Fantasy హీరోయిన్స్ దెంగులాట ::--

[K.rahul]

Nice update bro

[dorasam]

శృతి హస్సన్ దెంగులాట :

కృష్ణ ముద్దు తలుచుకుంటూ బాధపడుతున్న శృతి కి తన ఫోన్ రింగ్ అవ్వడంతో... లాప్టాప్ మూసేసి కళ్ళు తుడుచుకొని... ఫోన్ ఆన్సర్  
చెసింది..

శృతి హస్సన్ : హలో....

ఇన్స్పెక్టర్ : మేడం... రాజుబాయ్ ఆచూకీ తెల్సింది...

శృతి : ఎక్కడ....?

ఇన్స్పెక్టర్ : దారావి బస్తిలో ఉన్నాడు మేడం..

శృతి : are u sure...?

ఇన్స్పెక్టర్ : yes madam....మన informer చెప్పాడు..

శృతి : గుడ్... అయితే మీరు ఓపనీ  చేయండి... నువ్వు ఇంకా మరో ఇద్దరు మఫ్టీలో రెడీగా ఉండండి... నేనో 10 మినిట్స్ లో స్టేషన్ కి వచ్చేస్తాను...

ఇన్స్పెక్టర్ : అలాగే మేడం...

శృతి హస్సన్  10 మినిట్స్ లో రెడీ అయ్యి స్టేషన్ కి వెళ్ళింది... అక్కడనుండి తన ముగ్గురు  ఇన్స్పెక్టర్స్ ని  తిసుకొని దారావి కి  వెళ్ళింది...

అక్కడ రాజుబాయ్ ఉన్నాడు..

శృతి హస్సన్ :  ( informer తో ) ఇక నువ్వేలు..

Informer : ఓకే మేడం..

రాజుబాయ్ కి అతని మనుషులకి అనుమానం రాకుండా శృతి హస్సన్ టీం జనాలో కలిసిపోయి రాజుబాయ్ దగ్గరకి వస్తున్నారు..

ఇంతలో రాజుబాయ్ మనిషి ఒకడు శృతి హస్సన్ ని చూసేసాడు..

వెంటనే రాజుబాయ్ కి చెప్పేసాడు..

దాంతో రాజుబాయ్ అతని మనుషులు నలుగురు అక్కడనుండి పరిగెత్తరు..

మఫ్టీ లో ఉన్న శృతి హస్సన్ తన మనుషులు వెంటనే షూట్ చేయడం మొదలు పెట్టారు.. రాజు బాయ్ మనషులు అంత చచ్చిపోయారు... ఇంకా రాజుబాయ్ ఒక్కడే తప్పించుకొనే పరిగెడుతున్నాడు..

అలా పరిగెత్తి పరిగెత్తి చివరకి దారిలేని ప్లేస్ లో ఆగిపోయాడు...వెనక్కి తిరిగి చూసేసరికి అప్పటకే శృతి హస్సన్ అక్కడకి వచ్చేసి షూట్ చేయడానికి రెడీగా ఉంది

రాజుబాయ్ : ఆఫీసర్ ముజే చోడ్ దో...

శృతి : నై రాజుబాయ్ అంటూ  తన గన్ లో బుల్లెట్స్ అయ్యేంతవరకు షూట్ చేసింది..



ఇంతలో ఒక ఆఫీసర్ పరిగేతుకుంటూ వచ్చి మేడం వీడి తమ్ముడు మిస్సింగ్.. తప్పించుకున్నట్టు ఉన్నాడు..

శృతి హస్సన్ : ఎం పర్వాలేదు... వాడు కూడా తొందరలోనే వీడి దగ్గరకి వెళ్తాడు..బాడీస్ క్లియర్ చేయండి..

ఇంకోపక్క రాధాకృష్ణ ఎక్కిన బస్సు తన ఊరు పొలిమేరలో ఆగింది...బస్సు దిగి ఊర్లోకి నడుచుకుంటూ వస్తున్నా కృష్ణ కళ్లలో నీళ్లు తిరిగాయి... మళ్ళీ తన ఊరుని తన మనిషులుని కుటుంబాన్ని చూస్తాడని తను అస్సలు అనుకోలేదు..

అమ్మ చేతి గోరు ముద్దలు... నాన్నగారితో కబుర్లు... అక్కతో ఆటలు... ఊర్లో వారితో అల్లర్లు... అన్ని కళ్ళ ముందు కదిలేయ్...

ఎప్పుడు పచ్చని పొలాలతో కలకాలడే తన ఊరు పూర్తిగా మారిపోయింది.




కృష్ణ : ఇది నా ఊరేనా..... ఇలా అయిపోయింది ఏంటీ...?

ఎప్పుడు ఊరంతా జనాలతో ఉండే ఊరు ఇప్పుడు బోసిపోయింది..
అంత గమనిస్తే ఒక పది, పదిహేను కుటుంబాలు ఉన్నాయి అంతే..

కృష్ణ కి ఎదురొచ్చిన వాళ్లు కృష్ణ ని గుర్తుపట్టకుండా పక్కనుంచే వెళ్లిపోయారు..

కృష్ణ తన్నుకోస్తున్న తన దుఃకాని ఆపుకొని ఊరు మధ్యలో రచ్చబండ చెట్టు కింద కూర్చున్నాడు..

ఇంతలో ఒక ముసలాయన కృష్ణ దగ్గరకి వచ్చి ఎవరు బాబు నువ్వు అని అడిగాడు..

కృష్ణ ఆ ముసలాయన వంక చూసి... బాగున్నావా సింగన్న బాబాయ్ అని అన్నాడు..

సింగన్న : నన్ను సింగన్న బాబాయ్ అని పిలిచేది రాఘవయ్య కొడుకు కృష్ణ మాత్రమే... అంటే నువ్వు..

కృష్ణ అవును అన్నట్టు తల ఆడించాడు..

వెంటనే సింగన్న కృష్ణ ని దగ్గరకు తీసుకొని ఏడవడం స్టార్ట్ చేసాడు..

సింగన్న : ఏమైంపోయావ్ రా కృష్ణ ఇన్ని రోజులు అంటూ కావాలించుకొని ఏడుస్తున్నాడు...

కృష్ణ కూడా సింగన్న ని గట్టిగా హత్తుకొని ఏడ్చాడు...

సింగన్న ఏడుపుతో ఊర్లో ఉన్న జనం అక్కడకి వచ్చారు...

జనాలు : ఏమైంది సింగన్న ఎవరు ఆ కుర్రోడు....?

సింగన్న : రేయ్ వీడెవడో కాదురా మన రాఘవయ్య కొడుకు రాధా కృష్ణ...

సింగన్న అలా అనగానే గ్రామస్తులంతా కృష్ణ దగ్గరకి వచ్చి ఏడ్చారు..

గ్రామస్తులు : ఎలా ఉండేవాడివి ఎలా అయిపోయావ్ రా.... అంత ఆ రొయ్యలు నాయుడు చేసిన నిర్వాకం... పురుగులు పట్టి పోతాడు..

కృష్ణ : ఏంటి బాబాయ్ ఇది మన ఊరేనా ఇలా అయిపోయింది ఏంటి..

సింగన్న : ఎం చెప్పమంటావ్ రా ఆ ముదణస్థపు రొయ్యలు నాయుడు వాడి ఊర్లో ఎదో ఫ్యాక్టరీ పెట్టాడు.. దాని నుండి వచ్చే కెమికల్స్ వల్ల మన ఊరు భూమి భీడూబారిపోయింది..

కృష్ణ : గోవిందన్న.... నీ కొడుకు బోసు అన్న ఇంకా మన వాలంతా ఏరి....

సింగన్న : ఇంకెక్కడా బోసు... అందర్నీ చంపేశారు... అని బోరుమన్నాడు..
             ఇంతకీ ఇన్నేళ్లు నువేం అయిపోయావు..?

కృష్ణ : కళ్ళు తుడుచుకుంటూ..... నన్ను సునీల్ గాడ్ని ఎక్కడో అడవిలో జైల్లో బందించారు.. అక్కడ నుండి తప్పించుకొని రావడానికి ఇన్నేళ్లు పట్టింది... ఆవును సునీల్ ఎడి వాడు నాకన్నా ముందే ఊరు బయలుదేరాడు కదా...

అందరు సైలెంట్ అయిపోయారు...

కృష్ణ : ఏమైంది...?

సింగన్న : రెండురోజుల క్రితం సునీల్ ఇక్కడకి వచ్చాడు రా... వాళ్ళ అమ్మని రొయ్యలు నాయుడు మనుషులు చంపేశారని తెలిసి ఆవేశంగా కత్తి పట్టుకొని రొయ్యలు నాయుడు దగ్గరకి వెళ్ళాడు సాయంత్రానికి మన ఊరు చివర శవమై కనిపించాడు..

సునీల్ చనిపోయాడని తెలిసాక... అప్పటివరకు నిల్చొని వింటున్న కృష్ణ ఒక్కసారిగా కుప్పకూలిపోయాడు...

బోరుబోరున ఏడవడం మొదలుపెట్టాడు...

గడిచిన  రెండేళ్లలో ఆ బంధికానలో తనకి తోడుగా ఉన్నది సునీల్ ఒక్కడే..
ఇప్పుడు తను కూడా లేడు..

కాసేపటికి బాధ కాస్త ఆవేశంగా మారింది తనతో తెచ్చుకున్న గన్స్ పట్టుకొని రొయ్యలు నాయుడు ఇంటికి బయలుదేరాడూ..

గ్రామస్తులు... సింగన్న వద్దని ఎంత వారించిన వాలా మాట లెక్క చేయకుండా... కృష్ణ వెళ్ళిపోయాడు...

సశేషం :

[Kasim]

అప్డేట్ బాగుంది మిత్రమా.

[sri7869]

అప్డేట్ చాల అద్భుతంగా ఇచ్చారు

[Ranjith62]

Good update

[dorasam]

శృతి హస్సన్ దెంగులాట :

ఇనెళ్లు తనకి తోడుగా ఉన్న సునీల్ ని రొయ్యల నాయుడు చంపేసాడని తెలిసాక.. తనతో పాటు తెచ్చుకున్న గన్స్ తో.... రొయ్యలనాయుడు ని చంపడానికి వెళ్ళాడు... గ్రామస్తులు ఎంత ఆపిన వినలేదు...

కృష్ణ వెళ్లిన పది నిమిషాలకి...

సింగన్న : ఏందిరా అట్ట చుస్తునారు.... మన ఊరుపేద్ద రాఘవయ్యని చంపేసినారు.... అడ్డు వెళ్లిన నా కొడుకుని... ఊర్లో ఉన్న సగం మందిని చంపేసినారు... గత రెండేళ్లుగా ఎక్కడో ఉండి వచ్చిన సునీల్ గాడ్ని చంపేసినారు.... ఇప్పడు కుడా మనం తిరగబడాపోతే ఇంకెందుకురా... రండ్రా... కృష్ణ బాబు కి తోడుగా వెళ్దాం...

సింగన్న మాటలతో ఊరు జనాలో ఆవేశం కట్టలు తెంచుకుంది.... ఎవరికీ అందింది వాళ్లు పట్టుకొని రొయ్యలు నాయుడు ఇంటికి వెళ్లారు...

కృష్ణ వెళ్ళేసరికి...రాత్రి కావొచ్చింది...
రొయ్యలనాయుడు  ఇంటి వెనక కొబ్బరి తోటలో కాంతం అత్తతో పాటు కుర్చీని అమలాపురం ఆంటీలు వేసే ఐటమ్ సాంగ్స్ చూసి ఎంజాయ్ చేస్తున్నాడు...

కృష్ణని చుసిన నాయుడు మనుషులు ఇద్దరు ఆపడానికి దగ్గరకొచ్చారు.. వేంటనే కృష్ణ ఏమాత్రం ఆలస్యం చేయకుండా తన దగ్గర ఉన్న revolver తో ఇద్దరి కాళ్ల మీద కాల్చాడు...

కాళ్ల మీద కాల్చడంతో ఆ ఇద్దరు కిందపడి... అయ్యబాబోయ్ చంపేశాడు బాబోయ్ చంపేశాడు అంటూ అరడం మొదలుపెట్టారు... వాళ్ళ కేకలకి ఆర్కెస్ట్రా ఆగిపోయింది... అంటీలు పారిపోయారు....

రొయ్యలనాయుడు : ఏందిరా అట్ట  నిలబడి చోద్యం చుస్తునారు ఏళ్ళండి ఎల్లి వాడ్ని ఏసేండి.. అని మిగిలిన మనుషులని కృష్ణ మీదకి పంపాడు...

తన revolver ని వెనక దోపుకొని.. కిందపడి అరుస్తున్నా నాయుడు మనుషుల్లో ఒకడి చేతులో కత్తి లాకొని వచ్చే రౌడీలని నరకడం మెదలుపెట్టాడు...

మెడ.. కాళ్ళు, చేతులు.... ఇలా ఏది అందితే అది నరుకుతున్నాడు..

వాళ్ళందరూ కృష్ణ ని నాయుడు దగ్గరకి వెళ్లకుండా అడ్డుపడుతున్నారు..

ఇంతలో సింగన్న మందితో వచ్చి నాయుడు మనుషులని అడ్డుకున్నాడు... దాంతో కృష్ణ రొయ్యలనాయుడు మీదకి వెళ్ళాడు...

నాయుడు పారిపోవడానికి ప్రయత్నించ్చాడు కానీ కృష్ణ తన వెనక దాచిన గన్ తీసి నాయుడు కాళ్ళ పై కాల్చాడు.. దాంతో రొయ్యల నాయుడు అక్కడ పడిపోయిడు..

రొయ్యలనాయుడు : చూడబ్బి నన్ను చంపకు... నీకు ఎంత దుడ్డు కావాలంటే అంత దుడ్డు ఇస్తా నన్ను వదిలేయ్ అబ్బీ... నీ కాళ్ళు పట్టుకుంటా..

కృష్ణ : ఆరోజు మా నాన్న కూడా ఇలాగే నీ కాళ్లు పట్టుకున్నాడు... కావాలంటే ననేమైనా చేసుకో గ్రామస్తులని ఏమి చేయకు అని...నువ్వు విన్నావా.. లేదే మా నాన్నని అడ్డొచ్చిన ఊరు జనాని చంపేశావ్...సర్లే ఇంతగా బ్రతిమిలాడుతున్నావ్ కదా క్షమించమని అడుగు.... వదిలేస్తా...

రొయ్యల నాయుడు : క్షమించు అబ్బీ..

కృష్ణ : నన్ను కాదు..

రొయ్యలనాయుడు : మరి..?

కృష్ణ : పైకి వెళ్లి మా నాన్నని క్షమించమని అడుగు..

అని ఓకే ఒక్క తూటా నాయుడు నుదిటి మీద కాల్చడు..నాయుడు మనుషులు ఊరు జనం చేతులో చచ్చారు..

ఇక మిగిలింది కాంతం అత్త ఒక్కటె..

కాంతం : అల్లుడు నన్ను క్షమించు అల్లుడు...

కృష్ణ : ఆడదానివైపోయావు లేదంటే నిన్ను కూడా వీడితో పాటే..

సింగన్న బాబాయ్...

సింగన్న : చెప్పు కృష్ణ...

కృష్ణ : ఇక నుంచి మన ఊరు రామాలయంలో ఈవిడని పనిమనిషిగా పెట్టండి... తిండి.... నిద్ర... పని అన్ని ఇక గుడిలోనే... మిగిలిన శేష జీవితం గుడిలో బ్రతికేతే చేసిన పాపాలు కొన్నేనా తగ్గుతాయి..

సింగన్న : అలాగే కృష్ణ...

కృష్ణ : ఇక మీరు వెళ్ళండి నేను వస్తాను..

ఊరు జనం వెళ్లిపోయాక.. కృష్ణ రొయ్యల నాయుడు ఫ్యాక్టరీ కి వెళ్లి అంత చెక్ చేసాడు... అక్కడ మాదక ద్రవ్యలు ( డ్రగ్స్ ) దొరికాయి... వెంటనే కృష్ణ ఆ ఫ్యాక్టరీ మొత్తం పెట్రోల్ పోసి తగలెట్టేసాడు..


image upload



ఫ్యాక్టరీ తగలబెట్టేసాక... తిరిగి ఇంటికి వచ్చేసాడు..

ఇల్లంతా ఎలా ఉందంటే అలా ఉంది... ఇల్లంతా చుసి పైన తన గది కి వెళ్లి బీరువా వెనుక దాచుకున్న తన డైరీ ని తీసి చూసాడు... అందులో తను, శృతి కాలేజీ టైములో తీసుకున్న ఫోటో కనపడింది...



కృష్ణ : ఎక్కడున్నావ్ రా ఎలా ఉన్నావ్ రా... పెళ్లి చేసుకున్నవ  పిల్లలు ఉన్నారా లేదంటే నాకిచ్చిన మాట కోసం అలాగే ఉన్నావా..

ఇంతలో కిందా నుంచి సింగన్న పిలుపు వినపడింది... డైరీ పక్కన పెట్టి.. కిందకి వెళ్ళాడు..

కృష్ణ : ఏంటీ బాబాయ్..?

సింగన్న : ఎప్పుడు తిన్నవో ఏంటో అని కాసింత బువ్వ తెచ్చాను... దా ఎంగిలి పడుదువుగాని..

కృష్ణ : (అన్నం  తింటూ ) అమ్మ వాళ్ల ఆచూకీ ఏమైనా తెలుసా బాబాయ్..

సింగన్న : అప్పట్లో వైజాగ్ దగ్గర జాలర్ల పేటలో ఉన్నారని మన వాళ్లు ఎవరో చెప్తే విన్నాను మరి అక్కడ ఉన్నారో లేదో తెలీదు కృష్ణ...

కృష్ణ : మరి శృతి హస్సన్..?

సింగన్న : శృతి ఆ...?

కృష్ణ : మా అక్క ఫ్రెండ్...అదే బాబాయ్ కానిస్టేబుల్ కోటేశ్వరరావు గారి కుటుంబం..

సింగన్న : ఓ ఆ పిల్లా... తను ఊర్లో లేనప్పుడే కదా మన ఊరు అలా అయిపోయింది.. ఆ సంఘటన జరిగిన కొన్ని రోజులకి వాళ్లు ఊరు నుంచి వచ్చారు.. మన ఊరు పరిస్థితి చూసి వసుందరమ్మా బాగా బయపడిపోయింది... ఈ ఊర్లో ఉండలేక తట్ట బుట్ట సద్దుకొని కూతురితో పాటు వెళ్ళిపోయింది.. వెళ్తూ వెళ్తూ.. తన అన్న కొడుకుతో తన కూతురి పెళ్లి కుదిరింది అని చెప్పింది.. ఆ పిల్లాడి పేరు గుర్తు లేదు..

కృష్ణ ( మనసులో ) : శేఖర్...

కృష్ణ బోంచేసాక.. సింగన్న వెళ్ళిపోయాడు...

ఆ తర్వాత కృష్ణ తన డైరీ తీసుకొని ఇన్నాళ్లు తనకి జరిగిన సంఘటనలు అందులో రాసి... శృతి ఫోటో చూస్తూ పడుకున్నాడు...

సశేషం :

[sri7869]

Good Update

[K.rahul]

Nice update

[dorasam]

శృతి హస్సన్ దెంగులాట :

కృష్ణ బోంచేసాక సింగన్న వెళ్ళిపోయాడు.... కృష్ణ తన గదిలో కూర్చొని ఇన్నాళ్లు తన జీవిత జరిగిన సంఘటనలు అన్ని ఆ డైరీ లో రాసాడు..

కృష్ణ  (డైరీ రాస్తూ ) : ఎక్కడున్నావ్ శృతి... మీ నాన్నకి ఇచ్చిన మాట ప్రకారం నువ్వు ips అయ్యావా లేదా...అయ్యే ఉంటావని నమ్ముతున్నాను.. సింగన్న బాబాయ్ చెప్పినదాని బట్టి నువ్వు నీ మావయ్య కొడుకు శేఖర్ ని పెల్లుచేసుకున్నావని అర్థంఔతుంది..మీ ఇద్దరికీ పిల్లలు ఉన్నారా.... లేదంటే నాకిచ్చిన మాటకోసం అలాగే ఉన్నావా...

    అయిన నా పిచ్చిగాని ఇన్ని సవంత్సరాలు మొగుడు చేయి పడకుండా ఉంటుందా..? ఒకవేళ అదే నిజమైతే శేఖరు.. నువ్వు.. మీ పిల్లలతో హ్యాపీగా ఉండండి.. నా గురించి మీకు తెలియనివ్వను..నేను మళ్ళీ నీ జీవితంలోకి రాను...
                అలా కాకుండా నువ్వింకా నా గురించి ఎదురుచూస్తునటైతే.. ఈ లోకంలో  నాకన్నా అదృష్టవంతుడు ఇంకోడు ఉండడు... అప్పుడు ఇన్నేళ్ళ మన ఎడబాటులో... నీపై నాకున్న ప్రేమని ప్రతి రోజు నీకు మంచం పై చూపిస్తాను..మన జీవితం మొత్తం.. ఇక కలకాలడిపోతుంది...

ముందు నేను వైజాగ్ వెళ్లి అమ్మ వాళ్లని వెతికి తరువాత నీ దగ్గరకు వస్తాను... అని డైరీ రాసి పడుకున్నాడు..

ఫ్లాష్ బ్యాక్ :
        జాతరలో వచ్చిన డబ్బుని భద్రంగా తన అలమరలో దాచుకున్నాడు..
 రెండు రోజులతర్వాత ...(ఆదివారం )

కృష్ణ (టిఫిన్ తింటూ ) : అవునమ్మా అడగడమే మర్చిపోయా..రాజి అసలు మన ఊరు ఎందుకు వచ్చింది... ఆ ఎదవలు తనని మన ఊరి పొలిమేర దగ్గర ఎందుకు అల్లరి చేసారు..?

జానకమ్మ : మీ కాంతం అత్త రాజికి పెళ్ళి చేయబోయింది...

కృష్ణ : ఎవరితో...?

జానకమ్మ : ఇంకెవరితో తన తమ్ముడితోనే పెళ్లి చేయబోయింది... వాడేమో పెద్ద ఎదవ.. రొయ్యల నాయుడు కింద పనిచేస్తూ... దొంగ సారా తయారు చేస్తూ ఉంటడని మీ నాన్న అన్నారు..వాడితో కాంతం ఎక్కడ పెళ్లి చేసేస్తుందో అని బయపడి మన ఊరు వచ్చేసింది... ఆ తర్వాత అంత నీకు తెలిసిందే..

కృష్ణ : మరి పెళ్లి ఆగిపోయింధా...?

జానకమ్మ : హ..... ఆ తర్వాత మీ నాన్నగారు కలెక్టర్ తో మాట్లాడి పెళ్లి కాన్సల్ చేసారు.. వాడ్ని జైల్లో కూడా పెట్టించారు..

కృష్ణ : ఓహో.....

టిఫిన్ అయినతరువాత...

కృష్ణ : అమ్మ నేను రాజమండ్రి వెళ్తున్నాను...సాయంత్రానికి తిరిగివచ్చేస్తాను..

జానకమ్మ : జాగ్రత్త రా..

కృష్ణ : అలాగే అని రాజమండ్రి వచ్చాడు..మంచి బట్టల దుకాణంలోకి వెళ్లి శృతి హస్సన్ కోసం మంచి చీర ఒకటి కొన్నాడు.



information about abou ben adhem

తరువాత ఓ పెద్ద బుక్ షాప్ కి వెళ్లి సివిల్స్ కి ప్రేపరషన్ కోసం బుక్స్ తీసుకున్నాడు.. మొత్తం 2200/- అయ్యింది కానీ కృష్ణ దగ్గర 2000/- ఉన్నాయి..



కృష్ణ : అన్న ప్లీజ్ అన్న 200 తక్కువ ఉన్నాయి.. కావాలంటే రేపు ఇచ్చేస్తాను ఆ బుక్స్ ఇవ్వన..

షాప్ వాడు : గిట్టుబాటు అవ్వదు తమ్ముడు వేళ్ళు అని వెనక్కి తోసేసాడు...

కృష్ణ కి ఎం చేయాలో తోచలేదు.. వెళ్లి చెట్టు కింద కూర్చొని ఉన్నాడు...

ఇంతలో అటువైపు వెళ్తున్న ఒక అమ్మాయి కృష్ణని చూసి ఆగింది...

అమ్మాయి : అరేయ్ తమ్ముడు ఇలా రా..

కృష్ణ : ఏంటక్కా...?

అమ్మాయి : నువ్వు వసంత తమ్ముడివి కదా...?

కృష్ణ : అవునక్కా.. నీకెలా తెలుసు..

అమ్మాయి : నేను మీ అక్క ఒకే క్లాస్ రా.. సరే గాని ఇక్కడేం చేస్తున్నావ్..?

కృష్ణ : ఫ్రెండ్ సివిల్స్ కి ప్రిపేర్ అవుతుంది... బుక్స్ కొందామని వచ్చా.. ఓ రెండోందాలు తక్కువ వచ్చింది... షాప్ వాడేమో ఇవ్వనంటున్నాడు..

అమ్మాయి : ఫ్రెండ్ అంటున్నావ్.. గర్ల్ ఫ్రెండ్ ఆ...?

కృష్ణ : అవునన్నట్టు తల అడించాడు..

అమ్మాయి : ఈ షాప్ వాడు అంత మోసంరా ... నేను సివిల్స్ కె ప్రిపేర్ అవుతున్నాను నాకు తెలిసిన షాప్ ఒకటుంది అక్కడ ఇప్పిస్తా పద అని ఇంకో షాప్ కి తీసుకెళ్ళింది...




ఇక్కడ అన్ని పూస్తకాలు కలిపి 1500/- మాత్రమే అయ్యింది..

కృష్ణ : థాంక్స్ అక్క.. నాకే 500/- మిగిలింది..

అమ్మాయి : ఎం పర్లేదు రా వసంత ని అడిగా అని చెప్పు..

కృష్ణ : అలాగే అక్క ఇంతకీ నీ పేరు..

అమ్మాయి : సంధ్య రా..

కృష్ణ : ఓకే అక్క ఉంటాను..

సంధ్య : సరేరా..

ఆ తర్వాత కృష్ణ అక్కడనుండి నేరుగా బస్సు స్టాప్ కి వచ్చాడు..

ఎలాగో ఇక్కడిదాక్ వచ్చాము ఏదైనా సినిమాకి వేళదాం అని సినిమా హాల్ కి వెళ్ళాడు..



టకెట్ తీసుకొని లోపలికి వచ్చి కూర్చున్నాడు....సినిమా చూస్తూ ఉన్న కృష్ణ చూపు తన ముందర కూర్చున్న జంటపైకి వెళ్ళింది... ఆ జంటని చూడగానే కృష్ణ కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి...ఆ జంట ఎవరో కాదు శృతి హస్సన్ ఇంకో అబ్బాయి...



ఆ అబ్బాయి మధ్య మధ్యలో  శృతి ని ముద్దు పెట్టుకుంటున్నాడు... శృతి ఏమి అనడంలేదు..

ఇక అక్కడ ఉండలేక.. అక్కడ నుండి వచ్చేసాడు.. బస్సు లో కూర్చొని తెగ ఏడ్చాడు... వెనక ఎవడు sad సాంగ్ పెర్టుకున్నాడు..

కృష్ణ : నా టైం ఏంటో... కరెక్టు టైం కి సాంగ్ కూడా సింక్ అయ్యింది అంటూ ఏడుస్తూ ఇంటికి వచ్చి మంచంపై జారపడ్డాడు..

సశేషం :

[sri7869]

Nice excellent update 

[K.rahul]

Nice update bro

[Kasim]

అప్డేట్ బాగుంది మిత్రమా.

[PuranKajal]

Hello Bro,

Updates are nice, Twist is awesome. Continue the story.....

[raj558]

Eagerly waiting for your next updates

[dorasam]

శృతి హస్సన్ దెంగులాట :

థియేటర్ లో శృతి హస్సన్ ని వేరే అతనితో చూసిన కృష్ణ మనసు బాగా గాయపడింది... బస్సు లో తన ఊరు వచ్చేదాకా ఏడుస్తూనే ఉన్నాడు..

(ఒక అమ్మాయి ఏడ్చిందంటే దానికి వంద కారణాలు... అదే ఒక అబ్బాయి ఏడ్చాడంటే దానికి ఒక అమ్మాయి మాత్రమే కారణం )

ఊర్లో దిగి కళ్ళు తుడుచుకొని ఇంటికి వెళ్ళాడు..అప్పటికే రాత్రి అయిపోయింది..

అమ్మానానకి కనపడకుండా ఇంటి పెరట్లో నుంచి పైన తన గదికి వెళ్లి శృతి కోసం కొన్న పుస్తకాలు చీర బీరువాలో పెట్టి మళ్ళీ కిందకి వచ్చి... ఏమి జరగనట్టు ఇంటిముందు నుంచి వచ్చాడు..

జానకమ్మ : రా రా అయ్యాయా నీ తిరుగుళ్ళు.. కాళ్ళు, చేతులు కడుకొని రా కూసింత అన్నం తిందుగాని...

రాధా కృష్ణ : ఆకలిగా లేదమ్మా నేను బైట తినేసే వచ్చా...

ఇంతలో కృష్ణ కళ్లు ఎర్రగా ఉండడం చూసి..

జానకమ్మ : ఏమయిందిరా కళ్లు ఎటి ఎర్రగా ఉన్నాయి..

కృష్ణ : అదా... బస్సు లో కిటికీ పక్కన కూర్చున్న దుమ్ము పడింది..

జానకమ్మ : అట్నా... సరే.. వేళ్ళు..

కృష్ణ పైకి వచ్చి మంచం మీద పడుకొని థియేటర్లో చుసిన దృశ్యని గుర్తుచేసుకుంటున్నాడు..

ఇంతలో వసంత వచ్చింది..వసంత రావడం చూసి కళ్ళు తుడుచుకున్నాడు... కృష్ణ కళ్ళు తుడుచుకోవడం వసంత చూసేసింది..

వసంత : ఎరా ఏడుస్తున్నావ...?

కృష్ణ : లేదే.. కంట్లో ఎదో దుమ్ము పడితే తుడుచుకుంటున్నాను..

వసంత : సరే దా బోంచేదువుగాని..

కృష్ణ : నేను బైట తినేసా..

వసంత :  నీ గురించి నాకు తెలుసు లేరా.....ఎంత ఆకలి ఉన్న నువ్వు బైట తినవుగాని... ధా

కృష్ణ (చిరాకుగా ): అబ్బా బైట తినేసా అంటే అర్థంకాదా.. ఓ నసపెడుతుంది.... ఎల్లేహ్... అని కోపడ్డాడు..

దాంతో వసంత అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయింది..

తర్వాత రోజు శృతి హస్సన్ పుట్టినరోజు

కృష్ణ : అమ్మ ఈరోజు నేను కాలేజీకి వెళ్లట్లేదు.. సునీల్ గాడు వాలా అమ్మని హాస్పిటల్ కి తీసుకువెళ్తున్నాడు వాడికి తోడుగా వెళ్తున్నాను...

జానకమ్మ : హా సరేరా..

హాస్పిటల్ లో సునీల్ : ఎప్పుడు లేనిది ఈరోజు నువ్వుకూడా వస్తా అన్నావ్ ఏంటి సంగతి...?

కృష్ణ : ఏమి లేదు ఊరకె అలా...

హాస్పిటల్ పని ముగించుకొని.. సునీల్ని వాలా అమ్మని ఇంటిదగ్గర వదిలేసి. ఊరంతా తిరుగుతు చీకటిపడ్డాక ఇంటికి వచ్చాడు..

జానకమ్మ : ఎరా ఇంత ఆలస్యం అయ్యింది...?

కృష్ణ : హాస్పిటల్ లో పేషెంట్స్ ఎక్కువ ఉన్నారమ్మ అందుకే కాస్త ఆలస్యం ఐయింది..

జానకమ్మ : సరే గానీ ఇందాక శృతి వచ్చింది రా ఈరోజు నువ్వు కాలేజీకి ఎందుకు రాలేదని కనుకోవడానికి.. అలాగే ఈరోజు తన పుట్టినరోజు అంట ఇంటికి రమ్మంది... అక్క శృతితో పాటు వెళ్ళింది... నువ్వు వస్తే అక్కడికి రమ్మంది..

కృష్ణ : సరే అమ్మ...

అని అన్నం తినేసి పైకెళ్లి జారపడ్డాడు..

కాసేపటికి వసంత ఇంటికి వచ్చేసింది..

కృష్ణ పై నుంచి చెవులు రేకించి వింటున్నాడు..

వసంత : అమ్మ తమ్ముడు ఇంకా రాలేదా...?

జానకమ్మ : వాడు వచ్చి చాలా సేపు అయింది...

వసంత : మరి శృతి పుట్టినరోజు పార్టీ ఇస్తుంది రమ్మని చెప్పింది ఇవేమి వాడికి చెప్పలేదా..?

జానకమ్మ : చెప్పేనే... వెళ్తా అని కూడా అన్నాడు మరి ఏమైందో అన్నం తినేసి పైకి వెళ్ళిపోయాడు...

సరే నేను చూస్తా అని వసంత పైకి వస్తుంది... వసంత పైకి రావడం ఆలకించిన కృష్ణ దుప్పటి కప్పుకొని దొంగ నిద్ర నటించాడు..

వసంత : అయ్యో పడుకుండి పోయాడు...

వసంత వెళ్లిన తర్వాత కళ్ళు తెరిచి చూచి బాధ పడుతూ నిద్రపోయాడు..




పొద్దునే సూర్యడు డ్యూటీ ఎక్కాడు..

ఇష్టంలేకపోయినా... అయిష్టంగానే కాలజీకి బయలుదేరాడు..
ఎప్పుడు బస్సు లో వెళ్లే కృష్ణ ఈరోజు సునీల్ తో పాటు బైక్ మీద వెళ్ళాడు..

సునీల్ : ఎరా ఎప్పుడు బస్సు లోనే వెళ్తావ్ కదా ఈరోజేంటి బైక్ మీద..?

కృష్ణ : ఇష్టం లెదంటే చెప్పు నేను ఇంకో బండి ఎక్కుతా..

సునీల్ : అరేయ్ ఊరికే అడిగా రా బాబు దానికే ఎందుకంత కోపం..

కాలేజీ లో :
         సెకండ్ పీరియడ్ శృతి హస్సన్ ది... శృతి వచ్చి కృష్ణ కోసం వేతికింది...



 కృష్ణ కనపడలేదు.. కృష్ణ లాస్ట్ బెంచీలో కనపడకుండా కిందకి వంగి కూర్చున్నాడు...శృతి తన క్లాస్ స్టార్ట్ చేసింది..

కృష్ణ మెల్లిగా పైకి లేచాడు..క్లాస్ చెప్తున్నా శృతి కృష్ణ ని గమనించి... క్లాస్ చెప్తూ లాస్ట్ బెంచి కి వెళ్లి ఏమైంది అని అడిగింది..

కృష్ణ బుర్ర తిప్పేసుకున్నాడు... శృతి ఒక రెండు నిమిషాలు చూసింది... తర్వాత వేళ్ళి క్లాస్ పూర్తి చేసింది..

ఇంతలో బెల్ కొట్టారు.. శృతి హస్సన్ వెళ్తూ వెళ్తూ..

శృతి హస్సన్ : కృష్ణ come to staff room..

అని చెప్పి వెళ్ళిపోయింది..

కృష్ణ తన వెనకాలే ఊగుతున్న తన పుచ్చకాయ లాంటి గుద్దని చూస్తూ వెళ్ళాడు..



కృష్ణ తన గుద్దని చూస్తున్నాడని శృతి కి అర్థమై నవ్వుకుంది..


కృష్ణ : మేడం రమ్మనారు...?

శృతి హస్సన్ : ఇక్కడేవారు లేరుగా మేడం దేనికి...?

కృష్ణ (చిరాకుగా ) : ఇంతకీ నన్ను ఎందుకు పిలిచారు...?

శృతి హస్సన్ : ఏంటి అలకే... అసలు అలాగాల్సింది నేను... నిన్న నా పుట్టినరోజు.. తెలిసికూడా నన్ను కలవలేదు..ఏంటీ సంగతి...?

కృష్ణ : నన్ను ఎందుకు పిలిచారో తొరగా చెప్పండి మేడం... అవతల క్లాస్ మిస్ అవుతుంది..

శృతి : అబ్బో క్లాస్.... ఆ క్లాసులు ఎగ్గొటి నా వెనక తిరిగినప్పుడు లేదు..

కృష్ణ ఇంకేం మాట్లాడకుండా.... అక్కడనుంచి వచ్చేబోయాడు.. ఇంతలో కుర్చీలో కూర్చున్న శృతి హస్సన్ కృష్ణని అపి వెనక నుండి గట్టిగా వాటేసుకుంది...

శృతి : రెండు రోజులు కనపడలేదనేగా ఈ అలక... ఒక పని మీద రాజమండ్రి వెళ్ళాను రా... అంటూ కృష్ణ మెడ మీద ముద్దులు పెట్టింది..

కృష్ణ శృతిని విడిపించుకోని.. చూసాను చూసాను మీ షికార్లు... థియేటర్లో మీ ముద్దులు అన్ని చూసాను...నువ్వేని రోజులు కనపడకపోతే నాకెందుకు.. ఎవరితో తిరిగితే నాకెందుకు..అని గట్టిగా అరిచాడు

దాంతో శృతి నిర్గంతపోయి చూస్తూ ఉండిపోయింది...

కృష్ణ అక్కడ నుండి కోపంగా వచ్చేసాడు..

ఆరోజు సాయంత్రం కృష్ణ ఇంటికి వెళ్లేసరికి అక్కడ శృతి ఉంది..

కృష్ణ శృతి ని పట్టించుకోకుండా పైకి వెళ్ళబోయడు..

జానకమ్మ : అదేమీ కృష్ణ శృతి నీ కోసం వస్తే నువ్వు అట్ట వెళిపోతున్నావ్..

కృష్ణ : అక్క కోసం వచ్చిందేమో అనుకున్న అమ్మ..అని పైకెళ్ళిపోయాడు..

జానకమ్మ : ఏమిటో వీడు..

వసంత : సరే శృతి దా మనం పైకెళ్లి మాట్లాడుకుందాం..

వసంత  ( మెట్లు ఎక్కుతు ) : ఏమిటే ఏమైనా గోడవ పడ్డారా...?

శృతి : అదేమీ లేదే రెండ్రోజులు నేను చెప్పకుండా రాజమండ్రి వెళ్ళాను అందుకు అలిగాడు..

వసంత : అనుకున్నాను ఆదివారం నుంచి అదోలా ఉంటునాడు ఇదా కారణం..సరే  నువ్వెళ్ళి పైన వాడి సంగతి చూడు.. నేను కిందా ఉండి అమ్మ పైకి రాకుండా చూస్తాను..

శృతి కృష్ణ గదిలోకి వెళ్ళింది..

శృతిని చూడగానే బైటికి రా బోయాడు.. శృతి అడ్డుగా నిలబడి తలుపు గడియ పెట్టేసింది..

శృతి : నేను చెప్పేది వింటావా...

కృష్ణ : వినను అంటూ చెవులు గట్టిగా మూసుకున్నాడు..

ఇలా కాదు అని కృష్ణని వెనక్కి తోసింది..కృష్ణ మంచం మీద పడ్డాడు... వెంటనే కృష్ణ మీదకి ఎక్కి తన చేతులు గట్టిగా పట్టుకొని వింటావా లేదా అని అడిగింది..

కృష్ణ వినను అన్నాటూ తల ఊపాడు..

శృతి కృష్ణ చేతులు గట్టిగా పట్టుకొని తన మొహం అంత ముద్దులు పెట్టింది..

కృష్ణ ఏమో గింజకుంటున్నాడు...




కృష్ణ : ఒసేయ్ ఆపవే..

శృతి హస్సన్ : నేను ఆపను... నువ్వు వింటా అంటే ఆపుతా..

కృష్ణ  ( కోపంగా ) : సరే చెప్పు..

శృతి కృష్ణ గుండెల మీద తల వాల్చింది... అంతే కృష్ణ కోపం ఎగిరిపోయింది..

శృతి : తన పేరు శేఖర్... అమ్మ వాళ్ల అన్నయ్య కొడుకు... అమ్మ పోయినసారి ఊరు వెళ్ళినప్పుడు మా పెళ్లి విషయం అనుకున్నారంట..ఈ మధ్య అమ్మ నాకు చెప్పింది... ఒక మాట చెప్పు.. నువ్వు నేను పెళ్లి చేసుకోవడం అనేది జరగని పని..
             అది నీకూడా తెలుసు.. ఇవన్నీ మనం ముందే అనుకునం... నాన్న ఉండి ఉంటే అది వేరు.. పైగా అమ్మ కూడా ఇంతకుముందులా పని చేసుకోలేపోతుంది..తను పోయేలోపు నా పెళ్లి చేసాయాలని తొందర పడుతుంది..పైగా మావయ్య వాళ్ళు కట్నం కూడా అడగలేదు... దాంతో అమ్మ ఈ పెళ్ళికి ఒప్పుకుంది.. ఇక చేసేదేమి లేక నేను ఓకే అన్నాను... అందుకే అబ్బాయితో సరదాగా బైటకి వెళ్లి రా అని అమ్మ అంటే కాదనలేక వెళ్ళాను..

ముద్దు పెట్టుకున్న కాబోయే వాడే కదా అని అడ్డు చెప్పలేదు..

శృతి : మన జీవితం మన చేతులో లేనప్పుడు తల వంచక తప్పదు ప్రస్తుతం నేను చేస్తున్నది అది అని ఏడవడం స్టార్ట్ చేసింది..

కృష్ణ : ఏడవకు.... ఇంతకీ ఆ అబ్బాయి మంచి వాడేనా...?

శృతి : మంచి వాడే... సివిల్స్ విషయం చెప్పాను... ఒప్పుకున్నాడు...

శృతి కృష్ణ గుండెల పై నుండి లేచి మంచం మీద కూర్చుంది.. కృష్ణ కూడా లేచి శృతి పక్కన కూర్చున్నాడు..

శృతి కృష్ణ ని గట్టిగా హత్తుకుంది...



శృతి : దా ఒక ముద్దు ఇవ్వు...

కృష్ణ : వద్దు ఇక చాలు..

శృతి : అలా అనకు రా నీలో మా నాన్నని... ఫ్రెండ్ ని.... లవర్ ని.. చూసుకున్న.. అంతెందుకు నువ్వే నా ఫస్ట్ లవ్ కదరా.... నేను నీదగ్గర మాత్రమే సిగ్గు లేకుండా ఉండగలను...

 ఏంటో ఏవేవో మాట్లాడుతున్నాను అని అంటూ కృష్ణ ని ఇంకా గట్టిగా వాటేసుకుంది...... రారా నీకు నా బొడ్డు అంటే ఇష్టం కదా దా వచ్చి నీ ఇష్టం వచ్చినంతసేపు ఆడుకో అని చీరని పక్కకి జరిపింది..

కృష్ణ : అదేం కాదు కానీ.. రేపు నీకు పెళ్ళైతే నన్ను మర్చిపోవు కదా...?

శృతి : చ.. చా.. నిన్ను మర్చిపోతానా... నా గుండెల్లో నీ స్థానం ఎవరు కూల్చలేరు... చివరకి నువ్వు కూడా..

అని తన పెదాలతో కృష్ణ పెదాలు మూసేసింది...


smells smileys

వా్లిద్దరూ ఇంకో రెండు నిముషాలు అలానే ముద్దు పెట్టుకున్నారు .. ఇంతలో గిఫ్ట్ గుర్తొచ్చింది..

కృష్ణ : ఒక్క నిమిషం ఉండు..

శృతి : అరేయ్ ఏమైంది..?

కృష్ణ బీరువా నుండి శృతి కి కొన్న పుస్తకాలు... అలాగే చీర కవర్ బైటకి తీసాడు..

శృతి : ఏంటా కవరు..?

కృష్ణ : నీ పుట్టినరోజు గిఫ్ట్ నువ్వే ఓపెన్ చేయి...

శృతి హస్సన్ : నాకు తెలుసు నా పుట్టినరోజుకి నువ్వు కచ్చితంగా గిఫ్ట్ కొంటావని ..అని ఓపెన్ చేసింది..

ముందుగా చీర తీసింది...

కృష్ణ : నీకు బ్లాక్ కలర్ అంటే ఇష్టమని తెలుసు కానీ.. పుట్టినరోజు నాడు బ్లాక్ ఎందుకని ఈ క్రీం కలర్ తీసుకున్న... నచ్చిందా..?

శృతి వెంటనే కృష్ణ ని తనపైకి లాకొని నోట్లో నోరుపేటేసింది..

తర్వాత శృతి కృష్ణ పెదాలు విడిచిపెట్టి ఇంత నచ్చింది అని చెప్పింది..

కృష్ణ : ఇంకో గిఫ్ట్ ఉంది ఓపెన్ చెయ్...

శృతి : ఏంట్రా ఇంత బరువు ఉంది....?

ఇంతలో కింద నుండి కృష్ణ నాన్నగారు పిలవడంతో కృష్ణ తలుపు గడియ తీయనుకోని కిందకి వెళ్ళాడు..

శృతి ఆ కవర్ ఓపెన్ చేసి చూసింది...

కృష్ణ కిందకి రావడంతో వసంత పైకి వెళ్ళింది... అప్పటికి శృతి మంచం మీద కూర్చొని ఏడుస్తుంది...

వసంత శృతి తలపై చేయి వేసి ఏమైంది అని అడిగింది..

శృతి : చూసావా.. వసంత వాడు నాకేం గిఫ్ట్ ఇచ్చాడో.. సివిల్స్ చదవడానికి నా దగ్గర బుక్స్ కి  డబ్బులు లేవని వాడే నాకు కొని గిఫ్ట్ గా ఇచ్చాడు..అని వసంత ని పట్టుకొని ఏడ్చింది..

నా మనసు నీ తమ్ముడోక్కడే అర్ధం చేసుకున్నడే...అలాంటి వాడు నా జీవితంలో లేకపోవడం నా దురుదృష్టం...

వసంత : సరే ఏడవకు.. అమ్మ వస్తుంది..

శృతి కళ్ళు తుడుచుకుంది..

శృతి : ఆలస్యం అవుతుంది ఇక నేను వెళ్తా ఆంటీ....

జానకమ్మ : ఒక్కదానివే ఎం వెళ్తావ్ అమ్మ.. ఉండు... ఒరేయ్ కృష్ణ కాస్త శృతి ని వాలా ఇంట్లో దింపేసి రా..

కృష్ణ : అలాగే అమ్మ...

శృతి ఇంకా కృష్ణ ఇద్దరు శృతి హస్సన్ ఇంటికి బయలుదేరారు...

సశేషం :

[sri7869]

అప్డేట్ చాల బాగుంది

[PuranKajal]

శ్రుతి తదుపరి చర్య ఏమిటని నేను ఎగ్జైట్‌గా ఉన్నాను

[Rupaspaul]

Superrrrrrrr

[Kasim]

అప్డేట్ బాగుంది మిత్రమా.

[K.rahul]

Nice update bro