Incest மண்டோதரி அண்ணி

[Siva veri 20]

Thungitu eruntha singatha thati elupita ammakari eni ena nadakumnu therila waiting brom..

[mandothari]

நான் இந்த கதையை எழுத தூண்டிய திரைப்படம் "மாமன்'

அதில் இருந்து மண்டோதரி அண்ணியும் கொழுந்தன் ரவீந்திரனும் சில கற்பனை காட்சிகள்

[karthikhse12]

நண்பா மிகவும் எதார்த்தமான பதிவு அதிலும் மண்டோதரி தூங்கி எழுந்து தன் நிலைமையை எண்ணி ரவி கீழே படுத்து இருப்பதை பார்த்து அவனின் குணத்தை பற்றி விளக்கி சொல்லியது மிகவும் அற்புதமாக இருந்தது

[omprakash_71]

மிகவும் வித்தியாசமான மற்றும் எதார்த்தமான கதையை எழுதி வருவதற்கு நன்றி நண்பா

[Giku]

குழந்தையின ் சின்ன வாயில ் இருந்த ு சப ் என்ற சத்தத்துடன ் அவள ் முல ை காம்ப ு ஈரமாக விடுபட்டது.

ஒர ு சின்ன எச்சில ் நூல ் மண்டோதரிக அண்ணியின ் முல ை காம்பில ் இருந்து இளங்க ோ வாய ் வர ை நீளமாய ் சென்ற ு பட் என்ற ு அறுந்த ு காணாமல ் போனது

அந்த காட்சிய ை கொழுந்தன ் ரவீந்திரன். பார்த்தான்.
No end to imagination bro....

[rkasso]

super update

[mandothari]

பாவம் அப்போது தான் விடிந்தும் விடியாத வேளையில் லேசாய் கண் அசந்து இருந்தான் ரவீந்திரன்

டேய் டேய் ரயிலுக்கு நேரமாச்சு எழுந்திரிடா என்று ரவீந்திரனை எழுப்பினாள் தாய் மணிமேகலை

தூக்க கலக்கத்துடன் எழுந்து அமர்ந்தான்

இன்னும் அவன் வாய் ஓரத்தில் பால் துளிகள் காஞ்சி போய் ஒட்டி இருந்தது

அதை பார்க்க பார்க்க தாய் மணிமேகலைக்கு கடுப்பாக இருந்தது

சீக்கிரம் போய் மூஞ்சையும் வாயையும் கழுவீட்டு கிளம்புடா உன் அண்ணியை ரயில் ஏத்தி விடணும் என்று அவனை அவசரமாக எழுப்பினாள்

ரவீந்திரன் தூக்க கலக்கத்தோடு எழுந்து பாத் ரூம் போய் பிரஷ் அப் ஆகி வந்தான்

அதற்குள் மண்டோதரி அண்ணியும் காலை கடன்களை எல்லாம் முடித்து ரெடியாகி இருந்தாள்

பார்த்து பத்திரமா ரயில் ஏத்தி விட்டுட்டு வாடா

ரயில் கிளம்புறவரை கூட இருந்துட்டு வா என்று சொல்லி அனுப்பினாள் தாய் மணிமேகலை

ரவீந்திரன் பைக்கை ஸ்டார்ட் பண்ணான்

மண்டோதரி அவன் பின்னால் ஏறி அமர்ந்து கொண்டாள்

மடியில் இளங்கோவை உக்கார வைத்து கொண்டாள்

பேலன்சுக்கு தன்னுடைய கொழுந்தன் சோல்டரை பிடித்து கொண்டாள்

அண்ணியின் அழகிய கைவிரல்கள் அவன் சோல்டரை பிடித்த போது கொழுந்தன் ரவீந்திரனுக்கு ஒரு மாதிரியாக உடல் சிலிர்த்தது

ஆனால் டேய் அது உன் அண்ணி சபலப்படாத என்று அவன் மனசாட்சி உறுத்தி கொண்டே இருந்தது

அதனால் தன்னை கட்டு படுத்திகொண்டு பைக்கை கவனமாக ஓட்டினான்

போன முறை மும்பையில் இருந்து மண்டோதரி அண்ணி இங்கே கல்யாணத்துக்கு வந்த போது இதே போல ரயில்வே ஸ்டேஷனுக்கு பைக்கில் வந்து தான் கொழுந்தன் ரவீந்திரன் அவளையும் இளங்கோவையும் பிக் அப் பண்ணி கொண்டு வந்தான்

அப்போது மண்டோதரி அண்ணி அவனிடம் வளவளவென்று பேசி கொண்டே வந்தாள்

ஊர் கதை உற்றார் கதை மாதம் மும்மாரி போலிச்சதா லேட்டஸ்ட்டா என்ன படம் எந்த தியேட்டரில் ரிலீஸ் ஆகி இருக்கு என்று ஒன்றுமே அர்த்தம் இல்லாத விஷயங்களை கூட அவனோடு பேசவேண்டும் என்று வேண்டுமென்றே பேசி கொண்டே வந்தாள்

டேய் புது மாப்ள கல்யாணம் ஆனதும் எங்களை எல்லாம் மறந்துடாதடா

அதுவும் இந்த மண்டோதரி அண்ணியை முக்கியமா மறந்துடாதடா என்று கிண்டலும் கேலியும் பண்ணி கொண்டே வந்தாள்

அப்போது இருந்த உற்சாகமும் கிண்டலும்​ இப்போது மண்டோதரி அண்ணியிடம் இல்லை

அமைதியாக வந்தாள்

அவள் மவுனமே அவனை ரொம்பவும் வாட்டியது

வந்த போதும் போகும் போதும் எவ்ளோ வித்தியாசங்கள் அவளிடையே என்று கவலைப்பட்டான் கொழுந்தன் ரவீந்திரன்

முறைப்படி ரவிக்கு பார்த்த பெண் மாதவியை ரவி திருமணம் செய்து இருந்தால் இன்னும் ஒரு வாரத்துக்கு அல்லது ஏன் சொல்ல போனால் 1 மாதம் கூட இங்கே ஊரில் தங்கி விட்டு சென்றிருப்பாள்

ஆனால் ரவியின் கல்யாணத்தில் நடந்த சொதப்பல்களால் ரொம்பவும் அப்செட் ஆகி மனம் நொந்து யாருக்கும் தெரியாமல் சொல்லாமல் கொள்ளாமல் இப்படி ஊரை விட்டே விடிந்தும்​ விடியாமலும் இருக்கும் காலை வேளையில் திருட்டு தனமாக ரயில் ஏறுகிறாள்

அதனால் அவளுக்கு பேசிக்கொண்டு வரும் விருப்பமே இல்லை

அதை கொழுந்தன் ரவீந்திரனும் நன்கு அறிந்து கொண்டான்

அதனால் அவனும் மவுனமாக இருந்தான்

வழியில் ரெண்டு மூணு ஸ்பீட் பிரேக்கரில் மண்டோதரி அண்ணி பேலன்ஸ் இன்றி கொஞ்சம் தடுமாறினாள்

நல்லா புடிச்சிக்கங்க அண்ணி என்று மட்டும் பின்பக்கம் திரும்பாமலேயே சொன்னான் கொழுந்தன் ரவீந்திரன்

அவன் சோல்டரில் இருந்து கையை எடுத்துவிட்டு அவன் இடுப்பை சுற்றி அவன் வயிற்றை சுற்றி இறுக்கமாக பிடித்து கொண்டாள் மண்டோதரி அண்ணி

அப்போதும் ரவிக்கு ஒரு மாதிரியாக கிரக்கமாக இருந்தது

ஆனால் தன்னையே கட்டு படுத்தி கொண்டான்

நீண்ட பயணத்திற்கு பிறகு இருவரும் ரயில் நிலையம் வந்தடைந்தார்கள்

பைக்கை பார்க்கிங்கில் பார்க் பண்ணிவிட்டு பெட்டி படுக்கையை ரவி தூக்கி கொண்டான்

மண்டோதரி அண்ணி இளங்கோவை இடுப்பில் வைத்து கொண்டு முன்னே நடக்க கொழுந்தன் ரவீந்திரன் அவளை பின்தொடர்ந்து நடந்தான்

அவள் பெரிய உருண்டையான அகன்ற குண்டிகள் தளக் புளக் என்று குலுங்க அதை எதார்த்தமாக பார்த்தான் ரவி

டேய் டேய் அது உன் அண்ணிடா அவங்க உனக்கு அம்மா மாதிரி அவங்க குண்டியை போய் இப்படி பார்த்து ரசிக்கிறியே என்று அவன் மனசாட்சி அதட்டியது

சாரி அண்ணி என்று தன்னுடைய பார்வையை வேறுபக்கம் திருப்பி கொண்டு நடந்தான்

ம்ம் என்னது ஏதோ சொன்னியா என்று மண்டோதரி அண்ணி நடந்து கொண்டே திரும்பி பார்த்தாள்

அவன் சாரி அண்ணி என்று மனசாட்சியிடம் சொன்னது லேசாக அவள் காதில் விழுந்து இருக்கும் போல

ஒன்னும் இல்ல அண்ணி என்று சொல்லி அவள் பின்னே நடந்தான்

இருவரும் மும்பை எக்ஸ்பிரஸ் ரயிலை கண்டு பிடித்து ஏறி கொண்டார்கள்

பரவாயில்லை மாமியார் தனி கூபே தான் புக் பண்ணி இருக்கிறாள் என்று நினைத்து கொண்டாள் மண்டோதரி அண்ணி

ஏ சி கூபே ஸ்கிரீன் எல்லாம் போட்டு தனி ரூம் போல நன்றாக இருந்தது

முழு பாதுகாப்புடன் சேஃப்ட்டியாக இருந்தது

மண்டோதரி அண்ணியும் இளங்கோவும் ஒரு சீட்டில் அமர்ந்து இருக்க ரவீந்திரன் எதிர் சீட்டில் அமர்ந்து இருந்தான்

இருவரும் எதுவும் பேசி கொள்ளவில்லை

ரயில் புறப்படும் விசில் சத்தம் கேட்டது

ரவி ட்ரெயின் எடுக்க போறாங்க என்றாள் மண்டோதரி அண்ணி அமைதியாக

சரி அண்ணி பார்த்து போயிட்டு வாங்க நான் கிளம்புறேன் என்று உற்சாகம் இல்லாமல் சொல்லி கொண்டே மெல்ல எழுந்தான்

சின்ன ஜெர்க்குடன் ரயில் நகர ஆரம்பித்தது

ரவி பேலன்ஸ் இல்லாமல் தடுமாறினான்

பார்த்துடா என்று அவன் கையை ஆதரவாக பிடித்தாள்

அவன் மேலே கம்பியை பிடித்து ஸ்டெடி ஆனான்

உடனே சுயநினைவுக்கு வந்த அவள் அவனை பிடித்து இருந்த தன் கையை வேகமாக விடுவித்து கொண்டாள்

ரயிலின் மூமென்ட்டிலேயே ரவி ரயிலை விட்டு இறங்கினான்

வெளியே வந்து மெல்ல நகரும் ரயிலின் ஜன்னல் பக்கம் வந்து ரயில் கூடவே நடந்து வந்தான்

பார்த்து போங்க அண்ணி போயிட்டு போன் பண்ணுங்க என்றான் உற்சாகம் இல்லாமல்

சரிடா என்று அவளும் உற்சாகம் இல்லாமல் சொன்னாள்

இருவருக்குமே மனசு ரொம்ப கனத்து போய் இருந்தது

ஒருவர் கண்களை ஒருவர் பார்த்து கொள்ள முடியாமல் தயங்கினார்கள்

நேற்று காலையில் இருந்து இன்று விடயங்காலை வரை இருவரும் ஒரே மணமேடையில் ஒரே மண்டபத்தில் ஒரே இலையில் ஒருவர் எச்சிலை சோற்றை மற்றவர் ஊட்டிவிட்டு சாப்பிட்டது ஒரே காரில் அருகருகே அமர்ந்து பயணித்தது ஒரே முதலிரவு அறையில் தூங்கியது அப்போதெல்லாம் அவர்கள் இருவருக்கும் ஒன்றும் தெரியவில்லை

ஆனால் இப்படி ஒரு பிரியும் நேரம் வரும் போது தான் இருவருக்குமே ஒரு மாதிரி எதையோ இழந்து விட்டு துளைத்து விட்டு போவது போல இருந்தது

மண்டோதரி அண்ணியின் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் கசிய ஆரம்பித்தது

அண்ணி ஊருக்கு போன பிறகு என்னை மறந்துடாதீங்க அண்ணி என்று ஜன்னலில் அவள் கைவிரல்களை தொட்டு ரயிலோடு ஓடி கொண்டே கொழுந்தன் ரவீந்திரன் சொன்னான்

அவனுக்கும் கண் கலங்கியது ஆனாலும் அடக்கி கொண்டு அவளிடம் அப்படி சொன்னான்

மறக்க மாட்டேண்டா ரவி நீ வீட்டுக்கு போடா பார்த்து போடா என்று குரல் தழுதழுக்க அவன் கைமேல் தன் அழகிய சாஃப்ட் கைகளை வைத்து சொன்னாள் மண்டோதரி அண்ணி

ரயில் வேகம் எடுத்தது

ரவி கூடவே ஓடி வந்தான்

ரயில் இன்னும் வேகம் எடுத்தது

ரவியால் ரயிலின் வேகத்துக்கு ஈடு கொடுத்து ஓடி வர முடியவில்லை

ஒரு கட்டத்தில் ஜன்னல் கம்பியில் இருந்து அவன் கைகளை விடுபட்டது

அண்ணியின் விரல்களை விட்டு தன் விரல்கள் பிரிந்த போது நெஞ்சே சுக்கு நூறாக வெடித்து விட்டது போல உணர்ந்தான்

மண்டோதரி அண்ணிக்கும் அதே உணர்வு தான் இருந்தது

உள்ளே இருந்து கையை அசைத்து டாட்டா காட்டினாள்

அவனும் தூரமாய் வெகு தூரமாய் கை அசைத்து கொண்டே நின்றான்

ரயில் முழுவேகம் எடுக்க கொழுந்தன் ரவீந்திரனின் உருவம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் மங்கலாய் மாறி மறைந்து போனது

டடக் டடக் டடக் டடக் என்ற சத்தத்துடன் ரயில் மும்பையை நோக்கி வேகம் எடுத்தது

தொடரும் 25

குறிப்பு :

வாசகர்களுக்கு ஒரு தாழ்மையான வேண்டுகோள்

அப்படியே எண்டு போட்டு விடலாமா அல்லது இந்த கதையை வேறு ஒரு கோணத்துடன் தொடரலாமா என்று தெரியவில்லை

வாசகர்கள் நீங்க சஜஷசன் கொடுத்தால் தொடர்வேன்

இல்லை என்றால் முற்றும் போட்டு முடித்து விடுவேன் நன்றி !

[rojaraja]

கதை படிக்கிறவங்களை இது போன்று எப்போதும் ஏமாற்ற முடியாது, அடுத்தடுத்த உங்கள கதையில் வாசகர்களை ஈர்க்க நீங்க அதிகம் மெனக்கட வேண்டி இருக்கும். இதுவரை உங்கள் கதை படித்த எனக்கு மிகவும் ஏமாற்றமாக இருக்கின்றது, ஆனால் அது எது என்று குறிப்பிட முடியவில்லை, ஆனா எதோ ஏமாற்றமா இருக்கு

[Siva veri 20]

ப்ரோ ஸ்டோரில ஒரு சீன் மட்டும் தான் ஓல்சீன்...கணவனோட கண்ணுல மண்ண தூவிட்டு போட வைங்க...அவனுக்கு தெரிஞ்சு இதுக்கு காரணமான அம்மாவை பெரிய மகனூக்கு மண்டோதரியே செட் பண்ணி விட்ரமாரி எழூது ப்ரோ..கதைஉறுப்படியாபோகுது அதுல மண்ணல்லி போட்டுறாதிங்க...கொழுந்தனார்கு மேரேஜ்க்கு அண்ணிதான் வித்தையை கத்து கொடுக்கனும் ப்ரோ

[omprakash_71]

நண்பா இந்த கதையை தொடர்ந்து எழுதவும்

[mandothari]

கதையில் சில விட்டு போன காட்சிகளை இங்கே படமாக பதிவிட்டு இருக்கிறேன்


ரயிலில் மண்டோதரி அண்ணிக்கு கொழுந்தன் ரவீந்திரன் தண்ணீர் வாங்கி கொடுப்பது



மண்டோதரி தண்ணீர் குடிப்பது
கொழுந்தன் சோகமாக உக்காந்து இருப்பது



இருவரும் மனக்கஷ்டத்தோடு முகத்தை சோகமாக வைத்து இருப்பது



ரயில் நகரும் போது கொழுந்தன் ரவீந்திரன் தடுமாறி பேலன்சுக்கு மண்டோதரி அண்ணி கைகளை பிடித்து கொள்வது



மும்பைக்கு சென்று சேர்ந்த பின்பு மண்டோதரி அண்ணி போன் பண்ணுவது
(பின்பக்கம் வேலைக்காரி பாத்திரம் கழுவுகிறாள்)



இங்கே இருந்து கொழுந்தன் ரவீந்திரன் அண்ணியை மறக்கமுடியாமல் ரொம்ப பீலிங்கில் பேசுவது

[rkasso]

So nice
Please end this and continur Tourist family

[mandothari]

நிறையபேர் கதையை தொடரும்படி தனி செய்தியில்தான் தன் விருப்பம் தெரிவித்து இருக்கிறீர்கள்

இங்கே கதையில் அதை நேரடியாக கமெண்ட்டாக போட்டு இருந்தால் எனக்கு அது மிகவும் உற்சாகமாய் இருந்திருக்கும்

பராயில்லை இருப்பினும் கதையை தொடர்கிறேன்

நன்றி !

கதை இப்போது கொழுந்தன் ரவீந்திரனின் பார்வையில் :

ரயில் நிலையம் விட்டு வெளியே வந்த ரவி மனவேதனையோடு பைக்கில் வீடு திரும்பி கொண்டு இருந்தான்

இப்படி மண்டோதரி அண்ணியை இவ்ளோ சீக்கிரம் பிரிவான் என்று அவன் எதிர் பார்க்கவே இல்லை

ஒருவர் நம் கூடையே இருக்கும்போது அவங்க அருமை தெரியாது

பிரிந்து போனபிறகு தான் அதன் வலியும் வேதனையையும் உணரமுடியும் என்பதை முற்றிலும் உணர்ந்தான் ரவீந்திரன்

அடக்கி வைத்து இருந்த கண்ணீர் இப்போது தாரை தாரையாய் அவன் கண்களில் இருந்து வடிந்தது

கண்கலங்கியபடியே பைக் ஓட்டுவது சற்று சிரமமாகதான் இருந்தது

ரோட்டில் இப்படி பைத்தியக்காரன் மாதிரி அழுது கொண்டே பைக் ஓட்டி செல்கிறான் என்று யாரவது பார்த்து விடுவார்களோ என்று அஞ்சினான் ரவீந்திரன்

லேசாய் தூறல் போட ஆரம்பித்தது

அதுவும் ஒரு வகையில் நல்லதாக பட்டது ரவீந்திரனுக்கு

தூறல் பெரிதாகி மழை பெய்ய ஆரம்பித்தது

நனைந்து கொண்டே பைக் ஓட்டுவதை தொடர்ந்தான்

இப்போது மழை நீரோடு கலந்து போன அவன் கண்ணீரை மற்றவர் பார்த்து கேலி செய்ய வாய்ப்பு இல்லை

தொப்பறையாக நனைந்தபடி வீட்டுக்கு வந்தான்

வாசலில் குடையுடன் தாய் மணிமேகலை அவனுக்காக திருட்டுத்தனமாக காத்து கொண்டு நின்று கொண்டு இருந்தாள்

டேய் டேய் சீக்கிரம் இப்படி வா என்று மெல்லிய குரலில் சொல்லி அவன் கையை பிடித்து கொண்டு வீட்டுக்கு பின்னால் இருக்கும் அவுட் ஹவுஸ்க்கு வேகமாக இழுத்து கொண்டு போனாள்

அவுட் ஹவுஸ் உள்ளே அவனை அழைத்து சென்று அவசரமாக கதவை உள்பக்கம் தாழ் போட்டாள்

என்னம்மா இங்கே கூட்டிட்டு வந்து இருக்கீங்க என்று ஒன்றும் புரியாமல் கேட்டான் மகன் ரவீந்திரன்

டேய் நம்ம சொந்த காரங்க எல்லாம் அவங்க அவங்க ஊருக்கு திரும்பி போறவரைக்கும் நீ இந்த அவுட் ஹவுஸ்லயே தங்கி இரு

யார் கண்ணுளையும் நீ பட வேண்டாம்

விடிஞ்சதும் கேக்குறவங்ககிட்ட எல்லாம் நீயும் உன் புது பொண்டாட்டியும் காலையிலேயே வெளியூருக்கு ஹனி மூன் கிளம்பிட்டிங்கன்னு சொல்லி எல்லாரையும் நான் நம்ப வச்சிடறேன்

எல்லோரும் போன பிறகு நீ சாதாரணமா நம்ம வீட்டுல வந்து இருக்கலாம் என்றாள்

எதுவா இருந்தாலும் அம்மா நல்லதுக்கு தான் சொல்லுவாங்க என்று மகன் ரவீந்திரன் நினைத்தான்

சரிம்மா என்றான்

அப்போது தான் மகனை கவனித்தாள்

மழையில் தோப்பாறையாக நனைந்து வந்து இருந்தான்

ஏண்டா மழை வருதுன்னு தெரியுதுல்ல எங்கேயாவது ஓரமா வேண்டிய நிறுத்திட்டு மழை விட்டதும் வந்து இருக்கலாம்ல ரொம்ப அக்கறையாக தாய் பாசத்துடன் கடிந்து கொண்டாள்

பாரு எப்படி நனைச்சி இருக்க

சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள்

ஐயோ இந்த அவுட் ஹவுஸ் ல துடைக்க ஒரு துண்டு கூட இல்லையே என்று வருந்தினாள்

கல்யாணத்துக்கு சொந்தங்கள் எல்லோரும் வந்து தங்குவார்கள் என்று அவள் தான் ரொம்பநாள் உபயோகிக்காத அந்த அவுட் ஹவுஸை ரெடி பண்ண சொல்லி இருந்தாள்

அந்த அவுட் ஹவுஸ் அப்போது தான் புதுப்பிக்க பட்டு எதுவும் பர்னிஷ் பண்ணாமல் வெறுமையாய் இருந்தது

சரி இங்கேயே இரு நான் வீட்டுக்கு போய் யாருக்கும் தெரியாமல் டவல் எடுத்து வர்றேன் அதுல தலையை துவட்டிக்கோ என்று சொல்லி அவுட் ஹவுஸ் வாசல் கதவை மெல்ல திறந்தாள்

கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வாணம் விடிய ஆரம்பித்து அப்போது தான் லேசான சூரிய வெளிச்சம் வர ஆரம்பித்து இருந்தது

வீட்டு வாசலை தெளித்து யாரோ ஒரு சொந்தகார பெண் கோலம் போட ஆரம்பித்தாள்

ஐயோ இப்போது அவுட் ஹவுசில் இருந்து வீட்டுக்குள் போனாள் அவள் பார்த்து தன்னை சந்தேக பட்டுவிடுவாளே என்று யோசித்த தாய் மணிமேகலை மீண்டும் அவசரமாக அவுட் ஹவுஸ் வந்து கதவை உள்பக்கம் சாத்தி கொண்டாள்

மகன் ரவீந்தின்றான் முழுக்க முழுக்க தொப்பறையாக நனைந்து ஈரமாக இருந்ததால் லேசாக உடல் நடுங்க ஆரம்பித்தான்

ஐயோ இப்படி ஈரமா இருந்தா மகனுக்கு ஏதாவது உடம்புக்கு வந்து விட போகுது என்று தாய் மணிமேகலை பயந்தாள்

இப்போ எதை வைத்து அவன் ஈர தலையை துடைப்பது என்று யோசித்தாள்

கண்டிப்பா வெளியே போய் வீட்டுக்குள் போய் துண்டு எடுத்துட்டு வரமுடியாது

இப்படியே ஈரமாக விட்டால் கண்டிப்பா ரவீந்திரன் ஜன்னி வந்து செத்து விடுவான்

என்ன பண்ணுவது என்று யோசித்தாள்

அங்கே அவுட் ஹவுஸுக்கு சுண்ணாம்பு அடித்து விட்டு - விட்டு போன ஒரே ஒரு மர ஸ்டூல் மட்டும் இருந்தது

டேய் ரவி இந்த ஸ்டூல் ல உக்காருடா என்று சொல்லி அவனை அந்த ஸ்டூலில் உக்கார வைத்தாள் தாய் மணிமேகலை

ரவி அந்த ஸ்டூலில் உக்காந்தான்

மகன் ரவி முன் சென்று நின்றாள் தாய் மணிமேகலை

ஆபத்துக்கு பாவம் இல்லை என்று நினைத்தவள் தன்னுடைய புடவை முந்தானையை அப்படியே ஸ்லோ மோஷனில் அவுத்து அவள் ஜாக்கெட் முலைகள் ரவியின் முகத்துக்கு முன்னால் குலுங்க குலுங்க அவன் ஈர தலையை துடைக்க ஆரம்பித்தாள் தாய் மணிமேகலை

தொடரும் 26

[Royal enfield]

தொடர்ந்து எழுதுங்கள் நண்பா வாழ்த்துக்கள்

[omprakash_71]

Semma Interesting Update Nanba

[Siva veri 20]

Nice waiting mom son combo

[rkasso]

Sema super continuation

[mandothari]

தாய் மணிமேகலை - சில கற்பனை புகைப்படங்கள்

இனி மணிமேகலையின் மாஸான ஆட்டம் ஆரம்பம்

[Srinesh]

Sema bro keep rocking

[krishnaid123]

மகனின் ஏக்கம் ஒரு தாய்க்கு புரியும் நன்றாகவே. அதனால் இன்னும் விரிவாக எழுதவும் உங்கள் நடையில் ஒரு வேண்டுகோள் தாயின் முடி அதை கொண்டையில் இருந்து அதில் மகனின் அமிர்தம் கலந்த கொண்டையாக இருந்தால் நலம்