Incest மனைவியின் பாசம்..

[fuckandforget]

Why apdi solringa idhula disturbance & disgusting edhuvum nan parkalaye? Ila nan edhavadhu padikama miss pannitena

You will get to know as the story progresses. The original author stopped the story for unknown reasons.

[Lust Beast1]

You will get to know as the story progresses. The original author stopped the story for unknown reasons.

Original link?

[Samadhanam]

Original link?

https://xossipy.com/thread-16010.html?highlight=kaveri

[Samadhanam]

This story is a psychological thriller genre.

[சிற்பி***]

நான் படித்ததில் எனக்கு பிடித்த கதைகளில் இதுவும் ஒன்று.. அதனால்தான் இதை நானே முழுமையாக்க விரும்புகிறேன்..

[சிற்பி***]

Intresting bro.... super story ......please continue .....thanks for your story

[சிற்பி***]

அப்பொழுது...

முதலில் ”டப்” என பெரும் சத்தம் மட்டும் தான் கேட்டது.... மவனே யாரோ ஒருத்தனுடையே கார் வெடிச்சிடுச்சி என
நினைத்து... சிரித்தப்படி...யாரோ ஒருத்தியோட முலை வெடிச்சிடுச்சிடுச்சி.. என கவிதாவிடம் ஜோக்கடிக்க சொல்ல
எத்தனிக்கும் போது...

என் வலது கன்னம் விண் விணென்று வலித்து என் உடல் அதிர்வதை உணர்ந்தேன். எனக்கு ஒன்றுமே
புரியவில்லை. என் மூளை சிந்த்திக்கும் திறமையை நிறுத்திவிட்டது. குழப்ப நிலையில் இருந்தேன். கவிதாவை பார்த்தேன்.

கவிதா அன்பொழுக பாசத்துடன் புன்சிரிப்பை உதிர்த்து என்னை பார்த்து கொண்டிருந்தாள். முகத்தில் தாய்மையின்
கண்டிப்பு முகப்பாவம். கவிதா என்னை அறைந்துவிட்டாளா? என சந்தேகப்பட்டு ஏதாவது அறிக்குறி தெரிகிறதா
என குழப்பத்துடன் பார்த்தேன். அவள் முலை குலுங்கிக் கொண்டிருந்தது

என் சந்தேகம் குழப்பம் தீரும் வகையில், கவிதா அவளின் வலது கரத்தை உயர்த்த ...விஷுஷீஷீஷீக்க்...... என்று சீறி
என் வலது கன்னத்தில் இடிப் போல.. படார்... என இறங்கியது. முன் கேட்ட அந்த டப். சத்தம்.....படார்..பளார்..சத்ததுடன்
மறுபடியும் கேட்டது.

என் உடல் சப்த நாடியும் ஒடுங்கி கதி கலங்கிப் போனது. என் கண்களில் என்னையறியாமல் கண்ணீர் முட்டிக் கொண்டு
நின்றது. என் கன்னத்தின் பாதி சதையை யாரோ கடித்துவிட்டதை போல வலி. ஒரு வினாடி சட்டென்று கோவம் வந்தது.
கவிதாவை எந்த முன்நினைப்பும் இல்லாமல் திருப்பி அடிக்கமளவுக்கு கோவம். ஆனால் என் கவிதாவின்
முகத்திலிருக்கும் குடிக்கொண்டிருக்கும் உணர்ச்சியை பாவத்தையும் பார்த்தவுடன் ஏதோ ஒரு சக்தி என்
கோவத்தை காணாமல் ஆக்கியது. என் மனமும் உடலும் அவளிடம் அடங்கி ஒடுங்கி விட்டது.

கவிதாவின் வலது முலை என் அடியின் அதிர்வலைகளை பிரதிபலித்து குலுங்கிக் கொண்டிருந்தது...

நான் கோவம் வந்து அடங்கிய மறுவினாடி, கவிதா அசுர பலத்துடன் மறுபடியும் என் வலது கன்னத்தில் ஓங்கி,
அடிச்சா ஒன்றரை டண் அடி, என்பதைப் போல அறைந்தாள். அந்த அடியின் பலத்தால் நான் வலது பக்கமாக இரு முறை
சுழன்று சற்று தூரத்துக்கு சென்று மல்லாக்க விழுந்தேன். என் வலது கன்னத்தில் சுத்தமாக உணர்ச்சியே இல்லாமல்
போய் விட்டது.அவள் வலது கையின் அச்சை என் கன்னத்தில் உணர்ந்தேன் என் கண்களிலிருந்து நீர் வெளியே
வந்து நான் ஓ வென்று அழும் நிலையில் இருந்தேன்.

கையூன்றி எழுந்து நிமிர்ந்தேன். அந்த நிலையிலும் நான் அடிவாங்கியதை யாரும் பார்த்தார்களா என என் கண்கள்
அனிச்சையாக சுற்றுமுற்றும் பார்த்தது. யாருமில்லை. அவினாஷ இங்கு நடப்பதை பார்க்காமல், தாயின் மானத்தை
காக்க கடமையே கண்ணாக யாராவது இந்த பக்கம் வருகிறார்களா என சாப்பாட்டு பந்தி பக்கம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்

என் உடல் ஆகாயத்தில் சுற்றிக் கொண்டிருப்பதாக தோன்றியது. விண்மீன்கள் என் கண்களில் தோன்றின.
என் உடலும் மனமும் தான் இருந்தன. என் மனதில் இருந்த எண்ணங்கள் கற்பனைகள் ஆசைகள் எல்லாம் அழிக்கப்பட்டு
மறைந்துவிட்டன. நிரம்பி இருந்த தண்ணீரை ஊற்றி காலிச் செய்த குடம் போல எடையற்று என் உடல் உணர்ந்தது.

நான் கண்ணீர் திரையுடே கவிதாவை பார்த்தேன். அவள் முகம் சாந்தமுடன் சிரித்துக் கொண்டிருந்தது. ஆனால் அவளின்
உடலோ தக தகவென கோப அனலை கக்கிக் கொண்டிருந்தது. கவிதா கோபத்தால் துடித்த ஒவ்வொரு துடிப்பிற்கும்
ஏற்றவாறு அவளின் வலது முலை காம்பிலிருந்த ஓட்டைகளிலிருந்து நீருற்று போல பால் விசுக் விசுக்கென பீய்ச்சிக் கொண்டிருந்தது.

என் தலைச் சுற்ற கண்கள் இருண்டு கொண்டு வந்தன.....

என் கண்கள் தானாக மூடிக் கொண்டிருந்தது. கவிதா என் அருகில் வருவதை உணர்ந்தேன். அவள் கைகள் என் தலை
முடியை கொத்தாக பிடித்து பலமாக மேலிழுத்தாள். என் தலை முடி பீய்த்துவிடுவதைப் போல வலிக்க
என் உடல் கவிதாவின் இழுப்புக்கு ஏற்றவாறு மேலே ஏற, என் தலை முடியை பற்றி என் உடலை ஒரு சுற்று சுற்றி
என் முகத்தை அவள் வலது முலையின் மேல் வைத்தாள். அந்த இக்கட்டான மோசமான நிலையிலும் கவிதாவின் முலை
பஞ்சணைப்பை என் மனம் அனுபவிக்க துடித்தது.

கவிதாவின் ருத்ரதாண்டவம் நிற்காமல் இன்னும் தொடரும் என நினைத்த நான், என் மனைவி கவிதாவின் முலையை
அம்மணமாக பார்த்தாலும் பரவாவியில்லை யாராவது வந்து என்னை காப்பாற்ற மாட்ட்டார்களா என ஏங்க தொடங்கினேன்.
என் மகன் அவினாஷ் கடமையே கருமமாக காவல் காத்துக் கொண்டிருந்தான். என் மகள் அபினயா கவிதா முலையில்
ஏகாந்தமாக பால் குடித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

கவிதா என் கண்களை ஊடுறுவி புன்முறுவல் பூத்து சிரித்தப்படி இருந்தாள். அவள் அடித்த என் கன்னத்தில் அழுத்தமாக
முத்தங்களை வைத்தாள்...
”சிவா...ஐ...லவ்..யூ..டா...” என்றாள் பாசத்துடன் கொஞ்சம் நீட்டி முழக்கி.
“ம்ம்...” என நான் வலி தொண்டையை அடைக்க முனகினேன். என்னது இவள் அடித்து சாரி கேட்கிறாள்..என குழம்பிக் கொண்டிருந்தேன்.
”சாரி..சிவா...” என்றாள்.
“ம்....” ஏற்கும் ஏற்காமல் இருக்கும் தொனியில் சொன்னேன்.
“உனக்கு என்னடா ஆச்சு....” அன்பு பொங்க காதலுடன் கேட்டாள்.
”ஒன்னு ஆகல கவி....” இப்போது நான் அழ ஆரம்பித்துவிட்டேன்.
“உண்மையை சொல்லனும்...உனக்கு என்ன ஆச்சு...” என என் கண்களை விடாமல் பார்த்தபடி கேட்டாள்.
மவுனமாக இருந்தேன்.
“ஏன் இந்த மாதிரி மாறிட்டே....” என்றாள்
“இல்லை...கவி...” என்றேன்.
“சென்னைக்கு வந்த ஆறு மாசத்துல ஆளே மாறி போய்ட்டியே சிவா...” என்றாள் மிகவும் வருத்தத்துடன்.
“இல்லை ...கவி...”
கவிதா மெல்லிதாக விசும்ப ஆரம்பித்தாள்..
“என் சிவா...குடிக்க ஆரம்பிச்சுட்டாரு,,,ரொம்ப சிகரெட் பிடிக்க ஆரம்பிச்சுட்டார்..பொய் பேச ஆரம்பிச்சுட்டாரு...
கவிதா மனசுல என்ன இருக்குன்னு புரிஞ்சுக்க மாட்டேன்கறாரு....” என என் மாறுதல்களை சிறு அழகையுடன் சொன்னாள்.
“அதெல்லாம் சத்தியமா வுட்டுருவேன் கவி...” உண்மையாகவா பொய்யாகவா என தெரியாமல் சொன்னேன்.

கவிதாவின் முகபாவனை அடுத்த கணம் ஆக்ரோஷமாக மாற என் உடலின் உள்ளுறுப்புகள் பிரண்டன..
“உனக்கு வேற பொம்பளை கேட்குதோ....அதுவும் கல்யாணமான... பொம்பளை கேட்குதோ...” என கத்தினாள். பக்கத்தில்
சாப்பிட்டு கொண்டிருப்பவர்களுக்கு கேட்டிருக்குமோ என பயந்து உறைந்து போனேன்.
“ஏண்டா சிவா...உன் கவிதாகிட்ட...கட்டின மனைவிகிட்டயா... காலையில அந்த விஷயத்தில டெஸ்ட் வெச்சே...” என உறுமினாள்.
எனக்கு பயத்தல் உடல் நடுங்கியது. மூத்திரம் வருவதைப் போல இருந்தது இவளுக்கு என் எண்ணங்கள் எப்படி தெரிந்துப்
போயின என அமானுஷ்யமாக பயந்து போனேன். மவுனமாக இருந்தேன்.

என் முடியை இறுக்கி கொத்தாக பிடித்தப்படி என் முகத்தை அவளின் வலது முலையில் அழுத்திக் கொண்டிருந்தாள்.
மெத்தன என அவளின் முலை என் தாடையில் அமுங்கி கொண்டிருக்க, அழுத்தத்தினால் அவளின் காம்பிலிருந்து
வழிந்த பால் என் கழுத்தை நனைத்துக் கொண்டிருந்தது.

அவளின் கழுத்து நரம்பு புடைத்து, அடித் தொண்டையிலிருந்து ஓசை எழுவதை உணர்ந்தேன்..

த்தூ..துதூ..த்தூ... என மூன்று முறை என் முகத்தில் காறித் துப்பினாள். அவளின் எச்சில் என் நெற்றியில், கண்ணில்,
கன்னத்தில் திட்டு திட்டாக விழுந்தது. அவளின் முலையிலும் தெரித்தது. அந்த நிலையிலும் என் கவிதாவின் அமுத
எச்சிலை நக்க என் மனம் விரும்பியது. நான் எச்சில் விழுந்த என் கண்களை மூடினேன்.
”ஏண்டா..பரதேசி பன்னாடை நாயி..ரஞ்சனி அண்ணி கேட்குதோ உனக்கு.. அண்ணியின் வயசென்ன..உனக்கு அவ அக்காடா.
இல்ல அவ உனக்கு அம்மாடா...உங்க அம்மா கேட்குதா உனக்கு...” என உறுமியப்படி ப்ளார் என மீண்டும் என் வலது
கன்னத்தில் தன் இடியை இறக்கினாள்... அறைந்தாள். என் முகத்தில் மின்னல் வெடித்தது. இங்கே அறிவியலுக்கு மாறாக இடி முன்னால்
வர மின்னல் பின் தொடர்ந்தது.

என் உடல் இடியின் தாக்கத்தால் பின் நகர்ந்தது...
“அசிங்க புடிச்ச பொம்பளை..பொறுக்கி..ஆயிட்டேயேடா..சிவா...” என மறுபடியும் என் கன்னத்தில் சத்ததுடன்
இடி இறங்கியது.
“பாவி..உன்..மக...போல இருக்கற கார்த்திகாவை..உனக்கு கேட்குதோ... அசிங்க புடிச்ச பன்னி பயலே..” என
மறுபடியும் அறைந்தாள். நான் ஓடத் துவங்கினேன்.
கவிதா என்னை துரத்த தொடங்கினாள். அவள் முந்தானை தரையில் இருக்க சேலை வயிற்று மடிப்பில் கட்டிய சேஃப்டி
பின்னால் அவிழாமல் இருந்தது. முந்தானையை இழுத்தப்படி என்னை துரத்தினா வலது முலை துள்ளி குலுங்கியப்படி....

“எப்படி இருந்த சிவா ...இப்படி ஆயிட்டேயடா...” என பலமாக இரண்டு அறைவிட்டாள். அவள் போட்டிருந்த
கண்ணாடி வளையல்கள் உடைந்து சிதறின. அவளின் மூர்க்கமான அறையின் பலத்தால் நான் கீழே மல்லாக்க விழுந்தேன்.
கவிதாவின் உடல் இப்போது அவள் ரத்ததை போல சிவப்பாக மாறியிருந்தது. அவள் உடல் தகதக்த்துக் கொண்டிருந்தது.
அவள் உடல் மெதுவாக கோபத்தாள் நடுங்கத் தொடங்க, அவள் கோபத்தின் எல்லைக்கே சென்று விட்டதை அறிவித்தது.

அவள் பலமாக மேல் மூச்சு கீழ் மூச்சு விடுவதை அவளின் உடல் காட்டிக் கொண்டிருந்தது. அவளின் தடித்த
கொஞ்சம் உருண்டிருந்த மூக்கின் நாசிகள் புடைத்து விரிவடைந்து அவளின் கோப உஷ்ண காற்றை வெளித் தள்ளிக் கொண்டிருந்தது.
அவளின் அடுத்து மூர்க்கத்திற்கான அறிகுறிகள் தென்பட்டன. என்னை மூர்க்கமாக அனல் கக்கியப்படி முறைத்து பார்த்த கவிதா..
என்ன நினைத்தாலோ தெரியவில்லை சட்டென்று தன் வலது காலை உயரத் தூக்கி ஆக்ரோஷமாக என் ஆணுறுப்பையும் விதைப்பையும்
மிதித்து நசுக்கி துவசம்செய்ய அசுர வேகத்துடன் கீழே இறக்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

நான் ஐயோ என பதறியப்படி வரவிருக்கும் உயிர்வலியை என் உடலும் மனமும் நடுங்கியப்படி எதிர்நோக்கிக் கொண்டிருந்தேன்...



கவிதாவின் கால் இறங்க இறங்க..நான் வாழ்வதற்கான அர்த்தமே இதுதான் என்று..ஆணுறுப்பை..வைத்து வாழ்கையின்
தத்துவ நிலையை சமீபத்தில் அடைந்திருக்கும் நிலையில்..
நான் வாய் விட்டு...
“கவிதாஆஆ. சாரி.. என்னை மன்னிச்சுடு...” என உடல் பொருள் ஆவி எல்லாவற்றையும் திரட்டி உயிர்பயத்துடன்
கதறி உயிர் பிச்சை கேட்டேன்,

இறங்கிய அவளின் கால் பாதம் என் ஆணுறுப்பிலிருந்து அரை அங்குலம் தூரம் இருக்கும் போது தெய்வாதினமாக நின்று
கோவத்தில் ஆடிக் கொண்டிருப்பதை பார்த்தேன். என் உயிர்பய கதறல் அவளை நூலிழையில் நிறுத்தியது, சகஜ நிலைக்கு
இழுத்தது. கவிதா உடல் ஒரு கணம் நடுங்கி சாந்தமாக முயற்சி எடுப்பதை பார்த்தேன்..

அவளுக்கு ஏற்பட்ட கோவத்தின் உக்கிரம் அவளை தாங்க முடியாமல் ஆக்க, உடல் துவண்டு சோர்ந்து போக,
கவிதா மெல்லிதாக அழ ஆரம்பித்தாள், விம்மினாள், படுத்திருந்த என்னை பாசத்துடன் பார்த்தாள். பிறகு நாற்காலியில்
போய் அமர்ந்து என்னை மறுபடியும் அன்புடன் பார்த்து..
“சிவா..ஐ..லவ்..யூடா...நீ இல்லாம என்னால் வாழ முடியாதுடா..” என மெல்லிதாக விசும்பினாள்.

நான் மவுனத்தின் உருவமாக படுத்திருந்தேன்.... என் அடிமனதின் காம எண்ணங்களை அவள் இழுப்பதைப் போல
உணர்ந்து பதைபதைத்தேன்...ஐயோ..என் வக்கிர ஆசைகளை அவள் அறிந்துகொண்டால் என்னை தூக்கியெறிந்துவிடுவாளே..
என துடித்து பதறினேன்

அப்படியே என்னை ஒருவித அமானுஷ்யமாக பார்துக்கொண்டிருந்தாள். ஒரு அந்தரஙக ரகசிய பயத்தை என் மேல்
பாய்ச்ச நான் பயத்தால் வெலுவெலுத்துப் போனேன். என் இரத்த அழுத்தம் எகிறிக் கொண்டிருந்தது. அந்த பார்வை என்
உடைமை என்று எதை நினைத்தேனோ அவைகளை பாதிப்பு ஏற்படுத்துவதைப் போல இருந்தது...

நான் காம உன்மத்த நிலையில் இருப்பது நூறு சதவீதம் அவளுக்கு ஊர்ஜிதமாயிற்று. என் அருவருப்பு மனதை மேலும் நிந்திக்கும் அவளின் எண்ணம் தெளிவாயிற்று..

அப்போதுதான் உணர்ந்தேன்..என்னையும் கவிதாவையும் பிணைத்திருந்த எங்கள் கண்களுக்கு மட்டுமே தெரிந்த
ஒருவித பாச உயிர் உணர்ச்சி பிணைப்பு அறுத்தெரியப்பட்டதை. எப்போதும் என் உடலும் மனமும் பூமியைப் போல
கவிதா என்கிற சூரியனை சுற்றிக்கொண்டேயிருந்தது. எனக்கு அவ்வாறு சுற்றிக் கொண்டேயிருப்பதுதான் வாழ்கை என்றாகிப்
போனது. வேறு வாழ்கை எனக்கு தெரியவில்லை. அவளில்லாமல் என்னால் இருக்க முடியவில்லை.

இப்போது அந்த உணர்வு துண்டிக்கப்பட்டு அவளின் பூவி இயர்ப்பு விசையிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்டு
பிரபஞ்சத்தில் கட்டுப்பாடற்ற ஒரு கோளாக திக்கில்லாமல் பறந்தோடிக் கொண்டிருக்கிறேன். யாருமற்ற அநாதையாக
உணர ஆரம்பித்து கவிதாவை நினைத்து ஏக்கத்துடன் பதறினேன்.

கவிதாவின் உடலசைவு அவள் வேறு கிரக கோளை தேர்ந்தேடுக்க ஆரம்பித்துவிட்டாள் என எனக்கு
உணர்த்த..என் மனம்..கவிதா..கவிதா..ஐயோ..ஐயோ என பதறியது..

கவிதா என்னை விட்டு அப்படியே திரும்பி காதலுடன் அவினாஷை பார்க்கத் தொடங்கினாள். அவள் பார்வை என்
மனதை அறைவதைப் போல இருந்தது..

“அவினாஷ்ஷ்ஷா.....” என அவள் கண்களிலிருந்து அன்பு வார்த்தை வந்தது கண்கள் இவ்வளவு வீரியமாக
பேசுமா என் அதிர்ந்த நோடி.... அவினாஷ் கவிதாவின் கண்கள் பேசும் பாச வார்த்தைகளை உணர்ந்தான், காவல் காத்துக்
கொண்டிருந்த அவினாஷ், ஒரு கன்றுக்குட்டி தன் தாய் பசுவின் பால் மடிக்கு ஓடுவதைப் போல துள்ளிக் குதித்து கவிதாவிடம்
ஓடோடி வந்தான்..
“என்ன மம்மி......” என அவள் முகத்தை அன்பு பொங்க பார்த்தான்....

....நான் அவனின் அன்பு பொங்கும் பார்வையை வீசும் முகத்தை பார்த்தேன்.

அந்த அன்பு பார்வை என்னை அதிர வைத்து நிலைக்கொள்ளாமல் ஆக்கியது. மனம் பதறியது. என் வழி வந்த என்னுடைய
மகனாகி உயிராகி உடலாகி நகலானாலும், அவினாஷை பார்த்து முதல் முறையாக பொறாமை பயம் ஏற்பட்டது

அவினாஷ் தன் தாடையை கவிதாவின் வலது முலையில் வைத்து அவன் அம்மாவான என் மனைவி கவிதாவின்
முகத்தை ஆசையுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்...
அவன் தலையை கொதியப்படி தலையை அவளின் வலது முலையில் புதைத்தாள்... அவனை மனமுருக பார்த்தபடி....
தன் ஆதகங்களை கொட்ட ஆரம்பித்தாள்....

[சிற்பி***]

“அவினாஷ்...நீ குட் பாய் தானே...” என்றாள்.
“ஆமாம்மா...நான் குட் பாய்..” அவினாஷ் குழந்தைத்தனமாக.
“அம்மா பேச்சை கேட்கும்... அம்மா பையன் தானே..”
“நான் எப்பவும்... அம்மா பாய் தாம்மா..”
“அம்மா சொன்னப்படி கேட்கற பாய் தானே நீ...” பாசத்துடன் கவிதா.
“ஆமாம்மா... மம்மி என்ன சொன்னாலும் செய்வேன்....”
“அம்மா ஒரு விஷயத்தை செய்யாதேன்னு சொன்னா அடம் பிடிக்காம செய்யற பாய் தானே நீ....”
“யெஸ் மம்மி...”
“ஏன் அந்த மாதிரி செய்றே அவினாஷ்...”
“ஐ லவ் யூ மம்மி...ஐ லவ் யூ சோ மச் மம்மி...”
“மம்மிய எவ்வளவு லவ் பண்றே...”
“இவ்வளவு பெரிய்ய்ய்ய்...” என கைகளை அகலமாக விரித்து காண்பித்தான்.

”மம்மி...அவினாஷை லவ் பண்றாங்களா....”
“என்னை ரொம்ப லவ் பண்றாங்க...”
“மம்மி உன்னை எவ்வளவு லவ் பண்றாங்க...”
“இவ்வளவு...” என அண்டசகாசரமளவுக்கு கையை விரித்தான்.
“மம்மி உன்னை லவ் பண்ணும் போது...உனக்கு என்ன ...தோனுது...”
“மம்மியும் நானும் ஒன்னுன்னு தோனது...”
“அப்புறம்...”
“மம்மி என்னை லவ் பண்ணும் போது ஹாப்பியா இருக்கும்...”
“மம்மியை நீ லவ் பண்ணும் போது மம்மிக்கு என்ன ஆகும்...”
“மம்மி ரொம்ப ஹாப்பியா இருப்பாங்க...” என்றான் சந்தோசம் பீறிட.

“மம்மியை லவ் பண்ணும் போது..உனக்கு என்ன தோனுது...”
“நானும் மம்மியும் ஓன்னுன்னு தோனது...மம்மி மனசுல என்ன திங்க் பண்றாங்கனு நானும் திங்க் பண்ணிகிட்டே இருப்பேன்...”
“மம்மி என்ன திங்க் பண்ணுவாங்கன்னு... அவினாஷ் மனசுக்கு தெரியுமா...”
“யெஸ்..மம்மி...”
“மம்மி திங்க் பண்ற மாதிரித்தானே நடந்துக்கறே...”
“ஆமா..மம்மி...”
“மம்மி ஒன்னு பண்ண வேணாம்னா... நீ பண்ணுவியா...”
“நெவர்... மம்மி...”
“ஏன்...”
“ஐ..லவ்..யூ..மம்மி... நா அப்படி பண்ணா மம்மிக்கு பிடிக்காது...”
“மம்மியின் கிட்டே.... நீ என்ன கேட்டாலும் இல்லேன்னு சொல்லியிருகேனா...”
“இல்லை மம்மி...”

அடுத்து செய்தது என்னை மெய் சிலிர்க்க வைத்தது...
“இது என்ன...” என அவினாஷின் கையை பிடித்து தன் உடம்பை தொட்டு சிலிர்த்தப்படி கேட்டாள்.
“மம்மி பாடி...”
“யாருக்கு சொந்தம்....”
“மம்மிக்கு சொந்தம்...”
“இது என்ன...” என அவினாஷின் உடம்பை தொட்டு கேட்டாள்.
“இது அவினாஷ் பாடி...”
“யாருக்கு சொந்தம்....”
“என் மம்மிக்கு சொந்தம்...”
“ஏன்...”
“மம்மி தான் இந்த பாடியை குடுத்தாங்க...” இதை கேட்டவுவன் கவிதா முகத்தில் பெருமிதம் பொங்கி வழிந்தது.

“உன் பாடி யாருக்கு சொந்தம்..”
“மம்மிக்கு சொந்தம்...”
“மம்மியை லவ் பண்ணா என்ன ஆகும்...”
“மம்மி பாடி என் பாடியாயிடும்...”
“அப்புறம்...”
“மம்மி மனசு என் மனசுயாயிடும்..”
“அப்புறம்...”
“எனக்கு ஹாப்பியா இருக்கும்...”
“மம்மிய எப்படி லவ் பண்ணுவே...” என பாசத்துடன் கேட்டாள்.
“இப்படித்தான் லவ் பண்ணுவேன்...” என கவிதாவை கட்டிப்பிடித்து நெற்றியில் முத்தம் வைத்தான்
“அப்புறம்...”
“இப்படி...” என விலகி நின்று அவன் கண்களிலிருந்து அன்பு, பாசம், இரக்கம், ஏக்கம், கருணை ஆகியவற்றை கொட்டிக்கொண்டு
அன்பே வடிவமாக குழந்தைப் பாச ஊற்றாக கவிதாவை பார்த்தான்.

கவிதா அப்படியே அவினாஷ் இழுத்தாள். அவன் உச்சந்தலையில் முத்தமிட்டாள். அவன் தலையை கோதினாள்.
பிறகு ஒருவர் கண்ணை ஒருவர் பார்த்தனர். கண்கள் அதற்குறிய மொழியில் பேசிக்கொண்டன. பிறகு இருவர் ரகசியமாக
சிரித்து, ஒருவர் கன்னம் ஒருவர் மீத உரசும்படி என்னை பார்த்தனர். இருவரும் அவர்களுக்கே புரிந்த சிறு மர்மப் புன்னகை பூத்தனர்.

பிறகு ஒருவரை முகத்தை ஒருவர் பார்த்தனர். கவிதா மெதுவாக தன் செழிப்பான உதட்டை அவினாஷின் உதட்டின்
மீது உரசினாள். அவினாஷும் உரசினான். அந்த உரசிலில் இருவரின் உதடும் சிவந்து துடித்து நடுங்க.. சட்டென்று....
இருவரின் வாய்கள் ஒன்றொடொன்று இணைந்து பிணைந்து முத்தம் கொடுக்க ஆரம்பித்தார்கள்.

அந்த முத்தம் கொடுக்கும் காட்சி என் மனதில் நிலைத்த புகைப்படமாக பதிந்து விட்டது...அது பல அர்த்தங்களை
என் மனதிற்கு சொல்லியது. அந்த அர்த்தங்களை நான் பலவிதமாக புரிந்துக் கொண்டு அதற்கு ஏற்றவாறு உணர்ச்சிகளில்
இருந்தேன்.

முத்தம் கொடுத்து கொண்டிருக்க இருவரின் உடலும் விரைக்க ஆரம்பித்தது. கவிதா பால் குடிக்கும் அபினயாவை இன்னும்
இறுக்கமாக பிடிக்க ஆரம்பித்தாள். கவிதான் தன் தாய் பாசத்தை அறுவி வெள்ளம் போல தன் வாய்மூலம் அவினாஷீக்கு
கடத்துவதையும் அவினாஷ் தன் மகன் பாசத்தை அறுவி போல தன் வாய்மூலம் கவிதாவிற்கு கடத்துவதையும்
நான் கண்கூடாக கண்டு கொண்டிருந்தேன். கண்களால் காண முடியாத அருவமான அன்பை இருவரின் உடலில் பாய்வதை நான்
கண்ணால் கண்டேன்.

அந்த முத்த நிலையை பிரிக்கவே முடியாது என எண்ணினேன்.. நான் வேறு அவர்கள் வேறு என முதன் முதலாக உணர ஆரம்பித்தேன்

கவிதா அவினாஷை இறுக்கமாக அணைத்துக் கொண்டிருந்தாள். இந்த முத்த பிணைப்பு எப்போது நிற்கும் என ஆவலாக
பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். இருவரும் விடுப்படுவதாக தெரியவில்லை. பாசம் என்ற வஸ்து அவர்களின் வாய்களை
இணைத்துக் கொண்டிருந்தது. நான் இதுவரை கவிதாவிற்கு வாய் முத்தம் கொடுத்த நேரத்தை விட அவர்கள் அதிக
நேரம் வாய் முத்தத்தில் இருந்தார்கள்.

என் விந்து அணுக்கள் மூலமாக என் நகலான அவினாஷீம், அந்த நகலை உருவாக்கி சுமந்த பெற்றெடுத்த கவிதாவும்,
முதல் மூலக்காரணமாயிருந்த என்னை விட்டு விட்டு, அவர்கள் இருவரும் வாய் மூலம் தூய்மையான பாசமழை பொழிந்து
அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்

முத்தம் நிற்பதாக தெரியவில்லை. நேரம் செல்ல செல்ல, அந்த முத்தக் காட்சி என் மனதில் பதற்றத்தை ஏற்படுத்தியது என்
இதயத் துடிப்பை அதிகப்படுத்தியது. என் உடைமயான கவிதாவை என்னிடம் பிரிப்பதை பொன்ற உணர்வு. என் உத்தரவில்லாமல்
பயன்படுத்து போன்ற பதறல் உனர்வு....

டேய்..அவினாஷ் அது என் பொண்டாட்டிடா...என் மனைவிடா..அவளை
விட்டுவிடுடா...என என் மனம் என்னையறியாமல் கதறியது. உடலில் பதைபதைப்பு ஏற்பட்ட மறுவினாடி..
...ஐயோ அந்த புனித அன்பு பறிமாற்றத்தில் கவிதா சிறிது காமத்தை கலந்து இன்பம பெறுகிறாளோ என என் மனம்
அருவருப்பாக சந்தேகப்பட்டு நான் எந்த காரணுமுமில்லாமல் கையாலாகதவனாக உணர்ந்தேன்.

முத்தமிட்டப்படியிருந்த கவிதா ஓரக்கண்ணால் என் மன நிலைமை பார்த்தாள். கோவம் அதிகமாக இன்னும்
அவினாஷை இறுக கட்டிப்பிடித்தால்.... இவன் என் மகன்..என் மீது கலங்கமில்லாத தூய அனபை வைத்துள்ளான்,
நான் இவன் மீது தூய அன்பை வைத்திருக்கிறேன். ஒருவர் மீது ஒருவர் அந்த அன்பை செலுத்துகிறோம்...அன்பே சிவம் என
சொல்லும் மந்திரத்தின் மூல அன்பு இதுதான் என சொல்வதைப் போல இருந்தது.

நீண்ட நேரத்திற்கு பிறகு அவர்களின் முத்த பிணைப்பு விடுப்பட்டது, இருவரின் கன்னங்கள் பூரிப்பால் சிவந்திருந்தன.
வெட்கம் ஏற்பட இருவரும் கைகளால் வாயை மூடி சிரித்தனர். ஒருவர் மூக்கை ஒருவருடன் உரசிக்கொண்டனர்,
பிறகு பாசத்தால் ஆரத் தழுவினார் . அங்கே ஒர் உயிர் ஒர் உடலாவதை பார்த்தேன்.. நான் அங்கு இருப்பதை ஒரு
பொருட்டாகவே அவர்கள் எடுத்துக் கொள்ளவில்லை...

அவர்கள் இருவரும் அவர்கள் ஏற்படுத்திக் கொண்ட இன்பலோகத்தில் சஞ்சரித்துக் கொண்டியிருந்தார்கள்.

[சிற்பி***]

அவினாஷை பார்த்து சிரித்தப்படி கவிதா மெதுவாக அவினாஷின் தலையை எடுத்து தன் முகத்தை பார்க்குமாறு தனது
வலது முலையில் அழுத்தினாள். முலை கசங்கி அவினாஷின் முகத்தின் ஓரங்களில் பிதுங்கியது..
“அவினாஷ் நீ ஒரு குட் பாய் தானே...”
“யெஸ் அம்மா நா குட் பாய் தான்...”
“நீ பொய் சொல்ல மாட்டியே...”
“ காட் பிராமிஸ் பொய் சொல்லவே மாட்டேன்...”
“அம்மா மேலேயும் சாமி மேலேயும் பிராமிஸ் பண்ணா பொய் சொல்லக் கூடாதுன்னு சொல்லியிருன்லே....”
“ஆமாம்மா...”
“அப்படி பொய் சொன்னா என்னாவாகும்....”
“சாமி கண்ணை குத்திடும்...அப்புறம் அம்மா செத்து போய்டுவாங்க....”
“அம்மா செத்து போனா என்னா ஆகும்....”
“அப்பா வேறே கல்யாணம் பண்ணிப்பாரு,,, சித்தி வருவாஙக ... நா ஸ்கூல் போக முடியாது... ரோட்டில் என்னை அடிச்சு
பிச்சை எடுக்க வைப்பாங்க...”

”முன்னாடி அம்மா கிட்டே..... பெரிய பிராமிஸ் ஒன்னு பண்ணியே...அது என்ன பிராமிஸ் அவினாஷ்...” என அந்தரங்கமான மொழியில்
கேட்டாள் கவிதா.
“மம்மியும் அவினாஷும் என்ன பண்ணினாலும் பேசினாலும்... யார் கிட்டேயும் சொல்லக் கூடாது...” அவர்களுக்கு மட்டுமே
அறிந்த ரகசியம் என்ற பெருமிதத்தில் சொன்னான் அவினாஷ்.
“யார் கிட்டே இதுவரை சொன்னியா...”
“இல்லே...மம்மி...”
“யாருக்காவது தெரியுமா....”
“இல்லே மம்மி....” ஏனோ அவினாஷ் திரும்பி என்னை ஒரு வினாடி பார்த்தான்.
“குட் பாய்...”
“இப்ப மறுபடியும் ஒரு பிக் பிராமிஸ் பண்ணுவோமா...”
“ஓ.கே...மம்மி...”

“குட்....இப்ப என் மேலேயும் சாமி மேலேயும் பிராமிஸ் பண்ணு...”
“உன் மேலேயும் சாமி மேலேயும் பிராமிஸ்...” என அவனின் கையை கவிதாவின் தலைமீதும் வானத்தின் மீதும் வைத்தான்.
“ சரி இனி பிராமிஸ்......... இனி மேல எனக்கும் உனக்கும் அப்பாவுக்கும் நடக்க போறதை யார் கிட்டேயும் சொல்ல கூடாது...”
என கவிதா சத்தியம் வாங்கினாள்.
“சத்தியமா நா யார் கிட்டேயும் சொல்ல மாட்டேன்...”
“யாரும் சாக்லேட் வாங்கி குடுத்தாலும் சொல்ல மாட்டியா...
“நொ அம்மா...சொல்லவே மாட்டேன்...”
“ஏன்...”
“நா ஒரு குட் பாய்... அம்மா பேச்சை கேட்கிற குட் பாய்”

அப்படியே அவனை பாசம் பொங்க பெருமையுடன் பார்த்து வாரி அணைத்தாள்...இப்போது அவினாஷின் கவிதாவை
அணைத்த தோரணை வேறு விதமாக மாறிவிட்டதாக உணர்ந்தேன்...அந்த உணர்வு உண்மையா பொய்யா கற்பனையா என
தெரியவில்லை...என் மனம் ஒரு வேளை உண்மையாக இருக்குமோ என நம்பத் தொடங்கியது.

அவினாஷ் அணைப்பில் இப்போது ஒரு ஆதிக்கம் செலுத்தும் ஆண்மைத்தனை வந்து விட்டதாக சந்தேகப்பட்டேன்.
...கவிதா எனக்குத்தான் வேறுயாருக்கும் உரிமையில்லை என்ற அவனின் அணைப்பு உணர்த்துவதாக சந்தேகப்பட்டேன்..
இல்லையில்லை கற்பனை செய்தேன்.. ஒரு வேளை உண்மையை எதிர்க்கொள்ளும் திராணி எனக்கு இல்லாமல்
போய்விட்டதோ..


என் மனம் அங்கிங்கு அலைப்பாய்ந்தப்படி அங்கலாய்த்துக் கொண்டிருந்தது, ஒரு வேளை காமவயப்படாமல் ஒழுங்காக
இருந்திருந்தால் இதை நான் வேறுவிதமாக எடுத்திருக்க மாட்டேனோ எனவும் எண்ணத் தொடங்கினேன்.

அடுத்து கவிதா கேட்டதுதான் உண்மையில் என் உடலை தூக்கிவாறி போட்டது...

அவினாஷை தாய்மை பாசம் பொங்க பார்த்தாள். வெட்கம் கலந்த ஒரு மர்ம புன்சிரிப்பு...அவளுடைய ரகசியம் எனக்கு
அம்பலமாவதை விரும்புகிற ஆனந்தம்....

“பால் குடிக்க ஆசையா இருக்கா அவினாஷ் குட்டி...” என தாய்மை பாசம் பொங்க கவிதா அவினாஷிடம் கேட்டதும்...
என்னை ஊதாசினப்படுத்தி அவமதிப்பு செய்ததை போன்ற உணர்வு ஏற்பட்டது.
மேலும் என் அடிமனம் கவிதா கேட்ட
தொனியில் ஒரு போதாமை இருப்பதாக எண்ணி பதறியது

“ஆமாம்மா...அபிநயா போல நானும் பால் குடிக்கனும்...” முகத்தில் தீவிர ஆசையுடன் சொன்னான் அவினாஷ்.
முகத்தில் அன்பு புன்சிரிப்பை வீசிக்கொண்டிருந்த கவிதா..அவினாஷின் தலையை கோதியப்படி..
“மம்மியின் பம்ஸை தட்ட ஆசையா...” என்றாள் கவிதா. அதை கேட்கும் போது கவிதா தன் உடலை பாசத்துடன் ஒரு பொம்மைப் போல
மாற்றியது என் கற்பனைத்தான் என வலுக்கட்டாயமாக நம்பினேன்.. .
“ஆமா..மம்மி.....” குதூகலுத்துடன் அவினாஷ்.
“நாம தனியா இருக்கும் போது..நீ பால் குடிக்க ஆசை பட்டா நான் வேணாம்னு சொல்லுவேனா...”
“இல்லை...மம்மி...”
“இனிமே மம்மி தனியா இருக்கும் போது மட்டும் தான் பால் குடிக்கனும்...மம்மியை பம்ஸை தட்டனும்
உனக்கு மம்மியை என்ன பண்ணத் தோனதோ அதை பண்ணனும்...”
“யெஸ் மம்மி...”
“பப்ளிக்குல எல்லோரும் இருக்கும் போது பண்ணக்கூடாது...”
“ஓகே..மம்மி...”
“பிராமிஸ்....”
“பிராமிஸ்...”

இப்போது கவிதா என்னை ஒரு பார்வை பார்த்தாள், அந்த பார்வையில் அன்பு கலந்த குறும்புத்தனம் இருந்தது...
அவினாஷின் கையை பிடித்து அவளின் வலது முலைமேல் அழுத்தினாள்..
“இது என்ன அவினாஷ்...” என கவிதா பெருமிதத்துடன் கேட்க...என் உடலில்...ஜூம்ம்ம்ம்... என சத்தமெற்பட்டு என்
இரத்த நாளங்கள் வெடித்து சிதறும் நிலையில் இருந்தன..
“ப்ரெஸ்ட்...மம்மி...” ஒரு பள்ளிக்கூட மாணவன் ஆசிரியையிடம் பாடம் படிக்கும் உடல் பாவத்தில் அவினாஷ் பதில்
சொன்னான். அந்த உரையாடல் கட்டுப்பாடற்ற பாசத்தில் தொடர்வதை உணர்ந்தேன்.
“யார் சொன்னா உனக்கு...”
“நீங்க...மம்மி....”
“இது என்ன...” அவன் விரல்களை அவளின் பால் சொட்டி தடித்திருந்த வலது முலை காம்பின் மீது வைத்து கேட்டாள்.
“நிப்பிள்...மம்மி...”
“யார் சொன்னா...”
“மம்மி தான் சொன்னாங்க...”

இப்போது கவிதாவின் முகம் தீவிரத்தன்மையை அடைந்தது..

“மம்மி ப்ரெஸ்டை..மம்மிக்கு யார் குடுத்தாங்க...” கவிதா புன்முறுவலுடன் கேட்டாள். கவிதா அவினாஷ் இருவரின்
கண்களும் இமைக்காமல் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டிருந்தன.
“சாமி...காட்...”
“எதற்காக சாமி குடுத்தாரு...”
“எனக்கும் அபினயாவுக்கும் பால் குடிக்க குடுத்தாரு...”
“ஏன்...”
“சின்ன வயசுல எங்களால சாப்பாடு முடியாத..அதான் காட் எங்களுக்கு சப்பாடா பால தர்றாரு...”
“அப்படின்னா பாலை யார் தர்றாரு..”
“சாமி தர்றாரு...”
“அப்படின்னா இந்த ப்ரெஸ்ட் யாருக்கு சொந்தம்...”
“சாமிக்கு சொந்தம்...”
“அப்புறம்..”
”அம்மாவுக்கு சொந்தம்...”
“அப்புறம்..”
“எனக்கும் அபினயாவுக்கும் சொந்தம்...”

அடிப்பாவிகளா அது எனக்கு சொந்தமில்லையடா??...பாவிகளா ..என கத்த தோன்றியது....ஆனால் ஊமையாகி போனேன்.

:சாமிக்கு சொந்தமான ப்ரெஸ்டை டெய்லி என்ன பண்ணுவே...” என அவினாஷின் மனதை துழாவினாள்.
“டெய்லி ப்ரெஸ்டை வர்ஷிப் செஞ்சி சாமி கும்பிடுவேன்..” பகதனின் பாவத்தில் சொன்ன அவினாஷை பார்த்து
ஆச்சரியப்பட்டேன்.
“அம்மா ப்ரெஸ்ட் உனக்கு சாமியா...”
“ஆமா மம்மி அது எனக்கு காட் தான்..அது இல்லேன்னா நான் பேபியா இருக்கும்போது எப்படி சாப்பிட்டிருப்பேன்...”
“நீ..சமர்த்து..” என அவன் தலையில் முத்தமிட்டாள்..அவள் முகம் ஏதோ சாதித்த விட்டதைப் போல தோன்றியது.

பிறகு அவனை நோக்கி..மனம் குளிர பார்த்தப்படி..
“ப்ரெஸ்டிலிருந்து பால் எப்படி வரும்....”
“மம்மியுடைய ரத்தம் எல்லாம் மாறி..பாலா ப்ரெஸ்ட் மூலம் வரும்...”
“அப்போ நீ பால் குடிச்சா எதை குடிக்கிற...அவினாஷ்..” என அழும் குரலில் கேட்டாள்.
“அம்மாவுடைய ரத்தத்தை தான்.. அவினாஷ் டிரிங்க் பண்றேன் அம்மா...” என்றான் அவினாஷ் பாச பெருமையுடன்.
“நீ பாலை குடிச்சா என்னாகும்..”
“மறுபடியும் ப்ளடா மாறி என் பாடில இருக்கும்..”
“அப்படின்னா...” என பெருமையுடன் கேட்டாள்.
“உங்க ரத்தம்தான் என் ரத்தம்...” என்றான் அவினாஷ் சொல்ல அவனை அப்படியே மூர்க்கமாக கட்டிப்பிடித்தாள்.
அவனும் அவன் உடலுக்கு ரத்தம் கொடுத்த அம்மாவை அவளின் வலது முலையின் மீது கை வைத்து இறுக பற்றிக்கொண்டான்..


அந்த பாச பிணைப்பிலிருந்து எப்படியோ மீண்ட கவிதா..
“ப்ரெஸ்ட் பத்தி அம்மா ஒரு சீக்ரெட் சொன்னேனே...அது என்ன அவினாஷ்..” என அவளின் கிசுகிசுப்பு என் காதுகளை எட்டியது..
“அம்மா ப்ரெஸ்ட் ரொம்ப பெரிசு..மம்மி ப்ரெஸ்ட் மாதிரி வேற யார்கிட்டேயும் கிடையாதுன்னு சொன்னீங்க மம்மி...”
“அம்மா ப்ரெஸ்ட் ரொம்ப பெரிசா..” என அவினாஷை விலக்கி அவளின் வலது முலையை காண்பித்தாள்.
“ரொம்ப பெரிசு அம்மா..” என தன் பிஞ்சு கைகளால் முலையை பற்றி குலுக்கியப்படி.
“அப்புறம்...”
“மம்மி ப்ரெஸ்ட்லே இருந்து நிக்காம பால் வந்துகிட்டே இருக்கும்...”
“ஏன்...”
“அது சாமி குடுத்த கிஃப்ட்..நானும் அபினயாவும் பால் சாப்பிட குடுத்த கிஃப்ட்..”
“அம்மா பாலை குடிச்சு நீ என்ன ஆயிட்டே...”
“நான் சூப்பர் மேன் ஆயிட்டேன்..அம்மா..” என தன் இரு கைகளை தூக்கி ஆர்ம்ஸ் காண்பித்தன் அவினாஷ்.
“இந்த சூப்பர் மேன் பாடியை யார் தந்தது...”
“சாமியும்..அம்மாவின் ப்ரெஸ்ட்...” என்ற தான் அறிந்த உண்மையை ஒரு விஞ்ஞானியைப் போல சொன்னான்.
அதை பார்த்து பாச குறும்புடன் சிரித்தாள் கவிதா..

“அம்மாவின் சீக்ரெட் ப்ரெஸ்ட் பத்தி..அப்புறம் மம்மி என்ன சொன்னாங்க..” மேலும் பெருமை பொங்க கேட்டாள் கவிதா.
“இந்த சீக்ரெட்டை பத்தி யார் கிட்டயும் சொல்லக் கூடாது...”
“அப்புறம்..”
“மம்மியுடைய ப்ரெஸ்டை யாரும் பார்க்க கூடாது...”
“அப்புறம்...”
“மம்மி ப்ரெஸ்டை யாராவது பார்த்தா..மம்மிக்கு அசிங்கம்...”
“அப்புறம்...”
“மம்மி ப்ரெஸ்டை யாரும் பார்க்காம நான் தான் பாதுகாப்பா பார்த்தகனும்...”
“இதுவரை மம்மி ப்ரெஸ்டை வேறு யாருக்காவது பார்த்து இருக்காங்களா காட்டிருக்கேனா??...”
”இல்லை மம்மி!!...”

கவிதா சாதித்துவிட்டவளைப் போல மேலும் தொடர்ந்தாள்..
“சரி யாரெல்லாம் மம்மி ப்ரெஸ்டை பார்க்கலாம்??...”
“மம்மி பார்க்கலாம்...அவினாஷ் பார்க்கலாம்...அபினயா பார்க்கலாம்..அப்புறம் சாமி பார்க்கலாம்...” என்று அவினாஷ் வரிசைப்படுத்த..
அங்கே மயான அமைதி நிலுவியது..என் மனம் சிவா நீ செத்து போவதே மேல்.. என என்னை ஏளனம் செய்தது. நான்
குறுகி போனேன்.

கவிதா அவினாஷை தீர்க்கமாக பார்த்தாள். அவினாஷ் அந்த பார்வையால் ஏதோ ஒன்றை புரிந்துக் கொண்டவனாக..
”சாரி!!...அப்பாவும் பார்க்கலாம்!!!...” என கூறி என் வயிற்றில் பால் வார்த்தான். முழுவதும் நிரம்பி ஓடிக் கொண்டிருக்கும் பேருந்தில்
ஓடிப் போய் படிக்கட்டில் தொங்கி பயணம் செய்வதைப் போல ஒரு வித..அப்பாடா... என்ற விடுதலை உணர்ச்சி ஏற்பட்டது.

“அம்மா..ப்ரெஸ்ட்டை பத்தி வேறு மம்மி வேறு ஒரு சீக்ரெட் சொன்னேல??..” கவிதா அவினாஷின் ஞாபக சக்தியை
சோதித்தாள்.
“ம்ம்ம்ம்...” அவினாஷ் யோசித்தான்.
“நல்லா...திங்க் பண்ணு அவினாஷ்..” என்றாள் கவிதா.
“யெஸ்...”
“என்ன அவினாஷ்...”
“அம்மா ப்ரெஸ் ரொம்ப அழகானது.. அது மேலே லவ் மட்டும் தான் காட்டனும், நான் பெரியவனா வளர வளர அசிங்கமா..
திங்கிங் வரும்..அந்த மாதிரி எல்லாம் திங்க் பண்னக் கூடாது..அப்படி திங்க் பண்ணா பேட் பாய்.. இப்படி எப்படி
விரும்புறேனோ அப்பவும் விரும்பனும்...” என அவனது வயசுக்கு மீறி உணர்ந்து பின்பற்றும் செய்கைகளை சொன்னான்.
“எப்பவும் அம்மா ப்ரெஸ்டை இப்படியே லவ் பண்ணுவியா..” என ஏக்கம் கலந்த பாசத்துடன் கேட்டாள்.
“நான் சாமியை எப்படி லவ் பண்றேனோ... அது மாதிரி அம்மா ப்ரெஸ்டையும் லவ் பன்ணுவேன் மம்மி...” என்றான் தீர்க்கமாக.

நான் கொஞ்சம் ஆசுவாசப்பட்டு என்ன நடக்கிறது என்று அறிய முயன்று கொண்டிருக்கும் வேளையில்
கவிதா அடுத்த குண்டை தூக்கி போட நான் பதுங்கு குழியில் மறுபடியும் விழுந்தேன்...

கவிதா என்னை பார்த்து குறும்புடன் சிரித்தாள். அதே சிரிப்புடன் சிறு வெட்கத்துடன் அவினாஷை நோக்கினாள்...
"அம்மாவின் ப்ரெஸ்ட் கிட்டே விளையாட ஆசையாடா...” என்றாள் அந்தரங்க பாசத்துடன்.
“யெஸ்...மம்மி...” என்றான் அவினாஷ் ஆனந்த குதூகலத்துடன்.
”ஏண்டா..அவினாஷ்...” என்றாள் கவிதா இன்னும் அந்தரங்கமாக.
“அது என்னுடைய பெஸ்ட் ஃபிரண்ட்...” என்று அவினாஷ் சொல்ல, இருவரின் முகத்தில் ஒரு பூரிப்பு உதயமாக இருவரும்
சிரித்தார்கள். கவிதா வலது முலை சிவந்து வெட்கம் படர்வது நிஜமா இல்லை நான் கற்பனை செய்தேனா என குழம்பிப் போனேன்.

“அம்மா ப்ரெஸ்ட்டோடு இப்ப விளையாடு அவினாஷ்..”பாச ஏக்கத்துடன் கேட்டாள் கவிதா.
“இங்கேயவா..மம்மி...” என்று பொங்கிய இன்பத்தை அடக்கி தயக்கத்துடன் கேட்டான்.
“ஏண்டா...” குழப்பத்துடன் கவிதா கேட்டாள்.
“இது பப்ளிக் ப்லேஸ் மம்மி...யாராவது பார்ப்பாங்க... நீங்க பப்ளிக் ப்லேஸ்ல இந்த மாதிரி பண்ணக் கூடாதுன்னு
சொன்னீங்களே மம்மி...” என்றான் தயக்க குழப்பத்துடன்.
“யாரும் வர மாட்டாங்கட அவினாஷ்...மம்மி ரொம்ப ஆசைப்படறேன்ல..” கவிதா உடைந்த குரலில் சொன்னாள். இது சொல்லும் போது நான் முதன் முதலாக கவிதாவின் இயலாமையை
உணர்ந்து அறிந்து துணுக்குற்றேன்.

[சிற்பி***]

கவிதாவின் அனுமதி கிடைத்ததும், அவினாஷீக்கு ஆனந்தம் பொங்கியது.... முகத்தில் சிரிப்பு கொள்ளவில்லை...
கவிதாவை பார்த்தான்..கவிதாவும் அவள் முலையும் ஒரு விளையாட்டு பொம்மைப் போல உருமாறி. அவினாஷை
ஆசை தீர விளயாட அழைத்துக் கொண்டிருந்தது.

மெதுவாக தன் மென்மையான கைகளால் கவிதாவின் முலைகளை பக்கவாட்டில் வைத்து அழுத்தினான். ஒரு
பெரிய பந்தை அழுத்த முடியாமல் அழுத்துவதைப் போலிருந்தது. பிறகு பலமாக எல்லா இடங்களில் செல்லமாக தட்டி
கசக்கி முலையாடுவதையும் அமுங்கி மேலெழுவதையும் பார்த்து ரசித்தான். சிரித்தப்படி கிச்சு கிச்சு மூட்டினான், கவிதாவும்
அவனோடு சேர்த்து சிரித்தாள். கவிதாவின் சலவைக் கல் போன்று பழுப்பு நிறத்தில் பளபளக்கும் காம்பை இருவரும் பார்த்து
ஆசையுடன் சிரித்தனர்.

அடுத்து அவினாஷ் செய்தது..என் உடலிலும் மனதிலும் ஏற்பட்ட பதற்ற உணர்வை விளக்க வார்த்தைகளே இல்லை..
அவினாஷ் கவிதாவை சிரித்தவாறு பார்த்துக் கொண்டே காம்பை இழுத்து திருகினான். அவன் இழுக்க திருக காம்பிலிருந்து பால்
வந்து வழிவதை பார்த்து ரசித்தான். அவன் ரசிப்பதை கவிதாவும் அன்புடன் பார்த்து ரசித்தாள்.

அடுத்து அவினாஷ் செய்ததைத் தான் என்னால் இன்றும் ஜீரணிக்க முடியவில்லை...
கவிதாவின் காம்பை அழுத்தமாக பிடித்து முடிந்த மட்டும் திரிக்கப்பட்ட கயிற்றைப் போல் உருமாறு வரை திருகினான்,
பால் பீய்ச்சியடித்துக் கொண்டிருக்க, காம்பை அவனால் முடிந்த மட்டும்
முன்னால் இழுக்க கவிதாவின் முலையும்
அதற்கேற்றாற் போல் முன்னால் முந்திக் கொண்டு விரிவடைந்து நீண்டது, பால் மேலும் பீய்ச்சியடித்துக்
கொண்டிருந்தது, அவினாஷ் அதனை சிறிது நேரம் ரசித்து உன்னிப்பாக பார்த்தான்.

கவிதாவிற்கு இந்த திருகல் இழுத்தல் கண்டிப்பாக வலித்திருக்கும், ஆனால் அவினாஷின் இன்பத்திற்காக வலியை
பொறுத்துக் கொண்டாள் என தோன்றியது. கொஞ்ச நேரம் முலையை பார்த்த அவினாஷ்... பிறகு காம்பை இழுத்தப்படி
முலையை வட்டமாக சுழற்ற ஆரம்பித்தான், கவிதாவின் முழு முலையும்
காம்பிலிருந்து மத்தாப்பூ தீயைப் போல
பீய்ச்சியடித்துக் கொண்டு அவினாஷின் கையை நனைத்துப்படி அவன் கைச்சுற்றலுக்கு ஏற்ப சுற்ற ஆரம்பித்தது.

அவினாஷ் காம்பை சுற்ற சுற்ற, கவிதா எந்த விதமான உணர்ச்சியில்லாமல் மரத்து போன நிலையில், முலை விளையாட்டினால்
சந்தோஷப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் அவினாஷை பார்த்து அவளும் சந்தோஷப்பட்டு கொண்டிருந்தாள்.
இருவரும் அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கும் இன்பம் எந்த வித கலங்மமில்லாத தூய்மையான் இன்பமாக இருந்தது.
அது தூய்மையான பாசத்தினால் மட்டுமே முடியும்.

நான் கவிதாவிடம் இப்படி விளையாடினால்..என்ன இது அசிங்கமா வலிக்கிற மாதிரி பண்றீங்க..என விடுப்படுவாள்.
ஆனால் இங்கே கவிதா அமைதியாக இருந்தாள். நான் கவிதா இந்த விளையாட்டினால் கிடைக்கும் இன்பத்தை
வெளிக்காட்டிக் கொள்ளாமல் இருப்பாளோ என சந்தேகப்பட்ட மறுவினாடி, கவிதா என்னை முறைத்து பார்த்தாள்...

அப்படியே அவினாஷை பார்த்தாள்..
“அவினாஷ் என்னடா பண்றே...” என கிறங்கும் குரலில் கேட்டதாக எனக்கு தோன்றியது
“ஐ..ஆம் ப்ளேயிங்க் மம்மி..” என்றான் சந்தோஷமாக
”இப்படி விளையாடறது பிடிக்குமா...அவினாஷ்..” என்றாள் தீர்க்கமாக.
“யெஸ்...மம்மி...” என்றான் ஆசையாக.
“சரி..ப்ளே..பண்ணு..அவினாஷ்...” என்றாள் நிதானாமாக.
அவினாஷ் இன்னும் அழுத்தமாக காம்பை இழுத்து அவன் வயதுக்கேற்ப சக்தியுடன் முலையை சுற்றிக் கொண்டேயிருந்தான்
ஒரு கட்டத்தில் சோர்வாகி விட்டுவிட, முலையும் காம்பும் ஸ்பிரிங்கை போல தன்னிலை அடைந்து சிவந்து போய்
தகதக்த்துக் கொண்டிருந்தன...கவிதாவை அது கண்டிப்பாக சுட்டிருக்கும்.

அதை பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருந்த அவினாஷ், திடீரென தன் இரு கைகளின் விரல்களை மடக்கி குத்துச்
சண்டை வீரரை போல நிலை எடுத்து கவிதாவின் வலது முலையை பலமாக விளையாட்டு குதூகலத்தால் சிரித்துக்
கொண்டே ஆய்..ஊய்.. என சத்தமெழுப்பியப்படி குத்த ஆரம்பித்தான்... பக்கத்தில் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருப்பவர்கள்
இந்த சத்ததை கேட்டிருப்பார்களோ என அஞ்சி வெடவெடத்துப் போனே கவிதாவும் அவனோடு சிரித்தாள். அவனின்
ஒவ்வொரு பலமான குத்துக்கும் முலை அதிர்ந்து பாலை பீய்ச்சிக் கொண்டிருந்தது. அவினாஷ் சோர்வாகும்
வரை குத்தினான்... நிறுத்திய பிறகும் நீண்ட நேரம் முலை அவனின் குத்துக்கு ஏற்ப அதிர்ந்து கொண்டிருந்தது.

முலை ஒரு நிலைக்கு வந்தவுடன்...
கவிதா அன்பொழுக அவினாஷை பார்த்தாள்..
“அவினாஷ்..நீ ஒரு நாட்டி... பேட் பாய்..” என குற்றம்சாட்டும் தொனியில் சொன்னாள்.
“ என்ன...மம்மி...” தான் ஏதேனும் தப்பு செய்து விட்டோமா என அவினாஷ் பதறினான்.
“மம்மி...ப்ரெஸ்ட்டுக்கு ரெஸ்பெக்ட் தருனும் சொன்னே... வார்ஷிப் பண்ணனும் நீ தான் சொன்னே...காப்பாத்துனும்னு
சொன்னே.ஆனா அதை எல்லம் பண்ணாம் லவ் பண்ணாம இப்படியா ப்ரெஸ்டுக்க்கு வலிக்கிற மாதிரி
ப்ளே பண்றது..” என பாசமாக பரிதாபமாக கேட்டாள்.
“சாரி..மம்மி..” என பதறி.. என்னை மன்னித்து விடு என பாவத்துடன் கவிதாவை பார்த்தான்.
“சாரி..மம்மிக்கு கிடையாது...ப்ரெஸ்ட்டுக்கு தான் நீ சாரி சொல்லனும்...” என்றாள் உள்ளூர சிரித்தப்படி இனிமேல்
இப்படி செய்யக்கூடாது என்ற கண்டிப்புடன்.

அவினாஷ் உடனே கவிதாவின் வலது முலையை தன் இரு கைகளால் தொட்டு கும்பிட்டு கொஞ்ச நேரம் வணங்கி
கன்னத்தில் போட்டுக் கொண்டான். அந்த நேரத்தில் கவிதாவின் வலது முலை அதிசயமாக சாமி விக்கிரக சிலையாக மாறியது.
பிறகு முலையை பாசத்துடன் இரு கைகளால் பிடித்து கொஞ்சும் குரலில்;;
“ஐ.ஆம்..வெரி வெரி...சாரிடா...இனிமேல்
இப்படியெல்லம் செய்யமாட்டேண்டா ” என முலையிடம் மன்னிப்பு கேட்டான். அவன் சாரி கேட்டுவிட்டு..
முலை அதற்கு எதிர்வினையாக ஏதாவது பேசுமா என ஆதங்கத்துடன் பார்த்து காத்து கொண்டிருந்தான்.

இப்போது முலை பேசவில்லையென்றால் அவன் மனம் கஷ்டப்படும் என உறுதியாக உணர்ந்தேன். கவிதாவும்
உணர்ந்திருந்தாள். அழுகை வெடிக்கும் நிலையில் அவினாஷ் இருந்தான். அப்போது முலை தானாக ஆடியது, காம்பிலிருந்து
ஒரு கணம் பால் பீய்ச்சியடித்தது. இது சத்தியமாக கவிதாவின் கைவண்னமே.. தன் அன்பு மகன் நோக கூடாது என வித்தை
காட்டினாள்... எனக்கு கூட தெரியப்படுத்தாமல் சொல்லாமல் எப்படி இந்த வித்தை கற்றாள்..பயன்படுத்தினாள்..என என்
மனம் ஏமாற்றத்துடன் நொந்துக் கொண்டது.

“அம்மா...ப்ரெஸ்ட் என்னை மன்னிச்சிடுச்சி அம்மா..” என குதூகலத்துடன் சத்தம் போட்டு துள்ளினான்.
“இனி...மேல் நான் இந்த மாதிரியெல்லாம் பண்ண மாட்டேன்..மை டியர் ப்ரெஸ்ட்...” என கொஞ்சும் குரலில் சொல்லி
அதை ஒரு பொம்மைப் போல கொஞ்சிக் கொண்டு கொஞ்ச நேரம் அதை உற்றுப் பார்த்தான். காம்பிலிருந்து பால்
சொட்டு சொட்டாக வழிந்தொடியது.
“மம்மி...ப்ரெஸ்ட் என் சாரியை அக்சப்ட் பண்ணிடுச்சு...” என்றான் வெற்றிப் பெற்ற தொனியில்.

கவிதா பாச போதையில் ஆட்கொள்ளப்பட்டு தன்னிலை மறந்து அப்படியே அவினாஷை வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
அவள் அந்த தன்னிலை மறந்த நிலையில் தன்னையறியாமல்...அடுத்து.. அவினாஷை கெஞ்சுவதைப் போல கேட்ட
வார்த்தைகள்.....

[சிற்பி***]

Super start.

[சிற்பி***]

Good start. Kavitha will be part of the network soon and will open her legs to many men.

Ha.. Ha..

[omprakash_71]

செம்ம கலக்கலான பதிவுக்கு நன்றி நண்பா நன்றி

[சிற்பி***]

செம்ம கலக்கலான பதிவுக்கு நன்றி நண்பா நன்றி

[சிற்பி***]

கவிதா அவினாஷை தாய்ப் பாசத்துடன் அன்பொழுக முலை கசங்க தன் உடலோடு கட்டிப்பிடித்தாள்...
“இப்ப பால் குடிக்க ஆசையா...அவினாஷ்...” என்றாள் குறும்புடன் ஏக்க பாசத்துடன்.
“ஆமா..மம்மி....” கவிதா சம்மதிப்பாளா இல்லையா என்ற குழப்பத்துடன் சம்மதித்தான் அவினாஷ்.
“அம்மாவோட..ரத்தமும்..பாலும்ம் உனக்காகத்தாண்ட..அவினாஷ்...” என தனது உயிரின் அடிநாதத்தை வெளியே சொல்லியப்படி
அப்படியே அவினாஷின் வாயை தன் முலைக்கு நேராக எடுத்து போக..அவன் அப்படியே அதனை ஆரத்தழுவி..அதற்கும் காம்புக்கும்
முத்த மழை பொழிந்து...”தேங்க்ஸ் மம்மி...தேங்க்ஸ் ப்ரெஸ்ட்..தேங்க்ஸ் நிப்பிள்...” என சொல்லியப்படி அப்படியே,
ஓவ்வொரு உயிருக்கும் தன் தாய் சொல்லித் தந்து தன்னெழுச்சியாகி விட்ட செயலான, தன் வாயை அப்படியே காம்பை
கவ்வி உறிஞ்ச ஆர்மபித்து பாலை குடிக்க ஆரம்பித்தான்.

கவிதா அப்படியே அவனை தன்னையறியாமல் அணைக்க அவன் முகம் அவளின் முலையில் புதைய அதன்
திசுக்கள் அப்படியே பிதுங்கி அவினாஷின் முகத்தை வட்டவடிவமாக மூடிக்கொண்டது.

அவினாஷ் அவ்வப்போது முலையை முட்டியப்படி அழுத்தமாக உறிஞ்சியப்படி பால் குடித்தான். அவன்
முட்டலுக்கு ஏற்ப கவிதாவின் முலை ஆட்டம் போட்டு அதிர்வலைகளை காட்டிக் கொண்டிருந்தது.

இப்போது கவிதா என்னை பார்த்தாள். நான் நடந்தவற்றை பார்த்து அதனால் ஏற்பட்ட பல உணர்ச்சிகளை கடந்து
உடலும் ஆன்மாவும் எஞ்சிய நிலையில் மட்டுமே இருந்தேன். கவிதா தன் கண்களால் கட்டளையிட, நான் உட்கார்ந்துப்படி
தவழ்ந்து அவள் அருகில் சென்றேன். அருகில் சென்றவுடன் நான் பார்த்து உணர்ந்த காட்சி என் ஆன்மாவை கொந்தளிக்கச்
செய்தது.

என் மகன் அவினாஷீம் மகள் அபினயாவும் என் மனைவி கவிதாவின் உடலில்லிருந்து அனைத்தையும் ஒன்றுவிடாமல்
ஆனந்தமாக உறிஞ்சி குடித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். கவிதா அவர்களுக்கு தன் ரத்தம், சதை, நரம்பு, நாளங்கள், ஆன்மா, உயிர் என
அனைத்தையும் அவர்களுக்கு தன் முலைப்பாலின் மூலம் வெள்ளம் போல பீய்ச்சியடித்துக் கடத்திக் கொண்டிருந்தாள்.
அவர்களும் அதனை ஆசைத் தீர பருகிக் கொண்டிருந்தார்கள். அவர்கள் மூவரும் ஓன்றாகி கொண்டிருந்தார்கள்.

நான் கவிதாவின் கண்களை பார்த்தேன், ஒரு உயிரில் இருக்கும் அனைத்து வகையான பாசத்தை என் மீது செலுத்த
அந்த அழகிய பாச காந்த கண்கள் பொழிய தயாராக இருந்தது. நான் செய்யவேண்டியது ஒன்றே ஒன்றுத் தான்
அதனை பருக தயாராக வேண்டும். என் கண்கள் கவிதாவின் கண்களை
பார்த்து தானாகவே கண்ணீர் விட்டது.
ஒரு நிமிடம் என் மனதில் தேக்கிவைத்திருந்த அனைத்தும் அசிங்கமான
காம எண்ணங்களும் என் மனதிரை முன்னால்
ஓட, நான் அருவறுக்க தக்கவனாக தகுதியற்றவனாக உணர்ந்து,
கவிதாவின் வீரியமிக்க பாச அன்பை
பொழியும் பார்வையை எதிர்க்கொள்ளா முடியாமல், இருட்டான மூலைக்கு ஓடிச் சென்று கண்களை மூடிக்கொண்டு
ஊமையாக உடல் குலுங்க அழ ஆரம்பித்தேன்.

நாங்கள் நால்வரும் உலகத்தில் தனித்து விடப்பட்டதைப் போல பேரமைதி அங்கே நிலவியது. ஓவ்வொரு வினாடியும் எனக்கு
யுகமாக தோன்றியது. எவ்வளவு நேரம் என்று தெரியவில்லை...
“போதுமாடா அவினாஷ்...” என்ற கவிதாவின் வார்த்தை என்னை அவர்கள் பக்கம் திரும்பி பார்க்க வைத்தது.
அவினாஷ் முலையிலிருந்து வாயை எடுத்தான். அவன் வாயிலிருந்து பால் அப்படியே கொட்டி அவளின் காம்பையும் ஒரு
பகுதி முலையை நனைத்து இடுப்பு பகுதிக்கு வழிந்தோடியது.

“ஓன்..மினிட்..மம்மி...” என்றவன், அப்படியே கவிதாவின் காம்பை கவ்வி மூர்க்கமாக உறிஞ்ச ஆரம்பித்தான். முலை
அப்படியே அவன் உடலுக்குள் இழுப்பதை போலிருந்தது அவனின் உறிஞ்சல். கவிதா அந்த மூர்க்கத்தை பார்த்து கொஞ்சம்
நெளிந்தாள். உறிஞ்சிய பாலை அப்படியே குடிக்காமல் முடிந்தவரை வாயில் உப்பி வைத்து, காம்பிலிருந்து மிகுதி பாலை
கொட்டியவாறு வாயை எடுத்து, அப்படியே கவிதாவின் கழுத்தை பிடித்து அவள் தொடை மேலெறி தன் மூடிய உதட்டை
கவிதாவின் உதட்டில் வைக்க, அவள் அப்படியே தன் உதட்டை திறந்து அவனின் உதட்டை கவ்வ, அவினாஷ் தன்
வாயிலிருந்த பாலை கவிதாவிற்கு ஊட்ட, அவள் உணர்ச்சிகள் பொங்க அந்த பாலை குடித்தாள். அவள் குடிக்கும் போது
அவள் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் சாரை சாரையாக வந்துக் கொண்டிருந்தது.

அவினாஷ கிழிறிங்கி மறுபடியும் தன் வாயில் பாலை நிறுப்ப ஆரம்பித்தான். கவிதா என்னை பார்த்து பாசத்துடன் சிரித்துக்
கொண்டிருந்தாள். மகன் தாய்க்கு பாலை ஊட்டும் காட்சியை பார்த்து தகப்பனான என் மனம் ஓ வென்று அழுதுக்
கொண்டிருந்தது. இந்த விளையாட்டு எவ்வளவு நேரம் தொடருமோ என என் மனம் பதறியது. அந்த பதற்றத்தை உணர்ந்தாலோ
எண்ணவோ, கவிதா என்னை பார்த்து மேலும் அன்பு குறும்புடன் சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

பாலை முடிந்தளவு குடித்து அனுமாரை போல வாயை உப்ப வைத்து மிகுதிப் பால் கசிந்தப்படி இருக்க ஒரு வினாடி கவிதாவை
பார்த்த அவினாஷ் அப்படியே என்னை நோக்கி கைகளை இரண்டையும் பறவை போல விரித்தப்படி ஓடிவர, என்
அருகில் வந்ததும் அனிச்சையாக நான் அவனை தூக்கி என் வாயை திறக்க, அப்படியே என் கவிதாவின் அமிர்த்ததை, குருதியின்
வேறு வடிவான பாலை என் வாயில் ஊற்ற, நான் அப்படியே என் ஆன்மாவுக்கு போகுமளவுக்கு குடித்தேன்.
என் நொடிந்த அருவெறுப்பான மனதிற்கு அது ஆறுதலாக இருந்தது.

பாலை எனக்கு ஊட்டியவுடன் குறும்புடன் சிரித்தப்படி கீழே இறங்கி என்னை பார்த்துக் கொண்டே கவிதாவிடம் ஓடினான்,
இருவரும் என்னை பார்த்து குறும்பாக வாய்க்கொள்ளாமல் சிரித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.

என் மனம் என்னை திட்டிக் கொண்டிருந்தது.... ஒரு தாய்க்கும் மகனுக்கும் இடையே நடக்கும் குறும்பான விளையாட்டை
போயும் போயும் ஒரு தகப்பனான நான் தப்பான காமக்கண்ணோட்டத்தில் பார்ப்பதா...ஒரு குழந்தை தன் தாயின்
உடலை தொடுவது விளையாடுவது தப்பா..அங்கே இருவருக்குமிடையே தூய்மையான அன்பு இருக்கக் கூடாதா..
நீதான் தப்பானவன், ஒரு தாய்க்கும் மகனுக்கும் நடக்கும் குறும்பு விளையாட்டை பார்த்து ரசிக்க தெரியாத
முண்டம்...காம வயப்பட்டு அனைத்தையும் காமத்துடன் பார்க்கும் காமக்கொடூரன் நீ... கவிதாவிடன் நீ காட்டிய
கலங்கமற்ற அன்பையும் கவிதா உன்னிடம் காட்டிய கலங்கமற்ற அன்பையும் தொலைத்துவிட்டு..இப்போது அவினாஷும் கவிதாவும்
அவர்களிடையே காட்டும் தூய அன்பை சந்தேகப்படுறியே...என என் மனம் திட்ட திட்ட என் மனம் ஆறுதலடைந்து...

...ஓஓஓஓ வென்று அழுது கவிதாவிடம் மன்னிப்பு கேட்டு சங்கமிக்க முடிவு செய்த கணம்... என் குடும்ப உறவுமுறைகளை
அசைத்து பார்த்த சம்பவம் நடந்தேறியது...



ஒரு மகன் தன் தாய்க்கும் பாலூட்டிய காட்சியை பார்த்து பரவசமடைந்த நிலையில், தந்தையான எனக்கும் பாலூட்டியது
என்னை எங்கோ இழுத்துச் சென்றுவிட்டது...

மனித இனம் ஏன் பாலூட்டிகள் இனம் என அழைகப்படுகின்றன என அப்போது எண்ணத் தோன்றியது...இந்த அன்பை இன்பத்தை
பெறவா..என நினைத்துக் கொண்டேன்..

சட்டென்று அவினாஷ பின் நகர்ந்து தன் இடுப்பில் கையை வைத்து சொன்ன வார்த்தை என்னை மின்னல் போல தாக்கி
அப்படியே மொட்டை மாடியிலிருந்து குதித்து ஓடி விடவேண்டும் போல ஆக்கியது....

கையை இடுப்பின் மேல் வைத்து கவிதாவை குறும்புடம் சிரித்தப்படி பார்த்து...
“கவிதா.....” என அதட்டலாக நான் கவிதாவை பொய் கோவமாக எப்படி அழைப்பேனோ அப்படி அழைத்தான்.
கவிதா ஒரு கணம் அதிர்ந்ததை என்னால் பார்க்க முடிந்தது. முதன் முதலாக என் கவிதாவின் பலவீனமான தருணத்தை
நான் பார்த்தேன். சட்டென்று அடுத்த நொடியில் சுதாரித்து கொண்ட கவிதா...
“என்னங்க....” என சிரித்தப்படி கேட்டாள்.
“கவிதா...” என்றான் நான் கவிதாவை பாசத்துடன் கூப்பிடும் குரலில்.
“போடா அவினாஷ்..மம்மியை இப்படியெல்லாம் கூப்பிட கூடாது... அப்பா தான் மம்மியை இப்படி கூப்பிடனும்...” என
சிரித்தப்படி கண்டிப்புடன் கூறினாள்.
“அப்பா...மட்டும் கூப்பிடலாம் நான் கூப்பிடக் கூடாதா...” என அவினாஷ் புரியாமல் கேட்டான்.
“அப்பா..என்னை தாலி கட்டி மேரஜ் பண்ணிகிட்டாரு.. அவரு அப்படித்தான் கூப்பிடுவாரு,,, நீ எங்களுக்கு சன்..சின்ன..
வயசு பையன் என்னை மம்மி அல்லது அம்மான்னுதான் கூப்பிடனும்...” என அவனுக்கு விளக்கினாள்.
”சாரி..மம்மி..” என அவளை கட்டிப்பிடித்து, அவளை ஏக்கத்துடன் பார்த்தான்.

இப்போதும் கவிதாவிற்கு தன் மேலுடல் நிர்வாணமாக இருப்பதும் தன் இரு பெருத்த முலைகளை அம்மணமாக
தரிசனம் கொடுத்து கொண்டிருப்பதும் அதில் ஒரு முலையில் அபினயா பால் குடித்துக் கொண்டிருப்பதும் அவளுக்கு
உறைக்கவேயில்லை...

“என்னடா செல்லம்...” என அவனின் ஏக்கத்தை புரிந்தது அதனை அனுமதிக்கலாமா வேண்டாமா என குழப்பத்துடன்
கேட்டாள்.
“மம்மி....” என ரகசிய குரலில் கூப்பிட்டான்.
“என்னடா..அவினாஷ்...” ரகசியமாக கிசுகிசுத்தாள் கவிதா. அந்த கிசுகிசுப்பு என்னை ஏதோ செய்தது. பதற்றமடைய வைத்தது.

"மம்மி உங்க பம்ஸை ..ப்ளே பண்ண ஆசை மம்மி...” என அடக்கமுடியாத சிரிப்பில் கேட்டான் அவினாஷ்.
கவிதாவும் அர்த்தமுடன் ஒரு குறும்பு சிரிப்பு சிரித்தாள்.
“ரொம்ப ஆசையா இருக்கா அவினாஷ்...” என்றாள் கவிதா தள்ளிப்போடும் எண்ணத்துடன்...
“ஆமா..மம்மி..ப்ளீஸ்..மம்மி...” என்றான் கெஞ்சலுடன் அவினாஷ்.
“பக்கத்துல எல்லோரும் இருக்காங்க..பப்ளிக் ப்ளேஸ் வேறே..வீட்டுல விளையாடலாம் அவினாஷ்..” அவர்கள் இருக்கும்
அபாயகரமான நிலைமையை சொன்னாள் கவிதா..
“மம்மி ப்ளீஸ் மம்மி..ஜஸ்ட் ஒன் மினிட் மம்மி...” என ஏக்கத்துடன் கெஞ்சினான்.

கவிதா அவனை பாசத்துடன் உற்றுப் பார்த்தாள். அவன் ஆசையை நிராகரிக்க அவளால் முடியாது என அவள் முகம் காட்டியது.
இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்தனர். கண்களில் குறும்புடன் வெட்கம் நிரம்பியப்படி சிரித்தனர்..
“ஓ.கே...அவினாஷ்...ஜஸ்ட் ஒன் மினிட்..மம்மி ஸ்டாப் ந்னு சொன்னா நிறுத்திடனும்....” என நிபந்தனையுடம் ஒத்துக்கொண்டாள்.
“யெஸ்..மம்மி...” அவினாஷ் மனதில் ஆனந்தம் தாண்டவமாடியது. துள்ளுல் அதிகமாகியது அவனுக்கு...

அவனின் ஆனந்தம் கவிதாவுக்கும் தொற்றிக் கொள்ள மெதுவாக எழுந்து நின்றாள். அவள் முகத்தில் ஒருவித
எதிர்ப்பார்பை பார்த்தேன். என் இதயம் பக்..பக்...பக்..பக்.. என்று நின்று நின்று இயங்கியது. அந்த இதய ஓசை வெளியே
நிச்சயமாக கேட்டிருக்கும். என் உடம்பில் இரத்த ஓட்டம் வேகமெடுத்து பாய்ந்து கொண்டிருந்தது. ஒரு இனம்
புரியாத பயம் என்னை தொற்றிக் கொண்டது.

அவினாஷ் கவிதாவின் பின்னால் வந்து நின்றான். அவளின் பெருத்த செழுமையான இதய வடிவமாக இருந்த தசை மாமிசத்தை பார்த்தான். மெதுவாக கைகளை பிட்டத்தில் வைத்து அழுத்தினான். அவைகள் மிருதுவான
தசைகளில் புதைந்தன. ஆசைத்தீர மெதுவாக பிட்டத்தை குத்திக்கொண்டு அதன் அதிர்வுகளை சேலைவழியே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். கவிதா முகத்தில் பாச உணர்ச்சி மேலோங்க தன்னை மறந்து ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

அடுத்து நடந்தது.....எதிர்பாராதது..

அடுத்து அவினாஷ் செய்தது கவிதாவையும் என்னையும் திடுக்கிட வைத்து அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்கியது. அதனை நாங்களிருவரும்
எதிர்ப் பார்க்கவில்லை.



அவினாஷ் கவிதாவின் சேலைக்குள் புகுந்து கொண்டான்.. இப்போது நான் கவிதாவின் முகத்தை பார்த்தேன். அவள் கண்களில்லிருந்து குறும்புத்தனத்துடன் கண்ணீர் வந்துக் கொண்டிருந்தது.

சட்டென்று என்னை திரும்பி பார்த்தாள். இப்போது கண்களில் தீர்க்கமான பார்வை வந்திருந்தது. அவள் கண்கள்
என்னை அவளருகே வர கட்டளையிட்டன. நான் பயந்துக் கொண்டே அவளருகே நகர்ந்து கொண்டிருந்தேன். என்னை
அடித்து விடுவாளோ என தடுக்க கைகளை தயார்நிலையில் வைத்துக் கொண்டு அவள் அருகே இரண்டடி இடைவெளி
விட்டு பயந்துக் கொண்டு நின்றேன்.

நான் பயந்தப்படியே கவிதா கையை ஓங்கினாள், நான் கைகளால் என் முகத்தையும் தலையையும் மூடி அடி
வாங்கவும் அடியின் வலிக்கும் ஆயுத்தமானேன். ஆனால் அடி விழவில்லை. கவிதாவின் ஓங்கிய கைகள் அப்படியே
நிலைத்துவிட்டது. என்னை பதற்றதுடன் பரிதாபத்துடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

மெதுவாக என் கைகளை அகற்றி என் தலை மீது வைத்து என் முடிகளை கோதினாள். அவள் கோத கோத என்
பயம் நீங்கியது. கவிதாவிற்காக என் உடலும் மனமும் ஏங்கி அழுதுக் கொண்டிருந்தது. என் ஏக்கத்தை புரிந்து கொண்ட
கவிதா என்னை அப்படியே அன்பொழுக அனைத்தாள். அந்த அணைப்பு என்னை முழுமையாக ஆட்கொண்டு
இழுத்துக்கொண்டு என் மனதில் இருக்கும் அனைத்து இறுக்கங்களையும், அழுத்தங்களையும் அழித்து விட்டது.
இப்போது என் மனம் மட்டும்தான் மிச்சமாக இருந்தது.

நான் கவிதாவின் கழுத்தில் கையை போட்டு- அவள் என்னை விட்டுவிட்டாள் என்னாவது என பயந்து- அவள் அணைப்பை
இன்னும் இறுக்கமாக்கினேன். என் முகம் என் கவிதாவின் முகத்தை பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. அவள் முகத்திலிருந்து
நான் முதன் முதலில் பார்த்த அந்த காதல் மிகுந்த காந்தசக்திக் கொண்ட அன்பு நிறைந்த பாசத்தை பார்த்தேன். அது
என்னை இழுத்துக் கொண்டிருந்தது. அப்படியே கவிதா என்ற கடலில் மூழ்கிவிட்டேன்.

கவிதாவின் உண்மையான உடல் வாசனை அவளடித்த செண்ட் வாசனையை மீறி என் மூக்கினுள் நுழைந்தது. அவள்
உடலின் கதகதப்பு என்னை ஆட்கொண்டது.

அவள் முகத்தை பார்த்துக் கொண்டியிருக்க திடீரென்று நாங்களிருவரும் எங்களை அறியாமலே, எங்கள் வாய்களை ஒன்றின்
மீது ஒன்று வைத்து முத்தம் கொடுத்து கொண்டிருந்தோம். நாங்களிருவரும் அந்த வாய் முத்தத்தின் வழியே அனைத்தையும்
உறிஞ்சிக் கொண்டிருந்தோம்.

இப்போது கவிதாவின் கண்களிருந்து கண்ணீர் சாரைசாரையாக வர ஆரம்பித்தது. அது என் வாயோரம் பட்டு
உப்பு கரித்தது. நான் மெதுவாக முத்ததிலிருந்து விடுப்பட்டு கவிதாவை பார்த்தேன். எங்கள் வாழ்கையில் முதன் முதலாக
என்னால் அழுதுக்கொண்டிருக்கும் கவிதாவை பார்த்து பதறினேன். என்னை நானே நொந்துக்கொண்டேன்.

அழுத கண்களுடன் என்னை பார்த்த கவிதா..
“ஏண்டா...சிவா..இப்படி மாறிட்டே...” என்றாள் பரிதாபமாக.
பதில் சொல்ல முடியாமல் என் உடல் பின்வாங்கியது. கவிதா என்னை தன்னுடலுடக்கு இழுத்தாள்.
“எனக்கு எது பிடிச்சிருக்கோ..அதை தொலைக்க பார்த்தியேடா..சிவா..”
நான் மறுபடியும் பின்வாங்கினேன். மறுபடியும் இழுத்தாள்.
“என் நினைப்பாகவே இருந்த..என் மீது அன்பையே செலுத்திக்கிட்டு இருந்த..வேறு எதையும் நினைக்காத சிவா எனக்கு
வேணும்...” என்றாள் அழுகையுடன் தீர்க்கமாக.
நான் கவிதாவின் சுட்டெரிக்கும் அன்பு உணர்ச்சியை எதிர்க்கொள்ள முடியாமல் பின்வாங்க..

கவிதா என்னை இறுக்கமாக பிடித்து இழுத்து, என் கண்களையே இமைக்காமல் ஊடுறுவி பார்த்தாள்.
கீழே அவினாஷ் ஆடும் விளையாட்டு இப்போது கவிதாவை எந்த வகையிலும் பாதிக்கவில்லை.

அடுத்து அவள் செய்யச் சொன்னது என்னை தடுமாற வைத்தது..
“சிவா...தாலி செயினை தூக்கு...” என கட்டளையிட்டாள்.
என் கை அந்த கட்டளைக்கு பணிந்து, அவளின் மார்ப்பின் பல்லத்தாக்கில் படர்ந்திருந்த நான் வாங்கி கட்டிய தாலிச்
செயினை தூக்கினேன்.
“அப்படியே உன் தலையை உள்ளே விடு...” என பகீர் கட்டளையிட, நான் என்னையறியாமல் என் தலையை தாலி
செயினுள் நுழைத்த வினாடி..

நான் கவிதாவின் முழுக் கட்டுப்பாட்டிற்கு வந்து விட்டேன்...இல்லையில்லை அடிமையாகிவிட்டேன்..நான் இப்போது,
இல்லையில்ல எப்போதும் கவிதாவை எதிர்கொள்ள முடியாமல் தப்பிக்க முடியாது. நான் கட்டிய தாலி என்னை
அவளோட பின்னி பிணைத்து விட்டது.

தாலி செயின் என் முத்தை அவள் முகத்தோடு உரச வைத்தது. அவள் முகத்தை பார்த்தவுடன் என்னையறியாமல்
அழ ஆரம்பித்தேன். நான் ஆண்மகன் என்ற உணர்வை மீறி வெளிப்பட்ட து அந்த அழுகை.

“என்னை மன்னிச்சுடு..கவிதா...ப்ளீஸ்..” என அழுதப்படி மன்னிப்பு கேட்டேன்.
கவிதாவும் அழுதப்படி என் தலையை கோதினாள்.
மவுனமாக என்னை பார்த்தாள்.
“ப்ளீஸ் கவிதா..என்னை ஒதுக்காதே..ப்ளீஸ்...ஐ..ஆம் சாரி...” என கவிதா என்னை ஒதுக்கிவிடுவாளோ என என்
அடிமனசு பயத்தை வெளிப்படுத்தி கெஞ்சினேன்.
” எனக்கு என் சிவா வேண்டும்...பணம் அந்துஸ்து வசதி என எல்லாத்தையும் விட்டுட்டு..சிவாவின் தூய உள்ளத்துக்கும்
அன்புக்கும் நெஞ்சத்துக்கும் பாசத்துக்கும் தான் இந்த கவிதா வந்தா..நா சொல்லாம என மனச அறிஞ்ச சிவா வேணும்..நா
என்ன நினைக்கிறேனோ அதை செய்யற சிவா வேணும்.. முன்னாடி இருந்த சிவா வேண்டும்...” என தன் மனதின் ஏக்கத்தை
ஆசையை கட்டளையை அழுதுக் கொண்டே சொன்னாள்.

நான் கவிதா என்ற அமுத கடலில் மூழ்கியிருந்தப்படியால், அந்த ஆசையை கட்டளையை எப்படி மீற முடியும்..
“கவிதா உன் மேல சத்தியம்...நம்ம பசங்க மேல சத்தியம்..இனி நா நீ நினைக்கிற மாதிரி நடந்துக்குறேன்...நா தப்பா
யோசிக்கவும் மாட்டேன் செய்யவும் மாட்டேன்...” என அழுதுக்கொண்டே சத்தியம் செய்தேன்.

அந்த உணர்ச்சிகரமான நிலைமையிலும் அந்த சத்தியத்தை மீறும் எண்ணம் என் மனதில் ஒரு வினாடி தோன்றி மறைந்தது.
அந்த எண்ணம் தோன்றிய வினாடி கவிதாவின் உடல் விறைத்தது.

என்னை மேலும் இறுக்கமாக இழுத்து அவளின் உடலோடு புதையமாறு அணைத்து..
“அவினாஷ்...” என்று அழுத்தமாக அழைத்தாள்.
மறுவினாடி எந்த மறுப்பேச்சும் பேசாமல் விளையாடிக் கொண்டிருந்த அவினாஷ் சேலைக்குள் இருந்து வெளியே
வந்து கவிதாவின் இடது காலை கட்டிப்பிடித்தான்.
“அவினாஷை தூக்குங்க...” என கவிதா கட்டளையிட்டாள்.
நான் தாலிசெயின் என் கழுத்தை அறுத்துவிடாமல் அவனை லாவகமாக தூக்கினேன்.

தூக்கிய மறுவினாடி நாங்கள் மூவரும் எங்களையறியாமல் கட்டிப்பிடித்தோம். என் இடது கை
அப்படியே கவிதாவின் தோளை சுற்றி பால் குடித்துக் கொண்டிருக்கும் அபினயாவை தொட்டது. நாங்கள் மூவரும்
முத்தங்களை பறிமாறிக் கொண்டோம். அவினாஷ் என்னையும் கவிதாவையும் இறுக்கமாக பற்றிக் கொண்டு
எங்கள் இருவரும் பிரிய முடியாத நிலைக்கு தள்ளினான். கவிதாவின் கண்களில் ஆனந்த கண்ணீர் வழிந்துக் கொண்டிருந்தது.

“சிவா இதுதான் உன் உலகம்...இந்த உலகத்துல நா அவினாஷ் அபினயா மட்டும் தான் இருக்கோம்.. இந்த உலகத்தை
விட்டு நீ பிரியவே கூடாது...அதுதான் எங்களுக்கு சந்தோஷம் வாழ்கை.. நீ பிரிஞ்சி போனா நாங்க செத்துப்போய்டுவோம்..
அதுக்கு முன்னாடி நா உன்னை என்ன பண்ணுவேன்னு எனக்கே தெரியாது... எங்களுக்கு எது இல்லைன்னாலும் பரவாயில்லை..
நீதான் எங்களுக்கு முழுசா வேணும்...இனிமே உன் வாழ்கை இந்த உலகத்தை சுத்திதான் இருக்கனும்...நீங்க கட்டிய தாலியை
சுத்திதான் செக்குமாடு போல எங்களை சுத்தி வருனும்...ஏதாவது எசகு பிசகா நடந்துச்சு..அப்புறம் நா பத்ரகாளியாயிடுவேன்..
ஐ..லவ்..யூ...டா சிவா.. ஐ...லவ் யூ டு எண்ட் ஆஃப் மை லைப் அண்ட் டெத்...”
என என்னை இறுக பற்றிக் கொண்டு
உடைந்த குரலில் என் வாழ்கை பயணத்தை தீர்மானித்தாள்

நான் அப்போது ஏதாவது சொல்லியாக வேண்டிய நிலைமையில் இருந்ததால்..
“நான் கட்டிய தாலி மேல சத்தியம்...இந்த சிவா இனிமேல் உங்களுக்காகத்தான் கவிதா...” என மெல்லிதாக அழுதப்படி
அணைப்பை மேலும் இறுக்கமாக்கினேன்.
“நா..உன்னை நம்புறேன்...” கவிதா சொன்னாள்.

எங்கள் மூவரின் முகங்களும் ஒன்ரொடன்று உரசியப்படி முத்தங்களை பறிமாறினோம். எங்கள் மூச்சு காற்று எங்கள்
முகத்தில் பட்டு அதனை சுவாசித்தோம். எங்கள் உடல்களின் மனங்களின் ரகசியத்தை ஒருவரோடு ஒருவர் பகிர்ந்துக்கொண்டோம்.

“சிவா...நா அடிச்சுது ரொம்ப வலிக்குதா...” என என் வலது கன்னத்தில் அவளின் எச்சில் குளிர்ந்த முத்தங்களை தந்தாள்
“ம்ம்ம்....” என முனுகினேன்
“இனிமே தப்பான குறும்பு செய்தா ..செய்ய எண்ணினே...இப்படித்தான் அடிப்பேன்...” என சிரிப்புடன் சொன்னாள்.
“ஐயோ...கவி..இனி நீ என்னச் சொன்னாலும் செய்றேன்... என் மனசு எப்பவுமே உன்னை நினைச்சு உன்னையே சுத்திகிட்டு இருக்கும்..”
என சத்தியம் செய்தேன்.
“இப்பத்தான் பழைய சிவாவா மாறிகிட்டிருக்கீங்க..” என்றாள் சந்தோஷமாக.
“நான் முழுசா மாறலயா..” என பரிதாபமாக கேள்வி எழுப்பினேன்.
“போக...போக...பார்ப்போம்...” என சிரித்தப்படி எச்சரிக்கை செய்தாள்.

திடீரென அவினாஷ்..
“ஐ..லவ்..மை மம்மி அண்ட் டாடி அண்ட் மை சிஸ்டர்...” என சொல்லியப்படி மறுபடியும் கட்டிப்பிடித்தான். நானும் கவிதாவும்
சிரித்தோம். கவிதா செய்கை செய்ய, நான் மெதுவாக தாலி செயினை என் கழுத்திலிருந்து எடுத்தேன்.
‘எனக்கும் அப்பாவுக்கு போட்ட மாதிரி செயினை போடும்மா...” என அவினாஷ் ஏக்கமாக கேட்டான்.
“உனக்கிலாததா அவினாஷ்...அம்மா மனசே உன்னை சுத்திதாண்டா இருக்கு.. இப்ப வேணாம் இன்னொரு நாள் போடுறேன்...” என
குறும்புடன் சிரித்தப்படி சொன்னாள். அவினாஷ் ஏதோ ரகசியத்தை புரிந்தவனாக சிரித்தான். நானும் ஒன்றும்
தெரியாத முட்டாள் போல சிரித்தேன்.

[veenaimo]

semma story pa... keep up the good work

[omprakash_71]

செம்ம கலக்கலான கதைக்கு நன்றி நண்பா

[சிற்பி***]

semma story pa... keep up the good work

[சிற்பி***]

செம்ம கலக்கலான கதைக்கு நன்றி நண்பா

[சிற்பி***]

நான் சிரித்துக் கொண்டே கவிதாவின் சிரிப்பு முகத்தை பார்த்தேன். அவள் முகம் புரையேறிக் கொண்டிருக்கும் காம
உணர்ச்சியை அடக்கும் பாவனை தெரிந்தது. அவளின் சிரிப்பை மீறி அந்து நெளிந்துக் கொண்டிருந்தது.

கவிதா மெதுவாக தன் இடது முலையிலிருந்து அபினயாவின் வாயை எடுத்தாள், பால் காம்பிலிருந்தும் அபினயாவின்
வாயிலிருந்தும் வழிந்தது. அப்படியே அபினயாவை நேராக தூக்கி அவள் முதுகை தடுவி பால் உணவு குழாயில் தங்காமல்
புறை ஏறாமல் பார்த்துக் கொண்டாள். சிரித்துக் கொண்டிருந்த அபினயாவை அப்படியே எங்களுக்கு காட்டினாள். நானும்
அவினாஷும் அபினயாவுக்கு மெல்லிதாக முத்தம் கொடுத்தோம்.

கவிதா அபினயாவை அவினாஷிடம் கொடுத்தாள், அவன் நேர்த்தியாக பெரியவர்களை தூக்குவதைப் போல தூக்கினான்.
“அவினாஷ் அப்படி யாராவது வர்றாங்களான்னு பாரு..அப்பாவும் அம்மாவும் பேசனும்...” என அவினாஷின் பார்வையை தடுப்பின்
மீது திருப்பி, என்னை வெளிச்சம் மங்களாக இருக்கும் மூலைக்கு அவசரஅவசரமாக இழுத்துக் கொண்டு
சென்று சுவற்றின் மீது மோதி சாய்த்தாள்.

அவள் முகத்தில் ஒரு குறும்பு சிரிப்பு இருந்தது. நான் இவள் இன்னும் என்ன செய்யப் போகிறாள் என பயத்துடன் இருந்தேன்.
இனிமேல் அவளுக்கு கட்டுப்படுவதே எனக்கு நன்மை என முடிவெ செய்தேன்.

கவிதா என் பேண்டின் ஜிப்பை கீழிறக்கினாள். நான் அதிர்ந்து கொண்டு புரியாமல் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும்போதே..
என் ஜட்டியினுள் கையை விட்டு என் ஆணுறுப்பை பிடித்தாள். என் தொடையிடை பிரதேசம் முழுவதும் அவளின்
கை சூட்டு கதகதப்பினாள் ஆக்கிரிமிப்புக்குள்ளானது. என ஆணுறுப்பு கவிதா ஆடிய ருத்ரதாண்டவத்தால் பயந்து
அரை அங்குளமாக சுருண்டு விட்டது. விறைத்தால் ஈட்டிப் போல இருக்கும் என் ஆணுறுப்பை துழாவித்தான் கவிதாவால்
கண்டுப்பிடிக்க முடிந்தது. அது சிறுத்து துவண்டிருந்த கோளத்தை தன் கைகளால் அளந்த கவிதா கொள் என்று சிரித்தாள்.

“இப்படித்தான் என் சிவா இருக்கனும்...” என சிரித்தப்படியே காணாமல் போன என் உறுப்பையும் விதைப்பையையும் தடவி உடம்பு
பிடியாக பிடித்தப்படி.
“வலிக்குது கவி...” என்றேன் அவள் பிடியால் ஏற்பட்ட வலியால் நெளிந்தப்படி.
“இப்ப புரியுதுல..தப்பு செய்யனும்னு அவசியம் கிடையாது... தப்பு செய்யனும்
தோனுனா கூட..கவிதா என் சிவாவுக்கு
என்ன பண்ணுவான்னு தெரியுதுல...” என அன்புடன் சிரித்தப்படி மேலும் இறுக பற்றியப்படி.
“ஐயோ ...அதான் நா பண்ண மாட்டேன்னு சத்தியம் பண்ணிட்டேன்ல..” என மறுபடியும் உயிர் பிச்சை கேட்டேன்.

என்னை ஒரு மாதிரியாக பார்த்த கவிதா.. அவள் உடலில் ஏறியிருந்து அடக்கி வைத்திருந்ந்த காம ஆசைக்கு சுதந்திரம்
கொடுத்துவிட்டதை உணர முடிந்தது. அந்த ஆசைக்கு தீனி போட முடிவு செய்து விட்ட அறிக்குறி தெரிந்தது
“டே சிவா என்னதுல உன் கையை வைடா...” என்றாள். நான் அதிர்ந்து போய் கவிதாவை பார்த்தேன். என் கவிதாவா இது என
என் மனம் சந்தேகப்பட்டது.
“என்னடா...யோசிக்கிறே..” என்றாள் கவிதா.
நான் ஓன்றும் பேசாமல் மனம் பதைபதைக்க என் கையை அவளின் வயிற்று வழியாக சேலையினுள் நுழைக்க முயன்றேன்..
“அது வழியா வேணாம்..சேலையை தூக்கி கையை வை...” என்றாள்.

நான் பயந்து போனேன்...”யாராவது வந்திருவாங்க ..கவி..” என்றேன் பய பதற்றதுடன்..
“அதெல்லாம் யாரும் வரமாட்டாங்க..வந்தா சமாளிச்சிகுலாம்..” என பிடிவாதமாக சொன்னாள்

நான் மந்திரித்து கட்டுப்பட்டவன் போல, சிறிது குணிந்து சேலையை தூக்கினேன். அவளின் ஜட்டி இறக்கிவிட்ட
முழங்கால் நிலையிலிருந்தது. அப்படியே என் கையை எடுத்து அவளின் உறுப்பில் வைத்தேன். அடர் மயிர் காடு
அந்த பகுதியை முழுக்க ஆக்கிரமித்து அவளின் உறுப்பு வழிந்து வெளியேற்றிய மதனநீர் அந்த காட்டை
கசகசவென்று வைத்திருந்தது. என் விரல்களால் அந்த அடர் காடை சீவி துழாவ, என் கைக அவளுறுப்பின் கொழகொழ
நிலையை உணர்ந்தது தடவியது.

கவிதா காம உணர்ச்சியால் வயப்பட்டு கொந்தளிப்பில் இருக்கிறாள் என உணர்ந்தேன்...ஓரு வினாடியின் இலட்சத்தில் ஒரு
பகுதி நேரத்தில் என் மனதில் கவிதாவின் காம உச்சத்திற்கு நான் காரணமா இல்லை அவினாஷ் காரணமா என தேவையில்லாமல்
அசிங்கமான எண்ணம் ஓடியது.

அந்த எண்ணத்தையும் கவிதா உணர்ந்துக் கொண்டு என் உறுப்பை இன்னும் மூர்க்கமாக கசக்கி, சிறிது குணிந்து தன்
தொடைகளை கொஞ்சம் விலக்கினாள். நான் வலியை மறக்க அவள் உறுப்பை தடவ ஆரம்பிக்க அவள் உறுப்பின் எண்ணை கசகசப்பு
என் கையை நனைக்க ஆரம்பித்தது. அவள் என் உறுப்பின் மீதியிருந்த பிடியை தளர்த்தினாள்.

“சிவா..ஐ..லவ் யூ டா...” என்றால் கவிதா உணர்ச்சி கொந்தளிப்பில்.
“கவி ..ஐ..லவ் யூ டா..” என்றேன்.
“சிவா..என்னது உள்ளே ஏதாவது விட்றா...” என்றாள். நான் ஆச்சரியத்துடன் அதிர்ந்தேன் நான் என்னையே நம்ப
முடியாமல் என் நடுவிரலை அவளின் மன்மதபீடத்தில் மெதுவாக தடவினேன்..
“டேய்..சிவா..கவிதாவை என்னடா பண்றே..” என்று தன்னிலை மறக்க தொடங்கினாள். நான் மெதுவாக என்
நடுவிரலை அவளின் உறுப்பின் அகண்ட வாசலில் வைக்க, அது தானாக என் விரலை விழுங்க ஆரம்பிக்க...
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்....” என கவிதா வாயிலிருந்து முனுகல் வந்தது. கண்கள் இறுக மூடினாள்.

என் விரல் திருநெல்வேலி இருட்டுக் கடை அல்வாவின்னுள் இறங்குவதைப் போலிருந்தது. அல்வாவை விரலால்
கிண்டுவதைப் போல நோண்டினேன்.

பிறகு மெதுவாக கண்களை திறந்து என் முகத்தை பார்த்தாள். நான் என் விரலால் அவளின் குகையை நோண்டிக் கொண்டிருந்தேன்.
உணர்ச்சி கொந்தளிப்பிலும்...
“சிவா..உனக்கு ஆசை வரலயா...” என்று கேள்வி கேட்டாள்.
“கவி..வெறி ஏறிகிட்டு இருக்கு..ஆசையா இருக்கு..” என்றேன் நிதானமடைய முயன்று கொண்டு.
“அப்போ..ஏண்டா உன்னோடுது விறைக்கல...” என என் உறுப்பை இன்னும் அழுத்தி கசக்கினாள்.

“கவி..அந்து உன்னை பார்த்து பயந்துடுச்சி...” என்றேன்.
“ஏன்...நீ சொன்னா கேட்காதோ...” என கொக்கி போட்டாள்.
“இல்ல கவி...இனிமே நீ நினைச்சா தான் அது எந்திரிக்கும் வேணாம்னா அது உட்கார்ந்துரும்...” என்று நான் இப்போதிருக்கும்
உண்மை நிலையை சொன்னேன். கவிதாவின் உணர்ச்சியை தூண்ட அவளின் குகையை இன்னும் அதிகமாக நோண்டிக்கொண்டிருந்தேன்.
இப்போது அல்வா கொழகொழ நிலைமையிலிருந்தது..

“சிவா..ஆறு மாசத்திற்கு முன்னாடி இப்படித்தானே இருந்தே..நான் நினைச்சாதான் பார்த்தாதான் அது எழுந்திருக்கும்..
இப்ப ஏண்டா மாறிட்டே...” என ஏக்கத்துடன் நிலையில்லாமல் கேட்டாள். நான் அவளின் உணர்ச்சியை மேலும் தூண்டினேன்.
என் அனைத்து விரல்களும் அவள் உறுப்பின் மீது தபேலா வாசித்தது. அவளின் மதன்நீர் என் கைகளை நனைத்தப்படி இருந்தது..
அவளது உணர்ச்சிகள் தூண்டிவிடப்பட..
“சிவா..நீ இல்லாம என்னால இருக்க முடியாதுடா..” என்றாள்
“ம்ம்ம்ம்...”
“சிவா...நீ எனக்கு அடிமையா இருக்கனும்டா....”
‘ம்ம்ம்ம்ம்.....”
“சிவா...நா நினைச்சப்படி நீ நடக்கனும்டா....”
“ம்ம்ம்ம்ம்....”
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..நடப்பியாடா....” என உணர்ச்சி கொந்தளிப்பில்
“ம்ம்ம்ம்ம்....”
“நா கேட்காம உன்னது விறைக்காதுலே...” என என் தடம் தெரியாமல் சிறுத்து போன என் ஆணுறுப்பை கசிக்கியப்படி..
“ஆமா.. சத்தியமா....கவி...” என்றேன் பயந்தப்படி.
“நா எழுந்திருன்னு நினைச்சா..அது எழுந்திருக்கனும்..அடங்குன்னு நினைச்சா அது அடங்கனும்...” என்றாள்
“சத்தியமா..கவி...”
“வேறு யாருக்காவது எதுக்காவது எந்திரிக்காதுல...” என கேட்டாள்.
“சத்தியமா எந்திரிக்காது..கவி...”
“அப்படி எந்திரிச்சா...” என கேள்வி கேட்டாள்
“எந்திரிக்காது கவி...” என்றேன்.
“அப்படி எந்திரிச்சா..கவிதா என்ன பண்ணுவான்னு தெரியும்ல...”
“தெரியும்..கவி..” நான் பயந்தப்படி.
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்... என்ன பண்ணுவா...இந்த கவிதா...” என உச்ச நிலையை தொட்டுவிட்டதற்கு அறிகுறியுடன் கேட்டாள்.
“என்னை கொன்னுடுவா..என் கவிதா...” என்று பயந்தப்படி மேலும் அவளை தூண்டினேன்.
“ஸ்ஸ்ஸ்..ஆஆஆ...உன் கவிதா என்னடா பண்ணுவா..” என காம கிசுகிசுப்புடன் வெடிக்கும் நிலையில் கேட்டாள்.
“என் கவிதா என்னை கொன்னுடுவா..” என அவளை உச்சத்திற்கு அனுப்பும் மும்மரத்துடன் சொன்னேன்.
“ஸ்ஸ்ஸ் சிவா..ஆஆஅ இனிமே என்னை ஏமாத்தினா ஆஆஅ... உன்னை என்னா பண்ணுவேன் தெரியுமா...” என கொந்தளிப்பில்
கேட்டாள்
“என்னை என்ன வேணாலும் பண்ணிக்கோ..கவி..” என்று அவள் அனுபவிக்கும் காம உச்சத்தை ரசிக்கும் பொருட்டு சொன்னேன்.

கவிதா உச்ச நிலையை அடையும் தருவாயில் இருந்தாள். அவள் கத்திவிடுவாளோ என பயந்து போனேன்.
யாராவது வந்த நாங்கள் இருக்கும் இந்த அலங்கோலத்தை பார்த்து விடுவார்களோ என மான மரண பயம்
என் மனதில் தொற்றிக் கொண்டது. எப்படியாவது கவிதாவை உச்சத்திற்கு அழைத்துச் சென்று, இந்த சூழ்நிலையை மாற்ற
வேண்டும் என நினைத்துக் கொண்டு,...

என் கட்டை விரலை அவளின் மன்மத பீடத்தில் மூர்க்கமாக அழுத்திக்கொண்டு நடு விரலை குகையினுள்
அங்கிங்கு எனாதப்படி நோண்டிக்கொண்டு மற்ற விரல்கள் அவளின் குகை இதழ்களை வீணை வாசித்தப்படி அவளை
உச்சத்திற்கு அழைத்துச் சென்றுவிட்டேன்..

“ஆஆஆஆஹாஹாஅ.....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..சிவா என்னை ஏமாத்தினா வெச்சிக்கோ..” என உச்சத்தை தொடும் தருவாயில்.

ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்க்க்க்க்க்...டப்...என என் இடது கன்னத்தில் இடி விழுந்தது. நான் அந்த அடியால் என் உடல் வலது புறமாக சாய்ந்து
தரையில் விழப்போக கவிதா என் உறுப்பை இறுக்கமாக பற்றிக்கொள்ள நான் அவளின் மயிர் காடுகளை பற்றிக் கொள்ள
விழாமால் தப்பித்துக் கொண்டேன்.

மறுபடியும் கவிதா...
“தப்பு செய்யும் போது மறுபடியும் இதை ஞாபகம் வெச்சிக்கோ...” என தன் பலத்தை முழுவது திரட்டி வலது கையால்
என் உறுப்பை கெட்டியாக பற்றிக் கொண்டு இடது கையால் மறுபடியும் என் இடது கன்னத்தில்..ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்க்க்க்க்க்...டப்...என என் இடது கன்னத்தில் இடி விழுந்தது...

அவள் அடித்தது என் சிறுவயதில் குறும்பு செய்து என் அம்மாவிடம் வாங்கி அடியின் வலியால் ஏற்பட்ட அழுகைப் போல
அப்போது எனக்கு அடுக்கமுடியாத அழுகை வந்து வாய்விட்டு மெலிதாக சத்தமெழுப்பி அழுதேன். வலியால் பாசத்தாள்
நான் அழுதுக் கொண்டிருந்தேன்.

அழ அழ கவிதா என்னை அடித்தது வலிக்கவில்லை, ஏனோ அவள் மீது பாசம் பொங்கியது..அவளை உயிருடன் இருக பற்றி
கொண்டேயிருக்க வேண்டும் என்பதைப் போல பாச பற்று..

கவிதா உச்சக்கட்டத்தை அடைந்து...உடல் துடித்து..தன்னிலை மறந்து அப்படியே என்னை இறுக்கமாக கட்டிப்பிடித்து..
“சிவா..ஐ..லவ்..யூ..சிவா....ஆஆஆஹாஹாஹா ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...சாரி சிவா..சாரி சிவா..சாரி...சிவாஆஆஆ....” என என் மேல்
துவண்டு விழுந்தாள். நான் அழுகையுடன் அவளை ஆரத்தழுவிக் கொண்டேன். அவளின் துடிப்பு அப்போதும் அடங்கவில்லை...

அடங்க சிறிது நேரம் பிடித்தது...பிறகு கதகதப்பில்..

இருவரும் முத்த மழை பொழிந்துக் கொண்டிருந்தோம். கவிதா என் கன்னத்தில் கணக்கிட முடியாத எச்சில் நிறைந்த
முத்தமழை பொழிந்தாள். தன் நாக்கால் என் அடிவிழுந்த கன்னத்தை நக்கினாள். அடியின் அச்சுகளை தன் நாக்கால்
அழிக்க முயற்ச்சித்தாள். மெல்லிதாக விசும்பியப்படி..
“ஏண்டா ...சிவா...என்னை இப்படி ஆக்கிட்டே...என் சிவாவை அடிக்கிற மாதிரி வைச்சுட்டே..சாரி சிவா..சாரி..சாரி..சாரி...” என
என்னை கொஞ்சிக் கொண்டு கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டு மன்னிப்புக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.

அவள் உள்ளத்தில் இருந்த அனைத்து பாசத்தையும் அன்பையும் என் மேல் கொட்டி அவளின் அரவணைப்பாள் என்
மேல் பொழிந்து கொண்டிருந்தாள். நான் முழுமையாக அவளின் அடிமையாகி விட்டேன். அவளும் நானும் மீண்டும் ஒன்றானோம்.

அவள் மனது நினைப்பவற்றை அறிந்து நடக்கும் அடிமை நாயாக மாறிவிட்டேன். இந்த அடிமை பாசம் எனக்கு
ஒருவித ஆனந்தத்தை பரவசத்தை தந்தது. நான் அப்படியே அவளை இறுக்கமாக கட்டிப்பிடித்து அவள் வாயில் அழுத்தமாக
முத்தம் கொடுத்து...
“கவிதா..இனிமே இந்த சிவா உடலாலும் மனதாலும்..உனக்குத்தான்..உனக்கு
அடிமைதான்...இது சத்தியம்..” என்றேன் பாசத்துடன்
உறுதியாக.
“எனக்கு தெரியும் என் பழைய..சிவா..எனக்கு கிடைச்சிட்டான்னு..” என்றாள் பெருமிதத்துடன். என்னை பார்த்து
சிரித்தப்படி என் கன்னத்தில் முத்தங்களை அளித்தாள். அடிப்பட்ட கன்னத்திற்கு ஆறுதல் அளித்தது அது.

திடிரென நாஙகள் இருந்த அலங்கோலத்தை உணர்ந்தவளாக...
“சிவா..டைமாச்சு...யாராவது வந்துரப் போறாங்க...” என கூறியவள், அரக்கபரக்க தயாரானாள். அவள் பையிலிருந்த
சேலைக்கு பொறுத்தமான மற்றொரு ஜாக்கெட் பிரா எடுத்து தன் பெருத்த முலைகளை லாவகமாக அதினுள் திணித்து
அவைகளை பெருத்ததன்மையை தன் திறமையால் மறைத்தாள். தரையில் அலங்கோலமாக கிடைந்த சேலை முந்தானையை
எடுத்து சரி செய்து மார்பின் மீது மூடினாள். பையிலிருந்த மேக் அப் செட்டை எடுத்து அலைப்பேசி வெளிச்சத்தில் தன் முகத்தை
அலங்காரம் செய்தாள்

இப்போது குடும்பத்து குத்துவிளக்கு தேவதையாக காட்சியளித்தாள். என்னை பார்த்து பாசத்துடன் சிரித்தாள். அலைப்பேசி
வெளிச்சத்தில் என் கன்னத்தில் அவளின் அடிகளின் அச்சுக்கள் தெரிகிறதா என பார்த்தாள். கொஞ்சம் முகப்பவுடர் கிரீம் பூசி
சரி செய்தாள்..என்னை பார்த்து குறும்பாக..சிரித்தாள்..
” இப்போ யாராவது உன்னை பார்த்தால்..அடிவாங்கியது தெரியாது...” என கொள்ளென்று சிரித்தாள்.
“என் பொண்டாட்டிகிட்டே தானே அடிவாங்கினேன்..” என நானும் சிரித்தேன்.
அவள் என்னை குறும்புடன் பார்த்து..
அவினாஷிடமிருந்து அபினயாவை வாங்கினாள்..மறுபடியும் என் பக்கத்தில் வந்து..என் கன்னம் நெற்றியில் முத்தமிட்டாள்..
“சாரி..சிவா..”என்றாள் பாசமாக.
“சாரி...கவிதா..” என்றேன் நானும் பாசமாக.
இருவரும் சிரித்தோம்.. ஏனோ என்னையறியாமல்..
:இனிமே...உன்னைத்தவிர யாரையும் நினைக்க மாட்டேன் கவி..தப்பான நினைப்பு என் மனசுல வராது கவி...” என்றேன் உண்மையாக.
கவிதா பதில் சொல்லாமல் என்னை குறும்பாக பார்த்து சிரித்தாள்.

”சரிங்க..நான் இப்போ போறேன்...நீங்க கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு வாங்க..டென்ஷன் ஆகாதிங்க..அப்புறம்
நான் அடிச்சது எல்லோருக்கும் தெரிஞ்சிடும்..” என சிரித்தப்படி எனக்கு முத்தமிட்டாள். அவினாஷ் என் காலை தட்ட
அவனை தூக்க அவனும் என் முகத்தில் முத்த மிட்டான்..
“ஐ..லவ்..யூ...டாடி...” என்றான்.

அவன் கண்களை பார்த்தேன். களங்கமற்ற பிள்ளையின் பாசம் அதில் தெரிந்தது. நான் தேடிய என் மனைவியை
திருடிய கள்வனின் பார்வை அதிலில்லை.

மூவரும் விழாவில் ஐக்கியமாக சென்று விட..அந்த மொட்டை மாடி பகுதியில் மாயான அமைதி நிலுவியது. இங்கு நிகழ்ந்த
அணைத்து பாச போராட்டம் உணர்வுகள் உறவுகள் விளையாட்டுக்கள் காம விளையாட்டுக்கள் எதையும் வெளிக்காட்டாமல்
அவைகளின் தடங்கள் ஓன்றைக் கூட காட்டாமல் அந்த பகுதி முழுக்க வெறிச் என்றிருந்தது.

இங்கே இப்படி ஒரு நிகழ்வு நடந்தது என்று நான் சொன்னால்தான் உலகத்திற்கே தெரியும்.

என் உடலும் மனதும் அனைத்தையும் இழந்துவிட்ட நிலைமை அடைந்து மென்மையாக இருந்தது. காற்றாக மாறியிருந்தது.
நான் தீவிரமாக முடிவெடுத்து விட்டேன். இனி என் நினைப்பெல்லாம் கவிதாதான். கள்ள உறவு கள்ள காம இன்பம் என்ற
பேச்சுக்கே இனி இடம் தரக் கூடாது என முடிவு செய்தேன். இனி எல்லாமே கவிதாதான், அவள் எந்த சுகத்தை அளித்தாலும்
அதுவே எனக்கு போதும் என முடிவுக்கு வந்தேன்.

நான் எடுத்த முடிவு என் வாழ்கை ஒரு ஏதேன் தோட்டத்தை போல மாறுவதாக எண்ணினேன். அதில் நானும் கவிதாவும்
அவினாஷும் அபினயாவும் இன்பமாக ஆனந்தமாக வாழ்வதாக கற்பனை செய்தேன் . உண்மையில் மூன்று மாதத்திற்கு முன்
அப்படித்தான் வாழ்ந்து கொண்டிருந்தோம். இப்போது என் வாழ்வில் சொர்க்கம் வந்துவிட்டது. குதூகலித்தேன்.

ஆனால் அந்த நொடியில் எனக்கு தெரியாது. என் சொர்க்க வாழ்கையை குலைக்க சாத்தான்..இல்லையில்லை..சாத்தான்கள்
வரப்போகின்றது என்று. அது அந்த இரவே அந்த மொட்டை மாடியில் வரப் போகிறது என்று...யார் சொன்னது சாத்தான்
ஆப்பிள் பழத்தால்தான் பிரச்சனையை உண்டாக்கினான் என்று....



யாரோ என்னை உலுக்க நான் யோசனையில் இருந்து விடுபட்டு, நிஜ உலகிற்கு வந்தேன்.. கவிதா தான் என் எதிரே நின்றிருந்தாள்..

என்னை குறும்புடன் பாத்த கவிதா..சட்டென்று..
“ஏன் அவினாஷை பார்த்து பயந்துட்டியா...” என்றாள். நான் திடுக்கிட்டேன்.
“இல்ல...கவி...வந்து..ம்ம்ம்..” என வார்த்தைகளை ழுனுங்கினேன்.
“மனசுல என்ன நினைகறேன்னு..தைரிமா சொல்லுடா..சிவா..யார்கிட்ட சொல்லப்போற உன் கவிதா கிட்டே தானே...” என்று
என்னை மேலும் இறுக கட்டிப்பிடித்தாள்.
“எனக்கு என்ன சொல்றதுன்னே தெரியலே கவி...” என்றேன் பயத்துடன்.
“ச்சீ..சொல்லுடா என் புருசா.. நா ஒன்னும் தப்பா எடுத்துக்க மாட்டேன்” என்றாள் நக்கலாக.

நான் என் அடி மனதில் தோன்றிய உணர்ச்சிகளை கொட்டினேன்..
“எனக்கு பயமா இருந்துச்சு கவிதா...ஏதோ செய்யக் கூடாத ஒன்னை நீங்க செய்யறதா தோணிச்சு கவி..அருவெறுப்பான
தடைசெஞ்ச செய்யக்கூடாத செயலை ஆசையா செய்யறதா தோணிச்சு... ஏதோ அசிங்கமா பண்றதா தோணிச்சு.. என்
கவிதாவை எனக்கு மட்டுமே சொந்தமான கவிதாவை விதியை மீறி அனுபவிக்கறதா தோணிச்சு... என்
கவிதாவை என்னிடம் இருந்து திருடரதா தோணிச்சு...” என நான் உணர்ந்தவைகளை கவிதாவிடம் கொட்டினேன்.
நான் சொல்ல சொல்ல என் உடல் பதறி நடுங்கியது. கவிதா என்னை இறுக கட்டிப்பிடித்தால் என் நடுக்கம் கட்டுப்பாட்டுடன்
இருந்தது.

கவிதா என்னை பரிதாபமாக பார்த்தாள். அவள் முக பாவனை மாறியது. என் இதழ்களை கவ்வினாள் சிறிது நேரத்திற்கு
பிறகு என் கண்களை பார்த்தாள். கண்கள் மூலம் காம அறுவி கொட்டியப்படி என்னை பாசத்துடன் பார்த்தாள். அவள் கண்கள்
என் ஆணுறுப்பை விறைக்க கட்டளையிட்டது. அந்த கட்டளையை என் மூளை உணர்ந்து கொண்டதோ இல்லையோ என்
ஆணுறுப்பு உணர்ந்து... சட்டென்று.. விறைத்து என் ஜட்டியையும் பேண்டையும் கிழித்து வெளியே வருகின்ற அளவுக்கு முட்டிக்
கொண்டு நின்றது.

கவிதா கட்டிப்பிடித்தப்படி வலது கையை எங்கள் உடலுக்கு நடுவில் நுழைத்து பேண்ட் ஜிப்பை கீழியிறுக்கி ஜட்டினுள்
கையை விட்டு என் ஆணுறுப்பை பூப்போல கையால் தழுவினாள். என் ஆணுறுப்பு வழக்குத்திற்கு மாறாக தடித்து
நீடித்து கணமாக அவள் கரத்தை மீறி வெளியே நீட்டிக் கொண்டிருந்தது. ஒரு குழந்தை பாசத்துடன் கொஞ்சுவதைப் போல தடுவுவதைப் போல என் உறுப்பை பிடித்து தடவிக் கொண்டிருந்தாள். நான் சொர்க்கத்தில் மிதக்க ஆரம்பித்தேன். என் உறுப்பு
வெடிக்க தயாராக இருந்தது. அதனை கட்டுப்படுத்த என் மனம் அரும்பாடுபட்டது.

கவிதா அவள் வாயை என் காதருகே எடுத்து வந்தாள். என் வாய் அவளின் இடது காதருகே இருந்தது...கவிதா என் உறுப்பை
தடவிக் கொண்டிருந்தாள்...
“அவினாஷுக்கும் எனக்கும் இருக்கும் பாசம் எந்த மாதிரி பாசம்..சிவா...” என கிசுகிசுப்புடன் கேட்டாள்.
“தாய்க்கும் மகனுக்கும் நடுவே இருக்கும் பாசம் கவி...” நானும் கிசுகிசுத்தேன்.
“வேற ஏதாவது இருக்கா...சிவா..” என்றாள்
“இல்லை கவி...”
“அப்போ ஏண்டா பயப்படுறே...” என்றாள்.
“இல்ல கவி...ஏதோ பயம்... எனக்கு தெரியாம ஏதோ நடக்குதுன்னு ஒரே குழப்பம்...” என்றேன்
“என்னை நல்ல புரிஞ்சி வெச்சிருக்கல சிவா...”
”ஆமா....கவி....” என் காம உணர்ச்சி எல்லையில்லாமல் தூண்டிவிடப்பட்டது.

என் உறுப்பை பாசத்துடன் இதமாக பற்றியப்படி- மேலும் இறுக பிடிக்க மாட்டாளா என ஏக்கம் வரும்படி- கவிதா கேட்டாள்..
“ஏண்டா ...சிவா..அவினாஷ் எங்கிட்ட பால் குடிக்கும் போது விளையாடும் போது நான் அந்த மாதிரி சந்தோசப்பட்டேனா...”
“அந்த மாதிரின்னா...எந்த மாதிரி கவிதா...” அது எந்த மாதிரி சந்தோஷம் என எனக்கு தெரிந்திருந்தும் நான் கேட்டேன்.
“டேய்..சிவா இது தான் வேணுங்கறது...எந்த மாதிரி சந்தோசம்னு உனக்கு தெரியாது...” என்றாள் சிறிது வெட்கமாக.
“ம்ம்ம்....கவி...அது...” என நான் முழுங்கினேன். நான் நெளிந்தேன் என் உறுப்பும் அவள் கதகதப்பான கைபிடியில் நெளிந்தது..

“அந்த மாதிரி சந்தோசத்தை நா பார்க்கல கவி...” என்றேன்
“எந்த மாதிரி சந்தோசத்தை பார்த்தே....” எனக் கேட்டாள்.
“ஒரு தாய் தன் பிள்ளையின் மீது காட்டும் அளவில்லாத ஆனந்ததை பார்த்தேன்...” என உண்மையை சொன்னேன்.
“அப்போ ஏண்டா பயபடுறே...” என கேட்டாள்.
“அவினாஷ் இந்த வயதில் உன்னை அந்த மாதிரி செய்ய விடறது தப்பில்லையா...” என்றேன்.
“அவினாஷ் என்னை என்னடா பண்ணினான்...” என என் உறுப்பை தடவியப்படி கேட்டாள்.
“அவன் உங்கிட்டே பால் குடிச்சான்..நானே விளையாடாத முலையை விளையாடினான்.. சேலைக்குள் புகுந்து
விளையாடினான்...” என அவினாஷின் லீலைகளைச் சொன்னேன்.

“ஏன் அவினாஷ் என்னிடம் அப்படி விளையாட கூடாதா...” என சொக்கும்ப்படி சிரித்துக் கொண்டே கேட்டாள்.
“இல்ல கவி...அவன் பெரியவனாயிட்டான்..எல்லாம் தெரியும்..இப்ப செய்யறது பின்னாடி பாதிக்கும்..நாமதான் பக்குவமா
அவனுக்கு எடுத்துச் சொல்லனும்..” என என் மன ஓட்டத்தை சொன்னேன்.
“இதை தெரியாமலா...அவினாஷை என்னிடம் அப்படி நடந்துக்க விடுறேன்...” என்றாள் சிரித்தப்படி.
‘எனக்கு ஒன்னுமே புரியல கவி...” என குழப்பமாக கேட்டேன்.

’ அவினாஷ் இப்படி செய்ய ஆசைப்படுறான்...நாம அது தப்புன்னு அவன் தப்பாக செய்தால் சொல்லலாம்...அவினாஷ்
செய்யறதெல்லாம் அன்பால வர்றது...என்ன செய்ய போறோம்னு தெரியாத ஒரு சிறுப்பிள்ளையின் செயல்.... என்னை ஒரு
பொம்மையாக நினைத்து விளையாட நினைக்கிறான்....என்னை பொம்மையாக நினைத்து
குறும்பாக விளையாடறான்..அதுல காமம் இல்லை ...வெறும் கள்ளங்கபடமற்ற பாசமும் அன்பும்தான் இருக்கிறது..”
என கவிதா தெளிவுப்படுத்தினால்.
ஆனால் எனக்கு குழப்பமாகவே இருந்தது...
“எனக்கு ஒன்னுமே புரியலே கவி..” என்றேன்.
“போக போக உங்களுக்கு புரியும்...”என்றாள் சிரித்துக் கொண்டே.

”ஆனா இந்த சமூகம் ஏற்றுக்கொள்ளுமா ...இப்படிநடப்பதை வெறுத்து அசிங்கமா கேலி செய்யும்ல...
நம்மளை அசிங்கமா பார்க்கும்ல... ” என கேட்டேன்.
கவிதா தீர்க்கமாக என்னை பார்த்து..
“நானும் அவினாஷும் என்ன காமகளியாட்டமா நடத்துறோம்..பால் குடிப்பதை அப்படியே தொடர்கிறான்..நானும் அவன் இரண்டு
வயதானவுடன் நிறுத்தவில்லை..என் உடம்புடன் விளையாட விருப்பம் அவனுக்கு..நானும் என் உடலை ஒரு பொம்மையாக
அவனுக்கு அளிக்கிறேன்...அதற்கு மேலே அதில ஒன்னுமில்லே.. அவனுக்கு அது அசிங்கம் தப்புன்னு தெரியல..மகன்னு நான்
பாசம் வைக்கிறேன் அம்மான்னு அவன் பாசம் வைக்கிறான்..இந்த உணர்வை தவிர அங்கே வேறெதுவும் இல்ல... வேறுவிதமான
அர்த்த படத்தவும் முடியாது..அவினாஷ் அவன் வெய்யறதை வெளியே சொல்ல மாட்டான்..அவனை அப்படி வளர்த்திருக்கேன்..
அவனா செய்யறது தப்புனாலே...வெட்கப்பட்டாலோ..வேண்டாம்னு சொன்னாலோ..அல்லது எல்லை மீறி
வேறு விதமா சென்றாலோ..அதை அவனுக்கு புரிய வைத்து அவன் என்னிடம் செய்யறதை விளையாடறத நிறுத்தி விடலாம்”
என கவிதா சொல்ல சொல்ல எனக்கு ஒரளவுக்கு ஆறுதல் அடைந்தது.

“சரி..கவி..நீ இருக்கறங்கற தைரியத்தில தான் என் வாழ்கையே ஓடுது... நீ எதுச் செஞ்சாலும் அது நல்லதுக்குதான்.தெரியும்..
நம்ம வாழ்கையில தப்பான ஒரு காரியத்துக்கும் நீ இடம் கொடுக்க மாட்டேன்னு எனக்கு தெரியும்..எனக்கு
புரியுது கவி..” என நான் ஆறுதலடைந்ததை அவளுக்கு சொன்னேன்.
“இன்னொன்னு புரிஞ்சுக்க சிவா..அவினாஷுக்கு இன்னும் சிறுப்பிள்ளையாகவே இருக்கான்... சமூகக் கட்டுப்பாட்டை சொல்லிக் கொடுக்கும் முதிர்ச்சியும் வர வில்லை.. அவன்
என்னை அம்மணமாக பார்ப்பதையும் எதார்த்தமாக எடுத்துட்டு இருக்கான்..” என்றாள் ஒரு முடிவை நோக்கி.


என்னா அவினாஷ் கவிதாவை அம்மணமாக பார்க்கிறானா என்று என் மனம் படபடத்தது..


“அவனுக்கு தெரிஞ்சிருகான்னு இல்லையான்னு நமக்கு எப்படி தெரியும் கவிதா..” என மேலும் என் குழப்பமான கேள்வியை
கேட்டேன்.
“அது எனக்கு தெரியாதா..அவன் எண்ண ஓட்டம் அனைத்தும் எனக்கு அத்துப்படி..அவன் என்ன நினைக்கிறான்..
அவன் ஆசை என்னான்னு எனக்கு சொல்லிவிடுவான்..” என என்னை நக்கலாக முறைத்துப் பார்த்தாள்.
அந்த பார்வை என் குத்திக் காட்டுவதைப் போல இருந்தது, என் மனதின் ரகசியங்களை அறிந்து கொண்டு என்னை
குற்றம் சாட்டுவதைப் போலிருந்தது...
“சாரி...கவி...” இனிமேல் நானும் அவினாஷைப் போலிருப்பேன் என மறைமுகமாக சத்தியம் செய்தேன்.

“இங்கே பாருங்க...எந்த ஒரு பொண்ணும் அவனுக்கு அம்மா மாதிரின்னுதான் சொல்லி வளர்த்துகிட்டிருக்கேன்..எப்படியும்
இப்ப இருக்கற சூழ்நிலையில பசங்கெல்லாம் சீக்கிரமே எல்லா விஷயத்தையும் தெரிஞ்சிக்கிறாங்க.. கெட்ட
எண்ணத்தை வளர்த்துக்கிறாங்க...பெண்கள் உடம்பை ஏதோ மூடி வைத்த ரகசியம் போல வக்கிரமா பாக்குறாங்க... இப்போ
அவனுக்கு தெரியாத வயசு..என்னை அம்மணமாக பார்ப்பது அவனுக்கு நார்மலாக தெரியுது... எந்த ஒரு அசூசையும் இல்லை..
இப்பவே பெண்களின் உறுப்பின் செயல்பாடுகளை தெரிஞ்சு வெச்சிருக்கான்..வெச்சிருக்கிறது பெட்டர் இல்ல...”
என கவிதா சொல்ல நான் புரியாமல் கேட்டுக் கொண்டிருந்தேன்.

கவிதா என் முகத்தை ஒரு புன்முறுவலுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.. அவள் கை என் ஆணுறுப்பை இதமாக
தடவியப்படி என்னை காம உச்சத்துக்கு இழுத்துச் செல்ல தயரானது...
“சிவா...என் உடலை அவினாஷும் பங்கு கேட்கிறாண்டா...” என்றாள்.
நான் திடுக்கிட்டேன். கவிதாவின் பேச்சு தொனி மாறியிருந்தது.
“என்ன...கவி சொல்றே..” நான் பதறியப்படி கேட்டேன்.
“அவினாஷ்..என் உயிர்..என் உடல்..என் உடலில்லிருந்து வந்தவன்.. என்னுடைய உடம்பின் எச்சம் அவன்..
அவன் என் உடலிடம் விளையாட ஆசைப்பட்டால்... அதில் தப்பு இல்லன நான் என்னடா செய்ய முடியும்....” என்றாள் கையறுந்தநிலையில் பேசுவதைப்
போல.

பின் தன்னை மெதுவாக ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்டு..
“சரிடா..சிவா..இதெல்லாம் இன்னும் ஒரு இருபது நாள்ல நின்னுடும் நிப்பாட்டிருவேன்..உன் மனசுல இருக்கற
எல்லா குழப்பத்திற்கும் ஆசைக்கும் விடை கிடைச்சுடும்..”என கவிதா சொல்லியப்படி என் ஆணுறுப்பை
இதமாக நீவினாள்.

நான் ஒரு படுபயங்கரமான முட்டாள் என இப்போதுதான் புரிகிறது. அந்த கடைசி வார்த்தையை, நான் காது கொடுத்து
கேட்டு என் சிந்தையில் ஏற்றியிருந்தால், எனக்கு இப்போது ஏற்பட்டிருக்கும் பிரச்சனையே வந்திருக்காது ஆனா என்ன
செய்வது, என் ஐம்புலன்கள் அனைத்தையும் கவிதாவின் இதமான உறுப்பு நீவுதலில் செலுத்திக் கொண்டிருந்து,
இருபது நாள் காத்திருக்க வேண்டும் என்பதையும், அந்த சிறு பொறுமையை பெற்றிருக்க வேண்டும் என்பதையும் என்
மூளையில் சிந்தையில் ஏறாமல் போய்விட்டது.. நடந்து போனவற்றை இப்போது நொந்து என்ன பயன்..

கவிதா கொஞ்சம் நேரம் என் உறுப்பை இதமாக தடவினாள். எனக்கு மொட்டை மாடியில் ரகசியமாக அதுவும் பக்கத்தில்
மனிதர்கள் இருக்கும் போது, செய்வது என்னை எங்கோ இழுத்துக் கொண்டு சென்றது. கவிதாவுடன் இப்போது இங்கேயே உடலுறவு
கொண்டால் எப்படி இருக்கும் என நினைத்தேன். அந்த நினைப்பு என் உறுப்பை துடிதுடிக்க வைத்தது.

அதை உணர்ந்து கொண்ட கவிதா, சட்டென கையை எடுத்தாள். பேண்ட் ஜிப்பை போட்டாள்..
”ஐயாவுக்கு...அசிங்கமான ஆசையை பாரு...” என்றாள் என் வயிற்றை தட்டி சிரித்தப்படி.
எனக்கு ஏமாற்றம் ஏற்பட்டது. ஆனால் முன்போல கோவம் வரவில்லை, ஒரு விதமான புரிதல் இருந்தது. நான் நினைப்பது
கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கை இருந்தது..

அதற்கு முக்கிய காரணம் நான் கவிதாவிடம் சரணாகதி ஆகிவிட்டதுதான்... சரணாகதியின் மகத்துவமே அதுதானே...

”ச்சே...இன்னிக்கு எல்லாமே கைக்கு எட்டியது வாய்க்கு எட்டாம போய்கிட்டிருக்கு...என் தின ராசி பலன்ல
அப்படியிருக்கோ என்னமோ....” என பொய்யாக அலுத்துக் கொண்டேன்.
“ஆமா...நீங்க ஆசைப்பட்டதெல்லாம் சாதாரண ஆசையா...எல்லாமே நடந்தேறிச்சுன்னா...இன்நேரம் குப்பை மேடா
ஆகியிருப்பீங்க...” என என் கன்னத்தை கிள்ளியப்படி சொன்னாள்.
“நீ..வந்து என்னை காப்பத்திட்டியேடி என் செல்லம்..” என அவளை கொஞ்சினேன்.

“சரி..சரி..மத்தவங்கெல்லாம் சாப்பிடறாங்க....கடைசியா நம்ம ஃபேமிலி எல்லாம் சாப்பிடம்னு முடிவாகிருக்கு..லேட்டாயிடும்..
ஐஸ்கிரீம் குடுத்த அனுப்புறேன்..அதுவரை நல்ல பையனா இருங்க..” என சொல்லியவாறு கிளம்ப எத்தனித்தவளிடம்.
“ஆமா..இங்கே மொட்டைமாடியில என்னத்த பண்ண முடியும்..இருக்குற நேரத்துல யாரு வருவாஙக்..” என சொன்னேன்.
“அட...போட சிவா...காம விஷயத்துல சைக்கிள் கேப்புல லாரியை ஓட்டுறவங்க இருக்காங்க..நீயே உன்னை
இன்னிக்கு பார்த்தேல...” என செல்லமாக எச்சரிக்கை செய்து விட்டு சென்றுவிட்டாள்..

அந்த எச்சரிக்கை அடுத்த ஐந்தாவது நிமிடமே உண்மையாகுமென்று நான் கனவில் கூட நினைக்கவில்லை...நான்
கிளப்பிவிட்ட சாத்தானும் பூதமும் என்னையே வந்து தின்றுவிடும் என நான் நினைக்கவில்லை