Fantasy హీరోయిన్స్ దెంగులాట ::--

[Puk@876]

Update bro please?

[dorasam]

శృతి హస్సన్ దెంగులాట (కొత్త కథ )

మిత్రులకి చిన్న గమనిక :
    ఈ కధ 2015 నుంచి 2023 వరుకు గతం ఆ తరువాత కథ ప్రస్తుతంగా చెప్పా బడుతుంది....గమనించగలరు 


8 ఏళ్ళ క్రితం..(2015)...

అందమైన గోదారి.... ఆ  గోదారికీ అనుకుని ఒక అందమైన పల్లెటూరు..ఆ పల్లెటూరు మొత్తం పచ్చని పొలాలు... ఆ ఊరికి పెద్ద.. రాఘవయ్య... అయన భార్య పేరు జానకమ్మ...



వీరికి ఇద్దరు పిల్లలు .. ఒక అమ్మాయి ఒక అబ్బాయి...

అమ్మాయి పేరు వసంత... అబ్బాయి పేరు రాధాకృష్ణ ( మన కథలో హీరో )

వసంత డిగ్రీ పూర్తి చేసింది.. పెళ్లి సంబంధాలు చుస్తునారు... రాధాకృష్ణ డిగ్రీ లో మొన్ననే జాయిన్ అయ్యాడు..చాలా చలాకి కుర్రోడు.చదువు లోనే కాదు అల్లరి లోను ఫస్టే .. ఊర్లో అందరు ముద్దుగా కృష్ణ అని పిలుస్తారు... స్నేహితులు.. రాకి అని పిలుస్తారు..

(అన్నట్టు జానకమ్మ కి ఒక అన్నయ్య ఉన్నాడు పేరు రామూర్తి.. వాలా ఆవిడా పేరు లక్ష్మి.. వారికి ఒక్కగానోక్క కూతురు రాజ్యలక్ష్మి.. అందరు రాజి అని పిలుస్తారు... కొన్నేళ్ల క్రితం లక్ష్మి చనిపోవడంతో రెండో పెళ్లి చేసుకున్నాడు...ఆవిడా పేరు కాంతం  ఆ వచ్చిన రెండో పెళ్లెం గయ్యాళి.,. రాజి ని ఏడిపించుకు తింటుంది...స్వతహాగా నెమ్మధస్తుడు అయిన రామూర్తి అలా చూస్తూ బాధ పడే వాడు )

ఈ ఊరు వాళ్లు చదువుకోవాలంటే... పక్క ఊరు వేళల్సింది.... ఎందుకంటే ఈ ఊర్లు కేవలం 10వ క్లాస్ వరకే స్కూల్ ఉంది ఇంటర్, డిగ్రీ కి పక్క ఊరుకి వెళ్లాల్సిందే... అది కూడా రాఘవయ్య గారు ప్రభుత్వంతో జిల్లా కలెక్టర్ తో
మాట్లాడి స్కూల్ కట్టించారు...

మన హీరో కృష్ణ కి హీరోయిన్ శృతి హస్సన్...



కథలో ఇంకో రెండు ఏళ్ల్లు వెనక్కి వెళ్తే వీళ్ల ప్రేమ గురించి తెలుస్తుంది....

శృతి హస్సన్ కి కృష్ణ కి వయసులో 5 ఏళ్ళు వ్యత్యాసం ఉంది... తను కృష్ణ అక్క వసంత క్లాసుమేట్..
కృష్ణ టెన్త్ లో ఉండగా... వసంత డిగ్రీ మొదటి సవంత్సరం చదువుతుంది...
ఒకరోజు శృతి  వసంత దగ్గర తన బుక్ ఉండడం తో తీసుకు వెళ్ళడానికి వసంత ఇంటికి వస్తుంది...

అప్పుడు చూసాడు కృష్ణ శృతి ని... అది ప్రేమో, ఆకర్షనో తెలీదు కానీ అప్పటి నుండి తనని తన గుండెల్లో ఉంచుకున్నాడు...

కేవలం శృతి ని చూడడం కోసమే తొరతొరగా 10th పూర్తి చేసి వాలా అక్క వసంత చదివే కాలేజీలో ఇంటర్ జాయిన్ అయిపోయాడు..

అలా చూస్తుండగానే ఒక ఏడాది పూర్తి అయిపోయింది...ఆరోజు ఇంటర్ రిజల్ట్స్.. కృష్ణ కాలేజీ ఫస్ట్ వచ్చాడు... దాంతో సంబరపడిపోయిన
రాఘవయ్య కృష్ణ కి ఒక మంచి బైక్ కొనిచ్చాడు..
కానీ కృష్ణ బైక్ ని సెంటర్ లో ఫ్రెండ్స్ కి ఇచ్చేసి తను బస్సు లో వెళ్ళేవాడు..

అలాగే రాఘవయ్య తన కొడుకు పేరు ఎలాగైతే పేపర్ లో పడిందో అలాగే ఆ ఊర్లో చదివే ప్రతి విద్యార్థులకి మంచి మార్కులు వచ్చి వారి  పేర్లు పేపర్లో పడాలి అని ఆశించి... వారికి .వాలా ఊర్లు ట్యూషన్  చెప్పడానికి మాస్టర్ ని కూడా నియమించారు..

వసంత శృతి కూడా ఆ ట్యూషన్ కి వెళ్తున్నారు... దాంతో కృష్ణ కూడా ట్యూషన్ కి వెళ్తా అంటాడు కానీ వాలా అమ్మ జానకమ్మ ఒప్పుకోదు ఎందుకంటే కృష్ణ బా చదువుతాడు మళ్ళీ ట్యూషన్ ఎందుకని వాళ్ళ అమ్మ వాదన..

వాలమ్మని ఎలాగోలా ఒప్పించి ట్యూషన్ లో జాయిన్ అయ్యాడు...ఇక రోజు కాలేజీ లో సాయంత్రం ట్యూషన్ లో శృతి ని చూస్తూ గడిపేస్తున్నాడు...

ఓ రోజు సాయంత్రం ట్యూషన్ లో కృష్ణ తనని చూడడం శృతి హస్సన్ గమనించింది... ఒక రెండు రోజులు గమనించి మూడో రోజు పక్కన వసంత తో చెప్పింది..



శృతి హస్సన్ : ఏమే వసంత నీ తమ్ముడేంటే నన్ను అదోలా చూస్తున్నాడు...

వసంత : నిన్ను చూస్తున్నాడా ..! ఏది నేన్ చూడని...
        (ఒక రెండు నిముషాలు తర్వాత )
         అవునే నిన్నే చూస్త్తున్నాడు... నువేం కంగారు పడకు ఇంటికి వెళ్ళాక
         వాడితో మాట్లాడతాను...

శృతి : అమ్మో వద్దే గోడవలు అయిపోతాయి..

వసంత : ఎహె నువ్వేం బయపడకు... నేను చూసుకుంటాలే...

ఆరోజు రాత్రి :--

వసంత : ఎరా నా ఫ్రెండ్ శృతి వంక ఎంటీ అలా చూస్తున్నావు.....
(పేరుకి అక్క తమ్ముడు అయిన.. వారు ఎప్పుడు స్నేహంగానే ఉండేవారు.. ఆ చనువు తో కృష్ణ తన మనసులోని మాటని అక్క వసంత కి చెప్పేసాడు )

మొదట కంగారు పడిన తర్వాత తన తమ్ముడి మనసుని అర్ధం చేసుకుంది... కానీ ఇక్కడ సమస్య వారి మధ్య ఉన్న వయసు గురించి.. అలాగే తను నిజంగా శృతి ని ఇష్టపడుతున్నాడా లేకపోతే ఈ వయసులో వచ్చే అక్కర్శన అనేది తనకి తెలియాల్సిన ఉంది... అందుకే తమ్ముడికి అడ్డు చెప్పలేదు..

వసంత : ఒరేయ్ తమ్ముడు నీ మాటకి నీ పనులకి నేనెప్పుడూ అడ్డు చెప్పను రా... కానీ ఒక్కటి గుర్తుంచుకో... ఈ ఊర్లో మన నాన్నగారికి మంచి పేరు ఉంది అది మాత్రం చెడగొట్టకు..
దాంతో అక్క ఓకే చేపిందని ఆనందంగా అక్కకి బుగ్గ పై ముద్దు పెట్టాడు..

ఇదే విషయాన్ని శృతి కి చెప్పింది... శృతి ఒప్పుకోలేదు... పైగా అది ఆకర్షణ అని చెప్పింది.. వసంత కూడా ఏమో నే అది అక్కర్శన అయితే కొన్నేళకు పోతుంది... ప్రేమ అయితే మాత్రం.. పెద్దలు ఎలాగో ఒప్పుకోరు కాబ్బటి నువ్వు లైట్ తీసుకో..అని చెప్పింది..

శృతి కృష్ణ దగ్గరకు వెళ్లి చూడు కృష్ణ నీకు ఈ వయసులో వచ్చేది ఆకర్షణ మాత్రమే ఇది ప్రేమ కాదు.. అని నచ్చచెప్పింది...

కృష్ణ : అయితే మనం ఫ్రెండ్స్ గా ఉండొచ్చు కదా... అని అడిగాడు

శృతి : ఫ్రెండ్స్ అయితే నాకు ప్రాబ్లెమ్ లేదు...

అలా వాళ్లు ఫ్రెండ్స్ గా మారారు...

శృతి వెళ్లిన తర్వాత వసంత వచ్చింది...

వసంత : అదేంట్రా లవ్ అన్నావ్ ఇప్పుడు ఫ్రెండ్ అంటున్నావ్..?

కృష్ణ : ఓసి నా పిచ్చి అక్క.. ముందు స్నేహం తర్వాత ఆ స్నేహాన్ని ప్రేమగా మారుస్తా అని నవ్వాడు..

వసంత : నువ్వు మర్చినా మారుస్తావు...

అలా వాలా స్నేహం మొదలైంది...ఆ స్నేహం ప్రేమగా కూడ మారిపోయింది.. కానీ శృతి కి తెలుసు ఇది అయ్యే పని కాదు అని ఎందుకంటే వారి మధ్య ఉన్న వయసు వల్ల... శృతి ఈ విషయం రాధా కృష్ణ కి కూడా చెప్పింది... కృష్ణ కి కూడా తెలుసు అన్ని ప్రేమలు సుకాంతం అవ్వావని... కలిసి ఉన్నన్ని రోజులు ఇలా ప్రేమికులుగా ఉండి పోదాం అని ఒక మాట అనేసుకున్నారు... ఆ మాట మీదే ఉన్నారు..

ఇప్పడు మళ్ళీ వెనక్కి వద్దాం.... వసంత, శృతి డిగ్రీ పూర్తి చేసి కాలిగా ఉన్నారు... వసంత కి పెళ్లి సంబంధాలు చుస్తునారు...

రాధా కృష్ణ డిగ్రీ లో జాయిన్ అయ్యాడు..

శృతి వాలా చదువులు పూర్తి అయిపోవడం తో కాలేజీకి కృష్ణ ఒక్కడే వెళ్తున్నాడు..

అదే సమయంలో ఊర్లో పిడుగు లాంటి వార్త..

కానిస్టేబుల్ కోటేశ్వరరావు ఆక్సిడెంట్ లో చనిపోయాడని...

కోటేశ్వరరావు ఎవరో కాదు శృతి హస్సన్ నాన్నగారు....

సశేషం :

[sri7869]

అప్డేట్ చాల బాగుంది

[Puk@876]

శృతి హస్సన్ దెంగులాట (కొత్త కథ )

15 ఏళ్ళ క్రితం...

అందమైన గోదారి.... ఆ  గోదారికీ అనుకుని ఒక అందమైన పల్లెటూరు..ఆ పల్లెటూరు మొత్తం పచ్చని పొలాలు... ఆ ఊరికి పెద్ద.. రాఘవయ్య... అయన భార్య పేరు జానకమ్మ...



వీరికి ఇద్దరు పిల్లలు .. ఒక అమ్మాయి ఒక అబ్బాయి...

అమ్మాయి పేరు వసంత... అబ్బాయి పేరు రాధాకృష్ణ ( మన కథలో హీరో )

వసంత డిగ్రీ పూర్తి చేసింది.. పెళ్లి సంబంధాలు చుస్తునారు... రాధాకృష్ణ డిగ్రీ లో మొన్ననే జాయిన్ అయ్యాడు..చాలా చలాకి కుర్రోడు.చదువు లోనే కాదు అల్లరి లోను ఫస్టే .. ఊర్లో అందరు ముద్దుగా కృష్ణ అని పిలుస్తారు... స్నేహితులు.. రాకి అని పిలుస్తారు..

(అన్నట్టు జానకమ్మ కి ఒక అన్నయ్య ఉన్నాడు పేరు రామూర్తి.. వాలా ఆవిడా పేరు లక్ష్మి.. వారికి ఒక్కగానోక్క కూతురు రాజ్యలక్ష్మి.. అందరు రాజి అని పిలుస్తారు... కొన్నేళ్ల క్రితం లక్ష్మి చనిపోవడంతో రెండో పెళ్లి చేసుకున్నాడు...ఆవిడా పేరు కాంతం  ఆ వచ్చిన రెండో పెళ్లెం గయ్యాళి.,. రాజి ని ఏడిపించుకు తింటుంది...స్వతహాగా నెమ్మధస్తుడు అయిన రామూర్తి అలా చూస్తూ బాధ పడే వాడు )

ఈ ఊరు వాళ్లు చదువుకోవాలంటే... పక్క ఊరు వేళల్సింది.... ఎందుకంటే ఈ ఊర్లు కేవలం 10వ క్లాస్ వరకే స్కూల్ ఉంది ఇంటర్, డిగ్రీ కి పక్క ఊరుకి వెళ్లాల్సిందే... అది కూడా రాఘవయ్య గారు ప్రభుత్వంతో జిల్లా కలెక్టర్ తో
మాట్లాడి స్కూల్ కట్టించారు...

మన హీరో కృష్ణ కి హీరోయిన్ శృతి హస్సన్...



కథలో ఇంకో రెండు ఏళ్ల్లు వెనక్కి వెళ్తే వీళ్ల ప్రేమ గురించి తెలుస్తుంది....

శృతి హస్సన్ కి కృష్ణ కి వయసులో 5 ఏళ్ళు వ్యత్యాసం ఉంది... తను కృష్ణ అక్క వసంత క్లాసుమేట్..
కృష్ణ టెన్త్ లో ఉండగా... వసంత డిగ్రీ మొదటి సవంత్సరం చదువుతుంది...
ఒకరోజు శృతి  వసంత దగ్గర తన బుక్ ఉండడం తో తీసుకు వెళ్ళడానికి వసంత ఇంటికి వస్తుంది...

అప్పుడు చూసాడు కృష్ణ శృతి ని... అది ప్రేమో, ఆకర్షనో తెలీదు కానీ అప్పటి నుండి తనని తన గుండెల్లో ఉంచుకున్నాడు...

కేవలం శృతి ని చూడడం కోసమే తొరతొరగా 10th పూర్తి చేసి వాలా అక్క వసంత చదివే కాలేజీలో ఇంటర్ జాయిన్ అయిపోయాడు..

అలా చూస్తుండగానే ఒక ఏడాది పూర్తి అయిపోయింది...ఆరోజు ఇంటర్ రిజల్ట్స్.. కృష్ణ కాలేజీ ఫస్ట్ వచ్చాడు... దాంతో సంబరపడిపోయిన
రాఘవయ్య కృష్ణ కి ఒక మంచి బైక్ కొనిచ్చాడు..
కానీ కృష్ణ బైక్ ని సెంటర్ లో ఫ్రెండ్స్ కి ఇచ్చేసి తను బస్సు లో వెళ్ళేవాడు..

అలాగే రాఘవయ్య తన కొడుకు పేరు ఎలాగైతే పేపర్ లో పడిందో అలాగే ఆ ఊర్లో చదివే ప్రతి విద్యార్థులకి మంచి మార్కులు వచ్చి వారి  పేర్లు పేపర్లో పడాలి అని ఆశించి... వారికి .వాలా ఊర్లు ట్యూషన్  చెప్పడానికి మాస్టర్ ని కూడా నియమించారు..

వసంత శృతి కూడా ఆ ట్యూషన్ కి వెళ్తున్నారు... దాంతో కృష్ణ కూడా ట్యూషన్ కి వెళ్తా అంటాడు కానీ వాలా అమ్మ జానకమ్మ ఒప్పుకోదు ఎందుకంటే కృష్ణ బా చదువుతాడు మళ్ళీ ట్యూషన్ ఎందుకని వాళ్ళ అమ్మ వాదన..

వాలమ్మని ఎలాగోలా ఒప్పించి ట్యూషన్ లో జాయిన్ అయ్యాడు...ఇక రోజు కాలేజీ లో సాయంత్రం ట్యూషన్ లో శృతి ని చూస్తూ గడిపేస్తున్నాడు...

ఓ రోజు సాయంత్రం ట్యూషన్ లో కృష్ణ తనని చూడడం శృతి హస్సన్ గమనించింది... ఒక రెండు రోజులు గమనించి మూడో రోజు పక్కన వసంత తో చెప్పింది..



శృతి హస్సన్ : ఏమే వసంత నీ తమ్ముడేంటే నన్ను అదోలా చూస్తున్నాడు...

వసంత : నిన్ను చూస్తున్నాడా ..! ఏది నేన్ చూడని...
        (ఒక రెండు నిముషాలు తర్వాత )
         అవునే నిన్నే చూస్త్తున్నాడు... నువేం కంగారు పడకు ఇంటికి వెళ్ళాక
         వాడితో మాట్లాడతాను...

శృతి : అమ్మో వద్దే గోడవలు అయిపోతాయి..

వసంత : ఎహె నువ్వేం బయపడకు... నేను చూసుకుంటాలే...

ఆరోజు రాత్రి :--

వసంత : ఎరా నా ఫ్రెండ్ శృతి వంక ఎంటీ అలా చూస్తున్నావు.....
(పేరుకి అక్క తమ్ముడు అయిన.. వారు ఎప్పుడు స్నేహంగానే ఉండేవారు.. ఆ చనువు తో కృష్ణ తన మనసులోని మాటని అక్క వసంత కి చెప్పేసాడు )

మొదట కంగారు పడిన తర్వాత తన తమ్ముడి మనసుని అర్ధం చేసుకుంది... కానీ ఇక్కడ సమస్య వారి మధ్య ఉన్న వయసు గురించి.. అలాగే తను నిజంగా శృతి ని ఇష్టపడుతున్నాడా లేకపోతే ఈ వయసులో వచ్చే అక్కర్శన అనేది తనకి తెలియాల్సిన ఉంది... అందుకే తమ్ముడికి అడ్డు చెప్పలేదు..

వసంత : ఒరేయ్ తమ్ముడు నీ మాటకి నీ పనులకి నేనెప్పుడూ అడ్డు చెప్పను రా... కానీ ఒక్కటి గుర్తుంచుకో... ఈ ఊర్లో మన నాన్నగారికి మంచి పేరు ఉంది అది మాత్రం చెడగొట్టకు..
దాంతో అక్క ఓకే చేపిందని ఆనందంగా అక్కకి బుగ్గ పై ముద్దు పెట్టాడు..

ఇదే విషయాన్ని శృతి కి చెప్పింది... శృతి ఒప్పుకోలేదు... పైగా అది ఆకర్షణ అని చెప్పింది.. వసంత కూడా ఏమో నే అది అక్కర్శన అయితే కొన్నేళకు పోతుంది... ప్రేమ అయితే మాత్రం.. పెద్దలు ఎలాగో ఒప్పుకోరు కాబ్బటి నువ్వు లైట్ తీసుకో..అని చెప్పింది..

శృతి కృష్ణ దగ్గరకు వెళ్లి చూడు కృష్ణ నీకు ఈ వయసులో వచ్చేది ఆకర్షణ మాత్రమే ఇది ప్రేమ కాదు.. అని నచ్చచెప్పింది...

కృష్ణ : అయితే మనం ఫ్రెండ్స్ గా ఉండొచ్చు కదా... అని అడిగాడు

శృతి : ఫ్రెండ్స్ అయితే నాకు ప్రాబ్లెమ్ లేదు...

అలా వాళ్లు ఫ్రెండ్స్ గా మారారు...

శృతి వెళ్లిన తర్వాత వసంత వచ్చింది...

వసంత : అదేంట్రా లవ్ అన్నావ్ ఇప్పుడు ఫ్రెండ్ అంటున్నావ్..?

కృష్ణ : ఓసి నా పిచ్చి అక్క.. ముందు స్నేహం తర్వాత ఆ స్నేహాన్ని ప్రేమగా మారుస్తా అని నవ్వాడు..

వసంత : నువ్వు మర్చినా మారుస్తావు...

అలా వాలా స్నేహం మొదలైంది...ఆ స్నేహం ప్రేమగా కూడ మారిపోయింది.. కానీ శృతి కి తెలుసు ఇది అయ్యే పని కాదు అని ఎందుకంటే వారి మధ్య ఉన్న వయసు వల్ల... శృతి ఈ విషయం రాధా కృష్ణ కి కూడా చెప్పింది... కృష్ణ కి కూడా తెలుసు అన్ని ప్రేమలు సుకాంతం అవ్వావని... కలిసి ఉన్నన్ని రోజులు ఇలా ప్రేమికులుగా ఉండి పోదాం అని ఒక మాట అనేసుకున్నారు... ఆ మాట మీదే ఉన్నారు..

ఇప్పడు మళ్ళీ వెనక్కి వద్దాం.... వసంత, శృతి డిగ్రీ పూర్తి చేసి కాలిగా ఉన్నారు... వసంత కి పెళ్లి సంబంధాలు చుస్తునారు...

రాధా కృష్ణ డిగ్రీ లో జాయిన్ అయ్యాడు..

శృతి వాలా చదువులు పూర్తి అయిపోవడం తో కాలేజీకి కృష్ణ ఒక్కడే వెళ్తున్నాడు..

అదే సమయంలో ఊర్లో పిడుగు లాంటి వార్త..

కానిస్టేబుల్ కోటేశ్వరరావు ఆక్సిడెంట్ లో చనిపోయాడని...

కోటేశ్వరరావు ఎవరో కాదు శృతి హస్సన్ నాన్నగారు....

సశేషం :

Super update

[dorasam]

శృతి హస్సన్ దెంగులాట :

కానిస్టేబుల్ కోటేశ్వరరావు చనిపోయాడు అని తెలిసి ఊరు ఊరంతా చాలా బాధ పడింది... ఎందుకంటే పల్లెటూర్లో కల్మషం ఉండదు.... అందరూ ఒక్కటిగా బ్రతుకుతారు.... కష్ట సుఖాలు పంచుకుంటారు... మన సిటీ లా కాదు..

ఊరికి పెద్ద అవ్వడం... పైగా కూతురు వసంత స్నేహితురాలు తండ్రి కావడంతో రాఘవయ్య కర్మకాండ పనులు దగ్గరుండి చేయించాడు..

రాఘవయ్య మొహంలో ఎదో తెలియని కోపాన్ని రాధాకృష్ణ గమనించాడు... కానీ శృతి బాధ ని చూసి ఈ విషయాన్ని మర్చిపోయాడు...

కొన్ని రోజులకి వసంతకీ పెళ్లి సంబంధం కుదిరింది... మరో మూడు నెలలోనే పెళ్లి...అమెరికా సంబంధం కావడంతో పెళ్లి ముహూర్తం మూడు నెలలోనే పెటేసారు..

రాధాకృష్ణ మళ్ళీ చదువులో పడిపోయాడు... రోజు కాలేజీకి వెళ్లాడం రావడం .. అపుడప్పుడు శృతి హస్సన్ ని గుడ్లో లేదా బైట ఇంకెకడైనా కలుసుకోవడం...కాసేపు కబుర్లు చెప్పుకొని ఎవరి ఇంటికి వారు వెళ్ళిపోవడం



ఇలా ఉండగా ఒక రోజు రాధా కృష్ణ క్లాస్ లో ఉండగా ప్యూన్ వచ్చి ఈరోజు మీకు కొత్త లెక్చరర్ వస్తారు అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు...

కృష్ణ ఎవరా అని చూసి కంగు తిన్నాడు........ ఇంకెవరు శృతి హస్సన్ లెక్చరర్ గా వచ్చింది...



శృతి హస్సన్ ని చూడగానే కృష్ణ షాక్ తో నోరేళ్లబెట్టాడు..

శృతి హస్సన్ : గుడ్  మోర్నింగ్ స్టూడెంట్స్.. My self శృతి హస్సన్... నేను మీకు కొత్తగా అప్పోయింట్ అయిన లెక్చరర్ ని... అంటూ తనని తాను పరిచయం చేసుకొని క్లాసు మొదలెట్టింది...

ఇంతలో ఒక స్టూడెంట్ లేచి మేడం మా పేర్లు తెలుసుకోరా అని అడిగాడు..

శృతి : తొందరేముంది మెల్లిగా అందరి పేర్లు కనుకుంటా ఫస్ట్ క్లాస్ వినండి అంటూ కృష్ణ నోరేళ్లబెట్టడం చూసి చిన్నగా నవ్వుకుంది...

అలా శృతి క్లాస్ చెప్తుంటే గాలికి తన నడుము దగ్గర ఉన్న చీర కాస్త పక్కకి జరిగింది అంతే .. శృతి అందమైన బొడ్డు.... అలాగే ఆ నడుము మడత కృష్ణ కి కనపడింది...



ఇన్నాళ వీరి పరిచయంలో... కృష్ణ తన మొహం తప్ప ఇంకేమి చూడలేదు... కానీ ఈరోజు తనని చీరలో చూసాడు... అంతేకాకుండా తన నడుము, బొడ్డు చూసాడు... ముక్యంగా ఆ బొడ్డు చూసినప్పటి నుండి ఫాంట్ లో మొడ్డ బ్రేక్ డాన్స్ వేస్తుంది...

తనికింకేదో కావాలని అనిపిస్తోంది...

ఆరోజు సాయంత్రం పొల్లం గట్టు చివర కలుసుకున్నారు...

రాధాకృష్ణ : నువెంటే పంతులమ్మ వేషం వేశావు... ఏమైంది...

శృతి : నీకు తెలుసు కదరా నాన్నగారు పోయాక ఇంట్లో కాస్త ఇబ్బందిగా ఉంది... అంటే నా ఉద్దేశం తిండికి, బట్టకి కాదు... ఇంట్లోనే కాలిగా ఉంటే అయన జ్ఞాపకాలే... నాలుగు ఎకరాల భూమి ఉండడం వల్ల రోజులు బానే గడుస్తున్నాయి...
               
                   కానీ నాన్న కోరిక అధికాదు..నన్ను మంచి ips ఆఫీసర్ గా చూడాలన్నది అయన కోరిక.. సివిల్స్ కి ప్రిపేర్ అవుతున్నాను... పరీక్షలకి, పుస్తకాలకి, ఖర్చులు ఉంటాయి కదా అందుకే.. మీ నాన్నగారికి పని అడిగితే మన కాలేజీలోనే ఈ ఉద్యోగం ఇప్పించారు...


రాధ కృష్ణ : ఓహో అలాగా... కానీ ఎ మాటకి ఆ మాటే నువ్వు చీరలో అదిరిపోయావు....అని తన మొహం పట్టుకొని తన బాతు పెదాలపై ముద్దు పెట్టాడు...



కృష్ణ అలా ముద్దు పెట్టేసరికి శృతి షాక్ అయ్యింది... కృష్ణ ని వెనక్కి నెట్టేసింది..

శృతి : ఎం చేస్తున్నావ్ కృష్ణ...?

కృష్ణ : ఏమైంది ఒక ముద్దే కదా..

శృతి : ఎవరైనా చుస్తే అంటూ.. కోపంగా అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయింది...

శృతి హస్సన్ అలా చేసేసరికి కృష్ణ కి కూడా కోపం వచ్చింది.. కోపంగా ఇంటికి బయలుదేరాడు...

దారి మధ్యలో ఎవరో అమ్మాయిని ముగ్గురు పోకిరి వెదవలు దారి కాసి ఏడిపిస్తున్నారు....

అసలే శృతి మీద కోపంతో ఉన్న కృష్ణ కి ఆ ఎదవలు చేసే పని నిప్పులో నూని వేసినట్టు అయ్యింది... వెంటన్నే ఒక్క ఉదుటున బండి మీద నుంచి వారి మీదకి దూకి వాలన్నీ చితకోట్టాడు..
ఆ గొడవల్లో కృష్ణ కి కూడా దెబ్బలు తగిలాయి..

మొత్తానికి వాళ్ళని చితకోట్టి అక్కడ నుంచి పారిపోయేలా చేసాడు...

కృష్ణ : ఏవరమ్మాయి నువ్వు ఇక్కడేం చేస్తున్నావ్...

ఆ అమ్మాయి నుంచి ఎటువంటి సమాధానం రాలేదు...బాగా ఏడుస్తుంది..

కృష్ణ : సర్లే ఏడవకు మీ ఇల్లేక్కడో చెప్పు దించేస్తా...

ఆ అమ్మాయి  : ప్పకూరు ...

ఇంతలో ఆ అమ్మాయి చీర జాకెట్ చిరిగి ఉండడం కృష్ణ గమనించాడు...

కృష్ణ : సరే బండెక్కు...

ఆ అమ్మాయి అయోమయంగా అర్ధం కానట్టు చూసింది...

కృష్ణ : ఎం బయ పడకు... నీ బట్టలు చినిగి ఉన్నాయి మా ఇంటికి వెళ్దాం మా అక్క బట్టలు వేసుకుందువు గాని...

ఆ అమ్మాయి : అయ్యో పర్లేదండి...

కృష్ణ : చూడు అమ్మాయి నాకు సహనం చాలా తక్కువ..వదిలేసి వెళ్లిపోతాను  ఆ పోకిరి వెదవలు మళ్ళీ వస్తే నేనేం చేయలేను.. నాకూడా దెబ్బలు గట్టిగా తగిలాయి...వాళ్లు ఈసారి కొడితే వాలా దెబ్బలు నేను కాయలేను..

పోకిరి ఎదవలు గురించి అనగానే ఆ అమ్మాయి కి భయం వేసి కృష్ణ బండేకింది..

కృష్ణ ఆ అమ్మాయి ని ఇంటికి తీసుకువచ్చాడు.. కృష్ణ లోపలికి వెళ్ళాడు . ఆ అమ్మాయి మాత్రం గుమ్మం దగ్గర ఆగిపోయింది..

లోపలకి వచ్చిన కృష్ణ మొహం మీద దెబ్బలు చూసి జానకమ్మ ఏమైంది రా అంటూ పరుగుపరుగానా కృష్ణ దగ్గరకు వచ్చింది..

జానకమ్మ కంగారు గొంతు విని లోపలనుండి తండ్రి రాఘవయ్య, పై నుండి వసంత వచ్చారు..

రాఘవయ్య : ఏమైంది కృష్ణ..?

వసంత : ఏమయిందిరా తమ్ముడూ...?

కృష్ణ : అబ్బా ఏమి కాలేదండి... ఎం కాలేదమ్మా ఇంటికి వస్తుంటే దారిలో ఓ ముగ్గురు ఎదవలు ఒక అమ్మాయిని ఏడుపుస్తుంటే.. వారితో చిన్న గలాటా అంతే...

రాఘవయ్య : ఆ అమ్మాయి బానే ఉందా...?

కృష్ణ : ఆ ఉందండి.. ఆ గొడవలో పాపం తన బట్టలు చిరిగిపోయాయి... అందుకే మనింటికి తీసుకొచ్చా.....అక్క బట్టలు ఏవైనా ఉంటే ఇవమ్మా....

జానకమ్మ : ఇంతకీ ఆ అమ్మాయి ఏదిరా..?

కృష్ణ అటు ఇటు చూసి... బయట తన నీడ గమనించి... హేయ్ అమ్మాయి లోపలికి రా.. అని అన్నాడు..

లోపలికి వచ్చినా అమ్మాయిని చూసి రాఘవాయ్య, జానకమ్మ షాక్ అయ్యారు..

ఇద్దరు ఆశ్చర్యంగా ఒకే కంఠంతో : రాజి.... అని పిలిచారు..

రాజి : అత్తమ్మ అనుకుంటూ వచ్చింది జానకమ్మ ని హత్తుకుంది..

కృష్ణ, వసంత అయోమయంగా : అత్తయ్య....?

సశేషం :

[sri7869]

Nice update 

[dorasam]

మిత్రులారా మళ్ళీ మీకు వివరంగా చెప్తున్నాను...

ఈ కధ ఫ్లాష్ బ్యాక్ 2015 - 2023 మధ్యలో జరుగుతుంది... ఆ తర్వాత ది ప్రస్తుత కధగా చెప్పడం జరుగుతుంది...

కథ చదివే టప్పుడు కన్ఫ్యూస్ అవుతారని చెప్తున్నాను...

[dorasam]

శృతి హస్సన్ దెంగులాట :

వసంత, కృష్ణ  అయోమయంగా : అత్తయ్య....?

రాఘవయ్య : జానకి రాజి ని లోపలకి తీసుకొని వేళ్ళు...

జానకమ్మ : అలాగేనండి.... రా రాజి...అంటూ లోపలికి తీసుకొని వెళ్ళింది...

రాఘవయ్య కుర్చీలో కూర్చుంటు.. పిల్లలు ఇద్దర్ని కూర్చోమనట్టు సైగ చేసాడు..

వసంత, కృష్ణ రాఘవయ్య పక్కన కుర్చీలో కూర్చొని ఎం చెప్తారా అన్నట్టు వింటున్నారు...

రాఘవయ్య : రాజి మీ మేనమామ కూతురు రా..

వసంత : మేనమామ అంటె రామూర్తి ఆ...?

రాఘవయ్య : హ అయనే...

కృష్ణ : రామూర్తి మాయ ఎవరు నాన్న....?

వసంత : రామూర్తి మాయ అంటే అమ్మా వాలా అన్నయ్య  రా నీకు తెలీదు... లే

కృష్ణ : ఓహో...

రాఘవయ్య : అప్పటికి నువ్వు ఏడాది పుల్లాడివి రా...అప్పుడు మీ మావయ్య కి లక్ష్మి అని ఆవిడతో పెళ్లి చేసాం...అంటే నీకు అత్తయ్య...

కృష్ణ : హ్మ్మ్.

రాఘవయ్య : రెండు ఏళ్లకి వాళ్లకి రాజి పుట్టింది... రాజి పుట్టిన 10 ఏళ్లకే లక్ష్మి అత్త చనిపోయింది... రాజి చిన్న పిల్ల అవ్వడం తో మీ మావయ్య ని రెండో పెళ్లి చేసుకోమని బలవంతం చేసాం.... దాంతో మీ మావయ్య కాంతం అని ఆవిడని చేసుకున్నాడు....

వసంత : అంటే చిన్నత్త...

రాఘవయ్య : ఆ  చిన్నత్త....మీ మావయ్య ని కేవలం ఆస్తి కోసం పెళ్లి చేసుకుందని మాకు తర్వాత అర్థమైంది..

ఇంతలో జానకమ్మ వసంత ని పిలవడంతో వసంత లోపలకి వెళ్ళింది...

రాఘవయ్య : అంతే కాదు రాజిని రచ్చిరాంపలు పెట్టేది... మీ మావయ్య ని కూడా చెప్పు చేతులో పెట్టుకుంది దాంతో అయన కూడా ఏమి అనలేపోయేవాడు..,
   ఆ తర్వాత మెల్లి మెల్లిగా... మన ఇళ్ల మధ్యలో రాకపోకలు తగ్గిపోయాయి...
     
మీ అమ్మా నేను ప్పకూరు వెళ్ళినప్పుడు మీ మావయ్య ని రాజి ని దొంగచాటుగా కలిసి వచ్చేవాళం....

ఆ తర్వాత మాకో నిజం తెలిసింది...

రాధ కృష్ణ : ఏంటి... నాన్న..?

రాఘవయ్య : మీ కాంతం అత్తకి ఆ ఊరు పెద్ద రొయ్యల నాయుడు తో పెళ్ళికి ముందునుంచి అక్రమ సంబంధం ఉందని మాకు తర్వాత తెలిసింది.



great christmas poems

తన వల్ల మా పరువు ఎక్కడ పోతుందో అని మీ మావయ్య వాలా ఇంటికి రావొద్దు అన్నాడు...

మీ అమ్మ మాత్రం అపుడపుడు ఆ ఊరు గుడికి వెళ్లి రాజి ని కలిసి వస్తుంది...

కృష్ణ : ఎవరు నాన్న ఆ రొయ్యల నాయుడు... వాడంత తోప్పా....

రాఘవయ్య : వాడు మనిషి రూపంలో ఉండే రాక్షసుడు... వాడు చేయని అకృత్యాలు లేవు... వాడు రొయ్యలు వ్యాపారం పేరుతో ఏవో అక్రమ రవాణలో చేస్తున్నాడని విన్నాను... వాడి మీద నిఘా పెట్టి వాడి అక్రమా వ్యాపారాలు గురించి పై అధికారులకి చెప్పినందుకే శృతి వాలా నాన్నని అని ఆగిపోయిడు...

కృష్ణ : ఆ శృతి వాళ్ళ నాన్నని....?

రాఘవయ్య : ఏమి లేదు... ఆలస్యం అవుతుంది ఏమైనా తినేసి ఆ దెబ్బలకి పసుపు రాసుకొని పడుకో...

కృష్ణ : అది కాదు నాన్న...

రాఘవయ్య : వెళ్ళమన్నానా...

కృష్ణ : మరి రాజి...?

రాఘవాయ్య : ఏమి కాదులే నువ్వేలు....

నాన్న చెప్పడం తో కాస్త అన్నం తిని దెబ్బలకి పసుపు రాసుకొని... శృతి వాళ్ళ నాన్న గారి గురించి ఆలోచిస్తూ పడుకుండి పోయాడు....అలా నిద్ర లోకి జారుకున్నాడు...

రేయ్ కృష్ణ..... కృష్ణ లేగరా... రేయ్ లేగరా.. అంటూ లేపుతున్నా
స్నేహితుడి సునీల్ పిలుపుతో ఒక్క సారిగా ఉల్లికిపడి లేచాడు.. కృష్ణ... పక్కన సునీల్ ఉన్నాడు.... కృష్ణ మొహం అంత దెబ్బలు.. బట్టలు కూడా చిరిగి ఉన్నాయి.... కాస్త గెడ్డం మీసాలు కూడా వచ్చాయి...ఆ గదిలో ఒక్కటె లైట్.. ఆ గదిలో ఒక పది మంది పడుకొని ఉన్నాం.. అదో బందికాన..

సవంత్సరం 2020....

        గత రెండు సవంత్సరాలుగా ఇక్కడే బందీగా ఉన్నాడు... కాదు కాదు ఉన్నారు... అక్కడ కనీసం 200 మంది బంది గా ఉన్నారు... అందులో మిగతా వాలంతా హిందీ మాట్లాడుతున్నారు.. సునీల్ కృష్ణ మాత్రం తెలుగు వాళ్లు...

రాత్రి అయితే వీళ్ళ కళ్ళకి గంతలు కట్టి ఎక్కడికో తీసుకొని వెళ్లి అక్కడ దుంగలు కొట్టిస్తారు... కృష్ణ జీవితం అలా సాగుతుంది.. తన కుటుంబం గుర్తు రాగానే... కళ్ళలో నీరు దారగా వస్తాయి.. ఆ తర్వాత శృతి హస్సన్ గుర్తొస్తుంది..

ఇంత కష్టంలో కూడా కృష్ణ బ్రతకడానికి కారణం తన కుటుంబాన్ని చంపినా ఆ దుర్మార్గులని చంపాలనే పగ.. శృతి హస్సన్ ని ఒక్కసారైనా చూడాలనే తన ప్రేమ....

మరి తన పగ తీరుతుందా.....

ప్రేమ పలిస్తుందా.......

సశేషం :

[sri7869]

అప్డేట్ చాల బాగుంది

[ramd420]

సూపర్ గా ఉంది శృతిహాసన్ కథ

[K.rahul]

Superb updates bro

[dorasam]

శృతి హస్సన్ దెంగులాట :

ఎక్కడ ఉన్నాడో కూడా తెలియని ఆ బందికాన లో కృష్ణ తన స్నేహితుడు  సునీల్ మగ్గిపోతున్నారు...

అలా ఓరోజు రాత్రి పడుకొని ఉన్న రాధా కృష్ణ కి కలలో వాలా నాన్న రాఘవయ్య కనిపించాడు..

రాఘవయ్య : నాన్న కృష్ణ ఎలా ఉన్నావ్ రా....?

కృష్ణ : నిద్రలోనే ఏడుస్తున్నాడు.... నాన్న... నాన్న... అంటూ..

రాఘవయ్య : ఎందుకు రా ఏడుస్తావు... నీకు మేము అంత లేమా... ఎలాంటి వాడివి ఎలా ఉండేవాడివి ఇలా అయిపోయావేంట్రా.... నీ తెలివి అంత ఏమైపోయింది... ఇక జీవితాంతం ఇలా ఇక్కడే ఉండిపోతావా...

కృష్ణ : ఎం చేయమంటావు నాన్న...?

రాఘవయ్య : ముందు ఇక్కడ నుంచి బయట పడే ఆలోచన చేయి.... పెట్టు నీ మెదడుకి పదును పెట్టు...అంటూ తండ్రి చెప్పే మాటలకి ఒక్కసారిగా ఉల్లికిపడి నిద్రనుండి లేచాడు...



రాధా కృష్ణ : నాన్న చెప్పినట్టు ఇక్కడ నుండి ఎలాగైనా బయట పడాలి..

కృష్ణ లేవడంతో... పక్కన ఉన్న సునీల్... ఎరా మళ్ళీ అమ్మ నాన్న గుర్తొచ్చారా అని అడిగాడు..



కృష్ణ అవును అన్నట్టు తల ఆడించాడు..

కృష్ణ (మనసులో ) : అవునా నాన్న చెప్పేది నిజమే... నేను ఇక్కడే ఇలానే ఉంటేపని అవ్వదు... బయట పడాలి... తెలివి ఒకటే ఉంటే సరిపోదు తెంగింపు, పట్టుదల కూడా ఉండాలి... నాన్నని, రాజి ని, మావయ్య ని ఇంకా నా స్నేహితులని చంపిన వారిని వదలకూడదు... అలాగే  శృతి ఎక్కడు ఉందొ తెలుసుకోవాలి...

ఇలా ఆలోచిస్తుండగా... సునీల్ తన బుజం మీద చేయి వెయ్యడంతో ఈ లోకం లోకి వచ్చాడు కృష్ణ...

సునీల్ : ఏమయిందిరా....?

కృష్ణ : ఏమి లేదు.. నేను ఓ పని చేయబోతున్నాను దానికి నీ సహాయం కావాలి...

సునీల్ : ఏంటో చెప్రా...

కృష్ణ : మనం వీలైనంత తొరగా హిందీ నేర్చుకోవాలి... తర్వాత ఇక్కడ నుండి బయట పడాలి అని తన ప్లాన్ చెప్పాడు...

కృష్ణ మాటకి సునీల్ కూడా అంగీకరించాడు...

కానీ ఎలా రా... అన్న సునీల్ మాటలతో మళ్ళీ ఆలోచన లో పడ్డాడు..

వెంటనే కృష్ణ కి ఒక ఆలోచన వచ్చింది....

కృష్ణ : రేయ్ మనల్ని రోజు రాత్రి ఎక్కడికో తీసుకువెళ్తున్నారు కదా...అక్కడ కొద్దీ దూరంలో నాకు ఒకసారి ట్రైన్ శబ్దం వినిపించింది...

సునీల్ : అవున్రా నాకు వినిపించింది.. కానీ మన కళ్ళకి గుడ్డలు కడుతున్నారు గా అది ఏ దిక్కో మనకెళ తెలుస్తుంది...?

కృష్ణ : దానికి నేను ఓ ఉపాయం ఆలోచించాను...అది పూర్తి అయ్యాక ఇక్కడ నుండి తప్పించుకొని పోదాం.. మనతో పాటు మిగతా వారిని కూడా విడిపిదాం..

సునీల్ : కానీ, ఇక్కడ ఉన్నవరంతా మనలాంటి ఖైదీలే అనుకోవడానికి లేదు
కదరా...

సునీల్ అలా అడగడంతో కృష్ణ కి కూడా అనుమానం కలిగింది... సరే అయితే అందరి తో కలసిపోదాం.. కలిసిపోయి ఎవడు ఒరిజినల్ ఓ ఎవడు డూప్లికేట్ ఓ కనుకుందాం తరువాత ఒక ఇద్దరు ముగ్గుర్ని తీసుకొని వెళదాం...

సునీల్ : అలగే రా... కానీ తప్పించుకోవడానికి.. హిందీ నేర్చుకోవడానికి ఏంటి సంబంధం....?

కృష్ణ : ఒరేయ్ మట్టి బుర్ర.... ఇక్కడ వారంతా హిందీ లోనే మాట్లాడుతున్నారు.. మనిద్దరం తప్ప మిగత వాలంతా హిందీ మేళం... ఇది ఎ ప్రాంతామో మనకి తెలీదు... ఒకవేళ ఇది హిందీ ప్రాంతం అయితే బయటకి వెళ్ళాక మనకి బాష సమస్య కాకూడదు..

సునీల్ : కరెక్టే అన్నట్టు తల ఆడించాడు...

సరే పద ఇక వాళ్లతో స్నేహం మొదలు పెడదాం...

అలా కృష్ణ, సునీల్ వాళ్లలో కలిసి పోయి హిందీ నేర్చుకున్నారు.... ఆ 200 మందిలో ఒక పది మంది ఖైదీల నటిస్తున్న గార్డ్స్ ఉన్నారు...

అలా ఒక ఏడాది పూర్తి అయిపోయింది...

2021 :

పూనె లో ఒక ప్రాంతం  :

ఆ ఏరియా కి కొత్త ips ఆఫీసర్ వస్తున్నారు  అని స్టేషన్ కి fax వచ్చింది...
పేరు శృతి హస్సన్...

శృతి హస్సన్ రాకకోసం స్టేషన్ బైట్ వేచి చుస్తునారు...

Si, ci పూల దండలతో..... మిగితా కానిస్టేబుల్ అంత బొకేయ్, స్వీట్ బాక్స్ తో రెడీగా ఉన్నారు...

శృతి హస్సన్ కారు రానే వచ్చింది... తను దిగగానే నేరుగా వెళ్లి అక్కడ రేపరేపాలాడుతున్న జెండాకి సెల్యూట్ చేసింది...




ఆ తర్వాత లోపలికి వచ్చింది...

Si, ci పూల మాలతో వెల్కమ్ చెప్పారు అందరికి థాంక్స్ చెప్తూ లోపలకి వచ్చి తన కేబిన్ కి వెళ్లి తన సీట్ లో కూర్చుంది... మిగతా స్టాఫ్ కూడా లోపలికి వచ్చి నుంచున్నారు..

Ci మేడం నా పేరు గంగారాం...

శృతి : wait a second... నేను ఇక్కడికి వచ్చింది మీ పేర్లు కనుకోవడానికి కాదు.. ఈ సిటీలో జరుగుతున్న హత్యలు, మానభంగాలు, దోపిడీలను హారికట్టడానికి... మీ పేర్లు, అలవాట్లు తెలుసుకోవడానికి కాదు... మనం కలిసి పని చేయిబోతునం ముందు ముందు మీ పేర్లు అప్పుడు తెలుసుకుంటాను... ఇంకో 10 మినిట్స్ లో పెండింగ్ లో ఉన్న కేసు తాలూకా ఫైల్స్ నా టేబుల్ మీద ఉండాలి... U got it...?

గంగారాం : yes మేడం... అంటూ నుదుటున చమటని తుడుచుకుంటూ బయటకి వెళ్ళిపోయాడు..

ఆ వెనకే మిగతా స్టాఫ్ కూడా బయటకి వెళ్లిపోయారు..

దాంతో శృతి హస్సన్ ఎలాంటిదో స్టాఫ్ మొత్తానికి అర్ధం అయిపోయింది..

ఇక శృతి హస్సన్ పర్సనల్ విషయానికి వస్తే...

పుట్టింది, పెరిగింది : గోదావరి జిల్లా లో చిన్న పల్లెటూరు

తల్లి తండ్రి     : కోటేశ్వరరావు (చనిపోయారు ), వసుందర (చనిపోయారు )

బరువు : వంటి బరువు తెలీదు కానీ తల పొగరు గట్టిగానే ఉంధి

పెళ్లి : అయ్యింది

భర్త : శేఖర్

పిల్లలు : లేరు.....

సశేషం :

[sri7869]

Super excellent update 

[K.rahul]

Nice update bro

[BR0304]

Nice update

[dorasam]

శృతి హస్సన్ దెంగులాట :

crying img


2021:

డ్యూటీలో జాయిన్ అయిన వారంలోనే 5 ఎన్కౌంటర్లు... పెండింగ్ లో ఉన్న పెద్ద పెద్ద కేసులన్ని సగం వరుకు క్లోజ్ చేసేసింది... పూనె లో శృతి హస్సన్ పేరు చెప్తేనే రౌడీలకి దడ.... అలా ఒక నెలలోనే క్రైమ్ రేట్ ని 70% తగ్గించేసింది..

ఇంతలోనే ముంబై ట్రాన్స్ఫర్..

రాజకీయాలు ఉన్న చోట మనం ఎంత కష్టపడినా మనకి చివరకి వచ్చేది ట్రాన్స్ఫర్ ఆర్డర్స్. లేదా సస్పెన్షన్ ఆర్డర్స్ మాత్రమే... వాలా వెనకాలే ఉంటూ వారు చెప్పింది చేసే వారికే ప్రొమోషన్స్ వస్తాయి...

శృతి హస్సన్ ముంబై ప్రయాణం అయిపోయింది... దాంతో పూనె రౌడీలు ఊపిరి పీల్చుకున్నారు...

ఇంకో పక్క కృష్ణ, సునీల్ హిందీ పూర్తిగా నేర్చుకున్నారు..అందులో చోటు అనే అబ్బాయితో స్నేహం మొదలైంది... ఇప్పడు వారు ఇద్దరు కాదు ముగ్గురు..

కృష్ణ, సునీల్, చోటు...

చోటు చెప్పినదాని బట్టి ఇది ఛత్తీస్‌గఢ్ లో ఒక అడవి ప్రాంతం అని తెలిసింది..

కృష్ణ : సునీల్, చోటు... నా ప్లాన్ వినండి.. రోజులాగే ఈరోజు కూడా మనల్ని అడివిలోకి తీసుకువెళ్తారు... మన ముగ్గురు కి ఒకే చోట పని ఇస్తారు అనే నమ్మకం నాకు లేదు... ఇకపోతే మనకి కళ్ల గంతలు తీసి పని మొదలు పెట్టడానికి పావుగంట పడుతుంది..ఒక్కసారి మనం దుంగలు కొట్టడం స్టార్ట్ చేస్తే ఉదయం మూడింటి దాక చేస్తూనే ఉండాలి... మనకి కాపలాగా 20 గార్డ్స్ ఉండేనేఉంటారు... ఒక అరగంట తరువాత నేను చిన్నగా పిట్టల అరుస్తాను.. మీకు సిగ్నల్ ఇస్తాను... అప్పుడు మీరు నా దగ్గరకు రండి...

మిగతా ప్లాన్ అక్కడ చెప్తా...



అనుకున్నట్టుగానే రాత్రి అడివిలో  వాళ్లు పని  చేసెదగ్గర రాధా కృష్ణ సునీల్ ని... చోటుని పిలిచాడు వాళ్లు వచ్చారు..

సునీల్ : ఇంతకీ ఏంటి మన ప్లాన్.....?

కృష్ణ : మన చుట్టూ అయిదు దార్లు ఉన్నాయి... బాగా పరిశీలిస్తే ఇక్కడ లారీ టైర్ గుర్తులు ఉన్నాయి.. అంటే మనల్ని ఇటు నుండే తీసుకువచ్చారు కాబట్టి మనం ముగ్గురం మిగిలిన నాలుగు దారులు చెక్ చేయాలి... మనకి ఉన్నది మూడు గంటల సమయం మాత్రమే...
చోటు నువ్వు ఈ దారిన వేళ్ళు... సునీల్ ఈ దారిన వేళ్ళు..

సునీల్ : అలాగే రా...

చోటు : టీకే బాయ్...

ఇంతలో కృష్ణ  సునీల్ ని అపి రేయ్ జాగ్రత రా అని కౌగిలించుకున్నాడు...

సునీల్ కూడా కౌగాలించుకొని... ముగ్గురు మూడు దారులో వెళ్లారు...

కృష్ణ వెళ్లిన దారిలో అడవి తప్ప ఏమిలేదు... బాధగా వెనక్కి వచ్చేసాడూ..



చోటు ఇంకా సునీల్ రాలేదు...

ఒక అరగంట తర్వాత సునీల్ వచ్చాడు....

కృష్ణ : రారా  ఏమైంది...?

సునీల్ : ఏమి లేదు అడివే .....

కృష్ణ : సరే చోటు రానీ...

ఒక  పది నిముషాలు తరువాత చోటు వచ్చాడు

చోటు : బయ్యా బయ్యా... అక్కడ నేను రైల్వే ట్రాక్ చూసాను



కృష్ణ : నిజంగానా...?

చోటు : హ బయ్యా...

ముగ్గురు చాలా సంతోషించారు...

సునీల్ : కాని ట్రైన్ ఏ టైం లో వస్తుందో మనకి తెలీదు కదా...

సునీల్ మాటతో కృష్ణ ఆలోచనలో పడ్డాడు...

కృష్ణ : అరేయ్ చోటు ఒకటి చెప్పు

చోటు : హ బయ్యా..

కృష్ణ : నువ్వు ఇక్కడ నుండి ట్రాక్ దగ్గరకి వెళ్ళడానికి ఎంత సమయం పట్టింది..?

చోటు : 30 నిముషాలు బయ్యా..

కృష్ణ : అంటే ట్రైన్ ఎ టైం లో వస్తుందో తెలిస్తే మనం ఒక అరగంట ముందు అక్కడ ఉండాలి....

సునీల్ : కానీ అదెలా...

ఇంతలో దూరంగా ట్రైన్ శబ్దం వస్తుంది... కృష్ణ ఆ ట్రైన్ శబ్దాని బాగా ఆలకించాడు... ఆ శబ్దని బట్టి అది ఎంత వెగంగ వెళ్తుందో అంచనా వేసాడు..

కృష్ణ (మనసులో ): అది గూడ్స్ బండి.... నెమ్మదిగా వెళ్తుంది... మమల్ని ఇక్కడకి 11.00 గంటలకు తీసుకోవచ్చారు.. మేము ఇక్కడ నుండి ఒక అరగంట తర్వాత బైటకి వెళ్ళాం... అంటే 11.30 కి... నేను వెళ్లి రావడానికి సునీల్ వెళ్లి రావడానికి ఒక గంట పట్టింది..
అంటే 12.30 దాని బట్టి అది ఒంటిగంటకు ఇక్కడికి వస్తుంది.... అంటే మేము కనీసం 12.00 తర్వాత ఇక్కడనుండి బయలుదేరి అక్కడ ఉంటే కానీ ట్రైన్ ని అందుకోలేము...ఇందులో ఇంకో చిక్కు ఉంది అది ఇదే టైం కి వస్తుంది అని అనుకోవడానికి లేదు రేపు కూడా ఒకసారి గమనించాలి...

సునీల్ : రేయ్ కృష్ణ ఏమయిందిరా...?

కృష్ణ : మరో మూడు రోజులో మనము ఇక్కడ నుండి వెళిపోతున్నాము...

సునీల్ : కానీ ఎలా

కృష్ణ : చెప్తా..


కృష్ణ : అన్నట్టు రేయ్ ఈరోజు నుంచి నన్ను కృష్ణ అని పిలవకు...

సునీల్ : మరి...?

కృష్ణ : రాకి అని పిలువు...

సునీల్ : అదేంటి...?

కృష్ణ : రాధా కృష్ణ.. రాకి అయ్యాడు...ఇక నుంచి మనం కొత్త లైఫ్ స్టార్ట్ చేయబోతున్నాము...

చోటు : రాకి బహుత్ అచ్చ..

ముగ్గురు మళ్ళీ ఎవరికీ తెలియకుండా ఖైదీలతో కలిసిపోయారు...

సశేషం :

[Ravanaa]

Tq for update

[sri7869]

అప్డేట్ చాల బాగుంది

[Kasim]

అప్డేట్ బాగుంది మిత్రమా.

[dorasam]

శృతి హస్సన్ దెంగులాట :

తర్వాత రోజు అడవిలో కృష్ణ అదే సమయానికి ట్రైన్ శబ్దం రావడం గమనించాడు...

కానీ కృష్ణ కి మనసులో ఆ నాలుగో దారిలో ఏముందో తెలిసుకోవాలని కూతుహలం కలిగి అటుగా వెళ్ళాడు.... కొంత దూరనికి వెళ్లేసరికి అక్కడో చిన్న గౌడౌన్ ఉంది దానికి ఇద్దరు కాపలా.

వారికీ తెలియకుండా... గోడౌన్ వెనక నుంచి లోపలకి ప్రవేశించాడు...అక్కడన్ని అట్ట పెట్టెలు ఉన్నాయి... తీసి చుస్తే అంత డబ్బే... అంత డబ్బు చూడడం ఇదే మొదటిసారి..



కృష్ణ : ఎవడో బ్లాక్ మనీ అంత ఇక్కడ దాచుకున్నాడు అనుకోని వెంటనే ఆ పక్కన ఉన్న
రెండు గోనుసంచిలోకి ఒక డబ్బాలో ఉన్న డబ్బాంత వేసుకొని...గుట్టు చప్పుడు కాకుండా బయటికి వచ్చేసాడు...

దారి మధ్యలో ఒక పొద్దలో ఆ రెండు సంచులని దాచి పెట్టి మళ్ళీ ఖైదీలలో కలిసిపోయాడు...

గదిలో :

కృష్ణ : రేయ్ మనం రేపు రాత్రి కి వెళ్లిపోతున్నాము...

సునీల్, చోటు ఒప్పుకున్నారు..

కృష్ణ : అంతకన్నా ముందు...మనం ఒకపని చేయాలి...

సునీల్ : ఏంటది...?

కృష్ణ : మనం ఇక్కడ ముగ్గుర్ని చంపాలి...

సునీల్, చోటు : ఇద్దరు షాక్ తో కూడిన భయంతో చంపాలా..!

కృష్ణ : అవును చంపాలి....

సునీల్ : రేయ్ రాకి చంపడం ఏంట్రా... అసలు ఎం మాట్లాడుతున్నావు రా..

కృష్ణ : అవున్రా ఇక నుంచి మనం చంపాలి... వీళ్లనే కాదు మన బ్రతులని నాశనం చేసిన ఆ రొయ్యల నాయుడు ని... వాడి వెనుక ఉన్న ఆ చీకటి సామ్రాజ్యని అన్నిటిని అంతం చేయాలి..
రేయ్ సునీల్ మర్చిపోయావా... మనం ఎలా ఉండేవాళం రా....

కృష్ణ మాటలతో సునీల్ కి గతం కళ్ళ ముందు కనపడింది...

సునీల్ : ( నీళ్లు నిండిన కళ్ళతో ) అవున్రా చంపేదాం ఇక నుంచి నువ్వేం చెపితే అది...ఇంతకీ ఎవర్ని ఏద్దాం..?

కృష్ణ : ఈ గొర్రెల మందలో కొన్ని గుంటానక్కలు  గొర్రెల వేషం వేసుకొని ఉన్నాయి.... అవి ఏవో మనకి తెలుసు..

చోటు : హ్మ్మ్

కృష్ణ : వాటిలో మన ఎత్తు, బరువు తో సమానంగా  సరిపోయే మూడు నక్కల్ని ఎంచుకొని వాటిని చంపి వాటి బట్టలు మనము మన బట్టలు వాటికీ వేసి ఇక్కడ నుండి వెళ్ళిపోవాలి..

ముగ్గురు బాగా గమనించి మూడు నక్కల్ని ఎంచుకున్నారు...

ఆరోజు రాత్రి అడవిలో కృష్ణ ఒకడి వెనక , సునీల్ ఒకడి వెనక, చోటు ఒకడి వెనక ఉండి వాలా దగ్గర ఉన్న కతులతో వాళ్ళ పీకలు కోసేసారు...

వాలని ఎవరు చూడకుండా దూరంగా తుప్పలోకి తీసుకొని వెళ్లి వారి బట్టలు వీరు వీరి బట్టలు వారికీ వేసేసారు...

అప్పుడు కృష్ణ వారి తలలు వారి నుండి వేరు చేసాడు..

సునీల్ : ఎం చేస్తున్నావ్ రా...?

వాళ్ళు మన మొహాలు గుర్తు పట్టకుండా... వీళ్లని మనమే అనుకోవాలి కదా అందుకుని... అంటూ వాలా అమ్మా ఎంతో ఇష్టంగా చేయించిన రాధాకృష్ణులా ఉంగరాణి ఒకడికి తొడిగి...రేయ్ మీ ఇద్దరు వీళ్ళ ముగ్గరి తలలు పట్టుకొని
వెళ్లి రైల్వే ట్రాక్  దగ్గర
ఉండండి నేను ఒక పది నిముషాలో వస్తా
అని నిన్న రాత్రి డబ్బులు దాచినస్థలానికి వేళ్ళి రెండు సంచులు చెరో బుజం మీద వేసుకొని రైల్వే ట్రాక్ కి వచ్చాడు..

సునీల్ : ఏంట్రా అవి...?

కృష్ణ : చెప్తా... ముందు ట్రైన్ రాని..

సునీల్ : నువ్వు రాకుండానే ట్రైన్ వస్తుందని ఎంత బయపడ్డానో రా..

చోటు : హౌ అన్న ఈ తలలు దీనికే...?

కృష్ణ : ఆ చనిపోయిన వాళ్లకి మన బట్టలు వేసం కానీ ఏమో మొహాలు చూసి కనిపెటస్తారని వారి తలలు నరికేశ.. ఇప్పుడు ఆ శవాలు మనవే అనుకుంటారు...ఇకపోతే ఈ తలల్ని కొద్దీ కొద్దీ దూరం లో పడేదాం.. అడవి కాబట్టి ఏ పులో తినేసింది అనుకుంటారు...

ఇంతలో ట్రైన్ రావడం గమనించారు... అది ఇక్కడ ఆగదు కానీ నెమ్మదిగా వెళ్తుంది... ముగ్గురు ఎలాగోలా ఎక్కసారు... ముగ్గురి కళ్ళలోంచి కన్నీళ్లు కారుతున్నాయి... బాధతో కాదు ఆనందంతో.. దాదాపు మూడు సవంత్సరాలుగా ఇక్కడ బందీలుగా ఉన్నారు...ఇప్పడు వారికీ స్వేచ్ఛ దొరికింది...

ముగ్గురి మొహాలో ఒక్కతే ఆత్రుత ఎపుడెపుడు ఇళ్ళకే చేరుకుంటామ అని...

చోటు కృష్ణ చెప్పిన విధాగా కొద్దీ కొద్దీ దూరంలో ఆ మూడు తలల్ని పడేసాడు...

ఇంతలో సునీల్ ఆ సంచులు ఏంటి అని అడగగా... కృష్ణ ఆ సంచులు తెరిచి అందులో ఉన్న డబ్బులు చూపించాడు..

ఆ డబ్బులు చుసిన సునీల్ ఆశ్చర్యంగా :  ఇంత డబ్బు ఎక్కడిదిరా...?

కృష్ణ : ఉన్న నాలుగు దారులో మనం మూడు దారులో వెళ్ళాం కానీ నాలుగో దారిలో వెళ్ళలేదు... నేను నిన్న అటువైపు వెళ్తే అక్కడ ఒక చిన్న గౌడౌన్ ఉంది అందులో బోల్డంతా డబ్బు... ఎందుకేనా మంచిదని కొద్దిగా కొట్టుకొని వచ్చేసా..

సునీల్ ఆ డబ్బుని చుసి దీంతో మా అమ్మకి గుండె ఆపరేషన్ చేయిస్తా అంటూ తెగ ఆనందపడ్డాడు..

ముగ్గురు అలా వెనక్కి వాలి నిద్రలోకి జారుకున్నారు..

సశేషం :