10-03-2024, 12:05 PM
பாகம் 14:
- தொடரும்.
தியேட்டரில் இருந்து கிளம்பி, நானும் அருணும் வீட்டை அடைந்தபோது, பாட்டி எங்களுக்காக வாசலிலேயே காத்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
எங்களைப் பார்த்த பாட்டி “என்னம்மா நீங்க? என்னை இப்படி பயமுறுத்திட்டீங்க? நீங்க ரெண்டு பேரும் போனை எடுக்கலைன்னு தெரிஞ்சதும் எனக்கு என்னென்னவோ தோணிடுச்சு. நீ போனை எடுத்ததும்தாம்மா உசிரே வந்துச்சு..” என்று பாட்டி என் கைகளைப் பிடித்துக்கொண்டு சொன்னாள்.
பாட்டி இப்படி சொன்னதும், அடுத்து நாங்கள் எங்கே போயிருந்தோம், என்ன செய்தோம் என்றுதான் கேட்பாள் என்று எனக்கு தெரியும். அதனால், “அதெல்லாம் ஒன்னுமில்ல பாட்டி..” என்று பாட்டியை சமாளித்து, அவள் பிடியிலிருந்து மெதுவாக நழுவி வீட்டுக்குள் ஓடிவிட்டேன்.
அதற்குப் பிறகு அருண் பாட்டியிடம் என்ன சொல்லி சமாளித்தான் என்று எனக்கு தெரியவில்லை.
வீட்டுக்குள் சென்றதும், இறுக்கமாக இருந்த சுடியிலிருந்து, நைட்டிக்கு மாறலாம் என்று, என் சுடியை கழட்டிவிட்டு, வெறும் உள்ளாடையோடு நின்றிருந்தபோது, எதேச்சையாக எதிரே இருந்த கண்ணாடியில், என் உடல் அழகை கவனித்தேன்.
அருணின் விளையாட்டில், என் பேன்டிஸின் முன்பகுதி முழுவதும் ஈரமாகியிருந்ததைப் பார்த்து, தியேட்டரில் அருண் என் கூதியில் நாக்கால் நர்த்தனம் ஆடிய நினைவுகள் எனக்குள் தோன்ற, என் கைகள் தானாக பேன்டிஸின் மேலாக என் கூதியைத் தடவியது.
என் கூதியில் என் கை பட்டதுமே, என் உதடுகள் “டேய் அருண்.. இத்தனை நாள் நீ எங்கடா இருந்த? ஐயோ.. ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. என் புருசன் மூத்திர வாடை வீசுதுன்னு சொல்லி, முகத்தை பக்கத்துல கொண்டுபோகக்கூட தயங்குற என் கூதியில, இப்படியொரு விளையாட்டை விளையாட்டிட்டானே.. போகப்போக இன்னும் என்னென்ன செய்வானோ?” என்று நினைத்தபடி அப்படியே பின்பக்கமிருந்த மெத்தையில் பொத்தென விழுந்தேன்.
என் கை என் பேன்டிஸ்க்குள் நுழைந்து தடவியபடி இருக்க, நான் கண்களை மூடியபடி “அருண்.. டேய்.. என் கள்ளக் காதலா.. உன்ன மாதிரி ஒரு ரசனையுள்ள ஆம்பளைக்கு, கள்ளப் பொண்டாட்டியா ஆகப்போறதை நினைச்சு எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்குடா..” என்று உதடுகள் முனுமுனுக்க, நான் கண்களை மூடியபடி கனவுலகில் மிதக்க ஆரம்பித்து, அப்படியே அசதியில் தூங்கியும்போனேன்.
அன்றைய பொழுது கழிய, மறுநாள் துணி துவைத்து மொட்டை மாடியில் நான் காயப்போட்டுக்கொண்டிருந்தபோது, மாடிக்கு வந்த பாட்டி “ம்க்கும்..” என்று குரலைச் செரும, நான் பாட்டியைப் பார்த்தேன்.
உடனே “என்னம்மா யமுனா? வேலையெல்லாம் முடிஞ்சுதா?” என்று மெதுவாக பேச ஆரம்பித்தாள் பாட்டி.
நானும் “முடிஞ்சுது பாட்டி..” என்று தொடங்கி பொதுவான விஷயங்களைப் பேச ஆரம்பிக்க, அப்போது பேச்சின் இடையே, என் கைகளைப் பிடித்துக்கொண்டு “என்னம்மா.. நேத்து என் பேரன் உன்ன என்ன செஞ்சான்?” என்று பாட்டி கேட்க, நான் “ச்சே.. ச்சே.. அதெல்லாம் ஒன்னுமில்ல பாட்டி..” என்று மழுப்பினேன்.
“ஏய் யமுனா.. நானும் உன்ன மாதிரி இருந்து வந்தவ தான்டி.. நேத்து வீட்டுக்கு வரும்போது உன் முகத்துல தெரிஞ்ச சந்தோஷ ரேகைய வச்சே, நேத்து உங்களுக்குள்ள ஏதோ நடந்திருக்குன்னு தெரிஞ்சுக்கிட்டேன்..” என்று சொல்ல, நான் பாட்டியைப் பார்த்தேன்.
எனக்கு என்ன சொல்வதென்று தெரியவில்லை. “பாட்டியிடம் எப்படி, அருண் எனக்கு நாக்கு போட்ட விஷயத்தை சொல்ல முடியும்?” என்று நான் தயங்கிக்கொண்டிருக்க, அப்போது “அருண் என்கிட்ட எல்லாத்தையும் சொல்லிட்டான்..” என்றாள் பாட்டி.
பாட்டி சொன்னதைக் கேட்டு நான் ஆச்சர்யமாக அவளைப் பார்க்க, என் கண்கள் பேசும் மௌன மொழியைப் புரிந்துகொண்ட பாட்டி “நேத்து அருண் உனக்கு நாக்கு போட்டுவிட்டது எப்படி இருந்துச்சு யமுனா?” என்று நேரடியாக பொட்டில் அடித்ததுபோல கேட்டாள்.
எனக்கு “பாட்டி.. அது.. அது வந்து..” என்று வாய் உளற, பாட்டி பொறுமையாக “என்னம்மா.. ஏன் இப்படி பதட்டப்படுற.. இன்னும் ஒரு நாள்ல எப்படியும் என் பேரனுக்கு பொண்டாட்டி ஆகப் போற.. அப்புறம் இதெல்லாம் உங்களுக்குள்ள நடக்குறதுதானே..” என்றாள்.
பிறகு “என் பேரன் அந்த விஷயத்துல எப்படி? நல்லா நாக்கு போட்டானா?” என்று பாட்டி பச்சையாக கேட்க, எனக்கோ கூச்சம் தாங்க முடியவில்லை.
“பாட்டி.. அதெல்லாம்.. எப்படி.. உங்ககிட்ட..” என்று நேற்று நடந்ததை நினைத்து, என் முகம் வெட்கத்தில் சிவக்க, நான் வேறு பக்கம் திரும்பிக்கொண்டேன்.
“ம்ம்ம்ம்.. உன் வெட்கத்த பாத்தாலே புரியுது யமுனா.. என் பேரன் நல்லா வாய் வித்தை காட்டிருக்கான்னு..” என்று சொல்ல, நான் “ச்சீசீசீ.. போங்க பாட்டி.. எப்படித்தான் இப்படி கூச்சமே இல்லாம பேசுறிங்களோ? நீங்க பேசுறத கேட்க எனக்குத்தான் கூச்சமா இருக்கு..” என்றேன்.
அதற்கு பாட்டி “எனக்கு என்னடி கூச்சம் வேண்டியிருக்கு? இந்த வயசுக்கு மேல எனக்கு எதுக்கு இந்த வெட்கம் கூச்சமெல்லாம்? வயசுப் பொண்ணு உனக்குத்தான் இதெல்லாம் அவசியம்.. அதும் உன்னோட வெட்கத்த பாத்தாலே அருணுக்கு ஜட்டிக்குள்ள ராஜநாகம் படம் எடுக்கிற மாதிரி தூக்குதாம்..” என்றாள்.
இப்படி பச்சைப் பச்சையாக பாட்டி பேசியதைப் பார்த்து, “இது சாதாரண பாட்டியில்ல.. பலான பாட்டி..” என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.
அப்போது நான் பாட்டியிடம் “பாட்டி.. உங்ககிட்ட ஒன்னு கேட்கனும்..” என்றேன்.
“என்ன யமுனா.. கேளு..” என்றாள் பாட்டி.
“பாட்டி, அருணுக்கு ஏன் இப்படியொரு வித்தியாசமான ஆசை வந்துச்சு? இன்னொருத்தன் பொண்டாட்டிய காதலிச்சு, அவளை கள்ளத்தனமா கல்யாணம் செஞ்சு.. அவளோட வாழனும்ன்னு நினைக்கிறது.. இதெல்லாம் கேட்கவே வித்தியாசமா இருக்கு..” என்றேன்.
பாட்டி எதோ ஒரு விஷயத்தை மனதுக்குள் ஒருமுறை புரட்டிப் பார்த்துவிட்டு “சொல்றேன் யமுனா..” என்று ஏதோ ஒரு பிளாஸ்பேக்கை சொல்ல வர, நான் பாட்டியை கூர்ந்து கவனிக்க ஆரம்பித்தேன்.
“என் பேரனுக்கு சைக்கலாஜிக்கலா ஒரு சின்ன பிரச்சனை இருக்கு.. அதுக்கு காரணம், அவனோட ஸ்கூல் டீச்சர் கல்யாணி..” என்றாள் பாட்டி.
“ஸ்கூல் டீச்சர் கல்யாணியா? இது என்னடா புதுக்கதை?” என்று மனதுக்குள் நினைக்க, பாட்டி, விட்ட இடத்தில் இருந்து பிளாஸ்பேக்கை தொடங்கினாள்.
“என் பேரன் பத்தாவது படிக்கும்போது, அவனோட கணக்கு டீச்சரா இருந்தவதான் இந்த கல்யாணி. என் பேரன் கணக்குல நல்ல மார்க் எடுப்பான். எதனால கல்யாணிக்கு என் பேரனை ரொம்ப பிடிக்கும். ஒருவழியா என் பேரனும் நல்லபடியா பத்தாவது முடிச்சு, அப்புறம் +1, +2 படிச்சு ஒரு நல்ல காலேஜ்ல சீட் கிடச்சு காலேஜ்ல சேர்ந்தான். சொல்லப்போனா, என் பேரன் 18 வயசு வரைக்கும் ஒரு சாதாரண நல்ல பையனாத்தான் இருந்தான்..” என்று சொன்ன பாட்டி, கொஞ்சம் இடைவெளி விட்டு, “ஆனா அவன் காலேஜ் பர்ஸ்ட் இயர் படிக்கும்போது, அவனோட ஸ்கூல் டீச்சர் கல்யாணி இவன் வாழ்க்கையில மறுபடியும் அறிமுகம் ஆனா.. அங்கிருந்துதான் பிரச்சனையே ஆரம்பிச்சது..” என்று சொன்னாள் பாட்டி.
பாட்டி சொல்வதைக் கேட்க ஆர்வமாக இருந்த நான், “அப்புறம் என்னாச்சு பாட்டி?” என்றேன்.
“காலேஜ் ஹாஸ்டல்ல ராகிங் தொல்லையா இருக்குன்னு, கல்யாணி டீச்சர் வீட்டுக்கு பக்கத்துல இருந்த ஒரு பேச்சிலர் போர்சன்லதான் அருண் தங்கியிருந்தான். கல்யாணி டீச்சருக்கு உன்னோட வயசுதான் இருக்கும். உன்னவிட கொஞ்சம் அழகுல குறைச்சலா இருந்தாலும், அவளோட ஒவ்வொரு அங்கமும் செதுக்கி வச்ச மாதிரி இருக்கும். அவ அழகுல மயங்கலைன்னா அவன் ஆம்பளையாவே இருக்க முடியாது. இப்படிப்பட்ட கல்யாணி, கல்யாணமாகி கருத்து வேறுபாடு காரணமா புருசனை பிரிஞ்சிருந்தா. அந்த சமயத்துலதான், கல்யாணியும் என் பேரன் அருணும் சந்திச்சாங்க. ஆரம்பத்துல கல்யாணியை ஒரு டீச்சரா நினைச்சு, அவளோட ரொம்ப மரியாதையா பழக்கிக்கிட்டு இருந்த என் பேரன் அருண், நாள் போக போக அவளோட அழகுக்கு மயங்க ஆரம்பிச்சிட்டான். ஏற்கனவே கல்யாணி புருசனை பிரிஞ்சு காஞ்சுபோயிருக்கா. என் பேரனோ அவ அழகுல மதிமயங்கிப் போயிருக்கான். அப்புறம் சொல்லவா வேணும். ஒருநாள் ரெண்டு பேருக்கும் தனிமை கிடைக்க, என் பேரன் அருண், கணக்கு டீச்சருக்கு கல்யாணிக்கு காம பாடம் நடத்திட்டான்..” என்று நிறுத்தினாள் பாட்டி.
பாட்டி சொன்ன விஷயங்களைக் கேட்டு, என் அரிப்புக்கூதி குறுகுறுக்க, பாட்டி கதையை மீண்டும் ஆரம்பித்தாள்.
“இப்படி காமத்துல காஞ்சுபோயிருந்த கல்யாணிக்கு அருண் கொடுத்த சுகம் ரொம்ப பிடிச்சிப்போச்சு. கல்யாணி வெட்கத்தவிட்டு, படுக்கையில ஒத்தழைக்கிற விதம் அருணுக்கும் பிடிச்சிப்போச்சு. அதுமட்டுமில்ல, கல்யாணி அவ புருசனை பிரிய காரணமே, அவன் கல்யாணியை சரியா திருப்திபடுத்தாததுதான். அதேநேரம் அலைபாயுற வயசுல இருந்த என் பேரனுக்கு, அல்வா துண்டு மாதிரி கல்யாணி கிடைச்சிட்டா. இப்படி ரெண்டு மனசும் ஒத்துப்போக, அவங்களுக்குள்ள இருந்த நெருக்கம் கள்ளக் காதலா மாறிடுச்சு..” என்று பாட்டி தன் கதையை நிறுத்தினாள்.
“அப்புறம் என்னாச்சு பாட்டி?” என்று ஆர்வமாக நான் கேட்டேன்.
நான் ஆரவத்துடன் கதைகேட்க, பாட்டி தொடர்ந்து “கல்யாணிக்கும் அருணுக்கும் இடையே காதல் வந்ததும், காதல் ஜோடி ரெண்டு பேரும் சினிமா, பார்க்ன்னு சுத்தினாங்க.. சந்தர்ப்பம் கிடைக்கும்போதெல்லாம் ரெண்டு பேரும் ஓத்துருக்காங்க. விளைவு, கல்யாணி கர்ப்பமாகிட்டா. உடனே கல்யாணி இந்த விஷயத்தை என் பேரன்கிட்ட சொல்ல, ரெண்டு பேரும் கல்யாணம் பண்ணிக்க முடிவு செஞ்சிருக்காங்க. இந்த விஷயம் எப்படியோ கல்யாணி வீட்டுக்கு தெரிஞ்சு, அவங்க வீட்டுல இருந்து வந்து, என் பேரனையும் கல்யாணியையும் பிரிச்சி கூட்டிட்டு போய்ட்டாங்க. அப்புறம் கல்யாணி வயித்துல இருந்த என் பேரனோட கருவையும் கலைச்சிட்டாங்க..” என்று பாட்டி சொன்னதைக் கேட்டு, எனக்கே பரிதாபமாக இருந்தது.
இருந்தாலும் மீதிக்கதையை கேட்கும் ஆர்வத்தில் தொடர்ந்து பாட்டி சொல்வதைக் கவனித்தேன்.
“கல்யாணிமேல மோகமும், காமமும், காதலும் வச்சிருந்த என் பேரன் இந்த விஷயத்தை நினச்சு மனசளவுல பாதிக்கப்பட்டான். கொஞ்ச நாள் கழிச்சு கல்யாணிகிட்ட இருந்து ஒரு லெட்டர் வந்துச்சு. அந்த லெட்டர்ல அருண், நீயும் நானும் சேர முடியாது. அதனால நீ இன்னொரு நல்ல பொண்ணா பாத்து கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு, சந்தோஷமா இருன்னு கல்யாணி எழுதியிருந்தா. கல்யாணி தன்னை விட்டுட்டு போனதை நினைச்சு அவன் அவனாவே இல்ல. நான் கல்யாணியை கல்யாணம் பண்ணிக்கனும்ன்னு பித்து பிடிச்சவன் மாதிரி ஆகிட்டான். உடனே அவனை டாக்டர்கிட்ட கூட்டிட்டு போனதும் அவர் செக்கப் பண்ணிட்டு, ஒருமாசம் இங்க டிரீட்மென்ட்ல இருக்கனும்ன்னு சொன்னாரு. நாங்களும் அருண் குணமானா போதும்ன்னு சரின்னு சொன்னோம். ஆனா ஒரு மாசம் கழிச்சு, என் பேரன் குணமாகியிருப்பான்னு நினைச்சு அவனை பாக்க போனப்பதான், டாக்டர் ஒரு குண்டை தூக்கிபோட்டார்..” என்று நிறுத்தினாள் பாட்டி.
“டாக்டர் என்ன சொன்னாரு பாட்டி?” என்றேன் ஆர்வத்துடன்.
“டாக்டர் என் பேரனுக்கு ஏதோ சைக்காலஜிக்கல் டிஸாடர் பிரச்சனை இருக்குன்னு சொன்னாரு. அதாவது, கல்யாணியை கல்யாணம் பண்ணி அது முடியாம போன விஷயம் அவன் மனசுல பெரிய தாக்கத்தை உண்டுபண்ணியிருக்கு. ஆனா டாக்டர் கொடுத்த ட்ரீட்மென்ட்ல, அவன் கல்யாணியை தனக்கான ஜோடி இல்லன்னு நினைச்சு மறந்துட்டான். ஆனா, என் பேரன் அருணுக்கும், கல்யாணிக்கும் இடையில நடந்த அந்த கள்ளக்காதல் நிகழ்வுகள் அப்படியே பதிஞ்சுபோயிடுச்சு. அதனால அவன் கல்யாணி மாதிரி ஒரு பொண்ணத்தான் கல்யாணம் செஞ்சுக்கனும்ன்னு அடம்பிடிச்சான். டாக்டரும் உங்க பேரன் ஆசையை தீர்த்து வைங்கன்னு சொன்னாரு..” என்று சொல்லி நிறுத்தினாள் பாட்டி.
நான் ஆர்வமாக “அதுக்கு நீங்க என்ன சொன்னீங்க பாட்டி?” என்று கேட்டேன்.
“நான் டாக்டர்கிட்ட இது எப்படி டாக்டர் நடைமுறைக்கு சாத்தியம்ன்னு கேட்டேன். அதுக்கு டாக்டர், இது நடைமுறைக்கு சாத்தியம் இல்லைதான். இருந்தாலும், கல்யாணி மாதிரியே ஒரு பெண்ணை கள்ளத்தனமா காதலிச்சு, அவளை கல்யாணம் செஞ்சுக்கிட்டு, அவளோட அருண் கொஞ்ச நாள் குடும்பம் நடுத்துற மாதிரியான நாடகத்தையாவது நடத்துங்க. அப்படி செஞ்சா, அருண் மனசுல இருந்த ஆசை நிறைவேறி அருண் நார்மலாகிடுவான். இல்லன்னா, உங்க பேரன் மனசளவுல பாதிக்கப்பட்டு தற்கொலை செஞ்சுக்கக்கூட வாய்ப்பு இருக்குன்னு சொல்லிட்டாரு.. அதுக்கப்புறம்தான் என் பேரனை இங்க கூட்டிட்டு வந்தேன்..” என்றாள் பாட்டி.
பாட்டி சொன்னதைக் கேட்டு, எனக்கு பகீரென இருந்தது. உடனே “அப்படின்னா, இதெல்லாம் உங்க பேரனுக்காக நீங்க நடத்தின நாடகமா?” என்று கேட்டேன் நான்.
அதற்கு பாட்டி சிரித்துக்கொண்டு “இது ஒரு நாடகம்தான். இருந்தாலும், என் பேரன் உன்னை காதலிக்கிறது நிஜம்தான் யமுனா.. நேத்து நான் பார்க்ல சொன்னமாதிரி, என் பேரன் அவனோட ஆசையை தீர்த்து வைக்க, நான் போட்ட நாடகம்ன்னு நினைச்சிக்கிட்டு இருக்கான். ஆனா, உண்மையிலேயே இந்த நாடகமே என் மகனுக்காகத்தான்.. ஆனா இது அவனுக்கே தெரியாது..” என்றாள் பாட்டி.
பாட்டி சொல்வதை ஆர்வத்துடன் கேட்டுக்கொண்டிருந்த நான் சட்டென ஒரு வினாடி திடுக்கிட்டேன்.
உடனே “பாட்டி இப்போ என்ன சொன்னீங்க? உங்க மகனா?” என்று கேட்க, உடனே பாட்டி “அச்சோ..” என் தன் உதடுகளைக் கடித்தாள்.
பின்னர் எதையோ சமாளிக்கும் விதமாக “ஒன்னுமில்ல யமுனா.. என் மகன் நினைப்புல இருந்தால அப்படி சொல்லிட்டேன்..” என்று சொல்ல, எனக்கோ பாட்டி பொய் சொல்கிறாள் என்று தொன்றியது.
நான் “ஏன் பாட்டி, அன்னைக்கு உங்க மகன் குடிச்சு குடிச்சு உடம்பு சரியில்லாம போய்ட்டான். அதனால அவனை ஹாஸ்பிட்டல்ல சேர்த்திருக்கோம். அதுவரைக்கும் என் பேரன் இங்கதான் இருப்பான்னு சொன்னீங்க. ஆனா, இப்போ என் பேரனுக்கு சைக்கலாஜிக்கல் பிராப்ளம் இருக்கு, அதனால அவனை இங்க கூட்டிட்டு வந்தோம்ன்னு சொல்றீங்க? இதுல எது உண்மை. உண்மையிலேயே அருண் யாரு? உங்க மகனா, இல்ல பேரனா?” என்று கேட்டேன்.
உடனே பாட்டி “இதுக்கு மேல நான் எதையும் மறைக்க விரும்பல யமுனா..” என்று சொன்ன பாட்டி, கொஞ்சம் தயங்கி, “அருண் என்னோட மகன் பெத்தெடுத்த மகன். அதனால அவனை என்னோட பேரன்னு எல்லாரும் சொல்றாங்க. அது சரிதான். ஆனா, அருணை என்னோட வயித்துல சுமந்து பெத்தெடுத்த எனக்கு அவன் மகன்.. உனக்கு புரியும்படி சொல்லனும்ன்னா, அருண் என் மகனால, நான் பெத்தெடுத்த மகன்..” என்று பாட்டி, சொல்லி முடிக்கும்போது, எனக்கு மயக்கமே வந்துவிடும்போல இருக்க, ஒரு நிமிடம் தலைசுற்றி, நிலை தடுமாறி, அங்கிருந்த வாட்டர் டேங்க் மீது சாய்ந்துகொண்டேன்.
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)
