04-02-2025, 09:11 AM
చాలా చాలా బాగుంది బ్రదర్...
Adultery నా గతం.... గమనం
|
04-02-2025, 09:11 AM
చాలా చాలా బాగుంది బ్రదర్...
04-02-2025, 10:15 AM
Slow Poison Loading....
04-02-2025, 08:00 PM
(This post was last modified: 04-02-2025, 08:01 PM by Speedy21. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
NXT update apudu estaru bro
04-02-2025, 11:18 PM
బుర్రలో ఈ ప్లాన్లు వేస్తూ ఆలోచిస్తూ ఉండగా తెలీకుండా టైం గడిచిపోయింది. ఇంతలో బెడ్రూమ్ లో నుండి శ్రీజ పిలిచినట్టు అనిపించింది.
"హా" అని లేచి బెడ్రూమ్ వైపు వెళ్లి "పిలిచావా" అన్నాను. కర్టెన్ లోనుండి తల బైటకి పెట్టి "ఒక చిన్న హెల్ప్ చేస్తావా?" "హా చెప్పు" "చెప్పడానికి సిగ్గుగా ఉంది కానీ తప్పదు. నా బ్లౌజ్ హుక్ ఇరుక్కుపోయింది కొంచెం తీస్తావా, పావుగంట నుండి ట్రై చేస్తున్నా" నాకు ఫ్యూజులు ఎగిరిపోయాయి. నేను విన్నది నిజమేనా లేక కల కంటున్నానా అనిపించింది. ఏం చెప్పాలో తేలిక అలా బొమ్మలాగా ఉండిపోయాను, ఇంతలో తేరుకుని "హా తీస్తా" అంటూ లోపలి వెళ్ళాను. తనని చూసి మతి పోయింది. కింద లెహంగా బదులు నైట్ ప్యాంటు వేస్కుని ఉంది, పైన ఆ లెహంగా బ్లౌజ్ అలానే ఉంది, మేకప్ గట్రా పోయి ఉంది మొహం మీద, ఫ్రెష్ అయినట్టుంది. "ఎంత ట్రై చేసిన ఆ హుక్ రావట్లేదు, ఇరుక్కుపోయినట్టుంది ఎక్కడో, నా చేతులు అంత వెనక్కి వెళ్లడం లేదు, వెళ్లినా బలంగా తీయలేకపోతున్నా" అంటూ ఏదో చెప్తోంది కానీ నాకు బుర్రకి ఎక్కడం లేదు, ఏదో వింటున్నా. "నేను తీస్తాలే కంగారెందుకు" "నువ్వు తీస్తావనే నా కంగారు, తీసేసి వెళ్ళిపో" "ముందు తీయనీ!!" అని తన వెనక్కి వెళ్లి నించున్నా. తన అందం, వయ్యారం చూడతరమా అన్నట్టు ఊరిస్తున్నాయి. ఏదేదో చేసేద్దాం అనిపిస్తోంది కానీ ఏది చేయబోయి ఏం పెంట చేస్తానో అని నన్ను నేను చాలా కంట్రోల్ చేస్కుంటూ ఉన్నాను. ఆ హుక్ నిజంగానే చాలా గట్టిగా ఇరుక్కుపోయింది. తీయడానికి ట్రై చేశా కానీ అంత సులువుగా వచ్చేలా లేదు. అది రావాలంటే తన బ్లౌజ్ కొంచెం లూజ్ అవ్వాలి, అప్పుడు ఇరుక్కున్న దగ్గరి నుండి వెనక్కి లాగేయొచ్చు. కానీ తన వెనకనుండి అలా బ్లౌజ్ లూజ్ చేస్తూ హుక్ తీయడం చాలా కష్టంగా ఉంది. "ఒకసారి ఇటు తిరుగు" అని తనని నా వైపు తిప్పుకున్నాను. తనని అలా అంత దగ్గరగా చూస్తుంటే కింద లేచి కొట్టుకుంటోంది. "నా దగ్గరకి జరుగు నేను నీ వెనక్కి చేతులు పెడతాను అప్పుడు బ్లౌజ్ లూజ్ చేయడం ఈజీ, వెంటనే తీసేయొచ్చు" అంటూ తనని కొంచెం దగ్గరకి లాక్కున్నాను. ఎదురుగా నుంచుని తాళి కడుతున్నట్టు ఉంది మా పొసిషన్, అలా అయితే వీపు చుట్టూ చేతులు బిగించి హుక్ తీసేయడం ఈజీ. కానీ అది వచ్చేలోపు నేను మైకంలోకి వెళ్తానేమో అనిపించింది. తన పరిమళం ముక్కుకి తగుల్తుంటే తిక్క తిక్కగా అయిపోతోంది. తన కురులు మొహంమీద పడుతుంటే ఒళ్ళు జలదరిస్తోంది. తన ఊపిరి నా భుజం దగ్గర తగుల్తుంటే ఒళ్ళంతా వేడెక్కిపోతోంది. తనకి ఎలా ఉందో తెలీదు కానీ నాకు మాత్రం రకరకాలుగా ఉంది. ఎలాగోలా కొంచెం గట్టిగా లాగేసి హుక్ తీసేసాను, కానీ తనని వదలాలి అనిపించలేదు. ఆ మైకంలోనే తన మెడ మీద నా వేడి శ్వాస వదుల్తూ వెచ్చగా ఒక ముద్దు పెట్టాను. శ్రీజ ఒక్క సెకను తన చేతులతో నన్ను వాటేసుకుంది, మరుక్షణం గట్టిగా తోసేసింది. "ఏం చేస్తున్నావ్?" "తెలీదు, కానీ బాగుంది" అంటూ ముందుకి వెళ్ళాను "వద్దు కార్తీక్, నాకు ఏదేదో అయిపోతోంది" అని వెనక్కి జరిగింది శ్రీజ. రెండు అడుగులు వేసాక గోడకి అంటుకుంది. నేను దగ్గరకి వెళ్లి "నాకు నిన్ను ఇక్కడ ముద్దు పెట్టుకోవాలనుంది" అని తన పెదాలని వేలితో పట్టుకున్నాను. "వద్దు, నువ్వు దూరం జరుగు ముందు" అంటూ చేతులు రెండు దగ్గరకి పెట్టుకుంది. నేను కొంచెం కూడా వెనక్కి రాకుండా అలానే తన మెడ మీదకి వాలి మెల్లిగా ముద్దులిస్తున్నాను. తను బలం లేనట్టు తోస్తోంది నా ఛాతి మీద పట్టుకొని. "ఎందుకు, ముద్దు పెట్టుకోకూడదా నిన్ను నేను?" "ముద్దు పెట్టుకోవచ్చు, కానీ నువ్వు అక్కడితో ఆగేలా లేవు" "ఏం చేస్తాను మరి?" "కార్తీక్, వద్దు రా. ప్లీజ్" "చెప్పు, ఏం చేస్తానో" "నేను చెప్పను" "సరే అయితే ముద్దు పెట్టుకోనివ్వు" "నా మాటవినురా, వద్దు" "ముద్దు మాత్రమే పెట్టుకుంటాలే, ఇంకేం చెయ్యను, కాదనకు రా" "నేను చెప్తోంది అదే, నేను కాదనలేను రా నువ్వు అడిగితే" "నిజంగా, ముద్దు వరకే, ఇంక ఆపేస్తా" "ఒరేయ్ నీయంకమ్మ, ముద్దు తర్వాత నేను ఆగలేను రా" ఇంకంతే. అంతకుమించి మాట్లాడే సహనం నిగ్రహం రెండు కోల్పోయాను నేను. నా మొహాన్ని తన మోహంలో పెట్టి అంటి అంటనట్టు తన పెదాల్ని అందుకున్నాను. తను మొదట కదలకుండా ఉంది, మరు నిమిషం లొంగిపోయింది. తన పెదాల్ని ఇంకొంచెం దగ్గరకి జరిపింది. ఆ వేడి పెదాల మీద అలా ముద్దు పెడుతుంటే నా శ్వాస తన శ్వాసతో కలిసి ఒక మత్తు కమ్మేసింది నా కళ్ళని. నా చేతులు తన నడుం మీదకి వెళ్లాయి, తన చేతులు నా వీపుని చుట్టేసాయి. మెల్లిగా గోడనుండి పక్కకి జరిగి ఇద్దరం ఒకరి కౌగిలిలో ఒకరం ఇంచ్ గ్యాప్ లేకుండా అతుక్కుపోయాం. నేను తన పెదాల్ని చీకడం మొదలుపెట్టాను, తను కూడా సహకరిస్తోంది. నోరు తెరిచి తన ఉమ్ముని నా ఉమ్ముతో కలిపేస్తోంది. మా నాలుకలు పెనెవేస్కున్నాయి, మా ముక్కులు కత్తి యుద్ధం చేస్తున్నాయి. నేను తన మొహమంతటా ముద్దులతో దాడి చేస్తున్నాను. తన బుగ్గలు, గడ్డం, నుదురు, చెవులు దేన్నీ వదలకుండా నమిలేస్తున్నాను. అప్పటివరకు ఖాళీగా ఉన్న నా చేతులకి తన బ్లౌజ్ తగిలింది. అప్పుడు గుర్తొచ్చింది తన హుక్ తీసేసాను అని. వెంటనే బ్లౌజ్ ని పక్కకి జరిపి తన వేడెక్కిఉన్న వీపుని నిమిరేస్తున్నాను. మధ్యలో బ్రా తగులుతోంది కానీ దాన్ని పట్టించుకోకుండా నేను తన వెనకమొత్తం చేతులతో నలిపేస్తున్నాను. నా చెయ్యి తన నడుం దగ్గర నుండి మెడ వరకు ప్రయాణించి మెడ మీదుగా జుట్టు వెనుకభాగాన్నివేళ్ళకి పెనవేసుకుని గుంజుతోంది. అలా గుంజినప్పుడు వెనక్కి వాలిన తలని సముదాయిస్తున్నట్టు నేను గడ్డం మీద గొంతు మీద ముద్దుపెడుతున్నాను. ఇంతటి కామ దాహాన్ని నేనెప్పుడూ అనుభవించింది లేదు. అలానే ఇంతటి కామాన్ని చూపించింది లేదు. నాలో ఉద్రేకం ఒక్కసారిగా కట్టలుతెంచుకుంటోంది. తనకి కూడా అలానే ఉందేమో, ఒళ్ళంతా వేడిగా అయిపోయింది. అలా ముద్దులతో ముంచెత్తుతూ ఉండగా శ్రీజ ఒక్కసారిగా నన్ను తోసేసి "తప్పు రా, మనం చాలా పెద్ద తప్పు చేస్తున్నాం" "అవన్నీ నాకు తెలియవు రా, ఇప్పుడు మాత్రం నువ్వు నాకు కావాలి. లేదంటే చచ్చిపోయేలా ఉన్నాను. నాకు ఏమౌతుందో తెలీదు కానీ నువ్వు మాత్రం నా సొంతం అనిపిస్తోంది. నువ్వు నీ ధ్యాసే తప్ప ఇంకేం లేవు బుర్రలో. దొరికితే నువ్వు, లేదంటే ఇంకేం వద్దు నాకు" "నాక్కూడా అలానే ఉంది రా, కానీ పెళ్ళికి ముందు ఇవన్ని తప్పు కాదా?" "తప్పేనేమో, అవన్నీ నేను ఆలోచించలేదు. ఈ క్షణం నిన్ను ముద్దుపెట్టుకోకపోతే పేలిపోతాను అనిపించింది" "నేనంటే ఎంత ఇష్టం నీకు?" "చెప్పలేను. ఇంత బరువు ఇంత వెడల్పు అని కొలిచి చెప్పలేను. అదొక ఊట లాంటింది, నీళ్లు వస్తూనే ఉంటాయికానీ ఇంకిపోదు" "పెళ్లి చేస్కుంటావా నన్ను?" "నిన్నే చేసుకుంటాను. నీకు ఇష్టం ఉన్నా లేకున్నా" "బాగా చూస్కుంటావా?" "ఇష్టపడి చేసుకున్నప్పుడు ఎంత కష్టపడైన ప్రేమగా బాగా చూస్కుంటా" తను మెల్లిగా నా దగ్గరకి వచ్చింది. ఇదంతా చెప్తూ నేను బెడ్ మీద కూర్చున్నా. తను వచ్చి నా పక్కన కూర్చొని నా జుట్టులో చెయ్యిపెట్టి "నాకు ముద్దులు సరిపోలేదు" అని సిగ్గుగా చెప్పి నా పెదాలు అందుకుంది. నేను గట్టిగా ముద్దిచ్చి "ఏది ఏమైనా సరే, నువ్వే నా పెళ్ళానివి" అని వాటేసుకుని అలా నా మీదకి లాగేసాను. ఇద్దరం బెడ్ మీద పడిపోయాం, నేను నా పైన శ్రీజ. అలా కాసేపు ముద్దులుపెట్టుకున్నాక తనని బెడ్ మీద వేసి నేను పైకి ఎక్కాను. అప్పటికే హుక్స్ లేకపోవడంతో తన బ్లౌజ్ చాలా వరకు వచ్చేసింది, తన సళ్ళు కొద్ది కొద్దిగా కనిపిస్తున్నాయి. మెడ మీద ముద్దుపెడుతూ అలానే కిందకి జారీ సళ్ళని ముద్దాడాను. దూది పింజలు లాగ ఎంత మెత్తగా ఉన్నాయో. అప్పటివరకు పైపై ఆందాలతో సర్దుకుపోతున్న నాకు ఇది పెద్ద మెట్టే. నాకు నచ్చిన అమ్మాయి మీద ఎక్కడమే కాకుండా దాని సళ్ళు నాకుతున్నాను, పెదాలు కొరుకుతున్నాను, ఎక్కడపడితే అక్కడ నలిపేస్తున్నాను. మొదటిసారి కావడంతో ఎక్కడ మొదలెట్టి ఎక్కడ ఆపాలో ఎం తెలీట్లేదు, ఏది అనిపిస్తే అది చేస్తూపోతున్నాను. ఆలా సళ్ళని కొంసేపు ముద్దాడి నా ముక్కుతో నొక్కి తనని పైకి లేపి వాటేసుకున్నాను. ఆలా ఉన్నపుడు తన బ్లౌజ్ మొత్తం తీసేసాను. సిగ్గు అన్నట్టు చేతులు అడ్డంపెట్టుకుంది. దగ్గరకి వెళ్లి వాటేసుకుని, చెంపల మీద ముద్దుపెడుతూ "ఇది కూడా తీస్తా" అని చెవిలో కొరుకుతూ చెప్పా బ్రా పైనుండే సళ్ళని సవరిస్తూ. "సిగ్గేస్తోంది" "నా దగ్గర కూడా సిగ్గెందుకే" అని అలా చెవి కోరుకుతూనే బ్రా హుక్స్ తీసేసాను. తన వీపు నిమురుతూ తీసేసిన బ్రా హుక్స్ ని పక్కకి లాగుతూ స్ట్రాప్స్ వరకు వచ్చి వాటిని ముందుకి లాగేసాను. బ్రా మొత్తం చేతిలోకి వచ్చేసింది. తన సళ్ళు పూర్తి నగ్నంగా నా ముందు కనువిందు చేస్తున్నాయి. కోతికి కొబ్బరిచిప్ప దొరికినట్టయింది నాకు. తెల్ల బ్రా లో ఉన్న బత్తాయిలాంటి సళ్ళు ఎప్పుడు బైటకి వద్దామా అన్నట్టు చూస్తున్నాయి. సిగ్గు అన్నట్టు చేతులు అడ్డుపెట్టుకోబోతే మళ్ళీ మంచం మీదకి తోసి చేతులు తన పైకి పెట్టి పట్టుకున్నాను. అబ్బా, దాన్ని అలా చూసేసరికి నాకు రోమాలు నిక్కబొడుచుకున్నాయి, ఆ సీన్ నేను ఇప్పటికి మర్చిపోలేదు. ఎవరో చెక్కినట్టు ఉన్న చేతులు, నున్నగా షేవ్ చేసిన సంకలు, ఊపిరికి లయబద్ధంగా కదులుతున్న సళ్ళు, నెలవంక లాంటి వంపులు, చూడచక్కటి బొడ్డు. ఎటువంటి ఆలస్యం చేయకుండా తన ముచ్చికలు నోట్లో పెట్టుకొని చీకడం మొదలుపెట్టాను. "హ్హ్మ్మ్మ్" అని మూలుగు వదిలి ఒళ్ళు జలదరించింది తను. నేను అలా కాసేపు వాటిని చీకి కిందకి జారీ కడుపు మీద ముద్దుల దాడి చేస్తూ సళ్ళు పిసకడం మొదలుపెట్టాను. తన మూలుగులు ఇంకా పెద్దవయ్యాయి, ఒళ్ళు ఇంకా వేడెక్కింది. అలా పొట్ట నడుం ముద్దాడుతూ ఇంకొంచెం కిందకి జారాను. తన పూకు నా ముక్కు దగ్గరకొచ్చింది. సళ్ళమీద చేతులు అలానే ఉంచి, అండర్వేర్ మీదనే పూకు పైన ముద్దు పెట్టాను. శ్రీజ వొళ్ళు ఒక్కసారిగా విల్లు లాగ వెనక్కి వంచింది. తను అలా చేయడం నాకు నచ్చి ఇంకోసారి పూకుని ముద్దాడాను. తను వొళ్ళు విరుస్తూ నోరు తెరిచి కళ్ళు మూసుకొని ఏవేవో మూలుగులు చేస్తూనే ఉంది, నేను చేతులు మెల్లిగా నడుం మీదకి జార్చి పూకుని డ్రాయర్ పైనే ముద్దు పెట్టుకుంటూ ఉన్నాను. అలా పెడుతూనే డ్రాయర్ ని కిందకి లాగేసాను. తను కూడా అడ్డుపడలేదు పైగా మోకాళ్ళు పైకి లేపింది తీసెయ్యమన్నట్టు. ఎపుడు తీసానో నా ఒంటి మీద చొక్కా లేదు. గబగబా ప్యాంటు డ్రాయర్ కూడా తీసేసి మల్లి తన కాళ్ళ మధ్య చేరాను. మొదటిసారి పూకుని చూడటం, ముద్దాడటం అన్ని ఏంటో కల లాగ జరుగుతున్నాయి. నా మొడ్డ మాత్రం ఇనప కడ్డీ లాగా సెగలు కక్కుతోంది. మళ్ళీ ముద్దు పెట్టుకుందాం అని పూకు దగ్గరకి వెళ్ళాను కానీ, దట్టంగా పెరిగిన వెంట్రుకలు నాకు దారి ఇవ్వలేదు. అదికాక మొదటిసారి అనో ఏమో, పూకు వాసనా అంతగా ఎక్కలేదు. డ్రాయర్ పైన తెలీలేదు కానీ, డైరెక్టుగా పూకు నాకడం అదో రకంగా అనిపించింది. దాంతో పూకు వదిలి తొడలు గజ్జలు ముద్దు పెడుతూ ఆ ముద్దులు పైకి తీసుకెళ్ళాను. "ఏంటే, ఇంత వేడిగా ఉన్నావ్?" తనేం మాట్లాడలేదు. కళ్ళు మూసుకొని గుండెలు ఎగరేస్తూ గట్టిగ నోటితో ఊపిరి పీల్చుకుంటోంది. నేను మీద వరకు వచ్చేసరికి నా మొడ్డ దాని పూకు దగ్గర తగలడం తెలుస్తోంది, ఆ అనుభూతి నిజంగా గొప్పది. ఇంకొద్దిసేపట్లో ప్రపంచంలోనే అతి గొప్ప సుఖం పొందబోతున్నాం అనే భావన మాటల్లో చెప్పలేం. తన వొళ్ళు మాత్రం ఇంకా ఇంకా వేడెక్కుతోంది, పూకు దగ్గర తడి నాకు తెలుస్తోంది. నా నడుం కొంచెం పైకి కిందకి అడ్జస్ట్ చేశాను, ఈలోపు కింద జరిగిన రాపిడికి దాని ఒళ్ళు వణికింది. ఇక నాకు అర్ధమైపోయింది పాప రెడీగా ఉంది అని. మెల్లిగా మొడ్డని లోపలకి తోసాను. "ఇష్, అబ్బా మంట!!" "సారీ సారీ! బాగా మంటగా ఉందా?" "హా! తీసేయ్ రా!" ఇంత కష్టపడింది తీసేయడానికా! నో ఛాన్స్, అని మనసులో అనుకుని "తీసేస్తే ఇంకా మండుతుంది, కొంసేపు అలానే కదలకుండా ఉండు తగ్గిపోతుంది" అని చెప్పి నేను కూడా మొడ్డని కదిలించకుండా తన మీదకి వంగి సళ్ళు చీకడం మొదలుపెట్టాను. కాసేపటికి పిల్ల సద్దుమణిగింది, ఇదే మంచి టైం అని చాలా మెల్లిగా నడుం కదిలించాను. "ఇస్స్, హ్మ్మ్!" అని కళ్ళు చిట్లిస్తూనే మత్తుగా మూలిగింది. నెమ్మదిగా మంట తగ్గుతుంది అని అర్థమైంది నాకు. కొంసేపు అలానే ముందుకి వెనక్కి నడుం ఆడించి "తగ్గిందా మంట!" "హ్మ్మ్, కొంచెం తగ్గింది కానీ మంటగానే ఉంది" "మరి తీసేయనా" "వద్దు! బాగుంది...అలానే చెయ్!" అది అలా అనగానే నాకు ఎక్కడలేని మూడ్ వచ్చింది, మొడ్డ ఇంకా గట్టిపడినట్టు అనిపించింది. వెంటనే ముందుకి వంగి మెడ మీద ముద్దులు పెడుతూ చెవి తమ్మెలు కొరికాను. ఎంతైనా పిల్ల లైన్ లోకి వస్తే వచ్చే కిక్ వేరప్పా! "ఆహ్, హ్మ్మ్!" అంటూ ఊపిరి గట్టిగ తీసుకుంటూ నా మెడని చుట్టేసింది. కింద మొడ్డ పోట్లలో కొంచెం వేగం పెంచి గట్టిగ దెంగడం మొదలుపెట్టాను. "అమ్మా! ఆహ్, మెల్లిగా.... చెయ్...మ్హ్హ్.......ఇస్స్..... ఆహ్" "అబ్బా! జున్ను ముక్కలాగా ఉన్నావ్ కాదే, కొరికేస్తా నిన్ను" "అ....దే....గా....హమ్మా!.....చేస్తుంది....." "బాగుందా నీకు?" "హ్మ్మ్!" "సరిగ్గా చెప్పు" "బా....గుంది" "ఎం బాగుంది" "హ్మ్మ్... మనం......ఇలా చేయడం..... ఉష్..." "ఎం చేస్తున్నాం?" అని అడుగుతూ దంపుడులో కొంచెం జోరు తగ్గించాను. "ఛీ పో" అంటూ నన్ను గట్టిగ వాటేసుకుంది. ఇంకా ఎక్కువ మాట్లాడితే మొదటికే మోసం వస్తుందిలే అని, అక్కడితో నోటికి కట్ చెప్పి మొడ్డకి పని చెప్పాను. సాంతం బైటకి తీసి మెల్లగా లోపలికి తోస్తూ పైన సళ్ళు పిసుకుతూ ఉంటే నరాలు జివ్వుమన్నాయి. తన పూకు అప్పటికే రసాలతో తడిసిపోయి మంచిగా నా మొడ్డని మసాజ్ చేస్తునట్టు అనిపించింది. కొత్త కదా, ఆ రాపిడికి నాకు దగ్గరకొచ్చేసింది. ఐన కానీ నిగ్రహంగా ఇంకొంసేపు దెంగుదామని నా శాయశక్తులా ప్రయత్నిస్తున్నాను. సళ్ళ మీద దాడి మాత్రం ఆపకుండా, పిసుకుతూ చీకుతూ ముచ్చికలను కొరుకుతూ నానా రకాలుగా అనుభవిస్తున్నాను. "ఉష్ష్... అమ్మా.....కార్తీక్......నాకు.....ఏ....దో....లా.....అయిపో......తోంది.....హ్మ్మ్....! "నాక్కూడా.... అలానే ఉంది.... హా!" అంటూ వేగంగా దెంగుతున్నాను. "ఆహ్!!" అని అరిచినట్టు సౌండ్ రాకుండా నోరు తెరిచి నన్ను గట్టిగా హత్తుకొని భుజం కోరికేసింది. ఆ క్షణంలో దాని పూకు కండరాలు ఒక్కసారిగా గట్టిగ అయిపోయి నా మొడ్డని ఊపిరాడకుండా నొక్కేసినట్టు అనిపించింది. అంతే! నా మొడ్డ స్వర్గలోకపు అంచులు దాటేసింది. విడతల వారీగా రసాలు మొత్తం దాని పూకులో కక్కేసాను. ఆ మత్తులో దాని మీద నిస్సత్తువుగా వాలిపోయాను. జీవితంలో ఇంతటి సుఖం ఎప్పుడు పొందలేదు. నాకు చేత్తో కొట్టుకోవడం అలవాటే కానీ ఇది మాత్రం వేరే లెవెల్. ఒళ్ళంతా తేలుతున్నట్టు అనిపించింది, కొంసేపు కళ్ళు బైర్లు కమ్మేశాయి. తనకి కూడా అలానే ఉందనుకుంటా నన్ను అలా పట్టుకునే ఉంది. ఇద్దరం గట్టిగ ఊపిరి పీల్చుకుంటూ ఆ వెచ్చటి కౌగిలిలో సేదతీరుతున్నాం. తన గుండె వేగంగా కొట్టుకోవడం తన సళ్ళకి అతుక్కొని ఉన్న నా ఛాతికి తెలుస్తోంది. నా మొడ్డ నెమ్మదిగా మెత్తబడి పూకులోంచి బైటకి వచ్చేసింది. మెల్లిగా తేరుకొని తన మీద నుండి పక్కకి జరిగి మంచం మీద వెల్లకలా పడిపోయాను. కొంసేపు ఇద్దరం అలా మంచం మీద ఓపిక లేనట్టు పడుకుని ఉండిపోయాం. శృంగారం తర్వాత ఉండే నిశ్శబ్దం చాలా భయంకరమైనది అని నాకు అప్పుడే తెల్సింది. దెంగేటప్పుడు మెదడుతో కాకుండా మొడ్డతో ఆలోచిస్తారు అంటే ఏంటో అనుకున్నా, అది నిజమే. నేను ఏం చేసానో నా మెదడుకి అర్ధమైన మరు క్షణం ఆ నిశ్శబ్దాన్ని నేను భరించలేకపోయాను. కొంత సేపటికి తను లేచి కూర్చొని రెండు కాళ్ళ మధ్యలో చూస్కొని "లోపలే కార్చేసావా?" "హా!" నాకు అంతకుమించి ఏం సమాధానం చెప్పాలో తెలీలేదు. ఒక్కసారిగా తన మొహం పాలిపోయింది, కళ్ళ వెంట ధారలు కారిపోతున్నాయి. అది చూసి నేను కూడా లేచి కూర్చున్న. తన పూకు దగ్గర రొచ్చు రొచ్చు అయిపోయింది, కింద బేడీషీట్ తడిసిపోయింది. అప్పుడు తెలీలేదు కానీ కొన్ని ఏళ్ల తర్వాత అర్ధమైంది అవి తన రసాలు అని. నా మొడ్డ రసాలు కక్కే టైంలోనే తనకి కూడా కారిపోయింది. "ఏమైంది రా! ఎందుకు ఏడుస్తున్నావ్?" అని వాటేసుకోబోయాను. నన్ను పక్కకి తోసేసి ఏడుస్తూనే "ఏమయ్యేదేంట్రా. కొంచెం కూడా ఆలోచించకుండా లోపల కార్చేసావ్. నాకు కడుపొస్తే ఏంటి పరిస్థితి" "నేను కావాలని చేయలేదే. ఆ టైంలో అలా అయిపోయింది, నాకు తెలీలేదు కారిపోతుంది అని. సడన్గా అయిపోయింది" "నేను ముందు నుండి చెప్తూనే ఉన్నాను. వద్దు వద్దు అని, వినకుండా మొత్తం చేసేసావ్! ఇపుడు నేనేం చేయాలి!" అని బ్యార్ మంది. నాకు ఏం చేయాలో తెలీలేదు. ఇదేంటి మొత్తం నేనే చేశా అంటోంది అని టెన్షన్ వచ్చేసింది. పైగా ఏడుస్తుంది, ఇప్పుడు ఎవరైనా వస్తే నా పని గోవిందా! గోవిందా! ముందు దీని ఏడుపు ఆపాలి అని కొంచెం తేరుకుని "శ్రీ... ఏం కాదు రా! నువ్వు ఏడవకు బంగారం, ముందు బాత్రూంకి వెళ్లి క్లీన్ చేసుకుందాం పద" అని పైకి లేపి తీసుకెళ్ళాను. "నేను వెళ్తాను!" అని దురుసుగా చెప్పి లోపలికి వెళ్లి డోర్ వేసేసుకుంది. ఇంకేం చెయ్యలేక నా బట్టలు వెతుక్కుని వేస్కుంటున్నపుడు మొడ్డని చూస్కుంటే మొత్తం ఎర్రగా ఉంది. మొదట భయమేసింది కానీ అది తన పూకు రక్తం అని అర్ధమైంది. దాని పొర చినిగిపోయినట్టుంది, అందుకే పాపం మంట అనింది అని ఆలోచిస్తూ మొడ్డని డ్రాయర్ కి తుడిచేసి బట్టలు వేసేసుకున్నాను. ఒక పౌగంట కి బైటకి వచ్చింది శ్రీజ, వస్తూనే బట్టలు వేస్కొని "నువ్వు వెళ్తే నేను డోర్ లాక్ చేసుకోవాలి" అని కోపంగా నా వైపు కూడా చూడకుండా అడిగింది. "వెళ్తాలే రా, ఒకసారి ఇలా కూర్చో...." అని నేనేదో చెప్పబోతుంటే "వెళ్తావా ప్లీజ్!" అని చిరాకుగా మొహం పెట్టి డోర్ దగ్గరకి వెళ్ళిపోయింది. నాకు అవమానంగా అనిపించింది. ఇంకే మాట్లాడకుండా బాగ్ తీస్కొని బైటకి వచ్చేసాను. అలా బైటకి అడుగు పెట్టానో లేదో, ధన్ మని డోర్ మూసేసింది. నాకు కోపం వచ్చింది, డోర్ కొడదాం అనుకున్నా కానీ ఈ టైంలో రిస్క్ ఎందుకులే అని వదిలేసా. అసలే అది చిరాకు లో ఉంది, ఎమన్నా గొడవ జరిగి అది కోపంలో చుట్టుపక్కల వాళ్ళని పిలిచినా నేను ఏం చెయ్యలేను. ఎందుకొచ్చిందిలే, దీని సంగతి రేపు కాలేజీ లో చెప్దామ్ అని ఇంటి బైటకి వచ్చేసాను. సైకిల్ తీస్కొని బయలుదేరేముందు కూడా చూసా కిటికీ లోంచి ఎమన్నా చూస్తుందేమో అని, కానీ లేదు, లైట్స్ మొత్తం ఆఫ్ చేసేసి ఉన్నాయి. దాన్ని మనసులోనే తిట్టుకుంటూ సైకిల్ తొక్కితే సెంటర్ దగ్గరకి వచ్చి పడ్డాను. టైం చుస్తే 2 ఐంది.
05-02-2025, 12:24 AM
Chala baga rastunaru bro, mi writing ki inko kotha fan ani anukondi
05-02-2025, 01:00 AM
superb update bro.
05-02-2025, 05:35 AM
Super update broo
05-02-2025, 07:21 AM
clp); Nice sexy update
![]()
05-02-2025, 08:23 AM
అప్డేట్ బాగుంది
05-02-2025, 10:47 AM
nice update
05-02-2025, 12:15 PM
Excellent update
05-02-2025, 02:23 PM
Bro enti tension lo padesaru next em avuthundhi ani alochana eagerly waiting for next update
05-02-2025, 04:47 PM
Next anti bro tension ga undi baga rastunaru andi
06-02-2025, 05:59 PM
excellent update bro
09-02-2025, 08:04 PM
అబ్బబ్బ ఏం చెప్పావ్
చాలా అంటే చాలా బాగుంది మీ శృంగార వివరణ మాటల్లేవ్ మాట్లాడుకోవడాల్లేవ్ కానీ మనస్ఫూర్తిగా ఒకరితో ఫస్ట్ టైం శృంగారం చేసిన అనుభూతి చాలా అంటే చాలా బాగుంటుంది మీ అప్డేట్స్ కోసం విరీక్షిస్తున్నాం
10-02-2025, 11:14 AM
Superb updates
11-02-2025, 10:36 PM
update plz
12-02-2025, 06:08 AM
update please
12-02-2025, 09:28 AM
NXT update eppudu !?
13-02-2025, 10:09 AM
శ్రీజని తిట్టుకుంటూ సైకిల్ తొక్కితే లక్ష్మీపురం సెంటర్ దగ్గరకి వచ్చి పడ్డాను. టైం చుస్తే 2 ఐంది. మనసంతా చిందరవందరగా ఉంది. కోపం, భయం, అలసట, బాధ అన్ని ఒకేసారి వచ్చేస్తున్నాయి బుర్రలోకి. కాసేపు ఎక్కడికి వెళ్లాలో మర్చిపోయాను, సైకిల్ దిగి రోడ్ పక్కన ఫుట్ పాత్ మీద అలా కూర్చుండిపోయాను. ఈ టైం లో ఇంటికి వెళ్ళలేను, వెళ్లినా నా వాలకం చుస్తే అమ్మకి ఏదో చేసి వచ్చాను అని అనుమానం వచ్చేస్తుంది. సినిమా హాల్ కి వెళ్దాం అంటే 2nd షో టైం కూడా దాటిపోయింది. ఒంటరిగా ఉండాలి అనిపించలేదు. పోనీ శ్రీజ దగ్గరకే వెళ్దామా అంటే ఎందుకో ధైర్యం రాలేదు. మెల్లిగా సైకిల్ తీస్కొని రైల్వేస్టేషన్ కి వెళ్ళాను. అక్కడైతే మనుషులు కనిపిస్తారు, రైళ్లు వస్తూ పోతూ ఉంటాయి, కాస్తో కూస్తో నా మనసులో ఉన్న అలజడి తగ్గుతుంది అనిపించింది. స్టేషన్ కి వెళ్లే దారంతా నిర్మానుష్యంగా ఉంది, పురుగు లేరు. పైగా నవంబర్ నెల కావడంతో అప్పుడే మొదలవుతున్న చలి. ఆ చలికి వణుకుతున్నానో భయంతో వణుకుతున్నానో తెలీట్లేదు. స్టేషన్ కి వెళ్లి ఒకటో నెంబరు ప్లాట్ఫారం మీద ఒక టీ కొనుక్కుని బెంచ్ మీద కూర్చొని నాలుగు చుక్కలు లోపలికి వేస్తె కానీ ఆ వణుకు తగ్గలేదు.
"ఐన నా మీద కోపమెందుకు దీనికి? చేసేటప్పుడు బాగానే ఉంది కదా, తర్వాత ఏం వచ్చింది మాయరోగం?" "అంతే కానీ నువ్వు చేసిన తప్పు కనపడట్లేదు కదా నీకు?" అని సమాధానం వచ్చింది. ఎవరో కాదు, నా అంతరాత్మ. "నేనేం తప్పు చేశా. ఇద్దరం కలిసే కదా చేసింది" "కరెక్ట్ ఏ! కానీ రేపు తేడా వస్తే ఎవరికి బొక్క?" "హ్మ్మ్.. దానికే లే, కానీ అలా అని మొత్తం నేనే చేశా అంటే ఎలా?" "ఏదో కోపం లో అనింది లే రా! దానికసలే ఇదంతా కొత్త, నువ్వు ఒకేసారి పూకులో కార్చడం లాంటివి చేస్తే భయపడకుండా ఎలా ఉంటది?" "అది ఏదో ఆవేశం లో అలా జరిగిపోయింది, నేనేం కావాలని చేయలేదు కదా, అది అర్ధం చేసుకోకుండా ఇంట్లోనుంచి దొబ్బెయ్ అన్నట్టు మాట్లాడటం నాకు నచ్చలేదు" "ఒరేయ్, అమ్మాయిలకి ఉండే భయాలు నీకేం తెలుసు మొగ ముండాకొడుకువి? పైగా శ్రీజ గురించి తెల్సిందే కదా, నీకు సంబందించిన ప్రతీది చాలా ఎమోషనల్ గా ఆలోచిస్తుంది. అలాంటిది సెక్స్ అనేది ఎంత పెద్ద మ్యాటర్! ఆడపిల్లలకి ఎన్నెన్నో కలలు ఉంటాయి, మొదటిరాత్రి ఇలా జరగాలి అలా చెయ్యాలి అని. అవేం లేకుండా ఒక వీక్ మొమెంట్ లో పద్దతి పాడు లేకుండా పని కానిచ్చేసి లోపల కార్చేస్తే మరి కోపం రాదా, టెన్షన్ పడదా!" "కోపం సరే ఒప్పుకుంటాను, టెన్షన్ ఎందుకు ఏదో ఇప్పటికిప్పుడు కడుపొచ్చేసినట్టు" "నిజంగా వస్తే తెలుస్తది రా. తన సైడ్ నుండి ఆలోచించి చూడు. పెళ్లి కాకుండా కడుపు తెచ్చుకుంటే తన ఇంట్లో వాళ్ళ ముందు సమాజం ముందు తల ఎత్తుకోగలదా అసలు? తనని నువ్వే పెళ్లి చేసుకున్నా కూడా, రేపు అందరు పెళ్లి కాకముందే తల్లయింది అన్న ముద్ర వేసేస్తే అది ఎంత బాధగా ఉంటుంది మీ ఇద్దరికీ?" "కడుపు తీయించేసే పని, దాందేముంది?" "ఆహా, అబ్బా! ఏది ఠక్కున చెప్పరా, ఏ డాక్టర్ దగ్గరకి వెళ్లి అడుగుతావ్ గర్ల్ఫ్రెండ్ కడుపు తీసేయమని?" "కనుక్కుంటామండీ, ఏంటిప్పుడు!" "నీ బొంద! ఏదో ఫ్రస్ట్రేషన్ లో అంటున్నావ్ కానీ అనుకున్నంత ఈజీ కాదు అలాంటి పనులు. పైగా ఇంట్లో వాళ్ళకి తెలీకుండా పోతుంది అనుకుంటున్నావా. ఒకవేళ తెలియకపోయిన, తన ఎంత స్ట్రెస్ ఫీల్ అవుతుందో ఆలోచించావా అసల!" "ఇప్పుడు ఏమంటావ్ అయితే? నాదే తప్పు అంటావా?" "వ్యక్తిగతంగా చుస్తే ఎవరిదీ తప్పు కాదు. కానీ సొసైటీ పరంగా చుస్తే మీ ఇద్దరు తప్పు చేసారు. నువ్వే ఆలోచించు మీరు తప్పు చేయలేదా?" "చేసాం లే, అందుకే కదా ఇలా ఫీల్ అవుతున్నాను" "కదా... ఇది నీ రియాక్షన్! అలా కోప్పడటం తన రియాక్షన్. ఎందుకంటే మీ ఇద్దరు చేసిన తప్పు వల్ల ఎక్కువ నష్టం తనకే ఉంది" "అంటే నాకు ఏం నష్టం లేదా?" "గట్టిగా మాట్లాడితే నీకేం ఉంది రా నష్టం. మహా అయితే ఇంట్లోవాళ్ళు కొడతారు, బైటోళ్లు ముండాకోరు అంటారు. కొన్నేళ్లు పోతే ఎవడైనా పట్టించుకుంటాడా? తనని జీవితాంతం గాలిముండ లానే చూస్తారు. పట్టుమని 20 ఏళ్ళు కూడా లేని అమ్మాయి తట్టుకోగలదా అదంతా? ఏమైనా అఘాయిత్యం చేసుకుంటే ఎవడు కారణం?" "ఆమ్మో, వద్దులే తల్చుకుంటే బాధ భయం రెండు ఒకేసారి వస్తున్నాయి" "నీకు తలచుకుంటేనే అలా ఉంటే, నిజంగా భరిస్తే తనకి ఎలా ఉంటది?" "హ్మ్మ్. నిజమే. మరేం చేద్దాం?" "తన మానం అవమానం కాలేదు అని భరోసా ఇవ్వు, తన బాధకి నువ్వు ఎప్పటికి కారణం కావు అని అర్ధమయ్యేలా చెప్పు, తన బాధ్యత నీది అని చెప్పు. చెప్పడం మాత్రమే కాదు, అలా నడుచుకో. తిడుతుంది, కోప్పడుతుంది, భరించు. తనని మళ్ళీ మామూలుగా చేయడానికి ప్రయత్నించు" (బాగా ఫిలసాఫికల్ అయిపోయింది కదా, ఇంతకంటే ఎక్కువ ఉండదులెండి) నా అంతర్మధనం పూర్తయ్యాక ఒక విషయం బోధ పడింది. పర్యవసానాలు ఆలోచించకుండా చేసే ఏ పని కూడా మనకి ఆనందాన్ని తెచ్చిపెట్టదు. ఒకవేళ తెచ్చినా అది ఎక్కువసేపు ఉండదు. అయితే ఒక పని చేసేముందు బాగా ఆలోచించాలి, లేదంటే ఆ పని వల్ల వచ్చే పరిణామాలు ఎదుర్కోవడానికి సిద్ధంగా ఉండాలి. ఎటు లేకపోతే ఎటూ కాకుండా పోతాం. ఈ క్లారిటీతో రేపు శ్రీజని ఫేస్ చేయడానికి ఒక ధైర్యం వచ్చింది. తనకి అర్ధమయ్యేలా చెప్పి కోపం అయితే పోగొట్టగలను కానీ నిజంగా కడుపు వస్తే ఏం చెయ్యాలి అనేది మాత్రం తెలియదు. సరే పదా చూసుకుందాం అనే దృక్పధంతో లేచి నిల్చుని టైం చూసాను. 5 కి ఐదు నిముషాలు ఉంది. బెడ్ మీద అలా పడిపోవాలి అనిపించింది, సరాసరి ఇంటి దారి పట్టాను. ఇంటికెళ్ళాక అనుకున్నట్టే మా అమ్మ తిట్లతో మొదలెట్టింది. "అవతారం చూడు, రాళ్లు కొట్టి వచ్చినట్టు, అసలు కాలేజీ కి వెళ్ళావా ఇంకేటైనా వెళ్ళావా రా?" "ఇంకెక్కడికి వెళ్తా నేను, కాలేజీ ఆ తర్వాత ప్రేమ్ వాళ్ల ఇంటికి" "మరి బట్టలకి ఆ చమట, రంగు, చమ్కీలు ఇవన్నీ ఏంటి!" "సైకిల్ తొక్కితే ఆ మాత్రం చమట పట్టదా? ఈ రంగు బొంగు ఆ ప్రేమ్ గాడి చెల్లి వల్ల. దాని ఆర్ట్ ప్రాజెక్ట్ కి ఏదో బొమ్మలు గీసిపెట్టమంది" "ఎందుకు దానికి చేతకాదంటానా? ఐన నిన్నే ఎందుకు అడిగింది, వాళ్ల అన్న ఉన్నాడుగా? ఎంత వయసు దానిది? దాని పేరేంటి?" "బాబోయ్, అమ్మా నీకో దండం. ఇన్ని ప్రశ్నలకి ఒకేసారి సమాధానం ఇవ్వాలంటే నేను అష్టావధానం చెయ్యాలి" "అడిగినదానికి మాత్రం ఆన్సర్ ఇవ్వనంటావ్?" "ఉష్.... నాతో పాటు వాడు కూడా చేసాడు, సారీ, వాడితో పాటే నేను చేశా. ప్రాజెక్ట్ పెద్దది. ఎగిరే, పాకే, ఈదే జంతుజాతి లో రెండేసి చొప్పున బొమ్మలు గీయాలి, వాటికి రంగులు వేయాలి. అది 5th క్లాస్, వయసు నాకు తెలీదు రేపు కనుక్కుని చెప్తా. పేరు ప్రియా, నన్ను చక్కగా అన్నయ్య అని పిలుస్తుంది. చాలా ఇంకేమన్నా చెప్పాలా?" "మరి కంబైన్డ్ స్టడీస్ అన్నావ్?" "అవి కూడా చేసాం, మధ్యలో ఇది." "అన్నిటికి ఆన్సర్స్ రెడీ చేసి పెట్టుకున్నావు రా, నన్ను మోసం చేయాలని చూడక!" "సరిపోయింది. చెప్పకపోతే చెప్పలేదు అంటావ్, చెప్తే నిజం కాదు అంటావ్, నన్నేం చేయమంటావ్ కూడా నువ్వే చెప్పు" "సినిమా డైలాగులు కొట్టక, ఇంకో సారి ఇలా నైట్ ఔట్లు కంబైన్డ్ స్టూడీసు అన్నవనుకో, కాళ్ళిరగ్గొడతా" ఇంత గయ్యాళి లాగ పోట్లాడుతుంది అనుకుంటున్నారా, మా అమ్మ అంతే. నాకు సంబంధించిన అన్ని విషయాలు తెల్సుకోవాలి అనుకుంటుంది. నా చదువు, ఫ్రెండ్స్, అలవాట్లు, ఇష్టాలు, అన్ని. నేను ఎక్కడ చెడు సహవాసాలు చెడు అలవాట్లు చేసుకుంటానో అని తన భయం. భయంతోనో, బ్రతిమాలో నన్ను కంట్రోల్ లో ఉంచాలి అనేది మా అమ్మ ఫిలాసఫీ. “చిన్న వయసులో పిల్లలకి మనం విలన్స్ అవ్వకపోతే రేపు పెద్దయ్యాక ప్రపంచమంతా వాళ్ళకి విలన్స్ అవుతారు” అంటూ ఉంటది. ఇంగ్లీష్ లో అన్నట్టు "overprotective" మదర్. కానీ నేనంటే చాలా ప్రేమ. నన్ను బాగా చూసుకోవడం కష్టమౌతుందేమో అని నా చిన్నప్పుడే బ్యాంకు లో క్లర్క్ ఉద్యోగం మానేసి, ఫుల్-టైం హౌస్ వైఫ్ అయిపోయింది. అలా చేయకపోయుండుంటే ఈపాటికి చైర్మన్ అయిపోయేది, అంత తెలివైంది. "సరే నేను కొంసేపు పడుకుంటా" "స్నానం, టిఫిన్ చేసి పడుకో, ఎప్పుడు తిన్నావో ఏంటో" "హా అలాగే!" అన్ని పూర్తిచేసి మంచం ఎక్కాను. మనసులో మాత్రం శ్రీజ గురించే ధ్యాస. ఎలా ఉందో, ఏమైనా తినిందో లేదో, ఏడుస్తుందా! ఫోన్ తీస్కొని మెసేజ్ చేశాను, రిప్లై లేదు. ఇంకా పడుకుని ఉందేమో అని అలా రిప్లై కోసం ఎదురు చూస్తూ నిద్రలోకి జారుకున్నాను. లేచేసరికి 1:30 కావొస్తోంది. ఫోన్ చూసాను, మెసేజ్ లేదు కాల్ లేదు. మళ్ళీ మెసేజ్ చేశాను, నో రిప్లై. కాల్ చేశాను, తీయలేదు. ఇంకా కోపం తగ్గినట్టు లేదు, సరే డైరెక్ట్ గా కలిసి మాట్లాడదాంలే అని భోజనం చేసి సినిమాలు చూస్తూ ఆ రోజు ముగించేసాను. తర్వాతి రోజు శనివారం. మధ్యాహ్నం నుండి పెద్దగా క్లాసులు ఉండవు, మొత్తం స్టడీ అవర్ ఉంటుంది, ఒకటి అరా ఇంగ్లీషు సంస్కృత క్లాసులు జరుగుతాయి. ఆ టైములో మాట్లాడదాం అని ప్లాన్ చేసుకొని కాలేజీ కి వెళ్తే తను రాలేదు. కొంచెం టెన్షన్ వచ్చింది, ఫోన్ చేస్తే తీయదు మెసేజ్ చేస్తే రిప్లై ఇవ్వదు. ఇలా కాదు అని నాగరాజుగాడి ఫోన్ నుండి కాల్ చేశా, ఎత్తింది. "హలో, శ్రీ... నేను కార్తీక్....." అని చెప్పేలోపే కట్ చేసింది. "ఎంత వరకు వచ్చిందిరా మీ మ్యాటర్ మరి?" అని అడిగాడు నాగరాజు. శ్రీజని లైన్ లో పెట్టడం స్టార్ట్ చేసాక వీడికి చెప్పాను, ఇష్టపడుతున్నాను అని. అప్పటినుండి క్లాసులు మేనేజ్ చెయ్యడం, ఫ్రెండ్స్ కి అనుమానం రాకుండా చూడటం లాంటి కొన్ని విషయాల్లో హెల్ప్ చేస్తున్నాడు. అలా అని అన్ని విషయాలు కూడా పంచుకోకూడదు. ఎంత క్లోజ్ ఫ్రెండ్స్ ఐన ఏదొక టైం లో ముంచేస్తారు, పైగా ఇది అసలే చాలా పెద్ద విషయం. నా పొలంలో కూడా మొలకలొచ్చాయి అని వాడితో పంచుకుందాం అనుకుని కూడా, తమాయించుకుని "ఏం లేదురా! మొన్న ఏదో కోపంలో తిట్టాను, అప్పటినుండి మాట్లాడటం లేదు" "సచ్చినోడా! ఆ పిల్ల పుట్టినరోజు కదా మొన్న, తెల్సి కూడా ఎందుకు తిట్టావ్?" "ఏదో చిరాకులే తిట్టేశా! కావాలనేం చేయలేదురా. సారీ చెప్దాము అని ఎంత ట్రై చేస్తున్న మాట్లాడట్లేదు" "అంతే ఉంటది మరి! సరేలే సాయంత్రం ఇంటి దగ్గరకి వెళ్దాం, మాట్లాడుదుకాని" సంకలో పిల్లిలాగా వీడేందుకు నాతో అనుకున్న కానీ, ఒకందుకు అది కూడా మంచిదే అనిపించింది. ఒక్కడినే వెళ్తే పాప అసలు బైటకి వస్తుందో లేదో డౌట్. వచ్చినా ఇంట్లో పరిస్థితి ఏంటో మనకి తెలీదు, వాళ్ళ అమ్మ నాన్న వచ్చేసారో లేదో! వీడుండటం కాస్త హెల్ప్ అవుతుంది లే అని సరే అన్నా. కానీ ఒక పక్క వీడుంటే తనతో ఫ్రీగా ఎలా మాట్లాడాలి అని ఆలోచన. సరేలే, ఏదోకటి చెప్పి తనని పక్కకి తీసుకొద్దాం అనుకున్నాను. సాయంత్రం కాలేజీ అయ్యాక సరాసరి శ్రీజ వాళ్ళ ఇంటికెళ్ళాం. బెల్ కొడితే తనే తలుపు తీసింది. మొహమంతా డల్ గా, కళ్ళు ఉబ్బిపోయి ఉన్నాయ్. చూడగానే బాధేసింది, అనవసరంగా ఇంత బాధ పెట్టాను అని. తనని చూసి ఎలా రియాక్ట్ అవ్వాలో అర్ధంకాలేదు. ఏదో చెప్దాము అని నోరుతెరిచేలోపు, నాగరాజు అందుకొని "ఆంటీ వాళ్ళు లేరా?" "ఎందుకొచ్చారు?" "నీతో మాట్లాడకపోతే వీడు చచ్చిపోయేట్టు ఉన్నాడు, అందుకే తీస్కోచ్చా" "నాకిప్పుడు ఎవరితో మాట్లాడాలని లేదు, వెళ్లిపోండి" "శ్రీ... శ్రీ..... ఉండవె ఒక్క నిమిషం, మొన్నటినుండి ట్రై చేస్తున్నాను. మాట్లాడితే కదా సెట్ అయ్యేది. ఇలా నీలో నువ్వే బాధపడుతూ ఉంటే ఎలా చెప్పు. నువ్వు ఎలా ఉన్నావో ఏంటో అని టెన్షన్ వచ్చేస్తుంది. నా బంగారం కదా, ప్లీజ్ ప్లీజ్.... తలుపేసేయకు" అని బ్రతిమలాడాను. తన కళ్ళల్లో కొంచెం కోపం తగ్గింది అనిపించింది. "మాస్టారు, ఇలా గుమ్మంమ్ముందు అవసరమా ఇవన్నీ, బైటకి వెళ్దాం కదా!" అని శ్రీజ వైపు చూసాడు నాగరాజు. "నేను రాను, కావాలంటే మీరే లోపలకి రండి" "మరి ఆంటీ?" "ఎవరు లేరు" అంటూ తలుపు మొత్తం తీసింది. ఇద్దరం వెళ్లి సోఫాలో కూర్చున్నాం, తను మాకు ఎదురుగా కూర్చుంది. ఇప్పుడు వీడ్ని ఎదురుగా పెట్టుకొని నేను ఏం మాట్లాడాలో అర్థంకాక వాడి వంకే చూస్తున్న, ఎదవకి అర్థమైనట్టు లేదు నన్నే గుడ్లప్పగించి చూస్తున్నాడు. "మాట్లాడురా! నన్ను చూస్తావేంటి?" నీయబ్బ నువ్వుంటే ఎలా రా మాట్లాడేది అనుకుని శ్రీజ వైపు తిరిగాను. "అది కాదే, ఏదో ఆవేశంలో జరిగిపోయింది కానీ కావాలని చేసింది కాదు కదా. మొన్న నైట్ నుండి అదే ఆలోచిస్తున్నాను, చేసింది తప్పే ఒప్పుకుంటాను కానీ అలా అని నాతో మాట్లాడకుండా కాలేజీకి రాకుండా ఉంటే జరిగింది మారిపోతుందా చెప్పు. నాక్కూడా గిల్టీ గానే ఉంది, కానీ దానినుండి బైటకి వస్తే కదా నెక్స్ట్ ఎం చెయ్యాలో ఆలోచించగలుగుతాం" అని చెప్తూ పోతుంటే శ్రీజ బిక్కమొహంతో నాకేసి నాగరాజుకేసి చూస్తోంది. మా మధ్య జరిగిన మ్యాటర్ వాడికి చెప్పేశా అనుకుంటోంది అని నాకు అర్ధమైంది. నేనేం చెప్పలేదు అని సైగ చేసేలోపు ఈ నాగరాజు గాడు "ఐనా ఇంత చిన్న విషయానికి ఎందుకే నీకంత కోపం? అయిందేదో అయిపోయింది అని వదిలేయొచ్చు కదా!" అని వాగేసాడు. అంతే! అప్పటివరకు భయంతో ఉన్న శ్రీజ మొహం ఒక్కసారి కోపంతో ఎర్రగా అయిపోయింది. "చిన్న విషయమా! అసలు నువ్వు ఏం మాట్లాడుతున్నావో అర్ధమౌతోందా? నా కొంప కొల్లేరు ఐపోయేలా ఉంది అని నేనెడుస్తుంటే నీకు కామెడీగా ఉందా. నా వాలకం చూసాక కూడా నువ్వీమాట అంటున్నావంటే నువ్వు ఎంత దరిద్రంగా ఆలోచిస్తున్నావో నాకు అర్థమైంది. ఐనా నీ తప్పు కాదులే, ఎవడికి పడితే వాడికి మా విషయాలు చెప్తున్నాడు చూడు వీడ్ని అనాలి" ఇలానే వదిలేస్తే దాని కొంపే కాదు నాది కూడా కొల్లేరు అవుతుంది అని గ్రహించి వెంటనే వాడ్ని అక్కడనుండి లేపి బైటకి తీసుకొచ్చాను. "నేనేమన్నాను రా, అది అంత సీరియస్ అవుద్ది" "అది కోపంలో ఉందని తెల్సికూడా నీకింత జిల అవసరమా? కొంసేపు బైట ఉండు, నేను మాట్లాడి వస్తాను" అని వాడ్ని సముదాయించి మళ్ళీ లోపలకి వెళ్ళాను. "నువ్వసలు మనిషివేనా, కొంచెమైనా సిగ్గుందా! మనిద్దరి మధ్యే ఉండాల్సిన సెన్సిటివ్ విషయాన్నీ అందరికి ఎలా చెప్పేస్తావ్? నువ్వు అందరిలాంటివాడివి కాదు అనుకున్నాను, కానీ మీ అబ్బాయిలందరు ఒక్కలానే ఉంటారు అని ప్రూవ్ చేసావ్....." "అబ్బా, ఇంకాపవే బాబు. ముందు నేను చెప్పేది విను!" "ఇంకేం చెప్తావ్! చేయాల్సిందంతే నాతో చేసేసి చెప్పాల్సిందంతా అందరికి చెప్పేసావ్ కదా" "ఎహె ఆపు! నేనెవ్వరికి ఏం చెప్పలేదు. ఇందాకటినుండి అదే చెప్దాము అని చూస్తున్నా, ఇంచ్ గ్యాప్ ఇవ్వట్లేదు నువ్వు" "ఇప్పుడెందుకు అబద్ధం చెప్తున్నావ్? ఏం చెప్పకుండానే వాడ్ని ఇంటిదాకా తీస్కోచ్చావా? పైగా చిన్న విషయం లైట్ తీస్కో అని సలహా కూడా ఇస్తున్నాడు కదా, అంటే నువ్వే రేంజ్ లో చెప్పావో!" "ఉషబ్బా. వాడికి మనిద్దరి మధ్య ఏదో గొడవైంది అని మాత్రమే తెల్సు, మాట్లాడాలి అంటే వాడే ఇంటికి తీసుకొచ్చాడు. కానీ నువ్వు చేస్తున్న రచ్చకి మొత్తం తెలిసిపోతుంది" "ఓహో! ఇంటికి వాడు తీసుకొస్తే వచ్చావన్నమాట, అంతే కానీ తమరికి అనిపించలేదా?" "ఒసేయ్, మాట్లాడే ముందు కొంచెం ఆలోచించవే. మీ ఇంట్లో పరిస్థితి నాకు ఎలా తెలుస్తుంది. ఆంటీ వాళ్ళు వచ్చారో లేదో తెలీదు, అసలు నువ్వైనా ఉన్నవో హైదరాబాద్ వెళ్ళావో తెలీదు. ఫోన్ చేస్తే తియ్యవు, మెసేజ్ కి రిప్లై ఇవ్వవు. ఇంత కన్ఫ్యూషన్ లో నేనొక్కడినే లింగు లింగు మంటూ ఇంటికొస్తే ఎలా? వాడు కూడా ఉంటే ఇంట్లో వాళ్ళ ముందు హెల్ప్ అవుతుంది అని అనుకున్నాను" "వాడికి నిజంగా తెలీదా?" "నీ మీద..... లేదు, నా మీద ఒట్టు. వాడికే కాదు, ఎవ్వరికి ఎం తెలియదు! తెలిస్తే ఫిట్స్ ఒచ్చి కొట్టుకునేవాడు" తాను కొంచెం శాంతించి సోఫాలో కూర్చుండిపోయింది. నేను కూడా వెళ్లి పక్కన కూర్చొని "శ్రీ.... అంత టెన్షన్ తిస్కోకు రా.. ఏం కాదు, నేనున్నా కదా!" "నా తల పగిలిపోతుంది. ఏవేవో ఆలోచనలు, జరిగినవి జరగనివి జరగబోయేవి ఒక్కటని కాదు. పిచ్చెక్కిపోతుంది! దేని మీద ఫోకస్ ఉండట్లేదు, అందుకే కాలేజీ కి కూడా రాలేదు. ఇంట్లో వాళ్ళు ఫోన్ చేస్తే టెన్షన్ వచ్చేస్తుంది. వాళ్ళు లేరు కాబట్టి సరిపోయింది, లేదంటే కచ్చితంగా దొరికిపోయేదాన్ని" "ఇంట్లోనే ఉంటే ఇవే ఆలోచనలు వస్తాయి, కాలేజీకే రావాల్సింది కొంచెం డైవర్ట్ అయ్యేదానివి" "నువ్వంత కూల్ గా ఎలా ఉన్నావ్ రా! నీకు భయం వెయ్యట్లేదా? అసలు మనం ఏం చేసామో రియలైజ్ అయ్యావా? తేడా వస్తే ఇద్దరి బతుకు బస్టాండ్ అవుతుంది" "భయం వేసింది, టెన్షన్ పడ్డాను. వాటితో పాటు మెదడుకి పని చెప్పి రీసెర్చ్ కూడా చేశాను అందుకే కొంచెం కూల్ గా ఉన్నాను." "ఏం రీసెర్చ్?" "సేఫ్ డేస్. మనం చేసుకోకముందు పీరియడ్ ఎప్పుడు వచ్చింది గుర్తు చేస్కో?" "అమ్... బర్త్డే ముందు వారం" "కదా.. నీ బర్త్డే ముందు సండే నువ్వు ఎగ్జామ్ కి కూడా రాలేదు, ఫోన్ చేస్తే పీరియడ్ అన్నావ్" "హా, అది లాస్ట్ డే. బాగా పెయిన్ ఉండింది, అందుకే రాలేదు" "హా, అదే పాయింట్. మనం చేసింది నీ పీరియడ్ అయిపోయిన మూడో రోజు, అది సేఫ్ డేస్ లో వస్తుంది" "బాబు, ఎంత సేఫ్ డే ఐన ఛాన్స్ ఉంటది. ఒక్క స్పెర్మ్ చాలు ప్రెగ్నన్సీ కి" "కరెక్ట్ ఏ, కానీ ఆ ఛాన్స్ చాలా తక్కువ. పైగా పీరియడ్ వెంటనే ఇంకా తక్కువ. లేదంటే పెళ్లి ఐన వాళ్ళందరూ ఊరికే ఎందుకంటారు పిల్లలకి ప్లాన్ చేస్తున్నాం అని. సరైన టైం చూసుకొని అండం విడుదలయ్యే రోజుల్లో చేసుకుంటారు, అప్పుడు ప్రెగ్నన్సీ ఛాన్స్ ఎక్కువ ఉంటుంది అని" "డాక్టర్ చెప్పినట్టు చెప్తున్నావ్? ఎలా తెలుసుకున్నావ్ ఇదంతా?" "బయాలజీ అని ఒక సబ్జెక్టు ఉంది మనకి, తెల్సా! అందుకే, అప్పుడప్పుడు పుస్తకాలు కూడా తియ్యమనేది" "ఏడ్చావులే, అయితే ఏమంటావ్ ఇప్పుడు!" "టెన్షన్ పడొద్దు అంటాను. నువ్వు భయపడినట్టు ఏం జరగవు" "హ్మ్మ్. ఏమో, నెక్స్ట్ పీరియడ్ వచ్చేవరకు నాకు టెన్షన్ గానే ఉంటుంది. ఇది సరే, మరి మనం చేసిన దాని గురించి ఏమంటావ్?" "అక్కడికే వస్తున్నా. మనం చేసింది తప్పే. ఒక్కళ్లదే కాదు, ఇద్దరిది! అందుకే మనం అంటున్నాను. ఆవేశంలో ఆలోచించకుండా చేసేసాం, మన అదృష్టం కొద్దీ అది సేఫ్ టైం ఐంది లేదంటే నువ్వు భయపడినట్టు చాలా పెద్ద ప్రాబ్లెమ్ అయిపోయేది. సో, ఆ యాంగిల్ లో చూస్తే ముమ్మాటికీ తప్పే, పర్యవసానాలు ఆలోచించకుండా ఆవేశపడకూడదు. కానీ వేరే యాంగిల్ నుండి ఆలోచిస్తే మనిద్దరి మధ్య జరిగింది ఒక కలయిక. నువ్వు నేను అని వేరు వేరుగా ఉన్న దాని నుండి "మనం"గా మారడం. టీనెజర్స్ చేసినట్టు, సెక్స్ ఎలా ఉంటదో ట్రై చేద్దామనో లేక కడుపు తెచ్చుకుంటే ఇంట్లో వాళ్ళు పెళ్లి చేస్తారు లాంటి చెత్త ప్లాన్స్ వేసుకొనే మనం కలవలేదు. మానసికంగా ఒక్కటవ్వడంతో, మన ప్రమేయం లేకుండా శరీరాలు కలిసిపోయి చేసుకున్న ఒక సంభోగం అది. సొసైటీ పరంగా చుస్తే ఇది తప్పులానే కనిపిస్తుంది, కానీ వ్యక్తిగతంగా ఆలోచిస్తే తప్పు కాదేమో అనుకుంటున్నాను ఎందుకంటే మనం ఎప్పటికైనా ఒక్కటయ్యేవాళ్ళమే కదా!" తను ఒక్క నిమిషం గ్యాప్ తీస్కొని "ఎలా రా ఇలా! ఇంత క్లారిటీతో ఎలా ఆలోచిస్తావ్ నువ్వు?" "హహ, నేనంతే లే, అప్పుడప్పుడు మెదడు వాడతాను" "హహహహ" "హమ్మయ్య! మొత్తానికి నవ్వేసావ్, అబ్బా ఎంత రిలీఫ్ గా ఉందే బాబు నువ్వు నవ్వితే" "నీ వల్లే అవుతుంది నన్ను నార్మల్ చెయ్యడం" "కదా! నాక్కూడా అనిపించింది" "ఆహ, ఇంకేం అనిపించింది సర్ కి" "ఏదేదో అనిపించే ఇక్కడిదాకా వచ్చింది" "హిహి! దగ్గరకి రా!" అని నన్ను దగ్గరకి లాక్కొని గట్టిగా వాటేసుకుంది. దాని వెచ్చటి కౌగిలి మంచిగా అనిపించింది. నుదుటి పైన ముద్దు పెట్టి తలా నిమురుతూ "ఇంతకీ మేడంగారికి ఎలా అనిపించింది మన సంభోగం?" "హహ, ఆ పదం ఏంట్రా... "సంభోగం," ఎప్పుడు వినలేదు. దాని మీనింగ్ అదేనా?" "సిగ్గెందుకు, సంభోగం అంటే సెక్స్ చేస్కోవడం. కామంతో చేస్తే సెక్స్, నచ్చినవాళ్లతో ఇష్టపడి చేస్తే అది సంభోగం" "బాగుంది. మన సంభోగం, నువ్వు వివరించడం..... రెండూ బాగున్నాయి" "నువ్వు చెప్పు, ఎలా అనిపించింది మొదటిసారి?" "నిజం చెప్పాలంటే ముందు భయమేసింది, కానీ మెల్లి మెల్లిగా నచ్చింది. ఇంక లాస్ట్ లో అయితే నాకు ఏమైందో గుర్తు కూడా లేదు, ఒళ్ళంతా కరెంటు షాక్ కొట్టినట్టు మాత్రం అనిపించి మొత్తం బ్లాంక్ అయిపోయింది" "మొత్తానికి నచ్చింది అంటావ్?" "అనే అనుకుంటున్నాను. కానీ నేను పడ్డ టెన్షన్ లో అదంతా మర్చిపోయాను. ఈసారి చేసినప్పుడు తెలుస్తుంది నచ్చిందో లేదో" "ఓసిని. అప్పుడే రెడీ అయిపోయావ్ మళ్ళీ చేయడానికి?" "నీతో ఎన్ని సార్లు చేయడానికైనా రెడీ" "ఇంకెందుకు లేట్ మరి, ఈ నైట్ ఉండిపోనా?" "అంత స్పీడ్ వద్దు బాబు. రెడీ అన్నా కానీ ఇపుడే కాదు. పెళ్లి వరకు ఆగు, ఆ తర్వాత ఎన్ని సార్లు చేస్తావో ఎలా చేస్తావో నీ ఇష్టం" "ఇదేం ట్విస్టు" "నువ్వే అన్నావ్ కదా, పర్యవసానాలు ఆలోచించకుండా చెయ్యకూడదు అని. నాకు అలా కూడా వద్దు, పర్యవసానాలు పట్టించుకోకుండా చెయ్యాలి నీతో. అప్పుడే ఫుల్ గా ఎంజాయ్ చేస్తాను. ఇలా సేఫ్ టైం లో చెయ్యాలి, దొంగతనంగా చెయ్యాలి అనేవి నాకొద్దు. కడుపు వస్తుందేమో అని టెన్షన్ పడుతూ రోజులు లెక్కబెట్టుకుంటూ చెయ్యడం నాకిష్టం లేదు. మూడ్ వచ్చిందా, బెడ్ ఎక్కి వేస్కోడమే. కడుపొస్తే ఆనందించాలే కానీ బాధపడకూడదు. సో, ఇవన్నీ అవ్వాలంటే ముందు మనం మొగుడు పెళ్లాలం అవ్వాలి, అప్పుడు ఏ గోల ఉండదు. అప్పటివరకు నో సెక్స్, సరేనా?" "నన్ను అన్నావ్, ఇప్పుడు చూసావా నీకెంత క్లారిటీ వచ్చిందో?" "ఇది కూడా నీ వల్లే. అందుకే అనేది నాకు నువ్వే కరెక్ట్ అని. ఏం చేసినా గట్టిగ గుర్తుండిపోయేలా చేస్తావ్" "ఒసేయ్, నువ్వలా అంటుంటే ఉత్సాహం, మూడ్ అన్నీ తన్నుకొచ్చేస్తున్నాయే" "రానీ రా నా మొగుడా" అంటూ నా పెదాల మీద ఘాడమైన ముద్దిచ్చింది. నాకు నరాలు జివ్వుమని తన నాలుకకి నా నాలుక జతచేసాను. కొంసేపు అలానే ముద్దు పెట్టుకున్నాం. "శ్రీ... నానుండి నీకెప్పుడు ఎలాంటి బాధ ఇవ్వను. ఒకవేళ తెలీక ఏమైనా చేస్తే, తిట్తు కొట్టు కానీ మాట్లాడకుండా మాత్రం ఉండకే. నేను ఉండలేను. "నా బంగారం నువ్వు, ఐ లవ్ యు" అని ఇంకొంచెం గట్టిగ వాటేసుకుంది. "ఐ లవ్ యు టూ రా!" అలా ఇద్దరం కొంసేపు కౌగిలిలో ఉండిపోయాం. "సరే, లేట్ అవుతున్నట్లుంది, ఇంటికెళ్ళు లే. అసలే బైట నాగరాజు వెయిటింగ్ పాపం. సారీ చెప్పా అని చెప్పు ఫీల్ అయ్యాడేమో!" "వాడ్ని నేను చూస్కుంటాలేగాని, నువ్వు ఏదైనా తిని రెస్ట్ తీస్కో. మండే కలుద్దాం. ఫోన్ దగ్గర పెట్టుకో మెసేజ్ చేస్తా" "అలాగే. జాగ్రత్తగా వేళ్ళు, బాయ్" ఇప్పుడు కొంచెం బాగుంది మనసుకి. తన టెన్షన్, భయం పోగొట్టగలిగాననో లేక తను నన్ను మొగుడు అనిందనో తెలీదు కానీ ఒక కొత్త ఉత్సాహంతో బైటకి వచ్చాను. చుస్తే ఈ నాగరాజు లేడు. ఫోన్ చేస్తే మీకు టైం పట్టేలా ఉంది అని వెళ్ళిపోయా అన్నాడు. సరే అని ఇంటిదారి పట్టాను. దారిలో వస్తున్నంతసేపు ఏదో తెలీని పులకింత, శ్రీజతో నా ఫ్యూచర్ ఇమాజిన్ చేసుకుంటుంటే బాగుంది. తను నేను మొగుడు పెళ్లాలం అనే ఫీలింగ్ కొత్తగా ఆనందంగా ఉంది. 2025 టైం లో ఉన్న కార్తీక్ వెనక్కి వెళ్తే ఆ 2010 కార్తీక్ గాడ్ని చూసి నవ్వుకునేవాడ్ని, "నీకు ముందుంది రా ముసళ్ల పండగ" అని. |
« Next Oldest | Next Newest »
|