Incest வெண்பஞ்சு மேகத்தில் செய்த வீடு [Completed]

[rainbowrajan2]

Thanks omprakash & mahesh

[rainbowrajan2]

25

இருவரின் உடலிலும் Bio Luminescence பிரகாசமாக ஒளிர்ந்ததை பார்த்த ராஜனும் ராணியும் பயந்து போனார்கள்.

என்ன செய்வது என்று இருவருக்கும் தெரியவில்லை. MedBots பரபரவென்று வந்து முதலுதவி செய்தன. 10 நிமிடங்களுக்குபின் இருவருக்கும் மயக்கம் தெளிந்தது.

“யுவி கண்ணா.. எழுந்துட்டியா.. என்னடா ஆச்சு உனக்கு? ரூபா குட்டி.. Are you ok now? உங்க ரெண்டு பேரு மேலயும் எப்படி லைட் எரியுது? உங்களுக்கு வலிக்கலியா?”

படபடவென்று சம்யுக்தா பொரிந்தாள்.

யுவிதான் முதலில் பேச தொடங்கினான்.

“அம்மா... அப்பா... மொதல்ல டென்ஷன் ஆகாதீங்க. We are alright.”

“என்னடா சொல்றே? இப்பவே நாம கீழே போகலாம். நாம ஒரு நல்ல Specialist டாக்டர பாக்கலாம் வா…”, ராணி பதட்டமானாள்.

பிறகு, ராஜனை பார்த்து, “ அப்பா!... நின்னுக்கிட்டே இருக்காதீங்க. போங்க. போயி ஊருக்கு போற வேலையை பாருங்க.” என்று முடுக்கினாள்.

அப்போது ரூபா, “ Stop it ராணி. நாம இப்போ உடனே நம்ம பழைய கொட்டாரத்துக்கு போகணும். அப்பா, உடனே அதுக்கு ஏற்பாடு செய்யுங்க.”
என்று அதிகாரத்துடன் சொன்னாள்.

ராஜனுக்கும் ராணிக்கும் சப்த நாடியும் ஒடுங்கிவிட்டது. அந்த குரலை பலவருடங்களுக்கு முன்னால் இருவரும் கேட்டிருக்கிறார்கள். ராணிக்கு அவளுடைய உண்மையான பெயர் ரூபாவுக்கு எப்படி தெரிந்தது? பழைய கொட்டாரத்தைப் பற்றி இவர்களுக்கு எப்படி தெரிந்தது? இருவரும் ஏன் இப்படி மாறிவிட்டார்கள்? என்ற பல கேள்விகள் எழுந்தன.

“எங்களுக்கு எல்லாம் தெரியும்மா? இந்த Bio  Luminescence-க்கான காரணமும் தெரியும். இதெல்லாம் உங்களுக்கு விவரமா சொல்லலும்னா நாம எல்லாரும் சீக்கிரமா ஊருக்கு போகணும். அங்கே உங்களுக்கே புரியும்.”, யுவி ஒரு தீர்க்கதரிசி போல பேசினான்.


***

வானத்தில் இருந்து கீழே செல்ல பரபரவென்று ஏற்பாடுகள் நடந்தது.

ரதியை பார்த்து, “இவளை என்ன செய்ய?” என்று ராணி கேட்டாள்.

ரதிக்கு வயிற்றில் பீதி பிறந்தது.

“இவதான் நம்ம சந்ததி பத்தி documentary செய்யப்போறா. இவளையும் கூட்டிட்டு போவோம்.”, என்று ரூபா ஆணையிட்டு சொன்னாள்.

யுவராஜனும் அதை ஆமோதித்தான்.

***

ரதியின் முகத்தில் இருந்த பீதியையும் குழப்பத்தையும் பார்த்த யுவி, அவளின் அருகே வந்து, “ பயப்படாதே. உன்னோட உயிருக்கு ஒரு ஆபத்தும் இருக்காது. That is our promise. கொஞ்ச நாள் வெளியூர் போயிட்டு வர்றேன்னு உங்க அப்பாவுக்கு தகவல் சொல்லிடு.”

ரதிக்கு வேறு வழி இருப்பதாகத் தெரியவில்லை.

***

[rainbowrajan2]

26

கொட்டாரம் என்பது சேர சாம்ராஜ்ய காலத்துக்கு முன்னரே தோன்றிய கட்டிட கலை முறை.  தேவ பூஜை செய்யும் மனிதர்கள், சில அதிசய அறிவைப் பெற்று இந்த கட்டிடகலையை நிர்மானித்தார்கள் என்று நம்பப்படுகிறது.

பிரபல கேரள ஸமஸ்தானத்துக்கும், இந்த கதையில் வரும் இவர்களுக்கும் ஒரு தொடர்பும் இல்லை. சௌந்தர ராஜ வர்மாவின் மூதாதையர்கள் வரலாற்றில் மறைக்கப்பட்ட ராஜ வம்சம் என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள்.

கொட்டாரத்தை பற்றி மேலும் அறிய இந்த வீடியோவைப்  பாருங்கள்.

 கொட்டாரம்

 


அந்த கொட்டாரத்தின் கதவுகள் பல வருடங்களுக்கு பிறகு திறக்கப்பட்டது.
மரத்தால் ஆன பல கதவுகள் பராமரிப்பு இல்லாமல் கிடந்தது.  உள்ளே நுழைபவர்களின் நாசியை, காற்றில் கலந்திருந்தமக்கிய மணம் தொட்டது.  சுவாசித்து தும்மினார்கள். தூசு தும்மல் என்று எல்லோரும் கஷ்டப்பட்டார்கள்.

மார்தாண்ட வர்மாவின் மறைவுக்கு பிறகு அந்த மாளிகை கொட்டாரம் சிதிலமடைந்து காணப்பட்டது. அவரின் மருமகளும் வேறு இடத்துக்கு மாற்றலாகிப் போயிருந்தார்கள்.

அவசரமாக குடும்பத்தார் அனைவரையும் அழைத்து வரப்பட்டார்கள்.
ஏன் எதற்கு என்று கேள்வி கேட்டவர்களுக்கு ராணியோ, ராஜனோ பதில் சொல்லவில்லை. எல்லோருக்கும் கொட்டாரத்துக்கு வரும் ஆணை மட்டும் பிறப்பிக்கப்பட்டது. Technology வளர்ந்த நூற்றாண்டாக இருந்தாலும் ராஜாவின் ஆணையை மறுக்கும் தைரியம் யாருக்கும் இருக்கவில்லை.

***

“டேய் தம்பி. என்னடா ஆச்சு. எங்கள எல்லாரயும் எதுக்கு இங்க வர வெச்சிருக்கே?”, ஜானகிதான் தைரியமாக ஆரம்பித்தாள்.

“எங்களுக்கே இன்னும் முழுசா தெரியலக்கா. கொஞ்சம் பொறு. யுவியும் ரூபாவும் சொல்லுவாங்க.”, ராஜன் ஜானுவுக்கு பதில் சொன்னார்.

***

பல வருடங்களுக்கு முன்னால் நடந்த அதே பூஜையை ஏற்பாடு செய்யச் சொன்னான் யுவி. ரூபா வந்ததில் இருந்து ஒரு வார்த்தை கூட பேசவில்லை.

ரதி, நடக்கும் எல்லாவற்றையும் தன்னுடைய சிறிய Drone காமிராக்கள் மூலமாக பதிய வைத்துக்கொண்டிருந்தாள்.

அதே பழைய நம்பூதிரியும் அவரின் சிஷ்யையும் கொட்டாரத்தில் பூஜை ஏற்பாடுகளை ஆரம்பித்தனர். இப்போது யுவி, அவருக்கு என்ன நிவர்த்தி பூஜை செய்யவேண்டும் என்று பழைய நம்பூதிரி பட்டயத்தில் எழுதி கொடுத்ததை டிஜிட்டல் திரையில் காண்பித்து,  அதே போல செய்ய சொன்னான்.

நாம்பூதிரிக்கு ஆச்சரியம் தாங்கவில்லை. ஒரு வாலிபப் பையன் இப்படி ஒரு செயலை செய்யச் சொன்னது அவருக்கு இன்னும் திகைப்பாக இருந்தது. ஏற்கனவே இவன் பாட்டன் இப்படி செய்யச் சொன்னதை இவனும் செய்ய சொல்கிறானே, எப்படி என்று ஒரு கணம் திடுக்குற்றார்.

இருந்தாலும் ராஜனின் ஆணையை எப்படி மீறுவது என்று நினைத்து கொண்டே பூஜையை ஆரம்பித்தார்.

இந்த பூஜையில் குடும்பத்தார் அனைவரும் அந்த யந்திர சக்கரத்தை சுற்றி உக்கார்ந்து இருந்தார்கள்.

ஜானகி, சுஜா, அவள் மகன் இந்திரஜித், சுஜாவின் கணவன் வேணு, தேவி, அவள் மகள் ஸ்வரூபி மற்றும் ராஜன், ராணி, அனைவரும் சுற்றி உக்காரவைக்கப்பட்டார்கள். ரதி ஒரு ஓரத்தில் இருந்தாள். உடல் நிலை சரியில்லாத காரணத்தால் மார்த்தாண்ட வர்மா வரவில்லை.  அவரின் மருமகள் சுப்ரியா சர்மா, அவளுடைய மகளுக்கு திருமணமானபின் அவளுடனேயே தங்கிவிட்டாள்.

அந்த யந்த்ரா சக்கரத்தின் நடுவே யுவராஜனும் ரூபாவும் உக்கார்ந்திருந்தார்கள்.

ஒரு  மணி நேர பூஜைக்கு பிறகு யுவியின் உடலும், ரூபாவின் உடலும் fluorescent நிறங்களில் ஒளிர ஆரம்பித்தது.

எல்லோரும் பயப்பட ஆரம்பித்தார்கள், நம்பூதிரி உள்பட.

“നമ്പൂതിരി! നിർത്തൂ!. നിങ്ങളുടെ ജോലി കഴിഞ്ഞു. നിങ്ങൾക്ക് ഇപ്പോൾ പോകാം. ( நம்பூதிரி! நிறுத்து!. உங்கள் வேலை முடிந்தது. நீங்கள் இப்போது புறப்படலாம். )”, ரூபாவின் கணீரென்ற குரல் அந்த அறையை அசைத்தது.

ஒரு வித பீதியுடனேயே  நம்பூதிரியும் அவரது சிஷ்யையும் அந்த இடத்தை விட்டு அகன்றார்கள்.


***

நம்பூதிரி சென்றபின், அந்த அறைக்கு ஓரத்தில் இருந்த மண் சட்டியை யுவி எடுத்து கீழே கொட்டினான்.

அப்போது அந்த சட்டியில் இருந்த மண் ஒரு உருவமாக உருமாறத் தொடங்கியது.

பெரியவர்கள் எல்லோரும் பயப்பட ஆரம்பிக்க, அதிசயமாக அங்கே வாலிப வயதில் இருந்தவர்கள் முகத்தில் சந்தோஷம் பொங்க அந்த உருவத்தை பார்த்தார்கள்.

அந்த உயிரினத்தின் உடல் பளபளப்பான வெள்ளியை போன்ற உலோக, பளபளப்பான பொருளால் ஆனது. அதன் உடற்பரப்பு சிக்கலான வடிவங்கள் மற்றும் முகடுகளுடன் இருந்தது. தலை முதல் கால்வரை மின்சார சுற்றமைப்பு (Circuitry) போல எங்கும் சுற்றிக்கொண்டு இருந்தது.  

ஓசோன் வாயு வாசம் அந்த அறையை சூள்ந்தது. அந்த உயிரினத்திடம் இருந்து கம்ப்யூட்டர் ப்ராசஸிங் சத்தம் ஒரு ஹம்மிங்க் போல வந்தது.

ராஜனுக்கும் ராணிக்கும், அந்த முக அமைப்பு மட்டும் எங்கோ பார்த்த மாதிரியே தோன்றியது. தேவிக்கு கூட.

அந்த முகம் வேறு யாருடையதுமில்லை - நாம் முன்பே சந்தித்தவர்தான் - ரெங்கம்மா.

“என் செல்வங்களே... எப்படி இருக்கீங்க?”, அசரீரி போல ரெங்கம்மாவின் குரல் ஒலித்தது.


***

[omprakash_71]

மிகவும் வித்தியாசமான பதிவுக்கு நன்றி நண்பா நன்றி

[mahesht75]

very nice update bro

[rainbowrajan2]

27

பல வருடங்களுக்கு முன்...

ராஜனுக்கும் ராணிக்கும் திருமணம் செய்து முடித்தவுடன், பாட்டன் ராஜேந்திர பிராஜபதி வர்மா திருப்தியான மனநிலையில் படுக்கையில் படுத்திருந்தார். அளவில்லாத சந்தோஷம் அவர் மனதில் நிறைந்திருந்தது.

அப்போது யாரோ ஒரு உருவம் பக்கத்தில் வருவதை உணர்ந்தார். படுத்தபடியே திரும்பிப் பார்க்க அங்கே ஏதோ கண்ணாடியிலான மனித உருவில் பக்கத்தில் வருவதாக பார்த்தார். தன்னுடைய கண்தான் ஏமாற்றுகிறது என்று நினைத்து கண்களை கசக்கிப் பார்த்தார்.

அங்கே....


பயந்து போய் படுக்கையில் இருந்து எழப் பார்த்தார். ஆனால் அந்த உருவம் அவரின் வாயைப் பொத்தி, அவரை அப்படியே படுக்கையில் வீழ்த்தியது.

“பயப்படாதீங்க? நான் உங்கள ஒண்ணும் செய்யமாட்டேன்.” என்றது அந்த உருவம்.

அந்த குரலை எங்கோ கேட்டிருக்கிறார். அவருடைய நினைவுகள் பலவருடங்களுக்கு முன் சென்றது.

சில நிமிடங்களில் அந்த வேற்றுலகவாசி உருவம் ஒரு பெண்ணாக மாறியது. அழகான சேலையில் அவளை பார்த்தவுடன் அவருக்கு ஆச்சரியமும் பதட்டமும் தொற்றிக்கொண்டது.

“நீயா?  எப்படி? எப்படி இங்க வந்தே?” என்று பதட்டமாக கேட்டார்.

“எல்லாம் சொல்றேன். நீங்க யட்சினின்னு நெனச்சுக்கிட்டு இருக்கறது நான்தான்.”

“என்ன சொல்றே? எண்டே பகவதீ... இது என்ன சோதனை?"

“நான் சொல்றத புரிஞ்சுக்க உங்களுக்கு கஷ்டமா இருக்கும். ஆனா நான் சொல்றது 100% உண்மை. நம்புங்க.”

அவரை ஆசுவாசப்படுத்தி அந்த பெண் உருவம் பேச ஆரம்பித்தது.

"என்னோட பேரு Stellara Silicota. நாங்க வேறு கிரகத்தில் இருந்து இங்க வந்து மாட்டிக்கிட்டோம். எங்களோட உடம்பு மண்ணால் (Silica) ஆனது. இங்க வந்த பிறகு எங்களால் திரும்ப போக முடியல. அதுக்கு என்ன வழின்னு கண்டு பிடிக்க பல வருஷம் முயற்சி செய்யறோம். முடியல.


உங்க பூமில எங்களுக்கு தேவையான தொழில்நுட்பம் இல்ல.  பல வருசத்துக்கு முன்னால நான் இந்த ஊருக்கு வந்தேன். அப்போ நீங்க ஏதோ யாகம் செஞ்சுகிட்டு இருந்தீங்க. அப்போதான் நீங்க யட்சிணி பூஜை செய்யரீங்கண்ணு தெரிஞ்சது. நீங்க இந்த ஊரு ராஜாங்கறதுனால உங்கள நேர்ல பாத்து ஏதாவது உதவி கேட்கலாம்னு வந்தேன். அப்போ நீங்க நல்லா குடிச்சிருந்தீங்க. என்னைப் பாத்துட்டு நீங்க பேய்ன்னு நெனச்சு பயந்து போய் ஒடுனீங்க. நான்தான் உங்கள தடுத்தேன். அப்போ என்ன நடந்துச்சுன்னு உங்களுக்கு நெனவிருக்கா?”

இல்லை என்பது போல் அவர் தலை ஆட்டினார்.

“நீங்க பயந்துபோய் நடுங்கிகிட்டு இருந்தீங்க. அப்போதான் நான் என்னோட உருவம் உங்கள பயமுறுத்துதுன்னு புரிஞ்சுகிட்டு என்னோட உருவத்த உங்க ஊரு பொண்ணா மாத்திக்கிட்டேன். அப்புறந்தான் நீங்க சகஜமா ஆனீங்க. ஆனா என்னை பாத்ததும் நீங்க பண்ண காரியம்தான் என்னை ரொம்ப மாத்திடுச்சு.”

“ஐயோ.. நான் உன்னையும் கெடுத்துட்டேனா?”, பாட்டன் பதறினார்.

“இல்லை ராஜா. நீங்க என்னை கெடுக்கலே. நம்ம கூடுனது என்னோட முழு சம்மதத்தோடதான். எங்க வழக்கத்துல உடல் உறவே கிடையாது. நாங்க இனப் பெருக்கம் செய்யறது cloning முறைல.”

“அப்படின்னா??”

“அப்படின்னா... எங்களுக்கு குறிப்பிட்ட காலத்துக் அப்புறம் எங்கள மாதிரியே இன்னொரு உயிரை படியெடுத்து உருவாகற சக்தி வரும். ஆனா நீங்க என்னை சேந்ததுக்கு அப்புறம் எனக்குள்ள ஒரு மாற்றம் உண்டாச்சு. ”

அவரால் நம்ப முடியவில்லை.

“யே பொண்ணு... சும்மா பொய் சொல்லாதே. ஏதாவது காசு வேணும்னா வாங்கிட்டு கிளம்பு. சும்மா பூச்சாண்டி கதை சொல்லாதே. நீ சொல்றது எல்லாம் நம்பற மாதிரி இல்ல... ”, பாட்டன் கத்தினார்.

ஸ்டெல்லாரவுக்கு கோவம் வந்தது.

“உன்னோட காசு வெச்சு நான் என்ன செய்யப் போறேன்?. நீங்க என்ன பேசரீங்கன்னு தெரியாம பேசறீங்க.  அது சரி. இத புரிஞ்சுக்கற அறிவு உங்களுக்கு இன்னும் இல்ல.”

“நீ சொல்லரத எப்படி நம்பறது? உனக்கு உதவி வேணுமுன்னா அப்பவே அந்த பரங்கிக்காரன போயி பாத்திருக்கலாம்ல?”

பரங்கி என்பவன் இங்கிலாந்து நாட்டு வெள்ளைக்காரன். அப்போது இந்தியா துணை கண்டத்தை முழுமையாக ஆண்டு கொண்டிருந்தான்.

“ம்‌... தெரியும். நாங்க அங்கயும் கலந்து ஆராய்ச்சி பண்ண ஆரம்பிச்சுட்டோம். இன்னும் பல வருஷம் ஆராய்ச்சி இருக்கு.”

“ஓ... அப்படியா?”

அவர் அமைதியாக யோசிக்க ஆரம்பித்தார்.

“இப்போ தான் குடும்பத்தில நிம்மதி நிலவுது. இப்போ எதுக்கு நீ இங்க வந்தே?”

“நான் ஒண்ணும் உனக்காக வர்லே. என் பையனுக்காகத்தான் வந்தேன்.”

“உனக்கு மகனா? யாரு?”, திடுக்கிட்டு கேட்டார் ராஜேந்திர பிராஜபதி வர்மா.

“மகன் மட்டுமில்ல... மகளும் கூடத்தான்.”, ஸ்டெல்லாரா பெருமிதமாகச் சொன்னாள்.

அவருக்கு உச்சியில் சுல்லென்றிருந்தது.

ஸ்டெல்லாராவே தொடர்ந்தது, “ சௌந்தர் ராஜனும், ஜானகியும் என்னோட பசங்கதான்"

அவருக்கு தூக்கி வாரிப் போட்டது.

அவருக்கு இன்னும் நம்பிக்கை வரவில்லை என்று அறிந்து ஸ்டெல்லாராவே தொடர்ந்தது.

"உன்னோட மகன்,  விக்ரம ராஜ வர்மாவுக்கு குழந்தையே பிறக்கல. ஏன்னா உன்னோட மருமகளுக்கு குழந்தை பிறக்கற வாய்பில்ல.  அவ ஒரு மலடி. அவ அதை மறைச்சுட்டா. அப்போதான் நான் திரும்ப ஊருக்கு வந்திருந்தேன். நீ அப்பவும் ஊர் மேஞ்சுகிட்டு இருந்தே. பல வருசத்துக்கு அப்புறம் நான் உன் முன்னாடி வந்து நின்னேன்.  திரும்பவும் நாம ஒண்ணு சேந்தோம்.. அதாவது ஞாபகமா இருக்கா?”

அவருக்கு அது அப்போது ஞாபகத்துக்கு வந்தது. அந்த மாதிரி உடல் உறவு சுகத்தை அவர் வாழ்நாளில் பெற்றதில்லை.

“அது நீயா?  இல்லியே?” என்று அவர் சந்தேகம் எழுப்பினார்.

“நானே தான்.  நீ குடிச்சா எதை ஞாபகமா வெச்சிருக்கே?”, ஸ்டெல்லாரா அங்கலாய்த்தது.

“அப்போ இன்னும் இளமையா இருந்த மாதிரி ஞாபகம்..”, என பதிலளித்தார்.

“இருக்கும்... இருக்கும்…"

“அது சரி, ராஜனும் ஜானகியும் எப்படி?” என்று கேள்வி எழுப்பினார்.

“நீ என்னை மொத மொதல்ல புணர்ந்ததுக்கு அப்புறமா என்னோட உடம்புல பல மாற்றங்கள் ஏற்பட தொடங்கிடுச்சு. ஒரு நாளா ரெண்டு நாளா, நீ என்னை எவ்ளோ நாள் உடலுறவு செஞ்சே தெரியுமா? மொத்தம் 7 நாள். வரும்போதும் போகும்போதும் என்னைப் போட்டு பொரட்டி எடுத்தே.”

“இப்ப ஞாபகம் வருது. நீ அந்த சுகுமாரன் பொண்டாட்டி தானே?”

“அது சுகுமாரன் இல்ல. Garmaita Silicota. அதுவும் என்ன மாதிரியே ஒரு சிலிக்கான் பிறவிதான். ”

“அப்படியா?”

“ஆமா. எனக்கு புதுசா இருந்துச்சு. அப்புறம் நாங்க  ஆராய்ச்சி விஷயமா ஒரு  இங்கிலீஷ்காரனோட லண்டன் போயிட்டோம். திரும்ப இந்த ஊருக்கு டாக்டரா வந்தப்போ, உன்னோட மருமக என்கிட்ட வந்து வைத்தியம் பாத்துக்கிட்டா. அப்ப தான் தெரிஞ்சது அவளுக்கு புள்ள உருவாகாதுன்னு. அவ அழுத அழுக இன்னும் எனக்கு நினைவு இருக்கு. அன்னைக்கு சாயந்தரம் நான் உன்னை பாக்க வந்தேன், அப்ப நீ என்னை பாத்தவுடனே நான் உன் கம்பீர அழகுல திரும்பவும் மயங்கிட்டேன்.”

ஒரு காமப் பார்வை பார்த்தபடி ஸ்டெல்லாரா தொடர்ந்தது,
“ என்னை நீ அப்படியே தூக்கிட்டுப் போயி ராத்திரி முழுக்க சுகம் குடுத்தே. அப்போ உருவான கருதான் நம்ம பசங்க.”

“ஓ...”, பாட்டனுக்கு சுண்ணி எழும்பியது. ஸ்டெல்லாரா அவரது வேஷ்டி மீது கை வைத்து தண்டை மெதுவாக நீவிவிட்டது. அவரது வேஷ்டியை நகர்த்த, அவருடைய நீண்ட சுண்ணி நிமிர்ந்து நின்றது. ஸ்டெல்லாரா அவர் மேல் ஏறி உக்கார்ந்து இரு கைகளையும் வைத்து அவருடைய கருப்பு தண்டை உருவி எடுத்தது.

“புடிச்சிருக்கா?”, காமத்துடன் ஸ்டெல்லாரா பேச, பாட்டனுக்கு அடங்காத ஆசை வந்தது.

முனகிக் கொண்டே, “ என்னோட மருமக வயித்துல சுமந்தாலே அதுவும் பொய்யா?”, பாட்டன் கேள்வி கேட்டார்.

“அது உண்மைதான். அவ சுமந்தது நம்ம பசங்களத்தான்.”

“புரியலியே?”

“டெஸ்ட் ட்யூப் பேபி பத்தி உனக்கு தெரியுமா?”

“அப்படின்னா?”

“உனக்கு சொல்லிப் புரிய வெக்க முடியாது. என்னோட கரு முட்டைகள் கருத்தரிச்ச உடனே அவளோட வயித்துல வெச்சுட்டேன்.”

அவர் ஸ்டெல்லாராவின் கை வரிசையில் சுகமாக முனகினார். அப்போது அவருக்கு அவருடைய மருமகளை அவள் மாசமாய் இருக்கும் போது படுக்கையில் வீழ்த்தியது நினைவுக்கு வந்தது.

“ஆ...ஹா…”, அவரின் முனகல்கள் சத்தமாக ஒலித்தது.

அசையும் கை விரல்களுக்கு இடையில் பாட்டனின் கொட்டைகளை அசைக்கும்போது ஜிவ்வென்று இருந்தது.  கைகளால் தொடர்ந்து இழுக்க இழுக்க, ஒவ்வொரு அசைவிலும் அவர் கொட்டைகளைச் சுற்றி இறுக்கிக்கொண்டு சுகம் பரவியது.  அவர் முழுமையான ஆனந்தத்தில் மிதந்தார்.

வேகவேகமா ஆட்ட அவருக்கு உச்சம் வருவது போல் இருந்தது.

“ராஜா... வா உன்னோடதுக்காகதான் இவ்வளவு வருஷமா காத்திருக்கேன். வா என் வாயில் விடு", என்று சொல்லிவிட்டு ஸ்டெல்லாரா தன் வாயைத் திறந்து காண்பித்தது.

“ஹா,... அம்மா... இதோ... இதோ…” என்று உச்ச நிலையில் அவர் வாயில் கஞ்சியை கொட்டினார்.

ஒரு சொட்டு விடாமல் அதை வாயில் வைத்து ஸ்டெல்லாரா உறிஞ்சிக் கொண்டது.

பாட்டன் சோர்ந்து போய்விட்டார்.

ஸ்டெல்லாரா சந்தோஷத்துடன், “இதத்தான் உன்கிட்ட எதிர்பார்த்தேன். நீ கஞ்சி குடுக்கறதுல வள்ளல்!!”

அவர் பக்கத்தில் படுத்துக்கொண்டு, “ உன்னோட மருமக கண்ணீரை தொடைக்க எனக்கு பொறந்த ரெட்டை பசங்கள அவளுக்கு கொடுத்துட்டேன். இந்த விஷயம் உன் பையனுக்கு தெரியும், உன்கிட்ட சொல்லவேணான்னு நான்தான் அவனை தடுத்தேன். ரிசர்ச் விஷயமா நான் அமெரிக்கா போயிட்டேன்.  அப்புறம் என் மகனுக்கு கல்யாணம்னு கேள்விப்பட்டேன். உன்னோட மகனும் மருமகளும் ஆக்சிடென்ட்டில் இறந்ததும், சௌந்தர் ராஜனோட மனைவி ஊரை விட்டுப் போனதும் அப்புறமா எனக்கு தெரிஞ்சது.

சென்னைல  என் புள்ள கஷ்டப்படரதை பாக்க முடியல. நான்தான் உன் அம்மான்னு எப்படி போயி நிக்கறது. அதனால அவன் வீட்லயே வேலக்காரி  ரெங்கம்மாவா இருந்துட்டேன். ஆராய்ச்சி வேலயை கொஞ்ச வருஷம் நிறுத்திட்டேன். வேற ஒரு அர்ஜெண்ட் விஷயமா நான் திரும்ப அமெரிக்கா போகும்போதுதான் இந்த விஷயம் எல்லாம் நடந்திருக்கு. என் மகன் அவனோட சொந்த மகளையே கல்யாணம் பண்ணிக்குவான்னு நானே நெனச்சு பாக்கலே.  ராணி அவன் மகளுன்னே எனக்கே தெரியாது.”

கொஞ்ச நேரம் ஸ்டெல்லாரா யோசித்துவிட்டு,  “ எனக்கென்ன பயம்னா... இதனால genetic disorder ஏதாவது வருமோன்னுதான். அதனால, இந்த விஷயத்த வேற நீ யாருக்கும் சொல்லாதே. நானே நேரம் வரும்போது சொல்லிக்கறேன். உன்னோட Sperm-ஐ நான் சேமிச்சு வெச்சுக்கறேன். அதை வெச்சு நான் அடுத்தகட்ட ஆராய்ச்சி செய்யணும்.”

ஸ்டெல்லாரா அவருக்கு முத்தமிட்டு விடை பெற்றுக் கொண்டது.

தன் வாழ்க்கையில் இப்படி எல்லாம் நடந்ததா என்ற வியப்பில் அவர் ஆழ்ந்து தூங்கிவிட்டார்.

அடுத்த நாள் காலையில் அவர் எழுந்திருக்கவே இல்லை.

***

[omprakash_71]

மிக அருமையான கதையை எழுதி வருவதற்கு நன்றி நண்பா நன்றி

[rainbowrajan2]

மிக அருமையான கதையை எழுதி வருவதற்கு நன்றி நண்பா நன்றி

Thank you.

[rainbowrajan2]

28

தேவி வீலென்று கத்திவிட்டாள். ராணியும் நடுங்கிக் கொண்டு இருந்தாள். இருவரும் ராஜனை இருக்கமாகப் பிடித்துக்கொண்டார்கள். எல்லோரின் முகத்திலும் ஒரு இனம் புரியாத பயம் அப்பி இருந்தது.

ரதிக்கு என்ன நடக்கிறது என்றே புரியவில்லை.

ரெங்கம்மா உருவம் பேச ஆரம்பித்தது.

“யாரும் பயப்படாதீங்க. நான் ஒண்ணும் பேய் பிசாசு இல்ல. நானும் உங்களை போல ஒரு ஜீவராசிதான். என்னோட பேரு Stellara Silicota (ஸ்டெல்லாரா சிலிகோட்டா)... நான்தான் ரெங்கம்மாவா பல வருஷம் சென்னைல இருந்தேன்.  ராணி, என் தங்கமே, இங்க வாடிம்மா.”

கைகளை நீட்டி அழைத்தது ஸ்டெல்லாரா என்கிற ரெங்கம்மா.

ஒருவித பயந்துடனேயே ராணி அருகே சென்றாள்.

“நான் உனக்கு ரெங்கம்மாதான். நீதான் என் மகனை பத்திரமா பாத்துக்கறியே... எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷம்.”

“மகனா? யாரு உங்க மகன்?”, ராணி படபடவென்று வெடித்தாள்.

ஒன்றும் பேசாமல் Neural Link-இல் அவளுக்கு தேவையான தகவல்களை அனுப்ப, ராணி அதைப் புரிந்து கொள்ள முடியாமல் தத்தளிதாள்.

ஜானகி ஆத்திரத்துடன், “ இங்க என்ன எழவு நடக்குத்துன்னே தெரியல.” என்று கத்தினாள்.

ஸ்டெல்லாரா பாட்டனிடம் சொன்னதை பொறுமையாக விவரித்தது.

***

கேட்டு முடித்தவுடன் அனைவரின் முகத்திலும் ஈ ஆடவில்லை.

ஜானகிதான் திரும்பவும் பேசத் தொடங்கினாள்.

“அப்போ நீ.... சாரி... நீங்கதான் எங்களோட அம்மாவா? என்னால நம்பவே முடியல.” என்று கண் கலங்கி அழுதாள்.

“அழாதே மகளே. நான் உங்களை, என் வயித்துல சுமக்கல. அப்போ எனக்கு அந்த வாய்ப்பு இல்ல. ஆனா, உங்க ரெண்டு பேரோட எல்லா சுக துக்கத்திலும் நான் உங்க பக்கத்திலதான் இருந்திருக்கேன்.” என்று ஜானகியை அணைத்துக் கொண்டது ஸ்டெல்லாரா என்கிற ரெங்கம்மா.

ராஜன் வியர்த்து விறுவிறுத்து நின்று கொண்டிருந்தார். அவரையும் இழுத்து அணைத்தது.

யுவியும் ரூபாவும் இதெல்லாம் தங்களுக்கு எப்போதோ தெரியும் என்று தோரணையாக அமர்ந்திருந்தார்கள். தேவியும் மற்றவர்களும் நடப்பதை ஆச்சரியத்துடன் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.

ரதியின் கடுகளவு drone காமிராக்கள் தொடர்ந்து படம் பிடித்துக் கொண்டிருந்தன.

***

அந்த கொட்டாரத்தில் அமைதி நிலவியது.  பல மணி நேரம் யாரும் பேசிக்கொள்ளவில்லை.

வேணுவுக்கு இருப்பு கொள்ளவில்லை. அவன் கற்பனையே செய்யாத, செய்ய முடியாத சம்பவங்களை அவனால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை.

ராஜன் மூலம் பிறந்த சுஜாவின் மகனும் ஒருவிதத்தில் half-alien என்று நினைத்தபோது அவனுக்கு மயக்கமே வரும் போல இருந்தது.

ஸ்டெல்லாரா ஒவ்வொருவரிடமும் அன்பாக பேசியது. கடைசியாக ரதியிடம் வந்தது.

***

“How do you feel now?”, ரதியை கேட்டது ஸ்டெல்லாரா.

“I am better than others. They look like hit by a train-wreck”, ரதி பதில் சொன்னாள்.

(நான் அவர்களைவிட பரவாயில்லை. அவர்கள் எல்லோரும் ஏதோ ரயில் விபத்தில் சிக்கியது போல் தெரிகிறார்கள்)

ஸ்டெல்லாரா வாய்விட்டு சிரித்தது.

ரதிக்கு பயமாக இருந்தாலும், " நான் சில சந்தேகங்களை, கேள்விகளை கேட்கலாமா? "

என்ன இருந்தாலும் அவள் ஒரு Investigative Journalist அல்லவா? தைரியமாக கேட்டுவிட்டாள்.

“Oh sure. நான் அதுக்குத்தான் காத்துக்கிட்டு இருக்கேன். Go ahead! Just call me Sraa (ஸ்ரா)”

ரதி கேள்விக் கணைகளை தொடுக்க ஆரம்பித்தாள்.

***

ரதி: “நீங்க எதுக்காக இந்த பூமிக்கு வந்தீங்க? எங்க உலகத்தை ஆக்ரமிக்கவா?”

ஸ்ரா: “Oh no. நாங்க இங்க விருப்பப்பட்டு வரலே. எங்க கிரகம் ரொம்ப சின்னது. அதை சுத்தி சின்ன சின்ன Asteroid belt இருந்தது. நான் பொறந்ததே ஒரு asteroid-ல தான். எங்க மக்கள் அந்த asteroidல சுரங்க வேலை செஞ்சுகிட்டு இருக்கிறவங்க. டெக்னாலஜி எதுவும் பெருசா எங்களுக்கு தெரியாது. எப்படி நடந்துச்சுன்னு தெரியல, திடீருன்னு நாங்க இருக்கற Asteroid எங்க கிரகத்தை விட்டு விலக ஆரம்பிச்சது. பல பேரு பக்கத்தில் இருக்கற பெரிய Asteroid-க்கு தாவி தப்பிச்சுட்டாங்க. நாங்க மாட்டிக்கிட்டோம். பல Parsec தூரம் நாங்க விலகி வந்துட்டோம். அப்போ ஒரு supernova  வெடிப்பு சம்பவத்தாலே எங்க Asteroid, ஒரு வால்நட்சத்திரமா (comet) மாறிடுச்சு. பல Parsec தொலைவு கடந்து இங்க பூமியில் வந்து விழுந்தோம். ”





 

மீயொளிர் விண்மீன் வெடிப்பு (Supernova) என்பது அளவில் பெரிய விண்மீன்கள் தம் எரிபொருள் எரிந்து தீர்ந்தபின் மாபெரும் அளவில் ஒளியாற்றலை வீசி பேரொளியுடன் வெடிப்பதை குறிக்கும்.

 Parsec - புடைநொடி(parsec) என்பது "புடைபெயர்சியின் நொடி"(parallax of second) என்ற வாக்கியத்தின் குறுக்கம் ஆகும். புடைநொடி என்பது வானியல் அலகுகள் படி 3.26 ஒளியாண்டு ஆகும்.

 விக்கிபீடியா - English - தமிழ்

ரதி: “ நாங்கன்னா?”

ஸ்ரா: “என்னையும் சேர்த்து 131 பேர் வந்தோம். ஆனா தப்பிப் பொழைச்சவங்க வெறும் 13 பேர். "

ரதி: “அப்போ எல்லோரும் இங்கதான் இருக்காங்களா?”

ஸ்ரா: “இல்ல.. எல்லாரும் இப்போ வேற வேற நாடுகள்ள ரிசர்ச் சைண்டிஸ்ட்டா இருக்காங்க.”

ரதி: “உங்களுக்கு சூப்பர் பவர் இருக்கா? எப்படி உங்க உருவத்தை மாத்தறீங்க? இதெல்லாம் எப்படி சாத்தியம்?”

ஸ்ரா: “மாயமில்ல மந்திரமில்லை. எல்லாம் சயின்ஸ். நீயும் மத்த மனுஷங்க மாதிரி எப்படி மூட நம்பிக்கைல இருக்காதே. என்னோட body transformation-ஐ பத்தி உனக்கு விளக்கமா சொல்றேன்.”

ரதி: “அப்படியில்ல... ஒரு டவுட். அவ்ளோதான்."

ஸ்ரா: சிரித்துக்கொண்டே, "நீங்க எப்படி கார்பன் மனிதர்களோ, அப்படித்தான் நாங்க - சிலிக்கன் ஜீவன்கள். எல்லாம் pure evolution. என்னால ஒரு நாளைக்கு மேல இந்த உருவத்தில இருக்க முடியாது. மேக்ஸிமம் 18 மணி நேரம். அதுக்கப்புறம் நான் உருகி மண்ணா மாறிடுவேன். எனர்ஜி வந்த பிறகு வேறு எந்த வடிவத்துக்கு மாறனுமோ அப்படி மாறிடுவேன்.”





 

 
  Amoebas are crafty, shape-shifting engineers
 
  10 Surprising Shape-Shifting Organisms

ரதி: “உங்களுக்கு எப்படி எங்க மொழி தெரியும்?”

ஸ்ரா: சிரித்துக் கொண்டே, “ எனக்கு கிட்டத்தட்ட 26 மொழிகளுக்கு மேல பேசவும் எழுதவும் தெரியும்.  இது என்னோட 5 வது உருவப் படி மாற்றம் (transdifferentiation / பரம்பரை மறு நிரலாக்கம்). ஒவ்வொரு மாற்றமும் எங்களுக்கு 300 வருஷங்கள் நிலைச்சிருக்கும். அதில் போன படிமாற்றதோட எல்லா memories பரிமாற்றம் ஆயிடும்.”

எல்லோரும் ஆச்சரியமாக பார்க்க, ராணி முந்திக்கொண்டு, “ அப்படின்னா இப்போ உங்க வயசு என்ன? பாக்க 45 வயசு பொண்ணு மாதிரி இருக்கீங்க?”

ஸ்ரா: “இந்த படி மாற்றம் நான் உங்க அம்மாவை பாக்க வந்த போது நடந்தது. வயசுங்கறதை நான் பெருசா எடுத்துக்கறதில்ல. மனுஷங்களுக்கு சந்தேகம் வரக்கூடாதுங்கறதுக்காக எங்க உடம்பை 3 வருசத்துக்கு ஒருமுறை வயசான தோற்றத்துக்கு மாத்திக்கறோம்.”  

ரதி: “அப்போ உங்களுக்கு சாவே இல்லயா? இதை கண்டுபிடிக்க எங்க scientists எல்லாம் எவ்ளோ கஷ்டப் படராங்க தெரியுமா?”

ஸ்ரா: “தெரியும்.. ஆனா எங்களுக்கு சாவே இல்லைன்னு யாரு சொன்னா? நாங்க 13 இருந்தோம். ஆனா இப்போ just 5 பேர்தான் மிஞ்சி இருக்கோம்.”

தேவி: “ ஏன்? என்னாச்சு அவங்களுக்கு?”

ஸ்ரா: “ எங்க உடல் உருமாற்றம் அடையலாம். ஆனா எங்க உடல் அதுக்கு முன்னாடி அழிஞ்சு போச்சுன்னா எப்படி உருமாறுவது? எங்க மக்கள் பலபேர் விமான விபத்துலயும், இயற்கை பேரழிவுலயும் அழிஞ்சிருக்காங்க. அதனால சாகா வரம் அப்படிங்கறது இல்லவே இல்லை.”  

ரதி: “ஏன் இதை மக்களுக்கு முன்னமே சொல்லலே? இப்போ எதுக்கு இந்த டாக்குமெண்டரி செய்யறீங்க?”

ஸ்ரா:  “ உங்க மனுசங்க உங்களுக்குள்ளயே இப்படி அடிச்சு கொன்னுக்கறீங்க. எங்களைப் பத்தி முன்னாடியே சொல்லி இருந்தா, நீங்க எங்களை அழிச்சிருப்பீங்க.  நீங்களா எங்கள காப்பாத்தப் போறீங்க? நல்ல ஜோக். இப்ப சொல்றத்துக்கு ஒரு பெரிய காரணம் இருக்கு. அதை இப்போ சொல்ல மாட்டேன். நேரம் வரட்டும் சொல்றேன்.”

ரதி: “சரி நம்ம அரசியலுக்குள்ள போகவேண்டாம். உங்க குடும்பத்துக்கு வருவோம். நீங்க Alien race-ஐ இந்த பூமியில உருவாக்கப் போறீங்களா? அதுக்குதான் இத செய்யறீங்களா? ”

ஸ்ரா: “நிச்சயமா இல்லே. நான் என்னோட சந்ததியை பாதுகாக்க போராடிக்கிட்டு இருக்கேன். எனக்கு நடந்த உடல் மாற்றம் மாதிரி எங்க மக்கள் யாருக்கும் நடக்கவே இல்லை. இதுல நான் ஏன் பூமி மனுஷங்கள ஆதிக்கம் செய்யணும். நிச்சயமா இல்ல. என்னோட மற்ற சிலிக்கன் ஜீவராசிகள் எப்படி இருக்காங்க, என்ன ஆனாங்கன்னு இதுவரைக்கும் எங்களுக்கு தெரியாது. ரூபா, யுவியோட உதவியால அதுக்கு ஒரு வழி பிறந்திருக்கு.”

ரதி: “அப்போ நீங்க இந்த பூமியை விட்டுப் போகப் போறீங்களா?”

ஸ்ரா: “அதுக்கு இன்னும் நேரம் இருக்கு. அதுக்கு முன்னாடி நான் சொல்றதை நீ செய்யணும். ஏன் எதுக்குன்னு கேள்வி கேக்கதே.”

ஸ்டெல்லாரா சொன்னபடி செய்தாள் ரதி. அவளிடம் instructions கொடுத்துவிட்டு சிரித்தபடியே, “ நான் என்னோட குடும்பத்தோட கொஞ்சம் தனியா இருக்கணும், நீ போகலாம்" என்று சொன்னது.

ரதிக்கு இனிமேல் என்ன நடக்கப் போகிறது என்று புரிந்தபோது அவளுக்கு கீழே ஈரமானது.

அவள் தயக்கத்துடன், “நானும் உங்களோட இணைஞ்சுக்கலாமா?” குழைந்தால் ரதி.

ஸ்டெல்லாரா பலமாக சிரித்துக்கொண்டே, “வா" என்று அணைத்துக் கொண்டது.

***

[rainbowrajan2]

29

ஸ்டெல்லாராவைப் பற்றிய பயம் எல்லோரிடமும் விலகி இருந்தது. அவர்கள் இயல்பாக இருக்க ரெங்கம்மாவின் பழைய தோற்றத்தில் உருமாறிக் கொண்டது. ரெங்கம்மா உருவில் இருக்கும்போது அவளை எல்லோருக்கும் பிடித்தது, அதனால் குடும்பத்தாருக்கு இனிமேல் ரெங்கம்மாவாகவே வளைய வருவாள்.

தேவிக்கு பல வருடம் கழித்து புருஷனுடன் சேர்ந்தது மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. இனிமேல் பிரச்சனைகளே வரக்கூடாது என்று அவள் தெய்வத்தை வேண்டிக்கொண்டாள்.

ராணி ரெங்கம்மாவைப் பார்த்து, “இப்போ எனக்கு ஒரே குழப்பமா இருக்கு?” என்றாள்.

“இன்னும் என்ன குழப்பம்?”, ரெங்கம்மா அவளின் முகத் தாடையை பிடித்துக்கொண்டு கேட்டாள்.

“நமக்குள்ள என்ன உறவுன்னே பிடிபடலே. நான் உங்க மருமகளா? இல்லை பேத்தியா? என்னோட மகன் உங்களுக்கு பேரனா இல்லயா? எனக்கு தலயே வெடிச்சுடும் போல இருக்கு. இங்க பாரு... நம்ம குடும்ப மரத்தை பாருங்க  நீங்களே...”, ராணி வருத்ததுடன் கேட்டாள்.



அவளின் வருத்தத்தை புரிந்துகொண்டாள் ரெங்கம்மா. எல்லாவற்றுக்கும் சிரிப்பை மட்டுமே கொடுத்தாள் ரெங்கம்மா.

“உன் கஷ்டம் புரியுது. இதுக்கே சலிச்சிகிட்டா நீ செங்கிஸ் கான் (Genghis Khan) வாரிசுகளை பார்த்தா என்ன சொல்லுவே? உனக்கு தெரியுமா? அவன் வேலையே போருக்கு போகறதும், கொல்றதும், பெண்களை கற்பமாக்கறதும்தான். இதுல அவன் அம்மா, மகள்ன்னு கணக்கு வெச்சு ஓத்திருப்பானா என்ன? "

ரெங்கம்மா தொடர்ந்து, “நம்ம குடும்ப சமாச்சாரம் ஒரு Aberration, அதாவது ஒரு பிறழ்வு. நான் இங்க வராம இருந்திருந்தா, அல்லது ராஜேந்திர பிரஜாபதியோட மருமகளை பாக்காம இருந்திருந்தா இந்த குடும்ப வரலாறே மாறி இருக்கும். நம்ம உறவு இப்போ ஒரு நாகரீக முதிர்ச்சி இல்லாத நிலைக்கு  (Primitive Stage) போயிடுச்சு. எல்லாத்துக்கும் நான்தான் காரணம். இப்போ காலம் கடந்திருச்சு... அதையே நெனச்சு குழம்பாத. நான்தான் உங்க genetic defects எல்லாம் fix பண்ண வழி கண்டு பிடிச்சுட்டேனே. Just enjoy the sex. ”

மேலும் மேலும் இடி போல் இறங்கிய சொற்களை கேட்ட ராணிக்கும் தேவிக்கும் தலை சுற்றி மயக்கம் வருவது போல இருந்தது.

சுஜாவுக்கு ஆர்வம் தாளவில்லை.

“என்னங்க சொல்றீங்க..செக்ஸ் வெச்சுக்கலாமா!!!” என்று துள்ளிக் குதித்து வந்து கேட்டாள்.

“ஏன்.. உனக்கு வேண்டாமா? வேண்டாமுன்னா சொல்லு. உனக்கு மட்டும் மாத்து மருந்து தரேன். "

"அப்படியெல்லாம் இல்ல... சும்மா கேட்டேன்..", சுஜா பின் வாங்கினாள்.

பேச்சை மற்றும் விதமாக, “ அது சரி, இதுவரைக்கும் நீங்க எப்படி இனப்பெருக்கம் செஞ்சீங்க?”, சுஜா கேட்டாள்.

"சொல்றேன். சொல்றேன். இதெல்லாம் உங்களுக்கு கொஞ்சம் விசித்திரமா இருக்கும்.”

நடுவே ரெங்கம்மா அமர்ந்துகொள்ள,  குடும்பப் பட்டாளம் சுற்றிக் கொண்டது.

“நான் மொத்தல்லியே சொன்ன மாதிரி நாங்க இனப் பெருக்கம் செய்யற முறைக்கு பேரு transdifferentiation - அதாவது cloning மாதிரி.  இதை Asexual Reproduction, அதாவது பாலினமற்ற  இனப்பெருக்கம்ன்னு உங்க அறிவியல் சொல்லுது. எங்களுக்கு ஆண் பால், பெண் பால் கிடையாது. அப்படி இருந்த நான், பிரஜாபதியால உடல் மாற்றம் அடைஞ்சேன். முதல்ல கரு உண்டான போது, அதை என் உடம்பாலே வளர வெக்க முடியல. ஒரு கண்ணாடிக் குடுவைல எப்படி குழந்தை வளரும்? அதனால அதை பிராஜபதியோட மருமகளுக்கு இடம் மாத்திட்டேன். அதனால, ராஜனும் ஜானகியும் நிச்சயமா பிரஜாபதியோட பேரன் பேத்திதான்."

“அது சரி, நீங்க எப்படி மறுபடியும் இங்க வந்தீங்க? அதை சொல்லுங்க?", என்று ராணி அவசரப் படுத்தினாள்.

ரெங்கம்மா பொறுமையாக, "இப்ப வந்தது யுவி, ரூபாவோட Bio Luminescence-சால, முன்னாடி வந்தது உங்க ரெண்டு பேரால.... சௌந்தர் ராஜனுக்கும் ராணிக்கும் குழந்தை உண்டாகும்போது நீங்க எல்லாரும் ஒரு நிவர்த்தி பூஜை செஞ்சீங்களே ஞாபகம் இருக்கா?” என்று கேட்டாள்.

“ஆமா… ஆமா... எங்க எல்லாரையும் வெளியேத்திட்டு மாமாவும் சின்ன அத்தையும் மட்டும் உள்ள இருந்தாங்களே... அப்போ வித்யாசமா ஒரு சத்தம் கூட கேட்டுச்சு... நல்லா ஞாபகம் இருக்கு" என்று சுஜா படபடவென்று சொன்னாள்.

“yes. அது நடக்கும்போது நான் இங்கதான் இருந்தேன். நீங்க எல்லாரும் ஊருக்கு வரும்போது உங்க கூடயே உங்களுக்கு தெரியாம வந்துட்டேன். அந்த நிவர்த்தி பூஜை சும்மா இல்ல. அது எனக்கு ஒரு energy transfer protocol. மண்ணுல நம்பூதிரி எழுதும் போது எனக்கு சிக்னல்ஸ் வரும் - சிலிக்கன் கம்யூனிக்கேஷன். - மண்ணுல சிலிக்கன் இருக்குல்ல."

“அப்புறம்…”, என்று தேவி அவசரப் படுத்தினாள்.

" அப்புறம், ராணி வயித்துல ரெண்டு உசிறு இருக்கறத நான் உணர்ந்தேன். ஆனா அதுல ஒரு உசிரு பலவீனமா இருந்தது. ரெண்டு உசிரயும்  காப்பாத்தணும்ங்கர எண்ணம். ஆனா நான் உருமாறி வந்து, ராணி பயந்துட்டா? அப்புறம் ரெண்டு உசுருக்கும் ஆபத்து. So, நான் ராணியோட யோனிப்பையில் புக அந்த வழியை தேர்ந்தெடுத்தேன்.”

“என்ன வழி? என்ன வழி?” என்று எல்லோரும் கூச்சலிட்டார்கள்.

" நான் என் சௌந்தர் ராஜனோட பிறப்புறுப்பில் படர்ந்துட்டேன்.”, ரெங்கம்மா வெக்கத்துடன் சொன்னாள்.

“எப்படி? எப்படி?”

“அவனோட பிறப்புறுப்பு மேல ஒரு மெல்லிய படலமா, ஒரு Condom மாதிரி  படர்ந்து, ராணியோட யோனிக்குள்ள நுழைஞ்சேன். அப்போதான் நீங்க கேட்ட சத்தம் வந்தது"

“ஓ…”


“அப்போ ராஜன் மெதுவா உள்ளே இறக்க இறக்க, எனக்கு அவங்க தாத்தா ஞாபகம்தான் வந்தது. உள்ளே போயி, யுவியோட இதயத் துடிப்பை சரி செஞ்சுட்டு வந்தேன். வெளியே வரும்போது ராஜன் கஞ்சி விட்டுட்டான். நான் அவனோட விந்துல நனைஞ்சுட்டேன்.”

சற்று இடைவெளி விட்டு, “அதனால, இந்த sexual aberration எல்லாம் என்னாலதான். ஆனா ஒரு உண்மை உங்களுக்கு தெரியணும். ரூபாவும் யுவியும் ஒண்ணு சேர்ந்ததுனால நமக்கு ஒரு வெளிச்சம் தெரிஞ்சிருக்கு. இனிமே நாம என்ன செய்யணும்னு ஒரு வழி பிறந்திருக்கு. அதனால நான் இதை தகாத உறவுன்னு சொல்லமாட்டேன். வேணும்முன்னா primitive breeding-ன்னு சொல்லிக்கலாம்.  ” என்று ரெங்கம்மா சொல்லி முடித்தவுடன் எல்லோரும் ஒரு பெருமூச்சு விட்டார்கள்.

இப்படி எல்லோரும் ரெங்கம்மாவிடம் விளக்கம் கேட்டுக் கொண்டிருந்தபோது, யுவியும் ரூபாவும் மன்மத லீலையில் ஈடுபட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள்.

அதைப் பார்த்த ராஜனுக்கு மோகம் இன்னும் ஏறியது.

[rainbowrajan2]

29 continued

ராஜன் ரெங்கம்மாவின் அருகே உட்கார்ந்திருந்தார். அவருடைய அசைவில் ரெங்கமாவின் பருத்த உடல் அசைந்தது.

“என் மேல கோவமா ராஜா?”, ரெங்கம்மா கேட்டாள்.

“இல்ல ரெங்கம்மா....”, என்று ராஜன் சொல்லிவிட்டு, ஒரு வித தயக்கத்தோடு, “ உன்னை நான் அம்மான்னு கூப்பிடலாமா?” என்று கேட்டார்.

“தாராளமா ராஜா... நான் உன்னை இந்த மனுஷங்க மாதிரி வயித்தில சுமக்காலேன்னாளும் நானும் உனக்கு அம்மாதான்.”  என்று அவரை அள்ளி அணைத்துக்கொண்டது. அந்த அரவணைப்பை அவர் எதிர்பார்த்திருந்தார். மெதுவாக ரெங்கம்மாவின் உடலை தழுவினார். மார்புகள் உரச அணைத்தார். அதைப் புரிந்து கொண்ட ரெங்கம்மா அவரை ஊடுருவிப் பார்ப்பது போல பார்க்க, ராஜனின் கண்களில் இருந்த காமத்தை உள்ளுணர்வில் அறிந்தவுடன் மேலும் இறுக்கி அணைத்தாள்.

மெதுவாக கைகளை அவரின் இடுப்புக்கு கீழே இறக்கி, “நான் உனக்கு புடிச்சதை பண்ணபோறேன்... இதுக்காக நான் எவ்ளோ வருஷம் காத்திருக்கேன் தெரியுமா?”, என பேசிக்கொண்டே அவருடைய இடுப்பை தொட்டு அவரின் மேடேறிய சுண்ணியை வெளியே எடுத்தாள்.

ஒரு நொடி கூட யோசிக்காமல் அவரின் தண்டை வாயில் வைத்து உறிஞ்ச ஆரம்பித்தாள். ஜானகியை பக்கத்தில் இழுத்து அவளின் புண்டையில் விரல் போட்டு மகளுக்கும் மகனுக்கும் ஒரே சமயத்தில் சுகம் தந்து, அவர்களின் பிரிவுத் துயரத்தை ஆற்றினாள்.

ராஜனுக்கு தாங்க முடியாத ஆனந்தம் கிடைத்தது. ஒரு மகனுக்கு கிடைக்கும் ஆறுதல் அவன் தாயின் அன்பான வாயில் இருக்கிறது என்று இப்போது உணர்ந்தார் ராஜன். அவருக்கு யுவி எப்படி தன் அம்மாவிடம் சுகம் அனுபவித்திருப்பான் என்ற உணர்வை இப்போது அவர் அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தார்.  ரெங்கம்மா, மகனுக்கு அவன் வாழ்நாளில் அனுபவித்திடாத சுகத்தை வாயால் கொடுத்தாள். பல வருடங்களாக சுகம் என்ன என்பதே அறிந்திராத ஜானகி, அம்மாவின் விரல் சுகத்தில் முனகி முத்தெடுத்தாள்.

ராஜன் சும்மா இருக்காமல் ரெங்கம்மாவின் உடலை தள்ளி அவரும் புண்டையை நக்கி, தோண்டி எடுத்தார்.

அம்மா மகனின் சல்லாப லீலைகளை பார்த்த அனைவருக்கும் கீழே ஊற ஆரம்பித்தது.  

யுவி ராணியை தூக்கி எடுத்து தோள் மீது போட்டுக்கொண்டு அவள் புண்டையை தூர் வாரத்  தொடங்கினான்.  கீழே அமர்ந்து, யுவியின் சுண்ணியை ரூபா உறிஞ்சி எடுத்தாள்.

யுவி ராணியிடம், “ இப்போ உனக்கு சம்மதமா சொல்லு?”

ராணி சுகத்தில் திக்கிக்கொண்டு, “எதுக்கு?”

மகன் பதில் சொல்லாமல் உற்று பார்ப்பதை கண்ட ராணிக்கு புரிந்தது அவன் எதற்கு அடி போடுகிறான் என்று.

“முடியாதுடா பன்னி... எங்கப்பாகிட்ட போய் உன்னை சொல்லிக் குடுத்துடுவேன் பாத்துக்கோ" என்று வாயை கோணி அவனை உசுப்பேற்றினாள்.

அப்போது ராஜன் ராணியைப் பார்த்து, “ என்னடி ராணிக்குட்டி.. நம்ம பையன் கேக்கரான்ல... குடுடீ.”

“அப்பா... நீங்க புரியாம பேசாதீங்க. அவன் இன்னொரு புள்ளைக்கு அடிபோடறான்... என்னால எல்லாம் முடியாது...”, ராணி பதில் சொன்னாள்.

மகனின் தைரியத்தை கண்ட ராஜனுக்கு மோகம் தலைக்கேறியது.

“அப்படியாடா யுவி!”, ராஜன் கேட்டார்.

“ஆமாப்பா. ராணி எனக்கு சரியா பால் குடுக்கலேன்னு தேவிப் பாட்டி சொல்லுச்சு. எனக்கென்னமோ இப்போ குழந்தை போறந்தா சரியா பால் குடுப்பான்னு தோணுது. நீங்க என்ன நினைக்கறீங்க?”, யுவி தில்லாக பதில் சொன்னான்.

" ஆமா...நல்லதாப் போச்சு. நீ சொல்றதும் சரிதான். எனக்கு வேலை மிச்சம். நீ உங்கம்மாவை கர்ப்பம்மாக்கிவிடு. நான் எங்கம்மாவை கர்ப்பமாக்கறேன்.” என்று சொல்லிக்கொண்டு அவர் ரெங்கம்மாவின் பூழையில் சுண்ணியால் அடித்து துவைக்க ஆரம்பித்தார்.

யுவி ஒரு கள்ளச் சிரிப்பு சிரித்துக்கொண்டு ராணியை ஏறி ஓக்க ஆரம்பித்தான்.

இதைக் கேட்டுக்கொண்டுருந்த இந்திரஜித், வெறி ஏறி சுஜாவை, அவன் அப்பா முன்னால், அதாவது  அவள் கணவன் வேணு முன்னாலேயே இழுத்துப் போட்டு ஓக்க ஆரம்பித்தான். அதை சுஜாவும் கொஞ்சம்கூட கூச்சமில்லாமல் அதற்க்காகவே காத்திருந்தவள் போல, காலை விரித்து ஏற்றுக்கொண்டாள்.  

அங்கே இருந்த மூன்று முழு கார்பன் மனிதர்களும், தேவி, வேணு, ரதி -  தாங்கள் ஏதோ சொர்க்க லோகத்தில் சல்லாப மாளிகையில் இருப்பதைப் போல் உணர்த்தார்கள். ஏனென்றால் மற்ற அனைவரும் ஒருவகையில் half-silicon aliens.

தேவியும் வேணுவும் தங்களுக்கு ஜோடி இருந்தாலும், அவர்களின் ஜோடியை பறிகொடுத்த பிள்ளைகள் போல ஒரு வித பயத்துடன் சுய இன்பம் செய்து கொண்டிருந்தார்கள். ரதி இவற்றை எல்லாம் ஆச்சரியத்துடன் அணுகினாள். அவள் கைகள் ஓயாமல் அவள் புண்டையை சொறிந்து கொண்டு மதன நீரை ஒழுக்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

இத்தனை களேபரத்திலும், ஸ்வரூபி - தேவியின் மகள், ராஜனின் இரண்டாம் மகள், காமத்தில் மூழ்காமல் முகத்தில் ஒரு சோகத்துடன் இருப்பதை ரதி கவனித்தாள். ஒரு சின்ன விசும்பல் ஸ்வரூபியிடம் இருந்து வந்தது. தேவிக்கு அவளின் அழுகைக்கான காரணம் தெரியும். ஒரு தாயாக அவளை தேற்றினாள்.

அதைப் பார்த்த ரெங்கம்மா ராஜனை தடுத்து நிறுத்தினாள்.

“கொஞ்சம் பொறு ராஜா. இன்னொரு வேலை மிச்சம் இருக்கு.” என்று எழுந்து போய் தன்னுடைய நிர்வாண உடலால் ஸ்வரூபியை அணைத்தாள் ரெங்கங்கமா.

“உன்னோட கஷ்டம் பாட்டிக்கு தெரியாம இருக்குமா? உனக்காகத் தானே இந்த g-RACE அமைப்பே நடத்தறோம். உனக்கான மருந்து கண்டுபிடிச்சுட்டேன் ஸ்வரூபி.” என்று அவளை தேற்றினாள்.

ராஜனைப் பார்த்து கோவத்துடன், “ உனக்கு கொஞ்சமாவது பொறுப்பு இருக்கா. உன் பொண்ணுதானே இவ, இவளுக்கு என்ன ஏதுன்னு நீங்க ரெண்டுபேரும் ஒரு நாளாவது யோசிச்சிருக்கீங்களா? ஸ்வரூபிக்கு Turner syndromeன்னு உங்களுக்கு தெரியுமா, தெரியாதா?”

ரெங்கமாவின் ஆவேசம் ராஜனையும் ராணியையும் தாக்கியது. ராஜனும் ராணியும் அவர்களின் தகாத உறவை 15 வருடங்களுக்கு முன் நிறுத்தியதன் காரணமே ஸ்வரூபியின் genetic defect தான்.

ரெங்கம்மா ஸ்வரூபிக்கு அவளுடைய கால் எழும்புக்கு நடுவே, எழும்பு மஜ்ஜையில் ஒரு injection போட்டாள்.

“இன்னும் ரெண்டே நாள். உன்னோட genetic defect மறைஞ்சுடும். 3 வது நாள் நீ வயசுக்கு வந்துடுவே. சந்தோஷமா என் செல்லக்குட்டி?”, ரெங்கம்மா ஸ்வரூபியை உச்சி முகர்ந்து முத்தமிட்டாள்.

ராஜனைப் பார்த்து, “என்னடா பயந்துட்டியா? வா... வந்து உன் வேலய முடிச்சு விடு.” என்றாள் ரெங்கம்மா.

ராஜன், “ ஒரு செகண்ட் எங்கள நீ பயபடுத்திட்டிட்டே ரெங்கம்மா.. இரு உன்னை வெச்சுக்கறேன்” என்று அவள் மீது மீண்டும் பாய்ந்தார்.

அடுத்த 30 நிமிடங்கள் அங்கே இருந்த அம்மாக்கள் புண்டை நொந்து நுரை பொங்கியது. ராணியை யுவி விடாமல் ஓக்க, அவள் ராஜனை விழாமல் இருக்க அவர் தோளைப்  பிடித்துக் கொண்டாள்.

ரெங்கம்மா ஜானகிக்கு நாக்கு போட்டு சுவைத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

சுஜாதான் கொஞ்சம் பாவம், அவள் சுகத்தில் அனத்தினாள்.

“வேணு... வேணு... இங்க வா வேணு. என் பையன் என்னை சொர்கத்துக்கே கூட்டிட்டு போறான் வேணு... வந்து பாரு வேணு"

ராணி: “அடி வெக்கங்கெட்டவளே. இப்பவும் அவனை வேடிக்கை பாக்க சொல்றியே. இது உனக்கே கொஞ்சம் ஓவரா இல்ல"

சுஜா: “போங்கத்தே... உங்களுக்கென்ன வீட்லயே ஏகப்பட்ட சுண்ணி இருக்கு. எனக்கு என் பையன் மட்டும்தான இருக்கான்.”

ராணி: “ஏண்டா வேணு. இப்பவும் இவளை ஓக்கரத்தில்லியா நீ?”

வேணு: “ நான் செஞ்சா அவளுக்கு பிடிக்கரதில்லே அத்தே... நான் என்ன செய்ய?”, என்றான் அப்பாவியாக முகத்தை வைத்துக்கொண்டு.

ராணி: “டேய் இந்த்ரஜித். உங்கம்மா ரொம்ப காஞ்சிபோய் இருக்கா போல. கொஞ்சம் ஊத்தி விடுடா.”

ரூபா: “ஆமாடா இந்திரா... கொஞ்சம் அத்தைக்கு பாயசத்த ஊத்திடு.”

சுஜா: “அடியே சிறுக்கீ... என் பையனை கட்டிக்க மாட்டேன்னு உங்கப்பனுக்கு கூதி விரிச்சுட்டு இப்ப பேசரியா நீ?”

ரூபா: “... இப்ப தான் எனக்கு எங்கண்ணனும் கூட சப்போர்ட்டுக்கு இருக்கான்ல..” என்று பழிப்பு காட்டினாள்.

இந்த்ரஜித்: “எல்லாரும் சும்மா இருங்க. சுஜாம்மா! நீ சொல்லு. யுவி அண்ணா கேட்டமாதிரி நானும் உன்னை கேக்கறேன். உன்னை புள்ளத்தாச்சி ஆக்கப் போறேன். என்ன சொல்றே?”

சுஜா: “டேய்... வேண்டாம்டா.. என் உடம்பு தாங்காது"

இந்த்ரஜித்: “அதுக்கெல்லாம் பயப்படாத... ரெங்கம்மா பாட்டி எல்லாத்தயும் பாத்துக்கும். நீ சொல்லு.”

அவனும் அதில் குறியாக இருக்கவே, சுஜா அப்பாவியாய் முகத்தை வைத்துக் கொண்டு ஜானகியையும் வேணுவையும் பார்த்தாள். எல்லோர் முகத்திலும் ஒரு குறும்பு புன்னகை தவழ்ந்தது. வேணு Thumbs up செய்து சம்மதம் சொன்னான்.

சுஜா: “ சரிடா என் சின்ன புருஷா. நீ என்னை ஓத்து தள்ளி இன்னும் 2 வாரத்துல கரு உண்டாக வழி பண்ணு. வாடா என் ராசா" என்று இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டாள்.

இந்த்ரஜித் சந்தோசத்தில் ஏறிக் குதித்து சுஜா அம்மாவின் புண்டைக்கு விந்து பாய்ச்சினான்.

அருகில் யுவியும், ராஜனும் அதுவரையில் இரண்டு முறை அவர்களுடைய அம்மாவுக்கு விந்து நதியை பாய்ச்சி இருந்தார்கள்.  
 

***

ஒரு வாரத்தில் ரதி ஸ்டெல்லாராவைப் பற்றி முழு விவரங்களை டாக்குமெண்டரியாக தொகுத்து எடுத்து காண்பித்தாள்.

ரதி: “ ஸ்ரா.. (Stellara) நீங்க ஒரு வாட்டி இந்த டாக்குமெண்டரியை பாத்து ஓக்கே பண்ணிட்டீங்கன்னா நான் பப்ளிஷ் பண்ணிடுவேன்.”

ரெங்கம்மா (எ) ஸ்ரா: “கொஞ்சம் வெயிட் பண்ணு ரதி.... ஆ ஹா... மெதுவாடா முரட்டுப் பயலே..” என குழைந்தாள்.

ரெங்காமாவுக்கு மூச்சுவிடக் கூட டைம் குடுக்காமல் ராஜன் பின்னால் இருந்து ஒத்துக் கொண்டிருந்தார்.

“சும்மா இரும்மா நீ.. இப்போதான் ஒண்ணு சேந்தோம். இப்ப என்னடான்னா எங்கள விட்டுட்டு போறேன்னு சொல்ற. அப்புறம் உன்னை என் குழந்தையோட வழியனுப்ப வேண்டாமா? உனக்காக ரொம்ப செலவு செஞ்சு Nanocontraception-ஐ reverse பண்ணி இருக்கேன்.”, ராஜன் விடாமல் சுண்ணியில் குத்தினார்.

ரெங்கம்மா: “அதுக்குதான் இவ்ளோ டிராமா செய்யறியா? உன் பாட்டன் ஒரு வாரம் செஞ்சதுல எனக்கு மாற்றம் வந்ததுன்னு சொன்னேன். அதுக்காக ஒரு வாரமா என்னை ஒரு வழி பண்ணிட்டு இருக்கே.”

ராஜன்: “ஆமாம்மா..செய்யறத perfectஆ செய்யனும்ல. நீ கர்ப்பத்த கன்பர்ம் பண்ற வரை உனக்கு என்னோட சுண்ணி ட்ரீட்மெண்ட்தான்."    

ரெங்கம்மாவுக்கு உடலில் இருந்த சிலிக்கன் நாளங்கள் துடித்தது. அவளுடைய இனபெருக்க குழாயில் ராஜனின் தடித்த சுண்ணி பல நாட்களாக நுழைந்து ஆழம் பார்த்திருந்தது. பிரஜாபதி வர்மாவை நினைத்து பெருமிதத்துடன் ராஜனின் செய்கைகளை உள்வாங்கிக் கொண்டாள். மகனுக்கு வலிக்காமல் இருக்க அவளின் இனப்பெருக்க குழாயில் வழுவழுவென்ற எண்ணை திரவத்தை விட்டு சுண்ணியை எந்த அளவுக்கு நுழைக்க முடியுமோ, அந்த அளவுக்கு உள் இழுத்துக் கொண்டாள். வழுக்கும் தன்மை மகனுக்கு பிடித்தமாதிரி இருக்க, அவன் சுண்ணியை சிலிக்கன் தசைகளில் பிசையும் போது அவன் முகம் பரவசம் அடைவதைப் பார்த்து ரசித்தாள் ரெங்கம்மா (எ) ஸ்டெல்லாரா.

ராஜனுக்கும், பேரன்களுக்கும் களைப்பு வராமல் இருக்க ஒரு பிரத்யேக மருந்தை, காமத்தை தூண்டும் நானோ துகள்களால் ஆன மருந்தை, கொடுத்திருந்தாள். அது ராஜன், யுவி, இந்த்ரஜித், மூவரையும் ஒரு உச்ச நிலைக்கு கூட்டிச் சென்றது. ராணியும், சுஜாவும் வதை பட்டார்கள், ஆனால் விருப்பத்துடன்.

ரெங்கம்மா: “ஆ...உம்... நல்லா உள்ளே நுழைச்சு விடு. அப்படித்த்தான்... ம்..”


***

[rainbowrajan2]

சில அறிவியல் மற்றும் வரலாற்று உண்மைகள்

• Fact Check: Are One In 200 People Descended From Genghis Khan?
  
• Are millions of modern humans the direct descendants of Genghis Khan?
  
• Immortal jellyfish: the secret to cheating death
  
• Turner syndrome / Turner Syndrome பற்றி தமிழில் அறிய இங்கே செல்லவும்.
  

[omprakash_71]

Fantastic update Bro

[mahesht75]

wow awesome updates bro

[rainbowrajan2]

30

ரூபாவுக்கு கோவம் வந்தது. யுவியும் ராஜனும் அவளை கவனிக்காமல் விட்டதில் அவளின் கோவம் நியாயமானதே.

“டேய் பிராடு... உங்கம்மாவயே நீ கவனிச்சுக்கிட்டு இருக்கே.. நாங்கல்லாம் உனக்கு சாதாரணமா போய்ட்டோமா?”,  யுவி மீது  ரூபா பொரிந்தாள்.

“செல்லக்குட்டி.. அப்டி இல்லடி. நானும் நீயும் ஸ்டெல்லாராகூட ரொம்ப தூரம் போக போறோம். அப்ப இந்த ராணி செல்லத்த கொஞ்ச முடியாதுல்ல. அதுக்காகதான். ராணிக்கும் ஒரு புள்ளய குடுத்துட்டா நம்ம வம்சம் இங்க நெலச்சு வாழும்ல. புரிஞ்சுக்க ரூபா.”, யுவி அவளை சமாதானப் படுத்தினான்.

ராணி கீழே படுத்துக் கொண்டு அவனின் சுண்ணிக் குத்துக்களை பரவசமாக வாங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

“ரூபா... இவனை டிஸ்டர்ப் பண்ணாதே.. நீ போய் உங்கப்பாவ பாரு" என்று உதட்டை சுழித்து சுகத்தில் பினாத்தினாள்.

***

“அப்பா... அப்பா…” கூவிக்கொண்டே ராஜனிடம் சென்றாள் ரூபா.

அங்கே ராஜன் ரெங்காம்மா உருவில் இருந்த ஸ்டெல்லாராவை பல பொசிஷன்களில் ஓத்து தள்ளிக் கொண்டிருந்தார்.

“நீயும் இதே வேலயா திரியறே. என்னை யாருமே கண்டுக்க மாட்டீங்கறீங்க", ரூபா கோவத்தில் கத்தினாள்.

அவளின் கோவத்தை புரிந்துகொண்ட தகப்பன், ரெங்கம்மாவின் கூதியில் விந்தை கொட்டிவிட்டு உடனே ரூபாவை அணைத்துக் கொண்டார்.

“என் sweet princess.. அப்பா உன்னை ரொம்ப மிஸ் பண்ணப் போறேன். வா வந்து அப்பாவ குஷிப் படுத்து", என்று சொல்லிக்கொண்டு அவருடைய சுண்ணியை அவளுக்கு நீட்டினார்.

“அப்பாவுக்கு தெரிஞ்சதுகூட அந்த மூதேவி யுவிக்கு தெரியல" என்று குஷியுடன் அவரின் சுண்ணியை ஆராதிக்கத் தொடங்கினாள்.

ரெங்கம்மா இருவரையும் பாசத்துடன் பார்த்து, ரூபாவின் தலை கோதினாள்.

***


தேவி பல வருடங்கள் கழித்து மிகவும் சந்தோஷமாக இருந்தாள். ரெங்கம்மா சொன்னபடி ஸ்வரூபி பூத்திருந்தாள். பருவமடையாத பெண் பூத்திருப்பதை கண்ட தாயின் உள்ளம் பூரித்தது. ராணியும் ஸ்வரூபியை தங்கத் தட்டில் வைத்து தாங்கினாள். என்ன இருந்தாலும் அவளுக்கு ராணி, ஒரு அக்கா அல்லவா.

ஸ்வரூபி வயதுக்கு வந்ததும் அவளுக்கு வீட்டில் நடக்கும் விஷயங்களில் தானும் பங்கு பெறவேண்டும் என்ற ஆவல் வந்தது. கொட்டாரத்தில் எங்கு பார்த்தாலும், எல்லா இடத்திலும் ராஜனும், யுவியும், இந்த்ரஜித்தும் அவர்களின் அம்மாவை புணருவதைப் பார்க்க பார்க்க யாருக்குத்தான் ஆசை வராது.

அந்த ஆசையை யாரிடம் சொல்லி தீர்த்துக் கொள்வது?

அதை தேவியும் அறிந்து கொண்டாள்.

***

“ஏங்க?”, தேவி ராஜனை அழைத்தாள்.

“சொல்லு தேவி... என்ன விஷயம்?”, என்று ராஜன் ரூபாவின் தலையை பிடித்துக் கொண்டே அவள் ஊம்ப வசதியாக உக்கார்ந்திருந்தார்.

“எம் பொண்ணு.…”

“ஆ... ஆமா... இப்பதான் ஸ்வரூபியோட எல்லா பிரச்சனையும் தீந்துடுச்சே…” என்றார் ராஜன்.

தேவி: “அதில்ல …” என்று இழுக்க…

ரூபா: “ Pops.. உனக்கு இன்னும் புரியலியா? தேவி பாட்டி சித்திக்கு சீர் செய்யனும்னு எதிர்ப் பார்க்கறாங்க...”

தேவி ரூபாவை பெருமையாப் பார்த்தாள். சின்னப் பொண்ணுக்கு தெரிஞ்சதுகூட மூணு புள்ளையை பெத்த இந்த மனுசனுக்கு தெரியலியே என்று ராஜனை ஒரு பார்வை பார்த்தாள் தேவி.

***

பூப்பு நீராட்டு விழா என்பது பெண்கள் தங்கள் பருவ வயது அடைந்ததை முன்னிட்டு தமிழர்களால் கொண்டாடப்படும் சடங்காகும். அது பூப்படைந்த பெண்ணை புனிதமாக்கும் விழாவாகும்.

18 வருடங்களுக்கு பிறகு பருவமெய்திய மகளுக்கு சிறப்பாக விழா எடுக்க தேவி நினைத்தாள். ஆனால் வீட்டில் நடக்கும் விஷயங்கள் வெளியே தெரிந்தால் நிகழும் விளைவுகளை அவள் யோசிக்கவில்லை.

ராணியும் சுஜாவும், பூப்படைந்த ஸ்வரூபிக்கு பெண்ணின் உடல் மாற்றங்களையும் வாழ்க்கை முறையையும் சொல்லிக் கொடுத்தார்கள். அவர்களை மகன்களே புணருவதை கண்ணால் கண்ட ஸ்வரூபிக்கு முதன்முதலாக காம உணர்ச்சிகள் தொடங்கியது. அவளால் கட்டுப்படுத்த முடியாத காம உணர்ச்சிகள் கொப்பளிக்க ஆரம்பித்தன.

அதை ரெங்கம்மா பார்த்து அவளுக்கு குடுக்க வேண்டிய பருவ மருந்துகளை கொடுத்து அவளை முழு பெண்ணாக உருவாக்கினாள். ஒரு உடைந்த பெண், தன் மகள், கண் முன்னாலேயே ஒரு நளினமான மங்கையாக உருவாகியதைப் பார்த்து தேவிக்கு பெருமை தாளவில்லை.

இப்போதே அவளுக்கு ஒரு வரன் பார்த்து திருமணம் செய்து குடுத்து விடவேண்டும் என்று மனதில் உறுதி கொண்டாள்.

***

தேவியின் விருப்பப்படி ஒரு சிறிய விழா வீட்டிலேயே நடந்தது. ராஜன் தன்னுடைய செல்வத்தை தாராளமாக செலவு செய்து அமர்க்களப் படுத்தினார். தேவிக்கு இதெல்லாம் பிடித்திருந்தாலும் ஊரரிய செய்ய முடியவில்லையே என்ற வருத்தம் மனதில் இருந்தது. மேலும் இங்கிருந்தால் மகளின் வாழ்க்கை பாதிக்கும் என்று தோன்றியது.

பூப்பு நன்னீராட்டு விழா வீட்டில் நடந்து முடிந்து 3 நாட்கள் கடந்திருந்தது. ஸ்வரூபிக்கு புண்டை அரிக்க ஆரம்பித்தது. வாழ்நாளில் அந்த உணர்வே இவ்வளவு காலம் வராமல், ரெங்கம்மாவின் வைத்தியத்தில் பூப்படைந்தது ஒரு அதிசயமே. தேவியிடம் சென்று கேட்கவும் பயப்பட்டாள்.

தேவி ராஜனையும் ரெங்கம்மாவையும் பார்த்து,  “என்னங்க, நாங்க இங்கிருந்து போறோம். என் பொண்ணுக்கு ஒரு நல்ல பய்யனா பாத்து நானே கல்யாணம் பண்ணி வெச்சுடறேன். எங்கள போக விடுங்க.” என்றாள்.

“உன்னை யாரும் இங்க தடுக்கலே தேவி. தாராளமா  போகலாம். என்னோட சந்தோஷம் எல்லாம் நீங்க நல்லா இருக்கணும்னுதான்.”, ரெங்கம்மா சிரித்துக்கொண்டே பேசினாள்.

அப்போது ஸ்வரூபி அவளை இடைமறித்தாள்.

“எதுக்கும்மா என்னை கூட்டிட்டு போக துடிக்கறே? ”

“நாம போயிடலாம் சின்னக் கண்ணு. நான் உன்னை காப்பாத்தறேன்.”, தேவி பரிதவிப்புடன் பேசினாள்.

“நான் இவ்ளோ வருஷம் என்னை ஊரே கேலி செஞ்சு பட்ட அவமானம், இப்போ ரெங்கம்மாவால சரி ஆயிருக்கு. நீயே கேட்டியில்ல... அவங்க வெறும் 5 பேரு தான் மிஞ்சி இருக்காங்க. ஒரு இனமே அழியற நிலையில் இருக்கு. நான் மட்டும் போயி ஒருத்தன கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு சந்தோஷமா வாழ்ந்துட முடியுமா?”, ஸ்வரூபி வயசுக்கு மீறி பேசினாள்.

“அதுக்காக நீயும் இவங்களோட சேந்து குட்டிச்சுவரா ஆகப் போறியா? இந்த ராணி ஒரு கொலகாரி”, தேவி ஆற்றாமையில் கத்தினாள்.

ஸ்வரூபி அமைதியாக, “ அம்மா நீ நினைக்கற மாதிரி அப்பாவும் அண்ணனும் காமக் கொடூரங்களா இருந்தா, என்னை எப்பவோ அனுபவிச்சிருப்பாங்க. ஆனா அவங்க என்னை ஒரு முறை கூட தப்பா பாக்கலே.”

ராணியையும், ரூபாவையும் காட்டி, "அவங்களுக்கு பிடிச்சுதான் எல்லாமே நடக்குது;  நடந்துக்கராங்க. அவங்கள மதிக்கராங்க. அதனால நான் ஒரு முடிவு எடுத்திருக்கேன்.”, என்று பேசி முடித்து சில நொடிகள் அமைதியானாள்.

உடனே ராணி, “ அம்மா, நீ என்னை தப்பா புரிஞ்சுகிட்டே. நான் ஒண்ணும் ஒரு உசிர கொல்ற அளவுக்கு மோசமானவ இல்லே, ரதியோட புருஷனை நான் கொல்லலே. அவன் பண்ண பாவத்துக்கு அவன் அண்டார்டிகா பக்கத்தில் இருக்கற ஜெயில்ல தண்டனை அனுபவிக்கிறான். ரதி பாத்தது எல்லாம் ஒரு Neural 3D Simulation, just பாசாங்கு. அவ்ளோதான்" என்று தன் பங்கு நியாயத்தை எடுத்து வைத்தாள்.

ஸ்வரூபி மேற்கொண்டு என்ன சொல்லப் போகிறாள் என்று ஆவலுடன் அனைவரும் காத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். அவள் ரெங்கம்மாவின் காதுகளில் ஏதோ சொன்னாள். அதைக் கேட்ட ரெங்கம்மாவின் கண்கள் கலங்கியது, அவளை உச்சி முகர்ந்து முத்தமிட்டாள்.

பிறகு அனைவரின் முகத்தையும் பார்த்து, “ நான் செயற்கை கருத்தரிப்பு முறைல ஸ்டெல்லாராவின் வாரிசுகளை வளர்க்கப் போறேன். இதுதான் நான் அவங்களுக்கு செய்யற நன்றிக்கடன். ஆனா, அதுக்கு முன்னாடி நான் என்னோட உரிமையை நிலை நாட்டப் போறேன்.”

ஸ்வரூபி சொல்லி முடித்ததவுடன், தேவிக்கு மயக்கம் வந்து கீழே விழுந்தாள்.  

***

   • FDA advisers discuss future of ‘artificial womb’ for human infants
   • Artificial womb Wiki
   • neural network 3d simulation
   • Consanguinamory  என்பது நெருங்கிய குடும்ப உறுப்பினர்கள் அல்லது உறவினர்களிடையே ஒருமித்த அன்பான நெருக்கமான உறவுகள் ஆகும். இதைப் பற்றி விரிவாக அறிய கீழே இருக்கும் பக்கங்களை பாருங்கள்.
   • Consanguine marriage

***

ஸ்வரூபி சொன்ன சொல்லில் ராணியும், ரூபாவும் கூட ஆச்சரியப்பட்டார்கள்.
அவளின் விஸ்வரூபம் யாரும் எதிர்பாராதது. ஆனால் ரெங்கம்மாவுக்கு இதெல்லாம் நடக்கும் என்று தெரிந்திருந்தது.

“என்னை இவ்வளவு நாளா காக்க வெச்சீங்கல்ல... அதனால உங்க எல்லாருக்கும் தண்டனை. நான் சொல்றபடி எல்லாரும் கேக்கணும். இல்லன்னா தொலச்சிருவேன்..” என்று ஸ்வரூபி உருமினாள்.

“அப்படி என்ன உனக்கு கோவம், எங்க மேல?” என்று சம்யுக்தா ராணி கேட்க... அவளைப் பார்த்து முறைத்துக்கொண்டு…

“நீ நகரு... நீ மட்டும் நல்லா அனுபவிச்சுட்டு எங்கள அம்போன்னு விட்டுட்டே.” என்று கத்தினாள் ஸ்வரூபி.

அவளின் ஆதங்கம் தேவிக்கு புரிந்தது. சின்ன மகளை அணைத்துக் கொண்டு ஆசுவாசப் படுத்தினாள்.

ராணிக்கு கண்களில் கண்ணீர் முட்டிக்கொண்டு வந்தது. அப்போதுதான் அவள் செய்த தவறு புரிந்தது. அப்பா இல்லாமல் அவள் வளர்ந்த துக்கம் அவளை இந்த அளவு பாதித்திருக்கிறது என புரிந்துகொண்டாள்.

“சாரி ஸ்வரூ... நான் உங்களுக்கு நல்லது செய்யறேன்னு நெனச்சேன். ஆனா அது தப்புதான். என்னை மன்னிச்சுடு.. ப்ளீஸ்.”, ராணி மன்றாடினாள்.

அவர்கள் எல்லோரையும் அடக்கும் சக்தி அங்கே ஒருவருக்கு மட்டுமே இருந்தது. அது ரெங்கம்மா.

ரெங்கம்மா மெதுவாக, “ இந்த மனுஷங்க முன்னாடி நம்ம நெனச்சபடி வாழரது கஷ்டம்தான். ஆனா அவங்க நம்மளுக்கு இதுவரைக்கும் நல்லதுதான் செஞ்சிருக்காங்க. அதனால் இதுவரை அவங்க சமூக கட்டமைப்புல வாழ்ந்தோம். இனிமே அப்படி இல்ல. உலகம் மாறிடுச்சு, நாமளும் மாறுவோம். Consanguinamory-ஐ உலகம் இன்னும் கொஞ்ச காலத்துல ஏத்துக்கும்.”

ஸ்வரூபியை அருகே இழுத்து அணைத்துக் கொண்டு, “ உனக்கு என்ன புடிக்குமோ அதை செய். எதுக்கும் பயப்படாதே.” என்று ஆறுதல் சொன்னாள்.

“நீ உன்னோட உரிமையை நிலை நாட்டப் போறேன்னு சொன்னே, அது என்ன?”, ரெங்கம்மா திரும்ப ஸ்வரூபியை கேட்டாள்.

“சொல்றேன். ஆனா அதுக்கு முன்னாடி என்னோட கருமுட்டையை எப்படி எடுத்து செயற்கை கர்ப்பப்பைல வெக்கறதுன்னு சொல்லுங்க.”, ஸ்வரூபி ரெங்கமாவை கேட்டாள்.  அவளுக்கு அந்த முறையை தெளிவாக ரெங்கம்மா சொல்லிக் கொடுத்தாள்.

ஸ்வரூபியின் செயல்களும் சொற்களும் குடும்பத்தாரை யோசிக்கவைத்தது. அடுத்து என்ன செய்யப் போகிறாள் என்று ஆவலுடன் எதிர்பார்த்தார்கள்.

ரெங்காம்மாவும் ஸ்வரூபியும் ஒரு அறைக்குள் சென்று வெளியே வந்தார்கள்.

வெளியே வந்து தெனாவெட்டாக, “ இனிமே நான்தான் இந்த கொட்டாரத்துக்கு ராணி. எவளாவது எதிர்த்து பேசுனீங்க அப்புறம் நீங்க காலி.”

சம்யுக்தா ராணிக்கு தன்னுடைய பதவி பறிபோவதைப் பார்த்து ஆத்திரம் வந்தது.

“அதெப்படி? நாந்தான இதுவரைக்கும் ராணி.. அதெல்லாம் முடியாது" என்று சம்யுக்தா ராணி கத்தினாள்.
 
“நீ சொல்லு ரெங்கம்மா!” என்று ஸ்வரூபி ரெங்கம்மாவின் முகத்தை பார்த்தாள்.

ரெங்கம்மா புன்னகையுடன், “ இனிமே ஸ்வரூபிதான் ராணி. No questions.”

“எப்படி? எப்படி?” என்று எல்லோரும் கூச்சலிட்டார்கள்.

“ஏன்னா அவ இப்போ பிரஜாபதியோட வாரிசை சுமக்கறா. அவரோட விந்தணுகூட அவளோட கருமுட்டையை சேர்த்து ஒரு குழந்தைக்கு தாயாகிட்டா... அந்த ரூமில் செயற்கை கர்பப்பபையில் அவ குழந்தை உருவாகிட்டு இருக்கு.”, ரெங்காம்மா சொல்லி முடித்தாள்.

எல்லோர் முகத்திலும் அதிர்ச்சி தாண்டவமாடியது. ஸ்வரூபி இப்படி செய்வாள் என்று யாருமே எதிர் பார்க்கவில்லை.

“பாட்டனோட விந்து இப்போ எப்படி?”, ராஜன் சந்தேகம் எழுப்பினார்.

“அவர் சாகறதுக்கு முன்னாடி அவர்கிட்ட இருந்து எடுத்தது. நான் freeze செஞ்சு பாதுகாத்துட்டு வந்தேன். அதை பிடிவாதமா எடுத்து artificial insemination செஞ்சுக்கிட்டா”, ரெங்கம்மா அவரின் சந்தேகத்துக்கு பதில் சொன்னாள்.

“என்ன? எல்லோரும் இப்போ ஒத்துக்கரீங்களா?”, ஸ்வரூபி கர்ஜித்தாள்.

எல்லோருக்கும் அதை ஒப்புக்கொள்வதைவிட வேறு வழி இல்லை. என்னதான் டெக்னாலஜி வளர்ந்த யுகமாய் இருந்தாலும், ராஜ வழக்கங்களை மீறும் சக்தி அந்த குடும்பத்தில் ஒருவருக்கும் இல்லை. அதை கட்டிக் காத்தார்கள்.

***

வாரங்கள் ஓடியது. ராஜன் ரெங்கம்மா மற்றும் தன் பிள்ளைகளின் பிரயாணத்திற்கு ஏற்பாடுகளை செய்துகொண்டிருந்தார். ஸ்வரூபியின் சாம்ராஜ்யமே கொட்டாரம் முழுக்க வியாபித்து இருந்தது. அவளை எதிர்த்து யாருமே பேசவில்லை.

“ரெங்கம்மா... ஏன் எல்லோரும் என்னை பாத்து பயப்படறாங்க? என்னை யாருமே புரிஞ்சுக்க மாட்டீங்கறாங்க", ஸ்வரூபி வருத்ததுடன் பேசினாள்.

“நீ எல்லாரையும் dominate செய்யப் பாக்கறே. சம்யுக்தா ஏற்கனவே தடபுடலா இருந்தவ. அவளை சமாதானப் படுத்து, அப்புறம் எல்லாம் சரியாகும்.”, ரெங்கம்மா அட்வைஸ் செய்தாள்.

***

“ராணி...”, சம்யுக்தாவிடம் கனிவாக பேசினாள் ஸ்வரூபி.

அவளை அதிசயமாக பார்த்தாள் சம்யுக்தா.

“இன்னும் ஏன் என்னை avoid செய்யறே... என்னை புடிக்கலியா?”, ஸ்வரூபி சோகமாக முகத்தை வைத்துக் கொண்டு கேட்டாள். சின்னத் தங்கையின் சோகமான முகத்தை பார்க்க சம்யுக்தாவுக்கு மனது கனிந்தது. அவள் ஸ்வரூபியின் கன்னத்தில் மெல்ல முத்தமிட்டாள். பாசத்தில் இட்ட முத்தம். ஸ்வரூபிக்கு முதன்முதலாக அம்மாவைத் தவிர, வேறு ஒருவரிடம் பெற்ற முத்தம். அவள் உதடுகள் மெல்லத் திறந்து, சம்யுக்தாவுக்கு முத்தமிட திரும்பினாள்.

அப்போது சம்யுக்தாவும் அதே சமயம் திரும்ப, இருவரின் உதடுகளும் ஒரு சில நொடிகள் ஒட்டிக்கொண்டன. ஸ்வரூபிக்கு ஷாக் அடித்தது போல் இருந்தது. அவர்களுக்கிடையில் ஒரு கனத்த மௌனம் தொங்கிக் கொண்டிருந்தது.

ஸ்வரூபியின் கை விரல்களை சம்யுக்தாவின் விரல்கள் பின்னியபோது, அவள்  கண்களைத் திறந்து ஒரு சிறு புன்னகையை உதிர்த்தாள்.

“எனக்கு உன் மேல எந்த கோவமும் இல்லை குட்டி. I love you... உன்மேல எப்பவும் ஒரு கரிசனம் இருக்கும்மா.”, சம்யுக்தா அவளுக்கு உணரவைத்தாள். ஸ்வரூபி உணர்ச்சிவசப்பட்டு தலையை மெல்ல பக்கவாட்டில் திருப்பினாள்.

“நான் உன்னை கிஸ் பண்ணட்டுமா?”, ஸ்வரூபி தயங்கியபடி கேட்டாள்.

“முத்தம் மட்டும் போதுமா?” என்று சிரித்துக்கொண்டே அவளை, அந்த கொட்டாரத்தின் தாழ்வாரத்தின் அருகே இருந்த குளத்துக்கு இழுத்துக்கொண்டு சென்றாள்.

ஸ்வரூபிக்கு அவள் அக்காவின் காம வேகத்தை புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. சம்யுக்தாவின் மேலிருந்து வந்த மணம் அவளை மயங்க வைத்தது. அவளின் உடல்  வெப்பத்தை அவளுக்கு அருகில் உணர முடிந்தது. தன் அக்காவின்  சூடான மூச்சுக்காற்று அவள் முகத்தின் பக்கவாட்டில் இருப்பதை அவளால் உணர முடிந்தது, அவள் மிகவும் நெருக்கமாக இருந்தாள்.

சம்யுக்தா முகம் தங்கையின் முகத்திற்கு மிக நெருக்கமாக இருக்க, மெதுவாக ஸ்வரூபியின் இதழ்களில் முத்தமிட்டாள். அவள் உதடுகள் லேசாகப் பிரிந்திருந்தன. அவ்வளவுதான், இனிமேல் தன்னால் தாங்க முடியாது என்று ஸ்வரூபி அவளின் இதழ்களில் அழுத்தி முத்தமிட்டாள். ஸ்வரூபியின் தாடைக்கும் காதுக்கும் இடைப்பட்ட மென்மையான இடத்தை அடையும் வரை முத்தம் கொடுத்து முத்தமிட்டாள். அந்த இடத்தில் முதல் முத்தம் கொடுத்ததும் ஸ்வரூபிக்கு லேசாக சிலிர்த்தாள.

உணர்ச்சி தூண்டலாக கூட இருக்கலாம், ஆனாலும் அவள் உண்மையே பேசினாள்.

“I missed you”, ஸ்வரூபியின் வாயில் இருந்து வார்த்தைகள் உதிர்ந்தன.

இப்போது சம்யுக்தா, ஸ்வரூபியின் உதடுகளை சப்பி இழுத்து சுவைத்தாள். பேசிக்கொள்ள வார்த்தைகள் தேவைபடவில்லை. இருவரின் உடலும் ஒன்றோடு ஒன்றாக உரசிக்கொண்டது. சூட்டை தணிக்க இருவரும் குளத்தில் இறங்க, அவர்களின் ஆடைகளை உருவிக் களைந்தார்கள். அப்போதும் முத்தங்கள் நிறுத்தப் படவில்லை. அது காம இன்பமாக இருந்தது, இருவரின் உதடுகளும் மென்மையாக பிணைக்கப்பட்டு, அக்காவின் நாக்கு அவளது தங்கையின் உதடுகளை சீண்டி, தூண்டி, ஸ்வரூபியின உதடுகளை தடவியது.

ஸ்வரூபியின் புண்டை ஈரமாக தொடங்கியது.

"நான் உனக்கு நிறைய கத்து தரணும் என் செல்லக் குட்டி," என்று சம்யுக்தா  ஸ்வரூபியின் இரண்டு முலைகளையும் தன் விரல்களில் எடுத்து கசக்க, அவள் தங்கை இன்பத்தில் சிணுங்கினாள்.

"முதல்ல உன்னோட சின்ன மாரை ஃபீல் பண்ணனும்.” என்று அவள் மார்புகளை கொத்தாக பிடித்தாள் சம்யுக்தா.

“ஓ... ம்... நல்லா இருக்குக்கா", ஸ்வரூபி முனகினாள்.

“நல்லா கச்சிதமா இருக்குடீ குட்டி, என் மகனும், அப்பனும் பாத்தாணுகன்னா விடமாட்டனுக..”, என சம்யுக்தா சொல்லிக்கொண்டே  அவள் முலைகளை பிசைந்து கொண்டும், முலைக்காம்புகளை திருகியும் சுகம் தந்தாள்.

ஸ்வரூபியின் முலைகள் அழகாக இருந்தன. இப்போது, திறந்த வெளியில், அவை உருண்டையாகவும் கிண் என்று உறுதியாகவும் இருப்பதைக் கண்டாள். சம்யுக்தா தலையை குனிந்து அவளின் நிமிர்ந்த முலைக்காம்புகளை தன் நாவால் சுழற்றி நக்கினாள்.

கொஞ்ச நேரத்தில் ஒரு முலைக்காம்பை வாயில் வைத்து உறிஞ்சினாள். அவளது நாக்கும் வாயும் ஸ்வரூபியின் முலைக்காம்புகளை சப்பும் சத்தம் அற்புதமாக கேட்டது. ஸ்வரூபி கண்களை மூடிக்கொண்டு அக்காவின்  தலையை தன் மார்போடு அணைத்துக் கொண்டாள்.

“சப்புக்கா...  நல்லா சப்பு…”

ஸ்வரூபியின் நெஞ்சு நிமிர்ந்து சம்யுக்தாவின் வாயை நிறைக்க, அக்கா நன்றாக சப்பி இழுத்தாள்.

"ம், அப்பா!" என்று முனகினாள்.

ஓரிரு நிமிடங்களுக்குப் பிறகு, சம்யுக்தா மேலே நகர்ந்தாள். இருவரின் நாக்குகளும் மற்றவர் வாய்களை ஆராய்ந்தன.

மெதுவாக ஸ்வரூபியை குளத்தின் படிக்கட்டில் உக்காரவைத்தாள் சம்யுக்தா. தங்கையின் கால்களை அழகாக விரிக்க, அங்கே அப்போது வயதுக்கு வந்த சின்னப் பெண்ணின் அழகான கூதி அவள் கண்களுக்கு தெரிந்தது.

“இதை பார்க்க எவ்ளோ பேரு தவம் கிடக்கறானுக தெரியுமா?”, சம்யுக்தா செக்ஸியாக அவளைப் பார்த்துச் சொன்னாள். ஸ்வரூபிக்கு வெக்கம் பிடுங்கித் தின்றது. புண்டை வாசம் சம்யுக்தாவை மதம் கொள்ளச் செய்தது.

அவளால் புண்டையில் இருந்து கண்களை எடுக்க முடியவில்லை. அவளது நேர்த்தியாக ட்ரிம் செய்யப்பட்ட கருப்பு புதர் அவளது புண்டையை கச்சிதமாக பிரேம் செய்தது. அவளது லேபியா வீங்கி ஈரமாக இருந்தது - மிகவும் ஈரமாக இருந்தது, அவளது புழையிலிருந்து ஒரு சொட்டு புண்டை சாறு வெளியேறுவதை தெளிவாகக் காண முடிந்தது. சம்யுக்தா அதைப் பார்த்தாள். அவள் புண்டைக்குள் விரல் விட்டு ஜூஸ் துளியை எடுத்து விரலால் உறிஞ்சி, உறிஞ்சி சிரித்தாள்.

அப்படியே குளத்தில் இறங்கி உக்கார்ந்து கொண்டு, ஸ்வரூபியின் உள்  தொடையை நக்கி நக்கி மேலேறினாள். ஸ்வரூபி தன் உடலை வளைத்தாள். நெளிந்து, நெளிந்து இடுப்பை அசைக்க ஆரம்பித்தாள்.

அக்காவின் தலையில் கைகளை வைத்து அவளது தொப்புளை நோக்கி நகர்த்தினாள். ஸ்வரூபி இப்போது கால்களை அகலமாக விரித்தாள். அவளது யோனியிலிருந்து புதிய காமச் சாறுகள் சொட்டி, அந்த படிக்கட்டுகளில் விழுந்து அவளது மன்மத வாசனை மீண்டும் காற்றை நிரப்பியது.

சம்யுக்தா தன் முகத்தை தங்கையின் புண்டைக்கு நேராக திருப்பி நாக்கை வெளியே நீட்டி அவளது Labia-வை (உள் உதடுகள்) தொடுவதை அங்கே நான்கு கண்கள் பார்த்துக்கொண்டிருந்தன. நாக்கு புண்டையை தொட்டவுடன், சுகத்தில் நன்றாக இடுப்பை தூக்கி தூக்கினாள் ஸ்வரூபி.

“ஓஹ்.. ஓஹ்"...  ஸ்வரூபி பலத்த மூச்சுக் காற்று வாங்கி முனகினாள்.

சம்யுக்தா ஸ்வரூபியின் பெண்குறி மூலத்தில் (கிளிட்டோரிஸ்சில்)  தனது நாக்கு வேகத்தை அதிகரித்து, அதை வாயில் எடுத்து உறிஞ்ச, சின்னப்பெண் ஸ்வரூபி சத்தமாக முனகினாள்.

சம்யுக்தாவின் தலையை, ஸ்வரூபி தன் கைகளால் பிடித்து தன் புண்டைக்குள் இழுத்தாள். அவள் இடுப்பு வேகமாக மேலும் கீழும் அசைந்தது.

சின்னவளின் கால்கள் நடுங்கிக் கொண்டே இருந்தன. அவளது இடுப்பு மேலும் கீழும் அசைந்து கொண்டே இருந்தது. அவள் உச்ச கட்ட புணர்ச்சியிலிருந்து கீழே வரும் போது சம்யுக்தாவின் முகத்தை அணுகினாள். இருவரும் ஒருவருக்கொருவர் முத்தமிட்டு நாக்கை வைத்து காதலித்தனர்.

“ஐய்யோ… ஐய்யோ...என் பொண்ணையும் விட்டு வெக்கலியா நீ" என்று ஓடி வந்தாள் தேவி.

வந்த வேகத்தில் அவளின் உதடுகளை அள்ளி சப்பினாள் ஸ்வரூபி. ஒண்ணும் பேசாதே என்று கண்களாலேயே அம்மாவுக்கு சொன்னாள். மகுடிக்கு மயங்கிய பாம்பு போல் தேவி அந்த படிக்கட்டில் அமர்ந்தாள். அவளின் சேலையை கழட்டி தூக்கிப் போட்டாள் ஸ்வரூபி.    




அம்மாவை இருவரும் குளத்தின் படிக்கட்டில் உக்காரவைத்து, காலை அகட்டி மாறி மாறி மகள்கள் இருவரும் நாக்கால் உறிஞ்சி எடுத்தனர். இந்த திடீர் தாக்குதலில் தேவி தடுமாறிவிட்டாள். இத்தனை வருடங்கள் வறண்டிருந்த அவளது புண்டை அவளை அறியாமல் வெள்ளை நீர் வடிக்க ஆரம்பித்தது. சுகத்தில் பினாத்தினாள்.

“ஏண்டி இப்படி பண்றீங்க.. எனக்கு கூச்சமா இருக்குடீ... விடுங்கடீ என்னை" என்று வாய் சொன்னாலும், இருவரின் தலையை பிடித்து தன் புண்டையில் தேய்த்துக் கொண்டே இருந்தாள்.

சம்யுக்தா அம்மாவின் உதட்டு சுழிப்பை பார்த்துக்கொண்டே நாக்கால் நக்கி உழுதாள். 5 நிமிடத்துக்கு பிறகு தேவிக்கு Orgasam வந்து காமநீரை கொட்டினாள்.

தேவி வெக்கப்பட்டாள்.

“இதுக்கே வெக்கப்பட்டா எப்படி? இன்னும் இருக்கு" என்று வில்லத்தனமாக சிரித்தாள் சம்யுக்தா.

“அடிபோடி போக்கத்தவளே.. நான் போறேன்" என்று தேவி நழுவப் பார்க்க, அவளை இழுத்துப் பிடித்தாள் சம்யுக்தா. ஸ்வரூபியும் மற்றொரு கையை பிடித்துக் கொண்டாள்.

தேவியை அப்படியே இழுத்துக் கொண்டுபோய் மெத்தையில் தள்ளினார்கள்.

“எவ்ளோ வருஷமாச்சு இப்படி நாம ஒண்ணா இருந்து..”, சம்யுக்தா காமத்துடன் பார்த்தாள்.

“நீ இவளையும் விட்டு வைக்கலே பாரு. நான் இவளை யாராவது நல்ல மாப்பிள்ளைக்கு கல்யாணம் பண்ணி வெக்கணும்னு தவிச்சுக்கிட்டு இருக்கேன். இங்கென்னடான்னா விவகாரமா நடக்குது.”, தேவி அங்கலாய்த்தாள்.

ஸ்வரூபி: “சும்மா இரும்மா நீ. கல்யாணம், அது இதுன்னு. என்னோட லட்சியமே வேற"

சம்யுக்தா: “அப்படி என்னடி உன்னோட லட்சியம்?”

ஸ்வரூபி: “சொல்றேன்.. சொல்றேன்.. அப்பாவையும் யுவியையும் கூப்பிடு"

சம்யுக்தா: “எல்லாரும் அம்மணக்கட்டையா இருக்கோம். இப்போ எடுக்குடீ அவங்கள கூப்பிடறே?”


ஸ்வரூபி சொன்னைதைக் கேட்டு சம்யுக்தாவுக்கு சந்தோஷம் தாங்கவில்லை. தேவிக்கு வாயடைத்துப் போனது.

“சூப்பர்டீ என் செல்லத் தங்கையே.. நீ எங்களோட மகா ராணி. அதனால உன்னோட முதல் சம்போகம் செமத்தியா இருக்கணும். நான் செய்யறேன் பாரு அலங்காரத்தை" என்று முகம் நிறைய சிரிப்பாக ஓடினாள் சம்யுக்தா,
கூடவே தேவியையும் இழுத்துக் கொண்டு.  

ஸ்வரூபி ஒரு மந்தகாச புன்னகையுடன் படுக்கையில் படுத்திருந்தாள்.

***

அந்த ராஜ மாளிகை நடுவே இருந்த கூடத்தில் நடுவே ஒரு மணப் பந்தல் போல மேடை அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தது. பூ மெத்தை மேடை.

10 -15 ManWork ரோபோட்கள் சம்யுக்தா ராணி கொடுதிருந்த AI டிசைன் போல, ரம்யாமான அலங்கார மேடை மற்றும் பட்டு மஞ்சத்தை அலங்காரம் செய்திருந்தன.

ஸ்வரூபி ஒரு பேழை போன்ற சிம்மாசனத்தில் அமர்த்திருந்தாள்.

சுப காரியத்தை சம்யுக்தா துவக்கி வைத்தாள்.

“சகல சம்பத்து, பரலோக பிராப்தி ஸ்ரீ ஸ்ரீ பிரஜாபதி சகதர்மிணி, நம் இளைய மகாராணி ஸ்ரீ ஸ்ரீ ஸ்வரூபி வர்மாவின் முதல் சம்போகம் இன்று நடை பெற இருக்கிறது. இந்த சுப வேளையில் நம்முடன் இருக்கும் அனைவரும் இளைய மகாராணியின் ஆணைப்படி நடக்க கட்டளை பிறப்பிக்கப் படுகிறது. முக மலர்ச்சியுடன் ஏற்றுக் கொள்பவர்களுக்கு இளைய மகாராணி சன்மானம் செய்வார் என்று பிரஸ்தாபிக்கப் படுகிறது.”

அரச கட்டளையை சம்யுக்தா வாசிக்க அனைவரும் சந்தோசச் சிரிப்புடன் தலையாட்டினார்கள்.

ஸ்வரூபி மெல்ல எழுந்து  பக்கத்தில் இருந்த பாற்கடல் போன்ற பஞ்சு மெத்தை மீது ஒய்யாரமாக சாய்ந்து எல்லோரையும் அன்புடன் பார்த்தாள். சம்யுக்தா செய்திருந்த அட்டகாசமான அலங்காரம் அவளுக்கு பிடித்திருந்தது. அனைவர் முன்னிலையில் முதல் சம்போகம் என்பது அவளுக்கு வெக்கத்தை கொடுத்தது, ஆனால் இடுப்புக்கு கீழே இன்று கிடைத்த சுகம் அவளின் சங்கோஜத்தை போக்கியது.

தேவியை கை நீட்டி அழைத்து அவள் காதில் ஏதோ சொன்னாள். தேவியும் அவள் சொன்னதைக் கேட்டுவிட்டு தலையை ஆட்டினாள். பிறகு சௌந்தர் ராஜனை அருகே அழைக்க, அவரும் அந்த பஞ்சு மெத்தை அருகே சென்றார்.


ஸ்வரூபி தேவியின் முகத்தை பார்க்க, அவள் குரலை கணைத்துக் கொண்டு பேசத் தொடங்கினாள்.

“சௌந்தர்.... என் மகள் ஸ்வரூபியை நீங்க ஏத்துக்கனும். இதுதான் மகா ராணியின் விருப்பமும் கூட"

ராஜன் சற்றே அதிர்ந்தாலும், “ நான் ஏன்? யுவி தான் இனிமே எல்லாத்துக்கும் பொறுப்பு எடுத்துக்க போறான். அவனே இதை நடத்தினா நல்லா இருக்கும்னு நான் நினைக்கிறேன்.” என சொன்னார்.

அப்போது ஸ்வரூபி அவரை தன் பக்கம் திருப்பி, “ அப்போ என்னை புடிக்கலேன்னு சொல்ல வரீங்களா?”

“சேச்சே.... நான் அப்படி சொல்ல வரலே. இள வயசுக்காரன் இருக்கும் போது நான் எதுக்குன்னு பாக்கறேன்.”, ராஜன் சமாதானம் செய்வது போல சொன்னார்.

“நீங்க நெனைக்கிற மாதிரி ஒண்ணும் இல்ல. இது இன்னைக்கு, நேத்து தோணுனது இல்ல. நான் சின்ன வயசில இருந்து எப்போ வயசுக்கு வருவேன், நீங்க என்னை எப்போ சந்தோஷப் படுத்துவீங்கன்னு எவ்ளோ காத்திருந்தேன்னு எனக்கு மட்டும் தான் தெரியும். அப்புறமா நான் வயசுக்கே வரமாட்டேன்னு தெரிஞ்சப்போ நான் பட்ட வலி எனக்கு மட்டும் தான் தெரியும்.”, ஸ்வரூபி கண்கலங்க பேசினாள்.  

“சாரி குட்டி. நான்தான் உன்னை புரிஞ்சுக்கலே.... உனக்கெப்படி ராணியை பத்தி தெரியும்? அப்படின்னா நீ எதுக்கு பாட்டனோட கருவை முதல்ல சுமந்தே?”, ராஜன் திரும்ப கேட்டாள்.

“அந்த மஞ்சள் பத்திரிகையை அம்மா வெச்சிருந்தாங்க. நான் என்னோட 14 வயிசிலயே அதை பாத்துட்டேன். நானா உங்கள தேடி பூப்பு நீராட்டு விழாவுக்கு அப்புறம் வந்திருந்தேன்னா.... உங்களுக்கு மூணோட, நாலாவதா மிஞ்சி இருப்பேன். அப்புறம் எனக்கென்ன மரியாதை கிடைக்கும்?. அதான் பாட்டனோட குழந்தய செஞ்சு உங்க எல்லாருக்கும் மகாராணி ஆனேன்.”

சின்னப் பெண்ணின் புத்தி சாதுரியத்தை கண்டு தேவி, சம்யுக்தா, ஜானகி, சுஜா, மற்றும் அனைவரும் ஆச்சரியப் பட்டார்கள்.

அப்போதுதான் மண்ணில் இருந்து உருமாறி வந்த ரெங்கம்மா நடப்பதை கவனித்தாள். அவளைக் கண்ட ஸ்வரூபி ஓடோடிச் சென்று அவளைக் இறுக்கமாக அணைத்துக்கொண்டாள்.

ராஜனுக்கு இதெல்லாம் ஏன் நடக்கிறது என்று கூட புரியவில்லை.

“டேய் ராஜா... ஏண்டா சின்னப் பொண்ணை இப்படி கெஞ்ச வெக்கறே?”, என்று ரெங்கம்மாவும் அவளுக்கு சப்போர்ட் செய்தாள்.

ராஜன் என்ன சொல்வது என தெரியாமல் சம்யுக்தாவை பார்க்க, அவள் கண்களாலேயே சம்மதம் சொன்னாள்.

“சரிம்மா... நான் ஸ்வரூபியை ஏத்துக்கறேன்", ராஜன் சந்தோஷமாக சொன்னார்.

சந்தோஷத்தில் ஸ்வரூபி,  அவரை ஓடிபோய் கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டு முகம் முழுக்க முத்தமிட்டாள்

"எனக்கு நீங்க தான் வேணும். வேற யாரும் வேண்டாம்.”, என்றாள் சிணுங்கிங்கொண்டே.

அப்போது ஜானகி சுஜாவை பார்த்து, “ இவனுக்கு எங்கயோ மச்சம்டி. பாரு அவனோட பொண்ணுக எல்லாரையும் மயக்கி வெச்சிருக்கான். எல்லாரும் இவங்கிட்டயே கன்னி கழியராலுக பாரேன்!”

சுஜாவும் வெக்கச் சிரிப்பு சிரித்தாள்.

***

[rainbowrajan2]

30 Continued

ஸ்வரூபியை அலேக்காக தன் கைகளில் தூக்கிக் கொண்டு பால் வண்ண பஞ்சு மெத்தைக்கு சென்றார் ராஜன்.

சம்யுக்தாவும், ரூபாவும் கைதட்டி சிரித்தார்கள்.

ராஜன் ஸ்வரூபியின் ஏக்கமான கண்களைப் பார்த்து, “ உன்னோட ஆசையெல்லாம் சொல்லு. அப்பா நான் எப்படியாச்சும் நிறைவேத்தறேன். இனிமே என் செல்லக்குட்டி கஷ்டமே படக்கூடாது. என்னவேன்னாலும் கேளு. அப்பா இருக்கேன்.” என்று அவளை இறுக்கமாக அணைத்துக்கொள்ள ஸ்வரூபியின் பிஞ்சு முலைகள் அவரின் இரும்பு நெஞ்சில் நசுங்கின.

அவளுக்கு உணர்ச்சிகள் வேகமாக கொப்பளிக்க தொடங்கின.

ஸ்வரூபி சன்னமான குரலில், “ எனக்கு மஞ்ச தண்ணி ஊத்தினப்போ, நீங்க மட்டும் என்னை எல்லார் முன்னாடியும் குளிப்பாட்டி விடணும்னு தோணுச்சு. ஆனா வெக்கமா இருந்தது. செய்வியா?”

“செஞ்சுட்டா போச்சு" என்று அவளை முதுகில் உக்காரவைத்து தூக்கிக் கொண்டு குளத்துக்கு விரைந்தார். சம்யுக்தா, ரூபா, தேவி, சுஜா, ஜானகி முதற்கொண்டு பட்டாளமே குளத்துக்கு சென்றார்கள்.

குளத்து மேட்டில் ஒரு முக்காலி மேல் ரூபாவை அமரவைத்து, அவளுக்கு உடல் முழுதும் மஞ்சள் தடவினார் ராஜன். அவர் தொடுதலில் ஸ்வரூபி கரைந்து கொண்டிருந்தாள். சும்மா இருக்காமல் அவளின் காது மடல்களை நாவால் தொட்டு அவளை சூடேற்றினார். விரல்களால் அவளின் பிஞ்சு மார்புகளில் கோலம் போட்டார். உடல் முழுக்க மஞ்சள் தடவி தடவி அவளின் சூட்டை தணித்தும், ஏற்றியும் நாடகம் செய்தார். அவரின் செயல்களில் ராணிக்கும், ரூபாவுக்கும் கூட சிறு பொறாமை ஏற்பட்டது.

எல்லாம் செய்தும் அவளின் மர்மப் பிரதேசத்தை மட்டும் அவர் தொடவில்லை. ஸ்வரூபிக்கு ஏக்கம் அதிகரித்தது, அது முகத்தில் பிரதிபலித்தது.

மஞ்சள் தேய்த்தவுடன் அவளுக்கு பலவிதமான வாசனை திரவியங்கள் கலந்த இளஞ்சூடு நீரை தலை முதல் கால்வரை விட்டு உடல் முழுக்க தேய்த்தார். சில நிமிடங்களில் அவள் உடல் பளபளவென்று ஜொலித்தது. ஸ்வரூபி, பனி விழுந்த மலர் போல மின்னினாள்.

"அப்பா... இதெல்லாம் கொஞ்சம் ஓவர். ஒரு நாலாவது இப்படி எனக்கு செஞ்சு விட்டிருக்கியா?”, என்று ரூபா கோவித்துக் கொண்டாள்.  

ராஜன் சிரித்துக் கொண்டே அவளை கடந்து ஸ்வரூபியை பார்த்தார்.

“சொல்லு, அடுத்து உன்னோட ஆசை என்ன?”

ஸ்வரூபி காமப் பாதையின் ஆரம்பத்தில் இருந்தாள். அவளுக்கு மேற்கொண்டு என்ன கேட்பது என்று தெரியாமல் மலங்க மலங்க விளித்தாள்.
அவளின் செக்ஸ் அறியாமையை புரிந்துகொண்ட ராஜன், “ சரி, நானே உனக்கு புடிச்ச மாறி எல்லாம் செய்யறேன். அதுக்கு முன்னாடி என்னோட விருப்பத்தையும் உனக்கு சொல்லிடறேன்.”

அவர் மேற்கொண்டு என்ன சொல்லப் போகிறார் என முன்னமே தெரிந்தவள் போல, " அதுக்கு முன்னாடி நான் சொல்லிடறேன்.”

சம்யுக்தா ராணியையும், ரூபாவையும் கைகாட்டி, “ நீங்க உங்க மகள்களை விட்டுதர மாட்டீங்கன்னு எனக்கு தெரியும். ஆனா, அவங்க first time அனுபவத்தை விட எனக்கு ரொம்ப பெருசா இருக்கணும். அவ்ளோ தான்.”

படபடவென்று ராஜன் மனதில் நினைத்ததை படம் போட்டு காட்டி, தன்னுடைய ஆழமான விருப்பத்தையும் சொல்லிவிட்டாள்.

அவளின் தைரியமான பேச்சை கேட்டுவிட்டு ராஜன் வாய் விட்டு சிரித்துக் கொண்டே, “ சரிங்க அந்தபுரத்து மகா ராணி!” என்று அவளை அணைத்தார்.
மற்றொரு கையால் சம்யுக்தாவையும், ரூபாவையும் அழைக்க, அவர்களும் அதற்க்காகவே காத்திருந்தவர்கள் போல அவரை ஒட்டிக் கொண்டார்கள்.
அது பாசமா காமமா என்று புரிந்துகொள்ள முடியாமல் தேவியின் கண்ணோரம் கண்ணீர் துளிர்த்தது. ஸ்பெஷல்லான ஒன்றை பெற தன்னிடம் இருக்கும் எல்லாவற்றையும் இழக்க தயாராக இருந்த ஸ்வரூபிக்கு தான்தான் எல்லோருக்கும் மேல் இருக்க வேண்டும் என்ற வேட்கையை பார்க்க பார்க்க, அம்மா தேவிக்கு பிரமிப்பாக இருந்தது.

***

“என் கண்ணுகளா, மகாராணி சொன்னதை கேட்டீங்கல்ல... வாங்க நம்ம காம சேவையை ஆரம்பிப்போம்" என்று ராஜன் மூவரையும் இழுத்துக்கொண்டு மலர் மஞ்சத்துக்கு வேகமாக சென்றார்.

அப்போது ஸ்வரூபி மற்றவர்களை பார்த்து, “எல்லாரும் உங்க உடைகளை கழட்டிட்டு பின்னாடியே வாங்க", என கட்டளை இட்டாள்.

ராஜன் அந்த மலர் மஞ்சத்தின் மீது படுத்துக் கொண்டார்.

“முதல்ல இந்த மகாராணியோட மகரந்த துவாரத்தை நாக்கால் ரெடி செய்யறேன்" என்று அவளின் கால்களை விரித்து அவர் முகம் மீது உக்கார வைத்தார்.

“அப்போ நாங்க?”, ரூபா கேட்டாள்.

சம்யுக்தாவுக்கு அப்பாவின் பிளான் புரிந்துவிட்டது. அவள் ரூபாவை அப்பாவின் இடுப்புக்கு கீழே தள்ளி அவரின் கருந்தண்டை வெளியே விட்டாள். ஒரு பக்கம் சம்யுக்தாவும், மறுபுறம் ரூபாவும் அவரின் சுண்ணியை ஆராதிக்க தொடங்கினார்கள்.

அப்பாவின் நாக்கு அவளின் புண்டை இதழ்களில் பட்டதும், ஸ்வரூபிக்கு உடல் முழுக்க மின்சாரம் பாய்ந்தது போல இருந்தது. கால்கள் நடுங்கின. ஆனால் நல்ல அனுபவம் மிக்க ஆணழகனான ராஜன், மகளின் மென்மையான தொடை இடுக்கில் மயிலிறகு வருடுவது போல நாக்கால் நக்கி அவளின் Love Hormone (oxytocin) அளவுகள் ஏகத்துக்கும் மேலேற செய்தார்.

அங்கே அவருடைய ஆண்மையை அவரது செல்ல மகள்கள் சீண்டி சீண்டி அவரின் andrelaninனை உசுபேத்திவிட்டார்கள்.

ஸ்வரூபி நெளிந்து நெளிந்து ஈரம் விட்டு அவர் முகத்தை ஈரமாக்கினாள். அவள் தயாராகிவிட்டாள் என்று புரிந்துகொண்ட ராஜன் அவளை கீழே இறக்கி, படுக்கப் போட்டார். கிண்ணென்று நீண்டிருந்த சுண்ணி, ஸ்வரூபியின் மர்ம பிரதேசத்தை தட்டியது.

“நீ தயாரா?”, ராஜன் மகளிடம் காமத்துடன் கேட்டார்.


“என்னோட ரெண்டாவது பீரியட் முடிச்சு 12 நாளாச்சு. இன்னைக்கு கருத்தரிக்க சரியான நாள். இன்னைல இருந்து 3 நாளுக்கு நீங்க என்னோட ஒண்ணுகொன்னா சேந்து என்னை முழுசா நிரப்பனும். என்னோட கருமுட்டை உங்களோட விதைகளுக்கு காத்துக்கிட்டு இருக்குப்பா. I am 100% ரெடி.”, ஸ்வரூபி காமத்துடன் ராஜனின் கண்களை நோக்கி பேசினாள்.

ராஜன் துணுக்குற்றார். அவர் ரெங்கம்மாவையும் சம்யுக்தாவையும் ஒரு பார்வை பார்த்தார். சம்யுக்தாவின் முகத்தில் ஒரு வித சலனம் இருந்தது. ஆனால் ரெங்கம்மாவின் முகத்தில் ஒரு வித அமைதி தெரிந்தது.

அவருக்கு பின் வாங்க விருப்பமில்லை.

“நெஜம்மா சொல்ரியா? இன்னும் பல வருஷம் வாழ்க்கை இருக்கு கண்ணே. இப்பவேவா?”, என்று அழுத்திக் கேட்டார்.

“I have a higher purpose in my life. எனக்கு நீங்க வேணும். வாங்கப்பா...", ஸ்வரூபி தீர்க்கமாக சொன்னாள்.

அவரின் எல்லாவித எதிர்ப்பும் தகர்ந்தது. அங்கிருத்த குளிர் காற்றில் அவளது முலைக்காம்புகள் விம்மிப் புடைத்து காத்திருந்தது. அவளது உறுதியான புட்டத்தின் மீது ஒரு கையை பிடித்து அவளை முன்னோக்கி இழுத்தார், அப்போது அவரின் நீண்ட கருஞ்சுண்ணி அவளுக்குள்ளே இறங்கியிருந்தது.

“ஆ.... அம்மா...”, ஸ்வரூபியின் முதல் சம்போகம். அவள் முதுகையும், புட்டதையும் இறுக்கமாக பிடித்துக் கொண்டார். அவளுக்குள்ளே அலை அலையாய் உணர்ச்சிகள் கடற்கரை நோக்கி வரும் அலைகள் போல அடித்து ஓய்ந்தன.

அவளின் பூழையில் இருந்து மெல்ல அவரின் தண்டை இழுத்த போது அது சிவப்பு நிறத்தில் இருந்தது. அவளுக்கு வலித்தது, ஆனால் ஹார்மோன்ஸ் தந்த  சுகம் அதை மறக்கடித்தது.

ராஜனுக்கு ஸ்வரூபியின் வஜைனா மற்ற மகள்களை விட மிக மிக இறுக்கமாக இருந்தது. அவன் அவளது ஈரமான ஆழத்தில் மெல்ல மெல்ல சறுக்கிய போது, கடுமையாக முனகினார். அவள் புண்டை தோல் சதைகள் அவரின் சுண்ணியை இழுத்துப் பிடிப்பதை உணர்ந்தார். அவள் கண்கள் ஆச்சரியத்துடன் ஒரு சின்ன அழுகையுடன் திறந்தன.  ஆனால் அவருக்கு திருப்தி இல்லை. உடனே அவளின் சின்ன மார்பை பிடித்து வாயால் உறிஞ்சி எடுக்க, ஸ்வரூபி ஊ என்று ஊளையிட்டு முனகினாள். பக்கத்தில் இருந்த சம்யுக்தாவின் மார்பு காம்பையும், ரூபாவின் மார் காம்பையும் கூட உறிஞ்சினார். மூன்று பெண்களும் அவர்கள் மார் காம்புகளை அவர் முகத்தில் தேய்த்தார்கள்.

“மூணாவது சீலையும் ஒடைச்சிட்டான்டீ", என்று ஜானகி சுஜாவை பார்த்து நமுட்டு சிரிப்பு சிரித்தாள்.
மகிழ்ச்சியில் அவருடைய கண்கள் கவனம் சிதற, அவரின் முழு நீள ஆண்மை எவ்வளவு ஆழம் செல்ல முடியுமோ அவ்வளவு ஆழம் சென்றது.  நீண்ட நேரம் தாக்குப்பிடித்து ஓக்கும் அவரால், இப்போது தாக்குப் பிடிக்க முடியவில்லை. அவ்வளவு இறுக்கம் அவளின் புண்டையில். அவரின் விந்து நதி அவளை நிரப்பத் தொடங்கியது.

அப்போதுதான் அந்த அதிசயம் நிகழ்ந்தது. ஸ்வரூபியின் கால்களும் உடலும் நடுநடுங்க அவள் உச்ச கட்டத்தை தொட்டாள். அப்போது அவளின் உடலும் பளபளவென்று மின்னி ஒரு பெரிய bioluminescence ஒளி உமிழ்வானது.

ஸ்வரூபியின் தொப்புளில் இருந்து ஒளி வெளிபட்டு ஒரு விண் வரைபடத்தை (Star map) காண்பித்தது.
“Messiah (தீர்க்கதரிசி)”, என்ற வார்த்தை மட்டும் ரெங்கம்மாவின் வாயில் இருந்து வந்தது. ஏனென்றால் ஸ்வரூபிக்கு கடந்த 6 வாரங்களில் நிகழ்ந்த மரபியல் மாற்றங்கள் (genetic mutations) அவளே எதிர்பாராதது. அந்த Star map தான் அவர்கள் செல்லும் இடத்தை குறிக்கும் இலக்கு.

***

அடுத்த மூன்று நான்கு நாட்களுக்கு ராஜன் ஸ்வரூபியை எல்லா இடங்களிலும் இழுத்து ஓத்தார். அவருக்கு சின்ன மகளின் இறுக்கமான கூதியை எப்படியாவது பெரிதாக்கி விடவேண்டும் என அவரின் சுண்ணி உளியை கொண்டு அந்த தங்கச் சிலையை செதுக்கி எடுத்தார். அவளுக்கு ஸ்வரூபியும் நன்றாக ஒத்துழைப்பு கொடுத்தாள்.

[rainbowrajan2]

[omprakash_71]

அருமையான பதிவுக்கு நன்றி நண்பா நன்றி

[mahesht75]

super update bro

[rainbowrajan2]

31

ஸ்வரூபியை ராஜன் பிரித்து மேய்ந்து கொண்டிருந்த போது யுவியும், இந்த்ரஜித்தும் சுண்ணியைப் பிடித்து ஆட்டிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

அவர்களின் கண்களில் இருந்த காமத்தை பார்த்த சம்யுக்தா ராணிக்கும், சுஜாவுக்கும் காம போதை ஏறிக் கொண்டிருந்தது.

***

"பாட்டி", சன்னமாக தேவியை கூப்பிட்டான் யுவி.

அதை கேட்டும் கேட்காதது போல் நின்று கொண்டே இருக்க, யுவி அவளின் தோள் மேல் கை வைத்து திருப்பினான்.

“என்னை ஏன் இப்படி ஒதுக்கறே? நான் என்ன தப்பு பண்ணேன்" என்று கேட்டான்.

“இப்பத்தான் என்னோட நெனப்பு வருதா உனக்கு? ஆமா உனக்குதான் உங்க அம்மாவே உசத்தியா இருக்காளே... நானெல்லாம் உனக்கு எம்மாத்திரம்", என்று தேவி பொய்யாக கண்ணை கசக்கினாள்.

“அப்படி இல்ல. நீங்கதான் எனக்கு பொறந்ததுல இருந்து பால் குடுத்தீங்களா? எனக்கு நெனவே இல்ல. அம்மா இப்பதான் எல்லாம் சொன்னா"

“சொல்லிட்டாளா? சரி.. அதுக்கென்ன இப்போ?”

“தேவி பாட்டி... எப்படி உன்னை அப்பா விட்டாரு... நீ மட்டும் எங்க கூடவே இருந்திருக்கலாம்ல", என்று கண்களில் காம ஏக்கத்துடன் பார்த்தான் யுவி.

பேரனின் பெருஞ்சுண்ணி நீண்டு தன் இடுப்பை இடிப்பதை பார்த்த தேவிக்கும் கீழே ஊறியது.

***

சம்யுக்தாவே தைரியமாக ஸ்வரூபியை கேட்டாள்.

“மகாராணி சம்போகம் அருமையா நடக்குது. உங்க அடுத்த ஆசை என்னன்னு சொன்னா நாங்க உங்களுக்கு செய்யறோம்.”, சம்யுக்தா நைசாக கேட்டாள்.

ஸ்வரூபிக்கு வெக்கம் வந்தது. “அக்கா!!!.... என்னை கிண்டல் பண்றியா?”

“சேச்சே... அப்படி இல்ல.”

“சரி அப்படின்னா எனக்கொரு ஆசை. அதை நீங்க எல்லாரும் நிறைவேத்துவீங்களா?”, ஸ்வரூபி அனைவரையும் பார்த்து கேட்டாள்.

"சொல்லுங்க மகாராணி சொல்லுங்க", என்று அனைவரும் கோரசாக கேட்டார்கள்.

“சரி அப்படின்னா ஒண்ணு செய்யுங்க. பொண்ணுங்க எல்லாரும் ஒருத்தர் மேல ஒருத்தர் படுங்க. எப்படின்னா? அம்மா, அம்மாவோட பொண்ணு, அம்மாவோட பொண்ணு.. அப்படி…”

“என்னது? கேக்கவே கூசுது. என்னால முடியாது..” என்று ஜானகி ஜகா வாங்கினாள்.

ஸ்வரூபி உடனே, “ ஏய் கெழவி... நகந்தா கொன்னுடுவேன். உனக்கு ஆசை இருக்குனு எனக்கு தெரியும், படு" என்று கண்களாலேயே மிரட்டினாள்.

யுவராஜனுக்கும், இந்த்ரஜித்துக்கும் தங்கள் காதுகளையே நம்ப முடியவில்லை. நிஜமா என்று கிள்ளிப் பார்த்துக் கொண்டார்கள்.

“மகாராணி சம்போகம் சுபமா முடியானும்னா நீங்க எல்லோரும் உச்சமடைஞ்சு அதை எனக்கு காணிக்கையாக்கணும். இதுவே என் கட்டளை" என்று ஸ்வரூபி தெளிவாகச் சொன்னாள்.

***

முதலில் தேவி கீழே படுக்க, அவளின் மேல் சம்யுக்தா படுத்தாள். அவளுக்கும் மேல் ரூபா படுத்துக் கொண்டாள்.

அருகே ரெங்கம்மா மேல் ஜானகியும், அவள் மேல் சுஜாவும் படுத்துக்கொண்டார்கள்.



“ரெடியா?” என்று ஸ்வரூபி கேட்க, எல்லா பெண்களும் கூதி நீர் வழிய தலையை ஆட்டி ஆமோதித்தார்கள்.

“இப்போ செய்யுங்கடா என் சிங்கக்குட்டிகளா!!!” என்று யுவியையும், இந்த்ரஜித்தையும் கை காட்டி கட்டளை இட்டாள்.

இரு இளஞ்சிங்கங்களும் அவர்களை நோக்கி பாய்ந்தார்கள்.

அந்த கண் கொள்ளாக் காட்சியை வேணு விக்கித்து பார்த்தான்.



ஏங்கி ஏங்கி பார்த்துக் கொண்டிருந்தபின் கிடைத்த சந்தர்ப்பத்தில் இரு இளைஞர்கள்களும் அவர்களின் சுண்ணியை பெண்களின் கூதியில் சொருகி எடுத்து, நரம்புகள் தெறிக்க ஒத்தார்கள். பிறகு, பிரவாகமாய் வந்த காம நீரை ஸ்வரூபியின் காலில் கொட்டினார்கள்.

***


அடுத்த மூன்று நான்கு நாட்களுக்கு ராஜன் ஸ்வரூபியை எல்லா இடங்களிலும் இழுத்து ஓத்தார். அவருக்கு சின்ன மகளின் இறுக்கமான கூதியை எப்படியாவது பெரிதாக்கி விடவேண்டும் என அவரின் சுண்ணி உளியை கொண்டு அந்த தங்கச் சிலையை செதுக்கி எடுத்தார். அவளுக்கு ஸ்வரூபியும் நன்றாக ஒத்துழைப்பு கொடுத்தாள்.

அந்த கொட்டாரமே _.மாக மாறியது.

***

வேணுவின் ஏக்கம் நாளுக்கு நாள் அதிகரித்தது. அவனுக்கு ஒருவரும் ஒத்துழைப்பு கொடுக்கவில்லை. அவனின் ஏக்கத்தை உணர்ந்த ரெங்கம்மா அவனருகே வந்தாள்.

“நீ மட்டும் ஏன் தனியா இருக்கே? சுஜாவை உன்னால திருப்தி படுத்த முடியலியா? ஏன்?”

“உங்க கிட்ட என்ன மறைக்க.... நீங்களே பாருங்க" என்று அவனின் ஜட்டியை கழட்டி காண்பித்தான். அவனின் சின்ன சுண்ணி மடித்து சுருண்டு இருந்தது.

“எல்லாம் உன்னோட குடியால் வந்தது. ஜாலிக்காக குடிக்கலாம். அதுக்காக ரொம்ப இப்படி குடிச்சு குடிச்சு உன்னோட உடம்பை பாழாக்கிட்டே பாரு.”

“என்ன செய்ய... சின்ன வயசிலயே குடிக்க பழகிட்டேன். இப்போ அதுக்கு கஷ்டப் படறேன். உங்ககிட்ட ஏதாவது மருந்து இருந்தா குடுங்க”, வேணு நிஜமாகவே வருந்தினான்.

“மருந்து குடுத்தாலும் இப்போ அது உனக்கு பலன் அளிக்காது.. ஏன்னா இப்போ உனக்கு வயசு ஜாஸ்தி ஆயிடுச்சு. என்னோட மருந்து என்னோட பசங்களுக்காக நிறைய modify பண்ணி இருக்கேன். உனக்கு அதை குடுத்த உன்னோட உடம்பு தாங்காது.”, ரெங்கம்மா கனிவாகச் சொன்னாள்.


"வேற வழியே இல்லையா?", வேணு அழுதுவிடுவது போல ரெங்கம்மாவை பார்த்தான்.

அவனின் கஷ்டத்தை பார்த்த ரெங்கம்மாவின் மனம் கனிந்தது. அவன் காதுகளில் ஏதோ சொல்ல அவன் கண்கள் பிரகாசமானது.

அந்த குடும்பத்தின் சந்தோஷத்துக்காக வேணுவின் சந்தோஷமும் நிறைவேறியது.

***