09-08-2019, 08:35 AM
Super story bro. Continue
|
இன்னும் எவ்வளோ நாள்தான் இப்படி தடவிகிட்டே இருக்கறது.
|
|
09-08-2019, 08:35 AM
Super story bro. Continue
11-08-2019, 08:32 PM
அப்புறம் என்னாச்சி
03-12-2022, 02:41 PM
Author please continue this
09-12-2022, 10:36 PM
கதை அழகாகச் செல்கிறது. தொடர்ந்து சுவையுடன் எழுத பாராட்டுகள்.
அன்புடன் மோனார்
11-12-2025, 01:51 AM
ஞாயிற்றுக்கிழமை காலை. லாவண்யா தன் உடமைகளை எடுத்துக்கொண்டு கீதா வீட்டிற்குச் செல்வதற்கு முன், அருணுக்கு போன் செய்தாள்.
லாவண்யா: "டேய் அருண், ஒரு முக்கியமான விஷயம். நாளைக்கு காலைல நீ ஆபீஸ் போற மாதிரி கிளம்பி நேரா கீதா அண்ணி வீட்டுக்கு வந்துடு." அருண்: "எதுக்குடி காலைல? நமக்குத்தான் எப்பவும் போல ஆப்டர்நூன் ஷிப்ட் (Afternoon Shift) தானே? மதியம் தானே போகணும்?" லாவண்யா: "அதான் சொல்றேன், கேளுடா. வீட்ல ஆபீஸ்ல ஏதோ புது ட்ரைனிங் (Training) இருக்கு, அதான் காலைலேயே போகணும்னு பொய் சொல்லிட்டு வந்துடு. வரதன் அண்ணா ஆஸ்திரேலியா போயிட்டாரு. கீதா அண்ணி பேங்க்ல வேலை செய்றாங்க. அவங்க காலைல 9:30 மணிக்கு கிளம்பிடுவாங்க. அவங்க வீடு இருக்கற ஏரியாலதான் நம்ம ஆபீஸும் இருக்கு. சோ, அவங்க கிளம்பினதுக்கு அப்புறம் நாம ஆபீஸ் போற வரைக்கும் வீடு ஃப்ரீயா இருக்கும். புரியுதா?" அருணுக்கு லாவண்யாவின் திட்டம் புரிந்தது. மனதில் ஒருவித படபடப்பும், ஆர்வமும் தொற்றிக்கொண்டது. அருண்: "ஓ... செம பிளான்டி. சரி, நான் வந்துடறேன்." மறுநாள் திங்கட்கிழமை காலை. அருண் ஒருவித தயக்கத்துடன் மெடிக்கல் ஷாப்புக்குச் சென்றான். சுற்றும் முற்றும் பார்த்துவிட்டு, குரலைத் தாழ்த்தி, "ஒரு பாக்கெட் காண்டம் (Condom) கொடுங்க," என்று கேட்டான். கடைக்காரர் அவனை ஒரு மாதிரி பார்க்க, அவசரமாகப் பணத்தைக் கொடுத்துவிட்டு, அதை பாக்கெட்டில் திணித்துக்கொண்டு வெளியே வந்தான். வீட்டில் பெற்றோரிடம், "ஆபீஸ்ல இம்பார்ட்டன்ட் ட்ரைனிங் இருக்கும்மா, சீக்கிரம் போகணும்," என்று சொல்லிவிட்டு, பைக்கை எடுத்துக்கொண்டு லாவண்யா சொன்ன அட்ரஸுக்குப் பறந்தான். மணி காலை 9:15. அருண் கீதா வீட்டின் முன் நின்று காலிங் பெல்லை அடித்தான். கதவு திறந்தது. ஆனால் எதிரில் நின்றது லாவண்யா அல்ல, கீதா. கீதாவைப் பார்த்ததும் அருண் திருதிருவென முழித்தான். "லாவண்யா... லாவண்யா இருக்காங்களா?" என்று திணறினான். கீதா அவனை ஏற இறங்கப் பார்த்தாள். "யார் நீங்க?" என்று கேட்கும் பாவனையில் பார்த்தாள். அருண் லாவண்யாவுக்கு மெசேஜ் அனுப்பியிருந்தான், ஆனால் அவள் குளித்துக்கொண்டிருந்ததால் பார்க்கவில்லை. சத்தம் கேட்டு, ஈரத் தலையைத் துவட்டிக்கொண்டே லாவண்யா ஓடி வந்தாள். லாவண்யா: "அண்ணி... இவன் அருண். என் ஃப்ரெண்ட் மற்றும் கொலீக் (Colleague). என்னை ஆபீஸ்க்கு பிக்கப் பண்ண வந்திருக்கான்." கீதாவுக்குக் குழப்பம். கீதா: "பிக்கப் பண்ணவா? நீ ஆப்டர்நூன் ஷிப்ட் தானே போகணும்னு சொன்ன? இப்பவே எதுக்கு?" லாவண்யா சட்டென்று சமாளித்தாள். "ஆமா அண்ணி, ஆனா இன்னைக்கு காலைல இருந்தே ஒரு முக்கியமான ட்ரைனிங் இருக்குன்னு நான் சுத்தமா மறந்துட்டேன். திடீர்னு இப்பதான் ஞாபகம் வந்தது. அதான் அருணுக்கு போன் பண்ணி, சீக்கிரம் வரச் சொன்னேன். அப்பதான் டைம்க்கு போக முடியும். நான் சீக்கிரம் ரெடியாகிடுறேன்." லாவண்யா அவசரமாக உள்ளே ஓடினாள். அந்த இடைவெளியில், அருண் கீதாவிடம் என்ன பேசுவது என்று தெரியாமல் அசடு வழிந்தான். கீதா அருணை உற்றுப் பார்த்தாள். "பையன் நல்லா வாட்டசாட்டமா இருக்கான். ஒருவேளை லாவண்யா லவ் பண்றாளோ? அதான் இவ்வளவு அவசரமா வர்றானோ?" என்று மனதில் நினைத்தாள். சிறிது நேரத்தில் லாவண்யா ரெடியாகி வந்தாள். கீதா: "லாவண்யா, இவரு உன் பாய் ஃப்ரெண்டா (Boyfriend)?" என்று நேரடியாகக் கேட்டாள். லாவண்யா சிரித்துக்கொண்டே, "இல்ல அண்ணி, இவன் என் பெஸ்ட் ஃப்ரெண்ட் (Best Friend). க்ளோஸ் ஃப்ரெண்ட்," என்றாள். மூவரும் வீட்டைப் பூட்டிவிட்டு கிளம்பினர். கீதா பேங்கிற்குச் சென்றாள். லாவண்யாவும் அருணும் சும்மா வெட்டியாக ஆபீஸுக்குச் சென்றனர். ஏற்கனவே அங்கே அவர்களுக்குப் பெரிதாக வேலை இல்லை. இதில் சீக்கிரமே போய்விட்டனர். ஆபீஸ் கேண்டீனில் (Cafeteria) கூட்டம் குறைவாக இருந்தது. இருவரும் காபி குடித்துக்கொண்டே பேசிக்கொண்டிருந்தனர். அப்போது, ஒரு வட இந்தியப் பெண் உள்ளே நுழைந்தாள். அவள் பெயர் கோமல். இறுக்கமான ஜீன்ஸ், ஸ்லீவ்லெஸ் டாப்ஸ் அணிந்து, செம ஹாட்டாக (Hot) இருந்தாள். அருண் அவளைப் பார்த்து வாயைப் பிளந்தான். "வாவ்... செமையா இருக்கா இல்ல?" என்று லாவண்யாவிடம் சொன்னான். லாவண்யாவுக்கு ஏற்கனவே அருண் மீது இருந்த கோபம், இப்போது எரிச்சலாக மாறியது. லாவண்யா: "என்ன புண்ணியம்? நீ அப்படியே பேசி கரெக்ட் பண்ணி அவளை ஓக்கப் போறியா?" என்று விரக்தியில் கேட்டாள். அருண் அதிர்ச்சியாகி அவளைப் பார்த்தான். லாவண்யா இப்படி 'ஓக்க' (Fuck) என்ற வார்த்தையை உபயோகித்து அவன் கேட்டதே இல்லை. லாவண்யா: "என்னடா பாக்குற? ஸ்கூல், காலேஜ்னு இவ்வளவு நாளா என் கற்பைக் காப்பாத்தி வச்சிருந்து, உனக்குக் கொடுக்கலாம்னு நெனச்சா... நீ இப்படி ஒரு தத்தியா இருக்கியேடா! ஆளு பாக்க நல்லா வாட்டசாட்டமா, சிக்ஸ் பேக் (Six Pack) வச்சிகிட்டு இருக்க. நீ லைட்டா முறைச்சாலே மத்த பசங்க பயப்படுவானுங்க. ஆனா பொண்ணுங்க கிட்ட மட்டும் ஏன்டா இப்படி ஷையா (Shy) இருக்க? இப்படியே இருந்தா கடைசி வரைக்கும் கையடிச்சிட்டுதான் இருக்கணும்," என்று பொரிந்து தள்ளினாள். அருண் தலைகுனிந்து அமர்ந்திருந்தான். லாவண்யா: "சரி விடு. நாளைக்கு சொதப்பிடாத. கீதா அண்ணி 9:30க்கு கிளம்பிடுவாங்க. நீ ஒரு 10 மணிக்கு வீட்டுக்கு வா. அப்பதான் சேஃப்." அருண்: "அதுவரைக்கும் நான் எங்கடி டைம் பாஸ் பண்றது?" என்று வெகுளியாகக் கேட்டான். லாவண்யாவுக்கு மீண்டும் கோபம் வந்தது. "ஏண்டா, ஒரு டீக்கடைல போய் டீயை வாங்கிக்கிட்டு, தம் அடிக்கிறவனுங்களை வேடிக்கை பாத்துட்டு இரு. அரை மணி நேரம் சும்மா போயிடும். அப்புறம் வா," என்று கத்தினாள். அன்று முழுவதும் ஆபீஸில் வேலை பார்ப்பது போல பாவ்லா செய்துவிட்டு, மாலை வீடு திரும்பினர். திங்கட்கிழமை இப்படி ஒரு விரக்தியிலும், எதிர்பார்ப்பிலும் முடிந்தது.
11-12-2025, 07:16 PM
செவ்வாய்க்கிழமை காலை 10 மணி.
கீதா வீட்டின் காலிங் பெல் சத்தம் கேட்டது. உள்ளே காத்திருந்த லாவண்யாவுக்கு உடல் சிலிர்த்தது. கீதா 9:30 மணிக்கே கிளம்பிவிட்டாள். வீடு இப்போது அவர்கள் இருவருக்கு மட்டுமே சொந்தம். லாவண்யா ஓடிச் சென்று கதவைத் திறந்தாள். எதிரில் அருண் நின்றிருந்தான். நேற்று இருந்த அந்தப் பயந்த சுபாவம் இன்று அவனிடம் இல்லை. கண்களில் ஒரு வெறி தெரிந்தது. லாவண்யா இன்று மிகவும் கேஷுவலாக (Casual), ஆனால் கவர்ச்சியாக உடை அணிந்திருந்தாள். ஒரு இறுக்கமான ஸ்லீவ்லெஸ் டாப்ஸ் மற்றும் குட்டையான காட்டன் ஷார்ட்ஸ். அவளது தொடை அழகும், எடுப்பான மார்பும் அருணை வரவேற்றன. லாவண்யா: "வாடா... கரெக்ட் டைம்க்கு வந்துட்ட," என்று சிரித்தாள். அருண் உள்ளே நுழைந்ததும், லாவண்யா கதவைப் பூட்டினாள். திரும்பிய அடுத்த நொடி, அருண் அவளைத் தூக்கிச் சுவரோடு சாய்த்தான். அவளது இதழ்களை வெறியோடு கவ்விக்கொண்டான். லாவண்யாவும் சளைக்காமல் அவனுக்கு ஈடுகொடுத்தாள். இருவரும் மூச்சு வாங்கியபடி விலகினர். அருண்: "நேத்து நீ சொன்னது என் மண்டைக்குள்ள ஓடிக்கிட்டே இருந்துச்சுடி. இன்னைக்கு உன்னை விடமாட்டேன்," என்றான். அவன் அவளைத் தூக்கிக்கொண்டு மாஸ்டர் பெட்ரூமுக்குச் சென்றான். அவளைப் படுக்கையில் கிடத்திவிட்டு, தன் ஆடைகளைக் களைந்தான். அவன் முழு நிர்வாணமானதும், லாவண்யா அவன் பூலைப் பார்த்து மிரண்டு போனாள். அது ஒரு உலக்கை சைஸில் (Size), நரம்புகள் புடைக்க, இரும்புத் தடி போல விறைத்து நின்றது. லாவண்யா: "அம்மாடி... இவ்வளவு பெருசா? இதை எப்படிடா உள்ள விடுறது?" என்று ஆச்சரியமும் பயமுமாக கேட்டாள். அருண் அவளது டாப்ஸையும் ஷார்ட்ஸையும் கழற்றினான். அவளது நிர்வாண உடலைப் பார்த்ததும் அவனுக்கு வெறி ஏறியது. அருண்: "முதல்ல இதை வாயில வச்சு ஈரமாக்குடி," என்றான். லாவண்யா மண்டியிட்டு, அவன் பூலைப் பிடித்தாள். அது அவளது கைக்குள் அடங்கவில்லை. மெதுவாக அதன் நுனியை நக்கிவிட்டு, வாய்க்குள் வாங்கினாள். அவளது நாக்கு அவன் பூலின் தண்டுப் பகுதியில் விளையாடியது. அருணுக்குச் சொர்க்கத்தில் மிதப்பது போல் இருந்தது. அருண் உணர்ச்சி மிகுதியால், லாவண்யாவின் தலையை இரு கைகளாலும் பிடித்து அழுத்தினான். அவளது தொண்டைக்குழி வரை அவன் பூல் இடித்தது. அவளால் மூச்சு விட முடியவில்லை, ஆனால் அந்தத் திணறல் அவனுக்கு இன்னும் வெறியேற்றியது. அவன் இடுப்பை அசைக்காமல், அவளது தலையை மட்டும் பிடித்து வைத்துக்கொண்டே உச்சத்தை அடைந்தான். அவனது விந்து பீய்ச்சி அடித்து, லாவண்யாவின் அடித் தொண்டையில் பாய்ந்தது. அவள் அதை விழுங்க முடியாமல் திணறினாள், கண்கள் கலங்கின. லாவண்யா இருமிக்கொண்டே நிமிர்ந்தாள். "என்னடா... சொல்லாம விட்டுட்ட? நான் மூச்சு விட முடியாம திணறிட்டேன்," என்று செல்லமாகக் கோபித்துக்கொண்டாள். அருண்: "சாரிடி... உன் வாய் பண்ற வேலை அப்படி. என்னால கண்ட்ரோல் பண்ண முடியல," என்று அவளை அணைத்துக்கொண்டான். சிறிது நேரத்தில் அவன் பூல் மீண்டும் விஸ்வரூபம் எடுத்தது. இந்த முறை அவன் காண்டம் (Condom) அணிந்துகொண்டான். லாவண்யாவை மல்லாக்கப் படுக்க வைத்து, அவள் கால்களை அகல விரித்தான். அவளது கன்னிப் புண்டை, இளஞ்சிவப்பு நிறத்தில், இறுக்கமாக மூடியிருந்தது. அருண் தன் பெரிய பூலை அதன் வாசலில் வைத்து அழுத்தினான். லாவண்யா: "ஆஆ... மெதுவாடா... வலிக்குது..." என்று கத்தினாள். அருண் பொறுமையாக, ஆனால் உறுதியாக உள்ளே தள்ளினான். அவளது கன்னித்திரை கிழிந்து, அவன் பூல் உள்ளே நுழைந்தது. லாவண்யா வலியால் துடித்தாள். "அம்மா... வலிக்குதுடா..." என்று அவன் முதுகில் நகங்களைப் பதித்தாள். அருண் அவளை சமாதானப்படுத்தி, மெதுவாக இயங்க ஆரம்பித்தான். சிறிது நேரத்தில் வலி குறைந்து, அவளுக்குச் சுகம் தெரிய ஆரம்பித்தது. அவளது இறுக்கமான புண்டை அவனுக்குச் சொர்க்கத்தைக் காட்டியது. அவன் வேகமாக இடித்தான். லாவண்யா சுகத்தில் முனகினாள். அவளுக்கு உச்சம் வந்தது. அவள் உடல் சிலிர்த்து அடங்கியது. ஆனால் அருணுக்கு இன்னும் விந்து வரவில்லை. அவன் தொடர்ந்து இடித்துக்கொண்டே இருந்தான். லாவண்யா சோர்ந்து போனாள். லாவண்யா: "டேய்... இன்னும் வரலையா? எனக்கு வலிக்குதுடா..." அருண் வியர்த்து விறுவிறுத்துப் போனான். அவனால் முடிக்க முடியவில்லை. கடைசியில் அவன் பூலை வெளியே எடுத்து, தன் கையால் வேகமாக ஆட்டினான். அப்போதுதான் அவனுக்கு விந்து வந்தது. அதை அவன் காண்டமிற்குள் பீய்ச்சி அடித்தான். அப்போதுதான் இருவருக்கும் புரிந்தது, அருணுக்குக் கையால் ஆட்டினால் மட்டுமே விந்து வரும் என்று. அருணுக்கு இருப்பது "Death Grip Syndrome" அல்லது "Delayed Ejaculation" என்று சொல்லலாம். அதாவது, அவன் இவ்வளவு நாளா சுயின்பம் (Masturbation) பண்ணும்போது கையை ரொம்ப இறுக்கமா பிடிச்சுப் பண்ணிப் பழகிட்டான். பெண்ணுறுப்பு (Vagina) சாஃப்ட்டா இருக்கறதால, அந்த இறுக்கம் (Friction) அவனுக்குப் பத்தல. ஆனால், இந்த விஷயத்தால் லாவண்யாவுக்கு ஒரு மிகப்பெரிய நன்மை இருந்தது. சாதாரண ஆண்கள் ஐந்து அல்லது பத்து நிமிடங்களில் முடித்துவிடுவார்கள். ஆனால் அருணுக்கு விந்து வராததால், அவன் நீண்ட நேரம், கிட்டத்தட்ட அரை மணி நேரத்திற்கும் மேலாக அவளை ஓத்துக்கொண்டே இருந்தான். லாவண்யா: "என்னடா ஆச்சி உனக்கு? நீ சீக்கிரம் முடிக்காம இவ்வளவு நேரம் பண்றதால, எனக்கு ரெண்டு மூணு தடவை உச்சம் வந்துடுச்சு. நான் பரம திருப்தி அடைஞ்சேன்," என்று வெட்கத்துடன் சொன்னாள். பெண்களுக்கு நீண்ட நேரம் உடலுறவு கொள்வது பிடிக்கும் என்றாலும், இதில் ஒரு சின்ன வலியும் இருந்தது. லாவண்யா: "ஆனா ஒரு விஷயம்டா... நீ இவ்வளவு நேரம் இடிக்கிறதால, என் இடுப்பும் கால்களும் பிச்சிக்கிட்டு போகுது. உள்ளயும் உரசி உரசி கொஞ்சம் எரிச்சலா இருக்கு. புண்ணாகிடப் போகுது," என்று செல்லமாகக் குறைப்பட்டுக் கொண்டாள். இருவரும் குளித்துவிட்டு, உடை மாற்றிக்கொண்டு ஆபீஸ் கிளம்பினர். அன்று ஆபீஸில் லாவண்யாவின் நடவடிக்கையே மாறியிருந்தது. அவள் முகத்தில் ஒரு தனிப் பொலிவும், கண்களில் ஒருவித காமக் கிறக்கமும் இருந்தது. காலையில் நடந்த அந்த நீண்ட நேர உடலுறவின் தாக்கம் அவளிடம் இன்னும் இருந்தது. அவள் நடக்கும்போது கால்கள் சற்றே தளர்வாக, அகலமாக நடப்பது போல் உணர்ந்தாள். ஒவ்வொரு முறை உட்காரும்போதும், காலையில் அருண் கொடுத்த அந்த இன்ப வலி அவளுக்கு ஞாபகம் வந்தது. அருணும் மிகுந்த உற்சாகத்துடன் இருந்தான். இவ்வளவு நாள் இருந்த கூச்சம் போய், இப்போது ஒரு ஆணாகத் தலைநிமிர்ந்து நடந்தான். அவ்வப்போது லாவண்யாவைப் பார்த்து கண்ணடிப்பது, மேஜைக்கு அடியில் காலை உரசுவது என்று சீண்டிக்கொண்டே இருந்தான். இரவு வேலை முடிந்து கிளம்பும்போது, இருவரும் பார்க்கிங்கில் சந்தித்தனர். யாரும் இல்லாத நேரம் பார்த்து, அருண் அவளை இழுத்து ஒரு அழுத்தமான முத்தம் கொடுத்தான். அருண்: "நாளைக்கு..... என இழுத்தான்" லாவண்யா: "ம்ம்ம்.... நாளைக்கும் சரியா காலைல பத்து மணிக்கு வந்துடு," என்று சொல்லிவிட்டு, வெட்கத்துடன் விடைபெற்றாள்.
11-12-2025, 09:21 PM
லாவண்யா ஆபீஸிலிருந்து கிளம்பி, கீதா வீட்டிற்கு வந்தாள். வரும் வழியிலேயே அவளது மனம் முழுக்க காலையில் நடந்த சம்பவங்களே ஓடிக்கொண்டிருந்தன. அருணின் அந்த முரட்டுத்தனமான அணைப்பு, அவனது பெரிய பூல் உள்ளே நுழைந்த வலி, பிறகு கிடைத்த சுகம்... எல்லாம் நினைவில் வந்து அவளைச் சிலிர்க்க வைத்தன.
அதே சமயம், கீதா அண்ணிக்கு எந்த சந்தேகமும் வந்துவிடக் கூடாது என்பதில் கவனமாக இருந்தாள். மதியம் கிளம்பும்போது, அருணும் அவளும் சேர்ந்து பெட்ஷீட்டைச் சரி செய்து, பயன்படுத்திய காண்டம் கவர்கள், டிஷ்யூ பேப்பர்கள் அனைத்தையும் ஒரு பையில் போட்டு, வரும் வழியில் தூரமாக இருந்த ஒரு குப்பைத் தொட்டியில் வீசிவிட்டுத்தான் வந்திருந்தார்கள். அதனால் வீட்டில் எந்தத் தடயமும் இல்லை. வீட்டிற்கு வந்ததும், கீதாவிடம் இயல்பாகப் பேசினாள். கீதாவும் தூக்கக் கலக்கத்தில் இருந்ததால் பெரிதாக ஒன்றும் கேட்கவில்லை. லாவண்யாவுக்கும் காலையில் வாங்கிய ஓழில் உடல் அசதியாக இருந்ததால், சீக்கிரமே படுத்துத் தூங்கிவிட்டாள். நடுராத்திரி 1 மணி இருக்கும். கீதாவின் போனில் வாட்ஸ்அப் மெசேஜ் சத்தம் கேட்டது. அது வரதன். ஆஸ்திரேலியாவில் அப்போது அதிகாலை நேரம். அவன் இன்னும் படுக்கையில்தான் இருந்தான். வரதன்: "ஹாய் செல்லம்... முழிச்சிருக்கியா?" கீதா அப்போதுதான் பாத்ரூம் போய்விட்டு வந்திருந்ததால், லேசான விழிப்பில் இருந்தாள். மெசேஜ் பார்த்ததும் பதில் அனுப்பினாள். கீதா: "ம்ம்ம்... இப்பதான் பாத்ரூம் போயிட்டு வந்தேன். சொல்லுங்க." சிறிது நேரம் டெக்ஸ்ட் (Text) செய்த பிறகு, வரதன் வீடியோ காலில் (Video Call) கூப்பிட்டான். கீதா பதறிப்போய், லாவண்யா முழித்துக்கொள்வாளோ என்று பயந்து, சத்தத்தைக் குறைத்துவிட்டு, பெட்டில் இருந்து எழுந்து தூரமாக இருந்த ஒரு சேரில் போய் உட்கார்ந்து பேசினாள். வரதன்: "ஹாய் டி... எப்படி இருக்க? சிட்னி (Sydney) செமையா இருக்குடி. ஆனா உன்னைத்தான் ரொம்ப மிஸ் பண்றேன்." கீதா: "நானும்தான்ங்க. அங்க சாப்பாடு எல்லாம் எப்படி? ரூம் ஓகேவா?" இருவரும் சிறிது நேரம் பொதுவான விஷயங்களைப் பேசினர். பிறகு வரதன் மெதுவாக விஷயத்துக்கு வந்தான். வரதன்: "லாவண்யா எப்படி இருக்கா? அவளுக்கு ஒன்னும் பிரச்சனை இல்லையே?" கீதா: "அவ நல்லா இருக்காங்க. ஆனா..." என்று இழுத்தாள். வரதன்: "என்ன ஆச்சு?" கீதா: "இல்லங்க, நேத்து காலைல அவ ஃப்ரெண்ட் அருண்னு ஒருத்தன் வந்தான். அவளைக் கூட்டிட்டுப் போக. எனக்கு என்னமோ அவங்க ரெண்டு பேருக்கும் நடுவுல ஏதோ இருக்குன்னு தோணுது. பையன் வேற நல்லா வாட்டசாட்டமா இருக்கான்." வரதன்: "விடுடி... அதெல்லாம் அவ பர்சனல் விஷயம். நீயா எதையாவது கேட்டு, அவ கோவிச்சுகிட்டு வீட்டை விட்டுப் போயிட்டா உனக்குத்தான் கஷ்டம். தனியா இருக்கணும். அதனால கண்டுக்காத." கீதா: "சரிங்க." வரதன்: "சரி, அவ எங்க படுத்திருக்கா? காட்டு." கீதா: "அவ பெட்ல தூங்கிட்டு இருக்கா. எதுக்குங்க?" வரதன்: "சும்மா காட்டுடி. அவ எப்படித் தூங்குறானு பாக்கணும் போல இருக்கு." கீதா: "சீ... என்னங்க இது? அவ தூங்கிட்டு இருக்கா. இப்ப போய்..." வரதன்: "ப்ளீஸ் டி செல்லம்... பேக் கேமராவை (Back Camera) ஆன் பண்ணு. சும்மா ஒரு தடவை பாத்துக்கறேன்." கீதா வேறு வழியில்லாமல், மனமில்லாமல் எழுந்து சென்று, பெட்டில் தூங்கிக்கொண்டிருந்த லாவண்யாவை நோக்கி கேமராவைத் திருப்பினாள். லாவண்யா ஒரு குட்டையான ஷார்ட்ஸ் மற்றும் ஸ்லீவ்லெஸ் டாப்ஸ் அணிந்து, போர்வையைப் போர்த்திக்கொண்டு ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருந்தாள். ஆனால் தூக்கத்தில் புரண்டதால், போர்வை சற்றே விலகி, அவளது ஒரு கால் தொடை வரை வெளியே தெரிந்திருந்தது. அவளது வழுவழுப்பான, சதைப்பற்றுள்ள தொடை, பெட் லேம்ப் வெளிச்சத்தில் பளபளத்தது. வரதன் அதைப் பார்த்ததும் மூச்சு வாங்கியது. வரதன்: "ஆஹா... செம கட்டைடி இவ. அப்படியே ஜூம் (Zoom) பண்ணு செல்லம். அந்தத் தொடையை மட்டும் ஃபோகஸ் (Focus) பண்ணு." கீதா முகம் சுளித்தாள். "என்னங்க இது... அவ உங்க தங்கச்சி முறை..." வரதன்: "ஷ்ஷ்ஷ்... சத்தம் போடாத. அவ முழிச்சுக்கப் போறா. அப்படியே காட்டு." வரதன் அந்த வீடியோவைப் பார்த்துக்கொண்டே, தன் பேண்ட்டுக்குள் கையை விட்டு, தன் பூலை உருட்ட ஆரம்பித்தான். அவனது முனகல் சத்தம் போனில் கேட்டது. கீதா: "என்னங்க பண்றீங்க? நிறுத்துங்க... எனக்கு அசிங்கமா இருக்கு." வரதன்: "நீயும் பாருடி... அவ தொடை எவ்வளவு ஷைனிங்கா (Shining) இருக்குனு. இதை நெனச்சுக்கிட்டே நான் முடிக்கப் போறேன். நீயும் என் கூடவே இரு." கீதாவுக்கு ஒரு பக்கம் அருவருப்பாக இருந்தாலும், இன்னொரு பக்கம் தன் கணவன் வேறொரு பெண்ணை நினைத்துச் சுயின்பம் செய்வதைப் பார்ப்பது ஒரு விசித்திரமான கிளர்ச்சியைக் கொடுத்தது. கீதா: "ஏங்க என்னை இப்படி கெடுக்கறீங்க? அவ பாவம்ங்க..." வரதன்: "ஆஆஆ... லாவண்யா... செமடி நீ..." என்று முனகிக்கொண்டே, வரதன் வேகமாக ஆட்டி, தன் விந்தை வெளியேற்றினான். அவன் முகம் வியர்த்திருந்தது. வரதன்: "அப்பாடா... இப்பத்தான் நிம்மதியா இருக்கு. சரி செல்லம், கொஞ்ச நேரம் கழிச்சி நான் ஆபீஸ்க்கு கிளம்புறேன். நீ நிம்மதியா தூங்கு. பை." வரதன் காலைத் துண்டித்தான். கீதா சிறிது நேரம் அப்படியே நின்றாள். பிறகு மெதுவாகச் சென்று, லாவண்யாவின் அருகில் படுத்தாள். அவளது திறந்திருந்த தொடையைப் போர்வையால் மூடிவிட்டு, ஒரு பெருமூச்சுடன் தூங்கினாள்.
13-12-2025, 09:50 PM
புதன்கிழமை காலை.
கீதா காலையிலேயே எழுந்துவிட்டாள். முந்தைய இரவு வரதன் வீடியோ காலில் செய்த விஷயம் அவளுக்கு ஒரு பக்கம் உறுத்தலாகவும், இன்னொரு பக்கம் விவரிக்க முடியாத ஒரு கிளர்ச்சியாகவும் இருந்தது. அந்தக் குற்றவுணர்ச்சியை மறைக்க, அவள் தன்னை வழக்கத்தை விட அதிகமாக அலங்கரித்துக் கொள்ளத் தொடங்கினாள். மணி 9 இருக்கும். கீதா குளித்துவிட்டு, ஒரு அழகான வெளிர் நீல நிற சல்வார் கமீஸ் அணிந்திருந்தாள். அது அவளது வங்கி வேலைக்கு ஏற்றவாறு கண்ணியமாகவும், அதே சமயம் அவளது பால் போன்ற நிறத்தை எடுத்துக் காட்டுவதாகவும் இருந்தது. டிரெஸ்ஸிங் டேபிள் முன் அமர்ந்து, தலை வாரிக்கொண்டிருந்தாள். லாவண்யா மெதுவாகக் கண் விழித்தாள். படுக்கையிலிருந்து எழுந்தவள், கண்ணாடியில் தெரிந்த கீதாவின் பிம்பத்தைப் பார்த்தாள். தென்னிந்தியக் களை சொட்டும் முகம், ஆனால் வட இந்தியப் பெண்கள் தோற்றுப்போகும் அளவுக்கு ஒரு நிறம். கீதா ஒரு தேவதை போல ஜொலித்தாள். லாவண்யாவுக்குச் சட்டென்று ஒரு குற்றவுணர்ச்சி வந்தது. "இவ்வளவு நல்ல அண்ணி இல்லாதப்ப, அவங்க வீட்டை நாம இப்படி யூஸ் பண்றோமே..." என்று தோன்றியது. ஆனால், கீதாவின் அழகைப் பார்த்ததும் அந்த எண்ணம் மறைந்து, ரசனை வந்தது. லாவண்யா: "குட் மார்னிங் அண்ணி... இன்னைக்கு என்ன இவ்வளவு அழகா இருக்கீங்க? காலையிலேயே ஃபேஸ் (Face) அவ்ளோ பிரைட்டா இருக்கு," என்று சோம்பல் முறித்துக்கொண்டே சொன்னாள். கீதா வெட்கத்துடன் சிரித்தாள். "போடி... சும்மா ஐஸ் வைக்காத." லாவண்யா படுக்கையை விட்டு எழுந்து, பாத்ரூம் சென்று பிரஷ் செய்துவிட்டு வந்தாள். கீதா டிரெஸ்ஸிங் டேபிள் டிராயரைத் திறந்து எதோ எடுத்துக்கொண்டிருந்தாள். அதில் பல விதமான லோஷன்கள், கிரீம்கள் இருந்தன. லாவண்யாவின் கண்கள் அதில் இருந்த ஒரு பிங்க் நிற பாட்டிலில் நிலைத்தன. லாவண்யா: "அண்ணி... அது என்ன பாட்டில்? ஃபேஸ் வாஷ் (Face Wash) மாதிரியும் இல்ல..." என்று ஆர்வமாகக் கேட்டாள். கீதா சற்றுத் தயங்கினாள். பிறகு, "இல்ல லாவண்யா... இது 'இன்டிமேட் வாஷ்' (Intimate Wash). நம்ம பிரைவேட் பார்ட்ஸ் (Private Parts) க்ளீனா வச்சுக்க யூஸ் பண்றது. சோப் போட்டா எரிச்சல் வரும், இதுனா சாஃப்ட்டா இருக்கும், இன்பெக்ஷன் வராது," என்று விளக்கினாள். லாவண்யா அதை உற்றுப் பார்த்தாள். அருணுடன் உறவு கொள்ள ஆரம்பித்த பிறகு, அவளுக்கும் அந்த இடத்தில் சில மாற்றங்கள் தெரிந்தது. "ஓ... இது நமக்கு இப்போ ரொம்ப யூஸ் ஆகும் போலயே. அருண் கூட இருக்கறதால இது தேவைப்படும்," என்று மனதிற்குள் நினைத்துக்கொண்டாள். லாவண்யா கீதாவின் அருகில் சென்று அமர்ந்தாள். பேச்சின் போக்கில் இயல்பாக, லாவண்யா: "உங்க மாதிரி ஒரு தேவதை வைஃப்பா கிடைக்க, அந்த வரதன் கொடுத்து வச்சிருக்கணும் அக்கா," என்றாள். கீதா புருவத்தை உயர்த்திப் பார்த்தாள். "என்னடி திடீர்னு அக்கான்னு கூப்பிடற?" லாவண்யா: "பின்ன என்ன? மத்தவங்க முன்னாடி வேணா நான் உங்களை 'அண்ணி'னு கூப்பிடறேன். ஆனா எனக்கு நீங்க சின்ன வயசுல இருந்தே பழகின அக்காதானே. அந்த 'அண்ணி'ங்கறது ரொம்ப தூரமா இருக்கற மாதிரி இருக்கு. அதான்..." கீதா நெகிழ்ந்து போனாள். "தாராளமா கூப்பிடு லாவண்யா. எனக்கும் அதுதான் பிடிச்சிருக்கு." கீதா சிரித்தாள். "வரதன்னா? அண்ணன் இல்லையா?" லாவண்யா: "அண்ணனாவது ஒன்னாவது... அந்தத் தடிமாடை நாங்க எப்பவுமே பேர் சொல்லிதான் கூப்பிடுவோம். நீங்க அவன்கிட்ட போட்டுக் கொடுத்துடாதீங்க அக்கா," என்று கண்ணடித்தாள். கீதாவுக்குச் சிரிப்பு அடக்க முடியவில்லை. அவளுக்குள் இருந்த குற்றவுணர்ச்சி இப்போது முழுவதுமாக மறைந்து, ஒரு ரிலாக்ஸ் (Relax) மனநிலை வந்தது. லாவண்யா: "ஆமா அக்கா... நீங்க ஏன் எப்ப பாத்தாலும் அவனை 'வாங்க, போங்க, அவர், இவர்'னு ரொம்ப மரியாதையா கூப்பிடறீங்க? 'டேய் வரதா'னு கூப்பிட வேண்டியதுதானே?" கீதா: "ஐயோ... அதெல்லாம் பழக்கமாயிடுச்சு லாவண்யா. நாக்குல வரமாட்டேங்குது." லாவண்யா: "சும்மா ட்ரை பண்ணுங்க அக்கா. இப்ப சொல்லுங்க... 'டேய் வரதா'னு." கீதா தயங்கினாள். முகம் சிவந்தது. பிறகு மெல்லிய குரலில், "டேய்... வரதா..." என்றாள். லாவண்யா: "பத்தாது... இன்னும் நல்லா... 'அவன், இவன்'னு சொல்லுங்க." கீதா சிரமப்பட்டு, "அவன்... இவன்..." என்று சொல்லிவிட்டு, முகத்தை மூடிக்கொண்டு சிரித்தாள். "ஐயோ, எனக்கு வெக்கமா இருக்குடி." லாவண்யா: "சூப்பர் அக்கா! இப்படியே மெயின்டைன் பண்ணுங்க. ஆனா அவன்கிட்ட சொல்லிடாதீங்க, அப்புறம் என் மண்டைய உடைச்சிடுவான் அந்தத் தடிமாடு." இருவரும் கலகலவெனச் சிரித்தனர். அந்தச் சிரிப்பில் ஒரு புதிய நெருக்கம் உருவானது. மணி 9:30. கீதா கிளம்பினாள். கீதா: "சரி லாவண்யா, நான் கிளம்புறேன். நீ பத்திரமா இரு. மதியம் சாப்பாட்டுக்கு எதாவது ஆர்டர் பண்ணிக்கோ." லாவண்யா: "சரி அக்கா. பை." கீதா சென்றதும், லாவண்யா கதவைப் பூட்டினாள். அவள் குளிக்கவில்லை. இரவில் அணிந்திருந்த அந்த குட்டையான ஷார்ட்ஸ் மற்றும் ஸ்லீவ்லெஸ் டாப்ஸுடனேயே இருந்தாள். அவள் முகம் மாறியது. அக்காவிடம் காட்டிய அந்தப் பாசம் மறைந்து, கண்களில் காமம் குடியேறியது. "இன்னைக்கு அருண் வரட்டும்... குளிக்காம, அழுக்கா (Dirty), வியர்வையோட அவன்கிட்ட வேலை வாங்கணும்," என்று நினைத்துக்கொண்டு, சோபாவில் சாய்ந்து அருணின் வருகைக்காகக் காத்திருந்தாள்.
13-12-2025, 11:22 PM
நண்பா நீங்கள் வந்து கதை தொடர்ந்து எழுதியதற்கு மிக்க நன்றி. அதிலும் லாவண்யா முதல் முதலாக அருண் உடன் கூடல் நிகழ்வு நடைபெறும் படிக்கும் போது நிஜத்தில் பார்த்து போல் நன்றாக இருக்கிறது.
கீதா அழகை லாவண்யா கண்டு ரசித்து பார்த்து பின்னர் உரையாடல் எந்தவொரு எதார்த்தம் மீறாமல் விறுவிறுப்பாக சொல்லி பிறகு லாவண்யா குளிக்காமல் அருண் ஆக காத்திருப்பு சொல்லியது பார்க்கும் போது பிற்பகுதியில் இரட்டை குதிரையில் அருண் சவாரி செய்வது போல் அறிய ஆவலுடன் எதிர்பார்த்து காத்திருக்கிறேன்
14-12-2025, 10:16 AM
super update
14-12-2025, 02:32 PM
(13-12-2025, 11:22 PM)karthikhse12 Wrote: நண்பா நீங்கள் வந்து கதை தொடர்ந்து எழுதியதற்கு மிக்க நன்றி. அதிலும் லாவண்யா முதல் முதலாக அருண் உடன் கூடல் நிகழ்வு நடைபெறும் படிக்கும் போது நிஜத்தில் பார்த்து போல் நன்றாக இருக்கிறது. Thank you. Neenga edit parppadu nadakkum. Anal eppadi endru teriyadu. Mudinda varai naturallaga logic meeralgal illamal ezhuda parkkiran. Ungal comment ku Nandri.
14-12-2025, 02:34 PM
14-12-2025, 03:21 PM
புதன்கிழமை காலை 10 மணி.
கீதா கிளம்பிய சிறிது நேரத்தில் அருண் வந்தான். லாவண்யா கதவைத் திறந்ததும், அவளது தோற்றம் அவனைச் சுண்டி இழுத்தது. அவள் குளிக்கவில்லை. இரவில் அணிந்திருந்த அதே குட்டையான ஷார்ட்ஸ் மற்றும் ஸ்லீவ்லெஸ் டாப்ஸ். கலைந்த தலைமுடி, தூக்கக் கலக்கம் மாறாத கண்கள், முகத்தில் ஒருவித காமக் கிறக்கம். அருண் உள்ளே நுழைந்ததும், அவளைத் தூக்கிச் சுவரோடு சாய்த்து முத்தமிட்டான். லாவண்யா: "ம்ம்ம்... இருடா... நேத்து பண்ணதுல இன்னும் உள்ள எரிச்சலா இருக்கு. இன்னைக்கு கொஞ்சம் வித்தியாசமா பண்ணலாம்," என்று அவனைப் படுக்கையறைக்கு இழுத்துச் சென்றாள். அவள் படுக்கையில் சாய்ந்து, கால்களை அகல விரித்தாள். லாவண்யா: "எனக்கு வலிக்காம சுகம் வேணும்டா. நீ என் புண்டையை நக்குறியா? எனக்கு அது புதுசு. உனக்கும் புதுசுதான். ட்ரை பண்ணிப் பாப்போம்," என்றாள். அருணுக்கு அது ஒரு புதிய சவால். அவன் அவள் கால்களுக்கு நடுவில் மண்டியிட்டான். அவளது பெண்மை, ஈரம் கசிந்து, மெல்லிய வாசனையோடு அவனை அழைத்தது. அவன் தயக்கத்துடன் தன் முகத்தை அருகில் கொண்டு சென்றான். அவளது வாசனை அவனுக்குப் போதையை ஏற்றியது. அவன் மெதுவாகத் தன் நாக்கை வெளியே நீட்டி, அவளது புண்டையின் இதழ்களைப் பிரித்து நக்கினான். லாவண்யா: "ஆஆஆ... ம்ம்ம்ம்..." என்று முனகினாள். அவளது இடுப்பு தானாகவே மேலே எழும்பியது. அருண் தைரியம் பெற்று, தன் நாக்கை அவளது கிளிட்டோரிஸ் (Clitoris) மீது வைத்துச் சுழற்றினான். அது அவளுக்கு ஒரு மின்சாரம் பாய்ந்தது போல் இருந்தது. அவன் நாக்கு உள்ளே சென்று துளாவியது. லாவண்யா அவன் தலையைப் பிடித்துத் தன் புண்டையோடு அழுத்தினாள். அவளது தேன் சுரந்து அவன் முகத்தில் வழிந்தது. சிறிது நேரம் கழித்து, லாவண்யா அவனை எழுப்பினாள். லாவண்யா: "போதும்டா... எனக்கு வெறி ஏறிடுச்சு. வா, ஷவர்ல (Shower) பண்ணலாம். அங்க தண்ணி படும்போது வலி தெரியாது," என்றாள். இருவரும் பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்தனர். ஷவரைத் திறந்துவிட்டாள். குளிர்ந்த நீர் அவர்கள் மீது கொட்டியது. ஈரத்தில் நனைந்த லாவண்யாவின் உடல் இன்னும் கவர்ச்சியாகத் தெரிந்தது. அருண் அவளைச் சுவரோடு திருப்பி வைத்து, பின்புறமாக அணைத்தான். லாவண்யா: "இன்னைக்கு காண்டம் வேணாம்டா. உன்னாலதான் உள்ள விட முடியாதே. அதனால தைரியமா பண்ணு. அந்த ஃபீல் (Feel) எனக்கு வேணும்," என்றாள். அருண் தன் பூலை அவளது ஈரம் சொட்டும் புண்டைக்குள் நுழைத்தான். ஷவர் தண்ணீர் ஒரு லூப்ரிகண்ட் (Lubricant) போல செயல்பட்டது. வழுக்கிக்கொண்டு உள்ளே சென்றது. அருண் மெதுவாகவும், ஆழமாகவும் இடித்தான். தண்ணீரின் சத்தமும், அவர்களது முனகல் சத்தமும் பாத்ரூம் முழுக்க எதிரொலித்தது. லாவண்யாவுக்கு உச்சம் வந்தது. அவள் கால்கள் நடுங்கின. "ஆஆ... அருண்... சூப்பர்டா..." என்று கத்தினாள். அருணுக்கு இன்னும் விந்து வரவில்லை. அவன் வெளியே எடுத்து, தன் கையால் வேகமாக ஆட்டினான். லாவண்யா அவன் மார்பில் சாய்ந்து, அவன் முகத்தைப் பார்த்துக்கொண்டே, அவன் மார்பில் முத்தமிட்டாள். ஷவர் நீர் அவர்கள் இருவர் மீதும் விழுந்து வழிந்தது. அருண் வேகமாக ஆட்டி, தன் விந்தை ஷவர் தரையில் பீய்ச்சி அடித்தான். அது தண்ணீரோடு கலந்து அடித்துச் செல்லப்பட்டது. இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் அணைத்துக்கொண்டு, அந்த ஷவர் நீரிலேயே சிறிது நேரம் நின்றனர். பிறகு சோப் போட்டு ஒருவருக்கொருவர் தேய்த்துவிட்டு, சுத்தமாகக் குளித்துவிட்டு வெளியே வந்தனர். உடை மாற்றிக்கொண்டு, ஹாலில் அமர்ந்து மதிய உணவு சாப்பிட்டனர். அருண் லாவண்யாவையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். அருண்: "லாவண்யா... ஐ லவ் யூ டி. நாம ஏன் கல்யாணம் பண்ணிக்கக் கூடாது? இப்படியே வாழ்நாள் முழுக்க இருந்தா எவ்வளவு நல்லா இருக்கும்?" என்று உணர்ச்சிவசப்பட்டுக் கேட்டான். லாவண்யா சாப்பிடுவதை நிறுத்திவிட்டு, அவனைத் தீவிரமாகப் பார்த்தாள். லாவண்யா: "லூசு மாதிரி பேசாத அருண். சீரியஸா போக வேண்டாம். நாம ரெண்டு பேரும் வேற வேற ஜாதி (Caste). வீட்ல பெரிய பிரச்சனை வரும். எல்லாரையும் பகைச்சுகிட்டு கல்யாணம் பண்ணிக்கணுமா என்ன?" அருண் முகம் வாடியது. லாவண்யா: "இந்தக் காலத்துல கல்யாணம்ங்கறது வெறும் சடங்குதான்டா. நாம ஒண்ணா இருக்கணும்னு நெனச்சா, எப்ப வேணாலும், எப்படி வேணாலும் இருக்கலாம். அதுக்கு தாலிதான் கட்டணும்னு அவசியம் இல்ல. இப்ப இருக்கற மாதிரி ஜாலியா, சந்தோஷமா இருப்போம். கல்யாணம், ஃபேமிலினு யோசிச்சு குழப்பிக்காத." அருண் அவளைப் புரிந்துகொண்டான். அவளது இந்தத் தெளிவு அவனுக்குப் பிடித்திருந்தது. லாவண்யா: "ஐ லவ் யூ டூ (I love you too) அருண். ஆனா ஒரு கண்டிஷன். இனிமே வேற எந்தப் பொண்ணையாவது சைட் அடிச்ச... கண்ணை நோண்டிடுவேன். நீ எனக்கு மட்டும்தான்," என்று செல்லமாகக் கோபத்துடன், அவனது மூக்கைத் திருகினாள். அருண் சிரித்துக்கொண்டே, "சத்தியமா மாட்டேன்டி. நீ போதும் எனக்கு," என்றான். இருவரும் ஒருவரையொருவர் பார்த்துச் சிரித்தனர். அந்தப் புதன்கிழமை மதியம், காதலும் காமமும் கலந்த ஒரு அழகான நினைவாக அவர்கள் மனதில் பதிந்தது. பிறகு இருவரும் கிளம்பி ஆபீஸ் சென்றனர். அன்றும் ஆபீஸில் அவர்களது ரகசியப் பார்வைகளும், மேஜைக்கு அடியில் நடக்கும் சீண்டல்களும் தொடர்ந்தன. வேலை முடிந்து கிளம்பும்போது, அருண் லாவண்யாவின் காதில் கிசுகிசுத்தான். அருண்: "நாளைக்கு வியாழக்கிழமை... சேம் டைம், சேம் பிளேஸ்?" லாவண்யா: "ம்ம்ம்... கண்டிப்பா. நாளைக்கு இன்னும் புதுசா எதாவது ட்ரை பண்ணலாம்," என்று கண்ணடித்துவிட்டுச் சென்றாள்.
14-12-2025, 07:08 PM
Super update
14-12-2025, 09:20 PM
Amazing update. Now lav will involve her anni also as partner in crime and show it to her wimp husband varadan
15-12-2025, 01:29 AM
15-12-2025, 01:30 AM
15-12-2025, 01:50 AM
புதன்கிழமை இரவு 9 மணி.
கீதா சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு, ஹாலில் தனிமையில் அமர்ந்திருந்தாள். வீடு நிசப்தமாக இருந்தது. லாவண்யா வர இன்னும் இரண்டு மணி நேரமாவது ஆகும். டிவியை ஆன் செய்து வைத்திருந்தாளே தவிர, அவள் கவனம் அதில் இல்லை. அப்போது அவளது போன் அடித்தது. வரதன். ஆஸ்திரேலியாவில் அது நள்ளிரவு நேரம். கீதா: "ஹலோ..." வரதன்: "ஹே கீதா... தூங்கிட்டியா?" அவனது குரலில் ஒருவித போதையும், உற்சாகமும் தெரிந்தது. கீதா: "இல்லங்க, இப்பதான் சாப்பிட்டேன். சொல்லுங்க." வரதன்: "உன்கிட்ட ஒரு விஷயம் சொல்லணும்டி. என் கூட ஃப்ளைட்ல வந்தாளே ஒரு கொலீக் (Coworker), அவளும் இதே அப்பார்ட்மெண்ட்ல தான் தங்கியிருக்கா. வேற பிளாட்." கீதா: "ஓ... சரிங்க." வரதன்: "அவ என்கிட்ட ரொம்ப வழிஞ்சுகிட்டு இருக்காடி. ஃப்ளைட்ல வரும்போதே ஓவரா பேசிக்கிட்டு வந்தா. இப்பவும் மெசேஜ் பண்றா. அவ பாக்க சுமாராத்தான் இருக்கா, ஆனா செம கட்டை. அவளே வரா... நான் என்ன பண்றது?" கீதாவுக்கு நெஞ்சு வலித்தது. "என்னங்க சொல்றீங்க?" வரதன்: "இல்லடி... சும்மா ஒரு சேஞ்சுக்கு (Change). அவளே ஓகே சொல்றா. நான் அவளை இந்த ட்ரிப்ல யூஸ் பண்ணிக்கவா? நீ ஒன்னும் தப்பா நெனைக்க மாட்டியே உனக்குத்தான் நான் எதையும் மறைக்காம சொல்றேனே. பர்மிஷன் (Permission) கொடுடி செல்லம்." அது அனுமதி கேட்பது போல் இல்லை. "நான் செய்யப் போறேன், நீ கேட்டுக்கோ" என்று சொல்வது போல் இருந்தது. கீதா பதில் சொல்ல முடியாமல் அமைதியானாள். வரதன்: "சரி, நீ சைலன்ட்டா இருக்கறத பார்த்தா ஓகேனு அர்த்தம். நான் காலைல கூப்பிடுறேன். பை." போன் துண்டிக்கப்பட்டது. கீதா அப்படியே சிலையாக அமர்ந்திருந்தாள். சிறிது நேரத்தில், அவளையும் அறியாமல் கண்கள் கலங்கி, கண்ணீர் கன்னத்தில் வழிந்தது. இத்தனை வருஷமா இவன்தான் சிறந்த கணவன்னு நெனச்சுகிட்டு இருந்தோமே, எல்லாம் நடிப்பா? பழைய ஞாபகங்கள் ஒவ்வொன்றாக அவள் மனதில் வந்து மோதின. திருமணமாகி மூன்று வருடம் ஆகிறது. கீதாவுக்குக் குழந்தை பெற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்று கொள்ளை ஆசை. ஆனால் வரதன், "இப்பவே குழந்தை பெத்துக்கிட்டா உன் அழகு போயிடும். உன் உடம்பு ஷேப் (Shape) மாறிடும். இன்னும் கொஞ்ச நாள் இப்படியே இரு," என்று தடுத்துவிட்டான். அவனது ஆசைக்காகத் தன் தாய்மை கனவையே தள்ளிப் போட்டாள். அதுமட்டுமா? கருத்தடைக்கு அவன் காண்டம் உபயோகிக்க மாட்டான். "எனக்கு ஃபீல் (Feel) கிடைக்காது," என்று சொல்லிவிடுவான். அதற்குப் பதிலாக, கீதாவை மாத்திரைகள் (Pills) சாப்பிட வற்புறுத்தினான். அந்த மாத்திரைகளால் அவளுக்கு உடல் உபாதைகள் வந்தாலும், அவன் சுகத்திற்காகப் பொறுத்துக்கொண்டாள். ஒரு முறை அவனது ஆபீஸ் பார்ட்டிக்குச் சென்றிருந்தபோது, மிகவும் இறுக்கமான, சௌகரியம் இல்லாத ஒரு மாடர்ன் டிரஸ்ஸை அணியச் சொன்னான். கீதா மறுத்தும், "என் ஃப்ரெண்ட்ஸ் முன்னாடி நான் கெத்து காட்டணும்," என்று கட்டாயப்படுத்தினான். அன்று அந்த பார்ட்டியில், அவனது வயதான உயர் அதிகாரிகள் அவளை வெறித்துப் பார்த்த பார்வையும், அதை வரதன் ரசித்த விதமும் நினைவுக்கு வந்து அருவருப்பைக் கொடுத்தது. அவன் அடிக்கடி, "வேற ஒருத்தன் உன்னை வச்சிருந்தா எப்படி இருக்கும்?" என்று பேசுவதெல்லாம், அவளை சந்தோஷப்படுத்த இல்லை, அவனது சொந்த வக்கிர புத்தியைத் தீர்த்துக்கொள்ளத்தான் என்பது இப்போது அவளுக்குப் புரிந்தது. அவளை ஒரு பொம்மையாக, மற்றவர்களிடம் காட்டிப் பெருமைப்படும் ஒரு பொருளாகத்தான் பார்த்திருக்கானே தவிர, ஒரு மனைவியாக நேசிக்கவில்லை. கீதா தன் போனை எடுத்து, வரதன் சொன்ன அந்தப் பெண்ணின் ப்ரொஃபைலைத் தேடிப் பார்த்தாள். அந்தப் பெண் பார்ப்பதற்குச் சுமாராகத்தான் இருந்தாள். சொல்லப்போனால், ஒரு விதமான வக்கிரமான தோற்றம் (Skank look). "சீ... இவளுக்கா இவன் ஆசைப்பட்டான்? இவளுக்காகவா என்கிட்ட பர்மிஷன் கேட்டான்?" கீதாவுக்குத் தாங்க முடியவில்லை. "அவனுக்கு அழகு, குணம் எதுவுமே முக்கியம் இல்ல. எவளா இருந்தாலும் ஓகே. அவனுக்குத் தேவை செக்ஸ் மட்டும்தான். இவனை நெனச்சா நான் என் வாழ்க்கையைத் தியாகம் பண்ணேன்?" கீதா உடைந்து போனாள். ஹாலில் முழங்காலில் முகத்தைப் புதைத்து, சத்தமிட்டு அழ ஆரம்பித்தாள். அவளது அழுகை அந்த வீட்டின் தனிமையை இன்னும் அதிகப்படுத்தியது. இத்தனை வருட ஏமாற்றமும் கண்ணீராக வெளியேறியது. அந்தத் தனிமையும், துரோகமும் அவளை வாட்டின. மன ஆறுதலுக்காகத் தன் அப்பாவுக்கு போன் செய்தாள். ரிங் போன உடனேயே அப்பா எடுத்தார். "ஹலோ... குட்டி... நல்லா இருக்கியாமா?" அந்த "குட்டி" என்ற வார்த்தையும், அப்பாவின் பாசமான குரலும் கேட்டதும் கீதாவுக்கு அழுகை முட்டியது. கீதா: "நல்லா இருக்கேன்ப்பா. அம்மா எப்படி இருக்காங்க? வசந்த் (தம்பி) எப்படி இருக்கான்? பைலட் ட்ரைனிங் நல்லா போகுதா?" என்று குரலைச் சரி செய்துகொண்டே கேட்டாள். அப்பா: "எல்லாரும் நல்லா இருக்கோம் குட்டி. ஏன் குரல் ஒரு மாதிரியா இருக்கு? உடம்பு ஏதும் சரியில்லையா?" கீதா: "அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லப்பா. வீட்ல தனியா இருக்கேனா... அதான் ஒரு மாதிரியா இருக்கு. இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல லாவண்யா வந்துடுவா." அப்பா: "ஓ... லாவண்யா நல்லா இருக்காளாமா? அவங்க பேரண்ட்ஸ் (Parents) எப்படி இருக்காங்க? விசாரிச்சதா சொல்லுமா. அவங்க நம்ம ஊர்ல, அதுவும் நம்ம தெருவுலயே குடி இருந்தப்ப, லாவண்யா எப்பவுமே நம்ம வீட்லதானே இருப்பா. லாவண்யாவோட அம்மா தங்கமானவங்க குட்டி. அவங்க சொந்தம்னு தெரிஞ்சதாலதான் வரதனை முடிச்சோம் உனக்கு." கீதாவின் மனதில் ஒரு வலி ஏற்பட்டது. கீதா: "ஆமாப்பா... அவங்க நல்லவங்கதான். ஆனா அவங்க ஒன்னுவிட்ட தங்கச்சி... என் மாமியார்... அந்த அளவு நல்லவங்க இல்லையேப்பா." அப்பா: "அட விடு குட்டி. இப்ப ஏன் பழசைக் கிளறிக்கிட்டு. முடிஞ்சது முடிஞ்சு போச்சு." கீதா: "இல்லப்பா... என் கல்யாணத்துக்கு எவ்வளவு செலவு பண்ணீங்க? வசந்துக்குனு சேர்த்து வச்சிருந்த காசு கூடக் கரைஞ்சுடுச்சேப்பா. அவங்க அவ்வளவு டிமாண்டிங்கா (Demanding) இருந்தாங்க கல்யாணத்துப்ப." அப்பா: "அதனால என்ன குட்டி. உன் தம்பிதான் அவன் ஆசைப்பட்ட மாதிரி இப்ப பைலட் ஆகப் படிக்கிறானே. அவன் படிச்சு முடிச்சதும் நல்லா சம்பாதிச்சுப்பான். நீ நிம்மதியா, சந்தோஷமா இருந்தாலே போதும்மா. அதுதான் எங்களுக்குப் பெரிய சொத்து." அப்பாவின் அந்த வார்த்தைகள் கீதாவின் காயத்தில் உப்பதைத் தடவியது போல் இருந்தது. தான் சந்தோஷமாக இல்லை என்பதை அவரிடம் சொல்ல முடியவில்லையே என்ற ஏக்கம் அவளை வாட்டியது. கீதா: "என்னமோ போங்கப்பா... நாம ரொம்ப ஏமாளியா இருந்துட்டோம். உங்ககிட்ட பேசுனது நிம்மதியா இருக்குப்பா. போன் அம்மாகிட்ட கொடுங்க." சிறிது நேரம் அம்மாவிடம் பேசிவிட்டு போனை வைத்தாள். அப்பாவிடம் பேசியது ஆறுதலாக இருந்தாலும், அது அவளது அழுகையை மேலும் கூட்டியது. சிறிது நேரத்தில் லாவண்யா வேலை முடிந்து வீட்டிற்கு வந்தாள். கீதா சோபாவில் அமர்ந்து அழுதுகொண்டிருந்தாள். லாவண்யாவைப் பார்த்ததும் அவளால் அழுகையை மறைக்க முடியவில்லை. லாவண்யா பதறிப்போய் அருகில் வந்தாள். "என்னக்கா... ஏன் அழுகுறீங்க? என்னாச்சு?" கீதா லாவண்யாவைக் கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு அழுதாள். நடந்த அனைத்தையும் கொட்டித் தீர்த்தாள். வரதன் எப்படித் தன்னை ஒரு பொருளாகப் பயன்படுத்துகிறான், அவனது சுயநலம், இப்போது அந்தப் பெண்ணுக்காகத் தன்னிடம் அனுமதி கேட்டது என அனைத்தையும் விவரித்தாள். கீதா: "இவ்வளவு நாளா நான் அவனை நல்லவன்னு நெனச்சேன் லாவண்யா. ஆனா அவன் என்னை மனுஷியாவே மதிக்கல. என் உணர்ச்சிகளுக்கு மதிப்பளிச்சதே இல்ல," என்று தேம்பினாள். லாவண்யாவுக்கும் கண்கள் கலங்கியது. "சாரி அக்கா... எங்க சித்தப்பாவும், சித்தியும் (வரதன் அப்பா அம்மா) எவ்வளவு மோசமானவங்கனு எனக்குத் தெரியும். அவங்க உங்ககிட்ட நிறைய பொய் சொல்லி ஏமாத்தியிருக்காங்க. எங்க குடும்பத்துக்கு விஷயம் தெரிஞ்சப்ப, எல்லாம் ஏற்பாடு ஆகிடுச்சு. முடிவான கல்யாணத்தைத் தடுத்தா நல்லா இருக்காதுனு விட்டுட்டாங்க. வரதனும் அவங்க அம்மா மாதிரியே அலட்டுற (Braggy) டைப். அவங்க அப்பா ஓரளவு நல்லவர் தான், ஆனா வரதனும் அவன் தம்பியும் சரியான அம்மாப் பிள்ளைங்க. அதனாலதான் எனக்கு அவங்களைப் பிடிக்காது." லாவண்யா கீதாவின் கையைப் பிடித்தாள். "நான் இங்க வந்து தங்குனது வரதனுக்காக இல்லக்கா... உங்களுக்காகத்தான். நீங்க தனியா கஷ்டப்படக் கூடாதுனுதான் வந்தேன்," என்று பாசமழை பொழிந்தாள். பிறகு லாவண்யா ஒரு முடிவெடுத்தவளாய், அருண் பற்றிய உண்மைகளைக் கீதாவிடம் கூறினாள். "அக்கா... மன்னிச்சிடுங்க. அருண் என் பாய் ஃப்ரெண்ட் தான். நாங்க ரெண்டு பேரும் லவ் பண்றோம். நேத்து உங்ககிட்ட பொய் சொல்லிட்டேன்," என்று உண்மையை உடைத்தாள். இது கீதாவுக்கு மேலும் நெருடலைக் கொடுத்தது. ஏற்கனவே வரதனின் துரோகத்தால் நொந்துபோயிருந்தவள், இப்போது தானும் ஒரு தவறுக்குத் துணை போயிருக்கிறோமே என்று வருந்தினாள். கீதா: "லாவண்யா... நேத்து நைட் வரதன் வீடியோ கால் பண்ணான். நீ தூங்கிட்டு இருந்த... போர்வை விலகி உன் தொடை தெரிஞ்சது. அதை ஜூம் பண்ணச் சொல்லி... அவன்..." என்று மேற்கொண்டு சொல்ல முடியாமல் தேம்பி அழுதாள். லாவண்யா அதிர்ச்சியடைந்தாள். ஆனால் உடனே சுதாரித்துக்கொண்டு கீதாவைச் சமாதானப்படுத்தினாள். லாவண்யா: "அக்கா... ப்ளீஸ் அழாதீங்க. இதுல உங்க தப்பு எதுவும் இல்ல. வரதன் உங்களை மேனிபுலேட் (Manipulate) பண்ணியிருக்கான். அவன் ஒரு சைக்கோ. நீங்க இனிமே அவனுக்காக அழக்கூடாது." லாவண்யா கீதாவின் கண்ணீரைத் துடைத்துவிட்டாள். லாவண்யா: "நாளைக்கு நீங்க பேங்குக்கு லீவ் போடுங்க. நானும் லீவ் போடுறேன். நாம ரெண்டு பேரும் வெளிய போலாம். மைண்ட் ரிலாக்ஸ் ஆகும்." லாவண்யா அருணுக்கு போன் செய்து, "நாளைக்கு நீ நேரா ஆபீஸ் போயிடு. அண்ணிக்கு உடம்பு சரியில்ல. அவங்களைப் பாத்துக்கறதுக்காக நானும் லீவ் போடுறேன். ஃப்ரைடே பிளான் (Friday Plan) பத்தி நாளைக்கு ஈவினிங் சொல்றேன்," என்று சொல்லிவிட்டாள். அன்று இரவு இருவரும் ஒருவரையொருவர் அணைத்துக்கொண்டு தூங்கினர். அந்த இரவில் அவர்களுக்குள் ஒரு ஆழமான பந்தம் உருவானது. மறுநாள் வியாழக்கிழமை. இருவரும் ஷாப்பிங் சென்றுவிட்டு, சினிமா பார்த்துவிட்டு, மனதை லேசாக்கிக்கொண்டு வீடு திரும்பினர். கீதாவின் முகத்தில் ஒரு தெளிவு இருந்தது. லாவண்யாவின் மீதான பாசம் இன்னும் அதிகரித்திருந்தது. |
|
« Next Oldest | Next Newest »
|