Misc. Erotica என் மனைவி எனக்கு அண்ணியானாள்

[Biju menon]

"இதுக்கு மேல சரிப்பட்டு வராதுனே 
 எப்பபாரு பிரச்சனையாதான் ஆவுது அதான் டைவர் குடுத்துடலாம்னு பாக்குறேன்" என்று கார்த்தி சொல்ல

"இல்ல கார்த்தி இது தப்பான முடிவு தான். என்ன பொறுத்த வரைக்கும் வீட்டுல ஒரு பொண்டாட்டி இல்லனா எவ்ளோ கஷ்டம் தெரியுமா....!
"உங்க அண்ணி இல்லாம என் குழந்தைய வச்சிக்கிட்டு நா என்ன கஷ்டப்படுறன்னு எனக்கு தான்டா தெரியும்". "நா வேணா சுமதி கிட்ட பேசிபாக்குறேன்டா". அவ புரிஞ்சுப்பா"
என்று கூறினான் செல்வம்

ஆனால் கார்த்தி 

"இதுக்கு மேல அவ கூட வாழ்றது முடியவே முடியாதுன்னா" ஏற்கனவே நாங்க பேசி வச்சிடோம் அவளும் ஒத்துக்கிட்டா நீங்க என்ன சொன்னாலும் கேக்க மாட்டா.என்றான்.

இல்லடா உக்காக இல்லன்னாலும் சித்தி சித்தப்பாவுக்காக நான் பேசிதான் ஆகனும். அதற்கு மேல் கார்த்திக் ஏதும் பேச முடியவில்லை.

"ஏதோ பண்ணுங்கணே" நா கிளம்புறேன்

பின்பு கார்த்தி நான் வேளைக்கு கிளம்புறேன் என சொல்லிட்டு அங்கிருந்து தன் பைக்கை எடுத்து செல்வத்தின் வீட்டை விட்டு கிளம்பினான்.

கார்த்தி வயசு 33 இவனின் காதல் மனைவி சுமதி இக்கதையின் நாயகி வயசு 32. 

சுமதி பாக்க  நல்ல உயரமாக வெள்ளையாக இருப்பாள். முலைகள் ஒவ்வொன்றும் உரிச்ச தேங்காய் போலவே இருக்கும். வீட்டில் சுடிதார் இல்லையென்றால் சேலை இரவில் சுடிதார் இல்லையென்றால் நைட்டியில் இருப்பால். முதுகும் குண்டியும் அகண்டு போய் பார்ப்போரை வெறியேத்தும். திருமணம் ஆகியும் 5 வருடமாக குழந்தை இல்லை. அதற்கும் கார்த்தியின் குடிப்பழக்கம் தான் காரணம் மாசத்தில் பாதிநாள் வீட்டுக்கு வரமாட்டான். 

கார்த்தி-சுமதி இருவரும் கல்லூரி காலத்திருந்து காதலித்து பிறகு திருமணம் செய்து கொண்டவர்கள். ஆரம்ப காலத்தில் ஒற்றுமையாக இருந்தவர்கள் இப்போது விவாகரத்து வாங்கும் அளவுக்கு பிரச்சினை. எல்லாத்துக்கும் கார்த்தியின் சேர்க்கை சரியில்லாமல் போனதால் தான்.

கார்த்திக் M.com வரை படித்தவன். ஆள்பாக்க நன்றாக இருப்பான். 
ஆனால் சரியாக வேலைக்கு செல்வதில்லை. எந்த வேலைக்கு போனாலும் பிரச்சனை செய்துவிட்டு வருவதும். அடிதடி சண்டை கோர்ட் கேஸ் என இருப்பான். இதில் குடிப்பழக்கமும் உண்டு. அப்பா அம்மா அரசு அதிகாரியாக இருந்து ஓய்வு பெற்றவர்கள். அவர்களின் பென்சன் பணத்தில் குடித்துவிட்டு வாழ்ந்து வந்தான். அப்படி இருந்தால் எந்த பெண்ணாக இருந்தாலும் கூட வாழ முடியாது. 

செல்வம்.  கார்த்தியின் ஒன்றுவிட்ட அண்ணன்  இருவரும் பக்கத்து பக்கத்து வீடு. 
செல்வம் ஒரு ரியல் எஸ்டேட் ஓனர்.  கட்சியிலும் இருக்கிறான் படிப்பு 10வது படித்தான் பிறகு படிப்பு ஏறாததால் வேலைக்கு சென்றுவிட்டான். 28 வயதில் கௌசல்யா என்றவளை திருமணம் முடித்தான். ஆறு வருஷம் ஆகியும் குழந்தை இல்லாமல் இருந்தவனுக்கு. 

தற்போது 3 வயதில் ஒரு பையன் இருக்கிறான். ஆனால் மனைவி குழந்தை பெற்று ஆறு மாசத்தில் செத்துபோய்ட்டாள். தற்போது செல்வத்துக்கு அவன் பையனும் அம்மா மட்டும் தான். அப்பா கிடையாது. செல்வம் ஆள் பாக்க முரட்டுத்தனமாக இருக்ககூடியவன். பேசுனாலே கனீர்..கனீர் என்று கேக்கும். ஆனால் தெளிவாக பேசுவான். அதனாலேயே அவனை பேச்சுக்கு வீட்டில் மதிப்பு உண்டு.

கார்த்திக் சுமதி இருவருக்கும் சண்டை வரும்போதெல்லாம் செல்வம் தான் விலக்கி பிரச்சனையை தீர்த்து வைப்பான். அன்று அதே போல பிரச்சனை பெரியதாக கார்த்தி சுமதியை அடித்து பிரச்சினை பெரிதாகிவிட...கார்த்தியின் அப்பா அம்மா எவ்வளவோ சொல்லியும் கேட்காமல் அவள் வீட்டுக்கு போய்விட்டாள்.

செல்வத்துக்கு கார்த்தி நிறைய உதவிகள் செய்வான். சுமதிக்கும் செல்வத்தின் மீது ஒரு நல்ல மரியாதை உண்டு. அவனை தன் அண்ணன் போல நினைத்து கொண்டாள்.

செல்வமும் மரியாதையாக நடந்து கொள்வான். தன் மனைவி இறப்புக்கு பிறகு வேறு எந்த பெண்ணையும் திருமணம் செய்யவில்லை.

ஆனால் இப்போதெல்லாம் சமீபகாலமாக செல்வத்துக்கு சுமதி மேல் ஒரு கண்.

அவளின் அழகு செல்வத்தை கொஞ்சம் சஞ்சலபடுத்தியது. ஆனால் இது தவறு தம்பியின் மனைவி அப்படியெல்லாம் நினைப்பது தவறு என இருந்தான்.


சரி இப்போது கதைக்கு போகலாம்


கார்த்திக்குக்காக சுமதியிடம் பேசி பாக்க சுமதி வீட்டுக்கு சென்றான் செல்வம்.


சுமதி வீடு

தன் ராயல் என்ஃபீல்டு வண்டியில் சுமதி வீட்டுக்கு சென்றான் போகும் வழியில் பழம் வாங்கினான் வீட்டுக்கு போய் வாசலில்.

"சுமதி....சுமதி...... என அழைக்க

அப்போது கதவை திறந்து சுமதி வந்தாள்.
செல்வத்தை பாத்து

"வாங்க மாமா.. எப்படி இருக்கிங்க"

நல்லா இருக்கம்மா ( அவன் கண்கள் அவள் உடம்பை மேய்ந்தது.... ) 

கருப்புகலர் ஜாக்கெட்டும் ஸ்கை ப்ளூ கலர் புடவையும் அவள் வெள்ளை நிறத்தோலுக்கு எடுப்பாக இருந்தது. கழத்தில் தாலி கையிறு ஒரு செயில் காதில் கம்மல் என இருக்க செல்வம் கையில் இருந்த ஆப்பிள் ஆரஞ்சு பழங்களை கொடுத்தான்

கொடுக்கும் போது அவள் கைகளை தொட்டான்( ச்சே... என்ன மாதிரி வழவழப்பான கை) மனதை கட்டுபடித்தினான்

"எதுக்கு மாமா இது"

"பரவால்லமா இருக்கட்டும் நானே எப்பவோ வந்தது"

"உக்காருங்க"

செல்வம் சேரில் உக்கார்ந்தான்.

"அப்பா எங்கம்மா"
"உள்ள இருக்காரு மாமா கூப்பிடவா"
"ம்ம்"

அப்பா...அப்பா...

"என்னம்மா "

"அவரு அண்ணே வந்துருக்காருப்பா"

"யாரு செல்வமா"

"ஆமா"

சுமதி அப்பா வந்தார்..

"வாங்க தம்பி உக்காருங்க வீட்ல எல்லாம் எப்படி இருக்காங்க குழந்தை எப்படி இருக்கு"

"நல்லாருக்காங்க... ஒரு இடம் விஷயமா வந்தேன் அப்படியே சுமதிய பாத்துட்டு போலாம்னு வந்தேன்."

சில நிமிடம் அமைதியாக இருக்க செல்வம் பேச்சை தொடர்ந்தான்"

"நடந்த விஷயமெல்லாம் கேள்வி பட்டுருப்பிங்க. கார்த்தி என்னதான் தப்பு பண்ணிருந்தாலும்... சுமதியும் அனுசரிச்சி போய்ருக்கனும் இப்படி விவாகரத்து வரைக்கும் வந்திருக்க கூடாது... ரெண்டு பேரும் படிச்சவங்க அப்புறம் ஏன் இப்படி நடந்துக்கிறாங்க....என சொல்ல

"சுமதி அப்பா நானும் பொறுத்து பாத்துட்டேன் செல்வம்.  
 
அவனும் திருந்துறமாதிரி இல்ல. வீட்டுக்கு வர மாட்டேங்குறானாம் அப்டி வந்தாலும் இவள அடிச்சு கொடுமை படுத்துறான்.
படிச்சி என்ன பிரயோஜனம் இதுக்கு மேல சுமதி தான் முடிவு எடுக்கனும். ஏன்னா இது இவளோட வாழ்க்கை...."

"செல்வம் சுமதியை பாத்தான்.... ஏம்மா நா கேக்குறேன்னு தப்பா நினைக்காதே... அவன விட்டு நீ வாழப்போறிய அப்படி இருந்தா என்னென்ன பேச்சுவரும் தெரியுமா.... உங்கப்பா இருக்குற வரைக்கு உன்ன பாத்துப்பாங்க அப்புறம் நீ தனியாதான் இருக்கனும்." என்றான்

"உடனே சுமதி "இல்ல மாமா இது சரிபட்டு வராது நான் எவ்ளவோ பொறுத்து போய்ட்டேன் அவன் கூட இனிமே என்னால வாழ முடியாது" நான் எதாவது வேலைக்கு போய் நான் பாத்துக்குறேன் நா யாருக்கும் பாரமா இருக்க விரும்பல" என பேச சுமதி அப்பா கண் கலங்கினார்.

சரிமா.... இதுக்கு மேல உன் இஷ்டம் நா ஒன்னும் பேசறதுக்கு இல்ல. எந்த உதவினாலும் தயங்காம கேளு. நா வரேன் என கிளம்ப அவளை கண்ணாலேயே அழுகை ரசித்தான். மனதில் கார்த்திக் ஒரு சரியான மடையன் இவ்ளோ அழகான பொண்டாட்டியை வச்சிட்டு குடி குடின்னு இருக்கானே என் நினைத்தான். 

சுமதியோ அவரை பாத்தால்.(ச்சே எவ்ளோ நல்ல மனுஷன் நமக்காக நம்ம வீடு வரைக்கு வந்து பேசுறாரே என கரிசனம் நினைத்தாள்.

செல்வம் கிளம்பி சென்றான்.


பிறகு அடுத்தடுத்த நாட்களில் கார்த்தியின் குடும்பமும் சுமதியின் குடும்பமும் எவ்வளவு பேசியும் இருவரும் ஒன்று சேரவில்லை  அடுத்த மூன்று மாதத்தில் பரஸ்பர ஒப்பந்தத்தில் இருவரும் விவாகரத்து ஆனது. 

கார்த்திக் மிகவும் குடிப்பழக்கத்தில் இருக்க பெரியதாக எடுத்து கொள்ளவில்லை. அவனது குடும்பமும் சுமதி குடும்பமும் பெரும் சோகத்தில் மூழ்கியது. சுமதியும் ஒருவித நிம்மதியோட இனி என்ன செய்வது என யோசனையில் இருந்தாள். 

ஆனால் செல்வத்துக்கு சுமதியின் நினைப்பாகவே இருந்தது அவள் கொஞ்சும் உதடும் கழுத்து முதுகு கை என அங்கம் அங்கமாக நினைவுக்கு வந்தது இவ்வளவு நாள் பக்கத்து வீட்டில் இருந்ததால் பாத்து ரசித்ததை இனிமேல் பாக்க முடியாது என நினைத்தான் ஆனால் நாளாக நாளாக செல்வத்துக்கு சுமதியின் நினைப்பாகவே இரு
ந்தது.  

இந்த நிலையில்தான் செல்வம் மனதில் 
"நாம் ஏன் சுமதியை கல்யாணம் பண்ணிக்கூடாது என நினைத்தான்."

தொடரும்.

[Punidhan]

Excellent writing

[Biju menon]

செல்வம் அன்று வீட்டுக்கு வந்ததும் தன் குழந்தையுடன் விளையாடிவிட்டு குளிக்க சென்றான். ஷவரை திறந்து ஜட்டியுடன் நின்றான். நீர் துளிகள் அவன் மீது விழுந்தது. அந்த சுகத்தில் கண்ணை மூடினான். அப்போது சுமதி வெறும் பாவாடையுடன் நின்று கொண்டு அவனை ஒரு விரலால் "வாடா," என்று சொல்வது போல் இவனும் அந்த பாத்ரூமில் அவளின் அருகில் செல்வது போலவும் அவள் தன் பாவாடை நாடாவை உறுவி நிர்வாணமாக நின்று அவனை கட்டி தழுவி கொண்டிருந்தாள். சில நிமிடம் கழித்து கண்ணை திறந்து பாக்கும் போது. அது வெறும் கனவாக இருந்தது.

பிறகு குளித்து முடித்து வெளியே வந்து சாப்பிட உக்கார்ந்தான். அப்போது அவனது அம்மாவிடம் பேச தொடங்கினான்

"அம்மா நா உன்கிட்ட ஒரு விஷயம் பேசனும்"

"என்னப்பா"

"இந்த சுமதி இருக்கால்லம்மா... அவ எப்படிமா"

"ரொம்ப நல்ல பொண்ணு செல்வம் அது".. ஆனா இந்த கார்த்திக் பயதான் அவள வச்சி வாழ தெரியல. இந்த வயசிலயே விவாகரத்து ஆகி கஷ்டபடுது." பாவம்."
"ஏம்பா திடீர்னு" கேட்ட

"ம்ம் சொல்றேன் மா" என சாப்பிட்டு முடித்தான்.

ஆனால் கார்த்தி எதை பற்றியும் கவலைப்படாமல் குடித்து கொண்டே இருந்தான் ஆனால் சுமதி தினம் தினம் கார்த்தியுடன் விவாகரத்து ஆனதை நினைத்து அழுதுகொண்டே இருந்தாள். அவளின் அப்பா அம்மா இருவரும் அவளை நினைத்து வேதனைபட்டனர். சுமதியின் அப்பா விரைவில் தன் மகளுக்கு இரண்டாவது கல்யாணம் பண்ண நினைத்தார். 

செல்வமும் சுமதியின் நினைப்பிலேயே இருந்தான். ஒரு நாள் தனது அம்மா மற்றும் கார்த்திக்கின் பெற்றோர்கள் அதாவது அவன் சித்தி சித்தப்பாவை வீட்டிற்க்கு வர வைத்து பேசினான்.

" நான் உங்ககிட்ட ஒரு விஷயம் சொல்லலாம்னு இருக்கேன் ஆனா அத நீச்க எப்படி எடுத்துப்பிங்கன்னு தெரியல"

"சொல்லு செல்வம்"

" வெக்கத்துடன் தைரியமாக.. நா சுமதிய கல்யாணம் பண்ணிக்கலான்னு இருக்கேன்"என்றான்

"டேய் செல்வம் தெரிஞ்சிதான் பேசுறியா என்றாள் அவன் அம்மா"

"ஆமாம்மா... நா என் சுயநலத்துக்காக உம் பேசல... எம்பையனயும் பாத்துக்கணும் உன்னயும் கவனிச்சிக்கனும் (அடி மனதில் அவளை ஆசை தீர அனுபவிக்கனும்) உனக்கு ஒரு உதவியாக நீ கஷ்டப்படக்கூடாதுன்னு எல்லாத்துக்கும் சேத்து தான் நான் முடிவு எடுத்துருக்கேன்.

கார்த்தியின் அப்பா அம்மா ஏதும் பேச முடியாமல் இருந்தார்கள் 

"நீங்க என்ன சித்தப்பா சொல்றீங்க"

எனக்கு என்ன சொல்றதுனு தெரியல செல்வம் கார்த்தி கூட எப்போ விவாகரத்து ஆச்சோ அப்போவே அவ எங்க மருமக இல்லை. ஆனா அவ நல்ல பொண்ணு தான்.  அவ வேற ஒருத்தரோட பொன்னுங்கறதால எங்களுக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்லை என நியாமாக பேசினார்கள்.

"செல்வம் இதுல கார்த்திக்க்கு எதாவது மனசு சங்கடபடுவானா... சித்தப்பா"

"அந்த குடிகார நாய பத்தி விடுப்பா...
இதுக்கப்புறம் அவள பத்தி பேசுற தகுதி அவனுக்கு இல்ல... 
நல்ல பொண்ண வச்சி வாழ தெரியாம விட்டுட்டான் ராஸ்கல் அவன பத்தி நீ ஏதும் பயப்புடாத"

" உடனே செல்வம் "பயமா எனக்கா என சிரித்தான் அவனால என்ன ஒன்னும் பண்ண முடியாது சித்தப்பா எனக்கு உங்க சம்மதம் தான் முக்கியம்"

"எங்களுக்கு சம்மதம் என்றார்கள் மூவரும்"

அடுத்த இரண்டு நாளில் மீண்டும் சுமதி வீட்டுக்கு தனது அம்மாவுடன் செல்வம் சென்று பேசினான்.


"வாங்க செல்வம்... வாங்கம்மா....."

"என்ன செல்வம் இந்த பக்கம்..."

"அம்மா உங்கள பாக்கனும் சொன்னாங்க"

,"சொல்லுங்க சம்மந்தி" ந்". ஐயோ மன்னிச்சிக்கோங்க... அதான் இப்போ எதுவுமே இல்லையே என்றார்.

செல்வம் அம்மா. 
"பரவால்ல தம்பி நீங்க அப்படியே கூப்பிடுங்க"
"அந்த வார்த்தைய உண்மையாக்கத்தான்  நா வந்துருக்கேன் என்றார்கள்"

புரியிலையே மா.....

"சுமதி இல்லையா என  செல்வத்தின்.அம்மா தேடிக்கொண்டே கேட்டார்கள்"

"அவ பின்னாடி துணி காய போடுறா"
கூப்பிடவா.?

"இருக்கட்டும் இருக்கட்டும் "

இப்போ எப்படி இருக்கா சுமதி அவ மனநிலை எப்படி இருக்கு....

என்னத்த சொல்லங்க... ஏதாவது வேலைக்கு போதும்னு பாக்குறா... நானும் ஏதும் சொல்லல... சரி போன்னு சொல்லிட்டேன்.  இன்டர்வியூ போயிட்டுருக்கா.. என வருத்தமாக சொல்ல.

செல்வம் அம்மா : அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம் பா.... நான் ஊங்கிட்ட ஒன்னு கேக்குறேன்.

சொல்லுங்கம்மா

சுமதிய செல்வத்துக்கு கட்டி தரியா.....?

என்னம்மா சொல்றீங்க.. ஒன்னும் புரியலையே.. பதட்டமானார்...

உம் பொண்ணு சுமதி செல்வத்துக்கு கல்யாணம் பண்ணிவைக்க முடியுமா.....

"உடனே சுமதி அங்கு வந்து நின்றாள்"

சுமதிக்கும் அவள் அப்பாக்கும் அதிர்ச்சியில் பேச்சு வரவிவ்லை...

செல்வம் அமைதியாக தன் பேசுவதை வேடிக்கை பார்த்து கொண்டிருந்தான்.

சுமதிக்கு செல்வம் அமைதியாக உக்காந்து இருப்பதை பாத்து இவருக்கும் இது சம்மதம் தான் போல அதான் அமைதியா உக்காந்து இருக்காரு என நினைத்தால்.

செல்வம் அம்மா: என்னங்க நா கேட்டதுக்கு பதிலே காணோம்.....

இது..இது.... இப்படி திடுதிடுப்புனு கேக்குறீங்களே... அதான் ஒன்னும் புரியல.

சுமதி விவாகரத்து ஆனவ.. என் பையன் செல்வம் பொண்டாட்டி இழந்துட்டு வாழ்ந்துட்டு இருக்குறவன் ரெண்டு பேருக்கும் கல்யாணம் பண்ணி வைக்கறுதுல என்ன தப்பு.

சுமதியின் அப்பா: இல்லம்மா... கல்யாணம் பண்ணி குடுத்த வீட்டுலயே இன்னோரு சொந்ததுக்கு எப்படி கட்டி கொடுப்பாங்க.. எங்கயாச்சும் நடக்குமா..
அப்படி ஒரு வேல கல்யாணம் ஆச்சுனா எம்பொண்ணுக்கும் இவருக்கும் முன்னாடியே ஏதோ இருந்துருக்கு அதான் விவாகரத்து வாங்கிட்டு கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டாங்கன்னு கேப்பாங்கல்ல...
"அதுவும் இல்லாம...."
"இவளுக்கு வயசு 32 ஆவுது.    "செல்வத்துக்கு ஒரு நாப்பது என இருக்குமா......என இழுக்க

செல்வம் : 40 என்றார்

ம்ம்... 8 வயசு வித்தியாசம் இருக்கு....

இந்த கல்யாணம் எப்படிங்க நடக்கும்.

உடனே செல்வம் அம்மா:  அதெல்லாம் ஒரு பிரச்சனையும் வராதுங்க... பேசுரவங்க பின்னாடி தான் பேசுவாங்க நம்ம பசங்க வாழ்க்கை தான் நமக்கு முக்கியம்.  உங்க மக குணம் தெரிஞ்சுதான் நாங்க கேக்குறோம். 
கார்த்தியோட அப்பா அம்மா கிட்ட கூட பேசிட்டேன் அவங்களும் சரின்னு சொல்லிட்டாங்க.

கார்த்தக்கு கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி இவள பாத்திருந்தா என் பையனுக்கு தான் முதல்ல கேட்றுப்பேன். என்ன பன்றது" 
"எல்லாம் விதி"

சுமதியின் அப்பாவுக்கு இது மேல் தட்டிகழிக்க ஏதும் இல்லை....

"நான் என்ன ஏதுன்னு பேசிட்டு சொல்றேம்மா...."

"ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லப்பா நீ மெதுவா யோசிச்சு சொல்லு என் சுமதியிடமும் அவள் அப்பாவிடமும் விடை பெற்று சென்றனர்.

"செல்வம் கிளம்பும் முன் சுமதியின் வியர்வை உடம்பை ஏக்கத்தோடு பாத்துட்டு கிளம்பினான்...  சீக்கரம் இவ கழுத்துல தாலி கட்டி பொண்டாட்டி ஆக்கனும்" என நினைத்தான்.

ஆனால் சுமதிக்கு இதில் விருப்பம் இல்லை. மீண்டும் அந்த குடும்பத்துகக்குள் போக வேண்டாம்
 என்று நினைத்து வேண்டாம் என்றாள்.

அப்போது இந்த பெண் பாக்க வந்துட்டு போனோ விஷயம் கார்த்திக்கு தெரியவந்தது.



தொடரும்

[NovelNavel]

Super start

[Biju menon]

கடந்த காலத்தில் சுமதி கார்த்திக் உடன் எப்படி எல்லாம் சந்தோஷமாக இருந்தோம் . ஆசையாசைக காதலித்து திருமணம் செய்து கொண்டோம். குழந்தை பாக்கியம் இல்லாமல் இருந்தாலும் உடலுறவு நன்றாக தான் இருந்தது. ஆனால் இப்படி வாழ்க்கை தலைகீழாக மாறி போனதை நினைத்து இரவு படுத்து கொண்டு யோசித்து கொண்டிருந்தால்.
அப்போது அவளுக்கு போன் கால் வந்தது.

அது யாரென எடுத்து பார்த்தாள்.
Selvam ( husbands bro ) என வந்தது.இது  ஆரம்ப காலத்தில் சேவ் பண்ணது. போனை எடுத்து நேரத்தை பாத்து கொண்டே காதில் வைத்தால் அப்போது மணி 10.

ஹலோ...

ஹான்.....சுமதி.....

சொல்லுங்க.... (இந்த முறை மாமா என்று அழைக்கவில்லை)

சாப்பிடியா...

சில நிமிடம் அமைதிக்கு பின்....
சாப்டேன்....

அப்பா சாப்டாறா....

ம்ம். ஆச்சி....என்ன வேணும்(சோகமாக கேட்டாள்)

இதோ பாரு சுமதி.... எங்க அம்மாவுக்கு உன்ன ரொம்ப புடிக்கும் அதுனால தான் வந்து பொண்ணு கேட்டாங்க... மத்தபடி என் மனசுல எதுவும் இல்ல. அப்படி ஒரு எண்ணமும் எனக்கு கிடையாது. அவ்வளவு ஏன் நான் கூட முதல்ல வேண்டாம்னு தான் சொன்னேன். (பொய்யாக). ஆனா என் பையனையும் எங்க அம்மாவையும் பாத்துக்க ஒரு ஆள் வேணும். அதுக்காக தான் என்ன சம்மதிக்க வச்சாங்க (மீண்டும் பொய் சொன்னான்) நானும் அம்மாக்காக தான் வந்தேன். என்ன தப்பா நினைக்காத.

நீ வேணாம்னு சொன்னாலும் ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லை. ஒரு வேள கல்யாணம் ஆச்சுனா கூட நா உன்ன எந்த தொந்தரவும் பண்ண மாட்டேன்.

"ஏன் வீட்டுக்கு வந்தா நா உன்ன நல்லபடியா பாத்துப்பேன். நீ எத பத்தியும் கவலைபட வேணாம் உனக்கும் கார்த்திக் மான திருமண உறவு பத்தி எனக்கு கவலை இல்லை.உனக்கு ஒரு வாரம் நாள் டைம் தரேன். நல்லா யோசிச்சு சொல்லு.    சரி சுமதி நா வைக்குறேன் என போனை கட் பண்ணினார்.

சுமதி ச்சே என்ன இவரு இப்படி சொல்லிட்டாரு நாமதான் தப்பா நினைச்சிட்டோம் போல. ஆனாலும் சுமதிக்கு செல்வம் கல்யாணம் பண்ண மனம் வரவில்லை நாளைக்கே அப்பாவிடம் இவரிடம் வேண்டாமென சொல்லலாம் என பாத்து என தூங்க சென்றாள். அப்போது மீண்டும் கால் வந்தது யாரென பாத்தால்....

அது "கார்த்திக்"

அய்யோ என்ன இது இந்த நேரத்தில போன் பண்ணி இருக்காரு......

ஆன் பன்னி காதில் வைத்து ஏதும் பேசாமல் இருக்க....

"ஏன்டி.... தெ*டியா முண்ட"
"இதுக்கு தான் என்ன டேவர்ஸ் பன்னியா"
"எவ்ளோ நாளா நடக்குது இது... நாயே...!

சுமதி :.... தோ பாரு தேவை இல்லாததலாம் பத்தி பேசாத... அப்புறம் அசிங்கமாயிடும்....

ச்சி வாய மூட்றி.... நாராக்*தி.... நாய......

என கேவளாமக திட்டி சண்டை போட்டான் நல்லா குடிச்சிட்டு இருந்தான்.

"அவங்களா வந்தாங்களா இல்ல நீயா வந்து எங்கவீட்ல பொண்ணுகேளுன்னு சொன்னியா.... மயிறு..."

"இன்னாத்த பன்னி அவன மயக்குன.... "

"தம்பி பொண்டாட்டி மேல அவ்ளோ ஆசையா இருந்தானா அந்த பாடு.... இவனலாம் மதிச்சு வீட்டுக்குள்ள விடவே கூடாது.... எப்போ டைவர்ஸ் ஆவோம்னு காத்திட்டு இருந்தானா... தெரியலயே...."

உடனே சுமதி "அவரு வந்து பொண்ணு கேட்டா அவர போய் கேளுடா நாயே...." எதுக்கு இப்போ குடிச்சிட்டு வந்து ஏங்கிட்ட சண்டைக்கு வர..."

"மவளே இந்த கல்யாணம் மட்டும் நடக்கட்டும் அதே இடத்துல உன்னயும் அவனையும் சேத்து வெட்டுவேன்... இதுலாம் உன் மேல இருக்குற காதல்மயிறுனால சொல்றேனு நினைச்சிக்காத.... நீ எல்லாம் மறுபடியும் எங்க வீட்டுக்கு வர தகுதியே இல்லாதவ..... " அதான் சொல்றேன்
என்று போனை கட் பண்ணி..... விட சுமதி அன்றிரவு முழுவதும் தூங்கவில்லை.


மறுநாள் காலை இந்த விஷயம். செல்வத்துக்கு தெரியவந்தது.

கார்த்திக்கை கால் செய்து கூப்பிட அவன் ஆபிஸுக்கு வந்தான். செல்வம் கார்த்தியின் மேல் பயங்கர கோபத்தில் ஆனால் அதை காட்டாமல் இருந்தான்...
கார்த்தி உள்ள வந்து அவனுக்கு எதிரில் அமர்ந்து ஏதும் பேசாமல் அமைதியாக இருந்தான்

செல்வம் பயங்கரமாக முறைத்தான்
" என்ன கார்த்தி"
"சொல்லுன்னா"
"நேத்து எதுக்கு சுமதிக்கு போன் பண்ண"

கார்த்திக் அமைதியாக இருந்தான்
"உன்ன தாண்டா கேக்குறேன்" பதில் சொல்லு

"சும்மா... தான்னா... பண்ணேன்.."
"பண்ணி என்ன சொன்ன"?

மீண்டும் அமைதியாக இருந்தான்....

"சரி நா நேரா கேக்குறேன் நா சுமதிய கல்யாணம் பண்ணிக்க ஆசபடுறேன்" அம்மாவும் ஆசபடுறாங்க

"உனக்கு என்ன பிரச்சினை"

"அண்ணா அது எப்படினா... அவ என் பொண்டாட்டியா இருந்து ஏன் கூட டைவர்ஸ் ஆனவ அவள போயி....."

"சரிடா.... அதான் டைவர்ஸ் பண்ணிட்டல்ல அதுக்கப்புறம் நானும் அவளும் கல்யாணம் பண்ணா உனக்கென்னடா. " வீட்ல என் பையனும் அம்மாவையும் பாத்துக்கதான் ஆள் தேவபடுது (பொய் சொன்னான்) அதான் கேட்டோம்"

கார்த்திக் : "அவ நம்ம குடும்பத்துக்கு செட்ஆக மாட்டா ணா.... அதான் நானே அவளை விவாகரத்து பண்ணி வாழ்றேன். நீங்க இதெல்லாம் தெரிஞ்சே கல்யாணம் பன்றதுதான் கஷ்டமா இருக்கு."

செல்வம்: "அதெல்லாம் நா பாத்துக்குறேன்"
நீ இனிமே அவளை போன்ல ஏதும் அசிங்கமா பேசகூடாது.
"இனிமே அவ உனக்கு அண்ணி முறை"


நா உனக்கு எந்த விதத்துலயும் துரோகம் பண்ணல நீ வேணான்னு சொன்ன பொன்ன தான். நா வாழ்க்கை குடுக்குறேன் இது எல்லாத்துக்கும் நீ தான் காரணம் உன்னோட குடி பழக்கம் தான் காரணம்

"முதல்ல இந்த குடியவிட்டு நீ வரனும்"
"நீயும் நல்லா இருக்கனும் தான் நான் ஆசபடுறேன் நம்ம குடும்பமும் ஆச படுது" சரியா திருந்தி நல்லா முன்னுக்கு வந்தா நானே மறுபடியும் நல்லா பொண்ணா பாத்து கல்யாணம் பண்ணி வைக்கிறேன்.

இதையெல்லாம் கார்த்தி கேக்க பயங்கரமாக கோவம் வந்தது ஆனால் அதை வெளிகாட்டி கொள்ள முடியவில்லை. தேவையில்லாத செல்வத்திடம் பிரச்சினை வேண்டாம் என பார்த்தான். எனவே அங்கே இருந்து கிளம்பினான்.

அவன் சென்றுவிட கொஞ்ச நேரத்தில்

செல்வம் சுமதிக்கு கால் போன் செய்தான்.

டிரிங் டிரிங்...

சுமதி போனை எடுத்து பார்த்தாள்.

இவரு எதுக்கு கால் பன்றாரு என யோசிக்க

சுமதியின் அப்பா "யாருமா" என கேட்க

"அவருப்பா செல்வம்....."

"என்னவாம்மா.... எடுத்து பேசு"

சுமதி போனை எடுத்து பேசினால்

"ஹலோ"

"நான் தான் சுமதி  "செல்வம்"

" என்ன விஷயம் சொல்லுங்க "

"நேத்து கார்த்தி ஊன்கிட்ட போன்பன்னி ஏதேதோ பேசுனான்னு கேள்வி பட்டேன் "
அதான் காலைலயே புடிச்சி திட்டிவிட்டேன்"

சுமதி "ஐய்யோ எதுக்கு தேவ இல்லாம"

"இல்ல சுமதி..." நீ என்ன கல்யாணம் பன்றதும் பண்ணாம இருக்குறதும் உன்னோட விருப்பம் தான் அதுல அவன் தலை இடக்கூடாது" இதுக்கு மேல அவன் தொல்ல பன்னான்னா நா பாத்துக்குறேன் சரியா என்றாள்

"இவளும் வேறு வழியில்லாமல் சரி என்றாள்"

செல்வம் போனை வைத்தான்.

அவர் சொன்னதை அப்படியே சுமதி தன் அப்பாவிடம் சொன்னாள்.

" நீ என்னம்மா நினைக்குற"
"எதபத்திப்பா..?"
"செல்வத்த பத்தி சொல்றேன்மா"

சுமதி பொறுமையாக பதில் பேசினாள்

"நீங்க என்ன யோசிக்கறீங்கன்னு எனக்கு புரியுதுபா... என்னோட முதல் கல்யாண வாழ்க்கைய பத்தி நானே முடிவு எடுத்ததால நான் இன்னிக்கி இந்த நிலைமையில இருக்கேன். இதுக்கு மேல நா உங்களுக்கு கஷ்டம் கொடுக்க விரும்பல நீங்க சொல்றதுக்கு நா கட்டுபடுறேன் என்றாள்.

"சுமதி அப்பா: "நா அப்படி ஏதும் நினைக்கல மா எனக்கு நீ நல்லா இருக்கனும். செல்வத்த பத்தி நா உனக்கு சொல்ல தெரிய வேண்டியதில்ல" அதுக்காக நா உன்ன வற்புறுத்த மாட்டேன். நீ நல்லா இருந்தா போதும்" என்றார்.

அடுத்து சுமதி இரண்டு நாள் யாரிடமும் ஏதும் பேசாமல் இருந்தால் மனசு குழப்பமாக இருக்க. யோசித்து கொண்டு இருந்தால்

இரண்டு நாள் கழிச்சி கார்த்திக் சுமதிக்கு கால் பண்ணான்.

ஹலோ....

சுமதி நம்பரை பாத்து எடுக்கலாமா வேணாமா என யோசித்தால்‌

பின் தைரியமாய் எடுத்தால்....

"ஹலோ"

(கார்த்தி பயங்கர போதையில்)

"ஹலோ.....!  "என்னம்மா சுமதி நல்லாருக்கிங்களா"... "இருப்பிங்க"''... """ஏன்னா. நீங்க எவ்ளோ பெரிய ஆளு தெரியுமா....! ஒருத்தன டைவர்ஸ் பண்ணிட்டு பிளான்பண்ணி அவங்க அண்ணணையே கல்யாணம் பன்ன போறவங்களாச்சே... உங்க அப்பா அதான் எங்க மாமனார் நல்லா (மாமா) வேல பாக்குறாரு போல.  ஏவ்ளோ மா அமௌண்ட் பேசிருக்காரு...மாமா...

சுமதி : ஏய்....... எங்கப்பாவ பத்தி பேசாத

"பேசுனா என்னடி பண்ணுவ அவன் கிட்ட சொல்லுவியா" "நீ யார் கிட்ட சொன்னாலும் எனக்கு பயம் இல்ல என போதையில் பேச

"டேய் நீ என்னபத்தி ஏவ்ளோ பேசினாலும் எனக்கு கவலை இல்லை. ஆனா நீ எங்கப்பாவை பத்தி பேசிருக்குற அதுக்காக உன்ன சும்மா விடமாட்டேன். எனக்கு செல்வத்த கல்யாண பன்ற எண்ணமே இல்லை.

ஆனா இப்போ சொல்றேன்.

"நா செல்வத்தை தான் கல்யாணம் பண்ணிக்குவேன். அத பாத்து நீ நொந்துபோனும். இனிமே நீ என்ன மரியாதையாதா கூப்புடனும் என்ன பாத்தா நீ பயப்படனும். வார்த்தைக்கு வார்த்தை என்ன அண்ணி அண்ணி கூப்ட வைக்குறேன்டா குடிகார பயலே.என போனை வைத்தாள்

[Biju menon]

அடுத்த ஒரு மாதத்தில் செல்வம் சுமதி இருவருக்கும் ஒரு கோயிலில் simple ஆக திருமணம் நடைபெற இருந்தது. முக்கியமான சில சொந்தங்கள் மட்டும் அழைத்து இருந்தார்கள். சுமதி சம்மதித்தாலும் அவளுக்கு சற்று தயக்கமாகவே இருந்தது. செல்வம் ஒரு வழியாய் நாம் நினைத்தது நிறைவேறியது என சந்தோஷத்தில் இருந்தான். 

தன் அம்மாவுக்கும் தன் மகனுக்கும் புத்தாடை வாங்கினான். சுமதிக்கும் பட்டுப்புடவை சுடிதார் சாதாரண புடவை எல்லாம் வாங்கினான். மொத்த செலவும் அவனே பார்த்தான். 

கார்த்தியின் அப்பா அம்மா மற்றும் பிற சொந்கங்கள் முன்னிலையில் செல்வம் சுமதிக்கு தாலி கட்டினான். ஆனால் கார்த்திக் வரவில்லை அவனை பற்றியும் யாரும் ஏதும் கேட்கவில்லை. அவன் தன் நண்பர்களுடன் சேர்ந்து குடித்து எப்படியாவது இவளை பழி வாங்கனும் என துடித்தான்.

செல்வம் தாலி கட்டி முதல் முதலாக அவள் நெற்றியில் குங்குமம் வைத்தான். 
இருவரும் முதன் முதலில் கணவன் மனைவியாக மாறி செல்வம் வீட்டுக்கு அதவாது தனது முந்தைய கணவணான கார்த்தி வீட்டுக்கு பக்கத்தில் செல்வம் வீட்டுக்கு ஸ்கார்பியோ வில் இருவரும் மாலையும் கழுத்துமாக இறங்கி வர.  கார்த்தியின் அம்மா தான் தன் மருமகளுக்கு இரண்டாவது முறையாக ஆரத்தி எடுத்து உள்ளே அனுப்பினார்கள். 

சுமதி திரும்பி அவளின் முன்னாள் கணவனின் வீட்டை பாக்கவே பயமாக மனது உறுத்தாலாக இருந்தது. அவள் கண்கள் கார்த்தியை தேடியது. ஆனால் கார்த்தி தன் கண் எதிரில் வரக்கூடாது என்ற மனநிலையில் இருந்தது.

உள்ளே சென்ற சுமதி தான் ஏற்கனவே பழக்கப்பட்ட இடம் என்பதால். உள்ளே போக செல்வம் அவளை சோபாவில் தன் அருகில் அமர வைத்தான் 

உடனே அவனின் மகன் அஸ்வின் தன் பக்கம் வந்து நின்று.
"அப்பா இது சித்தி தானே" என்றான்

சுமதி அஸ்வின்ஐ பாத்து சிரித்தாள் 
"ஏய்..குட்டி எப்படி இருக்க இங்கவா ... என்னை தெரியலயா யாருன்னு "என்றாள்.

"சுமதி அவனை மடியில் அமர வைத்து கொஞ்சினாள்"

செல்வம் அஸ்வின் இடம் விளையாட்டாக
"இது யாரு" என கேட்டான்
"இவங்க........ சித்தி"
"உடனே செல்வம் அப்போ சித்தி இப்போ நீ அம்மான்னு சொல்லனும் என்றான்"

அவனுக்கு புரியவில்லை 

"அது எப்படிபா"

"அப்பா சொல்றேன்ல இனிமே இவங்கதான் உனக்கு அம்மா"

"சரிப்பா"..... அம்மா.....என்றான்.

அதை கேட்டதும் அவள்  முதன் முதலாக தன்னை அம்மா  என்று அழைத்ததால் மகிழ்ச்சியில் இருந்தாள்....

அன்று எல்லாரும் ஒரளவு மன நிம்மதி உடன் இருந்தார்கள்  கார்த்தியின் அப்பா அம்மா விடைபெற்று கிளம்ப மத்த சொந்தங்கள் கிளம்ப மாலை சுமதி கிச்சனில் டீ போட்டால். 

செல்வத்தில் பெரும்பாலும் பேசிகொள்ளழில்லை எல்லாம் அவள் அம்மாவிடம் தான் பேசினாள். செல்வம் குழந்தை ஏற்கனவே பழக்கம் உள்ளதால் அவனிடமே வைத்து கொண்டால். 

மாலை முடிந்து இரவு நெருங்கியது.