Login

Naveena komaali · 27-10-2024, 08:43 AM

Osm dude

rameshsurya84 · 27-10-2024, 08:48 AM

(26-10-2024, 10:03 PM)snegithan Wrote: பாகம் - 143

நிகழ் காலம்

அனு மற்றும் லிகிதா உடம்பு சில்லிட ஆரம்பித்தது.

"அய்யயோ..!நான் இப்போ என்ன பண்ணுவேன்.."என மாறன் குழிக்குள் இருந்து புலம்பி கொண்டு இருந்தான்.

விடிந்த பிறகு மலை பளியர்கள் உதவி கிடைக்க,குழிக்குள் இருந்து இருவரும் வெளியே வந்தார்கள்.

உதவி செய்தவர்களுக்கு மாறன் நன்றி கூட சொல்லவில்லை.கீழே விழுந்து எழுந்து ஓடினான்.ஒடி சென்று அறையில் பார்க்க இருவர் மேனி இன்னும் சூடாக தான் இருந்தது..நிமிர்ந்து பார்க்க ஆராதனா அப்பொழுது தான் குளித்து விட்டு வந்து,ஆரஞ்சு நிற டீ சர்ட்டை தலை வழியாக உள்ளே நுழைத்து கொண்டு இருந்தாள்.டீ ஷர்ட் அவள் முகத்தை மூடி இருந்தது.ப்ராவில் இருந்து செழுமைமிகு மாங்கனிகள் வெளியே துருத்தி கொண்டு இருந்தன..எல்லாம் ஒரே நொடி தான் கவர்ச்சி காட்சி அடுத்த நொடி மறைந்தது. ஆராதனாவின் சங்கு கழுத்தின் வழியே டீ ஷர்ட் மெதுவா கீழே இறங்கி கொள்ளை அழகை மறைத்து விட்டது..போனால் போகுதென்று கொஞ்சமா அவள் பால்கோவா இடுப்பு மட்டும் லேசா வெளியே தெரிந்தது.

பார்ப்பதற்கு அப்படியே ஒன்றரை லிட்டர் மிராண்டா பாட்டில் போல ஆராதனா தெரிய மாறன் அதை பார்த்து தன்னிலை இழந்தான்.

ஆராதனா அவனை பார்த்து"என்ன அப்படி பார்க்கிறே..!எனக்கு உன் மேல தான் கோபம் இருக்கு தான்.அதுக்காக என்னால் உன்னை விட்டு கொடுக்க முடியாது.நேற்று இரவு நீ வரவே இல்ல.உன்னை தேடி கொண்டு வரலாம் என்று தான் பார்த்தேன்.ஆனா அப்புறம் நானும் வந்து இருட்டில் மாட்டி கொண்டால் என்ன பண்ணுவது.?என் புருஷன் நீ இல்லையெனில் உன்னோட கடமையை பொண்டாட்டியான நான் செய்யணும் தானே..!அதனால் தான் மணிக்கு ஒருமுறை நானே மூலிகையை தேய்ச்சு விட்டு கொண்டு இருந்தேன்.."என ஆராதனா முறைப்பாக சொல்ல,காலையில் அவளின் கோலத்தை பார்த்த அவனின் பித்தம் தெளிந்தது.

"ஆரு..!ஒரு நிமிஷம் நான் சொல்றதை கேளு.."

"நான் இன்னும் உன்மேல கோவமா தான் இருக்கேன்..மாறா.."என ஆராதனா வெளியே செல்ல முயற்சிக்க,மாறன் அவள் கையை எட்டி பிடித்தான்..

"கையை விடு மாறா..."என ஆராதனா அவன் கையை உதற முயற்சிக்க,மாறன் அவளை இழுத்து கட்டி அணைத்தான்..

ஒரே நொடி தான் அவள் ஆப்பிள் கன்னங்களை அழுத்த பிடித்து கொண்டு அவளின் தேன் இதழ்களை கவ்வி சுவைக்க,ஆராதனா அவன் பிடிக்குள் திமிறினாள்.

அவள் இதழ்களை அழுத்தி சுவைக்க சுவைக்க அவளின் போராட்டம் முடிவுக்கு வந்தது.முத்தத்தில் இணைந்து கொள்ள அவளின் கோபம் அடங்கியது.கோபத்தை இப்படியும் அடக்க முடியும் என மாறன் அவளுக்கு காண்பித்தான்.

முத்தத்தில் இருந்து அவளை விடுவித்து,"இப்பவாது நான் சொல்வதை கேளு ஆரு..!"என அவன் சொல்ல,

"அதான் கோபம் போய்டுச்சே..இப்போ சொல்லு"என அவள் நாணத்தில் தலைகுனிய..

"ஆரு..!உனக்கு கொஞ்சம் முன்கோபம் அதிகம்.என் காதலை கூட சரியா புரிஞ்சி கொள்ளாம ஆரம்பத்தில் நீ தவிர்த்தே..அப்புறம் தான் புரிஞ்சி கொண்டே..
இன்னும் சொல்லப்போனால் காத்தவராயன் வெளிவர காரணமாக இருந்ததும் நீ தான்.ஆனா அதுவும் ஒரு வகையில் நல்லதுக்கு தான்.லிகிதாவும்,நீயும் ஒண்ணா போக டைம் டிராவல் பண்ண ஒத்து கொள்ள மாட்டே.அதே நேரத்தில் நீயும்,அனுவும் ஒண்ணா போனாலும் நீ அனுவை கொஞ்சம் டாமினேட் பண்ணுவே என்று நினைச்சு தான் அவங்க இருவரை அனுப்பிச்சேன்.ஆனா நீ...!"என ராகம் இழுத்தான்.

"என்ன ஆனால்..முழுசா சொல்ல வந்ததை சொல்லு மாறா"

"நான் போட்ட கணக்கு எல்லாம் நீ தப்பு என்று நிரூபிச்சிட்டே.. ஆரு..நான் மாட்டிகொண்டு என் கடமையை தவறிய சமயத்தில் கூட நீ உன் கடமையை சரியா செய்து விட்டாய்..ஐ லவ் யூ ஆரு.."என மாறன் சொல்ல,

"ஓ..!சாருக்கு இப்ப தான் என் அருமை தெரியுதா.."என ஆராதனா தன் தெற்று பல் தெரிய சிரிக்க,மாறன் மீண்டும் அவளை அணைத்தான்..

"இன்னும் நேரம் இருக்கு..ஆரு...உன் லிப்ஸை அரைகுறையா டேஸ்ட் பண்ணி விட்டுட்டேன்..அதை விட்ட இடத்தில் தொடரலாமா..!என அவன் அனுமதி கேட்க,ஆராதனாவும் மீண்டும் அவளின் தெவிட்டாத தேன் இதழை சுவைக்க தந்தாள்.ஒரு கின்னஸ் ரெக்கார்டுக்கு தயாராவது போல இருவரும் இதழ் முத்தத்தை தொடர்ந்தார்கள்.

பிரியங்காவிற்கு கொஞ்சம் அசதியாக இருந்தது.புற்களின் மூலம் உண்டான தொடுதல் ஏதோ ஒன்றை அவளுக்கு உணர்த்தியது.அவளுக்கு சில பல ஞாபகங்கள் உண்டாகியது.ஆனால் முழுதாக என்னவென்று உணர முடியவில்லை.அதை சிந்தித்து மற்றும் புற்களின் வழியே ஏற்பட்ட ஊடல் காரணமாக அவளுக்கு உடம்பு அடிச்சி போட்டது போல இருந்தது.இதற்கு அக்குபங்சர் சிகிச்சை எடுத்தால் சரியாக இருக்கும் என நினைத்தாள்.ஆனால் லிகிதா வேறு இந்த நேரம் ஊரில் இல்லையே என நினைத்தாள்.சரி எதற்கும் ஃபோன் பண்ணி பார்க்கலாம் என்று பார்த்தால் நீங்கள் தொடர்பு கொள்ளும் நபர் இப்போ தொடர்பு எல்லைக்கு அப்பால் உள்ளார் என்று வந்தது.சரி நாமளே சென்று பார்ப்போம் என ஒரு ஆயுர்வேத சிகிச்சை மையத்திற்கு சென்றாள்.
அங்கு விசாரித்த பொழுது அக்குபங்க்சர் டாக்டர் இல்லை என்றும் அதற்கு பதிலாக வேறு ஒரு சிகிச்சை முறை இருக்கு என்று சொன்னார்கள்..

"மேடம் உடம்பில் கெட்ட இரத்தம் அதிகமான இப்படி தான் சோர்வா இருக்கும்.எங்ககிட்ட அதுக்கு ஒரு டிரிட்மென்ட் இருக்கு..அது வேணா ட்ரை பண்ணி பாருங்க"என அங்கிருந்த ரிசப்ஷன் லேடி சொன்னாள்.

"அது என்ன ட்ரீட்மென்ட்"பிரியங்கா கேட்க,

"மேடம்,இப்போ வெளிநாட்டில் எல்லாம் அட்டைபூச்சி சிகிச்சை முறை ரொம்ப பேமஸ்..அட்டை பூச்சியை நாங்க ஒருத்தரோட உடம்பில் குறிப்பிட்ட நேரம் மேய விடுவோம்.அது கெட்ட இரத்தத்தை எல்லாம் உறிஞ்சி விடும்.உடனே உங்க உடம்பு லேசானது போல இருக்கும்.நல்ல ரத்தம் அதிகமாக உங்க உடம்பில் அதிகமாக ஆகும் பொழுது ஆக்சிஜன் லெவல் உள்ளுக்குள் அதிகமாகி சுறுசுறுப்பாகி விடுவீங்க.."என்று சொன்னாள்.

பிரியங்காவே டாக்டர் என்பதால் அவளுக்கே இது தெரியும்.சரியென அவளும் ஒப்புக்கொண்டாள்.

ஒரு நர்ஸ் போன்ற ஒரு பொண்ணு பிரியங்காவை உள்ளே அழைத்து சென்று "மேடம்,உங்க ஆடைகளை எல்லாம் கழட்டி விடுங்க.."என்றாள்.

"எல்லாத்தையுமா...!"பிரியங்கா தயக்கமாக கேட்க,

"உங்க உள்ளாடைகள் மட்டும் இருக்கட்டும் மேடம்.மற்ற எல்லாவற்றையும் கழட்டி விட்டு,அந்த கண்ணாடி தொட்டியில் படுங்க "என்றாள்.

பிரியங்கா அதே போல் செய்ய,அவளின் பாலாடை மேனியை பார்த்து அந்த நர்ஸுக்கே ஆசை வந்தது.

"மேடம்..உங்க உடம்பு ரொம்ப கச்சிதமா இருக்கு.எது எது எப்படி இருக்கணுமோ,அது அது அப்படி இருக்கு.ஒரு பொண்ணான எனக்கே உங்களை பார்த்தா ஆசை வருது..!"என்றாள்.

பிரியங்காவுக்கு தன் அழகை நினைத்து ஓரளவு பெருமையாக இருந்தாலும் அதை மறைத்து கொண்டு"சரி..சரி சீக்கிரம் டிரிட்மென்ட் ஆரம்பிங்க"என்றாள்.

அந்த நர்ஸ்,கண்ணாடி தொட்டியில் உள்ள லைட்டை ஆன் செய்ய சிகப்பு நிற விளக்குகள் சுற்றிலும் எரிந்தது..விளக்கு ஒளி பட்டு பிரியங்காவின் தளதள பால்நிறமேனி சிகப்பு நிறத்தில் போதை ஏற்றும் கலரில் அவள் மேனி கவர்ச்சியாக இருந்தது.

பிரியங்காவின் கை,கால்கள் அந்த நர்ஸ் கட்ட முயற்சித்த பொழுது அவள் தடுத்தாள்.

'இப்போ எதுக்கு கையை கட்டுறீங்க..!"என பிரியங்கா அதிர்ச்சியாக கேட்டாள்.

"மேடம்..இந்த அட்டை குறைந்தபட்சம் உங்க உடம்பில் 15 நிமிஷம் இரத்தத்தை உறிய வேண்டும்.சிலபேர் அட்டை பூச்சியின் கிச்சு கிச்சு தாங்காம நடுவில் எடுத்து வெளியே போட்டு விடுவாங்க..அப்புறம் இந்த டிரீட்மெண்ட்டே வேஸ்ட் ஆகிடும்.அதனால் தான் இப்படி பண்றோம்.."என கை கால்களை தொட்டியில் உள்ள கயிறோடு சேர்த்து கட்டினாள்.

"மேடம்..நான் பதினைந்து நிமிசம் கழிச்சு வரேன்.உங்களை இந்த கோலத்தில் பார்க்கும் பொழுது எனக்கே மூடு வருது.அப்புறம் அட்டை உங்க மேல ஊறும் பொழுது நீங்க காட்டும் எக்ஸ்பிரஷன் பார்த்தா அடக்க முடியாமல் நானே கூட உங்க மேல பாய்ஞ்சி விடுவேன்.."என வெளியே கிளம்பினாள்.

சிகப்பு விளக்கின் வெளிச்சத்தில் செக்கச்சிவந்த கோவைப்பழம் போல இருந்த பிரியங்காவின் மேனியில் 8 அட்டை பூச்சிகள் இரத்த ஓட்டம் பாயும் பகுதியில் விடப்பட்டன.8 அட்டை பூச்சிகளிலும் காத்தவராயன் உருமாறி புகுந்து இருந்தான்.முதலில் புற்களின் வழியே அவளை தொடும் பொழுது அவள் மேனியின் மிருதுவான சருமத்தை மட்டுமே உணர முடிந்தது.பிரியங்காவுக்கும் அதே நிலை தான்.அந்த தொடுதலை மட்டுமே அவளால் உணர முடிந்தது.ஆனால் அந்த தொடுதல் ஏற்கனவே தன்னை தொட்ட நபர் போல தான் அவளுக்கு தெரிந்ததே தவிர யாரென்று அவளுக்கு சரியா கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.
ஆனால் இம்முறை அட்டை பூச்சி உருவில் காத்தவராயன் வந்து இருந்தான்.மூன்றறிவு என்றால் தொடுதல்,சுவைத்தல்,மற்றும் வாசனை நுகர்தல் என்று பெயர்.இதனால் காத்தவராயன் அவள் பெண்மையின் மிருதுவான சருமத்தை தொட்டதோடு மட்டுமல்லாமல் இன்று அவளின் வாசனையும் முகர்ந்தான்.மேலும் அவளின் மிருதுவான சருமத்தில் மேயும் பொழுது அவள் மேனியின் சுவையையும் அவனால் சுவைக்க முடிந்தது..அவளின் அங்கங்களில் அங்குல அங்குலமாய் ஊர்ந்து சுவைக்க உண்டான காமத்தீயில் பிரியங்கா துடித்தாள்.அவள் மேனி இன்னும் சிவந்து போனது.அவள் மேனியெங்கும் அட்டை பூச்சியாய் இருந்த காத்தவராயன் முத்தம் இட்டான்.
அட்டை பூச்சிகள் அவள் உள்ளாடைகளுக்குள் புகுந்தன.விறைத்து போய் இருந்த காம்புகளில் அட்டை பூச்சியாய் இருந்த காத்தவராயன் உட்கார்ந்து தேனை குடிக்க பிரியங்கா இன்னும் துடித்தாள்.பிரியங்காவின் உடம்பு தூக்கி தூக்கி போட்டது.கயிற்றில் இருந்து விடுவித்து கொள்ள போராடினாள்.ஆனால் அவளால் முடியவில்லை.வாழைத்தண்டு தொடையில் இருந்த அட்டை பூச்சி மெல்ல ஊர்ந்து தன் ஜட்டி அருகே வருவதை பிரியங்கா உணர்ந்தாள்.இரு தொடைகளையும் ஒன்றோடு ஒன்று உரசி தடுக்க பார்த்தாள்.ஆனால் இரு தொடைகளுக்கு நடுவே சிக்கி கொண்ட அட்டை பூச்சிக்கு இரு பஞ்சு தலையணைக்கு நடுவில் சிக்கிய பீலிங் தான்.சொகுசாக அவள் இரு தொடைகளை உரசி கொண்டு அவள் தங்க முக்கோணத்தை நோக்கி உல்லாசமாக சென்றது.
அவள் பெண்மையின் வாசம் இழுக்க அதன் வேகம் அதிகமாகியது.பிரியங்காவால் அதை தடுக்க முடியாமல் அவள் பாதங்கள் ஒன்றோடொன்று மேலும் கீழும் உரசின.அவளின் முனகல் சத்தம் பன்மடங்கு கூடியது.மார்பு புடைத்து அவளின் முலைக்குன்றுகள் இமயமலை மாதிரி புடைத்து எழுந்தன.ஆயிரம் பொன்பூக்கள்(வியர்வை துளிகள்) அவள் மேனி எங்கும் பூத்தது.அவைகள் ஒன்று சேர்ந்து அவள் மேனி எங்கும் கங்கை போல பாய ஆரம்பித்தது.கண்கள் செருகி அவளுக்கு மூச்சு வாங்கியது.ரெண்டு அட்டை பூச்சிகள் அவள் தொடையில் ஊர்ந்து சென்றது ரயில் தண்டவாளம் போல அடையாளத்தை உண்டு பண்ணியது.இன்னொரு அட்டை பூச்சி அவளின் அழகிய இடுப்பில் நீந்தி தொப்புளை சுவைத்த மகிழ்ச்சியில் ஜட்டியின் மேல்பக்கம் நுழைந்தது.மூன்று அட்டை பூச்சிகளுக்கும் ஒரே இலக்கு தான்.அவளின் தங்க முக்கோணத்தில் சுரக்க போகும் அந்த மன்மத நீரை குடிப்பது தான்.
அவள் ஜட்டிக்குள் நுழைய ஜட்டி மேல் எழும்பி அட்டையின் வடிவம் புடைத்து நன்றாக தெரிந்தது.அவள் அந்தரங்க பாகத்தில் ஜட்டிக்குள் மூன்று அட்டை பூச்சிகளும் நெளிய பிரியங்காவும் புழு போல நெளிந்தாள்.ஊர்ந்தும்,முத்தம் கொடுத்தும் அவள் மன்மத மேட்டை கிச்சு கிச்சு மூட்ட பிரியங்கா இன்ப வேதனையில் துடித்தாள்.உதட்டை பற்களுக்கு இடையே வைத்து கடித்தாள்.நாவால் உதட்டை நக்கினாள்.அவள் பெண்மை பீறிட்டு எரிய அதை அணைக்க மன்மத நீர் பெருக்கெடுத்து ஊற்றெடுக்க ஆரம்பித்தது.அதற்காகவே காத்திருந்த அட்டை பூச்சிகள் அவளின் மன்மத மழையில் நனைந்து,சுவைத்து ஆட்டம் போட்டன.அட்டை பூச்சி மேல் விழுந்த அவளின் மன்மத நீரை மற்ற அட்டை பூச்சிகளை நக்கி சுவைத்தன.

அட்டை பூச்சியில் இருந்து வெளிவந்த காத்தவராயன் வாசம்,மற்றும் அவன் சுவைத்த விதம் பிரியங்காவிற்கு பழைய நினைவுகளை கிளறியது.அவனுடன் கட்டிலில் புரண்டு நடந்த காம களியாட்டங்கள் அவளுக்கு காட்சிகளாய் விரிந்தன..

"காத்தவராயா..!"என தன்னை மறந்து பிரியங்கா முனகினாள்..

இதை சத்தத்தை கேட்ட சகோச்சி அதிர்ச்சி அடைந்தாள்..

மன்னர் காலம்..

பொழுது புலர்ந்தது.நடந்த நிகழ்வுகளை கேள்விப்பட்ட ரோஹிணிக்கு கோபம் பொங்கி வழிந்தது.

"ச்சே..!நான் ஒன்று நினைத்தேன்.ஆனால் நடந்தது வேறாகி விட்டதே..!அருள்மொழி,இளங்கோ சேருவதற்கு அவள் அப்பாவே தடையா இருப்பார் என நினைத்தேனே..!இப்போ என் நினைப்பில் மண் விழுந்து விட்டதே..!"என ரோஹிணி புலம்பினாள்..

அப்பொழுது ஆந்தை அலரும் சத்தம் கேட்டது.பகல் நேரத்தில் எப்படி ஆந்தை அலறும்..?ஆனால் ரோஹிணிக்கு தெரியும் இது ஆந்தை அல்ல என்று..?இது அந்த இடும்பன்காரியின் சத்தம் தான் அது..!"என அவளுக்கு புரிந்து விட்டது.

ரோஹிணி உடனே மாடிப்படி ஏறி சென்று,பின்பக்கமாக ஏணியை எடுத்து போட்டாள்..உடனே இடும்பன்காரி மரத்தின் மறைவில் இருந்து வெளிப்பட்டான். ஏணி வழியே யாரும் பார்க்கும் முன்னே விறுவிறுவென ஏறினான்..பின்பு ஏணியை தூக்கி உள்ளே போட்டான்..

"எனக்காக தான் காத்து உள்ளீர்கள் போல இளவரசி..!என்று நகைப்புடன் கேட்டான்..

"ஆமாம்..என்ன ஆச்சு..இளங்கோவை கொல்ல வழி கிடைத்ததா..!"என கேட்டாள்..

"ஆம் இளவரசி..அருமையான வழி கிடைத்தது.ஆனால் எனக்கொரு சந்தேகம் அதற்கு முதலில் பதில் சொல்லுங்கள்.பிறகு நான் இளங்கோவை கொல்லும் வழி சொல்லுகிறேன்.."

"என்ன சந்தேகம்..கேளு.. காரி"

"இளவரசி..!நீங்கள் இளங்கோவை நேசிப்பதாக சொல்கிறீர்கள்..ஆனால் அவனை ஏன் நீங்கள் கொல்ல வேண்டும்..உங்கள் காதலுக்கு தடையாக இருந்த அவன் காதலித்த அருள்மொழியை தானே கொல்ல சொல்லி இருக்கவேண்டும்..அவளை கொல்ல சொல்லாமல் இளங்கோவை கொல்ல சொல்லும் காரணம் தான் என்ன?" என கேட்டான்.

"முட்டாள்"என ரோஹிணி கூறினாள்..

இடும்பன்காரிக்கு கோபம் வந்தாலும் அவள் அழகு அவனை அடக்கியது."இளவரசி கொஞ்சம் மரியாதையாக பேசுங்கள்"என்று கூறினான்.

"உனக்கு இந்த அளவு மரியாதையே அதிகம்..! உன் மண்டையில் கொஞ்சமேனும் அறிவு இருந்திருந்தால் இந்த கேள்வியை கேட்டு இருக்க மாட்டாய்.இப்போ அருள்மொழியை கொன்று விட்டால் அவளுக்கு ஒரே நிமிடம் தான் வலி.அதுவும் ஷத்ரிய குடும்பத்தில் பிறந்தவளுக்கு மரணம் எல்லாம் சர்வ சாதாரணம்.அதுவே அவளின் ஆசை நாயகனை கொன்றால் அவளுக்கு காலம் முழுக்க வலி.வாழ்நாள் முழுக்க அவளுக்கு நரகம் தான்.அதை தான் நான் அவளுக்கு இளங்கோவை கொல்வதன் மூலம் கொடுக்க விரும்புகிறேன்..நான் ஆசைப்பட்ட யாவும் இந்த உலகத்தில் வேறு யாருக்கும் கிடைக்க கூடாது.."என சிரித்தாள்..

இடும்பன்காரி மனதுக்குள்,"ஆகா..இவள் என்னை விட வன்ம எண்ணம் கொண்டவளா இருக்கிறாளே..!சும்மாவா சொன்னார்கள் பெரியோர்கள்..! படம் எடுத்து ஆடும் பாம்பின் அழகில் இருக்கும் ஆபத்தை விட அழகான பெண்களின் நெஞ்சில் இருக்கும் வஞ்சம் மிக ஆபத்து என்று...!"என எண்ணி கொண்டான்..

"சரி இப்போ சொல்லு காரி..!இளங்கோவை கொல்ல என்ன திட்டம் வைத்து உள்ளாய் சொல்லு.."

"கேள் இளவரசி..!இன்று மாலை இளங்கோ தனிமையில் கடம்பவன காட்டுக்குள் அவன் குலதெய்வத்தை வழிபட செல்வான்.அங்கு நான் என் சகாக்களோடு மறைந்து காத்து இருப்பேன்.தக்க தருணத்தில் அவனை சுற்றி வளைத்து மார்பில் வாளை பாய்ச்சி கொல்வது என்னோட வேலை.திட்டத்தை எங்கே எப்படி செயல்படுத்துவது என நான் ஏற்கனவே தீர்மானித்து விட்டேன்..இப்போ இந்த வேலையை முடிக்க என்னோட கூலியை கேட்கட்டுமா..?என கேட்டான்.

"நீ என்ன கேட்பாய்..! என நான் அறிவேன் இடும்பன்காரி..!உன் பார்வை அங்குல அங்குலமாய் மேய்வதில் இருந்தே எனக்கு புரிகிறது.என் மேனியை தீண்ட உனக்கு ஆசை சரியா..!நீ உன் வேலையை சரியாக முடித்து விட்டால் நீ நினைப்பது கிடைக்கும்.."என சொன்னாள்.

"இளவரசி,அங்கே தான் ஒரு சின்ன நிபந்தனை.அதாவது எனக்கான கூலி,காரியம் முடிப்பதற்கு முன்பே வேண்டும்.அதுவும் இங்கே இப்பொழுதே...!"என அவன் சொன்னான்.

"என்ன..!உடனடியாகவா.."ரோஹிணி முகத்தில் அதிர்ச்சி படர்ந்தது.

"ஆமாம் இளவரசி..!நான் இங்கு வரும் பொழுது என் கூலியை பிறகு வாங்கி கொள்ளலாம் என்று தான் நினைத்தேன்..ஆனால் நீங்கள் உங்க வஞ்சக எண்ணத்தை வெளிப்படுத்திய பொழுது நான் என் முடிவை மாற்றி கொண்டேன்..காதலித்த ஒருவனையே கொல்ல துணிந்த உங்களுக்கு நான் எல்லாம் எம்மாத்திரம்."என சரியாக கேட்டான்.

காரியம் முடிந்த பிறகு இவனை ஏமாற்றி விடலாம் என நினைத்த ரோஹிணிக்கு தலையில் இடி விழுந்தது..

"நான் கொடுத்த வாக்கில் நம்பிக்கை இல்லையா..!"என ரோஹிணி கேட்டாள்.

"நிச்சயமாக நம்பிக்கை இல்லை இளவரசி..!அதுவும் சற்று முன்பு உங்கள் விழிகள் போன போக்கை கவனித்து விட்டேன்.நீங்கள் கண்டிப்பா என்னை ஏமாற்ற போறீங்க..என உறுதியாக தெரிந்து விட்டது"என அவன் கூற ரோஹிணி நாக்கு வறண்டது..

இடும்பன்காரி அவளை நோக்கி ஒரு அடி எடுத்து வைக்க,ரோஹிணி ஒரு அடி பின்வாங்கினாள்.