Adultery குத்து விளக்கு மாமியை ஏற்றிய குப்பத்து குமரன்!!(Discontinued)

[Rohit ro]

Good start brother. Just carry on.

[sweetsweetie]

கதை மிகவும் அருமையாக இருக்கிறது.

செல்வா எப்ப மீனாவை நேரில் சந்திக்க போகிறான் என்று எதிர் பார்ப்பு அதிகரிக்கறது

தொடருங்கள் நண்பா

[intrested]

கைலாஸ் கண் முன்னே ஆனால் செல்வா அதை உணராமல் மீனாவை தனியா செய்ய வேண்டும்

[antibull007]

அனைத்து கருத்துக்களுக்கும் நன்றி! 

பாகம் - 4 இன்னும் 10 நிமிடத்தில்! 

[antibull007]

பாகம் - 4

கைலாஷ்: leftல என் daddy, daddy பக்கத்துல நான், என் பக்கத்துல என் மம்மி!

என்று தன் குடும்ப உறுப்பினர்களை பற்றி விவரிக்க, கைலாஷ் சொல்லுவதை துளியும் காதில் வாங்காமல், செல்வாவின் பார்வை மொத்தமும் மீனாவின் மீதே இருந்தது. 

விரிந்த கண்களுடனும், பிளந்த வாயுடனும் மீனாவையே கண்கொட்டாமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். 

கைலாஷ்: என்னடா அம்பி ஒன்னும் பேச மாட்டுறே?

என்ற கைலாஷின் கேள்வியால் தெளிந்தான்.

செல்வா: ணோவ்! இன்னாணா உங்கம்மா இப்டிக்குறாங்க?!

என்று வியப்புடன் சொல்ல, 

கைலாஷ்: ஹ்ம்ம்..ஹ்ம்ம்...

என்று புன்னகைத்தபடி,

கைலாஷ்:  நன்னா இருக்காங்கல?

செல்வா: நல்லக்குறாங்களா? தேவத மாரிக்குறாங்கணா..சினிமா நடிகலாம் தோத்து பூடும் உங்கம்மா முன்னாடி.

கைலாஷ்: ஹ்ம்ம்...ஹ்ம்ம்..

என்று மீண்டும் புன்னகைத்தான்.

கைலாஷ் தன் கைப்பேசியை மீண்டும் உள்ளே வைத்துவிட்டு, இருவரும் சிறிது நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்தனர். பின்பு, 

செல்வா: எங்கூடு நம்ம ரகுபதிணா வூட்டுக்கு ஒரு தெரு தள்ளி தான் கீது. ஒரு நாள் எங்கூட்டுக்கு வாணா!

கைலாஷ்: நேக்கு வரணும்னு தான்டா ஆச அம்பி.. ஆனா மம்மிக்கு தெரிஞ்சா என்ன உண்டு இல்லன்னு பண்ணிடுவா. 

செல்வா: சரி, வுடுணா.. உங்கூடு எங்கணா கீது?

கைலாஷ்: பக்கத்துல தான்டா அம்பி.. ஒரு அர கிலோ மீட்டர் டிஸ்டன்ஸ் தான். Greenview apartments இருக்குல்ல? அதுக்கு பக்கத்துக்குல தான்.  

செல்வா: ஓஹ், அங்க தானா? சர் தான். ஒரு நாள் உங்கூட்டுக்கு என்ன கூட்னு போணா.

கைலாஷ்: வாய்ப்பே இல்லடா அம்பி. மம்மி கண்டிப்பா allow பண்ண மாட்டா.

செல்வா: இன்னாணா நீ? எங்கூட்டுக்கும் வர மாட்ற. உங்கூட்டுக்கும் இட்னு போமாட்ற?

கைலாஷ்: மன்னிச்சிக்கோடா அம்பி! நானும் யார் ஆத்துக்கும் போக கூடாது; யாரும் எங்காத்துக்கும் கூட்டிட்டு வரக்கூடாதுன்னு மம்மியோட ஆர்டர். ஆர்டர மீறினா ஆத்துல ஒரு பெரிய பஞ்சாயத்தே நடக்கும். அதான்டா அம்பி! சாரிடா. 

செல்வா: ஐயோ! வுட்ணா...இதுக்குலாம் போய் மன்னிப்பு கேட்னுக்குற? நான் சொம்மா தான் கேட்டன். freeயா வுடு.

கைலாஷ்: சரிடா அம்பி. நாழியாயிடுத்து. கெளம்பலாமா?

செல்வா: சர்ணா. நாளிக்கு பாக்கலாம். 

கைலாஷ்: சரிடா அம்பி, bye! பாத்துப்போடா.

செல்வா: நீயும் பாத்துப்போணா.

கைலாஷும், செல்வாவும் அங்கிருந்து கிளம்பி தத்தம் வீட்டை சென்றடைந்தனர்.

ஒரு மாதம் இப்படியே சென்றது. அவர்களுக்குள் இருந்த நட்பும் வளர்ந்தது.

ஒரு மாதம் கழித்து, ஒரு தினம், இரவு வேளையில் கைலாஷின் வீட்டில்,

மீனா உறங்க செல்வதற்கு முன், இருவரும் உணவருந்திய டைனிங் டேபிளை சுத்தம் செய்து கொண்டிருந்தாள். கைலாஷ் தன் அறையின் கதவை திறந்து, 

கைலாஷ்:  மம்மி!

மீனா டைனிங் டேபிளை துடைத்துக்கொண்டே, அவன் பக்கம்  தலையை திருப்பி,

மீனா: என்னடா?

கைலாஷ்: நாளைக்கு காத்தால 6 மணிக்குலாம் எழுப்பி விட்டுடு.

மீனா: எதுக்குடா? மேட்ச் ஏதாவது இருக்கறதா?

கைலாஷ்: இல்ல மம்மி, நாளைக்கு IV இருக்கு. காத்தால 8 மணிக்குலாம் காலேஜ்ல இருந்து பஸ் கெளம்பிடும். 7:30குலாம் அங்க ஆஜர் ஆகிருக்கணுமாம்.

மீனா: எங்கடா IV?

கைலாஷ்: ஸ்ரீபெரும்புதூர் sipcotக்குள்ள.

மீனா: அவ்ளோ தூரம் ஏன்டா?

கைலாஷ்: இதுவே கம்மி. எல்லாரும் வெளியூர் எங்கயாவது போகலாம்னு பிளான் போட்டுண்டிருந்தா. ஆனா, HOD அனுமதிக்கல.

மீனா: நன்ன HOD. eveningகுள்ள ஆத்துக்கு வந்துடுவல?

கைலாஷ்: இல்ல மம்மி! லேட் ஆகும். முடிச்சிட்டு பக்கத்துல எங்கயாவது வெளிய போயிட்டு வர மாதிரி இருக்கலாம். ராத்திரி ஆகிடும்னு நெனைக்கிறேன்.

மீனா: அப்டியா? சரி, நான் எழுப்பி விடறேன். நீ எல்லாத்தையும் இப்போவே ரெடி பண்ணி வச்சிக்கோ. காத்தால ஓடுற அவசரத்துல மறந்துடுவ.

கைலாஷ்: சரி மம்மி!

மீனா: சரிடா, சீக்கிரம் படுக்கற வழிய பாரு. ஃபோன பாத்துண்டு கொட்ட கொட்ட ஆந்தையாட்டம் முழிச்சிண்டு இருக்காத.

கைலாஷ்: சரி சரி, சும்மா என்னத்தையாவது நொய் நொய்னு பேசிண்டுருக்காத. வாய சத்த மூடு. குட் நைட்!

மீனா: கொஞ்சம் ஏதாவது சொல்லிட கூடாதே. உடனே நான் வாயாடுறேன்னு சொல்லிடுவியே. போய் சீக்கிரம் தூங்கு. குட் நைட்!

மீனா பேசிக்கொண்டிருக்கும்போதே, கைலாஷ் தன் அறைக்குள் வந்து, தேவையான அனைத்தையும் தயார் செய்து விட்டு, உறங்கினான்.   

மீனா காலை 5:30 மணிக்கெல்லாம் அவனை எழுப்பிவிட்டு, அவனை கிளம்பி தயாராக சொல்ல, அவனும் அவனை சீக்கிரம் எழுப்பி விட்ட அவன் தாயை வசைபாடிக்கொண்டு, 6:30 மணிக்கெல்லாம் தயாராகி விட்டான்.

மீனா வழக்கத்திற்கு கொஞ்சம் முன்கூட்டியே எந்திரித்து அவனுக்கு காலை உணவை தயார் செய்து வைத்திருந்தாள். அதை கொண்டு வந்து டைனிங் டேபிள் மீது வைக்க, கைலாஷ் உணவருந்திவிட்டு கிளம்ப தயாராக, மீனா மதிய உணவையும் டிபன் பாக்ஸில் கட்டி கொடுக்க, அதை பார்த்த கைலாஷ்,

கைலாஷ்: நோக்கே இது நியாயமா இருக்கா மம்மி? ஒரு நாளாவது உன் தொல்லைல இருந்து தப்பிக்கலாம்னு பாத்தா, இப்படி லஞ்ச் கட்டி கொடுத்து அனுப்பறியே! நேக்கு இதெல்லாம் வேணாம். வெளிய போறச்சே lunch கட்டிண்டு போனா, எல்லாம் கிண்டல் பண்ணுவா! நீயே சாப்பிடு இத. 

என்று சொல்ல,

மீனா: சரி விடு. purse, id card எல்லாத்தையும் எடுத்துண்டியா?

கைலாஷ்: எடுத்துண்டேன்.

மீனா: நன்னா செக் பண்ணிக்கோ. பாதி வழில ஓடி வரப்போற.

கைலாஷ்: அதான் எடுத்துண்டேன்னு சொல்றேன்ல?

மீனா: சரி. ராத்திரிக்கு நாழியாயிடுத்துன்னா நேக்கு phone பண்ணி சொல்லு. நீ வந்தப்புறம் நான் dinner செய்யறேன். சீக்கிரம் செஞ்சா ஆறிடும்.

கைலாஷ்: சரி சரி, bye.

என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்ப,

மீனா: பாத்து பொறுமையா போடா.

என்று சொல்ல, அவள் பேச்சை காதில் வாங்காமல் கைலாஷ் அங்கிருந்து விறுவிறுவென கிளம்பி சென்றான்.

அன்று இரவு 11 மணி அளவில் கைலாஷ் வீட்டிற்கு வந்து, வீட்டின் கதவை திறந்து உள்ளே வந்தான்.

டைனிங் டேபிளின் மீது இரவு உணவை வைத்தபடி, அவன் வருகைக்காக காத்திருந்தாள் மீனா. அவன் வாசல் உள்ளே உள்ளே நுழைந்து வீட்டின் கதவை சாத்திவிட்டு திரும்ப,  

மீனா: நாழியாயிடுதுன்னா போன் பண்ண சொன்னனேடா? ஏன்டா பண்ணல? நீ தான் பண்ணலன்னு பாத்தா, நான் ஃபோன் பண்ணாலும் எடுக்க மாட்டேன்ற? எத்தன நேரம் தான் உனக்காக காத்துண்டிருக்கிறது? என்னாச்சோ ஏதாச்சோன்னு வயித்துல நெருப்ப கட்டிண்டு உக்காந்துண்டிருந்தேன். 

என்று அவனைத் திட்ட,

கைலாஷ் அவள் சொல்வதை கேட்காமல், அவள் முகத்தை கூட நிமிர்ந்து பார்க்காமல் தன் அறையை நோக்கி நடந்தான்.

மீனா: என்னடா பதிலே சொல்ல மாட்டேன்ற? 

கைலாஷ் அவளை திரும்பி கூட பார்க்காமல், தன் அறையை நோக்கி நடந்து, தன் அறையை திறக்க,    

மீனா: சாப்ட்டுட்டாவது போடா.

என,

கைலாஷ்: நேக்கு ஒன்னும் வேணாம்!

என்று அவள் பக்கம் திரும்பி பார்க்காமலே சொல்லிவிட்டு, அவன் அறைக்குள் சென்று வேகமாக கதவை சாத்தி தாழிட்டான்.

[intrested]

ஒரு நேர்த்தியான கதை.. அவசரம் அவசியம் இல்லாமல் காமம் வர கூடாது... சூப்பர்

[krish196]

அருமையா இருக்குது நண்பா

[needhotku]

Meena mela Payan ku Ena kovam ethuvum pesama Ulla poitan...meena ava Payan conversation la nalla iruku aduthu Ena nadaka poguthu nu padika arvama iruku

[StephenGe0]

Nalla update bro but long ah irundha nalla irukkumnu thonudhu

[omprakash_71]

அற்புதம் நண்பா அற்புதம்

[KumseeTeddy]

நண்பா ரொம்ப ஆர்வமா இருக்கு என்ன நடந்திருக்கும்னு தெரிஞ்சுக்க

[damaaldumeel]

nanba super updates , indru nalai konjam periya pdatesaga podu nanba , muzhu kathiyam padika avalaaga ullathu

[antibull007]

அனைத்து கருத்துக்களுக்கும் நன்றி!

பதிவின் நீளம் அதிகமாக இருக்கும்படி ஒரு வேண்டுகோள் வைக்கப்பட்டது.

நண்பர்களே! நீங்கள் சொல்வது சரி தான். சென்ற பதிவின் நீளம் குறைவு தான்.

சராசரியாக என்னுடைய ஒரு பதிவு 1100-1200 வார்த்தைகள் இருக்கும். ஆனால் சென்ற பதிவு 660 வார்த்தைகள் தான் இருந்தது.

ஆனால், சில சமயங்களில் இது போன்று நடப்பதை தவிர்க்க முடியாது.

ஏனென்றால், நான் பதிவுகளை வார்த்தை கணக்கு வைத்து பதிவிடுவதில்லை. 

அந்த பதிவு எப்படி முடியப்போகிறது என்று முடிவு செய்து, அந்த பதிவின் ஆரம்பத்தையும் இறுதியையும் கோர்த்து ஒரு பதிவை எழுதுவேன்.

சென்ற பதிவு எப்படி ஆரம்பித்தது, எப்படி முடிந்தது என்று அனைவருக்கும் தெரிந்திருக்கும்.

அதற்கிடைப்பட்ட நிகழ்வுகளை தேவையான அளவுக்கு எழுதினேன். அதற்கு மேல் எழுதினால் கொஞ்சம் இழுப்பது போல் இருக்கும். அதன் காரணம் கொண்டே, பதிவின் நீளம் சிறியதானது.

மற்றபடி, அது ஒரு aberration தான். அடுத்த பதிவு நான் வழக்கமாக பதிவிடும் பதிவுகளின் அளவில் தான் இருக்கும்.

suggestion சொன்னதற்கு நன்றி!


காலையில் தன் தாயுடன் சகஜமாக உரையாடிவிட்டு, இரவு ஏன் கைலாஷ் அப்படி நடந்து கொண்டான்?

IVயில் கல்லூரி தோழர்களுடன் ஏதேனும் பிரச்சனையா?

அடுத்த பாகத்தில் பாப்போம்.

பாகம் - 5 இன்னும் அரை மணி நேரத்தில்!

[antibull007]

பாகம் - 5

ஏன் காலையில் நன்றாக பேசிவிட்டு சென்ற தன் மகன், இப்படி நடந்து கொள்கிறான் என்று புரியாமல் வியப்புற்றாள் மீனா.

ஒருவேளை IVயில் உடன் இருந்த கல்லூரி தோழர்களுடன் ஏதேனும் பிரச்சனை ஆகிருக்குமோ என்று எண்ணி, அவன் கோபம் தனியட்டும், காலை பேசிக்கொள்ளலாம் என்று முடிவு செய்து, இரவு உணவு வீணாகி விடக்கூடாதென்று குளிர்சாதன பெட்டிக்குள் வைத்து விட்டு, உறங்க சென்றாள்.

மறுநாள் காலை வழக்கம் போல கதிரவன் எழுவதற்கு முன்னரே எழுந்து, குளித்து முடித்து, உடைகளை மாற்றிக்கொண்டு, வேலைகளை முடித்துவிட்டு, வீட்டில் பூஜை செய்து முடித்துவிட்டு, கோவிலுக்கு செல்லும் முன் தன் மகனை எழுப்பி கிளப்புவதற்காக அவன் அறையின் கதவை தட்டியபடி,

மீனா: டேய், கைலாஷ்! எந்திரிடா. நாழியாயிடுத்து.

என்று சொல்ல,

கதவை திறந்தான் கைலாஷ்.

கதவை திறந்தவுடன் கைலாஷை பார்த்த மீனா ஆச்சர்யம் கொண்டாள்.

கைலாஷ் ஏற்கனவே எழுந்து குளித்து முடித்து உடைகளை மாட்டிக்கொண்டு தயாராகி, தன் பையை தோளில் மாட்டிக்கொண்டு நின்று கொண்டிருந்தான்.

மீனா அவனை பார்த்து ஆச்சர்யம் கொண்டவளாய்,

மீனா: என்னடா இவ்வளவு சீக்கிரம் கெளம்பிட்ட? இன்னைக்கும் காலேஜ்ல எல்லாம் சேர்ந்து எங்கயாவது வெளிய போறேளா?

கைலாஷ்: இல்ல, நேக்கு exam இருக்கு. study materials அங்க விட்டுட்டேன். சீக்கிரம் போய் படிக்கணும்.

என்று தன் தாயின் முகத்தை பார்க்காமலே சொல்ல,

மீனா: ஓஹ்! சரி, சாப்ட்டுட்டு போ!

கைலாஷ்: நேக்கு நாழியாயிடுத்து.

என்று மீண்டும் அவள் முகத்தை பார்க்காமலே சொல்ல, 

மீனா: 2 மினிட்ஸ் பொறுடா. lunchஓட சேர்த்து tiffenயும் கட்டி கொடுக்கறேன்.

கைலாஷ்: வேணாம். நேக்கு நாழியாயிடுத்து.

என்று தன் தலையை நிமிர்த்தாமலே சொல்லிவிட்டு, அங்கிருந்து விறுவிறுவென நடந்து சென்றான். அவனுடைய நடவடிக்கையை பார்த்து சற்றே கவலை கொண்டாள் மீனா. கல்லூரி மாணவர்களுடன் ஏதோ பிரச்சனை ஆகிருக்க கூடுமோ என்று மீண்டும் சந்தேகித்து, காதல் தோல்வி ஏதேனும் ஆகியிருக்குமோ என்றும் எண்ணினாள்.

ஏதேனும் தவறுதலாக செய்து விடபோறானோ என்ற பயம் ஒரு பக்கம் இருந்தாலும், வயது பையனேயாயிற்றே, அவன் போக்கிலே விடுவோம் என்றெண்ணி, அதை பற்றி அவனாக சொல்லும்வரை எதையும் கேட்கவேண்டாம் என்று எண்ணினாள்.

அன்றிரவும் கைலாஷ் தாமதமாகவே வீட்டுக்கு வந்தான். மீனாவும் முந்தைய தினம் போல அவனுடைய வருகைக்காக இரவு உணவை டைனிங் டேபிள் மீது வைத்தபடி, அவனுக்காக காத்திருந்தாள்.

கைலாஷ் முந்தைய தினம் போலவே உள்ளே வந்து வீட்டின் கதவை சாத்திவிட்டு திரும்ப, மீனா அவனை திட்ட வேண்டாம் என்று முடிவு பண்ணி, சாந்தமாகவே,

மீனா: சாப்ட்டுட்டு போடா!

என்று சொல்ல,

அவனும் தலையை நிமிர்ந்து தன் தாயை பார்க்காமலே,

கைலாஷ்: நான் அப்புறம் சாப்ட்டுக்கறேன்.

என்று சொல்லிவிட்டு, அறைக்குள் சென்று கதவை தாழிட்டான்.

கைலாஷ் மீதான மீனாவின் கவலை அதிகரிக்க, அவனிடம் கேட்கலாம் என்று முடிவு பண்ணி எந்திரித்து அவன் அறையின் கதைவிடம் வந்து, கதவை தட்டலாம் என கை ஓங்கி, மீண்டும் மனமாற்றம் கொண்டு, வேண்டாம் என முடிவெடுத்து, உணவை அங்கேயே வைத்துவிட்டு, படுக்க சென்றாள்.

காலை எழுந்து பார்த்தாள். அவள் செய்து வைத்திருந்த சப்பாத்தியில் 3 சப்பாத்தி குறைந்திருந்தது. கொஞ்சம் நிம்மதி கொண்டாள். 

எங்கே அவன் இன்றும் சீக்கிரம் கிளம்பி சென்று விடுவானோ என்ற அச்சத்தில், வழக்கமாக எழுவதற்கு முன்பே எழுந்து விரைவாக காலை உணவையும், மதிய உணவையும் தயார் செய்து, மதிய உணவை lunch boxல் கட்டி, அவனுடைய lunch bagல் போட்டு, அதை டைனிங் டேபிளின் மீது வைத்துவிட்டு, காலையில் செய்த இட்லியையும், சாம்பாரையும் டைனிங் டேபிளின் மீது வைத்துவிட்டு, அவன் சாப்பிடுவதற்கு ஒரு தட்டையும் வைத்து, அவன் அறையை திறப்பதற்கு முன் அனைத்தையும் தயாராக வைத்திருந்தாள்.

வைத்து விட்டு, தான் இருந்தால் ஏதேனும் கேள்வி கேட்டு தொந்தரவு செய்வோமோ என்று அவன் சங்கோஜப்படுகிறானோ என்று நினைத்துக்கொண்டு, கோவிலுக்கு கிளம்பி சென்றாள்.

கோவிலிலிருந்து வந்து பார்த்தாள். hot boxல் உள்ள இட்லியின் எண்ணிக்கை குறைந்திருந்தது. lunch bagம் காணவில்லை. சற்றே நிம்மதி கொண்டாள்.

போக போக சரி ஆகிவிடும் என்ற நம்பிக்கை கொண்டு, அவள் நாட்களை நகர்த்தினாள். வார இறுதி வந்தது.

வழக்கமாக 8 மணிக்கெல்லாம் கிரிக்கெட் விளையாட கிளம்பிவிடும் கைலாஷ், 9 மணி ஆகியும் தன் அறையை விட்டு வெளியே வரவில்லை. 

மதியம் எங்கோ சென்றான். ஆனால் பேட்டை கொண்டு செல்லவில்லை. இரவு தான் வந்தான்.

அவள் கலக்கம் அதிகமானது. என்னதான் ஆகிற்று தன் மகனுக்கு என வருந்தினாள்.

இனியும் இப்படியே விட்டால் சரியாக இருக்காது என்று முடிவு செய்தாள். ஏதேனும் ஒரு காரணம் கொண்டு அவனிடம் பேச முற்படலாம் என்று எண்ணினாள்.

அடுத்த நாளும் கைலாஷ் தன் அறையை விட்டு வெளிவரவில்லை. சாப்பாட்டையும் தட்டில் போட்டுக்கொண்டு தன் அறைக்குள் சென்றே சாப்பிட்டான். 

என்ன காரணம் கொண்டு அவனிடம் பேசுவது என்று யோசித்துக்கொண்டு, இரவு 8 மணி போல் sofaவில் அமர்ந்தபடி தொலைக்காட்சியின் channelகளை மாற்றிக்கொண்டிருந்தாள்.

ஒரு sports channelல் இந்தியாவிற்கும் இங்கிலாந்துற்கும் இடையிலான t20 போட்டி ஓடிக்கொண்டிருந்தது. 

இதையே சாக்காக வைத்து பேசலாம் என்று முயன்று அவன் அறையின் கதவை தட்டினாள்.

சிறிது நேரம் கழித்து கைலாஷ் கதவை திறந்தான்.

மீனா: மேட்ச் போயிண்டு இருக்கேடா. வந்து பாக்கல?

கைலாஷ்: நேக்கு வேல இருக்கு.

என்று அவள் முகத்தை பார்க்காமலே சொல்ல,

மீனா: என்னடா ஆச்சு நோக்கு? ஏன்டா இப்படி ஆகிட்ட? கூட படிக்கறவா கூட ஏதாவது பிரச்னையா? ஏதாவது லவ் failureஆ? எதுவா இருந்தாலும் மம்மி கிட்ட சொல்லுடா கண்ணா!

என,

கைலாஷ்: அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல. நேக்கு internshipக்கு prepare பண்ணனும் அதான்.

என்று சொல்லிவிட்டு, கதவை மூடினான்.

ஒரு வேளை அவன் எதிர் காலம் பற்றி கவலை கொண்டு தான் இப்படி நடந்து கொள்கிறானோ? என்று எண்ணி, அவனை மேற்கொண்டு வறுபுறுத்த வேண்டாம் என முடிவு செய்தாள்.

இன்னும் 1 வாரம் போனது. கைலாஷின் நடவடிக்கையில் மாற்றம் இல்லை.

அடுத்த வாரம் ஞாயிறு தினம் மாலை வேளையில், மீனா மீண்டும் அவன் அறையின் கதவை தட்டினாள். கைலாஷ் கதவை திறக்க, மீனா தன் கையில் இருந்த கைப்பேசியை அவன் காதில் வைத்துவிட்டு,

மீனா: பேசு!

என்று சொல்ல,

கைப்பேசியின் மறுபக்கத்தில் இருந்து கைலாஷின் தந்தை சிவராமன் பேசினார்.

சிவராமன்: டேய், கைலாஷ்!

கைலாஷ்: சொல்லுங்க daddy.

சிவராமன்: மம்மி சொல்லுறதெல்லாம் உண்மையாடா?

கைலாஷ்: என்ன ஆச்சு daddy? மம்மி என்ன சொன்னா?

சிவராமன்: வீட்டுக்கும் சரியா வராம, மம்மி கிட்டயும் சரியா பேசாம, ரூம்குள்ளேயே அடஞ்சு கெடக்குறியாமே. என்னடா ஆச்சு நோக்கு?

கைலாஷ்: அச்சோ daddy. நீங்க வேற daddy. மம்மி பத்தி தெரியாதா? அவ என்னத்தையாவது சொல்லிண்டிருப்பா. அதெல்லாம் பெருசு பண்ணிண்டுருக்கேளே ! நான் internship விஷயமா பல companiesku apply பண்ணிண்டு interviewக்கு prepare பண்ணிண்டு இருக்கேன். பத்தா குறைக்கு semester வேற வரப்போகறது. அதனால கொஞ்சம் sincereஆ prepare பண்ணிண்டு இருக்கேன். அத பாத்து மம்மி ஏதேதோ சொல்லி வச்சிருக்கா! 

சிவராமன்: அவ்வளவு தானா? நானும் என்னமோ ஏதோனு பயந்துட்டேன்டா. சரி, ரொம்ப போட்டு வருத்திக்காத. எல்லாம் நன்ன படியா நடக்கும். சரியா?

கைலாஷ்: சரி daddy.

சிவராமன்: அப்போப்போ கொஞ்சம் relax பண்ணிக்கணும்டா. அப்போ தான் mind refresh ஆகும். புரியறதாடா?

கைலாஷ்: புரியறது daddy.

சிவராமன்: சரி, மம்மி கிட்ட போன் குடு.

கைலாஷ் மீனாவிடம் கைப்பேசியை கொடுக்க, மீனாவும் அதை வாங்கி காதில் வைத்து,

மீனா: சொல்லுங்கோண்ணா..   

சிவராமன்: ஏன்டி அவன சும்மா இம்ச பண்ணிண்டிருக்க? அவன் வயசு பையன், கொஞ்சம் அப்டி இப்டி தான் இருப்பான். பல கவல இருக்கும் அவனுக்கு. நீ அதெல்லாம் நெனச்சு மனச போட்டு கொழம்பிண்டு, அவனையும் படுத்தாதே! புரியறதா?

மீனா கைலாஷை முறைத்தபடி,

மீனா: ஹ்ம்ம்.

என, 

பிறகு மீனா அங்கிருந்து சென்று தன் கணவருடன் பேசிக்கொண்டிருக்க, கைலாஷ் கதவை சாத்தினான்.

இன்னும் ஒரு வாரம் போனது. மீனா தன் பொறுமையை இழக்க துவங்கினாள்.  

அடுத்த வாரம் சனிக்கிழமை அவனிடம் பேசலாம் என்று முயன்றாள். ஆனால் கைலாஷ் பிடிகொடுக்கமால் காலையிலேயே வீட்டை விட்டு சென்று, இரவு தான் வந்தான்.

மீனா பொறுமையின் எல்லைக்கே சென்று விட்டாள். மறுநாள் என்ன ஆனாலும் தன் மகனிடம் பேசி அவனுடைய நடவடிக்கையை பற்றி அவனுக்கு புரிய வைக்க வேண்டும் என்று முடிவெடுத்தாள். 

கோவிலுக்கும் செல்லாமல், காலைலியிருந்து, அவன் எப்போது கதவை திறப்பான் என்று, sofaவில் அமர்ந்த படி பார்த்தபடியானாள்.

அவன் காலை டிஃபனை தன் தட்டில் போடும்போது பேச வாயை திறக்கலாம் என முயன்றாள். முயற்சி தோல்வியானது. 

மதியமும் உணவை அவன் தட்டில் போடும்போது பேச முயன்று வாயை திறந்தாள். வார்த்தை ஒரு வழியாக வெளியே வந்தது.

மீனா: கைலாஷ்!

கைலாஷ் அவள் பேச்சை காதில் வாங்காமல் உள்ளே சென்று கதவை சாத்தினான்.             

இரவு வரை கோபத்துடன் அமர்ந்திருந்தாள் மீனா. 

8 மணி அளவில், அவள் கோபம் எல்லை மீற, எழுந்து சென்று அவன் அறையின் கதவை படபடவென ஓங்கி தட்டினாள்.

கைலாஷ் அலட்டிக்கொள்ளாமல் வெளியே வந்து, அவள் முகத்தை பார்க்காமல்,

கைலாஷ்: என்ன வேணும்?

என்று கேட்க,         
 
அது வரை பொறுமை காத்த மீனா, பொங்கி எழுந்தாள். தன் மகனின் கையை பிடித்து அவன் அறையை விட்டு வெளியே இழுத்து,

மீனா: ஏன்டா?! இங்க ஒரு ஆள் இருக்கேனோன்னோ!? சத்த கூட மதிக்கவே மாட்டேன்ற. நீ பாட்டுக்கு வர, போற. எதனா கேட்டா, முகத்த நிமிந்து கூட பாக்க மாட்டேன்ற? 

என்று சொல்ல, கைலாஷ் மீனாவின் முகத்தை பார்க்காமல், கீழே குனிந்து கொண்டிருந்தான்.

மீனா: சொல்லிண்டே இருக்கேன்! மறுபடியும் முகத்த பாக்காம கீழ பாத்துண்டுருக்க!

என்று சொல்லி, தன் வலது கையால் அவன் தாடையை பிடித்து நிமிர்த்த முயன்றாள். ஆனால் கைலாஷ் தன் தாடையை கீழே அழுத்தி, மீனாவின் வலது கையின் விசையை ஈடுகட்டி, கீழே குனிந்தபடி இருந்தான். 

கோபம் கொண்ட மீனா தன் இடது கையையும் சேர்த்து இரு கைகளாலும், அவன் தாடையை நிமிர்த்தி அவளை பார்க்க வைத்தாள். 

மீனா: என்னடா! என் முகத்த பாத்து பேச மாட்டியா? அப்டி என்னடா பண்ணிட்டேன் உன்ன?

கைலாஷ்: ஒன்னும் பண்ணல.

மீனா: ஏன்டா கைலாஷ் இப்படி பண்ற? என்ன தான்டா ஆச்சு நோக்கு?

கைலாஷ்: ஒன்னும் ஆகல.

மீனா: நான் கேட்டுண்டே இருக்கேன். பட்டும் படாம பேசிண்டிருக்க? என்ன தான்டா நெனைச்சிண்டுருக்க? தோப்பனார் இல்லாதவே, தட்டி கேக்க ஆள் இல்லனு உன் இஷ்டம் போல ஆடிண்டுருக்க?

என்று அவனை அரைய,

கோபத்தில் கைலாஷின் மூச்சு நெருப்பை கக்க, சில நொடிகள் மீண்டும் கீழே குனிந்தபடி இருந்தான். சில நொடிகள் கழித்து தலையை நிமிர்த்தி,

கைலாஷ்: யாரு கேக்க ஆள் இல்லாம இஷ்டம் போல ஆடிண்டுருக்கா? நானா நீயா?

என்று பொங்கி எழ, மீனா கைலாஷின் பேச்சை கேட்டு உறைந்து போனாள். கைலாஷ் தொடர்ந்தான்.

கைலாஷ்: என்ன அவாளோட போய் கிரிக்கெட் விளையாடக்கூடாதுன்னு சொல்லிட்டு, நீ அவாளோட ஆத்துல என்ன பண்ணிண்டுருக்க?

*********************************************************************************************************
Guest users can share their thoughts here,

https://www.secretmessage.link/secret/67cd8847efbdb/
*********************************************************************************************************

[krish196]

செம்ம ப்ரோ எதிர் பாக்காத ட்வீஸ்ட் நன்றி கூட செல்வா தான் வீட்டுக்கு வந்து மடக்குவானு எதிர் பார்த்தான் ஆன இதை எதிர்பார்க்கவில்லை. அடுத்த அப்டேட் கொஞ்சம் சீக்கிரமா கொடுங்க நண்பா காத்துஇருக்கிறேன்

[karthikhse12]

நண்பா மிகவும் அருமையான பதிவு அதிலும் கைலாஷ் இந்த ஒருவாரத்தில் இருக்கும் கோவத்தை மீனா காட்டியது பின்னர் இப்போது குமரன் வீட்டிற்கு வந்து சேட்டைகள் செய்வதை சொல்லி அடுத்த பதிவு எதிர்பார்ப்பு ஆர்வம் காட்டி எழுதியது மிகவும் உயிரோட்டம் நிரம்பி நன்றாக உள்ளது

[StephenGe0]

Podu... Twist uh!!!
Veri kondu waiting for next part

[Manileo2010]

Vaa bro vaa bro ippo dhan story soodu pedikithu

[KumseeTeddy]

போடு மஜா ட்விஸ்டு. அடுத்து என்ன நடக்க போகுதோ!!!

[needhotku]

Nalla twist so meena Yara veetu Ulla vitta? Veetu Ulla mattum tha vittala?