Incest மகனுக்கு முலைப்பால்

[Mirchinaveen]

புவனாவும் அவள் மகன் சங்கரும் மருத்துவமனையின் ரிசப்சனில் டாக்டர் எப்போது கூப்பிடுவார் என்று காத்துக்கொண்டிருந்தனர்.
அவர்கள் டோக்கன் வரும் நேரத்தில், டாக்டர் ஒரு எமர்ஜென்சி கேஸ் பார்ப்பதற்காக சென்றுவிட்டதால், கையில் டெஸ்ட் ரிப்போர்ட்டோடு இருவரும் டாக்டருக்காக வெகுநேரமாக காத்துக்கொண்டிருந்தனர்.
புவனா ஒரு மாதிரியான பதட்டத்துடன் டெஸ்ட் ரிப்போர்ட்டை ஒவ்வொரு பக்கமாக புரட்டிக்கொண்டிருந்தாள். அப்போது அவள் தோளில் சாய்ந்த அவள் மகன் சங்கர் "என்னம்மா, எனக்கு என்ன ஆச்சு?" என்றான் அப்பாவியாக.
"எனக்கு தெரியல சங்கர். ஆனா உனக்கு ஒன்னும் ஆகாதுடா.. அம்மா நான் இருக்கேன்ல.." என்று அவனை தன் தோளோடு சேர்த்து அணைத்துக்கொண்டாள் புவனா.
அப்போது டாக்டர் ரூமிலிருந்து பெல் சத்தம் ஒலிக்க ஒரு நர்ஸ் வந்து "மேடம் நீங்க உள்ள போங்க.." என்று புவனாவை உள்ளே போகச் சொன்னாள்.
புவனாவும், சங்கரும் டாக்டர் கேபினுக்குள் சென்றார்கள். டாக்டர் கனிவான குரலுடன் "வாங்க மேடம்.. உட்காருங்க.." என்று சொல்ல, புவனா கை நடுக்கத்தோடு ரிப்போர்ட்டை டாக்டரிடம் கொடுத்துவிட்டு சேரில் அமர்ந்தாள். அவள் அருகிலேயே சங்கரும் அமர்ந்தான்.
டாக்டர் ரோலிங் சேரில் இடதும் வலதுமாக ஆடியபடியே அந்த ரிப்போர்ட்டின் ஒவ்வொரு பக்கத்தையும் படித்துக்கொண்டே வந்தார். புவனாவும் சங்கரும் அவர் முகத்தையே ஒரு வித படபடப்புடன் பார்த்துக்கொண்டு இருந்தனர்.
ரிப்போர்ட் முழுவதையும் புரட்டிப் பார்த்த டாக்டர் அதை டேபிளில் வைக்க, புவனா டாக்டர் என்ன சொல்லப்போகிறார் என்ற பயத்தில் "என் பையனுக்கு என்னாச்சு டாக்டர்?" என்றாள்.
டாக்டர் முகமலர்ச்சியுடன் "நத்திங் டூ வொரி மேடம்.. லேப் ரிப்போர்ட்படி உங்க பையனுக்கு பெரிசா ஒன்னும் ப்ராப்ளம் இல்ல.." என்றார்.
"அப்புறம் எதுக்கு சார் அவன் ஆண்குறியில இருந்து விந்து வடிஞ்சிக்கிட்டே இருக்கு?" என்று கேட்டாள்.
"மேடம் இதுமாதிரி பிரச்சனையெல்லாம் கோடியில ஒருத்தருக்குத்தான் இருக்கும். லேப் ரிப்போர்ட்படி உங்க பையனோட விந்தகம் நல்ல உற்பத்தி நிலைமையிலதான் இருக்கு. ஆனா உற்பத்தியான விந்துவை சேர்த்து வைக்கிறது இல்லை. அதனாலதான் உற்பத்தியான விந்து தங்காம அவன் ஆண்குறி வழியா வடிஞ்சிருது.." என்றார்.
"இது எதனால சார்?" என டாக்டரிடம் கேட்டாள் புவனா.
"இதுக்கு ஒரே காரணம்தான் மேடம். வழக்கமா ஒரு ஆணோட ஆண்குறி சுயஇன்பம் மூலமாவோ இல்ல உடலுறவு மூலமாவோ உணர்ச்சி துண்டப்படும் போது, உடம்புல சில ஹார்மொன்ஸ் உற்பத்தியாகும். அதுதான் உச்சகட்ட நிலைமையில விந்தணுவை செமனோடு சேர்த்து வெளியே தள்ளிவிடும். ஆனா உங்க பையனுக்கு அப்படி அந்த தூண்டுதலும் இல்லாமலே ஹார்மோன்ஸ் உற்பத்தி ஆகிட்டு இருக்கு. அது எப்போலாம் உற்பத்தி ஆகுதோ, அப்போலாம் விந்து வெளியேறிட்டு இருக்கும்.." என்றார்.
"இத மருந்து மாத்திரையில குணப்படுத்த முடியுமா டாக்டர்?" என மீண்டும் ஒரு கேள்வியைக் கேட்டாள் புவனா.
"இதமாதிரி அபூர்வமான பிரச்சனைக்கு எனக்கு தெரிஞ்சு மருந்து இல்லை. ஆப்ரேசன் செய்யவும் முடியாது. ஆனா இதுக்கு ஒரு தீர்வு இருக்கு?"
"என்ன தீர்வு டாக்டர்? எதுவா இருந்தாலும் சொல்லுங்க செய்யுறேன்.." என்றாள் ஆர்வத்துடன்.
"தாய்ப்பால்.. இதுதான் இந்த பிரச்சனைக்கு தீர்வு.." என்றார்.
"என்ன டாக்டர் சொல்றீங்க? தாய்ப்பால் கொடுத்தா பிரச்சனை சரியாகிடுமா?" என்று புவனா கேட்க, "ஆமாம் மேடம். இந்த ஹார்மோன் பிரச்சனையை குணமாக்குற கார்போஹேட்ரேட்டும் அமினோ அமிலமும் தாய்ப்பால்லதான் இருக்கு. உங்க பையனுக்கு காலை மாலை ரெண்டு வேளையும் குறைஞ்சது 100 மில்லி அளவுக்காவது தாய்ப்பால் கொடுக்கனும். அதுவும் கறந்து ரொம்ப நேரம் ஆகிருக்கக்கூடாது. காற்று படாம தாய்ப்பால அப்படியே குடிக்கிறது இன்னும் நல்ல பலன் தரும்.." என்றார்.
டாக்டர் சொல்லி முடித்ததும் எப்படியும் தன் மகனின் பிரச்சனை குணமாகிவிடும் என்ற நம்பிக்கையோடு "சரி, நாங்க கிளம்புறோம் டாக்டர்.." என்று சொல்லிவிட்டு மருத்துவமனையிலிருந்து வீட்டுக்கு வந்தாள்.
வீட்டுக்கு வந்ததிலிருந்து, தன் மகனுக்கு தாய்ப்பாலை யாரிடம் கேட்டு பெறுவது? என்ற யோசனையிலேயே எந்நேரமும் இருந்தாள்.
அப்போது அவள் யோசனையில் தன் தோழி ஒருத்தியின் மகள் சமீபத்தில் குழந்தை பெற்றது தெரிய வந்தது. தாமதிக்காமல் நேரே அவள் வீட்டுக்கு சென்று அவளிடம் விஷயத்தை எல்லாம் சொல்ல அவளோ "புவனா, உனக்கு உதவி செய்ய ஆசைதான். ஆனா என் மகளுக்கு சுரக்குற தாய்ப்பால் அவ குழந்தைக்கே பத்த மாட்டேங்குதே.. இதுல உன் பையனுக்கு நீ 100 மில்லி கேட்குற? எப்படி முடியும் புவனா?" என்று சொல்லி மறுத்துவிட்டாள். பின்னர் அவளுக்கு தெரிந்த மற்ற இரண்டு இடங்களிலும் கேட்டுப் பார்க்க, அங்கேயும் இதே பதில்தான் கிடைத்தது.
இனி என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் வாடிய முகத்தோடு வீட்டுக்கு வந்தாள் புவனா. இரவு முழுவதும் அவளுக்கு தூக்கமே வரவில்லை.
40 வயதாகும் விதவைப் புவனாவுக்கு இருக்கும் ஒரே ஆதரவு அவள் மகன் சங்கர்தான். ஆனால் அவனோ தனக்கிருக்கும் இந்தப் பிரச்சனையால், தனக்கு ஆண்மை பறிபோய்விடுமோ என்ற பயத்தில், மிகுந்த மன உளைச்சலில் இருப்பதை பார்த்து அவளால் தாங்கிக்கொள்ள முடியவில்லை.
எப்படியாவது இதற்கு ஒரு தீர்வு காண வேண்டும் என்று தீவிரமாக யோசிக்க ஆரம்பித்தாள் புவனா.

ஒரு மாதத்திற்கு பிறகு..
அன்று சங்கருக்கு செமஸ்டரின் கடைசி எக்ஸாம். எக்ஸாம் முடித்து மதியம் அவன் வீட்டுக்கு வந்தபோது, ரொம்பவும் சந்தோஷமாக புவனா அவனை வரவேற்றாள்.
"ஒரு மாத காலமாக தன் பிரச்சனைக்கு தீர்வு காண முடியாமல் கலையிழந்து போயிருந்த அம்மாவுக்கு இன்றைக்கு என்னவானது? எதற்காக இவ்வளவு மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறாள்?" என்று, சங்கரால் தன் அம்மாவின் திடீர் மகிழ்ச்சிக்கான காரணத்தை புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை.
இதை தன் தாயிடமே கேட்டுவிடலாம் என்று அவன் நினைத்து முடிப்பதற்குள் "சங்கர், செமஸ்டர் லீவு எத்தனை நாளைக்குப்பா?" என்று கேட்டாள் புவனா.
"இருபது நாள் லீவும்மா.." என்ற சங்கர், புவனாவிடம் "அம்மா.. இன்னைக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கீங்களே.. என்னம்மா விஷயம்?" என்று கேட்டான்.
"அத அப்புறம் சொல்றேன் செல்லம்.. இப்போ நீ போய் ரெடியாகிட்டு வா.. அம்மா இன்னைக்கு வீட்ல சமைக்கல.. வெளிய போய் சாப்பிட்டுட்டு அப்படியே கோவிலுக்கு போய்ட்டு வரலாம்.." என்று சொன்ன புவனா தன் மகனைப் பார்த்து ஒரு வெட்கப் புன்னகையை வீசியபடியே தன் அறைக்குள் சென்றுவிட்டாள்.
சங்கருக்கு தன் கேள்விக்கு விடை கிடைக்காததால் தலையே வெடித்துவிடும்போல இருந்தது. "அம்மாவுக்கு என்னவாச்சு இன்னைக்கு? அவங்க நடவடிக்கையில ஏதோ ஒரு மாற்றம் தெரியுதே?" என்று மனதை போட்டுக் குழப்பிக்கொண்டு கோவிலுக்கு கிளம்பினான் சங்கர்.
அப்போது புவனா தன் அறையிலிருந்து வெளியே வர, அவளைப் பார்த்து சங்கர் ஒரு நிமிடம் உறைந்து போனான்.
விதவையான புவனா, அன்று புத்தம் புதிய ஊதா கலர் புடவை ஒன்றை கட்டியிருந்தாள். தலையில் கொஞ்சம் மல்லிகைப் பூவும் வைத்திருந்தாள். ஆனால் நெற்றியில் மட்டும் குங்குமம் இல்லை. அதற்கு பதிலாக கருப்பு நிற ஸ்டிக்கர் பொட்டு ஒன்றை வைத்திருந்தாள்.
தன் அப்பாவின் இறப்புக்கு பின் ஒரே வண்ணத்திலான காட்டன் புடவையை மட்டும் கட்டுக்கொண்டு, நெற்றியில் விபூதியை மட்டும் பூசிக்கொள்ளும் தன் அம்மா, இன்று இப்படி புதுப்பெண் போல ஜொலிப்பது, சங்கருக்கு ஆச்சர்யமாக இருந்தது.
சங்கர் தன் அம்மாவை பார்த்து உறைந்துபோய் நிற்க, புவனா அவனிடம் "சங்கர், அம்மா இந்த புடவையில எப்படிடா இருக்கேன்.." என்று கேட்டாள்.
அதற்கு வார்த்தைகள் வராமல் திக்கித் தினறிய சங்கர் "சூப்பர்ம்மா.. உன்ன இந்த மாதிரி பாத்து எவ்ளோ நாளாச்சு.." என்று ஒருவழியாக வாய் குளறிய படி சொல்லி முடித்தான்.
அம்மாவை அந்த கோலத்தில் பார்த்ததற்கே அவனது சுன்னி தானாக விந்துவை வடிக்க ஆரம்பிக்க, அவன் ஜட்டி நனைய ஆரம்பித்தது.
தன் மகன் தன்னைப் பார்த்து உணர்ச்சிவசப்படுவதை உணர்ந்த புவனா, "சரி வாடா கிளம்பலாம்.." என்று அவன் கையைப் பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு வெளியே சென்றாள்.
வீட்டைப் பூட்டிவிட்டு தன் ஸ்கூட்டியை ஸ்டார்ட் செய்ய, சங்கர் அவள் பின்னால் இரண்டு பக்கமும் கால்போட்டு அமர்ந்துகொண்டான்.
புவனாக்கு வண்டி ஓட்ட தெரியும் என்றாலும், பெரும்பாலும் சங்கர்தான் அவளை பின்னால் அமரவைத்து வண்டியை ஓட்டிச் செல்வான். ஆனால் அன்று புவனா, அவனை உட்கார வைத்து ஓட்டிச் செல்ல, சங்கருக்கு நடப்பது எதுவும் புரியாமல் மண்டையே வெடித்துவிடும்போல இருந்தது.
அவன் ஒன்றும் பேசாமல் இருக்க புவனாவும் அமைதியாக வண்டியை ஓட்டினாள். அப்போது காற்றில் பறந்த புவனாவின் புடவை முந்தானை சங்கரின் முகத்தில் பட, அந்த புதுப்புடவையின் வாசம், தன் அம்மாவின் உடல் வாசனையோடு சேர்ந்து ஒரு புதுவித வாசனையுடன் அவன் மூக்கில் நுழைய மீண்டும் அவன் சுன்னி கசிய ஆரம்பித்தது.
அப்போதுதான் அம்மாவின் பின் பக்கத்தை பார்த்தான் சங்கர். அன்று புவனா, தன் பின்பக்க முதுகு நன்றாக தெரியும்படியாக ஒரு ஜாக்கெட்டை போட்டிருந்தாள். அதன் வழியாக அவளது வெண்ணை பூசிய பளிங்கு முதுகின் அழகு சங்கரின் கண்களை பறித்தது. அவ்வளவுதான் அவன் சுன்னி பைப்பைத் திறந்துவிட்டதுபோன்று வழவழவென்று வடிய ஆரம்பிக்க, சங்கர் தன் கவனத்தை திசை திருப்ப முகத்தை அங்கும் இங்கும் திருப்பிக்கொண்டான்.
இதையெல்லாம் சைடு மிரரில் அவ்வப்போது கவனித்துக்கொண்டே புவனா வண்டியை ஓட்டிக்கொண்டிருந்தாள். இருவரையும் சுமந்தபடியே ரோட்டில் சிட்டாக பறந்த வண்டி, சிறிது நேரத்தில் ஒரு ரெஸ்ட்டாரன்ட் முன்னால் நின்றது.
இருவரும் வண்டியிலிருந்து இறங்கி ரெஸ்டாரன்டின் உள்ளே சென்றார்கள். புவனா தன் குண்டிகள் குலுங்க குலுங்க நடந்து செல்வதை பார்த்து சங்கரின் தடி தூக்க ஆரம்பித்தது. இருந்தாலும் தன் அம்மாவை அப்படி ரசிக்கக்கூடாது என்று நினைத்து, தன் மனதை கட்டுப்படுத்திக்கொண்டு அவள் பின்னாலேயே நடந்து சென்றான்.
இருவரும் ஒரு டேபிளில் எதிரெதிரே அமர்ந்தார்கள். சங்கருக்கு தன் அம்மாவின் அழகை திருட்டுத்தனமாக ரசித்ததை நினைத்து ஒரே குற்ற உணர்வாக இருந்தது. அதனால் புவனாவுடன் எதுவும் பேசாமல் தலையைக் குனிந்தபடியே இருந்தான்.
வெய்ட்டரை அழைத்த புவனா மெனு கார்டை பார்த்து உணவை ஆர்டர் செய்துவிட்டு, தன் மகனிடம் "சங்கர்.. என்னடா ரொம்ப டல்லா இருக்க?" என்றாள்.
அவன் "ஒன்னுமில்லமா.." என்றான் தலையைக் குனிந்துகொண்டே.
"ஒன்னுமில்லன்னா அப்புறம் அம்மாவைப் பாக்க என்ன தயக்கம்? நிமிந்து அம்மாவை பாரு.." என்று புவனா சொன்னதும், சங்கர் கொஞ்சம் தயக்கமாகவே தன் தாயை நிமிர்ந்து பார்த்தான்.
அவன் முகத்தைக் கவனித்த புவனா "என்னடா, ஏன் இப்டி சோகமா இருக்க?" என்றாள்.
"ஒன்னுமில்லமா.." என்ற சங்கரின் பார்வை தானாக தன் அழகு அம்மாவின் சங்கு கழுத்தின் கீழே சென்றது. ஆனால் புவனாவோ மிக நேர்த்தியாக புடவை கட்டியிருந்ததால், அவன் கண்களுக்கு கவர்ச்சியாக எதுவும் புலப்படவில்லை. ஆனால் சங்கர் தன் மார்பை வெறித்துப் பார்ப்பதை புவனா கவனித்துக்கொண்டுதான் இருந்தாள்.
அதற்குள் வெய்ட்டர் புவனா ஆர்டர் செய்த உணவை கொண்டு வந்து தர, புவனா "சாப்பிடு சங்கர்.." என்றபடி தானும் சாப்பிட ஆரம்பித்தாள்.
ஆனால் சங்கர் சாப்பாட்டை கிளைத்துக்கொண்டிருக்க, அதைக் கவனித்த புவனா "நீ என்ன நினைக்கிறன்னு எனக்கு புரியுது சங்கர்.. என்னடா இன்னைக்கு அம்மா ரொம்ப வித்தியாசமா நடந்துக்கிறான்னுதானே நினைக்கிற? எல்லாம் நல்ல விஷயம்தான்.. கொஞ்சம் நேரம் பொறுத்துக்கோ, அப்புறம் உனக்கே எல்லாம் தெரியவரும்.." என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே "ஆஆஆஆ.." என்று கத்தியபடி தன் இடது மார்பு பக்கம் பிடித்துக்கொண்டாள்.
அதைக் கண்ட சங்கர் அதிர்ந்துபோனான். உடனே இருக்கையிலிருந்து எழுந்தவன் அம்மாவிடம் வந்து "என்னம்மா ஆச்சு? நெஞ்சு வலிக்குதாம்மா? சீக்கிரம் வா, ஹாஸ்பிட்டல் போலாம்.." என்று பதற, புவனா "ஒன்னுமில்ல சங்கர்.. இது சாதாரண வலிதான்.." என்றாள்.
ஆனால் சங்கருக்கோ பயம் குறையவில்லை. "இல்லம்மா, நீ ஏதோ மறைக்கிற.. வா சீக்கிரம் ஹாஸ்பிட்டல் போலாம்.." என்று சொல்ல, அதற்குள் அவர்களைச் சுற்றி கூட்டம் கூடிவிட்டது.
"என்ன மேடம் ஆச்சு?" என்று ஒவ்வொருவராக கேள்வி கேட்க ஆரம்பிக்க, இனியும் இங்கே இருப்பது சரிபடாது என்று நினைத்த புவனா, உடனே சங்கரைக் கூட்டிக்கொண்டு ரெஸ்டாரண்டில் இருந்து வெளியே வந்தாள்.
பிறகு சங்கரை வண்டியில் ஏற்றிக்கொண்டு அருகே இருக்கும் ஒரு கோவிலுக்கு சென்றாள். தன் மகன் பெயரில் சாமிக்கு ஒரு அர்ச்சனை செய்துவிட்டு, இருவரும் சாமி கும்பிட்டுவிட்டு பிராகரத்தை ஒரு முறை சுற்றி வலம் வந்தார்கள்.
சங்கர் தனது கொஞ்சநஞ்ச பொறுமையையும் இழக்க ஆரம்பித்தான். அதனால் தன் அம்மாவை வழி மறித்து "அம்மா, என்னம்மா ஆச்சு உனக்கு? ஏன் இன்னைக்கு இப்படி பன்ற?" என்று கேட்க, புவனா சிரித்துக்கொண்டே "எல்லாம் உனக்குத்தான்டா செல்லம்.. உன் பிரச்சனை எல்லாம் கூடிய சீக்கிரம் தீரப்போகுது. அதுக்குத்தான் அந்த கடவுளுக்கு நன்றி சொல்ல கோவிலுக்கு வந்திருக்கேன்.." என்று சொல்ல, சங்கருக்கோ சந்தோஷத்தில் மனதுக்குள் ஆயிரம் மத்தாப்புகள் பூத்தது போல இருந்தது.
"என்னம்மா சொல்ற? என் பிரச்சனை தீரப்போகுதா?" என்று கேட்டான் ஆச்சர்யமாக.
"ஆமாடா செல்லம்.." என்று அவன் இரு கன்னத்தையும் கிள்ளினாள் புவனா.
"எப்படிமா? எனக்கு தினமும் ரெண்டு வேளை 100 மில்லி தாய்ப்பால் கொடுத்தாத்தான் இந்த பிரச்சனை சரியாகும்ன்னு டாக்டர் சொன்னாரே, அதுக்கு தாய்ப்பால் கிடைச்சிருச்சா?" என்று கேட்டான் சங்கர்.
"ஆமாடா செல்லம்.."
"என்னால நம்பவே முடியலம்மா.. யாருமா எனக்கு தாய்ப்பால் தரப்போறா?" என சங்கர் ஆச்சர்யமாக கேட்க, "நான்தான்டா.." என்று புவனா சொன்னதைக் கேட்டு சங்கர் அதிர்ந்துபோனான்.
தான் சொன்னதைக் கேட்டு அதிர்ச்சியாகி நின்ற தன் மகனைப் பார்த்து புவனா "என்னடா அப்படியே ஷாக் ஆயிட்ட?" என்று சொன்னபடி அவன் கைகளை பிடித்து உலுக்க, சங்கர் சுயநினைவுக்கு வந்தவனாய் "அம்மா.. நீ எப்படிம்மா? உனக்கு தாய்ப்..பால்..? எப்..எப்படி?" என்று ஆச்சர்யமாகவும், கொஞ்சம் அதிர்ச்சியாகவும் கேட்க, "அதெல்லாம் வீட்டுல போய் பேசிக்கலாம். சாமி கும்பிட்டாச்சுல, வா கிளம்பலாம்.." என்றபடி புவனா முன்னால் நடக்க, சங்கர் அவள் பின்னால் நடந்தான்.
இருவரும் ஸ்கூட்டியில் ஏறினார்கள். புவனா வண்டியை ஓட்டிக்கொண்டிருக்க, சங்கர் "இந்த வயதில், குழந்தை எதுவும் பிறக்காமல் தன் அம்மாவுக்கு எப்படி பால் வரும்?" என்று யோசித்துக்கொண்டே வந்தான்.
மகனின் மனநிலையை அவன் முகத்தை சைடு மிரரில் பார்த்து புரிந்துகொண்டாள் புவனா. "இன்னும் கொஞ்ச நேரம்தான்டா கண்ணா.. அப்புறம் உனக்கே எல்லாம் புரியவரும்.." என்று மனதுக்குள் நினைத்துக்கொண்டே வண்டியை ஓட்ட, அடுத்த சில நிமிடங்களில் இருவரும் வீடு வந்து சேர்ந்தார்கள்.
கதவைத் திறந்து இருவரும் உள்ளே போனவுடன், சங்கர் வேகமாக கதவைச் சாத்திவிட்டு "அம்மா.. எனக்கு தலையே வெடிச்சிடும் போல இருக்கும்மா.. இந்த வயசுல.. எப்.. எப்படிமா உனக்கு பால் வரும்?" என்று கேட்டான். உடனே ஒரு வெட்கப் புன்னகையை சிந்தியபடி, "இருடா.." என்று சொல்லிவிட்டு, தன் அறைக்குள் சென்ற புவனா ஒரு நிமிடத்தில் கையில் ஒரு மாத்திரையுடன் திரும்பி வந்தாள்.
"இதுதான்டா அம்மாவுக்கு தாய்ப்பால் வர காரணம்.." என்று அந்த மாத்திரையை சங்கரிடம் காட்ட, சங்கர் அந்த மாத்திரையை வாங்கிப் பார்த்தான்.
அந்த 500 மில்லி கிராம் ஹார்மோன் மாத்திரை அட்டையை அவன் திருப்பி திருப்பி பார்த்துவிட்டு "என்னமா மாத்திரை இது? இந்த மாத்திரை போட்டா எப்படிமா உனக்கு பால் வரும்? குழந்தை பொறந்தாத்தானே பொம்பளைங்களுக்கு பால் வரும்?" என்று வெகுளியாக கேட்டான் சங்கர்.
அதற்கு புவனா சிரித்துக்கொண்டே "செல்லம், இது ஹார்மோன் மாத்திரைடா. பொம்பளைங்களுக்கு குழந்தை பிறந்ததும் அவங்க மாருல பால் உற்பத்தியாக, அவங்க உடம்புல ஒருவிதமான ஹார்மோன் சுரக்கும். அந்த ஹார்மோனை, செயற்கையா பொம்பளைங்க உடம்புல இந்த மாத்திரை சுரக்க வைக்கும். அப்படி அந்த ஹார்மோன் சுரக்கும்போது அவங்க மாருல பால் உற்பத்தியாக ஆரம்பிக்கும்.." என்று சொல்லி முடித்தாள்.
தன் அம்மா சொன்னதை வியப்புடன் கேட்டுக்கொண்டிருந்த சங்கர் உடனே "அப்படினா இப்போ உன் மாருல பால் வருமாம்மா?" என்று கேட்க, "ஆமாடா செல்லம்.. அம்மா கிட்டத்தட்ட ஒரு மாசமா இந்த மாத்திரைய சாப்பிட்டுக்கிட்டு இருக்கேன். அதனால இப்போ எனக்கு தாய்ப்பால் சுரக்க ஆரம்பிச்சிடுச்சு. இப்போ அம்மா உனக்கு தாய்ப்பால் குடுக்க தயாரா இருக்கேன்.." என்றாள்.
"அப்படினா அத ஒரு டம்ளர்ல கறந்துக்கிட்டு வந்து குடுமா. உன் தாய்ப்பால் எப்படி இருக்குன்னு நான் டேஸ்ட் பண்ணி பாக்குறேன்.." என்று கேட்டான் சங்கர்.
"ஐயோ, அப்படிலாம் கறக்க கூடாதுடா. டாக்டர் என்ன சொன்னாரு, தாய்ப்பால காத்து படாம குடிச்சா இன்னும் நல்லதுன்னு சொன்னாருல. பால கறந்தா அதுல காத்து பட்டுடும்ல?" என்றாள் புவனா.
"சரிதாம்மா, ஆனா காத்து படாம எப்படி பால் கறந்து நான் குடிக்கிறது?" என்று தன் அம்மாவை கேள்வியோடு பார்த்தான் சங்கர்.
"என்னடா இதுகூட தெரியாம சின்னப் புள்ளையாட்டம் கேள்வி கேட்குற? நீ குழந்தையில எப்படி பால் குடிச்சியோ அப்படித்தான்டா.." என்றபடி தன் மகனைப் பார்த்து கண்ணடித்தாள்.
அம்மா சொன்னதைக் கேட்டதும் சங்கருக்கு தானாக சுன்னி தூக்கிக்கொண்டது. மேலும் தன் சுன்னியிலிருந்து பாயாசம் போல விந்து வடிந்து ஜட்டி ஈரமாவதே உணர்ந்தான் சங்கர்.
என்னதான் தன் பாசத்தாய் புவனா, தன் மார்க் காம்பில் தன் மகனுக்கு பால் கொடுக்க சம்மதித்தாலும், இருபது வயது இளைஞனான சங்கருக்கு தன் அம்மாவின் காம்பைக் கடித்து பால் குடிக்க சற்று சங்கடமாக இருந்தது. சங்கரின் இந்த சங்கடத்தை அவனது முகபாவனைகளிலிருந்தே புரிந்துகொண்டாள் புவனா.
அதனால் "கண்ணா, என்னடா யோசிக்கிற? வா பால் குடிக்கலாம்.." என்று தன் மகனின் கையைப் பிடித்து அழைத்துக்கொண்டு தனது பெட்ரூமுக்கு சென்றாள் புவனா.
சங்கருக்கோ அவன் உடம்பின் ஒவ்வொரு நரம்பிலும் ஒரு புது உணர்ச்சி உண்டாகி, அவன் உடலை சிலிர்க்க வைத்தது. ஒரு வாலிபனாக, தன் அம்மாவின் வயதில் இருக்கும் பல பெண்களின் அந்தரங்கங்களை கண்களால் அளவெடுத்திருக்கிறான் சங்கர். ஆனால் இப்போது தன் அம்மாவே தன் மாங்கனிகளை தனக்கு ஊட்டிவிடப் போவதை நினைத்து அவனுக்கு உடம்பெல்லாம் உஷ்னமாக ஆரம்பித்தது.
பெட்ரூமுக்கு சென்ற புவனா, மகனுக்கு முலைப்பால் கொடுப்பதற்கு வசதியாக சம்மணம் போட்டு கட்டிலில் சாய்ந்துகொண்டு "வாடா செல்லம்.." என்று சொன்னபடி தன் மகனை இழுத்து தன் மடியின் பக்கத்தில் உட்காரவைத்தாள்.
சங்கரும் சாவி கொடுத்த பொம்மைபோல தன் அம்மாவின் பக்கத்தில் அமர, உடனே புவனா தன் புடவை முந்தானையை சரிய விட்டாள். தன் அம்மாவின் முந்தானை சரிந்து அவள் முலைப் பள்ளத்தாக்கு பளிச்சென்று தெரிய, சங்கரின் கண்களில் மின்னலடித்தது. அவன் மனதோ அந்த பெரின்பக் குழியில் சிக்கிக்கொள்ள கண் இமைக்காமல் தன் அம்மாவின் முலைப்பள்ளத்தாக்கையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தான் சங்கர்.
தன் மகனின் கண் தன்னுடைய மார்புக் குழியில் பதிந்து நின்றதைப் பார்த்து, புவனாவுக்கும் உடல் சிலிர்க்க ஆரம்பித்தது. தலையைக் குனிந்து தன் மார்புக் கலசங்களைப் பார்த்தாள்.
தன் கணவனின் கை வண்ணத்தால் கனிந்து தொங்கிய அவள் மாங்கனிகளுக்குள், முழுவதும் பால் நிரம்பியிருந்ததால் வழக்கத்தைவிட அந்த மாங்கனிகள் பருத்து, பால் கனிகளாக மாறியிருந்தன. அந்த பால் கனிகள் இரண்டும் அவளது ஊதா நிற ஜாக்கெட்டுக்குள் முழுவதுமாக அடங்கிட முடியாமல், வெளியே கொஞ்சம் பிதுங்கிக்கொண்டு, உள்ளிருந்து வெளிவர துடித்துக்கொண்டிருந்தன.
ஜாக்கெட்டுக்குள் பிதுங்கும் முலைகளின் நடுவே ஏற்பட்டிருந்த ஆழமான பள்ளத்தைப் பார்த்ததும் புவனாவுக்கே தன் அழகின் மீது ஆசை வர ஆரம்பித்தது. தனக்கே இப்படியென்றால், தன் பருவ வயது மகன் என்ன செய்வான் என்று நினைத்த புவனா, "சங்கர்.. என்னடா அப்படி பாக்குற?" என்று தன் முலையழகைப் பார்த்து உறைந்து போயிருந்த தன் மகனின் கவனத்தை கலைக்க முயன்றாள்.
அம்மாவின் குரல் கேட்டதும் சங்கரும் சுதாரித்துக்கொண்டு "ஒன்னுமில்லமா.." என்று தன் முகத்தை பக்கவாட்டில் திருப்பிக்கொண்டான்.
உடனே புவனா சிரித்துக்கொண்டே "என்னடா அந்தப் பக்கம் திரும்பிக்கிட்ட? சரி வா.. பால் குடி.." என்று தன் ஜாக்கெட்டின் கொக்கிகளை ஒவ்வொன்றாக கழட்ட ஆரம்பித்தாள் புவனா.
ஆனால் முதல் கொக்கியைக் கழட்டுவதற்கு முன்பே, சங்கர் அவள் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு "ப்ளீஸ்மா.. கழட்டாதம்மா.. எனக்கு கூச்சமா இருக்குமா. எனக்கு இதெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம்.. நீ ஒரு டம்ளர்ல பால் கறந்து குடு, நான் குடுச்சிடுறேன்.." என்று கண்களை மூடிக்கொண்டே கத்தினான் சங்கர்.
சங்கர் இப்படி சொன்னதும் புவனாவுக்கு சிரிப்பு வந்துவிட்டது. தன் மகனின் வயது அவன் ஆசையைத் தூண்டினாலும், அம்மா என்ற உறவுக்காக அவன் தன் ஆசைகளை அடக்கிக்கொள்வதை பார்த்து புவனா பூரித்துப்போனாள். ஆனால் டாக்டர் சொன்னதைப் போல, காற்று படாமல் தன் மகனுக்கு தாய்ப்பால் கொடுப்பதில் புவனா உறுதியாக இருந்தாள்.
உடனே தன் முந்தானையை எடுத்து தன் மார்பில் போட்டுக்கொண்டு "சங்கர் இங்க பாரு.." என்றபடி தன் மகனின் முகத்தை இரு கையால் ஏந்திக்கொள்ள, சங்கர் மெதுவாக கண் திறந்து தன் அம்மாவைப் பார்த்தான்.
"உன் கூச்சம் எனக்கு புரியுதுடா செல்லம். ஆனா நமக்கு வேற வழியில்ல. டாக்டர் சொன்ன மாதிரி காத்து படாம நீ பால் குடிச்சாதான் உனக்கு அதோட முழு பலனும் கிடைக்கும்.." என்று சொன்ன புவனாவை ஏறெடுத்துப் பார்த்தான் சங்கர்.
"எடுத்த எடுப்பிலேயே நீ கூச்சப்படுவேன்னு தெரிஞ்சுதான், அம்மா இப்டி டிரஸ் பண்ணி உன்ன வெளிய கூட்டிட்டு போனேன். போகும் போது நீ என் முழுகைப் பாத்ததும் என் முந்தானை சேலையை மோர்ந்து பாத்ததையும் நான் கவனிச்சேன்.." என்று புவனா சொல்ல, சங்கர் வெட்கித் தலைகுனிந்தான்.
புவனா தொடர்ந்து "நீ ஒன்னும் நினைக்காத செல்லம். அம்மாவோட முதுகு மாதிரிதான் அம்மாவோட முலையும். அதனால நீ கூச்சப்படாம அம்மா முலையில பால் குடி.." என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே "ஆஆஆஆஆ.." என்று வலியில் அலறியபடி தன் இடது மார்பைப் பிடித்துக்கொண்டாள் புவனா.
மீண்டும் ஒருமுறை நெஞ்சைப் பிடித்துக்கொண்டு அலறிய அம்மாவைப் பார்த்து பயந்துபோன சங்கர் "அம்மா, என்னம்மா ஆச்சு?" என்று சொல்ல, புவனா சிரித்தபடி "ஒன்னுமில்லடா செல்லம். அம்மாவுக்கு ஒரு வாரமாத்தான் கொஞ்சம் கொஞ்சமா பால் ஊற ஆரம்பிச்சிருக்கு. அதனால பால் கட்டிக்கிச்சுன்னு நினைக்கிறேன். அதான் அம்மா முலையில இந்த வலி. நீ பால் குடிச்சாத்தான் இந்த வலி குறையும்.." என்று சொன்னதும் சங்கர் "சரிமா.. உனக்காக நான் குடிக்கிறேன்.." என்றான்.
உடனே "சரிடா.. செல்லம்.." என்று சொன்ன புவனா, தன் முந்தானையை சரிய விட்டு தன் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை மேலிருந்து கீழாக கழட்ட, அவளது பால் வண்ண, பால் நிரம்பிய முலைகள் துள்ளிக்கொண்டு வெளியே வரத் துடித்தன.
சங்கருக்கு அம்மாவின் முலைப் பந்துகளை பார்க்க ஆர்வமாக இருந்தாலும், கொஞ்சம் கூச்சமாகவும் இருந்தது. அதனால் தன் அம்மா ஜாக்கெட்டின் கடைசி கொக்கியைக் கழட்டியதும், சட்டென கைகளால் முகத்தை மூடிக்கொண்டான்.
தன் மகனின் வெட்கத்தைப் பார்தத புவனா சிரித்துக்கொண்டே, தன் ஜாக்கெட்டை திறக்காமல் முகத்தை மூடிக்கொண்டிருந்த தன் மகனின் கைகளை பிரிக்க, அவன் கணக்ளை இறுக மூடிக்கொண்டிருந்தான்.
புவனா, "சங்கர், கண்ண திறந்து அம்மாவ பாருடா.." என்க "போங்கம்மா.. எனக்கு உங்க மொலைய பாக்க ரொம்ப வெட்கமா இருக்கு.." என்றான். மகனின் இந்த வெட்கப் பேச்சால் புவனாவின் உடல் இன்னும் கொஞ்சம் உஷ்ணமாகியது.
பின் "செல்லம்.. கண்ண திறடா.. அம்மா இன்னும் ஜாக்கெட்ட முழுசா கழட்டலடா.." என்று புவனா சொல்ல, சங்கர் "சீசீ.. போம்மா.. எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு.." என்றான்.
தன் மகன் தனது முலையைப் பார்க்க கூச்சப்படுவதை உணர்ந்த புவனா "சரி.. முதல் தடவைதானே.." என்று நினைத்துக்கொண்டு அடுத்து என்ன செய்வது என்று யோசித்தாள்.
அப்போது அவளுக்கு ஒரு யோசனை வர தன் மகனிடம் "சரிடா செல்லம்.. நீ கண்ண முடிக்கிட்டே அம்மா முலையில பால் குடி.." என்று சொல்லிவிட்டு தன் ஜாக்கெட்டின் முதல் கொக்கியைப் போட்டுக்கொண்டு தனது இடது முலை மட்டும் வெளியே தெரியும்படி ஜாக்கெட்டை விலக்கிவிட்டாள். பின்னர் கண்களை மூடிக்கொண்டிருந்த தன் மகனை தன் மடியில் சாய வைத்து, அவன் வாய் அவளது முலைக் காம்புக்கு நேராக இருக்கும்படி அவனை தன் மடியில் சாய்த்து அணைத்துக்கொண்டு அவன் உதட்டில் அவளது பால் காம்பினை உரச அடுத்த வினாடியே சங்கர் அதை அப்படியே கவ்விக்கொண்டு உறிஞ்ச ஆரம்பித்துவிட்டான்.
சங்கரின் உதடு தன் முலைக் காம்பில் பட்டதும் அவள் முதுகுத் தண்டில் ஒரு சிலிர்ப்பு உண்டாகி அடங்க, அவன் சர்ரென்று முலைப் பாலை உறிஞ்சிக் குடித்ததும் அவளுக்கு கூதியிலும் ஒரு சிலிர்ப்பு உண்டாகியது.
சங்கர் கண்ணைத் திறக்காமல், புதிதாக பிறந்த குழந்தை போல தன் தாயின் மார்புக் காம்பை உறிஞ்சி உறிஞ்சி பால் குடிக்க ஆரம்பித்தான். அப்போது புவனாவுக்கு, சங்கர் பிறந்தவுடன் தன் முலையில் பால் குடித்த சம்பவம் நினைவுக்கு வர, இப்போது இருபது வயது மகனாக இருக்கும் அவனை, பச்சைக் குழந்தையாகவே கற்பனை செய்துகொண்டு தனது புடவை முந்தானையால் அவன் தலையை மூடிக்கொண்டு பால் கொடுக்க ஆரம்பித்தாள்.
சங்கர் பாலை உறிய உறிய அவளது இடது முலையில் பாரம் குறைவது போல இருந்தது. அதனால ஏற்பட்ட வலியும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குறைய ஆரம்பிக்க, புவனா தன் மகனின் தலையை வருடிக்கொண்டே பால் கொடுத்துக்கொண்டிருந்தாள்.
அம்மாவின் காம்பில் பாலை உறிந்துக்கொண்டிருந்த சங்கருக்கு, ஜட்டிக்குள் சுன்னி நட்டுக்கொண்டு நின்றது. தன் தாயாக இருந்தாலும் அவளும் ஒரு பெண்தான் என்பது சங்கருக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக புரிய வர, அவளையும் தான் பார்த்து ரசிக்கும் சராசரி பெண்ணாகவே நினைக்க ஆரம்பித்துவிட்டான்.
வன் அப்படி நினைத்ததுதான் தாமதம், உடனே சங்கரின் கண்கள் தன் தாயின் முலையைப் பார்க்க ஏங்கியது. சட்டென்று அவன் கண் திறந்து பார்த்தான்.
ஆனால் புவனா, அவளது ஒரு பக்க முலையை ஜாக்கெட்டால் மூடியும், அவளது மாராப்பால் சங்கரின் முகத்தை மறைத்தும் இருந்ததால் போதுமான வெளிச்சம் இல்லாமல், சங்கரின் கண்களுக்கு எதுவும் சரியாக தெரியவில்லை.
சங்கருக்கு அது ஏமாற்றமாக இருந்தாலும், இனி இது தினமும் காலை மாலை இருவேளையும் நடக்கும் என்பதால் எப்படியும் தன் அம்மாவின் முலை தரிசனம் கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கையோடு அவள் மார்பிலிருக்கும் பால் மொத்தத்தையும் உறிஞ்ச ஆரம்பித்தான்.
தன் அம்மாவின் பால் முலைகள் பலூனைப் போல வீங்கியிருந்ததால் அதிலிருந்து பால் தீரும் முன்னரே சங்கருக்கு வயிறு நிறைந்துவிட்டது. அதனால் தொடர்ந்து பாலைக் குடிக்க முடியாமல் சங்கர் அவள் காம்பிலிருந்து வாயை எடுக்க, புவனா புரிந்துகொண்டு "என்னடா செல்லம் பால் குடிச்சிட்டியா?" என்றபடியே தன் ஜாக்கெட்டை சரிசெய்து தன் முலையை மூடிக்கொண்டு சங்கரின் முகத்தை மூடியிருந்த முந்தானையை விலக்கினாள்.
தன் அம்மாவின் மடியிலிருந்து துள்ளி எழுந்த சங்கர், தன் அம்மாவுக்கு "ரொம்ப தேங்க்ஸ் மா.. எனக்காக நீ உன் முலையிலயே பால் வர வச்சுட்ட.. உனக்கு கோயில் கட்டுனா கூட தப்பில்லமா.." என்று சொல்ல, அவள் தன் மகனின் தலையை இதமாக வருடி விட்டுக்கொண்டு "அதான்டா தாய்ப்பாசம்.." என்று சொல்ல, சங்கர் கண்களில் ஆனந்தக் கண்ணீரோடு தன் அம்மாவை அணைத்துக்கொண்டான்.

அம்மாவின் முலைப் பாலை வயிறு முட்ட குடித்த சங்கருக்கு, அன்றிரவு உணவு எதுவும் தேவைப்படவில்லை. அதனால் சங்கர், தன் அம்மாவுக்கு அன்புப் பரிசாக ஹோட்டலுக்கு சென்று சிக்கன் பிரியாணி வாங்கி வந்து அவன் கையாலேயே ஊட்டி விட்டான். மகனின் அன்பு மழையில் நனைந்த புவனாவுக்கு ஆனந்தக் கண்ணீரே வந்துவிட்டது.
சாப்பிட்டு முடித்தும் புவனா தாய்ப்பால் ஊற வைக்கும் ஹார்மோன் மாத்திரையை போட்டுக்கொண்டு தூங்கச் சென்றாள். தன் மகனின் பிரச்சனைக்கு தீர்வு கண்டதை நினைத்து அன்றிரவு நன்றாக தூங்கிப்போனாள்.
ஆனால் சங்கருக்குத்தான் அன்றிரவு தூக்கம் கண்களைத் தழுவவில்லை. காரணம், அவன் அம்மாவின் நினைவுதான்.
சங்கர் அன்று பகல் முழுவதும் நடந்த விஷயங்களை மனதுக்குள் நினைத்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். தன் அம்மாவை புடவையில் பார்த்த போதும், வண்டியில் செல்லும்போது அவள் முதுகைப் பார்த்த போதும், தன் அம்மாவின் முலையில் பால் குடிக்கும்போதும் தன் அம்மாவின் மீது தன்னையும் அறியாமல் ஏற்பட்ட காம உணர்ச்சிகளை நினைத்து அவன் மனம் குற்ற உணர்ச்சியில் குறுகுறுத்தது.
"ச்சே.. எனக்காக இந்த வயசிலயும் தன்னோட முலையில பால் வர வைக்க, இவ்வளவு சிரமப்பட்ட அம்மாவைப் போய், நாம இப்படி நினைக்கிறது நல்லா இல்ல. இனிமேல் இப்படி எதுவும் நினைக்கக் கூடாது.." என்று தனக்குள்ளேயே பேசி சமாதானாம் செய்து கொண்டான்.
இருந்தாலும் அம்மாவின் மிருதுவான முலைகளில் வாய் வைத்த சுகத்தை அவனால் மறக்க முடியவில்லை. அதை நினைக்கும்போதே அவன் தடி விரைத்துக்கொண்டு நடனமாடியது. மெதுவாக அதைப் பிடித்து "அம்மா.." என்றபடியே லேசாக ஆட்ட ஆரம்பித்தான்.
அப்போது என்ன நினைத்தானோ தெரியவில்லை. சட்டென தன் சுன்னியில் இருந்து ஷாக் அடித்ததைப் போல கையை எடுத்துக்கொண்டான். "ச்சீ.. ச்சீ.. இது தப்பு.. கன்ட்ரோல் யுவர்செல்ஃப்.." என்று தனக்குள்ளேயே பேசிக்கொண்டான் சங்கர்.
ஏன் தனக்கு இப்படியெல்லாம் தோன்றுகிறது என்று தன் மனதைப் போட்டு குழப்பிக்கொண்டான் சங்கர். அதே குழப்பத்தோடு அன்று இரவு தூங்கியும்போனான்.
மறுநாள் பொழுது விடிந்து, காலை 8 மணிக்கு மேல் ஆகியிருந்தது.
தூங்கிக்கொண்டிருந்த சங்கரை "சங்கர்.. சங்கர்.." என்று யாரோ எழுப்புவதைப் போல இருக்க, படுக்கையில் இருந்து சோம்பல் முறித்தபடி எழுந்தான் சங்கர். எழுந்ததுமே எதிரே இருந்த அவன் அம்மா புவனாவின் முகத்தில்தான் விழித்தான்.

[Mirchinaveen]

புவனாவும் அவள் மகன் சங்கரும் மருத்துவமனையின் ரிசப்சனில் டாக்டர் எப்போது கூப்பிடுவார் என்று காத்துக்கொண்டிருந்தனர்.
அவர்கள் டோக்கன் வரும் நேரத்தில், டாக்டர் ஒரு எமர்ஜென்சி கேஸ் பார்ப்பதற்காக சென்றுவிட்டதால், கையில் டெஸ்ட் ரிப்போர்ட்டோடு இருவரும் டாக்டருக்காக வெகுநேரமாக காத்துக்கொண்டிருந்தனர்.
புவனா ஒரு மாதிரியான பதட்டத்துடன் டெஸ்ட் ரிப்போர்ட்டை ஒவ்வொரு பக்கமாக புரட்டிக்கொண்டிருந்தாள். அப்போது அவள் தோளில் சாய்ந்த அவள் மகன் சங்கர் "என்னம்மா, எனக்கு என்ன ஆச்சு?" என்றான் அப்பாவியாக.
"எனக்கு தெரியல சங்கர். ஆனா உனக்கு ஒன்னும் ஆகாதுடா.. அம்மா நான் இருக்கேன்ல.." என்று அவனை தன் தோளோடு சேர்த்து அணைத்துக்கொண்டாள் புவனா.
அப்போது டாக்டர் ரூமிலிருந்து பெல் சத்தம் ஒலிக்க ஒரு நர்ஸ் வந்து "மேடம் நீங்க உள்ள போங்க.." என்று புவனாவை உள்ளே போகச் சொன்னாள்.
புவனாவும், சங்கரும் டாக்டர் கேபினுக்குள் சென்றார்கள். டாக்டர் கனிவான குரலுடன் "வாங்க மேடம்.. உட்காருங்க.." என்று சொல்ல, புவனா கை நடுக்கத்தோடு ரிப்போர்ட்டை டாக்டரிடம் கொடுத்துவிட்டு சேரில் அமர்ந்தாள். அவள் அருகிலேயே சங்கரும் அமர்ந்தான்.
டாக்டர் ரோலிங் சேரில் இடதும் வலதுமாக ஆடியபடியே அந்த ரிப்போர்ட்டின் ஒவ்வொரு பக்கத்தையும் படித்துக்கொண்டே வந்தார். புவனாவும் சங்கரும் அவர் முகத்தையே ஒரு வித படபடப்புடன் பார்த்துக்கொண்டு இருந்தனர்.
ரிப்போர்ட் முழுவதையும் புரட்டிப் பார்த்த டாக்டர் அதை டேபிளில் வைக்க, புவனா டாக்டர் என்ன சொல்லப்போகிறார் என்ற பயத்தில் "என் பையனுக்கு என்னாச்சு டாக்டர்?" என்றாள்.
டாக்டர் முகமலர்ச்சியுடன் "நத்திங் டூ வொரி மேடம்.. லேப் ரிப்போர்ட்படி உங்க பையனுக்கு பெரிசா ஒன்னும் ப்ராப்ளம் இல்ல.." என்றார்.
"அப்புறம் எதுக்கு சார் அவன் ஆண்குறியில இருந்து விந்து வடிஞ்சிக்கிட்டே இருக்கு?" என்று கேட்டாள்.
"மேடம் இதுமாதிரி பிரச்சனையெல்லாம் கோடியில ஒருத்தருக்குத்தான் இருக்கும். லேப் ரிப்போர்ட்படி உங்க பையனோட விந்தகம் நல்ல உற்பத்தி நிலைமையிலதான் இருக்கு. ஆனா உற்பத்தியான விந்துவை சேர்த்து வைக்கிறது இல்லை. அதனாலதான் உற்பத்தியான விந்து தங்காம அவன் ஆண்குறி வழியா வடிஞ்சிருது.." என்றார்.
"இது எதனால சார்?" என டாக்டரிடம் கேட்டாள் புவனா.
"இதுக்கு ஒரே காரணம்தான் மேடம். வழக்கமா ஒரு ஆணோட ஆண்குறி சுயஇன்பம் மூலமாவோ இல்ல உடலுறவு மூலமாவோ உணர்ச்சி துண்டப்படும் போது, உடம்புல சில ஹார்மொன்ஸ் உற்பத்தியாகும். அதுதான் உச்சகட்ட நிலைமையில விந்தணுவை செமனோடு சேர்த்து வெளியே தள்ளிவிடும். ஆனா உங்க பையனுக்கு அப்படி அந்த தூண்டுதலும் இல்லாமலே ஹார்மோன்ஸ் உற்பத்தி ஆகிட்டு இருக்கு. அது எப்போலாம் உற்பத்தி ஆகுதோ, அப்போலாம் விந்து வெளியேறிட்டு இருக்கும்.." என்றார்.
"இத மருந்து மாத்திரையில குணப்படுத்த முடியுமா டாக்டர்?" என மீண்டும் ஒரு கேள்வியைக் கேட்டாள் புவனா.
"இதமாதிரி அபூர்வமான பிரச்சனைக்கு எனக்கு தெரிஞ்சு மருந்து இல்லை. ஆப்ரேசன் செய்யவும் முடியாது. ஆனா இதுக்கு ஒரு தீர்வு இருக்கு?"
"என்ன தீர்வு டாக்டர்? எதுவா இருந்தாலும் சொல்லுங்க செய்யுறேன்.." என்றாள் ஆர்வத்துடன்.
"தாய்ப்பால்.. இதுதான் இந்த பிரச்சனைக்கு தீர்வு.." என்றார்.
"என்ன டாக்டர் சொல்றீங்க? தாய்ப்பால் கொடுத்தா பிரச்சனை சரியாகிடுமா?" என்று புவனா கேட்க, "ஆமாம் மேடம். இந்த ஹார்மோன் பிரச்சனையை குணமாக்குற கார்போஹேட்ரேட்டும் அமினோ அமிலமும் தாய்ப்பால்லதான் இருக்கு. உங்க பையனுக்கு காலை மாலை ரெண்டு வேளையும் குறைஞ்சது 100 மில்லி அளவுக்காவது தாய்ப்பால் கொடுக்கனும். அதுவும் கறந்து ரொம்ப நேரம் ஆகிருக்கக்கூடாது. காற்று படாம தாய்ப்பால அப்படியே குடிக்கிறது இன்னும் நல்ல பலன் தரும்.." என்றார்.
டாக்டர் சொல்லி முடித்ததும் எப்படியும் தன் மகனின் பிரச்சனை குணமாகிவிடும் என்ற நம்பிக்கையோடு "சரி, நாங்க கிளம்புறோம் டாக்டர்.." என்று சொல்லிவிட்டு மருத்துவமனையிலிருந்து வீட்டுக்கு வந்தாள்.
வீட்டுக்கு வந்ததிலிருந்து, தன் மகனுக்கு தாய்ப்பாலை யாரிடம் கேட்டு பெறுவது? என்ற யோசனையிலேயே எந்நேரமும் இருந்தாள்.
அப்போது அவள் யோசனையில் தன் தோழி ஒருத்தியின் மகள் சமீபத்தில் குழந்தை பெற்றது தெரிய வந்தது. தாமதிக்காமல் நேரே அவள் வீட்டுக்கு சென்று அவளிடம் விஷயத்தை எல்லாம் சொல்ல அவளோ "புவனா, உனக்கு உதவி செய்ய ஆசைதான். ஆனா என் மகளுக்கு சுரக்குற தாய்ப்பால் அவ குழந்தைக்கே பத்த மாட்டேங்குதே.. இதுல உன் பையனுக்கு நீ 100 மில்லி கேட்குற? எப்படி முடியும் புவனா?" என்று சொல்லி மறுத்துவிட்டாள். பின்னர் அவளுக்கு தெரிந்த மற்ற இரண்டு இடங்களிலும் கேட்டுப் பார்க்க, அங்கேயும் இதே பதில்தான் கிடைத்தது.
இனி என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் வாடிய முகத்தோடு வீட்டுக்கு வந்தாள் புவனா. இரவு முழுவதும் அவளுக்கு தூக்கமே வரவில்லை.
40 வயதாகும் விதவைப் புவனாவுக்கு இருக்கும் ஒரே ஆதரவு அவள் மகன் சங்கர்தான். ஆனால் அவனோ தனக்கிருக்கும் இந்தப் பிரச்சனையால், தனக்கு ஆண்மை பறிபோய்விடுமோ என்ற பயத்தில், மிகுந்த மன உளைச்சலில் இருப்பதை பார்த்து அவளால் தாங்கிக்கொள்ள முடியவில்லை.
எப்படியாவது இதற்கு ஒரு தீர்வு காண வேண்டும் என்று தீவிரமாக யோசிக்க ஆரம்பித்தாள் புவனா.

ஒரு மாதத்திற்கு பிறகு..
அன்று சங்கருக்கு செமஸ்டரின் கடைசி எக்ஸாம். எக்ஸாம் முடித்து மதியம் அவன் வீட்டுக்கு வந்தபோது, ரொம்பவும் சந்தோஷமாக புவனா அவனை வரவேற்றாள்.
"ஒரு மாத காலமாக தன் பிரச்சனைக்கு தீர்வு காண முடியாமல் கலையிழந்து போயிருந்த அம்மாவுக்கு இன்றைக்கு என்னவானது? எதற்காக இவ்வளவு மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறாள்?" என்று, சங்கரால் தன் அம்மாவின் திடீர் மகிழ்ச்சிக்கான காரணத்தை புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை.
இதை தன் தாயிடமே கேட்டுவிடலாம் என்று அவன் நினைத்து முடிப்பதற்குள் "சங்கர், செமஸ்டர் லீவு எத்தனை நாளைக்குப்பா?" என்று கேட்டாள் புவனா.
"இருபது நாள் லீவும்மா.." என்ற சங்கர், புவனாவிடம் "அம்மா.. இன்னைக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கீங்களே.. என்னம்மா விஷயம்?" என்று கேட்டான்.
"அத அப்புறம் சொல்றேன் செல்லம்.. இப்போ நீ போய் ரெடியாகிட்டு வா.. அம்மா இன்னைக்கு வீட்ல சமைக்கல.. வெளிய போய் சாப்பிட்டுட்டு அப்படியே கோவிலுக்கு போய்ட்டு வரலாம்.." என்று சொன்ன புவனா தன் மகனைப் பார்த்து ஒரு வெட்கப் புன்னகையை வீசியபடியே தன் அறைக்குள் சென்றுவிட்டாள்.
சங்கருக்கு தன் கேள்விக்கு விடை கிடைக்காததால் தலையே வெடித்துவிடும்போல இருந்தது. "அம்மாவுக்கு என்னவாச்சு இன்னைக்கு? அவங்க நடவடிக்கையில ஏதோ ஒரு மாற்றம் தெரியுதே?" என்று மனதை போட்டுக் குழப்பிக்கொண்டு கோவிலுக்கு கிளம்பினான் சங்கர்.
அப்போது புவனா தன் அறையிலிருந்து வெளியே வர, அவளைப் பார்த்து சங்கர் ஒரு நிமிடம் உறைந்து போனான்.
விதவையான புவனா, அன்று புத்தம் புதிய ஊதா கலர் புடவை ஒன்றை கட்டியிருந்தாள். தலையில் கொஞ்சம் மல்லிகைப் பூவும் வைத்திருந்தாள். ஆனால் நெற்றியில் மட்டும் குங்குமம் இல்லை. அதற்கு பதிலாக கருப்பு நிற ஸ்டிக்கர் பொட்டு ஒன்றை வைத்திருந்தாள்.
தன் அப்பாவின் இறப்புக்கு பின் ஒரே வண்ணத்திலான காட்டன் புடவையை மட்டும் கட்டுக்கொண்டு, நெற்றியில் விபூதியை மட்டும் பூசிக்கொள்ளும் தன் அம்மா, இன்று இப்படி புதுப்பெண் போல ஜொலிப்பது, சங்கருக்கு ஆச்சர்யமாக இருந்தது.
சங்கர் தன் அம்மாவை பார்த்து உறைந்துபோய் நிற்க, புவனா அவனிடம் "சங்கர், அம்மா இந்த புடவையில எப்படிடா இருக்கேன்.." என்று கேட்டாள்.
அதற்கு வார்த்தைகள் வராமல் திக்கித் தினறிய சங்கர் "சூப்பர்ம்மா.. உன்ன இந்த மாதிரி பாத்து எவ்ளோ நாளாச்சு.." என்று ஒருவழியாக வாய் குளறிய படி சொல்லி முடித்தான்.
அம்மாவை அந்த கோலத்தில் பார்த்ததற்கே அவனது சுன்னி தானாக விந்துவை வடிக்க ஆரம்பிக்க, அவன் ஜட்டி நனைய ஆரம்பித்தது.
தன் மகன் தன்னைப் பார்த்து உணர்ச்சிவசப்படுவதை உணர்ந்த புவனா, "சரி வாடா கிளம்பலாம்.." என்று அவன் கையைப் பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு வெளியே சென்றாள்.
வீட்டைப் பூட்டிவிட்டு தன் ஸ்கூட்டியை ஸ்டார்ட் செய்ய, சங்கர் அவள் பின்னால் இரண்டு பக்கமும் கால்போட்டு அமர்ந்துகொண்டான்.
புவனாக்கு வண்டி ஓட்ட தெரியும் என்றாலும், பெரும்பாலும் சங்கர்தான் அவளை பின்னால் அமரவைத்து வண்டியை ஓட்டிச் செல்வான். ஆனால் அன்று புவனா, அவனை உட்கார வைத்து ஓட்டிச் செல்ல, சங்கருக்கு நடப்பது எதுவும் புரியாமல் மண்டையே வெடித்துவிடும்போல இருந்தது.
அவன் ஒன்றும் பேசாமல் இருக்க புவனாவும் அமைதியாக வண்டியை ஓட்டினாள். அப்போது காற்றில் பறந்த புவனாவின் புடவை முந்தானை சங்கரின் முகத்தில் பட, அந்த புதுப்புடவையின் வாசம், தன் அம்மாவின் உடல் வாசனையோடு சேர்ந்து ஒரு புதுவித வாசனையுடன் அவன் மூக்கில் நுழைய மீண்டும் அவன் சுன்னி கசிய ஆரம்பித்தது.
அப்போதுதான் அம்மாவின் பின் பக்கத்தை பார்த்தான் சங்கர். அன்று புவனா, தன் பின்பக்க முதுகு நன்றாக தெரியும்படியாக ஒரு ஜாக்கெட்டை போட்டிருந்தாள். அதன் வழியாக அவளது வெண்ணை பூசிய பளிங்கு முதுகின் அழகு சங்கரின் கண்களை பறித்தது. அவ்வளவுதான் அவன் சுன்னி பைப்பைத் திறந்துவிட்டதுபோன்று வழவழவென்று வடிய ஆரம்பிக்க, சங்கர் தன் கவனத்தை திசை திருப்ப முகத்தை அங்கும் இங்கும் திருப்பிக்கொண்டான்.
இதையெல்லாம் சைடு மிரரில் அவ்வப்போது கவனித்துக்கொண்டே புவனா வண்டியை ஓட்டிக்கொண்டிருந்தாள். இருவரையும் சுமந்தபடியே ரோட்டில் சிட்டாக பறந்த வண்டி, சிறிது நேரத்தில் ஒரு ரெஸ்ட்டாரன்ட் முன்னால் நின்றது.
இருவரும் வண்டியிலிருந்து இறங்கி ரெஸ்டாரன்டின் உள்ளே சென்றார்கள். புவனா தன் குண்டிகள் குலுங்க குலுங்க நடந்து செல்வதை பார்த்து சங்கரின் தடி தூக்க ஆரம்பித்தது. இருந்தாலும் தன் அம்மாவை அப்படி ரசிக்கக்கூடாது என்று நினைத்து, தன் மனதை கட்டுப்படுத்திக்கொண்டு அவள் பின்னாலேயே நடந்து சென்றான்.
இருவரும் ஒரு டேபிளில் எதிரெதிரே அமர்ந்தார்கள். சங்கருக்கு தன் அம்மாவின் அழகை திருட்டுத்தனமாக ரசித்ததை நினைத்து ஒரே குற்ற உணர்வாக இருந்தது. அதனால் புவனாவுடன் எதுவும் பேசாமல் தலையைக் குனிந்தபடியே இருந்தான்.
வெய்ட்டரை அழைத்த புவனா மெனு கார்டை பார்த்து உணவை ஆர்டர் செய்துவிட்டு, தன் மகனிடம் "சங்கர்.. என்னடா ரொம்ப டல்லா இருக்க?" என்றாள்.
அவன் "ஒன்னுமில்லமா.." என்றான் தலையைக் குனிந்துகொண்டே.
"ஒன்னுமில்லன்னா அப்புறம் அம்மாவைப் பாக்க என்ன தயக்கம்? நிமிந்து அம்மாவை பாரு.." என்று புவனா சொன்னதும், சங்கர் கொஞ்சம் தயக்கமாகவே தன் தாயை நிமிர்ந்து பார்த்தான்.
அவன் முகத்தைக் கவனித்த புவனா "என்னடா, ஏன் இப்டி சோகமா இருக்க?" என்றாள்.
"ஒன்னுமில்லமா.." என்ற சங்கரின் பார்வை தானாக தன் அழகு அம்மாவின் சங்கு கழுத்தின் கீழே சென்றது. ஆனால் புவனாவோ மிக நேர்த்தியாக புடவை கட்டியிருந்ததால், அவன் கண்களுக்கு கவர்ச்சியாக எதுவும் புலப்படவில்லை. ஆனால் சங்கர் தன் மார்பை வெறித்துப் பார்ப்பதை புவனா கவனித்துக்கொண்டுதான் இருந்தாள்.
அதற்குள் வெய்ட்டர் புவனா ஆர்டர் செய்த உணவை கொண்டு வந்து தர, புவனா "சாப்பிடு சங்கர்.." என்றபடி தானும் சாப்பிட ஆரம்பித்தாள்.
ஆனால் சங்கர் சாப்பாட்டை கிளைத்துக்கொண்டிருக்க, அதைக் கவனித்த புவனா "நீ என்ன நினைக்கிறன்னு எனக்கு புரியுது சங்கர்.. என்னடா இன்னைக்கு அம்மா ரொம்ப வித்தியாசமா நடந்துக்கிறான்னுதானே நினைக்கிற? எல்லாம் நல்ல விஷயம்தான்.. கொஞ்சம் நேரம் பொறுத்துக்கோ, அப்புறம் உனக்கே எல்லாம் தெரியவரும்.." என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே "ஆஆஆஆ.." என்று கத்தியபடி தன் இடது மார்பு பக்கம் பிடித்துக்கொண்டாள்.
அதைக் கண்ட சங்கர் அதிர்ந்துபோனான். உடனே இருக்கையிலிருந்து எழுந்தவன் அம்மாவிடம் வந்து "என்னம்மா ஆச்சு? நெஞ்சு வலிக்குதாம்மா? சீக்கிரம் வா, ஹாஸ்பிட்டல் போலாம்.." என்று பதற, புவனா "ஒன்னுமில்ல சங்கர்.. இது சாதாரண வலிதான்.." என்றாள்.
ஆனால் சங்கருக்கோ பயம் குறையவில்லை. "இல்லம்மா, நீ ஏதோ மறைக்கிற.. வா சீக்கிரம் ஹாஸ்பிட்டல் போலாம்.." என்று சொல்ல, அதற்குள் அவர்களைச் சுற்றி கூட்டம் கூடிவிட்டது.
"என்ன மேடம் ஆச்சு?" என்று ஒவ்வொருவராக கேள்வி கேட்க ஆரம்பிக்க, இனியும் இங்கே இருப்பது சரிபடாது என்று நினைத்த புவனா, உடனே சங்கரைக் கூட்டிக்கொண்டு ரெஸ்டாரண்டில் இருந்து வெளியே வந்தாள்.
பிறகு சங்கரை வண்டியில் ஏற்றிக்கொண்டு அருகே இருக்கும் ஒரு கோவிலுக்கு சென்றாள். தன் மகன் பெயரில் சாமிக்கு ஒரு அர்ச்சனை செய்துவிட்டு, இருவரும் சாமி கும்பிட்டுவிட்டு பிராகரத்தை ஒரு முறை சுற்றி வலம் வந்தார்கள்.
சங்கர் தனது கொஞ்சநஞ்ச பொறுமையையும் இழக்க ஆரம்பித்தான். அதனால் தன் அம்மாவை வழி மறித்து "அம்மா, என்னம்மா ஆச்சு உனக்கு? ஏன் இன்னைக்கு இப்படி பன்ற?" என்று கேட்க, புவனா சிரித்துக்கொண்டே "எல்லாம் உனக்குத்தான்டா செல்லம்.. உன் பிரச்சனை எல்லாம் கூடிய சீக்கிரம் தீரப்போகுது. அதுக்குத்தான் அந்த கடவுளுக்கு நன்றி சொல்ல கோவிலுக்கு வந்திருக்கேன்.." என்று சொல்ல, சங்கருக்கோ சந்தோஷத்தில் மனதுக்குள் ஆயிரம் மத்தாப்புகள் பூத்தது போல இருந்தது.
"என்னம்மா சொல்ற? என் பிரச்சனை தீரப்போகுதா?" என்று கேட்டான் ஆச்சர்யமாக.
"ஆமாடா செல்லம்.." என்று அவன் இரு கன்னத்தையும் கிள்ளினாள் புவனா.
"எப்படிமா? எனக்கு தினமும் ரெண்டு வேளை 100 மில்லி தாய்ப்பால் கொடுத்தாத்தான் இந்த பிரச்சனை சரியாகும்ன்னு டாக்டர் சொன்னாரே, அதுக்கு தாய்ப்பால் கிடைச்சிருச்சா?" என்று கேட்டான் சங்கர்.
"ஆமாடா செல்லம்.."
"என்னால நம்பவே முடியலம்மா.. யாருமா எனக்கு தாய்ப்பால் தரப்போறா?" என சங்கர் ஆச்சர்யமாக கேட்க, "நான்தான்டா.." என்று புவனா சொன்னதைக் கேட்டு சங்கர் அதிர்ந்துபோனான்.
தான் சொன்னதைக் கேட்டு அதிர்ச்சியாகி நின்ற தன் மகனைப் பார்த்து புவனா "என்னடா அப்படியே ஷாக் ஆயிட்ட?" என்று சொன்னபடி அவன் கைகளை பிடித்து உலுக்க, சங்கர் சுயநினைவுக்கு வந்தவனாய் "அம்மா.. நீ எப்படிம்மா? உனக்கு தாய்ப்..பால்..? எப்..எப்படி?" என்று ஆச்சர்யமாகவும், கொஞ்சம் அதிர்ச்சியாகவும் கேட்க, "அதெல்லாம் வீட்டுல போய் பேசிக்கலாம். சாமி கும்பிட்டாச்சுல, வா கிளம்பலாம்.." என்றபடி புவனா முன்னால் நடக்க, சங்கர் அவள் பின்னால் நடந்தான்.
இருவரும் ஸ்கூட்டியில் ஏறினார்கள். புவனா வண்டியை ஓட்டிக்கொண்டிருக்க, சங்கர் "இந்த வயதில், குழந்தை எதுவும் பிறக்காமல் தன் அம்மாவுக்கு எப்படி பால் வரும்?" என்று யோசித்துக்கொண்டே வந்தான்.
மகனின் மனநிலையை அவன் முகத்தை சைடு மிரரில் பார்த்து புரிந்துகொண்டாள் புவனா. "இன்னும் கொஞ்ச நேரம்தான்டா கண்ணா.. அப்புறம் உனக்கே எல்லாம் புரியவரும்.." என்று மனதுக்குள் நினைத்துக்கொண்டே வண்டியை ஓட்ட, அடுத்த சில நிமிடங்களில் இருவரும் வீடு வந்து சேர்ந்தார்கள்.
கதவைத் திறந்து இருவரும் உள்ளே போனவுடன், சங்கர் வேகமாக கதவைச் சாத்திவிட்டு "அம்மா.. எனக்கு தலையே வெடிச்சிடும் போல இருக்கும்மா.. இந்த வயசுல.. எப்.. எப்படிமா உனக்கு பால் வரும்?" என்று கேட்டான். உடனே ஒரு வெட்கப் புன்னகையை சிந்தியபடி, "இருடா.." என்று சொல்லிவிட்டு, தன் அறைக்குள் சென்ற புவனா ஒரு நிமிடத்தில் கையில் ஒரு மாத்திரையுடன் திரும்பி வந்தாள்.
"இதுதான்டா அம்மாவுக்கு தாய்ப்பால் வர காரணம்.." என்று அந்த மாத்திரையை சங்கரிடம் காட்ட, சங்கர் அந்த மாத்திரையை வாங்கிப் பார்த்தான்.
அந்த 500 மில்லி கிராம் ஹார்மோன் மாத்திரை அட்டையை அவன் திருப்பி திருப்பி பார்த்துவிட்டு "என்னமா மாத்திரை இது? இந்த மாத்திரை போட்டா எப்படிமா உனக்கு பால் வரும்? குழந்தை பொறந்தாத்தானே பொம்பளைங்களுக்கு பால் வரும்?" என்று வெகுளியாக கேட்டான் சங்கர்.
அதற்கு புவனா சிரித்துக்கொண்டே "செல்லம், இது ஹார்மோன் மாத்திரைடா. பொம்பளைங்களுக்கு குழந்தை பிறந்ததும் அவங்க மாருல பால் உற்பத்தியாக, அவங்க உடம்புல ஒருவிதமான ஹார்மோன் சுரக்கும். அந்த ஹார்மோனை, செயற்கையா பொம்பளைங்க உடம்புல இந்த மாத்திரை சுரக்க வைக்கும். அப்படி அந்த ஹார்மோன் சுரக்கும்போது அவங்க மாருல பால் உற்பத்தியாக ஆரம்பிக்கும்.." என்று சொல்லி முடித்தாள்.
தன் அம்மா சொன்னதை வியப்புடன் கேட்டுக்கொண்டிருந்த சங்கர் உடனே "அப்படினா இப்போ உன் மாருல பால் வருமாம்மா?" என்று கேட்க, "ஆமாடா செல்லம்.. அம்மா கிட்டத்தட்ட ஒரு மாசமா இந்த மாத்திரைய சாப்பிட்டுக்கிட்டு இருக்கேன். அதனால இப்போ எனக்கு தாய்ப்பால் சுரக்க ஆரம்பிச்சிடுச்சு. இப்போ அம்மா உனக்கு தாய்ப்பால் குடுக்க தயாரா இருக்கேன்.." என்றாள்.
"அப்படினா அத ஒரு டம்ளர்ல கறந்துக்கிட்டு வந்து குடுமா. உன் தாய்ப்பால் எப்படி இருக்குன்னு நான் டேஸ்ட் பண்ணி பாக்குறேன்.." என்று கேட்டான் சங்கர்.
"ஐயோ, அப்படிலாம் கறக்க கூடாதுடா. டாக்டர் என்ன சொன்னாரு, தாய்ப்பால காத்து படாம குடிச்சா இன்னும் நல்லதுன்னு சொன்னாருல. பால கறந்தா அதுல காத்து பட்டுடும்ல?" என்றாள் புவனா.
"சரிதாம்மா, ஆனா காத்து படாம எப்படி பால் கறந்து நான் குடிக்கிறது?" என்று தன் அம்மாவை கேள்வியோடு பார்த்தான் சங்கர்.
"என்னடா இதுகூட தெரியாம சின்னப் புள்ளையாட்டம் கேள்வி கேட்குற? நீ குழந்தையில எப்படி பால் குடிச்சியோ அப்படித்தான்டா.." என்றபடி தன் மகனைப் பார்த்து கண்ணடித்தாள்.
அம்மா சொன்னதைக் கேட்டதும் சங்கருக்கு தானாக சுன்னி தூக்கிக்கொண்டது. மேலும் தன் சுன்னியிலிருந்து பாயாசம் போல விந்து வடிந்து ஜட்டி ஈரமாவதே உணர்ந்தான் சங்கர்.
என்னதான் தன் பாசத்தாய் புவனா, தன் மார்க் காம்பில் தன் மகனுக்கு பால் கொடுக்க சம்மதித்தாலும், இருபது வயது இளைஞனான சங்கருக்கு தன் அம்மாவின் காம்பைக் கடித்து பால் குடிக்க சற்று சங்கடமாக இருந்தது. சங்கரின் இந்த சங்கடத்தை அவனது முகபாவனைகளிலிருந்தே புரிந்துகொண்டாள் புவனா.
அதனால் "கண்ணா, என்னடா யோசிக்கிற? வா பால் குடிக்கலாம்.." என்று தன் மகனின் கையைப் பிடித்து அழைத்துக்கொண்டு தனது பெட்ரூமுக்கு சென்றாள் புவனா.
சங்கருக்கோ அவன் உடம்பின் ஒவ்வொரு நரம்பிலும் ஒரு புது உணர்ச்சி உண்டாகி, அவன் உடலை சிலிர்க்க வைத்தது. ஒரு வாலிபனாக, தன் அம்மாவின் வயதில் இருக்கும் பல பெண்களின் அந்தரங்கங்களை கண்களால் அளவெடுத்திருக்கிறான் சங்கர். ஆனால் இப்போது தன் அம்மாவே தன் மாங்கனிகளை தனக்கு ஊட்டிவிடப் போவதை நினைத்து அவனுக்கு உடம்பெல்லாம் உஷ்னமாக ஆரம்பித்தது.
பெட்ரூமுக்கு சென்ற புவனா, மகனுக்கு முலைப்பால் கொடுப்பதற்கு வசதியாக சம்மணம் போட்டு கட்டிலில் சாய்ந்துகொண்டு "வாடா செல்லம்.." என்று சொன்னபடி தன் மகனை இழுத்து தன் மடியின் பக்கத்தில் உட்காரவைத்தாள்.
சங்கரும் சாவி கொடுத்த பொம்மைபோல தன் அம்மாவின் பக்கத்தில் அமர, உடனே புவனா தன் புடவை முந்தானையை சரிய விட்டாள். தன் அம்மாவின் முந்தானை சரிந்து அவள் முலைப் பள்ளத்தாக்கு பளிச்சென்று தெரிய, சங்கரின் கண்களில் மின்னலடித்தது. அவன் மனதோ அந்த பெரின்பக் குழியில் சிக்கிக்கொள்ள கண் இமைக்காமல் தன் அம்மாவின் முலைப்பள்ளத்தாக்கையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தான் சங்கர்.
தன் மகனின் கண் தன்னுடைய மார்புக் குழியில் பதிந்து நின்றதைப் பார்த்து, புவனாவுக்கும் உடல் சிலிர்க்க ஆரம்பித்தது. தலையைக் குனிந்து தன் மார்புக் கலசங்களைப் பார்த்தாள்.
தன் கணவனின் கை வண்ணத்தால் கனிந்து தொங்கிய அவள் மாங்கனிகளுக்குள், முழுவதும் பால் நிரம்பியிருந்ததால் வழக்கத்தைவிட அந்த மாங்கனிகள் பருத்து, பால் கனிகளாக மாறியிருந்தன. அந்த பால் கனிகள் இரண்டும் அவளது ஊதா நிற ஜாக்கெட்டுக்குள் முழுவதுமாக அடங்கிட முடியாமல், வெளியே கொஞ்சம் பிதுங்கிக்கொண்டு, உள்ளிருந்து வெளிவர துடித்துக்கொண்டிருந்தன.
ஜாக்கெட்டுக்குள் பிதுங்கும் முலைகளின் நடுவே ஏற்பட்டிருந்த ஆழமான பள்ளத்தைப் பார்த்ததும் புவனாவுக்கே தன் அழகின் மீது ஆசை வர ஆரம்பித்தது. தனக்கே இப்படியென்றால், தன் பருவ வயது மகன் என்ன செய்வான் என்று நினைத்த புவனா, "சங்கர்.. என்னடா அப்படி பாக்குற?" என்று தன் முலையழகைப் பார்த்து உறைந்து போயிருந்த தன் மகனின் கவனத்தை கலைக்க முயன்றாள்.
அம்மாவின் குரல் கேட்டதும் சங்கரும் சுதாரித்துக்கொண்டு "ஒன்னுமில்லமா.." என்று தன் முகத்தை பக்கவாட்டில் திருப்பிக்கொண்டான்.
உடனே புவனா சிரித்துக்கொண்டே "என்னடா அந்தப் பக்கம் திரும்பிக்கிட்ட? சரி வா.. பால் குடி.." என்று தன் ஜாக்கெட்டின் கொக்கிகளை ஒவ்வொன்றாக கழட்ட ஆரம்பித்தாள் புவனா.
ஆனால் முதல் கொக்கியைக் கழட்டுவதற்கு முன்பே, சங்கர் அவள் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு "ப்ளீஸ்மா.. கழட்டாதம்மா.. எனக்கு கூச்சமா இருக்குமா. எனக்கு இதெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம்.. நீ ஒரு டம்ளர்ல பால் கறந்து குடு, நான் குடுச்சிடுறேன்.." என்று கண்களை மூடிக்கொண்டே கத்தினான் சங்கர்.
சங்கர் இப்படி சொன்னதும் புவனாவுக்கு சிரிப்பு வந்துவிட்டது. தன் மகனின் வயது அவன் ஆசையைத் தூண்டினாலும், அம்மா என்ற உறவுக்காக அவன் தன் ஆசைகளை அடக்கிக்கொள்வதை பார்த்து புவனா பூரித்துப்போனாள். ஆனால் டாக்டர் சொன்னதைப் போல, காற்று படாமல் தன் மகனுக்கு தாய்ப்பால் கொடுப்பதில் புவனா உறுதியாக இருந்தாள்.
உடனே தன் முந்தானையை எடுத்து தன் மார்பில் போட்டுக்கொண்டு "சங்கர் இங்க பாரு.." என்றபடி தன் மகனின் முகத்தை இரு கையால் ஏந்திக்கொள்ள, சங்கர் மெதுவாக கண் திறந்து தன் அம்மாவைப் பார்த்தான்.
"உன் கூச்சம் எனக்கு புரியுதுடா செல்லம். ஆனா நமக்கு வேற வழியில்ல. டாக்டர் சொன்ன மாதிரி காத்து படாம நீ பால் குடிச்சாதான் உனக்கு அதோட முழு பலனும் கிடைக்கும்.." என்று சொன்ன புவனாவை ஏறெடுத்துப் பார்த்தான் சங்கர்.
"எடுத்த எடுப்பிலேயே நீ கூச்சப்படுவேன்னு தெரிஞ்சுதான், அம்மா இப்டி டிரஸ் பண்ணி உன்ன வெளிய கூட்டிட்டு போனேன். போகும் போது நீ என் முழுகைப் பாத்ததும் என் முந்தானை சேலையை மோர்ந்து பாத்ததையும் நான் கவனிச்சேன்.." என்று புவனா சொல்ல, சங்கர் வெட்கித் தலைகுனிந்தான்.
புவனா தொடர்ந்து "நீ ஒன்னும் நினைக்காத செல்லம். அம்மாவோட முதுகு மாதிரிதான் அம்மாவோட முலையும். அதனால நீ கூச்சப்படாம அம்மா முலையில பால் குடி.." என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே "ஆஆஆஆஆ.." என்று வலியில் அலறியபடி தன் இடது மார்பைப் பிடித்துக்கொண்டாள் புவனா.
மீண்டும் ஒருமுறை நெஞ்சைப் பிடித்துக்கொண்டு அலறிய அம்மாவைப் பார்த்து பயந்துபோன சங்கர் "அம்மா, என்னம்மா ஆச்சு?" என்று சொல்ல, புவனா சிரித்தபடி "ஒன்னுமில்லடா செல்லம். அம்மாவுக்கு ஒரு வாரமாத்தான் கொஞ்சம் கொஞ்சமா பால் ஊற ஆரம்பிச்சிருக்கு. அதனால பால் கட்டிக்கிச்சுன்னு நினைக்கிறேன். அதான் அம்மா முலையில இந்த வலி. நீ பால் குடிச்சாத்தான் இந்த வலி குறையும்.." என்று சொன்னதும் சங்கர் "சரிமா.. உனக்காக நான் குடிக்கிறேன்.." என்றான்.
உடனே "சரிடா.. செல்லம்.." என்று சொன்ன புவனா, தன் முந்தானையை சரிய விட்டு தன் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை மேலிருந்து கீழாக கழட்ட, அவளது பால் வண்ண, பால் நிரம்பிய முலைகள் துள்ளிக்கொண்டு வெளியே வரத் துடித்தன.
சங்கருக்கு அம்மாவின் முலைப் பந்துகளை பார்க்க ஆர்வமாக இருந்தாலும், கொஞ்சம் கூச்சமாகவும் இருந்தது. அதனால் தன் அம்மா ஜாக்கெட்டின் கடைசி கொக்கியைக் கழட்டியதும், சட்டென கைகளால் முகத்தை மூடிக்கொண்டான்.
தன் மகனின் வெட்கத்தைப் பார்தத புவனா சிரித்துக்கொண்டே, தன் ஜாக்கெட்டை திறக்காமல் முகத்தை மூடிக்கொண்டிருந்த தன் மகனின் கைகளை பிரிக்க, அவன் கணக்ளை இறுக மூடிக்கொண்டிருந்தான்.
புவனா, "சங்கர், கண்ண திறந்து அம்மாவ பாருடா.." என்க "போங்கம்மா.. எனக்கு உங்க மொலைய பாக்க ரொம்ப வெட்கமா இருக்கு.." என்றான். மகனின் இந்த வெட்கப் பேச்சால் புவனாவின் உடல் இன்னும் கொஞ்சம் உஷ்ணமாகியது.
பின் "செல்லம்.. கண்ண திறடா.. அம்மா இன்னும் ஜாக்கெட்ட முழுசா கழட்டலடா.." என்று புவனா சொல்ல, சங்கர் "சீசீ.. போம்மா.. எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு.." என்றான்.
தன் மகன் தனது முலையைப் பார்க்க கூச்சப்படுவதை உணர்ந்த புவனா "சரி.. முதல் தடவைதானே.." என்று நினைத்துக்கொண்டு அடுத்து என்ன செய்வது என்று யோசித்தாள்.
அப்போது அவளுக்கு ஒரு யோசனை வர தன் மகனிடம் "சரிடா செல்லம்.. நீ கண்ண முடிக்கிட்டே அம்மா முலையில பால் குடி.." என்று சொல்லிவிட்டு தன் ஜாக்கெட்டின் முதல் கொக்கியைப் போட்டுக்கொண்டு தனது இடது முலை மட்டும் வெளியே தெரியும்படி ஜாக்கெட்டை விலக்கிவிட்டாள். பின்னர் கண்களை மூடிக்கொண்டிருந்த தன் மகனை தன் மடியில் சாய வைத்து, அவன் வாய் அவளது முலைக் காம்புக்கு நேராக இருக்கும்படி அவனை தன் மடியில் சாய்த்து அணைத்துக்கொண்டு அவன் உதட்டில் அவளது பால் காம்பினை உரச அடுத்த வினாடியே சங்கர் அதை அப்படியே கவ்விக்கொண்டு உறிஞ்ச ஆரம்பித்துவிட்டான்.
சங்கரின் உதடு தன் முலைக் காம்பில் பட்டதும் அவள் முதுகுத் தண்டில் ஒரு சிலிர்ப்பு உண்டாகி அடங்க, அவன் சர்ரென்று முலைப் பாலை உறிஞ்சிக் குடித்ததும் அவளுக்கு கூதியிலும் ஒரு சிலிர்ப்பு உண்டாகியது.
சங்கர் கண்ணைத் திறக்காமல், புதிதாக பிறந்த குழந்தை போல தன் தாயின் மார்புக் காம்பை உறிஞ்சி உறிஞ்சி பால் குடிக்க ஆரம்பித்தான். அப்போது புவனாவுக்கு, சங்கர் பிறந்தவுடன் தன் முலையில் பால் குடித்த சம்பவம் நினைவுக்கு வர, இப்போது இருபது வயது மகனாக இருக்கும் அவனை, பச்சைக் குழந்தையாகவே கற்பனை செய்துகொண்டு தனது புடவை முந்தானையால் அவன் தலையை மூடிக்கொண்டு பால் கொடுக்க ஆரம்பித்தாள்.
சங்கர் பாலை உறிய உறிய அவளது இடது முலையில் பாரம் குறைவது போல இருந்தது. அதனால ஏற்பட்ட வலியும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குறைய ஆரம்பிக்க, புவனா தன் மகனின் தலையை வருடிக்கொண்டே பால் கொடுத்துக்கொண்டிருந்தாள்.
அம்மாவின் காம்பில் பாலை உறிந்துக்கொண்டிருந்த சங்கருக்கு, ஜட்டிக்குள் சுன்னி நட்டுக்கொண்டு நின்றது. தன் தாயாக இருந்தாலும் அவளும் ஒரு பெண்தான் என்பது சங்கருக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக புரிய வர, அவளையும் தான் பார்த்து ரசிக்கும் சராசரி பெண்ணாகவே நினைக்க ஆரம்பித்துவிட்டான்.
வன் அப்படி நினைத்ததுதான் தாமதம், உடனே சங்கரின் கண்கள் தன் தாயின் முலையைப் பார்க்க ஏங்கியது. சட்டென்று அவன் கண் திறந்து பார்த்தான்.
ஆனால் புவனா, அவளது ஒரு பக்க முலையை ஜாக்கெட்டால் மூடியும், அவளது மாராப்பால் சங்கரின் முகத்தை மறைத்தும் இருந்ததால் போதுமான வெளிச்சம் இல்லாமல், சங்கரின் கண்களுக்கு எதுவும் சரியாக தெரியவில்லை.
சங்கருக்கு அது ஏமாற்றமாக இருந்தாலும், இனி இது தினமும் காலை மாலை இருவேளையும் நடக்கும் என்பதால் எப்படியும் தன் அம்மாவின் முலை தரிசனம் கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கையோடு அவள் மார்பிலிருக்கும் பால் மொத்தத்தையும் உறிஞ்ச ஆரம்பித்தான்.
தன் அம்மாவின் பால் முலைகள் பலூனைப் போல வீங்கியிருந்ததால் அதிலிருந்து பால் தீரும் முன்னரே சங்கருக்கு வயிறு நிறைந்துவிட்டது. அதனால் தொடர்ந்து பாலைக் குடிக்க முடியாமல் சங்கர் அவள் காம்பிலிருந்து வாயை எடுக்க, புவனா புரிந்துகொண்டு "என்னடா செல்லம் பால் குடிச்சிட்டியா?" என்றபடியே தன் ஜாக்கெட்டை சரிசெய்து தன் முலையை மூடிக்கொண்டு சங்கரின் முகத்தை மூடியிருந்த முந்தானையை விலக்கினாள்.
தன் அம்மாவின் மடியிலிருந்து துள்ளி எழுந்த சங்கர், தன் அம்மாவுக்கு "ரொம்ப தேங்க்ஸ் மா.. எனக்காக நீ உன் முலையிலயே பால் வர வச்சுட்ட.. உனக்கு கோயில் கட்டுனா கூட தப்பில்லமா.." என்று சொல்ல, அவள் தன் மகனின் தலையை இதமாக வருடி விட்டுக்கொண்டு "அதான்டா தாய்ப்பாசம்.." என்று சொல்ல, சங்கர் கண்களில் ஆனந்தக் கண்ணீரோடு தன் அம்மாவை அணைத்துக்கொண்டான்.

அம்மாவின் முலைப் பாலை வயிறு முட்ட குடித்த சங்கருக்கு, அன்றிரவு உணவு எதுவும் தேவைப்படவில்லை. அதனால் சங்கர், தன் அம்மாவுக்கு அன்புப் பரிசாக ஹோட்டலுக்கு சென்று சிக்கன் பிரியாணி வாங்கி வந்து அவன் கையாலேயே ஊட்டி விட்டான். மகனின் அன்பு மழையில் நனைந்த புவனாவுக்கு ஆனந்தக் கண்ணீரே வந்துவிட்டது.
சாப்பிட்டு முடித்தும் புவனா தாய்ப்பால் ஊற வைக்கும் ஹார்மோன் மாத்திரையை போட்டுக்கொண்டு தூங்கச் சென்றாள். தன் மகனின் பிரச்சனைக்கு தீர்வு கண்டதை நினைத்து அன்றிரவு நன்றாக தூங்கிப்போனாள்.
ஆனால் சங்கருக்குத்தான் அன்றிரவு தூக்கம் கண்களைத் தழுவவில்லை. காரணம், அவன் அம்மாவின் நினைவுதான்.
சங்கர் அன்று பகல் முழுவதும் நடந்த விஷயங்களை மனதுக்குள் நினைத்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். தன் அம்மாவை புடவையில் பார்த்த போதும், வண்டியில் செல்லும்போது அவள் முதுகைப் பார்த்த போதும், தன் அம்மாவின் முலையில் பால் குடிக்கும்போதும் தன் அம்மாவின் மீது தன்னையும் அறியாமல் ஏற்பட்ட காம உணர்ச்சிகளை நினைத்து அவன் மனம் குற்ற உணர்ச்சியில் குறுகுறுத்தது.
"ச்சே.. எனக்காக இந்த வயசிலயும் தன்னோட முலையில பால் வர வைக்க, இவ்வளவு சிரமப்பட்ட அம்மாவைப் போய், நாம இப்படி நினைக்கிறது நல்லா இல்ல. இனிமேல் இப்படி எதுவும் நினைக்கக் கூடாது.." என்று தனக்குள்ளேயே பேசி சமாதானாம் செய்து கொண்டான்.
இருந்தாலும் அம்மாவின் மிருதுவான முலைகளில் வாய் வைத்த சுகத்தை அவனால் மறக்க முடியவில்லை. அதை நினைக்கும்போதே அவன் தடி விரைத்துக்கொண்டு நடனமாடியது. மெதுவாக அதைப் பிடித்து "அம்மா.." என்றபடியே லேசாக ஆட்ட ஆரம்பித்தான்.
அப்போது என்ன நினைத்தானோ தெரியவில்லை. சட்டென தன் சுன்னியில் இருந்து ஷாக் அடித்ததைப் போல கையை எடுத்துக்கொண்டான். "ச்சீ.. ச்சீ.. இது தப்பு.. கன்ட்ரோல் யுவர்செல்ஃப்.." என்று தனக்குள்ளேயே பேசிக்கொண்டான் சங்கர்.
ஏன் தனக்கு இப்படியெல்லாம் தோன்றுகிறது என்று தன் மனதைப் போட்டு குழப்பிக்கொண்டான் சங்கர். அதே குழப்பத்தோடு அன்று இரவு தூங்கியும்போனான்.
மறுநாள் பொழுது விடிந்து, காலை 8 மணிக்கு மேல் ஆகியிருந்தது.
தூங்கிக்கொண்டிருந்த சங்கரை "சங்கர்.. சங்கர்.." என்று யாரோ எழுப்புவதைப் போல இருக்க, படுக்கையில் இருந்து சோம்பல் முறித்தபடி எழுந்தான் சங்கர். எழுந்ததுமே எதிரே இருந்த அவன் அம்மா புவனாவின் முகத்தில்தான் விழித்தான்.

[mahesht75]

good start

[Siva veri]

நல்ல தொடக்கம் நண்பா.....அருமையான பதிவு..தொடர்ந்து எழுதவும்...

[omprakash_71]

மிகவும் அருமையான கதையை தொடங்கியதற்கு நன்றி நண்பா நன்றி

[பால் காரன்]

இந்த கதையை நீங்கள் மீண்டும் தொடங்கியதற்கு ரொம்ப நன்றி நீங்களாவது கதையை தொடர்ந்து எழுதுங்கள்

[Mirchinaveen]

இந்த கதையை நீங்கள் மீண்டும் தொடங்கியதற்கு ரொம்ப நன்றி நீங்களாவது கதையை தொடர்ந்து எழுதுங்கள்

கண்டிப்பா நண்பா?

[Mirchinaveen]

அவன் அம்மா புவனா காலையிலேயே குளித்து முடித்திருப்பாள்போல. தலையில் முடியைக் கொண்டைபோட்டு அதில் டவலைச் சுற்றியிருந்தாள். அதுபோக, அவள் உடம்போடு ஒட்டிக்கொண்டிருந்த நைட்டியில் ஆங்காங்கே மேப் வரைந்தது போல ஈரம் ஒட்டிக்கொண்டிருந்தது.
விடிந்ததுமே அம்மாவின் கவர்ச்சி சங்கரின் கண்களுக்கு விருந்தாக அதை ரசித்தபடியே "கும் மார்னிங்ம்மா.." என்றான்.
"குட் மார்னிங் சங்கர்.. சீக்கிரம் எழுந்து பிரஸ் பண்ணிட்டு வா.. பால் குடிக்கனும்ல.. டைம் ஆச்சு.." என்று சொல்லிவிட்டு, புவனா தன் குண்டியை ஆட்டி ஆட்டி, சங்கரின் அறையை விட்டு வெளியே செல்வதை சங்கர் வெறித்து பார்த்துவிட்டு எழுந்து பாத்ரூம் சென்றான். பாத்ரூம் சென்று யூரின் போக தன் சுன்னியை வெளியே எடுத்தபோது, அது விரைப்பாக நின்றுகொண்டிருந்தது.
வழக்கமாக தூங்கி எழுந்ததும் இதுபோன்றுதான் அவன் சுன்னி தூக்கி நிற்கும் என்றாலும், அன்றைக்கு வழக்கத்தை விட விரைப்பாக நின்று ஆடியபடி அவனுக்கு சல்யூட் அடித்துக்கொண்டிருந்தது. எல்லாத்துக்கும் காரணம் காலையில் கண்ட அம்மாவின் கவர்ச்சிதான் என்று நினைத்து சிரித்துக்கொண்டே அதை மெதுவாக தடவிவிட்டான். பின் பாத்ரூம் பைப்பைத் திருகிவிட அதிலிருந்து சில்லென்ற குளிர் தண்ணீர் கொட்ட, அந்த தண்ணீர் அருவியில் தன் விரைத்த சுன்னியைக் காட்டினான்.
தண்ணீரின் குளிர்ச்சி, அவன் சுன்னியில் பட்டதும் வாடை பட்ட நாகம்போல மெதுவாக சுருங்கிவிட்டது அவன் சுன்னி. பின் இரவெல்லாம் அடக்கி வைத்திருந்த மூத்திரத்தை கீழே கொட்டிவிட்டு, சுருங்கிய சுன்னியை மீண்டும் தன் ஜட்டிக்குள் தள்ளிவிட்டான் சங்கர்.
பின் பல் விளக்கிவிட்டு வேகமாக அம்மாவின் அறைக்குச் சென்றான். அங்கே அவன் அம்மா, பெட்டில் சாய்ந்து அமர்ந்தபடி, ஒரு வாரப் பத்திரிக்கையை புரட்டிக்கொண்டிருந்தாள்.
மகனைப் பார்த்ததும் புன்னகைத்தாள் புவனா. சங்கரும் ஒரு சிறு புன்னகையோடு அம்மாவின் அருகில் சென்று அமர்ந்தான். உடனே கையிலிருந்த புத்தகத்தை கீழே வைத்த புவனா, தன் அன்பு மகனின் தலையை மெதுவாக வருடிக் கொடுத்தபடி "பால் குடிக்கிறியா செல்லம்?" என்றாள்.
சங்கருக்கோ, அம்மா சொன்ன இந்த வார்த்தையைக் கேட்டவுடன் சுன்னி படமெடுக்க ஆரம்பித்துவிட்டது. அவன் உதடுகள் புவனாவின் கருத்த காம்புகளை கவ்வி உறிய துடித்துக்கொண்டு இருந்தது. உடனே சங்கர் தன் ஆசைகளை கட்டுப்படுத்த "கன்ட்ரோல் யுவர்செல்ஃப் சங்கர்.. கன்ட்ரோல் யுவர்செல்ஃப்.." என்று மனதுக்குள்ளேயே சொல்லிக்கொண்டு இருந்தான்.
சங்கரின் மௌனத்தைப் பார்த்த புவனா "என்னாச்சு சங்கர் உனக்கு? அம்மா கேட்டதுக்கு பதிலே சொல்லலை?" என்று கேட்க, அவன் பதறியபடி "சரிம்மா.. சரி.." என்றான்.
உடனே சங்கரை இழுத்து தன் மார்பு மீது சாய்த்துக்கொண்டு "என்னாச்சுடா செல்லம்? ஏன் ஒரு மாதிரி இருக்க?" என்றாள்.
புவனாவின் பஞ்சு மெத்தை மார்பில் சாய்ந்திருந்த சங்கருக்கு, அவள் மார்பு விம்மி தாழும்போதெல்லாம் உள்ளுக்குள் மத்தாப்பு பூத்ததைப் போல இருந்தது. இந்த நிலையிலேயே ஆயுள் முழுவதும் இருந்துவிட வேண்டும்போல தோன்றியது அவனுக்கு.
புவனா, சங்கரின் தலைமுடியை வருடிக்கொடுத்தபடி இருந்தாள். பின் "என்னடா செல்லம் இன்னைக்கு அம்மாகிட்ட பேசவே மாட்டேங்கிற? உடம்பு ஏதும் சரியில்லையா?" என்று சங்கரின் கழுத்தில் கைவைத்துப் பார்த்தாள் புவனா.
உடனே சங்கர் "அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லமா. மனசுதான் ஒரு மாதிரி இருக்கு?" என்றான்.
"ஏன் என்னாச்சு?" என்று புவனா காரணம் கேட்க "அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லமா.." என்று புவனாவை சமாளிக்க முயற்சி செய்தான் சங்கர்.
ஆனால் சங்கரின் நிக்கர் வழக்கத்துக்கு மாறாக புடைத்துக்கொண்டு இருப்பதை புவனா கவனித்துவிட்டாள். தன் மகனின் மனப்போராட்டத்துக்கு காரணம் என்னவென்று அவளால் யூகிக்க முடிந்தது.
வயதுக்கு வந்த தன் மகன், தனது முலையில் வாய் வைத்து பால் குடிப்பதால் அவனுக்குள் ஏற்பட்டிக்கும் காம உணர்வுகளையும், அதைக் கட்டுப்படுத்த தன் மகன் போராடுவதையும் புவனா புரிந்துகொண்டாள்.
பின்னர் தன் மகனிடம் "அதெல்லாம் போகப்போக சரியாயிடும் செல்லம். இப்போ பால் குடி.." என்று மெதுவாக தன் மார்பில் சாய்ந்திருந்த தன் மகனை விலக்கிவிட்டு, பால் கொடுக்க தயாரானாள் புவனா.
புவனா இப்படி சொன்னதுமே சங்கரின் கண்கள் ஆச்சர்யத்தில் அகல விரிந்தது. புவனாவும் அதை கவனித்தாள். உடனே ஒரு புன்னகை செய்தபடியே, தன் முலைக்கு நேராக இருந்த ஒரு ஜிப்பைத் திறந்து அவளது முலைக் காம்பை மட்டும் வெளியே தள்ளினாள்.
தன் அம்மாவின் முலையைப் பார்க்கும் ஆர்வத்தில் இருந்த சங்கருக்கோ, வெறும் காம்பு மட்டும் வெளியே வந்தது ரொம்பவும் ஏமாற்றமாக இருந்தது. அந்த ஏமாற்றம் சங்கரின் முகத்தில் நிழலாடுவதை கவனமாக கவனித்துக்கொண்டு இருந்தாள் புவனா.
அப்போது சங்கரின் கவனத்தை கலைக்கும் விதமாக "என்னடா செல்லம் அப்படி பாக்குற?" என்றாள் புவனா.
அவனோ "ஒன்னுமில்லமா.. உன் காம்பு மட்டும் எப்படி வெளியே வந்துச்சு?" என்று கேட்க, புவனா "இது குழந்தைங்களுக்கு பால் குடுக்கிறதுக்காகவே டிசைன் பண்ணுன Feeding நைட்டிடா செல்லம். உனக்கு பால் குடுக்கனும்ன்னு அம்மா வாங்கி வச்சேன்.." என்று சொல்லி புன்னகைக்க, சங்கர் தன் அம்மாவின் முலையைப் பார்க்க விடாத அந்த நைட்டியை மனதுக்குள் சபித்துக்கொண்டே, அப்படியே நீட்டிக்கொண்டிருந்த தன் அம்மாவின் கருத்த காம்புளைப் பார்க்க சங்கருக்கு வாயில் எச்சில் ஊற ஆரம்பித்தது. அவன் உதடுகள் இரண்டும் அதைக் கவ்விட துடித்துக்கொண்டிருக்க, தன் தாயின் முலைக் காம்பின் அழகில் மயங்கிய சங்கர், தன்னை மறந்தவனாய் புவனாவின் காம்பைக் கப்பென்று கவ்வி பாலை உறிய ஆரம்பித்தான்.
சங்கரின் இந்த வேகச் செயல் புவனாவை திக்கு முக்காட வைத்தது. அப்போது அவளையும் அறியாமல் அவள் கண்கள் சங்கரின் நிக்கரைப் பார்க்க, அது முன்பை விட புடைத்திருந்தது. சங்கரின் சுன்னியிலிருந்து தானாக விந்து ஒழுகி நிக்கரில் அவன் சுன்னி பகுதிக்கு நேராக ஈரமாக வட்டம் போட்டிருந்தது.
புவனா மெதுவாக தன் மகனின் தலையை கோதிவிட்டு அப்படியே அவன் கழுத்துப் பக்கம் கையை இறக்கினாள். அவன் கழுத்துப் பகுதி காய்ச்சல் வந்தால் எப்படி இருக்குமோ அந்த அளவுக்கு சூடாக இருந்தது.
அதேநேரம் சங்கரோ, தன் அம்மாவின் முலைக் காம்பை ஆசையுடன் உறிஞ்சிக்கொண்டிருந்தான். அவன் உறிய உறிய புவனாவின் முலையிலிருந்து, பாய்ந்து வெளியே வந்த தாய்ப்பால் அப்படியே அவன் வாய்க்குள் சென்று, அவன் தொண்டைக்குள் இறங்கிக்கொண்டிருந்தது.
சங்கர் புவனாவின் இடது முலையை உறிஞ்சிக்கொண்டிருக்க, புவனா அவளது நைட்டியின் வலது பக்க ஜிப்பைத் திறந்து காம்பை வெளியே தள்ளினாள். தன் மகனிடம் "செல்லம், இந்த பக்கமும் பால் குடிடா.." என்று சொல்ல, சங்கர் உடனடியாக இடது முலையிலிருந்து வாயை எடுத்தான். மெதுவாக வலது முலைக் காம்பில் வாயை வைத்து உறிய ஆரம்பித்தான்.
ஒரு முலையில் பால் குடித்ததற்கே அவன் வயிறு முக்கால்வாசி நிரம்பியிருந்தது. அதுவே அவனுக்கு போதுமானதாக இருந்தது. இருந்தாலும் கிடைத்த வாய்ப்பை பயன்படுத்திக்கொண்ட சங்கர் தன் தாயின் அழகுக் காம்பில் உதடுகளால் விளையாட ஆரம்பித்தான்.
காம்பில் பாலை உறிந்துகொண்டிருந்த, அவன் அவ்வப்போது தன் உதடுகளால் அழுத்தமாக அம்மாவின் காம்பைக் கவ்வினான். சங்கர் காம்பை உதடுகளால் கவ்வும்போதெல்லாம், புவனாவுக்கு உடம்பெல்லாம் சர்ரென மின்சாரம் பாய்ந்து, அவள் உணர்வுகளை துடிக்கவைத்தது. அப்போதெல்லாம், புவனா மெதுவாக கண்களை மூடி உதடுகளை கடித்து, ம்ம்ம்ம்ம்ம்.. என மகனுக்கு கேட்காத அளவுக்கு மௌனமாக முனக ஆரம்பித்தாள்.
தாயின் காம்பைக் கடிக்க கடிக்க, சங்கருக்கோ தாங்க முடியாத அளவுக்கு உணர்ச்சிகள், உச்சந்தலைக்கு ஏற ஆரம்பித்தது. தன் உதடுகளால் காம்பை கடித்துக்கொண்டிருந்த அவன், தன்னை கட்டுப்படுத்த முடியாமல் அம்மாவின் காம்பை உதடுகளால் அழுத்தமாக கவ்வி இழுக்க, புவனாவின் முலை, ஊதிவைத்த பலுனை இழுப்பது போல இழுபட்டு, அவள் நைட்டியின் ஜிப்பை திறந்துகொண்டு பாதி அளவுக்கு வெளியே வந்துவிட்டது.
அப்போது புவனா தாங்க முடியாத உணர்ச்சியில் "ஆஆஆஆஆ.."வென கத்திவிட, தன் தாய் வலிதான் கத்துகிறாளோ என்று பயந்துபோன சங்கர், சட்டென அவள் முலையிலிருந்து வாயை எடுத்துவிட்டான். "ச்சே.. அவசரப்பட்டு இப்படி செய்துவிட்டோமே.. இப்போது அம்மா என்ன சொல்லுவாளோ?" என்ற பயத்தில் காம போதை தணிந்து முழுவதுமாய் சுயநினைவுக்கு வந்த சங்கருக்கு குப்பென வியர்க்க ஆரம்பித்துவிட்டது.
அதே நேரம், சங்கர் தன் முலையிலிருந்து வாயை எடுத்ததும் உணர்ச்சிகள் அடங்கி, நிதானத்திற்கு வந்த புவனா, தன் முலை பாதி அளவுக்கு வெளியே வந்திருப்பதையும் தன் மகன் பயத்தோடு எதிரே இருப்பதையும் பார்த்து, "ஏன்டா, இப்படி பண்ணுன?" சங்கரிடம் கேட்க, பதறிப்போன சங்கர் "சாரிம்மா.. உங்.. உங்க காம்புல பால் வரல.. அதான்.." என்று அப்பட்டமாக ஒரு பொய்யைச் சொல்ல, புவனாவோ "அப்படியா, இதுல பால் வரலையா?" என்று கேட்டபடியே தன் முலையை லேசாக பிதுக்கினாள்.
அவள் பிதுக்கியதும் அழுத்தம் தாங்காமல் அவள் முலையில் தேங்கியிருந்த முலைப்பால், சீறிப் பாய்ந்து, சங்கரின் முகத்தில் பீய்ச்சி அடித்தது.
"அதான் அம்மாகிட்ட பால் இருக்கேடா செல்லம்.. அப்புறம் ஏப்படி பால் வரலை?" என்று புவனா கேள்வி கேட்டதும், சங்கர் "அது வந்தும்மா.. அது.." என்று என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் உளறினான்.
புவனாவுக்கு முழுவதுமாக புரிந்துவிட்டது. தன் முலையில் வாய் வைத்த தன் மகன் தன்னை மறந்துவிட்டான் என! அதனால் அவனிடம் ஒன்றும் சொல்லமல் "சரி.. சரி.." என்ற புவனா, தன் முலையை நைட்டியின் உள்ளே தள்ளியபடியே "பால் குடிச்சது போதுமா? இன்னும் குடிக்கிறியா செல்லம்?" என்றாள்.
சங்கர் தன்னை விட்டால் போதுமென "எனக்கு போதும்மா.. எனக்கு காலையில டிபன் கூட வேண்டாம்?" என்று சொல்லிவிட்டு, அவசர அவசரமாக கட்டிலிருந்து எழுந்து, அம்மாவின் அறையைவிட்டு வெளியே சென்றுவிட்டான்.
சங்கர் வெளியே போனதும் "அதுசரி, ஒரு வாலிபனோட வாய் பட்டதும் அம்மா நானே வெலவெலத்துப் வெலவெலத்துப் போயிட்டேன். சின்ன பையன் என்ன பண்ணுவான்? போகப் போக சரியாயிடும்.." என்று தனக்குள் தானே பேசிக்கொண்ட புவனா, எழுந்து அன்றைய வேலைகளை கவனிக்க ஆரம்பித்தாள்.

அன்று இரவு புவனா சங்கருக்கு பால் கொடுக்கும் போதும் அதே மாதிரி Feeding நைட்டியிலேயே பால் கொடுத்தாள். ஆனால் காலையில் நடந்த சம்பவத்தால் பதறிப் போயிருந்த சங்கர், புவனாவின் முலைக் காம்பைத் தன் உதடுகள் தொட்டும் தொடாதபடியாக, ஒருவித பயத்துடன் பால் குடிக்க, அது புவனாவுக்கு மிகவும் ஏமாற்றமாக இருந்தது.
அவள் தன் மனதுக்குள் தன் மகனின் உதடுகள் மெல்ல தன் முலைக்காம்பைக் கடிக்காதா என்று ஏங்க ஆரம்பித்தாள். அதற்குள் சங்கர் பாலை குடித்து முடித்துவிட்டு, தன் அறைக்கு செல்வதாக கூறிவிட்டு சென்றுவிட்டான்.
அவன் சென்றவுடன் புவனா, வீட்டுக்கதவுகள் சரியாக சாத்தியுள்ளதா என்று ஒரு முறை பார்த்துவிட்டு லைட்டை ஆஃப் செய்துவிட்டு, தன் அறைக்கு வந்து மஞ்சள் நிற விடிவிளக்கைத்தைத் தவிர மற்ற விளக்குகளை எல்லாம் அணைத்துவிட்டு கட்டிலில் படுத்தாள்.
அவள் மனம் அன்று காலையிலும் மாலையிலும் நடந்த விஷயங்களை திரும்பத் திரும்ப அசைபோட்டுக்கொண்டிருந்தது. அதனால் தூக்கம் வராமல் படுக்கையில் அங்கும் இங்குமாக புரண்டு கொண்டிருந்தாள் புவனா.
இப்படி புரண்டு கொண்டிருப்பது புவனாவுக்கு உடல் வலியை ஏற்படுத்த, உடனே படுக்கையிலிருந்து எழுந்து பெட்ரூமின் உள்ளேயே அங்குமிங்கும் நடக்க ஆரம்பித்தாள். தன் கைகளை பிசைந்தபடியே தனது கடந்த கால நினைவுகளை நினைத்துப் பார்க்க ஆரம்பித்தாள்.
இது போன்ற இரவுகளில் புவனாவின் கணவன் அவளை படுக்கையில் புரட்டி எடுத்த ஞாபகங்கள், அவள் மனதில் மீண்டும் உதயமாக ஆரம்பித்தது. அப்போது புவனா என்ன நினைத்தாலோ, மளமளவென்று தன் நைட்டியை உருவிப் போட்டுவிட்டு தன் பேண்டியையும் கழட்டிப் போட்டாள். பின் தன் அறையிலிருந்த ஆளுயர கண்ணாடியின் முன்னால் நின்றுகொண்டு, மங்கிய மஞ்சள் நிற விடிவிளக்கின் ஒளியில் மின்னிய, தனது நிர்வாண உடலை ரசித்து பார்க்க ஆரம்பித்தாள்.
திருமணத்திற்கு முன்னால் ஒவ்வொரு நாளும் புவனா குளித்து முடித்துவிட்டு, உடை மாற்றுவதற்கு முன்பாக தன் உடலை இதுபோன்றுதான் கண்ணாடியில் ரசித்து பார்ப்பாள். அந்த பருவ வயதில் அவள் முலைகள் ஆரஞ்சு பழ சைசில் இருக்கும். அவள் கூதி வெட்டிவைத்த ஆப்பிள் பழம் போல சிறிதாக இருக்கும்.
இப்படி தினமும் தன் முலையையும், கூதியையும் பார்த்து ரசிக்கும் புவனா, அதைப் பார்த்து ஏக்கமாக "யாருக்கு குடுத்து வச்சிருக்கோ? என்னோட இந்த அழகை ஆள எந்த மன்மதன் வரப்போறானோ?" என்று கண்ணாடியின் முன்னால் நிர்வாணமாக நின்று தனக்குத்தானே பேசிக்கொள்வாள்.
புவனா என்ன பாக்கியம் செய்தாளோ? அவள் நினைத்ததுபோலவே அவளுக்கு மன்மதன்போல ஒரு கணவன் கிடைத்தான். புவனாவின் அழகில் மயங்கிய அவனும், அவனது பருத்த ஆண்குறியில் மயங்கிய புவனாவும் ஒவ்வொரு இரவும் தூங்காமல் காமக் கடலில் குதித்து விளையாடினார்கள்.
அதன் விளைவாக திருமணமான இரண்டாவது மாதத்திலேயே புவனா, சங்கரை வயிற்றில் சுமக்க ஆரம்பித்தாள். சங்கர் பிறந்து சில மாதங்களுக்கு பிறகு மீண்டும் அவள் கணவன் புவனாவுடன் புண்டை யுத்தத்தை ஆரம்பித்தான்.
ஒரு குழந்தையே போதும் என்று முடிவெடுத்த புவனாவும் அவள் கணவனும், காம சூத்திரத்தில் உள்ள நிலைகள் அனைத்தையும் முயற்சி செய்து பார்த்தார்கள். ஒவ்வொரு நாளும் பொழுது சாய்ந்துவிட்டால் போதும், காமம் ஒன்றே குறிக்கோளாக கொண்டு இருவரும் காமத்தில் மூழ்கி முத்துக்குளித்தார்கள்.
புவனாவின் கணவனது கைவண்ணத்தால் அவளது ஆரஞ்சு முலைகள் ரெண்டும் பப்பாளி பழம் போல பருக்க ஆரம்பித்தது. அவளது சின்னப் புண்டை கவணவது முரட்டுச் சுன்னியால் அடிவாங்கி வாங்கி எண்ணெயில் பொறித்தெடுத்த பூரிபோல உப்பி வீங்க ஆரம்பித்தது.
ஒரு குழந்தையைப் பெற்றதால் அவள் உடம்பும் கொஞ்சம் சதைபோட, அவளது சிக்கென்ற இடுப்பு லேசாக மடிப்பு விழுந்து இளைஞர்கள் விரும்பும் செக்ஸி ஆண்ட்டியாக மாற ஆரம்பித்தாள் புவனா.
ஆனாலும் தன் கணவன் ரசிப்பதற்காகவே, தன் உடம்பை கட்டுக்குழையாமல் வைக்க அரும்பாடுபட்டாள் புவனா. டயட், யோகா என தன் உடம்பை பருவக் குமரிபோல வைத்துக்கொண்டாள்.
ஆனால் அதை ரசித்து ருசிபார்க்க அவள் கணவனுக்குத்தான் குடுத்து வைக்கவில்லை. சங்கருக்கு 10 வயதாகும்போது புவனாவின் கணவன் ஒரு சாலைவிபத்தில் இறந்துபோக, அதற்குப் பிறகு புவனாவுக்கு வாழ்க்கையே இருண்டுவிட்டது.
கிட்டத்தட்ட இரண்டு வருடங்கள் கணவனின் நினைவிலும், இறந்த சோகத்திலும் இருந்த புவனா, தன் அம்மா, அப்பா இரண்டாவதாக அவளுக்கு திருமணம் செய்து வைக்க நினைத்ததற்கு கூட சம்மதிக்கவில்லை.
அதற்கு பிறகு தன் மகன் சங்கருக்காகவே வாழ ஆரம்பித்தாள் புவனா. கூதி அரிப்பினால் தன் வாழக்கை தடம் மாறிவிடக்கூடாது என்று தன் உணர்வுகள் அனைத்தையும் அடக்கி வாழ பழகிக்கொண்டாள் புவனா. ஆனால் அது சில சமயங்களில் கட்டுக்கடங்காமல் செல்லும்போது கிச்சனில் இருக்கும் கேரட்டும், முள்ளங்கியும்தான் அவளுக்கு கணவனாக இருந்து சாந்தி கொடுத்து வந்தன.
ஆனால் இன்று, அவள் இத்தனை காலமாக சேர்த்து வைத்திருந்த உணர்ச்சிகள் அனைத்தும் மடையை உடைத்துக்கொண்டு வெளியே வந்ததுபோல ஒரு உணர்வு. அதனால் தன் உடலின் அழகை மறுபடியும் கண்ணாடியில் ரசிக்க ஆரம்பித்தாள்.
புவனா இப்படி தன் உடல் அழகை ரசித்து கிட்டத்தட்ட இருபது ஆண்டுகளுக்கு மேலாகிவிட்டது. திருமணத்திற்கு பிறகு புவனாவின் கணவன்தான் அவள் உடலை ரசித்தானே திவிர, புவனாவுக்கு அதற்கு அவசியம் இல்லாமல் போயிருந்தது.
ஆனால் இன்று இருபது வருடங்களுக்கு பிறகு முதன் முறையாக தன் பெண்ணழகு மொத்தத்தையும் கண்ணாடியில் பார்த்து ரசிக்க ஆரம்பித்தாள்.
புவனாவுக்கு தன் உடலை ஏதோ புதிதாக பார்ப்பது போல இருந்தது. இந்த இருபது வருடத்தில் அவள் உடலில் ஏற்பட்ட மாற்றங்கள் அவளுக்கு பிரம்மிப்பைத் தந்தது. தற்போது, புஸ்ஸென வீங்கியிருந்த முலையையும், கும்மென இருந்த கூதியையும் தனது பருவ காலத்தோடு ஒப்பிட்டு பார்த்து பிரம்மிக்க ஆரம்பித்தாள் புவனா.
அப்படியே கண்ணாடியைப் பார்த்துக்கொண்டே, தனது இருமுலைகளையும் இதமாக தடவிக்கொண்டாள். பிறகு ஒரு விரலால் கூதிப் பிளவை தேய்த்துவிட அவள் உடல் சிலிர்த்துக்கொண்டது. அப்படியே மெதுவாக அவள் விரலை யோனி துளைக்குள் தள்ள, அவள் உடல் முழுவதும் நடுங்க ஆரம்பித்தது.
அவள் உடலும் கூதியும் உஷ்ணத்தில் கொதிக்க, புவனா அப்படியே படுக்கையில் விழுந்தாள். கூதியில் சொருகியிருந்த விரலை அப்படியே உள்ளே வெளியே என்று ஆட்ட, அவள் கூதி நீர் பெருக்கெடுத்து ஓட ஆரம்பித்தது.
"ம்ம்ம்ம்.. ஆஆஆஆஆஆ.." என்ற மெல்லிய முனகலோடு புவனா கண்களை மூடி தன் விரல் தரும் இன்பத்தில் உடல் சிலிர்தவாறே சுய இன்பம் செய்துகொண்டிருந்தாள்.
ஒரு கட்டத்தில் அவள் தேக்கிவைத்திருந்த உணர்வுகள் அனைத்தும் பொங்கி எழுந்து மடையை உடைத்துக்கொண்டு கிளம்ப, புவனா "ஆஆஆஆஆ.." என்ற முனகலோடு உச்சமடைந்தாள்.
கடந்த சில ஆண்டுகளாகவே இதுபோன்ற ஒரு உச்சத்தை அவள் எட்டியதே இல்லை. அதனால் அந்த உச்சம், ஆணின் ஸ்பரிசம் படாத அவளது உடலுக்கும், மனதுக்கும் புத்துணர்வு அளித்தது. அந்த உச்சகட்ட இன்பம் பல நிமிடங்கள் நீடிக்க அது குறையும் வரை படுக்கையிலேயே தன்னை மறந்து படுத்திருந்தாள் புவனா.
பின்னர் மெதுவாக எழுந்து தன் நைட்டியை எடுத்து போட்டுக்கொண்டு மதன நீர் வடிந்த தன் கூதியை கழுவ எழுந்து பாத்ரூம் சென்றாள். ஆனால் உள்ளே சென்றதும் கூதியை மட்டும் கழுவுவதற்கு பதிலாக ஒரு குளியலே போட்டுவிடலாம் என்று முடிவு செய்த புவனா, ஷீட்டரை ஆன் செய்து ஷவரைத் திறந்து விட்டாள்.
இதமான வெந்நீர் அவள் உடலை நனைத்து காமச் சூட்டை கொஞ்சம் தணித்தது. புவனா உடம்புக்கு சோப்பு போடாமல், தன் கூதிக்கு மட்டும் சோப்புப் போட்டு கழுவினாள். கவனிப்பாரற்று கிடந்த அவள் கூதி முழுவதும் மயிர் மண்டிக்கிடந்தது. அதை நினைக்கவே அவளுக்கு வருத்தமாக இருந்தது.
குளித்து முடித்ததும் தலையை துவட்ட டவல் எதுவும் இல்லாததால் தன் நைட்டியிலேயே தலையைத் துவட்டிவிட்டு மீண்டும் அதைப் போட்டுக்கொண்டு வெளியே வந்தாள்.
தன் அறைக்குச் செல்ல நினைத்தவள் சட்டென எதிரே இருந்த தன் மகனின் அறைக் கதவைத் மெதுவாக திறந்து பார்க்க சங்கர் அமைதியாக தூங்கிக் கொண்டிருந்தான். அவனைப் பார்த்ததுமே புவனாவின் மார்புக் காம்புகள் விரைக்க ஆரம்பித்தன.
உடனே அவள் கதவைச் சாத்திவிட்டு, தன் கட்டிலில் வந்து படுத்தாள். அவள் மனதில் கடந்த ஒரு மணி நேரத்தில் நடந்து முடிந்தவைகள் எல்லாம் ப்ளாஸ்பேக் போல வந்து சென்றது.
"இத்தனை நாட்களாக உணர்வுகள் அனைத்தையும் அடக்கி வைத்திருந்த நமக்கு இன்றைக்கு என்னவானது?" என்று மனதை போட்டுக் குழப்பிக்கொண்டாள்.
ஆனால் எல்லாவற்றிக்கும் அவள் மகன்தான் காரணம் என்பது அவளுக்கு தெரியும். காரணம் சங்கர் இன்று காலையில் செய்த செயல்தான், அடங்கிக்கிடந்த புவனாவின் உணர்ச்சிகளை பெருக்கெடுத்து ஓடச் செய்திருக்கிறது. அவன் மீண்டும் தன் முலைக் காம்பில் வாய் வைத்து கடிக்க வேண்டும் என்று புவனாவின் மனதை ஏங்க வைத்திருக்கிறது.
இருந்தாலும் புவனாவால் இதை ஒத்துக்கொள்ள முடியவில்லை. ஆனால் இதை ஒத்துக்கொண்டுதான் ஆக வேண்டும் என்று தன் மனதுக்குள் தானே சொல்லிக்கொண்டாள்.
"தன் பருவ வயது மகன் ஒரு பெண்ணின் முலையில் வாய் வைத்தால் அவனுக்கு காமம் உண்டாகத்தான் செய்யும். அது அம்மாவாக இருந்தால் என்ன வேறு யாராக இருந்தால் என்ன? ஆனால் ஒரு அம்மாவாக நானும் அந்த உணர்வுகளை அனுபவிப்பது சரியா?" என்று தனக்குள்ளே பேசி குழம்பினாள்.
அதே யோசனையோடு அன்றைய இரவு தூங்கியும்போனாள்.
மறுநாள் காலை 8 மணிக்கு "அம்மா.. அம்மா.." என்ற குரல் கேட்டு கண் விழித்தாள் புவனா. சங்கர்தான் அவளை எழுப்பியிருந்தான்.
கண் விழித்த புவனாவிடம் சங்கர் "குட் மார்னிங்மா.." என்றான்.
"குட் மார்னிங் செல்லம்.." என்று புவனா சொன்னதும் சங்கர் வெளியே சென்றுவிட, புவனா இரவில் நடந்ததை ஒரு கெட்ட கனவாக நினைத்து மறந்துவிட்டு, இப்போது தான் செய்ய வேண்டிய கடமையை நினைத்து, வேகவேகமாக எழுந்து பாத்ரூம் சென்று குளித்து முடித்து, ப்ரஸ்ஸாக Feeding நைட்டியை போட்டுக்கொண்டு வெளியே வந்தாள்.
இரவெல்லாம் ஊறிய பால் முழுவதும் அவளது பருத்த பால் கலசத்தினுள் அடைபட்டு கிடந்தது. இன்னும் சற்று நேரத்தில் அதை யாராவது உறிஞ்சி குடிக்காவிட்டால் காம்பின் வழியாக கீழே கொட்டுவிடும் அளவுக்கு அவள் முலைகளில் பால் ஊறியிருந்தது.
அதனால் புவனா தாமதிக்காமல் "சங்கர், வாடா வந்து பால் குடி.." என்று சங்கரை பால் குடிக்க அழைக்க அவனும் தயங்கித் தயங்கி புவனாவின் பக்கம் வந்து அமர்ந்தான்.
சங்கர் வந்ததும், முந்தைய நாள் காலையில் சங்கர் தன் காம்பைக் கடித்து விளையாடியது அவள் ஞாபகத்துக்கு வந்தது. ஏதோ வயசுப் பையன் தெரியாமல் செய்திருப்பான் என்று ஒரு அம்மாவாக அவள் நினைத்துக்கொண்டாலும், இன்னும் அவன் அதுமாதிரி கடித்து விளையாடி பால் குடிக்க வேண்டும் என்று அவள் முலைக்காம்புகள் ஏக்கத்தோடு துருத்திக்கொண்டு நின்றுகொண்டிருந்தன.
புவனா சற்றும் தாமதிக்காமல், மெல்ல அந்த Feeding நைட்டியின் ஷிப்பைத் திறந்து, அவள் முலைக் காம்பை மட்டும் வெளியே கொண்டு வந்தாள். அதில் சங்கர் சீக்கிரம் வாய்வைக்க வேண்டும் என புவனாவின் மனது ஆவலில் துள்ளிக்கொண்டு இருந்தது.
ஆனால் சங்கர் தன் உணர்வுகள் கொஞ்சமும் வெளிப்படாதவாறு, அம்மாவின் காம்பில் தன் உதடு பட்டும் படாத விதத்தில் பாலை உறிஞ்சிக் குடித்துவிட்டு போதும் என்று எழுந்தான்.
தன் காம்பை நேற்று போல, இன்றும் சங்கர் கடித்து விளையாடுவான் என்று எதிர்பார்த்த புவனாவுக்கு முழுவதும் ஏமாற்றமே மிஞ்சியது. அதனால் புவனா "இன்னும் கொஞ்சம் பால் குடிடா செல்லம்.. அதான் அம்மாவோட இதுல பால் நிறைய இருக்குல்ல?" என்று சொல்ல, சங்கர் "போதும்மா.." என்று விடாப்பிடியாக சொல்லிவிட்டு அறையை விட்டு வெளியே சென்றுவிட்டான்.
சங்கர் பால் குடித்துவிட்டு வெளியே போனதும், புவனாவால் அந்த ஏமாற்றத்தை தாங்கிக்கொள்ள முடியாமல் தவித்துக்கொண்டிருந்தாள். தன் மகனை தன் இச்சைக்காக பயன்படுத்துவது தவறு என்று அவள் தாய்மை அவளை கட்டுப்படுத்த நினைத்தாலும், ஆண் சுகம் இல்லாமல் காய்ந்து போயிருந்த அவள் பெண்மை சங்கரை ஒரு ஆண்மகனாகவே பாவித்து அவனிடம் சரணடைய துடித்துக்கொண்டிருந்தது.
புவனா தன் ஆசைகளைக் கட்டுப்படுத்திக்கொள்ள முழு முயற்சியை எடுத்துக்கொண்டிருந்தாள். இதற்கு ஒரே வழி சுயஇன்பம்தான் என்று முடிவு செய்த புவனா, தன் நைட்டியின் ஷிப்பை முழுவதுமாக திறந்து தனது ஒரு முலையை வெளியே கொண்டுவந்தாள். அதில் சங்கர் பால் குடிப்பதாக நினைத்துக்கொண்டு, தன் முலைக்காம்பை தானே திருகிவிட்டுக்கொண்டாள். பால் நிரம்பிய முலையை லேசாக அழுத்தி விட, அவள் காம்பிலிருந்து பால் சொட்டுச் சொட்டாக வடிந்து நைட்டியை நனைத்துக்கொண்டிருந்தது.
பிசைந்த மைதா மாவு போன்று மிருதுவாக இருக்கும் அவளது முலைகள் முழுவதும் பால் நிரம்பியிருந்ததால் ஊதிவைத்த பலூன்போல பிசைவதற்கு கொஞ்சம் கடினமாக இருந்தது. அது புவனாவின் சிறு வயது முலையை ஞாபகப்படுத்த, புவனா தன் வயதை மறந்து தன் முலைக்காம்பை இரு விரல்களுக்கிடையே வைத்து அழுத்தி திருகியபடி "ஆஆஆஆஆ.. ம்ம்ம்ம்.." என முனகியவாறே கண்கள் சொருகி கட்டிலில் சாய்ந்திருந்தாள்.
அப்போது "அம்மா உங்களுக்கு போன்.." என்று ஹாலில் சார்ஜ் போட்டிருந்த புவனாவின் செல்போனை எடுத்துக்கொண்டு அவள் ரூமுக்குள் வந்த சங்கர், புவனா தன் மார்க்காம்பை அமுக்கிக்கொண்டிருப்பதை பார்த்து, ஆச்சர்யத்தில் என்ன செய்வதென்றே தெரியாமல் அப்படியே ஸ்தம்பித்து நின்றுவிட்டான்.
மகன் குரல் கேட்டதும் புவனா சுயநினைவுக்கு வந்து, சட்டென தன் நைட்டியின் ஷிப்பை போட்டுக்கொண்டாள். சங்கர் உள்ளே வருவதற்கும், புவனா ஷிப்பைப் போடுவதற்கும் இடையே சில வினாடி நேரம்தான் ஆயிருந்தாலும் அதற்குள் சங்கரின் ஹார்மோன்கள்கள் வேலையைக் காட்ட ஆரம்பித்துவிட்டன. அவனது ஜட்டி போடாத நிக்கருக்குள் அவன் சுன்னி படமெடுக்க ஆரம்பித்து கூடாரம் போட்டுவிட்டது.
புவனாவுக்கு தான் காம்பை திருகுவதை மகன் பார்த்துவிட்டானே என்கிற வெட்கம்! சங்கருக்கோ தன் அம்மாவின் காம்பை பார்த்ததால் கூடாரம் போட்டுக்கொண்டிருந்த நிக்கரை புவனா பார்த்துவிடுவாளோ என்ற பயம்! இருவருமே சில வினாடிகள் என்ன செய்வது என்று உறைந்துபோயிருக்க, போனில் ஒரு பெண் "ஹலோ.. ஹலோ.." என்று கத்துவது அந்த அறையின் அமைதியான நிசப்தத்தில் தெளிவாக கேட்டது சங்கருக்கு.
உடனே "அம்மா உங்களுக்கு போன்.." என்று செல்போனை புவனாவின் கையில்கூட தராமல் அதை அவள் கட்டிலிலேயே வைத்துவிட்டு வெளியே ஓடிவிட்டான். அந்த நிமிடத்தில் புவனாவின் இதயம் பதட்டத்தில் கட்டுக்கடங்காமல் துடித்துக்கொண்டிருந்தது.
சங்கர் வெளியே போனதும் பதட்டம் குறைந்து சற்று நிதானத்திற்கு வந்த புவனா, செல்போனை எடுத்து பேசினாள். பேசும்போதும் அவள் மனது சங்கர் தன்னை பார்த்ததை நினைத்து வெட்கப்பட்டுக்கொண்டே இருந்தது.
அதேநேரம் தன் அறையில் இருந்த சங்கருக்கோ, தான் கண்ட அம்மாவின் முலை தரிசனம் அவன் கண்ணை விட்டு அகலாமல், நிக்கருக்குள் சுன்னியை தூக்கி நிறுத்தி அவனைப் பாடாய்ப் படுத்திக்கொண்டு இருந்தது.
போன் பேசி முடித்ததும், புவனா தனது அன்றாட வேலைகளை கவனிக்க ஆரம்பித்தாள். சங்கரோ தன் அம்மாவின் நினைவை திசைதிருப்ப, அன்றைய மாத செலவுக்கு பேங்குக்கு சென்று பெபாசிட் செய்து வைத்திருந்த பணத்தின் வட்டிப் பணத்தை எடுத்து வருவதற்காக பேங்குக்கு சென்றுவிட்டான்.
சங்கர் கிளம்பியதும் புவனா வீட்டு வேலையில் மூழ்கிப் போய்விட்டாள். இருந்தாலும் அவ்வப்போது காலையில் நடந்த விஷயத்தை நினைத்துப் பார்த்து வெட்கத்தில் முகம் சிவந்தாள். அதேநேரம் தான் தவறு செய்கிறோம் என்று அவள் உள்மனதும் உறுத்திக்கொண்டே இருந்தது.
"சங்கர்தான் பருவக்கோளாறில் அப்படி நடந்துகொண்டான் என்றால் எனக்கு புத்தி எங்கே போனது? மகனை நினைத்து முலைக் காம்பைத் திருகலாமா? அதை சங்கரும் பார்த்துவிட்டான். அந்த கோலத்தில் என்னைப் பார்த்த சங்கர் என்னை பற்றி என்ன நினைப்பானோ? பருவ வயதில் ஒரு மகன் இருக்கும்போது அம்மா இப்படி பண்ணலாமா என்று என்னைப் பற்றி ஏதும் தவறாக நினைத்துவிடுவானோ?" என்று ஒரு தெளிவாக முடிவெடுக்க முடியாமல் தவியாய் தவித்துக்கொண்டு இருந்தாள் புவனா.
அப்போது பேங்குக்கு சென்று வட்டி பணத்தை எடுத்துக்கொண்டு வீட்டுக்கு வந்த சங்கர், பணத்தை புவனாவிடம் கொடுக்க கிச்சனுக்குள் சென்றான். பணத்தை கொடுக்கும்போது சங்கருக்கு, காலையில் புவனா தன் முலைக்காம்பைத் திருகிக்கொண்டிருந்த செயல், ஒரு வினாடி கண்முன் வந்து செல்ல, அவன் கண்கள் அம்மா புவனாவின் முலைகளைப் பார்க்க அலைபாய்ந்தது.
இருந்தாலும் அது தவறென்று சங்கர் தன்னைக் கட்டுப்படுத்திக்கொண்டு, புவனாவை சரியாகக் கூட பார்க்கவில்லை. அதனால் பணத்தை புவனாவிடம் கொடுத்துவிட்டு விறுவிறுவென்று தன் அறைக்குள் ஓடிவிட்டான்.
இதை ஒன்றுவிடாமல் கவனித்த புவனாவுக்கு, மீண்டும் ஆசைகள் துளிர்விட ஆரம்பித்தன. ஆனாலும் "நான் அவன் அம்மா. அவனை நான் எப்படி என் ஆசைக்கு பயன்படுத்திக்கொள்ள முடியும்?" என்று பொங்கி எழுந்த தன் உணர்ச்சிகளை மொத்தமாக கட்டுப்படுத்திக்கொண்டாள்.
ஆனால் சங்கரின் மனநிலையே வேறு! ரூமுக்குள் நுழைந்த சங்கர் கதவை சாத்திக்கொண்டு தன் பேண்ட்டைக் கழட்டிப் போட்டுவிட்டு, தன் விரைத்த சுன்னியை நீவிவிட்டுக்கொண்டான். அப்போது அவனையும் அறியாமல் அவன் உதடுகள் "அம்மா.. அம்மா.." என்று உச்சரித்துக்கொண்டு இருந்தன.
உடனே அவன் சுன்னி உணர்ச்சிகள் தாங்காமல் துடிதுடிக்க, சங்கர் அவன் சுன்னியை உள்ளங்கையில் அழுத்திப் பிடித்து சரசரவென ஆட்டிவிட ஆரம்பித்தான். "ஹாஹாஹா.. அம்மா.. அம்மா.." என்று அவன் முனகிக்கொண்டே சுன்னியை உருவ, அவன் சுன்னியிலிருந்து விந்து வெளியே பீய்ச்சி அடித்தது.
காலையிலிருந்து காம உணர்ச்சி ஏறிப்போயிருந்த சங்கர் கையடித்து முடித்ததும்தான் கொஞ்சம் நிதானத்திற்கு வந்தான். வந்ததுமே அவன் அம்மாவை நினைத்து தான் செய்த தவறை நினைத்து வருந்தினான்.
அதற்குள் புவனா சமையல் வேலையை முடித்துவிட்டு, சங்கரை சாப்பிட அழைப்பதற்காக அவன் அறைக்கதவை தட்ட, சங்கர் தன் நிக்கரை எடுத்து போட்டுக்கொண்டு கதவைத் திறந்தான். உள்ளே சற்று நேரத்திற்கு முன் சங்கர், தன் அம்மாவை நினைத்து கையடித்ததை நினைத்து அவனுக்கு குற்ற உணர்வாக இருக்க, தன் அம்மா புவனாவின் முகத்தை பார்க்க முடியாமல் தடுமாறினான். அவன் முகமும் உடம்பும் கையடித்த வேலையினால் களைத்துப்போய் வேர்த்திருந்தது.
அதைக் கவனித்த புவனாவுக்கோ, தன் மகன் சற்று நேரத்திற்கு முன்னர் சுயஇன்பம் செய்துள்ளான் என்பதை உணர்ந்துகொள்ள முடிந்தது. அவன் தன் முகத்தைப் பார்த்தும் பார்க்காமல் இருப்பதை வைத்தே அவன் தன்னை நினைத்துதான் அந்த தவறை செய்தான் என்று புரிந்துகொண்டாள் புவனா.
ஆனாலும் அதை கொஞ்சமும் வெளிக்காட்டிக்கொள்ளாமல் சங்கரை சாப்பிட அழைக்க, அவனோ "இதோ வரேன்மா.." என்று சொல்லிவிட்டு டைனிங்கில் வந்து அமர்ந்தான். புவனா சாப்பாடு பறிமாறியதும் எதுவும் பேசாமல் சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தான்.
எப்போதும் கலகலப்பாக பேசிக்கொண்டிருக்கும் சங்கர், தன்னிடம் பேசாமல் இருப்பது ஏன் என்று அவளுக்கு தெளிவாக புரிந்தது. சங்கரும் தன்னைப் போலவே ஏதோ குற்றவுணர்வில் இருக்கிறான் என்பது அவளுக்கு நூறு சதவீதம் விளங்கி விட்டது. ஆனால் அதைப் பற்றி அவனே சொல்வதற்குள் நாம் எதுவும் அவசரப்பட்டு செய்துவிடக்கூடாது என்று புவனா அமைதியாக இருந்தாள்.
அதேநேரம் தன் மகனைப் பார்க்கும்போதெல்லாம், ஏதோ காதலனைப் பார்ப்பதுபோல அவள் முலைக்காம்பில் விரைப்பும், முக்கோண மேட்டில் அரிப்பும் தானாக தோன்ற ஆரம்பித்தது.

[Mirchinaveen]

அன்று இரவு 8 மணி. சங்கர், ஹாலில் அமர்ந்து டி.வி பார்த்தபடி இருந்தான். புவனா குளித்துவிட்டு தன் அறைக்குப்போய் கிட்டத்தட்ட அரை மணி நேரத்திற்கு மேல் அகியிருந்தது. சங்கருக்கும் பசியெடுக்க, சட்டென்று அம்மாவிடம் பால் குடித்துவிட்டு, இரவு சாப்பாடு சாப்பிடவேண்டும் என்ற அவசரத்தோடு "இன்னும் உள்ளே அம்மா என்ன செய்கிறார்.." என்று தன் அம்மாவின் அறைக் கதவை அடிக்கடி பார்த்தபடி இருந்தான் சங்கர்.

அப்போது "சங்கர், பால் குடிக்கலாம் வாடா.." என்று உள்ளிருந்து புவனாவின் குரல் கேட்டது. "என்னடா இது, இன்னைக்கு அம்மா உள்ளேயிருந்தே கூப்பிடுறாங்க? ஏன் அம்மாவுக்கு என்னாச்சு?" என்று நினைத்துக்கொண்ட சங்கர் டி.வியை ஆஃப் செய்துவிட்டு அம்மாவின் அறைக்கதவைத் திறந்து உள்ளே சென்றான்.

அவன் உள்ளே செல்ல, புவனா கண்ணாடியின் முன்னால் நின்றுகொண்டு, தன் தலைமுடியை முன் பக்கமாக கொண்டுவந்து, கண்ணாடியைப் பார்த்தபடியே சடை பிண்ணிக் கொண்டிருந்தாள். அவள், அன்றைக்கு சங்கரை ஸ்கூட்டியில் கோவிலுக்கு கூட்டிச் செல்லும்போது கட்டியிருந்த அதே புடவையைக் கட்டி, பின்பக்கம் நன்றாக தெரியும்படியான ஜாக்கெட் போட்டிருக்க, அவளது வெண்ணை பூசிய பளிங்கு முதுகின் அழகு பளிச்சென்று சங்கரின் கண்ணைக் கவர்ந்தது. அந்த செக்ஸியான புடவையில் புவனா பத்து வயது குறைந்தவளைப் போல தோன்றினாள்.

அந்த காட்சியை கண்ட சங்கருக்கோ உடனே சுன்னி தூக்கிக்கொண்டு நடனமாட ஆரம்பித்தது. இப்போது அம்மாவை பின் பக்கமாக கட்டியணைத்து அவளது பளிங்கு முதுகில் இச்சென ஒரு முத்தம் பதிக்க வேண்டும் என்று தோன்றியது அவனுக்கு. இருந்தாலும் தன் உணர்ச்சிகளை கட்டுப்படுத்திக்கொள்ள முயற்சி செய்துகொண்டிருந்தான் சங்கர்.

சங்கர் உள்ளே வந்ததையும், தன்னை அவன் ஏக்கமாக பார்ப்பதையும் புவனா கண்ணாயில் கவனித்தபடி இருக்க, சங்கர் தயங்குவதைப் பார்த்து, "என்னடா, உள்ள வந்துட்டு அங்கேயே நின்னுட்ட?" என்றாள் புவனா.

"இல்லம்மா, நீங்க பிஸியா இருந்திங்க.." என்று ஏதோ சொல்லி சமாளிக்க முயற்சி செய்தான் சங்கர்.

"ஒரு பிஸியும் இல்லடா சங்கர்.." என்ற புவனா, சங்கரின் பக்கத்தில் சென்று, அவனை கையைப் பிடித்து கட்டிலுக்கு அழைத்து வந்து உட்காரவைத்தாள்.

சங்கர் கட்டிலில் அமர்ந்திருக்க, புவனா அவன் எதிரே நின்றிருந்ததால் புவனாவின் அழகு தொப்புள் சரியாக சங்கரின் முகத்துக்கு நேராக இருந்தது. அம்மாவின் மெலிதான புடவையில் அந்த ஆழமான தொப்புள் அரைகுறையாக தெரிய உடனே அம்மாவின் புடவையை விலக்கி, அந்த தொப்புளில் நச்சென ஒரு இச் பதிக்க வேண்டும்போலிருந்தது சங்கருக்கு.

அப்போது "என்னடா செல்லம் ஏன் இப்போ நீ அம்மாகிட்ட சரியா பேசுறதே இல்ல? என்ன பிரச்சனை செல்லம்? எதுவா இருந்தாலும் அம்மாகிட்ட தயங்காம சொல்லு.." என்றபடி சங்கரின் முகத்தை தன் வயிற்றின் மேல் சாய்த்துக்கொள்ள, சங்கரும் அந்த ஜம் ஜம் வயிற்றில் சாய்ந்துகொண்டான். உடனே சங்கருக்கு உடம்பெல்லாம் சூடாக, அவன் மூச்சுக் காற்று சூடாக புவனாவின் இடுப்பில் பட்டது.

மகனிக் சூடான காற்று தன் இடுப்பில் பட்டதும், புவனாவின் உடல் சிலிர்த்துக்கொண்டது. அதேநேரம் புவனாவின் வெதுவெதுப்பான சூட்டில் முகம் வைத்திருந்த சங்கருக்கோ, இதயம் நிமிடத்திற்கு நூறு தடவைக்கு மேல் துடித்துக்கொண்டிருந்தது.

புவனா, சங்கரின் தலையை சிறிது நேரம் வருடிக்கொடுத்தாள். சங்கரும் தன் அம்மாவின் இதமான பாச வருடலில் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக இயல்பு நிலைக்கு திரும்ப ஆரம்பித்தான்.

சிறிது நேரத்திற்கு பிறகு, கட்டிலில் சங்கரின் அருகில் அமர்ந்த புவனா "சங்கர், என்ன பிரச்சனை உனக்கு? அம்மாகிட்ட பால் குடிக்க ஆரம்பிச்சதிலிருந்து நீ நார்மலாவே இல்ல? என்ன பிரச்சனை செல்லம் உனக்கு?" என்று அவனிடம் பேச்சுக்கொடுக்க, சங்கருக்கு இதயத் துடிப்பு மீண்டும் வேகமெடுக்க ஆரம்பித்தது.

தன் நிலைமையை தன் அம்மாவிடம் எப்படி சொல்வது என்று தயங்கினான் சங்கர். ஆனால் இதை விட்டால் தனக்கு இதுபோன்ற ஒரு நல்ல சந்தர்ப்பம் கிடைக்காது என்று நினைத்து, அம்மாவிடம் பேச ஆரம்பித்தான்.

"அம்மா.. நான் உன்னை என் மனசுல ரொம்ப உயர்வான இடத்துல வச்சிருக்கேன். சின்ன வயசில இருந்தே உன்னை ரொம்ப மரியாதையான கண்னோட்டதுல பார்த்து வளர்ந்தேன். ஆனா, என்னைக்கு உன்னை இந்த புடவையில பார்த்தேனோ, அன்னைக்கே என் மனசுல தப்பு தப்பா தோண ஆரம்பிக்குதும்மா.. உன்கிட்ட பால் குடிக்கும்போது அந்த ஆசை எல்லாம் அதிகம் ஆகுதும்மா.." என்று சொல்லி, தன் அம்மாவின் முகத்தை பார்க்க முடியாமல் அந்தப் பக்கம் திரும்பிக்கொண்டான் சங்கர்.

"தப்பா தப்பான்னா எந்த மாதிரி தோணுது? அம்மாவை ஓக்கனும்ன்னு தோணுதா?" என்று கேட்கவும், சங்கர் பதறிக்கொண்டு "ஐயோ அம்மா, சத்தியமா எனக்கு அந்த மாதிரி என்னமெல்லாம் இல்லம்மா.." என்றான்.

"அப்புறம் எதுக்கு அம்மாவை நினைச்சு சுயஇன்பம் செஞ்சுக்கிட்டு இருந்த செல்லம்?" என்று புவனா கேட்க, சங்கருக்கு மயக்கமே வந்துவிடும் போல இருந்தது.

தான் தனிமையில் செய்த தவறுகளை எல்லாம் புவனா உன்னிப்பாக கவனித்திருந்தும், தன் மீது கொஞ்சம் கூட கோபமோ, வெறுப்போ இல்லாமல் புன்னகை தழுவும் முகத்துடன் இருப்பதைக் கண்ட சங்கருக்கு, தன் தவறுகளை புவனா தவறாக எடுத்துக்கொள்ளவில்லை என்று புரிந்தது. அதனால் அவனுக்கும் கொஞ்சம் நிம்மதியாக இருந்தது. ஆனாலும் தன் அம்மா கேட்ட கேள்விக்கு அவனால் பதில் சொல்ல முடியவில்லை. அதனால் எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக இருந்தான் சங்கர்.

தன் மகனின் மௌனத்தைக் கண்ட புவனா "சொல்லு செல்லம், அம்மா மேல உனக்கு அந்த மாதிரி ஆசை இருக்கா?" என்று கேட்டதும், "ஐயோ, எனக்கு அந்த மாதிரி ஆசையெல்லாம் இல்லம்மா.." என்றான் சங்கர்.

"அந்த ஆசை இல்லைன்னா? அப்புறம் வேற என்ன ஆசை?"

"அம்மா.. அது வந்து.." தயங்கினான் சங்கர்.

"எதுவாயிருந்தாலும் அம்மாகிட்ட சொல்லுடா செல்லம். நீ உன் அம்மாகிட்டதானே சொல்லுற? இதுல என்ன தயக்கம் வேண்டி இருக்கு?" என்று புவனா சொல்லவும், அதைக் கேட்ட சங்கருக்கு மேலும் கொஞ்சம் தைரியம் வர "அம்மா எனக்கு உன் முலை மேலதான் ரொம்ப ஆசை.." என்றான் வெட்கப்பட்டுக்கொண்டே.

"என்னது முலை மேலேயா?" என்று சிரித்தாள் புவனா.

"ஆமாம்மா.. எனக்கு உன் முலை மேலதான் ரொம்ப ஆசை.." வெட்கத்தில் தலை குனிந்தான் சங்கர்.

கீழே குனிந்த சங்கரின் தாடையை பிடித்து தூக்கிய புவனா, "எப்போ இருந்து உனக்கு இந்த ஆசை வந்துச்சு செல்லம்?" என்று கேட்க, "அன்னைக்கு எனக்கு பால் குடுக்க, உன் முந்தானைய சரிய விட்டியே, அப்போ அந்த கண்கொள்ளாக் காட்சிய பாத்ததுல இருந்துதாம்மா.." என்றான்.

"என்ன செல்லம் சொல்லுற? உனக்கு சாப்பாடு வைக்கும்போது, பல தடவை உன் கண் எதிரே என் சேலை சரிஞ்சிருக்கு. ரெண்டு மாசத்துக்கு முன்னாடி ஒருநாள் நான் துணி மாத்தும்போது நீ தெரியாம உள்ள வந்துட்ட. அப்போ நான் ஜாக்கெட் கொக்கி மாட்டிக்கிட்டு இருந்தேன். அப்போ நீ அம்மாவை ஒரு செகன்ட் உத்து பாத்துட்டு, வெட்கப்பட்டு கண்ண மூடிக்கிட்டு வெளிய ஓடிட்ட.. அப்போலாம் வராத ஆசை இப்போ மட்டும் என் செல்லத்துக்கு எப்படி வந்துச்சு?"

"அப்போலாம் நீ விதவைங்கிறதால ஒரே கலர் புடவைதான் கட்டுவ. நெத்தியில குங்குமம் வெச்சுக்க மாட்ட. தலையில பூ வச்சிக்க மாட்ட. ரோட்டுல உன் வயசு ஆண்ட்டிகள் எல்லாம் கலர் கலரா புடவைய கட்டி பூ வச்சிக்கிட்டு சுத்துறத பாத்துட்டு, உன்ன அந்த கோலத்துல பாக்கவே எனக்கு ரொம்ப வேதனையா இருக்கும். அதனால எனக்கு உன் அழகும் தெரியலை, உன் மேல எந்த ஆசையும் வரலை. ஆனா, இந்த புடவையில நீ பார்க்கவே தேவதை மாதிரி இருந்த. அந்த அழகுதான் என்னை மயக்கிடுச்சுமா.." என்றவன் தொடர்ந்து, "அப்புறம் எனக்கு ஒரு சந்தேகம். அன்னைக்கு மட்டும் நீ எதுக்காக இந்த மாதிரி டிரஸ் பண்ணுனம்மா?" என்று கேட்டான்.

"அதுக்கு நீதான் காரணம்.." என்று சட்டென மறுவினாடியே பதில் சொன்னாள் புவனா.

அதைக் கேட்ட சங்கர் "நானா?" என்றான் அதிர்ச்சியாக.

"ஆமா செல்லம். நீ ஆரம்பத்துல இருந்தே ரொம்ப கூச்ச சுபாபம் உள்ளவன். சாதாரணமா உன்ன என் மடியில படுக்க வச்சா கூட, நீ கூச்சப்பட்டுக்கிட்டு எழுந்து போயிருவ. அதுமட்டும் இல்லாம என்னை விதவை கோலத்துல பாத்து பாத்து, நீ மனசளவில பாதிச்சிருக்க. இது கூட உன்னோட இந்த பிரச்சனைக்கு ஒரு காரணமா இருக்கலாம். அதனால அந்த கவலை முதல்ல உன் மனசுல இருந்து போனாதான் உனக்கு இந்த விந்து வடியிற பிரச்சனை சீக்கிரம் குணமாகும்ன்னு எனக்கு அந்த ஹார்மோன் மாத்திரைய ரெக்கமன்ட் பண்ணுன டாக்டர் சொன்னாங்க. அதனாலத்தான் உன்னோட கூச்சத்தையும், கவலையையும் போக்க, உனக்கு பிடிச்சமாதிரி அம்மா டிரஸ் பண்ணிக்கிட்டேன் செல்லம்.." என்றாள் புவனா.

பின்னர் "நீ ஒன்னும் தப்பா நினைச்சிக்காத செல்லம். ஒரு பொம்பளை மொலையில வாய் வைக்கும்போது, அது யாரா இருந்தாலும் அவங்களுக்கு ஆசை கிளம்பத்தான் செய்யும்.. உனக்கும் அதுதான் நடந்திருக்கு. நீ மொத தடவை அம்மா மொலையில வாய் வைக்கும்போதே இத நான் புரிஞ்சிக்கிட்டேன். இதனால நீ ரொம்ப guilty-யா feel பண்ணுவன்னு தெரிஞ்சுதான் மறுநாள்ல இருந்து நான் உனக்கு, பால் குடுக்கும்போது Feeding நைட்டியை போட்டுக்கிட்டேன். ஆனா அன்னைக்கு உன் முகத்துல ஒரு ஏமாற்றம் தெரிஞ்சுது. அதிலிருந்தே நீ அம்மாவோட பால் முலை மேல ஆசைப்படுறன்னு புரிஞ்சுது. அன்னைக்கே உனக்கு என்னோட முலைய காட்டி பால் குடுத்திருப்பேன். ஆனா நீ ரொம்ப வெட்கப்பட்ட. அதனால நான் விட்டுட்டேன். உன் மேல எந்த தப்பும் இல்ல செல்லம். எதுவும் வெளிப்படையா இருந்தா ஒன்னுமில்ல, அத மூடி மறைக்க நினைக்கும்போதுதான் அத தெரிஞ்சுக்க ஆசை அதிகமாகும். அது மாதிரிதான் உனக்கும் நடந்திருக்கு.." என்று சொல்லி முடித்தாள் புவனா.

தன் அம்மா சொன்னதைக் கேட்ட சங்கருக்கோ, மனம் மத்தாப்பு போல மலர்ந்தது. தான் குற்றம் செய்யவில்லை எல்லாம் அவன் பருவம் படுத்திய பாடு என்பதை உணர்ந்தான். அவன் மனதிலிருந்த குற்ற உணர்வும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக விலக ஆரம்பித்தது.

உடனே தன் அம்மாவின் மார்பில் சாய்ந்துகொண்டு "அம்மா உனக்கு ரொம்ப பெரிய மனசும்மா. உன்ன மாதிரி ஒரு அம்மா கிடைக்க நான் குடுத்து வச்சிருக்கனும்.." என்று சொன்னவன் கண்களில் ஆனந்த கண்ணீர் ததும்பியிருந்தது.

"அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லடா கண்ணா. நீ இப்போ பால் குடி. அதுவும் உன் இஷ்டம்போல குடி.." என்று புவனா சொன்னதும், சங்கர் உற்சாகம் வந்து துள்ளி எழுந்தான்.

அப்போது புவனா "ஆனா அதுக்கு முன்னாடி அம்மாவுக்கு ஒரு உண்மை தெரிஞ்சாகனும்.." என்று சொல்ல, "என்னம்மா தெரியனும்.." என்று கேட்டான் சங்கர்.

"அம்மா முலை மேல ஆசையா இருக்குன்னு சொன்னியே அது என்ன ஆசை செல்லம்? கொஞ்சம் அம்மாவுக்கு புரியுற மாதிரி சொல்லுறியா?" என்று செல்லமாக கண்சிமிட்ட, "சங்கர்.. அம்மா.. அது.. அது வந்து.." என்று தடுமாற "எதுவா இருந்தாலும் சொல்லு செல்லம்.." என்று சொல்லும்போதே புவனாவுக்கு காம்புகள் விரைக்க ஆரம்பித்தன.

"அம்மா.. எனக்கு.. எனக்கு.."

"ம்ம்.. தயங்காம சொல்லு செல்லம்.."

"அம்மா.. பொதுவா உன் வயசு பொண்ணுகளுக்கு முலை ரொம்ப பெருசா இருக்கும். ஆனா, அவங்க குழந்தை பெத்து ரொம்ப நாள் ஆகியிருக்கிறதால, அவங்க முலையில பால் வரவே வராது.. ஆனா, உனக்கு முலையும் பெரிசு, அதுல பாலும் வருது. அதனால, அதுல நான் விதவிதமா பால்குடிச்சு விளையாடனும்ன்னு ஆசையா இருக்கும்மா.. உன் முலைய எனக்கு தருவியாம்மா?" என்று அப்பாவியாக கேட்டான் சங்கர்.

உடனே புவனா "என் செல்லம். உனக்கில்லாததா? என் இஷ்டம்போல விளையாடுடா.." என்று சொல்லியபடி, தன் முந்தானையை சரியவிட, அவள் ஜாக்கெட்டுக்குள் காம்புகள் ரெண்டும் துருத்திக்கொண்டு இருப்பதை சங்கர் கவனித்தான். சங்கரின் உதடுகள் உடனே அதைக் கவ்வி உறிய ஆவல் கொண்டது.

சங்கர் தன் முலைகளை ஜாக்கெட்டுடன் முறைத்துப் பார்த்ததற்கே, அவளுக்கு காம்புகள் குறுகுறுக்க ஆரம்பித்தது. சீக்கிரம் ஜாக்கெட்டை கழட்டி தன் மகனின் வாயில் காம்பைத் திணிக்க அவளுக்கு ஆசை அலைமோதியது.

அவள் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை கழட்டப்போக, அப்போது சங்கர் "அம்மா, நானே அதைக் கழட்டுறேன்மா.." என்று கேட்டான்.

புவனா புன்னகைத்தபடி "சரிடா கழட்டு.." என்று சொன்னதும், சங்கர் தன் அம்மாவை நெருங்கி, அவள் ஜாக்கெட் கொக்கியில் கை வைத்து ஒவ்வொன்றாக கழட்ட ஆரம்பித்தான்.

அவன் கொக்கியை கழட்ட கழட்ட, ஜாக்கெட்டுக்குள் இறுக்கமாக அடைபட்டுக்கிடந்த புவனாவின் பால் முலைகள் பிதுங்கி வெளிவரத் துடித்தன.

அவன் கடைசி கொக்கியை கழட்டுவதற்கு முன்பாகவே முக்கால் பாகம் முலைகள் வெளியே வந்துவிட, அதைக் கழட்டுவது அவனுக்கு கஷ்டமாக இருந்தது. உடனே புவனா "கொஞ்சம் பொறுடா.. அம்மா கழட்டுறேன்.." என்று ஜாக்கெட்டின் கடைசி கொக்கியையும் கழட்டி தன் தன் முலைகளுக்கு முழு விடுதலை கொடுத்தாள்.

சங்கர் அவள் உடலில் இருந்த ஜாக்கெட்டை முழுவதுமாக அவள் உடலில் இருந்து அகற்றி, புவனாவை அரை நிர்வாணமாக ஆக்கினான். ஜாக்கெட்டுக்குள் அடைந்து கிடந்த முலைகள் வெளியே வந்து தன் மகனின் கண்முன்னால் ஆடுவதைக் கண்ட புவனாவுக்கோ வெட்கம் உச்சத்தைத் தொட்டது.

அவளையும் அறியாமல், தன் இரு கைகளையும் குறுக்காக வைத்து முலைகளை மறைத்துக்கொண்டாள்.

அதைக்கண்ட சங்கர் "என்னம்மா, பால் தரேன்ன்னு சொல்லிட்டு இப்படி கைய வச்சு மறைச்சிக்கிட்ட?" என்று கேட்க, "சீசீ போடா.. அம்மாவுக்கு வெட்கமா இருக்கு.." என்று தன் தலையை வலப்பக்கமாக திருப்பிக்கொண்டாள்.

அதைப் பார்த்த சங்கருக்கோ, உடலில் உணர்வுகள் ஜிவுஜிவ்வென்று ஏற ஆரம்பித்தது. உடனே அம்மாவின் முகத்தை திருப்பி "என்னம்மா இது? என்னோட கூச்சத்த போக்கனும்ன்னு கவர்ச்சியா டிரஸ் பண்ணி என்னோட கூச்சத்த போக்கிட்டு, இப்போ நீ இப்படி வெட்கப்படுற?" என்று புவனாவைப் பார்த்து கண்ணடித்தான்.

"சீசீசீசீ போடா.. என்னதான் இருந்தாலும் அம்மாவும் ஒரு பொண்ணுதானே? மகனா இருந்தாலும் நீயும் ஒரு ஆம்பளை. இப்படி ஒரு பொம்பளை ஒரு ஆம்பளை முன்னாடி அரை நிர்வாணமாக இருந்தா, வெட்கம் வராதா என்ன?" என்று சொன்னான்.

புவனா சங்கரின் பெர்முடாசைப் பார்க்க அது புடைத்திருந்தது. அதைக் கண்டதும் புவனாவுக்கு சிரிப்பு வர, அடக்க முடியாமல் சிரித்து விட்டாள்.

அதைப் பார்த்த சங்கர் "என்னம்மா சிரிக்கிற?" என்றதும், "உன்னோட பெர்முடாஸ் புடச்சி இருக்கு.." என்று சொன்னதும், சங்கரும் வெட்கப்பட்டான்.

அதைப் பார்த்த புவனா "இப்போ புரியுதா? மகனா இருந்தாலும் அம்மாவை இப்படி பாத்தா புடைக்கத்தான் செய்யும்.." என்று நக்கலாக சொல்ல, சங்கர் சிரித்தபடி "அம்மா, இப்போ நான் பால் குடிக்கனும்.. ப்ளீஸ்ம்மாமா.." என்று சங்கர் கெஞ்ச, புவனா கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தன் கைகளை விலக்கி, முலைகளுக்கு சுதந்திரம் கொடுத்தாள்.

அம்மாவின் முலைகள் ஊதிவைத்த பலூன்போல, வெள்ளை வெளேரென்று இருந்தது. அதன் நுனியில் நீண்டிருந்த காம்பு கருப்பாவும், அதற்கு அழகு சேர்ப்பதுபோல அதைச்சுற்றி ஒரு கருவளையமுன் இருந்தது. இதுபோன்ற பல முலைகளை அவன் நெட்டில் பார்த்திருக்கிறான். ஆனால் அவன் நேரில் பார்த்தது அதுவே முதல்முறை. அதுவும் அவன் அம்மாவின் முலை.

சங்கர் தன் முலைகளை ரசிக்கிறான் என்பதை புவனா புரிந்துகொண்டாள். ஆனால் அவள் முலைகளோ, சங்கர் எப்போது வாய் வைப்பான் என்று ஏங்கிக்கொண்டு இருந்தன. இருந்தாலும் கொஞ்சம் பொறுத்துப் பார்ப்போம் என்று புவனா பொறுமையாக இருந்தாள்.

தன் அம்மாவின் பால் முலைகளைப் பார்த்த பிறகு சங்கரால் சும்மா இருக்க முடியவில்லை. மெல்ல தன் கைகளை எடுத்து நடுக்கத்துடன் அம்மாவின் முலையின் மேல் வைக்க, புவனாவுக்கு கண்கள் சொருகியது.

அப்போது சங்கர் தன் அம்மாவின் முலையை லேசாக அமுக்கிப் பார்த்தான். தன் அம்மாவின் முலையைத் தொடுவது, பிசைந்து வைத்த மைதா மாவை தொடுவதைப் போல மருதுவாக இருந்தது.

அதை அப்படியே கொஞ்ச நேரம் அமுக்கிக்கொண்டிருக்க, அப்போது தன் அம்மா தன் உதடுகளை சுழிப்பதையும் அவ்வப்போது, உதடுகளை கடிப்பதையும் சங்கர் கவனித்தான்.

தான் அம்மாவின் முலைகளை அமுக்குவதால் அவளுக்குள்ளும் போதை உண்டாகிறது என்பது சங்கருக்கு புரிந்தது. உடனே அம்மாவின் முலைகளை கொஞ்சம் வேகமாக அமுக்க, "ஆஆஆஆ.." என புவனா சத்தமாக முனகினாள். அதேவேளை அழுத்தம் தாங்காமல், புவனாவின் பால் முலைகளுக்குள் அடைப்பட்டுக்கிடந்த பால், சங்கரின் முகத்தில் பீய்ச்சி அடித்தது.

இந்த இரண்டும் ஒரே நேரத்தில் நடக்க, இருவரும் நிதானத்திற்கு வந்தார்கள்.

புவனா தன் மகனின் முகத்தில் பாய் பீய்ச்சி அடித்திருப்பதை பார்த்து, தன் இடையில் சுற்றியிருந்த புடவையின் முந்தானையை எடுத்து, அவன் முகத்தை துடைத்துவிட்டு "ஏன்டா செல்லம் இப்படி பாலை வேஸ்ட் பண்ணுற? வா வா.. வந்து முதல்ல அம்மா முலையில பால் குடி.." என்று சொன்னாள்.

அவள் முனகியதையும், அவள் சொல்வதையும் கவனித்த சங்கருக்கு புரிந்துவிட்டது. தான் பால் குடிப்பதால் தன் தாயும் பரவசப்படுகிறாள் என்று.

எப்படி தன் ஆசைகளை புவனா தன் வாயிலிருந்தே வரவழைத்தாலோ, அதுபோல புவனாவின் ஆசைகளை அவள் வாயிலிருந்தே வரவழைக்கவேண்டும் என்று நினைத்தான் சங்கர். அதற்காக என்ன செய்யலாம் என்று யோசித்தவன் காரியத்திலும் இறங்கினான். அதனால் பால் குடிக்காமல் தன் அம்மாவை திசைதிருப்ப அம்மாவின் முலையைக் காட்டி "அம்மா.. இதுக்கு பேரு என்னம்மா?" என்றான்.

புவனாவும் "இதுக்கு பேரு முலை.." என்றாள்.

"அது எனக்கு தெரியும்மா. உன் அம்மா இத என்னன்னு சொல்லுவாங்க?" என்று கேட்டான்.

அவன் கேட்ட கேள்வியை புவனாவால் சரியாக புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. அதனால் "நீ என்ன கேட்குறன்னு அம்மாவுக்கு புரியல செல்லம். அதனால நீ மொதல்ல பால் குடி.." என்று சொல்லி தன் காம்பை இழுத்து மகனின் வாய்க்கு அருகில் கொண்டு சென்றாள்.

ஆனால் சங்கர் விடவில்லை. பெர்முடாசில் முட்டிக்கொண்டிருந்த தன் சுன்னியைக் காட்டி "இதுக்கு பேரு என்னம்மா?" என்றான்.

"குஞ்சுடா.." என்றாள்.

"ஆனா இத நாங்க பூலுன்னு சொல்லுவோம், இல்ல சுன்னின்னு சொல்லுவோம். ஆனா என் அம்மா நீ அப்படி சொல்லாம குஞ்சுன்னு சொல்லுறியே, அதுமாதிரி உன் அம்மா உன் முலைய எப்படி சொல்லுவாங்க.." என்றான்.

"ஏன்டா இப்படி ஒரு கேள்வி இப்போ அவசியம்தானா?" என்றாள் சிரித்தபடி.

"ப்ளீஸ்ம்மா.. சொல்லும்மா.." என்று கெஞ்சினான் சங்கர்.

உடனே புவனா "என் அம்மா இத காய்ன்னு சொல்லுவா. நான் குளிக்கப் போகும்போது காய நல்லா தேய்ச்சி குளின்னு சொல்லி அனுப்புவா.." என்றாள்.

"என்னது காயா? இது பாக்க காய் மாதிரியா இருக்கு?" என்றான் சங்கர்.

தன் மகனின் காமப் பேச்சு அவளை இன்னும் அதிகமாக சோதித்தது. தன் மகனிடம் வெட்கத்தை விட்டு கேட்க வேண்டும்போல உதடு துடித்தது. ஆனாலும் இன்னும் கொஞ்ச நேரம் பொறுமையாக இருக்கலாம் என்று காத்திருந்தாள். ஆனால் சங்கர் அவளை விடவில்லை.

அவள் யோசிப்பதை கவனித்த சங்கர் "சொல்லும்மா.." என்றதும் "நான் எப்படி உன்னோடத டீசன்ட்டா குஞ்சுன்னு சொல்லுறனோ, அதமாதிரிதான் என்னோட அம்மாவும் காய்ன்னு சொல்லுவா.." என்றாள் புவனா.

"ஓஓஓ.." என்ற சங்கர், "அப்புறம் இன்னொரு சந்தேகம்.." என்று சங்கர் கேள்வி மேல் கேள்விகாக கேட்க ஆரம்பிக்க, புவனா பொறுமையை இழந்து "சங்கர், மொதல்ல பாலக் குடிடா.." என்று கெஞ்சும் நிலைக்கு வந்துவிட்டாள்.

"சரிமா குடிக்கிறேன். ஆனா கொஞ்ச நேரம் அதோட விளையாடனும்.." என்று சங்கர் சொன்னதும் "அதெல்லாம் அப்புறம் பண்ணலாம் செல்லம். நீ எப்போ பால் குடிப்பன்னு அம்மா ஏங்கிக்கிட்டு இருக்கேன். என் காம்பு உன்னோட உதடு பட துடிச்சிக்கிட்டு இருக்கு.." என்று வெட்கத்தை விட்டு வார்த்தைகளை வெளியே கொட்டிவிட்டாள் புவனா.

சங்கரும் அதைத்தான் எதிர்பார்த்தான். தன் அம்மாவைப் பார்த்து, தான் சாதித்து விட்டதை உணர்த்துவது போல கண்ணடித்தான்.

இனியும் மகனிடம் மறைக்க என்ன இருக்கிறது என்று நினைத்த புவனா "செல்லம், நான் சின்ன வயசிலயே புருசனை பரிகொடுத்தவ. அதுக்கப்புறம் உனக்காவே வாழப் பழகிட்டேன். என்னோட ஆசைகளும் அப்படியே எனக்குள்ள புதைஞ்சுப்போச்சு. நான் ஒரு அம்மாவா, என்னோட மகனோட நல்லதுக்காக தாய்மை உணர்வோடுதான் இந்த காரியத்தை பண்ண முடிவெடுத்தேன். ஆனா, நீ என் மகனாகவே இருந்தாலும் நீயும் ஒரு வயசுப் பையன். வாலிபன் வாய் பட்டா, உணர்ச்சியில உருகாத பொண்ணு உலகத்துல யாரு இருக்கா? அதுல அம்மா மட்டும் விதிவிலக்கு இல்லடா செல்லம்? நீ அம்மா காம்ப கடிக்க மாட்டியா, என்னோட முலைய அப்படியே மாம்பழம் சாப்பிடுற மாதிரி கடிக்க மாட்டியான்னு ஏங்கிக்கிட்டு இருக்கேன் செல்லம். மத்தபடி எனக்கும் உன் மேல தப்பான எண்ணம் எதுவும் இல்ல. அம்மாவுக்கு முலை சுகம் மட்டும் போதுன்டா செல்லம். ப்ளீஸ்.. அம்மாவோட ஆசைய நிறைவேத்துடா செல்லம்." என்று சொல்லி முடித்தாள்.

அதைக் கேட்ட சங்கர் "அம்மா, இனி எனக்கு நீ உனக்கு நான். புண்டையும், பூலும் ஒன்னா சேர்ந்தாத்தான் அம்மா மகன் உறவு கொச்சப்படும். ஆனா நாம அதை செய்யப்போறது இல்ல. நான் உன்னோட குழந்தை. நீ பெத்தெடுத்த மகன். நான் இன்னொரு தடவை பிறந்து வந்து உன்னோட மொலையில பால் குடிக்கிறேன் அப்படி நீயும் நானும் நினைச்சிக்கலாம். நம்ம உறவை கொச்சப் படுத்தாம, அதே சமயம் எந்தவொரு குற்ற உணர்ச்சியும் இல்லாம, நம்ம ஆசைகளை இஷ்டப்படி அனுபவிப்போம்.." என்று சொன்னதும், புவனா தன் மகனின் கன்னத்தைக் கிள்ளி, "என் செல்லம். இனி அம்மா முலையும் முலைப் பாலும் உனக்கு மட்டுந்தான். அம்மா முலைய நீ என்ன வேணாலும் செஞ்சுக்க. நீ எப்போ கேட்டாலும், அம்மா என் முலைய உங்கிட்ட தரேன். போதுமா?" என்று சொன்னாள்.

சங்கர் உடனே அவள் முலையை போதையாகப் பார்த்து "அம்மா, இப்பவே உன் முலையில பால் குடிக்கிறேன்.." என்று சொல்லி, "அம்மா நீ கட்டில்ல படுத்துக்க.." என்று சொன்னதும், புவனா அப்படியே கட்டிலில் சாய்ந்தாள்.

மேலே அரை நிர்வாணமாக இருந்த புவனாவின் முலை அழகைப் பார்த்து, சங்கருக்கு எச்சில் ஊறியது. புவனாவின் முலை அருகே முகத்தை கொண்டு சென்று, தன் நுனி நாக்கை நீட்டி, மெல்ல அவள் காம்பைத் தீண்டினான் சங்கர்.

புவனா "ஆஆஆஆஆ.." என்ற மெல்லிய முனகலோடு கண்களை மூடி உதடு கடித்தாள். சங்கர் இப்படியே இரண்டு முலைகளைலிலும் மாறி மாறி செய்ய, புவனா துள்ளினாள்.

பின் மெல்ல அவள் காம்பை பற்களால் கடிக்க, அவள் முனகல் சத்தம் அதிகமானது. அப்போது, உதட்டால் காம்பை உறிஞ்ச, முலையிலிருந்த பால் அவன் வாய்க்குள் பீய்ச்சியது. இப்படியே மாற்றி மாற்றி இரண்டு முலைகளிலும் பால் குடித்தான் சங்கர்.

அவன் பாலைக் குடித்ததும், புவனாவின் முலைகளில் கனம் குறைந்தது போல தோன்றியது. அவன் மணியைப் பார்க்க இரவு 10 ஆகியிருந்தது.

அதைக் கவனித்ததும், "நைட் பத்து ஆச்சு இனி எப்போ நைட் டின்னர் சாப்பிட்டு படுக்கிறது?" என்றாள் புவனா.

"உன் பாலை குடிச்சதுக்கே என் வயிறு முழுசா நிறைஞ்சு போச்சு. எனக்கு எதுவும் வேண்டாம். நீ மட்டும் சாப்பிடு.." என்றான் சங்கர்.

"எனக்கு சாப்பாடு வேண்டான்டா செல்லம். இன்னைக்கு நான் ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கேன். அதனால எனக்கு எதுவும் வேண்டாம்.." என்று சொன்னாள்.

"சரிமா அப்போ நான் தூங்கப் போறேன்.." என்று சங்கர் சொன்னதும், "செல்லம், நீ ஏன் அங்க தனியா படுக்கிற? இனி நீ அம்மா கூடவே படுத்துக்க.." என்று புவனா சொல்ல, "வேண்டாம்மா.." என்று மறுத்தான் சங்கர்.

"ஏன்டா செல்லம்?" என்று புவனா கேட்க, சங்கர் காரணம் சொல்ல மறுத்தான். ஏதேதோ சொல்லி அவளை சமாளித்தான்.

புவனாவும் எவ்வளவோ முயற்சி செய்தும், அவனை சம்மதிக்க வைக்க முடியவில்லை. அதனால் "சரி, உன் ரூம்லயே படுத்துக்துக்க.." என்று சொன்னதும் சங்கர் தன் ரூமுக்கு சென்றுவிட்டான்.

அவள் ரூமுக்கு சென்றதும், புவனா தன் ஆசை நிறைவேறியதை நினைத்து நிம்மதியாக தூங்க நினைத்து, கண்களை மூடினாள். ஆனால் வெகுநேரமாகியும் அவளுக்கு தூக்கம் வரவில்லை. அப்போதுதான் அவள் உடலின் நிலை அவளுக்கு புரிந்தது.

தன் மகன் முலையில் விளையாடிச் சென்றதன் விளைவு, அவள் கூதி சூடாகி ஒழுகிக்கொண்டிருந்தது.

"முலையை மகன் கவனிக்கிறான். கூதிக்கு கணவன் இல்லையே என்று அவளுக்கு வருத்தமாக இருந்தது. உடனே தன் கையே தனக்கு கணவன் என்று தன் விரல்களை புடவைக்குள் விட்டு கூதியில் குத்த ஆரம்பித்தாள்.

இறந்துபோன அவள் கணவனை நினைத்து குத்த, அவளுக்கு சீக்கிரமாகவே உச்சம் வந்தது. அப்போதுதான் அவள் உடலில் ஒரு திருப்தி தெரிந்தது.

"தனக்கே இப்படியென்றால் தன் மகன்?" என்று நினைத்தவள், உடனே எழுந்து தன் மகனின் அறை நோக்கி நடந்தாள். அவள் மனது படபடத்துக்கொண்டது. அவள் தன் மகனின் அறைக்கு அருகில் சென்றதும் அது இன்னும் அதிகமானது.

உடனே அறைக் கதவின் சாவித் துவாரத்தின் வழியே உள்ளே எட்டிப்பார்க்க, சங்கர் அமைதியாக தூங்கிக்கொண்டிருந்தான்.

அதைக் கவனித்தவள், ஒரு பெருமூச்சோடு அங்கிருந்து நகர நினைக்க, ஏதோ ஞாபகம் வந்தவள் போல தன் மகனின் அறைக் கதவை மெல்லத் திறந்தாள்.

உள்ளே தாழ்ப்பாள் போடாததால் கதவி திறந்துகொண்டது. மெல்ல உள்ளே நடந்து சென்றவள், தன் மகன், இடுப்புக்கு கீழே எதுவும் போடாமல் படுத்ததிருப்பதைப் பார்த்து அதிர்ந்தாள்.

அவன் ஜட்டி தரையில் கடந்தது. அதை எடுத்துப் பார்த்தாள். பிசுபிசுப்பாக இருந்தது.

அதைக் கண்டதும் புவனாவுக்கு எல்லாம் புரிந்துபோனது, மகனின் ஜட்டியை எடுத்துக்கொண்டு மீண்டும் தன் அறைக்கு வந்துவிட்டாள்.

[mahesht75]

super update bro

[Mirchinaveen]

பொழுது விடிந்தது. தூங்கி எழுந்த சங்கர், இரவு கழட்டிப் போட்ட தன் ஆடைகளைத் தேட, அவன் பெர்முடாஸ் மட்டும் கிடைத்தது. ஜட்டியை காணவில்லை.

"இங்கேதானே கழட்டிப்போட்டேன்.." என்று அந்த அறை முழுவதும் தேட அவனுக்கு அவன் ஜட்டி கிடைக்கவில்லை. உடனே பெர்முடாசை மட்டும் போட்டுக்கொண்டு வெளியே சென்று அம்மாவைத் தேடினான் சங்கர்.

புவனாவும் தன் மகனுக்காகவே காத்திருந்தவள் போல, ஹாலிலேயே உட்கார்ந்திருந்தாள். சங்கர் "குட் மார்னிங்ம்மா.." என்றதும் "குட் மார்னிங் செல்லம். அம்மா பால் தர ரெடியா இருக்கேன். நீ பிரஸ் பண்ணிட்டு வா.." என்று சொன்னதும், சங்கர் வேகவேகமாக பாத்ரூம் சென்று பிரஸ் செய்துவிட்டு வந்தான்.

அவன் திரும்பி வரும்போது, புவனா தனது ஜட்டியை வைத்துக்கொண்டு இருப்பதை பார்த்த சங்கர் "என்னோட ஜட்டி அம்மாகிட்ட எப்படிப் போச்சு?" என்று நினைத்தபடி "அம்மா, என்னோட ஐட்டி எப்படி உங்கிட்ட வந்துச்சு?" என்றான் சங்கர்.

"நேத்து நீதானே கழட்டிப் போட்டுட்டு தூங்குன?" என்று சிரித்தாள் புவனா.

ஆனால் இப்போது சங்கர் தன் தாயிடம் எதையும் மறைக்க விரும்பவில்லை. அதனால் "ஆமாம்மா.. நேத்து உன்கிட்ட பால் குடிச்சிட்டு வந்ததுக்கு அப்புறம் எனக்கு தூக்கமே வரலை. உடம்பெல்லாம் ஒரு மாதிரி அனலா இருந்துச்சு. அதனாலதான் ஒரு தடவை அடிச்சிட்டேம்மா.." என்றான்.

"ஆனா செல்லம். ஏற்கனவே உனக்கு தானா விந்து வழியிற பிரச்சனை இருக்கு. இந்த நிலைமையில நீ இப்படி கையடிச்சா அதனால உன் ஆண்மைக்கு எதுவும் பிரச்சனை வந்திடுமோன்னு பயமா இருக்குடா செல்லம்.." என்றாள் புவனா.

தன் தாய் சொல்வதை உணர்ந்த சங்கர் "சாரிமா, இனி இப்படி பண்ண மாட்டேன். சரிமா இப்போ நான் பால் குடிக்கப் போறேன். ரொம்ப ரசிச்சு ருசிச்சு குடிக்கப்போறேன்.." என்று புவனாவின் முலைகளைப் பார்த்தபடி சொன்னான் சங்கர்.

அதைக் கேட்ட புவனா "செல்லம், அம்மா கொஞ்சம் வெளிய போக வேண்டிய வேலை இருக்கு. அதனால இப்போ சமத்துப் புள்ளையா, பாலை மட்டும் குடிச்சிக்கோ. நைட் மீதிய வச்சிக்கலாம்.." என்று புவனா சொல்லி, தன் ஜாக்கெட்டை அவிழ்த்து முலையை எடுத்து வெளியே விட்டாள்.

சங்கரும் "சரிமா.." என்று தன் தாய் சொன்னதற்கு ஆமோதித்து, நல்லப் பிள்ளையாக அவள் முலையில் பால் குடிக்க ஆரம்பித்தான்.

அவன் உறிஞ்சி பாலைக் குடிக்கும்போதே புவனாவுக்கு போதையானது. சங்கருக்கோ, அவன் ஆண்மை விரைத்துக்கொண்டு துள்ளி எழ ஆரம்பித்தது.

உள்ளே ஐட்டி போடாததால் அவன் சுன்னி பெர்முடாசை முட்டிக்கொண்டு கூடாரம் போல இருக்க, "புவனா அதைப் பார்த்து புன்னகைத்தாள்.." இப்படியே பத்து நிமிடங்கள் பால் குடித்தவன், பிறகு "போதும்மா.." என்று சொல்லி எழுந்துவிட்டான்.

மகன் பால் குடித்து முடித்ததும் தன் ஆடைகளை சரிசெய்துகொண்ட புவனா, தன் அறைக்குள் சென்று அவள் வழக்கமாக அணியும் ஒரே வண்ணத்திலானா, ஒரு ஊதா நிற புடவையை கட்டிக்கொண்டு, நெற்றியில் ஒரு சிறிய ஸ்டிக்கர் பொட்டை வைத்துக்கொண்டு வெளியே வந்தாள்.

அதைப் பார்த்ததும் சங்கர் "அம்மா.. மறுபடியும் ஏன் இந்த புடவைய கட்டுன?" என்றான்.

அதற்கு புவனா புன்னகைத்தபடி, "சங்கர், நீயும் நானும் வீட்டுக்குள்ள எப்படி வேணாலும் இருக்கலாம். ஆனா வெளிய போகும்போது, அப்படி போனா நேத்து வரைக்கும் புருசனை இழந்தவ, இன்னைக்கு வேற ஒரு புருசனை ஏற்பாடு பண்ணிட்டா போலன்னு நாலு பேரு நாலு விதமா பேசுவாங்கடா செல்லம். அதனாலதான், வீட்டுக்கு வந்ததும் நான் உனக்கு பிடிச்ச மாதிரி மாறிடுறேன். ஓ.கே.வா?" என்று தன் செல்ல மகனின் கன்னத்தை செல்லமாக கிள்ளினாள்.

"அப்புறம் அன்னைக்கு மட்டும் அந்த புடவையை கட்டிக்கிட்டு கோயிலுக்கு வந்த?" என்றான் சங்கர்.

"அது பொது இடம்டா செல்லம். அங்க நமக்கு தெரிஞ்சவங்க வரதுக்கு வாய்ப்பு கம்மி. ஆனா நான் போகப்போறது என்னோட ப்ரண்ட் தேவி கூட. அவளுக்கு என்னோட இந்த மாற்றம் தெரிஞ்சிட்டா, அப்புறம் துருவி துருவி கேட்டு என் உசுர வாங்குவா. அதுக்கத்தான்டா செல்லம்.." என்று புவனா சொன்னதும், சங்கரும் தன் அம்மாவுக்கு எந்த கலங்கமும் வந்துவிடக் கூடாது என்று சரி என்றான்.

உடனே புவனா தன் ஸ்கூட்டியை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினாள். தன் தோழி தேவியைப் பார்த்தும், இருவரும் பரஸ்பரம் தங்களைப் பற்றி விசாரித்துக் கொண்டார்கள்.

புவனாவும், தேவியும் ஒருவரை ஒருவர் சந்தித்து, பல மாதங்கள் ஆகியிருந்தது. அதனால் தேவி, புவனாவைப் பார்த்ததும் அவளிடம் ஏதோ மாற்றம் தெரிவதை உணர்ந்தாள்.

பெண் பார்வை கழுகின் பார்வையல்லவா? அவள் புவனாவிடம் பேசிக்கொண்டிருந்த சிறிது நேரத்திலேயே, அவளிடம் ஏற்பட்டிருந்த மாற்றத்தை புரிந்துகொண்டாள்.

புவனாவின் ஜாக்கெட்டுக்குள் முட்டிக்கொண்டிருந்த முலைகளை பார்த்த தேவி, "போன தடவை இவளை பாத்தப்போ மீடியம் சைசுல இருந்துச்சு. ஆனா, இப்போ ஏதோ கொப்பரை தேங்காயை கவுத்தி வச்ச மாதிரி இருக்கு? என்ன காரணமா இருக்கும்?" என்று யோசிக்க ஆரம்பித்தாள் தேவி.

தேவிக்கு எதிலாவது சந்தேகம் வந்துவிட்டால் அதை தெளிவுபடுத்தாமல் அவளுக்கு தூக்கம் வராது. அதனால் பேசிக்கொண்டிருந்த புவனாவை இடைமறித்த தேவி "ஆமாம்.. என்னடி இது இப்படி பெருசா வளர்ந்திருக்கு. என்ன மந்திரம் பண்ணுன?" என்று புவனாவிடம் கேட்டாள்.

"அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லடி. நீ ரொம்ப நாள் கழிச்சி பாக்குறதால அப்படி தெரியுது உனக்கு.." என்று சமாளித்தாள் புவனா.

"இல்லடி.. ரொம்ப பெருசா இருக்குடி.. ஏய் உண்மைய சொல்லு, புருசனை நினைச்சு தினமும் பிசையுறயா?" என்றாள்.

"அடிப்போடி, எனக்கு வீட்டு வேலையை கவனிக்கவே நேரம்ல்லையாம். இதுல இத போட்டு யாரு அமுக்க மட்டும் நேரம் இருக்குமாக்கும்? சரி.. சரி வா வந்த வேலையை கவனிப்போம்.." என்று தேவியை திசைதிருப்பாள் புவனா.

ஆனாலும் தேவிக்கு மனசு ஆறவில்லை. எப்படி? என்று மண்டையை போட்டுக் குடைய ஆரம்பித்தாள்.

புவனா வெளியே சென்றிருந்த அந்த நேரம் சங்கர் மட்டும் வீட்டில் தனியாக இருக்க, அவன் உணர்வுகளை அவனாலேயே கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. தன் தாயின் முலையில் வாய் வைத்தபோது நிமிர்ந்த சுன்னி, அடிவாங்காமல் அடங்க மறுத்து, துள்ளிக்கொண்டு இருந்தது.

ஆனால் சங்கர் தன் அம்மாவின் பேச்சை நினைவு கூர்ந்து, தன்னை முடிந்த அளவுக்கு கட்டுப்படுத்திக்கொண்டான். பாடல்கள் கேட்டான். படம் பார்த்தான். எல்லாம் அவன் ஆசையைத் தூண்டும்படியாகவே இருந்தது.

தூங்கலாம் என்று கட்டிலில் படுத்து உருண்டு புரண்டான். ஆனால் தூக்கம் கொஞ்சம் கூட வரவேயில்லை. அதனால் அம்மா வரும்வரை நேரத்தை கடத்த முடியாமல் கடத்திக்கொண்டிருந்தான்.

நல்லவேளையாக புவனா, அவன் எதிர்பார்த்ததை விடவும் சீக்கிரமாகவே வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தாள்.

புவனா வீட்டுக்கு வந்ததுமே, சங்கர் அவளை பின்னாலிருந்து "அம்மா.." என்று கட்டியணைத்தான். மகனின் கை அவள் இடுப்பைச் சுற்றி வளைத்திருக்க, உடலை திருப்ப முடியாமல், தலையை மட்டும் திருப்பி, "என்னடா அம்மா வந்ததுமே ஆரம்பிச்சிட்ட?" என்றாள் புவனா.

"நேத்து நீதானேம்மா சொன்ன, அம்மா முலைய நீ எப்போ வேணும்னாலும் எடுத்துக்கன்னு. அதான்.." என்றபடி, அம்மாவின் முந்தானையை சரிய விட்ட சங்கர், ஜாக்கெட்டில் முட்டி நிற்கும் அவளது பால் முலையை இதமாக தடவிக்கொடுத்தான்.

பின்னர் அம்மாவின் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை ஒவ்வொன்றாக அவிழ்த்து, அவள் முலைகளுக்கு விடுதலை கொடுத்தான்.

அப்போது "அம்மா, என்னம்மா இது வெளிய போகும்போது வழக்கமா பிரா போட்டுக்குவ, இப்போ வெறும் ஜாக்கெட் மட்டும் போட்டிருக்க?" என்றான் சங்கர்.

"அம்மா முலையில பால் சுரக்கிறதால இப்போ கொஞ்சம் பெரிசாயிருச்சுடா செல்லம். அதனால அம்மா வழக்கமா யூஸ் பண்ற ப்ரா பத்த மாட்டேங்கிது. அதான் புதுசா ப்ரா வாங்கிட்டு வந்திருக்கேன்.." என்று சொன்னதும், அம்மாவின் முலைகளை தடவிப் பார்த்து "இப்போ என்ன சைஸ் ப்ரா வாங்கிருக்க அம்மா?" என்றதும், புவனா வெட்கப்பட்டு, "38.." என்றாள்.

அதைக் கேட்ட சங்கர் "நான் பிசையுற பிசையுல அடுத்த மாசம் நீ 40 சைஸ் போடுவ பாரு.." என்று சொல்லி புவனாவின் பால் நிரம்பிய முலைகளை லேசாக பிசைய ஆரம்பித்தான். அதற்கே அவள் முலையிலிருந்து பால் சொட்டுச் சொட்டாக வெளியே சிந்தியது.

தன் பிடியை தளர்த்திய சங்கர், அம்மாவின் கழுத்தில் முகம் புதைத்து "அம்மா, நீ வெளிய போனதுல இருந்து நான் தவிச்சிக்கிட்டு இருக்கேன் தெரியுமா?" என்றான் சிணுங்கலாக.

"ஏன் செல்லம்?" என்று புவனா கேட்க, "உன் முலையில வாய் வச்சாலே என் தடி நிமிர்ந்துக்குது. அப்புறம் அது அடங்கவே மாட்டேங்குதும்மா.." என்றான்.

"தெரியும்டா செல்லம். உன்னால அது முடியாதுன்னு. அதான் அம்மா ஒரு ஐடியா பண்ணிருக்கேன்.." என்று, சொல்லியபடி தன் மகனின் பிடியிலிருந்து வெளியேறினாள் புவனா.

புவனா சொன்னதும், சங்கரின் மனதில் வான வேடிக்கைகள் வெடித்தன. உடனே "அப்படியா, என்னம்மா ஐடியா பண்ணிருக்க?" என்று கேட்டதும், "அத நைட் சொல்றேன். இப்போ அம்மாவுக்கு நிறைய வேலை இருக்காம். அதனால என் செல்லக்குட்டி சமத்தா இருப்பியாம். வேலையெல்லாம் முடிஞ்சதும் நம்ம வேலைய ஆரம்பிக்கலாம்.." என்று சங்கரின் கன்னத்தை செல்லமாக கிள்ளினாள்.

புவனா பேசிக்கொண்டே, மகன் கழட்டிய ஜாக்கெட் கொக்கிகளை போட ஆரம்பித்தாள். அப்போது சங்கர் "அதுவரைக்கும் நான் என்னம்மா பண்றது?" என்று கேட்க, "இந்தா இத சப்பிக்கிட்டு இரு.." என்று குழந்தைகளின் வாயில் வைக்கும் ஒரு நிப்பிளை எடுத்து அவன் வாயில் வைத்தாள்.

சங்கர் ஏமாற்றத்தோடு அந்த நிப்பிளை வாங்கிக்கொண்டான்.

அப்போது சங்கரின் முகத்தை சுற்றி திருஷ்டி முறித்த புவனா "அப்படியே பச்சப் புள்ளையாட்டம் இருக்க.." என்று சொல்லிவிட்டு தன் வேலையை கவனிக்க ஆரம்பித்தாள்.

நேரம் நகர்ந்தது.

வானம் இருட்டத் தொடங்கியிருந்தது. புவனா தனது வீட்டு வேலைகளை முடித்துவிட்டு குளிக்கச் சென்றாள். சங்கரும் அதுவரை செல்போனில் கேம்ஸ் விடையாடிக்கொண்டு நேரத்தைக் கடத்திக்கொண்டு இருந்தான்.

புவனா தன் மகனுக்கு பிடித்தபடி தயாராகி "சங்கர்.." என்று அழைத்ததுமே, அதற்க்காகவே காத்திருந்த சங்கர், வேகமாக அம்மாவின் அறைக்குள் சென்றான்.

அன்று புவனா, வெறும் பாவாடை ஜாக்கெட்டோடு மட்டும் இருந்தாள். அதைக் கண்டதும் சங்கர் "என்னம்மா இது? புடவை எங்கம்மா?" என்று சிணுங்கினான்.

"எப்படியும் கொஞ்ச நேரத்துல அவுக்கப்போற? அப்புறம் எதுக்கு தேவையில்லாம கட்டிக்கிட்டு?" என்று சிரித்தாள் புவனா.

[Mirchinaveen]

super update bro

Bro ungalauku story pidichiruka

[Mirchinaveen]

[Mirchinaveen]

[Mirchinaveen]

ஆனால் அவள் பாவாடை, தொப்புளுக்கு மேலே இருந்தது. ஜாக்கெட்டும் தன் பங்குக்கு வயிற்றைக் கொஞ்சம் மறைத்துக்கொண்டது. இதில் கவர்ச்சி எதுவும் இல்லை என்றாலும், ஜாக்கெட்டுக்குள் முட்டிக்கொண்டு நின்ற பலூன் முலைகள், அதற்கு நடுவே ஒரு ஆழமான பள்ளம் என, அவள் கிளிவேஜின் கவர்ச்சியில் சங்கர் மெய்சிலிர்த்துப் போனான். உடனே சங்கருக்கு சுன்னி எழுந்திருக்க ஆரம்பித்தது.

அதனால் மெதுவாக தன் அம்மாவின் அருகில் சென்ற சங்கர், தன் அம்மாவின் கிளிவேஜை மெல்லத் தடவி "சும்மா கும்முன்னு இருக்கும்மா?" என்றபடி, அவள் அவள் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை கழட்ட ஆரம்பித்தான்.

அடுத்த சில வினாடிகளில் அவள் ஜாக்கெட் தரையில் கடந்தது. அவள் முலைகள் இரண்டிலும் பால் நிரம்பி, காம்பில் சொட்டாக வந்து நின்றது.

சங்கர் தன் அம்மாவின் முலைகளுக்கு நடுவே தன் முகத்தைப் பதித்தான். தன் அம்மாவின் உடல் வாசம் அவனை போதையாக்க, மெதுவாக தன் நாக்கை நீட்டி அந்த இடத்தை மேலிருந்து கீழாக வருட ஆரம்பித்தான்.

அந்த சுகத்தில் சொக்கிப் போனாள் புவனா. அவள் கால்கள் நடுங்க ஆரம்பித்தன. உடனே புவனா தன் மகனின் தலையை வருடி "செல்லம், அம்மா கட்டில்ல சாஞ்சுக்கவா?" என்றாள்.

சங்கரும் "சரிமா.." என்று சம்மதிக்க, புவனா கட்டிலில் சாய்ந்து அமர்ந்துகொண்டு, "வாடா செல்லம் வந்து பால் குடி.." என்று சொல்ல, சங்கர் தன் தாயின் பக்கம் அமர்ந்தான்.

பின் அம்மாவின் முலையில் வாய் வைக்கப்போகும்போது புவனா அவனைத் தடுத்து "ஒரு நிமிசம் செல்லம்.." என்றதும், சங்கர் ஏக்கத்தோடு அவளை "என்ன?" என்று கேட்பதுபோல பார்த்தான்.

"ஒன்னுமில்ல செல்லம்.. இன்னைக்கு நீ குழந்தையாட்டம் அம்மாக்கிட்ட பால் குடிக்கனும்.." என்று கண்ணடித்தாள் புவனா.

அதைக் கேட்ட சங்கர் "நான் குழந்தையாட்டம்தானேமா பால் குடிக்கிறேன்.." என்றான்.

"அதில்லடா செல்லம். நான் உனக்கு குழந்தையில பால் குடுக்கும்போது நீ டிரஸ் எதுவும் போட்டிருக்க மாட்ட.. இப்போ புரியுதா?" என்றாள்.

சங்கர் இதை புரிந்துகொள்ளாமல் இருப்பானா? உடனே தனது டீசர்ட் மற்றும் பெர்முடாசை கழட்டினான். ஆனால் அம்மாவின் முன்னால் ஜட்டியை கழட்டுவதற்கு அவனுக்கு கூச்சமாக இருந்தது.

"இல்லம்மா கூச்சமா இருக்கு.." என்றான் சங்கர்.

"அம்மாகிட்ட என்ன கூச்சம்? எல்லாம் உன்னோட சின்ன வயசுல இருந்து அம்மா பாத்ததுதான்.." என்றதும், சங்கர் மெதுவாக தன் ஜட்டியை கீழே இறக்க, அவன் தடி துள்ளிக்கொண்டு வெளியே வந்தது.

பின்னர் அவன் ஜட்டியை கழட்டி மற்ற துணிகளோடு போட்டுவிட்டு, அம்மாவின் அருகில் கூச்சத்தோடு அமர்ந்தான்.

அதைக் கவனித்த புவனா "என்னடா செல்லம் ரொம்ப கூச்சமா இருக்கா?" என்று கேட்க, அவன் ஆமாம் என்பதுபோல தலையாட்டினான். அதே சமயம் அவன் சுன்னி முழு விரைப்பில் இருந்தது. உடனே புவனா "உன் குஞ்ச பாத்தா அப்படி தெரியலையே?" என்று சொல்ல, "சீ போம்மா உன் முன்னாடி இப்படி இருக்கிறது ரொம்ப கூச்சமா இருக்கு.." என்று தன் அம்மாவின் மார்பு மீது சாய்ந்து கொண்டான்.

புவனா தன் மகனின் தலையை வருடி, அப்படியே அவள் முலை பக்கம் நகர்த்தினாள். பின் தன் காம்பை எடுத்து தன் மகனின் உதட்டில் உரச, சங்கர் அதைக் கவ்விக்கொண்டு, பாலை உறிஞ்ச ஆரம்பித்தான்.

மகனின் உதடுகள் தன் காம்பில் பட்ட போதையில் "நல்லா குடிடா செல்லம். அம்மா பால் முழுசும் உனக்குத்தான். நல்லா சப்பிக் குடிடா.." என்று கிறக்கமான குரலில் தன் ஆசைகளை வெளிப்படுத்தினாள்.

ஆனால் சங்கருக்கு சொல்லிக்கொடுக்கவா வேண்டும்? தன் அம்மாவின் முலைக் காம்பு கிடைத்ததுமே தன் விளையாட்டை ஆரம்பித்துவிட்டான்.

கொஞ்சம் பாலை உறிஞ்சுவது, பிறகு அவள் காம்பை நாக்கால் நிமின்டுவது, காம்பை பற்களால் கடிப்பது, உதட்டால் கவ்வி இழுப்பது என்று தன் அம்மாவின் முலையுடன் விளையாடினான்.

அதே சமயம், புவனா தன் மகனின் விரைத்த சுன்னியை இதமாக பற்றி உருவி விட ஆரம்பிக்க, சங்கர் அதை கொஞ்சமும் எதிர்பார்க்கவில்லை. அவன் தன் அம்மாவிடம் ஏதோ சொல்லப்போக புவனா உடனே அவன் முகத்தை முலையோடு சேர்த்து அழுத்தி "நீ பால் குடிடா.. அம்மா பாத்துக்கிறேன்.." என்று சொல்ல, சங்கர் வேறு வழியின்றி, அம்மாவின் முலையில் மீண்டும் வாய் வைத்தான்.

புவனா, மகனின் சுன்னியை உருவி, கொட்டையை அழுத்தி, அவனை இன்பக் கடலில் தத்தளிக்க வைத்தாள். அதற்கு கைமாறாக சங்கரும், அம்மாவின் இரு முலைகளிலும் தன் வாய் வித்தையைக் காட்டிக்கொண்டு இருந்தான்.

ஒரு வழியாக அவன் பாலை குடித்து முடிக்க, புவனா அவனிடம் "செல்லம், நீ கையடிக்காம இருக்க அம்மா ஒரு வழி பண்றேன்னு மதியம் சொன்னனே அத இப்போ செய்யலாமா?" என்று புவனா கேட்க, சங்கர் துள்ளலுடன் சரி என்றான்.

"சரி, நீ படுத்துக்கோ.." என்று புவனா சொல்ல தன் தாய் என்ன செய்யப்போகிறாள் என்ற எதிர்பார்ப்போடு சங்கர் கட்டிலில் படுத்துக்கொண்டான்.

புவனா தன் மகனைப் பார்த்து சிரித்தபடி அவன் காலை விரித்து, அதன் ஊடே அமர்ந்துகொண்டாள். தன் முலையைப் பிழிந்து, அதிலிருந்து வழிந்த பாலை கையில் பிடித்து, தன் மகனின் சுன்னியில் தேய்த்துவிட்டாள்.

இப்படியே இரண்டு மூன்று முறை செய்ய, அவன் சுன்னி தாய்ப்பாலில் குளித்தது. பின்னர் தன் மகனின் சுன்னியை தன் முலைகளுக்கு நடுவே வைத்து, முலைகளால் அதை அமுக்கிப் பிடித்தபடி மேலும் கீழும் ஆட்ட ஆரம்பித்தாள்.

தன் தாயின் பால் முலைகள் தன் சுன்னிக்கு கொடுத்த சுகத்தை சங்கரால் தாங்கிக்கொள்ள முடியவில்லை. "அம்மாமாஆஆஆஆஆ.." என்று துள்ளினான்.

"எப்படி இருக்குடா செல்லம்?" என்று கேட்டபடியே புவனா தன் வேலையை தொடர்ந்துகொண்டிருக்க, சங்கர் அந்த சுகத்தை வார்த்தைகளால் வர்ணிக்க முடியாமல் "அம்.. அம்மாமாமாமா.. ஆஆஆஆஆ.. சு.. சுகமா இருக்கும்மாமாமா.." என்று முனக ஆரம்பித்தாள்.

சங்கரின் நிலை இப்படியென்றால், புவனாவின் நிலை இதை விட அதிக உணர்ச்சிவசப்படுவதாய் இருந்தது.

தன் மகனின் விரைத்த சுன்னி முலையில் உரசிச் செல்லும்போது, அவள் உடம்பில் ஒவ்வொரு நரம்பிலும் சுகம் போதையாக பரவ ஆரம்பித்தது.

இருவரும் சுகத்தில் துடித்துக்கொண்டிருந்த வேளையில் சங்கரால் அதற்கு மேல் தாங்க முடியாமல், தன் விந்து வெள்ளத்தை திறந்துவிட்டான். அவன் விந்து முழுவதும், அம்மா புவனாவின் முலையில் கொட்டியது.

அதைப் பார்த்த சங்கருக்கு ஆச்சர்யம். அவன் சுயஇன்பம் செய்து உச்சமடையும்போது இவ்வளவு விந்து வந்ததே கிடையாது. ஆனால் இப்போது அம்மாவின் முலையில் கொட்டியிருந்த விந்துவைப் பார்த்தபோது அவனுக்கே ஆச்சர்யமாக இருந்தது.

தனது ஆச்சர்யத்தை தன் அம்மாவிடம் கூற "ஆமா செல்லம்.. உனக்கு விந்து ஒழுகவே இல்ல. உச்சத்துல மட்டுந்தான் விந்து வந்துச்சு.." என்று சொல்லியபடி, முலையில் கொட்டியிருந்த விந்து முழுவதையும் தன் முலையைச் சுற்றி தேய்த்துக்கொண்டாள்.

அதைக் காண்பதற்கே பேரின்பமாக இருந்தது சங்கருக்கு. "ரொம்ப தேங்க்ஸ்ம்மா.." என்று தன் அம்மாவின் முலைகள் நசுங்க அவளை அணைத்துக்கொண்டான்.

"பரவால்ல செல்லம்.. இனி நீ கையடிக்க கூடாது. அம்மா இப்படி செஞ்சு விடுறேன்.." என்றாள் புவனா.

"தினமும் செஞ்சு விடுவியாம்மா?" என்றான் சங்கர்.

"தினமும் கிடையாது.. ரெண்டு நாளைக்கு ஒரு நாள். அதுவரைக்கும் நீ கையடிக்க கூடாது, அப்புறம் நான் செய்ய மாட்டேன்.." என்று புவனா சொல்ல, "இந்த சுகம் கிடைக்கும்போது, அது எதுக்கு? இன்னைக்கு நான் உன் கூடவே படுத்துக்கிறேன்.." என்று சொன்னான் சங்கர்.

சங்கரின் நெற்றியில் இதமாக முத்தமிட்ட புவனா "சரிடா செல்லம்.. வா சாப்பிடலாம்.." என்று இருவரும் சாப்பிட சென்றார்கள். புவனா மேலே எதுவும் போட்டுக்கொள்ளாமல், முலைகள் தெரிய சங்கருடன் சேர்ந்து சாப்பிட்டாள். சங்கரும் நிர்வாணமாகவே இருந்தான்.

சாப்பிட்டு முடித்ததும், இருவரும் துணிகளை போட்டுக்கொள்ளாமலேயே தூங்கச் சென்றார்கள். புவனாவின் பெரிய கட்டிலில் சங்கர் ஒரு புறம் படுத்துக்கொள்ள, புவனா மறுபக்கம் படுத்துக்கொண்டாள்.

சங்கருக்கு அன்று படுத்ததும் தூக்கம் வந்துவிட்டது. ஆனால் புவனாவுக்குத்தான் கூதி அரிப்பில் தூக்கம் வரவில்லை. மகன் பக்கத்தில் படுத்திருக்க, அவளுக்கு சுயஇன்பம் செய்யவும் மனம் வரவில்லை. நடு இரவு வரை புரண்டு புரண்டு படுத்தவள், பிறகு ஒருவழியாக தூங்கிப்போனாள்.

மறுநாள் காலை சங்கர் மெதுவாக கண்விழித்தான். இரவு நடந்த சம்பவத்தால் அன்றிரவு நல்ல தூக்கம் அவனுக்கு.

ஆனால் அவன் பக்கத்தில் படுத்திருந்த அம்மா புவனாவைக் காணவில்லை. மணியைப் பார்த்தான். மணி 7 ஆகியிருந்தது. அதனால் எழுந்து தன் ஆடைகளைப் போட்டுக்கொண்டு அம்மாவைத் தேடினான் சங்கர்.

புவனா நைட்டி போட்டுக்கொண்டு, கிச்சனில் சமைத்துக்கொண்டிருந்தாள். காலையிலேயே குளித்து முடித்து, ஈரக் கூந்தலை கொண்டைபோட்டு, அதில் டவலைச் சுற்றியிருந்தாள்.

சங்கருக்கு, நைட்டிக்குள்ளாக முட்டிக்கொண்டிருக்கும் அம்மாவின் முலைகளைப் பார்த்தவுடனேயே அதைப் பிசைய வேண்டும் என்ற ஆவல் வந்தது. உடனே "அம்மா.." என்றபடி உள்ளே சென்ற சங்கர், புவனாவை பின்பக்கமிருந்து கட்டியணைத்தான்.

அப்போது புவனா "என்ன செல்லம் எழுந்திருச்சிட்டியா?" என்க, "ஆமாம்மா. நேத்து நைட் நல்ல தூக்கம்.." என்றவன், அம்மாவின் முலைகளை உருட்டிப் பிசைய, புவனா "ஆஆஆஆஆஆ.." என அலற ஆரம்பித்தாள்.

அம்மாவின் கூச்சல் கேட்டு பயந்த சங்கர், "என்னம்மா? என்னாச்சு?" என்றான் பதட்டத்துடன். அவன் அமுக்கியதில் அவள் முலையிலிருந்து பால் கசிந்து, நைட்டி நனைந்திருந்தது.

ஆனாலும் முலையை அமுக்கினால் அவன் அம்மா இப்படி அலறியதே இல்லை என்பதால் அவனுக்கு பயம் வந்தது.

அதனால் "என்னாச்சும்மா, சொல்லும்மா.." என்றான் சங்கர்.

"தெரியலடா செல்லம். காலையில இருந்து முலையில ஒரே வலி.." என்றாள்.

"சரி வா.. முதல்ல டாக்டர்கிட்ட போவோம்.." என்றான் சங்கர்.

"இருடா சமையல் வேலையை முடிச்சிட்டு, உனக்கு பால் குடுத்திட்டு வரேன்.." என்று சொல்லவும், சங்கர் அதற்குள் குளித்து முடித்து புறப்படத் தயாரானான்.

பின்னர் புவனா சங்கருக்கு பால் கொடுக்க, சங்கர் எந்தவித சேட்டையும் செய்யாமல் சமத்தாக பால் குடித்தான். அவன் பால் குடித்ததும் வலி கொஞ்சம் குறைவது போல இருந்தது.

இருந்தாலும் மகனின் வற்புறுத்தால் ஹாஸ்பிட்டலுக்கு செல்ல சம்மதித்தாள் புவனா.

அந்த ஹாஸ்பிட்டலில் மகப்பேரு மருத்துவர் Dr.ஹேமமாலினி அவர்களை பார்க்க வேண்டும் என்று டோக்கன் வாங்கிக்கொண்டு வெளியே அமர்ந்தார்கள். அதுவரை வலி குறைந்ததைப்போல தோன்றிய புவனாவுக்கு மீண்டும் வலி எடுக்க ஆரம்பித்தது.

வலி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அதிகமாகிக்கொண்டே செல்ல, அதற்குள் "நம்பர் 27 வாங்க.." என்று நர்ஸ் அழைக்க, இருவரும் டாக்டரின் அறைக்குள் சென்றார்கள்.

புவனாவைப் பார்த்தமே அந்த டாக்டர் "வாங்க புவனா.. உட்காருங்க.." என்று புவனாவுக்கு ரொம்பவும் அறிமுகம் ஆனவள் போல வரவேற்றாள்.

இருவரும் டாக்டரின் முன்னால் இருந்த சேரில் உட்கார அப்போது ஹேமமாலினி டாக்டர் சங்கரை பார்த்துவிட்டு "இதுதான் உங்க பையனா?" என்றாள்.

அப்போது, தன்னைப் பற்றி விசாரித்த ஹேமமாலினி டாக்டரை கண்களால் அளவெடுத்தான் சங்கர். அவளுக்கு தன் அம்மாவின் வயது இருக்கலாம். ஆனால் வெள்ளை நிறத்தில் தன் அம்மாவை விட கூடுதல் கலரில் இருந்தாள். நெற்றியில் குங்குமம் வைத்து, டிசைனர் புடவை கட்டி, புடவைக்கு வெளியே தனது தாலியை தொங்கவிட்டிருந்தாள்.

"ஆமா டாக்டர்.. நான் இவனுக்காகத்தான் உங்ககிட்ட ஹெல்ப் கேட்டு வந்தேன்.." என்று சொன்னாள் புவனா.

"ம்ம்.. புரியுது புவனா.. சரி.. உங்ககிட்ட கொஞ்சம் பேசனும். பையனை வெளிய இருக்க சொல்லவா?" என்றாள் ஹேமா டாக்டர்.

[Mirchinaveen]

அதெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம் டாக்டர். என் பையன் இருக்கட்டும்.." என்று சொல்ல, ஹேமா டாக்டரும் அதைப் புரிந்துகொண்டாள்.

"சரி புவனா, உங்களுக்கு பால் சுரப்பெல்லாம் எப்படி இருக்கு? ஒன்னும் பிரச்சனை இல்லையே?" என்றாள் ஹேமா டாக்டர்.

"ம்ம்ம்.. தினமும் மாத்திரை எடுத்துக்கிறேன்.. பாலும் நல்லா சுரக்குது. என் பையனுக்கு தினமும் ரெண்டு வேளை பால் தரேன். இதுக்கெல்லாம் உங்களுக்குத்தான் தேங்க்ஸ் சொல்லனும்.." என்றாள் புவனா, முலை வலியில் லேசாக முகம் சுளித்தாள்.

அதைக் கவனித்த டாக்டர் ஹேமா "என்ன புவனா? ஏதும் பிரச்சனையா?" என்க, "ஆமா டாக்டர். இன்னைக்கு காலையில தூங்கி எழுந்ததில இருந்து முலையில வலியா இருக்கு டாக்டர்.." என்றாள்.

"அப்படியா?" என்ற ஹேமா "சரி, புவனா அந்த கட்டில்ல உட்காருங்க.." என்று சொல்ல, புவனாவும் எழுந்துசென்று கட்டிலில் உட்கார்ந்தாள். உடனே ஸ்டெதஸ்கோப்பை கழுத்தில் போட்டுக்கொண்ட டாக்டர் ஹேமா, புவனாவின் அருகில் சென்றதும், ஸ்கிரீனை இழுத்து மூடிக்கொண்டாள்.

சங்கரால் உள்ளே என்ன நடக்கிறதென்று பார்க்க முடியவில்லை. ஆனால் அவர்கள் பேசும் சத்தம் மட்டும் லேசாக கேட்டது.

டாக்டர் ஹேமா, புவனாவின் முந்தானையை விலக்கச் சொல்லி அவள் முலைகளைப் பார்த்தாள். முதல்கட்டமாக அவள் ஜாக்கெட் ரொம்பவும் இறுக்கமாக இருப்பதை கண்டுபிடித்தாள்.

"என்ன புவனா, இவ்வளவு டைட்டா ஜாக்கெட் போட்டுருக்கீங்க?" என்றாள் ஹேமா.

"நான் ஆரம்பத்துல போடுற ஜாக்கெட்டை இப்போ போட முடியல. இது புதுசா தெச்சதுதான்.. நான் காலையில போடும்போது கூட நல்லாத்தான் இருந்துச்சு?" என்றாள் புவனா.

உடனே டாக்டர் ஹேமா எதையோ புரிந்துகொண்டவள்போல "சரி புவனா.. உங்க ஜாக்கெட்ட கழட்டுங்க.." என்றாள்.

புவனாவும் தன் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை அவிழ்த்தாள். அவள் பிரா போடாததால் கொக்கிகளை அவிழ்த்ததுமே, அவள் முலைகள் விடுதலையடைந்து வெளியே வந்தன.

அவள் முலையின் அளவைப் பார்த்து ஹேமாவுக்கே ஆச்சர்யமாக இருந்தது. உடனே "நான் உன் முலைய செக்கப் பண்றேன். வலிச்சா உடனே சொல்லனும்.." என்றவள், மெதுவாக புவனாவின் முலையை தொட்டு அமுக்கினாள். அவள் அமுக்கியதும், புவனா "ஆஆஆஆ.. வலிக்குது டாக்டர்.." என்று சொன்னாள்.

உடனே டாக்டர் ஹேமா "பையன் தினமும் உன் முலையில பால் குடிக்கிறானா?" என்று கேட்டாள்.

"ஆமா டாக்டர்.. காலை மாலை ரெண்டு வேளையும் குடிக்கிறான்.. ஏன் டாக்டர்?" என்றாள் புவனா.

"உனக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்ல புவனா. உன் முலையில அளவுக்கு அதிகமா பால் சுரக்குது. அது முழுசா வெளியேறாம, புதுசா சுரக்க சுரக்க பால் உன் முலையில தேங்கி, உனக்கு வலி எடுக்க ஆரம்பிக்குது. இதுவும் பால் கட்டிக்கிறதால வர வலி மாதிரிதான். டோன்ட் வர்ரி.." என்றாள் டாக்டர் ஹேமா.

"இதுக்கு என்ன டாக்டர் பண்றது? மாத்திரை போடுறத நிறுத்திடவா?" என்றாள்.

"ஐயோ.. அப்படி மட்டும் பண்ணக்கூடாது. அப்படி திடீர்ன்னு நிறுத்திட்டா அது வேற சைட் எபக்ஸ்ட்ஸ் உண்டு பண்ணிடும். அதுமட்டுமில்லாம, உனக்கு பால் சுரப்பும் நின்னுடும். அப்புறம் மறுபடியும் உனக்கு பால் சுரக்க வைக்கிறது ரொம்ப கஷ்டமா போய்டும்.." என்றாள் டாக்டர் ஹேமா.

"அப்பறம் இதுக்கு என்னதான் டாக்டர் வழி?" என்றாள் புவனா.

"வழி இருக்கு.." என்றவள் புவனாவைப் பார்த்து புன்னகைத்தாள்.

டாக்டர் ஹேமா ஒரு பெல்லை அமுக்க, வெளியே இருந்து ஒரு நர்ஸ் ஓடி வந்தாள். அவளிடம் தன் மருந்துச்சீட்டில் எதையோ எழுதிக்கொடுத்து, "இதை உடனே பார்மஸில இருந்து வாங்கிட்டு வாங்க.." என்று சொன்னாள்.

அந்த நர்ஸும் கொஞ்ச நேரத்தில் கையில் ஒரு பெட்டியுடன் வர அதை வாங்கிக்கொண்ட டாக்டர் ஹேமா "நான் சொல்லுற வரைக்கும் யாரையும் உள்ள அனுப்ப வேண்டாம்.." என்று சொல்லிவிட்டு, அந்த பெட்டியைப் பிரித்தாள்.

அந்த பெட்டிக்குள் இருந்து குழந்தைகளுக்கு பால் கொடுக்கும் Feeding bottle போல ஒன்றை வெளியே எடுத்து தன் மேசையில் வைத்தாள். அடுத்து, புனல் போன்ற ஒன்றையும், அதற்கடுத்து B.P பார்க்கும் மிஷினில் காற்று நிரப்ப பயன்படும் Rubber bulb போன்ற ஒன்றையும் அதற்கடுத்து, ஒரு டியூப்பையும் எடுத்து வெளியே வைத்துவிட்டு, அவை ஒவ்வொன்றையும் ஒன்று சேர்க்க ஆரம்பித்தாள்.

அந்த Feeding bootle-ன் மூடியைக் கழட்டி, அதில் அந்த புனல் போன்ற சாதனத்தை பொருத்தினாள். பிறகு அதில் ஒரு டியூப்பை மாட்டி, அதன் நுனியில் காற்று நிரப்பும் Rubber bulb-ஐயும் மாட்டினாள்.

அதைப் பார்த்த, சங்கருக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. ஆனால் புவனாவுக்கு எல்லாம் புரிந்தது.

அந்த மிஷினை எடுத்துக்கொண்டு புவனாவிடம் சென்ற ஹேமா "புவனா, இந்த கப்பை உன் முலையில அழுத்தி பிடிச்சிக்கிட்டு, இந்த Rubber bulb-ஐ அழுத்தி அழுத்தி விட்டா போதும், உன் முலையில இருக்கிற பால் இந்த பாட்டில்ல வந்து சேர்ந்திரும். அப்புறம் இந்த பாலை நீ உன் மகனுக்கு கொடுத்தாலும் சரி, இல்லை நீயே குடிச்சாலும் சரி.." என்றாள் ஹேமா.

அதைக்கேட்டதும் "என்னது என் பாலை நானே குடிக்கவா?" என்றாள் புவனா.

"ஆமா புவனா. உனக்கு அதிகமா பால் சுரக்கிறதால உன் உடம்புல கால்சியம் சத்து பற்றாக்குறை உண்டாகுற வாய்ப்பு அதிகம். அதனால உன் பாலை நீயே குடிக்கும்போது, அந்த பிரச்சனை கொஞ்சம் குறையும்.." என்று சொன்ன டாக்டர் ஹேமா, அந்த பம்ப்பை பயன்படுத்தி புவனாவின் முலையில் பால் கறக்க ஆரம்பித்தாள்.

அவள் பாலை கறக்க கறக்க, புவனாவின் ஒரு பக்க முலையில் வலி கொஞ்சம் குறைந்தது.

ஹேமா பால் கறக்க ஆரம்பித்த ஒரு நிமிடத்தில் அந்த 200 மி.லி பாட்டில் நிரம்பிவிட்டது.

அதைப் பார்த்ததும் "சும்மா சொல்லக்கூடாது புவனா. அதுக்குள்ள நிரம்பிடுச்சு.." என்று சொன்ன டாக்டர் ஹேமா, அந்த சாதனத்திலிருந்து பால் நிரம்பிய பாட்டிலை மட்டும் தனியே கழட்டி, அதில் நிப்பிள் போன்ற மூடியை மாட்டி "இந்தாங்க புவனா, இந்த பாலைக் குடிங்க.." என்று அவள் வாயில் அந்த பால் புட்டியை வைத்தாள்.

டாக்டர் தன் பாலைக் கறந்து, தனக்கே ஊட்டி விடுவதைப் பார்த்து புவனாவுக்கு புல்லரித்தது. இதையெல்லாம் சங்கர் வாய் பிளந்து பார்த்துக்கொண்டிருக்க, அப்போது டாக்டர் ஹேமா அவனை அழைத்தாள்.

சங்கர் டாக்டரின் அருகில் சென்றதும், அவள் பால் கறந்த முலையைக் காட்டி "உன் அம்மா முலையில இன்னும் கொஞ்சம் பால் இருக்கு. அதை குடிச்சு காலியாக்கிடு.." என்று சொன்னதும், டாக்டரின் முன்னால் எப்படி தன் அம்மாவின் முலையில் வாய் வைப்பது என்று தயங்கி நின்றான் சங்கர்.

அதைக் கவனித்த டாக்டர் ஹேமா "என்ன சங்கர் தயங்குற? வீட்டுல எப்படி பால் குடிப்பியோ அப்படி இங்கேயும் குடி.. கமான்.." என்று சொல்ல, புவனா தன் பங்குக்கு "குடிடா செல்லம்.. வெட்கப்படாத.." என்று சொன்னாள். அதனால் சங்கர் மெல்ல தன் தாயின் முலையில் வாய் வைத்து, பாலை உறிந்து குடிக்க ஆரம்பித்தான்.

சங்கர் முலையில் வாய் வைத்ததும் புவனா கண்கள் சொருக ஆரம்பித்தாள். அதை ஹேமாவும் கவனிக்க தவறவில்லை. ஒரு டாக்டராக இல்லாமல், ஒரு பெண்ணாக புவனா அனுபவிக்கும், உணர்வுகள் பற்றி அவளுக்கும் தெரிந்திருந்தது.

அவளது ஒரு பக்க முலையில் பால் காலியாக ஆக, அதன் பருமன் சற்று குறைந்தது. அதே சமயம், பால் ஊறி வீங்கிப் போயிருக்கும் இன்னொரு முலையைப் பார்க்க, ஹேமாவுக்கு அதில் பால் குடிக்க உதடுகள் துடித்தது.

உடனே தன் ஸ்டெதஸ்கோப்பையும், டாக்டர் கோட்டையும் கழட்டி தன் மேசையில் வைத்துவிட்டு, புவனாவின் இன்னொரு முலையில் வாய் வைத்தாள் ஹேமா.

தன் வயதுடைய ஒரு பெண் தன் முலையில் வாய் வைப்பது, புவனாவுக்கு வேறொரு புது அனுபவமாக இருந்தது. அதே சமயம், தனது ஒரு முலையில் தன் மகன் வாய் வைத்திருக்க, இன்னொரு முலையில் டாக்டர் வாய்வைத்திருக்க, புவனாவுக்கோ இரட்டிப்பு இன்பம்.

புவனா, தன் முலையில் பால் குடிக்கும் இருவரையும் வருடிக்கொடுத்து பால் கொடுத்துக்கொண்டிருந்தாள். டாக்டர் ஹேமா அவள் முலையை ஆழமாக மூச்சிழுத்து உறிந்து பால் குடிக்க, அவள் பாலை உறியும்போதெல்லாம் புவனாவுக்கு முலையில் சில்லென்ற உணர்வுகள் தோன்றி அடங்கியது.

சங்கர், புவனாவின் ஒரு பக்க முலையிலிருந்த பாலை காலி செய்ய, டாக்டர் ஹேமா இன்னொரு பக்க முலைப்பால் முழுவதையும் காலி செய்தாள்.

பின்னர் தன் கோட் மற்றும் ஸ்டெதஸ்கோப்பை போட்டுக்கொண்டு டாக்டராக மாறிய ஹேமா, புவனாவின் முலையை அழுத்திப் பார்த்து "இப்போ எப்படி இருக்கு புவனா?" என்றாள்.

"பரவால்ல டாக்டர். வலி இப்போ சுத்தமா இல்லை.." என்று சொல்ல, அந்த பால் கறக்கும் மிஷினை புவனாவிடம் கொடுத்து "சரி.. நீங்க கிளம்பலாம்.." என்றாள் ஹேமா.

புவனா தன் ஆடைகளை சரிசெய்து கொள்ள, சங்கர் அந்த மிஷினை பாக்ஸில் போட்டு பைக்குள் வைத்துக்கொள்ள, இருவரும் வீட்டுக்கு கிளம்பினார்கள். அவர்கள் ஹாஸ்பிட்டலை விட்டு வெளியே வரும்போது, புவனாவின் தோழி தேவி அவர்களை பார்த்தாள்.

தேவி புவனாவைப் பார்த்ததும் "என்னடி ஹாஸ்பிட்டல் பக்கம்? என்னாச்சு உடம்புக்கு?" என்றாள்.

உடனே புவனா "பையனுக்கு வயித்து வலி.. அதான் டாக்டரைப் பாத்துட்டு போலாம்ன்னு வந்தோம்.." என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்க, தேவியின் கண்கள் புவனாவின் முலைகளை நோட்டமிட்டது.

பால் முழுவதும் காலியானதால் புவனாவின் முலை கொஞ்சம் சுருங்கிப் போயிருக்க "என்னடா இது? நேத்து பாக்கும்போது காத்தடச்ச பலூன் மாதிரி இருந்துச்சு. இன்னைக்கு என்னடான்னா, பஞ்சரான பலூன் மாதிரி இருக்கே? என்ன நடக்குது? ஒன்னும் புரியலையே.." என்று குழம்ப ஆரம்பித்தாள் தேவி.

அதைக் கவனித்த புவனா "சரி தேவி நாங்க கிளம்புறோம்.." என்று சொல்லி அங்கிருந்து நகர, தேவிக்கு ஒன்றும் புரியாமல் தன் வேலையை கவனிக்கச் சென்றாள்.

[Mirchinaveen]

[Mirchinaveen]

[Mirchinaveen]

pic hosting sites

[Mirchinaveen]

சங்கரும், புவனாவும் வீட்டுக்கு வந்ததும், சங்கர் "அம்மா, அந்த டாக்டர் உன் முலையில பால் குடிப்பாங்கன்னு நான் நினைக்கவே இல்லம்மா.." என்றான்.

"பரவால்லடா செல்லம். அவங்க பால் குடிக்கலைன்னா, அந்த பால் வீணாப் போயிருக்கும். இந்த பாலுக்குத்தானே அம்மா, ஒவ்வொருத்தி வீடா போய் கெஞ்சிட்டு இருந்தேன்.." என்று சொன்னதும், சங்கர் அவள் மார்பில் சாய்ந்துகொண்டு "எனக்காக நீ எவ்வளவு கஷ்டப்படுற? ரொம்ப தேங்க்ஸ்ம்மா.." என்றான்.

"பரவாயில்லடா செல்லம்.. இரு அம்மா சமைக்கிறேன். சாப்பிடலாம்.." என்றாள் புவனா.

அப்போது சங்கர் "அம்மா, நானும் டாக்டரும் உன் முலைப்பால் எல்லாத்தையும் காலி பண்ணிட்டோம். ராத்திரிக்குள்ள உனக்கு பால் சுரக்குமாம்மா?" என்று தன் சந்தேகத்தைக் கேட்டான்.

"கண்டிப்பா சுரக்கும்.." என்று சொன்ன புவனா, தன் வேலையை கவனிக்க செல்ல, சங்கரும் அப்படியும் இப்படியுமாக பொழுதை போக்கினான்.

இரவு சாப்பாடு முடிந்ததும், இருவரும் கொஞ்ச நேரம் டி.வி பார்த்தார்கள். மணி இரவு 9-ஐத் தாண்டியதும், புவனா "வாடா செல்லம் பால் குடிக்கலாம்.." என்று சொல்ல, சங்கர் துள்ளலுடன் எழுந்து பால் குடிக்க சென்றான்.

புவனாவும் வழக்கம்போல தன் மகனுக்கு பால் கொடுக்க, சங்கரும் தனது வழக்கமான சில்மிஷங்களோடு பால் குடித்தான்.

சங்கர் அவள் காம்பைக் கடித்து பால் குடிக்க, புவனாவின் உணர்ச்சிகள் விழித்துக்கொண்டன. முந்தைய இரவே, அவள் உணர்வுகளை அடக்க முடியாமல் படாதபாடு பட்டுவிட்டாள். இன்றைக்கோ, மகனும் டாக்டர் ஹேமாவும் மாறி மாறி பால் குடித்து அவள் உணர்வுகளை உசுப்பி விட்டிருந்தார்கள்.

இப்போது தன் மகன் தன் முலையில் செய்த சில்மிஷங்களால் புவனா சிலிர்த்துப்போனாள்.

புவனாவின் இரண்டு முலைகளிலும் முடிந்த அளவுக்கு பாலை குடித்த சங்கர் "போதும்மா.. எனக்கு தூக்கம் வருது.." என்று சொல்லிவிட்டு அவளுக்கு பக்கத்திலேயே படுத்துக்கொண்டான்.

ஆனால் புவனாவுக்கோ, உணர்ச்சியில் உடல் நெருப்பாக கொதித்தது. ஏற்கனவே அரை நிர்வாணமாக இருந்தாள் புவனா. அதனால் அவளது கைகள் தானாக அவள் அவள் புண்டைக் குழிக்குள் செல்லத் துடித்தன.

பக்கத்தில் தன் மகன் வேறு படுத்திருக்க, அவளுக்கு என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை. மெதுவாக தன் மகனின் காதருகே "சங்கர்.. செல்லம்.." என அழைத்துப் பார்த்தாள். ஆனால் அவனிடம் இருந்து அசைவு ஏதும் இல்லை.

தன் மகன் நன்றாக தூங்கிவிட்டதை உறுதிபடுத்திக்கொண்ட புவனா, தன் விரல்களை கூதிக்குள் நுழைக்க ஆரம்பித்தாள். அவளுடைய விரல்கள் அனலாய் கொதிக்கும் அவள் கூதிக்குள் நுழைந்தபோது, அவளுக்கு உண்டான பரவசத்தை சொல்ல வார்த்தைகளே இல்லை!

விரல்களை கூதிக்குள் நுழைத்து, மெதுவாக உள்ளே வெளியே என்று ஆட்ட ஆரம்பித்தவள், பின்னர், தாபம் தாங்க முடியாமல், வேகமாக ஆட்டத் தொடங்கினாள்.

ஏதோ ஒரு ஆண்மகன் தன்னை ஓப்பது போல நினைத்துக்கொண்டு கால்களை அகட்டி, தன்னைத் தானே ஓத்துக்கொண்டு இருந்தாள்.

முடிவில் அவளின் தேங்கியிருந்த ஆசையெல்லாம் மதன நீராக வெளியே கொட்ட, உடல் உச்சமடைந்த திருப்தியில் இயல்பு நிலைக்கு வந்தாள் புவனா. ஆனால் பக்கத்தில் தன் மகனை வைத்துக்கொண்டே, தான் இப்படி செய்தது அவளுக்கு கொஞ்சம் குற்ற உணர்வாகவே இருந்தது.

அதனால் படுக்கையில் இருந்து எழுந்த புவனா, தன் அறையில் மாட்டியிருந்த தன் கணவரின் படத்திற்கு முன்னால் நின்று தான் செய்த தவறுக்கு மன்னிப்பு கேட்டுவிட்டு, வந்து படுத்தாள்.

படுத்ததும், தன் மகன் தூங்கிக்கொண்டிருக்கிறான் என்பதை மீண்டும் ஒரு முறை உறுதிபடுத்திக்கொண்டு, ஆசைகள் அடங்கிய திருப்தியில் தூங்கிப் போனாள்.

மறுநாள் பொழுது விடிந்து புவனா கண் விழித்து எழுந்தபோது, பக்கத்தில் படுத்திருந்த சங்கரைக் காணவில்லை. அன்று சங்கர் புவனாவுக்கு முன்பாகவே படுக்கையில் இருந்து எழுந்திருந்தான்.

இரவு, பாவாடையுடன் அரை நிர்வாணக் கோலத்திலேயே தூங்கிப்போன புவனா, தன் முலைகளைக் கவனித்தபோது, இரவெல்லாம் பால் சுரந்து கும்மென்று வீங்கியிருந்தது. இன்னும் சில மணி நேரங்கள் போனால், முலையில் வலி எடுத்துவிடும் என்ற நிலையில் இருந்தது. அதற்குள் தன் முலைப் பாலை காலி செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்த புவனா, ஒரு நைட்டியை எடுத்துப் போட்டுக்கொண்டு பெட் ரூமிலிருந்து வெளியே வர, ஹாலில் சங்கர் தன் செல்போனை நோண்டியபடி இருந்தான்.

அவனைப் பார்த்ததும் "என்ன செல்லம், சீக்கிரமா எழுந்திட்டியா?" என்றபடி அவன் அருகே உட்கார்ந்த புவனா "தன் நைட்டியின் ஜிப்பை இறக்கி, தன் இடது முலையை வெளியே தள்ளினாள். பிறகு தன் மகனை இழுத்து, தன் மடியில் படுக்கவைத்து, அவள் வாயருகே முலையைக் கொண்டுசெல்ல, சங்கர் புவனாவின் காம்பைக் கவ்வி உறிய ஆரம்பித்தான்.

புவனாவும், சங்கர் தன் முலையில் பால் குடிக்கும்வரை, அவன் தலையை குழந்தையைப் போல வருடிக்கொடுத்துக்கொண்டு இருந்தாள். சங்கரால் புவனாவின் இடது பக்க முலைப்பாலைத்தான் காலி செய்ய முடிந்தது. அதற்கே அவனது வயிறு நிரம்பியிருந்தது.

அதனால் வலது முலையிலிருந்த பாலை, அவனால் ஒரு சொட்டு கூட குடிக்க முடியவில்லை. சங்கர் தன் அம்மாவிடம் "அம்மா.. போதும்மா இதுக்கே வயிறு நிரம்பிடுச்சு.." என்று சொல்ல, "சரிடா செல்லக் குட்டி.. இன்னும் கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு பால் குடி.." என்று சொல்லிவிட்டு, தன் நைட்டியை சரிசெய்து கொண்டிருக்கும்போது, வீட்டு காலிங் பெல் ஒலித்தது.

புவனா நைட்டியை சரிசெய்துகொண்டிருக்க, சங்கர் "இருமா.. நான் பாக்குறேன்.." என்று சொல்லிவிட்டு, கதவைத் திறந்தான்.

கதவைத் திறந்ததும் வீட்டுக்கு வந்திருந்த தேவியைப் பார்த்து. "வாங்க ஆண்ட்டி.." என்று அவளை வரவேற்றான் சங்கர்.

உடனே புவனா பதறிப்போனாள். "ஏற்கனவே என் முலை மீது சந்தேகத்தில் இருக்கிறாள். அதாவது பரவாயில்லை. ஆனால் இப்போது சங்கர் ஒரு முலையில் மட்டும் பால் குடித்து காலியாக்கிவிட்டான். ஒரு முலை காற்றடைத்த பலூன் மாதிரியும், இன்னொன்று, காற்றுப்போன பலூன் மாதிரியும் இருப்பதைப் பார்த்தால், தேவியை என்னை கேள்வி கேட்டே சாகடித்துவிடுவாள்.." என்று நினைத்த புவனா, அவசரகதியில் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல், கைக்கு கிடைத்த துண்டை எடுத்து தன் மார்பு மீது துப்பட்டா போல போட்டுக்கொண்டு தன் முலையை மறைத்துக்கொண்டாள்.

புவனா தன் முலையை மூடி மறைக்கவும், தேவி வீட்டுக்குள்ளே வரவும் நேரம் சரியாக இருந்தது. புவனாவைப் பார்த்த தேவி "என்ன புவனா? இப்போதான் தூங்கி எழுந்திருச்சிருப்ப போல?" என்றாள்.

"ஆமா தேவி. பையனும் லீவுல வீட்டுல இருக்கான். நானும் வீட்டுல இருக்கேன். காலையில அவசர அவசரமா செய்ய, என்ன வேலை இருக்கப்போகுது சொல்லு?" என்று பதில் சொன்னாள் புவனா.

"அது சரிதான்டி புவனா.." என்ற தேவியின் பார்வை புவனாவின் மார்புகளின் மீது விழுந்தது. தேவியின் பார்வை தன் மார்பை கவனிப்பதை உணர்ந்த புவனா, தன் முலையை மறைத்துக்கொண்டிருந்த துண்டு, மார்பு மீது சரியாக உள்ளதா என்பதை உறுதிசெய்துகொண்டாள்.

ஆனால் தேவிக்கோ, துண்டுக்குள் இருக்கும் முலையை காணும் ஆர்வம் இருந்தது. அதை உணர்ந்துகொண்ட புவனா, "என்னடி தேவி.. காலையிலேயே வீட்டுக்கு வந்திருக்க? என்ன சமாச்சாரம்?" என்று கேட்டு அவள் கவனத்தை திசை திருப்ப முயற்சித்தாள்.

அவள் கேட்ட கேள்வி, தேவியின் காதுகளுக்குள் போனதை தவிர, அவள் மனது புவனாவின் முலை இன்று எப்படி இருக்கும் என்று சிந்தித்தபடியே இருந்தது.

அதனால் புவனா "ஏய் தேவி.. என்னடி ஆச்சு உனக்கு? நான் இங்க கத்திக்கிட்டு இருக்கேன். நீ கம்முன்னு இருக்க?" என்றாள்.

உடனே சுதாரித்த தேவி "ஒன்னுமில்லடி.. உனக்கு ஒரு வேலை வேணும்ன்னு எங்கிட்ட கேட்டிருந்தியே. அது விஷயமத்தான்டி வந்தேன்.." என்றாள்.

"என்னடி, ஏதும் வேலை பாத்து வச்சிருக்கியா?" என்று கேட்டாள் புவனா.

"இல்லடி. இதுவரைக்கும் ஒன்னும் கிடைக்கல. அத சொல்லிட்டு போகத்தான் வந்தேன்.." என்றாள் தேவி.

"அடிப்பாவி. இத சொல்லவா, காலங்காத்தால இவ்வளவு தூரம் வந்த? இத என்கிட்ட போன்லயே சொல்லிருக்கலாம்ல?" என்றாள் புவனா.

"இல்லடி புவனா, இந்த வழியா வந்தேன். அப்படியே உன்னையும் பாத்துட்டு போகலாம்ன்னு வந்தேன்டி. ஏன்டி நான் உன் வீட்டுக்கு வரக்கூடாதா?" என்றாள் தேவி.

உண்மையில், தேவி புவனாவின் முலைகள் ஏறி இறங்கும் ரகசியம் பற்றி தெரிந்துகொள்ளும் ஆர்வத்தில்தான் அவள் வீட்டிற்கு வந்திருப்பது புவனாவுக்கு புரிந்துபோனது. அதுபோக, அவள் ஏடாகூடமாக கேள்விகயைக் கேட்டே, ரகசியங்களை பிடிங்கிவிடுபவள் என்பது புவனாவுக்கு நன்றாகவே தெரியும்.

தேவியின் ஏடாகூட கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்வதில் புவனா மிகவும் கெட்டிக்காரி. அதனால் "என்னடி இப்படி சொல்லிட்ட? இது உன் வீடு மாதிரி. நீ எப்போ வேணாலும் வரலாம் போகலாம். ஏன் நீ இங்கேயே தங்கிக்க. நான் வேணும்ன்னா உன் வீட்டுக்கு போயிடுறேன்.." என்று தேவியைப் பார்த்து கண்ணடித்தாள் புவனா.

"ஆமா நீ போயிட்டாலும் என் புருசன் உன்ன அப்படியே கவனிச்சிருவார்? கட்டின பொண்டாட்டி வயித்துல ஒரு வாரிசை விதைக்க வழியில்ல.. ம்கூம்.." என்று தன் ஏக்கத்தை சொல்லி பெருமூச்சு விட்ட தேவியிடம் "ஏய் பையன் பக்கத்துல இருக்கான்டி.." என்று கிசுகிசுக்கவும், "சரி.. சரி.." என்று அமைதியானாள் தேவி.

பிறகு "ஏய் நான் வீட்டுக்கு வந்திருக்கேன். டீ காப்பி எதுவும் தர மாட்டியா?" என்று கேட்டாள் தேவி. "ஐயோ.. மன்னிச்சிருடி.. உன்ன பாத்த சந்தோஷத்துல உனக்கு குடிக்க எதுவும் தரலை.. அஞ்சு நிமிசம் பொருடி.." என்று சொல்லிவிட்டு, புவனா எழுந்திருக்கும்போது, அவள் மார்பில் கிடந்த துண்டு ஒரு பக்கமாக சரிய, புவனா அடுத்தவினாடியே அது நழுவி கீழே விழாமல் பிடித்துக்கொண்டாள்.

ஆனால் நழுவிய அந்த துண்டு, புவனாவின் இடது பக்க முலையை தேவியின் கண்களுக்கு காட்டிவிட்டது. தேவியின் கண்களும், அந்த கணநேர காட்சியை அப்படியே போட்டோ எடுத்துக்கொண்டது. நல்லவேளையாக புவனாவின் இடது பக்க முலை சங்கர் பால் குடித்து வற்றிப்போயிருந்ததால், தேவி ஹாஸ்பிட்டலில் பார்த்த முலை போலவே இருந்தது. ஆனால், அவளுக்கோ இரண்டு பக்க முலைகளையும் பார்த்தால்தான் மனது திருப்தியாகும்.

புவனா சரசரவென அங்கிருந்து நகர்ந்து சமையலறைக்குள் புகுந்தாள். "பின்னர் உள்ளிருந்தே, சங்கர் நான் காப்பி போட்டுட்டு வர வரைக்கும் தேவி ஆண்ட்டிகிட்ட எதாவது பேசிட்டு இரு.." என்று சொல்லவும், சங்கரும் தேவியிடம் பேச்சுக்கொடுத்தான்.

தேவி "என்ன சங்கர்? இன்னும் எத்தனை நாள் லீவு பாக்கி இருக்கு?" என்று பேசி, புவனா வரும் வரை நேரத்தை போக்க ஆரம்பித்தாள்.

கிச்சனில் இருந்த புவனாவுக்கோ வீட்டில் பால் இல்லை என்பது அப்போதுதான் ஞாபகத்துக்கு வந்தது. என்ன செய்வது என்று யோசித்த புவனா, தன் அறைக்குள் சென்று டாக்டர் கொடுத்த அந்த பால் கறக்கும் மிஷினை எடுத்துக்கொண்டு கிச்சனுக்குள் சென்றாள்.

அந்த மிஷினின் பாகங்களை ஒன்றிணைத்து, தன் வலது பக்க முலையில் காப்புக்கு நேராக கப்பை வைத்து அழுத்திப் பிடித்துக்கொண்டு, Rubber bulb-ஐ அழுத்த, அந்த மிஷின் புவனாவின் முலையிலிருந்து பாலைக் கறக்க ஆரம்பித்தது.

நான்கைந்து நிமிடங்களிலேயே Container நிரம்பும் அளவுக்கு பாலைக் கறந்தது அந்த மிஷின். கிட்டத்தட்ட, தன் முலைப்பால் முழுவதையும் காலிசெய்துவிட்டாள் புவனா. இப்போது அவளது இரண்டு முலைகளும் ஏற்ற இறக்கம் இல்லாமல் சமமாக இருந்தது.

ஒரு நிம்மதிப் பெருமூச்சு விட்டுக்கொண்ட புவனா, அதற்கு மேலும் தாமதிக்காமல் அடுப்பை பற்ற வைத்து, பாத்திரத்தில் பாலை ஊற்றி காயவைத்தாள்.

பால் காயந்து பொங்கியதும், அடுப்பை அணைத்துவிட்டு, பாலை தம்ளர்களில் ஊற்றி, காப்பித்தூளையும் சீனியையும் கலந்து தாய்ப்பால் காப்பியை தயார் செய்து முடித்தாள் புவனா.

பின்னர் தம்ளர்களை டிரேயில் வைத்து, தேவிக்கும் சங்கருக்கும் கொடுத்தாள். பின்னர் தானும் ஒரு தம்ளரை எடுத்துக்கொண்டு அமர்ந்தாள்.

தேவிக்கு அந்த காப்பியின் வாசனையே வித்தியாசமாக இருந்தது. காப்பியை கொஞ்சம் குடித்துப் பார்த்த தேவி, "ஏய் புவனா.. இதுமாதிரியான ஒரு காப்பியை நான் வாழ்க்கையில குடிச்சதே இல்லைடி.. செம டேஸ்ட்.. ஆனா இதுல ஏதோ ஒரு மாற்றம்.. ம்ம்ம்ம்.. என்ன பால்லடி காப்பி போட்ட?" என்று தன் சந்தேகத்தை நேரடியாகவே கேட்டுவிட்டாள் தேவி.

"ம்ம்ம்ம்.. ஒட்டகப் பால்ல போட்டேன்.. எல்லாம் பாக்கெட் பால்தான்டி.." என்று புவனா சொன்னதை தேவியின் மனசு பாதி ஏற்றுக்கொண்டாலும், மீதம் சந்தேகத்துடனே இருந்தது.

அதை அவள் முகத்தைப் பார்த்து புரிந்துகொண்ட புவனா "சங்கர், உனக்கு எப்படிடா இருக்கு?" என்று கேட்டதும், சங்கரும் புரிந்துகொண்டு "ம்ம்ம்.. நீ எப்பவும் காப்பி போடுற மாதிரிதாம்மா இருக்கு.." என்று சொன்னாள்.

"கேட்டுக்க தேவி.." என்று சொல்லிவிட்டு தன் முலைப்பால் டீயை தானே பருக அரம்பித்தாள் புவனா. தேவி சொன்னதுபோல, தாய்ப்பால் காப்பி ரொம்பவும் சுவையாகவும், ஒரு வித்தியாசமாகவும் இருந்தது.

தேவி, சரசரவென காப்பி முழுவதையும் உறிஞ்சிக்குடித்தாள். இன்னும் கொஞ்சம் கிடைத்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று தோன்றியது அவளுக்கு.

தான் வந்த நோக்கம் நிறைவேறாமலேயே அங்கிருந்த கிளம்ப நினைத்தாள் தேவி. அதனால் "சரி.. புவனா.. நான் கிளம்புறேன்.." என்று சொல்லி புறப்பட்டாள்.

அப்போது அவள் கடைசி முயற்சியாக, "புவனா, முகமெல்லாம் வேர்த்திருக்கு. அந்த துண்டைக் கொஞ்சம் தாயேன்.." என்று கேட்டதும், சங்கருக்கு உடல் வெலவெலத்துப்போனது. ஆனால் புவனா, முலையில் கனமில்லாததால், பயமில்லாமல் தன் மார்பு மீது போட்டிருந்த துண்டை எடுத்து முகத்தை துடைக்கக் கொடுத்தாள்.

துண்டை வாங்கிய தேவி, புவனாவின் முலைகளைக் கவனித்தாள். இரண்டும் அவள் ஹாஸ்பிட்டலில் இருந்து வெளிவரும்போது எப்படி இருந்தனவோ, அப்படியே இருந்தன.

தன் முகத்தை துடைப்பதுபோல பாசாங்கு செய்த தேவி, அவள் முலைகளையே உன்னிப்பாக கவனித்தாள். இரண்டும் சம அளவில் இருந்ததைப் பார்த்து சங்கருக்கும் ஆச்சர்யம்.

ஆனால் ரகசியத்தை சங்கர் புரிந்துகொண்டான். தன் அம்மா போட்ட சுவையான காப்பிக்கு பால் எங்கிருந்து வந்திருக்கும் என!

முகத்தை துடைத்துக்கொண்ட தேவி, துண்டை புவனாவிடம் கொடுத்துவிட்டு "சரிடி புவனா.. நான் கிளம்புறேன்.." என்று அங்கிருந்து கிளம்பினாள்.

தேவி வெளியே போனதும், அவள் தெருமுனையில் சென்று மறையும் வரை பார்த்துவிட்டு, வீட்டுக்கு வந்து கதவைத் சாத்தினாள் புவனா.

புவனா கதவைத் தாழிடும்போது, சங்கர் புவனாவைப் பின்பக்கமிருந்து கட்டியணைத்து, "அம்மா.. தேவி ஆண்ட்டிகிட்ட பாக்கெட் பால்ன்னு சொல்லிட்டு, நீ உன் ஜாக்கெட் பால்ல டீ போட்டிருக்க.. செம ஆளும்மா நீ.." என்றான் சங்கர்.

"என்ன பண்றது சங்கர்.. தேவிக்கு என் முலை மேல ஒரு சந்தேகம். நான் பாலை கறந்து காப்பி போடாம இருந்திருந்தா, கடைசியில தேவிக்கு உண்மை தெரிஞ்சிருக்கும். இப்போ வீட்டுல பால் இல்லாத சமையத்துலயும் அவளுக்கு காப்பி போட்டுக்குடுத்தாச்சு, அவகிட்ட இருந்தும் தப்பிச்சாச்சு.." என்றாள் புவனா.

"சூப்பர்ம்மா.. ஒரே காய்ல ரெண்டு மாங்கா.." என்றான் சங்கர்.

"அதென்னடா ஒரே காய்ல?" என்று கேட்டாள் புவனா.

"நீதானேம்மா சொன்ன, உன் அம்மா உன் முலைய காய்ன்னு சொல்லுவான்னு.." என்று சொல்லிபடி, பின்பக்கமிருந்த சங்கர் புவனாவின் முலையை நைட்டியோடு சேர்த்து உருட்ட ஆரம்பித்தான்.

சங்கரின் பேச்சும், அவன் செய்கையும் புவனாவின் உணர்வுகளை கிளறி விட்டன. அவள் கூதி ஈரமாகி வடிய ஆரம்பித்தது. தன் மகன் முலையை உருட்ட புவனா "ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. ஆஆஆஆஆஆ.." என்று முனக ஆரம்பித்தாள்.

சிறிது நேரம் அம்மாவின் முலைகளோடு விளையாடிய சங்கர் முலையை உருட்டுவதை நிறுத்தி, தன் கையை எடுக்கப்போக, அடுத்த வினாடியே புவனாவின் கைகள், சங்கரின் கைகளை தன் முலை மீதிருந்து நகர விடாமல் அழுத்திப்பிடித்துக்கொண்டன.

புவனாவின் கைகள், சங்கரின் கைகளுக்கு அழுத்தம் தர, சங்கர் மீண்டும் தன் அம்மாவின் முலைகளை பிசைய ஆரம்பித்தான். அவன் கொஞ்சம் அழுத்தம் தந்து பிசைய, புவனா "ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. ஆஆஆஆஆஆஆஆ.. சங்கர்ர்ர்ர்.." என்று சத்தமாக முனக ஆரம்பித்தாள்.

சங்கரும் தன் அம்மாவுக்கு சுகமளிக்க, அவள் முலைகளை இன்னும் கொஞ்சம் அழுத்தம் தந்து பிசைந்தான். அவன் பிசைய பிசைய அவளது இன்ப முனகல்கள், அவள் எவ்வளவு ஏங்கிப்போயிருக்கிறாள் என்பதை சங்கருக்கு சொல்லாமல் சொல்லியது.

புவனாவின் முலைகளில் பால் வற்றிப் போயிருந்தாலும், சங்கரின் பிழிதலில் அவள் முலைகளில் இருந்த சில துளி பாலும் வெளியேறி அவள் நைட்டியை நனைத்தன.

புவனாவின் பின்பக்கமிருந்த சங்கரின் மூச்சுக்காற்று அவள் கழுத்தில் பட்டு மோத, அவள் உடலோடு ஒட்டியிருந்த சங்கரின் உடல் உஷ்ணம், கொஞ்சம் கொஞ்சமாக புவனாவை வெப்பப்படுத்த, புவனாவுக்கு ஏதேதோ எண்ணங்கள் தோன்ற ஆரம்பித்தது. இனியும் இதை தொடர்ந்தால் விஷயம், விபரீதமாகிவிடும் என்று, சங்கரின் பிடியிலிருந்து, விடாப்பிடியாக விலகினாள் புவனா.

தன் மகனிடம் பேசிக்கொண்ட வார்த்தைகளை எல்லாம் மறந்து, கொஞ்ச நேரத்தில் நம் மனது இப்படி சஞ்சலப்படப் பார்த்ததே என்று அவள் கண்கள் கண்ணீர்த் துளிகளை சிந்த ஆரம்பித்தது.

தன் பிடியிலிருந்து விலகி ஓடிய தன் அம்மாவின் நிலையை அறிந்த சங்கர், புவனாவின் அருகே சென்று, அவள் முகத்தைப் பார்த்தபோது, அவள் கண்களில் நீர் கசிந்திருப்பதைப் பார்த்தான்.

சங்கரைப் பார்த்து அவன் மார்பில் சாய்ந்துகொண்ட புவனா "சங்கர் சாரிடா.. அம்மா கொஞ்சம் உணர்ச்சிவசப்பட்டுட்டேன்.." என்றாள்.

தன் அம்மாவின் நிலையை அறிந்த சங்கரும் "எனக்கு தெரியும்மா. அப்பா இல்லாம நீ எவ்ளோ கஷ்டப்படுறன்னு.." என்று ஆறுதல் சொல்ல, புவனா கேள்வியாக சங்கரைப் பார்த்தாள்.

உடனே சங்கர் "நேத்து ராத்திரி நடந்தது எல்லாம் எனக்கு தெரியும்மா.. நீயும் ஒரு பொண்ணுதானே.." என்று சொல்லவும், புவனா சங்கரின் மார்பில் மீண்டும் சாய்ந்துகொண்டாள். "என்னை மன்னிச்சிரு செல்லம்.." என்றாள்.

"இதுக்கு எதுக்கும்மா மன்னிப்பு? நீ அப்படி என்கிட்ட என்ன தப்பா நடந்துக்கிட்ட? யாரா இருந்தாலும் ஒரு கட்டத்துக்கு மேல நம்ம ஆசைகளை அடக்கி வைக்க முடியாது. உன் முலையை பாத்துட்டு அந்த கஷ்டத்தை அனுபவிச்ச அனுபவம் எனக்கும் இருக்கு. அப்படித்தான் நீயும். இப்போ மட்டும் அப்பா உயிரோடு இருந்திருந்தா பிரச்சனை இல்லை. அவர் இல்லததாலதான், ஆசைகளை கட்டுப்படுத்த முடியாம நீ தவிச்சிக்கிட்டு இருக்க.." என்றான் சங்கர்.

சங்கர் சொன்ன விஷயம் நூற்றுக்கு நூறு சரியே என்பது புவனாவுக்கு புரிந்தது. வாழ்க்கையில் எவ்வளவு அனுபவசாலியாக இருந்தாலும், எவ்வளவு அறிவாளியாக இருந்தாலும், சில சந்தர்ப்பங்களில் ஒன்னும் தெரியாத குழந்தைபோல நம் மனது மாறிவிடுவது போல, அந்த சந்தர்ப்பத்தில் புவனாவின் மனநிலை இருந்தது.

அவள் உடல் பசிக்கு ஒரு ஆண்மகன் தேவை. ஆனால் அவளை அனுபவிக்க உரிமையுள்ள ஆண்மகன் (அவள் கணவன்) இப்போது உயிரோடு இல்லை.

இந்த விஷயத்தை உணர்வுப் பூர்வமாக புரிந்து வைத்திருந்தான் சங்கர். அதனால் தான் ஏதோ குற்றவாளிபோல நின்றிருந்த தன் அம்மாவிடம் "அம்மா.. இனி உன் ஆசைகளை அப்பா தீர்த்து வைப்பாரு.." என்றான் சங்கர்.

"இறந்துபோன என் கணவர் எப்படி என் ஆசைகளை தீர்த்துவைக்க முடியும்?" என்று சங்கர் சொன்ன வார்த்தைகளுக்கு அர்த்தம் புரியாமல் குழம்பினாள் புவனா. ஆனால் அதற்காக ஏதோ திட்டம் தீட்டியிருந்த சங்கரோ "இன்னும் கொஞ்ச நாள்தான்.. அப்புறம் உனக்குன்னு ஒரு புருசன் கிடைச்சிருவார்.." என்று சொன்னதும் புவனா பதறிப்போனாள்.

"டேய் சங்கர்.. என்னடா சொல்ற? நான் உன் அப்பாவ தவிர.." என்று சொல்லி முடிப்பதற்குள், சங்கரின் கைவிரல் புவனாவின் உதட்டை சொல்லவிடாமல் தடுத்து, "நீ எதையும் நினைச்சு மனசை போட்டு குழப்பிக்காத. இன்னும் ஒருநாள் மட்டும் பொறுத்துக்கோ.. அப்புறம் உன் கஷ்டமெல்லாம் தீர்ந்துடும்.." என்று சங்கர் சொல்ல, புவனா மயக்கம் வராத குறையாக நின்றிருந்தாள்.

சங்கர் அதற்கு மேலும் எதையும் சொல்லாமல் தன் அறைக்கு சென்றுவிட, புவனா தன் மகன் ஏதாவது விபரீதம் செய்துவிடுவானோ என்று ஒரு வித பயத்துடனும், அதே சமயம் தன் மகன் என்ன செய்யப்போகிறான் என்பதை தெரிந்துகொள்ளும் ஆர்வத்துடனும் இருந்தாள்.

அன்று பொழுது கழிய, மறுநாளும் கடந்தது.

மறுநாள் காலை சங்கர் புவனாவின் முலைகளில் பால் குடித்துவிட்டு, தன் வேலைகளை பார்த்துக்கொண்டிருக்கும்போது, அவன் மொபைலுக்கு கால் வந்தது.

போனை எடுத்த சங்கர் "நீங்க அங்கேயே இருங்க.. நானே அங்க வரேன்.." என்று பேசிக்கொண்டிருக்க, புவனா தன் மகன் பேசுவதை பக்கத்தில் இருந்து கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.

தன் அம்மா தான் பேசுவதை ஆர்வமாக கேட்பதை பார்த்த சங்கர், ஒரு புன்னகையோடு, "அம்மா.. அப்போ இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல வீட்டுக்கு வரப்போறாரு.. நீ குளிச்சு முடிச்சு ரெடியா இரும்மா.." என்று சொல்லிவிட்டு வேகவேகமாக வெளியே கிளம்பினான்.

புவனாவுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. "யார் வரப்போகிறார்கள், சங்கர் வேறு என் கணவர் என்கிறான்.." என்று யோசித்தவள், தன் மகன் சொன்னபடி செய்வோம் என்ற முடிவோடு, சங்கர் சொன்னதுபோல குளித்து முடித்து, தான் வழக்கமாக கட்டிக்கொள்ளும் சேலையை எடுத்துக் கட்டிக்கொண்டிருக்க, அவளது போன் ரிங் ஆனது.

போனில் அழைப்பது சங்கர் என்பது தெரிந்ததும், "சொல்லு செல்லம்.." என்றாள் புவனா. "என்னம்மா, குளிச்சிட்டியா?" என்றான் சங்கர். "ம்ம்ம்ம்.. குளிச்சிட்டேன்டா.." என்றாள் புவனா.

"சரி.. நீ கல்யாணப் புடவைன்னு ஒரு பட்டுப் புடவை வச்சிருப்பியே அத கட்டிக்கிட்டு காத்திரு. நான் அப்போவோடு வரேன்.." என்று சொல்லிவிட்டு போனை வைத்துவிட்டான்.

புவனாவுக்கு இதைக் கேட்டதும் நெஞ்சம் திக் திக் என்று அடித்துக்கொள்ள ஆரம்பித்தது. யார் வரப்போகிறார்கள் என்ற ஆர்வமும் அதிகமானது. உடனே தான் கட்டிக்கொண்டிருந்த புடவையை அவிழ்த்துப் போட்டுவிட்டு, மகன் சங்கர் சொன்னதுபோல அவளது கல்யாண பட்டுப் புடவையை அணிந்துகொண்டாள்.

புவனா புடவை கட்டி முடிக்கையில், வீட்டு காலிங் பெல் ஒலித்தது. புவனா, அவளையும் அறியாமல் வேகவேகமாக சென்று கதவைத் திறந்தாள்.

வாசலில் சங்கர் மட்டும் பின்பக்கமாக கைகளைக் கட்டியபடி நின்றிருந்தான். புவனாவின் பார்வை வேறு யாராவது வந்திருக்கிறார்களா என்று தேடியது. ஆனால் அவனைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை.

அதைக் கவனித்த சங்கர் "என்னம்மா, அப்பாவை தேடுறியா?" என்று சொல்லி, பின் பக்கம் வைத்திருந்த தன் வலது கையை முன்பக்கம் கொண்டு வர, அதில் வாழை இலையில் சுற்றி, மல்லிகைப் பூ இருந்தது.

"இனி நீ தினமும் பூ வச்சிக்கனும்ம்மா.." என்று சொல்லி பூவை அவளிடம் நீட்டினான் சங்கர். "என்னடா இது பூவெல்லாம் வாங்கிட்டு வந்திருக்க? மொதல்ல உள்ள வா.. யாராவது பாத்திடப் போறாங்க.." என்று சங்கரை உள்ளே அழைத்து கதவைச் சாத்தினாள் புவனா.

பிறகு சங்கரிடம் இருந்து பூவை வாங்கி தன் தலையில் வைத்துக்கொண்டாள்.

பிறகு "அப்பா வருவாருன்னு சொன்னியேடா? அப்பா எங்க?" என்றாள் புவனா.

"ம்ம்ம்ம்.. அதுக்குள்ள என்ன அவசரம்? நீ போய் கல்யாண பொண்ணு மாதிரி நகையெல்லாம் போட்டுட்டு வா.." என்றான்.

சங்கர் சொல்வதை, விதவை புவனாவால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. ஆனாலும் தன் மகனுக்காக தன்னை மாற்றிக்கொண்டவள், இப்போது மகன் சொன்னதை மறுக்க முடியாமல் தன் அறைக்குச் சென்றாள்.