Incest சூடேத்தும் சகோதரிகள்

[rkasso]

so nice and hot start

[kama priya 1]

Super story again
..next oru full family incest with love,lust,breeding nu eluthuga starting from பாட்டி, அம்மா, அக்கா, தங்கை மாதிரி எல்லா வீடு பொம்பளக்களை தாலி கட்டி கல்யாணம் பண்ணி கர்ப்பம் அக்கி ஒரு பெரிய கதை எழுதுக. இது வரை எந்த கதை வரல

[Pundaiveriyan]

yr): 

[Royal enfield]

Brother continue pannunga super story brother

[Fun_Lover_007]

அடுத்த பதிவு எப்பொழுது?

[raj47770]

நல்ல தொடக்கம், தயவுசெய்து தொடருங்கள்.

[Shrutikrishnan]

இது கண்டிப்பா அக்காவோட ரசமா தான் இருக்குமுன்னு விஜய் முடிவு பண்ணன். அவனுக்கு இப்போ என்ன பண்றதுனே தெரில. அப்போ அவனோட அக்காவுக்கும் அவன் மேல கண்ணா??? அப்போ எல்லாம் தெரிஞ்சு தான் காமிச்சாளனு அவனோட மனசுலயே பல கேள்வி எழுந்தது.

விஜய் பால் பாத்திரத்தை எடுத்துட்டு வந்து ஹால்ல வெச்சான். அப்புறம் அவனோட ஷர்ட் பேன்ட்டை எடுத்துட்டு வீட்டுக்கு பின்னாடி மூலையில இருந்த பாத்ரூமுக்கு போனான். அவனுக்குனு தனியா பெட்ரூம் இல்லாததால, இங்க வந்து தான் அவன் எப்பவும் துணி மாத்துவான்.

பாத்ரூம் கதவை உள்பக்கமா தாழ் போட்டுட்டு, உடம்புல இருந்த வியர்வையோட கட்டிருந்த லுங்கியை மெதுவா கழட்டினான். லுங்கியை கழட்டி உதறிப் போடும்போது தான் அவன் அத கவனிச்சான்.

அவனோட லுங்கியோட முன் பகுதியில, அவனோட சுன்னிக்கு நேரா, ஒரு ரூபாய் நாணயம் அளவுக்கு வெள்ளையா ஒரு கறை படிஞ்சு காஞ்சு போய் இருந்துச்சு. 

அவனுக்கே சிரிப்பு வந்தது. "அடப்பாவி... காலைல அக்காவோட மொலய பார்த்து கை கூட வைக்கல, அதுக்குள்ள என் தம்பி பீச்சி அடிச்சி என் லுங்கிய ஈரமாக்கி இருக்கானே,"னு தனக்குள்ளயே சொல்லிக்கிட்டான். அந்த நினைப்பே அவனுக்கு மறுபடியும் சுன்னியை தூக்கிட்டு நிக்க வெச்சது.

அந்த லுங்கியை ஓரமா வெச்சிட்டு, அவன் ஷர்ட் பேன்ட் போட்டுட்டு வெளிய வந்தான்.

அங்க, வெளிய துணி துவைக்கிற கல்லுல, அவன் அக்கா பிரியா குத்த வச்சு உக்காந்து துணி துவைச்சிட்டு இருந்தா. அவ குனிஞ்சு ஒரு துணியை எடுத்து கல்லுல ஓங்கி அடிச்சு துவைச்சா. அப்படி அவ ஒவ்வொரு தடவையும் துணியை ஓங்கி அடிக்கும் போதும், அவ நைட்டிக்குள்ள இருந்த அவளோட ரெண்டு மொலையும் 'திம் திம்'னு குலுங்குச்சு. விஜய் அதையே இமைக்காம பார்த்தான்

விஜய்க்கு ஒரு யோசனை வந்தது. உடனே, அவனோட அழுகு லுங்கி...அவனோட ஈரமான கஞ்சி படிஞ்சு இருக்குற லுங்கிய பிரியா கிட்ட கொண்டு போய், "அக்கா... இதையும் துவச்சிரு,"னு சொன்னான்.

அவ நிமிர்ந்து பார்த்து, "சரிடா... அங்க ஓரமா வை,"னு சொன்னா.

அவன் வைக்கல. "இல்ல... நீயே வாங்கிக்கோ,"னு அவ கையில திணிச்சான்.

அவ உடம்பு கூசுச்சு. அவ எதுவும் பேசாம, அந்த லுங்கிய வாங்கி, மத்த துணி கூட ஓரமா வெச்சா.

விஜய் அங்க இருந்து பால் ஊத்த சொசைட்டிக்கு கிளமபி போய்ட்டான்.

அவன் போன உடனே, பிரியா டக்குனு விஜய் ஓட அழுக்கு லுங்கிய வேகமா எடுத்தா. அவ அந்த லுங்கியை விரிச்சு பார்த்தா. அவ கண்ணு அவசர அவசரமாக எதையோ தேடுச்சு. கடைசியா அத கண்டுபிடிச்சதும் அவளோட உடம்பு ஒரு நிமிஷம் சிலிர்த்துச்சு. அங்க... அவ கண்ணு முன்னாடி, அவளோட கைல இருக்குற லுங்கில அவளோட தம்பியோட கஞ்சி வெள்ளையா, காய்ஞ்சு போய் பிசுபிசுன்னு இருந்துச்சு.

அவ சுத்தி முத்தி பார்த்தாள். பக்கத்துல யாரும் இல்லை. அம்மா கீதா கிச்சன்ல தான் சமைச்சிட்டு இருக்காங்கனு தெரிஞ்சதும், அவளுக்கு கொஞ்சம் தைரியம் வந்தது.

பிரியா அவளோட நடுங்குற கைய அந்த லுங்கில படிஞ்சு இருக்குற கரை கிட்ட மெதுவா கொண்டு போனா. அவளோட விரல் நடுங்கிச்சு. ஒரு செகண்ட் அந்த கரைய தொடலாமா வேணாமானு யோசிச்சா. ஒரு ஆணோட கஞ்சியை... அதுவும் தம்பியோட கஞ்சியை தொட அவ மனசு பயந்துச்சு.

ஆனா அவளோட உள்மனசு, "காலைல ஆட்டி ஆட்டி முலைய காமிச்சையே, அது தப்பு இல்லையா?"னு கேட்டுச்சு.

அவ மனசை சமாதானம் செஞ்சிக்கிட்டு, அவளோட ஆள்காட்டி விரலை எடுத்து, அந்த காய்ஞ்சு போன கஞ்சி மேல வெச்சு மெதுவா தேய்ச்சா. முதல் முறையா, ஒரு ஆணோட கஞ்சியை அவ தொடுறா. அது ஒரு மாதிரி சொரசொரப்பாவும், பிசுபிசுப்பாவும் இருந்துச்சு. அவ தேய்க்க தேய்க்க, அது அவ விரல் சூட்டுல லேசா இளகி ஒட்டிக்கிச்சு.

அவளுக்குள்ள இருந்த தயக்கம் விலகி, ஒருவித தைரியம் வந்துச்சு. அந்த விரலை அவளோட மூக்கு கிட்ட கொண்டு வந்து மோந்து பார்த்தா. அது ஒரு மாதிரி புளிச்ச மாதிரி, ஆனா ஒரு ஆணோட உடம்பு வாசனை கலந்த ஒரு புதுவிதமான வாசனையா இருந்துச்சு. அந்த வாசனை அவளுக்கு புடிச்சிருந்தது.

அவ மனசுக்குள்ள அவளே தனியா சிரிச்சிட்டா. அவளுக்கு வெட்கமா இருந்துச்சு, ஆனா அதே நேரம் ஒரு மாதிரி சந்தோஷமாவும் இருந்துச்சு. அப்புறம் அவளோட தம்பி லுங்கிய தண்ணில நனைச்சு, நல்லா சோப்பு போட்டு துவைக்க ஆரம்பிச்சா.

விஜய் சொசைட்டில பால் ஊத்திட்டு வந்து, கிணத்துக்கு போய் குளிச்சிட்டு ரெடி ஆகிட்டு வீட்டுக்கு வந்தான். 

அங்க ஹால்ல, கீதா காலேஜ் கிளம்ப ஏற்கனவே ரெடி ஆகி, சோபால உட்கார்ந்து சாப்பிட்டுட்டு இருந்தா. ஆனா பிரியா இன்னும் ரெடி ஆகல. துணி எல்லாம் துவைச்சு காயவெச்சிட்டு, குளிச்சிட்டு, அவசர அவசரமா பாத்ரூம்ல இருந்து வெளிய வந்தா. அவ தலைக்கு குளிச்சதால தலையில ஒரு துண்ட கட்டிருந்தா. உடம்புல ஒரு நைட்டி மட்டும் தான் இருந்துச்சு.

"அக்கா... நேரம் ஆச்சுடி... சீக்கிரம் ரெடியாகு,"னு கீதா சத்தம் போட்டா.

"இருடி... இதோ வந்துட்டேன்,"னு சொல்லிட்டே, பிரியா வேகமா அவ ரூமுக்குள்ள போனா.

விஜய் ஒரு தட்டுல சாப்பாட போட்டுக்கிட்டு, சோபால உட்கார்ந்து சாப்பிட்டுட்டே அவ அக்காவோட ரூமையே பார்த்துட்டு இருந்தான். கொஞ்ச நேரத்துல பிரியா அவளோட காலேஜ் யூனிபார்ம் ப்ளூ கலர் புடவை, அதுக்கு மேட்ச்சிங்கா ப்ளூ கலர் ஜாக்கெடல வெளிய  வந்தா. 

அவ தலைக்கு குளிச்சதால, அவளோட முடியை சரியா கூட துவட்ட நேரம் இல்லாம, ஈரத்தோட வந்து நின்னா. ஹால்ல இருந்த கண்ணாடி முன்னாடி நின்னு, அவசரமா தலையில கட்டிருந்த துண்டை எடுத்து, முடியை துவட்ட ஆரம்பிச்சா. 

பிரியா வேகமா ஒரு சீப்பை எடுத்து, அவளோட ஈர முடியை வாரி, ஒரு கொண்டை போட்டா. அப்படி அவ கொண்டை போடும் போது, அவ தலையில இருந்து சொட்டுன தண்ணி, அவளோட ப்ளூ கலர் ஜாக்கெட் மேல அங்கங்க பட்டு, அந்த இடத்தை ஈரமாக்கிடுச்சு.

விஜய் சாப்பிடுறத நிறுத்திட்டு, அதையே பார்த்தான். அவளோட முதுகுல, கொண்டையில இருந்து வழிஞ்ச தண்ணி ஒரு கோடு மாதிரி கீழ இறங்கி, அவ போட்டிருந்த ப்ளூ ஜாக்கெட்டை நனைச்சது. அந்த ஈரத்துல, அவளோட ஜாக்கெட் உடம்போட ஒட்டி, உள்ள போட்டிருந்த ப்ராவோட அச்சு லேசா தெரிஞ்சது. 

பிரியா இதெல்லாம் கவனிக்க நேரம் இல்ல. ஒரு வழிய அவசர அவசர ரெடி ஆகிட்டு, சாப்பிட்டு முடிச்சா.

மூணு பேரும் சாப்பிட்டு முடிச்சதும், காலேஜுக்கு கிளம்பினாங்க.

பஸ் ஸ்டாப் வந்ததும், விஜய் அவன் பிரண்ட்ஸ் கூட நின்னு அரட்டை அடிச்சிட்டு இருந்தான். ஆனா அவன் வாய் தான் பிரண்ட்ஸ் கூட பேசிட்டு இருந்துச்சே தவிர, அவனோட ரெண்டு கண்ணும் கூட்டத்துக்கு நடுவுல நின்னுட்டு இருந்த அவ அக்காவ தான் மேஞ்சுட்டு இருந்துச்சு. காலைல பார்த்த காட்சி எல்லாமே அவன் கண்ணுக்குள்ளயே நின்னுச்சு.

பிரியாவுக்கு தம்பி விஜய் பார்க்குறது நல்லாவே தெரிஞ்சது. அவ அவனை பார்க்கலைனாலும், அவனோட திருட்டுப் பார்வை தன் உடம்பை மேயுறத அவளால உணர முடிஞ்சது. அவன் பார்வை படுற இடமெல்லாம் அவளுக்கு உடம்பு கூசுச்சு.

அவளால ஒரே இடத்துல நேர நிக்க முடியல. காலை மாத்தி மாத்தி வெச்சா. உடம்பை லேசா நெளிச்சா. அவளோட புடவை முந்தானையை எடுத்து இடுப்புல சொருகிற மாதிரி பாவனை பண்ணா.

அவளோட கண்ணு ஒரு இடத்துல நிக்காம, பஸ் வருதான்னு பார்க்குற மாதிரி அங்க இங்கனு அலைஞ்சது. ஆனா அவளோட உண்மையான நோக்கம், தம்பி இன்னும் தன்னை தான் பார்க்குறானான்னு தெரிஞ்சுக்கிறது தான்.

பஸ் வந்ததும் எல்லாரும் முண்டியடிச்சிட்டு ஏறுனாங்க. விஜய் கூட்டத்தோட சேர்ந்து படியில தொங்கிட்டு, அவன் பிரண்ட்ஸ் கூட நின்னு பேசிட்டே வந்தான்.

பிரியாவும் கீதாவும் பஸ்ல ஏறுனப்போ சீட் கிடைக்கல. அதனால அவங்க ரெண்டு பேரும் முன்னாடி போய் நிண்டாங்க.

பிரியா ஒரு கையில கம்பிய புடிச்சிட்டு, இன்னொரு கையில அவளோட பேக்கை புடிச்சிட்டு இருந்தா. விஜய் படியில நின்னுட்டே அப்பப்போ அவ அக்காவை பார்த்துட்டு வந்தான். அவ கீதா கூட பேசிட்டு இருந்தா. ஆனா அப்பப்போ கீதா கூட பேசுற மாதிரியே தற்செயலா பார்க்குற மாதிரி விஜயை பார்த்தா. விஜய் கண்ணும் அவ கண்ணும் எப்போ சந்திக்குதோ, அப்போ டக்குனு பிரியா அவளோட பார்வையை வேற எங்கயோ பார்க்குற மாதிரி மாத்திக்குவா.

அவளோட இந்த தவிப்பு, விஜய்க்கு தாங்க முடியல. அவ பக்கத்துல போய் நிக்கணும்னு ஒரு வெறி வந்தது. அவனால அதுக்கு மேல படியில நிக்க முடியல. 

"இருடா வரேன்,"னு அவன் பிரண்ட்ஸ் கிட்ட சொல்லிட்டு, கூட்டத்துல முட்டி மோதி இடிச்சிக்கிட்டே உள்ள போனான். கடைசியா அவன் அக்கா பக்கத்துல போய் நின்னுக்கிட்டான்.

அவன் பக்கத்துல வந்து நின்னதும், பிரியாவுக்கு இதயம் வேகமா துடிக்க ஆரம்பிச்சது. திரு திருனு முழிச்சா. அவனோட உடம்போட சூடு அவ முதுகுல பட்டுச்சு.

அப்போ கீதா, "என்ன அண்ணா?"னு கேட்டா.

"ஹ்ம்ம்..."னு ஒரு செகண்ட் விஜய் யோசிச்சிட்டு, "எக்ஸ்ட்ரா பென் இருக்கா? கொண்டு வர மறந்துட்டேன்,"னு சொன்னான்.

"ஐயோ... இல்லையே,"னு கீதா சொன்னா.

பிரியா திரு திருனு முழிச்சிட்டு இருந்தவ, திரும்பி பார்க்காம, அவன் கண்ணை பார்க்க முடியாம, "நான் தரேன்,"னு தலைய குனிஞ்சிட்டே சொன்னா.

காலைல நடந்த காம விளையாட்டு அவ கண்ணு முன்னாடி வந்து போச்சு. அவளுக்கு வந்த பதட்டம், தப்பு பண்ணிட்டோமேன்னு நினைச்சு வரல, எங்க அந்த தப்பை திரும்பவும் பண்ணிருவோமோனு பயத்துல வந்த பதட்டம்.

அவ அவளோட பேக்கை எடுத்து, ஜிப்பை ஓபன் பண்ணி, பர்ஸை எடுத்து அதுல இருந்து ஒரு ப்ளூ கலர் பேனாவை எடுத்து அவளோட தம்பி கிட்ட கொடுத்தா. விஜய் அந்த பேனாவை வாங்கும் போது, வேணுமுன்னே அவனோட கைய, பேனாவை புடிச்சிருந்த அவ அக்காவோட விரல்கள் மேல வெச்சு அழுத்தி புடிச்சான். அந்த சூடு பட்டதும் ஒரு செகண்ட் பிரியாவோட உடம்பு வேர்த்துருச்சு. அவளோட கண்ணு இப்போ ஒரு இடத்துல நின்னு, அவளோட தம்பி கண்ணை நேருக்கு நேரா பார்த்தது. அந்த ஒரு செகண்ட், அவனோட கண்ணு அவனோட அக்கா கண்ணை பார்த்தது.

அவங்க ரெண்டு பேரு கண்ணு வழியாவே, அவங்க உடம்புக்குள்ள ஒரு கரண்ட் அடிச்ச மாதிரி ஒரு பீலிங் வந்துச்சு. பிரியா உடனே கைய எடுத்துட்டா. விஜய் பேனாவை வாங்கி அவனோட பேன்ட் பாக்கெட்ல வச்சிக்கிட்டான். 

காலேஜ் ஸ்டாப் வந்ததும் எல்லாரும் இறங்குனாங்க.

விஜய் பஸ்ஸை விட்டு இறங்கி நின்னு, அவன் அக்கா போறதையே பார்த்துட்டு இருந்தான். அவளும் அவனை திரும்பி பார்த்துட்டே, அவ காலேஜுக்குள்ள போனா. அந்த கடைசி பார்வைல ரெண்டு பேருக்குள்ளயும் ஒரு சின்ன கரண்ட் பாஸ் ஆச்சு.

விஜய் கிளாஸ்க்கு போனான். கிளாஸ்ல பாடம் நடத்துனது அவன் காதுலயே விழல. அவன் மனசு முழுசும் பிரியா தான் இருந்தா. அவளோட ஈர ஜாக்கெட், அவ குலுங்குன மொல, பஸ்ல அவன் மேல உரசுன அவ உடம்பு, கடைசியா அவனோட கைய தொட்ட அவ விரல், இது எல்லாமே அவன் கண்ணு முன்னாடி ஓடிட்டு இருந்துச்சு.

அவன் பேக்கை திறந்து, நோட்டை எடுத்தான். அப்புறம் அவ அக்கா கொடுத்த அந்த ப்ளூ கலர் பேனாவை கையில எடுத்தான். அந்த பேனாவை பார்க்கும்போது, பஸ்ல அவ கைய தொட்டது தான் அவனுக்கு ஞாபகம் வந்தது. அந்த சூடு இன்னும் அவன் விரல்ல இருக்குற மாதிரி ஒரு பீலிங்.

அவன் நோட்டோட கடைசி பக்கத்தை திறந்து, அந்த பேனால ஒரு பெரிய ஹார்ட் வரைஞ்சான். அந்த இதயத்தை பார்த்து, அவன் கைல இருக்குற பேனாவை பார்த்து அவனே சிரிச்சான்.

உடனே போனை எடுத்து, வாட்ஸ்அப் ஓபன் பண்ணி, அவன் அக்காவுக்கு, "தேங்க்ஸ்,"னு மெசேஜ் அனுப்பினான். கீதாவும் விஜயும் தான் அடிக்கடி மெசேஜ்ல பேசுவாங்க. அவனும் அவன் அக்காவும் பெருசா எப்பவும் மெசேஜ் பண்ணிக்கிட்டதே இல்லை. அதனால இந்த மெசேஜை பார்க்கும்போது அவ என்ன நினைப்பாள்னு அவனுக்குள்ள ஒரு படபடப்பு இருந்துச்சு.

அவன் அக்கா கிட்ட இருந்து மெசேஜ் வருமுன்னு காத்துட்டு இருந்தான். ஒரு கிளாஸ் முடிஞ்சது. ரெண்டு கிளாஸ் முடிஞ்சது. இன்டெர்வல் வந்தது. இன்னும் அவ பதில் அனுப்பவே இல்லை. விஜய்க்கு ஒரு மாதிரி ஏமாற்றமா இருந்துச்சு.

அதே நேரம், பிரியாவோட காலேஜ்ல இன்டெர்வல் பெல் அடிச்சது. 

கடைசி ரெண்டு பீரியட் முழுக்க பிரியாவுக்கு கிளாஸ்ல நடத்துனது எதுவுமே மண்டையில ஏறல. அவ மனசு முழுசும் தம்பி விஜய் பத்தின நினைப்பு தான் ஓடிட்டு இருந்துச்சு. பஸ்ல அவன் உரசுனது, அவன் கைய தொட்டது, அவனோட கண்ணுல தெரிஞ்ச அந்த வெறி, இது எல்லாமே அவளுக்குள்ள ஒரு மாதிரி புதுவிதமான உணர்ச்சியை உண்டு பண்ணுச்சு.

பிரியா அவ பிரண்ட்ஸ் ரேணுகா, சரஸ்வதி கூட பாத்ரூம் போனா. அப்போ தான் பிரியா அத கவனிச்சா. ரேணுகாவும் சரஸ்வதியும் அவளுக்கு கேட்காம ரகசியமா கிசுகிசுன்னு பேசி சிரிச்சிட்டே வந்தாங்க.

"என்னடி ரெண்டு பேரும் ஒரே குசுகுசுப்பு?"னு பிரியா கேட்டா.

"ஒன்னுமில்லடி,"னு ரேணுகா சிரிச்சிட்டே மழுப்பினா.

மூணு பேரும் பாத்ரூம் போனாங்க. அங்க பொண்ணுங்க கூட்டம் அதிகமா இருந்துச்சு. சில பேர் கேங் கேங்கா நின்னு பேசிட்டு இருந்தாங்க. சில பேர் கண்ணாடி முன்னாடி நின்னு மேக்கப் சரி பண்ணிட்டு இருந்தாங்க. அப்போ ஒரு பாத்ரூம் காலி ஆச்சு. சரஸ்வதி அதுக்குள்ள போனா. ரேணுகாவும் பிரியாவும் வெளிய வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்தாங்க. அப்போ ரேணுகா சுத்தி முத்தி பார்த்துட்டு, பிரியா கிட்ட, "சரிடி நானும் போறேன்,"னு சொல்லிட்டு, டக்குனு சரஸ்வதி போன அதே பாத்ரூம்குள்ள நுழைஞ்சா.

பிரியாவுக்கு தூக்கி வாரிப் போட்டுச்சு. அவ சுத்தி பார்த்தா. யாருமே இத பெருசா கவனிக்கல. எல்லாரும் அவங்க வேலைய பார்த்துட்டு இருந்தாங்க. ஆனா பிரியாவுக்கு தான் மனசுக்குள்ள ஒரே படபடப்பு. 'ரெண்டு பேரும் ஒரே பாத்ரூம்ல என்னடி பண்றாங்க?'னு நினைச்சதும் அவளுக்கு உடம்பெல்லாம் ஒரு மாதிரி ஆகிருச்சு.

அதுக்கு பக்கத்து பாத்ரூம் காலி ஆனதும் பிரியா உள்ள போனா. ஆனா அவளுக்கு ஒன்னுக்கு கூட போக தோணல. அவளோட கவனம் முழுசும் பக்கத்து பாத்ரூம்ல தான் இருந்துச்சு. ரேணுகாவும் சரஸ்வதியும் உள்ள என்ன பண்ணிட்டு இருப்பாங்கனு நினைச்சு திரு திருனு முழிச்சிட்டு இருந்தா.

அவ காதை கூர்மையாக்கி கேட்டா. உள்ள அவங்க போட்டிருந்த நைலான் புடவை சரசரன்னு உரசற சத்தம் கேட்டுச்சு. யாரோ ஒருத்தர் புடவையை மொத்தமா உருவுற மாதிரி அந்த சத்தம் இருந்துச்சு. பிரியாவுக்கு நெஞ்சு படபடன்னு அடிச்சிக்கிச்சு.

அப்புறம் லேசா "ம்ம்ம்..."னு ஒரு முனகல் சத்தம். அது சரஸ்வதியோட குரல் மாதிரி இருந்துச்சு. யாரோ அவ வாய பொத்துன மாதிரி, அந்த சத்தம் பாதியிலேயே நின்னுச்சு. பிரியாவுக்கு இப்போ எல்லாமே புரிஞ்சிடுச்சு. அவங்க ரெண்டு பேரும் உள்ள புடவையை கழட்டிட்டு வேலையை ஆரம்பிச்சிட்டாங்கனு.

ரொமப் மாசமா கிளாஸ்ல இவங்க ரெண்டு பேரு பண்ற கள்ளத்தனம் அவளுக்கு தெரியும். அப்போலாம், 'இவளுங்க சும்மா ஜாலிக்கு இப்படி பண்ணிட்டு இருக்காளுங்க, பொண்ணுங்கதானே'னு அவ பெருசா கண்டுக்க மாட்டா.

ஆனா இன்னைக்கு அவ கண்ணு முன்னாடியே இப்படி பண்ணது அவளுக்குள்ள ஒரு மாதிரி தாக்கத்தை ஏற்படுத்துச்சு.

அப்போ இன்டெர்வல் பெல் அடிச்சது.

பிரியா, "ஐயோ லேட் ஆச்சே,"னு வேகமா வெளிய வந்தா. பாத்ரூம்ல கூட்டம் கம்மியாகி இருந்துச்சு. பொண்ணுங்க எல்லாரும் கிளாஸ்க்கு போயிருந்தாங்க. ஆனா சரஸ்வதியும் ரேணுகாவும் இன்னும் பாத்ரூம்லயே தான் இருந்தாங்க.

பிரியா அந்த பாத்ரூம் கதவு கிட்ட போய், "ஹேய் ரேணு... வாடி,"னு கூப்பிட்டா.

உள்ள இருந்து பதிலே இல்லை. பிரியா பாத்ரூம் கதவை தட்டினா.

"ஹேய் வாடி போலாம், பெல் அடிச்சிட்டாங்க,"னு சொன்னா.

"ம்ம்ம்ம்..."னு ஒரு முனகுற சத்தம் மட்டும் தான் கேட்டுச்சு.

அப்புறம், "ஹேய் நீ போடி... நாங்க வரோம்,"னு ரேணுகா உள்ள இருந்து சொன்னா.

பிரியாவுக்கு கை கால் எல்லாம் வெடவெடத்துருச்சு. காலைல தம்பி கூட பண்ண காம விளையாட்டு  போதாதுன்னு, இப்போ இவளுங்க பண்றத பார்த்ததும், அவளால உடம்பு சூட்டை அடக்க முடியல. அவ புண்டை ஈரமாவுறத அவளால உணர முடிஞ்சது.

'இனிமே இங்க நிக்க கூடாது,'னு அவசர அவசரமா அவ கிளாஸ்க்கு ஓடினா. அங்க ஏற்கனவே மேடம் வந்து கிளாஸ் ஆரம்பிச்சிட்டாங்க.

இவ கிளாஸ் ரூம் வாசல்ல நின்னு, "Excuse me madam... May I come in?"னு கேட்டா. அதுக்கு மேடம் முறைச்சு, "பெல் அடிச்சு எவ்வளவு நேரம் ஆகுது? இப்போ தான் வரியா?"னு திட்டிட்டு, "உள்ள போ,"னு சொன்னாங்க.

பிரியா அவசர அவசரமா கடைசி பெஞ்சுக்கு நடந்து போய் அவ சேர்ல உட்கார்ந்தா.

ஒரு 20 நிமிஷம் கழிச்சு சரஸ்வதியும் ரேணுகாவும் கிளாஸ்க்கு வந்தாங்க.

மேடம் பார்த்துட்டு, "எங்கடி போனீங்க ரெண்டு பேரும்? ஏன் இவ்வளவு நேரம்?"னு கேட்டாங்க.

அதுக்கு ரேணுகா அப்பாவியா மூஞ்சிய வெச்சிக்கிட்டு, "மேடம்... இவளுக்கு லேடீஸ் ப்ரோப்லேம்... அதான் லேட் ஆகிருச்சு. நான் கூட ஹெல்ப் பண்ணேன்,"னு சொன்னா.

அத கேட்டதும் மேடம் முகத்துல இருந்த கோவம் போயிருச்சு. "ஐயோ... இப்போ பரவாயில்லையா மா? இல்ல ஆபீஸ்ல சொல்லி ஏதாவது வாங்கி தரட்டுமா?"னு கேட்டாங்க.

"இல்ல மேம்... எல்லாம் ஓகே,"னு ரெண்டு பேரும் சொன்னாங்க.

"சரி உள்ள போங்க,"னு மேடம் சொன்னாங்க.

ரெண்டு பேரும் சமத்தா நல்ல பொண்ணு மாதிரி மூஞ்சிய வெச்சிக்கிட்டு கடைசி பெஞ்சுக்கு வந்து உட்கார்ந்தாங்க. மேடம் மறுபடியும் கிளாஸ் எடுக்க ஆரம்பிச்சாங்க.

பிரியா அவ பக்கத்துல உட்கார்ந்திருந்த ரேணுகாவையும் சரஸ்வதியையும் பார்த்தா. ரெண்டு பேரும் முகம் கழுவிட்டு வந்திருந்தாங்க. அவங்க முகத்துல தண்ணி அங்கங்க இருந்துச்சு. சரஸ்வதி அவ பேக்ல இருந்து கர்சீஃப் எடுத்து அவ முகத்தை தொடச்சா.

ரேணுகா நிமிர்ந்து மேடமை பார்த்தா. அவங்க போர்டுல எழுதிட்டு இருக்கும்போது, குறும்பா சிரிச்சிட்டு, சரஸ்வதியோட புடவை முந்தானையை பிடிச்சு இழுத்து அவ முகத்தை தொடச்சா.

சரஸ்வதி சிரிச்சிட்டே, "போடி,"னு சொல்லிட்டு அவளோட புடவையை புடுங்கினா.

இத பார்த்த பிரியா, "ஹேய் என்னடி பண்ணீங்க ரெண்டு பேரும்?"னு ரேணுகா கிட்ட கிசுகிசுப்பா கேட்டா.

ரேணுகா திரும்பி பிரியாவை பார்த்து சிரிச்சிட்டு, "ஒன்னுமில்லடி,"னு மழுப்பினா.

“இப்போ சொல்லப் போறியா இல்லையா?"னு பிரியா கொஞ்சம் அழுத்தமா கேட்டா.

சரஸ்வதி லேசா சிரிச்சிட்டு  பிரியா பக்கம் இருந்து திரும்பி, நோட்டை பார்க்குற மாதிரி குனிஞ்சிகிட்டா.

ரேணுகா பிரியா காது கிட்ட ரொம்ப நெருக்கமா போய், "ஏன்டி... அவ்ளோ தெரிஞ்சிக்கணுமா? தெரிஞ்சா நீ தாங்க மாட்டியே,"னு மெதுவா கிசுகிசுத்தா.

"சொல்லுடி... என்ன பண்ணீங்க?"னு பிரியா விடாம கேட்டா.

"இப்போ சொல்லப் போறியா இல்லையா?"னு பிரியா கொஞ்சம் அழுத்தமா கேட்டா.

அதுக்கு ரேணுகா எதுவும் பேசாம, அவளோட நாக்கை வெளிய நீட்டி, அவளோட மேல் உதட்டையும் கீழ் உதட்டையும் ஈரமாக்கி நக்கினா. அப்புறம் அவளோட ஆள்காட்டி விரலை எடுத்து, அவ உதட்டு மேல மெதுவா தடவினா.

'என்னடி இவ லூசு மாதிரி பண்ணிட்டு இருக்கா? உதட்டைப் போய் தடவிட்டு இருக்கா,'னு பிரியா மனசுக்குள்ள நினைச்சா.

அப்போ தான் பிரியா அத கவனிச்சா. ரேணுகா அவ உதட்டுல இருந்து ஏதோ ஒன்னை எடுத்தா. அது ரொம்ப சின்னதா, கருப்பா, சுருண்டு இருந்துச்சு. ஒரு முடி மாதிரி.

ரேணுகா சரஸ்வதி பக்கம் திரும்பி, "இதுக்கு தான்டி உன்னை ஷேவ் பண்ண சொன்னேன்... நீ எங்க கேட்குற,"னு சொல்லிட்டு, அந்த முடியை அவ கையில குடுத்தா.

பிரியாவுக்கு உடம்பெல்லாம் ஒரு நிமிஷம் ஆடிப் போச்சு. அப்போ தான் அவளுக்கு புரிஞ்சது. அது சரஸ்வதியோட புண்டை முடி! ரேணுகா அவ புண்டைய நக்கினப்போ, அவ உதட்டுல ஒட்டிட்டு வந்திருக்கு. இப்போ அத பேசிட்டு இருக்கும்போது உதட்டுல இருந்து உருண்டு வந்திருக்கு. அத எடுத்து சரஸ்வதி கிட்டயே குடுக்குறா.

ரேணுகா திரும்பி ப்ரியாவை பார்த்து, "இது தான் நடத்துச்சு,"னு சிரிச்சிட்டே சொன்னா. 

"இவளுங்க ரொம்ப அட்வான்ஸா இருக்காளுங்க. லேடீஸ் காலேஜ்லயே இப்படியெல்லாம் பண்றாளுங்களே,"னு நினைச்சதும் பிரியாவுக்கு உடம்பெல்லாம் ஒரு மாதிரி கூசுச்சு. ரேணுகாவும் சரஸ்வதியும் பண்ணினத நினைச்சு பார்க்க பார்க்க, அவளுக்குள்ள ஒரு புதுவிதமான கிளர்ச்சி உண்டானது. ஏற்கனவே கலைஞ்சு போயிருந்த அவ மனசு, இப்போ இவளுங்கள பார்த்து இன்னும் கலைஞ்சுரும்னு நினைச்சு, பிரியா கிளாஸை கவனிக்க முயற்சி பண்ணா. ஆனா அவளால முடியல.

[Shrutikrishnan]

லன்ச் பெல் அடிச்சதும், "வாடி கேண்டீன் போலாம்,"னு ரேணுகா கூப்பிட்டா.

"இல்லடி நீங்க போங்க... நான் லன்ச் கொண்டு வந்திட்டேன்,"னு பிரியா சொன்னா.

ரேணுகாவும் சரஸ்வதியும் கேண்டீனுக்கு போய்ட்டாங்க. மத்த பிரண்ட்ஸ் எல்லாரும் அவங்க அவங்க கேங் கூட உட்கார்ந்து சாப்பிட ஆரம்பிச்சாங்க. பிரியா மட்டும் தனியா ஒரு மரத்தடியில உட்கார்ந்து சாப்பிட, அவ பேக்ல இருந்து லன்ச் பாக்ஸை எடுத்தா. ஆனா அவளுக்கு சாப்பிடவே தோணல. போனை எடுத்து பார்த்தா.

அதுல அம்மா கிட்ட இருந்து மிஸ்டு கால் வந்து இருந்துச்சு.

உடனே அம்மாவுக்கு கால் பண்ணி பேசினா. அவங்க வரும்போது தக்காளி வாங்கிட்டு வர சொன்னாங்க. சரினு சொல்லிட்டு போனை வெச்சிட்டு, வாட்ஸ்அப் நோட்டிபிகேஷனை பார்த்தா.

வாட்ஸ்அப்ல ரெண்டு மெசேஜ் வந்து இருந்துச்சு. ஒன்னு பிரண்ட்ஸ் குரூப்ல இருந்து வந்த பார்வேர்டு மெசேஜ். இன்னொன்னு... "விஜய்"னு பேர் காமிச்சது.

'தம்பியா? இவன் எதுக்கு மெசேஜ் பண்ணிருக்கான்? எப்பவும் பண்ண மாட்டானே,'னு அவளுக்குள்ள ஒரு படபடப்பு வந்துச்சு. அவசரமா அந்த சேட்டை ஓபன் பண்ணி பார்த்தா.

விஜய் காலைலயே "தேங்க்ஸ்,"னு அனுப்பி இருந்தத பார்த்தா.

அந்த 'தேங்க்ஸ்' என்ற வார்த்தையை பார்த்ததும், அவளுக்கு பஸ்ல நடந்ததெல்லாம் ஞாபகம் வந்தது. 

அவளுக்கு இப்போ என்ன பண்றதுனு தெரியல. 'ரிப்ளை பண்ணலாமா வேணாமா? சும்மா தேங்க்ஸ் தானே சொல்லிருக்கான். அதுக்கு எதுக்கு ரிப்ளை பண்ணனும்? ஆனா பண்ணலைனா தப்பா நினைப்பானோ? காலைல இருந்து அவன் பண்றதெல்லாம் சரியில்லையே. ஆனா... எனக்கும் தான் அது புடிச்சிருக்கு.' அவ மனசுக்குள்ள ஒரு பெரிய போராட்டமே நடந்துச்சு.

அப்போ ஒரு பிரண்ட் அவகிட்ட வந்து, "ஹேய் பிரியா, என்ன தனியா உட்கார்ந்து சாப்பிடுற? வா ஒண்ணா சாப்பிடலாம்,"னு கூப்பிட்டா.

பிரியா சுயநினைவுக்கு வந்த மாதிரி, "ஹாங்... என்ன?"னு கேட்டா. 

"வா டி ஒண்ணா சாப்பிடலாம்,"னு கேட்டா.

"ஹ்ம்ம்...போலாம்,"னு சொல்லிட்டு அவ வேகமா போனை பேக்குள்ள வெச்சிட்டு, லன்ச் பாக்ஸை எடுத்துட்டு அவங்க கூட சாப்பிட போனா. ஆனா அவ மனசு முழுசும் தம்பி அனுப்பின அந்த 'தேங்க்ஸ்' மெசேஜ் பத்தி தான் ஓடிட்டு இருந்துச்சு.

பிரியா கிட்ட இருந்து மெசேஜ் வரும்னு விஜய் காத்துட்டு இருந்து ஏமாந்து போனான். இன்டெர்வல்லயாவது மெசேஜ் பார்த்துட்டு ரிப்ளை பண்ணுவான்னு நினைச்சான். அப்பவும் பண்ணல. அப்புறம் லன்ச்லயாச்சும் பார்ப்பா, ரிப்ளை பண்ணுவானு நினைச்சு ஏமாந்து போனான். மெசேஜ் மட்டும் படிச்சிட்டானு ப்ளூ டிக் இருந்தது. ஆனா ரிப்ளை வரல. அதுக்கு அவனுக்கு வருத்தமா இருந்தது. 

"சரி பாத்துக்கலாம்,"னு மனசை தேத்திக்கிட்டு, அவன் பிரண்ட்ஸ் கூட கிளாஸ்ல உட்கார்ந்து லன்ச் சாப்பிட ஆரம்பிச்சான். இன்னைக்கு அவங்க அம்மா சாம்பார் சாதமும் உருளைக்கிழங்கு வறுவலும் குடுத்து விட்டுருந்தாங்க.

அவன் சாப்பிட்டுட்டு இருக்கும்போது, வழக்கம் போல கீதா வந்தா.

விஜய் அவளை பார்த்து, "என்னடி வழக்கம் போல இன்னைக்கும் உன் பிரண்ட்ஸ் உன் சாப்பாட்டை புடுங்கிட்டாங்களா?"னு கேட்டான்.

"நான் தான் அண்ணா அவங்க சாப்பாட்டை இன்டெர்வல் அப்பவே புடுங்கி சாப்பிட்டேன். சோ அதுக்கு அவங்க லன்ச்சுக்கு என்னோடதை எடுத்துக்கிட்டாங்க,"னு சொல்லிட்டு, விஜய் முன்னாடி குனிஞ்சு ஒரு சேரை இழுத்து போட்டு உட்கார்ந்தா.

ஆரம்பத்துல பிரியா மேல மட்டும் கண்ணு இருந்தவனுக்கு, கீதாவோட 18 வயசு பிறந்த நாளுக்கு அப்புறம் அவ மேலயும் ஒரு சின்ன ஆசை வந்துச்சு. ஆனா காலைல பிரியாவை அந்த பால் கறக்குற கோலத்துல பார்த்ததுல இருந்து, கீதாவை சுத்தமா மறந்து போயிருந்தான். இப்போ அவன் முன்னாடி 'கும்'முனு ஒரு சுடிதார்ல வந்து குனிஞ்சு நிமிர்ந்ததும், அவனோட கவனம் கீதா மேல போச்சு.

காலைல பிரியாவை மட்டும் கவனிச்சவன், கீதா மேல நினைப்பு இல்லாததால அவளோட துணியை சரியா கவனிக்கல. கீதா இன்னைக்கு ஒரு டைட்டான மஞ்சள் கலர் டாப்ஸும், பச்சை கலர் லெக்கின்ஸும் போட்டிருந்தா. அந்த மஞ்சள் கலர் டாப்ஸ் அவ உடம்போட ஒட்டி இருந்துச்சு. அவளோட ரெண்டு குட்டியான மொலையும் அந்த டைட்டான டாப்ஸை கிழிச்சிட்டு வெளிய வர மாதிரி புடைச்சிட்டு நின்னுச்சு. அவ போட்டிருந்த ஷால் வேற காத்துல லேசா விலக, அவ குனிஞ்சு சேர் இழுக்கும்போது அவ மொலையோட முழு வடிவமும் விஜய்க்கு தெரிஞ்சது. பிரியா அளவுக்கு வளைவு நெளிவு இல்லைனாலும், கீதாவோட நல்ல நிறமும், அவளோட வர்ணிக்க முடியாது அழகு முகமும் அவ உடம்புக்கு ஒரு தனி அழகை குடுத்துச்சு. அது மட்டும் இல்லாம அவ கழுத்துல போட்டிருந்த மெல்லிசான செயின் அவளோட கழுத்துக்குழியில பளபளன்னு மின்னுச்சு. காதுல போட்டிருந்த சின்ன ஜிமிக்கி அவ பேசும்போது அழகா ஆடுச்சு. பச்சை கலர் லெக்கின்ஸ் அவளோட தொடையோட சதையை அப்படியே காப்பி அடிச்ச மாதிரி இருந்துச்சு.

கீதாவை இப்படி ஒரு கோலத்துல பார்த்ததும், விஜயோட தம்பி மறுபடியும் பேன்ட்குள்ள துடிக்க ஆரம்பிச்சான். பிரியாவை மறக்க முயற்சி செஞ்சவனுக்கு கீதாவோட வருகை கொஞ்சம் ஆறுதலா இருந்துச்சு. இருந்தாலும் அவன் மனசு பிரியா மேல தான் பைத்தியமா இருந்துச்சு. கீதா உடம்பை பார்க்கும்போது கூட, பிரியாவோட ஈர ஜாக்கெட்டும், அவளோட தவிப்பான பார்வையும் தான் அவன் கண்ணு முன்னாடி வந்து போச்சு.

கீதா எதுவும் கேக்காம, விஜயோட பாக்ஸ்ல கை வெச்சு ஒரு உருளைக்கிழங்கு வறுவலை எடுத்து வாயில போட்டா.

"இன்னைக்கு உருளைக்கிழங்கு நல்லா இருக்குல,"னு கீதா சொன்னா.

விஜய் சுயநினைவுக்கு வந்து, "கொஞ்சம் காரம் அதிகமா இருக்குடி,"னு சொன்னான்.

கீதா அவன் சொன்னத கேட்டு, "அப்படியா..."னு சொல்லிட்டு இன்னொரு உருளைக்கிழங்கு துண்டை எடுத்து அவளோட சின்ன பிங்க் உதட்டை லேசா பிரிச்சு வாய்க்குள்ள வெச்சு கண்ணை மூடி ருசிச்சா. அப்புறம் நாக்கை வெளிய நீட்டி உதட்டை ஈரமாக்கினா.

"இல்லையே அண்ணா... கரெக்டா தானே இருக்கு. உன் டேஸ்ட்ல தான் பிரச்சனை,"னு சொன்னா.

விஜய் குறுகுறுன்னு கீதாவை பார்த்து, அவளோட உதட்டையே பார்த்துட்டு, "என் டேஸ்ட் நல்லா தான் இருக்கு..."னு இரட்டை அர்த்தத்துல சொன்னான்.

கீதா, "ஆமா ஆமா... அப்பா எத்தனை தடவை என் சமையலை பாராட்டி இருக்காரு. இந்த சமையல் செஞ்ச கைக்கு தங்க வளையல் போடணும்னு சொல்லுவாரு. நீ என்னடான்னா சும்மா குறை சொல்லிட்டு இருக்க,"னு செல்லமா சிணுங்கினா.

அதுக்கு விஜய் சிரிச்சிட்டே, "உனக்கு என்ன... வளையல் தானே வேணும். வாங்கிட்டா போச்சு,"னு சொன்னான்.

"ஆமா ஆமா... சொல்றதும் சொல்லிட்டு இப்போ சமாளிக்கிறயா... போண்ணா,"னு கீதா சிரிச்சிட்டே சொன்னா.

விஜய் அவளைப் பார்த்து சிரிச்சிட்டே, "சீரியஸா தான்டி சொல்றேன். சாயங்காலம் காலேஜ் முடிஞ்சதும் உனக்கு வளையல் வாங்கித் தரேன், சரியா?"னு சொன்னான்.

"ஹேய்... உண்மையாவா அண்ணா! தங்கத்துலயா?"னு கீதா கண்ணை விரிச்சு கேட்டா.

"ஆமா... அதுக்கு நான் எங்க போறது. சாதாரண வளையல் தான். வேணுமா வேணாமா?"

"வேணும்!"னு கீதா ரொம்ப சந்தோஷமா தலையை ஆட்டினா. அவ சந்தோஷத்தைப் பார்க்க விஜய்க்கும் சிரிப்பு வந்தது.

"சரி சாயங்காலம் காலேஜ் முடிஞ்சதும் போலாம்,"னு விஜய் சொன்னான்.

கீதாவும் குஷியாகி, மறுபடியும் அவன் பாக்ஸ்ல இருந்த சாப்பாட்டை எடுத்து சாப்பிட ஆரம்பிச்சா.

ரெண்டு பேரும் சாப்பிட்டு முடிச்சு, கை எல்லாம் கழுவிட்டு அவங்க அவங்க கிளாஸ்க்கு போனாங்க.

காலேஜ் முடிஞ்சதும், விஜய் பஸ் ஸ்டாப்புக்கு போனான். சொல்லவா வேணும்... அவன் கண்ணு கூட்டத்துல பிரியா எங்க நிக்குறானு தான் தேடிட்டு இருந்துச்சு. கடைசியா விஜய் கண்ணுக்கு அவ தெரிஞ்சா. பஸ் ஸ்டாப்ல இருந்த ஒரு மரத்தடியில, பிரியா கீதா கூட நின்னு பேசிட்டு இருந்தா. விஜய் அவனோட பிரண்ட்ஸ் கூட சேர்ந்து அவங்கள நோக்கி போனான்.

பிரியா ஓரக்கண்ணுல விஜய் வர்றத கவனிச்சாலும், அவன் வர்றது தெரியாத மாதிரி கீதா கிட்ட தீவிரமா பேசிட்டு இருந்தா.

"ஹாய் அண்ணா... டீல் ஞாபகம் இருக்குல,"னு கீதா கேட்டா.

"என்ன டீல்?"னு பிரியாவுக்கு ஒன்னும் புரியாம கேட்டா.

"அண்ணன் எனக்கு வளையல் வாங்கி தரேன்னு சொன்னான்,"னு அசடு வழிஞ்சிட்டே கீதா சொன்னா.

பிரியா முதல் முறையா, நேருக்கு நேரா விஜயை பார்த்தா. அவ கண்ணுல 'என்னடா நடக்குது'னு ஒரு கேள்வி இருந்துச்சு. ஆனா அடுத்த செகண்டே டக்குனு பார்வையை திருப்பிக்கிட்டா.

"எதுக்கு திடீர்னு?"னு பிரியா கேட்டா.

"சமையல் நல்லா இருந்துச்சுல... அதான்..."னு கீதா சொன்னா.

"காரம் தான் அதிகமா இருந்துச்சு,"னு பிரியா கிண்டலா சொன்னா.

விஜய் அத கேட்டதும், "அதே தான் அக்கா நானும் சொன்னேன்,"னு சிரிச்சிட்டே சொன்னான்.

பிரியா திரும்பி விஜயை பார்த்தா. அவ உதட்டுல லேசா ஒரு சிரிப்பு வந்துச்சு. விஜயும் சிரிச்சான்.

"உங்க ரெண்டு பேருக்கும் ரசனை சரி இல்ல. என் சமையலை குறை சொல்றீங்களா?"னு கீதா செல்லமா கோவிச்சிக்கிட்டா.

"சரிடி, நீ நல்லா தான் சமைப்ப. அதுக்கு எதுக்கு வளையல்?"னு பிரியா கேட்டா.

"அப்பா தான் சொல்லுவாருல... நல்ல சமையல் செஞ்ச கைக்கு வளையல் போடணும்னு. அதான் அண்ணன் வாங்கி தர்றான்."

'ஓ...' பிரியாவுக்குள்ள லேசா ஒரு பொறாமை வந்துச்சு. விஜய்க்கு தன் மேல இருந்த கவனம் கீதா மேல போகுதோனு நினைச்சதும், அவளுக்கு மனசுக்குள்ள ஒரு பதட்டம் வந்துச்சு.

"நீயும் வாக்கா போலாம்,"னு கீதா கூப்பிட்டா.

"இல்லடி... அம்மா தக்காளி வாங்கிட்டு வர சொன்னாங்க. லேட் ஆகிரும்,"னு பிரியா சொன்னா.

"பரவால்ல வாக்கா,"னு கீதா கேட்டா.

பிரியா யோசிச்சா. தக்காளி வாங்குறது லேட் ஆகும்னு அவளுக்கு எண்ணம் இல்ல. அங்க போனா கீதா விஜய் கூட ஏதாவது நெருக்கமா இருந்தா அத அவளால ஏத்துக்க முடியாதுனு தான் வேணாம்னு சொன்னா.

"வாக்கா,"னு கீதா மறுபடியும் கேட்டா.

"வாக்கா,"னு விஜயும் மெதுவா கூப்பிட்டான்.

விஜய் அப்படி கூப்பிட்டதும், பிரியா டக்குனு திரும்பி விஜயை பார்த்து ஒரு செகண்ட் யோசிச்சா. அவன் பார்வையில ஏதோ ஒன்னு இருந்துச்சு. அது அவளை சரின்னு சொல்ல வெச்சது.

அவ 'சரி'னு தலைய ஆட்டினா.

"அண்ணன் சொன்னா தான் வருவியா... நான் சொன்னா வர மாட்டியா?"னு கீதா கோச்சிக்கிட்டா.

பிரியா அதுக்கு எதுவும் சொல்லாம சிரிச்சா.

மூணு பேரும் பேசிட்டே பஸ்சுக்காக வெயிட் பண்ணாங்க. கொஞ்ச நேரத்துல பஸ் வந்தது. நல்லவேளையா கூட்டம் அதிகமா இல்ல. மூணு பேரும் ஏறி ஒரு சீட்ல உட்கார்ந்தாங்க.

கீதா ஜன்னல் ஓரம் உட்கார்ந்துக்கிட்டா. பிரியா அவளுக்கு அடுத்து நடுவுல உட்கார்ந்தா. விஜய் கடைசியா அவன் அக்கா பிரியாவை ஒட்டி ஓரத்துல உட்கார்ந்தான்.

விஜய் உட்கார்ந்ததும், அவனோட அகலமான தோள்பட்டையும் பிரியாவோட மென்மையான தோள்பட்டையும் ஒன்னோட ஒன்னு உரசிக்கிச்சு. அவனோட தொடை அவளோட புடவை மேல லேசா பட்டுட்டே இருந்துச்சு. பிரியாவுக்கு உடம்பெல்லாம் ஒரு நிமிஷம் சிலிர்த்துச்சு. அந்த இடத்துல ஒரு கூச்சம் பரவுச்சு. ஆனா அவ கொஞ்சம் கூட நகரல. விஜய்க்கு அது ஒரு மாதிரி சுகமா இருந்துச்சு.

அவன் ஒரு கைய முன்னாடி இருந்த சீட் மேல இருந்த கம்பிய புடிச்சிட்டு வந்தான். பஸ் அப்பப்போ குலுங்கும் போதும், பிரேக் போடும் போதும் அவனோட தோள்பட்டை அவளோட தோள்பட்டைய போய் இடிச்சி உரசிட்டு இருந்துச்சு. ஒவ்வொரு தடவை இடிக்கும் போதும் பிரியா உடம்பை நெளிச்சா. அந்த பக்கம் கீதா, இந்த பக்கம் விஜய். ரெண்டு பேருக்கும் நடுவுல அவ மாட்டிக்கிட்டு நெளிஞ்சா.

விஜய் எட்டி பார்த்தான். கீதா வெளிய வேடிக்கை பார்த்துட்டு வந்தா.

விஜய் பிரியா பக்கம் திரும்பி, அவ காதுக்குள்ள கேட்குற மாதிரி மெதுவா, "உன் போன்ல சார்ஜ் இருக்கா?"னு கேட்டான். அவன் கண்ணு அவ கண்ணை பாக்க கூட முடியாம, தல குமிஞ்சே கேட்டான்.

பிரியாவும் அவனை பார்க்காம, "ம்ம்..."னு மட்டும் சொன்னா.

"இல்ல... காலைல ஒரு மெசேஜ் பண்ணிருந்தேன். பார்த்தியா?"னு விஜய் கொஞ்சம் தயங்கிட்டே கேட்டான்.

பிரியாவுக்கு திரு திருனு முழிக்கிற மாதிரி ஆகிருச்சு. இந்தக் கேள்வியை அவன் கேட்பான்னு அவ எதிர்பார்க்கல. 

"ம்ம்... பார்த்தேன்,"னு மெதுவா சொன்னா.

"அப்புறம் ஏன் ரிப்ளை பண்ணல?"

பிரியாவுக்கு என்ன சொல்றதுனே தெரியல. "அது... நீ தேங்க்ஸ் தான சொல்லிருந்த... அதுக்கு என்ன ரிப்ளை பண்றதுனு தெரியல,"னு சமாளிச்சா.

விஜய் லேசா சிரிச்சி, குமிஞ்சிட்டே, "தேங்க்ஸ்,"னு திரும்ப சொன்னான்.

பிரியா அதுக்கு, "திரும்பவுமா? போதும்.. எவளோ முறை சொல்லுவ,"னு கேட்டா.

விஜய் அவளை இன்னும் கொஞ்சம் நெருங்கி உட்கார்ந்து, அவ காது கிட்ட குனிஞ்சு, "முதல்ல சொன்ன தேங்க்ஸ், நீ பென் குடுத்ததுக்கு,"னு சொன்னான். அவன் அப்படி பேசும்போது, அவனோட சூடான மூச்சு காத்து அவ காது மடல்ல பட்டு, அவ உடம்பை மறுபடியும் சிலிர்க்க வெச்சது.

அவன் ஒரு செகண்ட் நிறுத்திட்டு, அவளோட தவிப்பான முகத்தை பார்த்து ரசிச்சான்.

"இப்போ சொல்ற தேங்க்ஸ்... காலைல நான் தூங்கி எழுந்திருக்க லேட் ஆனதும், நீ போய் பால் கரந்தையே... அதுக்கு,"னு சொன்னான்.

விஜய் இப்படி சொன்னதும் பிரியாவுக்கு உடம்பெல்லாம் ஒரு மாதிரி ஆகிருச்சு. அவளுக்கே தெரியாம, அவளோட புண்டைக்குள்ள ஏதோ ஒன்னு சுருங்கி விரியுற மாதிரி இருந்துச்சு. அவளுக்கு வெட்கத்துல முகம் சிவந்து போச்சு. 
காலைல காம போதையில பிரியா விஜய்க்கு காட்டின சீன் பத்தி விஜய் இப்படி கேப்பானு அவ கொஞ்சம் கூட எதிர்பார்க்கல. அவளுக்கு காலைல நடந்தது எல்லாமே தான் நாள் பூரா காலேஜ்ல யோசனையா இருந்துச்சு. அதுலயும் விஜய் லுங்கிக்குள்ள அவனோட தம்பி துடிச்சிட்டு இருந்தது மட்டும் தான் அவளோட மண்டைக்குள்ள திரும்ப திரும்ப ஓடிட்டு இருந்துச்சு. இப்போ இவ்வளவு நெருக்கமா விஜய் அவ பக்கத்துல நின்னு, அவ காதுக்குள்ள குசுகுசுப்பா பேசி, காலைல பால் கறந்ததை பத்தி சொன்னதும், அவளோட புடவைக்குள்ள நடக்கக் கூடாதது எல்லாம் நடக்க ஆரம்பிச்சது.

விஜய் அப்படி சொன்னதும், பிரியாவோட புண்டை நமைக்க ஆரம்பிச்சது. அவளோட புண்டைக்குள்ள இருந்து ஒரு மாதிரி சூடான தண்ணி கசிய ஆரம்பிச்சது. அந்த தண்ணி அவளோட பேன்ட்டியை நனைச்சு, அவ புண்டை உதட்டுல வழிஞ்சது. அவளுக்குள்ள ஏதோ ஒன்னு துடிக்கிற மாதிரி இருந்துச்சு.

அவளோட ஜாக்கெட்டுக்குள்ள, அவளோட ரெண்டு காம்பும் 'டக்'குனு விறைச்சிட்டு நின்னுச்சு. அந்த விறைப்பான காம்பு ஜாக்கெட் துணியில உரசும்போது, அவளுக்கு உடம்பெல்லாம் கூசுச்சு. அவளுக்கு மூச்சு வாங்க ஆரம்பிச்சது.

அவளையே அறியாம, அவளோட ரெண்டு தொடையும் ஒன்னோட ஒன்னு உரச ஆரம்பிச்சது. அவளோட புண்டைல வழிஞ்ச தண்ணியோட ஈரம், அவ தொடையில பட்டு, அவளுக்கு இன்னும் மூடு ஏத்துச்சு. அவளோட வலது காலை இடது கால் மேல போட்டு, அவ புண்டையை இருக்கமா நெரிச்சிக்கிட்டா.

அவ உடம்பு அவ கட்டுப்பாட்டுலயே இல்ல. இது தப்பு வேண்டாமுன்னு அவ மனசு லேசா சொன்னாலும், அவ உடம்பு "இது வேணும்... இன்னும் வேணும்,"னு துடிச்சது. காலைல தம்பி லுங்கிக்குள்ள துடிச்சது மறுபடியும் அவ கண்ணு முன்னாடி வந்து நின்னுச்சு. அவ உடம்பு அந்த சுகத்துக்காக ஏங்குச்சு.

விஜய் பிரியாவோட கண்ணுல ஒரு தவிப்பை பார்த்தான். அவ, அவளோட புடவை முந்தானையை விரலால சுருட்டிட்டு இருந்தா. அவ ஏன் இப்படி நெளியுறா? ஒருவேளை நம்ம அவளை தர்மசங்கடப் படுத்துறோமோ?னு விஜய் ஒரு நிமிஷம் நினைச்சான்.
ஆனா அவளோட அந்த தவிப்பான பார்வை, அவ நெளியுற விதம், விஜய்க்கு உள்ளுக்குள்ள ஒரு மாதிரி கிளர்ச்சியை உண்டு பண்ணுச்சு. அவ கண்ணுல தெரிஞ்ச அந்த பயம் கலந்த ஆசை, அவனுக்குள்ள இருந்த மிருகத்தை தட்டி எழுப்புச்சு. அவ மனசுல என்ன ஓடுதுனு அவனுக்கு புரியல.
அவ கிட்ட இருந்து எந்த பதிலும் வராததால, விஜய் அவளை இன்னும் கொஞ்சம் சீண்டி பார்க்க நினைச்சான். அவன் உதட்டுல ஒரு குறும்புச் சிரிப்பு வந்துச்சு.
"தினமும் நீயே பால் கறந்துட்டா கூட எனக்கு ரொம்ப உதவியா இருக்கும்,"னு அவன் சொல்லும்போது, அவனோட கண்ணு வேணுமுன்னே ஒரு செகண்ட் அவளோட மார்பு மேல போய் உக்காந்துட்டு வந்தது.
விஜய் சொன்னதோட அர்த்தம், அதவிட முக்கியமா அவன் பார்த்த பார்வையின் அர்த்தம், பிரியாவுக்கு சுளீர்னு உறைச்சது. அவளுக்கு ஒரு நிமிஷம் மூச்சே நின்னு போற மாதிரி இருந்துச்சு. உடம்பெல்லாம் சூடாகி, காது ரெண்டும் ஜிவ்வுனு சிவந்து போச்சு.
விஜய் சொன்னதோட அர்த்தம் புரிஞ்சு, பிரியாவுக்கு மூச்சே நின்னு போற மாதிரி இருந்துச்சு. அவ அவனை முறைச்சு பார்த்தா. ஆனா அந்த முறைப்புல கோவத்தை விட வெட்கம் தான் அதிகமா இருந்துச்சு.

அப்போ தான் கீதா வெளிய இருந்து பார்வையை திருப்பி, "என்னக்கா... அண்ணன் என்ன சொல்றான்?"னு கேட்டா.

பிரியா மாட்டிட்டோமேனு நினைச்சு, "ஒன்னுமில்லடி... சும்மா தான் பேசிட்டு இருக்கோம்,"னு ஒரு பொய்யை சொல்லி சமாளிச்சா.

விஜய் அத கேட்டு மனசுக்குள்ள சிரிச்சிக்கிட்டான். அவளும் அவனுக்கு சளைச்சவ இல்லைனு நினைச்சிக்கிட்டான்.

பஸ் ஸ்டாண்ட் வந்ததும், மூணு பேரும் இறங்கி வளையல் கடைக்கு போனாங்க. அங்க ஓர் அளவு கூட்டம் இருந்துச்சு. வளையல்களோட 'ஜல் ஜல்' சத்தமும், பொண்ணுங்களோட சிரிப்பு சத்தமும் அந்த கடையே கலகலப்பா இருந்துச்சு.

கீதா கடைக்குள்ள போனதும், அங்க இருந்த கலர் கலரான வளையல் கலெக்ஷனை பார்த்து குஷி ஆகிட்டா. அவளோட மஞ்சள் கலர் சுடிதாருக்கு மேட்சா, மஞ்சள், பச்சைனு கலந்து இருந்த கண்ணாடி வளையல்களை எடுத்து கையில போட்டு பார்த்துட்டு இருந்தா.

பக்கம் விஜய்ம் பிரியாவும் நின்னு வேடிக்கை பார்த்துட்டு இருந்தாங்க.

அப்போ விஜய் பிரியா கிட்ட, "நீ ஏன் அக்கா சும்மா இருக்க? நீயும் உனக்கு புடிச்சதை செலக்ட் பண்ணு,"னு சொன்னான்.

"எனக்கு எதுக்கு டா,"னு பிரியா சொன்னா.

"சும்மா போட்டுக்க,"னு சொல்லிட்டு, அவன் பார்வை கடை முழுசும் அலைஞ்சு, கடைசியா ஒரு செட் வளையல் மேல நின்னுச்சு. அது ஒரு மாதிரி மெல்லிசான கண்ணாடி வளையல், அடர் நீல நிறத்துல, அதுல வெள்ளி நிறத்துல சின்ன சின்ன பூ டிசைன் போட்டு இருந்துச்சு. அவன் அத எடுத்து அவகிட்ட குடுத்தான்.

"வேண்டாம் டா,"னு அவ மறுபடியும் சொன்னா.

அவன் அத கேட்காம, டக்குனு அவளோட வலது கைய புடிச்சு தூக்கினான்.

பஸ்ல அவ புண்டை விரிஞ்சு விரிஞ்சு மூடிட்டு இப்போ தான் அமைதியா இருந்துச்சு. இப்போ அவன் சும்மா இல்லாம, இவ கைய புடிச்சு, வளையல் போட்டதும் அவ உடம்புல திரும்பவும் சூடு ஏறிச்சு. ஆனா இந்த தடவை காமத்தை விட, ஒரு மாதிரி சந்தோஷமா இருந்துச்சு. 'தம்பி ஆசையா வளையல் வாங்கி தர்றான்'னு நினைச்சதும் அவளுக்கு மனசுக்குள்ள இனிப்பா இருந்துச்சு.

விஜய் ஒவ்வொரு வளையலா அவ கையில போட்டான். வளையல் உள்ள போகும்போது, அவனோட சூடான விரல் அவளோட கையில உரசுச்சு. பிரியாவுக்கு உடம்பெல்லாம் சிலிர்த்துச்சு.

அவ அந்த வளையலை போட்டு முடிச்சதும் கைய கீழ இறக்கி பார்த்து ரசிச்சா. அவளோட வெள்ளை நிற கைக்கு அந்த அடர் நீல கலர் ரொம்ப எடுப்பா இருந்துச்சு. அந்த வெள்ளி பூ டிசைன் அவ கை மேல மின்னுச்சு.

"வேற டிசைன் பார்க்குறியா?"னு விஜய் கேட்டான்.

"இல்ல இல்ல... இதுவே நல்லா இருக்கு,"னு அவ சந்தோஷமா சொன்னா.

அப்போ கீதா ஓடி வந்து, "அண்ணா எப்படி இருக்கு?"னு அவளோட கையை காமிச்சு கேட்டா. அவ மஞ்சள், பச்சைனு கலந்து கண்ணாடி வளையல் வாங்கி இருந்தா. அது அவளோட சின்ன கைக்கு ரொம்ப அழகா இருந்துச்சு.

எல்லாம் வாங்கிட்டு, மூணு பேரும் அங்க இருந்து வீட்டுக்கு போக பஸ் ஸ்டாண்டுக்கு போனாங்க. பிரியா நடக்கும்போது, அவ கையில இருந்த வளையல் 'ஜல் ஜல்'னு சத்தம் போட்டுச்சு. ஒவ்வொரு தடவை அந்த சத்தம் கேட்கும்போதும், அவளுக்குள்ள ஒரு புதுவிதமான சந்தோஷம் வந்துச்சு.

அவங்க மூணு பேரும் சிரிச்சு பேசிட்டே கடைத்தெருவுல நடந்து போயிட்டு இருந்தாங்க. அப்போ அங்க ஒரு கடையில ரவி அவன் பிரண்ட்ஸ் கூட நின்னு பேசிட்டு இருந்தான். விஜய் இப்படி சந்தோசமா சிரிச்சு பேசிட்டு போறத பார்த்ததும் அவனுக்கு வயிறு எரிஞ்சது. 'என்ன அடிச்சிட்டு நீ மட்டும் சந்தோசமா இருக்கியாடா... உனக்கு சீக்கிரம் ஒரு முடிவு கட்டுறேன் பாரு. ஊர் திருவிழா வரட்டும்,'னு மனசுக்குள்ள பல்ல கடிச்சிக்கிட்டான்.

ஒரு வழிய வந்த வேல முடிச்சிட்டு, தக்காளி வாங்கிட்டு மூணு பேரும் வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தாங்க. அவங்க அம்மா, "ஏன்டா இவ்வளவு லேட்?"னு கேட்டாங்க. அப்போ கீதா அவ கையில இருந்த புது வளையலை காட்டி, "அண்ணன் வாங்கி தந்தான் மா,"னு சந்தோசமா சொன்னா.

"இவளுக்கு எதுக்குடா வாங்கி தந்த?"னு அம்மா கேட்டாங்க.

"சும்மா தான் மா,"னு சொல்லிட்டு, விஜய் சொன்னான். 

அப்றம் எல்லாம் பிரெஷ் ஆகப் போனாங்க. பிரியாவும் கீதாவும் அவங்களோட பெட்ரூமுக்குள்ள போய்ட்டாங்க. பிரியா ஒரு நயிட்டி டவுளும் எடுத்துட்டு, குளிக்கிறதுக்காக வீட்டுக்கு பின்னாடி இருந்த பாத்ரூமுக்கு போனா.

அவ போனதும், கீதா பெட்ரூம் கதவு சாத்திட்டு சத்தமா பாட்டு வெச்சுக்கிட்டு அவ வேலையை பார்க்க ஆரம்பிச்சா. விஜய் சோபால உட்கார்ந்து டிவி பார்த்துட்டு இருந்தான்.

பிரியா வீட்டுக்கு பின்னாடி இருந்த பாத்ரூம்குள்ள போய்ட்டு, கதவை உள்பக்கமா தாழ் போட்டா. இப்போ தான் அவளுக்கு ஒரு நிம்மதியா இருந்துச்சு. தனியா இருந்ததும் அவ கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ் ஆனா. 

அப்றம் அவ போட்டிருந்த யூனிபார்மை கழட்ட ஆரம்பிச்சா.

முதல்ல அவளோட ப்ளூ கலர் புடவையை இடுப்புல இருந்து உருவி, மொத்தமா கழட்டி கீழ போட்டா. அப்புறம் ஜாக்கெட்டோட கொக்கியை ஒவ்வொன்னா கழட்டி, அதையும் கழட்டி வெச்சா. இப்போ அவ வெறும் பாவாடை, ப்ரா, பேன்ட்டியோட நின்னா. அடுத்து பாவாடை நாடாவை அவிழ்த்து அதையும் கழட்டிட்டா. கடைசியா அவளோட ப்ராவையும் பேன்ட்டியையும் கழட்டி எறிஞ்சதும், இப்போ பாத்ரூம்ல முழு அம்மணமா நின்னா. அவ கையில விஜய் வாங்கி குடுத்த புது கண்ணாடி வளையல் மட்டும் 'கிளிக் கிளிக்'னு சத்தம் போட்டுச்சு.

அவ போட்டிருந்த கொண்டையை அவிழ்த்து விட்டா. அவளோட நீளமான முடி அவ முதுகுல பரவி கிடந்துச்சு. அவ அதையெல்லாம் சேர்த்து மறுபடியும் ஒரு கொண்டையை லூசா போட்டுக்கிட்டா.

அங்க இருந்த தண்ணியை எடுத்து உடம்பு மேல ஊத்தி, சோப்பு எடுத்து தேய்க்க ஆரம்பிச்சா. அவ உடம்புல இருந்த சூடு இப்போ தான் குறையிற மாதிரி ஜில்லுனு ஆச்சு. அப்போ அவளோட ஹமாம் சோப்பை கையில எடுத்தா. இந்த சோப்பை பார்த்ததும் அவளுக்கு டக்குனு தம்பி இந்த சோப்பு வச்சி என்னாலம் பண்ணுவான்னு நியாபகம் வந்தது. அந்த சோப்போட வாசனை வரும்போதெல்லாம் அவளுக்குள்ள ஒரு மாதிரி இருக்கும்.

திரும்பவும் அவளோட உடம்பு சூடாச்சு. அவ தம்பியை நினைச்சிக்கிட்டே, அந்த சோப்பை உடம்பு முழுசும் மெதுவா தேய்க்க ஆரம்பிச்சா. முதல்ல கழுத்துல, அப்புறம் கீழ இறங்கி அவளோட ரெண்டு மொலையிலயும் சோப்பை வெச்சு வட்டமா தேய்ச்சா. அவளோட மொல காம்பு ரெண்டும் சோப்பு பட்டதும் விறைச்சு நின்னுச்சு. அப்புறம் வயிறு, இடுப்பு, கடைசியா அவளோட புடைச்ச குண்டியில வெச்சு நல்லா தேய்ச்சா.

அப்றம் கடைசியா அந்த சோப்பை அவளோட புண்டைக்கு கொண்டு போனா. அவ புண்டை மேட்டுல வெச்சு நல்லா தேய்ச்சா. அப்புறம் அவளோட புண்டை பிளவுக்குள்ள சோப்பை வெச்சு 'தேய் தேய்'னு முன்னும் பின்னுமா வேகமா ஆட்டினா.

அவ தம்பியோட கஞ்சி படிஞ்ச லுங்கியை துவைச்சது, பஸ்ல அவன் உரசுனது, அவ கைய தொட்டது, காலேஜ்ல அவ பிரிஎண்ட்ஸ் பண்ண சேட்டைங்க எல்லாமே அவளுக்கு ஞாபகம் வந்தது. அவளோட விரல் அவ புண்டைக்குள்ள போய் அவ பருப்பை தேய்க்க ஆரம்பிச்சது. சோப்போட நுரை அவ புண்டையில வழவழன்னு இருந்துச்சு.

அவளுக்கு மூடு தலைக்கு ஏறிச்சு. சோப்பை கீழ போட்டுட்டு, அவளோட நடுவிரலை எடுத்து, அவ புண்டைக்குள்ள விட்டு ஆட்ட ஆரம்பிச்சா. இன்னொரு கையால அவ பருப்பை நசுக்கினா.

அவ கை வேகமா அசையும்போது, அவ கையில இருந்த வளையல் 'ஜல் ஜல்'னு சத்தம் போட்டு, அந்த பாத்ரூம் முழுக்க கேட்டுச்சு.

"ஆ... ஆ...."னு அவளே அறியாம முனகினா.

அவ உச்சம் அடையப் போறது தெரிஞ்சது. அவ உடம்பு விறைச்சு, "ஆஆஆ..."னு ஒரு மாதிரி சத்தம் போட்டு கத்திட்டா. அவ புண்டையில இருந்து அவளோட ரசம் 'கொழகொழ'னு வழிஞ்சு அவ கால்ல ஓடுச்சு.

உச்சம் அடைஞ்சதும் அவளுக்கு உடம்புல தெம்பே இல்ல. அப்படியே சுவத்துல சாஞ்சு, கால் நடுங்க நின்னா. கொஞ்ச நேரம் கண்ணை மூடி அந்த சுகத்தை அனுபவிச்சா. வளையல் சத்தம் கொஞ்சம் கொஞ்சமா குறைஞ்சது.

அவ கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ் ஆனா அப்றம், தண்ணிய ஊத்தி உடம்பை நல்லா கழுவி குளிச்சிட்டு, டவலை எடுத்து உடம்பை துவட்டினா. அவளோட மொலையையும், புண்டையையும் நல்லா அழுத்தி துடைச்சிட்டு, நைட்டியை மாட்டிட்டு பாத்ரூமை விட்டு வெளிய போனா.

[Chellapandiapple]

வளையல் மேட்டர் சூப்பர் புரோ
அதோட வளையலை வைத்து இருவரும் சாட் பண்ணுவது போல எழுதுங்கள்

[Eros1949]

தம்பி சுன்னியைப் பிடித்து வளையல் சத்தம் வர ஆட்டி விட்டாள் என்றால் சூடா இருக்கும் !!

[sexluver_007]

Vera level update, antha rendu sceneum kannu kulla nikuthu, sema

[Wwd2310]

Very good plot, go on

[AnuYa]

Wow wow wow!!

What a fantastic story.. Sema buildup, crazy emotions and marana mood.

Akka-thambi combo super a iruku. I wish, I could read more of the story. Continue brother...

[Punidhan]

Welcome back. Great to see you again. Sexy writing

[Fun_Lover_007]

அருமையான பதிவு. வாசிக்க வாசிக்க கிக்கு ஏறுது.

[Lashabhi]

Unarchiya thundravitham, bangles scene, ultimate, papoam intha priya yaevalo naaliku vijaya thalli vaikka mudiyumnu.

[mandothari]

லன்ச் பெல்

அம்மாவின் மிஸ்ட்டு கால்

தக்காளி

தேங்க்ஸ்

சுயநினைவு

சாம்பார் சத்தம் உருளைக்கிழங்கு

மஞ்சள் கலர்

குட்டி மொலைகள்

மினுமினுப்பு

டேஸ்ட் ரெட்டை அர்த்தம்

மரத்தடி

சமையல் சூப்பர்

கீதா மேல் கவனம்

வாக்கா

ஜன்னல் ஓரம்

விஜய் தொடைகள்

தோள்பட்டை

போன் ல சார்ஜ்

காது மடல்

பால் கறந்து

கால் மேல் கால் போட்டு

சீண்டி பார்க்க

காது ரெண்டும் ஜிவ்வ்

பஸ் ஸ்டான்ட்

வளையல் கலெக்ஷன்

கண்ணாடி வளையல்

சின்ன பூ டிசைன்

தம்பி தந்த வளையல்

ஜல் ஜல் வளையல் சத்தம்

ப்ளூ கலர் புடவை

நீளமான முடி

சோப்பு

பருப்பு

நடுவிரல்

உச்சம்

ப்ரோ டீன் ஏஜ் காலத்துக்கே கூட்டிட்டு போயிட்டீங்க ப்ரோ

மிக மிக இளமை பொங்கும் பதிவு

மொபைல் மெசேஜ் எல்லாம் பட்டைய கிளப்புது

அவ்ளோ நேச்சுரலாறு இருந்தது

கடைசி பகுதியில் அவள் குளிக்கும் காட்சி

அப்பப்பா உங்கள் வர்ணனையில் அப்படியே நேரில் பார்த்தது போல இருந்தது ப்ரோ

மிக மிக அருமையான பதிவு ப்ரோ

நன்றி

[Shrutikrishnan]

பிரியா பாத்ரூமை விட்டு வெளிய வந்தா. அவளோட முகம் குளிச்சதால செவந்து இருந்துச்சு. உச்சம் அடைஞ்சதால அவ உடம்புல இருந்த சூடு கொஞ்சம் தணிஞ்சு இருந்தது. வழக்கம் போல இல்லாம, அவ முகம் ஒரு மாதிரி வித்தியாசமா தெரிஞ்சது. கண்ணெல்லாம் செவந்து, உடம்பெல்லாம் சோர்வா இருந்துச்சு.

அவ ஈரமான கைய நைட்டில தொடச்சிக்கிட்டே வீட்டுக்குள்ள போனா.

ஹால்ல விஜய் டிவி பார்த்துட்டு இருந்தான். பிரியா நடந்து போறத ஓரக்கண்ணுல பார்த்தான். அவ போனதும், கீதா வெளிய வந்து ஒரு டவலை எடுத்துட்டு குளிக்கப் போனா. அம்மா கிச்சன்ல சமைச்சிட்டு இருந்தாங்க. பிரியா அவ ரூமுக்குள்ள போய் தலையை துவட்டிட்டு, டவலை காய வெச்சிட்டு, சீப்பை எடுத்து முடியை வாரிட்டு ஹாலுக்கு வந்து உட்கார்ந்தா.

டிவில பாட்டு ஓடிட்டு இருந்துச்சு. விஜய் அவளை பார்த்து, "ரிமோட் வேணுமா அக்கா?"னு கேட்டான்.

"வேணாம்... பரவால்ல,"னு பிரியா மெதுவா சொன்னா. 

விஜய் நிமிர்ந்து வாட்சை பார்த்துட்டு, "சரிம்மா... நான் போயிட்டு வரேன்,"னு அம்மா கிட்ட சொன்னான்.

"பாத்து போயிட்டு வாடா,"னு அம்மா கிச்சன்ல இருந்து சத்தம் குடுத்தாங்க.

பிரியா விஜயை பார்த்து, "எங்கடா இந்த நேரத்துக்கு?"னு கேட்டா.

"திருவிழா வருதுல அக்கா... பசங்க கிரிக்கெட் விளையாட கூப்பிட்டாங்க. பிராக்டிஸ் பண்ணப் போறேன்,"னு சொன்னான்.

"இந்த நேரத்துக்கா?"


"எல்லாம் காலேஜ் பசங்க தானே... காலைல காலேஜ்ல பிஸியா இருப்போம். இப்போ தான் முடியும். இப்படி பிராக்டிஸ் பண்ணா தான் நம்ம ஜெயிக்க முடியும். அந்த ரவி மூஞ்சில கரிய பூசணும்,"னு விஜய் சொன்னான்.


"அவன் கிட்டலாம் தேவையில்லாம சண்டைக்குப் போகாத. பாத்துக்கோ,"னு பிரியா அக்கறையா சொன்னா.


"பாத்துக்கலாம்,"னு சொல்லிட்டு, விஜய் அவ கண்ணை நேரா பார்த்து சிரிச்சான்.


பிரியா அவன் கண்ணை பார்த்துட்டு, எதுவும் சொல்லாம மெதுவா தலையை ஆட்டினா. அவனும் அவளை பார்த்துட்டே சிரிச்சிக்கிட்டு வெளிய கிளம்பிப் போனான்.

மணி 11:59. மாடியில படுத்துட்டு இருந்த விஜய்க்கு உடம்பு அசதியா இருந்தாலும், கண்ணு மட்டும் சொக்கவே இல்ல. சாயங்காலம் ஃபுல்லா கிரிக்கெட் ப்ராக்டீஸ் பண்ணின களைப்பு உடம்புல தெரிஞ்சது. ஆனா மனசு என்னவோ அலைபாய்ஞ்சிட்டு இருந்தது. போன்ல ஃபேஸ்புக்க நோண்டிட்டு இருந்தான். தமன்னா ஏதோ ஒரு பாட்டுக்கு இடுப்பை வளைச்சு போட்ட ஆட்டத்துல ஊர் பசங்க எல்லாம் வெறியேறிப் போய், அவ போட்டோவ வச்சு மீம் மேல மீம் போட்டுத் தள்ளீட்டு இருந்தானுங்க. அதைப் பார்த்து விஜய் தனக்குள்ளேயே சிரிச்சுக்கிட்டான்.
கீழ ரூம்ல, பிரியாவோட நிலமையும் ஒன்னும் வித்தியாசமா இல்ல. பக்கத்துல கீதா உலகமே அழிஞ்சாலும் கவலை இல்லைனு நல்லா அசந்து தூங்கிட்டு இருந்தா. ஆனா பிரியாவால ஒரு பக்கம் கூடத் திரும்பிப் படுக்க முடியல. லேசா அசைஞ்சா கூட, அவ கையில இருந்த கண்ணாடி வளையல், "சலக்... சலக்..."னு மெல்லிசா சத்தம் போட்டுச்சு. அதுக்கு மேல, அவ புரண்டு படுக்கும்போது, அவ கால்ல இருந்த கொலுசு "ஜ்லிங்..."னு ஒரு சத்தம் போட்டுச்சு. அந்தச் சத்தம் அவளுக்குள்ள இருந்த படபடப்பை இன்னும் அதிகமாக்குற மாதிரி இருந்தது.

திரும்ப புரண்டு படுத்தா. அப்போ தான், பக்கத்து டேபிள் மேல சார்ஜ்ல போட்டு இருந்த அவ போனைப் பார்த்தா. அதையே கொஞ்ச நேரம் உத்துப்பார்த்துட்டு இருந்தா. அவளுக்குள்ள ஒரு போராட்டம். வேணாம்... தப்பு... ஆனா... அவளையே அறியாம, மெதுவா, சத்தமே இல்லாம எழுந்து கீழ இறங்கினா. அவ கால் தரையில பட்டதும், கொலுசு மறுபடியும் "ஜ்லிங்..."னு சத்தம் போட்டுச்சு. ஒரு செகண்ட் சிலையா நின்னு, கீதா தூங்குறாளானு ஒரு தடவ திரும்பிப் பார்த்தா. அவ நல்ல தூக்கத்துல தான் இருந்தா.

போனை சார்ஜ்ல இருந்து எடுத்துட்டு, ஸ்கிரீனை ஆன் பண்ணா. அந்த இருட்டு ரூம்ல, போன்ல இருந்து வந்த வெளிச்சம் அவ கண்ணைக் கூசுச்சு. உடனே பிரைட்னஸைக் குறைச்சிட்டு, வாட்ஸ்அப் ஓப்பன் பண்ணா. சில மெசேஜ்களுக்குக் கீழ, விஜய் அனுப்புன அந்தப் பழைய மெசேஜ் இருந்தது. "தேங்க்ஸ்". அதுக்கு அவ இன்னும் பதில் அனுப்பல.

விஜயோட லாஸ்ட் சீன் ஒரு ஏழு நிமிஷத்துக்கு முன்னாடி தான் காட்டுச்சு. அப்போ அவன் இன்னும் முழிச்சுட்டு தான் இருக்கான். அவன் தூங்கலைனு தெரிஞ்சதும், அவ மனசுல ஒரு அற்ப சந்தோஷம் வந்தது. அவ விரல் டைப் மெசேஜை அழுத்துச்சு. ஆனா அந்த கீபோர்டு வந்ததும், என்ன அனுப்புறதுனு தெரியாம அப்படியே உறைஞ்சு நின்னுச்சு.

ஒரு நிமிஷம் யோசிச்சுட்டு, அவளும் "தேங்க்ஸ்"னு டைப் பண்ணி அனுப்பினா. அனுப்பிட்டு, போனை எடுத்துட்டு வந்து பெட்ல படுத்துக்கிட்டா. கீதா தூங்குறாளானு மறுபடியும் ஒரு தடவை கன்ஃபார்ம் பண்ணிட்டு, போர்வைக்குள்ள நுழைஞ்சு, வாட்ஸ்அப்பையே பார்த்துட்டு இருந்தா.
மாடியில, ஃபேஸ்புக் போஸ்ட்க்கு லைக் தட்டிட்டு இருந்த விஜய்க்கு, பிரியா கிட்ட இருந்து மெசேஜ் வந்ததும் தூக்கி வாரிப் போட்டுச்சு. 'என்னடா இது... அக்காலாம் எனக்கு மெசேஜ் பண்ணுது. அதுவும் இந்த நேரத்துக்கு மெசேஜ் பண்ணுது... அதிசயம் தான்'னு நினைச்சுக்கிட்டே மெசேஜை ஓப்பன் பண்ணான். அதுல "தேங்க்ஸ்"னு இருந்தது. அவனுக்கு உள்ளுக்குள்ள சிரிப்பு பொத்துக்கிட்டு வந்தது. இவ அந்த வளையலுக்குத் தான் தேங்க்ஸ் சொல்றானு நல்லாவே தெரியும். இருந்தாலும், வேணும்னே வம்பிழுக்கறதுக்காக டைப் பண்ணான்.

விஜய்: எதுக்கு?

கீழ பிரியா, விஜய் ஆன்லைன் வந்து அவ மெசேஜைப் பார்த்ததுமே படபடப்பா ஆனா. அவ உடம்புக்குள்ள ஏதோ ஒரு கரண்ட் பாஸ் ஆன மாதிரி சிலிர்த்துச்சு. அப்போ, அவன்கிட்ட இருந்து 'எதுக்கு?'னு மெசேஜ் வந்தது. அதைப் படிச்சதும், அவளுக்குள்ள இருந்த பதட்டம் போயி, குறும்பா அவளுக்கே அவ சிரிச்சுக்கிட்டா. அவன் கிண்டல் பண்றான்னு அவளுக்கு நல்லாவே புரிஞ்சது.

பிரியா: வளையலுக்கு.

விஜய்: ஓ... இப்போ தான் ஞாபகம் வந்துச்சா?

பிரியா: ம்ம்ம்... சும்மா.

விஜய்: புடிச்சிருக்கா?

பிரியா: நல்லா இருக்கு.

அவ ஒரு வார்த்தைல பதில் சொல்றது விஜய்க்குப் பத்தல. அவளை இன்னும் கொஞ்சம் சீண்டணும் போல இருந்துச்சு.

விஜய்: என் செலக்‌ஷன்ல... புடிக்காம இருக்குமா.

பிரியா: போடா... நானே அதைப் பார்த்து வெச்சிருந்தேன். நீ தான் புடுங்கி கையில மாட்டி விட்ட.

விஜய்: வர வர ரொம்ப பொய் சொல்ற கா.

பிரியா போர்வைக்கு அடில விஜய் மெசேஜ் படிச்சு சிரிச்சா.

பிரியா: ம்ம்... சரி. மணி ஆச்சு. போய் தூங்கு.

விஜய்: தூக்கம் வரல கா...

பிரியா: ஏன்?

விஜய்: உன்கிட்ட பேசிட்டு இருக்கேன்ல... அதான்.

பிரியாவுக்கு இதுக்கு என்ன பதில் சொல்றதுனே தெரியல. அவ உதட்டைக் கடிச்சுக்கிட்டே டைப் பண்ணா.

பிரியா: சும்மா வழியாத. போய் தூங்கு.

விஜய்: இல்ல கா... நிஜமா தான்...

விஜய்க்கு தைரியம் வந்துருச்சு. அவளை பாக்கணும் போல இருந்தது. ஆனா எப்படி கேக்குறதுனு 
தெரில. 

விஜய்: உன் வளையலா ஒரு போட்டோ எடுத்து அனுப்பு. எப்படி இருக்குனு பாக்குறேன்.

பிரியாவுக்கு இதப் படிச்சதும் ஒரு மாதிரி ஆகிருச்சு. போட்டோவா? இந்த நேரத்துலயா?

பிரியா: டேய். போய் தூங்கு. முடியாது போடா. மணி என்ன ஆகுது பாரு.

விஜய்: ப்ளீஸ் கா... ஒரே ஒரு போட்டோ. சும்மா வளையல் மட்டும்.

பிரியா: நாளைக்கு பேசலாம். குட் நைட்.

விஜய் மனசுக்குள்ள சிரிச்சுக்கிட்டான். 'இவளை விடக் கூடாது.'

விஜய்: ப்ளீஸ்... ப்ளீஸ்... ப்ளீஸ் கா... எனக்காக... சும்மா கை மட்டும் அனுப்பு. நான் அதைப் பார்த்துட்டே தூங்குறேன்.

பிரியா போர்வைக்குள்ள திரு திருனு முழிச்சா. அவளுக்கு என்ன பதில் சொல்றதுன்னே தெரியல. அவன் இப்படி கெஞ்சுறது அவளுக்குப் புதுசா இருந்துச்சு.

பிரியா: இருட்டா இருக்கு டா.

விஜய்: ஃப்ளாஷ் போட்டு எடு.

பிரியா: கீதா எழுந்திரிச்சுரவா.

விஜய்: எழுந்துக்க மாட்டா. ஒரே ஒரு செகண்ட் தான. ப்ளீஸ்...

அவன் கெஞ்சுறதைப் பார்க்கப் பார்க்க அவளுக்கு மனசு இளகுச்சு. மறுபடியும் பெட்ஷீட் ல இருந்து வெளிய வந்து கீதாவைப் பார்த்தா. அவ நல்லா அமைதியா தூங்கிட்டு இருந்தா. பிரியா ஒரு முடிவுக்கு வந்தா. போர்வைக்குள்ளேயே போனை வச்சு, கேமராவை ஓப்பன் பண்ணி, ஃப்ளாஷை ஆன் செஞ்சா.

அவளோட இடது கையில இருந்த வளையல் மேல கேமராவை ஃபோகஸ் பண்ணா. 'கிளிக்'. அந்த ஒரு நொடி, அந்த அடர்ந்த இருட்டுல, ஃப்ளாஷ் கண்ணைப் பறிக்கிற மாதிரி அடிச்சது. அந்த வெளிச்சத்துல, அவளோட சிவந்த கையில, அடர் நீலக் கலர்ல இருந்த அந்தக் கண்ணாடி வளையல் 'பளீர்'னு மின்னுச்சு. எடுத்த போட்டோவை ஒரு தடவை பார்த்துட்டு, அவன் மனசு மாறுறதுக்குள்ள, விஜய்க்கு அனுப்பி விட்டா.

மாடியில, அந்த போட்டோ வந்ததும், விஜய் அவசரமா ஓப்பன் பண்ணான்.

போட்டோவை ரெண்டு விரல் வச்சு ஜூம் பண்ணான்.

அவளோட கை... செவசெவன்னு, பஞ்சு மாதிரி ஒரு கை. மெல்லிசான விரல். அதுல இருந்த சின்ன மச்சம்... லேசா தெரியுற பச்சை நரம்பு... அது மேல 'பளிச்'னு மின்னின அந்த நீலக் கலர் வளையல்...
அவனுக்கு வெறி ஏறிச்சு. அந்த வளையலை விட, அது இருந்த கை தான் அவனை ஒரு வழி பண்ணுச்சு. அந்த கையை அப்படியே புடிச்சு, சப்பணும் போல... அந்த வளையலை ஒவ்வொன்னா கடிச்சு உடைக்கணும் போல ஒரு ஆசை வந்தது.

அவன் சுன்னி லுங்கியைத் தூக்கிட்டு நின்னுச்சு. 'கைக்கே இப்படி இருக்கே... இவ மொலை... இவ புண்டை...'

விஜய்: சூப்பரா இருக்கு கா.

பிரியாவுக்கு இதப் படிச்சதும் வெக்கத்துல முகம் சிவந்துருச்சு.

பிரியா: ம். போதும். தூங்கு.

விஜய்: கை சூப்பரா இருக்கு... ஆனா…

விஜய்க்கு தைரியம் வந்துருச்சு. கேட்டா குடுக்குறா. வளையல் போட்டோவே அனுப்பிட்டா. அப்போ... அடுத்ததைக் கேட்க வேண்டியது தான்.

பிரியா: ஆனா?

விஜய்: உன் போட்டோ ஒன்னு அனுப்பு.

பிரியாவுக்கு இதப் படிச்சதும் வயிறு கலங்குச்சு. 'என்னடா சொல்றான் இவன்?'

பிரியா: என் போட்டோ எதுக்கு உனக்கு? அதுலாம் முடியாது. போய் தூங்கு.

விஜய்: ப்ளீஸ் கா... உன்ன பாக்கணும் போல இருக்கு.

பிரியா: என்னடா கொழுப்பு? டெய்லி தான பாக்குற.

விஜய்: இது மாதிரி இல்லையே... ப்ளீஸ் கா... ஒரே ஒரு போட்டோ. இப்போ உன்ன பாக்கணும்னு 
தோணுது.

பிரியாவுக்கு உடம்பெல்லாம் நடுங்குச்சு. அவ போர்வைக்குள்ள அவளையே இறுக்கிப் புடிச்சுக்கிட்டா. அவ புண்டைக்குள்ள மறுபடியும் தண்ணி ஊறுச்சு.

பிரியா: வேணாம் டா... நல்லா இருக்காது.

விஜய்: எனக்கு நல்லா இருக்கும். ப்ளீஸ்... எனக்காக…

பிரியா பதில் பேசல.

விஜய்: ப்ளீஸ்... ஒரே ஒரு தடவ... உன் முகத்தைப் பார்க்கணும்.

அவன் திரும்பத் திரும்ப கெஞ்சுறது அவளுக்குள்ள இருந்த தடையை உடைச்சது. அவ மனசுக்குள்ள ஒரு போராட்டம். வேணாம்னு ஒரு பக்கம் சொன்னாலும், அவனுக்காக அனுப்பலாம்னு இன்னொரு பக்கம் தோணுச்சு. 'சும்மா முகம்தானே? அவன் பாவம்... ஆசையா கேக்குறான்.'

அவ விரல் அவளையே மீறி கேமராவை ஓப்பன் பண்ணுச்சு. ஃப்ரண்ட் கேமராவை ஆன் பண்ணி, போனை அவ முகத்துக்கு நேரா புடிச்சா. அவ இதயம் வெடிச்சிடும் போல அடிச்சுக்கிச்சு. ஃப்ளாஷ் ஆன்ல தான் இருந்தது.

அவளோட கலைஞ்ச முடியை லேசா ஒதுக்கினா. அவ உதட்டைக் கடிச்சுக்கிட்டா. அவ கண்ணுல ஒரு மாதிரி பயம், ஆனா அதே நேரம் ஒரு கிளர்ச்சி.

அவளோட விறல் ஸ்க்ரீன்ல கேமரா பட்டனை அளுத்திச்சு, 'கிளிக்'.
எடுத்த போட்டோவை ஓப்பன் பண்ணிப் பார்த்தா. அவளுக்கே அவளைப் பார்க்க வெக்கமா இருந்தது. 'ச்சே... என்ன ஒரு பார்வை இது.' ஆனா அவ வேற ஏதும் யோசிக்காம டக்குனு விஜய்க்கு போட்டோ அனுப்பிச்சா.

அந்த போட்டோவை விஜய் ஓப்பன் பண்ணான்.

அவனுக்கு மூச்சே நின்னுடுச்சு.

அந்த இருட்டுல, ஃப்ளாஷ் வெளிச்சத்துல அவ முகம் அப்பட்டமா தெரிஞ்சது. தூக்கக் கலக்கத்துல இருந்த அவ கண்ணு ரெண்டும் லேசா செவந்து, ஏதோ கெஞ்சுற மாதிரி ஒரு பார்வையைப் பார்த்துச்சு. அவ மூக்கு நுனியிலயும், மேல உதட்டுக்கு மேலயும் சின்னதா வேர்வை துளி முத்து மாதிரி மின்னுச்சு. அவளோட ஸ்கின் டோன் அந்த வெளிச்சத்துல இன்னும் சிவப்பா தெரிஞ்சது. உதடு ரெண்டும் லேசா பிரிஞ்சு, காத்துக்காக ஏங்குற மாதிரி இருந்தது.

கழுத்துல, அவ போட்டிருந்த மெல்லிசான செயின், அவ வேர்வையில ஒட்டி, அவளோட சின்ன collar bone பள்ளத்துல சிக்கி, பளபளன்னு இருந்துச்சு. காதுல, அவளோட ஜிமிக்கி லேசா சரிஞ்சு அவ முடில மேல படுத்து இருந்தது. நெத்தியில, அவ எப்பவும் வைக்கிற சின்ன கருப்புப் பொட்டு, அந்த வெள்ளை முகத்துல ஒரு திருஷ்டி மாதிரி இருந்தது.

அவனோட பார்வை இன்னும் கீழ இறங்குச்சு. அவ போட்டிருந்த நைட்டியோட மேல் பட்டன் போடாம இருந்தது. அந்த ஃப்ளாஷ் வெளிச்சத்துல, அவளோட ரெண்டு மொலையும் சேர்ற இடத்துல, மெல்லிசா ஒரு கோடு தெரிய ஆரம்பிச்சது. அந்த இடத்துல இருந்த வேர்வை, அந்தப் பள்ளத்தை இன்னும் ஆழமா காட்டுச்சு. இன்னும் ஜூம் பண்ணிப் பார்க்கும்போது தான் அது அவனுக்குத் தெரிஞ்சது. அந்தப் பள்ளம் ஆரம்பிக்கிற இடத்துல, லேசா எட்டிப் பார்த்தது, அவளோட கண்ணுக்கே தெரியாத சின்ன சின்ன முடிலாம், அவளுக்கு உடம்பு சிலிர்த்ததுல, குத்திட்டு நின்னுச்சு.

விஜய்க்கு அதுக்கு மேல கண்ட்ரோல் பண்ண முடியல. லுங்கிக்குள்ள இருந்த தம்பி வெடிச்சிரும் போல துடிச்சான். இந்த போட்டோவை வச்சே, இப்போவே, இங்கேயே, அவளை நினைச்சு, அவளோட அந்த மச்சத்தை நினைச்சு, கஞ்சியத் தெறிக்க விடணும் போல ஒரு வெறி வந்தது.
விஜய் கிட்ட இருந்து எந்த பதிலுக்கும் காத்திட்டு இருக்காம, பிரியா போன் வச்சிட்டு படுக்க போய்ட்டா. அவளுக்கு தூக்கம் வரல, இருந்தாலும், இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் அவன் கூட பேசினா, அவ எதாவது செய்ய கூடாத தப்பு எல்லாம் செஞ்சிர போறான்னு பயத்துல போன் வச்சிட்டு வந்து படுத்துட்டா.

[Shrutikrishnan]

அடுத்த நாள் காலைல, வழக்கம் போல நாலு மணிக்கு எழுந்து, ஒண்ணா வயலுக்குக் கிளம்பிப் போனாங்க. பூ அறுக்கும் போது விஜய் ப்ரியாவை பாத்தான். ஆனா நேத்து ராத்திரி நடந்த எதுவும் அவ முகத்துல ஏதும் தெரில. அவ இவனை சரியா கூட பாக்கல. வழக்கம் போல, பூவ அறுத்து, மூட்டைக் கட்டி, வீட்டுக்குத் திரும்பினாங்க.

விஜய் நேரா வீட்டுக்குப் பின்னாடி தான் போனான்.

அவன் மனசுக்குள்ள ஒரு சின்ன நப்பாசை. 'நேத்து மாதிரி அக்காவும் வருவாளா? மறுபடியும் அவ குனிஞ்சு பால் கறக்குறத பார்க்கலாமா?'னு நெனச்சுக்கிட்டே போனான்.

ஆனா மாடு கட்டுற இடத்துல யாரும் இல்ல. பசு மாடு மட்டும் 'ம்மா...'னு கத்திட்டு இருந்துச்சு. அவன் சுத்தி முத்தி பார்த்தான். பிரியாவக் காணோம். அவன் மனசுக்குள்ள ஒரு சின்ன ஏமாற்றம். 'சரி... நேத்து மாதிரி தினமும் நடக்குமா என்ன?'னு அவனுக்கு அவனே சமாதானம் சொல்லிக்கிட்டான். இருந்தாலும், அவ ஏன் வரலனு ஒரு கேள்வி அவன் மனசுல ஓடிட்டே இருந்துச்சு.

ஏமாற்றத்தோட, பக்கத்துல இருந்த ஸ்டூலை எடுத்துப் போட்டு உக்காந்தான். 

அவன் பால் பாத்திரத்தைக் கையில எடுக்குறதுக்குள்ள, வீட்டுக்குள்ள இருந்து கொலுசு சத்தம் கேட்டுச்சு. 'ஜ்லிங்... ஜ்லிங்...'

விஜய் திரும்பிப் பார்த்தான். அவன் எதிர்பார்த்த மாதிரியே பிரியா தான் வந்தா.

பிரியா நயிட்டி ஓட தலை முடியை மொத்தமா அள்ளி ஒரு கொண்டை போட்டுட்டு நடந்து வந்தா. தூக்கக் கலக்கத்துல இருந்த அவ முகத்தைப் பார்க்கவே விஜய்க்கு ஒரு மாதிரி இருந்துச்சு. 

அவ எதுவும் பேசல. நேரா வந்து, அவன் கையில இருந்த பால் பாத்திரத்தை வாங்கினா. அவளோட மென்மையான விரல் அவன் கை மேல பட்டதும், விஜய்க்கு உடம்புக்குள்ள ஆயிரம் வாட்ஸ் பல்ப் ஒண்ணா எரிஞ்ச மாதிரி இருந்துச்சு. அவன் மனசுக்குள்ள ஒரே குஷி. 'இப்போ ஆரம்பிக்கப் போகுதுடா கச்சேரி,'னு நெனச்சுக்கிட்டான்.

சரியா அந்த நேரத்துல, "அண்ணா!"னு கீதாவோட குரல் கேட்டுச்சு.

விஜய் எரிச்சலோட திரும்பிப் பார்த்தான். கீதா தூக்க கலகத்துல கண்ணு தேச்சிட்டே வந்து நின்னுட்டு இருந்தா.

"என்னடி?"

"அப்பா உன்னைக் கூப்பிடுறாரு."

விஜய்க்கு வந்ததே கோவம். "ஏன் டி,"னு கேட்டான்.

"அவர் வண்டி பஞ்சர் ஆகிருச்சுனா. உன்ன பூ மூட்டை கொண்டு போய் போட்டுட்டு வர சொன்னாரு. லேட் ஆகிருச்சாம்."

"அவர என் சைக்கிள்ல போக சொல்லலாமால,"னு விஜய் கேட்டான்.

"இல்லண்ணா... அப்பா உன்னைத்தான் போகச் சொன்னாரு. அர்ஜெண்ட்டாம்."

விஜய்க்கு என்ன பண்றதுனே தெரியல. இந்த நேரத்துலயா வருவீங்கனு மனசுக்குள்ளேயே திட்டிக்கிட்டான். "இல்ல... மாடு மிரளுது பாரு. நான் போனா கறக்க முடியாது. நான் பாத்துக்கிறேன்,"னு ஒரு பொய்யைச் சொன்னான்.

பிரியா எதுவும் பேசாம அவங்களையே பார்த்துட்டு இருந்தா.
கீதா அப்பாவியா, "ஓ... அப்படியா... சரி நான் புடிச்சுக்கிறேன். நீ போய்ட்டு வாண்ணா. நானும் அக்காவும் பாத்துக்கிறோம்,"னு சொல்லிட்டே, மாடோட மூக்கணாங்கயிறைப் போய் புடிச்சுக்கிட்டா.

விஜய்க்கு உலகமே தலைகீழா சுத்துற மாதிரி இருந்துச்சு. அவன் பிளான் மொத்தமும் சொதப்பிருச்சேனு வயிறு எரிஞ்சது. வேற வழி இல்லாம, பிரியாவை ஒரு மாதிரி ஏக்கமா பார்த்துட்டே, அங்க இருந்து கடுப்புல போனான்.

விஜய் போனதும், பிரியா ஒரு பெருமூச்சு விட்டா. அவளுக்குள்ள இருந்த பதட்டம் கொஞ்சம் குறைஞ்சது. அவ கீதாவைப் பார்த்து, "நீ உள்ள போடி. நான் பாத்துக்கிறேன்,"னு சொன்னா.
"இல்லக்கா பரவால்ல. மாடு மிரளுதுனு அண்ணன் சொன்னான்ல. நான் புடிச்சுக்கிறேன்,"னு தூக்கக் கலக்கத்துல சொல்லிட்டே, கொட்டாவி விட்டா கீதா. அவ கையில நேத்து வாங்கின வளையல் 'சலக்'னு ஒரு சத்தம் போட்டுச்சு.

பிரியா வேற வழி இல்லாம, ஸ்டூலை எடுத்துப் போட்டு, மாட்டுக்குக் கீழ உக்காந்தா. அவ உக்காரும்போது, அவளோட நைட்டி லேசா மேல ஏறி, அவளோட வெள்ளை வெளேர்னு இருந்த கணுக்கால் வரைக்கும் தெரிஞ்சது.

கீதா சும்மா கடமைக்குனு கயிறைப் புடிச்சுட்டு, கண்ணு பாதி மூடுன நிலைமையில தான் தூக்க கலகத்துல நின்னுட்டு இருந்தா.

பிரியா குனிஞ்சு, தண்ணிய எடுத்து மாடோட காம்புல அடிச்சா. அப்புறம் எண்ணெய்யைத் தொட்டு, நாலு காம்புலயும் தடவி விட்டா. கீதா இதையெல்லாம் கவனிக்கவே இல்லை.

அப்புறம் பிரியா, பாத்திரத்தை எடுத்து மடிக்குக் கீழ வெச்சிட்டு, ரெண்டு கையையும் ஒண்ணா சேர்த்து, மாடோட ரெண்டு காம்பையும் ஒண்ணா புடிச்சு, மெதுவா இழுத்துக் கறக்க ஆரம்பிச்சா. அவ அப்படி கையை அசைக்கும்போது, அவ கையில இருந்த கண்ணாடி வளையல்கள் ஒன்னோட ஒன்னு உரசி, 'கிளிக்... கிளிக்...'னு ஒரு மெல்லிசான சத்தத்தை எழுப்புச்சு.

'ஃபர்ர்ர்... ஃபர்ர்ர்...'

அந்த சத்தம் தான் கீதாவோட காதுக்குள்ள புகுந்து, அவ தூக்கக் கலக்கத்துல இருந்த மூளையை லேசா உசுப்பிச்சு. அவ கண்ணை முழுசா திறக்கல. பாதி திறந்த கண்ணுல, முன்னாடி தெரிஞ்ச காட்சி மங்கலா இருந்துச்சு.

'கிளிக்... கிளிக்... ஃபர்ர்ர்... ஃபர்ர்ர்... சளக்...'

வளையல் சத்தமும், பால் சத்தமும் ஒண்ணா கேட்டுச்சு. இப்போ கொஞ்சம் தெளிவா கேட்டுச்சு. அவளோட பார்வை மெதுவா ஃபோகஸ் ஆச்சு.

அவ பார்த்த முதல் காட்சியில, அவ உடம்புல இருந்த அத்தனை செல்லும் ஒரு செகண்ட் வேலையை நிறுத்துச்சு. அவளோட இதயம் ஒரு அடி அடிச்சுட்டு, அப்படியே நின்னுடுச்சு. தூக்கம், கொட்டாவி, அசதி எல்லாம் எங்க போச்சுனே தெரியல.

பிரியா முன்னாடி குனிஞ்சு உக்காந்து இருந்தா. அவ போட்டிருந்த நைட்டி, அவ குனிஞ்சதால, கழுத்துப் பகுதியில இருந்து ரெண்டா பிரிஞ்சு, ஒரு பெரிய 'V' மாதிரி தொங்கிட்டு இருந்துச்சு.
அந்த 'V'-க்கு உள்ள...

கீதாவுக்கு அவ கண்ணையே அவளால நம்ப முடியல.

ரெண்டு பெரிய, வெள்ளை வெளேர்னு இருந்த மொலைகள்.

பாலை விட வெள்ளையா, பளிங்கு கல் மாதிரி இருந்துச்சு. அந்த ரெண்டு மொலைக்கும் நடுவுல இருந்த பள்ளம், ஒரு சின்ன ஓடை மாதிரி ஆழமா ஓடி, அவ நைட்டிக்குள்ள மறைஞ்சுச்சு. அந்த ஓடையில, முத்து முத்தா வேர்வை துளிங்க தேங்கி நின்னுச்சு. காலை நேரத்துல அடிச்ச மங்கலான வெளிச்சத்துல அந்த வேர்வை பளபளன்னு மின்னுச்சு.

பிரியா மாடோட காம்பை அழுத்திப் புடிச்சு, அவளோட முழு பலத்தையும் குடுத்து கீழ இழுத்தா. அப்படி அவ இழுக்கும்போது, அவளோட தோள்பட்டையும், கை தசைகளும் இறுகுச்சு. அந்த இறுக்கத்தோட அதிர்வு, நேரா அவ மொலைகளுக்குப் போய், அந்த ரெண்டு சதையும் ஒரு ஆட்டு ஆட்டுச்சு.

கீதாவால மூச்சு விட முடியல. அவ தொண்டை வறண்டு போச்சு.

அவளுக்கே தெரியாம, கீதாவோட கை அவ நெஞ்சு மேல போச்சு. அவளோட நைட்டியைத் தொட்டுப் பார்த்தா. பாதி ஆரஞ்சு பழத்தை கட் பண்ணி வச்ச மாரி தான் இருந்தது. ஆனா அக்காவுக்கு... ஒரு ஒரு முழு ஆரஞ்சு பழம் இருக்குற மாரி பெருசா இருக்கேன்னு வியந்தா.

பிரியா மூச்சு விடும்போது, அந்த மலைகள் மெதுவா ஏறி, அப்புறம் இறங்குச்சு. அந்த நைட்டி துணி, அவளோட விறைச்ச மொலைக் காம்பு மேல பட்டு, அந்த இடத்துல மட்டும் லேசா புடைச்சிட்டு நின்னுச்சு.

அதை பார்க்கப் பார்க்க, கீதாவுக்குள்ள இதுக்கு முன்னாடி அவ வாழ்க்கையில என்னைக்கும் உணராத ஒரு புதுவிதமான உணர்ச்சி உருவாச்சு.

அது காமம் இல்ல. அவ உடம்பு சூடாகல. அவ புண்டைக்குள்ள எதுவும் சுண்டி இழுக்கல.
ஆனா, அவ மனசுக்குள்ள ஒரு வலி வந்துச்சு. ஒரு விதமான பொறாமை. ஒரு ஏக்கம்.

அதுக்கு அப்றம், எல்லாம் அவங்க அவங்க வேலைய முடிச்சு காலேஜ் கிளம்பி போனாங்க. கீதா அவ அக்கா மாரி எப்போ ஆகா போறோமுன்னு கவலைல இருந்த, விஜய் அவன் அக்காவை காலைல பால் கறக்குறது பாக்க முடிலனு கவலைல இருந்தான், பிரியா அவ தம்பி கூட எல்லை மீறி போயிட்டே இருக்கோம், எங்க போய் முடிய போகுதோனு கவலைல இருந்தா.

அப்டியே நாட்கள் ஓடிச்சு.

விஜய் கிரிக்கெட் ப்ராக்டிஸ்னு ஓடிரான். 

ஊர் திருவிழா ஆரம்பிக்க இன்னும் ரெண்டு நாளே இருந்துச்சு.

அன்னைக்கு சாயங்காலம், டவுன்ல இருந்த பெரிய ஜவுளிக் கடைக்கு விஜய்யோட மொத்தக் குடும்பமும் துணி எடுக்கப் போயிருந்துச்சு.

விஜயும் அவனோட அப்பாவும் அம்மாவும் 'ஜெண்ட்ஸ் செக்‌ஷன்'ல வேஷ்டி, ஷர்ட் பேரம் பேசிட்டு இருந்தாங்க.

பிரியாவும் கீதாவும் 'லேடீஸ் செக்‌ஷன்'ல இருந்தாங்க.

கீதாவுக்கு ஒரே குஷி. பதினெட்டு வயசுப் பொண்ணு, புதுசா எதைப் பார்த்தாலும் மனசு தவிக்குற வயசு. அவளுக்கு புதுசா வந்திருந்த டாப்ஸ், லெக்கிங்ஸ் மேல தான் கண்ணு போச்சு. அங்க தொங்கிட்டு இருந்த ஒரு செட்டை கையில எடுத்தா. அது பச்சை கலர்ல டாப்ஸும், அதுக்கு மேட்ச்சா ஒரு கருப்பு கலர் லெக்கிங்ஸும்.

அவ அதை எடுத்துக்கிட்டு நேரா பிரியா கிட்ட வந்தா. "அக்கா... இங்க பாரு... இது செமையா இருக்குல?"

பிரியா அதைப் பார்த்துட்டு, "ம்... நல்லாருக்கு. நீ எடுத்துக்கோ,"னு சொன்னா.

"ச்ச... எனக்கு இல்லக்கா. உனக்கு. நீ எப்போ பாரு காலேஜுக்கு புடவை, இல்லைனா வீட்டுல சுடிதார்னு ஒரே மாதிரி போற. திருவிழாவுக்கு இதைப் போட்டுப் பாரு. உனக்கு செமையா இருக்கும்,"னு கீதா ஆசையா சொன்னா.

பிரியாவுக்கு ஒரு மாதிரி ஆகிருச்சு. அவ கண்ணு டக்குனு கூட்டத்துக்கு நடுவுல நின்னுட்டு இருந்த விஜய் மேல போச்சு. அவனுக்கு இந்த மாதிரி டிரஸ் போட்டா பிடிக்குமோ? அவளுக்கே ஒரு கணம் மனசு தடுமாறுச்சு.

"ஹேய்... எனக்கு எதுக்குடி இதெல்லாம். லெக்கிங்ஸ், டாப்ஸ்லாம்... வேணாம். நல்லா இருக்காது."

"ஏன் கா நல்லா இருக்காது? உனக்கு சூப்பரா இருக்கும் கா. சும்மா போட்டுப் பாரு கா. ப்ளீஸ்... 
எனக்காக..." கீதா கெஞ்ச ஆரம்பிச்சா.

"இல்ல டி... வேணாம்... எனக்கு ஒரு மாதிரி கூச்சமா இருக்கு..."

"கூச்சமா? இதுல என்ன கா கூச்சம்? எல்லா பொண்ணுங்களும் போடுறது தானே. ப்ளீஸ் கா... இந்த 
ஒரு தடவ... நல்லா இல்லைனா வேணாம். சும்மா போட்டு மட்டும் பாரு," கீதா அவ கையில அந்த டிரெஸ்ஸைத் திணிச்சா.

பிரியாவுக்கு ஒன்னும் புரியல. தங்கச்சி ஏன் இப்படி ஒத்தக் கால்ல நிக்கிறானு அவளுக்குத் தெரியல. ஆனா கீதாவுக்கு மட்டும் தான் அவ மனசுல என்ன ஓடுதுனு தெரியும்.

அவ அக்காவோட வளைவுகளும் நெளிவுகளும் அவ கண்ணை விட்டு இன்னும் போகவே இல்லை. அன்னைக்குக் காலைல மாடு கறக்கும்போது பார்த்தாளே... அந்த ரெண்டு பெரிய மொலைகளும் குலுங்குனதும்... ச்சே... புடவை கட்டினா, அது மொத்தமா அந்த அழகை மறைச்சிருது. சுடிதார் போட்டா, துணி லூசா தொங்கி, அவளோட சின்ன இடுப்புக்கும் பெருத்த குண்டிக்கும் இருக்குற அந்த வளைவையே சரியாக் காட்டித் தர்றது இல்ல.

ஆனா இந்த லெக்கிங்ஸ்... இது வேற மாதிரி. இது தோலோட தோலா ஒட்டிக்கும். அப்படி ஒட்டும்போது, அக்காவோட அந்த பானை மாதிரி இருக்குற குண்டி எப்படித் தெரியும்? அவளோட வாளிப்பான தொடை ரெண்டும் எப்படி உரசும்? அந்த டைட் டாப்ஸ், அவளோட அந்த பெரிய மொலைகளை எப்படித் தாங்கும்? அவ நடக்கும்போது அது எப்படி குலுங்கும்?

இதையெல்லாம் அவ கண்ணால பார்க்கணும். தனக்கு இல்லாத ஒன்னு, தன் அக்காவுக்கு மட்டும் இவ்ளோ அழகா இருக்குறத... அதை ஒரு டைட்டான துணிக்குள்ள வெச்சுப் பார்த்தா எப்படி இருக்கும்னு தெரிஞ்சுக்க, அவ மனசுக்குள்ள ஒரு மாதிரி அரிப்பு எடுத்துச்சு. அந்த நப்பாசையில தான் அவ, "ப்ளீஸ் கா... எனக்காகப் போட்டுப் பாரு,"னு கெஞ்சிட்டு இருந்தா.

பிரியாவுக்கு என்ன சொல்றதுனே தெரியல. தங்கச்சி இவ்ளோ ஆசையா கேக்குறாளேனு அவளால தட்ட முடியல. அது மட்டும் இல்லாம, அந்த பச்சை கலர் அவ கண்ணுக்கும் பிடிச்சிருந்துச்சு.

"சரி... தொலைஞ்சு போ,"னு பிரியா சிரிச்சிக்கிட்டே அந்த செட்டை வாங்கிக்கிட்டா.

"அப்பாடி! அங்க பாரு... 'ட்ரெயில் ரூம்' அங்க இருக்கு. சீக்கிரம் போய் போட்டுப் பாத்துட்டு வா," கீதா அவளைத் தள்ளி விட்டா.

பிரியா அந்த டிரெஸ்ஸை மடிச்சு கையில வெச்சிக்கிட்டு, அங்க இருந்த கூட்டத்தை விலக்கிக்கிட்டே, அந்த 'ட்ரெயில் ரூம்' இருந்த திசையை நோக்கி நடந்தா.

பிரியா அந்த ட்ரெயில் ரூம் இருந்த குறுகலான இடத்துக்குள்ள நுழையப் போனா. அங்க, ஒரு மூலையில, நாலு அஞ்சு பசங்க நின்னு ஏதோ ரகசியமா பேசிட்டு இருந்தாங்க.

அந்த பசங்க கூசுகுசுன்னு பேசுறது கேட்டு பிரியா லேசா திரும்பிப் பார்த்தா. அந்த நாலு பேர்ல, ஒருத்தன்... ரவி!

பிரியாவுக்கு நெஞ்சு 'திக்'குனு ஆச்சு. அவ டக்குனு பக்கத்துல இருந்த ஒரு பெரிய தூண் பின்னாடி மறைஞ்சு நின்னா.

"மச்சான், அவன் மட்டும் தனியா வரட்டும்," ரவி சொன்னான். அவன் குரல்ல அம்புட்டு வன்மம்.

"டேய், இப்போ வேணாம்டா. அவுங்க அப்பன் அம்மா கூட இருக்கான். திருவிழால பாத்துக்கலாம்," அவனோட ஃபிரெண்ட் ஒருத்தன் சொன்னான்.

"இல்லடா... எனக்கு இப்பவே கையி ஊறுது. அந்த நாய் என்னைய அடிச்ச அடியில, என் மூஞ்சியே வீங்கிருச்சு. அவன் மட்டும் தனியா சிக்கட்டும்."

பிரியாவுக்குக் கேட்டதும் கை கால் எல்லாம் உதற ஆரம்பிச்சிருச்சு. 'ஐயோ... என் தம்பிய...' அவளுக்கு அழுகையே வந்துரும் போல இருந்துச்சு.

அவ வேகமா திரும்பிப் பார்த்தா. விஜய் அங்க இல்ல.

அவ அங்க இருந்து அவசர அவசரமா கிளம்பி போனா.

"அம்மா! விஜய் எங்க?"னு கத்துனா.

"அதோ... அந்தப் பக்கம் தண்ணி குடிக்கப் போறேன்னு போனானே டி," அம்மா சொன்னாங்க.

பிரியா பார்த்தா. விஜய் தனியா வாட்டர் கூலர் இருந்த பக்கமா நடந்து போயிட்டு இருந்தான். ரவியும் அவன் ஃபிரெண்ட்ஸும், கூட்டத்தோட கூட்டமா விஜய் போன திசையைப் பார்த்து நகர ஆரம்பிச்சாங்க. அந்த கூட்டத்துல விஜய அவங்களால சரியா பாலோ பண்ண முடில.

"ஐயோ!"

பிரியா கையில வெச்சிருந்த அந்தப் புது டிரெஸ்ஸை இறுக்கி புடிச்சுக்கிட்டு, அந்த கூட்டத்தை இடிச்சுத் தள்ளிட்டு ஓடினா.

ரவி வரதுக்குள்ள பிரியா விஜய் கிட்ட போனா, "விஜய்!!!"

விஜய் தண்ணி குடிச்சிட்டு திரும்பிப் பார்த்தான். "என்ன கா?"

"டேய்! வாடா!" அவ வந்து அவன் கையைப் புடிச்சு இழுத்தா.

"என்ன கா... என்ன ஆச்சு... எதுக்கு இப்படி இழுக்குற?"

"பேசாம வாடா!" அவ அவனை 'தர தர'னு இழுத்துக்கிட்டு ஓடினா. ரெண்டு பேரும் கையைப் புடிச்சிக்கிட்டு ஓடினாங்க. ஆனா அந்தக் கூட்டத்துல அவங்களால வேகமா ஓட முடியல. 

பிரியா திரும்பி பாத்தா. ரவியும் அவன் பசங்களும் இவங்கள தேடுற மாதிரி கூட்டத்துல அங்கும் இங்கும் பார்க்குறது தெரிஞ்சது. ஆனா அவங்க இவங்கள நேரடியா இன்னும் பார்க்கல.

பிரியாவுக்கு எங்க போறதுன்னு தெரில. அவ கண்ணு முன்னாடி இருந்த "லேடீஸ் ட்ரையல் ரூம்" போர்டைப் பார்த்தா. அவளுக்கு வேற வழி தெரியல.

"இங்க வா!" அவ அவனை இழுத்துக்கிட்டு அந்த ட்ரையல் ரூம் இருந்த குறுகலான இடத்துக்குள்ள ஓடினா.

கடைசி வரைக்கும் ஓடி, அங்க இருந்த கடைசி ரூமோட டூர் ஓபன் பண்ணி, விஜய்யை உள்ள தள்ளுனா.

"உள்ள போ!"

"அக்கா! இது லேடீஸ்!"

"உள்ள போ டா!"

அவன் உள்ள போனதும், அவளும் உள்ள பூந்து, 'டப்'னு அந்தக் கதவைச் சாத்தி, உள்பக்கமா இருந்த சின்ன தாழ்ப்பாளைப் போட்டா.

அந்த ரூம் ஒரு பெட்டி மாதிரி இருந்துச்சு. ஒரு ஆள் நின்னு துணி மாத்தவே இடம் பத்தாது. இதுல ரெண்டு பேர்.

மூணு பக்கமும்... தரைல இருந்து மேல வரைக்கும்... முழுசா கண்ணாடி. ஒரு சின்ன ஸ்டூல், துணி மாட்ட நாலு ஹூக். அவ்ளோ தான்.

பிரியாவால மூச்சு விட முடியல. அவ நெஞ்சு 'லப் டப் லப் டப்'னு அடிச்சுக்கிச்சு. அவ திரும்பித் கதவை இருக்கமா புடிச்சுக்கிட்டு நின்னா.

விஜய் அவளுக்குப் பின்னாடி, அவ மேல இடிச்சுக்கிட்டு நின்னான். அந்த ரூம்ல இருந்த சூடும், அவ உடம்புல இருந்து வந்த வேர்வை வாசனையும் சேர்ந்து விஜய்க்கு ஒரு மாதிரி இருந்துச்சு.

"அக்கா... என்ன... என்ன ஆச்சுடி? ஏன் இப்படி ஓடி வந்தோம்?" விஜய் மூச்சு வாங்கிட்டே கிசுகிசுத்தான்.

"ஷ்ஷ்... சத்தம் போடாத!" பிரியா மெலிசா சொன்னா. "ரவி... அவன் ஃபிரெண்ட்ஸ்... உன்னைய அடிக்க வந்தானுங்க."

"என்னது?"

"ஆமா டா... நான் அவனுங்க பேசுறதக் கேட்டேன்... சத்தம் போடாத..."

அவ சொல்லி முடிக்கிறதுக்குள்ள, வெளிய ரவியோட குரல் கேட்டுச்சு.

"ஏய்... எங்கடா போனான் அவன்?"

பிரியாவுக்கு உசுரே போன மாதிரி ஆயிருச்சு. அவ கண்ணை இருக்கமா மூடிக்கிட்டா. அவ பயத்துல நடுங்கி, இன்னும் பின்னாடி போய் விஜய் மேல சாஞ்சா.

இப்போ... அவளோட பெருத்த குண்டி ரெண்டும்... அவ போட்டிருந்த சுடிதார் பேண்ட்டைத் தாண்டி... விஜய்யோட ஜீன்ஸ் மேல பட்டு... அவனோட சுன்னி மேல... கரெக்டா அவனோட விறைக்க ஆரம்பிச்ச சுன்னி மேல... போய் 'பச்'னு உக்காந்துச்சு.

[Shrutikrishnan]

விஜய் 'ஷ்ஷ்...'னு ஒரு சத்தம் போட்டான். அவனுக்கு உடம்பெல்லாம் ஒரு செகண்ட் சிலிர்த்துப் போச்சு.

பயத்துல இருக்கிறோமா, இல்ல சொர்க்கத்துல இருக்கிறோமானு அவனுக்குப் புரியல. அவ அக்காவோட குண்டியோட மெதுமெதுப்பான சூடு... அவனோட சுன்னி மேல பட்டு அழுந்துனதும், அவனோட சுன்னி ஒரு செகண்ட்ல வெடிச்சிரும் போல கம்பி மாதிரி விறைச்சது.

"அக்கா..." அவன் முனங்குனான். அவன் குரல் காமத்துல கரகரத்துப் போச்சு.

"ம்ம்ம்..." பிரியாவும் முனங்குனா. அவளுக்கு ரவியோட பயம் ஒரு பக்கம் இருந்தாலும், அவ குண்டிக்குக் கீழ, இடிச்சிட்டு நின்ன அந்த சூடான கம்பி... அந்த சுன்னி... அவளுக்குக் கீழ, அவளோட புண்டைக்குள்ள ஒரு மாதிரி 'ஜில்'லுனு ஒரு கரண்ட் பாஸ் ஆச்சு.

"இங்க பாருடா... இந்த ரூம்ல இருக்கானா பாரு..." ரவியோட ஃபிரெண்ட் ஒருத்தன் சொன்னான்.

'டக் டக் டக்'

யாரோ அவங்க ரூம் கதவைத் தட்டுனாங்க.

"ஏய்... உள்ள யாருடி?"

பிரியா வாயைப் பொத்திக்கிட்டா. விஜய் அவளை இன்னும் இருக்கமா புடிச்சுக்கிட்டான். அவனோட சுன்னி இப்போ அவ குண்டிப் பிளவுல போய் இடிச்சது.

அப்போ வெளிய ஒரு பொம்பள குரல் கேட்டுச்சு. "யார் நீங்க. லேடீஸ் செச்டின்ல என்ன பண்றீங்க.. வெளிய போங்க,"னு சொன்னா.

ரவி, "வா டா.. இங்க தான எங்கயாவது இருப்பான். மட்டுவான்,"னு சொல்லிட்டு அங்க இருந்து போனாங்க.

அவனுங்க போன சத்தம் கேட்டுச்சு.

பிரியாவுக்கு அப்போ தான் மூச்சே வந்தது. 'அப்பாடா...'னு அவ பின்னாடி சாஞ்சா. அவ சாஞ்சதால, அவளோட குண்டி இன்னும் ஆழமா விஜய்யோட சுன்னி மேல போய் அழுந்துச்சு.

"ஆ..." விஜய் முனங்குனான்.

பிரியா டக்குனு சுயநினைவுக்கு வந்து, திரும்பி பார்த்தா. ஒவ்வொரு கண்ணாடியிலயும்... அவளும், அவளுக்குப் பின்னாடி நரம்பு புடைக்க அவளை இடிச்சிட்டு நின்ன விஜய்யும்... அவ குண்டி மேல அழுந்திக்கிட்டு இருந்த அவனோட சுன்னியும்... அப்பட்டமா, பச்சையா தெரிஞ்சது.
பிரியா டக்குனு அவனை விட்டு விலகி, முன்னாடி நின்னா.

"அக்கா... பிரியா கா..." 

"கீதா!" பிரியா சுயநினைவு வந்து பேசினா.

"அக்கா! எந்த ரூம்ல இருக்க?" கீதா கத்திக்கிட்டே அந்தப் பக்கம் வந்தா.

"இங்க இருக்கன் டி,"னு பிரியா சொன்னா.

"என்ன கா ஆச்சு? இவளோ நேரம் என்ன பண்ற?" கீதா கேட்டா.

பிரியாவுக்கு வேர்த்து ஊத்திருச்சு. "ஒ... ஒன்னும் இல்லடி... டிரஸ்... டிரஸ் மாத்திட்டு இருக்கேன்..."

"இன்னுமா? சீக்கிரம் வா கா... அப்பா கூப்பிடுறாரு."

"அது... நான்... நான் போட்டுப் பாத்துட்டு இருக்கேன்..."

"ஓ... சரி... சீக்கிரம். சைஸ் சரியாப் போச்சா?" கீதா கேட்டா. அவ அக்காவை லெக்கிங்ஸ்ல முத முறை பார்க்க ஆர்வம் தாங்கல.

"ம்... ம்ம்... சரியாப் போச்சு..."

"அப்போ வெளிய வா! நான் பார்க்கணும்! எங்க காமி!" கீதா சொல்லிக்கிட்டே, கதவோட கைப்பிடியைப் புடிச்சு ஆட்டுனா.

"வேண்டாம்!" பிரியா வேகமா கத்துனா.

"என்ன கா? காமி டி... ப்ளீஸ்... அந்த பச்சை கலர் உனக்கு எப்படி இருக்குனு நான் பார்க்கணும்..."

"ஐயோ... இவ வேற..." பிரியா பல்லக் கடிச்சா. அவ திரும்பி விஜய்யைப் பார்த்தா.

அவனுங்க இன்னும் வெளிய சுத்திட்டு இருக்கலாம். இப்போ விஜய்யை வெளிய அனுப்புனா, அவன் தனியா மாட்டிப்பான். கீதா கிட்ட உண்மையா சொல்லலாம். ஆனா அவ சின்ன பொண்ணு, நிறைய பயந்துருவானு பிரியா யோசிச்சா. அதனால கீதா கிட்ட சொல்ல வேண்டாமுன்னு முடிவு பண்ணா.

"சரி... இரு டி... கத்தாத... இரு," பிரியா சொன்னா. அவளுக்கு என்ன பண்றதுனே தெரியல. அவ திரும்பி, கண்ணாலயே விஜய்யை முறைச்சா.

விஜய் அவளைப் பார்த்து கிசுகிசுத்தான். "என்ன கா?"

"எல்லாம் உன்னால தான்... இப்போ என்ன பண்றது?" அவ கோவமா  மூஞ்ச வச்சிட்டு சொன்னா.

பிரியா கையில, அவ ஓடி வரும்போது கடையில இருந்து எடுத்துட்டு வந்த அந்த பச்சை கலர் டாப்ஸும் லெக்கிங்ஸும் இருந்துச்சு.

"இதை... இதை நான் போட்டு ஆகணும்," அவ சொன்னா.

"என்னது? இங்கயா? என் முன்னாடியா?" விஜய்க்கு ஒரு செகண்ட்ல சுன்னி இன்னும் விறைச்சது.

"வேற வழி இல்ல. நீ... நீ அந்தப் பக்கம் திரும்பு." அவ கண்ணாடியைப் பார்த்தா. மூணு பக்கமும் அவங்க ரெண்டு பேரோட உருவம்.

"அக்கா... இங்க இடமே இல்ல... எப்படி திரும்புறது?"

"சொல்றதைச் செய்! அந்த பக்கம் திரும்பு! கண்ணை மூடிக்கோ!" அவ அவன் தோள்ல கை வெச்சு அவனைத் திருப்பினா.

விஜய்யோட உடம்பு 'ஜில்'லுனு ஆகி, மறுபடியும் சூடாச்சு. அவ அவனைத் தொட்டதும், அவனோட சுன்னி அவனோட ஜீன்ஸை கிழிக்கிற மாதிரி முட்டிட்டு நின்னுச்சு. அவன் கஷ்டப்பட்டு, உடம்பை நெளிச்சு, அந்த ரூம்ல திரும்பினான். இப்போ அவனோட முகம் அந்தப் பின்னாடி இருந்த 

கண்ணாடியைப் பார்த்து இருந்துச்சு. பிரியாவோட முதுகு அவனோட முதுகு மேல பட்டு உரசுச்சு. 

"கண்ணை மூடுடா!"

"மூடிருக்கேன் கா," அவன் பொய் சொன்னான். அவன் கண்ணை லேசா மூடிட்டு, பாதி கண்ணுல திருட்டு தனமா பாத்தான்.... அவனுக்கு முன்னாடி இருந்த அந்தப் பெரிய கண்ணாடி வழியா... பிரியாவோட பிம்பத்தை, அவளோட முழு உடம்பையும்... அப்பட்டமா பார்த்தது.

பிரியாவுக்கும் தெரியும். மூணு பக்கமும் கண்ணாடி. அவன் கண்டிப்பா பார்ப்பான்னு தெரியும். ஆனா கீதா வெளிய நிக்கிறா. ரவி பசங்க வெளிய சுத்திட்டு இருக்கானுங்க. அவளுக்கு வேற வழி தெரியல.

'பார்க்குறான்... நாய்... பார்க்கட்டும்... என் மானத்தை விட என் தம்பி தான் முக்கியம்,' அவ மனசுக்குள்ள ஒரு வைராக்கியத்தோட நெனச்சா.

"அக்கா! சீக்கிரம்!" கீதா மறுபடியும் கத்துனா.
பிரியா வேகமா, அவ போட்டிருந்த சுடிதாரோட டாப்ஸை மேல தூக்கி, தலை வழியா கழட்டுனா. 
'சட்'னு அது வெளிய வந்துச்சு.

இப்போ பிரியா, அந்தச் சின்ன ரூம்ல, விஜய்க்குப் பின்னாடி... ஒரு கருப்பு கலர் ப்ராவும், அவ போட்டிருந்த சுடிதார் பேன்ட்டும் மட்டும் போட்டுட்டு நின்னா.

விஜய் அந்த முன்னாடி இருந்த கண்ணாடியில அதைப் பார்த்தான். அவனுக்கு மூச்சே நின்னுடுச்சு.
பளபளன்னு இருந்த அவளோட வெள்ளை முதுகு... அதுல வழிஞ்ச வேர்வை... அவளோட கருப்பு பிராவோட பட்டி... அந்தப் ப்ராக்குள்ள அடங்காம, ரெண்டு பக்கமும் வெளிய தள்ளிக்கிட்டு நின்ன அவளோட மொலைகளோட சைடு சதை... அவளோட சின்ன இடுப்பு... அப்புறம் அந்த 
பேண்ட்டுக்குள்ள புடைச்சிட்டு நின்ன அவளோட ரெண்டு பெரிய, உருண்டையான குண்டி...
பிரியாவுக்கு உடம்பு நடுங்குச்சு. பயத்துல. ஆனா... அதே நேரம்... அந்த கண்ணாடியில, விஜய்யோட கண்ணு அவளை எப்படி வெறிச்சுப் பார்க்குதுனு அவ பார்த்தா. அவனோட கண்ணு அவ பிரா மேலயும், அவ குண்டி மேலயும் மாறி மாறி போச்சு. அவனுக்குத் தெரியாம, அவன் நாக்கு அவன் உதட்டை நனைச்சது.

அவளுக்குள்ள ஒரு மாதிரி திமிரு வந்துச்சு. 'பார்க்குறான்... பார்க்கட்டும்... என் உடம்பு எப்படி இருக்குனு பார்க்கட்டும்...'

பிரியா வேகமா அந்தப் புது பச்சை கலர் டாப்ஸை எடுத்து, ரெண்டு கையையும் மேல தூக்கி அந்த டாப்ஸை தலை வழியா மாட்டப் போனா. அவ அப்படி கையத் தூக்குனப்போ, விஜய்க்கு முன்னாடி இருந்த கண்ணாடியில, அவளோட இடது பக்க அக்குள் அப்பட்டமா தெரிஞ்சது. சவரம் செஞ்சு வழவழன்னு தான் இருந்துச்சு, ஆனா அந்தப் பயத்துலயும் வேர்வையிலயும் அங்கங்க லேசா ஈரமா மின்னினுச்சு. சின்னதா கருப்பா முடி வளர ஆரம்பிச்சிருக்கறது அந்த வெள்ளை தோல்ல உறுத்தலா தெரிஞ்சது. விஜய் அதை ஒரு செகண்ட் வெறிச்சுப் பார்த்தான்.

அந்த டாப் கொஞ்சம் டைட்டா இருந்ததால, அவ அதுக்குள்ள நுழையக் கஷ்டப்பட்டா. அப்படி அவ நெளிஞ்சப்போ, அவ உடம்பு இன்னும் அவன் முதுகு மேல பட்டு நசுங்குச்சு. அவளோட பெருத்த குண்டிகள் அவனோட ஜீன்ஸ் போட்ட குண்டி மேல பட்டு தேயுது. அவளோட வேர்த்த முதுகு அவன் முதுகு மேல உரசுது. அவ கையில இருந்த நீல வளையல் அவன் முதுகுல சில இடத்துல குத்துச்சு.

"ம்ம்ம்..." விஜய் அவனையே கண்ட்ரோல் பண்ண முடியாம முனங்குனான்.

"சத்தம் போடாதடா!" அவ அவனை முறைச்சுக்கிட்டே டாப்பைப் போட்டு, கீழ இழுத்து விட்டா.
அந்தப் புது டாப், அவளோட மொலைகளை 'கப்'னு புடிச்சுக்கிட்டு, அவ இடுப்பு வரைக்கும் டைட்டா இருந்துச்சு.

"அக்கா! இன்னும் மாத்தலையா?"

"இருடி! பேண்ட் மாத்தணும்!" பிரியா கத்துனா.

அவ திரும்பி கண்ணாடியில விஜய்யைப் பார்த்தா. அவன் இன்னும் வெறிச்சுப் பார்த்துட்டு இருந்தான்.

"டேய்... கண்ணை மூடுடா!"

"மூடி... மூடிருக்கேன் கா," அவன் தடுமாறுனான்.

பிரியா ஒரு ஆழமான மூச்சு விட்டா. அவ போட்டிருந்த சுடிதார் பேண்ட்டோட நாடாவை அவிழ்த்தா. 'சர்'னு அந்த பேண்ட் அவ இடுப்புல இருந்து இறங்கி, அவ கால் கிட்ட வந்து விழுந்துச்சு.
இப்போ பிரியா... அந்த ரூம்ல... அந்த பச்சை கலர் டைட் டாப்ஸும், ஒரு சின்ன, கருப்பு கலர் பேன்ட்டியும் மட்டும் போட்டுட்டு நின்னா.

விஜய் அந்த கண்ணாடியில பார்த்தான். அவனுக்கு ரத்தமே சுண்டிருச்சு.

அவளோட ரெண்டு பெரிய, வெள்ளை வெளேர்னு இருந்த தொடைகளும்... அந்த ரெண்டு தொடைக்கும் நடுவுல, அந்த கருப்பு பேன்ட்டிக்குள்ள புடைச்சிட்டு இருந்த அவளோட புண்டை மேடும்... அந்த பேன்ட்டிக்கு மேல தெரிஞ்ச அவளோட சின்ன தொப்புளும்... அவளோட பானை மாதிரி இருந்த ரெண்டு குண்டிகளும்...

விஜய்யோட சுன்னி அவனோட ஜீன்ஸை கிழிச்சிட்டு வெளிய வந்துரும் போல துடிச்சது. அவன் கை அவனை அறியாம, அவன் சுன்னியை ஜீன்ஸ்க்கு மேலேயே புடிச்சு அழுத்துச்சு.

பிரியா அவன் பார்க்குறதை கண்ணாடியில பார்த்தா. அவன் கை எங்க இருக்குனு பார்த்தா. அவளுக்கு உடம்பெல்லாம் கூசிப் போச்சு. 'ச்சீ... மிருகம்...'

ஆனா அவளால எதுவும் பண்ண முடியல. அவ குனிஞ்சு, அந்தப் புது கருப்பு லெக்கிங்ஸை எடுத்தா.
அவ குனியும்போது... அவளோட பெரிய குண்டி ரெண்டும்... அந்த மெல்லிசான பேன்ட்டிக்குள்ள இருந்து தள்ளிட்டு... கண்ணாடியில... அப்பட்டமா தெரிஞ்சது.

"ஆ..." விஜய் சத்தம் போட்டு முனங்கிட்டான்.

"சத்தம் போடாதடா நாயே!" பிரியா பல்லக் கடிச்சா.

அவ ஒரு காலைத் தூக்கி லெக்கிங்ஸ்க்குள்ள விட்டா. அப்புறம் இன்னொரு காலை விட்டா. அதை மேல இழுக்கும்போது, அவ உடம்பு தள்ளாடுச்சு. அவ பின்னாடி திரும்பி, கண்ணை மூடிட்டு நின்ன விஜய்யோட தோளைப் புடிச்சுக்கிட்டா. அவளோட வளையல் அவன் தோள் மேல 'கிளிக்'னு பட்டுச்சு.

"அக்கா!" அவன் அவளைத் தொட்டதும் கத்துனான்.

"பேசாம நில்லுடா!"

அவ அவனைப் புடிச்சுக்கிட்டே அந்த லெக்கிங்ஸை இழுத்து, அவ இடுப்பு வரைக்கும் மாட்டுனா. இப்போ தான் அவளுக்கு ஒரு நிம்மதியா இருந்துச்சு.

ஆனா அந்த டாப்ஸோட முதுகுல... கயிறு மாதிரி ஒன்னு தொங்கிட்டு இருந்துச்சு.

"ச்ச... இது வேற..."

பிரியா கையப் பின்னாடி கொண்டு போய் அந்தக் கயிறைக் கட்ட முயற்சி பண்ணுனா. அவளால முடியல.

அவ கண்ணாடியில விஜய்யைப் பார்த்தா. அவன் இன்னும் அவளையே தான் வெறிச்சுப் பார்த்துட்டு இருந்தான். அவனோட ஜீன்ஸ் முன்னாடி அசிங்கமா புடைச்சிட்டு நின்னுச்சு.
பிரியாவுக்கு வேற வழி தெரியல. அவனுக்குக் கேட்குற மாதிரி மெதுவா சொன்னா.

"டேய்..."

"என்ன கா?" அவன் இன்னும் கண்ணாடியைப் பார்த்துட்டே கேட்டான்.

"திரும்பு..."

அவன் அப்படியே உறைஞ்சு போனான். "அக்கா?"

"திரும்புனு சொன்னேன்... ஆனா... கண்ணை மூடு. என் மேல சத்தியமா கண்ணைத் தொறக்கக் கூடாது."

விஜய்க்கு இதயமே வெடிச்சிரும் போல இருந்துச்சு. அவன் மெதுவா திரும்பினான். இப்போ 
அவனோட முகம் அவளைப் பார்த்து... ஆனா அவன் கண்ணு ரெண்டும் இருக்கமா மூடி இருந்துச்சு.
அவன் கண்ணு மூடிருந்தாலும், அவளோட வாசனை... அவளோட சூடான மூச்சுக் காத்து...

"என்... என் முதுகுல... கயிறு. கட்டி விடு," பிரியா சொன்னா. அவ குரல் ஒரு மாதிரி நடுங்குச்சு.

"எங்க?" விஜய் கண்ணை மூடிட்டே கேட்டான்.

"பின்னால... முதுகுல..." அவ திரும்பி அவளோட முதுகு காமிச்சு நிண்டா.

விஜய் அவனோட ரெண்டு கையையும் நீட்டினான். அவன் கண்ணு மூடிருந்ததால, அவன் கை சரியா போகாம, தடுமாறி... வேணுமுனே அவளோட இடுப்புல பட்டுச்சு.

"ஆ!" பிரியா சிலிர்த்துப் போனா. அவன் கை அவளோட சின்ன இடுப்பைப் பத்திப் புடிச்சது. அவனோட சூடான விரல்கள் அவ இடுப்புச் சதைக்குள்ள அழுந்துச்சு. அந்தப் புது லெக்கிங்ஸ்க்கு மேல, அந்த பச்சை டாப்ஸ்க்கு கீழ, அவளோட வயிறு லேசா தெரிஞ்சது. அவன் கை அங்க தான் பட்டுச்சு.

"ஸாரி கா... கண்ணு... தெரியல..."

"கொஞ்சம்... கொஞ்சம் மேல..." பிரியா முனங்குனா. அவ உடம்பு சூடாக ஆரம்பிச்சது. அவன் கை பட்டதும், அவ புண்டைக்குள்ள தண்ணி ஊற ஆரம்பிச்சது.

ஆனா விஜய்க்கு இது தான் சாக்குனு தோணுச்சு. அவன் கண்ணை மூடிருக்கிற மாதிரி நடிச்சான். 
ஆனா அவனுக்கு நல்லாவே தெரியும் அவன் கை எங்க இருக்குனு. அவன் ஒரு கண்ணை லேசா தொறந்து, அவனுக்குப் பக்கத்துல இருந்த கண்ணாடியில அவளோட பிம்பத்தைப் பார்த்தான்.
அவன் கை அவ இடுப்பு வளைவுல இருந்து, வேணும்னே... மெதுவா... மேல நகர்ந்துச்சு. மேல ஏறி... அவளோட விலா எலும்பு பக்கமா போச்சு.

"டேய்... அங்க இல்ல..." பிரியா சொன்னா. ஆனா அவ குரல் ரொம்ப பலவீனமா வந்துச்சு.
அவன் விரல்கள் இன்னும் மேல ஏறி, அவளோட அக்குளுக்குக் கீழ... அவளோட மொலையோட சைடு பக்கம்... அந்த சதையைப் போய் தொட்டுச்சு. 'பச்'னு அவன் கை அந்த சூடான சதை மேல பட்டுச்சு.

"விஜய்!" பிரியாவுக்கு மூச்சு முட்டுற மாதிரி ஆச்சு. அவளோட மொலைக் காம்பு ரெண்டும் விறைச்சு, அந்தப் புது டிரெஸ்ஸைக் குத்திட்டு நின்னுச்சு.

"எங்க கா... தெரியலையே..." அவன் சொல்லிக்கிட்டே, அந்த மொலையோட சைடு சதையை அவன் விரலால மெதுவா தடவினான்.

அவனோட பெருவிரல் இப்போ அவளோட மொலையோட வெளிப் பக்கத்தை அப்படியே நசுக்குச்சு.

"ஆஆ... மேல... மேலனு சொன்னேன்..." பிரியா கண்ணை மூடி சுகத்துல முனங்குனா.

அவன் கை மெதுவா அவ முதுகுப் பக்கம் கொண்டு போனான். அப்படி கொண்டு போகும்போது, அவன் கை அவ முதுகு முழுக்க தடவிச்சு. அவளோட பிரா பட்டியைத் தாண்டி... மேல போய்... அந்த ரெண்டு கயிறையும் புடிச்சான்.

அவன் கயிறு கட்டும் போது, அவனோட விரல்கள் அவ முதுகுத் தண்டுல உரசுச்சு. அவன் இன்னும் அவளை நெருங்கினான்.

இப்போ... அவனோட விறைச்ச சுன்னி, அவன் ஜீன்ஸ்க்குள்ள இருந்து, அவளோட லெக்கிங்ஸ் மேல... அவளோட சூத்து மேல... அப்படியேயே பட்டு அழுந்துச்சு.

"ம்ம்ம்ம்ம்..." பிரியாவும் விஜய்யும் ஒரே நேரத்துல முனங்குனாங்க.

"கட்டு டா."

விஜய் வேகமா அந்தக் கயிறைக் கட்டி முடிச்சான்.

"க... கட்டிட்டேன் கா."

பிரியா கண்ணைத் தொறந்தா. அவன் கண்ணு இப்பவும் மூடித்தான் இருந்துச்சு. ஆனா அவன் முகம் வேர்த்து, அவன் மூச்சு வேகமா வந்துட்டு இருந்துச்சு. 

"அக்கா! கதவைத் தொற!" கீதா இப்போ கோவமா கத்துனா.

"ஆ! இரு டி! வந்தேன்!" பிரியா பதட்டத்துல சொன்னா. அவ மெதுவா விஜய்யைத் தள்ளி விட்டுட்டு, 

"அப்படியே நில்லு! நான் போயிட்டு அவளை அனுப்புறேன்,"னு சொல்லி, கதவைத் திறந்தா.

அந்தச் சின்ன, சூடான அறைக்குள்ள, மூணு பக்கக் கண்ணாடிக்கு நடுவுல, விஜய் மட்டும் நின்னுட்டு இருந்தான். அவன் இப்போ கண்ணைத் தொறந்துட்டான். அவனோட சுன்னி அவனோட ஜீன்ஸைக் கிழிச்சிட்டு வெளிய வர்ற மாதிரி துடிச்சிட்டு இருந்துச்சு. அவன் கையில... இன்னும் அவளோட மொலையோட சூடும், அவ இடுப்பு வாசனையும் ஒட்டிட்டு இருந்துச்சு. தரைல, பிரியா போட்டு இருந்த சுடி இருந்தது. அவன் அத பார்த்து, ஒரு மாதிரி வக்கிரமா சிரிச்சுக்கிட்டான்.
பிரியா கதவைத் திறந்ததும் கீதா ஆவலா உள்ள எட்டிப் பார்த்தா.

"அப்பாடி... வா... ம்ம்... அக்கா! சூப்பரா இருக்கு!" கீதா கண்ணை விரிச்சுப் பார்த்தா. அவ எதிர்பார்த்த மாதிரியே, அந்த டைட் பச்சை டாப்ஸ்ல பிரியாவோட மொலை ரெண்டும் பெருசா புடைச்சிட்டு நின்னுச்சு. அந்த கருப்பு லெக்கிங்ஸ்ல அவளோட குண்டி ரெண்டும் 'கும்'னு தெரிஞ்சது. அவளோட இடுப்பு வளைவு அப்பட்டமா தெரிய, உடம்போட வளைவு நெளிவு கண்ணைப் பறிச்சது. "அக்கா! செமையா இருக்கு! சொன்னேன்ல! கும்முனு இருக்கு!"

பிரியாவுக்கு வெட்கத்துல சாகுற மாதிரி இருந்துச்சு. அவ டக்குனு கைய வெச்சு பின்னால குண்டியை மறைக்கப் பார்த்தா. "ச்சீ... சும்மா இருடி...."

"இதையே வாங்கிக்கலாம். வா... அப்பா கிட்ட சொல்லலாம்," கீதா சொன்னா.

"சரி சரி...." பிரியா வேற வழி இல்லாம சரின்னு தலையாட்டினா.

கீதா அவ கையில வெச்சிருந்த ரெண்டு மூணு டாப்ஸ்ஸை பிரியா கிட்ட காமிச்சு, "சரி நானும் போய் இத போட்டுப் பார்த்துட்டு வரேன்,"னு சொல்லிட்டு, அதே ரூம் கதவைத் திறக்கப் போனா.
பிரியாவுக்கு மறுபடியும் உசுரே நின்னு போச்சு. 'ஐயோ! அவன் உள்ள இருக்கானே!'

"வேண்டாம்!" பிரியா அவ கையப் புடிச்சு நிறுத்தினா.

"ஏன் கா?"

"நான்... நான் இந்த துணி மாத்திட்டு வரேன் டி. நீ போய் வேற ரூம் பாரு," பிரியா அவசரமா சொன்னா.

"சரி கா," கீதா அவ கையில இருந்த துணியோட அங்க வேற ரூம் பக்கம் போனா. ரூம்ல ஆளுங்க இருந்தாங்க. அதனால வெயிட் பண்ணா.

கீதா போனதும், பிரியாவுக்கு ஒரு நிமிஷம் நிம்மதிமூச்சே விட்டா. அவ சுத்தி முத்திப் பார்த்தா. ரவி பசங்க யாரும் கண்ணுல படல. 'அவனுங்க போய்ட்டானுங்களா?'

அவ மெதுவா, மறுபடியும் அஅவளோட ரூம் கதவைத் திறந்து, உள்ள எட்டிப் பார்த்தா.
விஜய் நின்னுட்டு இருந்தான்.

அவன் திரும்பி இவளைத்தான் பார்த்துட்டு இருந்தான். அந்த மூணு பக்கக் கண்ணாடியிலயும் அவனோட உருவம் திரும்பத் திரும்ப தெரிஞ்சது. அவன் முகம் வேர்த்து, கண்ணு ரெண்டும் சிவந்து, ஏதோ ஒரு வெறியோட அவளைப் பார்த்துட்டு இருந்தான். அவனோட ஜீன்ஸ் முன்னாடி அசிங்கமா புடைச்சிட்டு இருந்துச்சு. அவன் கைகள் ரெண்டும் பக்கவாட்டுல தொங்கிட்டு இருந்துச்சு.

பிரியா உள்ள நுழைஞ்சதும், கதவை மறுபடியும் சாத்தி, அந்த சின்ன தாழ்ப்பாளைப் போட்டா. அந்த ரூம் மறுபடியும் அவங்க ரெண்டு பேரோட சிறையா மாறிச்சு.

ரெண்டு பேரும் ஒரு வார்த்தை பேசல. ஒருத்தர ஒருத்தர் பார்த்துட்டே நின்னாங்க. அந்த ரூம்ல ஃபேன் இல்லாததால, ரெண்டு பேரோட வேர்வை வாசனையும், மூச்சுக் காத்தும் கலந்து, அந்த சின்ன இடத்தை இன்னும் சூடாக்குச்சு.

"அவ... அவ போய்ட்டாளா கா?" விஜய் கேட்டான். அவன் குரல் உடைஞ்சு போயிருந்தது.

"ம்ம்...பக்கம் வெளிய நிண்டிட்டு இருக்கா." பிரியா தலையாட்டுனா. அவளால அவன் கண்ணைப் பார்க்க முடியல. அவ பார்வை தரைக்குப் போச்சு.

"டிரஸ்... நல்லா இருக்கு கா," விஜய் மெதுவா, உடைஞ்ச குரல்ல சொன்னான்.

பிரியாவுக்கு உடம்பெல்லாம் கூசுச்சு. அவ முகம் வெட்கத்துல செவந்து போச்சு. அவ தலையை லேசா ஆட்டுனா.

"ம்ம்..."

"ரொம்ப... ரொம்ப அழகா இருக்க..." அவன் மறுபடியும் சொன்னான். அவன் பார்வை அவளோட டைட்டான பச்சை டாப்ஸையும், அதுக்குள்ள புடைச்சிட்டு நின்ன அவளோட ரெண்டு மொலைகளையும், அப்புறம் அந்த கருப்பு லெக்கிங்ஸ் இறுக்கிப் புடிச்சிருந்த அவளோட குண்டியையும் மாறி மாறி மேஞ்சது. அந்த மூணு கண்ணாடியிலயும் தெரிஞ்ச அவளோட பிம்பங்களை அவன் கண்ணு வெறிக்க வெறிக்கப் பார்த்துச்சு.

பிரியாவுக்கு தெரியும் அவன் எங்க பார்க்குறானு. அவளுக்கு உடம்பு நடுங்குச்சு. அவசரமா சொன்னா.

"நான்... நான் டிரெஸ் மாத்தணும்."

"ம்ம்..." விஜய் தலையாட்டுனான். ஆனா அவன் அந்த இடத்தை விட்டு நகரல.

நீ... நீ திரும்பவும்..."

"ஓ... திரும்பணுமா? சரி," விஜய் சிரிச்சிக்கிட்டே, மறுபடியும் அந்தப் பின்னாடி இருந்த கண்ணாடியைப் பார்த்துத் திரும்பினான். ஆனா இந்தத் தடவை அவன் கண்ணை மூடல.

"டேய்! கண்ணை மூடுடா!" பிரியா கத்துனா.

விஜய் கண்ணு மூடினான். ஆனா அப்போ அப்போ ஒர கண்ணுல திறந்து திறந்து பாத்தான்.

பிரியாவுக்குத் தெரியும் அவன் பார்க்குறானு. இருந்தாலும் அவளுக்கு வேற வழி தெரியல. 
அவசரமா துணியை மாத்திட்டு இங்க இருந்து ஓடிடணும். இல்லனா அவ உடம்பு இருக்குற சூட்டுல நடக்க கூடாதுல நடந்துருமுனு நினைச்சா.

அவ திரும்பி, அவனுக்கு முதுகு காட்டி நின்னா. அவளோட புது டாப்ஸோட கயிறை அவிழ்க்கப் போனா. ஆனா அது முடிச்சு ரொம்ப டைட்டா இருந்துச்சு. அவன் அவசரத்துல எப்படிப் போட்டானோ, பிரியா கை வெச்சு இழுத்தும் அது வரல. அவ கையில இருந்த வளையல் 'கிளிக் கிளிக்'னு சத்தம் போட்டுச்சு.

"ச்ச... என்னடா முடிச்சு இது..." அவ தனக்குள்ளேயே முனங்குனா.

"என்ன கா ஆச்சு?" விஜய் கண்ணை மூடிட்டே கேட்டான். அவன் கண்ணாடியில அவ படுற 
கஷ்டத்தைப் பார்த்து ரசிச்சிட்டு இருந்தான்.

"ஒன்னுமில்ல... நீ... நீ கண்ணை மூடிட்டு சும்மா இரு," பிரியா எரிச்சலா சொன்னா. அவ இன்னும் கஷ்டப்பட்டு அந்த முடிச்சை அவிழ்க்கப் பார்த்தா. அவளோட விரல் நுனி எல்லாம் சிவந்து போச்சு.

"நான் வேணா..."

"வேணாம்!" பிரியா கத்துனா. "டேய்... என்னடா முடிச்சு இது? நீ எப்படிடா போட்ட? அவிழ்க்கவே முடியல பாரு!" அவ கோவத்துல அவன் மேல பாய்ஞ்சா.

விஜய்க்கு சிரிப்பு வந்துச்சு. "நான் என்ன கா பண்ணேன்? நீ தான அவசரமா கட்டச் சொன்ன..."

"ச்சீ... வந்து அவிழ்த்துத் தொலைடா!" அவ வேற வழி இல்லாம சொன்னா.

விஜய்க்கு உள்ளுக்குள்ள பட்டாசு வெடிச்சது. 'அக்கா... என் கையாலயே...'

"சரி கா... கோச்சிக்காத... வரேன்," அவன் மெதுவா திரும்பினான். அவன் கண்ணைத் தொறந்துட்டான்.

"ஏய்! கண்ணை மூடுடா!"

"கண்ணை மூடிட்டு எப்படி கா அவிழ்க்கிறது?" அவன் அப்பாவியா கேட்டான்.

பிரியாவுக்கு என்ன சொல்றதுனே தெரியல. அவ அவனை முறைச்சா.

"சரி சரி... நான் வேற எங்கயும் பார்க்கல... சத்தியமா... அந்த முடிச்சை மட்டும் தான் பார்ப்பேன்," அவன் அவ முன்னாடி வந்து நின்னு சொன்னான்.

பிரியா அவனை நம்பாம பார்த்தா. ஆனா அவளுக்கு வேற வழி இல்லை. அவ மெதுவா திரும்பினா. அவளோட முதுகு இப்போ அவனுக்கு முன்னாடி இருந்துச்சு.