07-05-2023, 10:09 AM
அடுத்த நாள் அலாரம் அடித்த போது தான் ப்ரியா கண்விழித்தாள். ராத்திரி எப்போது தூங்கினாள் என்பது தெரியவில்லை, ஆனால் தூக்கம் போதுமானதாக இல்லை. குளித்துவிட்டு முன்பே ரெடி செய்து வைத்து இருந்த புடவையை கட்டி கொண்டு வீட்டை விட்டு கிளம்பினாள். அந்த வாரம் கோபிகாவும் ஊருக்கு போய் இருந்ததால் அவள் பிரச்சனை இல்லை.
அபார்ட்மெண்ட் வெளியே வந்து சிவாவிடம் முன்பே மீட் செய்வதாக சொன்ன இடத்துக்கு ஆட்டோ பிடித்து இறங்கிய போது மணி 6.30. அவனின் கார் சொன்ன இடத்தில சரியாக நின்று கொண்டு இருந்தது. யாரும் பார்க்கிறார்களா என்பதை கவனித்து விட்டு சிவாவின் காரில் ஏறி உக்கார்ந்தாள் ப்ரியா.
உள்ளே காரில் ஏசியை ஓடவிட்டு ஏதோ ஒரு ஆங்கில பாடல் ஓடிக்கொண்டு இருக்க சீட்டில் சாய்ந்து படுத்து இருந்தான் சிவா.
“வரமாட்டேங்களோனு நினைச்சிட்டேன்” என்றான் இவள் ஏறி உக்காறந்தவுடன் பாடல் வால்யூமை கம்மி ஆகிக்கொண்டே.
“அபார்ட்மெண்ட் கிட்ட ஆட்டோ கிடைக்கல, அது தான் லேட் சாரி” என்றாள்.
“ஓகே ப்ரோப்லம் இல்லை கிளம்பலாமா” என்று சிவா காரை இயக்க ஆரம்பிக்க ஏழு மணிக்கெல்லாம் சிட்டி அவுட்டரில் இருந்தார்கள். 7.30 மணிக்கெல்லாம் காரமடை வந்தைடைந்தார்கள் அங்கே ஒரு இடத்தில் நிறுத்தி காபியும் பிரெட்டும் சாப்பிட்டு விட்டு மீண்டும் காரை இயக்க ஆரம்பித்தான். ஒரு இடத்தில் நிறுத்தி காபியும் ரொட்டியும் வாங்கி கொண்டு மீண்டும் காரை இயக்க ஆரம்பித்தான். சாப்பிட பின் காருக்கும் பெட்ரோல் அடித்துவிட்டு வேகத்தை விரட்ட அவர்கள் ஊட்டி மலை பாதையை அடைந்த போது மணி எட்டை தாண்டி இருந்தது. கொண்டை ஊசி வளைவை மிக நேர்த்தியாக ஓட்டினான்.
கொஞ்சம் மேல சென்றதும் காரின் கண்ணாடியை இறக்கிவிட இயற்கையின் நறுமணம் நாசியை துளைக்க ப்ரியாவுக்கு களைப்பெல்லாம் கரைந்து போனது.
“என்ன எதுவுமே பேசாம வரீங்க” என்று அப்போது தான் பேச்சை ஆரம்பித்தான் சிவா.
“ஒண்ணுமில்ல சும்மா தான்” என்றாள்.
“டேட்டிங் வரேன்னு சொல்லிட்டு, இப்படி காலேஜ்க்கு வர மாதிரி வந்து இருக்கீங்க” என்று சொன்னான்.
“ஈரோடுல சிம்போஸியம் போறேன்னு சொல்லிட்டு வந்தேன். இந்த கோபிகாவுக்காக என்னவெல்லாம் பண்ண வேண்டி இருக்கு” கடிந்து கொண்டாள்.
“ஹலோ, அவ என் லவ்வர்” என்று சிவா சிரிக்க ப்ரியாவுக்கும் சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை.
“ஊட்டி போயிட்டு என்ன பிளான்” என்று கேட்டாள்.
“அங்க எங்களோட எஸ்டேட் பங்களா இருக்கு, அங்கே போய் கொஞ்சம் டைம் ஸ்பென்ட் பண்ணிட்டு. லன்ச் முடிச்சிட்டு, ஊட்டில பைக்காரா லேக்ல போட்டிங் நல்லா இருக்கும் அது போயிட்டு டைம் இருந்தா தொட்டபெட்டா போகலாம்” என்று சொன்னான்.
அவர்கள் குன்னூரை அடைந்த போது போன் சிக்னல் கிடைத்தது “மிஸ் யூ சுவீட்டி பய். உம்ம்மாஆஆ” என்று கோபிகா அனுப்பி இருந்த மெசஜ் காரில் இருந்த ஸ்க்ரீனில் தெரிந்தது. அதை பார்த்து ப்ரியா சிரிக்க சிவா சாலையில் கவனம் செலுத்தினான்.
“காபி” என்று காபி குடிக்க நிறுத்தலாமா என்பது போல கேட்டான்.
“ஹ்ம்ம்” என்று ப்ரியா சொல்ல காபியை வாங்கி கொண்டு ஒரு அழகிய பள்ளத்தாக்கை பார்த்த இடத்தில நிறுத்தி காபி குடித்துவிட்டு போன போது சிவாவின் போன் அடித்தது.
“ரொம்ப நேரமா ட்ரை பண்ணிட்டு இருக்கேன் சிவா தம்பி. போன் போகவே இல்லை. நீங்க ரொம்ப நாளா சவாரி செய்யணும்னு சொன்ன குதிரை ரேஸ் கோர்ஸ்ல இருக்கு. மதியுக்குள்ள ஊட்டி வர முடியுமா. ஊட்டி ரேஸ் கோர்ஸ்ல தான் இருக்கு” என்றார் சிவாவின் அப்பாவின் செக்ரெக்டர்ரி.
“சரி நான் சொல்லுறேன்” என்று சொல்லவிட்டு “ப்ரியாவிடம் ரொம்ப நாளாக ரைட் போகணும்னு ஆசைப்பட்ட குதிரை. ஊட்டில தான் இருக்கு உங்களுக்கு அப்ஜெக்சன் இல்லைன்னா போகலாமா” என்று கேட்டான்.
கொஞ்ச நாளைக்கு முன்பு சூப்பர் குதிரை இருக்கு, சவாரி செய்யணும் என்று சிவா தன்னை தான் சொன்னதாக நினைத்து கொண்டு இருந்தது தவறு என்று புரிந்து கொண்டாள்.
“சரி முதல்ல அங்கேயே போகலாம்” என்று அவள் சொன்னவுடன் புது உற்சாகம் பிறக்க சீக்கிரத்திலே ஊட்டி ரேஸ் கோர்ஸ் மைதானத்தை அடைந்தார்கள். சிவாவின் அப்பாவின் செக்ரட்டரி ஏற்கனவே சொல்லி இருந்ததால் அவர்கள் குதிரை ட்ரைனிங் இருந்த கோர்ஸில் அனுமதிக்கப்பட வெள்ளையும் தங்க நிறமும் கொண்ட அந்த குதிரையை பார்த்து ப்ரியா வாயை பிளந்தாள். அவ்வளவு அழகான மற்றும் உயரமான குதிரையை ப்ரியா பார்த்ததே இல்லை. காரில் எப்போதும் இருக்கும் குதிரை ஏற்ற உடையை மாட்டி கொண்டு சிவா வர அந்த குதிரை முரண்டு பிடித்து இரண்டு முறை தள்ளிவிட்டது. பிறகு ஒத்துழைக்க ரொம்ப நேரமாக அதில் அந்த ட்ரைனிங் கோர்ஸில் சவாரி செய்வதை ப்ரியா வாய்த்த கண் வாங்காமல் பார்த்து கொண்டு இருந்தாள்.
“சாரி டேட்டிங் கூட்டிட்டு வந்து போர் அடிக்க வச்சிட்டேன்னா” என்று மீண்டும் உடையை மாற்றி கொண்டு வந்தான்.
“இல்லை”
“உங்களையும் சவாரி பண்ண கூட்டி போய் இருப்பேன், இங்கே ரேஸ் கோர்ஸ் ரூல்ஸ்” என்றான்.
“ரூல்ஸ் இல்லைன்னாலும் சாரீல ஒன்னும் பண்ணி இருக்க முடியாது”
“ஆமால” என்று சொல்ல இருவரும் அங்கிருந்து கிளம்பிய போது நேராக ஷாப்பிங் சென்டரில் உள்ள ஒரு கடைக்கு கூட்டி சென்று அவளுக்கு ஒரு ஸ்கர்ட் டிஷர்ட் கொடுத்து அதை போட சொன்னான்.
“அதெல்லாம் முடியாது சிவா” என்று மறுத்தாள்.
“என் டேட் என்னோட சாய்ஸ். டீ எஸ்டேட் உள்ளே சாரீ எல்லாம் வேலைக்கு ஆகாது. இதை போட்டுக்கிட்டிங்கன்னா திரும்ப போராப்போ சாறி ஒழுங்கா இருக்கும். உங்க நல்லதுக்கு தான் சொல்லுறேன்” என்று சொன்னவுடன் ட்ரையல் ரூம் சென்று மாத்தி கொண்டு வந்தாள். அது ரொம்ப குட்டியான ஸ்கர்ட்டாக இருந்தது. தேடி பார்த்ததில் அதை விட பெரிய ஸ்கர்ட் எதுவும் இல்லை என்பதால் அதை போட்டு கொண்டு வந்தாள்.
இருவரும் காரை விட்டு கிளம்பி அவர்களின் டீ எஸ்டேட்டை அடைந்தார்கள். வாட்ச்மேன் அவனுக்கு சல்யூட் அடித்து கதவை திறக்க டீ எஸ்டேட் உள்ளே நுழைந்து கொஞ்ச தூரத்தில் ஒரு பெரிய பங்களா முன் காரை நிறுத்தினான்.
“வாங்க சார், வாங்க மேடம்” என்று குலை கும்பிடு போட்டான் எஸ்டேட் மேனேஜர்.
“போய் ரிலாக்ஸ் ஆகிட்டு வாங்க” என்று பெட்ரூமில் இருந்த பாத்ரூமை காட்ட ப்ரியா முடித்து கொண்டு வந்த போது டைனிங் ரூமில் பெரிய டேபிளில் சுட சுட உணவு பரிமாற பட்டு இருந்தது.
“இவரை விட அருமையான குக், இந்த ஸ்டேட்லேயே கிடையாது. என்ன சாத்தப்பன் அண்ணே. நான் சொன்ன மாதிரி ஸ்பெசலா பண்ணி இருக்கீங்க தானே” என்று கேட்டான் சிவா.
“நீங்க வந்தாலே எப்போவும் ஸ்பெசல் தான் தம்பி. அதுவும் நீங்களே ஸ்பெசலா பண்ணனும்னு கேட்டதுக்கு பிறகு, சும்மா விடுவேனா” என்று டேபிளில் பலதரப்பட்ட உணவு வகைகளை அடுக்கி வைத்துவிட்டு போனார்.
இருவரும் அந்த டேபிளில் இருந்து காபி எஸ்டேட் அழகை ரசித்து கொண்டே பல்வேறு உணவை உண்டு முடித்தனர். ப்ரியா அந்த மாதிரி ஒரு சுவையான உணவை வாழ்நாளில் உண்டதே கிடையாது.
“கூச்ச படமா சாப்பிடுங்க, எஸ்டேட்ல ஒரு வாக் போனாலே காலி ஆகிடும்” என்று சிவா சொல்ல வழக்கத்தை விட கொஞ்சம் அதிகமாக தான் சாப்பிட்டாள். கொஞ்ச நேரம் ரெஸ்ட் எடுத்துவிட்டு இருவரும் எஸ்டேட்டில் வாக் போனார்கள். ரொம்ப தூரம் அவளை கூட்டி சென்று தூரத்தில் தெரிந்த ஏரியை காட்டினான், அந்த ஏரியில் ஒரு நீர் வீழ்ச்சியும் இருந்தது. ஊட்டியில் ஏன் இதுவரை அவள் அதை ஒரு ரம்மியமானதை பார்த்ததே இல்லை.
“சோ பியூடிபியுல்” என்று அழகில் வியந்து போய் இருந்தாள்.
“ஆமா சோ பியுட்டிபுல்” என்று ப்ரியாவை சொன்னான் சிவா. அவன் அவளை தான் சொல்கிறான் என்று தெரிந்தாலும் அவள் இயற்கையின் அழகில் மூழ்கி போய் இருந்தாள். நேரம் போனதே தெரியவில்லை.
அப்போது மேகம் சூரியனை மூட திடீரென பயங்கர குளிர் அடிக்க ஆரம்பித்தது. வெறும் ஸ்கர்ட்டும் பேண்டும் போட்டு இருந்தவளுக்கு குளிரில் நடுக்க சிவா தான் போட்டு இருந்த மேல் கோர்ட்டை கழட்டி அவள் மீது போர்த்திவிட்டான். அவள் கணவன் ஜெகதீசனுக்கு ரொமான்ஸ் எல்லாம் தெரியாத ஒன்று சிவா இப்படி செய்ததும் ப்ரியாவின் மனதில் சிவா ஒரு பொருக்கி என்கிற எண்ணமெல்லாம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக உடைய தொடங்கியது.
அவர்கள் மீண்டும் எஸ்டேட் வந்தவுடன் சூடான காபி குடித்தவுடன் தான் ப்ரியாவுக்கு தெளிவு வந்தது. மணி ஐந்தை தாண்டி இருந்தது.
“சிவா டைம் போனதே தெரியல. நான் 10க்கு எல்லாம் வீட்டுக்கு போகணும்” என்று சொன்னாள்.
“நான் பார்த்துகிறேன்” என்று கூலாக சொன்னான். சாத்தப்பன் குளிருக்கு சூடாக மிளகாய் பஜ்ஜி போட்டு எடுத்து வந்தார். இருவரும் அதை சாப்பிட்டு விட்டு அவரிடம் விடை பெற்று எஸ்டேட் விட்டு கிளம்பினார்கள்.
போகும் வழியில் செவென்த் மைல் அருகே சில பேரு குதிரையை வைத்து கொண்டு நிற்க சிவா காரை ஓரம்கட்டினான்.
“ஏன் சிவா ஸ்டாப் பண்ணுரே”
“காலையிலே நான் ரைட் போனேன், இப்போ நீங்க போங்க” என்று சொல்லி அங்கிருந்த குதிரைகாரர்களிடம் பேசி ப்ரியாவை குதிரையில் ஏற்றிவிட்டான். ப்ரியா ஏறி உட்கார குதிரைகாரன் கொஞ்ச தூரம் நடத்தி சென்று கூட்டி வந்தான். அது மொக்கை என்பது ப்ரியாவின் முகத்தை வைத்தே அறிந்து கொண்டான்.
“குதிரை சவாரி போக சொன்னா இதென்ன நடத்தி கூடிட்டி போறீங்க. நான் போறேன்” என்று ப்ரியா உக்கார்ந்து இருந்த குதிரையில் முன்னே உக்கார்ந்து குதிரையின் கடிவாளத்தை இழுக்க குதிரை சட்டென சீறி பாய ப்ரியா தடுமாறி கீழே விழாமல் இருக்க சிவாவை பிடித்து கொண்டாள்.
“பயமா இருக்கு சிவா, பொறுமையா போ” என்று சொல்ல அவள் இறுக்கமாக பிடித்து இருந்தது அவனுக்கு பிடிக்க இன்னும் வேகமாக விரட்ட வேறு வழியில்லாமல் அவனை இறுக்கமாக பிடித்து கொண்டாள். அவளின் பெருமுலைகள் முதுகில் உரசி ஒத்தடம் கொடுப்பது அவனுக்கு பிடித்து போக இன்னும் குதிரையை விரட்டினான். அவள் பெருத்த முலைகள் குலுங்கி துள்ளி குதிக்க சிவாவின் பூளும் விறைத்தது. ரொம்ப தூரம் சென்றுவிட்டார்கள்.
“சிவா போதும் போதும்.. திரும்ப போலாம்” என்று ப்ரியா சொன்னாள்.
“ஹ்ம்ம் நல்லா இருக்கா”
“பயமா இருக்கு”
“இப்போ நீங்க முன்னாடி வாங்க” என்று அவளை முன்னாடி உக்கார வைத்து சிவா பின்னாடி உக்கார்ந்து கொண்டு அவளிடம் கடிவாளத்தை கொடுக்க குதிரை நகர மறுத்தது. சிவாவே பின்னாலிருந்து கடிவாளத்தை இயக்க குதிரை நகர ஆரம்பித்தது. முன்பை போல இல்லாமல் கொஞ்சம் பொறுமையாக தான் குதிரையை போக செய்தான் ஏனென்றால் ப்ரியாவின் குண்டி சரியாக சிவாவின் பூலை உரசியது. அதுவும் டக் டக்கென்று குதிரை போகும் போது எல்லாம் அவள் குண்டி மேலும் கீழும் போக அவனுக்கு மட்டை உரிப்பது போன்ற உணர்வு. ப்ரியாவுக்கும் குண்டியில் ஏதோ உரசுவது தெரிந்தாலும் குதிரையில் இருந்து கீழே விழாமல் இருக்க வேண்டும் என்கிற பயம் தான் அதிகமாக இருந்தது. குதிரை சவாரியில் துள்ளி குதிக்கும் ப்ரியாவின் முலைகளை பார்த்து கொண்டே ரொம்ப தூரம் போனதுக்கு கூட குதிரை காரர்கள் சண்டை பிடிக்கவில்லை. இருவரும் மீண்டும் காரில் கிளம்பினார்கள். மீண்டும் ஒரு இடத்தில நிறுத்து சாக்லேட் வாங்கி கொண்டு வந்தான்.
“சவாரி நல்லா இருந்திச்சா” சிவா கேட்டான்.
“ஹ்ம்ம்” என்று தலையை ஆட்டினாள்.
“பெஸ்ட் சவாரி இது தான், செமயா என்ஜாய் பண்ணினேன்” என்று அவள் உரசியதை வைத்து சிவா சொல்ல ப்ரியா முறைத்ததும் பேசுவதை நிறுத்தினான்.
அதற்கு பிறகு காரை ஒட்டி கொண்டு மலை அடிவாரத்தை அடைந்ததும் ஒரு ஓட்டலில் டின்னர் முடித்தார்கள். மணி 8 தான் ஆகி இருந்தது. அங்கிருந்து மேட்டுப்பாளையம் வழியாக கோவை 9.30க்கு எல்லாம் சென்று விடலாம். கோவை அருகே வந்த போது தான் தான் புடவை இல்லாமல் வேறு ட்ரெஸ்ஸில் இருக்கும் ஞாபகமே வந்தது. சிவாவிடம் டிரஸ் மாத்த வேண்டும் என்று சொன்னாள்.
“காரிலேயே மாத்திடுங்க” என்று காரை ஒரு மூலையில் நிறுத்திவிட்டு காரை விட்டு வெளியே இறங்கி வேறு பக்கமாக நின்று இருந்தான். ப்ரியா ஸ்கர்ட் டிஷர்ட்டை கழட்டிவிட்டு ஜாக்கெட் பாவாடை மாற்றினாள். புடவை கட்டத்தான் கொஞ்சம் கஷ்டமாக இருந்தது. ஒரு வழியாக கட்டி முடித்தாள். சிவா இன்னமும் திரும்பி தான் நின்று கொண்டு இருந்தான். ஏற்கனவே உடைந்து கொண்டு இருந்த சிவா ஒரு பொருக்கி என்கிற எண்ணம் மறைந்து சிவா ஒரு ஜென்டில்மென் என்கிற எண்ணம் வளர தொடங்கி இருந்தது.
ட்ராபிக் கொஞ்சம் அதிகமாக இருந்ததால் அவள் வீட்டை அடைந்த போது மணி பத்து. வீட்டின் தெருமுனையில் காரை நிறுத்தினான்.
“டேட் சொதப்பி இருந்தா சாரி, ஊரை விட்டு போயிட்டு வராதே ரொம்ப நேரம் இன்னைக்குன்னு பார்த்து வேற அந்த ஹார்ஸ் ரைட்” என்றான் சிவா.
“அதெல்லாம் இல்லை சிவா. நான் உண்மையிலே என்ஜாய் பண்ணினேன். உங்க எஸ்டேட்ல இருந்து பார்த்த சீனரி ரொம்ப பியூடிபியுல். அப்புறம் ஹார்ஸ் ரைட் கூட இப்போ நினைச்சு பார்த்தா த்ரில்லிங் தான்”
“ஐயம் சோ ஹாப்பி”
“அதெல்லாம் விட ஐ லைக் யுவர் ஜென்டில்மேன்லினெஸ்”
“ஓஹ் தேங்க்ஸ். நல்ல என்ஜாய் பண்ணின டேட்டிற்கு பரிசு எதுவும் இல்லையா”
“என்ன பரிசு”
“ஒரு கிஸ்”
“பார்த்தியா இப்போ தான் ஜென்டில்மேன்ன்னு சொன்னேன்” என்று ப்ரியா இறங்கி போக ஊட்டி ஹோம் மேட் சாக்லட்ட்ஸ் பாக்ஸை அவளிடம் கொடுத்துவிட்டு காரை ஸ்டார்ட் செய்து கிளம்பினான்.
ப்ரியா வந்த போது அவள் கணவன் பெட்ரூமில் படுத்து இருந்தான்.
“சாப்டீங்களா” என்று கேட்டதற்கு ஸ்விக்கியில் ஆர்டர் செய்து சாப்பிட்டதாக சொன்னான். ப்ரியா போய் குளித்துவிட்டு நைட்டி மாற்றி கொண்டு வந்தாள். ஜெகதீசன் அவளை தடவ பயண களைப்பு இருந்தாலும் அன்று பார்த்த ரம்மியமான காட்சிகள், ஊட்டி குளிர் மற்றும் அந்த குதிரை சவாரி எல்லாம் ப்ரியாவுக்கு செக்ஸ் மூடை ஏத்தி தான் விட்டு இருந்தனர். அதனால் அவனுக்கு மறுப்பேதும் சொல்லவில்லை.
ப்ரியாவின் நைட்டியை தூக்கி கொண்டு மிஷனரி போஸில் ஜெகதீசன் பொறுமையாக குத்த தொடங்க பயங்கர மூடில் இருந்த ப்ரியாவுக்கு அது போதவில்லை.
“இன்னும் கொஞ்சம் வேகமாக அடிங்க… நிறுத்தாம வேகமாக குத்துங்க” என்று முனங்க ஜெகதீசன் அவளிடம் “என்ன இது இப்படி எல்லாம் பேசுறே.குடும்ப பொண்ணுக்கு அழகில்லை” என்று அவன் சொன்ன போது அவளுக்கு கண்கள் கலங்கிவிட்டது. முதல் தடவையாக தன்னுடைய ஆசையை வெளிப்படுத்த தன் கணவன் அப்படி சொன்னது அவளுக்கு ஓங்கி அரை விட்டது போல இருந்தது. ச்சே இவரிடம் போய் ஆசையை சொன்னேனே என்று தன்னை தானே மனதில் திட்டி கொண்டாள்.
ஜெகதீசன் வழக்கம் போல குத்த ப்ரியா ஜடம் போல காலை விரித்து படுத்து காட்ட சிறிது நேரம் குத்திவிட்டு உருண்டு படுத்தான். ப்ரியா தன்னுடைய நிலையை நினைத்து முதல் தடவையாக வருந்தினாள். கொஞ்ச நேரத்தில் ஜெகதீசன் குறட்டை விட ப்ரியாவுக்கு அவன் பக்கத்தில் படுக்கவே பிடிக்கவில்லை. தூக்கமும் வேற வராமல் போக ரொம்ப நேரம் மனதிற்குள் அழுது புழுங்கிவிட்டு ரொம்ப லேட்டாக தான் தூங்கினாள்.
அபார்ட்மெண்ட் வெளியே வந்து சிவாவிடம் முன்பே மீட் செய்வதாக சொன்ன இடத்துக்கு ஆட்டோ பிடித்து இறங்கிய போது மணி 6.30. அவனின் கார் சொன்ன இடத்தில சரியாக நின்று கொண்டு இருந்தது. யாரும் பார்க்கிறார்களா என்பதை கவனித்து விட்டு சிவாவின் காரில் ஏறி உக்கார்ந்தாள் ப்ரியா.
உள்ளே காரில் ஏசியை ஓடவிட்டு ஏதோ ஒரு ஆங்கில பாடல் ஓடிக்கொண்டு இருக்க சீட்டில் சாய்ந்து படுத்து இருந்தான் சிவா.
“வரமாட்டேங்களோனு நினைச்சிட்டேன்” என்றான் இவள் ஏறி உக்காறந்தவுடன் பாடல் வால்யூமை கம்மி ஆகிக்கொண்டே.
“அபார்ட்மெண்ட் கிட்ட ஆட்டோ கிடைக்கல, அது தான் லேட் சாரி” என்றாள்.
“ஓகே ப்ரோப்லம் இல்லை கிளம்பலாமா” என்று சிவா காரை இயக்க ஆரம்பிக்க ஏழு மணிக்கெல்லாம் சிட்டி அவுட்டரில் இருந்தார்கள். 7.30 மணிக்கெல்லாம் காரமடை வந்தைடைந்தார்கள் அங்கே ஒரு இடத்தில் நிறுத்தி காபியும் பிரெட்டும் சாப்பிட்டு விட்டு மீண்டும் காரை இயக்க ஆரம்பித்தான். ஒரு இடத்தில் நிறுத்தி காபியும் ரொட்டியும் வாங்கி கொண்டு மீண்டும் காரை இயக்க ஆரம்பித்தான். சாப்பிட பின் காருக்கும் பெட்ரோல் அடித்துவிட்டு வேகத்தை விரட்ட அவர்கள் ஊட்டி மலை பாதையை அடைந்த போது மணி எட்டை தாண்டி இருந்தது. கொண்டை ஊசி வளைவை மிக நேர்த்தியாக ஓட்டினான்.
கொஞ்சம் மேல சென்றதும் காரின் கண்ணாடியை இறக்கிவிட இயற்கையின் நறுமணம் நாசியை துளைக்க ப்ரியாவுக்கு களைப்பெல்லாம் கரைந்து போனது.
“என்ன எதுவுமே பேசாம வரீங்க” என்று அப்போது தான் பேச்சை ஆரம்பித்தான் சிவா.
“ஒண்ணுமில்ல சும்மா தான்” என்றாள்.
“டேட்டிங் வரேன்னு சொல்லிட்டு, இப்படி காலேஜ்க்கு வர மாதிரி வந்து இருக்கீங்க” என்று சொன்னான்.
“ஈரோடுல சிம்போஸியம் போறேன்னு சொல்லிட்டு வந்தேன். இந்த கோபிகாவுக்காக என்னவெல்லாம் பண்ண வேண்டி இருக்கு” கடிந்து கொண்டாள்.
“ஹலோ, அவ என் லவ்வர்” என்று சிவா சிரிக்க ப்ரியாவுக்கும் சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை.
“ஊட்டி போயிட்டு என்ன பிளான்” என்று கேட்டாள்.
“அங்க எங்களோட எஸ்டேட் பங்களா இருக்கு, அங்கே போய் கொஞ்சம் டைம் ஸ்பென்ட் பண்ணிட்டு. லன்ச் முடிச்சிட்டு, ஊட்டில பைக்காரா லேக்ல போட்டிங் நல்லா இருக்கும் அது போயிட்டு டைம் இருந்தா தொட்டபெட்டா போகலாம்” என்று சொன்னான்.
அவர்கள் குன்னூரை அடைந்த போது போன் சிக்னல் கிடைத்தது “மிஸ் யூ சுவீட்டி பய். உம்ம்மாஆஆ” என்று கோபிகா அனுப்பி இருந்த மெசஜ் காரில் இருந்த ஸ்க்ரீனில் தெரிந்தது. அதை பார்த்து ப்ரியா சிரிக்க சிவா சாலையில் கவனம் செலுத்தினான்.
“காபி” என்று காபி குடிக்க நிறுத்தலாமா என்பது போல கேட்டான்.
“ஹ்ம்ம்” என்று ப்ரியா சொல்ல காபியை வாங்கி கொண்டு ஒரு அழகிய பள்ளத்தாக்கை பார்த்த இடத்தில நிறுத்தி காபி குடித்துவிட்டு போன போது சிவாவின் போன் அடித்தது.
“ரொம்ப நேரமா ட்ரை பண்ணிட்டு இருக்கேன் சிவா தம்பி. போன் போகவே இல்லை. நீங்க ரொம்ப நாளா சவாரி செய்யணும்னு சொன்ன குதிரை ரேஸ் கோர்ஸ்ல இருக்கு. மதியுக்குள்ள ஊட்டி வர முடியுமா. ஊட்டி ரேஸ் கோர்ஸ்ல தான் இருக்கு” என்றார் சிவாவின் அப்பாவின் செக்ரெக்டர்ரி.
“சரி நான் சொல்லுறேன்” என்று சொல்லவிட்டு “ப்ரியாவிடம் ரொம்ப நாளாக ரைட் போகணும்னு ஆசைப்பட்ட குதிரை. ஊட்டில தான் இருக்கு உங்களுக்கு அப்ஜெக்சன் இல்லைன்னா போகலாமா” என்று கேட்டான்.
கொஞ்ச நாளைக்கு முன்பு சூப்பர் குதிரை இருக்கு, சவாரி செய்யணும் என்று சிவா தன்னை தான் சொன்னதாக நினைத்து கொண்டு இருந்தது தவறு என்று புரிந்து கொண்டாள்.
“சரி முதல்ல அங்கேயே போகலாம்” என்று அவள் சொன்னவுடன் புது உற்சாகம் பிறக்க சீக்கிரத்திலே ஊட்டி ரேஸ் கோர்ஸ் மைதானத்தை அடைந்தார்கள். சிவாவின் அப்பாவின் செக்ரட்டரி ஏற்கனவே சொல்லி இருந்ததால் அவர்கள் குதிரை ட்ரைனிங் இருந்த கோர்ஸில் அனுமதிக்கப்பட வெள்ளையும் தங்க நிறமும் கொண்ட அந்த குதிரையை பார்த்து ப்ரியா வாயை பிளந்தாள். அவ்வளவு அழகான மற்றும் உயரமான குதிரையை ப்ரியா பார்த்ததே இல்லை. காரில் எப்போதும் இருக்கும் குதிரை ஏற்ற உடையை மாட்டி கொண்டு சிவா வர அந்த குதிரை முரண்டு பிடித்து இரண்டு முறை தள்ளிவிட்டது. பிறகு ஒத்துழைக்க ரொம்ப நேரமாக அதில் அந்த ட்ரைனிங் கோர்ஸில் சவாரி செய்வதை ப்ரியா வாய்த்த கண் வாங்காமல் பார்த்து கொண்டு இருந்தாள்.
“சாரி டேட்டிங் கூட்டிட்டு வந்து போர் அடிக்க வச்சிட்டேன்னா” என்று மீண்டும் உடையை மாற்றி கொண்டு வந்தான்.
“இல்லை”
“உங்களையும் சவாரி பண்ண கூட்டி போய் இருப்பேன், இங்கே ரேஸ் கோர்ஸ் ரூல்ஸ்” என்றான்.
“ரூல்ஸ் இல்லைன்னாலும் சாரீல ஒன்னும் பண்ணி இருக்க முடியாது”
“ஆமால” என்று சொல்ல இருவரும் அங்கிருந்து கிளம்பிய போது நேராக ஷாப்பிங் சென்டரில் உள்ள ஒரு கடைக்கு கூட்டி சென்று அவளுக்கு ஒரு ஸ்கர்ட் டிஷர்ட் கொடுத்து அதை போட சொன்னான்.
“அதெல்லாம் முடியாது சிவா” என்று மறுத்தாள்.
“என் டேட் என்னோட சாய்ஸ். டீ எஸ்டேட் உள்ளே சாரீ எல்லாம் வேலைக்கு ஆகாது. இதை போட்டுக்கிட்டிங்கன்னா திரும்ப போராப்போ சாறி ஒழுங்கா இருக்கும். உங்க நல்லதுக்கு தான் சொல்லுறேன்” என்று சொன்னவுடன் ட்ரையல் ரூம் சென்று மாத்தி கொண்டு வந்தாள். அது ரொம்ப குட்டியான ஸ்கர்ட்டாக இருந்தது. தேடி பார்த்ததில் அதை விட பெரிய ஸ்கர்ட் எதுவும் இல்லை என்பதால் அதை போட்டு கொண்டு வந்தாள்.
இருவரும் காரை விட்டு கிளம்பி அவர்களின் டீ எஸ்டேட்டை அடைந்தார்கள். வாட்ச்மேன் அவனுக்கு சல்யூட் அடித்து கதவை திறக்க டீ எஸ்டேட் உள்ளே நுழைந்து கொஞ்ச தூரத்தில் ஒரு பெரிய பங்களா முன் காரை நிறுத்தினான்.
“வாங்க சார், வாங்க மேடம்” என்று குலை கும்பிடு போட்டான் எஸ்டேட் மேனேஜர்.
“போய் ரிலாக்ஸ் ஆகிட்டு வாங்க” என்று பெட்ரூமில் இருந்த பாத்ரூமை காட்ட ப்ரியா முடித்து கொண்டு வந்த போது டைனிங் ரூமில் பெரிய டேபிளில் சுட சுட உணவு பரிமாற பட்டு இருந்தது.
“இவரை விட அருமையான குக், இந்த ஸ்டேட்லேயே கிடையாது. என்ன சாத்தப்பன் அண்ணே. நான் சொன்ன மாதிரி ஸ்பெசலா பண்ணி இருக்கீங்க தானே” என்று கேட்டான் சிவா.
“நீங்க வந்தாலே எப்போவும் ஸ்பெசல் தான் தம்பி. அதுவும் நீங்களே ஸ்பெசலா பண்ணனும்னு கேட்டதுக்கு பிறகு, சும்மா விடுவேனா” என்று டேபிளில் பலதரப்பட்ட உணவு வகைகளை அடுக்கி வைத்துவிட்டு போனார்.
இருவரும் அந்த டேபிளில் இருந்து காபி எஸ்டேட் அழகை ரசித்து கொண்டே பல்வேறு உணவை உண்டு முடித்தனர். ப்ரியா அந்த மாதிரி ஒரு சுவையான உணவை வாழ்நாளில் உண்டதே கிடையாது.
“கூச்ச படமா சாப்பிடுங்க, எஸ்டேட்ல ஒரு வாக் போனாலே காலி ஆகிடும்” என்று சிவா சொல்ல வழக்கத்தை விட கொஞ்சம் அதிகமாக தான் சாப்பிட்டாள். கொஞ்ச நேரம் ரெஸ்ட் எடுத்துவிட்டு இருவரும் எஸ்டேட்டில் வாக் போனார்கள். ரொம்ப தூரம் அவளை கூட்டி சென்று தூரத்தில் தெரிந்த ஏரியை காட்டினான், அந்த ஏரியில் ஒரு நீர் வீழ்ச்சியும் இருந்தது. ஊட்டியில் ஏன் இதுவரை அவள் அதை ஒரு ரம்மியமானதை பார்த்ததே இல்லை.
“சோ பியூடிபியுல்” என்று அழகில் வியந்து போய் இருந்தாள்.
“ஆமா சோ பியுட்டிபுல்” என்று ப்ரியாவை சொன்னான் சிவா. அவன் அவளை தான் சொல்கிறான் என்று தெரிந்தாலும் அவள் இயற்கையின் அழகில் மூழ்கி போய் இருந்தாள். நேரம் போனதே தெரியவில்லை.
அப்போது மேகம் சூரியனை மூட திடீரென பயங்கர குளிர் அடிக்க ஆரம்பித்தது. வெறும் ஸ்கர்ட்டும் பேண்டும் போட்டு இருந்தவளுக்கு குளிரில் நடுக்க சிவா தான் போட்டு இருந்த மேல் கோர்ட்டை கழட்டி அவள் மீது போர்த்திவிட்டான். அவள் கணவன் ஜெகதீசனுக்கு ரொமான்ஸ் எல்லாம் தெரியாத ஒன்று சிவா இப்படி செய்ததும் ப்ரியாவின் மனதில் சிவா ஒரு பொருக்கி என்கிற எண்ணமெல்லாம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக உடைய தொடங்கியது.
அவர்கள் மீண்டும் எஸ்டேட் வந்தவுடன் சூடான காபி குடித்தவுடன் தான் ப்ரியாவுக்கு தெளிவு வந்தது. மணி ஐந்தை தாண்டி இருந்தது.
“சிவா டைம் போனதே தெரியல. நான் 10க்கு எல்லாம் வீட்டுக்கு போகணும்” என்று சொன்னாள்.
“நான் பார்த்துகிறேன்” என்று கூலாக சொன்னான். சாத்தப்பன் குளிருக்கு சூடாக மிளகாய் பஜ்ஜி போட்டு எடுத்து வந்தார். இருவரும் அதை சாப்பிட்டு விட்டு அவரிடம் விடை பெற்று எஸ்டேட் விட்டு கிளம்பினார்கள்.
போகும் வழியில் செவென்த் மைல் அருகே சில பேரு குதிரையை வைத்து கொண்டு நிற்க சிவா காரை ஓரம்கட்டினான்.
“ஏன் சிவா ஸ்டாப் பண்ணுரே”
“காலையிலே நான் ரைட் போனேன், இப்போ நீங்க போங்க” என்று சொல்லி அங்கிருந்த குதிரைகாரர்களிடம் பேசி ப்ரியாவை குதிரையில் ஏற்றிவிட்டான். ப்ரியா ஏறி உட்கார குதிரைகாரன் கொஞ்ச தூரம் நடத்தி சென்று கூட்டி வந்தான். அது மொக்கை என்பது ப்ரியாவின் முகத்தை வைத்தே அறிந்து கொண்டான்.
“குதிரை சவாரி போக சொன்னா இதென்ன நடத்தி கூடிட்டி போறீங்க. நான் போறேன்” என்று ப்ரியா உக்கார்ந்து இருந்த குதிரையில் முன்னே உக்கார்ந்து குதிரையின் கடிவாளத்தை இழுக்க குதிரை சட்டென சீறி பாய ப்ரியா தடுமாறி கீழே விழாமல் இருக்க சிவாவை பிடித்து கொண்டாள்.
“பயமா இருக்கு சிவா, பொறுமையா போ” என்று சொல்ல அவள் இறுக்கமாக பிடித்து இருந்தது அவனுக்கு பிடிக்க இன்னும் வேகமாக விரட்ட வேறு வழியில்லாமல் அவனை இறுக்கமாக பிடித்து கொண்டாள். அவளின் பெருமுலைகள் முதுகில் உரசி ஒத்தடம் கொடுப்பது அவனுக்கு பிடித்து போக இன்னும் குதிரையை விரட்டினான். அவள் பெருத்த முலைகள் குலுங்கி துள்ளி குதிக்க சிவாவின் பூளும் விறைத்தது. ரொம்ப தூரம் சென்றுவிட்டார்கள்.
“சிவா போதும் போதும்.. திரும்ப போலாம்” என்று ப்ரியா சொன்னாள்.
“ஹ்ம்ம் நல்லா இருக்கா”
“பயமா இருக்கு”
“இப்போ நீங்க முன்னாடி வாங்க” என்று அவளை முன்னாடி உக்கார வைத்து சிவா பின்னாடி உக்கார்ந்து கொண்டு அவளிடம் கடிவாளத்தை கொடுக்க குதிரை நகர மறுத்தது. சிவாவே பின்னாலிருந்து கடிவாளத்தை இயக்க குதிரை நகர ஆரம்பித்தது. முன்பை போல இல்லாமல் கொஞ்சம் பொறுமையாக தான் குதிரையை போக செய்தான் ஏனென்றால் ப்ரியாவின் குண்டி சரியாக சிவாவின் பூலை உரசியது. அதுவும் டக் டக்கென்று குதிரை போகும் போது எல்லாம் அவள் குண்டி மேலும் கீழும் போக அவனுக்கு மட்டை உரிப்பது போன்ற உணர்வு. ப்ரியாவுக்கும் குண்டியில் ஏதோ உரசுவது தெரிந்தாலும் குதிரையில் இருந்து கீழே விழாமல் இருக்க வேண்டும் என்கிற பயம் தான் அதிகமாக இருந்தது. குதிரை சவாரியில் துள்ளி குதிக்கும் ப்ரியாவின் முலைகளை பார்த்து கொண்டே ரொம்ப தூரம் போனதுக்கு கூட குதிரை காரர்கள் சண்டை பிடிக்கவில்லை. இருவரும் மீண்டும் காரில் கிளம்பினார்கள். மீண்டும் ஒரு இடத்தில நிறுத்து சாக்லேட் வாங்கி கொண்டு வந்தான்.
“சவாரி நல்லா இருந்திச்சா” சிவா கேட்டான்.
“ஹ்ம்ம்” என்று தலையை ஆட்டினாள்.
“பெஸ்ட் சவாரி இது தான், செமயா என்ஜாய் பண்ணினேன்” என்று அவள் உரசியதை வைத்து சிவா சொல்ல ப்ரியா முறைத்ததும் பேசுவதை நிறுத்தினான்.
அதற்கு பிறகு காரை ஒட்டி கொண்டு மலை அடிவாரத்தை அடைந்ததும் ஒரு ஓட்டலில் டின்னர் முடித்தார்கள். மணி 8 தான் ஆகி இருந்தது. அங்கிருந்து மேட்டுப்பாளையம் வழியாக கோவை 9.30க்கு எல்லாம் சென்று விடலாம். கோவை அருகே வந்த போது தான் தான் புடவை இல்லாமல் வேறு ட்ரெஸ்ஸில் இருக்கும் ஞாபகமே வந்தது. சிவாவிடம் டிரஸ் மாத்த வேண்டும் என்று சொன்னாள்.
“காரிலேயே மாத்திடுங்க” என்று காரை ஒரு மூலையில் நிறுத்திவிட்டு காரை விட்டு வெளியே இறங்கி வேறு பக்கமாக நின்று இருந்தான். ப்ரியா ஸ்கர்ட் டிஷர்ட்டை கழட்டிவிட்டு ஜாக்கெட் பாவாடை மாற்றினாள். புடவை கட்டத்தான் கொஞ்சம் கஷ்டமாக இருந்தது. ஒரு வழியாக கட்டி முடித்தாள். சிவா இன்னமும் திரும்பி தான் நின்று கொண்டு இருந்தான். ஏற்கனவே உடைந்து கொண்டு இருந்த சிவா ஒரு பொருக்கி என்கிற எண்ணம் மறைந்து சிவா ஒரு ஜென்டில்மென் என்கிற எண்ணம் வளர தொடங்கி இருந்தது.
ட்ராபிக் கொஞ்சம் அதிகமாக இருந்ததால் அவள் வீட்டை அடைந்த போது மணி பத்து. வீட்டின் தெருமுனையில் காரை நிறுத்தினான்.
“டேட் சொதப்பி இருந்தா சாரி, ஊரை விட்டு போயிட்டு வராதே ரொம்ப நேரம் இன்னைக்குன்னு பார்த்து வேற அந்த ஹார்ஸ் ரைட்” என்றான் சிவா.
“அதெல்லாம் இல்லை சிவா. நான் உண்மையிலே என்ஜாய் பண்ணினேன். உங்க எஸ்டேட்ல இருந்து பார்த்த சீனரி ரொம்ப பியூடிபியுல். அப்புறம் ஹார்ஸ் ரைட் கூட இப்போ நினைச்சு பார்த்தா த்ரில்லிங் தான்”
“ஐயம் சோ ஹாப்பி”
“அதெல்லாம் விட ஐ லைக் யுவர் ஜென்டில்மேன்லினெஸ்”
“ஓஹ் தேங்க்ஸ். நல்ல என்ஜாய் பண்ணின டேட்டிற்கு பரிசு எதுவும் இல்லையா”
“என்ன பரிசு”
“ஒரு கிஸ்”
“பார்த்தியா இப்போ தான் ஜென்டில்மேன்ன்னு சொன்னேன்” என்று ப்ரியா இறங்கி போக ஊட்டி ஹோம் மேட் சாக்லட்ட்ஸ் பாக்ஸை அவளிடம் கொடுத்துவிட்டு காரை ஸ்டார்ட் செய்து கிளம்பினான்.
ப்ரியா வந்த போது அவள் கணவன் பெட்ரூமில் படுத்து இருந்தான்.
“சாப்டீங்களா” என்று கேட்டதற்கு ஸ்விக்கியில் ஆர்டர் செய்து சாப்பிட்டதாக சொன்னான். ப்ரியா போய் குளித்துவிட்டு நைட்டி மாற்றி கொண்டு வந்தாள். ஜெகதீசன் அவளை தடவ பயண களைப்பு இருந்தாலும் அன்று பார்த்த ரம்மியமான காட்சிகள், ஊட்டி குளிர் மற்றும் அந்த குதிரை சவாரி எல்லாம் ப்ரியாவுக்கு செக்ஸ் மூடை ஏத்தி தான் விட்டு இருந்தனர். அதனால் அவனுக்கு மறுப்பேதும் சொல்லவில்லை.
ப்ரியாவின் நைட்டியை தூக்கி கொண்டு மிஷனரி போஸில் ஜெகதீசன் பொறுமையாக குத்த தொடங்க பயங்கர மூடில் இருந்த ப்ரியாவுக்கு அது போதவில்லை.
“இன்னும் கொஞ்சம் வேகமாக அடிங்க… நிறுத்தாம வேகமாக குத்துங்க” என்று முனங்க ஜெகதீசன் அவளிடம் “என்ன இது இப்படி எல்லாம் பேசுறே.குடும்ப பொண்ணுக்கு அழகில்லை” என்று அவன் சொன்ன போது அவளுக்கு கண்கள் கலங்கிவிட்டது. முதல் தடவையாக தன்னுடைய ஆசையை வெளிப்படுத்த தன் கணவன் அப்படி சொன்னது அவளுக்கு ஓங்கி அரை விட்டது போல இருந்தது. ச்சே இவரிடம் போய் ஆசையை சொன்னேனே என்று தன்னை தானே மனதில் திட்டி கொண்டாள்.
ஜெகதீசன் வழக்கம் போல குத்த ப்ரியா ஜடம் போல காலை விரித்து படுத்து காட்ட சிறிது நேரம் குத்திவிட்டு உருண்டு படுத்தான். ப்ரியா தன்னுடைய நிலையை நினைத்து முதல் தடவையாக வருந்தினாள். கொஞ்ச நேரத்தில் ஜெகதீசன் குறட்டை விட ப்ரியாவுக்கு அவன் பக்கத்தில் படுக்கவே பிடிக்கவில்லை. தூக்கமும் வேற வராமல் போக ரொம்ப நேரம் மனதிற்குள் அழுது புழுங்கிவிட்டு ரொம்ப லேட்டாக தான் தூங்கினாள்.