బృందావన సమీరం పార్ట్ 2

[Veeeruoriginals]

నాకు ఎంత గానో నచ్చిన స్టోరీ బృందావనసమీరామ్... ఆ స్టోరీ ని తిరిగి నా style లో రాయాలని చిన్న ప్రయత్నం చేస్తున్న... చూద్దాం ఎంత వరకు రాయగలుగుతానో

[Haran000]

వీరన్న, ఏదో negative గా చెప్తున్నా అనుకుంటవేమో గాని, అవసరమా చెప్పు. నీ కథలు నువ్వు మంచిగా వీలున్నప్పుడల్లా రాయరాదు. ఆ యూకలిప్టస్ కూడా కంటిన్యూట్ చెయ్యి మంచి కాన్సెప్ట్ అది.

బృందావన కథ ఇష్టం అది ఒకే, కానీ just నా అభిప్రాయం చెప్తున్న.

[Veeeruoriginals]

వీరన్న, ఏదో negative గా చెప్తున్నా అనుకుంటవేమో గాని, అవసరమా చెప్పు. నీ కథలు నువ్వు మంచిగా వీలున్నప్పుడల్లా రాయరాదు. ఆ యూకలిప్టస్ కూడా కంటిన్యూట్ చెయ్యి మంచి కాన్సెప్ట్ అది.

బృందావన కథ ఇష్టం అది ఒకే, కానీ just నా అభిప్రాయం చెప్తున్న.

ప్రతి సారి నన్ను ఎదో ఫాంటసీ trigger చేస్తూ ఉంటది బ్రో.... ఆ trigger లోంచి స్టోరీ వస్తుంది నాకు... ఉదాహరణ కి ఒక టీనేజ్ కుర్రాడి తో ఒక వయసు లో ఉన్న ఆడది టవల్ కట్టుకుని వాడి ముందే చనువుగా గా తిరుగుతూ వాడితో సంభాసిస్తుంది అనుకునేది నా trigger పాయింట్ అనుకో... అది తలుచుకున్నప్పుడు నాకు విపరీతమైన మూడ్ వస్తుంది... ఆ పాయింట్ కోసం ఒక కధ అల్లుకుంటా కధ లో ఆ సన్నివేశం వచ్చే వరకు మానసికంగా కోరిక తీర్చుకుంటా... అలా నేను కొత్త కధ ని మొదలు పెడితున్న... ఈ సమయం లో నా మైండ్ లో వేరేది ఎమ్ ఉండదు.... ఫైనల్ గా వేరే fantasy నాలో కలిగే వరకు ఈ స్టోరీ కంటిన్యూ అవుతుంది

[Veeeruoriginals]

నా పేరు విజయ్.... వయసు 23 హైదరాబాద్ లో కోచింగ్ తీసుకుంటు చదువు కుంటున్న... అప్పుడప్పుడు సెలవుల్లో ఊరు వెళ్లి వస్తూ ఉంటాను... ఊర్లో నాన్న కి సెంటర్ లో పెద్ద పండ్ల దుఃఖణం ఉంది.... వ్యాపారం మంచి లాభ దాయకంగా ఉంటుంది... నాన్న పేరు రఘునాథ వయసు 55 దాటింది... ఇంక అమ్మ పేరు గాయత్రి వయసు నలభై దాటింది...... మా అమ్మ నాన్న కి నేను ఒక్కడినే...

ఊరిలో ఉంటే నాన్న బిజినెస్ చూసుకోమని పోరు పెడతాడు... అందుకే ఇష్టం లేకపోయినా షాప్ లో కూర్చుంటా ఒక్కోసారి... ఎప్పటి లానే ఈసారి కూడా ఇంట్లో బోర్ కొట్టి షాప్ కి వెళ్లి కూర్చున్న...

నాన్న : ఏరా ఇలా వచ్చావ్

నేను : హా అదే బిజినెస్ ఎలా నడుస్తుంది అని

నాన్న : నీకు నిజంగా దృష్టి ఉంటే ఎప్పుడో బాగుపడేది... అయన గొనుక్కోవటం.. నేను అది పట్టించుకోకుండా షాప్ లో కూర్చోవటం రెండు జరిగిపోయాయి.....

మా నాన్న కు నేను వేరే ఉద్యోగం చెయ్యటం ఇష్టం లేదు... నాకేమో బిజినెస్ అంటే ఇష్టం లేదు... సో మా మధ్య చిన్న గ్యాప్ నడుస్తుంది ఆ విషయం లో... ఎలా అయినా ఈ సంవత్సరం జాబ్ సాధించకపోతే.. ఈ ఫ్రూట్స్ మధ్యలో నే ఫ్రూట్ లా కూర్చోవాలి అని భయం నా లో ఉంది

అంత లో లోడ్ దించి ఒక ఆయన మా దగ్గరకి వచ్చాడు...

ఆయన నాన్న తో అయ్యా గత వారం సరుకు కి డబ్బులు ఇంకా ఇవ్వలేదు అని అడిగాడు...

నేను : ఆ లోడ్ రాసుకునే పుస్తకం ఇలా ఇవ్వండి ఎంత అయుందో చూసి చెప్తా..

నాన్న : అక్కర్లేదు లే... రేయ్ అభి ఇలా రా...

అంత లో షాప్ లోనే నాకు తెలీకుండా పని చేసుకుంటున్న ఒక 18ఏళ్ళ కుర్రాడు బయటకి వచ్చాడు....

నాన్న : ఒరేయ్ క్రితం వారం సరుకు ఏమేం దిగింది రా..

నాన్న అడగటమే లేట్....యాపిల్ బుట్టలు 20 దానిమ్మలు 15 ద్రాక్షలు 40 నల్ల ద్రాక్ష 30...అలా పెద్ద లిస్ట్ మొత్తం ఏకరువు పెట్టాడు... అది చూసి నేను నోరు తిరిచి అలా ఉండి పోయాను... వాడి చెప్పిన దానికి నాన్న మొత్తం లెక్క వేసి డబ్బులు చెప్పి నన్ను పుస్తకం లో చూడమన్నారు... అంతే సరిసమానం గా ఉంది... వాడు డబ్బులు తీసుకుని పోయాడు కాని నాకు మబ్బు విడిపోయింది వీడి దెబ్బతో..

తిరిగి అమాయకంగా పని చూసుకుంటున్నాడు..

నేను : ఎవరు నాన్న

నాన్న : మన మూర్తి వాళ్ళ కి తెలిసిన వాడు లేరా.. పని కావాలని వస్తే పెట్టుకున్నాను... కుర్రాడు చాలా షార్ప్ చూసావ్ గా వాడి మెమొరీ పవర్... కిందటి వారం లెక్క కూడా గుక్క తిప్పకుండా చెప్ప గలడు...

అభి ని చూడగానే వాడి తెలివి కే కాదు వాడి అందానికి కూడా జెలస్ కలిగింది నాలో... మంచి హైట్ పెర్సనాలిటీ ఉన్నాడు...

కాజ్యుయల్ గా పిలిచి వివరాలు అడిగాను వాడిని... డిస్టెన్స్ లో డిగ్రీ చదువుతూన్నాడు... నాలాగే జాబ్స్ కోసం ప్రిపేర్ అవ్వాలని చూస్తున్నాడు.. నేను వాడికి హితబోధ చేశాను... అది అంత విజీ కాదు చాలా కష్టపడాలి కోచింగ్ ఉండాలి అని... అమాయకంగా తల ఊపాడు... నా దగ్గర పుస్తకాలు ఉంటే అడిగాడు.... నేను తర్వాత ఇస్తాను అని మాటలు ముగించి ఇంటికి వచ్చేసాను...

ఇంటికి వచ్చేసరికి ఇంట్లో మా పక్కింటి సరస్వతి ఆంటీ ఉంది అమ్మ తో మాట్లాడుతుంది.... ఆవిడ గురించి చెప్పాలి అంటే మొడ్డ కొట్టుకుంటూ చెప్పాలి... అంత కసక్ ఫిగరు... వయసు 35 ఉంటాయి కాని పిల్లలు లేరు... సైజు లు షేపు లు అమ్మబాబోయ్ మైండ్ బ్లోయింగ్... కాకపోతే ఇది నన్ను దేకదు మనం దీన్ని దేక కుండా ఉండలేం అన్నట్లు ఉంటాది మా మధ్యలో రిలేషన్...  అయినా ఇంటి పక్కనే కావటం తో దేకటం తప్ప గోకటం ఎప్పుడు చెయ్యలేదు పరువు పోతుంది అని... అయినా ఇది నాకు పడే అంత రేంజ్ నాకు లేదు లే అని చూసినప్పుడల్లా ఎదో బాత్రూం లోకి పోయి కొట్టుకుని తృప్తి పడే వాడిని...సర్లే ఇంటికి వచ్చాం గా ఇంక ఈ కధ లో హీరోయిన్ తో మాట్లాడుదాం.. అదే మా అమ్మ గాయత్రి... కొడుకు గా చెప్పటం తప్పు కాబట్టి మీకు హింట్ ఇస్తున్నా సరస్వతి ఆంటీ కంటే అందం లో రెండు ఆకులు ఎక్కువే చదివింది అమ్మ.... వీధి లో వీళ్ళు ఇద్దరు కలిసి వెళ్తుంటే చాలా మంది మగాళ్లు ఆగి చూడటం నేనే చాలా సార్లు గమనించ....

నేను : ఏంటి అమ్మ ఆ సరూ ఆంటీ.. మొహం అలా పెట్టుకుని వెళ్తుంది...

అమ్మ : దానికి ప్రెగ్నెంట్ ప్రాబ్లమ్స్ ఏవో ఉన్నాయి లే రా... అందుకే అలా ఉంది...

నేను : ఓహ్...

అమ్మ : ఇంతకీ ఎక్కడికి వెళ్ళావ్ రా ఇంత సేపు

నేను : షాప్ కి వెళ్లి కూర్చున్న... లేదంటే నాన్న మొహం చూడలేం

అమ్మ నవ్వుతూ అవునా అభి ఉన్నాడా నువ్వు వెళ్లేసరికి...

నేను : అభి అంటే తెల్లగా పొడుగ్గా ఉన్నాడు వాడేనా

అమ్మ : హా వాడే రా... చాలా మంచోడు... ఈ మధ్యనే చేరాడు....

నేను : ఓహ్...నీకు ఎలా తెలుసు

అమ్మ : ఇంటికి వస్తున్నాడు లే... మీ నాన్న కి భోజనం తీసుకు వెళ్ళటానికి...

నేను : అవునా

అమ్మ : హా... ఆంటీ గారు అని చాలా అభిమానం చుపిస్తాడు... అంటు అమ్మ వాడి కోసం చెప్పటం స్టార్ట్ చేసింది...

నాకు చిరాకు వచ్చింది... దీనమ్మ అక్కడ నాన్న ఇక్కడ అమ్మ తెగ మోసేస్తున్నారు వీడిని అని తిట్టుకుని నా రూమ్ లోకి నేను వచ్చేసాను...

అలా రెండు రోజులు గడిచాక వద్దు అనుకున్న ఆ అభి గాడి ని టెస్ట్ చెయ్యాలి అని అనిపించి షాప్ కి వెళ్లి కూర్చునే వాడిని... ఎదో లెక్కలు చేస్తూ.. కాలి సమయం లో వాడికి కూడా చదువు చెప్పాలి నేను కోచింగ్ లో నేర్చుకున్నవి వాడి ముందు ప్రదర్శించాలి అనుకున్నా కాని... తీరా వాడితో పోల్చుకుంటే నేను ప్రతి విషయం లో పది అడుగులు వెనకే ఉన్నాను అని అర్ధం అయ్యుంది... నాన్న కి ఈ విషయం తెలీకుండా మెల్లగా నేనే వాడికి చదువు చెప్తున్నట్లు మేనేజ్ చేసే వాడిని... కాని నిజానికి వాడు మెథడ్స్ చాలా సింపుల్ గా చేస్తున్నాడు...నాకంటే స్పీడ్ గా ఉన్నాడు నాకు భయం వేసింది వాడిని చుస్తే..

మధ్య మధ్య లో నాన్న మమ్మల్ని గమనించటం.. నేను బిల్డప్ ఇవ్వటం రెండు జరుగుతున్నాయి

నాన్న : ఏరా అన్నయ్య చెప్తున్నది బాగా అర్ధం అవుతుందా..

అభి : హా అండి

అభి గాడి లో నాకు నచ్చిన విషయం ఏంటి అంటే వినయం చాలా ఎక్కువ... నేను ఎన్ని సార్లు తప్పు చేసిన చాలా పద్దతి గా నా పెద్దరికం నాకు ఇచ్చేయటం తో వాడికి చెప్పటం వేస్ట్ అనిపించింది... ఫైనల్ గా నా పుస్తకాలు కొన్ని వాడికి ఇవ్వాల్సి వచ్చింది వాడి టాలెంట్ చూసి...

అప్పుడప్పుడు షాప్ లో ఉన్న కంప్యూటర్ లో టెస్ట్ లు రాయు అని చెప్పి వచ్చేసాను...

నా వరకు నేను చేయాల్సిన సాయం చేశాను కాని ఇలాంటి వాడికి ప్రోత్సాహం ఉంటే జాబ్ పక్కా కొడతాడు కాని అంత ఫైనాన్సియల్ సపోర్ట్ లేదు వాడికి అనుకుని వాడిని అక్కడి తో వదిలేసాను...

అలా ఒకటి రెండు సార్లు నేను హైదరాబాద్ వెళ్లి తిరిగి సెలవులకి రావటం అలా జరుగుతుంది... షాప్ లో అంత సవ్యంగా నడుస్తుంది...అభి గాడి గురించి అమ్మ నాన్న ఇంక బాగా చెప్తున్మారు... నేను వాడి జోలికి పోయే సాహసం చెయ్యలేదు..

అలా కొన్ని నెలలు గడిచాక ఒక రోజు రాత్రి భోజనం చేసే టైమ్ లో అమ్మ నాన్న నేను తింటున్నాం

నాన్న : వచ్చే వారం పక్క ఊరి లో బిజినెస్ ఓపెన్ చేస్తున్న... నువ్వు కాస్త మన షాప్ చూసుకుంటే నేను అక్కడికి వెళ్ళి పని మొదలు పెట్టాలి...

నేను : ఆమ్మో నాకు కుదరదు ఇప్పటి వరకు పెట్టిన కష్టం అంత వేస్ట్ అవుతుంది ఈ టైమ్ లో డిస్టబ్ చేస్తే..అయినా ఈసారి పొతే సంవత్సరం వరకు రాకూడదు అనుకుంటున్నా.. ప్రతిసారి అమ్మ ఫోన్ చెయ్యటం బెంగ పడటం అనటం నాకు చాలా ఇబ్బంది గా ఉంటుంది

అమ్మ : అది కాదు రా...నాన్న బిజినెస్ అంటున్నారు నువ్వు సంవత్సరం వరకు రాను అంటున్నావు... నేను ఒంటరిగా ఉండాలి..

నేను : అది అంతా నాకు తెలీదు... నన్ను ఈ ఇయర్ వదిలేయండి....

నాన్న అమ్మ మౌనంగా ఉండి పోయారు ఎమ్ మాట్లాడకుండా...

అమ్మ కి చిన్నగా ఆందోళన మొదలైనది మెము ఉండము అనేసరికి

తర్వాత నాన్న అమ్మ తో నువేం ఆలోచించకు మెము లేకపోయినా అభి ఉన్నాడు చిన్న చిన్న పనులు ఉంటే వాడికి చెప్పు కొద్ది రోజులు షాపు కూడా వాడే చూసుకుంటాడు... అని అమ్మ కి భరోసా ఇచ్చాడు..

నేను : హా కావాలంటే నా పై రూమ్ కాలి చేసి ఇచ్చేస్తా... వాడికి హాస్టల్ లో ఉండటం కష్టం గా ఉంది అంట... ఇక్కడే ఉండి చూసుకోమను...

నాన్న నా వైపు చూసి మంచి నిర్ణయం అన్నట్లుగా తల ఆడించాడు..

అమ్మ ఎదో ఒకటి లే మీకు చెప్పలేం అన్నట్లుగా చూసి తన పని తాను చేసుకుంటుంది...

నేను హమ్మయ్య తప్పించుకున్నా అనుకుని అక్కడి నుండి ఏస్కెప్ అయ్యాను...ఆ తర్వాత ఊరు నుండి కూడా ఏస్కెప్ అయ్యాను...

దరిదాపు గా నేను అన్నట్లే ఒక సంవత్సర కాలం ఇంటి ముఖం చూడలేదు.... మధ్య మధ్య లో అమ్మ ఫోన్ చేసేది కాని నేను పెద్దగా పట్టించుకోలేదు... కాకపోతే నేను ఎగ్జామ్స్ కి ప్రిపేర్ అవ్వటం మానేసి కక్కుర్తి తో వేరే చిన్న జాబ్ దొరికితే చేసుకోవటం వలన ప్రేపరషన్ కుంటు పడింది....

ఇంక ఫైనల్ గా ఒక రోజు నాకు తెలిసింది ఏంటి అంటే... అభి గాడికి మంచి సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ లో ఆఫీసర్ ర్యాంక్ జాబ్ రావటం తో వాడు వెళ్ళిపోయాడు.... ఆ విషయం విని నాకు గుండెల్లో రాయి పడ్డట్లు అయ్యింది...

లాంగ్ స్టోరీ ని కట్ చేసి చెప్పాలంటే నేను నా ఇగో ని ఇప్పుడు చేస్తున్న జాబ్ ను పక్కన పెట్టి వెళ్లి ఊర్లో ఫ్రూట్స్ మధ్యలో కూర్చున్న... సాధించాలి అంటే ఎక్కడికో వెళ్ళాలి అన్న భ్రమ నుండి ఉన్న చోట నుండే అనుకున్నది సాధించవచ్చు అనేలా చేసాడు అభి గాడు నన్ను...

అభి గాడు వెళ్ళిపోవటం తో అమ్మ లో హుషారు కాస్త తగ్గినట్లు అయ్యింది... వాడు ఉన్న రోజుల్లో అయితే గుళ్ళు గోపురాలు సరూ ఆంటీ అమ్మ అభి ముగ్గురు కలిసి తిరిగే వారు... ఎప్పుడు చుసిన స్టేటస్ లు పెట్టె అమ్మ... ఇప్పుడు కాస్త డల్ గా కనిపిస్తుంది...

నేను : అమ్మ ఈ మధ్య చాలా సైలెంట్ ఐపోయింది కద నాన్న

నాన్న : హా రాత్రి పది దాటినా ఆ అభి గాడి తో కబుర్లు చెప్పుకునేది...ఆ సరస్వతి కూడా పురుటి కి వెళ్ళింది ఇపుడు వాళ్లు లేకపోయే సరికి ఇలా తయారు అయ్యింది.. కొద్ది రోజులకి సర్దుకుంటుంది లే...

నాన్న చెప్పింది నిజమే అనిపించింది

నాకు కూడా బిజినెస్ చూసుకోవాలి అన్న దృష్టి ఏర్పడుతుంది మెల్లగా. అందుకే ఎక్కువ గా షాప్ లోనే సమయం గడుపుతు చదువు కుంటున్న....

అలా ఒక రోజు నాకు మా షాప్ కంప్యూటర్ లో హిస్టరీ లో ఒక బ్లాగ్ లింక్ దొరికింది....అది అభి బ్లాగ్ పేరు తో ఉంది... అభి గాడి బ్లాగ్ నే ఎమ్ రాశాడో చూద్దాం అని ఓపెన్ చేశాను.... తెరిచి చుస్తే రోజు వారి దినచార్య ను వాడు డైరీ లా రాసుకుంటున్నాడు... యాపిల్ బుట్టలు నారింజ బుట్టలు కౌంట్ తో సహా వాడి డీటెయిల్స్ చుస్తే నవ్వు వచ్చింది.... పెద్ద గా ఎమ్ లేదు... వాడు హాస్టల్ లో తిన్న ఉప్మా గురించి షాప్ లో నాన్న చెప్పే పని వరకు సింపుల్ గా అలా రాసుకుంటూ వచ్చాడు... కాని చివరి సారి వాడి హాస్టల్ వదిలి వచ్చినంత వరకే ఉంది వాడి బ్లాగ్ ఆ తర్వాత నుంచి ఎమ్ లేదు అందులో....

నాకు కొద్దిగా డౌట్ వచ్చింది... మరి ఈ వన్ ఇయర్ పాటు ఇంట్లో ఉన్నాడు కద.. అప్పుడు సంగతులు ఎక్కడ రాశాడో అని చూసా కాని అందులో మిగతా విషయాలు కనిపించలేదు...

సరేలే అని క్లోజ్ చేస్తున్న సమయం లో కింద మరో బ్లాగ్ లింక్ దొరికింది....

ఓపెన్ చేసి చూసాను బృందావనసమీరం అని టైటిల్ తో ఎదో పెద్ద స్టోరీ లా ఉంది.... నేను ఆసక్తి గా చూసాను ఏంటి ఇది అని.... అందులో గోపి అనే కుర్రాడు బృందా సమీరా అనే ఇద్దరు స్త్రీ ల తో గడిపిన రోజులు. వాళ్ళ మధ్య లో జరిగిన సరససళ్ళాపాలు సంభాషణలు అన్ని కలిపి ఒక పెద్ద కధ లా అనిపించింది.. చుస్తే అది ఒక రొమాంటిక్ ఏరోటిక్ స్టోరీ లా ఉంది....ఒక్కసారి గా అబ్బో వీడి లో ఇలాంటి స్టోరీస్ చదివే యాంగిల్ కూడా ఉందా అని నవ్వుకున్నా.... నాకు స్టోరీ చదివే అంత ఓపిక లేకపోవటం తో హిస్టరీ క్లియర్ చేద్దాం అని అనుకునే టైమ్ కి నా కళ్ళు ఒక లైన్ మీద పడింది... అది ఇలా ఉంది.... బృందా ఆంటీ వాళ్ళ కొడుకు అజయ్ వెళ్ళిపోవటం తో గోపి ఆవిడ కి తోడు గా ఆ ఇంట్లో కి చేరాడు అని..... అది చదివి డిలీట్ చేద్దాం అనుకున్న నా ఒపీనియన్ ను మార్చుకున్న... మరింత కిందకి స్క్రోల్ చేస్తే.... సమీరా ఆంటీ కి పిల్లలు లేరు అని ఉంది.... మరి కొంత కిందకి వెళ్లేసరికి... బృందా ఆంటీ గోపి కలిసి రాత్రుళ్ళు పది దాటినాక పడుకునే ముందు ముచ్చట్లు పెట్టుకునే సన్నివేశం ఉంది...నాన్న చెప్పిన మాటలు తిరిగి వినిపించాయి...రాత్రి పది దాటినా ఆ అభి గాడి తో కబుర్లు చెప్పుకునేది.

[anaamika]

Thank you for the new story. I am a big fan of your erotic writing style.

[BR0304]

Nice start

[ghoshvk]

వీరన్న గారు,

కాన్సెప్ట్ బాగుంది.. మాంచి పోటేన్శియల్ ఉంది స్టోరీ లో.. వెయిటింగ్...

[krish1973]

bagundi

[krantikumar]

Good concept

[appalapradeep]

Nice story

[narendhra89]

Super

[Veeeruoriginals]

ఆడొచ్చాడు అంటే తలనొప్పి రా అనే డైలాగ్.. నా జీవితం లో మీకే అంకితం చేస్తా stories 1968 గారు....

[Veeeruoriginals]

ఒక కధ.... వంద సందేహాలు... విజయ్ కి పిచ్చి పిచ్చి గా ప్రశ్నలు పుట్టుకోస్తున్నాయి.... కధ లో బృందా తన తల్లి గాయత్రీ కాదు కదా అన్న అనుమానం... అనుమానం ను నిజం చేస్తూ పక్కనే సమీరా అనే కేరక్టర్ అమ్మ పక్కన సరస్వతి ఆంటీ లా... వీరిద్దరికీ తోడు గోపి... జాగ్రత్తగా పరిశీలిస్తే అది అభి గాడి కేరక్టర్.... విజయ్ కి ఎమ్ అర్ధం కావటలేదు... అసలు ఈ కధ ఎవరు రాసారు... అభి గాడే రాశాడా... చా వాడు అలాంటి వాడు కాదు... ముందు అమ్మ అలాంటిది కాదు.... కధ లో కొన్ని చోట్ల బృందా చాలా చనువుగా గోపి ని హత్తు కోవటం సమీరా గోపి ల ముద్దు సన్నివేశాలు.. చూచాయిగా కనిపించాయి విజయ్ కి.. కధ లోకి పూర్తి గా వెళ్లకపోయినా అక్కడ నడుస్తుంది అర్ధం అయింది..
అసలు బృందా కొడుకు అజయ్ ఏంటి విజయ్ పేరు లా ఉంది... అన్నిటికి మించి అభి బ్లాగ్ లో వాడు అర్ధంతరంగా రాయటం ఎందుకు మానేసాడు... ఈ బృందావన సమీరం అనే కధ ఎందుకు దానికి కంటిన్యూ అన్నట్లు ఉంది... ఆలోచిస్తుంటే విజయ్ కి మతి పోతుంది... తన ఆలోచన ఇంత తప్పుగా ఉందా... లేక ఇది నిజంగా జరిగిన కధనా... లేక కాకతాళీయంగా ఎవరో ఎక్కడో రాసిన కధ ఇక్కడ మ్యాచ్ అవుతుందా... ప్రశ్నల మీద ప్రశ్నలు విజయ్ మీద పడి వేదిస్తున్నాయి....

ప్రశ్నల తో నిండిన మనసు సమాధానం గా కధ ను కోరుకుంది... విజయ్ కధ చదవటం మొదలు పెట్టాడు...

ఇంటి పెద్ద రామనాధం ఇంకా కొడుకు అజయ్ లేకపోయే సరికి బృందా చాలా ఒంటరిగా ఫీల్ అవుతుంది... అదే సమయం లో తన ఇంటి మీద పెంట్ హౌస్ లోకి చేరిన 18 ఏళ్ళ కుర్రాడు గోపి తో మంచి తోడు దొరికినట్లు అనిపిస్తుంది... గోపి చాలా పద్దతి గా అణుకువ గా ఉండే కుర్రాడు.... ఆ వయసు లో ఉండవలసిన కుర్రతనం కొంటె తనం బదులు పెద్దరికం భాద్యతయుతం వంటి లక్షణాలు ఉంటాయి వాడి లో.... రామనాధం పని వ్యవహారాలు సొంతం గా చూస్కుంటా బృందా కి సహాయంగా ఉంటాడు.. ఇలాంటి క్వాలిటీస్ ఉండటం తో బృందా వాడిని ప్రేమ గా చూడటం మొదలు పెడుతుంది... దానికి గోపి కూడా అంతే ప్రేమ గా వినయం గా ఉంటూ ఉంటాడు...ఇలా వారం పాటు వాళ్ళ మధ్య మొహమాటం తో కూడిన సంబంధం తప్ప మరేమి జరగదు...

ఒక రోజు రాత్రి గోపి తన రూమ్ లో నిద్రపోవటానికి లైట్ ఆపే సమయం లో బయట మేడ పైన ఎవరో తిరిగితున్నట్లు గమనించాడు... చీకటి గా ఉండటం తో బయటకి వచ్చి చూసాడు... అక్కడ బృందా నైటీ లో అటు ఇటు తిరుగుతూ ఉంది....రూమ్ లో నుండి బయటకి వచ్చిన గోపి ని చూసి పలకరించింది...

బృందా : ఎమ్ గోపి... ఏం చూస్తున్నావ్

గోపి : బృందా గారు మీరా...అంటూ దగ్గరకి వెళ్ళాడు

బృందా నవ్వుతూ హా నేనే అయ్యా ఏం దెయ్యం అనుకున్నావా...

గోపి : అయ్యో అదేం లేదండి... ఈ సమయం లో ఎవరా అని...

బృందా : ఏం లేదయ్యా... చల్ల గాలికి అలా తిరుగుతున్న...నువ్వు ఇంకా పడుకోలేద

గోపి : హా లేదండి... పడుకుంటున్నా..మిమ్మల్ని చూసి ఇలా వచ్చాను..

బృందా : ఇంకేంటి గోపి రూమ్ చక్కగా సర్దుకున్నట్లు ఉన్నావు... నన్ను ఒక్కసారిగా పిలవా నీ రూమ్ చూడటానికి..ఇలా బయట నిలబెట్టి మాట్లాడుతున్నావ్

గోపి : అయ్యో అదేం లేదండి... భలే వారే... రండి...

బృందా ఎదో మాట వరసకి అడిగింది కాని ఈ సమయం లో ఒక కుర్రాడి రూమ్ లోకి వెళ్తే ఏం బాగుంటుంది అని అనుకుంది తిరిగి... అయినా వాడు అలా పిలుస్తాడు అని కూడా ఊహించలేదు..

గోపి : ఏం ఆలోచిస్తున్నారు బృందా గారు....

బృందా : ఏం లేదు అయ్యా గోపి.... వేళ కాని వేళ లో అడుగు పెట్టడం ఎందుకు మంచి గడియ చూసి వస్తా లే...

గోపి : అయ్యో ఒకసారి చూసి వెళ్లిపోవటానికి వేళలు తో పని ఏం ఉంది బృందా గారు... మిమ్మల్ని పిలుద్దాం అనే అనుకుంటున్నా కాని మీకు ఇబ్బంది గా ఉంటుంది అనుకుని పిలవలేదు... మరొకలా కాదు

బృందా : అయ్యో ఇందులో ఇబ్బంది ఏం ఉంది లే గోపి

గోపి : మరి అయితే రండి బృందా గారు... మీరు ఈ మాట అన్నందుకు అయినా నాకు నిద్ర పట్టదు..

బృందా : హహ ఈ మాత్రం దానికి అంత లా ఫీల్ అవ్వాలా.. సరే పద..

నైటీ లో నిండు కుండల్లాంటి వక్షోజలు... పిర్రలు కి అంటుకున్న నైటీ తో గోపి రూమ్ కి ఆ రాత్రి వేళ వెళ్ళటం కాస్త సిగ్గు గానే అనిపించింది బృందా కి... చీర కట్టుకున్నా బాగుండేది కదా అని కాస్త మొహమాటం పడుతూనే వాడిని కాదనలేక... రూమ్ లోకి అడుగు పెట్టింది...

గోపి మాత్రం అదేం పట్టించుకోకుండా సాధారంగా తనని లోపలకి తీసుకుని వెళ్ళాడు..

గోపి మంచితనం ముందు బృందా మొహమాటం ఎగిరిపోయింది.... తనని చీకటి లో ఎలాంటి ద్రుష్టి తో చూశాడో వెలుగులో కూడా ఆలాగే చూడటం బృందా కి వాడి చూపు మీద మంచి అభిప్రాయం కలిగింది.... వాడి తో ఇబ్బంది లేదు అని గ్రహించి రూమ్ ను చూడటం మొదలు పెట్టింది...

బృందా : చాలా చక్కగా సర్దుకున్నావు అయ్యా గోపి... కుర్రాడు కదా చిందర వందర గా ఉంటాయి అనుకున్నా అసలు

గోపి : అయ్యో నాకు శుభ్రం గా ఉండటం అంటే ఇష్టం ఆంటీ...

బృందా : ఒక మనిషి ఎలాంటి వాడో...ఇంట్లో అమరిక ను బట్టి చెప్పొచ్చు అయ్యా..

గోపి : మీరు మరీ పొగిడేస్తున్నారు.... మీకు అర్జెంట్ గా కాఫీ పెట్టి ఇవ్వాలి... కాసేపు కూర్చోండి..

బృందా : ఏయ్ ఈ వేళ లో నా వద్దు రా

గోపి : బృందా గారు... మీకు ఈ సమయం లో కాఫీ తాగే అలవాటు ఉందని నాకు తెలుసండి... రామనాధం గారు చాలా సార్లు చెప్పారు...

బృందా నవ్వింది...

గోపి : కూర్చోండి ఇప్పుడే వస్తాను...

బృందా సోఫా లో కూర్చుని మరోసారి రూమ్ అంతా పరిశీలిస్తుంది...

కాసేపట్లో గోపి రెండు కప్పు లు పట్టుకుని వచ్చి ఎదురు కూర్చుని బృందా కి ఇచ్చాడు..

బృందా : ఏంటయ్యా మొత్తం అంతా పుస్తకాల తో నింపేశావ్...

గోపి : అదే నా ఆస్తి ఆంటీ..

బృందా : మంచి మాట గోపి... సరస్వతి ఉన్న చోటే లక్ష్మి ఉంటుంది అంటారు..నీ కష్టానికి ఫలితం ఉంటుంది లే

గోపి : థాంక్స్ ఆంటీ

బృందా : అయితే మీ సార్ నా గురించి మొత్తం వివరంగా చెప్పారు అనమాట

గోపి : అయ్యో మంచిగా నే అండి

ఇద్దరు నవ్వుకున్నారు

మాటల్లో కాఫీ తాగటం పూర్తి చేసారు..

బృందా : పర్లేదు కాఫీ బాగానే పెట్టావయ్యా

గోపి : బాగుందా అండి

బృందా : హా ఇలా అయితే నీ కాఫీ కోసం రోజు వచ్చేస్తాను చుస్కో
అంటూ పైకి లేచి బయటకి నడుచుకుంటూ వచ్చింది...

గోపి : అయ్యో... రండి పర్లేదు... మీరు ఇంత సాయం చేసారు... మీకు కాఫీ పెట్టి ఇవ్వనా చెప్పండి..

బృందా : హహ ఊరికే అయ్యా... సరదాగా అన్నాను ఏం అంటావో అని... రోజు కాకపోయినా.. ఒంటరి గా అనిపిస్తే వస్తాను...

గోపి : తప్పకుండ బృందా గారు

బృందా : నిజం చెప్పనా గోపి... మొదటిసారి ఒంటరిగా అనిపించటం వలనే నిద్ర పట్టక అటు ఇటు తిరుగుతూన్నా అయ్యా... ఇప్పుడు కాసేపు నీతో ఇలా మాట్లాడే సరికి ఒంటరి కాను అనిపించింది...

గోపి : అయ్యో అలాగా అండి... అలా ఎప్పుడు అనుకోకండి నేను ఉన్నా కదండీ..ఏం పని పడినా నన్ను పిలవండి..చిటికెలో మీ ముందు ఉంటా

బృందా : హహ తెలుసు లేవయ్య రామనాధం గారు ఆ ధైర్యం తో నే వదిలి వెళ్లారు..

గోపి సాధారంగా నవ్వాడు

బృందా : సరే గోపి లేట్ అవుతుంది పడుకో

గోపి : సరే అండి... మీరు జాగ్రత్తగా వెళ్లి పడుకొండి..

బృందా సరే అని చెప్పి వెనక్కి పెట్టి తిరగాలి అంటే సిగ్గు పడింది కాని తప్పక వాడికి తన పిర్రలు సొగసును చూపిస్తూ తిరిగి ఇంటికి చేరుకుంది...

బెడ్ రూమ్ లోకి వచ్చిన బృందా కి ఇంకా వాడి తో మాట్లాడుతున్నట్లే ఉంది... ఎంత చక్కగా పలకరించాడు... ఎంత బాగా మెలిగాడు... ఎదో బాగా కావాల్సిన వ్యక్తి లానే అనిపించాడు బృందా కి... వాడి కోసమే అలా ఆలోచిస్తూ... అద్దం ముందు కదిలిన తనకి అద్దం లో తన రూపు చూసి ఒక్కసారిగా కళ్ళు మూసేసుకుంది... అయ్యయ్యో ఇలాగే వెళ్ళానా అని మరింత సిగ్గు పడటం మొదలు పెట్టింది... అనుకుంది కాని మరీ ఇంత సెక్సీ గా ఉంటాను అని అనుకోలేదు బృందా.... అద్దం లో తనని తాను చూసుకునే సరికి మారింత సిగ్గు ముంచుకొచ్చింది....

అసలు తనకి రాత్రుళ్ళు తప్ప పగలు పూట నైటీ వేసే అలవాటే లేదు... అలాంటిది ఎదో చీకట్లో తిరగటమే కదా అనుకుంది కాని వాడి ముందు కోరి దొరికిపోతాను అని ఊహించలేదు బృందా.... ఛీ ఈ పాడు నైటీ కాదు కాని వయసు లో ఉండే కుర్రాడిని పాడు చేసే లా ఉన్నాను అని నవ్వుకుంది...అవును ఎంత మర్యాద నటించిన కనీసం చూడకుండా ఉంటాడా మరీ ఇంత హాట్ గా ఉంటే... అంటూ ముందు వెనక చూసుకుంటుంది అద్దం లో.... ఏయ్ ఒక వేళ వాడు చూసిన అది వాడి తప్పు ముమ్మాటికీ కాదు... నీ అందం అలాంటిది అని పొగుడుకుంది కాని నిజానికి వాడు చూడలేదు అనే నిజం గ్రహించి సర్లే అది వాడి మంచితనం అని మనసులో ఒప్పుకుని..నవ్వుకుని ఛీ అయినా వాడి వయసు ఏంటి నా వయసు ఏంటి ఇలా ఆలోచిస్తున్న అని తల పై ఒకటి కొట్టుకుని ఆ పిచ్చి ఊహ నుండి బయట పడింది బృందా....

మొదటి పేజీ చదవటం పూర్తి చేసాడు విజయ్... రోబో సినిమా లో అసలు సీన్ బదులు స్పూఫ్ చేసిందే వినిపించినట్లు...బృందా గోపీ ల స్టోరీ చదువుతున్న గాని అదేదో తన తల్లి గాయత్రీ కి అభి కి మధ్యనే జరుగుతున్నట్లు గా ఉండటం తో తల పట్టుకున్నాడు..