13-03-2025, 08:31 AM
(This post was last modified: 13-03-2025, 08:32 AM by Kundiadi. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
(11-03-2025, 01:54 PM)ஆண்ட்டி காதலன் Wrote: அப்பாவின் இறப்பிருக்கு பிறகு, எங்கள் வாழ்க்கையில் பொருளாதாரத்தில் பெரிய நெருக்கடி, அப்பா இல்லாததால் வியாபாரமும் சரியாக ஓடவில்லை, பெரியப்பாவுக்கும் உடம்பு சரியில்லாததால் அவரும் வியாபாரத்தில் பெரிதாக ஈடுபட முடியவில்லை. ஒரு கட்டத்தில் கடன் சுமை அதிகமாக ஊரில் எங்களுக்கு சொந்தமாக, நாங்கள் தங்கி இருந்த பழையவீட்டை தவிர மற்ற அனைத்து சொத்துக்களையும் வித்து கடன்களையும் அடைத்து விட்டு, பெரியப்பா குடும்பம் அண்ணனுடன் சென்னையில் செட்டில் ஆகி விட்டார்கள். நான் எங்கள் அன்றாட தேவைக்காக ஊரிலேயே ஒரு கடையில் வேலைக்கு போனேன். அம்மாவ பாக்க அவளும் எப்போதும் சோகமாய் கலை இழந்த முகத்துடன், வீட்டுலயே முடங்கி கிடந்தாள்.
கண் மூடி திறப்பதற்குள் மூன்று மாதங்கள் வேகமாய் ஓடியது. இதற்க்கு இடையில் சித்தியும் அவ்வப்போது கால் செய்து நலம் விசாரித்தாள், என் குழந்தை அவள் வயிற்றில் நல்ல படி வளர்வதாக ஸ்கேன் ரிப்போர்ட் சொல்லுதுனு சொன்னாள், இப்போதைக்கு எனக்கு அது ஒன்று மட்டும்தான் ஆறுதல் தரும் செய்தியாக இருந்தது. ஒரு நாள் வழக்கம் போல வேலை முடிந்து வீட்டுக்கு வர, அம்மா அப்பாவின் போட்டோ கீழே அழுகையுடன் எதையோ யோசித்து கொண்டு அமர்ந்திருந்தாள். நான் அவளிடம் சென்று, ஏம்மா இப்படி இருக்க அப்பா நம்மல விட்டு போய்ட்டாரு அதெல்லாம் இனி யாராலும் மாத்த முடியாது. நீ பழைய மாதிரி மாறானும்னு சொல்லி அவள் நெற்றியில் முத்தம் வச்சேன். அவ அழுது கொண்டே என்னை பாக்க, எதுக்கு இப்படி அழுவுறன்னு இறுக பற்றி கொண்டு உதட்டில் முத்தம் வச்சேன். அவள் டேய் உனக்கு கொஞ்சமாவது மனசாட்சி இருக்காடா, நானே என் புருஷனுக்கு செஞ்ச துரோகதுனாலதான் அவருக்கு இப்படி ஆயிடுச்சிண்ணு கவலைல இருக்கேன், உனக்கு இப்போ கூட என் உடம்புதான் முக்கியம்னு தோணுதுல ன்னு கேட்டாள். அம்மா என்ன போய் தப்பா நெனச்சுட்டல, எனக்கு உன் உடம்ப விட மனசுதான்மா முக்கியம், அப்பா இறந்தது அவர் விதி. இப்படி ஒன்னுக்கு ஒன்னு சம்பந்தமே இல்லாத விஷயத்தை முடிச்சி போட்டு உன் மனச நீயே குழப்பிக்காதன்னு சொன்னேன்.
அம்மா :- சாரிடா செல்லம், நானே அப்பா நாம செஞ்ச தப்பால தான் இறந்துட்டாரோன்னு குற்ற உணர்ச்சியில இருந்தேன். அதான் அப்படி பேசிட்டேன்...
நான்:- அம்மா உன்ன இப்போதைக்கு நான் உன்ன டிஸ்ரப் பன்னல, நீ பொறுமையா யோசி, இதுக்கும் அதுக்கும் எந்த சம்பந்தம் இல்ல...
உனக்கு இப்போ தனிமை தேவை, நல்லா யோசி தேவையில்லாத குற்ற உணர்ச்சி வேண்டாம்...
நான் சொல்லிட்டு சாப்பிடாமல் தூங்க போனேன், அம்மாவும் அங்கேயே அப்பாவின் படத்துக்கு கீழ் படுத்து தூங்கினாள்.
அடுத்த நாள் காலை எழுந்து பார்க்க அம்மா சமையல் அனைத்தும் செஞ்சி முடிச்சு வச்சிட்டு எனக்கு வேலைக்கு சாப்பாடு கட்டி வச்சிருந்தாள். நாங்கள் இருவரும் பெருசா எதுவும் பேசிக்கல, வேலைக்கு போகும் போது சும்மா வார்த்தைக்கு, அம்மா நான் போயிட்டு வரேன்னு சொல்லிட்டு பைக்ல கிளம்பினேன். பைக்ல போகும் போது அம்மா ஏன் இப்படி பேசுறா, அவ எண்ணத்த எப்படி மாத்துவது இப்படி பட்ட யோசனையிலே வண்டி ஓட்ட ஒரு லாரி எதிரே வருவதை நான் கவனிக்கல. சடார்ன்னு லாரி என் மீது நான் பைக்க சைடுல திருப்பி மயிர் இழயில உயிர் தப்பித்தேன். என்னடா இது வாழ்க்கையில அடிமேல அடி, என் இப்படினு என் நண்பனிடம் புலம்ப, அவன் எதானா ஜாதகத்தில பிரச்சனயா இருக்கும், வா எனக்கு தெரிஞ்ச ஒரு நல்ல ஜோசியர் இருக்கார், அவர் கிட்ட போய் ஜோசியம் பாருன்னு சொன்னான். ஆனால் ஜாதகத்திலலாம் எனக்கு நம்பிக்கை இல்லன்னு, அவன் முதல வேண்டோம் என மறுத்தேன். அதற்கு என் நண்பன் நம்பிக்கை இல்லை என்றாலும் பரவாயில்லை, அவர் என்ன சொல்லறார்ன்னு கேளுடா, ஒரு மன நிறைவு கிடைக்கும்ன்னு சொல்லிட்டு அவர் அட்ரஸ ஒரு பேப்பர்ல எழுதி என் சட்டை பாக்கெட்ல வச்சான்.
நானும் வேலை முடிஞ்சு போகும் போது அவன் சொன்னதை யோசிச்சிகிட்டே போனேன், அப்பாவும் போய்ட்டாரு, வியாபாரமும் படுத்துடுச்சு, அம்மாவும் சித்த பிரம்ப புடிச்சவ மாதிரி இருக்கா, சரி அவன் சொல்லறததான் செஞ்சு பாக்கலாம்னு தோணுச்சு..
வீட்டுக்கு போனதும் அம்மாவிடம் இந்த விஷயத்தை சொல்ல அவளும் சரிடா நாம போய் அந்த ஜோசியர பாப்போம்ன்னு சொன்னாள்.
அடுத்த நாள் ஞாயிற்று கிழமை என்பதால் எனக்கு வேலைக்கு லீவு, எனவே காலையிலேயே நானும் அம்மாவும் ஜோசியற பாக்க போனோம். அங்கே போனால் அவர பாக்க ஏக பட்ட கூட்டம் இருந்தது, நானும் அம்மாவும் பொறுமையா காத்திருக்க 2மணி நேரம் கழித்து அவர சந்தித்தோம். அவரிடம் ஜாதகத்தை கொடுத்தவுடன், அப்பாவின் ஜாதகத்தை திறந்து பாத்த உடனே, இந்த ஜாதகம் யாருதுன்னு கேட்டார். நான் என் அப்பாதுன்னு சொல்ல, கேக்குறேனு தப்பா நினைக்கத்தீங்க, இவர் இப்போ நல்லா இருக்காரா, அவர் என் வரலன்னு கேட்டார், நான் என் அப்படி கேக்குறீங்கன்னு கேட்டேன். இல்ல இந்த ஜாதக கணிப்பு பிரகாரம் அவர் 3மாசத்துக்கு முன்னாடி ஒரு பெரிய கண்டதுல மாட்டி இருக்கனும், ஒன்னும் உயிருக்கே ஆபத்தாயிருக்கணும் இல்லனா படுத்த படுக்கை ஆயிருக்கணும்னு சொல்ல, நானும் அம்மாவும் அவரை ஆச்சரியமாக பாத்தோம்.
நான் "ஆமாங்க, என் அப்பா 3 மாசம் முன்னாடி ஆக்சிடேன்ட் ல இறந்துட்டார், அதுக்கு அப்பறம் நான் பட்ட இன்னல்களை" ஒவ்வொன்றாக சொன்னேன். சொல்லியதும் அவர் என் ஜாதகமும் அம்மாவின் ஜாதகத்தையும் முழுமையாக பாத்துவிட்டு, அம்மா உங்களுக்கு யார் ஜாதகம் பாத்து கல்யாணம் செஞ்சாங்கன்னு கேட்டார்.
என் கணவர் எனக்கு சொந்த மாமன் மகன், அதானால ஜாதகம் பெருசா பாக்கல, அதுவும் இல்லமா அவருக்கு ஜாதகத்துலலாம் நம்பிக்கை இல்லைன்னு சொன்னாள்.
ஜோசியர் :- நான் உங்க ஜாதகத்தை நல்லா பாத்துட்டேன், உங்களுக்கு ரெட்டை தாலி தோஷம் இருக்கு, அது போகணும்னா உங்க கழுத்துல ரெண்டு தடவ தாலி ஏறணும், இதுக்கு முன்னாடியே உங்க புருஷன் ரெண்டு தடவ உயிர் போக வேண்டியது, ஏதோ ஆண்டவன் செயலால தப்பிச்சிட்டாரு, ஆனா அது எல்லா முறையும் நடக்க வாய்ப்பில்லை, விதி நினைப்பின் யாரு தடுப்பா, அதான் போய்ட்டார். இப்போ அவரு இறந்ததால அந்த தோஷம் உங்க மூத்த புள்ளய தாக்கும், ஒரு வேல முத்த புள்ள பொண்ணா பொறந்தா அந்த தோஷம் உங்க புருஷன் சாவோட நின்னுடும்னு சொன்னார்.
இதை கேட்டதும் எங்க தலைல இடியே போட்டா மாதிரி ஆச்சு.
அம்மா :- சாமி எனக்கு மொத்தம் ஒரே புள்ள, என் பையன் மட்டும்தான், இப்போ இதுக்கு எதாவது பரிகாரம் இருக்கா சொல்லுங்கன்னு அழ ஆரம்பித்தால்.
ஜோசியர் :- அழாதீங்க, ரெட்டை தாலி தோஷம்ன்னா ஒரு பொண்ணுக்கு முதல் தாலி நிலைக்காது முதல் தாலியின் மூலம் உண்டான முத்த ஆண் உறவையும் தாக்கும். ஆனால் இரண்டாவதாக கட்ட படும் தாலி நிலைக்கும், அதற்கு பலமும் அதிகம்.
இந்த தோஷம் உள்ள பெண்கள்,செல்லியம்பா ளையம் என்ற ஊரில் உள்ள குகை கோவிலில் ஒரு ஆடுடன் சென்று அங்கு உள்ள பூசாரி கையால் தாலியை வாங்கி கொண்டு வந்த ஆட்டின் முன் தனக்கு தானே தாலி கட்டி கொண்ட பின் , அந்த ஆட்டை கோவிலுக்கு நேந்து விட வேண்டும். இவ்வாறு பரிகாரம் செய்தால் தோஷம் நீங்கும்.
ஆனால் அதுவே இந்த தோஷத்தால் தாலி இழந்து நிற்கும், விதவைகளாய் இருந்தால்,ஒரு ஆண் மூலம் மறுதாலி கட்டி கொண்டு ஜோடியாக சேர்த்து வாழ்ந்து மாதம் ஒரு அம்மன் கோவில் என 6 மாதம் சென்று அங்குள்ள ஒரு சுமங்கலிக்கு புடவைய தானம் செஞ்சா இந்த தோஷம் நீங்கும். மறுமணம் செய்ய விருப்பம் இல்லாத பெண்களுக்கு
இந்த தாலி பரிகாரம் செய்ய இளம் பூசாரிகளும் அந்த குகை கோவிலில் உண்டு. இந்த தோஷம் உள்ளவர் அங்கு போய் பரிகாரத்த செய்தால் அவங்க மகனுக்கு உள்ள கண்டம் நீங்கும்.
எனவே நீங்க பயப்பட வேண்டாம், ஆனால் இந்த தம்பி ஜாதக படி வரும் அமாவாசை (இன்றிலிருந்து 4 வது நாள் ) கண்டம் ஒன்று இருக்கிறது. அதற்குள் பரிகாரத்தை முடிக்க வேண்டும். இல்லையேல் தம்பிக்கு எதிர்பாரத ஆபத்து வர வாய்ப்பு இருக்கிறது என சொல்லி முடித்தார்.
நானும் அம்மாவும் அவரிடம் அந்த இடத்திற்கான முகவரியை வாங்கி கொண்டு அவருக்கு நன்றி சொல்லி விட்டு வீடு திரும்பினோம்.
அவர் சொன்ன அந்த கோவில் கேரளா பார்டரில் உள்ளது. எங்கள் ஊரில் இருந்து செல்ல குறைந்தது இரண்டு நாட்கள் ஆகும். எனவே அவரை பார்த்துவிட்டு வந்த அடுத்த நாளே அந்த ஊருக்கு செல்ல முடிவு எடுத்தோம்.என் நண்பன் மூலம் ஒரு வண்டிய ஏற்பாடு செய்து விட்டு வந்தேன். பூஜைக்கும் இரண்டு நாள் தங்குவதற்கு தேவையான அனைத்து துணிகளையும் பேக் செய்து ரெடி ஆனோம்.
அடுத்த நாள் காலை இருவரும் குளித்து முடித்து சாப்பிட்டு விட்டு, அப்பாவின் போட்டோவின் முன் கும்பிட்டுவிட்டு, அந்த வண்டி வந்ததும் கோவிலுக்கு கிளம்பினோம். ஆனால் வண்டி எங்கள் ஊர் எல்லையை கூட தாண்டவில்லை அதற்குள் நின்று விட செய்வதரியாது திகைத்தேன். வேறு ஒரு வண்டியும் திடிர்னு ஏற்பாடு செய்ய முடியவில்லை, ஒரு கட்டத்தில் இது வேலைக்கு ஆகாதுன்னு அம்மாவும் நானும் பஸ்ஸ புடிச்சி வீட்டுக்கு திரும்பினோம்.
வீடு வந்து சேர மாலை 6 மணி ஆனது, அடுத்த நாள் கோவிலுக்கு போக கிளம்பினாலும் போய் சேரவே நாலு நாள் ஆகிடும் என்பதால் அம்மா என்ன செய்றதுன்னு தெரியாம அழுது கொண்டிருந்தாள்.
நான் எவ்ளோ சொல்லியும் அவளை சமாதானம் படுத்த முடியல. அவ எனக்கு ஏதாவது ஆயிடுமோன்னு ரொம்ப பயந்தாள்.
நான் ஜோசியர் சொன்னவை அனைத்தையும் நினைவுக்கு கொண்டு வர, எனக்கு ஒரு யோசனை தோன்றியது, நான் வேகமா பூஜைக்கு வாங்கி வந்த தாலிய கொண்டு வந்து அம்மாவ கூட்டி கொண்டு போய் அப்பாவின் போட்டோ முன் நிற்க வைத்தேன்.
நான் :- ஜோசியர் உனக்கு இரண்டாவது தாலி கட்டினாள் உன் தோஷம் நீங்கும்னு சொன்னாரு இல்லை, அதான் நான் ஒரு ஆம்பள இருக்கும் போது எதுக்கு அந்த கோவிலுக்கு போய் வேற ஒருத்தர் கையால நீ தாலி கட்டிக்கணும். நாம ஏற்கனவே ஒன்னா சேந்துட்டோம், இப்போ நான் உன்னை முறைப்படி மறுமணம் செஞ்சிகறேன், இதனால உன் தாலி தோஷமும் நீங்கும், என் கண்டமும் போய்டும்.நீ என்னை புருஷனா ஏத்துப்பியா...
அம்மா :- சதீஸ் சும்மா உலராதடா, நீ வாழ வேண்டிய பையன், உனக்கு வயசு இருக்கு உனக்குன்னு ஒருத்தி வருவா அவ கழுத்துல கட்டி குடும்பம் நடத்து, ஒரு வேல தோஷ பரிகாராத்துக்காக மட்டும் இந்த தாலி கட்டுறது மட்டும்னா கூட பரவாயில்லை, நீயும் நானும் கணவன் மனைவியா சேர்த்து வாழனும். அதுமட்டுமில்லாமல் ஜோடியா கோவிலுக்கு போகனும், எப்படியாவது இந்த ஊரு ஆளுங்க கண்ணுல பட்டுடுவோம், அப்பறம் ஊரே நம்மல வாரி தூற்றும்.
நான் :- ஊர பத்தி நீ கவலை படாத, நான் அதுக்கு ஒரு ஐடியா வச்சி இருக்கேன் உனக்கு ஓகே வா.. என்ன முழு மனசார கட்டிப்பியா....
அம்மா :- எனக்கு சம்மதம் தான்டா, ஆனா உன் வயசு பசங்களாம் கல்யாணம் ஆகி குடும்பம் குட்டியோட இருக்கும் போது, நாம எவ்ளோ நாள் இப்படி ரகசிய வாழ்க்கை நடத்த முடியும் சொல்லு, உன் பேர் சொல்ல உனக்குன்னு ஒரு சந்ததி வேண்டாமா என் ஆசைக்காக உன் வாழ்க்கைய பலிக்கடா ஆக்க நான் விரும்பல
நான் :- அம்மா எனக்கு உன்ன ரொம்ப புடிச்சிருக்கு எனக்கு இனி வேறொரு உறவு வேண்டாம், காலம் முழுக்க நீ மட்டும் போதும், எனக்குன்னு ஒரு வாரிசு சித்தி வயத்துல வளருது அது போதும் எனக்கு....
அம்மா :- டேய் சித்தி வயத்துல உன் வாரிசா, என்னடா சொல்லுற
நான் அதற்கு ஆமாம்மா, சித்தப்பாக்கு குழந்தை பெத்துக்கற சக்தி இல்லன்னு ஆரம்பிச்சு, சித்திகூட நான் நடத்திய லீலைகளின் விலைவா எனக்கு பொறக்க போற குழந்தை வரைக்கும் எல்லாம் சொல்லி முடிச்சேன்.
அம்மா "டேய் உன்ன போய் சின்ன பையன் நெனச்சேன் பாருன்னு சொல்லி முதுகுல செல்லமாய் அடிக்க, அதெல்லாம் விடு நீ என்னை கட்டிக்கிறியா இல்லையான்னு கேட்டேன்.
என் எதிரில் இருந்த அம்மா என்னை இழுத்து அணைத்து கட்டி பிடித்தாள். நான் கையில் வைத்திருந்த தாலிய அப்பாவின் போட்டோ முன் வைத்தேன்.
நான் :- அம்மா நாளைக்கு நமக்கு கல்யாணம் நான் போய் அதுக்கு தேவையாதெல்லாம் ரெடி பண்ணிட்டு வறேன்.
சொல்லிட்டு எங்க ஊரில் இருந்து இரண்டு ஊர் தள்ளி இருக்கும் நண்பனிடம், இது மாதிரி எனக்கு தெரிஞ்சவங்களுக்கு தாலி பரிகார கல்யாணம் பண்ணனும், உனக்கு தெரிஞ்ச அய்யர் யாருன்னா இருந்தா சொல்ல சொன்னேன். அவன் ஒரு அய்யர் நம்பர் குடுக்க நான் அவரிடம் பேசினேன். விஷயத்தை அவர்கிட்ட சொல்ல, அடுத்த நாள் காலைல 7.30 மணில இருந்து 8.30 மணிக்குள்ள நல்ல முகூர்த்தம், அந்த நேரத்துக்கு வந்திடு கல்யாணத்த நல்ல படியா நான் முடிச்சி தந்துடுறேன்ன்னு சொன்னார். அம்மாவுக்கு புது புடவை எனக்கு வேஷ்டி சட்டை எல்லாம் வாங்கி கொண்டு வீட்டுக்கு போனேன், அம்மாவிடம் அய்யர் சொன்னதை சொன்னேன்.இருவரும் ஒன்றாக சாப்பிட்டு முடித்தோம்.
முடித்தவுடன் அம்மாவை கட்டி பிடிச்சி முத்தமிட முயன்றேன். அவள் என்னை தூரம் தள்ளி காலைல சீக்கிரம் எழுந்துக்கணும் என்னை இன்னைக்கு ஒரு நாள் மட்டும் தனியா விடு, நாளைல இருந்து நான் முழுசா உனக்குதான் சொந்தம், அப்போ நீ உன் இஷ்டம் போல விளையாடிக்கோன்னு சொல்லி ரூம் உள்ள போய் கதவ தாள் போட்டுக்கிட்டா. வெளிய சோஃபா ல நாளை என்ன நடக்குமோ என்ற ஆசை கனவுகளுடன் நான் உறங்கி போனேன். அட்ரா ஆகா சூப்பர் அப்டேட்