08-12-2024, 05:40 PM
రెండు గంటల తర్వాత హైదరాబాద్ లో ల్యాండ్ అయింది మేఘన. స్వేచ్ఛ దొరికితే ఎలా ఉంటుందో ఈ క్షణం తనకి అర్ధం అయింది. ఫ్లైట్ లో వస్తూ జాన్ పంపిన మెసేజ్ లు మొత్తం చదివింది. అవి చదువుతుంటే రెండు కళ్ళు నీటితో నిండి పోయాయి. కానీ ఇప్పుడు మాత్రం జాన్ ని కలిసే ధైర్యం రావట్లేదు. అసలు అతని ముందు నిలబడే అర్హత కూడా తనకి లేదు అనిపించింది.
ఇంతలో ఫోన్ మోగింది చూస్తే జాన్ నుండి. లిఫ్ట్ చేయకపోతే మళ్ళీ ఏమవుతుందో అన్న భయం. చేస్తే ఏం మాట్లాడాలి అన్న భయంతో సతమతం అయింది. కానీ గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకుని ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసింది.
"హలో మేఘన, ఏమై పోయావే అసలు?" అన్నాడు జాన్ కోపం, బాధ, సంతోషం కలిసిన గొంతుతో
జాన్ గొంతు విని మేఘన ఏడవటం మొదలుపెట్టింది.
"ఏమైంది య ఏడుస్తున్నావ్?" అన్నాడు జాన్ కంగారుగా
"ఏం లేదు రా" అంది కన్నీళ్లు తుడుచుకుంటూ
"ఎక్కడ ఉన్నావ్ చెప్పు, నాకు నిన్ను ఇప్పుడే చూడాలని ఉంది" అన్నాడు
"హ్మ్" అంది మేఘన. తనకి కూడా జాన్ ని చూడాలనే ఉంది. అతని కాళ్ళ మీద పడి క్షమించు అని అడగాలి అనుకుంది.
"హ్మ్ కాదే. ఎక్కడ ఉన్నావ్ వస్తాను" అన్నాడు
"వద్దు రా ఈవెనింగ్ నేనే వస్తాను. మన పార్క్ దగ్గరికి రా" అంది మెల్లగా
"ఈవెనింగ్ వరకు అంటే ఎలానే" అన్నాడు జాన్
"ప్లీజ్ రా అర్ధం చేసుకో, ఈవెనింగ్ నేనే వస్తాను" అంది బ్రతిమాలుతూ
"హ్మ్ సరే, వెయిట్ చేస్తూ ఉంటాను" అన్నాడు
కాసేపటికి ఫోన్ కట్ అయింది.
మేఘన క్యాబ్ బుక్ చేసుకుని ప్రియా వాళ్ళ ఇంటికి వెల్లింది. డోర్ బెల్ కొట్టగానే ప్రియా డోర్ ఓపెన్ చేసింది. ఎదురుగా ఉన్న మేఘన ని చూసి కోపంగా లాగి పెట్టి ఒక చెంప దెబ్బ కొట్టింది.
"అసలు మేము ఉన్నాం అనుకున్నావా లేక పోయాం అనుకున్నావా? ఎన్ని సార్లు ఫోన్ చేయాలే నీకు. ఎప్పుడు చేసినా స్విచ్ ఆఫ్ అనే వస్తుంది" అంది ప్రియా కోపంగా
"సారీ యే, ఇంటి దగ్గర సరిగ్గా సిగ్నల్ లేదు" అంది మేఘన మెల్లగా
"హ్మ్, మొహం ఏంటే ఇలా పీక్కుపోయింది. తినట్లేదా?" అంది
"అదేం లేదే సరిగ్గా నిద్రలేదు" అంది మేఘన
"సరే ముందు లోపలికి రా" అంటూ పక్కకి జరిగింది.
మేఘన స్నానం చేసి వచ్చేలోపు బిర్యానీ ఆర్డర్ చేసింది ప్రియా. ఇద్దరు కూర్చుని తిన్నారు.
"కిషన్ ఎక్కడ?" అంది మేఘన
"షూటింగ్ కి వెళ్ళాడే, వాడు కూడా ఎన్నోసార్లు అడిగాడు మేఘన ఏం చేస్తుంది కాల్ చెయ్ అని" అంది ప్రియా
"రియల్లీ సారీ యే" అంది మేఘన
"పర్లేదు లే" అంది ప్రియా.
ప్రియా కి నిజం చెప్పాలి అనిపించలేదు మేఘన కి. చెప్తే తనని ఎలా చూస్తుందో అనుకుంది. ఈ నిజం తనలోనే సమాధి అవ్వాలి అనుకుంది. మెల్లగా సమయం గడుస్తూ ఉంది.
"ప్రియా, అలా బయటకు వెళ్లి వస్తానే?" అంది మేఘన
"ఎక్కడికే ఈ టైం లో" అంది ప్రియా
"జాన్ ని కలవాలి అనిపిస్తుంది" అంది
"హహ సరే, వెళ్లి రా. ఇద్దరి మధ్య ప్రాబ్లెమ్స్ క్లియర్ అయితే అదే హ్యాపీ" అంది ప్రియా సంతోషంగా
మేఘన చిన్నగా నవ్వి అక్కడ నుండి క్యాబ్ బుక్ చేసుకుని పార్క్ దగ్గరకి వెల్లింది. అప్పటికే అక్కడ జాన్ ఎదురుచూస్తూ ఉన్నాడు. మెల్లగా నడుచుకుంటూ జాన్ దగ్గరికి వెళ్ళింది. ఇద్దరి కళ్ళు ఒక్కసారిగా చెమర్చాయి.
మేఘన ని చూడగానే వెళ్లి కౌగిలించుకోవాలి అనిపించింది కానీ తను ఏమనుకుంటుందో అని కంట్రోల్ చేసుకున్నాడు. అటు మేఘన పరిస్థితి కూడా అలానే ఉంది. కాకపోతే ఇప్పుడు తను జాన్ కి కరెక్ట్ అని అనుకుంది మేఘన. అందుకే సైలెంట్ గా ఉండిపోయింది. ఇద్దరు ఏం మాట్లాడుకోకుండా మెల్లగా నడుచుకుంటూ ఒక బెంచ్ మీద కూర్చున్నారు. ఇద్దరి నోటి వెంట మాటలు రావట్లేదు. కాసేపటికి జాన్ మెల్లగా నోరు తెరిచాడు.
"ఎలా ఉన్నావే?" అన్నాడు
"హ్మ్ బానే ఉన్నాను రా" అంది కళ్ళ నుండి వస్తున్న నీళ్ళని ఆపుకుంటూ.
"బాగుంటే ఈ కన్నీళ్లు ఏంటే?" అన్నాడు జాన్ కూడా మెల్లగా కన్నీళ్లు కారుస్తూ
"ఏదో కంట్లో పడింది రా" అంది మేఘన కళ్ళు తుడుచుకుంటూ
"నీకు ఇంకా అబద్దం చెప్పటం కూడా రాలేదే" అన్నాడు మేఘన తల మీద తట్టి
"మరి నువ్వెలా ఉన్నావ్?" అంది మెల్లగా
"నువ్వు లేవు కదా, ఉన్నాను అంటే ఉన్నాను అంతే" అన్నాడు జాన్
"హ్మ్" అంది మేఘన కన్నీళ్లని తుడుచుకుంటూ
"నన్ను పెళ్లి చేసుకుంటావా?" అన్నాడు జాన్ గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకుని
ఆ విషయం అడుగుతాడు అని మేఘన కి అర్ధం అయింది. కానీ జాన్ లాంటి మంచివాడికి తనలాంటి లంజ సరైన జోడి కాదు అనుకుంది. మనసుని మెల్లగా రాయి చేసుకుని
"నీ లాంటి మంచోడికి నేను కరెక్ట్ కాదు రా" అంది జాన్ మొహం చూడలేక తల పక్కకి తిప్పుకుని.
"ఇక్కడ ఎవరు మంచివాళ్ళు లేరే, మనం చేసిన దాంట్లో ఇద్దరిదీ తప్పు ఉంది" అన్నాడు మెల్లగా మేఘన చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకుంటూ.
"అది కాదు రా, నేను అసలు మంచిదాన్నే కాదు. ఒక లంజని" అంది మేఘన ఏడుస్తూ
అది విని జాన్, మేఘన చెంప మీద కొట్టాడు.
"ఇంకొక మాట అలా మాట్లాడావ్ అనుకో చంపేస్తా" అన్నాడు.
"చంపెయ్ రా నీ చేతుల్లోనే పోతాను" అంది మేఘన
"ఉష్....." అంటూ మేఘన ని తన కౌగిలిలోకి తీసుకున్నాడు.
మేఘన వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తూ జాన్ ని గట్టిగా వాటేసుకుంది. అటు జాన్ కూడా ఏడుస్తూనే ఉన్నాడు. అలా ఎంతసేపు ఉన్నారో కూడా తెలియదు. కాసేపటికి మేఘన తేరుకుని
"నా మాట వినరా నేను నీకు కరెక్ట్ కాదు. డబ్బు మీద ఆశతో చేయరాని పనులన్నీ చేసాను. మంచి అమ్మాయిని చూసి పెళ్లి చేసుకోరా" అంది మేఘన
"నువ్వేం మాట్లాడకే, అయినా నేను నీలో చూసింది నీ అందం కాదే. చిన్నప్పటి నుండి నువ్వంటే తెలియని ఇష్టమే నాకు. ఇప్పటి వరకు నువ్వేం చేసావో, ఎంతమందితో పడుకున్నావో నేను అడగను. నువ్వు మారావు అని నా మనసు చెప్తుంది. ఈ క్షణం నుండి నా పాత మేఘన లా ఉంటావా?" అన్నాడు ప్రేమగా మేఘన కళ్ళలోకి చూస్తూ
అది విని మేఘనకి ఏం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు. జాన్ దగ్గర నిజం దాస్తే ఇంకా మోసం చేసినట్టే అనుకుంది.
"ముందు నేను చెప్పేది వినరా, అప్పుడు ఈ మాట చెప్పు" అంటూ తను జాన్ దగ్గర నుండి వెళ్లిన దగ్గర నుండి జరిగిన విషయాలు మొత్తం పూస గుచ్చినట్టు చెప్పింది మేఘన. అవి విన్నప్పుడు జాన్ మనసు చాలా బాధ పడింది. కానీ మేఘన మారిన సంగతి మాత్రం స్పష్టంగా అర్ధం అవుతుంది.
"చెప్పాను కదా నేను లంజని అని, నా మాట విను నువ్వు బంగారం రా. నీ లాంటి వాడికి మంచి అమ్మాయి వస్తుంది. నన్ను ఇలానే వదిలేయ్" అంది
జాన్ కాసేపు ఏం మాట్లాడకుండా సైలెంట్ గా ఉన్నాడు. ఎన్నో ప్రశ్నలు అతని మనసులో మెదులుతూ ఉన్నాయి. కాసేపటికి గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకుని
"అవునే నువ్వు చెప్పినట్టు మంచి అమ్మాయే వస్తుంది. ఆ అమ్మాయి ఎవరో కాదు నువ్వే" అన్నాడు.
"పిచ్చేమన్నా పట్టిందా?" అంది మేఘన
"అవును నీ పిచ్చే పట్టింది. అయినా నువ్వు, నేను మొదటిసారి సెక్స్ చేసుకున్నప్పుడు కూడా నువ్వేం వర్జిన్ కాదే. నీ నుండి నేను ఎక్సపెక్ట్ చేస్తుంది ఆ సుఖాన్ని కాదే. నాది పిచ్చి అనుకుంటావో, ప్రేమ అనుకుంటావో నీ ఇష్టం. నేను అన్నీ ఆలోచించే ఈ నిర్ణయం తీసుకున్నాను. ఇప్పుడు నీ నిర్ణయం చెప్పు" అన్నాడు మేఘన కళ్ళలోకి చూస్తూ
అది విని మేఘన మనసంతా ఆనందంతో నిండిపోయింది. తనలాంటి గతం ఉన్న అమ్మాయిని ఎవరైనా వదిలించుకోవాలనే చూస్తారు. కానీ జాన్ మాత్రం అలాంటి వాడు కాదు అని అర్ధం అయింది. ఏం చెప్పాలో అర్ధం కాక అతన్ని గట్టిగా వాటేసుకుని అతని గుండెల మీద తల పెట్టి ఏడవటం మొదలుపెట్టింది.
జాన్ తన తల దించి మేఘన తల మీద ముద్దు పెట్టాడు. మేఘన మోసపోయింది కానీ తన తప్పు తాను తెలుసుకుంది. బయట ఇలాంటి ఉచ్చులో ఎంతోమంది పడుతున్నారు. వాళ్ళ సైడ్ నుండి ఆలోచిస్తే వాళ్ళ కష్టం మనకి అర్ధం అవుతుంది. ఇప్పుడు మేఘన కి కావాల్సింది మానసికంగా ఒక సపోర్ట్. జరిగింది దాచి ఉంటే తన క్యారెక్టర్ నిజంగానే మంచిది కానీ తను ఏం దాచకుండా జరిగింది మొత్తం చెప్పేసింది. ప్రపంచంలో అందరూ తప్పులు చేస్తారు. వాటికి తగ్గ మూల్యం కూడా చెల్లించుకుంటారు. గోవా లో ఉన్నన్ని రోజులు మేఘన తను చేసిన తప్పులకి శిక్ష అనుభవించింది. అసలు ఇది మొదలవటానికి కారణం నేనే, తనని అనవసరంగా హైదరాబాద్ తీసుకొని వచ్చి జాబ్ లో ఇరికించాను. తర్వాత డబ్బు కోసం లైవ్ క్యామ్స్ లోకి దింపాను. నా వల్లే తనకి ఇప్పుడు ఈ పరిస్థితి వచ్చింది. దానిని సరిదిద్దాల్సింది కూడా నేనే అనుకున్నాడు జాన్ మనసులో.
"రేయ్ వద్దు రా" అంది మేఘన మళ్ళీ వెనక్కి జరిగి
"మళ్ళీ ఏమైందే?" అన్నాడు జాన్
"చెప్పాను కదా నన్ను కాపాడింది హోమ్ మినిస్టర్ అని" అంది మేఘన
"దాని గురించి ఇక చెప్పకు, అతని దగ్గరికి వెళ్ళినప్పుడు ప్రియా వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్తున్నా అని చెప్పి వెళ్ళిపో" అన్నాడు మెల్లగా.
ఇదే నేను చేసిన పనికి పెద్ద శిక్ష అనుకున్నాడు జాన్.
మేఘన మరేం మాట్లాడలేదు. ఇద్దరు అలా మనస్సులోని బాధ కరిగేవరకు అలానే కౌగించుకుని ఉండిపోయారు. సమయం మెల్లగా గడుస్తూ ఉంది. 8 అవుతుండగా జాన్, మెల్లగా మేఘన బుగ్గలు పట్టుకుని
"పద మన షాప్ కి వెళ్దాం" అన్నాడు.
"హ్మ్" అంది మేఘన.
అప్పటికే అతను బైక్ కూడా కొన్నాడు EMI లో. ఇద్దరు మెల్లగా బైక్ మీద షాప్ కి బయలుదేరారు. ఆ షాప్ నేమ్ బోర్డు చూసి మేఘన కళ్ళు మళ్ళీ చెమ్మగిల్లాయి. అది కూడా తన పేరు మీదనే ఉంది. వెంటనే జాన్ ని గట్టిగా వాటేసుకుంది.
"మన కింద ఇప్పుడు ఇద్దరు వర్కర్స్ ఉన్నారు. అంతా వాళ్లే చూసుకుంటారు." అన్నాడు
ఇంతలో ఇద్దరికీ టిఫిన్ ఆర్డర్ చేసాడు. మేఘన ఎంతో ఇష్టం గా తింది.
"లేట్ అవుతుంది కదా డ్రాప్ చేస్తాను పద" అన్నాడు
"వెళ్లాలని లేదు. నీతోనే ఉంటాను రా, రేపు వెళ్లి బట్టలు తెచేసుకుంటాను" అంది జాన్ కళ్ళలోకి ప్రేమగా చూస్తూ
"సరే నీ ఇష్టం" అన్నాడు నవ్వుతూ
షాప్ క్లోజ్ చేసుకుని ఇద్దరు జాన్ ఉంటున్న అపార్ట్మెంట్ కి వెళ్లారు. తను ఉంటున్న ఫ్లాట్ చాలా బాగుంది నీట్ గా. మేఘన స్నానం చేసి వచ్చి జాన్ బట్టలు వేసుకుంది. జాన్ కూడా ఫ్రెష్ అయ్యి వచ్చాడు.
ఇద్దరు మెల్లగా బెడ్ మీదకి చేరారు. మేఘన తన తలని జాన్ గుండెల మీద పెట్టింది. అలా ఒకరినొకరు వాటేసుకుని పడుకున్నారు. కాసేపటికి మెల్లగా ఇద్దరి పెదాలు కలుసుకున్నాయి. ఆ ముద్దులో ప్రేమ, సంతోషం తప్ప మరేది లేదు. ఆ ఒక్క ముద్దుతో ఇద్దరి మనస్సులో ఉన్న బాధ, దూరం రెండు చెదిరిపోయాయి.
మెల్లగా ముద్దులో తీవ్రత పెరిగింది. చూస్తుండగానే ఇద్దరి ఒంటి మీద ఉన్న బట్టలు విడిపోయాయి. ఒకరి నగ్న దేహం మరొకరి దేహం కింద నలుగుతూ ఉంది. అలా ఆ బెడ్ మొత్తం దొర్లారు ఇద్దరు. మొదటిసారి జాన్ తో సెక్స్ చేసినప్పుడు ఎలాంటి ఫీలింగ్ వచ్చిందో ఇప్పుడు కూడా అలానే అనిపిస్తుంది మేఘన కి, అటు జాన్ కూడా అలానే ఉంది.
నిదానంగా తన మగతనాన్ని, మేఘన ఆడతనంలో దించాడు జాన్. మేఘన మీద ఎంత ప్రేమ ఉందో చెప్పేలా ఉంది అతని ప్రతీ పోటు. మేఘన కూడా అతని మగతనానికి దాసోహం అవుతూ అతని చేతుల్లో నలిగిపోయింది. ఇద్దరు ఆ రోజు రాత్రి స్వర్గ సుఖాలని చూసారు.
మరుసటిరోజు మేఘన ని తీసుకొని ప్రియా వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాడు జాన్. వాళ్లిద్దరూ కలుసుకున్నందుకు ప్రియా, కిషన్ ఇద్దరు చాలా హ్యాపీగా ఫీల్ అయ్యారు. జాన్ మనసులో మాత్రం కిషన్ మీద కొంచెం అసూయ కలిగింది. మెల్లగా అక్కడ నుండి మేఘన తన వస్తువులు తీసుకొని జాన్ ఫ్లాట్ కి షిఫ్ట్ అయింది.
ఆ రోజు నుండి ఇద్దరు చాలా సంతోషంగా ఉన్నారు. తమ ప్రేమ విషయాన్నీ ఇంట్లో చెప్పేసారు. ఇంట్లో వాళ్ళు కూడా వీరి ప్రేమకి అంగీకారం తెలిపారు. కాకపోతే పెళ్లికి మాత్రం కొంచెం టైం పెట్టారు. అయినా కూడా వీళ్లిద్దరు భార్య, భర్తల్లానే ఉంటున్నారు. ప్రతీరోజు మేఘన చూపిస్తున్న ప్రేమకి చాలా సంతోషపడుతున్నాడు జాన్. అటు మేఘన కూడా చాలా సంతోషంగా ఉంది. ప్రతీ రాత్రి ఇద్దరు స్వర్గపు అంచులని చూస్తున్నారు. కలిసిన మూడో రోజు నుండే తన ప్రతీ రంధ్రాన్ని జాన్ కి అప్పగిస్తూనే ఉంది మేఘన. జాన్ కూడా మేఘన కోరికలని, కసిని తీరుస్తూ తను కూడా ఎంజాయ్ చేస్తూ ఉన్నాడు.
ఈ మధ్యలో ఒక వారం రోజులు మేఘన, ప్రియా వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్తున్నాను అని చెప్పింది. తను ఎక్కడికి వెళ్తుందో జాన్ కి అర్ధం అయింది కానీ ఏం అనలేదు.
వారం రోజుల తర్వాత మేఘన తిరిగి వచ్చింది. ఎందుకో ఇంతకుముందు ఎప్పుడు లేని కసిపుట్టింది మేఘనని చూడగానే. ఆ రోజు చాలా గట్టిగా దెంగాడు మేఘన ని జాన్.
చూస్తుండగానే ఇద్దరి పెళ్లి ఘనంగా జరిగింది. ఆ పెళ్లికి వీరేంద్ర కూడా వచ్చాడు. ఆ రోజు రాత్రి జరిగిన ఫస్ట్ నైట్ లో మేఘన పూకుని కసితీరా దెంగాడు. దానికి కారణం ఒక రకంగా వీరేంద్రనే.
అలా మేఘన జీవితం మెల్లగా సుఖంతం అయింది.
**** మేఘన లైఫ్ కి ఇది హ్యాపీ ఎండింగ్ ***
Ping me on Telegram: @Aaryan116