19-04-2025, 07:38 AM
Good update
REVENGE
|
19-04-2025, 07:38 AM
Good update
19-04-2025, 07:28 PM
(02-01-2025, 11:40 AM)Uday Wrote: మొత్తం కథను కోట్ చేసే మీ మొడ్డలకు ఒక సలాం...మీకు నచ్చిన ఒకట్రెండు వాక్యాలను కోట్ చేస్తే చాలదా లేకపోతే మీరు అర్థం చేసుకున్న సినాప్సిస్ రాసి మెచ్చుకోండి ... ప్లీజ్, నా విన్నపం ఆపై మీ ఇష్టం... :) ![]() సైట్ నడుపుతున్న సరిత్ గారికి ధన్యవాదాలు చెబుదాం
కష్టపడి కథలు రాస్తున్న రచయితలకి కామెంట్ రాసి మెచ్చుకుందాం.
(All pics and videos posted by me are copied from this site only
Please inform me to remove if you don't like them)
16-08-2025, 03:21 AM
E-003
అందరిని స్టేషన్కి తీసుకొచ్చారు పుల్లీలు, మిగతా నక్సలేట్లతో పాటు జీపు దిగి ఎదురుగా ఉన్న స్టేషన్ వైపు చూసాడు, అదో పాడుబడ్డ బిల్డింగ్, ఆఖరికి రంగులు కూడా ఎలిసిపోయాయి. సాయంత్రం దాటుతుంది. అందరిని లోపలికి తోశారు. ఒకడు శివ వీపు మీద చెయ్యి వేసి తోసాడు. శివ కదల్లేదు "రేయి నడు" అని మళ్ళీ నెట్టాడు, శివని కదిలించడం వాడి వల్ల కాలేదు. పై గది నుంచి ఎవరో అమ్మాయిది ఏడుపు గొంతు గట్టిగా వినిపిస్తుంది, శివ అటు వైపే చూస్తున్నాడు. ఈ సారి ఇద్దరు లాగినా శివ కదల్లేదు. ఇద్దరు ఒకరి మొహాలు ఒకరు అయోమయంగా చూసుకున్నారు. ఈ లోపే శివ అడుగు ముందుకు వేసి లోపలికి వెళ్ళాడు. లోపలికి వెళ్లిన శివ చుట్టూ చూస్తుంటే అందరిని పైకి తీసుకెళతున్నారు. శివ కూడా ఆటే నడిచాడు. ఒక గదిలో నగ్నంగా ఉన్న ఆడవాళ్లు మోకాళ్ళు ముడుచుకుని వాళ్ళ యోని కప్పుకున్నారు. వాళ్ళ కళ్ళలో భయం, వాళ్ళ ఒంటి మీద కొట్టిన చారలు, కొంత మంది పెదవులు పగిలి రక్తం కూడా వస్తుంది. అందరిని ఆ గదిలోకే తీసుకెళ్లారు. లోపల సీలింగ్ కొక్కానికి తాడు కట్టి ఒక ప్రౌడని వేలాడ తీశారు. ఆమె చేతులకి తాడు కట్టి వదిలేసారు. ఆమె గాల్లోనే తిరుగుతుంది. తల నుంచి రక్తం కారుతుంది. జుట్టు కత్తిరించారు, సంకలో బ్లేడులతో కొశారు, రొమ్ముల మీద పిడి గుద్దుల అచ్చులు, వీపు మొత్తం నుజ్జు చేశారు.. శివకి రోజూ తినే పచ్చడి గుర్తొచ్చింది. నడ్డి కింద బొక్కలో ఏదో గాజు బాటిల్ పెట్టి కొట్టినట్టున్నారు, రక్తం చుక్కలు కారుతున్నాయి. ఆమె గాల్లో తిరుగుతూనే ఉంది, ముందు యోని దెగ్గర కూడా రక్తం కారుతుంది కానీ అక్కడ ఎర్రగా ఉంది, అక్కడున్న వెంట్రుకలు ఎర్రగా తడిచి ఉన్నాయి. టేబుల్ మీద పచ్చి కారం డబ్బా ఉంది. కింద తొడల నుంచి అరికాళ్ళ వరకు గొడ్డుని బాదినట్టు బాదారు. మొత్తం మచ్చలు, కండ కమిలి పోయింది. ఆమె ఎవరో కూడా గుర్తుపట్టలేని స్థితిలో ఉంది. ఆమె కాళ్ళ కింద నేల మీద రక్తం పారుతుంది. "రేయి దొరికారు లంజాకొడుకులు, చూడండ్రా మీ నాయకుడి భార్యని" రాక్షసంగా నవ్వాడు ఒకడు.. వాడి ఒంటి మీద తెల్ల బనీను, కింద లుంగీ ఉన్నాయి. దొరికిన నలుగురు కోపంగా ముందుకు వస్తుంటే వాళ్లకి గన్ గురి పెట్టి అందరి కాళ్ళలో కాల్చాడు. "ఏంట్రా లంజాకొడకల్లారా, కోపం వస్తుందా.. హ్హాహ్హాహ్హా.. నాలుగు రోజులు దాన్ని కుక్కని దెంగినట్టు దెంగాంరా మేమంతా, లంజ కాబట్టి తట్టుకుంది. దాని గుద్దలో పన్నెండు బాటిళ్ళు పగల దెంగాం, దాని పూకు చూసారా ఎంత రొచ్చుగా ఉందో.. మీరు కూడా దెంగుతారా ?" గాల్లో కట్టేసిన ఆమె నడుము పట్టుకుని తిప్పాడు. నక్సలేట్లు ఏడుస్తూనే ఆమెని చూడకుండా తల తిప్పేసారు.. వాడి మాటలకి మిగతా పుల్లీల వాళ్ళు కూడా నవ్వారు. "లంజాకొడకల్లారా పుల్లీలనే చంపుతార్రా మీరు" కోపంగా చూస్తూ "వీళ్ళకి కూడా తాడు కట్టాండ్రా" అని అరుస్తూ మిగతా ఆడవాళ్ళ వైపు చూసాడు. "ఏయి లంజల్లారా, ఇందులో మీకు సంబంధించిన వాళ్ళు ఎవరో ఒకరు ఉండే ఉంటారు, త్వరగా ఒప్పుకోకపోతే మీ నాయకుడి భార్యకి పట్టిన గతే వీళ్ళకి పడుతుంది, త్వరగా చెప్పండి" అని అరుస్తుంటే, అప్పటికే తమ కళ్ళ ముందు ఆమెని పెట్టిన చిత్రహింసలు చూసి భయపడ్డ వాళ్ళు వెంటనే లేచారు. వాళ్ళ భయం చూసి పుల్లీ నవ్వుతుంటే మిగతా పుల్లీలు కూడా నవ్వారు. "సర్ వీడు నక్సలేట్ కాదు, స్మశానంలో కాటి కాపరి" అని చెప్పాడొకడు. "మరి ఎందుకు తెచ్చారు" అని అడిగితే "అక్కడ ఒకడు చచ్చాడు సర్, సాక్ష్యంగా సంతకం తీసుకుని పంపించాలి" అన్నాడు. వాడు విచిత్రంగా ఉన్న శివ వైపు చిరాగ్గా చూసి "సరే.. అదేదో చూసి వాడిని పంపించండి, వాడి మొహం చూస్తుంటే వాంతు వస్తుంది" అని ఆడవాళ్ళ వైపు చూసి మళ్ళీ మూడ్లోకి వస్తూ "ఆహ్ రేయి మన మొడ్డలకి మళ్ళీ పని పడింది, రేయి మేము మీ పెళ్లాలని దెంగేలోపే వాడు ఎక్కడున్నాడో నిజం చెప్పండి. లేదంటే మీ నాయకుడి పెళ్ళానికి పట్టిన గతే మీ పెళ్ళాలకి కూడా పడుతుంది. ఇదంతా శివ చూస్తూనే ఉన్నాడు. ఒక పుల్లీ శివతో కాళీ పేపరు మీద వేలిముద్రలు పెట్టించడానికి వాడు. "సార్ వీడికి చేతికి వేలిముద్రలు లేవు" అని అరిచాడు. అందరూ ఆశ్చర్యంగా దెగ్గరికి వచ్చి శివ చేతులు చూసారు. ఇందాక లుంగీ కట్టుకున్నవాడు చెవిలో వేలు పెట్టి తిప్పుకుంటూ "చేతికి లేకపోతే కాలికి ఉంటాయి చూడండ్రా" అని అరిచాడు. చూస్తే శివ కాలి వేళ్ళకి కూడా ముద్రలు లేవు. "సార్ కాళ్ళకి కూడా లేవు" అన్నాడు. వాడు చిరాగ్గా "ఏంట్రా మీ గోలా అంటూ" శివ దెగ్గరికి వచ్చాడు. "ఏంట్రా వీడు ఇలా ఉన్నాడు, భయంకరంగా.. "వాడి బదులు మీరే పెట్టి వాడి ఫోటో తీసుకుని పంపించేయ్యండి" "అలా చేస్తే దొరికిపోతామేమో సార్".. వాడు కోపంగా వెనక్కి తిరిగాడు. "శివోహం.." చాలా స్పష్టంగా చెపుతూ గాల్లో చెయ్యి తిప్పాడు శివ. వచ్చినప్పటి నుంచి వాడు మాట్లాడిన మొదటి మాట. అందరూ ఆశ్చర్యంగా చూస్తున్నారు. "ఏమన్నాడు వాడు ?" ఆ గుంపులో ఒక ముసలాయన ఉన్నాడు, "సార్.. శివోహం" అన్నాడు. "అంటే..?" అన్నాడు చిరాగ్గా ఆయన తడబడుతూ "మనల్ని శివుడిలో కలిపేస్తాను అంటున్నాడు సర్, అంటే.. అంటే.. మనల్ని చంపేస్తానని అంటున్నాడు సార్" వణుకుతూ చెప్పాడు ముసలాయన. గట్టిగా నవ్వాడు వాడు, లుంగీ ఎగ్గడుతూ పిచ్చ పిచ్చగా నవ్వుతుంటే అందరూ నవ్వడం మొదలుపెట్టారు. అలా నవ్వుతుండగానే వాడి గొంతులో శివ చేతిలో ఉండే కర్ర చివర దిగిపోయింది. ఒక్కసారిగా నిశబ్దం.. అందరూ తేరుకునే లోపలే చుట్టూ ఉన్న వాళ్ళ మెడ మీద గుండె మీదా గుద్దాడు. రెండు నిమిషాల్లో పన్నెండు మంది ప్రాణాలు గాల్లో ఆవిరి.. ముసలాయన మోకాళ్ళ మీద కూర్చొని భయంగా ఏడుస్తూ దణ్ణం పెట్టేసాడు. శివ వేగంగా నడుచుకుంటూ పైకి వెళ్లి నక్సలేట్లలో ఇద్దరినీ చంపేసి వాళ్ళ శవాలని కూడా కిందకి లాక్కొచ్చాడు. మళ్ళీ పైకి వెళ్ళాడు ఆడవాళ్ల మధ్యలోకి వెళ్లి చుట్టూ చూసాడు, నగ్నంగా ఉన్న ఆడవాళ్లు భయపడిపోయారు. కింద కొన ఊపిరితో ఉన్న ఒకడు వాకీటాకీ ఆన్ చేసి మొత్తం చెప్పేసాడు. అదనపు బలగాలు వస్తున్నాయి అని వినిపించింది. పైన శివ నాయకుడి భార్యని కట్టేసిన చోటుకి వెళ్లి తాడు విప్పేసాడు, ఆమె కిందపడింది. ఆమె మెడ పట్టుకుని కిందకి లాక్కొచ్చాడు. ఆమె నోట్లో పళ్ళు లేవు, వీళ్ళు కొట్టిన దెబ్బలకి ఊడిపోయాయి. "సామీ..." గట్టిగా అరిచింది ఆవిడ. తల తిప్పి ఆమె వంక చూసాడు. ఆమె వేలు టేబుల్ వైపు చూపిస్తుంది. అక్కడికి వెళ్లి కవర్ తీసి చూస్తే ముసలాయన అది ఆమెదే అన్నాడు. దెగ్గరికి రమ్మని సైగ చేసింది. లోపల చిన్న ఫోటో దాని వెనక అడ్రెస్ ఉంది. ఆ ఫోటో గట్టిగా నలుపుతూ శివ చేతిలో పెట్టి ఏం మాట్లాడకుండా చెయ్యి చాపింది. "నొప్పి భరించలేకపోతున్నాను సామి, నా బిడ్డ.." అంటూ కింద పడిపోయింది. శివ ఆమె మెడ పట్టుకుని మిగతా చచ్చిన వాళ్ళ మీదకి విసిరేసాడు. చుట్టు చూసి అక్కడే ఉన్న బల్లలు, కుర్చీలు విరగగొట్టి వాళ్ళ మీద విసిరేసాడు. సెల్ఫ్ లో డబ్బా కనిపించింది, తీసుకుని వాసన చూసాడు. అది కిరోసిన్ ఆయిల్.. ముసలాయన భయంతో వెనక్కి వెళ్లిపోతుంటే వాళ్ళ మీద కిరోసినాయిల్ పోసి అగ్గిపెట్టతో అంటించేసాడు. పెద్ద ఎత్తున అంటుకున్నాయి మంటలు. స్టేషన్ మొత్తం నిప్పంటుకుంటుంటే పైన ఉన్న ఆడవాళ్ళు అందరూ బైటికి పరిగెత్తారు, వాళ్ళతో పాటే ముసలాయన కూడా బైటికి వచ్చేసాడు. శివ మాత్రం అక్కడే నిలబడి, ఆమె శరీరం పూర్తిగా కాలిపోయేలా అమర్చి అక్కడి నుంచి అటువైపే వెనక నుంచి చీకట్లో చెట్ల నీడలో కలిసిపోయాడు. చీకట్లో వేగంగా నడుచుకుంటూ వెళుతుంటే చెట్టు మీద నుంచి పాము శివ మీదకి దూకింది, వేగంగా నడుస్తూనే పాముని తన కర్రతోనే ఇంకో చెట్టు మీదకి వెళ్లిపోయేలా కొట్టాడు. శివ గట్టి పడ్డ అరికాళ్ళు వేగంగా నేల మీద పడుతుంటే దబ్ దబ్ దబ్ అని శబ్దం వస్తుంది.
16-08-2025, 01:24 PM
అప్పుడు ఎదో వీడ్కోలు.... ధర్మాకొలు అన్నట్లు ఉన్నావ్ బ్రో... మళ్ళీ వచ్చావా
16-08-2025, 05:59 PM
16-08-2025, 06:12 PM
16-08-2025, 06:54 PM
ఇన్ని రోజులు సజల్ గారు లేక వీరన్న తోపు అన్న ఫీలింగ్ లో ఉండు, ఇప్పుడు మా అన్న వచ్చాడు, కనీసం వీరన్న తగ్గుతాడు అనుకుంట
AKHIL❤️
16-08-2025, 07:26 PM
16-08-2025, 10:22 PM
(16-08-2025, 03:21 AM)Takulsajal Wrote: E-003 Very good, Takulsajal!!! clp); clp); clp);
16-08-2025, 10:52 PM
అక్షరాలా 8 నెలలా 17 రోజులు.. good to have you back Sajal garu
17-08-2025, 02:10 AM
E-004
అడవిలో ఆగకుండా పడుతున్నాయి శివ అడుగులు, నిన్న రాత్రి నుంచి నడుస్తూనే ఉన్నాడు. ఇంకా సూర్యడు జాడ లేదు, అంతా చీకటిగానే ఉంది. ఎన్నో మట్టి దార్లు, చెరువులు దాటాడు, చెట్లు పుట్టలు ఎన్నో దాటిన తరువాత తారు రోడ్డు కనిపించింది. అటు ఇటు చూసాడు, ఎటు వెళ్లాలో తోచలేదు. ఎడమ వైపున దూరంగా చిన్న వెలుతురు కనిపిస్తుంటే అటు వైపు నడిచాడు. చేతిలోని కర్ర చాలా వేగంగా ఊగుతుంది. పొడుగు కాళ్ళు కదా అడుగులు వేగంగా పడుతుంటే పరిగెడుతున్నట్టు తలపిస్తుంది దృశ్యం. వెళ్లే కొద్ది తెలిసింది అది జీపు లైటని.. ముగ్గురు మనుషులు జీపు ముందు గుంపుగా నిలుచుంటే వాళ్ళ దెగ్గరికి వెళ్ళాడు. దెగ్గరికెళితే తెలిసింది, వాళ్ళ మధ్యలో ఒక అమ్మాయి ఉందని, ఆమె పై వస్త్రం గట్టిగా లాగేసరికి చినిగింది. ఆ అమ్మాయి ఏడుస్తూ దణ్ణం పెడుతుంటే వీళ్ళు నవ్వుతున్నారు. పక్కనే బీరు బాటిళ్ళు చాలా పడి ఉన్నాయి. ఇద్దరు అమ్మాయి భుజం మీద చేతులు పెట్టి కింద కూర్చునేలా గట్టిగా నొక్కి పట్టుకున్నారు, మధ్యలో అమ్మాయికి ఎదురు నిలుచున్న మూడోవాడు ప్యాంటు విప్పి మొడ్డని బైటికి తీసాడు. తఃప్ అన్న శబ్దం చాలా గట్టిగా వచ్చింది. ముగ్గురు తల తిప్పి చూసారు, అది శివ తన చేతిలో ఉన్న నల్లని కర్రతో జీపుని కొడితే వచ్చిన శబ్దం. ముగ్గురు శివ వంక చూసారు. తెల్లవారుజామున ఇంకా కోడి కూయకముందు ఈ దారిలో ఎవరు రారు, ఒకడు వస్తాడని వాళ్ళసలు ఊహించలేదు. అలాంటిది ఒకడు మసి అంటిన కర్రతో, మట్టి బట్టల్లో పైగా తల మీద జుట్టు లేదు, గుండు.. మొహం మీద కనుబొమ్మలే కాదు, కనురెప్పలు కనీసం చేతి మీద వెంట్రుకలు కూడా లేవు.. అన్నీ కాలిపోవడం వల్ల ఏర్పడిన నలుపు అది.. కళ్ళు మాత్రమే తెలుపు ఎరుపు కలిసిన రంగులో ఉన్న శివని చూడగానే వాళ్లకి తాగిన మత్తు మొత్తం దిగింది, మెల్లగా భయం మొదలయింది. "రేయి ఎవడ్రా నువ్వు ?" "రేయి పోరా.." "మావా దయ్యం లాగున్నాడు మావా" "అవును మావ వెళ్ళిపోదాం" శివ జీపుని మళ్ళీ కర్రతో గట్టిగా కొట్టాడు. హట్ అని గట్టిగా అరిస్తే ముగ్గురు ఓ పక్కకి వచ్చేసారు. కింద పడి ఉన్న అమ్మాయి లేచి శివ వెనక్కి వచ్చింది. శివ కర్రతో వాళ్ళని కొట్టడానికి ముందుకు వస్తుంటే వాళ్ళు భయంగా జీపు ఎక్కి కూర్చున్నారు. కుక్కలని అదిలించినట్టు ఆదిలిస్తే పారిపోయారు వాళ్ళు. ఆ అమ్మాయి శివ వైపు తిరిగి థాంక్స్ చెపుతూ శివ మొహం చూసి భయంతో ఆగిపోయింది. శివ ఆ అమ్మాయిని చూస్తూ జేబులో ఉన్న ఫోటో తీసి ఆమె చేతికి ఇచ్చాడు. అదేంటో చూద్దామని లైటు కిందకి వెళుతుంటే ఆమె ఎక్కడ పారిపోతుందోనని వెనకే వేగంగా పరిగెత్తాడు. స్టేషన్లో ఆమె నొప్పి తట్టుకోలేకున్నాను సామి అని చెప్పినప్పుడు ఆమెని చంపేద్దామని మిగతా శవాలా మీదకి విసిరేసాక, పైకి వెళ్లి మిగతా వాళ్ళని కూడా కిందకి లాక్కొచ్చి పడేసాడు. ఆమె కొన ఊపిరితో చెయ్యి చాపుతూ నా బిడ్డ అంది. ఎందుకు చెయ్యిచ్చాడో తెలీదు కానీ ఆమె చేతిలో చెయ్యి వేసాడు. ఆ తరువాత ఆమె మెడ విరిచేసి దహనం కూడా చేసాడు. ఆమె శరీరం పూర్తిగా కాలిపోతుంది అని తెలిసాకే అక్కడి నుంచి బైటికి వచ్చాడు. ఇచ్చిన మాట తప్పడు కదా శివ, అందుకేనేమో ప్రయాణం ఆ బిడ్డ వైపుకు మళ్ళింది. "ఈ అడ్రెస్ హైదరాబాదులో ఉంది" అందా అమ్మాయి. "నేనెళ్ళాలి" అన్నాడు గట్టిగా. "రైల్వే స్టేషన్కి వెళ్లి రైలు ఎక్కండి" అంది. శివ : నాకా రైలు చూపించు "ఇక్కడికి ఆటోలు రావు, చాలా దూరం నడవాలి. నా వల్ల కాదండి" అంది కుంటుతూ. ఒక్క నిమిషం ఆలోచించకుండా ఆ అమ్మాయిని భుజం మీద వేసుకుని నడుస్తుంటే బెంబేలెత్తిపోయింది పాపాం. కిందకి దిగడానికి వీలు లేకుండా గట్టిగా పట్టుకున్నాడు. ఎంత గింజకున్నా శివ పట్టులో నుంచి తప్పించుకోవడం కష్టమని త్వరగానే అర్ధమయ్యి మెలకుండా ఉంది చివరికి. కుళ్ళిన శవాల కంపు వస్తుంది వాడి ఒంటి వాసన. చేసేదేంలేక తట్టుకుంది. మెల్లగా తెల్లారుతుంది, దూరంగా మనుషులు కనిపిస్తున్నారు, కాసేపాగితే మార్కెట్ ఏరియా కూడా వచ్చేస్తుంది. "నన్ను దించు, ఎవరైనా చూస్తే తప్పుగా అనుకుంటారు. నేను నడుస్తాను" అంది. ఆగి భుజం మీద నుంచి దించాడు. వేలు పెట్టి చూపిస్తూ "అక్కడిదాకా నడవాలి" అంటే తల ఊపి నడవడం మొదలుపెట్టాడు. వెనకాలే వెళ్ళింది. "కాసేపాగితే ఆటోలు వస్తాయి" అంది. మళ్ళీ "మీ దెగ్గర డబ్బులు ఉన్నాయా" అని అడిగింది. శివ : లేవు "మరి ఎలా వెళతావ్" శివ : నాకా రైలు చూపించు చాలు పూర్తిగా తెల్లారాక ఆటోలు తిరగడం మొదలయ్యాయి, ఆటో ఆపి శివని ఎక్కించి రైల్వే స్టేషన్కి తీసుకెళ్ళింది. ఆటోవాడు : ముప్పై శివ : నా దెగ్గర లేవు ఆటోవాడు : లేవంటే.. ఓ మేడం.. ఎవడినో నా ఆటో ఎక్కించి ఇక్కడికి వచ్చాక ఎందీ కత శివ కిందకి వంగి వాడి కాలు వేలికి ఉన్న మెట్టె తీసి ఆటోవాడి చేతిలో పెట్టాడు. శివ స్టేషన్ లోపలికి వెళుతుంటే ఆ అమ్మాయి ఇదంతా ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ వెంటనే తేరుకుని తన లోదుస్తుల్లో నుంచి డబ్బు తీసి ఆటోవాడికి ఇచ్చి ఆ మెట్టని తీసుకుంది. లోపల ఎంక్వయిరీలో కనుక్కుని శివని ప్లాట్ఫారం మీదకి తీసుకొచ్చింది. "ఇంకా రెండు గంటలు పడుతుంది రైలు రావడానికి" అంది. శివ మౌనంగా కర్ర పట్టుకుని కూర్చున్నాడు. శివ కూర్చోవడం చూసిన వాళ్లంతా భయంతో లేచి దూరంగా వెళ్లిపోయారు. ఈ అమ్మాయి మెల్లగా ధైర్యం చేసి దెగ్గరికి వెళ్ళింది, ఆమె వైపు చూసాడు. భయపడినా తననేం చెయ్యడని నమ్మకం వచ్చింది కాబట్టి ఎక్కువ జంకలేదు. "నువ్వెవరు ?" శివ : కాటి కాపరిని "ఆ అబ్బాయి ఎవరు ?" శివ : తెలీదు. ఒక అమ్మకి కాపాడతనని మాటిచ్చాను "నీ పేరు ?" ఇన్ని ప్రశ్నలా అని కోపంగా చూసాడు, మళ్ళీ తల తిప్పి "శివ" అన్నాడు. తన గురించి ఏమైనా అడుగుతాడేమోనని ఎదురు చూసింది.. కానీ శివ తన గురించి ఏమి అడగలేదు. ఇక్కడే ఉండమని చెప్పి వెళ్లి టికెట్టు తెచ్చిచ్చింది, జేబులో పెట్టుకున్నాడు. శివ : ఎన్ని ఊర్లు దిగాక దిగాలి ? "నీకు చదువు రాదా ?" శివ ఏం మాట్లాడలేదు. ఎదురు చూస్తుండగానే అనౌన్స్మెంట్ ఇచ్చారు. రైలు రానే వచ్చింది. ఇదే అని చెపితే ఎక్కేసాడు. అమ్మాయి కళ్ళు మూసుకుంది. "ఒక్కడే ఎలా వెళతాడు ? ఎలా వెళితే నాకెందుకు. మొరటోడిలా ఉన్నాడు, మంచి పనికి వెళ్ళేవాడు మంచివాడు అయితేనే వెళతాడు. అయినా నాకెందుకు. నన్ను కాపాడాడు, నేనూ ఆ పిల్లాడు దొరికేవరకు సాయం చెయ్యనా ? ప్రమాదమేమో.. అయినా నాకెవరున్నారు. నాకేమైనా అయితే ఏడవడానికి కూడా ఎవరు లేరు. మూడు సంవత్సరాలనుండి ఒంటరి బతుకు, నిన్న సంపాదించిన కూలి డబ్బులు తప్ప నా దెగ్గర ఇంకేమి లేవు. అయినా ఇన్ని కష్టాలు చూసినదాన్ని నాకేమైనా అయితే అన్న భయం ఎందుకు, రాత్రే నా ప్రాణాలని గాలికి వదిలేసినదాన్ని, ఏమైనా జరిగితే వీడు కాపాడతాడేమో.. అవన్నీ తరువాత.." కళ్ళు తెరిచేసరికి రైలు కదులుతుంది, ఏమనుకుందో ఏమో పరిగెత్తుకుంటూ రైలు ఎక్కేసింది. శివ తలుపు దెగ్గర కూర్చున్నాడు. అమ్మాయికి కోపం వచ్చేసింది. చూసి కూడా ఎందుకు ఎక్కావని గానీ నీ పేరేంటని గానీ ఏమి అడగలేదు, అడగాలన్న కుతూహలం కూడా వాడి కళ్ళలో లేదు. "నీ పేరు శివ, మరి నా పేరేంటి అడగవా ?" కోపంగా అడిగేసింది. ఎప్పుడు ఒక అమ్మాయితో మాట్లాడింది లేదు, ఎప్పుడు ఒక మనిషితో గొడవ పడింది లేదు. గొడవ పడటం ఎలాగో కూడా తెలీదు. మరీ.. కోపం వస్తే ఎదురున్న వాడి ప్రాణం శివోహం చెయ్యడం మాత్రమే తెలుసు. శివ : నీ పేరేంటి ? "బృందా నా పేరు" శివ పట్టించుకోకుండా ఇంకో వైపుకి తిరిగి బీడీ వెలిగించాడు. తరువాత ఏం మాట్లాడాలో తెలీక శివ వైపు అయోమయంగా చూస్తూ కూర్చుంది. ఇలాంటి మనిషిని చూడటం ఇదే మొదటిసారి. శివ మొహం, నల్లబడిన శరీరం, కాలిపోయిన వెంట్రుకలు అన్నీ చూస్తూ కుర్చుంది. ఎన్నో అనుమానాలు వచ్చినా ఇందాక కాటి కాపరి అని చెప్పడం గుర్తుకు వచ్చింది. పక్కనే ఉన్న కర్రని చూసింది. కాటి కాపరులు ఇలానే ఉంటారేమో అనుకుంది.
17-08-2025, 02:59 AM
17-08-2025, 04:07 AM
very interesting
17-08-2025, 05:49 AM
Nice update
17-08-2025, 07:55 AM
Super
|
« Next Oldest | Next Newest »
|