⭐♥️♥️காம அசுரன் காத்தவராயனும் மாயமலை கட்டழகு தேவதைகளும் ♥️♥️⭐

[Geneliarasigan]

பாகம் -13

நிகழ்காலம்

"ஏய் எரிமலை,7 மணிக்கு எக்மோர் ரயில்வே ஸ்டேஷன் வந்திடு,"வெள்ளை ஏஞ்சல் ஆராதனா வந்து சொல்ல

"ஏன் எதுக்கு,அன்னிக்கி ராயபுரம் சிவமணிக்கு கிட்ட மாட்டிவிட்டு நான் சிக்கி சின்னாபின்னமா ஆனது போதாதா,இப்ப இன்னொரு ரவுடி கிட்ட மாட்டிவிட போறீயா.. ம்ஹும்,நான் உன் கூட வர மாட்டேன்"

எரிமலை மிகவும் பயந்த சுபாவம் உள்ளவன்.

ஆராதனா தன் தெற்று பல் சிரிக்க "எரிமலை பேரில் மட்டும் இருந்தால் போதாது,நிஜத்தில் கொஞ்சமாவது இருக்கணும்"

"பேர் வச்சது என் அப்பா,தெரியாம வச்சுட்டாங்க.என்னை ஆளை விடு சாமி.என்னை ஆன்மீக அஞ்சல் ஆளவந்தார் கும்பகோணம் வரை வர சொல்லி இருக்கார்.நான் அங்கே தான் போக போறேன்."

"டேய் இப்போ நீ வரவில்லை என்றால் நான் சீப் எடிட்டர் கிட்ட போய் சொல்லி விடுவேன்."என ஆராதனா மிரட்டினாள்.

போய் சொல்லிக்கோ ஆரு,ஆனா நான் என் வேலையே போனாலும் உன் கூட வர மாட்டேன்.

ஆராதனா என்ன செய்வது?என் ஒரு நிமிடம் யோசித்தாள்.

அப்ப நீ வர மாட்டே..!மீண்டும் ஆராதனா கேட்டாள்.

வர மாட்டேன் வர மாட்டேன்.எரிமலை உறுதியாக சொல்ல

ம்ம்ம் உனக்கு கொடுத்து வைச்சது அவ்வளவு தான்..என ஆராதனா வலையை வீசினாள்.

ஏன்? என புரியாமல் கேட்டான்.

ஏய் லூசு,நான் எங்கே போக போறத உன்கிட்ட சொன்னேன்.!

"திருநெல்வேலி"என்றான் எரிமலை.

திருநெல்வேலியில் என்ன ஸ்பெஷல் எரிமலை.?

என்ன அல்வா தான்?.

ம்ம் கரெக்ட்,அந்த இருட்டு கடை அல்வா பற்றிய ரகசியத்தை தான் போய் விசாரித்து அதை பற்றிய ஒரு ஆர்டிக்கிள் எழுத சொல்லி இருக்கார் எடிட்டர்.அப்படியே சுடசுட திருநெல்வேலி அல்வா சாப்பிட இலவசமா நமக்கு கிடைக்கும்.

என்னது சுடசுட அல்வாவா...!எரிமலை வாயில் ஜொள்ளு வடிந்தது.

"ஆமாம்,சாப்பிட மட்டும் இல்ல.பார்சலும் கிலோ கணக்கில் கட்டி தருவாங்க.பின்ன பிரஸ் என்றால் சும்மாவா"ஆராதனா ஆசை காட்டினாள்.

மேலும்"ஆனா உனக்கு கொடுத்து வைக்கல எரிமலை.சரி நான் உனக்கு பதில் நம்ம சுடலை முத்துவை கூட்டிட்டு போறேன்.என ஆராதனா திரும்பி நடந்தாள்.

"ஆரும்மா..."என்று எரிமலை அழைத்தான்.

என்ன தீடீரென்று மரியாதை எல்லாம் பலமா இருக்கு?என திரும்பி கேட்டாள்.

"அது எப்பவுமே உன் மேல மரியாதை இருக்கு ஆரும்மா,நான் தான் அதை வெளிப்படுத்தி கொள்வது இல்லை.என்னை உன்கூட திருநெல்வேலிக்கு கூட்டிட்டு போயேன் பிளீஸ்"என கெஞ்சினான்.

"அப்போ அந்த ஆன்மிக அஞ்சல் ஆளவந்தார் கூட போறேன் என்று சொன்னே.."

"அந்த ஆளு கூட போனால் பொங்கல்,புளியோதரை மட்டும் தான் கிடைக்கும்.நான் உன் கூட வரேன்."

சரி அப்ப  சாயங்காலம் எக்மோர் வந்திடு.நெல்லை எக்ஸ்பிரஸ் A1 கோச்.

"அப்புறம் ஆரும்மா,இன்னொரு முக்கியமான விசயம்.திருநெல்வேலியில் பரோட்டா,சால்னா சூப்பரா இருக்கும்.அதை மட்டும் மறக்காமல் எனக்கு வாங்கி கொடு."

"நான் வாங்கி கொடுத்தாலும்,சாப்பிடும் நிலையில் நீ இருப்பியா என்று பார்க்கலாம்"என்று ஆராதனா முணுமுணுத்தாள்.

பாதி வார்த்தைகள் மட்டும் எரிமலை காதில் விழ,"என்னது?"என எரிமலை பதறினான்.

"ஒன்னும் இல்லை எரிமலை,நீ போதும் போதும் என்று சொல்லும் அளவுக்கு நான் வாங்கி தரேன்" என்று சொன்னேன்.

அப்ப ஓகே என்று எரிமலை தன் 32 பல்லும் தெரிய இளித்தான்.

வாடா வா,நான் கூட்டிட்டு போக போற இடத்துக்கு போன அப்புறம் பயத்தில் உனக்கு வாந்தி,பேதி புடிங்கிக்க போகுது.அப்புறம் ஏது பரோட்டா,சால்னா என்று சிரித்து கொண்டே ஆராதனா வெளியேறினாள்.

காலை 7 மணி  நெல்லை எக்ஸ்பிரஸில் இருந்து ஆராதனா,எரிமலை உதிர்ந்தார்கள்.

ஆராதனா உடனே  ஒரு நம்பருக்கு கால் செய்தாள்.

மறுமுனையில் ,"நான் பார்க்கிங் ஏரியாவில் தான் நின்று கொண்டு இருக்கேன்.நீங்க வாங்க மேடம்"

எரிமலை நீ காஃபி சாப்பிட்டு பார்க்கிங் ஏரியா வந்து விடு.நான் அங்கே வெயிட் பண்றேன்.

ஓகே ஆரும்மா.

வெளியே நின்று கொண்டு இருந்தவனிடம் தன்னை அறிமுகப்படுத்தி கொண்டாள்.

மேடம், நீங்க வேற பார்க்க ரோஜாப்பூ கலரில் சும்மா தகதக வென்று  மின்றீங்க.நீங்க போக போகிற இடம் ஒரு காமுகன் பேயா சுத்துற இடம்.கண்டிப்பாக உங்களை பார்த்தா விட மாட்டான் .அது உங்களுக்கு நல்லது இல்ல.

இதை கேட்ட ஆராதனா சிரித்தாள்.

இங்கே பாருப்பா,எனக்கு தெரிந்து யாராவது கடத்தல்காரர்கள் தான் கடத்திய பொருட்களை அங்கே பதுக்கி வைத்து இருப்பார்கள்.அதை பாதுகாக்க பேய்,பிசாசு என்று புருடா கட்டி விட்டு இருப்பார்கள்.எனக்கு இந்த பேய்,பூதம் மேல் எல்லாம் துளி கூட நம்பிக்கை கிடையாது.அங்கு நடக்கும் தப்பை வெளி கொண்டு வர வேண்டியது தான் ஒரு நேர்மையான பத்திரிக்கையாளரின் வேலை.

சொன்னா கேட்க மாட்டேன்றீங்க,உங்களுக்கு டிரைவிங் தெரியுமா?

ம்,தெரியுமே.

அப்ப ஒன்னு பண்ணுங்க மேடம்,நான் அடிவாரம் வரை உள்ள சிங்கம்புணரி கிராமம் வரை தான் வருவேன்.நீங்க மலை மேல் உள்ள கோட்டைக்கு வண்டியை தனியா ஓட்டிட்டு போங்க.

சரி நான் பார்த்துக்கிறேன்.என் கூட வந்த ஆளு வர்றான்.அந்த கோட்டை பற்றி எதுவும் அவனிடம் உளறி வைக்காதே.அவன் ஏற்கனவே சரியான பயந்தாங்கொள்ளி.முதலில் எங்களை நல்ல ஓட்டல் கூட்டிட்டு போ.refresh ஆன பிறகு அங்கே போகலாம்.

சரி மேடம்.

எரிமலை வந்த உடன் "போலாமா எரிமலை?"என ஆராதனா கேட்க,அவனும் அல்வா மேல் இருக்கும் ஆசையில் ஆர்வமாக "ரெடி" என்று சொன்னான்.

சிங்கம்புணரி கிராமம் செல்லும் வழியில் இருபக்கமும் இயற்கை அற்புதமாக இருந்தது.வெள்ளி சரிகை போன்ற நீரோடைகளும்,பச்சை பசேல் என்ற புல்வெளிகளும் கண்ணை கவர்ந்தன.

"ஆரும்மா,இருட்டு கடை அல்வா நெல்லையப்பர் கோவில் வாசலில் தானே இருக்கு,ஆனால் நீ வேற எங்கேயோ போய்ட்டு இருக்கே?"எரிமலை கேட்டான்.

அது ஒன்னும் இல்லை எரிமலை,அங்கே இருப்பது வெறும் கடை தான்.தயாரிப்பது எல்லாம்,மேலே தாமிரபரணி ஆறு உற்பத்தி ஆகும் இடத்தில் தான்.அங்கே தான் போய்ட்டு இருக்கோம்.

சிங்கம்புனரி கிராமம் வந்து சேர,மதியம் 3 மணி ஆகி விட்டது.

எரிமலை நீ இங்கேயே இரு.நான் ஊரில் போய் கொஞ்சம் விசாரித்து விட்டு வருகிறேன்..

ஆராதனா ஊரில் சென்று விசாரிக்க,எல்லோரும் அந்த மாயமலை பேரை கேட்டாலே பயந்து நடுங்கினர்.

அதில் ஒரு பெரியவர் மட்டும் தைரியமாக அங்கு பார்த்ததை கூற தொடங்கினார்.

அங்கு நிறைய பேய்கள் நடமாடுகின்றது தாயி.அவைகள் பல நூற்றாண்டுகளாக முக்தி அடையாமல் தவித்து வருகின்றன.அதில் தலைமை பேயான காத்தவராயன் ,மதிவதனியின் மறு பிறப்புக்காக காத்து இருக்கான்.தினமும் அந்த பேய்கள் இரவில் ஊளை இடும் சத்தம் அடிவாரம் வரை கேட்கிறது எனவும் கூறினார்.

"ஐயா,நீங்க அங்கே போய் இருக்கீங்களா."என ஆராதனா கேட்டாள்.

ஒரு நாற்பது வருஷம் முன்னாடி,நான் மலையில் ஆடு மேய்ப்பேன் தாயி.அப்போ என்னோட ஒரு ஆடு மட்டும் அந்த கோட்டைக்குள் போய்டுச்சு.அதை எப்படியாவது வெளியே கொண்டு வர போனேன்.உள்ளே போனால் ஆடு மட்டும் துண்டு துண்டாக சிதறி கிடந்தது.உடனே ஓடி வந்துட்டேன்.அப்புறமா அந்த பக்கம் போறதே இல்ல.

"உங்களை தவிர,வேறு யாராவது அங்கே போய் இருக்காங்களா ஐயா."

வெள்ளைக்காரன் காலத்தில் அந்த கோட்டைக்கு போவதற்கு ஆற்றின் மேல் ஒரு பாலம் போட்டாங்க தாயி.அங்கே ஒரு வெள்ளைக்கார குடும்பம் தங்கி இருந்தாங்க,ஆனா தங்கிய இரண்டே நாளில் அவங்க குடும்பத்தில் அமானுஷ்யமான முறையில் 4 பேர் அங்கே செத்து போய் இருக்காங்க.எத்தனை எத்தனையோ மந்திரவாதிகள் வந்து பூஜை பண்ணியும் ஒன்னும் நடக்கல.உடனே அந்த வெள்ளைக்காரங்க காலி பண்ணி ஓடிய பிறகு யாரும் அந்த பக்கம் தலை வைத்து கூட படுப்பது இல்லை.

ஆராதனாவிற்கு ஆர்வம் அதிகமாகி விட்டது.என்ன தான் அங்கே இருக்கிறது என்று வெளியுலகத்திற்கு காட்டுவது என முடிவெடித்து கொண்டாள்.

காரில் ஏறி கொண்டாள். மாயமலை நோக்கி காரை செலுத்தினாள்.

ஆரும்மா, எங்கே அந்த டிரைவர்.?எரிமலை கேட்க

ஆராதனா பதிலுக்கு "அவனோட சொந்தக்காரங்க இங்கே இருக்காங்க,அவன் பார்க்க போய் இருக்கான்.அதற்குள் நாம் மேலே போய் தகவல் சேகரித்து வந்து விடலாம்.

போகும் வழியில் ஒரு புலி பாறையின் மேல் படுத்து இருப்பதை எரிமலைக்கு காண்பிக்க அவன் அடிவயிற்றில் அமிலம் சுரந்தது.

மேலே ஏற ஏற செல் ஃபோன் சிக்னல் விட்டு போனது.

"ஏன் ஆரும்மா,இந்த மலை மேலேயா அல்வா தயாரிக்கறாங்க"

"பின்னே ஆறு மலை மேல தானே உற்பத்தி ஆகும்,அந்த தண்ணீர் எடுத்து தான் அல்வா தயார் செய்யறாங்க."

மாயமலை இனிதே வரவேற்கிறது என்ற வளைவு வரவேற்றது.பாலத்தை கடந்து உள்ளே கோட்டை வாசலில் காரை நிறுத்தினாள் ஆராதனா.

மணி நான்கு ஆகி விட்டு இருந்தது.எப்படியாவது இருட்டுவதற்குள் விவரங்களை சேகரித்து கொண்டு வெளியே வந்து விட வேண்டும் என நினைத்தாள்.

பாழடைந்த கோட்டையை பார்த்து எரிமலை பயத்தில் கத்தினான்.

"ஏய் ஆராதனா உண்மையை சொல்லு, எதுக்கு இங்கே கூட்டி வந்து இருக்கே."

ஆராதனா உண்மையை சொல்ல,எரிமலை கதிகலங்கி விட்டான்.

"அடிப்பாவி என்னை இப்படி வம்படியா வந்து மாட்டி விட்டுட்டீயே,பேய் என்றால் இருந்த இடத்திலேயே ஒன்னுக்கு விட்டு விடுவேன்.ஒழுங்கா என்னை கீழே கொண்டு போய் விட்டு விடு.

அப்பொழுது ஒரு பயங்கர சத்தம் கேட்டது.அதை கேட்டு இருவரின் அடிவயிற்றில் பட்டாம்பூச்சி பறந்தது.

ஆராதனாவின் மினுமினுக்கும் தேகத்தின் அழகை பார்த்து ஆவிக்கும் ஆசை வந்தது. காற்றின் வேட்டை ஆரம்பம்

[omprakash_71]

Semma Interesting and Beautiful Update Nanba super

[Jayam Ramana]

Awesome update

[Ragasiyananban]

Marvellous nanba

[அசோக்]

மேகாவோடு காற்றின் ஆட்டத்தை பார்க்க வெயிட்டிங்

[Vasanthan]

Superb update

[Siva.s]

Super update

[Geneliarasigan]

Comment potta

Omprakash_71,
Jayam Ramana,
Ragasiyananban,
Vasanthan,
Siva.s
Anaivarukkum nandri 

[Ajay Kailash]

Awesome update

[singamuthupandi]

அருமை அருமை

[Ananthukutty]

Super bro. You are ROCKING

[Joseph Rayman]

Great update

[Thangaraasu]

Miga nandru nanbare

[Geneliarasigan]

Comment போட்ட
Thangaraasu,
Joseph Rayman,
Ananthukutty,
Singhamuthupandi,
Ajai kailash

Anaivarukkum nandri.

[Geneliarasigan]

பாகம் - 14

நிகழ் காலத்தில் 

உறுமல் சத்தத்தை கேட்டு ஆராதனா,எரிமலை நடுநடுங்கி போனார்கள்.சத்தம் வந்த திசையை திரும்பி பார்க்க அங்கே ஒரு ஓநாய் நெருப்பு கக்கும் கண்களோடு இவர்கள் மீது பாய வெறித்து பார்த்து கொண்டு இருந்தது.

"என்னடி நாய் கண் செக்க செவென்று இருக்குது.அது ஏன் இப்படி நம்மள முறைச்சு பார்க்குது ?எரிமலை கை கால் தந்தி அடிக்க கேட்டான்.

"டேய் இது நாய் இல்லடா,அது ஓநாய்...!அதனோட டின்னருக்கு நம்மை வேட்டையாட பார்க்குது."

"அய்யயோ இப்ப என்ன பண்றது?எரிமலை கேட்டான்

"வேற வழியே இல்ல,என்னை பின் தொடர்ந்து ஓடி வா" என ஆராதனா ஓட தொடங்கினாள்.

"அடிப்பாவி, என்னையும் கூட்டிட்டு போ"என எரிமலையும் அவளை தொடர்ந்து ஓடினான்.

இருவரையும் ஓநாய் துரத்தியது.

ஆராதனா அரண்மனை வாசலை நோக்கி ஓடினாள்.

"அடிப்பாவி நில்லுடி,நானும் வரேன்.என்னை விட்டு ஓடி போகாதே.இந்த ஓநாய் வேற என் கவட்டையை கவ்வ வருதுடி."எரிமலை கத்தினான்.

அரண்மனையை ஒட்டி இருந்த ஆலமர விழுதை ,ஓடி கொண்டு இருந்த ஆராதனா பிடித்து தாவ,அடுத்த கணம் ஆராதனா அரண்மனை ஜன்னல் வழியே பாய்ந்து மின்னல் போல உள்ளே மறைந்தாள்.

எரிமலை இதை பார்த்து ஒருகணம் விக்கித்து நின்றான்.

"அய்யயோ எங்கடி போய்ட்ட,வழக்கம் போல என்னை மாட்டிவிட்டுட்டு அதுக்குள்ள மாயமாய் மறைந்து விட்டாளே."எரிமலை கத்தினான்.

இன்னொரு விழுதை எரிமலை பிடித்து தொங்க,பின்னாடி ஓடி வந்த ஓநாய்,அவன் பேண்டை கவ்வியது.

எரிமலை ஆலமர விழுதை பிடித்து ஊஞ்சலாடி கொண்டு இருக்க,ஓநாய் அவன் பேன்டை பிடித்து ஆடி கொண்டு இருந்தது.

"அய்யோ,இப்படி ஓநாயோடு அந்தரத்தில் தொங்க விட்டு ஓடி போய்ட்டாளே..!இப்ப நான் என்ன பண்ணுவேன்."என்று எரிமலை புலம்பினான்.

ஏய் "ச்சு ச்சு...."என விரட்டினாலும் அவன் பாச்சா ஒன்றும் பலிக்கவில்லை.

அப்பொழுது எதையோ பார்த்த ஓநாய் அவன் பிடியை நழுவ விட்டு கீழே விழுந்தது.

தீடீரென அரண்மனையின் வாசல் கதவை பார்த்து தரையில் விழுந்து மண்டி போட்டது.பம்மும் குரலில் "ம்ம்ம்ம்ம்ம்மம்" என்று ஒலி எழுப்பி பயந்து பின் வாங்கி பின்னங்கால் தெறிக்க ஓடி மறைந்தது.

"அப்பாடா" என எரிமலை பெருமூச்சு விட்டான்.

சுவர் கோழிகளின் இரையும் சப்தம் அந்த நிசப்தமான இரவை  இன்னும் எரிமலையை பயமுறுத்தியது.

அவனும் தலைதெறிக்க அரண்மனைக்குள் ஓடினான்.

அரண்மனை உள்ளே பயந்து கொண்டே" ஆரும்மா, ஆரும்மா நீ எங்கே இருக்கே"என்று மெதுவாக அழைத்து கொண்டே சென்றான். எங்கேயும் அவள் இருக்கும் சுவடே தெரியவில்லை.

அரண்மனை உள்ளே ஒரே ஒட்டடையும்,தூசியும்,தும்பலுமாக இருந்தது.அவன் நடந்த காலடி சத்தமே அவனை பயமுறுத்தியது.அவன் அழைத்த சத்தமே அரண்மனை சுவர்களில் மோதி எதிரொலித்து விகாரமாய் கேட்டது.

"யாருப்பா இங்கே நான் பேசுறதை இங்கே திரும்ப பேசறது?"என்று வியர்வை ஒழுக எரிமலை கேட்டான்.பயத்தில் அவன் உடம்பு முழுக்க வியர்வையால் தொப்பலாக நனைந்து இருந்தது.

"இந்த சண்டாளி வேற எங்கே போய் தொலைந்தாளோ என்று தெரியலயே..!" என்று புலம்பினான்.

நிலவொளி அரண்மனை முற்றத்தின் வழியே கீற்றுகளாக விழ,ஒரளவு வெளிச்சம் தெரிந்தது.

அங்கே மனித உருவில் சிலை ஒன்று,உட்கார்ந்து இருப்பது போல் இருந்தது.எரிமலை அதன் மடியில் கொஞ்சம் நேரம் உட்கார்ந்து கண்மூடி இளைப்பாறினான்.

"ஆகா கல் சிலை என்றாலும் இதன் மடி நல்லா மெத்து மெத்தென்று இருக்குதே என்று தலை சாய"அப்பொழுது சிலையின் கைகள் தானாக உயர்ந்து அவன் நெஞ்சை தடவியது.

"அப்படி தான், சுகமா இருக்குது"என்று எரிமலை சற்று ஆசுவாசமாக சடாரென அவன் மூளையில் பல்பு எரிந்தது.

யார் நம் நெஞ்சை தடவி கொண்டு இருப்பது என கண் விழித்து பார்க்க,சிலையின் கை தன் நெஞ்சில் இருப்பதை பார்த்து அலறி அடித்து மாடிக்கு ஓட்டம் பிடித்தான்.

மாடியில் தொங்கவிட்டு இருந்த திரைச்சீலைக்கு பின்னால் ஒளிந்து கொண்டான்.ஆனால் திரைச்சீலை தானாக நகர மீண்டும் இழுத்து மூடினான்.ஆனால் திரைச்சீலை மீண்டும் நகர, பயந்து இன்னொரு அறைக்கு ஓட்டம் பிடித்தான்.

அந்த அறையில் ஒரு பெரிய புகைப்படத்தில் அழகான பெண் ஓவியமாக இருப்பதை பார்த்து " யார் இந்த அழகான பெண்"என்று கேட்டான்.

"அவ பேர் மதிவதனி"என்ற குரல் வந்தது.

"என்ன இங்கே ஓவியம் எல்லாம் பேசுது"என எரிமலை பேசியது அவனுக்கே கேட்க வில்லை.

"ஓவியம் எல்லாம் பேசல,நான் தான் பேசினேன்  எரிமலை" என்று அவன் தோளில் ஒரு கை விழுந்தது.

உடனே "பே....."என்று எரிமலை அலறினான்.

"கத்தாதே, கத்தாதே நான் தான் ஆராதனா.." என்று கூற எரிமலைக்கு போன உயிர் திரும்ப வந்தது.

"அடிப்பாவி,என்னை இங்கே கொண்டு வந்து அநியாயமாக கோர்த்து விட்டுட்டேயே.இங்கே சிலை எல்லாம் உயிரோடு இருக்குது.துணி ஸ்கிரீன் தானா விலகுது.என்னை கொண்டு போய் ஒழுங்கா வீட்டில் விடு" என அழுதான்.

"ஏய் அழாதடா,இங்கே பேய்கள் இருக்குது"

"என்னது பேய்களா?ஒரு பேய் என்றாலே உச்சா.....போய் விடுவேன்.ஆனா நீ பேய்கள் என்று சொல்ற,மொத்தம் எத்தனை பேய்கள் இருக்கு?"எரிமலை பயந்து கொண்டே கேட்டான்

ஆராதனா அதற்கு "அது ஒரு ஏழு,எட்டு பேய்கள் இருக்கு என்று நினைக்கிறேன் எரிமலை,எல்லாம் பல நூற்றாண்டு பேய்கள்.முக்தி அடையாமல் சுத்திட்டு இருக்கு."

ஆமா இது உனக்கு எப்படி தெரியும்?எரிமலை கேட்க,

"அது, இந்த ஓலைச்சுவடியில் எழுதி இருக்குதுடா மரமண்டை"என ஆராதனா ஒரு ஓலைசுவடி கட்டை காட்டினாள்.

"அய்யோ ஏழெட்டு பேய்களா,அவ்வளவு தான்..அதுங்க வந்து நம்மை கடித்து குதறி,நாமளும் ஆவியாகி இங்கேயே சுற்ற வேண்டியது தான்"என எரிமலை பதறினான்.

சத்தம் போடாதடா, ஆமா உன் உடம்பு ஏன் இப்படி தொப்பலாக நனைஞ்சு இருக்கு.

"அடிப்போடி,பயத்தில் உச்சாவே வந்துருச்சு"

"ச்சீ,அது தான் யூரின் ஸ்மெல் ஹெவியா வருதா..!நீ கொஞ்சம் தள்ளியே வா."

"முதலில் வெளியே போகும் வழியை பாரு."

ஆராதனா,எரிமலை வெளியேற வழியை தேடி கொண்டு இருக்கும் பொழுது,காற்று தீடீரென பலமாக வீச தொடங்கியது.ஜன்னல்கள் படபடவென அடிக்க தொடங்கியது.வெளியே ஓநாய்களும்,நரிகளும் ஊளை இட தொடங்கின.இருவருக்குமே பயத்தில் கை கால் நடுங்க தொடங்கியது.

ஒவ்வொரு ஜன்னல் வழியே,புகையாக பேய்கள் வர இருவரும் ஓட தொடங்கினர்.ஒவ்வொரு அறையாக பேய்கள் அவர்களை துரத்தி கொண்டு வந்தது.மூச்சிரைக்க இருவரும் தடுமாறி விழுந்தனர்.பேய்கள் அவர்களை நெருங்க தொடங்கியது.பயத்தில் இருவர் உடலும் நடுங்க தொடங்கியது.ஆராதனா தரையில் கைகளால் துழாவ அவள் கையில் ஒரு குடுவை சிக்கியது.

அந்த குடுவையை முகத்திற்கு நேராக வைத்து ஆராதனா நீட்ட,வீசிய காற்று நின்றது.படபடவென அடித்த ஜன்னல்கள் நின்றன.ஓநாய்,நரி சத்தம் நின்றது.பேய்கள் தீடீரென மறைந்தன.

ஆராதனா திடுக்கிட்டு பார்த்தாள்."உடனே எழுந்து வா எரிமலை சீக்கிரம் வெளியே போலாம்."என்று அந்த குடுவையையும், ஓலைச்சுவடியையும் எடுத்து கொண்டு வெளியே ஓடினாள்.

வெளியே நின்று இருந்த காரை கிளப்பி கொண்டு இருவரும் பறந்தனர்.

"மன்னா,மன்னா...எங்களை விட்டு போகாதீர்கள்" என்று அரண்மனையில் இருந்து பேய்களின் அலறும் சத்தம் வந்தது.

"கவலைப்படாதீர்கள்,மன்னர் அவர் விருப்பத்துடன் தான் அவர்கள் உடன் செல்கிறார்.கூடிய விரைவில் மதிவதனியை  இங்கே கூட்டி வந்து அனுபவித்து, நமக்கு சீக்கிரம் முக்தி அளிப்பார்.அதுவரை காத்து இருங்கள்"என பின்னால் இருந்து இன்னொரு பேயின் குரல் கேட்டது.

சிங்கம்புணரி கிராமம் வந்த உடன் டிரைவர் கத்தினான்.

"என்ன மேடம்,இவ்வளவு லேட் பண்ணிட்டீங்க..".

"சரி,சரி வாப்பா,ரயிலுக்கு நேரமாச்சு கிளம்பலாம்"

ரயில் நிலையம் வந்த உடன்,எரிமலை பாத்ரூமுக்கு ஓடினான்.

வெளியே வந்த பிறகு,'என்ன எரிமலை பரோட்டா,சால்னா கேட்டேயே ,சாப்பிட போலாமா"என ஆராதனா கிண்டலாக கேட்க எரிமலை முறைத்தான்.

"ஏற்கனவே நீ பண்ண வேலைக்கு, பின்னாடி சால்னா மாதிரி தான் போய்ட்டு இருக்கு.ஊருக்கு வா எடிட்டர் கிட்ட சொல்லி உன்னை வச்சுக்கிறேன்"

"ம்ம் பார்க்கலாம்,பார்க்கலாம்"என்று கிண்டலாக ஆராதனா சிரித்தாள்.

ஆராதனா சீப் எடிட்டருக்கு ஃபோன் செய்தாள்.

"சார்,போன வேலை வெற்றிகரமாக முடிந்தது.ஓலைச்சுவடி,அப்புறம் ஒரு கை வேலைப்பாடு நிறைந்த ஜாடி கிடைத்தது.அதை வைத்து சூப்பரா கட்டுரை எழுதி விடலாம்"

"சரி ஆராதனா,நான் இப்போ பாண்டிச்சேரிக்கு வேலை விஷயமா வந்து இருக்கேன்.நாளை மாலை என் கெஸ்ட் ஹவுஸ் ECR இல் இருக்கு.நீ அதை எல்லாம் எடுத்து கொண்டு அங்கே வந்து விடு."

"ஓகே சார்."என ஆராதனா போனை வைத்தாள்.

அடுத்த நாள் மாலை சீப் எடிட்டர் ராம கோபாலன் ஆராதனா வருகைக்காக காத்து இருந்தான்.அவன் ஆசைப்பட்ட சந்தன தேகம் இன்று  அணு அணுவாக சுவைக்க அவனுக்கு லக் அடிக்க போகிறது என அவன் கனவிலும் நினைக்கவில்லை.

ஆராதனா வீட்டை விட்டு கிளம்பும் போது மழை இல்லை.மஞ்சள் நிற ஷிஃபான் சேலையில் சாக்லெட் நிற ரவிக்கையில் தேவதை போல் ஜொலித்தாள்.தீடீரென கருமேகங்கள் சூழ்ந்து வானம் பொத்து கொண்டு ஊத்த தொடங்கியது.சரி இன்னும் 1 km தானே போய் விடலாம் என்று வேகமாய் ஒட்டினாலும் அவளை மழை முழுமையாக நனைத்து விட்டது.

ஆராதனா காலிங் பெல்லை அழுத்த மது அருந்தி கொண்டு இருந்த ராமகோபாலன் வந்து கதவை திறந்தான்.

பனியில் நனைந்த ரோஜாவை போல் இருந்த ஆராதனாவை பார்த்து "என்ன ஆராதனா,இப்படியா நனைஞ்சிட்டு வருவே,எங்கேயாவது ஒரமா நின்னுட்டு வரக்கூடாதா?"

இல்ல சார்,பக்கத்தில் தானே வந்து விடலாம் என்று நினைத்தேன்.ஆனால் அதற்குள் சரியான மழை.

சரி சரி,உள்ளே வா.

ராம கோபாலன் உள்ளே சென்று துண்டை எடுத்து கொண்டு வந்து கொடுத்தான்."போ போய் தலையை துவட்டு"என்று மேலே உள்ள ஒரு அறையை காட்டினான்.

ஆராதனா கொண்டு வந்து இருந்த ஓலைச்சுவடி,மற்றும் ஜாடியை அவன் கையில் கொடுத்தாள்.

"இது தான் சார்,அங்கே கிடைச்சது.நான் தலையை துவட்டிவிட்டு,எனக்கு அங்கே நடந்த அனுபவத்தை வந்து சொல்றேன்.."

சரி,மேலே மாடியில் அறை இருக்கு,அங்கே போய் தலை துவட்டி கொண்டு,துணியை காய போட்டு கொண்டு பொறுமையா வா.நான் அதற்குள் இந்த ஓலைச்சுவடி படித்து கொண்டு இருக்கிறேன்.

ஆராதனா செல்ல,ராம கோபாலன் ஓலைச்சுவடியை எடுத்தான்.ஆனால் ஏனோ அந்த ஜாடி அவனை ஈர்த்தது.அதை முதலில் திறக்க முயன்றான்.ஆனால் எவ்வளவோ முயன்றும் அதை அவனால் திறக்க முடியவில்லை.
எதிர்பாராத விதமாக அவன் கையில் இருந்து ஜாடி கீழே விழுந்து உருண்டது.அதை கையில் எடுத்து இப்போ திறக்கும் போது எளிதாக திறந்தது.

அதில் இருந்து கரும்புகை குபுகுபுவென வெளியே வந்து மனித உருவில் அவன் முன்னே நின்றது.
"ஹாஹாஹா" என்ற சத்தம் கேட்டு ராம கோபாலன் பயந்தான்.அந்த புகை பேச தொடங்கியது.

"என்னை இந்த கட்டில் விடுவித்ததிற்கு உனக்கு நன்றி.என் பெயர் காத்தவராயன்.மாயமலையின் அரசன்.உன்னை ஒன்றும் செய்ய மாட்டேன் பயப்படாதே."

"அரசே,அப்போ இந்த பேய்,பூதம் எல்லாம் உண்மை தானா ?"

"ஆம்,மதிவதனியால் கொல்லப்பட்டு ஆவியாக நீண்ட நாட்களாக இந்த ஜாடியில் தங்கி இருந்தேன்.இங்கே மேலே இருக்கிறாளே ஆராதனா, அவள் அழகில் மயங்கி அவளை அனுபவிக்கவே நான் அவளோடு வந்தேன்.ஆனால்...."

"என்ன ஆனால்... பிரபு"

"அவளை என் இச்சைபடி அனுபவிக்க அருவமாக இருக்கும் எனக்கு ஒரு மானிட உடல் தேவைப்படுகிறது."

"அதற்கு...!"என ராம கோபாலன் திக்கி திணறி கேட்டான்.

"எனக்கு உன் மூலமாக இன்னொரு உதவி தேவைப்படுகிறது.அவளை அனுபவிக்க எனக்கு உன் உடல் வேண்டும்."

ராம கோபாலன் யோசித்தான்.ஆராதனாவை அனுபவிக்க தான் என் உடலில் வலு இல்லை.தானாக சந்தர்ப்பம் அமைகிறது என மனதுக்குள் எண்ணிக் கொண்டு அவனும் உடனே ஒப்புக்கொண்டான்.

உடனே காத்தவராயன் அவன் உடலில் புகுந்தான்.காத்தவராயன் புகுந்த ராம கோபலனின் உடல் மாடி மேல் ஏற தொடங்கியது.மேலே ஆராதனா தன் முந்தானையை எடுத்து வெறும் ஜாக்கெட்டோடு குனிந்து மழை நீரை பிழிந்து கொண்டு இருந்தாள்.அறைக்கதவு உள்ளே தாழ் போட்டு இருந்தாலும் தானாக காத்தவராயனுக்காக திறக்க தொடங்கியது.

காற்றாக வந்த காத்தவராயனின்  முதல் கூடல் பஞ்சவர்ண கிளி ஆராதனா

[M.Raja]

ஐயோ என்ன ப்ரோ, மேகாவொடு காற்றின் ஆட்டத்தை எதிர்பார்த்து ஆவலோடு காத்து இருக்கும் பொழுது சீரியல் போல அங்கே வந்து தொடரும் என்று போட்டு விட்டீர்கள்.மதிவதனியைப் மஞ்சத்திற்கு தூக்கி செல்லும் போதும் அங்கேயும் தொடரும் போட்டு விட்டீர்கள்.அடுத்த பதிவில் இரண்டையும் ஒன்றாக கொடுக்க பாருங்கள்.

[omprakash_71]

ஆராதனா ஆட்டத்தை காண ஆவலுடன் காத்திருக்கிறேன் நண்பா சூப்பர் நண்பா சூப்பர்

[Siva.s]

Good update

[LustyLeo]

Wow ... such a beautiful update.

[chellaporukki]

You are just awesome dude