20-10-2023, 12:18 AM
(This post was last modified: 20-10-2023, 03:03 AM by Incest_lover. Edited 6 times in total. Edited 6 times in total.)
பாகம் 12 பிரகாஷ் - ஆல்பா அப்பா தொடர்ச்சி
....
லால் குடியில் இருந்து திருச்சிக்கு குறைந்தது 45 நிமிடம் ஆகும். அதனாலே ஒரு ஐந்து நிமிடம் மட்டும் சைட் அடித்து விட்டு கிளம்பி விட்டேன். இல்லை என்றால் லேட் ஆகி விடும்.. அந்த செண்டுகள் அப்படியே கண்ணுக்குள் நிற்க என் மைத்துனன் வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தேன். மைத்துனன் மனைவி குமாரி சற்று ட்ராமா காரி. வாங்க, அண்ணன், பிள்ளைகள் விளையாடுறாங்க, நீங்க டின்னர் சாப்பிட்டு விட்டு போங்க என்று கூற, நேரமாகி விட்டது, இருட்டி விடும் என்று கூறி, கண்ணால் பிள்ளைகள் எங்கே என்று தேட அப்பா என்று என்று கூறி என்னை ஓடி வந்து கட்டி பிடித்தாள் என் செல்ல குட்டி நிம்மி. நெஞ்சில் இரண்டு பந்துகள் அழுத்திய உணர்வு ஏற்பட்டதும், அட என் பொண்ணுக்கு அதற்குள் மார்பு பெரிதாக வளர்கிறது என்று நினைத்து மகிழ்ந்தேன். எவனுக்கு கொடுத்து வைத்திருக்கின்றதோ ஹ்ம்ம்.. என்று பெரு மூச்சு விட்டவாறு,
சரி பின்னால் ஏறுங்கள் என்று சொன்னதும், என் செல்ல குட்டி, அப்பா நான் முன்னாடி உக்காந்துகிறேன் இந்த சுரேஷ் பன்னி எனக்கு இடமே கொடுக்காமல் நசுக்குகிறான் என்று சொல்ல, என்னடா புல்லட்டில் அவ்வளவு இடம் இருக்கிறதே என்று அவனை யதார்த்தமாக பார்க்க, அவன் இலலை பா அது வந்து .. என்று இழுத்தான். நான் புரியாமல் அவன் குனிந்திருந்த அவன் முகத்தை பார்க்க, அப்போது தான் பூனை முடி அவன் மீசையில் அரும்பாக தெரிந்தது.
அட, இவனும் வயதுக்கு வருகிறான், என்றதும் எனக்கு ஒரு பொறி தட்டியது. இவன் ஏன் இப்படி நெளிகிறான் என்று. ஒரு வேளை தங்கை உடலை உரசி சுகம் காண்கிறானோ? என்று நினைத்தேன். சே சே அப்படி இருக்காது என்று ஒரு மனம் சொல்ல, இன்னொரு மனம் நீ உன் அக்காவை சைட் அடித்தவன் தானே, உன் மகன் எப்படி இருப்பான் என்று கூற. Shut up என்று நினைத்து கொண்டு.
சுரேஷ் தங்கைக்கு நல்லா இடம் கொடு, என்று கூற, நிம்மி பிடிவாதமாய் அப்பா .. வேண்டாம் என்க, அம்மா நீ சின்ன பிள்ளை இல்லை முன்னாடி உக்கார என்றேன். உடனே அவள், போன வாரம் ஐ-போன் கேட்டதற்கு நீ சின்ன பிள்ளை, உனக்கு எதற்கு ஐ-போன் என்று சொன்னேங்க. இப்ப ஒரு வாரத்துக்குள் வளர்ந்து விட்டேனா ? என்று என்னை மடக்க, நான் வாய் அடைத்து சரி சரி ஏறு என்றேன்.
சுரேஷ் பின்னால் ஏறிய போது அவன் கண்ணில் என் மேல் பொறாமைப் படுவது போல தோன்றியது என் பிரமையாத் தான் இருக்க வேண்டும்.
வழியில் நிம்மியின் உயரம் என் பார்வையை மறைக்கும் அளவு இருந்தது அவளுக்கு புரிந்து, அவள் ஒரு பக்கமாய் சாய்ந்து என் நெஞ்சில் சாய்ந்து கொண்டாள். அவள் தலையின் இருந்த பூவாசமும், ஷாம்பு வாசமும் அவள் வியர்வை வாசமும் கலந்து ஒரு மார்க்கமாக இருக்க. என் இதய துடிப்பு சற்று அதிகரித்ததை அவள் கேட்டிருக்க வேண்டும். தன காதுகளை மேலும் சற்று அழுத்தி என் நெஞ்சில் வைத்துக்கொண்டாள். என் இதய துடிப்பு இன்னும் அதிகமாக என் புல்லெட்டின் சத்தத்தை மீறிக் கேட்டது போல இருந்தது. அவள் என் இதயம் வேகமாக துடிப்பதை வைத்து என்னை தவறாக நினைத்து விடக்கூடதே என்று நினைக்க ..இது சரி இல்லை... என்று எண்ணி வீட்டுக்கு சென்றதும் உமாவை ஒரு ஷாட் எடுக்க வேண்டும் என்று எண்ணிக்கொண்டேன். அப்போது தான் இது போன்ற எண்ணங்கள் வராது என்று எண்ணினேன். அனால், எதிர்பாரா கொடுமையாக, அந்த பன்னியை நினைத்தவுடன், அவள் மஞ்சள் தளிர் மேனி நினைவுக்கு வந்து, என் ஆண்மை நேரம் கேட்ட நேரத்தில் எழுச்சி பெற ஆரமித்து விட்டது, சில வினாடிகளில் வழக்கத்தை விட அதிகமாக விரைத்து விட்டது.. நான் குண்டியை பின் இழுத்து, என் எழுச்சி மகளின் மேல் பட்டு விடக்கூடாது என்று நகர, அவள் மேலும் அவள் சூத்தை பின்னே நகர்த்தி விட்டாள். இந்த நேரத்தில் அந்த கட்டுப்பாடு அற்ற கேவலமான உறுப்பு, துடிக்க வேறு ஆரம்பித்து விட்டது. என்னால் இதற்கு மேல் பின்னல் நகர முடியாத நிலையில், சீ இது என்ன சோதனை என்று நினைத்த வேளையில், ஒரு சிறு குழியில் வண்டி விழுந்து எழ, நிம்மியின் பின்புறம் இன்னமும் நகர்ந்து என் உறுப்பை சரியாய் அழுத்தி நின்றது. இப்போது கண்டிப்பாக அவளுக்கு என் விறைப்பும் துடிப்பும் கண்டிப்பாக தெரியம் என்று என் மனம் தவித்தது.
செய்வது அறியாமல் ரியர்வியூவில் அவள் முகத்தை பார்க்க, அப்படியே இன்னொசென்ட் தேவதை போல அமைதியாய் இருக்க, சரி, நல்ல வேளை, அவளுக்கு இதெல்லாம் புரிய வில்லை அப்பாடா.. என்று நினைத்த உடன், உடலும் மனமும் அந்த சுகத்தை மீண்டும் மெல்ல என் கட்டுப்பாட்டை மீறி அனுபவிக்க ஆரம்பித்த போது எனக்கு புல்லெட்டில் சாலையில் செல்வது போல் தோன்றமல், நானும் என் மார்பில் என் குட்டி தேவதையும் ஸ்பைடர் மேன் போல வானத்தில் பறப்பது போல இருந்தது.
பாராங்... என்ற லாரி ஹாரன் சத்தம் கேட்டு நினைவுக்கு வந்த நான், கிட்ட தட்ட எதிரே வந்த லாரியில் மோதத் தெரிந்தேன், என் பிள்ளைகள் இதை கவனிக்க வில்லை. நான் கவனமாக வேகத்தை சற்று குறைத்து அதே இனிமையுடன் மீண்டும் செல்லும் போது நிம்மி அப்பா ஐஸ்க்ரீம்.. என்று அடுத்து வந்த ரெஸ்டூரண்டை காட்ட, நான் சரி என்றவாறு. வண்டியை ஓரமாக நிறுத்தினேன்,
இருவரும் இறங்கி என் முன்னால் நிற்க, என்னால் இறங்க முடியவில்லை, பாழாய் போன உறுப்பு விறைப்பு குறையவே இல்லை. என் மகனும் மகளும் நான் இறங்குவதற்கு எதிர் பார்த்துக்கொண்டு நிற்க, நான் இறங்கினால் என் முன் பாகம் தூக்கி கொண்டு இருப்பது தெளிவாக தெரிந்து விடும். பொறுமை இழந்த என் மகள், அப்பா ஏன் இறங்கவில்லை என சினுங்க , நான் நீ போம்மா நான் வருகிறேன் என்க, அவள் பிடிவாதமாக என் கையை பிடித்து கொண்டு நான் உங்களோடு தான் போவேன் என்று அடம் பிடித்தாள். நல்ல வேளை இவளுக்கு புரிய வில்லை என்ற நிம்மதி ஒரு புறம் இருக்க சற்று முயற்சி செய்து மனதை ஒரு நிலை படுத்தி, அதை சற்று இறக்க முயலும் போது சுரேஷ் நேராக நின்று தலை சாய்த்து என்னை நக்கலாக பார்ப்பது போல எனக்கு தோன்ற, எனக்கு மிக அவமானமாக போனது. ஒரு வழியாக இறங்கும் அளவுக்கு ஆனதும், மூவரும் ரெஸ்டூரண்ட் உள்ளே சென்றோம்..
....
லால் குடியில் இருந்து திருச்சிக்கு குறைந்தது 45 நிமிடம் ஆகும். அதனாலே ஒரு ஐந்து நிமிடம் மட்டும் சைட் அடித்து விட்டு கிளம்பி விட்டேன். இல்லை என்றால் லேட் ஆகி விடும்.. அந்த செண்டுகள் அப்படியே கண்ணுக்குள் நிற்க என் மைத்துனன் வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தேன். மைத்துனன் மனைவி குமாரி சற்று ட்ராமா காரி. வாங்க, அண்ணன், பிள்ளைகள் விளையாடுறாங்க, நீங்க டின்னர் சாப்பிட்டு விட்டு போங்க என்று கூற, நேரமாகி விட்டது, இருட்டி விடும் என்று கூறி, கண்ணால் பிள்ளைகள் எங்கே என்று தேட அப்பா என்று என்று கூறி என்னை ஓடி வந்து கட்டி பிடித்தாள் என் செல்ல குட்டி நிம்மி. நெஞ்சில் இரண்டு பந்துகள் அழுத்திய உணர்வு ஏற்பட்டதும், அட என் பொண்ணுக்கு அதற்குள் மார்பு பெரிதாக வளர்கிறது என்று நினைத்து மகிழ்ந்தேன். எவனுக்கு கொடுத்து வைத்திருக்கின்றதோ ஹ்ம்ம்.. என்று பெரு மூச்சு விட்டவாறு,
சரி பின்னால் ஏறுங்கள் என்று சொன்னதும், என் செல்ல குட்டி, அப்பா நான் முன்னாடி உக்காந்துகிறேன் இந்த சுரேஷ் பன்னி எனக்கு இடமே கொடுக்காமல் நசுக்குகிறான் என்று சொல்ல, என்னடா புல்லட்டில் அவ்வளவு இடம் இருக்கிறதே என்று அவனை யதார்த்தமாக பார்க்க, அவன் இலலை பா அது வந்து .. என்று இழுத்தான். நான் புரியாமல் அவன் குனிந்திருந்த அவன் முகத்தை பார்க்க, அப்போது தான் பூனை முடி அவன் மீசையில் அரும்பாக தெரிந்தது.
அட, இவனும் வயதுக்கு வருகிறான், என்றதும் எனக்கு ஒரு பொறி தட்டியது. இவன் ஏன் இப்படி நெளிகிறான் என்று. ஒரு வேளை தங்கை உடலை உரசி சுகம் காண்கிறானோ? என்று நினைத்தேன். சே சே அப்படி இருக்காது என்று ஒரு மனம் சொல்ல, இன்னொரு மனம் நீ உன் அக்காவை சைட் அடித்தவன் தானே, உன் மகன் எப்படி இருப்பான் என்று கூற. Shut up என்று நினைத்து கொண்டு.
சுரேஷ் தங்கைக்கு நல்லா இடம் கொடு, என்று கூற, நிம்மி பிடிவாதமாய் அப்பா .. வேண்டாம் என்க, அம்மா நீ சின்ன பிள்ளை இல்லை முன்னாடி உக்கார என்றேன். உடனே அவள், போன வாரம் ஐ-போன் கேட்டதற்கு நீ சின்ன பிள்ளை, உனக்கு எதற்கு ஐ-போன் என்று சொன்னேங்க. இப்ப ஒரு வாரத்துக்குள் வளர்ந்து விட்டேனா ? என்று என்னை மடக்க, நான் வாய் அடைத்து சரி சரி ஏறு என்றேன்.
சுரேஷ் பின்னால் ஏறிய போது அவன் கண்ணில் என் மேல் பொறாமைப் படுவது போல தோன்றியது என் பிரமையாத் தான் இருக்க வேண்டும்.
வழியில் நிம்மியின் உயரம் என் பார்வையை மறைக்கும் அளவு இருந்தது அவளுக்கு புரிந்து, அவள் ஒரு பக்கமாய் சாய்ந்து என் நெஞ்சில் சாய்ந்து கொண்டாள். அவள் தலையின் இருந்த பூவாசமும், ஷாம்பு வாசமும் அவள் வியர்வை வாசமும் கலந்து ஒரு மார்க்கமாக இருக்க. என் இதய துடிப்பு சற்று அதிகரித்ததை அவள் கேட்டிருக்க வேண்டும். தன காதுகளை மேலும் சற்று அழுத்தி என் நெஞ்சில் வைத்துக்கொண்டாள். என் இதய துடிப்பு இன்னும் அதிகமாக என் புல்லெட்டின் சத்தத்தை மீறிக் கேட்டது போல இருந்தது. அவள் என் இதயம் வேகமாக துடிப்பதை வைத்து என்னை தவறாக நினைத்து விடக்கூடதே என்று நினைக்க ..இது சரி இல்லை... என்று எண்ணி வீட்டுக்கு சென்றதும் உமாவை ஒரு ஷாட் எடுக்க வேண்டும் என்று எண்ணிக்கொண்டேன். அப்போது தான் இது போன்ற எண்ணங்கள் வராது என்று எண்ணினேன். அனால், எதிர்பாரா கொடுமையாக, அந்த பன்னியை நினைத்தவுடன், அவள் மஞ்சள் தளிர் மேனி நினைவுக்கு வந்து, என் ஆண்மை நேரம் கேட்ட நேரத்தில் எழுச்சி பெற ஆரமித்து விட்டது, சில வினாடிகளில் வழக்கத்தை விட அதிகமாக விரைத்து விட்டது.. நான் குண்டியை பின் இழுத்து, என் எழுச்சி மகளின் மேல் பட்டு விடக்கூடாது என்று நகர, அவள் மேலும் அவள் சூத்தை பின்னே நகர்த்தி விட்டாள். இந்த நேரத்தில் அந்த கட்டுப்பாடு அற்ற கேவலமான உறுப்பு, துடிக்க வேறு ஆரம்பித்து விட்டது. என்னால் இதற்கு மேல் பின்னல் நகர முடியாத நிலையில், சீ இது என்ன சோதனை என்று நினைத்த வேளையில், ஒரு சிறு குழியில் வண்டி விழுந்து எழ, நிம்மியின் பின்புறம் இன்னமும் நகர்ந்து என் உறுப்பை சரியாய் அழுத்தி நின்றது. இப்போது கண்டிப்பாக அவளுக்கு என் விறைப்பும் துடிப்பும் கண்டிப்பாக தெரியம் என்று என் மனம் தவித்தது.
செய்வது அறியாமல் ரியர்வியூவில் அவள் முகத்தை பார்க்க, அப்படியே இன்னொசென்ட் தேவதை போல அமைதியாய் இருக்க, சரி, நல்ல வேளை, அவளுக்கு இதெல்லாம் புரிய வில்லை அப்பாடா.. என்று நினைத்த உடன், உடலும் மனமும் அந்த சுகத்தை மீண்டும் மெல்ல என் கட்டுப்பாட்டை மீறி அனுபவிக்க ஆரம்பித்த போது எனக்கு புல்லெட்டில் சாலையில் செல்வது போல் தோன்றமல், நானும் என் மார்பில் என் குட்டி தேவதையும் ஸ்பைடர் மேன் போல வானத்தில் பறப்பது போல இருந்தது.
பாராங்... என்ற லாரி ஹாரன் சத்தம் கேட்டு நினைவுக்கு வந்த நான், கிட்ட தட்ட எதிரே வந்த லாரியில் மோதத் தெரிந்தேன், என் பிள்ளைகள் இதை கவனிக்க வில்லை. நான் கவனமாக வேகத்தை சற்று குறைத்து அதே இனிமையுடன் மீண்டும் செல்லும் போது நிம்மி அப்பா ஐஸ்க்ரீம்.. என்று அடுத்து வந்த ரெஸ்டூரண்டை காட்ட, நான் சரி என்றவாறு. வண்டியை ஓரமாக நிறுத்தினேன்,
இருவரும் இறங்கி என் முன்னால் நிற்க, என்னால் இறங்க முடியவில்லை, பாழாய் போன உறுப்பு விறைப்பு குறையவே இல்லை. என் மகனும் மகளும் நான் இறங்குவதற்கு எதிர் பார்த்துக்கொண்டு நிற்க, நான் இறங்கினால் என் முன் பாகம் தூக்கி கொண்டு இருப்பது தெளிவாக தெரிந்து விடும். பொறுமை இழந்த என் மகள், அப்பா ஏன் இறங்கவில்லை என சினுங்க , நான் நீ போம்மா நான் வருகிறேன் என்க, அவள் பிடிவாதமாக என் கையை பிடித்து கொண்டு நான் உங்களோடு தான் போவேன் என்று அடம் பிடித்தாள். நல்ல வேளை இவளுக்கு புரிய வில்லை என்ற நிம்மதி ஒரு புறம் இருக்க சற்று முயற்சி செய்து மனதை ஒரு நிலை படுத்தி, அதை சற்று இறக்க முயலும் போது சுரேஷ் நேராக நின்று தலை சாய்த்து என்னை நக்கலாக பார்ப்பது போல எனக்கு தோன்ற, எனக்கு மிக அவமானமாக போனது. ஒரு வழியாக இறங்கும் அளவுக்கு ஆனதும், மூவரும் ரெஸ்டூரண்ட் உள்ளே சென்றோம்..
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)
![[Image: emma_in_rose_garden_by_seraphim_ai_dgbv3...wxw2EjPoXo]](https://images-wixmp-ed30a86b8c4ca887773594c2.wixmp.com/f/e7bb2cc5-8a0c-4d59-b8bd-5cd91a042782/dgbv3i3-dd3c5e31-e468-4284-afc9-dd881202d3cd.jpg/v1/fill/w_1280,h_2276,q_75,strp/emma_in_rose_garden_by_seraphim_ai_dgbv3i3-fullview.jpg?token=eyJ0eXAiOiJKV1QiLCJhbGciOiJIUzI1NiJ9.eyJzdWIiOiJ1cm46YXBwOjdlMGQxODg5ODIyNjQzNzNhNWYwZDQxNWVhMGQyNmUwIiwiaXNzIjoidXJuOmFwcDo3ZTBkMTg4OTgyMjY0MzczYTVmMGQ0MTVlYTBkMjZlMCIsIm9iaiI6W1t7ImhlaWdodCI6Ijw9MjI3NiIsInBhdGgiOiJcL2ZcL2U3YmIyY2M1LThhMGMtNGQ1OS1iOGJkLTVjZDkxYTA0Mjc4MlwvZGdidjNpMy1kZDNjNWUzMS1lNDY4LTQyODQtYWZjOS1kZDg4MTIwMmQzY2QuanBnIiwid2lkdGgiOiI8PTEyODAifV1dLCJhdWQiOlsidXJuOnNlcnZpY2U6aW1hZ2Uub3BlcmF0aW9ucyJdfQ.NaJqQWRUFypEvt3kpeijsArK4sv9yrxHxwxw2EjPoXo)