்கார்ந்திருந்தான். ஹேமபிரியா அவன பாத்ததும் மூச்சு நின்னுச்சு. நைட் ஞாபகம் வந்துச்சு – அவன் பேர் சொல்லி ஆர்காஸம் அடைஞ்சது.
அவ முகம் சிவந்துச்சு. அர்ஜுன் இன்னும் இன்னோசெண்ட் ஆ உக்காந்திருந்தான்.
அவ இக்னோர் பண்ண முயற்சி பண்ணா. வீட்லயும் அவன் பத்தி பேசல.
ஆனா அர்ஜுன் போல்ட் ஆயிட்டான். வல்கர் கமெண்ட்ஸ் அதிகமாயிடுச்சு.
"மேடம், இன்னைக்கு உங்க ப்ளவுஸ் செம டைட் ஆ இருக்கு, லெஸனை விட அதான் கவருது."
"மேடம் சில சமயம் டயர்ட் ஆ தெரியுறீங்க, லாக்கா சார் நைட் முழுக்க உங்க தூக்கையும் அவர் தூக்கையும் எடுத்துட்டாரோ?"
அவ தாங்க முடியல. ஆனா தீபக்கிட்ட சொல்லல – ஏன்னா தீபக் கோபப்படுறது மட்டுமில்ல, ஈரோட் ஆகுறான்னு தெரிஞ்சுடுச்சு.
ஒரு நாள் ஒரு ஃபோல்டட் பேப்பர் அவ டெஸ்க்ல விழுந்துச்சு. ஸ்டாஃப் ரூம் டாய்லெட்ல தொறந்து பாத்தா... அவ விரல் நடுங்குச்சு.
அது ஒரு டிராயிங் – ரொம்ப வல்கர். ஹேமபிரியா கிளாஸ் பெஞ்ச் மேல படுத்து, புடவை கலைஞ்சு, ப்ளவுஸ் இழுந்து, மொலை தெரிய, கால பிரிச்சு போஸ். தொப்புள் ஆழமா, கூதி மயிர் தெரியுற மாதிரி டிரா பண்ணிருந்தான்.
டாப்ல "மேடமோட ஓப்பன் கிளாஸ்" னு எழுதிருந்துச்சு.
அவ கோபத்துல பேப்பர் கசக்கினா, ஆனா த்ரோ பண்ண முடியல. உள்ளுக்குள்ள ஒரு டார்க் எக்ஸைட்மெண்ட் இருந்துச்சு.


நான் தீபக். அந்த டிராயிங் பேப்பரை ஹேமபிரியா கையில கொடுத்தப்போ என் சுன்னி ஏற்கனவே டைட் ஆயிடுச்சு. அவ ராத்திரி பெட் எட்ஜ்ல உக்கார்ந்து, கால ரெண்டையும் இறukkி புடிச்சுட்டு, விரல் நடுங்க நடுங்க கொடுத்தா.

[deepakselvi]

ஸ்கெட்சா மாறுறது
அந்த டிராயிங்... செம வல்கர் டா. என் பொஞ்சாதி – ஹேமபிரியா – கிளாஸ் பெஞ்ச் மேல படுத்த மாதிரி டிரா பண்ணிருந்தான். புடவை ப்ளீட்ஸ் எல்லாம் கலைஞ்சு, பேக் லெஸ் ப்ளவுஸ் இழுந்து மொலை பெருசா தெரிய, தொப்புள் ஆழமா, கால ரெண்டும் விரிஞ்சு, புண்டை தெரியுற மாதிரி போஸ். உதடு தொறந்த மாதிரி, கண்ணு மயங்கின மாதிரி. டாப்ல "மேடமோட ஓப்பன் கிளாஸ்" னு எழுதிருந்துச்சு.

நான் பேப்பரை பாத்துட்டே இருந்தேன். என் கட்டை விரல் அந்த லைன்ஸ் மேல தடவுச்சு – அவ மொலை வளைவு, சூத்து குஜால், தொப்புள் குழி... எல்லாம் செம டீடெயிலா டிரா பண்ணிருந்தான்.
"செம அமேசிங் டா... டிஸ்டர்பிங் தான், ஆனா அமேசிங்" னு மெதுவா சொன்னேன்.
ஹேமபிரியா என்ன கவனமா பாத்தா. என் கண்ணு எப்படி எரியுது, மூஞ்சி சிவக்குது, மூச்சு வேகமா வருதுன்னு அவளுக்கே தெரிஞ்சிருக்கும். "நீ ஈரோட் ஆயிட்ட டா" னு சிரிச்சுக்கிட்டே சொன்னா.
நான் மறுக்கல. மறுபடி பேப்பரை ஸ்கேன் பண்ணேன்.
"அவன் உன்ன பத்தி ஃபேன்டஸி பண்றான். உன்ன அப்படி டிரா பண்ணான் – கால விரிச்சு ஓக்க ரெடியா நிக்குற மாதிரி."
"நிறுத்து தீபக்..." னு மெதுவா சொன்னா.
நான் காதுல முனகுன மாதிரி, "பாரு... அவன் உன்ன புண்டைல ஓலு விட ரெடியா இருக்குற மாதிரி டிரா பண்ணிருக்கான்."
அவ தொடை இறukkுச்சு.
நான் அவ தோள்ல முத்தம் கொடுத்து, "இதுல ஒரு டீடெயில் பாரு... உன் கையில."
அவ பாத்தா. அவ மாங்கல்யம் கழுத்துல இல்ல – கையில சுத்தி போட்ட மாதிரி டிரா பண்ணிருந்தான். மாதிரி அவன் கையில கொடுக்குற மாதிரி.
அவ காஸ்ப் அடிச்சா.
நான் அவ காதுல, "இவன் உன் மாங்கல்யத்தை கழுத்துல இருந்து கையில போட்டு, அவனுக்கு ஆஃபர் பண்ற மாதிரி டிரா பண்ணிருக்கான். நான் இத கீழ தொங்க விட்டு, உன் புண்டைல கட்டினா என்ன?"
அவ தொடை ரெண்டும் இறukkி, புண்டை ஈரமாயிருக்கும்னு எனக்கே தெரிஞ்சது.
"இவன் உன்ன பத்தி நெனக்குறது டிஸ்கஸ்டிங். ஆனா நான் உன்ன இப்போ பாக்குறப்போ... செம ஃபயரா இருக்கு."
நான் அவ பக்கத்துல உக்கார்ந்து, "இதை யூஸ் பண்ணலாமா?"
"என்ன யூஸ்?"
"இந்த ஸ்கெட்சை."
அவ கண்ணு விரிஞ்சது. "எப்படி?"
"இன்னைக்கு நான் அர்ஜுனா ஆகுறேன். அந்த பையன் உன் மேல ஃபேன்டஸி பண்ற மாதிரி நடிக்குறேன்."
அவ தயங்கினா. "நீ அவன் டர்டி ஃபேன்டஸிய வச்சு என்ன டர்ன் ஆன் பண்ணணுமா?"
நான் கண்ணு கடுமையா, "நம்ம செக்ஸ் லைஃபுக்கு ஃபயர் கொடுக்கணும். இந்த டிராயிங் என்ன கோபப்பட வைக்குது, ஆனா இவன் ஆர்ட்டிஸ்டிகா உன்ன எப்படி இமாஜின் பண்றான்னு எனக்கு எக்ஸைட்மெண்ட். இவன் டர்டி ஃபேன்டஸியை நம்மளே ரியல் ஆக்கி எஞ்சாய் பண்ணலாம்."
அவளுக்கு டிஸ்கஸ்டிங் ஆ, ஸ்கேரி ஆ இருந்துச்சு. ஆனா உள்ளுக்குள்ள த்ரில் ஆயிடுச்சு.
"எப்படி பண்ணப் போற?"
"நாம ஸ்கெட்சா மாறிடலாம்."
அவ தொடைல ஒரு பல்ஸ் அடிச்ச மாதிரி.
நான் பேப்பரை ஸ்மூத் பண்ணி, "உன் போஸ், உன் புடவை, கால விரிஞ்சு... எல்லாம் எக்ஸாக்ட் ஆ பண்ணணும்."
"தீபக், அது டிஸ்கஸ்டிங் டா..."
"ஆனா அது நீ தான் டி. அவன் உன் எமோஷனை செம எரோடிகா கேட் பண்ணிருக்கான்."
அவ மூச்சு வேகமாயிடுச்சு. நான் பின்னாடி போய், "புடவை அவன் டிரா பண்ணின மாதிரி அட்ஜஸ்ட் பண்ணு."
அவ தயங்கிட்டு புடவை கலைக்க ஆரம்பிச்சா. அவளே அவன் முன்னாடி நிர்வாணமாகுற மாதிரி ஃபீல் பண்ணா.
நான் அவள டேபிளுக்கு கூட்டிட்டு போய், எக்ஸாக்ட் போஸ்ல வச்சேன். "எட்ஜ்ல உக்காரு. ஒரு காலை மடக்கி, இன்னொன்னை விரிச்சு."
அவ அசௌகரியமா, "கஷ்டமா இருக்கு..."
"தான் பாயிண்ட் டி. கம்ஃபர்ட் இல்லாம தான். உன் ஸ்டூடண்ட் உன்ன இப்படி ஸ்ப்ரெட் ஆகுறத இமாஜின் பண்ணான். நான் அத ரியல் ஆக்குறேன்."
நான் அவ ப்ளவுஸ் மேல மொலை புடிச்சு காம்ப சுழட்டினேன். ஒவ்வொரு ஹூக்கா கழட்டினேன்.
அவ மொலை வேகமா மேல கீழ ஆடுச்சு.
"தீபக், இது..."
"ஷ்ஷ்... இப்போ நான் தீபக் இல்ல. நான் உன் ஸ்டூடண்ட் அர்ஜுன். இந்த ஸ்கெட்சை டிரா பண்ணின பையன்."
அவ கண்ணு மூடிட்டா. உதடு நடுங்குச்சு. "அ... அர்ஜுன்..."
"குட் கேர்ள்."
நான் மெதுவா அவ புண்டைல என் கழுதை பூலு சொருகினேன். அவ முதுகு வளைஞ்சது.
"இத தான் நீ ரோஜ் புடவைக்கு அடியில மறைச்சுட்டு இருந்த? நான் தெரியும் மேடம்... நீ எனக்காக இவ்ளோ ஈரமாயிருப்பீன்னு."
நான் அவ புண்டை விரிச்சு, விரல் விட்டு சலக் புலக் னு சத்தம் வர்ற மாதிரி ஆட்டினேன்.
அவளுக்கு ஹாரர் – அவன் அவளோட எவ்ரிடே மாடஸ்டிய எரோடிசைஸ் பண்ணிட்டான்னு.
ஆனா அவ இடுப்பு தூக்கி என்னை வெல்கம் பண்ணுச்சு.
"உன் புருஷன் பேர் என்ன?"
"தீபக்..."
"தீபக் உன்ன ஓக்குறப்போ இப்படி முனகுவியா? இல்ல உன் ஸ்டூடண்ட் காலுக்கு நடுவுல வந்தாதான் இப்படி ஆவியா?"
அவ காஸ்ப் அடிச்சா. அந்த வார்த்தை க்ரூயல் ஆ இருந்துச்சு.
"தீபக், நிறுத்து..."
"இப்போ அர்ஜுன்னு கூப்பிடு."
நான் ஹார்டா அடிக்க ஆரம்பிச்சேன். அவ தொடை என் இடுப்ப சுத்தி இறukkுச்சு.
"ரோஜ் நீ டெஸ்க் மேல குனிஞ்சப்போ எல்லாம் இத தான் இமாஜின் பண்ணேன்..."
"உன் புடவைக்கு அடியில உன் ஓத்த புண்டை எனக்கு தான்."
அவ முனகுச்சு. "அது இல்ல..."
"பின்ன ஏன் என் பூலு இவ்ளோ டைட் ஆ இறukkி புடிச்சுட்டு இருக்கு? உன் புண்டை இப்போ எனக்கு சொந்தம்னு ஃபீல் பண்ற மாதிரி."
அவ மூஞ்சி சிவந்து திரும்புச்சு, ஆனா அவ நகம் என் முதுகுல ஆழமா கீறுச்சு.
நான் ஸ்லோ ஆகி, "என் பூலு உன் புண்டைல வேணாம்னு சொல்லு."
அவ இடுப்பு தூக்கி என்னை தேடுச்சு.
"சொல்லு... அர்ஜுன், என்ன ஓலு னு."
"இல்ல..." ஆனா அவ உதடு நடுங்குச்சு.
"சொல்லு இல்லனா உன்ன இப்படியே விட்டுடுவேன், டர்டி டீச்சர்."
"அர்ஜுன்... என்ன ஓலு..."
நான் ஒரே அடியா சொருகினேன். அவ செம ஸ்க்ரீம் அடிச்சா.
"நாளைக்கு கிளாஸ்ல நான் சும்மா உக்காருவேன். ஆனா இன்னைக்கு நீ அடிச்ச முனகல் எல்லாம் என் காதுல ஒலிக்கும்."
நான் ஹார்டா ஓத்தேன். அவ ப்ளவுஸ் ஒரு தோள்ல இருந்து இறங்குச்சு.
"இப்போ நீ எக்ஸாக்ட் ஸ்கெட்ச் மாதிரி இருக்க டி. ஓப்பன், ஈரம், ஒன்ட்."
அவ "அர்ஜுன்... அர்ஜுன்..." னு முனகிட்டு செம ஆர்காஸம் அடைஞ்சா – செம லவுட் ஆ, உடம்பு நடுங்க, குஜால் குஜால் னு என் பூலு சுத்தி இறுகுச்சு.
பிறகு அவ டேபிள் பக்கத்துல உக்கார்ந்து, தலைமுடி கலைஞ்சு, புடவை இடுப்புல சுருங்கி, ப்ளவுஸ் தோள்ல தொங்குச்சு. அவ கண்ணு ஃபோகஸ் இல்லாம இருந்துச்சு.
நான் அவ தொடைய தடவி, "பேசுடி..."
"நான் அப்படி பண்ண கூடாது. அந்த ஃபேன்டஸி... ரைட் இல்ல. அந்த பையன் ஜஸ்ட் ஸ்டூடண்ட் தான..."
"நாம யாரையும் டச் பண்ணல. ரியல் லைன் கிராஸ் பண்ணல. ஃபேன்டஸி மட்டும் தான்."
ஆனா அவ திருப்தி அடையல. சும்மா இருந்தா.
ஒரு வாரம் கழிச்சு
ஒரு நாள் டின்னர் முடிச்சு அவ சும்மா இருந்தா. ப்ளேட்ஸ் எல்லாம் டேபிள்லயே இருந்துச்சு.
கடைசியா அவ, "இன்னைக்கு அர்ஜுன் லாக்கர் ரூம்ல மத்த பையன்கிட்ட பெருமையா பேசினான்."
"என்ன சொன்னான்?"
"நான் அவனை ஸ்பெஷலா ட்ரீட் பண்றேன்னு, அவன் என்ன பாக்குறத நான் எஞ்சாய் பண்ற மாதிரி நான் கேம் ஆடுறேன்னு பெருமை அடிச்சான்."
நான் டென்ஸ் ஆ, "நீ அவன்கிட்ட பேசினியா?"
அவ தலையாட்டினா. "கிளாஸ் முடிச்சு கூப்பிட்டு செம கண்டிச்சேன். அவன் ஷாக் ஆயிட்டான். பயந்த மாதிரி ஆயிட்டான். இப்போ என்ன பாக்குறதே இல்ல, குட் பாய் மாதிரி நடந்துக்குறான்."
"இத தானே நீ வேணும்னு இருந்த? இப்போ அவன் குட் பாய் ஆயிட்டான்."
அவ தலையாட்டினா. "ஆமா... சத்தம் இல்ல, ஸ்டேர் இல்ல, டீஸ் இல்ல."
நான் சிரிச்சேன். அவ கண்ணு கூர்மையாயிடுச்சு. "நீ ஏமாத்திரி டிஸப்பாயிண்டட் ஆ பேசுற?"
"இல்லடி..." நான் போனை கீழ வச்சு, "முன்ன நீ வீட்டுக்கு வந்ததும் மூஞ்சி சிவந்து, கை நடுங்க கோபத்துல இருப்ப. இப்போ? போரடிக்குற மாதிரி இருக்கு."
அவ சிரிச்சா. "அவன் என்ன ஹாரஸ் பண்றான். நான் அத எஞ்சாய் பண்ணேன்னு நெனைக்கிறியா?"
நான் எழுந்து அவ பின்னாடி போய் இடுப்ப புடிச்சு, "ஒரு பார்ட் ஆஃப் யூ அத வேணும்னு ஆசைப்பட்டுச்சு. அவன் டார்க் ஃபேன்டஸி."
அவ திரும்பி, "நீ டிஸ்கஸ்டிங்."
ஆனா அவ கண்ணு ஸ்பார்க் அடிச்சது. நான் காதுல, "அவன் சொன்னத மாதிரி நான் சொன்னப்போ எல்லாம் உன் புண்டை ஈரமாயிடுச்சு."
அவ பேசல. நான், "அவனுக்கு ஒரு புஷ் கொடுக்கலாமா?"
"என்ன புஷ்?"
"ஒரு ஹிண்ட். நீ மறக்கலன்னு."
"இல்ல."
"நீ அவனை டிஸ்கரேஜ் பண்ணலயே தான? அவன் உன் மனசுல இருக்கான். ஜஸ்ட் அட்மிட் பண்ணு."
அடுத்த நாள் ஸ்கூல்ல
ஹேமபிரியா ப்ளாக்போர்டு முன்னாடி நின்னா. காட்டன் புடவை ஈரத்துல ஒட்டி, அவ தொப்புள், இடுப்பு வளைவு எல்லாம் தெரிஞ்சுச்சு. கிளாஸ் கேரியர் சாய்ஸ் பத்தி பேசுனாங்க.
ஒரு பையன் ரைட்டர் ஆகணும்னு சொன்னான். இன்னொருத்தன் கிரிக்கெட் ஜோக் அடிச்சான்.
ஹேமபிரியா மெதுவா குரல் கீழ இறக்கி, "இந்த கிளாஸ்ல நிறைய டேலண்ட் மறைஞ்சிருக்கு. ஆத்லீட்ஸ், ரைட்டர்ஸ்... சில பேர் செம கிரியேட்டிவா இருப்பாங்க."
பாஸ் பண்ணி, "அதாவது... டிராயிங் மாதிரி."
அந்த வார்த்தையை ஹேங்க் பண்ண விட்டா.
"ஆர்ட்டிஸ்ட் எங்கயும் போக வேண்டாம். ஜஸ்ட் பாத்துட்டே... ஹிடன் திங்ஸை ரிவீல் பண்ணிடலாம்."
அவ கண்ணு ஒரு தடவை பின்னாடி போய் அர்ஜுன் மேல நின்னுச்சு.
அர்ஜுன் சிரிக்கல, ஸ்மைல் பண்ணல. ஜஸ்ட் பாத்துட்டு இருந்தான்.
பெல் அடிச்சது. கிளாஸ் காலியாயிடுச்சு.
ஒருத்தன் தவிர.
அவ நோட்ஸ் எடுத்துட்டு இருக்கும்போது, அர்ஜுன் மெதுவா, "நைஸ் லைன் மேடம்."
அவ மேல திரும்பாம, பிறகு பாத்தா. மூஞ்சி நியூட்ரல் ஆ.
"எல்லாத்தையும் உன்ன பத்தின்னு நெனைச்சா அது உன் ஈகோ தான்."
"ஆனா நீங்க டிராயிங்னு ஸ்பெஷலா சொன்னீங்க. என்னை ப்ரோவோக் பண்ணுற மாதிரி. நான் ஞாபகம் வச்சுக்குறதுக்கு."
அவ எழுந்து நின்னா. "நீ பேசுறத நிறுத்தின. ஓவர் னு நெனைச்சேன்."
"நீங்க தப்பா புரிஞ்சுகிட்டீங்க. நான் நிறுத்தினது நீங்க மிஸ் பண்ணுறதுக்கு தான். என் வார்த்தையால உங்கள நிர்வாணமா பாக்குறத நீங்க மிஸ் பண்றீங்க."
அவ குரல் கடுமையா, "இப்படி பேசாத."
அவன் ஸ்லோ ஆ சிரிச்சான். "பின்ன ஏன் இவ்ளோ க்ளோஸா நிக்குறீங்க? ஏன் வெளிய போகல?"
அவ குரல் தடுமாறுச்சு. "நான் உன்ன பயப்படல."
அவன் ஒரு ஸ்டெப் க்ளோஸ். "இல்ல. நீங்க க்யூரியஸ். நான் எவ்ளோ தூரம் போவேன்னு தெரிஞ்சுக்கணும். நான் மிஸ்பிஹேவ் பண்ணணும்னு ஆசைப்படுறீங்க."
அவ முஷ்டி இறukkுச்சு. "நீ ஃபயரோட விளையாடுற பையன்."
"நீங்க தான்," அவன் கண்ணு அவ கண்ணுல பதிஞ்சு, "ஃப்ளேம் ஆ இருந்துட்டு டச் பண்ணப்படுறது எஞ்சாய் பண்ணாத மாதிரி நடிக்குறீங்க."
சைலன்ஸ்.
பிறகு அவன் மெதுவா, "உங்க நம்பர் கொடுப்பீங்களா?"
அவ கண்ணு குறுகுச்சு. "ஏன்?"
"ஜஸ்ட் ஒரு மெசேஜ் அனுப்ப. கால் இல்ல, நாய்ஸ் இல்ல. ஒரு டிராயிங்... அல்லது நீங்க ஹேட் பண்ணி லவ் பண்ணுற வார்த்தைகள்."
அவ கை நடுங்குச்சு.
அவ நம்பரை எழுதி கொடுக்கல. மெதுவா, உதட கடிச்சுக்கிட்டு, டேபிள் மேல வச்சா. அவன் கையில கொடுக்காம.
அவன் எடுத்து போக்கெட்டுல போட்டு, ஒரு வார்த்தை பேசாம வெளிய போயிட்டான்.
அவ அப்படியே நின்னா. மூச்சு ஆழமா வந்துச்சு.
இப்போ அவன் கையில அவ நம்பர் இருக்கு.
அவன் என்ன அனுப்புவானோன்னு வெயிட் பண்ணுறப்போ அவ புண்டை ஈரமா, கில்டியா, த்ராப் ஆகிட்டே இருக்கும்.

நான் தீபக். அந்த ஸ்கெட்சுகள் என் கையில இருந்தப்போ என் உடம்பு ஐஸ் ஆயிடுச்சு. ஆனா என் பொஞ்சாதி ஹேமபிரியா இன்னும் கிச்சன்ல ஹம்மிங் பண்ணிட்டு சுத்திட்டு இருந்தா. அவ இடுப்பு ஆடுறது, அவ சிரிப்பு... எல்லாம் இன்னொரு ஆளோட போஸ் கொடுத்து நிர்வாணமா உக்கார்ந்த மாதிரி தெரியல.

[Ammapasam]

Good update bro

[deepakselvi]

புருஷன கோபப்பட வைக்குற ஸ்கெட்ச்
அந்த ராத்திரி
பெட்ரூம் டார்க்கா, அவ்வளவு சத்தம் இல்லாம இருந்துச்சு. வெளிய ரோட்ல கார் லைட் மட்டும் அவ்வப்போ தெரியுது. நான் தூங்குற மாதிரி படுத்திருந்தேன், ஆனா ஹேமபிரியா மல்லாக்க படுத்து சீலிங் பாத்துட்டு இருந்தா. அவ கை கேமிசோல் எட்ஜ தடவிட்டு, போனை நைட் ஸ்டாண்ட்ல பாத்துட்டு இருந்தா.
ஒரு மெசேஜ் கூட வரல. கால் இல்ல. எமோஜி கூட இல்ல. அர்ஜுன் எதுவும் அனுப்பல. அவ போர்வைக்குள்ள அசௌகரியமா ஆடுச்சு. கோபம், குழப்பம் எல்லாம் கலந்திருந்துச்சு.
"டேய், ஏன் மெசேஜ் பண்ணல? இவ்ளோ போல்டா இருந்தவன், நம்பர் கொடுத்துட்டேன் னு தெரிஞ்சதும் ஏன் சும்மா?"
அந்த சைலன்ஸ் அவள ரெஸ்ட்லெஸ் ஆக்குச்சு. அவ கேமிசோல் அடியில காம்பு டைட் ஆயிடுச்சு. கால ரெண்டும் அசையாம இருக்க முடியல.
நான் அவளோட நம்பர் கொடுத்தது பத்தி கேள்விப்பட்டப்போ கோபப்படல, ஆனா என் லுக் ஒண்ணு போதும். "ஹேமபிரியா, நீ டூ ஃபார் போயிட்ட. ஃபேன்டஸி மனசுலயே இருக்கணும். ரியல் ஆனா எக்ஸைட்மெண்ட் போயிடும்."
"தீபக், நீ தானே என்னை இந்த ஃபயருக்கு தள்ளின? அர்ஜுன் என்ன பண்ணுவான்னு, எப்படி என்ன பாக்குறான்னு நீ தானே நெனக்க வச்ச? இப்போ பர்ன் ஆகாதன்னு சொல்ற?"
நான் அவளோட ஆச்சை வச்சு எஞ்சாய் பண்ணணும்னு தான் நெனச்சேன். அவ ஈரமாகுறது நான் மட்டும் தான் எஞ்சாய் பண்ணணும்.
ஆனா அவ நம்பர் கொடுத்துட்டா. ஒரு சின்ன ஸ்டூபிட் ஆக்ட். ஆனா எல்லாத்தையும் சேஞ்ச் பண்ண வல்லது.
அவன் இத பெருமையா மத்தவங்கள்கிட்ட சொல்லி, அவளோட இன்டென்ஷனை டர்டியா மாத்திடுவானோன்னு அவளுக்கு கோல்ட் ஆயிடுச்சு.
போன் மறுபடி பாத்தா. ஒண்ணுமில்ல. அவளுக்கு கோபம் – அவன் என்ன அனுப்புவான்னு நெனச்சதால அவ புண்டை ஈரமாயிடுச்சுன்னு.
அவ கண்ணு மூடி கால இறukkி புடிச்சா. "நான் இப்படி இல்லடா... இப்படி இல்ல."
ஆனா அவ ஈரோட் ஆயிட்டே இருந்தா. கில்டியும் அசிங்கமும் கலந்து.
"அவன் மெசேஜ் அனுப்பினாலும் ரிப்ளை பண்ண மாட்டேன். இனிமே நோ மோர் ஃபூலிஷ்னெஸ்."
ஆனா தொடைக்கு நடுவுல ஃபயர் எப்படி அணைக்குறதுன்னு தெரியல.
போன் வைப்ரேட் ஆச்சு
அன்னோன் நம்பர்:
"இன்னைக்கு ராத்திரி உன்ன நெனச்சு தூங்க முடியல. இன்னொரு ஸ்கெட்ச் கம்ப்ளீட் பண்ணேன்."
அவ மூச்சு நின்னுச்சு.
போன தொறந்தா உலகமே டில்ட் ஆயிடுச்சு.
மறுபடி அவ தான் – இன்னும் வல்கர், இன்னும் வயலேட்.
கிளாஸ் டேபிள் மேல உக்கார்ந்து, பேண்டீஸ் முழங்காலுக்கு கீழ தள்ளி, ப்ளவுஸ் தொறந்து, ப்ரா தோள்ல இருந்து இறங்கி. உதடு தொறந்து, தலை பின்னாடி தூக்கி சரண்டர் மாதிரி.
பின்னாடி இருந்து பெரிய கைகள் அவ மொலை புடிச்சு சுழட்டுற மாதிரி. கை மட்டும் தான், முகம் இல்ல.
பக்கத்துல ஒரு ஆம்பிளை கதிரையில கட்டி வச்சு, வாய் அடைச்சு, ஹெல்ப்லெஸ் ஆ.
அது நான் தான் – தீபக்.
கீழ அந்த கட்டப்பட்ட ஆளோட காலுக்கு நடுவுல சின்ன சுன்னி, சின்ன எரெக்ஷன். கொஞ்சம் கஞ்சி துளி மாதிரி டிரிப் ஆகுற மாதிரி – யூஸ்லெஸ்னு மோக் பண்ற மாதிரி.
ஹேமபிரியா வயிறு கலங்குச்சு.
ஆனா தொடை இறukkுச்சு – ரிஃப்ளெக்ஸ் ஆ.
அவ என் கைய தொட்டு, "எழுந்திரு" னு விஸ்பர் பண்ணா.
நான் கண்ண தொறந்து, போனை வாங்கி பாத்தேன்.
என் ஜா டைட் ஆயிடுச்சு. விரல் டச் பண்ணாம இருந்தது.
சைலன்ஸ்.
போனை திருப்பி கொடுத்து மல்லாக்க படுத்து சீலிங் பாத்தேன்.
"தீபக்?"
"இது... ராங் னு தெரியும்."
இன்னும் சைலன்ஸ்.
"தீபக்... ஜஸ்ட் ஒரு ஸ்கெட்ச் தான்."
நான் திரும்பி, குரல் லோ ஆ, "இது உன்ன எக்ஸைட் பண்ணுச்சா?"
அவ பார்வைய திருப்புச்சு. "இல்ல."
நான் பாத்துட்டே இருந்தேன்.
"சுர் ஆ?"
அவ தயங்கினா.
"அதாவது... டிஸ்கஸ்டிங்."
சைலன்ஸ்.
"ஷாக் ஆயிட்டேன்."
இன்னும் ஒண்ணுமில்ல.
கடைசியா விஸ்பர், "சரி... கொஞ்சம். நான் வேணாம்னு நெனச்சேன். ஆனா... அட்மிட் பண்றேன்."
அது டார்க் சர்ச்சுல கன்ஃபெஷன் மாதிரி இருந்துச்சு.
என் ஜா இறுகுச்சு.
"ரைட்."
"நான் உன்ன ஹர்ட் பண்ணணும்னு இல்ல."
"ஹர்ட் இல்ல. அந்த ஸ்கெட்ச் செல்ஃப எக்ஸ்பிளெயின் பண்ணுது."
"என்ன அர்த்தம்?"
"நான் உனக்கு போதுமானது இல்லன்னு. இல்லனா நான் உன்ன யூஸ் ஆகுறத எஞ்சாய் பண்றேன்னு. எப்படியும் நான் லூஸ்."
அவ ஃப்ளிஞ்ச் ஆயிட்டா. "இல்ல... நான் அப்படி பாக்கல."
"நான் கேக் ஆ, டை ஆ, யூஸ்லெஸ் ஆ – நீ மெல்ட் ஆகுற மாதிரி. அது ஃபேன்டஸி இல்ல. ஹ்யூமிலியேஷன்."
அவ கன்னம் எரிஞ்சுச்சு – கில்டியும் இன்னொரு ஃபீலிங்கும்.
"அது அப்படி இல்ல."
"ஆனா அது தான் உன்ன ஈரோட் ஆக்குச்சு. அவன் இல்ல, ஆக்ட் இல்ல. நான் பவர்லெஸ் ஆ இருக்குறது தான்."
அவ தோத்த மாதிரி கீழ பாத்தா. "இத பத்தி பேச வேண்டாம்."
நான் அவ கைய தொட்டா. "ஆனா தெரியுமா?"
அவ பேசல.
அவ ஸ்மைல் பண்ணி, "நீ பெட்ல எவ்ளோ குட் னு மறந்துட்ட."
இன்னும் ஒண்ணுமில்ல.
அவ க்ளோஸ் ஆய் முத்தம் கொடுத்தா.
நான் ரெஸ்பாண்ட் பண்ணேன், அவ இடுப்ப புடிச்சேன்.
போன் மறுபடி பஸ் ஆச்சு
நாங்க மூச்சு வேகமாயிட்டிருக்கும்போது.
ஹேமபிரியா ஃப்ரீஸ் ஆயிட்டா.
மறுபடி மெசேஜ்.
"இன்னும் என்ன உங்க காலுக்கு நடுவுல இமாஜின் பண்றேன் மேடம்?"
அவ ஹார்ட் பவுண்ட் ஆச்சு. ஸ்க்ரீன் ஆஃப் பண்ணி போனை வச்சா.
நான் அதுக்கு முன்னாடி புடிச்சு படிச்சேன். என் ஜா லாக் ஆயிடுச்சு.
"தீபக்... அவன இந்த பெட்குள்ள விடாத. என்னோடயே இரு."
நான் பேசல. ஸ்டார்ம் மாதிரி கண்ணு.
அவ என் கையை அவ இடுப்புல வச்சா. "ப்ளீஸ்."
நான் ஒண்ணும் சொல்லல. ஸ்வைப் பண்ணி கால் பண்ணினேன்.
ரிங் ஆச்சு.
"ஃபைனலியா... பேசணும்னு வெயிட் பண்ண முடியல போல?"
நான் கோல்ட் ஆ, "அர்ஜுன். நீ நெனச்சதை விட போல்ட் டா."
பாஸ்.
"சார்... உங்கன்னு தெரியாது."
"டேய் ஃபக்கிங் பாஸ்டர்ட், இப்போ தெரியுதா?" என் குரல் சாவேஜ் ஆயிடுச்சு.
"என் பொஞ்சாதிய அப்படி ஸ்கெட்ச் பண்ணி, கஞ்சி அடிச்சு அனுப்புறியா?"
"ஜஸ்ட் ஃபேன்டஸி சார். ஹார்ம் இல்ல."
"புல்ஷிட் சொல்லாத டா. கன்செண்ட் இல்லாம டிரா பண்ணின. செக்ஸுவலൈஸ் பண்ணின. அனுப்பின. அது வயலேஷன் டா, ஃபக்கிங் டிஸ்கஸ்டிங்."
அவன் ஹெசிடேட் ஆயிட்டான்.
"நான் நெனச்சேன்... மேடம் மைண்ட் பண்ணல. கிளாஸ்ல ஸ்டாப் பண்ணல. ஒருவேளை டர்ன் ஆன் ஆகுறாளோன்னு."
என் குரல் ஸ்டீல் ஆ, "டர்ன் ஆன் ஆனாலும் அவ உனக்கு சொந்தம் இல்ல. உன் கான்வாஸ் இல்ல."
பாஸ்.
"சில டிசையர் சைலன்ட் ஆ இருக்கும் சார்."
"டேய் டர்டி ப்ரிக், மறுபடி சொன்னா உன் மூஞ்சிய நொறுக்கிடுவேன்."
"நான் உன் லைஃப ரூயின் பண்ணிடுவேன். போலீஸ்ல கம்ப்ளெயின்ட் கொடுத்து எக்ஸாம் எழுத விட மாட்டேன்."
அவன் பயந்து போயிட்டான். அவன் அப்பன் பாலிடிக்ஸ், ஸ்கேன்டல் எல்லாம் ஞாபகம் வந்திருக்கும்.
"புரிஞ்சுது சார். இனிமே டிரா பண்ண மாட்டேன். க்ளோஸ் வர மாட்டேன்."
நான் கால் கட் பண்ணினேன்.
பெட் எட்ஜ்ல உக்கார்ந்து, மூஞ்சி ஹாட் ஆயி பேல் ஆயிடுச்சு. மூச்சு ஷார்ப் ஆ.
ஹேமபிரியா பின்னாடி இருந்து பாத்தா. இது முன்னாடி அர்ஜுன் பத்தி ஃபேன்டஸி பண்ண சொன்ன அதே ஆள் இல்ல.
ஏதோ உள்ளுக்குள்ள ப்ரேக் ஆயிடுச்சு.
"அவன் டூ ஃபார் போயிட்டான்" னு மெதுவா சொன்னேன்.
அவ போர்வை சுத்திட்டு எழுந்து, "நாம ஜஸ்ட் ஃபன் பண்ணோம்னு நெனச்சேன்."
நான் திரும்பி, "ஃபன் ஆ? அந்த ஸ்கெட்ச்சுல ஃப்ளர்ட்டேஷன் இல்ல. ஹ்யூமிலியேஷன் – உன்னையும் என்னையும்."
விண்டோ பக்கம் போய், "ப்ராமிஸ் பண்ணு. இனிமே அவன்கிட்ட பேச மாட்ட. மெசேஜ், கால், ஸ்கூல்ல லிங்கரிங் லுக் – ஒண்ணுமில்ல."
அவ பாஸ் பண்ணா.
"ப்ராமிஸ்."
நான் உக்கார்ந்து, "நானும் அவன வச்சு நம்ம செக்ஸ் லைஃப பெட்டர் ஆக்கணும்னு யூஸ் பண்ணேன். அது ராங்."
"இனிமே எக்ஸ்ப்ளோர் பண்ணணும்னா இங்க தான், நம்ம ரெண்டு பேரு மட்டும்."
அவ என் கைய புடிச்சா. "புரியுது."
ஆனா ரெண்டு பேருக்கும் ஏதோ சேஞ்ச் ஆயிடுச்சு.
பிறகு அவ கேட்டா, "ஆனா தீபக், நீ அவன்கிட்ட நான் டர்ன் ஆன் ஆனேன்னு ஏன் சொன்ன?"
நான் கண்ண சந்திக்கல. "உன்ன எக்ஸ்போஸ் பண்ணணும்னு இல்ல. அவன் த்ரூ பாக்குறேன்னு தெரியப்படுத்த."
"ஆனா நீ என்ன ப்ரொடெக்ட் பண்ணல. அவன் ஃபேன்டஸிய கன்ஃபர்ம் பண்ணிட்ட."
"நான் உன்ன சேவ் பண்ண முயற்சி பண்ணேன்."
ஆனா அந்த வார்த்தை ஏற்கனவே ஏர் ல இருந்துச்சு – ஷேம் மாதிரி.

[deepakselvi]

மாசங்கள் உருண்டோடுச்சு – கடைசி எதிரொலிகள்
அர்ஜுன் அவளோட வாழ்க்கையிலிருந்து மொதல்லயே மறைஞ்சுட்டான். ஸ்கெட்சு எல்லாத்தையும் நானே எரிச்சுட்டேன்னு அவ சொன்னா.
நான் நம்பினேன். இல்லேன்னா நம்பணும்னு ரொம்ப ஆசைப்பட்டேன்.
வாழ்க்கை திரும்ப சகஜமாயிடுச்சு – காலைல ஃபில்டர் காபி, ப்ரேக்ஃபாஸ்ட்டோட நியூஸ் பேப்பர், கிரோசரி ஷாப்பிங், நெட்ஃப்ளிக்ஸ் சீரிஸ், செக்ஸ் – சில நைட் டீப்பா மூழ்கி, சில நைட் க்விக் ஆ முடிஞ்சு, சில நைட் அமைதியா கூட பேசாம.
அவன் பேரை யாரும் சொல்லவே இல்ல.
ஆனா அவ உடம்புல ஒரு மாற்றம் எனக்கு தெரிஞ்சுட்டே இருந்துச்சு. தொட்டா அவ மூச்சு திணறும். ஆர்காஸம் வரும்போது என்னை இறுக்கிப் புடிக்கும்போது கொஞ்சம் ஷேம் மாதிரி ஃபீல் பண்ற மாதிரி.
முனகும்போது கண்ணு கொஞ்சம் ஹான்டட் ஆ தெரியும். அவ இங்க தான் இருக்கா, ஆனா ஃபுல்லா இங்க இல்ல.
ஒரு நாள் பழைய ஃபைல்களை க்ளீன் பண்ணும்போது ஒரு மஞ்சள் என்வலப் கையில கிடைச்சது. லேபிள் இல்ல, ஹேண்ட்ரைட்டிங் இல்ல.
தொறந்து பார்த்தேன். ரெண்டு ஸ்கெட்சு – எரிச்சுட்டேன்னு சொன்னது தான்.
ஆனா இப்போ கொஞ்சம் மாத்தியிருந்தா.
முதல் ஸ்கெட்சு: அவ கிளாஸ் பெஞ்ச் மேல ஸ்ப்ரெட் ஆகி இருந்தா. ஆனா இப்போ ப்ளவுஸ் பட்டன் ஒவ்வொன்னா தொறந்த மாதிரி கலரிங் பண்ணியிருந்தா, மொலை ஸ்லோப் தெரியுற வரைக்கும். தொடைக்கு நடுவுல ஈரம் மாதிரி ஸ்மியர் பண்ணியிருந்தா.
பின்னாடி அவளோட கையெழுத்து: "அவன் ஜஸ்ட் பார்த்து என்னை மெல்ட் பண்ணிட்டான், தொடவே இல்ல."

ரெண்டாவது: நான் கட்டப்பட்டு உக்கார்ந்திருந்தேன், சின்ன சுன்னி டிஃபீடட் ஆ ட்ரிப் ஆகுற மாதிரி. அவ பவர் ஃபுல் ஆ, இன் சார்ஜ் ஆ நின்ன மாதிரி.
அர்ஜுனோட ஸ்டைல் இல்ல. லைன் ஷேக்கி ஆ, கர்வ் ஜாஸ்தி ஆ. அவளே டிரா பண்ணியிருக்கான்னு தெரிஞ்சுது.

எரிக்கல – ரீடிரா பண்ணி வச்சிருந்தா. அவ ஆசை, அவ பவர், அவ ஷேம் எல்லாம் அதுல தெரிஞ்சுது.
அர்ஜுன் பத்தி இல்ல – அவளை பத்தி தான்.
கதவு சத்தம் கேட்டது. நான் நடுங்கி என்வலப்ப திரும்ப ஹைட் பண்ணினேன்.
அவ காபி மக் ஏந்திட்டு வந்தா. "பழைய சாமான் கலைக்குறியா?"னு சிரிச்சா.
நான் ஃபோர்ஸ்டு ஸ்மைல் பண்ணினேன்.
அவ குனிஞ்சு என் கன்னத்துல முத்தம் கொடுத்தா. ரொம்ப லைட்டா, ரொம்ப இன்னோசெண்ட்டா.
"டின்னர் ரெடி. லோனாவாலா ட்ரிப்புல கேட்ட ப்ளேலிஸ்ட் கிடைச்சுது."
அவ இடுப்ப ஆடி வெளிய போனா.
நான் மறுபடி தோண்டினேன். இன்னொரு என்வலப்.
புதுசு. ரா ஆ, அர்ஜுன் மாதிரி எலிகெண்ட்டா இல்ல – அவளே டிரா பண்ணியிருக்கான்னு தெரிஞ்சுது.
அவ நிர்வாணமா உயரமான ஸ்டூல்ல உக்கார்ந்திருந்தா, முதுகு கேட் மாதிரி வளைஞ்சு. மொலை ஹார்ட்டா தூக்கிட்டு, கால் கொஞ்சம் விரிஞ்சு. கூதி மயிர் டார்க் ட்ரையாங்கிள் ஆ டீடெயிலா.
ப்ரா, உள்பாவாடை ஃப்ளோர்ல குவிஞ்சு – உள்பாவாடை நடுவுல ஈரம் ஸ்டெயின் மாதிரி.

பக்கத்துல ஒருத்தன் கேன்வாஸ் முன்னாடி நின்னு டிரா பண்ற மாதிரி. அர்ஜுனை விட டால், ஓல்டர், ப்ராட் ஷோல்டர்ஸ், ட்ரிம்ட் பியர்ட்.
பின்னாடி வால்ல "A.V." னு ப்ளேக்.
விண்டோல பவர்லைன் பைலான்ஸ், சீலிங்க் வியூ – சென்னை மெரீனா பகுதி மாதிரி.
இது ஃபேன்டஸி இல்ல.
அர்ஜுன் இல்ல – இன்னொருத்தன். ரியல்.
அர்ஜுன் தொறந்த கதவு வழியா இன்னொருத்தன் உள்ள வந்திருக்கான்.
அவளாலேயே வெல்கம் பண்ணப்பட்டிருக்கான்.
அவ கால் விரிச்சு, கூதி மயிர் தெரிய, ஈரம் ட்ரிப் ஆக, ஸ்ட்ரேஞ்சர் முன்னாடி போஸ் கொடுத்திருக்கா.
அர்ஜுன் அவள தீ வைச்சான். ஆனா அவ தீக்கு இப்போ காற்று கிடைச்சிருக்கு.
என் கை ஐஸ் ஆயிடுச்சு.
அவன் அவள தொடல – ஜஸ்ட் பார்த்துட்டு இருக்கான்.
அவ அவன் பார்வைக்கு ஆஃபர் பண்ணி எக்ஸைட் ஆகுற மாதிரி.
ஸ்கெட்சு ஷேம் பத்தினது இல்ல – ஆசையோட கன்ஃபெஷன்.
இந்த பியர்டு ஆள் யாரு?
"A.V." னா என்ன? பேர் ஆ? அவங்க ரெண்டு பேருக்கும் இடையில சீக்ரெட் கொடா?
அவ ஒரு ஸ்ட்ரேஞ்சருக்கு இவ்ளோ ஃபுல்லா திறந்திருக்கா னா, அவன் எல்லா லைனையும் கிராஸ் பண்ணாம என்ன தடுத்துச்சு?
நான் தீபக். அந்த கேன்வாஸ் என் கையில இருந்தப்போ என் உடம்பு நடுங்குச்சு. ஆனா ஹேமபிரியா இன்னும் என் பக்கத்துல படுத்துட்டு இருந்தா, அவ தொடைல ரெட் குங்குமம் போட்ட மாதிரி ஸ்மட்ஜ் இருந்துச்சு – அது எனக்கு ஒரு மெசேஜ்.

[deepakselvi]

நான் தூங்க முடியல
வாரங்கள் உருண்டோடுச்சு, ஆனா அந்த A.V. என் மனசுல அரிப்பு மாதிரி தங்கிடுச்சு.
ஹேமபிரியா தூங்கினதும் ராத்திரி முழுக்க லேப்டாப் முன்னாடி உக்கார்ந்து, ஸ்க்ரீன் ப்ளூ லைட் என் மூஞ்சில அடிச்சுட்டு இருக்கும்.
டெவியண்ட் ஆர்ட் ப்ரொஃபைல்ஸ், பழைய ப்ளாக்ஸ், இன்ஸ்டா ரீல்ஸ் எல்லாம் தேடினேன். ஆர்ட் ஃபோரம்ஸ், கமெண்ட்ஸ் எல்லாம் ஃபாலோ பண்ணினேன்.
கடைசியா ஒரு த்ரெட் என் கவனத்தை இழுத்துச்சு. "சென்னை புறநகர் குடிசைப் பகுதில A.V.ன்னு ஒருத்தன் இருக்கானாம், ரா நியூட் பெயிண்டிங் பண்றான். ஹை க்ளாஸ் ஸ்டூடியோ இல்ல, ஆனா தீ மாதிரி பெயிண்ட் பண்றான்னு சொல்றாங்க. என் ஃப்ரெண்ட் போய் நியூட் போஸ் கொடுத்தாளாம்."
– "simarnhot" னு போஸ்ட்.
ஃபேக் ஆகலாம். ஆனா லொகேஷன் சேவ் பண்ணிட்டேன்.
வீக்கெண்ட் ல சென்னை போனேன்
ட்ரெயின் ல போனேன். கார் எடுக்கல. சிம்பிள் டீ-ஷர்ட், ஸ்லிங் பேக், ஃபேடட் ஜீன்ஸ். ஜஸ்ட் ஒரு ஆர்ட் பிரியன் மாதிரி.
சென்னை புறநகர் குடிசைப் பகுதியில சிறுநீர், பான் எச்சில், ரஸ்ட் வாசனை. ஷர்ட் இல்லாம ஆளுங்க போல்ஸ் ல சாஞ்சி நின்னு, போர் அடிச்ச கண்ணால பாத்தாங்க.
"அரவிந்த் வேலு?" னு சாதாரணமா கேட்டேன்.
ஒருத்தன் சிரிச்சு, "ஓ, நங்கி பெயிண்டிங் பண்றவனா?"
இன்னொருத்தன், "நேரா போ, லெஃப்ட் ல குடிசை இருக்கு."
மூணாவது, "இப்படி ஒரு குடிசைல நங்கி ஆகுற பொம்பளைங்க எப்படி இருப்பாங்கடா?"
"சில புருஷன் கூட வந்து தமாஷா பாக்குறானாமே."
நான் அசராம நடந்தேன்.
சின்ன சின்ன சாலை லேபிரிந்த் மாதிரி, தொங்குற துணி, பழைய சினிமா போஸ்டர்ஸ். நாய்கள் க்ரேட் நிழல்ல தூங்கிட்டு.
"ஸ்டூடியோ – A.V."
பெயிண்ட் உரிஞ்சு, லெட்டர்ஸ் மறைஞ்சு.
நாக் பண்ணினேன். கதவு கிரீச் னு தொறந்துச்சு.
அரவிந்த் வேலு – A.V. – கலைஞ்ச தலைமுடி, கொஞ்சம் நரைச்சு, பீடி வாயில தொங்கு. லூஸ் வேஷ்டி மேல ஷர்ட், பெயிண்ட் ஸ்மட்ஜ் நெஞ்சு.
அவ கண்ணு என்னை ஊடுருவி பாத்துச்சு.
பீடி புகை ஊதி, "ஆர்ட்டுக்கா வந்திருக்க? இல்ல நங்கி பொம்பளைங்க பாக்க?"
"பை பண்ண வந்திருக்கேன்."
அவ உதடு வளைஞ்சு. "சுர்."
குடிசைக்குள்ள ஸ்வெட், டர்பென்டைன், சொல்ல முடியாத விஷயங்கள் வாசனை.
ப்ரஷ் ட்ரை ஆன கலர்ல முக்கி. ஃப்ளோர்ல பெயிண்ட் நிழல் மாதிரி.
"கீழ தெருவுல என்ன போர்னோக்ராஃபர் னு கூப்பிடுறாங்க. டர்டி ஆள் னு. லைவ் பெயிண்டிங் பண்ணும்போது பாக்கணும்னு கெஞ்சுறாங்க. அவங்க ஆடை கழற்றும்போது பாக்கணும்னு."
ஷ்ரக் பண்ணி, "ஸ்கின் செல் பண்றேன்னு நெனைக்குறாங்க."
நான் சும்மா இருந்தேன்.
"நான் லைவ் போஸ்ல யாரையும் ஸ்டே பண்ண விட மாட்டேன். அவங்க ஆர்ட்டுக்கு வரல – ஃப்ளெஷுக்கு தான்."
"ஆனா ஃப்ளெஷ் தான் பாக்குறீங்க னா, நீங்க என்ன பாக்குறீங்க?"
அவ கண்ணு கூர்மையாயிடுச்சு. "சோல். எரோடிகா கால விரிக்குறது இல்ல – டீப்பா ஏதோ ரிவீல் பண்றது. ஆனா பெரும்பாலும் காம்பு தாண்டி பாக்க முடியாது."
"அவங்க பொஞ்சாதி எதுக்காக பசியோட இருக்கான்னு தெரியாது."
நான் பேசல.
அரவிந்த் கேன்வாஸ் எடுக்க ஆரம்பிச்சான்.
ஒரு பொம்பளை நிர்வாணமா விளக்கு முன்னாடி மண்டியிட்டு, தாலி மொலைக்கு நடுவுல தொங்கு.

இன்னொன்னு – மழை ஈரமான ஜன்னல் பேனுக்கு எதிரா.

இன்னொன்னு – கண்ணு கட்டி, காலுக்கு நடுவுல விரல், நாற்காலி மேல ஏறி.

எல்லாம் அமைதியான ரிச்சுவல் மாதிரி. நம்பிக்கையோட ஒரு அவமதிப்பு.
ப்யூர் சென்ஸுவாலிட்டி – என் உடம்புக்குள்ள ஒரு சூடு இறங்குச்சு.
ஆனா ஹேமபிரியா இல்ல.
"எவ்ளோ பே கொடுப்பீங்க?" னு டல் ஆ கேட்டேன்.
அவன் சிரிச்சு. "பே? நான் மாடலுக்கு பே கொடுத்ததே இல்ல. அவங்க இங்க ஆடை கழற்றுறது எனக்காக இல்ல – அவங்க ஆசைக்காக. சில பொம்பளைங்க நன்றி னு பணம் கொடுக்க ஆஃபர் கூட பண்ணுவாங்க."
"எப்படி கிடைக்குறாங்க?"
"அட்வர்டைஸ் பண்ண மாட்டேன். கிட்டி பார்ட்டி, புருஷன், லவர், ஃப்ரெண்ட்ஸ் வழியா விஸ்பர்ஸ் வரும்."
"அவங்க ப்ரா பேண்டீஸ் கழற்றி நிக்கும்போது டெம்ப்ட் ஆகுறதில்லயா?"
அவன் பீடி அம்பர் அணைச்சு ஜன்னல் பாத்து, "ஆகுறேன். ஆனா தொட்டா ஆர்ட் செத்துடும். அவங்க பார்க்கப்படணும்னு வராங்க – உரிமை கொள்ளப்படணும்னு இல்ல."
நான் மத்த கேன்வாஸ் பாத்துட்டு இருந்தேன் – திடீர்னு ஒரு சில்வர் ஃப்ளாஷ். கொலுசு, ஜிமிக்கி, ஹேர் கர்ல்.
க்ளோஸ் ஆனேன்.
ட்ரூத்.
லெஃப்ட் மொலைக்கு கீழ பேல் மார்க்.
தொடை பக்கத்துல க்ரெஸன்ட் ஸ்கார்.
ஹேமபிரியா தான்.

பக்கத்து கேன்வாஸ் – அவ பின்னாடி சாய்ஞ்சு, உதடு தொறந்து, மொலை ஃபர்மா, பெல்விஸ் டில்ட் ஆ, ஒரு கால் மடக்கி. இன்வைடிங் ஆ, வல்கர் இல்ல.
அவ எக்ஸ்ப்ரெஷன் ஹாஃப் லாஸ்ட், ஹாஃப் வைல்ட். நான் தெரிஞ்ச டார்க் வெர்ஷன்.
"அவ அதிகம் பேசல. ஆனா அவ அமைதி கத்துச்சு. ஃபர்ஸ்ட் டைம் போஸ் கொடுக்கும்போது அழுதா."
நான் திரும்பினேன். "அழுதாளா?"
"ஷேம் னால இல்ல – ரிலீஃப் னால."
"யாரும் நெடுநாளா அவள பாக்கலன்னு சொன்னா."
"பேர் சொன்னாளா?"
"நான் காமனா னு கூப்பிட்டேன். ஆசை, ஏக்கம்."
"இதே மாடல் மத்த பெயிண்டிங் இருக்கா?"
"ஒண்ணு இன்கம்ப்ளீட் ஆ இருக்கு."
பின்னாடி ஈஸல் பக்கம் போனேன்.
அவ நிர்வாணமா நின்னு, ஒரு கை தலைக்கு பின்னாடி, முதுகு ஆர்ச் ஆ. கூதி மயிர் தெளிவா தெரியுற மாதிரி.
கண்ணு இன்கம்ப்ளீட் ஆனா ஏற்கனவே ஹான்டட் ஆ.
"இத வாங்கணும்."
"இன்கம்ப்ளீட் டா."
"பரவால, ஃபினிஷ் ஆனதும் அனுப்பு, இப்போ பே கொடுத்துடுறேன்."
"அவ எப்போ வருவான்னு தெரியாது, வருவாளா கூட."
"வருவா. கவலைப்படாத."
பாஸ் பண்ணி, "ஒரு சின்ன மாத்து."
"என்ன?"
"ரெட் குங்குமம். நெத்தில இல்ல – லெஃப்ட் தொடைல, கொஞ்சம் மேல."
அரவிந்த் ஸ்டேர் பண்ணான். "புனித சிம்பல் அங்கயா?"
"அவ புரிஞ்சுக்குவா."
அவ ஸ்லை ஆ சிரிச்சான். "உன் பைத்தியம், உன் கேன்வாஸ். பண்ணிடுறேன்."
சென்னை சாயங்காலத்துல வெளிய வந்தேன். ட்ரூத் என் இதயத்தோட துடிச்சுட்டு இருந்துச்சு. என் பொஞ்சாதி கேன்வாஸ்ல திறந்திருக்கா – பலிகிடம் ஆ இல்ல, பார்க்கப்படணும்னு ஆசைப்பட்ட பொம்பளை ஆ.

[deepakselvi]

கடைசி தீட்டு
ஒரு அமைதியான புதன்கிழமை இரவு போன் ரிங் அடிச்சது.
நான் ரெண்டாவது கப் ஃபில்டர் காபி குடிச்சுட்டு இருந்தேன்.
அன்னோன் நம்பர்.
"பெயிண்டிங் ரெடியாயிடுச்சு."
வேற ஒண்ணும் இல்ல.
நான் மெதுவா மூச்சு விட்டேன். "வேற என்ன?"
"அவ வந்தா. போஸ் கொடுத்தா. பேசாம இருந்தா. ஆனா அந்த அமைதி ஏதோ சொல்ற மாதிரி இருந்துச்சு."
மறுபடி சென்னை குடிசை ஸ்டூடியோ
அந்த சின்ன சாலை, ஈரமான கான்க்ரீட் ரஸ்ட் வாசனை.
அரவிந்த் ஜஸ்ட் கேன்வாஸ் நோக்கி தலையசைச்சான்.
நான் முன்னாடி போனேன்.
ஹேமபிரியா – அவளோட துணிச்சலான, நிர்வாணமான, டேரிங் வெர்ஷன். போஸ் அதே தான் – முதுகு வளைஞ்சு, ஒரு கை விலா எலும்பு மேல, இன்னொரு கை தலைக்கு பின்னாடி.
ஆனா புதுசு – ரெட் குங்குமம் லெஃப்ட் தொடை மேல.
அரவிந்த் முனகினான், "இங்க... லெஃப்ட் தொடை."
"புனித சின்னம் அங்க போகாது னு சொல்வாங்க."
நான், "அந்த குங்குமத்தோட அர்த்தம் எனக்கும் அவளுக்கும் மட்டும் தான் தெரியும்."
பழைய நினைவு – ஒரு சண்டைக்கு அப்புறம் சிரிப்புல முடிஞ்ச ஒரு இரவு. "என் உடம்பு எல்லா இடத்தையும் லவ் பண்றியா? ப்ரூவ் பண்ணு."
நான் குங்குமம் கொஞ்சம் எடுத்து அவ தொடை உள்பக்கத்துல தடவி கிஸ் பண்ணினேன்.

"இங்க... இப்போ நீ தெய்வம்."
அவ சிரிச்சு அழுதா. அதுக்கப்புறம் நாங்க எங்க லவ் நைட்ஸ்ல அதை யூஸ் பண்ணிட்டு வந்தோம்.
"உன் விசித்திரமான ரிக்வெஸ்ட் சொன்னப்போ அவ பேசாம இருந்தா, பிறகு சிரிச்சா – யாரு வாங்கப் போறான்னு தெரிஞ்ச மாதிரி."
நான் ஆழமா மூச்சு விட்டேன். அரவிந்த் ட்ராயர் இழுத்து, "இத அவ விட்டுட்டுப் போனா. பெயிண்டிங் வாங்குற ஆளுக்கு கொடுன்னு சொன்னா."
ஒரு ஆஃப்-வைட் சீல்ட் பேக்கெட்.

கடிதம்
நீ என் உடம்பை தொட்ட.
என் ஏக்கத்தை தொடலைன்னு ஆசைப்பட்டேன்.
நான் உன்னை ஏமாத்தல.
நீ கவனிக்காத இடங்கள் தான் வேற எங்கயோ முனக கத்துக்கிட்டுச்சு.
நீ என்னை பார்க்கணும் இல்ல.
பார்க்கணும்.
குங்குமம் பத்தி என்ன?
அது அங்க சொந்தம் இல்ல.
உனக்கு மட்டும் தெரிஞ்ச இடம்.
இது கலகம் இல்ல.
என் சுயத்தை நினைவுப்படுத்துறது.
இன்னும் உன்னோட தான் இருக்கணும்.
கடிதத்துல கையெழுத்து இல்ல
மன்னிப்பு கேக்கல. விளக்கம் இல்ல.
ஜஸ்ட் உண்மை. நிர்வாணமா. வெட்கம் இல்லாம.
இது மன்னிப்பு கேக்குறது இல்ல, ஒப்புதல் வாக்குமூலம் இல்ல.
பார்க்கப்படுறது பத்தி.
வீட்டுல இருக்குற ஹேமபிரியா இல்ல.
மூடிய கதவுக்கு பின்னாடி தனியா உடைஞ்சு போன பொம்பளை.
இப்போ அவ கதவை தொறந்திருக்கா – எனக்காக.
வார்த்தையால இல்ல. நிறத்துல, அமைதியில.
பெட்ரூம்ல
இருட்டா இருந்துச்சு, ஃப்ளோர் லேம்ப் மட்டும் ஆம்பர் ஒளி.
சீலிங் ஃபேன் சத்தம் மட்டும்.
நான் கதவுல நின்னேன்.
ஹேமபிரியா பெட்ல உக்கார்ந்திருந்தா, முழங்கால் மடக்கி, காட்டன் புடவை சாதாரணமா – ப்ளீட்ஸ் கலைஞ்சு, ப்ளவுஸ் பின்னாடி ஹூக் கழன்று, பழக்கத்தால மட்டும் தொங்கிட்டு. தலைமுடி ஒரு தோள்ல விழுந்து.
அவ என்ன பார்த்தா – திடுக்கிடல இல்ல, குற்ற உணர்ச்சி இல்ல. ஜஸ்ட்... இங்க இருக்கா.
அவ கண்ணு மன்னிப்பு கேக்கல.
நானும் கேக்கல.
நான் மெதுவா உள்ள வந்தேன். அவ தொடைல ரெட் குங்குமம் – புடவை கொஞ்சம் ஸ்லைட் ஆன இடத்துல.
அவ தெரியும் அரவிந்த் கிட்ட போனேன்னு. பெயிண்டிங்ஸ் எல்லாம் பார்த்தேன்னு.
ஆனா ஒண்ணும் சொல்லல.
நான் அவ முன்னாடி நின்னு, அவ கொலுசு தொட்டு, மேல ஏறினேன். அவ மூச்சு திணறுச்சு, ஆனா அசையல.
"கேன்வாஸ்ல இருந்து ஒளியல. என்கிட்ட மட்டும் ஒளிஞ்சுக்கிட்ட."
அவ தலையை சாய்ச்சா. "நீ கட்டுப்பாடு வேணும்னு நினைச்ச. நான் ஓகேன்னு சொன்னப்போ என்ன வேணும்னு கேக்கல."
"என்ன வேணும்?"
"அனுமதி இல்லாம பார்க்கப்படணும். பார்க்கப்படணும். ஜஸ்ட் புரிஞ்சுக்கப்படுறது இல்ல – ஆசைப்படப்படணும்."
நான் அவ முன்னாடி மண்டியிட்டு, அவ தொடை உள்பக்கம் குங்குமம் பக்கத்துல கிஸ் பண்ணினேன்.
அவளுக்கு மன்னிப்பு வேண்டாம் – அங்கீகாரம் வேண்டும்.
முதல்ல அமைதியா லவ் பண்ணோம்
ரஷ்ட் இல்ல. டெண்டர் இல்ல.
திட்டமிட்ட மாதிரி.
அவ மெதுவா என்ன உடை உரிச்சா – ஒவ்வொரு லேயரா, அவளுக்கே திரும்ப காட்டுற மாதிரி.
அவ ப்ளவுஸ் முழுக்க தொறந்துச்சு. மொலை திமிறி, காம்பு ஏற்கனவே ஹார்ட் ஆ.
நான் ரெண்டு கையால புடிச்சு, கட்டை விரல் சுத்தி சுத்தி, கொஞ்சம் பின்ச் பண்ணினேன். அவ லோவா முனகினா, இடுப்பு வளைஞ்சுது.
"இன்னும் என்னோடதா?"
அவ மெல்ல சிரிச்சா. "அது கேள்வியே இல்ல."
நான் உள்பாவாடைக்கு கீழ கை விட்டேன் – ஒண்ணுமே போடல. அவ ஈரம் உண்மை மாதிரி வரவேற்றுச்சு.
"ஏற்கனவே ஈரமாயிட்டியா?"

"மணி நேரமா... ஆனா நினைவுக்காக இல்ல, அவங்களுக்காக இல்ல. இப்போக்காக. இதுக்காக."
நான் துணியை இழுத்தேன். அவ ஹாஃப் புடவைக்கு அடியில நிர்வாணமா, ஒரு கால் விரிஞ்சு. ரெட் குங்குமம் விழா மாதிரி.
நான் அவ தொப்புளுக்கு கீழ இறங்கி கிஸ் பண்ணி, தொடைக்கு நடுவுல ருசி பார்த்தேன்.
அவ என் தலைமுடியை புடிச்சு, மூச்சு வாங்கினா, என் பேரை சொன்னா – ரெண்டு பேருக்கும் சொந்தமா மாறின மாதிரி.
நான் உள்ளே நுழைஞ்சப்போ அவ கூப்பாடு போட்டா – வலி இல்ல, குற்ற உணர்ச்சி இல்ல, முழு பசி ல திறந்து விடுற மாதிரி.
அவ கால் என் முதுக சுத்தி இறுக்கி, இன்னும் டீப்பா இழுத்தா.
அடிக்குற நடுவுல பேசினோம்
நான் அவ தோள்ல முனகினேன், "நான் சொல்ல தைரியம் இல்லாததை நீ பெயிண்ட் பண்ணிட்ட."
அவ என் காதை கடிச்சு, "நான் பண்ண தைரியம் இல்லாததை நீ கற்பனை பண்ணிட்ட."
எங்க உடம்பு ஒரே தாளத்துல ஆடுச்சு, வியர்வை வழிஞ்சுது.
அவ நகம் என் முதுகுல கீறல் விட்டுச்சு.
நான் அவ கழுத்து குழியை உரிமை கொண்டாடினேன்.
ஹெட்போர்டு சுவத்துல மெல்ல அடிச்சுச்சு.
நான் மெதுவாக்கி, அவ நெத்தியோட நெத்தி உரசினேன், "நான் மன்னிச்சுட்டேன்."
அவ என் முகத்தை புடிச்சா. "நான் அதை கேக்கல."
"தெரியும்."
"ஆனா நன்றி."
பிறகு நெடு நேரம் அமைதியா படுத்தோம்
அவ என் விரலோட விளையாடினா.
கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு அவ முனகினா, "அரவிந்த் மெசேஜ் பண்ணான். ஒருத்தன் என் பெயிண்டிங் வாங்கணுமாம்."
நான் திடுக்கிடல இல்ல. "வாங்கட்டும்."
அவ கொஞ்சம் தயங்கினா. "அவ்ளோ சிம்பிள் இல்ல. அதே இல்ல – புது ஒண்ணு வேணுமாம். அதே உடம்பு, அதே போஸ். கொஞ்சம் மாத்தல்கள்."
"என்ன மாத்தல்கள்?"
அவ என் நெஞ்சுல விரல் ஓடவிட்டு, "லைட்டிங், பின்னணி, இடுப்பு கொஞ்சம் வேற மாதிரி டில்ட்..."
நிறுத்திட்டு என் கண்ணை பார்த்தா, "ஆனா உண்மையான மாத்தல் – இந்த தடவை கண்ணு தொறந்து வேணுமாம்."
நான் கண் சிமிட்டல.
அவ என்ன பார்த்து வெயிட் பண்ணா.
நான் மெதுவா, "பண்ணுவியா?"
அவ என்னை உற்று பார்த்தா. "நீ அதை ஆசைப்படுறியா?"
"தெரியல."
"அதான் நீயும் அவனும் வித்தியாசம். அவன் ஏற்கனவே கற்பனை பண்ணிட்டான். நீ நான் என்ன தேர்ந்தெடுப்பேன்னு கற்பனை பண்ற."
நான் கொஞ்சம் சிரிக்க வந்துச்சு – ஆனா சிரிக்கல. அதுக்கு பதிலா அவ தொடைல ரெட் குங்குமம் ஸ்மட்ஜ் இருந்த இடத்தை தொட்டேன்.
"கண்ணு தொறந்திருந்தா, என்னை தேடுவியா?"
அவ நேரா பதில் சொல்லல.
அவ என் தாடைல உதடு பதிச்சா.
"ஒருவேளை நீயும் அந்த பெயிண்டிங்ல இருப்ப. நீ உன்னை அடையாளம் காண மாட்ட."
அப்படியே படுத்தோம். அருகில் இருந்தோம், ஆனா ஏதோ ஒரு இடைவெளி இருந்த மாதிரி.
பிறகு நான் தூக்கம் வர்ற நேரத்துல அவ முனகினா.
"தெரியுமா, நான் உனக்கு காட்டாத வேற சில ஸ்கெட்சுகள் இருக்கான்னு நீ கேக்கவே இல்ல."
என் கண் தொறந்துச்சு.
"இருக்கா?"
அவ மெல்ல சிரிச்சா.
"இப்ப தூங்கு. ஒரு ராத்திரிக்கு போதுமான உண்மை கிடைச்சிருச்சு."
முடிவு

[Manikandarajesh]

Nice uupdates