Incest பால் நிலவு

[Eros1949]

ஆஹா.. சுன்ணி உள்ளே விட ஆரம்பிச்சு ஆச்சு. இனி ஆசை தீர பொண்ணை ஓத்து அனுபவிக்க வேண்டியது தான்

[omprakash_71]

Amazing Update Nanba Super

[Punidhan]

Woow unexpected twists and sexy scenes

[mahesht75]

super update bro

[monor]

“கீதா,…எங்கேடி இருக்கே?!!”


அந்த நேரம் பார்த்து, கீழே இருந்து என் மனைவியின் குரல் கேட்க, இருவரும் பதறி விலகினோம்.

கீதா அவிழ்த்துப் போட்ட நைட்டியை எடுத்து கட கடவென அணிந்து கொள்ள, நான் என் நைட் பேண்ட்டை எடுத்து அணிந்து கொள்ள, இருவரும் எங்கள் உடைகளை சரிப்படுத்திக் கொண்டோம்.

ஏக்கமாக அவள் கையைப் பிடித்தேன். “ஸ்ஸ்ஸ்!! கையை விடுங்கப்பா,…. அம்மா வந்திடப் போறங்க.” என்று பயத்தில் சொல்லி, அவள் கையைப் பிடித்திருந்த என் விரல்களை வலுக்கட்டாயமாக பிரித்து எடுத்து விட்டு, என்னிடம் இருந்து விலகி படிக்கட்டில் இறங்கி கீழே தட தடவென, குண்டிகளும், முலைகளும் குலுங்க ஓடினாள்.

அடுத்த சில நாட்கள் சாதாரணமாகவே போனது.

கீதாவிடம் சில்மிஷம் செய்ய வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லை. கண்களால் காதல் மொழி பேசி அவளை வரச் சொல்லி சைகை செய்தால், அவள் கண்களாலேயே ‘அவள் அம்மா இருக்கிறாள்’ என்பதை காண்பித்து என்னை வெறுப்பேற்றினாள்.



ஒரு நாள் கீதா காலேஜ் போய் இருக்க, எங்கள் பெட் ரூமில் உட்கார்ந்திருந்த என் மனைவி என்னை அழைத்து, “என்னங்க, இங்க வாங்க உங்க கிட்டே ஒரு முக்கியமான விஷயம் பேசணும்.” என்றாள்.

என்ன முக்கியமான விசயமாக இருக்கும் என்று யோசித்தபடியே, அவளிடம் சென்று அவளை நெருங்கி உட்கார்ந்து, “என்ன?” என்று கேட்டேன்.

“சுத்தி வளைச்சு பேசாம, நான் நேரடியாவே விஷயத்துக்கு வர்றேன். நம்ம கீதாவை இப்பல்லாம் நல்லா சைட் அடிக்கறீங்க போல இருக்கு.!!!”

“,……..!!!!”

“ என்ன ஒன்னும் பேச்சைக் காணோம்?”

“இல்ல,….அது வந்து,….!!”

“எல்லாத்தையும் நான் கவனிச்சுகிட்டுதான் இருக்கேன். அவளும் கல்யாண வயசுக்கு வந்து கவர்ச்சியா வளந்து நிக்கிறா. கல்யாணத்துக்கு முன்னால இருந்தே நீங்க ப்ளே பாய்ன்றது எனக்கு தெரியும். அதுக்காக பெத்த மகன்னு கூட பாக்காம இப்படியா அவளை சைட் அடிக்கிறது?!! பாத்துங்க. நீங்க அவகிட்டே அப்படி இப்படி பழகப்போய் ஏதாவது ஏடாகூடமா நடந்திடப் போகுது. அவளை இன்னொருத்தனுக்கு கன்னி கழியாம கட்டி கொடுக்கணும். அவ இன்னொரு வீட்டுக்கு வாழப் போற பொண்ணு. அவ வாழ்க்கையை பாழாக்கிடாதீங்க. ஏதாவது ஒன்னு நடந்து, அது ஊருக்கு தெரிஞ்சு அசிங்கமாச்சுன்னா, நாமதான் அவமானப்பட்டு தூக்குல தொங்கணும்!!”


“இல்லடீ,….அவ இப்பல்லாம் பாக்கறதுக்கு ரொம்ப செக்சியா இருக்கா. சில சமயம் அவ என் மகன்னே மறந்து போகுது. சூப்பர் ஃபிகர். எவ்ளோதான் அழகா, கவர்ச்சியா இருந்தாலும், ஒரு மக மேல அப்பாவுக்கு அந்த மாதிரி ஆசை வரக் கூடாதுதான். ஆனா, அதையும் மீறி அவ மேல எனக்கு ஏன் ஆசை வந்துச்சுன்னா,….” என்று ஆரம்பித்து, நானும், கீதாவும் பேசிக்கொண்டது,….. அவள் லாட்ஜுக்கு வந்தது,..என்று எல்லாவற்றையும் என் மனைவியிடம் சொல்லி விட்டேன்.

நான் சொன்னதை முழுமையாக கேட்டவள், “வயசுப் பொண்ணுங்கன்னா அப்படிதான் இருப்பாங்க. ரெண்டும் கெட்டான் வயசு. நாமதான் அவங்களுக்கு நல்ல புத்தி சொல்லி, நல்ல வழி காமிக்கணும். நாமளே அவங்களை கெடுத்து, வேலியே பயிரை மேய்ஞ்ச கதை ஆகிடக் கூடாதுங்க. நல்ல வேளை உங்களுக்கு இப்பவாவது புத்தி வந்ததே. அது சரி. நீங்க இப்படி பேசிப் பழகிகிட்ட விஷயத்தை அவ இது வரைக்கும் என் கிட்டே சொல்லவே இல்லையே!! சரி,… போனது போகட்டும். வீட்ல உங்க கண் முன்னால கவர்ச்சியா சுத்தறது உங்க மகன்றதை மனசுல வச்சுக்கோங்க. அவ கிட்டேயும் உங்க கண்ணை உறுத்தற மாதிரி வீட்ல நடந்துக்கச் சொல்றேன். ஒரு அப்பா மாதிரி பொறுப்பா நடந்துக்கோங்க.”


“சரிடி,… இனிமே அவகிட்டே ஒரு நல்ல அப்பாவா நடந்துக்கறேன்.”


“இப்படி சொல்லிட்டு, சாமியாராட்டம் அவ கிட்டே இருந்து ஒரேயடியா விலகிடாதீங்க. தெரிஞ்சோ தெரியாமலோ, அவளுக்கு ஒரு பாய் ஃப்ரண்ட் மாதிரி பேசி, பழகி அந்த மாதிரி ஆசையை காட்டிட்டீங்க. இனிமே நீங்கதான் இதே போக்குல போய் அவளுக்கு நல்லது கெட்டதை எடுத்துச் சொல்லணும். அவளுக்கு கல்யாணம் செய்யிற வரைக்கும், எல்லை மீறிப் போகாம அவ ஆசையை பட்டும் படாம தணிச்சு விடுங்க. இல்லேன்னா அவ பாய் ஃப்ரண்ட், லவ்வர்ன்னு யாரையாவது பிடிச்சுகிட்டு கெட்டுப் போய் வந்து நிக்கப் போறா? “

“சரிடி,…. என் செல்லம். புருஷன் மனசை புரிஞ்சுகிட்ட சூப்பர் வைப்.!!”

“போதும் உங்க பாராட்டு!!. சொன்னது ஞாபகம் இருக்கட்டும். மகளோட லவ்வர் மாதிரி பழக பர்மிஷன் கொடுத்துட்டேன்னு எல்லை மீறிட வேணாம். அப்புறம் அவ எனக்கே சக்களத்தியா வந்து நிப்பா. முக்கியமா அவளை கன்னி கழியாம பாத்துக்கோங்க. அப்புறம்,…. நீங்க ரெண்டு பேரும் லவ்வர்ஸ் மாதிரி பழகற விஷயம் எனக்கு தெரியாத மாதிரியே இருக்கட்டும்.”



அதன் பிறகு வீட்டில் என் மனைவி இருக்கும் போதே எங்களின் காமக்களியாட்டங்கள் கட்டுப்பாட்டோடு தொடர்ந்தது. வாய்ப்பு கிடைக்கும் போதெல்லாம் நான் அவளின் முலையை பிடித்து கசக்குவேன். சூத்தை பிடித்து கிள்ளுவேன். கீதாவோ பேண்டோடு சேர்த்து என் பூலை பிடித்து அமுக்கிவிட்டு ஓடுவாள். சில சமயம் யாருக்கும் தெரியாமல் சுன்னி முனையில் கிள்ளி வைப்பாள்

கீதாவும் வீட்டில் இருக்கும் போது, இன்னர்ஸ் எதுவும் போடாமல் மெல்லிசான நைட்டியை போட்டுக்கொண்டு, அவ்வப்போது குணிந்து முலைக்காம்புகளையும் க்ளீவேஜையும் காட்டியும், நடக்கும் போது சூத்தை ரெண்டும் குலுங்கும்படி நடந்தும், மாடர்ன் ட்ரெஸ் போட்டு செக்ஸியாக அவள் உடம்பைக் காட்டி என்னை உசுப்பேற்றுவாள்.

எனக்கு மூடாகிவிட்டால் அவளுக்கு சைகை காமிப்பேன், அவளும் அவள் கல்லூரி புத்தகத்தை எடுத்து வந்து, “அப்பா.. இந்த டயாக்ராம் எனக்கு புரிய மாட்டேங்குது.. “ என அவள் முலையை என்மீது தேய்த்து அமுக்கியபடி அப்பாவியாக கேட்பாள் .

என் மனைவி டீவி சீரியல் பைத்தியமாக இருந்தாலும், கீதாவின் வாலிப ஆசையை புரிந்து கொண்டு, ' ஏய்.. படிக்கிறதா இருந்தா ரூமுக்குள்ள போயி படிங்க.. ' என்று நாங்கள் இருவரும் செய்து கொள்ளும் சில்மிஷங்களுக்கு அனுமதி கொடுப்பாள்.

நாங்கள் இதுதான் சாக்கு என ரூமுக்குள் போய் கதவை சாத்திக்கொண்டு, எல்லா ட்ரெஸ்ஸையும் அவிழ்த்துப் போட்டு விட்டு அம்மனமாகி கட்டிப் பிடித்து, ஓழ் போடுவதை தவிர எல்லாவற்றையும் செய்வோம்.

நான் தினமும் ஒரு தடவையாவது அவள் புண்டையை நக்கி அவள் ஜூஸை குடித்து, அவள் முலைகளைப் பிசைந்து அவள் காம ஆசையை தணித்து விடுவேன்.

கீதாவுக்கும் நான் நன்றாக ஊம்ப கற்றுக் கொடுத்து விட்டதால், அவளும் என் சுன்னியை நன்றாக ஊம்பி என் கஞ்சியை ஒரு சொட்டு கூட வீணாக்காமல் குடித்து விடுவாள்.


இப்படி போய் கொண்டிருக்கும் போது, நானும் என் மகள் கீதாவும் ஓரல் செக்ஸை நன்றாக அனுபவித்ததால், அவள் என் கஞ்சியை குடித்து குடித்து அழகாக ஆனாள். அவள் கூந்தல் அடர்த்தியாக கரு கரு என நீளமாக வளர்ந்தது. முலைகளும், குண்டிகளும் செக்ஸியாக நன்றாக வளர்ந்து நிமிர்ந்து குலுங்கிக் கொண்டிருந்தது.

ஒரு நாள் சோபாவில் நான் தனியாக உட்கார்ந்திருந்த போது, என் மடியில் லெக்கின்ஸ் மற்றும் டி ஷர்ட் போட்டுக்கொண்டு உட்கார்ந்தவள், என் கன்னத்தில் முத்தம் கொடுத்து, “அப்பா, நான் ஒன்னு கேப்பேன். அதுக்கு நீங்க பதில் சொல்லணும்.” என்றாள்.


“என்ன கேளும்மா.”

நாம அம்மாவுக்கு தெரியாம ஓரல் செக்ஸை நல்லா அனுபவிக்கிறோம். ஆனா, நான் எவ்வளவோ ஆசைப்பட்டு கேட்டும் ஏன் மெயின் மேட்டருக்கு மட்டும் அலோ பண்ண மாட்டேன்றீங்க?”

“அதாவதும்மா,… நீயோ வாலிப வயசுல இருக்கே. நானோ உன் மேலே அடக்க முடியாத ஆசையிலே இருக்கேன். நாம அப்படி இப்படி பழகி, எல்லை மீறிப்போய் ஏதாவது ஏடாகூடமா நடந்திடுச்சுன்னா என்ன ஆகிறது?!! . உன்னை, நம்ம வீட்டுக்கு மாப்பிள்ளையா வர்ற இன்னொருத்தனுக்கு கன்னி கழியாம கட்டி கொடுக்கணும். அதுவுமில்லாம நீ இன்னொரு வீட்டுக்கு வாழப் போற பொண்ணு. உன் வாழ்க்கையை பெத்த அப்பா, நானே பாழாக்கிடக் கூடாதில்லையா. ஏதாவது ஒன்னு நடந்து அது ஊருக்கு தெரிஞ்சு அசிங்கமாச்சுன்னா, நாமதான் அவமானப்பட்டு தூக்குல தொங்கணும்!! அதான் கன்ட் ரோலா இருக்கேன். நீயும் கன்ட்ரோலா இரு.”

“சரிப்பா,… நீங்க சொல்றதும் சரிதான். இப்பதான் ஒரு பொறுப்பான அப்பா மாதிரி பேசி இருக்கீங்க. நீங்க எனக்கு ஓரல் செக்ஸ் கத்துக்கொடுத்து அதுல எனக்கு நீங்க கம்பெனி கொடுக்கிறதே போதும். திருப்தியா இருக்கு.”


இப்படி மனைவியோடும், மகளோடும் எங்கள் வாழ்க்கை போய்க் கொண்டிருக்கும் போது,….


கீதாவை கூட்டிக்கொண்டு திருமண நிகழ்ச்சி, அங்கே, இங்கே என்று அடிக்கடி போய் வந்தோம்.

அப்படி போய் வந்ததில், அவளைப் பார்த்த யாரோ ஒரு வசதியான குடும்பம், கீதாவின் உடல் அழகில் மயங்கி பெண் கேட்டு வர, கீதாவை அந்த வரனுக்கு பேசி உடனே மணம் முடித்தோம்.

திருமணம் செய்து கொடுத்துவிட்ட பிறகு, மருமகனுக்கு ஒரு நல்ல மாமனாராகவும், கீதாவுக்கு ஒரு நல்ல அப்பாவாகவும் இருக்க முடிவெடுத்து, அதன் படியே வாழ்ந்து வந்தேன்.

கீதாவும் என்னிடம் இருந்த பழைய எண்ணங்களை மறந்து, அவள் கணவனுடன் சேர்ந்து ஒரு புது வாழ்வு வாழத் துவங்கி இருந்தாள்.

கீதா புது கணவனுடன் புது வாழ்வு ஆரம்பித்து விட்டதால், அவள் துபாய்க்கு போகும் முன்பு ஒரு நாள்,…

“கீதா,…”

“என்னப்பா”

“இப்ப உனக்கு கல்யாணம் ஆய்டுச்சு. கல்யாணம் ஆகிற வரைக்கும் நீ என் பொண்ணு. இப்ப நீ இன்னொருத்தரோட பொண்டாட்டி. அதனால,…”

“அதனால,….”

“உங்கிட்டே இனி தப்பா நடந்துக்க கூடாதுன்னு என் மனசு சொல்லுது. அதனால, நான் இனிமே உன்னை தொட்டு பேசறது கூட தப்புன்னு நினைக்கிறேன். நீ தர்ம பத்தினியா, உன் புருஷனுக்கு ஏத்த மனைவியா, பதி விரதையா, பத்தினியா சந்தோஷமா வாழணும். நீயும் உன் மேல எனக்கு செக்ஸ் ஃபீலிங்க் வர்ற மாதிரி நடந்துக்காதே. நானும் உன் கிட்டே தப்பா நடந்துக்க மாட்டேன். இது ஜென்டில் மேன் அக்ரீமென்ட்.”
‘

“ம்,….சரிப்பா. இந்த ஜென்டில் மேன் அகிரீமென்ட்டுக்கு நானும் ஒத்துக்கறேன். ஆனா, என்னை நீங்க டிஸ்டர்ப் பண்ற மாதிரி, என் உணர்ச்சிகளை உசுப்பேத்தற மாதிரி நடந்துக்கக் கூடாது. பழசை எல்லாம் மறந்துடணும்.”

“அக்ரீட்.?!!”

“அக்ரீட்.”


நானும் கீதாவும் செய்து கொண்ட ஒப்பந்தத்துக்கு அப்புறம், அவளிடம் நான் தப்பாக நடக்க முயற்ச்சி செய்யவில்லை. அவளும் என் உணர்ச்சிகளை கிளறுகிறமாதிரி நடந்து கொள்ள வில்லை. திருமணம் முடிந்ததும் சில வாரங்கள் கழித்து கீதாவை துபாய் அழைத்துக் கொண்டு போய் விட்டார் மாப்பிள்ளை.

ஒரு வருடம் போனது.

கீதா கர்ப்பமான செய்தி கேட்டு நானும் என் மனைவியும் மகிழ்ச்சி அடைந்தோம்.

நாங்கள் இங்கே எங்கள் மகளை கர்ப்ப காலத்தின் போது நன்றாக பார்த்து, பிரசவத்தையும் நாங்களே பார்த்து, அவள் ஒரு அழகான குழந்தையை பெற்றெடுக்கும் வரையிலும் எல்லா செலவுகளையும் செய்து நாங்களே பார்த்துக்கொள்கிறோம் என்று எவ்வளவோ மாப்பிள்ளையிடம் வற்புறுத்தி சொல்லியும், அவர் நாங்கள் சொல்வதை கேட்காமல், அவளை அங்கேயே ஒரு நல்ல ஆஸ்பத்திரியில் சேர்த்து அவள் பிரசவத்தை கவனித்துக்கொண்டார்.

பத்து மாதத்தில் அழகான ஒரு குழந்தையையும் பெற்றெடுத்தாள்.

கீதா அழகான ஒரு குழந்தைக்கு தாயான செய்தி கேட்டு மகிழ்ந்தோம். பிரசவத்தை மாப்பிள்ளை வீட்டார் செலவிலேயே பார்த்துக் கொண்டனர்.


கீதா கம்யூட்டர் இஞ்சினியரிங் முடித்திருந்ததால், இந்த நேரம் பார்த்து அவளுக்கு சிங்கப்பூரில் ஒரு நல்ல கம்பெனியில் வேலைக்கு அழைப்பு வந்தது.



ஒரு நாள் கீதா துபாயிலிருந்து போன் செய்தாள்.

“ ஹலோ,….”

“யாருங்க?!! ”

“நான்தான்ப்பா கீதா…பேசறேன்”

“சொல்லும்மா கீதா…என்ன விஷயம்?!!”

“சிங்கப்பூர்ல ஒரு நல்ல கம்பெனியிலே வேலைக்கு இன்டர்வியூக்கு அழைப்பு வந்திருக்கு. இன்டர்வியூ சென்னையிலதான் நடக்குது. அந்த கம்பெனி இன்டர்வியூ அட்டண்ட் பண்ண துபாய்ல இருந்து புறப்பட்டு சென்னைக்கு வர்றேன். சென்னையிலே முதல் கட்டமா ஒரு செலக்சன் இன்டர்வியூ. அதுல பாஸ் பண்ணாதான் சிங்கப்பூர் கம்பெனியிலே சேர முடியும். எப்படியும் நான் இன்டர்வியூல பாஸ் பன்ணி அந்த கம்பெனியிலே சேந்துடுவேன்னு எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கு. அதனால, நீங்க லாயிட்ஸ் ரோட்ல இருக்கிற இன்டர்வியூ ஹாலுக்கு நேரா வந்துடுங்கப்பா. ஃப்ளைட் விட்டு இறங்கி, நான் நேரா இன்டர்வியூ நடக்குற இடத்துக்கு போய் வெயிட் பண்றேன். எப்படியும் என்னை செலக்ட் பண்ணிடுவாங்க. இன்டர்வியூ முடிச்சுட்டு உடனே சிங்கப்பூர் போகணும். சிங்கப்பூர் எனக்கு புதுசுன்றதால, சிங்கப்பூர்ல ஒரு வாரம் நீங்க என் கூட தங்க வேண்டி இருக்கும். அதுக்கேத்த மாதிரி நீங்களும் லக்கேஜ் எடுத்துகிட்டு வந்துடுங்க. அம்மாகிட்டே நான் சொல்லிக்கறேன். நான் அங்கே தனியா போக முடியாது.புரிஞ்சுக்கோங்க”

“சரிம்மா,…” என்று சொல்லி நான் கிளம்பி, என் மனைவியிடம் சொல்லிவிட்டு, டாக்ஸி பிடித்து இன்டர்வியூ நடக்கும் ஹாலுக்கு போய், நான் வேர்க்க விறு விறுவிறுக்க உள்ளே நுழைய.. அதற்குள் இன்டர்வியூ ஆரம்பித்து இருந்தது.

[monor]

எனக்காக காத்திருந்த கீதா, அவள் கையில் வைத்திருந்த கைக் குழந்தையை என்னிடம் கொடுத்து விட்டு இன்டர்வியூ அட்டண்ட் பண்ணச் சென்றாள். கல்யானம் செய்து கொடுத்த போது இருந்த்தை விட இன்னும் மப்பும், மந்தாரமுமாக, கொப்பும் குலையுமாக அழகாக இருந்தாள்.

நான் இன்டர்வியூ ஹாலுக்கு வெளியே குழந்தையை மடியில் வைத்துக் கொண்டு விளையாட்டு காட்டி கொஞ்சியபடி வைத்திருந்தேன். குழந்தை கீதா போலவே சிவந்த நிறத்தில் அழகாக புஷ்டியாக கொழு கொழு என்று இருந்தது.

1 மணி நேர இறுதியில் மீட்டிங் முடிந்து கீதா வெளியே வந்தாள்.

“என்னம்மா மீட்டிங் எல்லாம் நல்லபடியா முடிஞ்சுதா?”

“ம்,…. நல்லபடியா முடிஞ்சதுப்பா. சிங்கப்பூர் போறதுக்கு செலக்ட் ஆகிட்டேன்ப்பா. எனக்கு எக்ஸ்ட்ரா குவாலிஃபிகேஷன் இருக்கிறதா சொன்னாங்க. சிங்கப்பூர்ல அனேகமா எனக்கு மேனேஜர் போஸ்ட் தரலாம். மாசத்துக்கு ஒன்னரை லட்ச ரூபாய் சம்பளம்.”

“காட் ஈஸ் கிரேட்” என்று சொல்லி அவளை கட்டி அணைத்து, அவள் கரம் பற்றி குலுக்கினேன். அவளை கட்டி அணைத்த போதே, அவள் மெத் என்ற உடலும், அவள் வாசமும் என்னை என்னவோ செய்தது.

பேசியபடியே இன்டர்வியூ ஹாலுக்கு வெளியே நடந்து வந்து, ஒரு டாக்ஸி பிடித்து எங்கள் வீட்டுக்கு சென்றோம்.

இருவருக்கும் இரவு 11 மணிக்கு சிங்கப்பூருக்கு பிளைட்.

ஒரு வார சிங்கப்பூரில் இருக்க வேண்டும்.

வீட்டுக்கு போனதும், என் மனைவி, கீதாவை பாசத்துடன் வரவேற்று, அவள் பேரக் குழந்தையை வாங்கி வைத்து கொஞ்சிக் கொண்டிருந்தாள்.

“அம்மா,…எனக்கு சிங்கப்பூர்ல வேலை கிடைச்சிருக்கு. அவருக்கு என்னோட வர லீவ் கிடைக்கல. நான் அங்கே ஒரு வாரம் தங்கி இருக்க வேண்டியது இருக்கும். அந்த ஊர் எனக்கு புதுசுன்றதால துணைக்கு அப்பாவை என்னோட அழைச்சுகிட்டு போறேன். பாப்பாவை நீ பாத்துக்க. இன்னும் தாய்ப்பால்தான் குடிச்சுகிட்டு இருக்கா. இப்பதான் புட்டிப்பால் குடிக்க பழக்கி இருக்கேன். நீங்களும் புட்டி பாலையே கொடுத்து தாய்ப்பாலை மறக்கடிச்சுடுங்கம்மா.”

“சரிடி,….ப்ளைட் எத்தனை மணிக்கு? காலைலேர்ந்து குழந்தைக்கு பால் கொடுத்திருக்க மாட்டேன்னு நினைக்கிறேன். சென்னை டூ சிங்கப்பூர் ஃப்ளைட் ட்ராவல் வேற பண்ணனும். குழந்தைக்கு பால் கொடுத்துட்டு போலாம் இல்லே?”

“அம்மா,..... ப்ளைட் நைட் 11 மணிக்கு. இப்பவே கிலம்பினாதான் ப்ளைட்டை பிடிக்க முடியும். குழந்தைக்கு பால் கொடுத்துகிட்டு இருந்தா இன்னும் லேட் ஆய்டும். அப்புறம் ஃப்ளைட்டை மிஸ் பண்னிட வேண்டியதுதான். இனிமே அவ புட்டிப்பால்தானே குடிக்கணும். இப்போ இருந்தே குடிக்க பழக்கி விடுங்க. ” என்று சொல்லிக் கோன்டே என் மனைவி கொடுத்த மல்லிகை சரத்தை வாங்கி தன் கூந்தலில் செறுகி வைத்துக்கொன்டாள்.

“சரி,…. இப்பவே மணி 9 ஆய்டுச்சு. சரி,…. சாப்பிட்டுட்டு கொஞ்சம் சீக்கிரமாவே கிளம்புங்க. செக்கிங் அது இதுன்னு லேட் ஆய்டும்.“

நானும் கீதாவும் சாப்பிட்டு விட்டு, குழந்தையை கொஞ்சி முத்தம் கொடுத்து விட்டு, ஃப்ரஷ் அப் செய்து விட்டு லக்கேஜ் எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பினோம்.
ஏர்போர்ட்டில் செக்கிங் அது, இது என்று முடித்து ஃப்ளைட்டில் ஏறும் போது மணி இரவு 10:50. இடம் தேடி அமர்ந்தோம்.

ஃபிளைட்டில் இருவருக்கும் அருகே அருகே அமரும்படி சீட் ஒதுக்கப்பட்டிருந்தது. விமான பணிப்பெண் நாங்கள் உட்கார வேண்டிய இட்த்தைக் காட்ட, எங்களுக்காக ஒதுக்கப்பட்ட சீட்டில் அமர்ந்தோம். மூன்றாவது சீட் காலியாக இருந்தது.

சில நிமிடங்களுக்குப் பிறகு பிளைட் டேக் ஆஃப் ஆகத் துவங்கியது.

ரொம்ப நாள் கழித்து என் மகளைப் பார்க்கிறேன். குழந்தை பெற்ற பிறகு, கீதா அழகாகி, இன்னும் கவர்ச்சியாக இருந்தாள். கீதாவின் வாசம் எனக்கு சுகமாக இருந்தது. அதை சுவாசித்துக்கொண்டே என் கண்கள், அருகே இருந்த என் மகள் கீதாவின் உடலில் மேய்ந்தது.

பெரிய கண்களோடு, அடர்த்தியான கூந்தலோடு, சதிப் பிடிப்பான் கன்னங்களோடு, வளைவு நெளிவுகளோடு, பெருத்த முலைகளோடு, குலுங்கும் குண்டிகளோடு,….காலேஜ் போய்க்கொண்டிருந்ததை விட அழகாக இருந்தாள்.

விமானப் பணிப் பெண் விமானம் புறப்படப் போவதை அறிவித்து, அனைவரையும் சீட் பெல்ட்டை போட்டுக்கொள்ளச் சொல்லி எச்சரிக்கை செய்தாள்.
கீதா, மஞ்சள் காட்டன் புடவையில்… மேட்ச்சாக மஞ்சள் ரவிக்கை அணிந்திருந்தாள். ஐந்து முழத்துக்கு தலைமுழுதும் ஜாதி மல்லிகை வைத்திருந்தாள்.

ஏசியின் வாசனையோடு, கீதாவின் வாசம், கீதா வைத்திருந்த மல்லிகைப் பூவின் வாசம்.. எல்லாம் சேர்ந்து என்னை கிறங்கடித்தது.

காட்டன் புடவையில் வளைவு நெளிவுகளோடு தெரிந்தாள். பால் நிரம்பிய அவளின் முலை கலசங்கள்.. ரவிக்கைக்குள் அடங்காமல் அவள் கழுத்து பகுதியில் பிதுங்கி வழிய…அதைப் பார்த்த நான், மெல்லிய குரலில், “ம்ம்ம்ம்… சத்தியமா நம்ப மாட்டாங்க…?” என்றேன்.

நான் சொன்னதைக் கேட்டு, சீட் பெல்ட் அணிந்து கொண்டே ‘டக்’ என்று என்னைப் பார்த்து திரும்பினாள் கீதா.

“என்ன…?” என்ற கேள்விக்குறியோடு கீதா புருவத்தை உயர்த்த..

“உனக்கு ஒரு குழந்த இருக்குன்னு சொன்னா.. ” என்று நான் சிரிக்க….

மேக்கப் போடாத அவள் முகம்.. நெற்றியில் சுருண்டு விழுந்திருந்த சுருள் முடி… கோழி குண்டு போல் உருண்ட அவளின் கருவிழிகள்… புடைத்த நீளமான மூக்கு.. லிப்ஸ்டிக் போடாத அவளின் உதடுகள், உதடுகளை ஈரப் படுத்தியபடி இருந்த அவள் இதழ் தேன்.- இப்படி அவளின் எல்லா அழகையும் பார்த்து ரசித்தேன்.

“ஏன் அப்படி சொல்றீங்க…?!!” என்றாள்.

“இன்னைக்கு தான் கல்யாணம் ஆனா பொண்ணு மாதிரி இருக்கே…?”

“இந்த கிண்டல் தானே வேணாம்கிறது.. போங்கப்பா!!!” வெக்கத்தில் அழகாக புன்னகைத்தாள்.

“சும்மா சொல்லல.. இன்னைக்கு மட்டும் மாப்பிள்ளை வந்து இருந்தா.. கண்டிப்பா இன்னொரு குழந்தை தான்…”

“க்கும்!!! .. நீங்க வேற… என்று சொல்லி தலை குனிந்தவள், கொஞ்ச நேரம் கழித்து, “அவுத்து போட்டுட்டு நின்னாலும்…” என்று ஆரம்பித்த கீதா,…... அப்பாவிடம் போய் இதை எல்லாம் பேசுகிறோமே என்று நினைத்தாளோ என்னவோ,….நாக்கை கடித்து பாதியில் நிறுத்தி…சலிப்பாக “வேஸ்ட்டுப்பா அவரு… ” என்றாள்,.

கொஞ்ச நேரம் இடைவெளி விட்டு…“வீட்டு சாப்பாட்டோட அருமை இந்த ஆம்பிளைங்களுக்கு எப்பவுமே புடிக்காது…” என்றவள் என்னைப் பார்த்து, இப்ப, “ நீங்க எப்படி?!!…?” என்றாள்.

விமானம் ஒரு வித சத்தத்தோடு வானத்தில் பறந்து கொண்டிருந்தது.

“அம்மாவ கேக்குறியா? அவ இப்பல்லாம் சரியாவே கம்பெனி கொடுக்கறதில்லே. இப்பல்லாம் அவளுக்கு அப்பப்ப உடம்பு வேற சரி இல்லாம போய்டறதினால. நெருங்கவே விட மாட்டேங்குறா” என்று நான் சலித்துக் கொண்டே சொல்ல, கீதான் இதழில் மெல்லிய சிரிப்பு…

“எதுக்கு சிரிக்கிறே…?”

“நான் மட்டும் தான் காஞ்சு போய் இருக்கேன்னு நெனச்சேன்…” என்றவள் கையை உயர்த்தி… ஏசியை அவள் பக்கம் நோக்கி திருப்ப முயல,… அந்த நேரம் பார்த்து வீசிய காற்றில் அவள் மாராப்பு விலகி.,…. இடுப்பில் மெல்லிய மடிப்புடன்… கீதாவின் செக்கச் செவேலென்ற முழு இடையும் பழுத்த எலுமிச்சை பழ கலரில் என் கண்ணில் பட்டது..

கீதா.. என் அழகு மகள்,… … பார்ப்பவர்களை திரும்பி பார்க்க வைத்து காந்தம் போல இழுக்கும் சிவந்த இளமையான உடல்.
சாப்பாடு வர,….. இருவரும் சாப்பிட்டு முடித்தோம். 2 மணி நேரம் கடந்தோடியது. கண் அசந்தேன்.

ஜன்னல் ஓரத்தில் கீதா.

கொஞ்ச நேரம் கழித்து, “அப்பா… அப்பா…” மெதுவாக என் தோளை தொட்டு அசைத்து எழுப்பினாள். நான் கண்களை கசக்கிக் கொண்டே என்ன வென்று அவளைப் பார்க்க, தயங்கியபடி, மெல்லிய குரலில், “ரெஸ்ட் ரூம் போகணும்…கொஞ்சம் நகருங்க.” என்றாள்.

நான் எழுந்து அவளுக்கு வழி விட்டு அவளைப் பார்த்தேன்… கீதாவின் முகம் வாடி இருந்தது.

நடந்து சென்று வேக வேகமாக பாத்ரூம் உள்ளே நுழைந்து தாளிட்ட கீதா.. புடவையை அவிழ்த்து கண்ணாடி முன் நின்றாள்.

காலையில் குழந்தைக்கு பால் கொடுத்தது. ஃப்ளைட் பிடிக்கும் அவசரத்தில் புறப்பட்டு வந்து விட்டதால் இந்த நிலை. வீட்டில் இருக்கும் போது கொடுத்திருந்தால் இந்த வேதனை அவளுக்கு வந்திருக்காது. முலைகள் இரண்டும் பால் நிறைந்து வீங்கிப் போய் கல் போல் இருக்க, ரவிக்கைக்குள் இரண்டும் முலாம் பழங்கள் போல புடைத்துக்கொண்டு அவளுக்கு மரண வலியைத் தந்தது. ஜாக்கெட்டை கழட்டி, ப்ராவையும் கழட்டி நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டவள்,….. சில நிமிடங்கள் கழித்து பிரா போடாமல், மஞ்சள் நிற ஜாக்கெட்டை மட்டும் போட்டு, ஜாக்கெட்டின் கீழே ஒரு ஹூக்கை போடாமல் விட்டு, மாராப்பை சரிப்படுத்தி, மீண்டும் சீட்டுக்குத் திரும்பினாள்.

2 நிமிடத்தில் அவள் சீட்டுக்கு திரும்ப… அவள் ஜன்னல் ஓரம் போக என் பக்கத்தில் நின்றாள். மஞ்சள் நிற ஜாக்கெட் அவள் சிவந்த தேகத்தை இன்னும் மங்களகரமாகக் காட்டியது. கண்ணாடி போல இருக்கும் அந்த மஞ்சள் நிற ஜாக்கெட்டில் பிரா பட்டை அல்லது பிரா அனிந்திருப்பதற்கான அடையாளம் ஏதாவது தெரிகிறதா என்று பார்த்தேன். பிரா அணிந்திருப்பதற்கான எந்த சுவடும் தெரியவில்லை. கீதா பிரா அணியாமல் வெறும் ஜாக்கெட் மட்டும்தான் அணிந்திருக்கிறாள் என்று உறுதிப்படுத்திக்கொண்டேன்.

என் பக்கத்தில் வந்து கீதா நிற்கவும், நான் எழுந்து அவள் சீட்டுக்கு அவள் போவதற்காக வழி விடுவதற்காக எழவும்.. பிளைட் குலுங்கவும் சரியாக இருந்தது..

ஃப்ளைட் குலுக்கலில் என் பக்கத்தில் நின்று கொண்டிருந்த கீதா கொஞ்சம் தடுமாறி என் சீட்டில் சாய்ந்தாள். உட்கார்ந்த வேகத்தில் ஓரத்தில் உட்கார்ந்திருந்த என் மடியில் குப்புற படுக்க,.... என் கைகளில் கீதாவின் மொத்த முலைகளின் மென்மையான ஸ்பரிசம்.

“கடவுளே எவ்ளோ மென்மை!!,…மிருது!!,…ஸாஃப்ட்!! எனக்கு ஒன்றும் புரிய வில்லை. கீதாவின் முலைகள் இரண்டும் எந்த கட்டுப்பாடும் இல்லாமல் சுதந்திரமாக இருப்பதை நான் உணர்ந்தேன்.

அவளின் முதுகைப் பார்த்து கொண்டிருந்த என் பார்வை, என் மடியை நோக்கி நகர, … கீதா கையில் சுருட்டி வைத்திருந்த கருப்பு நிற பிரா.. கப்புகள் இரண்டிலும் பிசு பிசுப்பு. பால் வாசனை. அவளைத் தொட்டு எழுப்பலாம் என்று யோசித்த என் விரல்கள் அவள் தோள்பட்டையை அழுத்த,.... மெதுவாக தலையை உயர்த்தி என்னைப் பார்த்தாள்.

கீதாவின் கண்கள் சிவந்து இருந்தது. “என்னாச்சும்மா…. முடியலையா?”

முடியவில்லை என்பதை உணர்த்தும் விதமாக, “ம்ம்ம்ம்… ” என்று தலை அசைத்து விட்டு, சுதாரித்து எழுந்து என்னைக் கடந்து போய் அவள் சீட்டில் நன்றாக உட்கார்ந்தவள், முன் பக்க சீட்டில் கையை வைத்து மீண்டும் சுருண்டு குணிந்து படுக்க, ஏதோ வேதனையில் இருக்கிறாள் என்பதை புரிந்து கொண்டு அவளை எழுப்ப மனம் இல்லாமல் இருந்தேன். கொஞ்ச நேரத்தில் கீதா தூங்கி விட்டாள்.

சீட்டில் சாய்ந்து தூங்கி விட்ட அவள் கையில் வைத்திருந்த பிராவை மெதுவாக விடுவித்து என் கையில் வைத்துக்கொண்டேன்.

பிறகு, இருவரும் நன்றாகத் தூங்கி விட்டோம்.

சில மணி நேர பயணத்திற்குப் பிறகு, சிங்கப்பூர் விமான நிலையம் வந்து விட்டதென்றும், பெல்டை அணிந்து கொள்ளவும் விமானப் பணிப்பெண் அறிவிப்பு செய்தாள். நாங்கள் பெல்ட்டை அணிந்து காத்திருக்க, மெல்ல தரை இறங்கிக்கொண்டிருந்த விமானம் ஒரு வித ஜெர்க்கோடு தரை இறங்கியது.
ஃபிளைட் சிங்கப்பூர் விமான நிலையத்தில் தரை இறங்கிக் கொண்டிருக்க… என் கையில் இருந்த பிராவை சுருட்டி நான் பேண்ட் பாக்கெட்டில் வைத்தேன்.


காலை 6 மணி. சிங்கார சிங்கப்பூர்.

[monor]

[monor]

[monor]

[Punidhan]

அட்டகாசமான பதிவு. Wooow awesome. Didn't expect this development. Loved the conversation of the wife with the husband about the daughter. Very sexy. Now the daughter is lactating and the father knows. Once again very very erotic. Kudos to the writer.

[omprakash_71]

அருமையான பதிவுக்கு நன்றி நன்றி நன்றி

[Eros1949]

சிங்கப்பூரில் மகளுடன் முதல் இரவா. பொண்டாட்டி வேற கல்யாணம் வரை தான் தடை விதித்து இருந்தா... சூப்பர் !!

[Gurupspt]

எனக்காக காத்திருந்த கீதா, அவள் கையில் வைத்திருந்த கைக் குழந்தையை என்னிடம் கொடுத்து விட்டு இன்டர்வியூ அட்டண்ட் பண்ணச் சென்றாள். கல்யானம் செய்து கொடுத்த போது இருந்த்தை விட  இன்னும் மப்பும், மந்தாரமுமாக, கொப்பும் குலையுமாக அழகாக இருந்தாள்.

நான் இன்டர்வியூ ஹாலுக்கு வெளியே குழந்தையை மடியில் வைத்துக் கொண்டு விளையாட்டு காட்டி கொஞ்சியபடி வைத்திருந்தேன். குழந்தை கீதா போலவே சிவந்த நிறத்தில் அழகாக புஷ்டியாக கொழு கொழு என்று இருந்தது.

1 மணி நேர இறுதியில்  மீட்டிங் முடிந்து கீதா வெளியே வந்தாள்.

“என்னம்மா மீட்டிங் எல்லாம் நல்லபடியா முடிஞ்சுதா?”

“ம்,….  நல்லபடியா முடிஞ்சதுப்பா. சிங்கப்பூர் போறதுக்கு செலக்ட் ஆகிட்டேன்ப்பா. எனக்கு  எக்ஸ்ட்ரா குவாலிஃபிகேஷன் இருக்கிறதா சொன்னாங்க. சிங்கப்பூர்ல அனேகமா எனக்கு மேனேஜர் போஸ்ட் தரலாம். மாசத்துக்கு ஒன்னரை லட்ச ரூபாய் சம்பளம்.”

“காட் ஈஸ் கிரேட்” என்று சொல்லி அவளை கட்டி அணைத்து, அவள் கரம் பற்றி குலுக்கினேன். அவளை கட்டி அணைத்த போதே, அவள் மெத் என்ற உடலும், அவள் வாசமும் என்னை என்னவோ செய்தது.

பேசியபடியே இன்டர்வியூ  ஹாலுக்கு வெளியே நடந்து வந்து, ஒரு டாக்ஸி பிடித்து எங்கள் வீட்டுக்கு சென்றோம்.

இருவருக்கும் இரவு 11 மணிக்கு சிங்கப்பூருக்கு பிளைட்.

ஒரு வார சிங்கப்பூரில் இருக்க வேண்டும்.

வீட்டுக்கு போனதும், என் மனைவி,  கீதாவை பாசத்துடன் வரவேற்று, அவள் பேரக் குழந்தையை வாங்கி வைத்து கொஞ்சிக் கொண்டிருந்தாள்.

“அம்மா,…எனக்கு சிங்கப்பூர்ல வேலை கிடைச்சிருக்கு. அவருக்கு என்னோட வர லீவ் கிடைக்கல.  நான் அங்கே ஒரு வாரம்  தங்கி இருக்க வேண்டியது இருக்கும். அந்த ஊர் எனக்கு புதுசுன்றதால துணைக்கு அப்பாவை என்னோட அழைச்சுகிட்டு போறேன். பாப்பாவை நீ பாத்துக்க. இன்னும் தாய்ப்பால்தான் குடிச்சுகிட்டு இருக்கா. இப்பதான் புட்டிப்பால் குடிக்க பழக்கி இருக்கேன். நீங்களும் புட்டி பாலையே கொடுத்து தாய்ப்பாலை மறக்கடிச்சுடுங்கம்மா.”

“சரிடி,….ப்ளைட் எத்தனை மணிக்கு? காலைலேர்ந்து குழந்தைக்கு பால் கொடுத்திருக்க மாட்டேன்னு நினைக்கிறேன். சென்னை டூ  சிங்கப்பூர் ஃப்ளைட் ட்ராவல் வேற பண்ணனும். குழந்தைக்கு பால் கொடுத்துட்டு போலாம் இல்லே?”

“அம்மா,..... ப்ளைட்   நைட் 11 மணிக்கு. இப்பவே கிலம்பினாதான் ப்ளைட்டை பிடிக்க முடியும். குழந்தைக்கு பால் கொடுத்துகிட்டு இருந்தா இன்னும் லேட் ஆய்டும். அப்புறம் ஃப்ளைட்டை மிஸ் பண்னிட வேண்டியதுதான். இனிமே அவ புட்டிப்பால்தானே குடிக்கணும். இப்போ இருந்தே குடிக்க பழக்கி விடுங்க. ” என்று சொல்லிக் கோன்டே என் மனைவி கொடுத்த மல்லிகை சரத்தை வாங்கி  தன் கூந்தலில் செறுகி வைத்துக்கொன்டாள்.

“சரி,…. இப்பவே மணி 9 ஆய்டுச்சு. சரி,…. சாப்பிட்டுட்டு கொஞ்சம் சீக்கிரமாவே கிளம்புங்க. செக்கிங் அது இதுன்னு லேட் ஆய்டும்.“

நானும் கீதாவும் சாப்பிட்டு விட்டு,  குழந்தையை கொஞ்சி முத்தம் கொடுத்து விட்டு, ஃப்ரஷ் அப் செய்து விட்டு லக்கேஜ் எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பினோம்.
ஏர்போர்ட்டில் செக்கிங் அது, இது என்று முடித்து ஃப்ளைட்டில் ஏறும் போது மணி இரவு 10:50. இடம் தேடி அமர்ந்தோம்.

ஃபிளைட்டில் இருவருக்கும் அருகே அருகே அமரும்படி சீட் ஒதுக்கப்பட்டிருந்தது.  விமான பணிப்பெண் நாங்கள் உட்கார வேண்டிய இட்த்தைக்  காட்ட, எங்களுக்காக ஒதுக்கப்பட்ட  சீட்டில் அமர்ந்தோம். மூன்றாவது சீட் காலியாக இருந்தது.

சில நிமிடங்களுக்குப் பிறகு பிளைட் டேக் ஆஃப் ஆகத் துவங்கியது.

ரொம்ப நாள் கழித்து என் மகளைப் பார்க்கிறேன். குழந்தை பெற்ற பிறகு, கீதா அழகாகி, இன்னும் கவர்ச்சியாக இருந்தாள். கீதாவின் வாசம் எனக்கு சுகமாக இருந்தது. அதை சுவாசித்துக்கொண்டே என் கண்கள், அருகே இருந்த என் மகள் கீதாவின் உடலில் மேய்ந்தது.

பெரிய கண்களோடு, அடர்த்தியான கூந்தலோடு, சதிப் பிடிப்பான் கன்னங்களோடு, வளைவு நெளிவுகளோடு, பெருத்த முலைகளோடு, குலுங்கும் குண்டிகளோடு,….காலேஜ் போய்க்கொண்டிருந்ததை விட அழகாக இருந்தாள்.

விமானப் பணிப் பெண் விமானம் புறப்படப் போவதை அறிவித்து, அனைவரையும் சீட் பெல்ட்டை போட்டுக்கொள்ளச் சொல்லி  எச்சரிக்கை செய்தாள்.
கீதா, மஞ்சள் காட்டன் புடவையில்… மேட்ச்சாக மஞ்சள் ரவிக்கை அணிந்திருந்தாள். ஐந்து முழத்துக்கு தலைமுழுதும் ஜாதி மல்லிகை வைத்திருந்தாள்.

ஏசியின் வாசனையோடு, கீதாவின் வாசம், கீதா வைத்திருந்த மல்லிகைப் பூவின் வாசம்.. எல்லாம் சேர்ந்து என்னை கிறங்கடித்தது.

காட்டன் புடவையில்  வளைவு நெளிவுகளோடு தெரிந்தாள். பால் நிரம்பிய அவளின் முலை கலசங்கள்.. ரவிக்கைக்குள் அடங்காமல் அவள் கழுத்து பகுதியில் பிதுங்கி வழிய…அதைப் பார்த்த நான், மெல்லிய குரலில்,  “ம்ம்ம்ம்… சத்தியமா நம்ப மாட்டாங்க…?” என்றேன்.

நான் சொன்னதைக் கேட்டு, சீட் பெல்ட் அணிந்து கொண்டே ‘டக்’ என்று என்னைப் பார்த்து திரும்பினாள் கீதா.

“என்ன…?” என்ற கேள்விக்குறியோடு கீதா புருவத்தை உயர்த்த..

“உனக்கு ஒரு குழந்த இருக்குன்னு சொன்னா.. ” என்று  நான் சிரிக்க….

மேக்கப் போடாத அவள் முகம்.. நெற்றியில் சுருண்டு விழுந்திருந்த சுருள் முடி… கோழி குண்டு போல் உருண்ட அவளின் கருவிழிகள்… புடைத்த நீளமான மூக்கு.. லிப்ஸ்டிக் போடாத அவளின் உதடுகள், உதடுகளை  ஈரப் படுத்தியபடி இருந்த அவள் இதழ் தேன்.- இப்படி அவளின் எல்லா அழகையும் பார்த்து ரசித்தேன்.

“ஏன் அப்படி சொல்றீங்க…?!!” என்றாள்.

“இன்னைக்கு தான் கல்யாணம் ஆனா பொண்ணு மாதிரி இருக்கே…?”

“இந்த கிண்டல் தானே வேணாம்கிறது..  போங்கப்பா!!!” வெக்கத்தில் அழகாக புன்னகைத்தாள்.

“சும்மா சொல்லல.. இன்னைக்கு மட்டும் மாப்பிள்ளை வந்து இருந்தா.. கண்டிப்பா இன்னொரு குழந்தை தான்…”

“க்கும்!!! .. நீங்க வேற… என்று சொல்லி தலை குனிந்தவள், கொஞ்ச நேரம் கழித்து, “அவுத்து போட்டுட்டு நின்னாலும்…” என்று ஆரம்பித்த  கீதா,…... அப்பாவிடம் போய் இதை எல்லாம் பேசுகிறோமே  என்று நினைத்தாளோ என்னவோ,….நாக்கை கடித்து பாதியில் நிறுத்தி…சலிப்பாக  “வேஸ்ட்டுப்பா அவரு… ” என்றாள்,.

கொஞ்ச  நேரம் இடைவெளி விட்டு…“வீட்டு சாப்பாட்டோட அருமை இந்த ஆம்பிளைங்களுக்கு எப்பவுமே புடிக்காது…” என்றவள் என்னைப் பார்த்து, இப்ப, “ நீங்க எப்படி?!!…?” என்றாள்.

விமானம் ஒரு வித சத்தத்தோடு வானத்தில் பறந்து கொண்டிருந்தது.

“அம்மாவ கேக்குறியா? அவ இப்பல்லாம் சரியாவே கம்பெனி கொடுக்கறதில்லே. இப்பல்லாம் அவளுக்கு அப்பப்ப உடம்பு வேற சரி இல்லாம போய்டறதினால. நெருங்கவே விட மாட்டேங்குறா” என்று நான் சலித்துக் கொண்டே சொல்ல,   கீதான் இதழில் மெல்லிய சிரிப்பு…

“எதுக்கு சிரிக்கிறே…?”

“நான் மட்டும் தான் காஞ்சு போய் இருக்கேன்னு நெனச்சேன்…” என்றவள் கையை உயர்த்தி… ஏசியை அவள் பக்கம் நோக்கி திருப்ப முயல,… அந்த  நேரம் பார்த்து   வீசிய காற்றில் அவள் மாராப்பு விலகி.,…. இடுப்பில் மெல்லிய மடிப்புடன்… கீதாவின் செக்கச் செவேலென்ற முழு இடையும் பழுத்த எலுமிச்சை பழ கலரில் என் கண்ணில் பட்டது..

கீதா.. என் அழகு மகள்,… … பார்ப்பவர்களை திரும்பி பார்க்க வைத்து காந்தம் போல இழுக்கும் சிவந்த இளமையான உடல்.
சாப்பாடு வர,….. இருவரும் சாப்பிட்டு முடித்தோம். 2 மணி நேரம் கடந்தோடியது. கண் அசந்தேன்.

ஜன்னல் ஓரத்தில் கீதா.

கொஞ்ச நேரம் கழித்து, “அப்பா… அப்பா…” மெதுவாக என் தோளை தொட்டு அசைத்து எழுப்பினாள்.  நான் கண்களை கசக்கிக் கொண்டே என்ன வென்று அவளைப் பார்க்க, தயங்கியபடி, மெல்லிய குரலில், “ரெஸ்ட் ரூம் போகணும்…கொஞ்சம் நகருங்க.” என்றாள்.

நான் எழுந்து அவளுக்கு வழி விட்டு அவளைப் பார்த்தேன்…  கீதாவின் முகம் வாடி இருந்தது.

நடந்து சென்று வேக வேகமாக பாத்ரூம் உள்ளே நுழைந்து தாளிட்ட கீதா.. புடவையை அவிழ்த்து கண்ணாடி முன் நின்றாள்.

காலையில்  குழந்தைக்கு பால் கொடுத்தது. ஃப்ளைட் பிடிக்கும் அவசரத்தில் புறப்பட்டு வந்து விட்டதால் இந்த நிலை. வீட்டில் இருக்கும் போது கொடுத்திருந்தால் இந்த வேதனை அவளுக்கு வந்திருக்காது. முலைகள் இரண்டும் பால் நிறைந்து வீங்கிப் போய் கல் போல் இருக்க,  ரவிக்கைக்குள் இரண்டும் முலாம் பழங்கள் போல புடைத்துக்கொண்டு  அவளுக்கு மரண வலியைத் தந்தது. ஜாக்கெட்டை கழட்டி, ப்ராவையும்  கழட்டி நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டவள்,….. சில நிமிடங்கள் கழித்து பிரா போடாமல், மஞ்சள்  நிற  ஜாக்கெட்டை மட்டும் போட்டு, ஜாக்கெட்டின் கீழே ஒரு ஹூக்கை போடாமல் விட்டு, மாராப்பை சரிப்படுத்தி,  மீண்டும் சீட்டுக்குத் திரும்பினாள்.

2 நிமிடத்தில் அவள் சீட்டுக்கு திரும்ப… அவள் ஜன்னல் ஓரம் போக என் பக்கத்தில் நின்றாள்.  மஞ்சள் நிற ஜாக்கெட் அவள் சிவந்த தேகத்தை இன்னும்  மங்களகரமாகக் காட்டியது. கண்ணாடி போல இருக்கும் அந்த மஞ்சள் நிற ஜாக்கெட்டில் பிரா பட்டை அல்லது பிரா அனிந்திருப்பதற்கான அடையாளம் ஏதாவது தெரிகிறதா என்று பார்த்தேன். பிரா அணிந்திருப்பதற்கான எந்த சுவடும் தெரியவில்லை. கீதா பிரா அணியாமல் வெறும் ஜாக்கெட் மட்டும்தான் அணிந்திருக்கிறாள் என்று உறுதிப்படுத்திக்கொண்டேன்.

என் பக்கத்தில் வந்து கீதா நிற்கவும், நான் எழுந்து அவள் சீட்டுக்கு அவள் போவதற்காக வழி விடுவதற்காக எழவும்.. பிளைட் குலுங்கவும் சரியாக இருந்தது..

ஃப்ளைட் குலுக்கலில் என் பக்கத்தில் நின்று கொண்டிருந்த கீதா கொஞ்சம் தடுமாறி என் சீட்டில் சாய்ந்தாள். உட்கார்ந்த வேகத்தில் ஓரத்தில் உட்கார்ந்திருந்த என் மடியில் குப்புற படுக்க,.... என் கைகளில் கீதாவின் மொத்த முலைகளின் மென்மையான ஸ்பரிசம்.

“கடவுளே எவ்ளோ மென்மை!!,…மிருது!!,…ஸாஃப்ட்!! எனக்கு ஒன்றும் புரிய வில்லை.  கீதாவின் முலைகள் இரண்டும்  எந்த கட்டுப்பாடும் இல்லாமல் சுதந்திரமாக இருப்பதை நான் உணர்ந்தேன்.

அவளின் முதுகைப் பார்த்து கொண்டிருந்த என் பார்வை, என் மடியை நோக்கி நகர, … கீதா கையில் சுருட்டி வைத்திருந்த  கருப்பு நிற பிரா.. கப்புகள் இரண்டிலும் பிசு பிசுப்பு. பால் வாசனை. அவளைத் தொட்டு எழுப்பலாம் என்று யோசித்த என் விரல்கள் அவள் தோள்பட்டையை அழுத்த,.... மெதுவாக தலையை உயர்த்தி என்னைப் பார்த்தாள்.

கீதாவின் கண்கள் சிவந்து இருந்தது. “என்னாச்சும்மா…. முடியலையா?”

முடியவில்லை என்பதை உணர்த்தும் விதமாக, “ம்ம்ம்ம்… ” என்று தலை அசைத்து விட்டு, சுதாரித்து எழுந்து என்னைக் கடந்து போய் அவள்  சீட்டில் நன்றாக உட்கார்ந்தவள்,   முன் பக்க சீட்டில் கையை வைத்து மீண்டும் சுருண்டு குணிந்து படுக்க,  ஏதோ வேதனையில் இருக்கிறாள் என்பதை புரிந்து கொண்டு  அவளை எழுப்ப மனம் இல்லாமல் இருந்தேன். கொஞ்ச நேரத்தில் கீதா தூங்கி விட்டாள்.

சீட்டில் சாய்ந்து தூங்கி விட்ட அவள் கையில் வைத்திருந்த பிராவை மெதுவாக விடுவித்து  என் கையில் வைத்துக்கொண்டேன்.

பிறகு, இருவரும்  நன்றாகத் தூங்கி விட்டோம்.

சில மணி நேர பயணத்திற்குப் பிறகு, சிங்கப்பூர் விமான நிலையம் வந்து விட்டதென்றும், பெல்டை அணிந்து கொள்ளவும் விமானப் பணிப்பெண் அறிவிப்பு செய்தாள். நாங்கள் பெல்ட்டை அணிந்து காத்திருக்க, மெல்ல தரை இறங்கிக்கொண்டிருந்த விமானம் ஒரு வித ஜெர்க்கோடு தரை இறங்கியது.
ஃபிளைட் சிங்கப்பூர் விமான நிலையத்தில் தரை இறங்கிக் கொண்டிருக்க… என் கையில் இருந்த பிராவை சுருட்டி நான் பேண்ட் பாக்கெட்டில் வைத்தேன்.


காலை 6 மணி. சிங்கார சிங்கப்பூர்.

ரொம்ப நல்லா இருக்கு கதையின் போக்கு .. சிங்கப்பூரில் சினுங்க போகும் கீதாவுக்கு வாழ்த்துக்கள்

[mahesht75]

very nice update bro

[arun arun]

மருமகன் மாமனாருக்கு வாய்ப்பு கொடுத்திருக்கான். மனைவியை பட்டினி போட்டு.

கீதாவுக்கு வேற பால் கட்டிகிச்சு முலையில. அப்பா வேற பல நாள் பட்டினி, மகள் முலையில பால் குடிச்சிகிட்டே, கூதியில சுன்னியவிட்டு கொடையப் போறார்.

ப்ளைட்விட்டு இறங்கியதும் கீதாவின் கூதியில் அப்பாவின் சுன்னி இறங்கப் போகுது!

[monor]

ஃபிளைட் தரை இறங்கி, அதன் இடத்தில் நின்றதும், வேக வேகமாக எல்லோரும் அவரவர் பயணப் பைகளை எடுத்துக்கொண்டு, விமானத்தை விட்டு கீழே இறங்கத் தயாராக,.. மெதுவாக கண் விழித்த கீதா, சுற்றும் முற்றும் பார்த்து ஏதோ தொலைத்து விட்டதைப் போல பதற்றத்துடன் தேடினாள்.

“என்னாச்சு..?” என்றேன்.

“ஒன்னும் இல்ல… ” என்றவள்,….அவள் கால்களுக்கு கீழே கை விட்டுத் தேடி துழாவ ஆரம்பித்தபோது, அவளின் மாராப்பு விலகி,.. ப்ரா போடாத முலைகள் இரண்டும் ரவிக்கைக்கு வெளியே பிதுங்கி வழிந்தது. வேறு வழி இல்லாமல்… நான் மெதுவாக குனிந்து, “நீ தேடுறது என்கிட்ட தான் இருக்கு… முதல்ல இறங்கு…” என்று சொல்லி, லக்கேஜை எடுத்துக்கொண்டு நான் முன்னே நடக்க….. என்னைப் பின் பற்றி கீதாவும் நடந்து வந்தாள்.

அவளின் பிரா என் கைக்கு வந்தது எப்படி என்பதை நினைத்து, கீதாவுக்கு தூக்கிவாரி போட்டது. “ச்சீ!!!… அறிவு இல்ல,… கழட்டுனத ஒழுங்கா கூட வச்சுக்கத் தெரியல..” என்று கீதா தன்னை தானே திட்டிய படி, என் பின்னால் நடந்து வர, நாங்கள் ஏர்போர்ட்டுக்கு வெளியே வந்து வெளியே எங்களுக்காக காத்திருந்த கம்பெனி டாக்ஸியில் ஏறினோம்.

காரில் இருவரும் பின் சீட்டில் ஆளுக்கொரு ஓரமாக உட்கார்ந்தோம். கார் கீதா தங்குமிடம் நோக்கி புறப்பட்டது.

கீதா என் முகத்தை பார்க்கவே வெட்க்கப்பட்டாள். “கேப்போமா? வேண்டாமா?… ” என்று கீதா தவிப்பதை பார்த்த நான் உள்ளுக்குள் சிரித்தேன்.

சிறிது நேர பயணத்திற்குப் பின் கம்பெனி முன் கார் நிற்க, இறங்கி ரிசப்ஷனுக்கு நடந்து சென்று, ஐடி கார்டை காண்பித்து, இருவரும் அங்கிருந்த கெஸ்ட் ஹவுஸுக்குள் நுழைந்தோம்.

ஆஃபீசுக்கு அவசரமாக கிளம்பி கொண்டிருந்த மேனேஜர் ரமேஷ் எதிர்பட்டு,....“ஹலோ,…. கீதா,….வாங்க வாங்க. இப்பதான் வந்தீங்களா? சென்னையிலேயே ஃபார்மாலிட்டீஸ் முடிச்சு மெயில் அனுபிச்சிட்டாங்க. நீங்க டைரெக்டா உங்க போஸ்ட்ல ஜாய்ன் பண்ண வஏண்டியதுதான். அதுக்கு முன்னால ரெஸ்ட் எடுங்க… ஈவினிங் பாக்கலாம்…இது,…?!!” என்று என்னை ஒரு பார்வை பார்த்தபடி கீதாவிடம் கேட்க,…“இவர் என்னோட டாடி சார். துணைக்கு வந்திருக்கார்.” என்று கீதா அவருக்கு பதில் சொன்னாள்.

“ஓ,…!! சரி,….. எனக்கு ஆபீஸுக்கு நேரமாச்சு நான் கிளம்பறேன். நீங்க உடனே ஜாய்ன் பண்ணனும்கிற அவசியம் கூட இல்ல. ஒரு ரெண்டு நாள் ரெஸ்ட் எட்டுத்துட்டு கூட ஜாய்ன் பண்ணலாம்.” என்று சொல்லி விட்டு வேக வேகமாக நடையை கட்ட,

“சார்.. எனக்கு எந்த பிளாட் அலாட் பண்ணி இருக்கீங்க?”

ரமேஷ் நடந்து போய்க்கொண்டே சிரித்த படி… “10-ஆவது ஃப்ளோர். குவார்டர்ஸ் நம்பர் 6” என்றார்.

மீண்டும் காரில் பயணப்பட்டு, கீதாவுக்கு ஒதுக்கப்பட்டிருந்த குவார்ட்ரஸுக்கு போனோம்.

குவார்ட்டர்ஸ் இருந்த அந்த 20 மாடிக்கட்டிடத்தின் லிப்டில் ஏறி மேலே உயரே செல்லச் செல்ல, எங்கள் பார்வைக்கு பட்ட உயரமான கட்டிடங்கள் அப்படியே மினியேச்சர்களாக சிறிதாகி எங்கள் காலடியில் மறைவது போலத் தோன்றியது.

10 ஆவது ஃப்ளியரில் லிப்ட் நின்று கதவுகள் திறக்கப்பட , நாங்கள் வெளியே எங்கள் லக்கேஜ்களுடன் நடந்து குவார்டர்ஸ் நம்பர் 6- கண்டு பிடித்து, உள்ளே போனோம்..

குவார்டர்ஸ் மிகவும் சுத்தமாக இருந்த்து. வெளிச்சமாகவும் இருந்த்து.

அங்கே இருந்த ஒரு எங்கள் லக்கேஜ்களை வைத்து விட்டு, குவார்ட்டர்ஸை நான் சுத்திப் பார்த்துக்கொண்டிருக்க,….. கீதா அங்கே இருந்த ஒரு பெட் ரூமுக்குள் புகுந்தாள்.

குவார்ட்டர்ஸை சுர்றிப் பார்த்து விட்டு வெளியே வந்த நான்.. குவார்டர்ஸ் கதவோரம் போட்டிருந்த பால் பாக்கெட்டையும் மற்ற பொருள்களையும் கையில் எடுத்துக்கொண்டு வெளிக்கதவை சாத்தி விட்டு வீட்டுக்குள் வந்தேன். கிட்சனுக்கு சென்று கையில் இருந்த பால் அங்கிருந்த பிரிட்ஜில் வைத்து விட்டு, மீண்டும் ஹாலுக்கு வந்து உட்கார்ந்தேன்.


ரூமுக்குள் புகுந்தவள், கதவை சாத்தி விட்டு, புடவையை மட்டும் உருவி போட்டு விட்டு பாவாடை ரவிக்கையில் அங்கிருந்த பெட்டில் பொத்தென்று அவள் குப்புற படுக்க, பால் கட்டி, கல் போல் இருந்த முலைகள் இரண்டும் கட்டிலின் பஞ்சு மெத்தையில் நசுங்க, மெதுவாக இறுகிக் கிடந்த ரவிக்கையின் கொக்கிகளை ஒவ்வொன்றாக பட் பட் என்று அவிழ்த்து விட்டாள்.

“புள்ளைக்கு பால் குடுக்க அலுப்பு பட்டுட்டு வந்தேல்ல… இதுவும் வேணும்.. இன்னமும் வேணும்…” என்று தனக்கு தானே முனகிய கீதா, வலியில் கண்கள் மூடி படுத்திருந்தாள்.

ஹாலில் உட்கார்ந்திருந்த நான் கீதா என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறாளோ என்று நினைத்து,, கீதா இருந்த அறையின் சாத்தப்பட்டிருந்த கதவில் கை வைத்து மெல்லத் தள்ள, அது மெல்லத் திறக்க,….அங்கே,…..பெட்டில் கீதா கதவுப் பக்கம் பார்த்தபடி ஒருக்களித்து படுத்திருந்தாள்.

கீதாவின் செக்கச் சிவந்த பால் நிறைந்த இடது பக்க முலையின் மேல் பால் நிறைந்த வலது பக்க முலை அமுங்கி, நசுங்கி, முலைக்காம்புகள் வழியாக சொட்டு சொட்டாக பால் கசிந்து கொண்டிருந்தது.

நான் அவள் அறைக்கதவை திறந்ததை அவள் கவனிக்க வில்லை. வலியில் கண் மூடி படுத்திருந்தாள். ஒரு பெண் அசாதாரண நிலையில் படுத்திருக்க, முன்னறிவிப்பு செய்யாமல் அநாகரிகமாக உள்ளே நுழைந்த என் மேல் வருத்தப்பட்டு, “ஸாரி… ஸாரி…. கீதா” என்று சொல்லி விட்டு கதவை படீர் என்று வேகமாக சாத்தி விட்டு வெளியே வந்தேன்.

நான் கதவை படீர் என்று சாத்தும் சத்தம் கேட்டு, கண் விழித்தவள், வேகமாக எழுந்து பிதுங்கிக் கிடந்த முலைகளை ஜாக்கெட்டுக்கு உள்ளே தள்ளி கொக்கிகளை தம் பிடித்து மாட்டினாள். அப்போதும் அவளால் கொக்கிகளை மாட்ட முடியவில்லை

கீதாவின் ரூமிலிருந்து வெளியே வந்த நான் கீதாவின் நிலையை எண்ணி வருத்தப்பட்டபடி ஹாலில் உட்கார்ந்திருந்தேன்.

கீதாவின் நிலையை ஓரளவுக்கு என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. தன் கைக்குழந்தைக்கு தாய்ப்பால் கொடுத்துக்கொண்டிருக்கும் கீதா தன் குழந்தைக்கு கிட்டத் தட்ட 12 மணி நேரத்துக்கும் மேலாக பால் கொடுக்காத்தால், பால் சுரந்து அவள் முலைகளில் அடைபட்டு அது வேதியியியல் மாற்றம் அடைந்து முலைகளை இறுகச் செய்து அவளுக்கு சொல்ல முடியாத வலியை கொடுக்கிறதென்று நான் உணர்ந்தேன்.

ஃபிளைட்டிலேயே அவள் வலி எடுத்திருக்கிறது. இறுகக் கட்டி இருந்த பிராவை கழட்டினால் ஓரளவுக்கு வலி குறையும் என்று நினைத்துதான் அவள் ஃபிளைட்டிலேயே பிராவை கழட்டி விட்டு வெரும் ஜாக்கெட்டோடு பயணம் செய்து வந்திருக்கிறாள். சிங்கப்பூர் வரும் வரையில் இன்னும் பால் சுரந்து அவள் முலைகளை கனக்க வைத்து அவளுக்கு இன்னும் தாங்க முடியாத வலியைக் கொடுத்துக்கொண்டிருக்கிறது என்பதை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. அவளுக்குள் உண்டாகி இருக்கிற வலியை எப்படி போக்க முடியும்? அவளுக்கு எப்படி அந்த வலியிலிருந்து நிவாரணம் பெற்றுத் தந்து அவள் துன்பத்தை போக்க முடியும் என்பதே என் யோசனையாக இருந்தது.

2 நிமிடம் கழித்து…. கீதா மெதுவாக வெளியே வந்தாள். அவள் கண்கள் சிவந்து, அனுபவித்துக்கொண்டிருக்கும் வேதனையில் முகம் வாடி இருந்தது.

“சாரிம்மா… தெரியாம… உள்ள வந்துட்டேன்…”

“பரவாயில்லப்பா.. நான்தான் கதவ நல்லா சாத்த மறந்துட்டேன்…”

முந்தானையை இழுத்து இடுப்பில் சொருகி… “ நாம வந்ததும் நமக்கு தேவையானதை கொண்டு வந்து கொடுத்துடுவாங்கன்னு ரிசப்ஷன்ல சொன்னாங்க. பால் வந்துடுச்சாப்பா?”

“ம்,…. வந்துடுச்சும்மா. கிட்சன்ல இருக்கிற ஃப்ரிட்ஜல எடுத்து வச்சிருக்கேன்.”

“உங்களுக்கும் ட்ராவல் பண்ணது டயர்டா இருக்கும். டீ போடவா?” என்றாள்.

“மாத்திரை ஏதும் வேணுமா?” என்று அவளின் முகத்தைப் பார்க்க..

சற்று யோசித்த கீதா… “ம்ஹும்,.... இப்ப வலி பரவா இல்ல.. சமாளிச்சுக்குவேன்” என்ற படி கிச்சனுக்குள் நுழைந்தாள்.

கிச்சனுக்குள் நுழைந்தவள், பாலை பாத்திரத்தில் ஊற்றி ஸ்டவ்வில் வைத்தாள். பால் நிரம்பிய அவள் இரண்டு பெருத்த முலைக்குள்ளும் வலி வின் வின் என்று தெறிக்க, வலியை தாங்க முடியாமல், ஜாக்கெட்டுக்கும் மேலாக முலைகளைத் தடவியபடி கண்களை மூடி நின்றவள்,....

சில நொடி கழித்து புடவைக்குள் கையை நுழைத்து முலையை மெல்ல நசுக்கினாள்.உயிர் போகும் வலி. வலியைத் தாங்க முடியாமல் உதட்டைக் கடித்தாள். இரன்டு முலைக் காம்பு நுனியிலும் பால் சொட்டு சொட்டாக கசிந்து, அவளின் மஞ்சள் ரவிக்கையில் ஈர ஓவியமாகப் படர்ந்தது.
பால் பொங்கும் சத்தம்.

ஹாலில் இருந்த நான் பால் பொங்கும் சத்தம் கேட்டு அவசர அவசரமாக கிச்சனுக்குள் நுழைய, விசுக்கென்று புடவைக்குள் இருந்த கையை கீதா எடுத்தாள். அவளைப் பார்க்காமல் கிட்சன் மேடயை நெருங்கி பொங்கிய பாலை இறக்கி வைத்து விட்டு, மீண்டும் ஹாலுக்கு வந்தேன்.

“ஐயோ!!… கருமம்.. ச்சீ!!… அப்பா ரெண்டு தடவ பாக்குற மாதிரி ஆச்சே…. ச்சே!!…” என்று முனகிய படி.. அங்கிருந்த வாஷ் பேசினில் முகத்தை கழுவினாள்.
டீ போட்டு, இரண்டு க்ளாஸ் டீயுடன் கீதா ஹாலுக்குள் வர.. “என்னம்மா… வேற ஏதாவது வேணுமா?!!ன்னு கேட்டேன்…

கீதா ஒன்னும் சொல்லாமல் இருக்க,… நான் மீண்டும் “ ஏதாவது வாங்கிட்டு வரணும்னா தயங்காம சொல்லும்மா.. ? உன் முகமே சரி இல்ல…” என்று கீதாவின் கண்களைப் பார்த்தேன்.

“எப்படி சொல்லுறதுன்னு தெரியலப்பா. அம்மாட்ட பேசணும் போல இருக்கு. காலிங் கார்டு கிடைக்குமா?”

“எல்லாம் கிடைக்கும்மா. நான் வாங்கிகிட்டு வர்றேன். நீ பத்திரமா வீட்டுக்குள்ளேயே இரு.” என்று சொல்லி விட்டு விறு விறுவென நடந்த நான், வெளியே போய் காலிங் கார்ட் பெற்றுக்கொண்டு, அதை என் செல் போனில் ஆக்டிவேட் செய்து குவார்ட்டர்ஸுக்கு வந்தேன்.

கீதா ஹாலில் இருந்தாள். செல் போனில் என் மனைவிக்கு டயல் செய்து… கீதாவிடம் கொடுத்து விட்டு, எதிரே இருந்த ஷோபவில் சாய்ந்தேன்.

“அம்மா…”

“யாரு,… கீதாவா?”

“ஆமாம்மா,…. கீதாதான் பேசறேன்.”

“ம்,…..சிங்கப்பூர் போய் சேந்துட்டீங்களா?”

"ம்,… இப்பதான் குவார்டர்ஸுக்கு வந்தோம். அப்புறம் உன் கிட்டே ஒரு விஷயம் சொல்லணும்.”

“என்ன,…..சொல்லு டீ..”

“முடியல… ..ம்மா”

“என்ன முடியல?!!”

“மார் ரெண்டும் வலியா வலிக்குது.” என்றபடி அவள் என்னைப் பார்க்க, புரிந்து கொண்ட நான், சிகரெட் டீயுடன் அந்த ரூமிலிருந்து வெளியேறி போர்டிகோவுக்கு வந்தேன்.

“சுரக்க சுரக்க குழந்தை குடிக்காததினால பால் கட்டி இருக்கும். குழந்தைக்கு கொடுத்துட்டு போன்னு சொன்னப்ப, அடங்காம ஆடிட்டு போன… ”

“7 மாசம் ஆகுது.. நிறுத்தவே மாட்டேன்கிறான்.. சப்பி சப்பி… காம்பெல்லாம் புண்ணா இருக்கு…”

“எரும!!.... .. பால் உடனே வத்தாது.. ”

“அப்பறம்…?”

“நீ ஒரு பக்கம். உன் புருஷன் ஒரு பக்கம்னு இருக்கீங்க. அப்பறம் எப்படி வத்தும்…” என்று கீதாவை அவள் அம்மா திட்ட..

“ஒரு எழவும் புரியல. நீ வச்சு தொல” என்று கீதா வலியில் கத்தினாள்.

“ஏய்.. ஏய்… இருடி… நீயும் உன் புருசனும்… அடிக்கடி ஒன்னா இருந்தா தான் வத்தும்..”

“அப்ப வத்துன மாதிரி தான்…” என்று கீதா சலித்துக்கொண்டே சொன்னாள்.

“ஏன்.. என்னாச்சு…?”

“போமா… ஆறு மாசம் ஆச்சு… அவர் வீட்டுக்கு வர்றதே மாசத்துக்கு ஒரு தடவ. வந்ததும், என் கிட்டே கூட எதுவும் பேசாம, சாப்டுட்டு, உடனே குப்புற படுத்து தூங்குனா?!!… ” என்று கீதா பொரிந்து தள்ள…

“ரெண்டு வருசத்துல சலிச்சிருச்சா…” என்று என் மனைவி அந்தப் பக்கம் முனகினாள்.

“ம்ம்ம்ம்ம்!!… அமுக்கி எடுத்தாலும் வலிக்குது ம்மா ”

“பக்கத்துல ஏதும் பால் குடிக்கிற கொழந்த இருக்கான்னு பாரு டீ…”

“பக்கத்துல எதுவும் பால் குடிக்கிற குழந்தை இல்லை. இந்த புது இடத்துல, இப்ப பால் குடிக்கிற குழந்தையை தேடிகிட்டு நான் எங்க போறது?!! சரி,… வைம்மா போனை. நானே பாத்துக்கறேன்.” என்று முனங்கிய படி கீதா போனை வைக்க, நான் ஹாலுக்குள் நுழைந்தேன்.

[Gurupspt]

ஃபிளைட் தரை இறங்கி, அதன் இடத்தில் நின்றதும், வேக வேகமாக எல்லோரும் அவரவர் பயணப் பைகளை  எடுத்துக்கொண்டு, விமானத்தை விட்டு கீழே இறங்கத் தயாராக,.. மெதுவாக கண் விழித்த கீதா, சுற்றும் முற்றும் பார்த்து ஏதோ தொலைத்து விட்டதைப் போல பதற்றத்துடன்  தேடினாள்.

“என்னாச்சு..?” என்றேன்.

“ஒன்னும் இல்ல… ” என்றவள்,….அவள் கால்களுக்கு கீழே கை விட்டுத் தேடி துழாவ ஆரம்பித்தபோது, அவளின் மாராப்பு விலகி,.. ப்ரா போடாத முலைகள் இரண்டும் ரவிக்கைக்கு வெளியே பிதுங்கி வழிந்தது. வேறு வழி இல்லாமல்…  நான் மெதுவாக குனிந்து, “நீ தேடுறது என்கிட்ட தான் இருக்கு… முதல்ல இறங்கு…” என்று  சொல்லி, லக்கேஜை எடுத்துக்கொண்டு  நான் முன்னே நடக்க….. என்னைப் பின் பற்றி கீதாவும் நடந்து வந்தாள்.

அவளின் பிரா என் கைக்கு வந்தது எப்படி என்பதை நினைத்து, கீதாவுக்கு தூக்கிவாரி போட்டது. “ச்சீ!!!… அறிவு இல்ல,… கழட்டுனத ஒழுங்கா கூட வச்சுக்கத்  தெரியல..” என்று கீதா தன்னை தானே திட்டிய படி, என் பின்னால் நடந்து வர, நாங்கள்  ஏர்போர்ட்டுக்கு வெளியே வந்து வெளியே எங்களுக்காக காத்திருந்த கம்பெனி டாக்ஸியில் ஏறினோம்.

காரில் இருவரும் பின் சீட்டில் ஆளுக்கொரு ஓரமாக உட்கார்ந்தோம். கார் கீதா தங்குமிடம் நோக்கி புறப்பட்டது.

கீதா என் முகத்தை பார்க்கவே வெட்க்கப்பட்டாள். “கேப்போமா? வேண்டாமா?… ” என்று கீதா தவிப்பதை பார்த்த  நான் உள்ளுக்குள் சிரித்தேன்.

சிறிது நேர பயணத்திற்குப் பின் கம்பெனி முன் கார் நிற்க, இறங்கி ரிசப்ஷனுக்கு நடந்து சென்று, ஐடி கார்டை காண்பித்து, இருவரும் அங்கிருந்த கெஸ்ட் ஹவுஸுக்குள் நுழைந்தோம்.

ஆஃபீசுக்கு அவசரமாக கிளம்பி கொண்டிருந்த மேனேஜர் ரமேஷ் எதிர்பட்டு,....“ஹலோ,…. கீதா,….வாங்க வாங்க. இப்பதான் வந்தீங்களா? சென்னையிலேயே ஃபார்மாலிட்டீஸ் முடிச்சு மெயில் அனுபிச்சிட்டாங்க. நீங்க டைரெக்டா உங்க போஸ்ட்ல ஜாய்ன் பண்ண வஏண்டியதுதான். அதுக்கு முன்னால ரெஸ்ட் எடுங்க… ஈவினிங் பாக்கலாம்…இது,…?!!” என்று என்னை ஒரு பார்வை பார்த்தபடி கீதாவிடம் கேட்க,…“இவர் என்னோட டாடி சார். துணைக்கு வந்திருக்கார்.” என்று கீதா அவருக்கு பதில் சொன்னாள்.

“ஓ,…!! சரி,….. எனக்கு ஆபீஸுக்கு நேரமாச்சு நான் கிளம்பறேன். நீங்க உடனே ஜாய்ன் பண்ணனும்கிற அவசியம் கூட இல்ல. ஒரு ரெண்டு நாள் ரெஸ்ட் எட்டுத்துட்டு கூட ஜாய்ன் பண்ணலாம்.” என்று சொல்லி விட்டு வேக வேகமாக நடையை கட்ட,

“சார்.. எனக்கு எந்த பிளாட் அலாட் பண்ணி இருக்கீங்க?”

ரமேஷ்  நடந்து போய்க்கொண்டே சிரித்த படி… “10-ஆவது ஃப்ளோர். குவார்டர்ஸ் நம்பர் 6” என்றார்.

மீண்டும் காரில் பயணப்பட்டு, கீதாவுக்கு ஒதுக்கப்பட்டிருந்த குவார்ட்ரஸுக்கு போனோம்.

குவார்ட்டர்ஸ் இருந்த அந்த 20 மாடிக்கட்டிடத்தின் லிப்டில் ஏறி மேலே உயரே செல்லச் செல்ல, எங்கள் பார்வைக்கு பட்ட உயரமான கட்டிடங்கள் அப்படியே மினியேச்சர்களாக சிறிதாகி எங்கள் காலடியில் மறைவது போலத் தோன்றியது.

10 ஆவது ஃப்ளியரில் லிப்ட் நின்று கதவுகள் திறக்கப்பட , நாங்கள் வெளியே எங்கள் லக்கேஜ்களுடன்  நடந்து குவார்டர்ஸ் நம்பர் 6- கண்டு பிடித்து, உள்ளே போனோம்..

குவார்டர்ஸ் மிகவும் சுத்தமாக இருந்த்து. வெளிச்சமாகவும் இருந்த்து.

அங்கே இருந்த ஒரு எங்கள் லக்கேஜ்களை வைத்து விட்டு, குவார்ட்டர்ஸை நான் சுத்திப் பார்த்துக்கொண்டிருக்க,….. கீதா அங்கே இருந்த ஒரு பெட் ரூமுக்குள் புகுந்தாள்.

குவார்ட்டர்ஸை சுர்றிப் பார்த்து விட்டு வெளியே வந்த நான்.. குவார்டர்ஸ் கதவோரம் போட்டிருந்த பால் பாக்கெட்டையும் மற்ற பொருள்களையும் கையில் எடுத்துக்கொண்டு வெளிக்கதவை சாத்தி விட்டு  வீட்டுக்குள் வந்தேன். கிட்சனுக்கு சென்று  கையில் இருந்த பால் அங்கிருந்த பிரிட்ஜில் வைத்து விட்டு,  மீண்டும் ஹாலுக்கு வந்து உட்கார்ந்தேன்.


ரூமுக்குள் புகுந்தவள், கதவை சாத்தி விட்டு, புடவையை மட்டும் உருவி போட்டு விட்டு பாவாடை ரவிக்கையில் அங்கிருந்த பெட்டில் பொத்தென்று அவள் குப்புற படுக்க, பால் கட்டி, கல் போல் இருந்த முலைகள் இரண்டும் கட்டிலின் பஞ்சு மெத்தையில்  நசுங்க, மெதுவாக இறுகிக் கிடந்த ரவிக்கையின் கொக்கிகளை ஒவ்வொன்றாக பட் பட் என்று அவிழ்த்து விட்டாள்.

“புள்ளைக்கு பால் குடுக்க அலுப்பு பட்டுட்டு வந்தேல்ல… இதுவும் வேணும்.. இன்னமும் வேணும்…” என்று தனக்கு தானே முனகிய கீதா, வலியில்  கண்கள் மூடி படுத்திருந்தாள்.

ஹாலில் உட்கார்ந்திருந்த நான் கீதா என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறாளோ என்று நினைத்து,, கீதா இருந்த அறையின் சாத்தப்பட்டிருந்த கதவில் கை வைத்து மெல்லத் தள்ள, அது  மெல்லத் திறக்க,….அங்கே,…..பெட்டில் கீதா கதவுப் பக்கம் பார்த்தபடி ஒருக்களித்து படுத்திருந்தாள்.

கீதாவின் செக்கச் சிவந்த பால் நிறைந்த இடது பக்க முலையின் மேல் பால் நிறைந்த வலது பக்க முலை அமுங்கி, நசுங்கி, முலைக்காம்புகள் வழியாக சொட்டு சொட்டாக பால் கசிந்து கொண்டிருந்தது.

  நான் அவள் அறைக்கதவை திறந்ததை அவள் கவனிக்க வில்லை. வலியில் கண் மூடி படுத்திருந்தாள். ஒரு பெண் அசாதாரண நிலையில் படுத்திருக்க, முன்னறிவிப்பு செய்யாமல்  அநாகரிகமாக உள்ளே   நுழைந்த என் மேல் வருத்தப்பட்டு, “ஸாரி… ஸாரி…. கீதா” என்று சொல்லி விட்டு கதவை படீர் என்று வேகமாக சாத்தி விட்டு வெளியே வந்தேன்.

நான் கதவை படீர் என்று சாத்தும் சத்தம் கேட்டு, கண் விழித்தவள், வேகமாக எழுந்து பிதுங்கிக் கிடந்த முலைகளை ஜாக்கெட்டுக்கு உள்ளே தள்ளி கொக்கிகளை தம் பிடித்து மாட்டினாள். அப்போதும் அவளால் கொக்கிகளை மாட்ட முடியவில்லை

கீதாவின் ரூமிலிருந்து வெளியே வந்த நான் கீதாவின் நிலையை எண்ணி வருத்தப்பட்டபடி ஹாலில் உட்கார்ந்திருந்தேன்.

கீதாவின் நிலையை ஓரளவுக்கு என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. தன் கைக்குழந்தைக்கு தாய்ப்பால் கொடுத்துக்கொண்டிருக்கும் கீதா தன் குழந்தைக்கு கிட்டத் தட்ட 12 மணி நேரத்துக்கும் மேலாக பால் கொடுக்காத்தால், பால் சுரந்து அவள் முலைகளில் அடைபட்டு அது வேதியியியல் மாற்றம் அடைந்து முலைகளை இறுகச் செய்து அவளுக்கு சொல்ல முடியாத வலியை கொடுக்கிறதென்று நான் உணர்ந்தேன்.

ஃபிளைட்டிலேயே அவள் வலி எடுத்திருக்கிறது. இறுகக் கட்டி இருந்த பிராவை கழட்டினால் ஓரளவுக்கு வலி குறையும் என்று நினைத்துதான் அவள் ஃபிளைட்டிலேயே பிராவை கழட்டி விட்டு வெரும் ஜாக்கெட்டோடு பயணம் செய்து வந்திருக்கிறாள். சிங்கப்பூர் வரும் வரையில் இன்னும் பால் சுரந்து அவள் முலைகளை கனக்க வைத்து அவளுக்கு இன்னும் தாங்க முடியாத வலியைக் கொடுத்துக்கொண்டிருக்கிறது என்பதை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. அவளுக்குள் உண்டாகி இருக்கிற வலியை எப்படி போக்க முடியும்? அவளுக்கு எப்படி அந்த வலியிலிருந்து  நிவாரணம் பெற்றுத் தந்து அவள் துன்பத்தை போக்க முடியும் என்பதே என் யோசனையாக இருந்தது.

2 நிமிடம் கழித்து…. கீதா மெதுவாக வெளியே வந்தாள். அவள் கண்கள் சிவந்து, அனுபவித்துக்கொண்டிருக்கும் வேதனையில் முகம் வாடி இருந்தது.

“சாரிம்மா…  தெரியாம… உள்ள வந்துட்டேன்…”

“பரவாயில்லப்பா..  நான்தான் கதவ  நல்லா சாத்த மறந்துட்டேன்…”

முந்தானையை இழுத்து இடுப்பில் சொருகி… “ நாம வந்ததும் நமக்கு தேவையானதை கொண்டு வந்து கொடுத்துடுவாங்கன்னு ரிசப்ஷன்ல சொன்னாங்க. பால் வந்துடுச்சாப்பா?”

“ம்,…. வந்துடுச்சும்மா. கிட்சன்ல இருக்கிற ஃப்ரிட்ஜல எடுத்து வச்சிருக்கேன்.”

“உங்களுக்கும் ட்ராவல் பண்ணது டயர்டா இருக்கும். டீ போடவா?” என்றாள்.

“மாத்திரை ஏதும் வேணுமா?” என்று அவளின் முகத்தைப் பார்க்க..

சற்று யோசித்த கீதா… “ம்ஹும்,.... இப்ப வலி பரவா இல்ல.. சமாளிச்சுக்குவேன்” என்ற படி கிச்சனுக்குள் நுழைந்தாள்.

கிச்சனுக்குள் நுழைந்தவள், பாலை பாத்திரத்தில் ஊற்றி ஸ்டவ்வில் வைத்தாள். பால் நிரம்பிய அவள் இரண்டு பெருத்த முலைக்குள்ளும் வலி வின் வின் என்று தெறிக்க, வலியை தாங்க முடியாமல், ஜாக்கெட்டுக்கும் மேலாக முலைகளைத் தடவியபடி கண்களை மூடி நின்றவள்,....

சில  நொடி கழித்து புடவைக்குள் கையை நுழைத்து முலையை மெல்ல நசுக்கினாள்.உயிர் போகும் வலி. வலியைத் தாங்க முடியாமல் உதட்டைக் கடித்தாள். இரன்டு முலைக் காம்பு  நுனியிலும் பால் சொட்டு சொட்டாக கசிந்து, அவளின் மஞ்சள் ரவிக்கையில் ஈர ஓவியமாகப் படர்ந்தது.
பால் பொங்கும் சத்தம்.

ஹாலில் இருந்த  நான் பால் பொங்கும் சத்தம் கேட்டு அவசர அவசரமாக கிச்சனுக்குள் நுழைய,  விசுக்கென்று புடவைக்குள் இருந்த கையை கீதா எடுத்தாள். அவளைப் பார்க்காமல் கிட்சன் மேடயை நெருங்கி பொங்கிய பாலை இறக்கி வைத்து விட்டு, மீண்டும்  ஹாலுக்கு வந்தேன்.

“ஐயோ!!… கருமம்.. ச்சீ!!… அப்பா ரெண்டு தடவ பாக்குற மாதிரி ஆச்சே…. ச்சே!!…” என்று முனகிய படி.. அங்கிருந்த வாஷ் பேசினில் முகத்தை கழுவினாள்.
டீ போட்டு, இரண்டு க்ளாஸ் டீயுடன் கீதா ஹாலுக்குள் வர.. “என்னம்மா…  வேற ஏதாவது வேணுமா?!!ன்னு கேட்டேன்…

கீதா ஒன்னும் சொல்லாமல் இருக்க,…  நான் மீண்டும் “ ஏதாவது வாங்கிட்டு வரணும்னா தயங்காம சொல்லும்மா.. ? உன் முகமே சரி இல்ல…” என்று கீதாவின் கண்களைப் பார்த்தேன்.

“எப்படி சொல்லுறதுன்னு தெரியலப்பா. அம்மாட்ட பேசணும் போல இருக்கு. காலிங் கார்டு கிடைக்குமா?”

“எல்லாம் கிடைக்கும்மா. நான் வாங்கிகிட்டு வர்றேன். நீ பத்திரமா வீட்டுக்குள்ளேயே இரு.” என்று சொல்லி விட்டு விறு விறுவென நடந்த  நான், வெளியே  போய் காலிங் கார்ட் பெற்றுக்கொண்டு, அதை என் செல் போனில் ஆக்டிவேட் செய்து குவார்ட்டர்ஸுக்கு வந்தேன்.

கீதா ஹாலில்  இருந்தாள். செல் போனில் என் மனைவிக்கு டயல் செய்து… கீதாவிடம் கொடுத்து விட்டு, எதிரே இருந்த ஷோபவில் சாய்ந்தேன்.

“அம்மா…”

“யாரு,… கீதாவா?”

“ஆமாம்மா,…. கீதாதான் பேசறேன்.”

“ம்,…..சிங்கப்பூர் போய் சேந்துட்டீங்களா?”

"ம்,… இப்பதான் குவார்டர்ஸுக்கு வந்தோம். அப்புறம் உன் கிட்டே ஒரு விஷயம் சொல்லணும்.”

“என்ன,…..சொல்லு டீ..”

“முடியல… ..ம்மா”

“என்ன முடியல?!!”

“மார் ரெண்டும் வலியா வலிக்குது.” என்றபடி அவள் என்னைப் பார்க்க, புரிந்து கொண்ட நான், சிகரெட் டீயுடன்  அந்த ரூமிலிருந்து வெளியேறி போர்டிகோவுக்கு வந்தேன்.

“சுரக்க சுரக்க குழந்தை குடிக்காததினால பால் கட்டி இருக்கும். குழந்தைக்கு கொடுத்துட்டு போன்னு சொன்னப்ப, அடங்காம ஆடிட்டு போன… ”

“7 மாசம் ஆகுது.. நிறுத்தவே மாட்டேன்கிறான்.. சப்பி சப்பி… காம்பெல்லாம் புண்ணா இருக்கு…”

“எரும!!.... .. பால் உடனே வத்தாது.. ”

“அப்பறம்…?”

“நீ ஒரு பக்கம். உன் புருஷன் ஒரு பக்கம்னு இருக்கீங்க.  அப்பறம் எப்படி வத்தும்…” என்று கீதாவை அவள்  அம்மா திட்ட..

“ஒரு எழவும் புரியல. நீ வச்சு தொல” என்று கீதா வலியில் கத்தினாள்.

“ஏய்.. ஏய்… இருடி… நீயும் உன் புருசனும்… அடிக்கடி ஒன்னா இருந்தா தான் வத்தும்..”

“அப்ப வத்துன மாதிரி தான்…” என்று கீதா சலித்துக்கொண்டே சொன்னாள்.

“ஏன்.. என்னாச்சு…?”

“போமா… ஆறு மாசம் ஆச்சு… அவர் வீட்டுக்கு வர்றதே மாசத்துக்கு ஒரு தடவ. வந்ததும், என் கிட்டே கூட எதுவும் பேசாம, சாப்டுட்டு,  உடனே குப்புற படுத்து தூங்குனா?!!… ” என்று கீதா பொரிந்து தள்ள…

“ரெண்டு வருசத்துல சலிச்சிருச்சா…” என்று என் மனைவி அந்தப் பக்கம் முனகினாள்.

“ம்ம்ம்ம்ம்!!… அமுக்கி எடுத்தாலும் வலிக்குது ம்மா ”

“பக்கத்துல ஏதும்  பால் குடிக்கிற கொழந்த இருக்கான்னு பாரு டீ…”

“பக்கத்துல எதுவும் பால் குடிக்கிற குழந்தை இல்லை. இந்த புது இடத்துல, இப்ப பால் குடிக்கிற குழந்தையை தேடிகிட்டு  நான் எங்க போறது?!! சரி,… வைம்மா போனை. நானே பாத்துக்கறேன்.” என்று முனங்கிய படி கீதா போனை வைக்க,  நான்  ஹாலுக்குள் நுழைந்தேன்.

 இந்த பால் குடிக்க கசக்குமா என்ன? அருமையான சூழல் . அப்பான்னு கத்துனா போதும் இப்ப

[Kalifa]

அம்மா வே.அப்பாவ மகள பால குடிக்க சொல்லுங்க.முடிநதால் புண்டை தயிரையும் நக்க விடுங்க

[omprakash_71]

சூப்பர் பதிவுக்கு நன்றி

[mahesht75]

super update bro