Romance My office crush sumalatha - AI Story

[sravsraman]

హాయ్, నేను ఇక్కడ చాలా డేస్ నుంచి స్టోరీస్ రీడ్ చేస్తున్న…. నేను కూడా స్టోరీ రాయడానికి ట్రై చేశా కానీ  … చాలా reasons వల్ల కుదరలేదు .. అలా సైలెంట్ స్టోరీస్ చదవడం .. అప్పుడప్పుడు.. ఆ characters imagine చేసుకొని చేతికి పని చెప్పడం..

ఈ AI generation లో.. నేను chatgpt తో స్టోరీ రాదాం అని ట్రై చేస్తున్న..few days spent చేశాక chatgpt బెటర్ story ఇస్తుంది.. మన prompts ..కి 

[Chchandu]

Interest auntys come ,.,. @V_chandup

[Munna02888]

Incest and full bisexual cuckold pichiga undali alantivi rayandi guru garu

[sravsraman]

మా ఆఫీస్ లో ఒక్క అమ్మాయి వుంది, తన పేరు సుమలత తన మీద నాకు క్రష్ వుంది, తనని imagine చేసుకొని నేను స్టోరీ రాస్తున్న.. చాలా వరకు నా ఆలోచనకి, chatgpt generate స్టోరీ ని పోస్ట్ చేస్తున్న…

హైదరాబాద్, hitech city around .. ఎప్పుడు బిజీ ఉండే ప్రాంతం…  పరుగులు తీసే జీవితాలు, ట్రాఫిక్ గోల, ఆఫీస్ వర్క్ ప్రెజర్, ఆఫీస్ లో కాఫీ బ్రేక్స్, కారిడార్లలో నడిచే అంతులేని గాసిప్స్. ఎప్పుడూ ఎక్కడో ఒక చోట కొత్త ఆరంభాలు, కొత్త కలలు, కొత్త కథలు. ఎవరికి వారు తమ లక్ష్యం కోసం పోరాడే జనాలు ఉన్న అలాంటి ఒక గందరగోళపు ప్రపంచంలో, ఒక ఐటీ కంపెనీ లో…

రమణ -  37 ఏళ్ల వయసు, పెళ్లైన వాడు.. పని విషయంలో మంచి టాలెంటెడ్, వ్యక్తిత్వం తో అంటే ఆఫీస్ లో తను అంటే అందరికీ గౌరవం. ముఖ్యంగా ప్రాజెక్ట్ డెలివరీ లో అతని role important. క్లయింట్ దగ్గర మంచి పేరు ఉంది. టీంలో అతను అంటే అందరికీ గౌరవం ఉంది. 

అతను ఒక introvert, అవసరం లేకుండా ఎవరితో ఎక్కువ మాట్లాడడు, ముఖ్యంగా ఆఫీస్ లో అమ్మాయిలతో. ఆధునిక కాలంలో ఉన్నట్టు ఫ్లర్టింగ్ చేయడం, ఊరికే రిలేషన్ షిప్ లోకి వెళ్లడం వంటివి అతనికి అలవాటు లేదు. 

కానీ, లోపల పల, ఎక్కడో ఒంటరితనం పెరిగిపోతోంది. లైఫ్ చాలా రొటీన్ గా మారిపోయింది. ఆఫీస్-ఇంటి మధ్య monotony అంతే. ఫ్రెండ్స్ ఉన్న, వాళ్లు కూడా తమ తమ జీవితాలతో బిజీ... కుటుంబ జీవితం ఒక్కటే వాస్తవం.. కానీ అదే బోరు కొట్టే అనుభూతి. ఏదో ఒక కొత్త అనుభూతి కోరుకుంటుంది, ఎక్కడో లోపల అలజడి ఉంది, కానీ దానిని స్వీకరించడానికి సిద్ధంగా లేడు.

సుమ - 26 ఏళ్ల అమ్మాయి, కొత్తగా రమణ టీం లో జాయిన్ అయింది. టిపికల్ తెలుగు అమ్మాయి, తెలుగు అమ్మాయిలకు ఉండే సంప్రదాయమైన అందం, కానీ slight modern touch తో 5'3 height, 55 kgs తో వుండే curvy figure, sharp waistline. పక్కా ట్రెడిషనల్ డ్రెస్ manner అయినా, అవసరమైనప్పుడు modern look, western wear లో కూడా waistline హైలైట్ అయ్యేలా ఉండే structure, ఎప్పుడు వున్నా young తెలుగు హీరోయిన్ లోనే వుండే cute looks. తెలుపు-గోధుమ రంగు skin tone. sometimes sexy గా వుండే long earrings, ఒక్కసారి ponytail లో simple look, loose hair లో మరింత mesmerizing ఉంటుంది.. 

గతంలో ఒక రిలేషన్‌షిప్‌లో ఉన్నా, కానీ అది అనుకున్నట్టు జరగలేదు, heartbreak. అప్పుడు తను చాలా ఎమోషనల్ గా హర్ట్ అయ్యింది. అప్పటి నుంచి డేటింగ్, రిలేషన్ షిప్ అన్నీ అవాయిడ్ చేస్తూ వస్తోంది, Relationship అంటే slight fear. ఎవరినీ నమ్మాలి భావించని మనసు, కానీ ఎవరైనా నిజంగా తన కోసం నిలబడితే, వాళ్ళని మరచిపోలేని తత్వం. ఆఫీస్ లో చాలా మంది అబ్బాయిలు flirt చేస్తుంటారు,  friendly గా దగ్గర అవ్వాలని చూసినా. కానీ, ఎవరికీ ఛాన్స్ ఇవ్వలేదు. "fun friendship" లో వున్నా meaning తనకి  తెలుసు, అందుకే అందరిని ఒక safe distance లో ఉంచేది. ఆమె ఎవరికీ ఛాన్స్ ఇవ్వలేదు.


ఆ breakup and పాత కంపెనీ లో సరైన గుర్తింపు లేకపోవడం, తను చాలా టాలెంటెడ్ కాదు, కానీ హార్డ్ వర్క్ చేయడంలో ఎప్పుడు వెనుకడుగు వేయలేదు..  కెరీర్‌లో ఎదగాలనే తపన ఎక్కువ. కానీ ఎవరు నుంచి support లేదు.. అందుకే లైఫ్ చేంజ్ కోసం,  కొత్త వాతావరణం కోసం కంపెనీ చేంజ్ అయింది… 

అయితే, రమణ విషయంలో మాత్రం ఏదో కొత్త ఫీలింగ్ మొదలైంది…

what next?

కొత్తగా మొదలైన ఆకర్షణ, affair గా మారడం.. 
సుమ కి మొదట రమణ చాలా serious, introvert లా అనిపించాడు. కానీ project లో help తీసుకున్నాక, రమణ support ఎలా ఇచ్చాడో చూశాక, ఆయన help చేసేటప్పుడు వెనుక ఏదైనా hidden intention ఉండదు అనే trust కలిగింది. తన ముందు ఉన్న ప్రతి problem కు రమణ దగ్గర solution ఉందనిపించింది. ఒకసారి ప్రాజెక్ట్ డెలివరీ టైం లో, ఆమె మీద ఒత్తిడి ఎక్కువైపోయింది. ఒక్కసారి project successfully delivery meeting లో, team లో అంతా celebrate చేస్తుంటే, సుమ మాత్రం కాస్త సైలెంట్ గా ఉంది. ఈ deliverable లో రమణ తగినంత credit తీయలేదు, కానీ తాను ఎన్నో key points suggest చేసాడో తనకి గుర్తు వుంది. ఒక్క senior గానే అందరిలాగే నాకు సపోర్ట్ చేసిన, ఇంతవరకు తనకు ఎవరూ ఇలా సపోర్ట్ ఇవ్వలేదు గుర్తించింది

ఇప్పుడు మొదట్లో respect తో మొదలైన ఈ feeling, మెల్లగా attraction లోకి మారిపోతోంది. రమణను చూస్తుంటే, తన మైండ్ లో కొత్త ఆలోచనలు వచ్చాయి.
"నాకు నిజంగా ఈ వ్యక్తి అంటే ఇష్టం వస్తుందా..? కానీ ఇతను పెళ్లైన వ్యక్తి..!", 
"నా మనసులో ఇది ప్రేమా..? ఆకర్షణా..? లేక ఇంకేమైనా..?"
ఇప్పటివరకు తన మీద చాలా మంది అబ్బాయిలు ఫ్లర్ట్ చేశారు.. కానీ ఈసారి, తను ఫ్లర్ట్ చేయాలనిపించింది.

ఆఫీస్ గాసిప్
సుమ, రమణ ను ఎక్కువగా నోటీసు చేయడం, అతనితో ఎక్కువ టైం గడపడం, ఆఫీస్‌లో చిన్నగా గాసిప్‌లకు దారి తీసింది. కొందరు మెల్లగా మాట్లాడటం మొదలు పెట్టారు.
"రమణ అన్న.. కొత్త అమ్మాయి సుమ కోసం కొంచెం ఎక్కువగా హెల్ప్ చేస్తున్నారు"
"సుమ, రమణ గారిని ఇష్టపడుతుంది అని అనిపిస్తుంది.."
ఈ మాటలు సుమ దృష్టికి కూడా వచ్చాయి. అప్పుడు మెల్లిగా రమణతో ఉండే సమయాన్ని తగ్గించింది. కానీ అది అతని పట్ల తనను మరింత ఆకర్షించేలా చేసింది.
ఈ చిన్న గ్యాప్ వల్ల రమణ కూడా గమనించాడు. కానీ అతను తన పని చేసుకుంటూ ఉన్నాడు భావించాడు. కానీ లోపల, తనకు కూడా ఎందుకో సుమ మిస్ అవుతున్న ఫీలింగ్ వచ్చింది.

ఫ్రెండ్‌షిప్, దూరం, మళ్ళి దగ్గర అవ్వడం
కొన్ని రోజులు గడిచాక, సుమ తనను తాను ప్రశ్నించుకుంది.
"నేను ఎందుకు రమణ దగ్గరికి వెళ్లడం మానేశాను?", "ఈ ఫీలింగ్ వల్లనేనా..? కానీ నన్నే రమణ ఇగ్నోర్ చేస్తున్నట్టు ఫీలవుతున్నాను.."
మళ్లీ తన మనసును బలపరచుకుని రమణ దగ్గరకు వెళ్లింది. "రమణ, మీరు నా ఫ్రెండ్ కాదు కదా?"
రమణ కంగారు పడుతూ చూసాడు. "ఇది ఏమి ప్రశ్న?"
"నేను తప్పుగా ఫీలవుతున్నా.. కానీ మీతో మాట్లాడినప్పుడల్లా నాకు నచ్చింది.. మీ వల్లే నేను ప్రాజెక్ట్ లో సెటిల్ అయ్యాను.. నాకు నిజంగా .. ఏదో చెప్పడానికి try చేస్తుంది ."
ఇంతవరకు అతనిపై ఎవరు ఇటువంటి మాటలు మాట్లాడలేదు. కానీ ఇదే తన మనసులో ఎప్పటినుంచో లేకపోయినా ఒక్క అనుభూతిని మేల్కొలిపింది.

రమణ & సుమ ఎక్కడి వరకు వెళ్తారు? వారి జీవితాల్లో ఏ మార్పులు వస్తాయి?

[sravsraman]

సుమ తొలి రోజు ఆఫీస్… కొత్త ఉద్యోగం, కొత్త వాతావరణం. ఉదయం టీమ్ మీటింగ్ రూమ్‌లో కొత్త జాయినీగా ఆమెను అందరికీ పరిచయం చేశారు.


"Hi everyone!" చిరునవ్వుతో అందరికీ పలకరించింది సుమా. ఒక్కొక్కరుగా టీమ్ సభ్యులు పరిచయం చేసుకున్నారు. కొంతమంది seniors, కొంతమంది juniors – తో వుంది టీం. ఆ వారం రమణ లీవ్‌లో ఉన్నాడు. టీం లీడ్ "ఈవెనింగ్ నీకు ప్రాజెక్ట్ యాక్సెస్ ఇస్తాను, meanwhile, team లో 1-2 members నిన్ను guide చేస్తారు." అని చెప్పాడు. ఏదైనా ఆన్‌బోర్డింగ్ సమస్య వస్తే రమణను contact అవ్వాలని సూచించాడు.

ఈ టీమ్, తన పాత కంపెనీ టీమ్‌తో పోల్చితే చాలా friendly గా ఉంది. పాత టీమ్ లో వుంటే, "ఎవరికి వాళ్ళు" అన్నట్లే ఉండేవారు. ఇక్కడ అంతా కలిసిమెలిసి ఉంటారు.

బ్రేక్ టైమ్ లో juniors, seniors మీద, ముఖ్యంగా టీమ్ లీడ్ మీద వేసే సెటైర్లు, ఫన్నీ జోక్స్… చుట్టూ నడిచే ఆఫీస్ గాసిప్స్… అన్నీ కొత్త అనుభూతి.

కానీ, రమణ లీవ్‌లో ఉండటంతో ప్రాజెక్ట్‌లో కొన్ని విషయలో struggle అవుతున్నారు. "రమణ మిస్ అవుతున్న ఫీలింగ్ చాలా మందిలో ఉంది". రమణ ఎవరబ్బా? అని సుమ కుతూహలంగా ఫీలైంది. "ఇంత బిజీగా వున్న ప్రాజెక్ట్‌లో, key person absent అంటే ఇలా ఉంటుందా?"

కొన్ని ప్రాజెక్ట్ యాక్సెస్ ఇష్యూస్ రాగానే, టీం లీడ్ "రమణ తో కనెక్ట్ అవ్వచ్చు, అవసరమైతే call చేయండి." అని చెప్పాడు. అప్పుడు ఎవరో జూనియర్ "పాపం లీవ్‌లో ఉన్నాడు, తనని డిస్టర్బ్ చేయడం ఎందుకు".. చాలా తక్కువ మంది మాత్రమే leave లో ఉన్నప్పుడు కూడా తనకున్న బాధ్యత పట్టించుకుంటారు.

two డేస్ అయినా, తన resolve కాకపోవడం .. రమణ కి మొదటిసారి మెసేజ్ చేయాల్సిన పరిస్థితి వచ్చింది. "Hi Ramana, I’m Suma, new joinee in the team. I need access for the project, could you help?"
చాలా త్వరగా reply ఇచ్చారు.
"Sure, Suma. Let me check. Welcome to the team!"
కాసేపు ఆన్‌కాల్ లో మాట్లాడారు. Calm voice, clear instructions. మాట తీరులో ఒక authority, ఒక ఆత్మీయత… సుమా ఆశ్చర్యపోయింది. "ఇంత క్లియర్ communication… చాలా pleasant గా ఉంది రమణ తో మాట్లాడటం!"

[K.rahul]

Nice update

[sravsraman]

రమణ లీవ్ ముగించుకొని ఆఫీసుకు వచ్చాడు. ఎప్పటిలాగే, బిజీ రోజులు. రమణ జీవితం చాలా సింపుల్ – "ఆఫీస్, ఇల్లు అదే రొటీన్." అప్పుడప్పుడు టీమ్ మెంబర్స్ ఫోర్స్ చేస్తే, వాళ్లతో సినిమాలు రెస్టారెంట్ కి వెళుతున్నాడు. రమణ ఆ కంపెనీలో చాలా ఏళ్లుగా ఉన్న సీనియర్ ఎంప్లాయి. ఇప్పుడున్న ప్రాజెక్ట్ స్టార్ట్ అయ్యే సుమారు ఏడాది అయ్యింది. అతనితో సమాన వయసు గల స్నేహితులంతా ఇతర ప్రాజెక్టులు ఉన్నారు. వాళ్లతో కాఫీ బ్రేక్స్, లంచ్‌ ఎక్కువగా గడిపేవాడు. వాళ్లంతా బిజీగా ఉన్నప్పుడు, ప్రస్తుత టీమ్ తోనే కలిసిపోతాడు. 

సుమ కు మొదట రమణ చాలా సీరియస్, ఇన్‌ట్రోవర్ట్ లా అనిపించాడు. "ఇతను అంత అంతకుమించి ఎవరితో ఎక్కువగా మాట్లాడడు." అని అనుకుంది. కానీ observe చేసేకొద్దీ, రమణ team తో చాలా easy గా కలిసిపోయే type అని అర్థమైంది

ఒకసారి, ఒక teammate ఒక చిన్న mistake చేశాడు. టీం లీడ్ అందరి ముందు ఆ తప్పు తిట్టడం స్టార్ట్ చేశాడు. అప్పుడు రమణ stepping in తీసుకొని, ఆ teammate ని support చేశాడు. Issue resolve చేయడం help చేస్తాడు.. తన mistake పై అంతగా guild feel అవుతున్న teammate, "Anna, thanks!" అంటూ రమణ ను నిజంగా appreciate చేశాడు. ఆ thank you gesture కేవలం words లో కాదు, ఆ రోజు రాత్రి ఆ టీం లో ఫ్రెండ్స్ గా వున్నా వాళ్ళు కి వాడి తో dinner పార్టీ.. ఆ రోజు సుమ వాళ్ళ తో  జాయిన్ అవుతుంది, అక్కడ ఫ్రెండ్స్ అందరూ సరదాగా స్పెండ్ .. బిల్ వచ్చాక, అన్న నీ హెల్ప్ చాలా costly అని జోక్ వేస్తాడు .. అందరూ నవ్వుకుంటారు.. .. సుమ ఇలాంటి చిన్న చిన్న విషయాల్లో రమణ ని observe చేస్తూ "ఇతను నిజంగానే ఒక different person" అనిపించుకుంది.
కానీ, నిజంగా రమణ character ని అర్థం చేసుకున్నది project help తీసుకున్న తర్వాత. సాధారణంగా, ఏదైనా help చేస్తే hidden intention ఉంటుంది ఆమెకు belief. కానీ, రమణ తో పని చేసినప్పుడు అర్థమైంది – "ఇతను ఎవరైనా genuine గా help చేయడానికి చేస్తాడు, ఎదురు ఆశించడు." ఒకసారి project delivery time లో, సుమా మీద గట్టిగా work burden పడింది. "ఇలా అయితే on time complete చేయలేను" అని టెన్షన్.
అయితే, చివరికి, రమణ help తో ఆ stress లేకుండా, సమయానికి ఆమె పని పూర్తి చేసింది. ఆ రోజు నుంచీ, "రమణ అంటే చాలా respect…!"

ఆ తర్వాత, ప్రాజెక్ట్ quarterly delivery meeting లో, క్లయింట్ నుంచి మంచి అభినందనలు వచ్చాయి. టీమ్ మేనేజర్, టీమ్ లీడర్ అందరిని అభినందిస్తూ, ప్రధాన టాస్క్‌లు పూర్తి చేసినవారికి ప్రత్యేకంగా “థ్యాంక్స్” చెప్పి, వారి చేసిన పని గురించి మేనేజర్‌కి తెలియజేశారు. ముఖ్యంగా ఈసారి కొత్తగా జాయిన్ అయిన సుమ ను ప్రత్యేకంగా గుర్తించాడు. "సుమ కొత్తగా జాయిన్ అయినా, చాలా dedicationతో పని చేసి, డెలివరీ టైమ్‌కి contribute చేసింది. Well done, Suma!". అందరూ చప్పట్లతో గోల చేశారు. సుమకు ఆనందంగా అనిపించింది. కానీ...రమణ పేరు ఎక్కడా లేదు! కానీ తాను ఎన్నో key points suggest చేసాడో తనకి గుర్తు వుంది. ఒక్క senior గానే అందరిలాగే నాకు సపోర్ట్ చేసిన, ఇంతవరకు తనకు ఎవరూ ఇలా సపోర్ట్ ఇవ్వలేదు గుర్తించింది. కానీ, ఆ మీటింగ్ సమయంలో రమణ సహాయం చేసినప్పటికీ, అతనికి తగినంత క్రెడిట్ ఇవ్వబడలేదు అని సుమకు గుర్తొస్తుంది. 

రెండు రోజుల తర్వాత, బ్రేక్ టైమ్ లో టీమ్ usual గా టీ తాగుతూ మామూలు గాసిప్ లో ఉండగా, సుమ casually అడిగింది, "Meeting లో రమణ గురించి ఎందుకు ఏమీ mention చేయలేదు?", last-minute fire fighting, production issue fixes అన్నీ రమణ చేతిలో జరిగాయి. కానీ appreciation లిస్ట్ లో పేరు లేదు!

అక్కడ ఉన్న వారు పెద్దగా నవ్వారు.
ఒక అమ్మాయి: "సుమ, రమణ గురించి special గా mention చేయాలా? రమణ కి appreciation లేకుండా ఎలా ఉంటుంది….? ఈ కంపెనీకి management కి, క్లయింట్ కి అందరికీ అతని work గురించి తెలుసు ఎప్పుడూ ఒకే స్టాండర్డ్ maintain చేస్తారు."
ఒక అబ్బాయి: "ఈ ప్రాజెక్ట్ జరగాలంటే అన్న ఉండాల్సిందే. అలా అని every meeting లో mention చేస్తే రమణ అన్న కి కూడా బోర్ కొడుతుంది… "
ఇంకో అబ్బాయి: “సుమ, రమణ కి రావాల్సిన క్రెడిట్ ఎప్పుడు వస్తాయి… కాకపోతే ఎలా మీటింగ్ లో చెప్పారు, ఎందుకంటే.. other seniors తక్కువ చేసిన feelings వస్తాయి అని… నువ్వు observe చేయలేదా ఆ రోజు మీటింగ్ ముందు, తర్వాత.. నీకు అర్థం అవుతుంది…  

టాపిక్ డిస్కస్ వేరే వాటి మీదకు వెల్లిపోయింది.. 

సుమ ఒక్కసారి ఆరోజు… morning.. ఎప్పుడు లేనిది… team leader, రమణ మేనేజర్ నుంచి హ్యాపీ నవ్వుకొంటూ .. జోక్స్ వేసుకుంటూ వచ్చారు … అంటే quarterly delivery meeting లో ఏమి డిస్కస్ చేస్తారో విషయం తనకు ముందే తెలుసు… మీటింగ్ అయిపోయాక.. ఆ రోజు స్పెషల్ థాంక్స్ చెప్పనా మెంబెర్స్ ని రమణ desk దగ్గర చూసింది.. , "Thanks, bro!" kinda expressions తో వెళ్లిపోతున్నారు. అందరి కళ్ళలో రమణ మీద ఓ special respect, genuine thankfulness కనిపించింది… 

మీటింగ్ అయ్యాక… రమణకు "థాంక్స్" చెప్పకపోవడం సుమకు సిగ్గుగా అనిపించింది.…  బ్రేక్ టైమ్‌లో జరిగిన విషయాలు, రమణ పై సుమ వచ్చిన కొత్త భావోద్వేగాలను, అతని విలువను, గౌరవాన్ని స్పష్టంగా చూపించాయి…
కొంచెం దూరం రమణ వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్ తో coffee తాగుతూ నవ్వుతూ కానీ కనిపించాడు…  సుమ…  కాసేపు చూస్తూ, తనలో తానే నవ్వుకుంది. "అదిగో... ఆ మనిషి గురించి ఇంకా చాలా తెలుసుకోవాలి!"

next day, ఎవరు లేనప్పుడు.. సుమ రమణ డెస్క్ దగ్గరికి వెళ్లి, chocolate ఇచ్చి, చిన్న నవ్వుతో "Thanks" చెప్పింది. రమణ eyebrows slight‌గా lift చేసి "ఏందుకూ?" అన్నట్టు చూసాడు. "అదే.. ఆ రోజు చెప్పాలనుకున్నా, కానీ ఒంటరిగా కలవడం కుదరలేదు." – సుమ “ఒంటరిగా” పదం stress చేసి చెప్పింది. రమణ నవ్వి, "అదేంటీ? నువ్వు నువ్వుగా కష్టపడి పని పూర్తి చేశావు… అందులో నా రోల్ ఏంటి?" అని అడిగాడు. "Nothing." అన్నట్టు shoulders shrug చేశాడు. "నిజంగా? రమణ లేకపోతే నేను ఈ delivery on time complete చేయగలిగేదాన్నా?" – కానీ ఇది aloud చెప్పలేదు సుమ…

[K.rahul]

Nice update

[utkrusta]

Good update

[sravsraman]

afternoon లీడ్ వచ్చి .. "క్లయింట్‌కి ఇంకో మీటింగ్ conflict అవడంతో, నెక్ట్స్ quarter డిస్కషన్ రేపటికి కాకుండా నేటి రాత్రి 9 కి postpone అయ్యింది. అందరూ available గా ఉండాలి." అన్నాడు. కొందరు ఇంటి నుంచి.. లాగిన్ అవ్వచ్చు అని త్వరగా వెళ్లిపోయారు.. కొంతమంది వర్క్ ఉండంతో.. అఫీస్‌లో నుంచే మీటింగ్ attend అయ్యారు.

మీటింగ్ స్టార్ట్ అయ్యాక, ఒకరు ఆకలిగా ఫీల్ అయ్యి, pantry నుండి snacks తెచ్చుకున్నారు. కానీ, అది సరిపోలేదు. రమణ casually చెప్పాడు, నా డెస్క్ దగ్గర biscuits వున్నాయి..  ఒక అమ్మాయి రమణ డెస్క్ దగ్గర వెళ్లి biscuit pocket తీసుకొంది…. అక్కడ చాక్లెట్ ఉంటే.. రూమ్ లోకి వెళ్లి, "ఇది, extra chocolate!" అంటూ biscuit, chocolate రెండూ share చేసుకున్నారు.… అది సుమ ఇచ్చిన chocolate.. ఆ చాక్లెట్, ఆ అమ్మాయి తినడం సుమ కి నచ్చలేదు.. చాలా feel అయ్యింది, కానీ నోరు మెదపలేదు. .. సుమ ఈ సీన్ చూసి mind voice: "Really? నేనిచ్చిన chocolate ఎలా .. అని ".. రమణకి దీని గురించి తెలియదు. 


మీటింగ్ అయ్యాక, టీమ్ డిన్నర్‌కి బయటికి వెళ్ళాలని ప్లాన్ చేసుకొన్నారు...సుమ, తన వైపు సీరియస్ గా ఉండడం రమణ గమనించాడు.. డిన్నర్ అయ్యే సమయానికి…లైట్‌గా వర్షం మొదలైంది. వాళ్లు కూర్చున్న ప్లేస్ నుంచి బయట view చాలా అందంగా ఉంది తక్కువగా జల్లులు పడుతూ వాతావరణాన్ని ఇంకా అందంగా మార్చాయి. రోడ్డుమీద ట్రాఫిక్‌లో వెహికల్ లైట్స్ మెరిసిపోతూ .. తడిసి మెరిసిపోతున్న వీధులు చూసేందుకు అద్భుతంగా ఉన్నాయి. డిన్నర్ లో, సుమ ఇచ్చిన చాక్లెట్ ని తిన్న అమ్మాయి రమణ పక్కన కూర్చొని, అతనితో చాలా close‌ గా మాట్లాడుతుంది. అది చూసిన సుమ కి అస్సలు నచ్చలేదు. కానీ, ఎవరూ గమనించకూడదని clam గా కూర్చొంది. రమణ ఒక్కసారిగా గమనించాడు, సుమ ముఖంలో అసంతృప్తి కనిపించింది. ఏదో ఆమెకు నచ్చలేదు… 

almost అందరూ డిన్నర్ finish చేసి… desserts ఆర్డర్ పెట్టుకొన్నారు.. ఒక్కక్కరు పెట్టుకున్న dessets server సర్వీస్ చేసి వెళ్ళిపోయాడు…  
రమణ హ్యాండ్స్ వాష్ చేసుకుని తిరిగి వచ్చి, సుమకు ఎదురుగా కూర్చున్నాడు.

"ఏం సుమ, మూడ్ బాగోలేదా? ఫుడ్ నచ్చలేదా?" అని పిలిచాడు. సుమ ఒక్కసారిగా షాక్ అయ్యింది. సుమ ఒక్కసారిగా షాక్ అయ్యింది. రమణ తనని అలా నేరుగా అడుగుతాడని అస్సలు ఊహించలేదు. "వీడు ఏంటి ఇలా!" అన్నట్టు కళ్ళతోనే అతన్ని చూసింది. ఆమె ఏం చెప్పాలో అర్థం కాకుండా మౌనంగా ఉంది. "అ-aa... లేదు... నచ్చింది." చిన్నగా సమాధానం చెప్పింది. తడబడి "పర్లేదు, తీసుకోండి." అంటూ రమణ వైపు dessert కప్ నెమ్మదిగా తోసింది. రమణ ఒక స్పూన్ తీసుకుని రుచి చూసి "హమ్మ్… చాలా బాగుంది!" అన్నాడు. "ఇంకో బైట్ ప్లీజ్!" అంటూ ఇంకో స్పూన్ తీసుకున్నాడు. తన స్పూన్ కప్పులో పెట్టి, సుమ వైపు తిరిగి "థాంక్స్!" అన్నాడు. ఇదంతా చూసిన సుమ మనసులో ఏదో undefined ఫీలింగ్... కొంచెం గందరగోళం, కొంచెం కొత్తగా...

అదే సమయంలో ఎవరో రమణను పిలిచారు, అతను లేచి వెళ్లిపోయాడు.

సుమ అప్రమత్తంగా రమణ తిన్న ఆ స్పూన్‌ తోనే dessert తినడం మొదలుపెట్టింది. 2-3 bites తిన్నాక realization: "ఇదేంటి! రమణ స్పూన్ తో తింటున్నాను!" ఆలోచన వచ్చాక, వెంటనే చుట్టూ చూసింది. ఎవరు గమనించలేదు. కాస్త సిగ్గు, ఆశ్చర్యం కలిసిన హృదయ స్పందన. కానీ... ఎందుకో వెనక్కి తగ్గాలని అనిపించలేదు. రమణ తో తనకున్న equation ఏదో మెల్లగా మారిపోతుందని అర్థం కావడం మొదలైంది. అతనిపై తనకు అభిప్రాయం... ఇవన్నీ కలిపి ఒక్క చిన్న స్పూన్ లోని తీయని భావోద్వేగాన్ని నింపాయి. సుమ మళ్లీ ఇంకో బైట్ తీసుకుని, కప్పులో స్పూన్ ఉంచి, మెల్లగా నవ్వుకుంది.

ఆప్పటికే చాలా ఆలస్యం. టీం సభ్యులంతా తమ తమ దారిలో బయలుదేరి పోయారు. సుమ మాత్రం ఒంటరిగా మిగిలిపోయింది.

ఆమె రూట్లో ఎవరూ లేరు. టీం లీడ్ కాస్త అయోమయంగా రమణ వైపు చూసి, "ఈ టైమ్ లో క్యాబ్ లేదా ఆటో దొరకడం కష్టం రా... సుమని తన హాస్టల్ దగ్గర డ్రాప్ చేసి నువ్వు ఇంటికి వెళ్ళిపో, నీకే ఈజీ," అని చెప్పాడు.
రమణ ఓకే అన్నాడు. అందరూ ఒకరినొకరు గుడ్ నైట్ చెప్పుకుంటూ వెళ్ళిపోయారు.

సుమ హాస్టల్ ఎక్కడ ఉందో కనుక్కొని, బైక్ స్టార్ట్ చేశాడు రమణ. వర్షం అప్పటికే ఆగిపోయింది. తడిసిన రోడ్డు నుంచి వచ్చే మట్టి వాసన… చల్లని గాలి… ఓ కొత్త రకమైన హాయిని తీసుకొచ్చాయి. ఆ గాలి… సుమ ఒంటిపై తగిలినప్పుడు ఏదో తెలియని నడుము వణుకు… తను బైక్ మీద కూర్చున్న తీరు మళ్లీ సరిచేసుకుంది.

సిగ్నల్ పడింది. రమణ బైక్ ఆపాడు. సుమ అటు ఇటు చూస్తుంది. పక్కనే ఓ కపుల్.
ఆ అమ్మాయి తన బాయ్‌ఫ్రెండ్‌కి చాలా దగ్గరగా కూర్చుంది… దాదాపు అతని బ్యాక్‌కి ఒంటించుకుని. అబ్బాయి ఆమె చేతిని తన నడుము చోటుకొంటూ తన వేలితో ఆమె చేతిని ఆడిస్తున్నాడు. అబ్బాయి ఏదో చెవిలో చెప్పడంతో, ఆ అమ్మాయి నవ్వి, అతని భుజాన్ని నెమ్మదిగా కొట్టింది… ఆ క్షణం ఆమె చెంపలు కొంచెం ఎర్రబడ్డట్టు అనిపించింది. సుమ కి గుండె కొద్దిగా అదిరినట్టు అనిపించింది…

సిగ్నల్ మారింది. రమణ బైక్ ముందుకు తీసుకెళ్తూ, "ఎంత సైలెంట్‌గా ఉన్నావ్… అలసిపోయావా?" అని ప్రశ్నించాడు. సుమ, రమణ మాటలు పట్టించుకోలేదు ఒక్కసారి వెనక్కి చూసింది… ఆ కపుల్ ఇంకా అలాగే నవ్వుకుంటూనే ఉన్నారు. ఆమె రమణ వైపు చూసింది… అతను కూడా అలాగే ఉంటే? తను తనకు ఇష్టమైనట్టుగా రమణను హగ్ చేసుకోవచ్చా? సడన్‌గా తను ఏం ఆలోచిస్తోందో అర్థం అయ్యి, సిగ్గుతో వెనక్కి తిప్పుకుంది. తనకు అలా ఫీలింగ్స్ అవ్వడం చాలా రోజుల తర్వాత… కానీ… కానీ అది రమణ…!

తనలో ఏదో కొత్తగా వచ్చే భావనను సుమ అర్థం చేసుకునే లోపే, రమణ మరోసారి, "సుమ… ఏమైంది? మీ ఇంటికి దూరం ఉండడం వాళ్ళ, ఒంటరిగా ఫీలవుతునావా?" అని అడిగాడు.
అతని వాయిస్‌లో ఏదో ఓ కేర్ ఉన్నట్టు అనిపించింది, వార్మ్‌నెస్ ఫీల్ అవుతుంది. తన మనసులో ఉన్న కొత్త అనుభూతులను దాచుకుంటూ, "లేదు… బాగానే ఉన్నా," అని నవ్వింది. రమణ భుజం మీద తన చేతులు కొంచెం బలంగా పట్టుకుంది. 

ఈ రాత్రి… ఈ చల్లటి గాలి… ఈ బైక్ రైడ్… ఏదో తానెప్పుడో కోల్పోయిన ఫీలింగ్‌లను మళ్లీ తీసుకొస్తున్నాయి…! ఇది కోరికకు… ప్రేమకు మధ్య మొదలైన ప్రయాణమా? లేక… ఏదో ఇంకేదో?

అప్పటికే పన్నెండు అవుతుంది. రోడ్ల మీద ట్రాఫిక్ తగ్గిపోయింది… అప్పుడప్పుడు వెళ్ళిపోయే వెహికల్స్ లైట్లు మాత్రమే మెరిసిపోతున్నాయి.

"ఇక్కడ ఆపండి రమణ గారు... మీకింకా లేట్ అవుతుంది, U-turn తీసుకోవాలి, అది చాలా దూరం..." అని సుమ చెప్పింది.
రమణ కాస్త నవ్వి, "పర్లేదు సుమ… హాస్టల్ దగ్గర డ్రాప్ చేస్తే నీకేమైనా ఇబ్బందా?" అన్నాడు.
సుమ ఒక్కసారి అతని వైపు చూసింది. అతని స్వరం కాస్త సరదాగా, కాస్త ఉద్దేశపూర్వకంగా అనిపించింది. ఇప్పటి వరకు ఎవడూ తనకు ఇలా చెప్పలేదు."ఏమిటో… తను నన్ను ఇలా గౌరవంగా, బాధ్యతగా తీసుకోవడం నాకు కొత్తగానే అనిపిస్తుంది." 

"అది కాదు రమణ గారు… మా హాస్టల్ రోడ్డు బాగోలేదు, మీకు ఇబ్బంది అవుతుంది," అని చెప్పింది.

సిగ్నల్ దగ్గర ఓ కార్ అడ్డొచ్చింది రమణ సడన్ బ్రేక్ వేశాడు. ఆ ఒక్క క్షణం… సుమ అదుపు తప్పి రమణ కు దగ్గరగా వెళ్ళిపోయింది! తన బూబ్స్ అతని వీపు తాకాయి. తన బూబ్స్ రమణ వీపును ఒత్తుతున్న అనుభూతి కొత్తగా అనిపించింది. తన బ్రా గట్టిగా బిగిసిపోయిన ఫీలింగ్… వంటిలో ఏదో కొత్తగా వేడెక్కుతున్న అనుభూతి…తన ఊపిరి బిగబట్టి, వెంటనే వెనక్కి తగ్గింది. కానీ… గుండె మాత్రం ఇంకా అదేపనిగా కొట్టుకుంటూనే ఉంది.

ఇంతలో… సుమ చెప్పిన షాప్ స్ట్రీట్ కార్నర్ వచ్చింది. రమణ సుమ చెప్పిన షాప్ దగ్గర బైక్ ఆపాడు. సుమ బైక్ నుంచి దిగుతున్న క్షణంలో ఆ ఏరియా లో కరెంటు పోయింది. ఇక ఆ చీకట్లో .. సడన్‌గా వెహికల్ లైట్ల కింద సుమ ముఖం చాలా అందంగా కనిపించింది రమణ కి.  రోజంతా ఆఫీస్ వర్క్‌లో అలసిపోయిన ముఖం, కాని రమణతో కలిసి వచ్చిన హాయితనం, ఆ చాక్లెట్ విషయంలో వచ్చిన చిన్నపాటి జెలసీ… ఇంకా నిమిషం క్రితం జరిగిన అనుకోని దగ్గరితనం… అన్నీ కలిపి ఆమె చూపులో ఓ ప్రత్యేకమైన మెరుపును వచ్చాయి….

ఎక్కడ మీ హాస్టల్ అని అడిగాడు.. సుమ ఏమి చెప్పకుండా ఒక్క బిల్డింగ్ చూపించింది.. అది ఆ street ఓ నాలుగు బిల్డింగ్ అవతల వుంది..
 
ఓకే సుమ, రేపు ఆఫీస్ లో కలుదాం గుడ్ నైట్ చెప్పి వెళ్లిపోతూ..  సుమ ఒక్క నిమిషం.. ఏమి అనుకోకు.. తన మొబైల్ తీసి.. కెమెరా లో ఏవో త్వరగా సెట్టింగ్స్ చేంజ్ చేసి.. 2-3 photos చేసాడు.. … ఫొటోస్ చాలా బాగా వచ్చాయి .. అవి సుమ కి ఫార్వర్డ్ చేసి.. రమణ ఫాస్ట్ గా  వెళ్ళిపోయాడు.. రమణ తీసిన ఫొటో… ఆమె చూసింది, ఒక్క క్షణం తనను తాను చూసింది. "ఇది నేను?"

 

ఇప్పటి వరకు ఎవరూ తన ఫోటోలు అంత అందంగా తీసే ప్రయత్నం చేయలేదు. సాదారణంగా తను తానే సెల్ఫీలు తీసుకుంటుంది లేదా ఫ్రెండ్స్ కాస్త ఫోటోలు తీయడం తప్ప, ఇలా ఎవరో తనను అబ్జర్వ్ చేసి, ఆమెను మరింత అందంగా చూడాలని భావించి ఫోటోలు తీయడం కొత్త అనుభూతి. అలాగే, రమణ ఇంతవరకు తనతో అలా ఫోటోలు తీసిన విషయాన్ని సీరియస్‌గా కూడా తీసుకోలేదు చాల casual గా తీసాడు. ఒకింత రిజర్వ్డ్, సైలెంట్ గానే ఉండే రమణ ఇలా ఒక్కసారిగా ఫోటో తీయడం ఆశ్చర్యంగా ఉంది. కానీ, ఫోటోలు చూస్తున్న కొద్దీ… ఆ ఆశ్చర్యం కాస్త ఆనందంగా మారింది.

హాస్టల్ చేరుకొని ఫ్రెష్ అయి, అద్దం ముందు కాసేపు నిలబడి తనలోని మార్పులు గమనించింది. కళ్లలో ఒక కొత్త మెరుపు, నవ్వులో ఒక కొత్త ఫీలింగ్. మొబైల్ తీసుకుని మళ్లీ ఫొటోలు ఓపెన్ చేసి చూసింది. చూసిన తర్వాత, ఏవో ఆలోచనలు… ఈ రోజు, ఆ చాక్లెట్ విషయంలో తనలో మొదలైన ఓ చిన్న జెలసీ… ఆఫీస్ వాతావరణంలో తను చూసిన వేరే కోణం… రాత్రి ఆ bike ride… ఒక్కసారిగా జరిగిన అనుకోని దగ్గరితనం… అన్నీ కలిపి ఆమె మనసులో ఓ కొత్త లోకం తెరిచాయి. 

ఆ ఫోటోలు చూస్తున్న కొద్దీ, తనే తనను కొత్తగా చూసుకున్నట్లైంది. తన కళ్లు… తనలో ఏదో కొత్తదనం… అది ఏంటి? సంతోషమా? ఆకర్షణా? కాస్త తీయగా పొంగిన ఓ సిగ్గు? కన్నుల్లో ఏదో తెలియని వెలుగు, పెదవులపై స్వయంగా గుర్తించలేని చిరు నవ్వు… ఇదేనా ప్రేమ లేక మొహమా?.. ఆలోచనల మధ్య తన మౌనం ఆమెను రమణ దగ్గరికి మరింతగా లాక్కెళ్తోంది. వెనుకటి జీవితంలో ఎన్నో మగాళ్లు తన వెంట పడారు, కానీ ఒక్కరిలో కూడా ఆమెకు ఈ ఫీలింగ్ రాలేదు. “రేయ్ రమణ… నువ్వు ఎందుకు ఇంత ప్రత్యేకం గా అనిపిస్తున్నావు?”

కాసేపటికి, మెసేజ్ టైప్ చేసింది: "Thanks, Ramana!" 

అది పంపగానే ఆమె గుండెలో ఏదో తెలియని తీయని భయం. ఇది మొదటిసారి తన మనసు తన చేతులకే తెలియకుండా స్పందించింది. రిప్లై రావడం లేదు. తను రీచ్ అయ్యాడా? లేదా?
ఆలోచిస్తూ… ఇంకో మెసేజ్ పంపింది: "Reach అయ్యాక మెసేజ్ చెయ్యరా?"

[sravsraman]

సుమ ఫోన్ లో రమణ రిప్లై కోసం చూస్తూనే ఉంది. రమణ ఇంటికి చేరాక ఫోన్ చెక్ చేస్తూ అవసరం లేని మెసేజ్‌లను స్కిప్ చేస్తున్నాడు. టీమ్ గ్రూప్‌లో అందరూ 'reached' అని మెసేజ్ పెట్టారు. రమణ కూడా 'Just reached' అని రిప్లై ఇచ్చి, సుమ కి కూడా అదే మెసేజ్ పంపాడు. రమణ నుంచి మెసేజ్ చూసి సుమ సంతోషపడింది, కానీ తన పంపిన "Thanks, Ramana!!" కి రియాక్షన్ లేదు. కొంత కోపం, కొంత బాధ రెండు కలగలిసాయి.
Teams app లో ఏదో నోటిఫికెషన్స్ వస్తే ఓపెన్ చేసింది.. 
ఆఫీస్ Teams app ఓపెన్ చేసి చూడగా, అప్పటికే 1 AM అయ్యింది. “ఈ టైమ్‌కి కూడా క్లయింట్‌ ఏదో అడుగుతున్నాడు” అనుకుని చిరాకుగా చూసింది. రమణ ఆన్‌లైన్‌లో ఉన్నాడని గమనించి WhatsApp ఓపెన్ చేసి "Hi" అనేసింది.

ఐదు నిమిషాల తర్వాత...

Ramana: Hi, సుమ! ఇంకా పడుకోలేదా?
Suma: లేదు సర్. మీరేం చేస్తున్నారు ఈ టైమ్‌లో? 
Ramana: ఆఫీస్ మెసేజ్ చదువుతున్నా... రేపటికి… reply ఇవ్వాలి కదా 
Suma: Ohh, ఇంకా పని చేసుకుంటున్నారు? Late అయిపోయింది కదా?
Ramana: తప్పదు సుమ...
అంతలో మళ్ళీ రమణ రిప్లై ఇచ్చాడు...
Ramana: Hey సుమ, sorry... నీ అనుమతి లేకుండా నీ ఫోటో తీసుకున్నా… ఇప్పుడే డిలీట్ చేస్తున్న 
Suma: పేర్లేదు ..  మీకు ఫొటోగ్రఫీ వచ్చా ..!!
Ramana: లేదు...కానీ idea వుంది.. ఆ మోమెంట్‌లో...
రమణ కి ఏమి చెప్పాలో తేలిక సైలెంట్ గ ఉండిపోయాడు  
Suma: ఆ మోమెంట్‌లో...
రమణ ఒక్కసారిగా మౌనంగా పోయాడు. సుమ నవ్వుకుంది.
Suma: ఏం మౌనంగా ఉన్నారు? ఆ మోమెంట్‌లో ఏం?
Ramana: ఏం లేదే...
Suma: ? Feel అయ్యారా? లేక చెప్పకపోతే Feel అవుతున్నారా?
Ramana: ?‍♂️ సుమ...
Suma: చెప్పండి రమణ. ఆ మోమెంట్‌లో ఏం అనిపించింది?
Ramana: సీరియస్‌గా అడుగుతున్నావా?
Suma: సీరియస్‌గా కాదే... ?
Ramana: నిజం చెప్పాలంటే, వాహనాల లైట్లు నీ ముఖం పై పడిన విధానం చాలా అందంగా అనిపించింది. కాబట్టి... ఆ క్షణాన్ని క్యాప్చర్ చేయాలని అనిపించింది.
Suma: అలా అనిపిస్తే ఎవరినైనా పర్మిషన్ లేకుండా ఫోటో తీసేస్తారా?
Ramana: Sorry...
Suma: Mari Thanks రిప్లై లేదు? ?
రమణ WhatsApp స్క్రోల్ చేసి చూసి, సుమ పంపిన “Thanks, Ramana!!” మెసేజ్ గుర్తు చేసుకున్నాడు.
Ramana: Ohh... నచ్చాయా పిక్స్?
Suma: చాలా బాగా తీశారు...
Ramana: Thanks!
రమణ నవ్వుకున్నాడు కానీ ఏం రిప్లై ఇవ్వాలో అర్థం కాలేదు. కొద్దిసేపు చూస్తూ ఉండిపోయాడు.
సుమ రమణ మౌనం గమనించి మళ్లీ మెసేజ్ పెట్టింది...
Suma: Hi... ?
Ramana: హాయ్... Sorry, సుమ. ఏదో ఆఫీస్ మెసేజ్...
Suma: ఈ టైమ్‌లో కూడా ఆఫీస్ మెసేజ్ చెక్ చేయాలా? ?‍♀️
Ramana: తప్పదు... సరే, టైం అయిపోయింది.
Suma: ఇంకా చెప్తున్నారు...
సుమ రమణ తో ఇంకా మాట్లాడాలని అనుకుంది. కానీ, ఏం చెప్పాలో అర్థం కాలేదు.
అంతలో...
Ramana: సుమ, ఓ విషయం అడగొచ్చా?
సుమ ఒక్కసారిగా షాక్ అయింది. “ఏం అడుగబోతున్నాడో” అని...కొంచెం tension .. బైక్ incident ఏమో అని థింక్ రాగానే… తన బూబ్స్ బాగా heavy ఐపోయాయి.. 
Suma: చెప్పండి...
Ramana: నాతో ఏమైనా ప్రాబ్లెమ్ ఉందా?
Suma: ? ఏమిటి?
Ramana: ఏం లేదు... ఇవాళ మీటింగ్‌ తర్వాత నువ్వు నాపై ఏదో కోపంగా చూసినట్టుంది...
Suma: అలా కాదు...
Ramana: అవును, డిన్నర్ టైమ్‌లో కూడా... నిజం చెప్పాలి అంటే... నీతో మాట్లాడదామనుకున్నా కానీ, మిస్ అయ్యింది...
Suma: Oh...
Ramana: నిజంగా, ఏమైనా ప్రాబ్లెమ్ ఉందా?
Suma: ఇంత బాగా గమనించారా? ?
Ramana: అలా కాదులే… sometimes we can feel 
Suma: సరే, 
రమణ ఒక్కసారిగా సీరియస్‌గా తను ఏమి మిస్ చేసాడో అర్థం చేసుకోవాలని ఎదురుచూస్తున్నాడు.
Suma: చాలా ప్రేమతో మీకు చాక్లెట్ ఇచ్చాను... కానీ మీరు ఇంకో అమ్మాయికి ఇచ్చేశారు.
ఆ మాట వినగానే రమణకి క్లియర్ అయిపోయింది. "Ohh... అదేనా!" అన్నట్లుగా ఫీల్ అయ్యాడు.
Ramana: Really sorry! ?.. తానే తీసుకొంది .. ఏదో చెప్పండి ట్రై చేస్తున్నాడు..  రేపు ఇంకో చాకోలెట్ తెచ్చివ్వండి.. 
సుమ నవ్వుకుంది. చాటింగ్ చేయాలనిపించినా, అప్పటికే లేట్ అయిపోవడంతో ఇద్దరూ గుడ్ నైట్ చెప్పి పడుకున్నారు. రేపు ఆఫీస్ లో కలుస్తామని ముచ్చటగా ముగించారు...

[ramd420]

కథ బాగుంది

[RAAKI001]

Nice conversation

[sravsraman]

రాత్రి చాలా లేట్ అయ్యే వరకు మాట్లాడడం వల్ల అందరూ లేట్‌గా ఆఫీస్‌కి వచ్చారు.


సుమ వచ్చేసే సరికి రమణ desk దగ్గర already work లో busy గా ఉన్నాడు. ఇద్దరూ ఒకరిని ఒకరు చూడటం, casual గా "హాయ్" అనుకోవడం తప్ప, రమణ తన పని మీదే దృష్టి పెట్టాడు.
సుమ (ఆలోచిస్తూ): "నిన్న రాత్రి ఎంత సరదాగా మాట్లాడాం... ఇప్పుడు ఏమిటో, ఎలాంటి ఫీలింగ్స్ లేకుండా సీరియస్‌గా పని చేస్తున్నాడు..."
సుమ ఆశ్చర్యంగా, కొంచెం అసహనంగా కూడా ఫీల్ అయ్యింది. "ఇప్పుడు నాకు పూర్తిగా IGNORE చేస్తున్నట్టుగా అనిపిస్తోంది..."

అసలు రమణ reaction ఏదో అసహనంగా అనిపించింది. "నిన్న రాత్రి అంత క్లోజ్ అయ్యి, ఇప్పుడిలా?! మనం కలిసే మాట్లాడకుండా ఉంటే ఎలా?"
సుమ desk దగ్గర కూర్చున్నా, మైండ్ అంతా రమణ వైపే. ఆమె దగ్గరగా వెళ్లి మాట్లాడాలా? లేక ఇవ్వాళ్టికి అంతేనా? అనుకుంటూ కాస్త అసహనంగా కూర్చుంది.
కొన్ని క్షణాలు అలా తడబాటు తో ఉన్నాక… "ఇదేంటీ? నేను ఎందుకు రమణ రెస్పాన్స్ కోసం వెయిట్ చేయాలి? నేనే వెళ్లి మాట్లాడతా!" అని నిశ్చయించుకుని రమణ దగ్గరకు వెళ్లింది.

సుమ: "రమణ..."
రమణ తలెత్తి చూశాడు… కాస్త ఆశ్చర్యం, కానీ వెంటనే మళ్లీ expression change చేసుకుని normal గా కనిపించాడు.
రమణ: "హా సుమ... చెప్పు."
సుమ (ఆలోచన): "ఈ neutral reaction ఏమిటి? కనీసం yesterday night మాటలకి కనీసం కాస్త excitement ఉండాలి కదా?"
సుమ: "అబ్బ... ఏమి లేదు... బిజీనా?"
రమణ: "హమ్... కొంచెం టైట్ వర్క్ ఉంది."
ఒక క్షణం సైలెన్స్…

సుమ నిరాశగా ఫీలైంది. "ఇగ్నోర్ చేస్తున్నాడా లేక వర్క్ లో బిజీ అవ్వాలనుకుంటున్నాడా?" "అయితే ఓకే..." అని చెప్పి వెనుదిరిగి నడిచి వెళ్ళిపోయింది.
afternoon ఐపోయింది… అందరూ లంచ్ చేసి, తిరిగి తమ పనిలో నిమగ్నమయ్యారు. ఆఫీస్‌లో మెల్లగా సైలెన్స్ పెరిగింది. రమణ కూడా ఎప్పటిలానే సీరియస్‌గా పని చేస్తున్నాడు. ఈలోగా ఏదో అవసరం వచ్చి, రమణ desk ఓపెన్ చేశాడు. చిన్నపాటి షాక్…
"పెద్ద Dairy Milk Silk చాక్లెట్!!" (Usually అది lovers ఇచ్చుకునేలా ఉంటుంది… )

రమణ కాసేపు ఆశ్చర్యంగా దానిని చూసి, "సుమ పెట్టిందా?" అనుకుని, వెంటనే ఆమె వైపు చూసాడు.
సుమ మాత్రం చాలా సీరియస్‌గా తన ల్యాప్‌టాప్ స్క్రీన్‌ను చూస్తోంది. రమణ అలానే చూస్తుండగానే, సుమ సడన్‌గా రమణ వైపు చూసి "ఏంటి?" అని కళ్లతోనే ప్రశ్నించింది.
రమణ కళ్ళతోనే desk వైపు చూపించాడు.
సుమ క్షణం ఆగి, "నాకు ఏమీ తెలియదు" అన్నట్టు ఫేస్ చేసి, మళ్లీ సీరియస్‌గా పని చేసేందుకు తలదూర్చింది.
రమణ: "ఇది సుమనే పెట్టింది? కానీ ఇప్పుడు acting చేస్తున్నట్టుంది... "
రమణ చిన్నగా స్మైల్ చేస్తూ మళ్లీ ఆ చాక్లెట్ వైపు చూసాడు… అది చూస్తే ఏదో వేరే ఫీలింగ్ వస్తుంది... 
రమణ మెసేజ్ పంపాడు.
రమణ: "సుమ..."
సుమ: "చెప్పండి సార్."
రమణ: "సార్ ఏమిటి?"
సుమ: "ఏమో... మీరు సీనియర్ కదా."
రమణ: "జోక్ కాదు సుమ... ఆ చాక్లెట్ ఏమిటి?"
సుమ: "నిన్న మీరు కదా అడిగారు..."
రమణ: "నేను ఏదో సరదాగా అడిగాను. అందుకు ఇంత పెద్ద డైరీ మిల్క్ సిల్క్ తెస్తావని అనుకోలేదని!"
సుమ: "చాక్లెట్ ఏదైనా ఒక్కటే కదా... చిన్నదా, పెద్దదా అన్న తేడా ఏమిటి?"
రమణ: "అది సిల్క్ కదా... ఖరీదుగా ఉంటుంది."
సుమ: "ఫోటోలు బాగా తీశారు కదా, అందుకే..."
రమణ: అలా కాదు సుమ, చాక్లెట్ ఎవరు అన్న చూస్తే… 
సుమ: చూస్తే.. 
రమణ టైప్ చేస్తున్నప్పుడే, ఒక టీమ్ మెంబర్ అతని డెస్క్ దగ్గరకి రావడంతో చాట్ క్లోజ్ చేసేశాడు.
సుమ లో ఎక్కడో కాలింది .. 

ఈవెనింగ్ టైమ్… రమణ డెస్క్ దగ్గరకు ఒక పాత ప్రాజెక్ట్‌ కాలీగ్ అమ్మాయి వచ్చింది. చూడటానికి చాలా అందంగా ఉంది… సుమా కంటే మోడ్రన్ లుక్ లో, స్టైలిష్ డ్రెస్‌లో. పక్కనే ఉన్న టీమ్ మెంబర్స్‌ని పలకరించి, రమణతో చాలా చనువు గా మాట్లాడుతోంది. ఆ అమ్మాయి "కాఫీకి వెళ్దామా?" అన్నది. రమణ అప్పుడే పనిలో బిజీగా ఉన్నా, "no" చెప్పకుండా వెంటనే లేచి వెళ్లిపోయాడు. "వాడికీ కూడా అలాంటి అమ్మాయిల్లో ఫ్రెండ్స్ ఉన్నారా?". అదే టైమ్‌ లో, సుమ టీమ్ లో ఉన్న వాళ్లకి "మనం కాఫీ బ్రేక్ వెళ్దామా?" అని చెప్పింది. కొందరు అంగీకరించి, కాంటీన్ కి వెళ్లారు.

స్నాక్స్ తీసుకుని, కొంత దూరంగా కూర్చుని కబుర్లు చెప్పుకోవడం స్టార్ట్ చేశారు. కానీ సుమ మాత్రం రమణని గమనిస్తూ ఉంది…
రమణ కూల్‌గా, ఫ్రెండ్లీ గా మాట్లాడుతున్నాడు…కానీ ఆ అమ్మాయి చాలా చనువుగా ఉంది…
మధ్య మధ్యలో రమణ చేతిని టచ్ చేస్తుంది…ఒకసారి జోక్ వేసి, అతని షోల్డర్ ట్యాప్ చేసింది…ఇంకోసారి ఫోర్‌హెడ్ మీదే చేతి పెట్టింది! "దీనికి అంత అవసరమా?" 
అంతే! సుమా లో ఏదో కొత్తగా ముదిరిన ఫీలింగ్! జెలసీ, కోపం, అసహనం కలిసిన ఒక మిక్స్…

కొన్ని నిమిషాల తర్వాత వాళ్లు కాఫీ అయిపోయాక, హాయిగా మాట్లాడుకుంటూ వెళ్లిపోయారు.
కొద్దిసేపటికి సుమ కూడా తమ డెస్క్‌ దగ్గరికి వచ్చింది. కానీ ఇప్పటికీ రమణ, ఆ అమ్మాయి ఏదో లోకాన్ని మర్చిపోయినట్టుగా మాట్లాడుకుంటూనే ఉన్నారు. సుమ కి అసహనం పెరిగింది. "ఎంత సేపటికి ఇంకా వాళ్లకు మాట్లాడుకోవడానికి ఎంత మేటర ఉంది?"

అంతలో ఆ అమ్మాయి, రమణ డెస్క్ లో ఉన్న డైరీ మిల్క్ సిల్క్ చూసింది. "ఓహ్! నా ఫేవరెట్ చాక్లెట్!" అని అనేసి, అతి సహజంగా తీసుకుని వెళ్లిపోయింది.
రమణ ఆ మాటలు పట్టించుకోలేదు. కానీ కొన్ని సెకన్లలోనే షాక్! "ఏం? ఇది సుమా ఇచ్చిన చాక్లెట్ కదా!" రమణ వెంటనే సుమా వైపు చూసాడు. సుమ ఎటూ చూడలేదు. కానీ రమణ వైపు చూసినట్టుగా, కానీ మాట్లాడలేని మిక్స్‌డ్ ఫీలింగ్స్ తో ఉంది. కోపం, బాధ, అసహనం – అన్నీ కలిసిన ఫీల్. రమణకి ఏం చెప్పాలో అర్థం కాలేదు. ఏదైనా చెప్తే, ఇంకో కన్‌వర్సేషన్ అయ్యేది. అసహాయంగా, ఒక చిన్న మెసేజ్ పంపాడు: "Sorry… helpless." సుమ చూసినా, reply చేయలేదు.

ఇప్పటికే టీమ్ లో ఒక్కొక్కరు ఇంటికి వెళ్లడం స్టార్ట్ చేశారు. ఎవరికి వారు "Bye… రేపు కలుద్దాం" అంటున్నారు. సుమ కూడా స్టార్ట్ అయింది. రమణ దగ్గరికి వెళ్లి, "Bye sir," అని సీరియస్ టోన్ లో చెప్పి వెళ్ళిపోయింది.
రమణ, ఆమె expression observe చేసాడు. ఆమె ఒక్కసారి కూడా తన రియాక్షన్ కోసం ఆగలేదు. అతనికి ఏం చేయాలో అర్థం కాలేదు. ఇంటికి వెళ్ళి, fresh-up అయి, డిన్నర్ చేసి, TV చూస్తూ టైం స్పెండ్ చేస్తున్నారు.

[sravsraman]

రమణ కి ఒకింత ఒంటరిగా అనిపించింది. TV లో చానెల్స్ మార్చుతూనే ఉన్నాడు. కానీ ఏ చానెల్ అయితే చూడాలని అసలు ఫీలింగ్ రావడం లేదు.

ఇక హోస్టల్‌లో సుమా… రమణ మీద ఏదో కోపంతో ఉంది. "ఇంత సన్నిహితంగా మాట్లాడుకున్నాం రాత్రి… మరి ఇవాళ ఎందుకు అలా మౌనంగా ఉంటాడు?" "ఆ అమ్మాయి ఎవరు? రమణ తో అంత చనువు ఎలా?"

కాసేపు వేచి, చివరకు "Hi" అని మెసేజ్ చేసింది. No reply. తర్వాత బుంగమూతి emoji పంపింది. Still No reply.
అప్పటివరకు కోపంగా ఉన్న సుమ లో ఒక చిన్న టెన్షన్ మొదలైంది. "ఎక్కడైనా నేను ఎక్కువయ్యానా?" కానీ వెంటనే మళ్ళీ కోపం. "ఇంతకీ నాకేంటి! ఏదో చాక్లెట్ తీసుకెళ్లారు. అది కేవలం చాక్లెట్ కావచ్చు. కానీ అది రమణ కు ఇచ్చిన నా భావోద్వేగం."

చివరికి రమణ మెసేజ్ పంపాడు: "Sorry, నేను డెస్క్‌లో చూసి తను తీసుకోవడం ఊహించలేదు… I am really sorry."
అది అర్థం అయి, కాస్త తలంటుతూ మెసేజ్ చేసింది: "కోపం నటిస్తుంటే నేను అంటే ఇష్టం లేదు కదా ? అందుకే ఇచ్చావ్?" 
అయితే రమణ లో energy లేనట్టుగా reply ఇచ్చాడు: "సుమ, please… ఇప్పుడే నాకు ఓపిక లేదు. మూడ్ కూడా బాగోలేదు. నేను పడుకుంటాను. Good night."

సుమా వెంటనే అర్థం చేసుకుంది. "ఇక్కడ chocolate గురించి కాదు… ఇంకేదో ఉంది."

"అయో రమణ… Chocolate విషయం మర్చిపోండి. నేను సరదాగా టీజ్ చేస్తున్నా. ఎవరైనా బాధించా?"
"ఏమీ లేదు, నా మూడ్ బాగోలేదు."
"ఏమైనా office work issues?"
"ఆఫీస్ గొడవలు ఎప్పుడూ ఉంటాయి కదా… రేపు మాట్లాడదాం. Good night."
రమణ తన ఫోన్ silent mode లో పెట్టి పడుకునేలా సెట్టయ్యాడు. Even net కూడా off చేశాడు.

"ఇదేంటి? ఓపిక లేకుండా ఇలా చెప్పేయడం?" రెండు మూడు మెసేజ్ లు పంపిన… రెండవ టిక్ కనిపించలేదు. "ఛ్! ఫోన్ ఆఫ్ చేశాడన్నమాట…"
అంతా అర్థం చేసుకుని నిస్సహాయంగా పిల్లోని తాకుతూ పడుకుంది.

ఉదయం, నిద్ర లేవగానే సుమ నుంచి మెసేజ్ చూసి హ్యాపీ ఫీల్ య్యాడు.. సుమ కి గుడ్ మార్నింగ్ మెసేజ్ చేసిన రమణ కి ఏదో కొత్త రిలీఫ్ లా అనిపించింది. "Someone is there to care for me."

ఇంట్లో పనులు ముగించుకుని ఆఫీస్ కి వెళ్లే ముందు… వస్తూ దారిలో ఒక చిన్న చాక్లెట్ కొన్నాడు. ఎవరూ చూడకుండా సుమ డెస్క్ మీద దాన్ని పెట్టాడు…

ఆఫీస్ కి వచ్చిన సుమ, తన డెస్క్ దగ్గర వున్నా చాక్లెట్ చూసి ఒక్క క్షణం ఆగి chocolate ని చేతిలో తీసుకుని చూడగానే, లోపలే చిరునవ్వు వచ్చింది. "ఇదీ నాకేనా?" అనుకుని, వెంటనే రమణ వైపు చూసింది. 

రమణ, ఆమె చూపుల్ని already feel అయ్యాడు. కానీ తను చెప్పాల్సిందంతా తన ముఖం మీదే పెట్టుకున్నాడు—"Sorry" అనే expression. నిన్న రాత్రి ఆమెకు hurt చేశాననే realization‌ తో కాస్తే తక్కువ confident‌గా కనిపించాడు. సుమ, "ఇదీ నువ్వే పెట్టావు కదూ?" అని అడగాలనిపించింది. కానీ, "No need." అంతే. తనకు already answer తెలిసే ఉంది. అంతే కాదు, లోపలే చిన్న warm feeling. ఆమె face పై ఎలాంటి expression కనిపించని అవ్వలేదు.

[sravsraman]

Quarterly టీమ్ మీటింగ్‌లో టీమ్ లీడ్ అందరికీ టాస్క్‌లను అసైన్ చేస్తున్నాడు. రమణ, సుమ, రవి ముగ్గురిని ఒకే టీమ్‌గా ఏర్పాటు చేసి ఒక కొత్త ఫీచర్ పనిని అప్పగించాడు.


ఇద్దరూ ఒకే ప్రాజెక్ట్‌లో పని చేయాల్సి రావడం సుమకి చాలా ఆనందంగా అనిపించింది. టీమ్ లీడ్ అందరికీ సమీక్ష ఇచ్చి, గ్రూప్‌ చాట్ క్రియేట్ చేసి ఎలాంటి టార్గెట్ ఉండబోతుందో వివరించాడు.
రోజులు గడుస్తున్నాయి… రమణ, సుమ ప్రొఫెషనల్‌గా చాలా బాగా క్లోజ్ అయ్యారు. ఇక రవి అయితే, పని అయిపోయిన వెంటనే తన గర్ల్‌ఫ్రెండ్‌తో కాల్‌లో మాట్లాడటానికి లేదా బయట కలవడానికి తొందరగా వెళ్ళిపోతూ ఉంటాడు. దాంతో, చాలా వరకు పని రమణ, సుమ కలిసి పూర్తి చేస్తున్నారు.

సుమ ప్రొఫెషనల్‌గా చాలా మెచ్యూర్ అయ్యింది. రమణ mentor లాగా తనకు దొరకడం వల్ల ఎంతో ఆనందంగా అనిపించింది. కానీ, అంతే కాదు... సుమ రమణతో పర్సనల్‌గా కూడా క్లోజ్ కావాలని అనుకుంది.

ఇప్పటికే 2-3 నెలలు గడిచిపోయాయి. ఎప్పుడో తన మనసులోని భావాలను రమణకు చెప్పాలని అనుకుంది. కానీ, రమణ ఎప్పుడూ తనను ప్రొఫెషనల్ వాతావరణంలోనే చూసాడు. అంతేకాదు, రమణ ఇప్పటికే పెళ్లయిన వ్యక్తి… ఇక తన మనసులోని మాట బయటపెట్టాలి? వద్దా? అనే అయోమయంతో సుమ ఉండిపోయింది…

Quarterly డెలివరీ ఫీడ్‌బ్యాక్ వచ్చిన తర్వాత ఆఫీస్‌లో అందరూ రిలాక్స్ మూడ్‌లోకి వచ్చారు. క్లయింట్ ఫీడ్బ్యాక్ చాలా పొజిటివ్‌గా ఉండడంతో టీమ్ మొత్తం హ్యాపీగా ఫీలైంది. తర్వాతి Quarterly పనికి సంబంధించిన టీమ్ మీటింగ్ జరిగింది. సాధారణంగా, వర్క్ బేస్‌ చేసుకుని టీమ్ లీడ్ అంతర్గత టాస్క్‌లను కేటాయించి, చిన్న చిన్న గ్రూప్ టీమ్‌లను ఏర్పాటు చేస్తాడు. ఇప్పుడూ అదే జరిగింది. కానీ, రమణ ఎప్పుడు తనకి వాళ్ళు కావాలి వీళ్ళు కావాలి అడగడు. టీమ్ లీడ్ ఎవరిని అసైన్ చేస్తే, వాళ్లతోనే పని చేస్తాడు. కానీ, ఈసారి రమణ సుమను తన టీమ్‌లో ఉండాలని స్పష్టంగా కోరాడు. తాను ఎవరితోనైనా పని చేయగలను, కానీ ఈ ప్రాజెక్ట్‌లో సుమ ఉండాలని కన్విన్స్ చేశాడు. చివరికి టీమ్ లీడ్ అంగీకరించి, మళ్లీ సుమను రమణ టీమ్‌లోనే కలిపాడు.

ఇదంతా ఆఫీస్‌లో చిన్న గాసిప్‌గా మారింది. "ఎందుకు రమణ ఈసారి సుమనే కోరాడు?", "ఇంత వరకు ఎవరినీ స్పెసిఫిక్‌గా రమణ అడగలేదుగా?", "ఇద్దరూ చాలా క్లోజ్ అయ్యారా?" అంటూ టీమ్‌లోని కొంతమంది ఊహాగానాలు మొదలుపెట్టారు.

సుమకు కూడా విషయం తెలిసింది. కానీ ఈసారి రమణ నిజంగానే తన కోసం రిక్వెస్ట్ చేసాడా? లేక వర్క్? – అనే ప్రశ్న ఆమె మనసులో తర్జనభర్జన చేసేస్తోంది.

ఈసారి రమణ, సుమ ఇద్దరూ మాత్రమే టీమ్‌లో ఉన్నారు. ఇంకో టీమ్ మెంబర్ వ్యక్తిగత కారణాల వల్ల లాంగ్ లీవ్ తీసుకున్నాడు. దీంతో పూర్తిగా ప్రాజెక్ట్ వర్క్ రమణ, సుమ పైనే వచ్చి పడింది. సుమకు ఇది ఓ లెక్కన హ్యాపీ న్యూస్ లాంటిదే! ఇద్దరూ కలిసి ఎక్కువ సమయం పని చేయాల్సి వస్తుందని తెలుసుకుని లోపలే సంతోషపడిపోయింది. 

రోజులు గడుస్తున్నాయి... వర్క్ చాలా ఇన్‌టెన్స్‌గా నడుస్తోంది... కానీ సుమ కైతే రమణ తో టైమ్ స్పెండ్ చేయడం అంటే ఇష్టంగా మారిపోయింది.

కానీ ఆఫీస్‌లో మాత్రం గొస్సిపింగ్ బ్యాచ్ కి గతంలో ఇతర కపుల్స్ గురించి గాసిప్ చేసే వాళ్లు ఇప్పుడు సుమ, రమణ గురించి మాట్లాడడం స్టార్ట్ చేశారు. "ఇద్దరూ రోజూ కలిసే ఉంటున్నారు...", "పని తప్ప ఇంకేమైనా జరుగుతోందా?", "సుమ అంటే రమణకు ఇష్టమా?"

అలాంటి కామెంట్లు వీళ్ల చెవిన పడ్డాయి. మొదట సుమ తేలికగా తీసుకుంది కానీ, ఒకసారి ఓ టీమ్‌లోని కొందరు నేరుగా చర్చించుకుంటున్నప్పుడు ఆమె చెవిన పడింది. “ఇది కూడా ఇంకో IT అఫైర్‌లానే అనిపిస్తోంది” అంటూ ఓ వ్యక్తి అనడం ఆమెను దారుణంగా హర్ట్ చేసింది.

రమణ అయితే ఎప్పటిలాగే ఆ మాటలను పట్టించుకోలేదు. "ఇవన్నీ కార్పొరేట్ కల్చర్‌లో కామన్, మనం మన పని చేసుకుంటే చాలుగా". ఆ మాట విన్నాక సుమకి కాస్త బాధేసింది. ఇంతవరకు సీరియస్‌గా తీసుకోకపోయినా, ఇప్పుడు ఇలా నేరుగా చర్చించుకుంటే ఆమెకి అసహనంగా అనిపించింది. కానీ సుమ మాత్రం అంత ఈజీగా తీసుకోలేకపోయింది. ఇదంతా రమణ ఫ్రెండ్‌గా మెలగుతున్నందుకా? లేక నిజంగానే బయట వాళ్లకి ఇలా అనిపిస్తున్నదా? ఈ ఆలోచనలు ఆమె మనసులో నెమ్మదిగా తిష్ట వేసాయి… ఇది నిజంగానే నేరుగా రమణతో మాట్లాడాలా? లేక పట్టించుకోకుండా ముందుకు సాగాలా? – అనే సంకుచిత భావంలో పడిపోయింది.

[krish1973]

bagundi

[Nautyking]

చాలా మంచి కథను మాకు అందిస్తున్నారు మిత్రమా

సీన్ నిరేషన్ విధానం చాలా బాగుంది ,
ప్రొఫెషనల్ లైఫ్ లో ఉన్న సిన్సియారిటీ
పర్సనల్ లైఫ్ లో ఉన్న ఎమోషనల్ సెన్సిటివిటీ కూడా చాలా బాగుంది

చాలా బాగా రాస్తున్నారు
వెయిటింగ్ ఫర్ యువర్ అప్డేట్