Incest ஆட்டோ பயணத்தால் ஆட்டம் கண்ட குடும்பம்(APAKK) - part 1 (The Acts) (Completed)

[antibull007]

Super bro interesting story very interesting update please continue thanks for your update

Thanks for your good words brother!!

[karthikhse12]

நண்பா மிகவும் அருமையான பதிவு அதிலும் சதீஷ் சொன்ன வார்த்தை கேட்டு கலையரசி கோவமாக சென்று அதற்கு சதீஷ் ஆண்குறியில் பலூன் கட்டி விட்டு அவளின் பெண்மை வாய் வைத்து செய்யும் செயல்கள் மிகவும் அருமையாக இருந்தது. சதீஷ் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கலையரசி மனதில் உள்ள ஆசை சொல்லி அதற்கு தரும் விளக்கம் மிகவும் தத்ரூபமாக இருந்தது

[omprakash_71]

Semma Interesting Update Nanba Super

[antibull007]

பாகம் - 8

அப்பாவ பாத்ததும், பதறி அடிச்சு ஓடிப்போய், அம்மாவ தட்டி எழுப்பி, அம்மா யாருனு கேக்க, 'அப்பா!!!' னு நான் பதட்டத்துல சொல்ல, அம்மாவோட முகமெல்லாம் வேர்த்துடுச்சு. 'உண்மையாவா சொல்லுற?'னு கேக்க, 'நான் ஏன்
பொய் சொல்ல போறேன்?'னு பேசிக்கிட்டே அவசர அவசரமா என் டீஷர்ட்ட மாட்ட, அம்மாவும் அவங்களோட உள்ளாடைய போட நேரம் இல்லாததால, அடிச்சு புடிச்சு பாத்ரூம்க்கு ஓடிபோனாங்க. நான் கீழ இருந்த என் ஜட்டிய என் கைல தூக்கிட்டு ஓடிப்போய் என் ரூம்க்குள்ள போட்டுட்டு, என் கைலயே முகத்தை துடைச்சிட்டு, போய் கதவ திறந்தேன்.

நான்: வாங்கப்பா!!

அப்பா: தூங்கிட்டியாடா?

நான்: ஆமாப்பா

அப்பா: அம்மா எங்க?

நான்: தெரியலப்பா! பாத்ரூம்ல இருக்காங்க போல!!

நான்: (பாத்ரூம் பக்கமா தலைய திருப்பி) அம்மா! அப்பா வந்துட்டாரு!!

அம்மா: இருங்க!! 2  நிமிஷத்துல வந்துடுறேன்

2  நிமிஷம் கழிச்சு அம்மா வெளிய வந்தாங்க. AC ரூம்குள்ளேயும் வேர்த்தது தெரியக்கூடாதுனு, முகத்தை கழுவிட்டு அத டவலால துடைச்ச மாதிரியே வந்தாங்க.

அப்பா அம்மாவ பாத்து,

அப்பா: நைட்டு 11 மணிக்கு எதுக்கு முகம் கழுவிட்டு வந்திருக்க?

அம்மா: இல்லங்க. தூக்க கலக்கமா இருந்துச்சு. நீங்க வந்திருக்கீங்கனு சதிஷ் சொன்னத கேட்டு, முகம் கழுவிட்டு வந்தேன். நாளைக்கு தான வரேன்னு சொன்னீங்க?

அப்பா: சரி விடு. நான் போயிட்டு நாளைக்கு வரேன்

அப்பா நக்கலடிக்க,

அம்மா: உடனே ஆரம்பிச்சிடுவீங்களே!! 

அப்பா: ஒன்னும் இல்ல. வழக்கமா இழுத்தடிக்கிற ஒரு கிளையண்ட், இந்த தடவ ஏதோ அதிசயமா சீக்கிரம் வேலைய முடிச்சிட்டாரு. அதனால, ஒரு நாள் முன்னாடியே வந்துட்டேன்.

அம்மா: சரிங்க. சாப்டீங்களா? ஏதாவது பண்ணட்டுமா?

அப்பா: இல்லடி. இந்த நேரத்துக்கு சாப்பாடு செய்ய சொல்லி தொந்தரவு பண்ண கூடாதுனு, வர வழிலேயே சாப்டுட்டு வந்துட்டேன்.

அம்மா: நல்லவேளங்க. சாப்பாடு செய்ய சொல்லிடுவீங்களோனு பயந்துட்டேன்.

அப்பா: (என்ன பாத்து) டேய், பாத்தியாடா உன் அம்மாவ? புருஷனுக்கு சாப்பாடு செய்ய எப்படி அலுத்துக்குறானு.

நான் ஒன்னும் பேசாம சிரிச்சிட்டு இருந்தேன்.

அப்பா: நீங்க ரெண்டு பெரும் சாப்புடீங்களா?

நான்: சாப்புட்டுட்டோம்ப்பா!

அப்பா: என்ன சாப்பாடு? 

நான்: நாண், அப்புறம் தொட்டுக்க பன்னீர் பட்டர் மசாலா

அப்பா: எனக்கு புளிச்சு போன மாவுல செஞ்ச தோசைய தவிர வேற ஒன்னையும் கண்ணுல காட்டுனதில்ல. பையனுக்கு மட்டும் ஸ்பெஷல் ஐட்டமா? 

அம்மா: நீங்க இதே மாதிரி நக்கலடிச்சிட்டு இருந்தா, அந்த தோசக்கல்லாலேயே தலைல அடிச்சிடுவேன்.

அப்பா: நீ செஞ்சாலும் செய்வ!! சரி விடு!! அப்பா இல்லாதப்ப சார் உங்கள நல்ல பாத்துக்கிட்டாரா? இல்ல, பிரண்ட்ஸ் கூட ஊர சுத்த கெளம்பிட்டாரா?

அம்மா: உங்கள விட நல்லாவே பாத்துக்கிட்டான். 

அப்பா: அதான் தெரியுமே. அவனுக்கு என்ன விட அம்மா மேல தான் ரொம்ப பாசம்னு. என்ன விட உன்ன
நல்லா கவனிச்சிருப்பானே!!

நான்: அம்மா!! அந்த தோசைக்கல்ல என் கிட்ட குடும்மா!!

அம்மா சிரிச்சிட்டு,

அம்மா: இப்போ எதுக்கு வந்ததும் வராததும், இப்படி நக்கலடிச்சிட்டு இருக்கீங்க? போய் சட்டைய மாத்துங்க.

அப்பா: சரி, இந்தா! இந்த சூட் கேச உள்ள வச்சிடு!! (மறுபடியும் என்ன பாத்து,) நாளைக்கு உனக்கு காலேஜ் இருக்குல்ல? சீக்கிரம் போய் படு. 

நான்: சரிப்பா!! குட் நைட்!!

அப்பா: குட் நைட் டா!

அம்மாவும் குட் நைட் சொன்னாங்க. 

நாளைக்கு அம்மா கூட ஜாலியா இருக்கலாம்னு காலேஜ் லீவு போடலாம்னு பிளான் பண்ணேன். இப்போ அப்பா வந்துட்டதால நாளைக்கு காலேஜ்க்கு போகணும்; அம்மாவை அனுபவிச்சது இன்னைக்கு தான் கடைசி நாள்னு நொந்துக்கிட்டே ரூம்க்குள்ள போனேன்.

தூங்குறதுக்கு முன்னாடி போன் செக் பண்ணேன். வாட்சப்பில ஹேமா கிட்ட இருந்து மெசேஜ். 'என்னடா இன்னைக்கு உன்ன ஆளையே காணோம்?'. அம்மாவ காலைல இருந்து நல்ல அனுபவிச்சதால ரொம்ப டயர்ட் ஆகிட்டேன். நாளைக்கு பேசிக்கலாம்னு முடிவு பண்ணி தூங்கிட்டேன். 

கதைய தொடர்வதற்கு முன், இது வரை இந்த கதையில் பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தாத என்னோட மிக்சர் அப்பா சுகுமாரனின் பார்வையிலிருந்து, இந்த கதைய பாப்போம்.  

(கதையின் ஆரம்பத்தில் சதீஷும் அவன் அம்மா கலையரசியும், பொருள் வாங்கிவிட்டு ஆட்டோக்காக நின்றிருந்த பொழுது)

சுகுமாராகிய நான் ஒரு முக்கியமான கிளைண்ட்க்காக வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்தேன். அப்போ என் மனைவி கிட்ட இருந்து எனக்கு போன் வந்துச்சு. பொதுவா மனைவி கிட்ட இருந்தும், மகன் கிட்ட இருந்தும் போன் கால் வந்தா நான் என்னால முடிஞ்ச வரைக்கும் அத எடுக்க முயற்சி பண்ணுவேன். இப்போவும் அந்த மாதிரி தான் எடுத்தேன்.

மனைவி: ஏங்க! உங்களுக்கு பச்ச கலர்ல ஒரு ஷர்ட் எடுத்திருக்கேன். போட்டோ அனுப்பிருக்கேன். நல்லாருக்கானு பாத்துட்டு சொல்லுங்க.

நான்: (நேரம் கேட்ட நேரத்துல போன் பண்ணி சட்டைய பத்தி பேசுனதால கடுப்பாகி) ஏன், நல்லா இல்லனா மாத்த போறியா?

மனைவி: இல்லங்க. நாங்க வாங்கி முடிச்சிட்டு வெளியவே வந்துட்டோம். நல்லா இல்லனா வேற நாள் தான் போய் மாத்தணும். ஒரு வாரம் வரைக்கும் டைம் இருக்கு. உங்களுக்கு புடிக்கலனா, அப்பறமா மாத்திக்கலாம்.

நான்: இத சொல்றதுக்கு தான் இப்போ போன் பண்ணியா?

மனைவி: இப்போ எதுக்கு கத்துறீங்க? 

நான்: நான் முக்கியமான ஒரு கிளைண்ட்க்காக வெயிட் பண்ணிட்டு இருக்கேன். இந்த நேரத்துல சட்டையை பத்தி பேசிட்டுருக்க?

மனைவி: ஐயோ சாரிங்க. நான் வச்சிடுறேன்.

நான்: சரி விடு. கார் பார்கிங்லாம் ஈஸியா இருந்துச்சா. ஃபெஸ்டிவல் டைம்ல நிறுத்துறதுக்கு இடமே இருந்திருக்காதே!

மனைவி: ஐயோ! சதீஷும் இதையே தாங்க சொன்னான். அதனால நாங்க கார்ல வராம ஆட்டோல வந்தோம். இப்போவும் ஆட்டோக்காக தான் வெயிட் பண்ணிட்டு இருக்கோம். எல்லா ஆட்டோவும் கூட்டமா இருக்கு. டபுள் சார்ஜ் வேற கேக்குறாங்க. கைல காசு வேற இல்ல. எல்லாத்தையும் உள்ளேயே செலவு பண்ணிட்டோம்.

நான்: கைல காசு இல்லனா என்ன? ஓலால புக் பண்ணிக்க வேண்டியது தான? 

மனைவி: பண்ணோம்ங்க. ஆட்டோ கிடைக்கல. அதுவும் இல்லாம, நம்ம ஊருல அவங்க கைல காசு குடுத்த தான வருவாங்க? 

நான்: ரொம்ப சந்தோஷம். நான் எத்தன தடவ சொல்லுறது? வெளிய போகும்போது கார் எடுத்துட்டு போங்கனு. கட கிட்ட நிறுத்த முடியலைன்னா ஒரு 200 மீட்டர் தள்ளி நிறுத்த வேண்டியது தான?  இப்போ வெட்ட வெயில்ல நின்னுட்டு இருக்கீங்களா அம்மாவும் புள்ளையும்?

மனைவி: வெயில்லாம் இல்லங்க. வானம் மூடி இருக்கு. மழை வரும் போல. அதான் சொன்னேன்ல காரணத்த. இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல ஆட்டோ வந்துடும். விடுங்க.

நான்: ரொம்ப சந்தோஷம். நல்ல மழைல நனைஞ்சு ஜுரத்துல படுத்துக்கோ. எந்த கடைக்கு போனீங்க?

மனைவி: போத்தீஸ்ங்க. 

நான்: இந்த பச்ச கலர் ஷர்ட்ட எடுக்க தான் அவ்வளவு தூரம் போனீங்களா. பக்கத்துலயே எங்கயாவது எடுத்துருக்கலாமே?

மனைவி: ரொம்ப சலிச்சிக்கிறீங்களே!! வேணாம்னா சொல்லுங்க. நான் இங்கயே பிளாட்பார்ம்ல உக்காந்து வித்துட்டு வீட்டுக்கு கிளம்புறேன். ஆட்டோக்கு காசாவது கிடைக்கும்.  

நான்: சரி. என்னத்தையோ பண்ணு!!

மனைவி: நீங்க எப்போங்க வருவீங்க?

நான்: வேல எப்போ முடியும்னு தெரியல. ஒரு 2 நாள் ஆகும்னு நெனைக்கிறேன்.

மனைவி: சரிங்க. ரொம்ப டென்ஷன் ஆகாதீங்க. வேல சுலபமா முடியும்.

நான்: சரி சரி. கிளைண்ட் வர நேரம். நான் அப்புறமா போன் பண்றேன்.

ஆனா 2  மணி நேரம் மேல ஆகியும் கிளைண்ட் வரல. நான் வேற வழி இல்லாம பல்ல கடிச்சிட்டு வெயிட் பண்ணிட்டுருந்தேன். கடைசில கிளைண்ட்க்கு வேற ஏதாவது கமிட்மென்ட் வந்திருக்கும்னு முடிவு பண்ணிட்டு கெளம்பலாம்னு  யோசிச்சிட்டு இருக்கப்போ, மீட்டிங் ரூம் கதவ யாரோ தட்டுனாங்க. அது கிளைண்ட்டா தான் இருக்கணும்னு வேண்டிக்கிட்டு கதவ திறந்தேன். அது கிளைண்ட் தான்! பெரு மூச்சு விட்டேன்!

நான்: ஏன் வர இவ்ளோ லேட்?

கிளைண்ட்: நான் சீக்கிரமா தாங்க கெளம்புனேன். ஆனா, வர வழில எதிர்பாராம லேட் ஆகிடுச்சு. 

நான்: சரி பரவால்ல.  இப்போவாவது வந்தியே! வர மாட்டேன்னு நெனச்சிட்டேன். என்ன இவ்ளோ வேர்த்திருக்கு?

கிளைண்ட்: உங்கள ரொம்ப நேரம் வெயிட் பண்ண வச்சிட்டேன். அதான் அடிச்சு புடிச்சு ஓடி வந்தேன். அதனால வேர்த்துடுச்சு.

நான்: சரி போய் குளிச்சிட்டு வா! நான் உனக்கு ஸ்பெஷல் டிரஸ் வாங்கி வச்சிருக்கேன். 

கிளைண்ட்: இருங்க. 10 நிமிஷத்துல குளிச்சிட்டு வந்துடுறேன். 

நான்: சீக்கிரம் வா. ரொம்ப நேரம் காக்க வச்சிட்ட.

கிளைண்ட்: அவசரப்படாதீங்க. காத்ததுக்குலாம் சேத்து பண்ணிடுறேன்.

நான்: சரி சரி.. சீக்கிரம்
 
இந்நேரம் உங்களுக்கு தெரிஞ்சிருக்கும். கிளைண்ட் கிட்ட நான் என்ன மீட்டிங் வைக்க போறேன்னு. அதே தாங்க!!

சுகுமாரனாகிய நான் என்னுடைய கம்பெனியின் புதிய ப்ராடக்ட் லாஞ்சுக்காக மார்க்கெட்டிங் கேம்பெயின் பண்ணிட்டு இருக்கேன். சோசியல் மீடியா மார்க்கெட்டிங் பண்ணுற ஒரு கம்பெனியோட முக்கியமான ஒரு நபர பாக்குறதுக்காக பெங்களூர் போயிருந்தேன். 3 நாள் பிளான் பன்னிருந்த மீட்டிங், அவருக்கு அவசரமா வேற ஒரு கமிட்மென்ட் வந்துட்டதால, ஒரு நாள்லயே முடிஞ்சிடுச்சு. பொதுவா, இப்படி வெளியூர் வேல ஏதாவது சீக்கிரம் முடிஞ்சா, நான் நேரா வீட்டுக்கு போகாம, வெளிய தங்கி கொஞ்சம் என்ஜோய் பண்ணிட்டு போவேன். அப்டி தான் இன்னைக்கும் ரூம் போட்டு என்ஜோய் பண்ணலாம்னு பிளான் போட்டா, என்னோட கிளைண்ட் மீட்டிங்க டிலே பண்ணிட்டாங்க. இந்த கிளைண்ட் கிட்ட நான் ரெகுலரா மீட்டிங் வச்சிட்டு இருப்பேன். 

அவ போய் குளிச்சிட்டு டவலோட வந்து நின்னா. நான் வச்சிட்ருந்த ட்ரெஸ்ஸ அவ கிட்ட குடுத்தேன். அவளும் பிரிச்சு பார்த்தா!! உள்ள இருந்த டூ பீச பாத்துட்டு,

அவள்: என்னங்க ட்ரஸ்ஸ்னு சொல்லிட்டு இத குடுக்கறீங்க?

நான்: இத போட்டா தான் உனக்கு ரொம்ப அழகா இருக்கும். சீக்கிரம் போடு. 

அவள்: இருங்க உள்ள போய் மாட்டிட்டு வரேன்.

நான்: வெட்கத்த பாரு. ஏதோ யாரும் இதுக்கு முன்னாடி பாக்காத மாதிரி. இங்கயே மாத்து.

அவ டவல உருவிட்டு அம்மணமா நிக்க விட்டேன். அவ என் கண் முன்னாடியே டூ பீஸ்ச மாத்துனா. அவ பாக்க நல்லா கருப்பா இருப்பா. அவளோட மொல ரெண்டும், பனம்பழம் மாதிரி இருக்கும். பெசயவே கஷ்டமா இருக்கும். அதனால எவ்ளோ போட்டு கசக்குனாலும் தாங்குவா. இந்த ப்ராவால அவளோட மொலய பாதி கூட மறைக்க முடியல. அவ மொல மேலயும் பிதுங்கிட்டு இருந்துது. கீழயும் பிதுங்கிட்டு இருந்துது. பாக்குறப்போவே என்ன ரொம்ப சூடேத்துச்சு. அதே மாதிரி தான் அவளோட சூத்தையும் அவளோட ஜட்டியால பாதி கூட மறைக்க முடியல. அவளோட பலாப்பழ குண்டி ரெண்டும் அந்த ஜட்டிய விட்டு பிதுங்கிட்டு இருந்துச்சு. முன்னாடி அவளோட புண்டையையும் அந்த ஜட்டியால மறைக்க முடியல. நான் ஷேவ் பண்ண கூடாதுனு சொன்னாலும், மத்த கஸ்டமர்ஸ் கேப்பாங்கனு அப்போப்போ ஷேவ் பண்ணிடுவா. ஷேவ் பண்ணாம இருந்தா, இந்நேரம் அந்த ஜட்டியோட முன்னாடி ரெண்டு பக்கத்துலயும் அவ முடி நீட்டிக்கிட்டு இருக்கிறத பாக்குறப்போ அதுவும் ஒரு தனி போதையா இருந்திருக்கும். ஆனா, இப்படி ஷேவ் பண்ணிட்டு என்னோட அந்த ஆசையே பாழா போய்டுச்சு. இருந்தாலும் அவளோட நாட்டுக்கட்ட உடம்புல  அந்த டூ பீச பாக்குறப்போ, ஒரு புது அழகா இருந்துச்சு. பொதுவா நெறய பேருக்கு ஒல்லியா இருக்கவங்க டூ பீஸ் போட்டா தான் பாக்க பிடிக்கும். எனக்கும் ஒரு காலம் வர அப்பாய்டு தான் இருந்துச்சு. ஆனா, ஒரு கட்டத்துக்கு அப்புறம் எனக்கு இப்படி நாட்டுகட்டைங்களுக்கு டூ பீஸ் போட்டு அவளுங்களோட மொலையும், புட்டமும், புண்டைமுடியும் பிதிக்கிட்டு இருக்கறத பாத்தா தான் சூடேறும்.

நீங்க யோசிக்கலாம். கிளி மாதிரி ஒரு பொண்டாட்டி வீட்டுல இருக்கும்போது, அவள சரியா கவனிக்காம, இவன் ஏன் இந்த காட்டுப்பன்னி மாதிரி இருக்கவள போட்டு வர்ணிச்சிட்டு இருக்கானேனு!!

ஆம்பளைங்களுக்கு கிளி மாதிரி ஒரு பொண்டாட்டி இருந்தாலும், கொரங்கு மாதிரி வப்பாட்டி கேக்கும்னு ஒரு பழமொழி சொல்லுவாங்க. என் விஷயத்துல அது உண்மை தாங்க. ஆனா குரங்குக்கு பதிலை எனக்கு காட்டுப்பன்னி கேக்குது. நீங்க
ஏன்னு யோசிக்கலாம்? உங்களுக்கு சுருக்கமா சொல்லனும்னா, 'கிளி சொன்னத கேக்கும்; காட்டுப்பன்னி சொன்னபடியெல்லாம் ஒக்கும்'

நான் என்ன சொல்ல வரேன்னு உங்களுக்கு ஓரளவு புரிஞ்சிருக்கும்னு நெனைக்கிறேன். புரியாதவங்களுக்கு நான் விளக்கமா சொல்லுறேன். கலையரசி ரொம்ப சாஃப்டான பொம்பள. அவளை தொட்டாலே சிணுங்குவா. சில சமயம் தொடாமலே சிணுங்குவா. இதெல்லாம் கல்யாணம் ஆனா புதுசுல அனுபவிக்க நல்லருந்துச்சு. ஆனா, ஒரு கட்டத்துக்கப்புறம் எனக்கு அது சலிப்ப தான் உண்டாக்குச்சு. ஓக்கும்போது, கொஞ்சம் வேகம் அதிகமானா வலிக்குதுன்னு சொல்லுவா. ஏதாவது புதுசா பொசிஷன் ட்ரை பண்ணலாம்ன்னு சொன்னா, 'ச்சீ'னு சொல்லுவா! ஒரு மனுஷன் எப்படிங்க ஒரே பொம்பளைய ஒரே மாதிரி வாழ்க்க முழுக்க ஓத்துட்டு இருக்க முடியும்? அதனால தான் ஒரு கட்டத்துல நான் வெளிய தேட ஆரம்பிச்சேன். ஆரம்பத்துல வெளிய போக்குவரத்து இருந்தாலும், கலையரசி கூடவும் அப்பப்போ சம்பவம் பண்ணிட்டு இருந்தேன். ஆனா ஒரு கட்டத்து மேல எனக்கு அவள தொடுறதுக்கே சுத்தமா விருப்பம் இல்லாம போச்சு. அவ கிட்ட எல்லாமே நானே பண்ணுறது மாதிரி இருக்கும். ஆனா இந்த காட்டுப்பன்னி, நான் என்ன தான் என்னோட ஓலக்கய வச்சு ஓங்கி குத்தினாலும் அசராம நிக்கும். புதுசு புதுசா எனக்கு பொசிஷன் சொல்லி குடுக்கும். சில சமயம் நானே
மெரலுற மாதிரி ஏதாவது சம்பவத்த பண்ணும். அதனால தாங்க எனக்கு அந்த கிளி இருக்கும்போது எனக்கு இந்த காட்டுப்பன்னி தேவைப்படுது. என் மனைவிக்கும் செக்ஸ்ல பெருசா விருப்பம் இல்லன்றதால, அவ என்ன தொந்தரவு பண்ணுறதில்ல. 

அதுக்காக கலையரசி மேல எனக்கு எந்த ஆசையும் இல்லனு நெனச்சிக்காதீங்க. உங்களுக்கு மறுபடியும் சுருக்கமா சொல்லனும்னா, என்ன தான் காட்டுப்பண்ணிய வளத்தாலும், அத சேத்துல தான் விட முடியும், ஆனா கிளிய தான் நடு வீட்டுல விட முடியும். ஆமாங்க. எத்தன காட்டுப்பன்னி வந்தாலும் போனாலும், என் மனசுல காதல் அப்படின்றது என் கலையரசி மேல மட்டும் தாங்க வரும். இன்னும் சொல்லப்போனா, எனக்கு அவ மேல இருக்க காதல் குறைஞ்சிட கூடாதுன்றதும் நான் அவ கிட்ட என்னோட காம ஆசைகள தீத்துக்காம, அதுக்குன்னு தனியா வெளிய ஆள் தேடுனேன். அப்போ சிக்குனது தான் இந்த காட்டுப்பன்னி. 
 
சரி, தொடர்வோம்.அவளுக்கு நான் ரெகுலர் கஸ்டமர்னால, நான் என்னென்னல்லாம் எதிர்பார்ப்பேன்னு அவளுக்கு நல்லாவே தெரியும். அவ சொன்ன மாதிரியே என்ன காக்க வச்சதுக்கும் சேத்து செஞ்சிட்டா. நைட் 8 மணி போல எல்லாம் முடிச்சிட்டு, கட்டில்ல படுத்து கிடந்தோம். அந்த நேரம், சும்மா பேச்சுக்காக நான் அவ கிட்ட கேட்டேன் .

நான்: ஆமா, ஏன் லேட் ஆச்சு? ஏதோ எதிர்பாராம வந்துட்டாங்கனு சொன்னியே! என்ன விட உனக்கு அவன் முக்கியமா?

அவள்: ஐயோ! அதெல்லாம் இல்ல சார். அது வேற யாரும் இல்ல. புரோக்கர் தான். தொழில்ல வர வருமானத்தையெல்லாம் அவனே எடுத்துக்கிட்டு எனக்கு மிச்சம் சொச்சம் மட்டும் தான் தருவான்ட்டு நான் சில சமயம் அவன் மூலமா இல்லாம ஏதாவது கஸ்டமர் வந்தா நான் அவன் கிட்ட இருந்து மறச்சிடுவேன். நான் அவன் கிட்ட மறைக்கிற கஸ்டமர்ல நீங்களும் ஒன்னு. நேத்து கெளம்பி பஸ் ஸ்டாண்ட்க்கு நடந்து வரும்போது பாத்துட்டான். அதனால அவன் ஒரு வேல இருக்குனு அவன் ஃபிரெண்டு ஆட்டோல கூட்டிட்டு போனான். நான் எவ்வளவு சொல்லியும் கேக்கல. அவன் கிட்ட முழு காரணத்த சொன்னா கமிஷன் கேப்பான்னு மறைச்சிட்டேன். அதான் சார். 

நான்: அப்டி அவசரமா எங்க கூட்டிட்டு போனான்? 

அவள்: அத ஏன் சார் கேக்கறீங்க? எங்க கூட்டிட்டு போறானுங்கனு தெரியாம தான் சார் போனேன். ஆட்டோல போய்ட்ருக்கும்போது, ஒரு அம்மாவும், கூட அவங்க பையனும் இவனுங்க வக்கிர கண்ல மாட்டிக்கிட்டாங்க. அந்த அம்மாவ அனுபவிக்கணும்னு முடிவு பண்ணி, வழக்கமா கேக்குறத விட ரொம்ப கம்மியா கேட்டு அவங்கள ஏத்திக்கிட்டாங்க. அந்த பையன முன்னாடி உக்கார வச்சிட்டு, மழை வருதுன்னு சாக்கு சொல்லி, ஸ்க்ரீன போட்டுட்டானுங்க. பாவம், அந்த பையனும் அவனுங்க சொல்லுற காரணத்த நம்பிட்டான். என்ன நடக்க போகுதுனு தெரியாம அந்த அம்மாவும் சோர்வா இருந்ததால தூங்கிட்டாங்க. தூங்கிட்டிருந்த அந்த அம்மாவ போட்டு, அந்த புரோக்கர் ஏதேதோ பண்ணான். நான் சத்தம் போடலாம்னு போனேன். 'சத்தம் போட்ட இனி தொழிலே பண்ண முடியாது. போலீஸ் கிட்ட மாட்டி விட்டுடுவேன்'னு  சொல்லி மெரட்டுனான். அவனை பகச்சிட்டு நான் தொழில் பண்ண முடியாது. இந்த தொழில விட்டா வேற எதுவும் எனக்கு தெரியாதுன்னு வேற வழியே இல்லாம வாய பொத்திட்டு இருந்தேன்.

நான்: அடப்பாவிகளா!!!  இப்படிலாம் இருப்பாங்களா?

அவள்: உங்க உலகம் வேற சார். அதனால உங்களுக்கு இத பத்திலாம் தெரியல. இவனுங்களாம் மனுஷ ஜென்மங்களே கெடயாது . 

நான்: அந்தம்மா தூக்கத்துல இருந்து முழிக்கல?

அவள்: முழிக்கிறதுக்கு முன்னாடியே அந்தம்மாவோட முனகல் சத்தம் கேட்டு, முன்னாடி உக்காந்துதிருந்த அவங்க பையன் ஸ்க்ரீன தூக்கி பாத்தான். 

நான்: காப்பாத்திட்டானா?

அவள்: அவன் ஷாக் ஆகி கத்தலாம்னு வரும்போது, என் வாய அடைச்ச மாதிரியே அந்த பையன் வாயையும் அடைச்சிட்டானுங்க. 

நான்: எப்படி?

அவள்: புரோக்கர் என்ன மிரட்டி காரியத்த சாதிச்சான். அந்த பையனுக்கு பொம்பள ஆசைய காட்டி காரியத்த சாதிச்சான் அந்த ஆட்டோகாரன். அந்த பையன பாத்தா பொம்பள ஆசையே இல்லாம இருந்த மாதிரி இருந்தது. ஆனா அவன் நல்ல பையனா இருந்தாலும், அவனோட வயசுக்கோளாற பயன்படுத்தி அந்த ஆட்டோகாரன் ஏதோ பண்ணி, அவன வேண்டா வெறுப்பா சம்மதிக்க வச்சான்.

நான்: அய்யய்யோ! அந்த பையன் உண்மையிலேயே ஒத்துக்கிட்டானா அவன் அம்மாவ இவனுங்கள அனுபவிக்க விட்டுட்டு, பொம்பள கெடச்சா  போதும்னு.

அவள்: சார்!! அவனுங்கள பத்தி தெரியாது உங்களுக்கு. அவனுங்க எப்பேர்ப்பட்ட ஆளா இருந்தாலும் எப்படி அவனுங்க வழிக்கு கொண்டு வரணும்னு நல்லா தெரிஞ்சி வச்சிருப்பானுங்க. இதுக்கு முன்னாடி பல பேர  இந்த மாதிரி பண்ணிருக்காங்கனு கேள்விப்பட்டிருக்கேன்.

நான்: ஹ்ம்ம். அப்புறம் என்ன ஆச்சு?

அவள்: நான் முன்னாடி அந்த பையன் கிட்ட போனேன். ஆட்டோகாரன் பின்னாடி போய் ப்ரோக்கரோட சேர்ந்து அந்தம்மாவ நகர விடாம லாக் பண்ணி, அனுபவிச்சானுங்க. ஆனா, அந்த பையனுக்கு என் மேல சுத்தமா விருப்பம் இல்ல. வேண்டா வெறுப்பா தான் ஓத்துட்டு இருந்தான். அவன் என்ன ஓக்குறப்போலாம் அவன் கவனம் முழுக்க பின்னாடியே தான் இருந்துச்சு. அந்த பையன் முகத்துல இருந்த பதற்றத்த பாத்து, அவன் அம்மாவ இந்த பொறுக்கிங்க அனுபவிக்கிறத பாத்து அவனுக்கு அது வாழ்நாள் முழுக்க அவன போட்டு பாதிக்க கூடாதுனு நான் அவன அங்க பாக்க விடாம, என் புண்டைல அவன் முகத்த வச்சேன். அவன் அதான் முதல் தடவ புண்டையோட வாசத்தை அனுபவிக்கிறது போல. அதனால கொஞ்ச நேரம் அந்த போத அவன அம்மாவ மறக்கடிச்சிடுச்சு. நல்லா நக்கிட்டு இருந்தான். 

நான்: ஹ்ம்ம். நல்ல விஷயம் பண்ண. யாரா இருந்தாலும் முதல் தடவ மன்மத காட்ட பாக்குறப்போ மயங்கி தான் ஆகணும். அப்புறம் என்ன ஆச்சு?

அவள்: நக்கி முடிச்சிட்டு, ஒக்கலாம்ன்னு வரப்போ, அவனுக்கு மறுபடியும் அம்மா ஞாபகம் வந்துச்சு. நானும் அவன அந்த பக்கம் பாக்க விட கூடாதுனு, கஸ்டமர்ஸ்க்கு குடுக்கற வழக்கமான 'ஆஹ்.. ஓஹ். ஸ்ஸ்ஸ்'னு சத்தம் போட்டுபாத்தேன். இருந்தாலும் அவன் பார்வ முழுக்க அவன் அம்மா மேல தான் இருந்துச்சு. அந்த அம்மாவ போட்டு அவனுங்க 2 பேரும் ஏதேதோ பண்றத அவன் வெறிக்க வெறிக்க பாத்துட்டு இருந்தான்.

நான்: அந்த அம்மா தப்பிக்க முயற்சி பண்ணலயா?

அவள்: அவங்களும் ஏதேதோ பண்ணி பாத்தாங்க சார். ஆனா ஒன்னும் எடுபடல. அப்பப்போ பையன் முகத்த பாத்தாங்க. 'என்ன காப்பாத்துடா'னு சொல்லுற மாதிரி இருந்துச்சு. அத பாக்க முடியாம அந்த பையன் திரும்பிகிட்டான். எனக்கு பாக்கவே ஒரு மாதிரி இருந்துச்சு.

நான்: எல்லா வேலையும் முடிச்சிட்டானுங்கள?

அவள்: அவனுங்க முடிச்சிட்டு விட்டா பரவாலேயே!! அந்த அளவுக்கு நல்லவனுங்களா?

நான்: வேற என்ன பன்னானுங்க?

அவள்: என்ன பண்றதுனு தெரியாம முழிச்சிட்ருந்த அந்த பையனையும் அம்மாவ அனுபவினு ஆசைய காட்டி விட்டுட்டானுங்க.

நான்: அடப்பாவமே!!

அவள்: அவனும் அவனுங்க 2 பெரும் விரிச்ச வலைல நல்லா மாட்டிகிட்டான். மாட்டலனாலும் அவனுங்க விட்டிருக்க மாட்டானுங்க.

நான்:  அப்போ அந்த பையன் அவன் அம்மாவ அனுபவிச்சானா?

அவள்: நான் பாக்கல. என்னால பாக்கவும் முடியல. வேற வழி இல்லாம என்ன ஆனாலும் பரவாலனு கஸ்டமர் வர சொன்னாருன்னு சொல்லி கழண்டுக்கிட்டேன். அவனுங்களும் காம வெறில நான் என்ன சொன்னன்னே காதுல வாங்கல. ஆனா அவன் போன வேகத்துக்கு கண்டிப்பா பண்ணிருப்பான்.

நான்: அம்மா மகன் உறவையே மாத்தி விட்டுட்டானுங்க. இனி அவங்க எப்படி அம்மா பையனா இருக்க முடியும்? ஆனா, இதுல ரொம்ப பாவம் அந்த அப்பா கேரக்டர் தான். அவங்க ரெண்டு பேரும், அப்படி அவங்கள பண்ணவங்களுக்கு தண்டனை வாங்கி கொடுக்கணும்னு நெனச்சா அப்பா கிட்ட சொல்லுவாங்க. ஆனா, அவங்க இத அவர் கிட்ட சொல்லுறதுக்கான வாய்ப்பு ரொம்ப கம்மி. அவரும் ஒன்னும் தெரியாம, இனி அவரோட வாழ்க்கைய வாழ வேண்டியது தான். சொல்ல போனா, இது அவருக்கு தெரியாம இருக்கிறது தான் அவருக்கும் நல்லது. தெரியாம இருந்த தான் மிக்சர் புருஷனாவும், மிக்சர் அப்பவாவும் அவரு நிம்மதியா வாழ முடியும்!!

[omprakash_71]

Semma Interesting and Beautiful Update Nanba Super

[Muralirk]

Super bro.... sema interesting .....sema twist...... super super..... please continue..... thanks for update

[karthikhse12]

நண்பா மிகவும் அருமையான பதிவு அதிலும் குறிப்பாக சுகுமார் அறிமுக படுத்தி அவன் கிளையண்ட் சொல்லி காத்திருந்து அவன் யார் ஆக இருந்தான் என்று சொல்லி அவளும் அந்த ஆட்டோவில் நடந்ததை சொல்லி இப்படி ஒரு திருப்பத்தை சொல்லியது மிகவும் தத்ரூபமாக இருந்தது

[krish196]

சூப்பர் அடிபொழி

[antibull007]

பாகம் - 9

அவள்: ஆமாங்க. அது தெரியாம இருக்கிறது தான் அவருக்கு நல்லது

நான்: ஆனா இப்படி பட்டப்பகல்ல எப்படி அவங்களால இந்த மாதிரி பண்ண முடிஞ்சிது?

அவள்: சும்மா சவாரி ஏத்துற மாதிரி ஏத்தி, யாரும் இல்லாத ஒதுக்கு புறமா வண்டிய நிறுத்தி வேலைய பாத்துட்டாங்க.

நான்: கில்லாடிங்க தான். எங்கிருந்து ஏத்துனீங்க அவங்கள?

அவள்: போத்திஸ் கிட்ட. 

(போத்திஸ் கிட்டயா? அங்க தான ஆட்டோக்கு வெயிட் பண்ணிட்டு இருக்கிறதா கலையரசி போன்ல சொன்னா. ஒரு வேல அவளா இருக்குமோனு ஒரு துளி சந்தேகம் என் மனசுல வந்துடுச்சு. இருக்காதுன்னு மனச தேத்திக்கிட்டேன். இருந்தாலும் உறுதி பண்ணிக்கனும்னு, முகத்துல பெருசா ஒன்னுத்தயும் காட்டிக்காம)

நான்: போத்திஸ் கிட்டயா? ஃபெஸ்டிவல் டைம்ல ரொம்ப கூட்டமா இருந்திருக்குமே!! போலீஸ்லாம் வேற நின்னுட்டு இருக்குமே கூட்டத்த அடக்க! எத்தன மணி போல ஏத்துனாங்க அவங்கள?

அவள்: அது ஒரு 12 மணி போல இருக்குங்க. 

(11:50க்கு தான கலையரசி போன் பண்ணா..எனக்கு பதட்டம் இன்னும் கொஞ்சம் அதிகமாக, மறுபடியும் ஒண்ணுத்தையும் முகத்துல காட்டிக்காம பேச்சை தொடர்ந்தேன்)

நான்: ப்பாஹ். பட்டப்பகல்ல இவ்ளோ ரிஸ்க் எடுத்து பண்ணுறானுங்கன்னா, அவங்க அவ்ளோ பெரிய அழகியா? பாக்க எப்படி இருந்தாங்க?
 
அவள்: அவங்க நல்ல லட்சணமா தான் இருந்தாங்க. ஆனா, அத விட முக்கியம் அவங்க ரொம்ப குடும்பப்பாங்கான பொம்பளையா இருந்தாங்க. பாக்குறவங்க மரியாதை குடுக்கிற மாதிரி முகம். அந்த மாதிரி குடும்ப குத்துவிளக்க ஏத்துறதுல தான் இவனுங்களுக்கு அவ்ளோ போதை. மத்தபடி, கொஞ்சம் மாநிறம், உயரம் சரியா நம்ம ஊரு பொம்பளைங்களுக்கு இருக்க உயரம் தான், உயரத்துக்கு ஏத்த மாதிரி அவங்க உருவமும் இருந்துச்சு. கொஞ்சம் வசதி இருக்கவங்க மாதிரி தெரிஞ்சுது. வெயில்ல பெருசா அலைஞ்சிருக்க மாட்டாங்க போல.

(ஒவ்வொரு கேள்விக்கும் என் மனசுல அது என்னோட மனைவியா இருக்கிறதுக்கான வாய்ப்பு அதிகம்னு பயம் அதிகமாச்சு. உறுதி படுத்திக்கணும்னு பேச்சை தொடர்ந்தேன்)

நான்: அவங்கள விடு. உன்ன மாதிரி நாட்டு கட்டய அனுபவிக்காம திணறினானே. அந்த பையன் அவ்ளோ நோஞ்சானா?

அவள்: அட நீங்க வேற! அவன் நல்ல வாட்ட சட்டமா தான் இருந்தான். ஆனாலும் இந்த விஷயத்துலலாம் முன்னாடி பழக்கம் இல்லாதவன் மாதிரி தான் இருந்தான். அதும் இல்லாம, நெனப்பெல்லாம் அவனுக்கு அம்மா மேலயே இருந்துச்சு. என்ன அவன் மதிக்கவே இல்ல.

(அது என்னோட மனைவியும், மகனுமா தான் இருக்குமான்னு என் மனசுல ஒரு சின்ன துளியை உருவான சந்தேகம் இப்போ குளமா மாறிடுச்சு. ஆனாலும் இவ கிட்ட இருந்து எவ்வளவு கறக்க முடியுமோ, கறக்க முடிவு பண்ணி, பேச்சை தொடர்ந்தேன்).

நான்: வாட்ட சட்டமா இருந்தான்னா, அவனுக்கு ஒரு 25 வயசு இருக்குமா?

அவள்: இல்லங்க. அவனை பாத்தா அப்டி தெரியல. வாட்ட சாட்டமா இருந்தாலும், மூஞ்ச பாத்தா ஒரு 20 வயசு இருக்க மாதிரி தான் தெரிஞ்சுது. காலேஜ் படிச்சிட்டுருப்பான் போல. அந்த அம்மாக்கு ஒரு 40-45 வயசு இருக்கும்.

(இதுக்கு மேல கேள்வி கேட்டா, அவளுக்கு சந்தேகம் வரும்னு தோணுச்சு. அதனால வேற வழில தான் உறுதி பண்ணிக்கனும்னு முடிவு பண்ணேன். ஆனாலும், அவங்களால இதுக்கு மேல பிரச்னை வருமான்னும் எனக்கு தெரியணும்)

நான்: படிக்கற பையன் மனசுல கண்டத விதைச்சு விட்டுட்டானுங்க பொறுக்கிங்க. வசதியானவாங்க மாதிரி தெரிஞ்சாங்கன்னு வேற சொல்லுற. இத வச்சு மிரட்டி பணம் பறிக்க பாப்பாங்களா?

அவள்: மிரட்டி பணம் பறிச்ச மாதிரிலாம் கேள்விப்பட்டதில்ல சார். 

நான்: பணம் பறிக்கலானாலும், ருசி கண்ட பூன எப்படி சும்மாருக்கும்? மறுபடியும் அனுபவிக்க தொந்தரவு பண்ணுவானுங்களே!   

அவள்: எனக்கு தெரிஞ்சு இது வர பண்ணதில்ல. அந்த புரோக்கர் ஒரு தடவ என் முன்னாடி யார் கூடவோ போன்ல பேசிட்டுருக்கும்போது கேட்டேன். 'முதல் தடவ தொடுறப்போ தான் அவ பத்தினி; ஒரு தடவ தொட்டுட்டா அவ தேவிடியா தான். தெவிடியவ தொடுறதுல என்ன சந்தோஷம் இருக்கு?!!'னு சொல்லிட்டு கேவலமா சிரிச்சான். அதனால அவன் பண்ண மாட்டேன்னு நெனைக்கிறேன்.

நான்: அவன் பண்ணலனாலும் ஊர் முழுக்க அவங்கள பத்தி தப்பா சொன்னா?

அவள்: இது வரைக்கும் நான் அப்படி எதுவும் கேள்விப்பட்டதில்ல சார்.

நான்: பொறுக்கி தனத்திலும் ப்ரோஃபெஷனலிசமா? நல்ல கொள்க தான்!! ஆனா இருந்தாலும் இப்படி பண்ற பொறுக்கிங்கள சும்மா விட கூடாது. அந்த அம்மா மானத்த பத்திலாம் கவலப் படாம, இத பெரிய பிரச்சனை ஆக்கணும்.

அவள்: அப்டி யாருக்காவது தைரியம் வந்தா நல்லது தான். ஆனா இது வரைக்கும் அப்படி யாரும் பண்ணதில்ல. 

நான்: ஹ்ம்ம். சரி, இந்த விஷயத்துல உனக்கு சம்மதம் இல்லனாலும், நீயும் கூட இருந்ததால நீயும் மாட்டுவ. அதனால இத பத்திலாம் யார் கிட்டயும் சொல்லாத. இது வெளிய தெரிஞ்சா, பிரச்னை உனக்கு தான்!!

அவள்: ஐயோ ஆமாங்க!! நான் அதெல்லாம் யாரு கிட்டயும் சொல்ல மாட்டேன். உங்க அளவுக்கு என்ன யாரும் மரியாதையா நடத்துறதில்ல. அதனால தான் உங்க மேல இருக்க நம்பிக்கைல சொல்லறேன். அந்தப்படி வேற யார் கிட்டயும் ஒன்னும் சொல்ல மாட்டேன்.

நான்: ஹ்ம்ம். பாத்து ஜாக்கிரதையா இரு!!

அவள்: சரிங்க சார்!! அவனுங்க யார் கிட்டயாவது சிக்குனா தான் திருந்துவானுங்க. இல்லனா இன்னும் பல அப்பாவி குடும்ப பொம்பளைங்களலாம் இவனுங்க கிட்ட சிக்கி சீரழிவாங்க.

நான்: அது கூடிய சீக்கிரம் நடக்கும். எல்லா தடவையும் இவனுங்க தப்பிச்சிட்டே இருக்க முடியாது.

அவள்: அது நடக்கணும்னு தான் என் ஆசைங்க.

(அவ கிட்ட கறக்க வேண்டியதெல்லாம் கறந்தாச்சு. அவள அந்த எடத்துல இருந்து கெளப்பணும்னு முடிவு பண்ணி, என் போன செக் பண்ற மாதிரி பாவலா காமிச்சு)

நான்: சே!! இவனுங்க வேற! நேரம் கேட்ட நேரத்துல, அத பண்ணு, இத பண்ணுனு உயிர வாங்குவானுங்க. 

பொலம்பிகிட்டே  அவளை பாத்து,

நான்: சரி. எனக்கு கொஞ்சம் வேல இருக்கு. நீ கெளம்பு. அடுத்த மாசம் கூப்பிடுவேன். வந்துடு.

அவள்: நீங்க நாளைக்கே கூப்பிட்டாலும் வருவேன் சார்!!

சரி அவ டிரஸ் மாட்டிகிட்டு கெளம்புனா! எனக்கு மனசுல அது என் மனைவியும் பையனும் தானான்னு தெரிஞ்சுக்க துடிச்சுது. எப்படி கண்டு புடிக்கிறதுனு யோசிச்சேன். எனக்கு அவனுங்க முகம் தெரியாது. என் மனைவி கிட்டயும் கேக்க முடியாது. யோசிச்சிட்டே குறுக்கும் நெடுக்கும் நடந்துட்டு இருந்தேன். 

'போத்திஸ் கிட்ட இருக்க சி.சி.டி.வி ஃபுட்டேஜ் செக் பண்ணி பாப்போம்'ன்னு யோசிச்சேன். ஆனா அதுல ஏதோ இடிச்சிது. மறுபடியும் வந்து கட்டில்ல உக்காந்தேன். 'போத்தீஸ் கிட்ட இருக்க சி.சி.டி.வி ஃபுட்டேஜ்ல கலையரசியும், சதீஷும் ஆட்டோக்குள்ள ஏறுறது மட்டும் தான் தெரியும். ஆனா அவங்க ஏறுன ஆட்டோ தான் இவ சொன்ன ஆட்டோனு எப்படி உறுதிப்படுத்திக்கிறது? அவங்க ஆட்டோக்குள்ள ஏறுன உடனே ஸ்க்ரீன் போட்டதா சொன்னா. ஸ்க்ரீன் போடுறது தெரிஞ்சா கூட ஓரளவு முடிவு பண்ணலாம். ஆனா உள்ள இருக்கவங்க முகமெல்லாம் தெரியுறது சந்தேகம் தான். இது சாதாரண விஷயம் இல்ல. கண்டிப்பா தெரியாம சின்ன விஷயத்த வச்சிலாம் முடிவெடுக்க கூடாது.'னு வேற எப்படி கண்டுபுடிக்கலாம்னு யோசிச்சிட்டே இருக்கும்போது, 'இவ கெளம்பி வரும்போது புரோக்கர் இவள ஆட்டோவால வழிமறிச்சு இவள கட்டாயப்படுத்தி ஆட்டோக்குள்ள ஏத்துனதா சொன்னா. அவன் கண்டிப்பா ஆட்டோ விட்டு இறங்கிருப்பான். அவன் முகம் தெரிய வாய்ப்பிருக்கு. அப்டி இல்லனாலும், இவ எந்த ஆட்டோல ஏறுனாலோ, அதே ஆட்டோல கலையரசியும் ஏறிருந்த, இத உறுதி பண்ணிக்கலாம்.'னு யோசிச்சிட்டே, காலைல போய் பாப்போம்னு முடிவு பண்ணிட்டு தூங்குனேன்.

காலைல 8 மணிக்குலாம் நான் ஐட்டம் வீடு பக்கத்துல இருக்க பஸ் ஸ்டாண்ட்க்கு போய், ஐட்டம் வீட்டுக்கும் பஸ் ஸ்டாண்ட்க்கும் இடைல இருக்க கடைகள்லலாம் சி.சி.டி.வி. இருக்கானு நோட்டம் விட்டுட்டே சுத்துனேன். ஐட்டம் வீட்டுக்கும் பஸ் ஸ்டாண்ட்க்கும் பாதி தூரத்துல, புதுசா திறந்த ஒரு நகைக்கடைல சி.சி.டி.வி நல்லா ரோட பாத்த படி இருந்துது. சி.சி.டி.வி ஸிஸ்டெமும் HD குவாலிட்டில இருக்கும்னு தோணுச்சு. அதனால ஜூம் பண்ணாலும் கொஞ்சம் கிளியராவே தெரியும். இங்கயே கேப்போம்னு  முடிவு பண்ணி, கடைக்குள்ள போனேன். நான் உள்ள போய் என் பொருள் திருடு போய்டுச்சுன்னு சொல்லி ஃபுட்டேஜ் கிடைக்குமான்னு கேட்டேன். அவங்க மறுத்துட்டாங்க. 'எவ்ளோ குடுத்தா எனக்கு புட்டேஜ் கிடைக்கும்?' னு கேட்டேன். அவன் சிரிச்சிட்டே, ஒரு ரேட்ட சொன்னான். அவன் சொன்னத குடுத்தேன். நேத்து காலைல 10 மணில இருந்து, 12 மணி வரைக்கும், இருக்க புட்டேஜ் என் ஹார்ட் டிரைவ்ல காப்பி பண்ணிட்டு கடைய விட்டு வெளிய வந்தேன். என் கார்குள்ள போய் உக்காந்துட்டு லேப்டாப்ல, தோராயம 10:30ல இருந்து 11:45 க்குள்ள தான் ஐட்டம் அவனுங்க ஆட்டோல ஏத்திருப்பானுங்கனு அந்த நேரத்துல இருக்க  ஃபுட்டேஜ மட்டும் ஷார்ட்லிஸ்ட் பண்ணி பாத்தேன். 11:15 மணி போல ஐட்டம் நடந்து வரது தெரிஞ்சுது. அவ கொஞ்ச தூரம் நடந்து வந்துட்டே, சரியா கடைக்கு ஒரு 50 அடி கிட்ட வந்துட்டுருக்கும்போது, பின்னாடி இருந்து வந்த ஆட்டோ அவள மடக்கி நின்னுது. உள்ள இருந்து ஒருத்தன் வெளிய வந்தான். அவன் முகம் எனக்கு நல்லாவே தெரிஞ்சுது புட்டேஜ்ல. அவன் ஐட்டம் கைய புடிச்சிட்டே ஐட்டம் கிட்ட 5 நிமிஷமா ஏதோ பேசிட்டுருந்தான். ஐட்டம் முடியாதுனு தலையாட்டிட்டு இருந்தா. கடைசில அவன் அவள உள்ள இழுத்து போட்டான். ஆனா டிரைவர் இரங்கல. ஆனா வண்டி நகைக்கடைய தாண்டி போகும்போது, நல்ல ஸ்லோ மோஷன்ல ஜூம் பண்ணி பாத்தேன். அந்த ஆட்டோகாரன் முகமும் தெரிஞ்சுது. ஆட்டோ நம்பரும் தெரிஞ்சுது. 

ஆட்டோவோட சில அடையாளங்கள நோட் பண்ணி வச்சிட்டு, கலையரசியும், சதீஷும் அதே ஆட்டோல தான் ஏறுனாங்கனு உறுதி பண்ணிக்க, போத்தீஸ் கிட்டயும் போய், அங்க இருக்க சி.சி.டி.வி ஃபுட்டேஜ் கலெக்ட் பண்ணேன். அங்கேயும் ஆரம்பத்துல முடியாதுனு சொல்லிட்டு கட்டிங் வெட்டுனப்புறம் குடுத்தாங்க. அதையும் கார்லயே உக்காந்து செக் பண்ணேன். கலையரசியும் சதீஷும் அந்த ஆட்டோல ஏறுனாங்க. ஸ்கிறீன் போட்ட விஷயமும் சரியா இருந்துச்சு. அப்போ அது கலையரசியும் சதீஷும் தான்ட்டு உறுதி ஆகிடுச்சு. 

கார வேகமா ஓட்டிட்டு ஹோட்டல் ரூம்க்கு போனேன். கோவம் தாங்கல. பெட்லயே ஓங்கி, ஓங்கி குத்தினேன். என் பொண்டாட்டியயும், புள்ளயையும்  இந்த மாதிரி பண்ணவனுங்கள சும்மா விட கூடாதுனு அவனுங்கள என்ன பண்ணலாம்னு யோசிச்சிட்டு இருந்தேன். இன்னொரு பக்கம் இப்டி ஒரு சம்பவதுக்கப்றம் எப்படி என்னால கலையரசி கூடவும் சதிஷ் கூடவும் பழைய படி வாழ முடியும்னு கவலையும் இருந்துச்சு. என்ன விடுங்க. இப்டி ஒரு கொடுமைய அனுபவிச்ச அவங்க ரெண்டு பேராலயும் எப்படி இனி நிம்மதியா இருக்க முடியும்னு யோசிச்சேன். அவங்க ஏதாவது தப்பான முடிவெடுத்துடுவாங்களோனு பயந்துட்டேன். ஆனா கலையரசி அந்த மாதிரிலாம் பண்ண மாட்டேன்னு மனச தேத்திக்கிட்டேன். இருந்தாலும் இந்த நேரத்துல நான் அவங்கள தனியா விடுறது நல்லதில்லன்னு தோணுச்சு. ஆனா இன்னொரு பக்கம் ஒரே நாளுல எங்க குடும்பத்தோட எதிர்காலத்த கேள்விக்குறியாக்குன அந்த 2 பேரையும் பழி வாங்கணும்னு வெறி அதிகமாச்சு.

[karthikhse12]

நண்பா மிகவும் அருமையான பதிவு அதிலும் சுகுமார் அவளின் கிளையண்ட் மூலமாக நடந்ததை தெரிந்து கொண்டு தன் மனைவி மற்றும் மகன் துணி எடுக்க சென்றதைக் வச்சு ஆட்டோவில் நடந்ததை துப்பறியும் செயல்களை மிகவும் தத்ரூபமாக இருந்தது. இப்போது சுகுமார் அந்த இரண்டு பேரையும் பழிவாங்கும் என்ன செய்வார் என்று அறிய ஆவலுடன் எதிர்பார்த்து காத்திருக்கிறேன்

[Muralirk]

Super bro.... sema twist....super super.... please continue .....thanks for your intresting story

[omprakash_71]

செம்ம கலக்கலான பதிவுக்கு நன்றி நண்பா நன்றி

[kambu]

அருமையான கதை

[antibull007]

பாகம் - 10

அவங்கள பழி வாங்குறதா இல்ல வீட்டுக்கு போய் கலையரசியையும் சதீஷயும் பாக்குறதான்னு குழப்பத்துல இருந்தேன். அவங்கள அப்புறமா பழி வாங்கிக்கலாம். முதல்ல வீட்டுக்கு போய் மனைவியும், மகனும் எப்படி இருக்காங்கனு பாக்கணும்னு முடிவெடுத்து போகலாம்னு கெளம்புறப்போ, கிட்டத்தட்ட 20 வருஷமா நான் பேசாத, என்னோட காலேஜ் பெஸ்ட் ஃபிரெண்ட் விஜயன் என்னோட ஞாபகத்துக்கு வந்தான். காலேஜ்க்கு அப்புறமும் நாங்க பெஸ்ட் ஃபிரெண்ட்ஸா தான் இருந்தோம். அவன் டி.என்.பி.எஸ்.சி குரூப் 1 எழுதி 2 ஆவது அட்டெம்ப்ட்ல கிளியர் பண்ணி போலீஸ் டி.எஸ்.பி ஆனான். நான் ஐ.ஐ.எம்ல மார்கெட்டிங்க்ல எம்.பி.ஏ முடிச்சிட்டு, கார்பொரேட் பக்கம் வந்துட்டேன். கவர்மன்ட் மாப்பிள்ளனால அவனுக்கு பொண்ணுங்க வீட்டு சைடுல பயங்கர மவுசு. அதனால 24 வயசுலயே கல்யாணம் ஆகிடுச்சு. எனக்கு கேரியர் செட் ஆகி, நான் எம்.பி.ஏ படிக்க வாங்குன லோன் எல்லாத்தயும் அடைச்சிட்டு  ஒரளவு நல்ல நிலைமைக்கு வந்து, கல்யாணம் பண்ண 3 வருஷம் ஜாஸ்தி ஆகிடுச்சு. 27 வயசுல தான் நான் கல்யாணம் பண்ணேன். சரியா, சதிஷ் பொறந்து  ஒரு 3 மாசம் இருக்கப்போ, அவன் வேற ஊருக்கு ட்ரான்ஸ்ஃபெர்ல போனான். அதுக்கப்புறம் நான் அவன பாக்கவும் இல்ல, அவன் கிட்ட பேசவும் இல்ல. ஆனா, அவன் நம்பர் மட்டும் என் கிட்ட இருக்கு. அவன் வேற ஊருக்கு போறதுக்கு முன்னாடி என் கிட்ட சொன்ன கடைசி வார்த்த, 'உன் வாழ்க்கைல உனக்கு எப்போ என்ன பிரச்சனை வந்தாலும் சரி, நீ கொலையே பண்ணிருந்தாலும் சரி, நான் என்னோட உயிர கொடுத்தாவது உன்ன அந்த விஷயத்துல இருந்து காப்பாத்துவேன். அது வரைக்கும் பை! டேக் கேர்!' 

இப்போ 20 வருஷம் கழிச்சு அவன இந்த விஷயத்துக்காக தொந்தரவு பண்ணுறதா? அவன் என்ன ஞாபகம் வச்சிருப்பானா? ஃபோன்ல அவனோட நம்பர பாத்துட்டே யோசிச்சிட்டு உக்காந்துட்டு இருந்தேன். அவன் என் கிட்ட சொல்லிட்டு போனது என் மனசுல ஓடிட்டே இருந்தது. கால் பட்டன அழுத்தினேன். ரிங் போயிட்டே இருந்தது. அவன் ஃபோன் எடுக்கல. நான் ஒரு 10 நிமிஷம் வெயிட் பண்ணேன் அவன் திரும்ப கால் பண்ணுவானானு. அவன் பண்ணல. அதனால வீட்டுக்கு போய் என்னோட மனைவியும் மகனும் எப்படி இருக்காங்கனு பாக்கலாம்னு முடிவு பண்ணி எல்லாத்தயும் எடுத்துக்கிட்டு, ஹோட்டல் ரூம் கதவ திறக்கலாம்னு போனப்போ, ஃபோன் ரிங் ஆச்சு.    
        
அவனா இருக்கணும்னு வேண்டிக்கிட்டு ஃபோன எடுத்து பாத்தேன். அவனே தான். என்னோட ட்ராவல் பேக நான் கீழ வச்சிட்டு, பெட்ல போய் உக்காந்து ஃபோன் அட்டெண்ட் பண்ணேன். நான் ஒன்னும் பேசல. அவன் ஆரம்பிச்சான்.

விஜயன்: ஹலோ! சுகு?

நான்: நான் தான் பேசுறேன் விஜய்.

விஜயன்: என்னடா திடீர்னு போன் பண்ணிருக்க? ஏதாச்சு முக்கியமான விஷயமா?

 நான்: ஆமாடா. கொஞ்சம் முக்கியமான விஷயம் தான். டியூட்டில இருக்கியா?

விஜயன்: ஆமாடா. டியூட்டில தான் இருக்கேன். சொல்லுடா என்ன விஷயமா இருந்தாலும்.

நான்: இஷ்ஷூ கொஞ்சம் சென்சிடிவ். வெளிய லீக் ஆகிட போகுதோனு பயமா இருக்கு. நீ தனியா இருக்கப்போ சொல்லு.

விஜயன்: சரி, நேர்லயே பாத்து பேசலாமா?

நான்: நேர்ல பாத்தா? நீ எந்த ஊர்ல இருக்கனே தெரியலையே! நான் இன்னைக்கு நைட் வீட்டுக்கு போகணும்.

விஜயன்: நான் சென்னைல தான்டா இருக்கேன்.

நான்: சென்னைலயா? சார்ரிடா. எனக்கு தெரியாது 

விஜயன்: இப்போ எதுக்கு சாரிலாம் சொல்லுற? நாம தான் சுத்தமா டச்லேயே இல்லையே. நீ எங்க இருக்கனு சொல்லு. எனக்கு ஒரு மீட்டிங் இருக்கு. முடிச்சிட்டு வரேன் 

நான்: நான் பூந்தமல்லி கிட்ட இருக்க ஒரு தி ராயல் இன் ஹோட்டல்ல தங்கிருக்கேன்.

விஜயன்: நல்லதா போச்சு. நான் மீட்டிங் முடிச்சிட்டு வீட்டுக்கு பொய் கேஷுவல்ஸ் போட்டுட்டு வரேன்.

நான்: சரிடா. வந்துட்டு சொல்லு.

நான் வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்தேன். 2 மணி நேரம் கழிச்சு அவன் கிட்ட இருந்து ஃபோன் வந்துச்சு. நான் அட்டெண்ட் பண்ணேன்.

விஜயன்: நான் வந்துட்டேன்டா. ரூம் நம்பர் சொல்லு

நான்: 306 டா.

விஜயன்: சரி இரு. செக் இன் பண்ணிட்டு வரேன்.

5 நிமிஷம் கழிச்சு ரூம் கதவ யாரோ தட்டுனாங்க. அவனா தான் இருக்கும்னு போய் கதவ திறந்தேன். அவன் தான். 20 வருஷம் கழிச்சு அவன பாக்கறேன். காலர் வச்ச டி ஷர்ட்டையும், ஜீன்ஸ் பேண்ட்டையும் போட்டுட்டு நின்னுட்டு இருந்தான். கடைசியா பாக்குறதுக்கு ஸ்லிம்மா ஃபிட்டா இருந்தவன், இப்போ தாட்டையா  ஆகிட்டான். மீசைய ட்ரிம் பண்ணிட்டு இருந்தவன் இப்போ கட்டையா மீசை வச்சிருக்கான். நர முடி தெரிய கூடாதுனு டை வேற அடிச்சிருக்கான். என்ன பாத்த உடனே அவன் முகத்துல ஒரே சிரிப்பு. ரெண்டு பேருமே ஒரே நேரத்துல, 'என்னடா ஆளே மாறிட்ட? 'னு கேட்டுக்கிட்டோம். ரெண்டு பெரும் கட்டி புடிச்சு  'எப்பிடிடா? இருக்க?'னும் ஒரே நேரத்துல கேட்டோம். ரெண்டு பெரும் இப்டி ஒரே நேரத்துல பேசுறத நெனச்சு சிரிச்சிட்டு உள்ள வந்தோம். வந்து உக்காந்த உடனே, அவன் நேரத்த கடத்தாம, டைரெக்ட்டா விஷயத்துக்கு வந்தான்.

விஜயன்: சொல்லுடா. என்ன விஷயம்?

நான்: அது எப்படி சொல்லுறதுனு தெரியல.

விஜயன்: நீ 20 வருஷம் கழிச்சு ஒரு பிரச்சனைன்னு எனக்கு போன் பண்ணிருக்கானா, நீ சொல்லமாலே அது ஏதோ பெரிய பிரச்சனைன்னு என்னால புரிஞ்சுக்க முடியும். நீ எத சொன்னாலும், நான் கேக்க தயார் தான். சொல்லு 

நான் ஐட்டம் கிட்ட கேட்ட மொத்த விஷயத்தையும் அவன் கிட்ட சொன்னேன். ஆனாலும், சதிஷ் கலையரசிய அனுபவிச்சத சொல்ல விரும்பல. மறைச்சிட்டேன். சதீஷ கட்டிப்போட்டு, கலையரசிய அனுபவிச்சாங்கன்னு சொன்னேன்.     

விஜயன்: எங்க கை வைக்கிறோம்றோம்னு தெரியாம வச்சிட்டாங்க. இனி அவனுங்களுக்கு சாப்பிட்றதுக்கும் , கழுவுறதுக்கும் கூட அந்த கை உதவாது. நான் பாத்துக்கிறேன். நான் பாக்குறது இருக்கட்டும். இஃப் ஐ அம்  ரைட், நீ அல்ரெடி அவனுங்க யாருனு கண்டு புடிச்சிருப்ப.

நான்: யா!! யு ஆர் ரைட்!  நான் தேவையான ஃபுட்டேஜ்களாம் கலெக்ட் பண்ணி, அந்த ஆட்டோ நம்பர், அவனுங்க ரெண்டு பேரோட முகம் எல்லாத்தயும் கேதர் பண்ணிட்டேன்.

விஜயன்: எல்லா டீடைல்ஸையும் எனக்கு கொடு. நான் பாத்துக்கிறேன் அவனுங்கள.

நான் அவனுக்கு என் லேப்டாப்ல இருந்த எல்லா டீடைல்ஸையும் காமிச்சேன். அவன் ஐட்டம பாத்துட்டு,

விஜயன்: இவளையும் கவனிச்சிடட்டுமா?

நான்: இல்ல, வேணாம் விடு. அவளால தான் எனக்கு இப்படி ஒரு விஷயம் நடந்ததே தெரியும்.

விஜயன்:  சரி ஒகே. நான் விசாரிச்சிட்டு சொல்லுறேன். நீ போய் அவங்கள வீட்டுல பாரு. இந்த மாதிரி விஷயம்லாம் அவங்களுக்கு ட்ராமாவா மாறிடும். இந்த நேரத்துல நீ கண்டிப்பா அவங்க கூட இருக்கணும். பையனுக்கும் அம்மாவ காப்பாத்த முடியலன்னு ரொம்ப குற்ற உணர்ச்சியா இருக்கும். ரெண்டு பேருக்கும் இந்த நேரம் உன்னோட உதவி தேவ. ஆனா, அவங்களா சொன்னாலே ஒழிய, நீயா எதையும் தெரிஞ்ச மாதிரி காட்டிக்காத. இது உனக்கு நல்லாவே தெரியும், இருந்தாலும் சொல்லுறது என் கடமை. இதுல தப்பு அவங்க மேல இல்ல. தேவை இல்லாம தண்டனையை அவங்களுக்கு குடுத்துடாத.

நான்: எனக்கும் அதே கவலை தான்டா. வீட்டுக்கு போனா தான் தெரியும் என்ன நிலமனு.

விஜயன்: சரிடா. எனக்கு கொஞ்சம் வேல இருக்கு. நான் கிளம்புறேன். நீ கொஞ்ச நேரம் ரிலாக்ஸ் பண்ணிட்டு மனச தெளிவாக்கிட்டு கெளம்பு.

நான்: ஒகே டா. பை                           
     
விஜயன்: பை. நான் ஏதாவது  கெடச்சா உனக்கு சொல்லுறேன்.

நான் ஒரு மணி நேரம் கலங்கிருந்த என் மனச முடிஞ்ச அளவுக்கு தெளிவு பண்ண ட்ரை பண்ணேன். ஆனா பெருசா ஒன்னும் முடியல. இருந்தாலும் வீட்டுக்கு போயே ஆகணும்னு முடிவெடுத்து ஓரளவு மனச தேத்திட்டு 10 மணிக்கா ஹோட்டல செக் அவுட் பண்ணிட்டு வீட்டுக்கு கெளம்புனேன். வீட்டுக்கு போறதுக்கு 11 மணி ஆகிடுச்சு. காலிங் பெல்ல அடிச்சேன். சதிஷ் வந்து தொறந்தான். அவன் முகத்துல எந்த பதட்டமும் இல்ல. அவன் கிட்ட பேசுறப்போவும், நார்மலா தான் பேசுனான். கலையரசியும் பாத்ரூம்ல இருந்து வெளிய  வரப்போ, எந்த பதட்டமும் இல்லாம தான் வந்தா. அவளும் வழக்கம் போல தான் பேசுனா. எப்படி இவங்க ரெண்டு பேராலயும் நார்மலா இருக்க முடியுது? நாம பாத்தது இவங்கள தானா? ஐட்டம் சொன்னது உண்ம தானா? மாதிரி பல எண்ணங்கள் என் மனசுக்குள்ள ஓடிட்டு இருந்தது. இருந்தாலும் என் முகத்துல எதையும் காமிச்சிக்காம, கேஷுவலா ரெண்டு பேர் கிட்டயும் பேசிட்டு இருந்தேன். அடுத்த நாள் காலேஜ் இருக்குனு சதீஷ தூங்க சொல்லிட்டு, நான் கலையரசிய கூட்டிட்டு என் ரூம்க்கு வந்தேன்.

நான் கொலையே பண்ணிருந்தாலும் பரவால்ல, அவன் உயிர குடுத்து என்ன காப்பாத்துவன்னு சொல்லுற அளவுக்கு நான் அவனுக்கு அப்படி என்ன உதவி பண்ணிருப்பேன்னு நெனைக்கிறீங்க? 

[karthikhse12]

நண்பா மிகவும் அருமையான பதிவு அதிலும் சுகுமார் நண்பன் விஜய் போலீஸ் அதிகாரி இருப்பதால் அவனிடம் உதவி கேட்டு நடந்ததை சொல்லி மிகவும் நேர்த்தியாக இருந்தது. விஜய் வாலிப வயதில் அவனின் குடும்ப வாழ்க்கையில் உதவி செய்து இருப்பார் என்று நினைக்கிறேன்

[Muralirk]

Super bro interesting update seme story please continue thanks for update

[omprakash_71]

Vera Level Update Nanba Super

[antibull007]

பாகம் - 11

மீதி கதை கதாசிரியரின் பார்வையிலிருந்து சொல்லப்படும். கதாசிரியரின் பார்வையிலிருந்து சொல்லப்படுவதால், இனி உரையாடல்கள் தவிர மற்ற அனைத்தும் எழுத்து வழக்கு தமிழில் எழுதப்படும். கதையில் காமம் தீர்ந்தது என்று நினைக்கும் வாசகர்கள் சற்று பொறுத்திருக்கவும். காமம் வரும். விரைவிலேயே வரும். அது வரை சற்று பொறுமை காக்கவும். கதைக்கு செல்வோம்!    


அன்றிரவு சதீஷிற்கு இரவு வணக்கம் சொல்லிவிட்டு, சுகுமாரனும் கலையரசியும் தங்களுடைய அறைக்கு உறங்க சென்றனர். சுகுமாரன் ஆடைகளைக் களைந்து விட்டு, உறங்குவதற்கேற்ற ஆடைகளை உடுத்திக்கொண்டு கட்டிலில் கலையரசியின் பக்கத்தில் படுத்தார். ஒரு பக்கம் தன்னுடைய கணவருக்கு நடந்த விஷயம் பற்றி எந்த சந்தேகமும் வந்து விடக் கூடாது என்ற கவலை தன மனதில் இருந்தாலும், தன்னுடைய கணவனின் முகத்தில் இருந்த வாட்டத்தைக் கண்டறிந்தாள்.

கலையரசி: என்னங்க ஆச்சு? முகமே ரொம்ப வாடி போயிருக்கு.

சுகுமாரன்: ட்ராவல்ல அலைச்சலால கொஞ்சம் டயர்டா இருக்கு. வேற ஒன்னும் இல்ல.

கலையரசி: நான் டீ போட்டு கொண்டு வரட்டுமா?

சுகுமாரன்: இந்த நேரத்துல போய் டி போட போறியா? காலைல பாத்துக்கலாம்.

கலையரசி: போன வேலையெல்லாம் சுமூகமா முடிஞ்சுதா? ஃபோன் பண்றப்போ ரொம்ப டென்ஷனா இருந்தீங்களே! வேலையெல்லாம் முடிச்சிட்டு நீங்களே ஃபோன் பண்ணுவீங்கன்னு நெனச்சேன். நீங்க பண்ணல. திடீர்னு வந்து நிக்குறீங்க.

சுகுமாரன்: வேலையெல்லாம் முடிச்சிட்டு ஃபோன் பண்ணலாம்னு தான் நெனச்சேன் கலை. ஆனா, நான் எதிர் பாக்காத சில விஷயங்கள்லாம் நடந்துடுச்சு. அதான் பண்ண முடியல. 

சுகுமாரனின் பதிலைக் கேட்டு கலையரசி அதிர்ந்தாள். முகத்தில் பதற்றத்தை காட்டிக் கொள்ளாமல்,
 
கலையரசி: என்னங்க ஆச்சு?

சுகுமாரன்: நான் பாக்கப் போன கிளையண்ட் வேற கம்மிட்மன்ட் இருக்குனு சீக்கிரமாவே வேலைய முடிச்சிட்டாரு. சரி நேத்தே கெளம்பி வரலாம்னு நெனச்சேன். திடீர்னு வேற ஒரு சென்சிடிவ் கம்பெனி இஷூ வரவே, அதா எப்படி ரிசால்வ் பண்ணுறதுனு புரியாம உக்காந்துட்டு இருந்தேன். பழைய கலீக் ஒருத்தர் கிட்ட ஹெல்ப் கேட்டுருக்கேன். சால்வ் ஆகிடும்னு நம்புறேன்.

கலையரசி: எல்லாம் நல்ல படியா முடியும். நீங்க ரொம்ப போட்டு மனச குழப்பிக்காதீங்க.

சுகுமாரன்: எனக்கும் அதே நம்பிக்கை தான் கலை. சரி, இங்க எல்லாம் சுமூகமா போச்சா?

கலையரசி: இங்க பெருசா ஒன்னும் நடக்கலைங்க. வழக்கம் போல தான் போச்சு. நீங்க ஊர்ல இல்லாதது தான் எனக்கு பழகி போச்சே. பாதி நாள் நீங்க இருக்கிறதில்ல.

சுகுமாரன்: நான் என்ன வேணும்னா போறேன்? என் வேல அந்த மாதிரி.

கலையரசி: புரியுதுங்க. நான் உங்கள எதுவுமே சொல்லலையே. 

சுகுமாரன்: சரி. படுப்போம். காலைல வேலைக்கு போகணும் ரெண்டு பேரும்.

கலையரசி: சரிங்க. குட் நைட் 

சுகுமாரன்: குட் நைட்.

குட் நைட் சொன்னாலும், இருவரின் கண்களும் மூடவில்லை. இருவரின் மனதிலும் பல எண்ண ஓட்டங்கள் ஓடிக்கொண்டிருந்தன. 

வீட்டின் மற்றோரு அறையில் உறங்கச் சென்ற சதீஷுக்கும் அதே நிலைமை தான். அம்மாவை அவன் இனி அனுபவிக்க முடியாது என்ற ஏமாற்றம் அவன் மனதில் இருந்தாலும், அப்பா வந்து விட்டதால் இனி அம்மாவைப்  பற்றிய எண்ணத்தை அடியோடு மறந்து விட வேண்டும் என்ற எண்ணத்தை மனதில் அசைபோட்டு கொண்டிருந்தான். மற்றோரு புறம் ஹேமாவைப் பற்றிய நினைவும் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. எண்ண ஓட்டங்கள் இருந்தாலும், சோர்வு அவர்களின் இமைகளை மூடியது. ஒரு வழியாக உறங்கினர். 

ஒவ்வொருவர் மனத்திலும் வேறு வேறு எண்ண ஓட்டங்கள் இருந்தாலும் மறுநாள் காலை, மூவரும் அவர்களுடைய வாழ்க்கை ஓட்டத்தை தொடர்ந்தனர். காலை சதிஷ் கல்லூரிக்கு புறப்பட்டான். ஹேமாவின் மீது முளைத்த திடீர் பற்று அவனை வழக்கத்தை விட சற்று ஆவலுடன் கல்லூரிக்கு கிளம்ப வைத்தது. தன்னிடம் இருப்பதிலேயே மிகவும் அழகான உடையை உடுத்திக்கொண்டு வீட்டை விட்டு தன்னுடைய மோட்டார் சைக்கிளில் கிளம்பினான். மற்றோரு புறம், கலையரசியும், சுகுமாரனும் தத்தம் அலுவலக பணிகளுக்காக வீட்டை விட்டு கிளம்பினர். தன்னுடைய நண்பனிடம் இருந்து ஏதேனும் தகவல் வருமா என்று எதிர்பார்ப்பு ஒரு புறம் இருந்தாலும், சுகுமாரன் தன்னுடைய வேலையில் கவனம் செலுத்தினார். கலையரசியும் சுறுசுறுப்பாக இயங்கி கொண்டிருக்கும் தன்னுடைய வங்கிப் பணியில் கவனத்தை செலுத்தினாள். இருவரும் அவர்களின் மனதின் ஒரு புறம் தங்களுடைய தனிப்பட்ட வாழ்க்கையை பற்றிய சில எண்ணங்கள் இருந்தாலும், அலுவலக பணிகளின் வழக்கமான வாழ்க்கைக்கு திரும்பினர்.

ஆனால் சதீஷுக்கு அது கல்லூரியில் ஒரு வழக்கமான தினம் அன்று. தன்னுடைய பைக்கை நிறுத்தி விட்டு, இறங்கி நடந்து வரும் பொழுது, தன்னுடைய தோழிகளுடன் இருக்கையில் அமர்ந்திருந்த ஹேமாவை கண்டும் காணாத படி 2 வினாடிகள் மட்டும் பார்த்தபடி கடந்து சென்று மற்றோரு இருக்கையில் அமர்ந்திருந்த தன்னுடைய நண்பர்களிடம் சென்றான். 

சதிஷ் ஹேமாவை இரு நொடிகளே பார்த்திருந்தாலும், அவன் கண்கள் ஹேமாவின் உருவத்தை அப்படியே அவன் மனதில் நிலைநிறுத்தின. இருக்காதா? காதலின் முதல் கட்டத்தில் இருக்கும் எந்த ஒரு ஆண் மகனுக்கும், தன் மனதிற்குள் முதன்முதலில் காதலை விதைத்த மங்கையின் உருவம் கல்வெட்டைப் போல பதியத் தானே செய்யும்? 

ஒரு புறம் அவன் கால்கள் அவனுடைய நண்பர்களை நோக்கி நகர்ந்தாலும், அவன் மனதோ, தான் பார்த்த ஹேமாவின் உருவத்தை விட்டு மீள முடியாமல் நின்றது. ஹேமா பார்ப்பதற்கு 5 அடி 4 அங்குலம் உயரத்துடன், 53 கிலோ எடையுடன் செய்து வைத்த சிற்பம் போல இருப்பாள். அவ்வப்போது அழகு நிலையங்களுக்கு சென்று  தன்னுடைய கூந்தலை சிகை அலங்காரம் செய்து, கூந்தலை தன்னுடைய விருப்பத்திற்கு ஏற்றார் போல் அழகு படுத்தி இருப்பாள். சில நேரம் கூந்ததலை காற்றில் ஆட விட்டுருப்பாள், சில நேரம், கூந்தலை குதிரை வால்  போட்டிருப்பாள். அன்று தன்னுடைய கூந்தலின் இரு கொத்துக்களை முகத்தின் இருபுறங்களிலும் ஆட விட்டு, மீதி கூந்தலை ஒன்று சேர்த்து, குதிரை வால் போட்டிருந்தாள். வட்ட வடிவ முகம், பால் போன்ற தேகம் கொண்டவளான ஹேமாவின் முகம் நிலவை போன்று பொலிவுடன் இருந்தது. அனால், நிலவிலும் கரை உள்ளதல்லவா? அது போல் பிசிறில்லாத ஹேமாவின் கன்னத்தில் புதிதாக தோன்றிய ஒரு பரு, ஹேமாவின் கன்னத்தில் சிவப்பு நிற திருஷ்ட்டி பொட்டைப் போல் இருந்தது. நெற்றியில் சிறிய போட்டுடன் இருந்தாள். அழகு நிலையத்திற்கு சென்று தன்னுடைய புருவங்களை செதுக்கி இருந்தாள். உதட்டிற்கு இளஞ்சிவப்பு சாயத்தை பூசியிருந்தாள். முத்துப் போன்ற பற்களை உடையவளாக இருந்தாலும் ஹேமா பொதுவாக சிரிக்கும்போது, அந்த முத்துக்கள் சிதறி விடுமோ என்ற கவலையில், உதட்டை மூடியே சிரிக்கும் பழக்கமுடையவள். காதிற்கு பொட்டு போன்ற கருப்பு நிற காதணியை உடுத்தி இருந்தாள். கழுத்திற்கு அணிகலன் அணிய விருப்பமில்லாத ஹேமா அடையாள அட்டையையே அணிகலனாக மாட்டிக்கொண்டு உட்காந்திருந்தாள். அளவெடுத்து செய்த அவளின் மாம்பழ நிற சுடிதாரில், ஹேமாவின் உடுக்கையை போன்ற உடலமைப்பு தெள்ளத் தெளிவாக அதெரிந்தது. கழுத்துக்கு கீழே, தோள்பட்டை எலும்பு தூக்கிக்கொண்டு நிற்க, அந்த எலும்புகளுக்கு கீழே துப்பட்டா போடாத ஹேமாவின், மாம்பிஞ்சுகள் இரண்டும் ஆடையை உரசியபடி இருந்தன. ஒரு கையில் கைக்கடிகாரத்தையும் மறுகையில் சிவப்பு நிற கனத்த இரு பிளாஸ்டிக் வளையல்களையும் அணிந்திருந்தாள். கணுக்காலை மறைக்காத ஜீன்ஸ் பேண்ட்டை போட்டுகொண்டு, தன்னுடைய இரு கால்களையும் பிணைத்த படி அமர்ந்திருந்தாள். 

 ஹேமாவும் தன்னுடைய தோழிகளுடன் அரட்டை அடித்தபடி, அவனை 2 நொடிகள் ஓரக்கண்ணால் பார்த்தாள்.   சதிஷ் நீல நிற அரைக்கை டெனிம்  சட்டையையும், வெளிர் பழுப்பு நிற பேண்ட்டையும் அணிந்திருந்தான். ஒரு கையில் கைக்கடிக்கரத்தையும், மற்றோரு கையில் வெள்ளி காப்பையும் அணிந்திருந்தான். தன்னுடைய காலில் ஸ்னீக்கர்ஸ் அணிந்து கொண்டு அவன் நடந்து வருவதை ஹேமா ரசித்துக்கொண்டிருந்தாள். ஆனால் சதீஷிடம் ஏதோ மாற்றம் உள்ளது என்றும் கவனித்த அவள் அது என்னவென்று யோசித்துக்கொண்டே, தன்னுடைய தோழிகளுடன் அரட்டையைத் தொடர்ந்தாள்.

 2 நொடிகள் மட்டுமே பார்த்ததை வைத்து எப்படி அவர்கள் இவ்வளவு விஷயத்தை கவனித்தனர்? அது காதலில் விழுந்த ஆனால் தான் காதலில் விழுந்ததை அறியாமல் இருக்கும், காதலில் முதற்கட்டத்தில் இருக்கும் காதலர்களுக்கு மட்டுமே வெளிச்சம். 

இப்படிப்பட்ட அழகியான ஹேமாவிற்கு ஏன் சதீஷின் மீது விருப்பம்? அதற்கு காரணம் அவள் அழகி என்பதனாலே. பொதுவாக ஒரு பெண் சுமாராக இருந்தாலே, கூட படிக்கும் ஆண்கள் ஏதேனும் ஒரு காரணத்தைக் கொண்டு அவளை ஈர்க்க முயல்வர். ஆனால் சதீஷோ அப்படி இல்லை. அவளிடம் எப்போதாவது பேசினாலும், அவளை ஈர்க்க வேண்டுமென்ற செயல்களில் ஈடுபடவில்லை. மற்ற பெண்களிடமும் சதிஷ் மரியாதையாக நடந்து கொள்வதையும் கவனித்திருக்கிறாள் ஹேமா. அதனாலேயே சதீஷின் மீது அவளுக்கு ஒரு மரியாதை. தன்னை விட வயதில் மூத்தவர்களிடம் வரும் மரியாதை பெரும்பாலும் மரியாதையாகவே இருக்கும். அனால், தன் வயதில் இருக்கும் 6 அடி கட்டிளம் காளியிடம் வரும் மரியாதை பெரும்பாலும் மரியாதையைத் தாண்டி காதலாக மாறுவது இயல்பு. ஆனால், அது காதல் தான் என்று பெண்கள் பெரும்பாலும் அறிந்திருப்பதில்லை. சதீஷும் அவளிடம் பெரிதும் ஈடுபாடு காட்டவில்லை என்பதால், சதீஷின் மீதான ஹேமாவின் ஈர்ப்பு மரியாதையாக மட்டுமே இருந்தது. ஆனால் திடீரென்று 2 தினங்கள் முன்பு, சதிஷ் ஹேமாவிற்கு நொண்டி சாக்கை சொல்லிக்கொண்டு பேசியது, ஹேமாவின் உணர்ச்சிகளை மீண்டும் தூண்டியது. சதிஷ் என்ன தான் ஒன்றும் தெரியாதபடி ஹேமாவிடம் பாடம் பற்றிய சந்தேகம் கேட்பது போல் நடித்தாலும், ஒரு பெண்ணால் ஒரு ஆணின் உள்நோக்கத்தை சுலபமாக கண்டறிந்து விட முடியும். அதுவும் ஹேமா போன்ற அழகிக்கு அதெல்லாம் ஒரு விஷயமே இல்லை. இவ்வாறு அவளின் உணர்ச்சிகள் மீண்டும் தூண்டப்பட, நேற்று சதிஷ் கல்லூரிக்கு வராததை கண்டு, தூண்டப்பட்ட அவளின் உணர்ச்சி எதிர் பாராத ஒரு நாள் பிரிவால் மற்றோரு பரிமாணத்தை அடைந்தது, இன்று சதிஷ் வருவதை பார்த்ததும், அவள் தேக்கி வைத்த உணர்ச்சிகள் அனைத்தும், அவளின் கட்டுப்பாடு தாண்டி, சதீஷின் மீதான இன்னும் சொல்லப்படாத காதலை வெளிக்கொண்டு வந்தது .

அது இருக்கட்டும்? அதெப்படி சதீஷிற்கு ஹேமாவைப் பிடித்தது? ஒரு பெண்ணைக் கவர ஒரு ஆண் அவளின் உள்ளத்தில் இடம் பெற வேண்டியது மிகவும் முக்கியம். பெண்களுக்கு பெரும்பாலும், கூட்டத்தில் தனித்து தெரியும் ஆண்மகன்களிடம் எளிதில் உணர்ச்சி ஏற்படும். அனால், ஒரு ஆணுக்கு ஒரு பெண் தன்னை விரும்புகிறாள் என்று தெரிந்தால் மட்டும் போதும். அவனை அறியாமலே அவன் அவள் மீது ஈர்ப்பு கொள்வான். சதிஷிம் அதற்க்கு விதி விலக்கல்ல. ஹேமாவின் அழகை உணர்ந்திருந்தாலும், ஹேமா தன் மீது கொண்ட ஈர்ப்பு பற்றி அவன் தோழி சொல்லி அறிந்திருந்தாலும், தனக்குத் தானே விதித்த சுய கட்டுப்பாடுகளால், அவன் அதை பெரிதாக எடுத்துக்கொள்வதில்லை. ஆனால், கடந்த இரு தினங்களில் நடந்த நிகழ்வுகள் அவனுடைய கட்டுப்பாட்டைத் தளர்ந்து, ஒரு சுதந்திர மனிதனாக செயல்பட உதவின. எந்த ஒரு சுதந்திர ஆண் மகனுக்கும் தன் மீது ஈர்ப்பு கொண்ட அழகிய பெண்ணின் மீது ஈர்ப்பு வருவது ஒன்றும் அதிசயமல்ல.

ஆனால் ஹேமா, சதிஷ் இருவரும் தான் காதல் வலையில் விழுந்ததை அறிந்திருக்கவில்லை.

வகுப்புக்கு நேரம் ஆனதால் அனைவரும் வகுப்பறைக்கு சென்றனர். வகுப்பு தொடங்கியது.  
 
ஹேமா பெண்கள் வரிசையில் 3 ஆவது மேசையில் அமர்ந்திருந்தாள். சதிஷ் தான் உயரமாக உள்ளதால் கடைசிக்கு மேசைக்கு முன் உள்ள மேசையில் அமர்ந்தான். பாடத்தை கவனித்தாலும் இருவரும் அவ்வப்போது ஒருவரை ஒருவர் ஓரக்கண்ணால் பார்த்தபடியானர். இது நடந்துகொண்டிருக்க, திடீரென்று இருவரின் பார்வையும் மோதியது. இருவரும் அசைவில்லாமல், ஒருவரின் கண்களை மற்றோவார் பார்த்தபடி அமர்ந்தனர். ப்ரொஃபஸர் திடீரென்று, "வாட்ஸ் கோயிங் ஆன் தேர்" என்று கேட்க, இருவரும் மாட்டிக்கொண்டோம் என்ற பதட்டத்தில் சுயநினைவுக்கு வந்தனர்.

[karthikhse12]

நண்பா மிகவும் அருமையான பதிவு அதிலும் சதீஷ் மற்றும் ஹேமா இடையில் உள்ள அன்பை சொல்லியது மிகவும் அருமையாக இருந்தது

[Muralirk]

Intresting bro sema thrilling ah irukku please continue thanks for update