Adultery IT Office.....

[Black Mask VILLIAN]

‘ஹ்ம்… நெறைவா இருக்குடா…’
‘இப்போ சந்தோஷமா?‘
‘ரொம்ப டா…’ என எழுந்து உதட்டில் முத்தமிட்டு மீண்டும் பழையபடி படுத்து கொண்டாள்.

‘எனக்கு அப்பப்போ ஒரு குற்ற உணர்ச்சி வருது…’
‘எதுக்கு?’
‘பொண்ணுங்கள ஏமாத்துரனோணு…’ என விட்டத்தை பார்த்தான்
‘நான் கேக்குரதுக்கு பதில் சொல்லு…’
‘என்ன?’
‘என் கூட இருக்கும் போது வேர யாரையும் லவ் பண்ணியா?’
‘இல்ல…‘
‘அப்போ வைஷூ?’
‘அவ just ஒரு crush தான், உன் கூட இருந்தப்போ நான் அவ கிட்ட பேசுர அளவு கூட பழக்கம் இல்ல…’
‘சரி… ரெண்டு பேரும் பிரிஞ்சப்றம் Blackmail பண்ணியா?’
‘உனக்கு தெரியாதா?, அவ்ளோ கேவலமானவன்லாம் நான் இல்ல…’
‘I know…’ என மார்பில் முத்தமிட்டாள்
‘நீயா தான் என்ன விட்டு போறேனு எப்பவாச்சும் சொன்னியா?’
‘இல்ல,…’
‘அப்றம் ஏன்?.... இதெல்லாம் அதுவா நடந்தது…’
‘………….‘
‘நீ confused டா இருந்த, அதேநேரம் என்ன ஏமாத்தவும் இல்ல…’
‘…….’
‘உண்மைய சொல்ல போனா நான் தான் என் ஃபேமிலிக்காக உன்ன விட்டுட்டேன்… இதுல உன் தப்பு இல்ல….’
‘ஆனா, நான் லவ் பண்ண ஒரே பொண்ணு நீ கிடையாதே…‘
‘Exactly…. நீ யாரையும் Force பண்ணல, ஏமாத்தல, Blackmail பண்ணல…. ’
‘………’
‘அதனால guilty-யாவும் ஃபீல் பண்ணாத…’
‘இருந்தாலும் வைஷு-வ கல்யாணம் பண்ண try பண்ணிருக்கலாமோனு…’
‘அவளுக்கப்றம் யாரும் உன் லைஃப்ல வரலியா?’
‘காதல்னா அது கடைசியா அவ தான்…’
‘அப்போ காமம்?’
‘அது இருக்கு…. அதிகமா… அதான் என்னோட பயமே…’
‘என் மேல?’
‘ரெண்டும், ஆனா நீ கல்யாண பேச்சப்ப நான் அவ்ளோ steady-யா இல்லனு உனக்கே நல்லா தெரியும்…’
‘தெரியும்….. எந்த parents தான் மாசம் 1 லட்சம் சம்பாதிக்குர ஒருதன தான் பொண்ணுக்கு கட்டி வைக்க நெனைக்கமாட்டாங்க….’
‘அப்போ அது கிட்டதட்ட என்னோட 3 மாச சம்பளம்…’
‘ஆனா நான் பணத்த பெருசா நெனைக்குரவ இல்லனு உனக்கு தெரியும்…’
‘அதே சமயம் உன் ஃபேமிலிகிட்ட இருந்து பிரிச்சி கஷ்ட்டப்படுத்தவும் எனக்கு பிடிக்கல….’ என்க, அவள் கண்ணீர் தோளை நனைத்தது
‘ஹேய் எதுக்கு அழுர?’
‘….’
‘சாரி நிஷா…’
‘இல்ல… நான் தான் சாரி கேக்கனும்…‘
‘……..’
‘உனக்கு இன்னும் டைம் கொடுத்திருக்கனும், குடும்பம் என் கண்ண மறைச்சிருச்சி…’
‘It’s Ok-டா…’ என அவள் காதோரம் கோதிவிட்டான்
‘ஹ்ம்… இனியும் நாம….’
‘உனக்கு பிடிச்சா கண்டிப்பா உனக்கு துணையா…’
‘கண்டிப்பா டா…‘ என கட்டி பிடித்து முத்தமிட்டாள்

        ரொம்ப நேரம் கட்டி பிடித்து கோண்டிருந்தனர், இருவர் வியர்வையும் கசகச உணர்வை ஏற்ப்படுத்த பாத்ரூம் சென்று கழுவினர். வெளியில் வந்த விமல் தனது ஆடையை அணிந்து கொண்டான், நிஷாவும் நைட்டியை எடுத்து அணிந்து கொண்டாள். உள்ளாடைகள் ஏதுமின்றை அவள் உறுப்புகள் இன்னும் கவர்ச்சியாக இருக்க, அதை ஏக்கமாய் பார்த்தான்.

‘ஹ்ம்ம்ம்….’
‘என்ன?’
‘ஒன்னும் இல்ல…’
‘இதாண்டா ஆம்பள புத்தி, எவ்ளோ நேரம் துணியில்லாம ஒன்னா உருண்டு புரண்டாலும் துணி போட்டப்றம் தான் இன்னும் பாக்கனும்னு தோணும்..’

‘என்ன பண்ன, மேனுபேக்சரிங்க் டிஃபெக்ட்…’
‘ஆமா… எதுக்கு அந்த ஏரியா வந்திருந்த?‘
‘இத நீ அப்போல கேட்டிருக்கனும் ’
‘அதான் இப்போ கேக்குறேன்ல…’
‘இல்ல… எனக்கு தெரிஞ்ச ஒருத்தர ஃபாலோ பண்ணிட்டு வந்தேன், அவரு அந்த வீட்டுகுள்ள போனாரு….’
‘ஓ….‘
‘ரெண்டு நாளா ஃபாலோ பண்ணுரேன், நேத்தும் அட்ஹே வீட்டு தான் போனாரு…’
‘அப்டியா?‘
‘ஆமா…’
‘எந்த வீடு?’ அட்ரஸ் சொன்னான்
‘சரி நான் கேட்டு சொல்லுரேன்…’
‘ஹ்ம்..’ அப்போது காவியா call செய்ய attend செய்தான்
‘ஹலோ, காவியா…’
‘டேய் லூசு எங்கடா இருக்க…‘
‘ஃப்ரண்ட் வீட்டுல…’
‘2 நாளா வீட்டு பக்கம் வரல…’
‘வரேன்-க்கா..’
‘மணி என்னாச்சி இன்னைக்கு இப்பவே வர, இல்ல ஊருல இருந்து அடுத்த அரைமணி நேரத்துல call வரும்…‘ என cut செய்தாள்
‘யாருடா காவ்யா?’
‘அது ஏன் அக்கா…’
‘உனக்கு அக்காவா?’
‘ஆமா, சொந்தத்துல…’
‘ஓ…’
‘அவ வீட்டுக்கு போய் 2 நாளாச்சி, அதான் அர்த்தராத்திரில call பண்ணி திட்டுரா’
‘சரி போ..’ என முலைகள் அழுந்த கட்டி பிடித்து முத்தமிட்டாள்
‘ஹ்ம், நீ மறக்காம டீடெய்ல் கலெக்ட் பண்ணு…’ என குண்டியில் தட்டுனான்
‘சரி, சொல்லுரேன்… ஆனா அன்னைக்கு full night stay பண்ண ரெடியா வா… ’
‘ஹ்ம்…‘ என கள்ளசிரிப்புடன் சென்றான் விமல்…

தொடரும்…

[Tamilmathi]

Suprise update !

[Black Mask VILLIAN]

Suprise update !

எதிர்பாராததை எதிர்பாருங்கள்...!!!

[Vkdon]

Yaru veedu athu next update la papom

[omprakash_71]

செம்ம கலக்கலான பதிவுக்கு நன்றி நண்பா

[Black Mask VILLIAN]

[Black Mask VILLIAN]

        அடுத்த கொஞ்ச நேரத்தில் காவ்யா வீட்டை அடைந்தான்,

‘எரும எங்கடா போன்…’ என அவள் கடுமையாக கேட்டாலும் அவள் முகத்தில் வலியை கண்டான்
‘என்ன ஆச்சி?’
‘கட்டிகிச்சிடா…. குழந்தையும் குடிக்கமாட்டுது… நீயும் வரல…‘
‘நீ தான் அப்பப்போ வெளியில பீய்ச்சி விட்டுக்குவியே…‘
‘வேலையில மறந்துட்டேன்,…’
‘சரி சரி போ… வரேன்…’ என கதவை தாளிட்டு லைட் அணைத்தான்

        குழந்தை ஏற்கனவே தூங்கி கொண்டிருக்க, மெல்ல தூக்கி தொட்டிலில் கிடத்தினான். அவள் கட்டிலில் முட்டியை பிடித்து கொண்டு வாய் பிளந்து மூச்சி விட்டு கொண்டிருக்க, அவளிடம் போயமர்ந்தான்.

‘light அணைச்சிடவா…’
‘வேணாம்.. இருக்கட்டும்…’
‘ஹ்ம்…’ என அவள் நைட்டியின் ஜிப்பை திறந்தான்

        அவள் அப்படியே மெதுவாக கட்டிலில் சாய்ந்து கொள்ள, உள்ளே கைவிட்டு மார்பை வெளியில் எடுக்க முயன்றான். அவன் கை பட்டதும் வலியெடுக்க ‘ஸ்ஹா….’ என உடல் வெட்டினாள்.

‘கொஞ்சம் எந்திரியேன்….’ என கூற

        கைப்பிடித்து எழுந்து நிற்க வைத்தான் விமல், குனிந்து நைட்டியை தூக்கி கழற்ற காவ்யா-வும் கைதூக்கி உதவினாள். அவள் கை தூக்கும் போதும் கூட வலி ஆட்கொண்டிருப்பதை உணர்ந்தான். அவளோ பாவாடையுடன் நிற்க மெதுவாக தோளில் கை வைத்து அமர்த்தினான். அவள் மார்பை பார்க்க அது மிகவும் டைட்டான ப்ரா-விற்குள் அடைபட்டிருந்தது. ப்ராவின் பட்டை தோளில் அழுந்தியிருந்தது, அவள் மார்பின் கீழ் இன்னும் இறுக்கமாக கவ்வி கொண்டு சற்று சிவந்திருந்தது. அதை கண்டதும் மார்பின் கீழ் ப்ரா பட்டைக்கு பக்கவாட்டில் கை வைக்க “ஸ்ஹா…” என சிலிர்த்தாள்

‘வலிக்குதா…’என்க
‘ஹ்ம்..’ என உதட்டை கடித்து தலையை மட்டும் ஆட்டினாள்
‘பின்ன இப்படி டைட்டா ப்ரா போட்டா…’
‘பின்ன லூசா போட்டு ஆஃபிஸ்ல எல்லார் முன்னாடியும் ஆட்டிட்டு திரிய சொல்லுரியா?’
‘ஹ்ம்… வீட்டுல வந்தாச்சும் மாத்திருக்கலாம்ல, ஃப்ரியா விட்டிருந்தா இப்டி ஆயிருக்கதில்ல….’
‘என்ன பண்ண, என்ன கட்டுனவனுக்கு என்ன கண்டுக்க நேரம் இல்ல, என்ன கண்டுகிட்டவனும் கிட்ட வரலனா? எப்டி?’ என கண்கள் கலங்கினாள்
‘சாரி காவ்யா…’ என கண்ணீரை துடைத்தாள்
‘வலி உயிர் போகுது சீக்கிரம்…’ என அவள் உதட்டை கடித்து கொண்டாள்.
‘கொஞ்சம் பொறுத்துக்க…’

       அவள் கண்ணை உற்று பார்த்து முத்தமிட்டவன் சட்டென குனிய செய்து அவள் ப்ரா கொக்கிகளை அழுத்தி திறக்க, “பட்…” டென வாய் பிளந்து திறந்து கொண்டது. இது எல்லாம் நொடி பொழுதில் நடந்தாலும் தன் நெஞ்சு இன்னும் அழுந்தி முலைகளில் வலியை ஏற்ப்படுத்த அதை கட்டுப்படுத்த நினைத்தாலும் “ஹ்ஹா…. அம்மா…..” என பெரிய சத்ததைத்தை வெளிப்படுத்தி தனது வாயை பொத்தி கொண்டாள். பாதி வலி சத்தத்தில் தெரிய மீதி வலி கண்ணீரில் புரிந்தது. அவள் முகத்தை மென்மையாக தன் வயிற்றோடு அணைத்து கொண்டு கண்ணீரை துடைத்துவிட்டான். கொஞ்சநேரம் அமைதியாய் இருந்தாள், பின்பு மீண்டும் மெல்ல முனகினாள்.

‘சீக்கிரம் டா…’
‘…….’
‘வலிக்குது….’ என்றாள்

        அவளை அப்படியே அமர வைத்து கொண்டே தனக்கு வாக்காக திருப்பினான். அவள் இரு கையையும் பின்னால் பிடித்து கொண்டு அவள் முலையை நாவால் தீண்டினான். அவள் “ஹ்ஸ்….” என வலியில் முனகினாள். தன் வாயை அகல திறந்து கப்பென கவ்வி ஒரே மூச்சாய் உறிந்தான், அவ்ளோ வலியில் உடல் சிலிர்த்து அசைந்து தன் கைகளை விடுவித்து கொள்ள முயன்றாள். அவள் போக்கிற்கு இசைந்து கொடுத்தாலும் கையும் விட்டுவிடாமல் முலையிலிருந்தும் வாயை எடுக்காமல் பாலை உறிந்தான்.

        அவன் உறிஞ்சிய வேகத்திற்கு சாதாரணமான நேரமாயிருந்தால் அப்போதே மொத்த பாலும் காலியாகியிருக்கும் ஆனால் பால் கட்டி கடினமாகி இருந்த அவளது முலையிலிருந்து பால் வர சிரமபட்டது. வலியில் சிலிர்த்த காவியா-வின் உடலை மெத்தையில் தள்ளி இன்னும் அழுத்தி உறிஞ்ச, “ஆஹ்….” என முனகினாள், அதே நேரம் பால் உருகி கசிந்தது. முதலில் திக்காக வந்த பின் இயல்பானது. அவன் உறிய உறிய முலையில் கனம் குறைய அவள் கண்ணீர் வழிந்தது.

        ஆனல் இது ஆனந்த கண்ணீர் என்பதும் அவனுக்கு தெரியும். ஒரு முலையில் முழுவதும் பால் வற்றி போக எழுந்து அமர்ந்தான். அவள் கண்கள் ஈரத்தில் மின்ன, அதில் ஒரு முத்தம் வைத்தான். அவளை ஆசுவாசப்படுத்த நினைத்தவன் மென்மையாக அவளை வருடி கொடுத்தான். அவள் இடப்பக்க முலையை மென்மையாக நாவால் தீண்டினான். அவனது நாக்கு கோலம் போட உடல் நடுங்கி சிலிர்த்தாள்.

        அந்த சிலிர்ப்பு அடங்கு முன்னே அவன் வாயில் அதை திணித்து இறுக்கி பிடித்து கொண்டாள். இந்த முறை வலியை பொறுத்து கொள்ள அவளே தயாராக இறுக்க, முன்பு செய்தது போலவே அழுத்தி உறிஞ்சினான். பால் இழகி வழிய தன் இரு கையால் அவள் இடப்பக்க முலையை இறுக்கி பிழிந்தான்..

‘ஆ…..ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்….’
‘,…….’ இன்னும் இறுக்கி பிழிந்தான்
‘ஆஹ்ஹ்ஹ்….. ஹ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்….’ என அவன் தலையை இறுக்கினாள்
‘……ஸ்லப்…. ஸ்லப்…..’
‘ஆஹ்ஹ்… அம்மா…..’ என அலறினாள்

        நேரம் போக போக அவளது அலறல் குறைந்து முனகலாகியது. அவளுக்கும் வலி குறைந்து சுகமானது. தனது வலியை போக்கி சுகம் தந்தவனுடைய தலையை கோதிவிட்டு கொண்டே தன் முலையிம் மீதமிருந்த பாலையும் அவனுக்கு ஊட்டினாள். இறுதியில் பால் முழுவதும் இல்லாமல் போனது கூடவே அவளின் வலியும் தான்.

        இருவரும் அணைத்து கொண்டு கொஞ்ச நேரம் பேசாமல் படுத்திருந்தனர். குழந்தை சினுங்கும் போது பிரிந்த அவள் தனது நைட்டியை மட்டும் அணிந்து கொண்டு குழந்தை தூங்கிய தொட்டிலை ஆட்டிவிட்டு மீண்டும் வந்து அவனருகில் படுத்து கொண்டாள்.

        காலையில் இருவரும் ஒன்றாகவே ஆஃபிஸ் கிளம்பி சென்றனர்…

தொடரும்…

[Tamilmathi]

Your writing give me happines and joy ...
Im unmarried 90kid l lost these things ...
Now reading stories ......

Anyway writing boosting me.....

[omprakash_71]

மிகவும் அற்புதமான பதிவு நண்பா

[Black Mask VILLIAN]

        அந்த வார இறுதியில் ஷ்ரதா மற்றும் கோகிலா இருவரும் தங்களது Business Trip-ஐ முடித்துவிட்டு சென்னை வந்தனர். வைஷ்ணவி விடுத்திருந்த அழைப்பை மறந்தான் விமல், அவனுக்கு அந்த வார இறுதியில் தனிமை மற்றும் ஓய்வு தேவையாய் இருந்தது அதனால் தன் மொபைலை கூட Switch Off செய்து விட்டு தூங்கி போனான்.

        அடுத்த வாரம் மீண்டும் பரபரப்பாய் ஆரம்பித்தது, தனக்கு துணையாக இருக்க Hire செய்யப்பட்டிருந்த ஐஷ்வர்யா-வை Onboard செய்தாள் கோகிலா. அவளை வரவேற்று அனுப்பபட்ட மெயிலை பார்த்த விமல்-க்கு தான் அதிர்ச்சி. ஆனால் அதை வெளிகட்டாமல் இயல்பாக நடந்து கொண்டான். எல்லா ஃபார்மாலிட்டீஸ் முடிந்து ஐஸ்வர்யா தனது அறைக்கு வரும் போது மதியம் ஆகியிருந்தது. அப்போது தான் கோகிலா, காவியா மற்றும் கவிதா-வை ஐஸ்வர்யா-விற்கு அறிமுகப்படுத்தி சென்றாள். அவர்களும் Lunch-க்கு ஐஸ்வர்யா-வை அழைப்பு விடுக்க அவளும் சேர்ந்து கொண்டாள்.

        அன்று  அவர்களது Development server-ல் Front End-ல் மிகப்பெரிய பிரச்சனை வரவே விமல் பிசியானான். அவனுடன் சுப்பு-வும் இருந்தாள், இருவரும் சேர்ந்து அதனை சரிசெய்ய முயற்சித்து கொண்டிருந்தனர். அவர்களுக்கு உதவியாக Dev-Ops எஞ்சினியரான முகேஷும் இருந்தான். அவர்கள் அவ்வப்போது பேசி கொண்டே தங்கள் வேலையை தொடர்ந்தனர்.

‘ப்ரோ….’
‘சொல்லு முகேஷ்…’
‘நம்ம கம்பனில ஆள் எடுக்குராங்களா?’
‘தெரியலியேடா… ஏன்?’
‘இல்ல ஏன் ஆளோட அக்காக்கு தான்… அவங்க இதுக்கு முன்ன Software Developer-ரா இருந்து அப்றம் Business Analyst-டா இருந்தாங்க...’
‘ஓ.. Business Analyst டா…’
’ஆமா… ஆனா 3 வருஷமா ஜாப்க்கு போகல…’
‘ஏன்?‘
‘கல்யாணம் ஆயிருச்சி, அப்றம் வேலை பாக்கல…’
‘ஓகே…’
‘வாய்ப்பிருக்கா ப்ரோ?’
‘ஹ்ம், I don’t know டா கேட்டு பாக்குரேன்…’
‘சரி ப்ரோ… ’
‘……’
‘ப்ரோ பசிகுது ப்ரோ, சாப்ட போவோமா?’
‘இருடா, இன்னும் கொஞ்சம் தான் அப்றம் code commit பண்ணிட்டு போலாம்…’
‘சரி… அப்போ நான் போய் Coffee machine-ல coffee எடுத்துட்டு வரேன், என்னால முடியல…’
‘ஹ்ம்…’ என மீண்டும் தன் பணி தொடர்ந்தான்
‘என்ன விமல் புதுசா business தொடங்கிருக்கீங்க போல?’
‘நானா… இல்லையே..’
‘நான் தான் பாத்தேனே, Consultancy business பண்ணிட்டுருந்தீங்களே…’ என கலகல’வென சிரித்தாள்
‘இதுல என்ன இருக்கு, அவன் கேட்டான் நான் try பண்ணுரேனு சொன்னேன் அவ்ளோ தான்… அப்டி பாத்தா நீ கூட தான் உன் ஆள கூட்டி வந்த...’ என்க அமைதியானாள்
‘See…. I know ur  situation and I’m happy for that. But இந்த பையனுக்கும் அவன் ஆசைபட்ட பொண்ணோட வாழ ஆசை இருக்கும்ல… அவன் இப்போ இத கேட்டதுக்கு காரணமும் அது தான்….’
‘…….’
‘ஒருவேளை அவன் லவ் பண்ணுர பொண்ணோட அக்கா-க்கு அவன பத்தி தப்பான அபிப்ராயம் கூட இருக்கலாம், ஆனா அவனால அவங்களுக்கு ஒரு வேலை கெடைச்சா அது மாறும்ங்குர நம்பிக்கைல அவன் கேக்**…’
‘புரியுது விமல்…’
‘நான் ஒன்னும் அவனுக்கு ப்ராமிஸ் பன்னல, try பன்னுரேனு தான் சொன்னேன்…. பண்ணலாம் தப்பு இல்ல…’ என அவள் கண்களை உற்று பார்ர்த்தான்
‘பண்ணலாம் தப்பு இல்ல….’ என அவளும் புன்சிரிப்பை உதிர்த்தாள், சரியாக அப்போது அவன் மீண்டும் வந்தான் கையில் காஃபி ட்ரேயோடு
‘இந்தாங்க ப்ரோ, எடுத்துக்கோங்க…’
‘டேய் உனக்கு தானடா எடுக்க போரேனு சொன்ன…’
‘ஆமா, ஆனா உங்கள பத்தி எனக்கு தெரியாதா அப்டியே வேலையில மூழ்கிருவீங்க அதான் எடுத்து வந்தேன்…’
‘ஹ்ம் தேங்க்ஸ் முகேஷ்’

‘It’s Ok Bro, நீங்களும் எடுத்துகோங்க சுப்பு…’
‘தேங்க்யூ, முகேஷ் அவ்ளோ தானா’
‘என்ன?’
‘இல்ல வேலை இருக்கானு கேட்டியே அதுக்கு வெறும் காஃபி மட்டும் தர வேர ஒன்னும் இல்லியா…’ என கேட்க, அவள் கேலி செய்வதை கண்டான் விமல்
‘பாரு அவன் பயந்துட்டான்…’
‘பயப்படல ப்ரோ, சுப்பு இப்டிலாம் கேலி பண்ணுவாங்களானு அதிசயமா பாக்குரேன்…’ என்றான்
‘…..’ அதுக்கு மெலிதான ஒரு புன்னகையை மட்டும் வீசிவிட்டு மீண்டும் அவள் கணினி திரையை பார்க்க
‘அவ்ளோ தான்….’ என சொல்லி கொண்டு “டப்…”என Enter-ஐ அடித்தான்
‘முடிச்சிட்டீங்களா?’ என்றாள் சுப்பு
‘Yes…’
‘Oh… Thank U விமல்’ என இருக்கையில் பக்கமாய் திரும்பி அவன் கையை கட்டி பிடித்தாள்
‘ஓ… அப்போ எனக்கு வேலை வந்திருச்சா?, Ok Fine, நான் பாத்துக்குறேன்…’ என ஆரம்பித்தான்

        கணினியில் அவன் கண்கள் தேட, அவன் கைகள் பரபரவென mouse-ஐ இயக்கியது. Terminal-ஐ திறந்தவன் வரியையாக சில command-களை போட அவனது வேலையும் முடிந்து, Application மீண்டும் Development Server-ல் இயக்கத்திற்கு வந்தது.

‘தேங்க்ஸ்டா முகேஷ்… வா சாப்பிட போலாம்…’ என விமல் திரும்பி நடக்க
‘தேங்க்ஸ் முகேஷ்’ என மெலிதாக கட்டி பிடித்தாள்
‘It’s Ok சுப்பு…’ என வழிந்தான்
‘சீக்கிரம் வா…’ என அவளும் செல்ல, கட்டி தளுவும் போது தன் மீது உரசிய அவள் முலைகளின் தீண்டலை அனுபவித்து கொண்டே நின்றிருந்தான்.

தொடரும்….

[Vkdon]

Sema update nanba seekiram podunga lover oda akka yaru nu papom

[omprakash_71]

Seema Interesting Update

[mandothari]

ஸ்ரதா கோகிலா பிஸ்னஸ் ட்ரிப்

வைஷ்ணவி அழைப்பை மறந்த விமல்

மொபைல் சுவிட்ச் ஆப்

ஹையர் செய்யப்பட்ட ஐஸ்வர்யா

விமலின் அதிர்ச்சி

கோகிலா காவியா கவிதா அறிமுகம்

சர்வரில் பிரச்சனையை

சுப்புவுடன் சேர்ந்து சரி செய்த விமல்

ஆளோட அக்கா

கல்யாணம் ஆனதால் வேலைக்கு போகவில்லை

பசிக்குது

காபி மிஷின்

ஆசை பட்ட பெண்ணோட வாழ ஆசை

லவ் பண்ற பொண்ணோட அக்கா

சுப்பு பண்ணிய கேலி

மெலிதான புன்னகை

கையை கட்டி பிடித்தல்

முலைகளின் தீண்டல்

ப்ரோ அப்படியே ஒரு ஐ டி ஆபிஸ் ல உக்காந்து உங்க கதையை படித்த மாதிரியே இருக்கு ப்ரோ

செம ரியாலிஸ்ட்டிக்காக கதை நகர்கிறது ப்ரோ

ஐ.டி. புரோகிராமிங் லேங்க்வேஜ் எல்லாம் தூள் கிளப்பிட்டிங்க

காபி மிஷன்

வேலை ப்ரெஷ்க்ஷர்

உடன் பணிபுரிவோர் சின்ன சின்ன உதவிகள்

ஐ டி ஆபிசில் எப்படி பேசி கொள்வார்களோ அதே சம்பாஷணைகள்

எனக்கு அப்படியே பழைய நினைவுகளை உங்கள் பதிவு கொண்டு வந்து விட்டது ப்ரோ

என்னதான் டென்சன் இருந்தாலும் என்ன ஒரு சூப்பர் ஜாலி லைப் ப்ரோ ஐ டி கம்பெனில

பொண்ணுங்க எல்லாம் ரொம்ப டேக் இட் ஈஸி பாலிசி பெண்கள்

சனிக்கிழமை இரவு நடக்கும் காம லீலைகளை திங்கள் அன்று நடக்காதது போலவே ரொம்ப சகஜமாக பேசும் பெண்கள்

அதிலும் டீம் லீடர் பெண்கள் படுக்கையில் பவ்யமாகவும் பகலில் ஆபிசில் பாயும் புலியாக சீறுவதும்

மலரும் நினைவுகள் ப்ரோ

எனக்கு இந்த கதை ரொம்ப புடிச்சி இருக்கு ப்ரோ

நேரம் இருக்கும்போதெல்லாம் தொடருங்கள் ப்ரோ பிளீஸ்

நன்றி

[Black Mask VILLIAN]

அடுத்தநாள்,

தனது வேலையில் பாதியை ஐஸ்வர்யா-விற்கு KT கொடுத்து கொண்டிருந்தாள் கோகிலா.

‘Any Doubts Aishwarya?’
‘No கோகிலா…’
‘ஓகே, U cal go now, we’ll continue tomorrow.”
‘Ok” என வெளியில் சென்றாள்

        அடுத்ததாக காவ்யா மற்றும் கவிதா-வை அழைத்தாள். இருவரும் கோகிலாவின் கேபினுள்ளே சென்றனர்.

‘ஹ்ம், சொல்லு காவியா அந்த புது ப்ராஜெக்ட் எப்டி போகுது?’
‘இப்போ தான் Development Server-ல run பண்ணிருக்கோம் கோகிலா…’
‘But அது இன்னும் Stable ஆகல கோகிலா…’ என்றாள்
‘Why?’
‘அத பத்தி கவிதா சொன்ன நல்லா இருக்கும்…’ என அவளை பார்க்க

‘I don’t know exactly கோகிலா, But நமக்கு இன்னும் time தேவைப்படுது.. நான் அத பத்தி இன்னும் deep-ஆ தெரிஞ்சிக்க சொல்லி விமல்கிட்ட சொல்லிருக்கேன்…’
‘விமலுக்கும் உங்க ரெண்டு பேருக்கும் நல்லா சிங்க் ஆகுது போல…’ என அவள் விஷமமாக சிரிக்க
‘உங்களுக்கும் தான்…’ என சட்டென காவ்யா சொன்னாள்
‘ஹ்ம், அதும் சரி தான் back to the point, இதெல்லாம் எப்போ நடந்ததுனு தெரிஞ்சிக்கலாமா..’
‘நீங்க US போனப்போ கோகிலா…’
‘Ok, விமல வர சொல்லுங்க’
‘சரி…’ என எழுந்து வெளியில் சென்ற கவிதா விமலை வரவைத்தாள்
‘வாங்க விமல், எப்டி இருக்கீங்க?’
‘Fine கோகிலா, நீங்க எப்டி இருக்கீங்க? கொஞ்சம் இளைச்சது போல இருக்கே கோகிலா…’ என மேஜையின் பக்கவாட்டில் நின்றான்
‘Seriously….’ அவன் சொன்னது பொய் தான் என தெரிந்தாலும் கேட்டு வைத்தாள்
‘ஆமா,..’ என புன்னைகைத்தான்
‘ஓகே… Let I come to the point, Can u update the status of ur project?‘
‘Yes கோகிலா, இது ரொம்பநாளா கெடப்புல இருந்ததால சரியான புரிதல் யாருக்கும் இல்ல…’
‘……’
‘Source code-ல கூட கொஞ்சம் வொர்க் பண்ண வேண்டியிருந்திச்சி செர்வர்ல கூட config பண்ண முடியல crash ஆயிட்டே இருந்திச்சி… ’
‘…….’
‘நேத்து தான் நானும் சுப்புவும் உக்காந்து code levelல கொஞ்சம் changes பண்ணோம் அப்றம் முகேஷோட உதவியால அத successful-லா dev server-ல config பண்ணிட்டோம்…’
‘Now is it works?‘
‘yeah… almost 20 hrs எந்த பிரச்சனையும் இல்லாம run ஆகுது கோகிலா, And I wants to point Mukesh to done this…’
‘ஓகே, அப்போ அப்ரிஷியேட் பண்ணிடுங்க கவி…’
‘Sure கோகிலா…’
‘அப்டினா இப்போவரைக்கும் புதுசா எதுவும் application-ல changes பன்னலியா?’
‘ஆமா, run ஆகாத code-ட இப்போ run பண்ண வச்சிட்டோம். And இந்த project-க்கு special care தேவைப்படுது கோகிலா….’
‘So, நாங்களும் அதே தான் முடிவு பண்ணிருக்கோம்‘ என கோகிலா சொல்ல மூவரும் அவளையே பார்த்தனர்
‘Panel என்ன முடிவு பண்ணிருக்காங்கனா company-ய அடுத்தகட்டத்துக்கு எடுத்துட்டு போலாம்னு…. Double the size, Double the Scale…. So, இந்த மாசக்கடைசில இருந்து recruitment start பண்ணுராங்க…’
‘Wow… Super Kohi…. It’s a Good News…’ என்றாள் காவ்யா
‘Yeah nice, good to hear...’ என்றாள் கவிதா
‘உங்களுக்கெல்லாம் சீக்கிரம் official-லா announce பண்ணுவோம்…’
‘ஹ்ம்… சரி கோகிலா…’
‘ஓகே, அதே போல புதுசா வந்திருக்க ஐஷ்வர்யா-க்கும் cooperate பண்ணுங்க.. சரியா?’
‘கண்டிப்பா…’ என காவ்யா மற்றும் கவிதா சொல்ல
‘சரி நீங்க ரெண்டுபேரும் போலாம், விமல் நீ இரு…’ என்க, மற்ற இருவரும் குறும்பு பார்வை சிரிப்பை உதிர்த்து சென்றனர்…
‘சொல்லுங்க கோகிலா…’
‘நாம மட்டும் தான் தனியா இருக்கோம் இப்போ கூட மரியாதையா?’
‘சொல்லு கோகிலா…’
‘That’s my boy…’ என எழுந்து அவனருகில் வந்தாள்
‘இளைச்சிருக்கேனு சொன்னியே, எங்கனு காட்டு?’
‘………..’ அமைதியாக அவளையே பார்த்து கோண்டிருந்தான்
‘ஏண்டா அமைதியாயிருக்க, சீக்கிரம் காட்டு’ என தன் சேலையை ஒதுக்கி இடுப்பை அவன் கண்களுக்கு விருந்தாக்க, எச்சில் விழுங்கினான்
‘போதும் எச்சி முழுங்குனது…’ என்க, அவன் அவள் முகம் மற்றும் இடுப்பை பார்த்தான்
‘அப்படியே தான் இருக்கீங்க கோகிலா…’
‘சும்ம வெறுமனே பார்த்தா எப்டிடா தெரியும், தொட்டு பாரு…’ என அவன் கையை எடுத்து தன் இடுப்பில் வைத்து கொண்டாள்

        இருவருக்கும் அது ஒரு சிலிர்ப்பை ஏற்ப்படுத்தியது, விமல் கண்கொட்டாமல் விழித்திருக்க கோகிலா கண்களை மூடி அதனை ரசித்தாள். அவன் கைகள் தானாக அவாளது கொழுத்த இடுப்பை ஆராய்ந்தது. அதன் மையத்தில் இருந்த தொப்புளை தீண்ட, அவளோ வேகவேகமாக மூச்சை உள்ளிழுத்தாள். அவன் கை அவளுள் பல உணர்ச்சியை தூண்டியது, ஏற்கனவே முழுதாக US-ல் அயலவனோடு சஞ்சரிச்சிருந்தாலும் அப்போதைக்கு தணிந்திருந்த சூடு அவள் உடம்பில் விமலில் தொடுகையில் மீண்டும் உஷ்ணம் ஏறியது.

        அவன் கை அவள் தொப்புள் ஆழத்தை அழவிட அவளோ பிடித்து கொண்டாள். ஆரம்பத்தில் அவளாகவே விமலின் கையை எடுத்து வைக்கும் போதிருந்த தைரியம் இப்போது அவள் கண்களில் இல்லை மாறாக கிறங்கியிருந்தது. முதலில் தொடவே யோசித்தவனுக்கு இப்போது அந்த உணர்ச்சியில்லை. அவள் கையால் பிடித்தாலும் தன் கையில் இருக்கும் கொஞ்ச சதையையும் அள்ளி கிள்ளினான். “ஹ்ஸ்ஹா…” என பொங்கி வந்த முனகலை சின்ன சினுங்கலாக அடக்கி கொண்டாள்.

        கோகிலா மேஜை மீது தன் புட்டத்தை சாய்த்து நின்றிருக்க, விமலும் எழுந்து அவளருகில் வந்தான். காலையில் தொழில் பக்தியாய் வந்தவன் இப்போது அவள் தோளில் பாய்ந்து முத்தமிட்டான். அவனுள் திடீரென ஏதோ மாறியதாக அவனுக்கே தெரிந்திருந்தது. அவள் தோளை கவ்வி முத்தமிட்டபடி வந்து அவள் முகத்தை பிடித்து கோண்டு இருவர் கண்களும் சந்தித்தபோது அவள் உதட்டினை தன் உதட்டால் சிறைப்படுத்தினான்.

        அவளும் தோதாக அவன் தோளை பிடித்து கொண்டும், முதுகு கழுத்து என தடவி தன் சுயநினைவை மறந்து முத்தமிட்டு கொண்டிருந்தாள். அவர்கள் முத்தம் அதிகநேரம் நீடிக்கவில்ல, அதை கெடுக்கும் விதமாய் அறையை தட்டும் சத்தம் கேட்டு சுதாரித்து இருவரும் விலகினர். கதவு திறக்கபட,

‘சரி விமல்… We’ll meet after the lunch…’ என்றவள், உள்ளே எட்டி பார்த்தவரை பார்த்து
‘Please come inside…’
‘Sure Kohila..’என வெளியில் சென்றான்

        அன்று அதன்பின்பு இருவரும் சந்தித்து கொள்ளவில்லை, அப்படியே அந்தநாள் முடிய கிளம்பினான் விமல். கிளம்பும் போது சீராக இருந்த வானிலை செட்டென்று மாறியது, வழியில் எங்கும் ஒதுங்காமல் நனைந்தபடியே தான் த்ங்கியிருக்கும் அறைக்கு வந்துவிட்டான். தலை துவட்டி ஆடை மாற்றி அவன் அமர, காவ்யா call செய்தாள். அவளிடம் கொஞ்ச நேரம் பேசி கொண்டு “நாளை பார்க்கலாம்…” என சொல்லி வைத்துவிட்டான்…

தொடரும்,…