Adultery சுன்னி ஊம்பிகள்

[sagotharan]

.

[sagotharan]

[sagotharan]

.


chemical formula for aluminum sulfate

[sagotharan]

உண்மை சம்பவங்களின் அடிப்படையில் கற்பனை கலந்து.. 


aluminum sulfate mass

[spike.buster]

உண்மை சம்பவங்களின் அடிப்படையில் கற்பனை கலந்து.. 



aluminum sulfate mass

அந்த கொடுமையை மேலும் நீங்கள் வளர்க்கிறீர்கள். கதையின் முடிவில் அந்த கேடுகேட்ட பள்ளி ஆசிரியரை கடுமையாக தண்டிக்கப்படுவது  போல் நீங்கள் எழுதவில்லை

[sagotharan]

2005 வாக்கில் உண்மை சம்பவத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டு உருவாக்கப்பட்ட கதை. சில மாற்றங்களுடன் இப்போது..

[sagotharan]

"வணக்கம் சார்" என்ற கோசம் வானைப் பிளந்தது. எல்லாப் பிள்ளைகளும் எழுந்து வணங்கி நின்றனர்.
"வணக்கம் பிள்ளைகளா!. எல்லோரும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிங்களா?"
"இருக்கோம் சார்"
"இந்த நாள்.."
"இனிய நாள்"
"இந்த நேரம்.."
"இனிய நேரம்.."
"நாமெல்லாம்.."
"நாளையத் தலைவர்கள்.."
"அற்புதம்.. அற்புதம்.. பிள்ளைகளா.. "
"நன்றி சார்.."

"கடவுள் வாழ்த்து பாடலாமா?"
"பாடலாம் சார்.."
"பாடல் குழு முன்னாடி வாங்க.. வாங்க.. "
சாலினி, லதா, யாமினி ஆகியோர் முன்வந்து மேடையில் நின்றனர்.

"கடவுள் வாழ்த்து" என பாடல்குழு சொல்ல.. கோரசாக தொடர்ந்தனர்.

"வாக்குண்டாம் நல்ல மனமுண்டாம் மாமலராள்
நோக்குண்டாம் மேனிகிடங்காது-பூக்கொண்டு
துப்பார் திருமேனித் தும்பிக்கையான் பாதம்
தப்பாமல் சார்வார் தமக்கு."

பாடலை பாடி முடித்தனர்.
"எல்லோரும் அமரலாம்.." என்று ஆசிரியர் சிவபதி கூறியதும் பிள்ளைகள் எல்லோரும் அமர்ந்தனர். சிறிய சலசலப்பு ஏற்பட்டது. பின் ஆசிரியர் கவனிக்கிறார் என தெரிந்ததும் அமைதியாயினர்.

அந்த பள்ளி அமைந்திருக்கும் இடம் வனதேசு எனும் மலைக்கிராமம். கொல்லிமலை 60வது குண்டூசி வளைவுக்குப் பின்னர் வரக்கூடிய பூங்காடு என்ற இடத்தில் இருந்து மூன்று கல் தொலைவில் இருந்தது அந்தக் கிராமம். ஒற்றை ஆசிரியர் பள்ளியான அதில் சிவபதி மட்டுமே ஏ டூ இசட். துணைக்கு யாருமில்லை.

வகுப்பறையை சுத்தம் செய்வதிலிருந்து வகுப்பெடுப்பது, விளையாட சொல்லித்தருவது, மதிய உணவு என எல்லாமே அவர் பணிதான். இப்போதுகூட தலைமை ஆசிரியருக்கான அறையில் ரெக்காடுகளை எடுத்து மேசையில் வைத்துவிட்டு வகுப்பிற்கு வந்துள்ளார்.

வகுப்பறையில் உள்ள பூங்குயில், தேன்மொழி, கலைச்செல்வி, துளசி, கனகமணி, பூவரசு ஆகியோர் அருகிலுள்ள செம்பாறை கிராமத்தை சேர்ந்தவர்கள். அவர்களின் பெற்றோர்கள் விவசாய கூலிகள் என்பதால் தவறாமல் பள்ளிக்கு அனுப்பிவிடுவார்கள்.

"எல்லோரும் தமிழ் பாட புத்தகத்தை எடுங்க.." பிள்ளைகள் பையிலிருந்து எடுத்தார்கள்.
"பக்கம் 56."
"பூவரசு.. எழுந்து நான்காவது பாடத்தின் இரண்டாவது பத்தியை படி" என்றார்.
"ராகம் என்பது இசையின் ரகங்களை வகைப்படுத்திய.." ஏன சத்தமிட்டு படிக்கத் தொடங்கினான். மற்றவர்கள்.. கவனித்தனர்.
"பூவரசு முடித்ததும் அடுத்தடுத்து உள்ளவர்கள் வாசியுங்கள்."
"சரி சார்.."

"கலைச்செல்வி, துளசி இரண்டு பேரும் வாங்க. தலைமை ஆசிரியர் அறையில் ரெக்காட் வேலை இருக்கு.." என்று இரு மாணவிகளை அவர் அழைத்துச் சென்றார்.

அவர் முன்னால் நடக்க.. பின்னால் இருவரும் எதையோ தீழிரமாகப் பேசியபடி வந்தார்கள்.
"இன்னுக்கு நான் தான்.."
"இல்லைடி நேத்து மதியம் நீதானே செஞ்ச.. இந்த முறை நான் தான்."
"உனக்கெதுக்கு நான் விட்டுத்தரனும். நான் சார்கிட்டவே பேசறேன்.."
"நானும் பேசுவேன்.."

சிவபதி கதவை திறந்து உள்ளே நுழைந்தார். ரெக்காடுகளை மேசையின் மீது ஒழுங்கு செய்து நாற்காலியை இழுத்தார். கலைச்செல்வி அவளுடைய கைதளால் நாற்காலியை சுத்தம் செய்தாள்.

கலைச்செல்வியை பார்பதற்கு மாணவியைப் போலவே தெரியவில்லை. சீருடை மேல் சட்டையில் முளைத்துக் கொண்டிருக்கும் அவள்  முலைகள் குத்தி நின்றன. அவளுடைய பின்னால் குண்டிகளைத் தடவியைப் படி நாட்காலியில் அமர்ந்தார்.

"சார்.. நான் ஐஸ்குச்சி சப்பட்டுமா.." என்று கேட்டாள்.
"இல்ல சார் நான் சப்பறேன்" முகத்தை அப்பாவியாக வைத்துக் கொண்டு துளசி நின்றாள்.

"இரண்டு பேருக்குமே வாய்ப்பு தாரேன்.. இந்த விசயத்தில் எல்லாம் சண்டை போடவே கூடாது"
"சரி சார்" என உதட்டளவில் சொல்லிக்கொண்டனர்.

நாற்காலியில் உட்கார்ந்தவாறு ரெட்காடின் பக்கங்களை திருப்பி சரி பார்த்தார். நாற்காலியின் முன்பக்கமாக நகர்ந்து நுனிசீட்டில் உட்க்ந்து கொண்டு வேட்டியை விளக்கினார். பட்டாப்பட்டியை லூசாக்கி.  கலட்டினார்.
"ம்.. கலை நீதான் பர்ஸ்ட்" என்றதும் அவள் முகத்தில் விளக்கு எரிவது போல பிரகாசம் வந்தது.

கலைச்செல்வி குணிந்து மேசைக்கு அடியில் நகர்ந்து சென்றாள். அந்த மேசை மூன்று பக்கங்களும் மூடியும். முன்பக்கமாக சேமிப்பு அறையும் திறந்த வெளியும் இருந்தது.‌ அதற்குள் தான் தன்னை ஒடுக்கி கலைச்செல்வி உட்காந்து கொண்டிருந்தாள். அவள் மேசைக்கு அடியிருந்து சிவபதியின் கால்களை நக்கினாள்.

சிவபதி எதையும் பொருட்படுத்தாமல் திருந்திக்கொண்டிருந்தார். துளசி அவருக்கு அருகே நின்று பக்களை திருப்ப உதவினாள்.

கலைச்செல்வி கீழே அமர்ந்து ஆசிரியருடைய  வேட்டியை விலக்கிவிட்டு பட்டாப்பட்டியை முழுவதுமாக கீழே தள்ளினாள். அவருடைய  சுன்னி விடைத்துக் கொண்டு வெளியே தெரிந்தது. கீழே முட்டிப் போட்டு அவர்  முழங்காலில் சாய்ந்தவாறு சுன்னியைப் பற்றினாள். கலையரசிக்கு இது மிகவும் பிடித்தமான விசயம்.

அவளுடைய கைப்பட்டு சுன்னி விரைக்கத்தொடங்கியது. அதை மேலும் கீழும் ஆட்டினாள். மேல் தோலை நீக்கி பின்பக்கம் அழுத்து நாக்கால் வருடினாள். அப்படியே நாக்கை சுழற்றி முனையை ஈரமாக்க அவளுடைய எச்சில் தெரித்து அவருடைய  சுன்னியும் ஈரமானது. வாயை வைத்து மெல்ல ஊம்பத் தொடங்கினாள்.

"ஆ.. கலை.." என அவர் முனகியதும் அருகில் நின்று கொண்டிருந்த துளசிக்கு வெறுப்பாக இருந்தது.

சீருடையின் இரண்டு பொத்தான்களை கலட்டிவிட்டு.. முலையை வெளியே தெரியுமாறு சட்டையை நகர்த்தினாள்.
"சார்..  முயல்குட்டி எட்டிப் பார்க்குது" என்றாள்.

முயல்குட்டி என்பது சிவபதி முலைகளுக்கு வைத்திருக்கும் பெயர். செல்லப் பெயர்.
"வாவ்.. " என கையில் அதைப் பிடித்து கசக்கினார். துளசி உடலில் மின்சாரம் பாய்ந்தது.

"கலை வேகமா செய்யுடி.. " என்று அவள் தலையை கோதினார். அவள் வேகமெடுத்தாள். அவருடைய சுன்னியை பேய் போல ஊம்பிக் கொண்டிருந்தாள். இன்பத்தால் அப்படியே மூனக தொடங்கினார்.

அப்போது தேன்மொழி கதவருகே வந்து நின்றாள். சிவபதி ஆசிரியர் துளசியின் முலையை சப்பிக் கொண்டிருப்பது மட்டும் அவளுக்கு தெரிந்தது.
"சார்.. சார்.." என்றாள் மெதுவாக.

முலை சப்புவதை நிறுத்திவிட்டு வாசலைப் பார்த்தார் சிவபதி.
"என்ன தேனு.."
"நான்காவது பாடத்தை படிச்சிட்டோம் சார்"
"நல்லது.. அதிலுள்ள வினாக்களுக்து முடிந்தவரை விடை தேடுங்க.. நான் சீக்கிரம் வந்துடறேன்."
"சரிங்க சார்" தேன்மொழி எதுவும் நடக்காததை போல திரும்பி சென்றாள். ஆனால் அவளுக்குள்ளும் ஆசிரியர் சிவபதி துளசிக்கு செய்வதை போல தனக்கும் செய்ய வேண்டும் என்று ஆசை இருந்தது. அதை வெளியே சொல்லத் தெரியாமல் தடுமாறினாள்.

இப்போது கூட ஆசிரியர் சிவபதி என்ன செய்து கொண்டு இருக்கிறார் என காணவே வந்தாள். அவளுக்குப் பழகிவிட்டது. மற்றப் பிள்ளைகளுக்கும் பழகிவிட்டது.

தேன்மொழி வந்ததால் துளசி மார்பை சீருடைக்குள் மறைத்துக்கொண்டாள். கலைச்செல்வியும் ஊம்புவதை நிறுத்திவிட்டாள். கேட்பாரற்று சிவபதியின் சுன்னி துடித்துக் கொண்டிருந்தது. அதையே இருவரும் பார்த்தார்கள்.

சிவபதி எழுந்து நின்றார். விரைத்துக்கொண்டு நின்ற அவர் சுன்னியை புழுத்திவிட்டார்.

[Mr Pervert]

Nalla thodakkam girls enna class panidkiran ga bro

[sagotharan]

Nalla thodakkam girls enna class panidkiran ga bro

அது படிப்பவர்களின் கற்பனைக்கு நண்பா. படிக்கும் மாணவிகள் அவ்வளவு தான் இணையத்தில் சொல்லலாம். 

தனி மடலுக்கு வாருங்கள். முழுவிவரம் தருகிறேன்.

[karthickspartan]

Super bro....sema... Please big update

[sagotharan]

தேன்மொழியின் மனம் அந்த அறையில் என்ன நடக்கிறது என்று பார்க்க விரும்பியது. அவள் வேகவேகமாக சிவபதி கூறியதை சொல்லிவிட்டு தலைமை ஆசிரியர் அறையை நோக்கி சென்றாள். மெதுவாக எழுந்து அடி மேல் அடி வைத்து அவள் கையை அந்த அறை கதவின் மேல் வைத்தாள். கதவு லேசாக சாத்தியிருந்தது.

லேசாக எட்டி பார்த்தாள் தேன்மொழி. அந்த அறையின் உள்ளே அவர்களை பார்க்க முடிந்தது. சிவபதி நின்றுக் கொண்டு இருந்தார். அவர் முன்னே கலைச்செல்வியும், துளசியும் முட்டி போட்டுக் கொண்டு நிர்வாணமாக இருந்தனர்.

"சார்.. உங்க சுன்னி நல்லாயிருக்கு" என்று உரக்க சொல்லியவாறு துளசி அவருடைய சுன்னிக்கருக்கில் தன் வாயை கொண்டு சென்றாள்.

ஒரு பெரிய ராட்சஸ மலை போல சிவபதி நின்றுக் கொண்டு இருந்தார். அவருடைய விறைத்த ராட்சச சுன்னி புலுத்திக்கொண்டு இருந்தது. அதை தன் இருகையாலும் பற்றிக் கொண்டு குழந்தையை கொஞ்சுவது போல கொஞ்சிக் கொண்டு இருந்தாள். முத்தமிட்டாள்.

அவர் சுன்னித்தண்டை நாக்கால் நக்கினாள். கலைச்செல்வியும் துளசியோடு சேர்ந்துக் கொண்டு அவர் சுன்னிக்காக போட்டி போட்டுக் கொண்டு இருந்தாள். ஆளுக்கு ஒரு பக்கமாக சுன்னி தண்டை நாக்கால் நக்கினர். துளசி சுன்னி மொட்டை லேசாக முத்தமிட்டாள். தன் கைகளால் சுன்னியில் இருந்த முடிக்கற்றைகளை நன்றாக களைந்து, லேசாக அழுத்தினாள்.

துளசி கையில் இருந்து கலைச்செல்வி பாண்டியன் சுன்னி தண்டினை வாங்கி அவளும் கொஞ்சினாள். தன் இரு கையாலும் சுன்னியை ஆட்டினாள். அவருடைய சுன்னி மொட்டில் அழுத்தமாக முத்தமிட்டாள். கொஞ்சம், கொஞ்சமாக அவர் சுன்னி அவள் சிவந்த வாய்க்குள் மறைந்தது. அவ்வளவு பெரிய சுன்னித் தண்டையும் வாய்க்குள் போட்டுக் கொண்டாள். சிவபதியின் இரண்டு விறைக்கொட்டைகள் மட்டும் அவள் வாய்க்கு வெளியே இருந்தது. அதைப் பார்த்த துளசி இன்னும் குனிந்து விறைக்கொட்டைகளை சப்ப தொடங்கினாள்.

"துளசி நல்லா சப்பறடி" என்றபடியே சிவபதி இடுப்பை அசைத்தார். முன்னும் பின்னுமாக நகர்ந்து கலைச்செல்வி வாயில் ஓக்கத் தொடங்கினார். சிவபதி இடும்பு இழுத்ததும் சுன்னி அவள் வாயிலிருந்து வெளிவந்தது. அதை எக்கி துளசி கவ்வினாள்.

"அடிப்பாவி.." என கலைச்செல்வி விதைப்பைகளை நக்கினாள். துளசி கிடைத்துவிட்ட ஆசிரியர் சுன்னியை அழுத்தமாக ஊம்பினாள். நாக்கால் இரு மாணவிகளும் விளையாண்டார்கள்.

"எனக்கு கொஞ்சம் சாரோட சுன்னியைத் தாடி" என்று கலைச்செல்வி துளசியிடம் கெஞ்சினாள். சிவபதிக்கு குதுகளமாக இருந்தது. இந்த போடாடியை அமைதியாக தேன்மொழி ரசித்துக்கொண்டு இருந்தாள். அவளுக்கு அடியில் ஊரல் எடுத்தது. பயமே இல்லாமல் இப்படி கதவை திறந்து போட்டுக்கொண்டு சுன்னிக்கு அடித்துக்கொண்டு இருக்கும் சக மாணவிகளை வியப்பாக பார்த்தாள்.

கலைச்செல்வி கெஞ்சினாலும் துளசி சுன்னியை விட்டுத்தரவில்லை.
"ஏய்.. பிளீஸ்டி துளசி"
"ம்கூம்.." அவள் விடாமல் ஊம்பினாள்.
"சாருக்கு நான்தான் பொண்டாட்டி" என சிரித்துக் கொண்டே கலைச்செல்வி சொன்னாள். அப்போது ஆவேசமாக துளசி ஊம்புவதை நிறுத்திவிட்டு..
"நான்தான் முதல் பொண்டாட்டி" என்றாள்.

காற்றில் சிவபதியின் சுன்னி எச்சிலோடு ஆடியது. சிலுசிலுவென அவருக்கு இருந்தது. கலையரசி உடனே கிடைத்த வாய்ப்பை பயன்படுத்தி கொண்டாள். சட்டென அவர் சுன்னியை வாய்க்குள் திணித்துக்கொண்டாள். அவள் நாக்கும் வாயும் சுன்னியோடு விளையாட ஆரம்பித்தது. சிவபதியின் சுன்னியை அவள் வேகமாக ஊம்பினாள். துளசி அவரின் தொடைகளை நக்கி கையால் கொட்டைகளை வருடினாள்.

சிவபதி இன்பகடலில் மூழ்கியவாறு தன்னுடைய சுகத்தை எல்லாம் முனகல்களாக வெளியிட்டார். இப்படி தன்னுடைய‌ சுன்னிக்காக சண்டை போட்டுக்கொள்ளும் பெண்கள் கிடைத்தால் ஒரு ஆண்மகனுக்கு எப்படி இருக்கும்?. எவ்வளவு மகிழ்ச்சியாக இருக்கும். ஒரு அரசனைப் போல தன்னை எண்ணிக்கொண்டார் ஆசிரியர் சிவபதி.

சிவபதி கலைச்செல்வியின் வாயில் சுன்னித் தண்டை வைத்து ஓங்கி, ஓங்கி அடித்தார். அவர் ஓங்கி அடித்த வேகத்தில் அவரின் சுன்னி கலையரசியின் தொண்டைக்குழிக்கு போய் வந்தது. அவள் அந்த வேகத்திற்கு சிரமப்பட்டு ஈடு கொடுத்தாள். அவள் சப்பும் சத்தம் வெளியே நன்றாக கேட்டது. அதையெல்லாம் காது கொடுத்து தேன்மொழி புண்டையை தடவியடி கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள். சிவபதி சுன்னியை ஒங்கி அடித்துக் கொண்டே இருந்தார்.

கலைச்செல்வியின் தொடர் ஊம்பளுக்கு அவருடைய சுன்னி அடி பணிந்தது. அவள் வாயிலேயே விந்தை அடித்தார். கலைச்செல்வி வாயில் விந்து ரொம்பி வெளியே பீரிட்டு வழிந்தது. அவள் அதை முழுங்கியபடி நகர.. துளசி அவருடைய சுன்னியை கவ்வி நாக்காலேயே அத்தனை விந்தையும் சுத்தம் செய்தாள். பூனைக்குட்டியைப் போல அவள் அத்தனை சுத்தமாக நக்கினாள்.

சிவபதி அவளுடைய செயலுக்கு தலையை கோதினார். அதைப்பார்த்தும் கலைச்செல்வி அருகே வந்து தலையை காம்பித்தாள். அவரும் இருவரின் தலையை கோதி விட்டபடி வெளிவாசலைப் பார்த்தார். அங்கே தேன்மொழியின் தவிப்பு அவர் கண்களில் பட்டது. இரண்டு சுன்னிஊம்பிகளுக்கும் முத்தமிட்டு தன்‌மகிழ்ச்சியை வெளிபடுத்துவிட்டு ஆடையை சரி செய்து கொண்டு வெளியே போனார்.

"என்ன தேன்மொழி.. இங்க என்ன பண்ணிக்கிட்டு இருக்கற.." என்றார்.
"சார்‌.. நானும் அவங்களைப் போல.. உங்களுக்கு பண்ணறேன்.."
"நீயா.."
"ஆமாம் சார். எனக்கும் ஆசையா இருக்கு."
"சரி நாளைக்கு வாய்ப்பு தாரேன். இப்ப வந்து வகுப்பில் பாடம் படி" என்று அவளது தோளில் கையை வைத்து அணைத்தபடி சென்றார். ‌அதை இரு சுன்னி ஊம்பிகளும் முறைத்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.

[sagotharan]

ரூப வதி

[sagotharan]

"அடியை.. ராக்காச்சி வாடி.."
அவள் இருப்பதிலேயே பெரிய மடியுடைய ஆட்டினை பிடித்து தொழுவத்திற்கு அருகே இருந்த வேப்ப மரத்தடி நிழலில் இருந்த கொம்பில் கட்டி வைத்தாள். வாஞ்சையுடன் ஆட்டை தடவினாள். அது மே என கத்தியது. அதன் குட்டிகள் பேந்த பேந்த முழித்துக்கொண்டு கொடாப்புக்குள் கிடந்தன.

அவளுடைய பாவாடையை முட்டி வரை ஏற்றிவிட்டு குத்துக்கால் இட்டு அமர்ந்தாள். மேல்சட்டை அணியவில்லை என்பதால் மார்கள் துருத்திக்கொண்டு இருந்தன. குத்துக்காலிடவும் முட்டியில் அழுந்தின. யாருமில்லாத வெட்டவெளியில் அவள் எல்லைகள் இல்லாமல் இருந்தாள்.

அதன் மடியில் லேசாக விளக்கெண்ணெய் தடவி விட்டு இரண்டு முறை நீவி விட்டாள். பிறகு அடுத்து அடுத்ததாக வளவளவென பாலை பீச்சினாள். எப்படியும் ஒரு கால் படி இருக்கும் இரண்டு பெரிய ஆடுகளில் இருந்து கால் படி பாலை கறந்து விட்டாள். கொடாப்பை திறந்து விடவும் குட்டிகள் தாயாட்டினை மொய்த்தன. முட்டி பால் குடித்தன. அதைப் பார்த்த மகிழ்ச்சியில் அந்த குடிசைக்கு வந்தாள்.

"அம்மா இந்தா ஆட்டுப்பாலு.."
"அதையேன்டி என்கிட்ட கொடுக்கிறவ.. வயசுக்கு வந்து எவ்வளவு நாளாகுது. இப்படி பச்சைப்பாலை கொண்டுவந்து நீட்டறவ.. போ போய்.. அடுப்புல வைச்சு காய்ச்சு.."
"எனக்கு ஏம்மா வேலை வைக்கிற.."
"ம்ம்.. வயசுக்கு வந்த சிறுக்கிக்கு பாலை காய்ச்சி அந்த கருப்பட்டியை கொஞ்சம் உடைச்சு போட்டு கலந்து வைக்கிறதுக்கு வலிக்குதாம்... நாளை பின்ன உன் மாமனுக்கு சுடுதண்ணீயாவது வைச்சு கொடுப்பியா.."

"இப்ப எதுக்கு மாமனை இழுக்கிற.."
"நான் எங்கடி இழுத்தேன். நேத்து அவன்தான் உன் கையை புடிச்சு இழுத்தான்"
"அவன் கிடக்குறான்.."
"ஏன்டி அவனுக்கு என்ன?"
"என்ன அவனுக்கா? அவனுக்கு ஒரு வாலே மட்டும் தான் இல்லை. "

"அடியே.. கட்டிக்கப்போறவனை இப்படியெல்லாம் சொல்லக்கூடாது"
"பின்ன எப்படி சொல்லரதாம்?. குரங்குனு சொல்லவா"
"அடிக்கழுதை.. " ரூபவதியின் அம்மா எழ.. அங்கிருந்தாள் அடி கிடைக்கும் என குடிசைக்கு வெளியே ஓடினாள்.

அது பூங்காடு கிராமம்.. எண்ணிக்கையில் இருபது இருபத்திரெண்டு வீடுகளை இருக்கும்.‌அதுவும் நடுநடுவே வயல்வெளிகளுக்கு மத்தியிலும், ஓரத்திலும்..‌ஆங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக..‌ எத்தனையோ தலைமுறைக்கு முன் காட்டினை திருந்தி குடி வந்தவர்களின் சந்ததியினர். பூக்காடு கிராமத்தில் நாகரீக பழக்கங்கள் எதுவும் கிடையாது.‌

பெண்களுக்கு ரவுக்கை துணியே இல்லை. ஒரு துணியை எடுத்து மாராப்பாக போட்டுக் கொள்வார்கள்.‌ ஆண்கள் இருக்கும் போது மட்டும் மாராப்பை சரி செய்து கொள்வார்கள். அதுவும் சில வீட்டுள்ள ஆண்கள் என்றால் மாராப்பு இலாலாமலே திரிவார்கள். கல்யாணத்தகற்கு பிறகுதான் என்ற நிபராந்தனை இல்லை. இன்னார் உறவு வழிதான் என்ற‌கட்டுபாடு இல்லை.

மனசளவில் பிடித்து போயிருந்தாலே போதும்.. ஓத்துக்கொண்டு ஒனாறாக வாழலாம். ரூபவதி பூங்காடு கிராமத்தில் இருக்கும் அழகான இளம் சிட்டுக்களில் ஒருத்தி. அவருடைய தோழிகள் ஒரு ரூபாய் என்று அழைப்பார்கள்.‌ உண்மையில் ரூபம் என்றால் உருவம் அந்த உருவத்தில் அழகான ஒரு பெண்ணாகவே அவள் இருந்தாள்.

ஆனால் அந்த ரூபவதி என்ற பெயர் அவளுக்கு அவ்வளவாக பிடிக்கவில்லை எல்லாவற்றிற்கும் காரணம் அவளுடைய மாமன் மகன் மாயோன். அவன் எப்ப பார்த்தாலும் ரூபவத்தையே ஏய்.. ரூபாய் நோட்டு என்றுதான் கிண்டல் அடிப்பான்.

என்கிட்ட பத்து ரூபாய் நோட்டு இருக்கு ரூபா நோட்டு என்று அவள் அருகில் இருக்கும் வேறு நபர்களிடம் ரூபாய் கொஞ்சம் அழுத்தி பேசுவான். அதனுடைய நோக்கம் மற்ற எவருக்கும் புரியாது ஆனால் ரூபவதிக்கு நன்றாக தெரியும் அவன் தன்னைத் தான் வெறுப்பேத்த வந்திருக்கிறான் என்பது.

ஒரு சமயம் மாட்டு தொழுவத்தில்.. அவள் மாட்டிற்கு தண்ணீர் வைத்துக் கொண்டிருக்கும் பொழுது இப்படித்தான் அவளுடைய அம்மா அருகில் இருக்கும் பொழுது.. அக்கா இப்பதான் புதுசா ஒன்பது ரூபாய் நோட்டு அடித்து விட்டு இருக்காங்களாம் தெரியுமா என்று கேட்க.. ஏற்கனவே வேலை செய்யக்கூடிய கடுப்பில் இருந்தவள்.. மண்சட்டியில் இருந்த மொத்த கழனியையும் அவன் தலையோடு ஊற்றிவிட்டு ஓடிப்போனாள். அவன் அப்படியே உட்கார்ந்து கொண்டான். உடல் முழுக்க நனைந்தது.

சுதாரித்துக் கொண்டவன் தன் மேல் வாழைப்பழத் தோலும் அழுகிய பழைய சோற்று கஞ்சி அழகிய காய்கறி கழிவுகள் எல்லாம் அதில் இருந்தன.. அதை மோந்து பார்த்தான். நாற்றம். புளித்துப் போய் இருந்தது.

"இதைப் போய் மாட்டுக்கு ஊத்தினா எப்படி குடிக்கும்டி ரூபாய்.."
"அதான் மாட்டுக்கு கொடுக்கலடா.."

கையை ஊன்றி எழுந்தான். எழுந்தவன் அவள் ஓடிய திசையிலேயே அவளை துரத்திக் கொண்டு ஓடினான். அவன் இரண்டு இடங்களில் திரும்பி புன்னைமரம் அருகே செல்லும் பொழுது அவளை எட்டிப் பிடித்து விட்டான் ஒரு வேகத்தில் பிடித்தவன்.. அவளை அனைத்து தன் உடம்பில் இருந்த அத்தனை கழனி தண்ணீரையும் அவள் மேல் பூசுவதற்காக இறுக்கி அணைத்து கண்ணத்தோடு கன்னம் வைத்து தேய்த்தான்.

பிறகு கைகள் இருந்தவற்றை அவளை நெடுக அணைத்து உடலெங்கும் உடலாலே தடவினான். மாராப்பு விலகி இருவரின் உடலிலும் மார்புகளும் முலைகளும் மோதிக்கொண்டன. அழுந்தின. ஆனால் அவனுடைய நோக்கம் கழனியை தடவுவதாகவே இருந்தாலும்.. அந்த நெருக்கமும் அனைத்தும் இருவருக்குள்ளும் இருந்த உடல் தாகத்தினை உடல் மோகத்திணை இதுவரை அறிந்திடாத உடல் சுகத்தினை தேடுவதற்கான தொடக்க புள்ளியாக மாறிப்போனது. இருவரும் தங்களுக்குள் ஏற்படும் மாற்றத்தினை உணர்ந்தார்கள்.

முலைகளின் வருடலால் ரூபவதி மயங்கி முனகினாள்.

இதுவரை சிறுபிள்ளையாக ஒருவருக்கொருவர் ஓடி பிடித்து விளையாடிவந்த.. சின்னஞ்சிறு பிள்ளைகளுடைய விளையாட்டுத் தனங்கள் அனைத்தும் மறைந்து.. பருவத்திற்கான பால்வெளிகள் திறந்து கொண்டன.

அன்றையிலிருந்து ஒருவரை ஒருவர் பார்க்கும் பார்வை மாறிப் போனது. கேலியும் கிண்டல்களும் உடலுறவு நோக்கியே அவளை இழுப்பதற்காகவும் அவள் அதிலிருந்து விலகுவதற்காகவுமான இரட்டை அர்த்த வசனங்களாக மாறிப்போனது. இப்பொழுதும் அவர்களுக்கு அருகில் உள்ளோருக்கு இவர்கள் பேசிக் கொள்வதன் சாடை மாடைகள் புரிவதே இல்லை.

எருமை மாட்டை அழைத்துக்கொண்டு வந்த மாயோனை தூரத்திலேயே ரூபவதி பார்த்துவிட்டாள்.

"வரட்டும் இன்னுக்கு இருக்கு.. மாமனுக்கு கச்சேரி.." என மனதுக்குள் சொல்லிக்கொண்டாள்.‌

"என்ன மாயா.. மாட்டோட கழுத்துல கயிறு கட்ட வேண்டியதுதானே. இப்படி அவிழ்த்து விட்டு அலைஞ்சா எப்படி?"
"என் மாடு கயிறு இல்லாம அலைஞ்சா உனக்கென்ன ஒரு ரூபா?"
"ம்ம்.. எவன் வீட்லயாவது மேயப் போய் நல்ல அடி வாங்கிகிட்டு தான் வரும்"

"என் மாடு அடி வாங்குற மாடு இல்ல.. அடிக்கிற மாடு.. வாங்குறியா.."
"நான் எதுக்கு வாங்குறேன்.. அடியை. அதுவும் போயும் போயும் உன் மாடுகிட்ட.."
"ஏன்னைக்காவது தனியா வந்து மாட்டப்போற.. அன்னைக்கு இருக்கு மாடுகிட்ட.."
"மாட்டுவாங்க.. மாட்டுவாங்க... கனவு கண்டுக்கிட்டு கிட.." என நகர்ந்தாள்.

அவள் மாடு அவள் மாடு என அவனுடைய சுன்னியை தான் குறிப்பிட்டாள். ஆனால் உண்மையிலேயே அவனுடைய மாட்டைத்தான் எங்கோ மேய விட்டுவிட்டு இவளிடம் திட்டு வாங்கிக் கொண்டிருக்கின்றான் என அவள் அம்மா நினைத்துக் கொண்டாள்.

[sagotharan]

குடிசையின் கொல்லைப்புறத்தில் வைக்கோல் போரின் விளிம்பில் தலை சாய்த்தபடி மரங்களை பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள் ரூபவதி… வழக்கமான அதே வேப்ப மரம்,
அதில் வழக்கம்போலவே சில குருவிகள் விளையாடிக்கொண்டிருந்தன… இப்படி வெறித்துப்பார்க்கும் அளவிற்கு ஏதும் அதிசயமல்லாம் மரத்தில் நிகழவில்லை… அவளுக்கு சிந்தனை முழுவதும் வேறெங்கோ இருந்தது.

“ஏய் ரூபா, எவ்வளவு நேரம் கூப்பிடுறேன்.. காதுல வாங்காத மாதிரியே உக்காந்திருக்க?” இதுவும் வழக்கமான அம்மாவின் அரட்டல்தான்….

“இப்ப உனக்கு என்னம்மா வேணும்?… ஏன் இப்டி கத்துற?”

“ஏண்டி மூஞ்சியல்லாம் ஒரு மாதிரி இருக்கு?… கண்ணு முழியல்லாம் அசந்திருக்கு?” கணப்பொழுதில் அம்மா முகத்தின் அத்தனை மாற்றங்களையும்
கவனித்துவிட்டாள்…

“அதல்லாம் ஒண்ணுமில்ல… நீ சும்மா போ…”

“எதுக்குடி என்மேல எரிஞ்சு விழற?… தலைக்கு குளிச்சியா?”

“ஆமா… உடம்பல்லாம் வலிக்குதும்மா… நிக்கவே முடியாத அளவுக்கு இடுப்பு கடுக்குது… அசதியா இருக்கு…” பேசக்கூட திராணி அற்றவளாக மீண்டும் விளிம்பில் தலையை சாய்த்தாள்.

அவள் தலையை தன் தோளோடு அணைத்துக்கொண்ட அம்மா, “என்னமோ நேத்திக்கு வயசுக்கு வந்தா மாதிரி சொல்றியேடி… இதான் மாசா மாசம் வருதே… இன்னும் சின்ன பிள்ளையாட்டம் அழுத்துக்கற?… போய் தலைக்கு குளிச்சுட்டு வா, வெந்தயக்கஞ்சி காய்ச்சி தரேன்…” பரிவாக பேசினாள்….

“ஹ்ம்ம்… மாசத்துல இந்த மூணு நாள் மட்டும் இல்லைன்னா எவ்வளவு மகிழ்ச்சியா இருக்கும்!… எரிச்சலா இருக்கும்மா…” சொல்லும்போதே அவள் கண்கள் கலங்கிவிட்டது… மகளை ஆசுவாசப்படுத்தி குளியலறை என்ற தட்டிக்குள் விட்டுவிட்டு, தன்
வழக்கமான சமையலறை வேலைகளுக்குள் தன்னை ஆட்படுத்திக்கொண்டாள் அம்மா…
குளித்துக் கொண்டிருக்கும்போதே சமையலறை வாசனை ஒருவித குழப்பத்தை
உண்டாக்கியது… அவசர அவசரமாக குளித்து முடித்துவிட்டு சமையலறைக்குள் வந்தாள் ரூபா.

அம்மா பரபரப்பாக இயங்கிக்கொண்டிருந்தாள்…

“என்னம்மா பண்ணிட்டு இருக்க?”

“குளிச்சுட்டியா?… அங்க வைக்க துணி இருக்குதானே?… இல்லைன்னா சொல்லு, கிழிச்சு எடுத்துக்கிட்டு வரேன்… இந்த மாசம் உனக்கு பதினெட்டு நாள்லயே வந்திடுச்சாடி?” காய்கறிகளை நறுக்கியபடியே அம்மா கேள்விகளை தொகுத்துக்கொண்டிருந்தாள்…அவளுக்கு மகளின் நாட்கணக்கு தெரியும். ஆனால் மகளுக்கு தான் இதெல்லாம் பிடிப்பில்லை.

"எத்தனை நாளுல வந்தா என்னம்மா?"
"அதெல்லாம் சரியான நாளுல வரனும் டி.‌ முன்னையும் பின்னையும் பத்து நாள் தாண்டி வரக்கூடாது. ஏதோ இடிக்குது."

"அதெல்லாம் இருக்கட்டும்… என்ன இன்னிக்கு விசேஷம்?… பலகாரமல்லாம் செய்றதுக்கு ரெடி பண்ற?” நேரடியாக விஷயத்திற்கு வந்துவிட்டாள்.

“ஓ அதுவா?…. உன் அயித்த மாமன் எல்லாம் உன்ன பரிசம் போட சம்மதம் கேட்டு வாராக. அவங்க தேவமலை கருப்பு வழி சொல்லுச்சாம்.."

“என்னம்மா இதல்லாம்?… நான் இப்ப என்ன நிலையில இருக்கேன், இப்போ போயி…” வார்த்தைகளில் வெளிப்படுத்தமுடியாத எரிச்சலை முகச்சுளிப்பு பளிச்சென விளக்கியது…

“இதெல்லாம் எல்லா பொம்பளைக்கும் வரதுதான். நான் பேசிக்கிறேன். நீ அங்கன துணியை சுத்தி வைச்சுக்க.. நல்லா வைக்கனும்.. உனக்கு தோதுபலலைனா நான் வைச்சுவிடறேன். "
"அதெல்லாம் வேணாம்"

"ம்ம்.. மாமனை பார்க்க தயாராகு” சிரித்தபடி சொன்னாள் அம்மா…

“இருக்குற கடுப்புல அவன் மூஞ்சில அறைஞ்சா நீயும் அப்பாவும் எதுவும் சொல்லக்கூடாது பார்த்துக்க…”

“சரிடி, கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் நீ அறைஞ்சுக்கோ.… உன் மூஞ்சி இன்னும் அசதியா இருக்க மாதிரி தெரியுது… பப்பாளி பழத்த பாலோட கலந்து மூஞ்சில போடு. இந்தா.. இதை குடி.. வயிறு வலி ஓடிப்போயிடும். ” வெந்தயக்கஞ்சியை காய்ச்சி அவள் கையில் கொடுத்தபடி சொன்னாள் அம்மா…

அதை பிடிங்கிக்கொண்ட ராஜி, “வர்ற மாப்பிள்ளைக்கு இந்த மொகரக்கட்டை போதும், தேவைப்பட்டா நீ செந்தட்டிய அரைச்சு மூஞ்சில தேய்ச்சுக்க!” சொல்லிவிட்டு சிரித்தாள்.

"அடி கூறுகெட்ட சிறுக்கி.. வாரான் பாரு அவன்தான் உன் வயித்து வலியை தீர்க்க வந்தவன். "
"என்ன சொல்லம்மா.. "
"ஆமான்டி உனக்குனு பிறந்தவனோட ஒன்னுக்கு விடற இடத்தை உன்னோட இடத்துல சொருகுனா இந்ல வயித்து வலி மறைஞ்சு போயிடும். எனக்கும் வயித்து வலி இருந்துச்சு. உங்க அப்பாவோடதை எடுத்து வைச்சுக்கிட்ட பிறகு வலியே வரது இல்லை."
"அப்ப.. அப்பாவோடதை வைச்சிக்கிடவா?"
"அடியே சக்காளத்தி.. அதெல்லாம் செஞ்சுபுடாதடி. "
"ஏம்மா.."
"இதெல்லாம் உறவு முறைக்குள்ள செஞ்சுக்க கூடாத சடங்கு. நீ உன்ன கல்யாணம் பண்ணிக்கிறவனோடதான் செய்யனும்.."
"ஓகோ.. ஆனா அவ்வளவா தெரியாதே. அந்த கிறுக்கனுக்கனும் தெரியுமா தெரியாதோ.."
"அதெல்லாம் சொல்லித்தருவோம்.. இப்ப போயி தயாராகு.."
"சரிம்மா.. நீ வெட்கப்படாதே.. "
"போடி.."
***

[sagotharan]

***
ஆசிரியர் சிவபதியின் ராயல் என்பீல்டு இருசக்கர வாகனம் காட்டுவழியே பயணித்துக் கொண்டிருந்த போது எதிரே ரேஞ்சர் நெடுமுடி மணவாளனின் ஜீப் சாலையை விட்டு தள்ளி நிறுத்தப்பட்டிருந்தது. ரேஞ்சர் நெடுமுடி என்றாலே.. அக்கம்பக்கம் கிராமத்தினருக்கு வயிறுகலக்கும். சரியான அடாவடி பேர்விழி.

அந்த மனுசன் வண்டி இங்க நிக்குது ஆளு எங்க.. புல்லட்டைமெதுவாக ஓட்டகக்கொண்டே இருப்பக்கமும் பார்த்துக்கொண்டே போனார் சிவபதி. தூரத்தில் நுனா மரத்தடியில் இரு சோடி கால்கள் தென்பட்டன. இன்னும் வண்டியை மெதுவாக ஓட்டினார். அதில் ரேஞ்சரின் பூட்ஸ் கால்கள் ஒரு பெண்ணின் கால்களுக்கு நடுவே இருந்தது. சரி சிவபூஜை நடக்கிறது என சிவபதி புரிந்து கொண்டார்.

அந்த இளம் பெண்ணின் கால்கள் யாருடையவை என அறிந்துகொள்ளும் ஆசையெல்லாம் வாத்தியார் சிவபதிக்கு இருந்தது. ஆனால் ரேஞ்சரிடம் மாட்டிக்கொண்டவளை காப்பாற்றவோ.. அல்லது அவள் யாரென அறிந்து கொள்வது தேவையற்ற வேலை.

பின்பு இரண்டு சந்தனமரக்கட்டைகளை எடுத்துக்கொண்டு நேராக சிவபதி வீட்டுக்கே வந்து அதனை அங்கிருந்துதான் மீட்டதாக கைது செய்யும் அளவுக்கு அந்த ரேஞ்சர் கொடூரன். இப்போதே என்னுடைய வண்டி சத்த்தை வைத்து சிவபதி தான் செல்கிறான் என்பதை நிச்சயமாக புரிந்து கொண்டிருப்பார். எதற்கு வம்பு நமக்கு என வண்டியை இன்னும் வேகமாக ஓட்டினார்.

பள்ளிக்கு சில மாணவர்கள் முன்கூட்டியே வந்து விளையாடிக்கொண்டிருந்தார்கள். சிவபதியின் வாகன சத்தம் கேட்டதும்.
"டேய்.. சார் வாரார்டே.. " என‌ பூவரசு கத்தினான். அவ்வளவு தான் சிட்டாய் பறந்து கப்சிப் என ஒழுங்கானார்கள். சிவபதி வண்டியை நிறுத்திவிட்டு வகுப்பு முதலில் திறந்து வைத்தார்.

பிறகு தலைமை ஆசிரியர் அறைக்கு சென்று பாடக்குறிப்பு நோட்டையும், வருகை பதிவேட்டையும் எடுத்துக்கொண்டு வகுப்பறைக்கு திரும்பினார்.

விளையாட்டின் தீவிரத்தில் சத்தம் போட்டுக்கொண்டிருந்த சில்வண்டுகளின் வகுப்பறையில் நுழைந்தார் சிவபதி. வகுப்பு அமைதியானது.

"வணக்கம் சார்" என எல்லாப் பிள்ளைகளும் எழுந்து வணங்கி நின்றனர்.

“வணக்கம். இப்படிதான் வானை பிளக்கும் அளவிற்கு சத்தமிடுவதா? " என கண்டித்தார். வகுப்பறை அமைதியாகவே இருந்தது.
"ம்.. இப்படி சத்தமில்லாம இருக்கனும். எல்லாரும் கடவுள் வாழ்த்து பாடுங்க..” என்றார். பாடி முடித்தனர்.

"எல்லோரும் உட்காருங்க". வகுப்பே அவர் என்ன சொல்லப்போகிறார் என‌ பார்த்துக கொண்டு இருந்தது.

"ஏம்மா.. கலைச்செல்வி இவர்களில் யார் யார் குழுமத் தலைவர்கள் என்று கேட்டு படிக்கச் சொல்" என்றார். பெரிய வகுப்பு மாணவர்களை தலைவராக நியமித்து குழு அமைக்கப்பட்டிருந்தது. அவ்களில் பெரியவர்கள் எழுந்து படிக்க மற்றவர்கள் வட்டமாக அமர்ந்து கவனித்தனர். அதனை சரிபார்த்துக் கொண்டு வருகைபதிவேட்டை எடுத்து முடித்தார்.

"தேன்மொழி இங்க வா.."
வந்தாள்.
தேன்மொழி இன்று சட்டை பாவாடை அணிந்திருந்தாள். பெரிய வகுப்பு படிப்பவள் என பார்பதற்கு அவ்வாறு தெரியாது. வழக்கமானவர்களை விட குட்டையாக கட்டையாக இருந்தாள். அதிலும் அவள் குட்டையான மேல் சட்டையில் முளைத்துக் கொண்டிருக்கும் முலைகள் குத்தி நின்றன.

நாற்காலியில் அமர்ந்தபடி அவளை அருகே வர வைத்து இடது கையால் பின்னால் அவள் குண்டியை பாவாடையோடு தடவினார். அவர் வலது கை வருகை பதிவேட்டில் இருந்தது. அந்த நெருக்கமான தடவளுக்கு தேன்மொழி நெளிந்து கொடுத்தாள். அவருடைய‌ கை சட்டைக்குள் நுழைந்து இப்போது முதுகினை வருடியது. மேலும் நெளிந்தாள். அவருடைய கை கீழே வந்து பாவாடைக்குள் நுழைந்தது.

தேன்மொழியின் நெஞ்சம் படபடத்தது. அவள் இதுவரை அனுபவத்திராத சுகம். குண்டி கோளங்களை வாத்தியார் சிவபதி கை தடவியது. அமுக்கியது. மென்மையான பிஞ்சு குண்டிகள். அதன் பிளவில் அவரின் விரல் உரிசி வந்த போது தேன்மொழி சிலிர்த்தாள். அது வாத்தியாருக்கும் புதியதாக இருந்தது. கையை பாவாடையிலிருந்து எடுத்து அவளை தட்டிக்கொடுத்தார்.

"தேன்மொழி இந்த வருகை பதிவேட்டை தலைமை ஆசிரியர் அறையில் இருக்கும் மேசையில் வைத்துவா.." என்றார். அவள் பதிவேட்டை சிட்டாக வைத்து திரும்பினாள்.

"என்ன தேனு குச்சு ஐஸ் சாப்பிட்டு பழக்கம் இருக்கா.."
"அப்பாவோடதை அம்மா நக்கும் போது பார்த்திருக்கேன் சார். நானும் நல்லா செய்வேன்." என்றாள்.
"ஆ.. நல்லா செய்யனும். அப்படி செஞ்சுட்டா உன்னையும் கலைச்செல்வி துளசிகூட சேர்த்துக்குவேன். சரியா.."
"சரி சார்"

அதற்கு முன் அவனுடைய பட்டாப்பட்டியை சற்று கீழிறக்கினார். கையில் வைத்திருந்த பேனாவை கீழே தள்ளினார். அவள் புரிந்து கொண்டவளாக "சார்.. டேபிளுக்கு அடியில போகட்டுமா" என்றாள்.
"ம்.. போய் பேனாவை எடுத்துக்கொடு.." என அவளை காலுக்கடியில் தள்ளினார். கலையரசியும், துளசியும் அதிர்ச்சியாக அதனை கவனித்தனர்.

அவள் மேசைக்குள் உடலை நெளித்து வளைந்து அமர்ந்தாள். அதன் பின்பு அவள் என்ன செய்கிறாள் என்பது அங்கிருக்கும் குழந்தைகளுக்கு தெரியாது. தான் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறோம் என்பது அவளுக்கும் புரியாது. இது இங்கு நடக்கும் புதுமை.

எல்லோருக்கும் கலைச்செல்வி பாடங்களைப் பகிர்ந்து தந்திருந்தாள். வகுப்பறை அமைதியாக நடந்து கொண்டிருந்தது. ஏதோ அங்கு இயல்பாக நடக்கும் விசயம் என எல்லா மாணவர்களும் தங்கள் வேலையை தொடர்ந்தனர்.

கீழே அமர்ந்த தேன்மொழி அவருடைய வேட்டியை விலக்கிவிட்டு பட்டாப்பட்டியை கீழே தள்ளினாள், சுன்னி அவளுக்கு தெரிந்தது. கீழே முட்டிப் போட்டு அவருடைய முன் காலில் சாய்ந்தவாறு சுன்னியைப் பற்றினாள். தேன்மொழிக்கு இது புதிய விசயம். ஆனால் நேரில் பல முறை பலருடையதை பார்த்திருக்கிறாள். அதனால் இது அவளுக்கு மிகவும் பிடித்தமான விசயமாக இருந்தது.

அவளுடைய பிஞ்சுக் கைப்பட்டு அவர் சுன்னி விரைக்கத்தொடங்கியது. அதை மேலும் கீழும் ஆட்டினாள். அதை ஆச்சரியமாக பார்த்தாள். மேல் தோலை நீக்கி பின்பக்கம் அழுத்தி நாக்கால் வருடினாள். வாத்தியாரின் சுன்னி வீச்சம் அடித்தது. அதனை அனுபவித்தாள். கொட்டை தோலை நக்கினிள். அவரின் கொட்டைகளை வாய்க்குள் போட்டு சப்பினாள். அப்படியே நாக்கை சுழற்றி முனையை ஈரமாக்க அவளுடைய எச்சில் தெரித்து அவர் சுன்னியும் ஈரமானது.

வாயை வைத்து மெல்ல ஊம்பத் தொடங்கினாள். சுன்னி மொட்டை வாய்க்குள் வைத்து சூப்பினாள்.. கதகதவென்று வாயின் வெதுவெதுப்பு அவருடைய சுன்னியை கவ்வியது. ஆ.. அவரது உடலில் மின்சாரம் பாய்வது போல உணர்ந்தார். முழு சுன்னியையும் அவள் வாய்க்குள் போட்டுக்கொள்ள முயற்சித்தாள். வெறி வந்தவள் போல் அவள் செய்கை இருந்தது.

"வேகமா பண்ணனும். " என்று அவள் தலையை கோதினார் வாத்தியார். அவள் வேகமெடுத்தாள். அவள் சுன்னியை பேய் போல ஊம்பிக் கொண்டிருந்தாள். நான் இன்பத்தால் அப்படியே முனகிபடி இருந்தேன். கலைச்செல்வி எல்லாப் பிள்ளைகளுக்கும் பாடத்தை தந்துவிட்டு என் அருகே வந்தாள்.

வந்தவள் என் சுன்னியை ஊம்பும் துளசியை பார்த்துவிட்டு எதுவும் நடக்காதது போல இருந்தாள். அவளுக்குப் பழகிவிட்டது. மற்றப் பிள்ளைகளுக்கும் தான்.

கலைச்செல்வி, துளசி இருவரும் வாத்தியார் அருகே வந்தனர். அவர்கள் வந்ததைப் பார்த்த தேன்மொழி அதோடு ஊம்புவதை நிறுத்தினாள். அவருடைய சுன்னி துடித்துக் கொண்டிருந்தது.

"சார்.. நாங்க.."
"தேன்மொழி முடிக்கட்டும்.. உங்களுக்கு அடுத்துதடுத்து தாரேன்"
"சரி சார்.." அரை மனதாகவே ஒப்புக்கொண்டு சென்றனர்.

இன்னும் சிலமுறை மேலும் கீழும் தேன்மொழி வாத்தியார் சுன்னியை ஊம்பினால் அது வெடித்து விந்துவைக் கக்கிவிடும். அத்தனை தூரம் வேகமாக ஊம்பியிருந்தாள். அவளின் தலையை பிடித்து தன் பங்கிற்கு வேகம் கூட்டினார்.. அவரது சுன்னியை புல்லாங்குழல் போல அவள் வாசித்தாள். அதன் பலனாய் விந்து வெளிவந்து அவள் வாயை ரொப்பியது.

அப்போது வாசலில் ரேஞ்சரின் ஜீப் சத்தம் கேட்டது. இதுவரை பள்ளிகூடத்தின் பக்கம் வந்திராத ஜீப்.. வாசலில் நின்றது.