Incest எனக்குப் பிறந்த என் லவ்வர்

[Valarmathi]

அப்பாவும் மகளும் சுலபமாக சேர்ந்துவிட்டதைப் போல தோன்றுகிறது.. சிறு சிறு ரொமான்டிக் சீன்களை வைத்திருந்தால் இன்னும் அட்டகாசமாக இருந்திருக்கும்.. பக்கத்து வீட்டு லேடி நாயை வைத்து அவளோட ஆசையை தீர்த்துக் கொண்டதாக தெரிவித்த சீனில் இருந்து கதை வேகமாக நதர்ந்ததைப் போல தோன்றியது.. மற்றபடி நன்றாக உள்ளது.. முதல் முறை அப்பா மகள் மீது கை வைக்கும் போதே கதையே முடிந்திருக்கும்.. சிறு சிறு விசயங்களால் அவர்கள் ஒண்ணு சேருவது தள்ளிப் போகிறது... 

[Chellapandiapple]

எப்படியும் அம்மாவுக்கு கண்டிப்பாக தெரிந்து விடும் என்று நினைக்கிறேன்

[Babyhot]

இப்படி தான் நடக்கும் என்று நினைத்தேன்.. பால் பொங்கி வரும்போது இந்த விளங்காத கிழவி வந்து தண்ணீரை ஊற்றி அணைத்து விட்டு விட்டாள்..

இனிமேல் மீண்டும் எப்போது பாலை காய்ச்சி குடிப்பார்கள் என்று காத்திருக்க வேண்டுமா..

[Chellapandiapple]

இப்படி தான் நடக்கும் என்று நினைத்தேன்.. பால் பொங்கி வரும்போது இந்த விளங்காத கிழவி வந்து தண்ணீரை ஊற்றி அணைத்து விட்டு விட்டாள்..

இனிமேல் மீண்டும் எப்போது பாலை காய்ச்சி குடிப்பார்கள் என்று காத்திருக்க வேண்டுமா..

நானும் இதைத்தான் எதிர்பார்த்தேன்

[monor]

கீர்த்தி வெறும் நைட்டியும், லேசான உள் பாவாடை மட்டுமே போட்டிருக்கிறாள் என்று என் மனது சொன்னது.

நான் அவள் பின் பக்கம் சென்று அவள் இடுப்பைப் பிடித்து என் பக்கம் இழுக்க, என் முகம் திரும்பிப் பார்த்து, “ஸ்ஸ்ஸ்!!என்னப்பா இது? காலைலேயே!! அம்மா வந்துடப்  போறாங்க?”என்று சொல்லி என் கைகளுக்குள் நெளிந்தாள்.என் விறைத்த சுன்னி அவள் குண்டி மேடுகளை குத்திக் குடாய்ந்து கொண்டிருந்தது.

“அம்மா இப்போதைக்கு வர மாட்டா கீர்த்தி. நைட்  நாம பாதியிலே விட்டதை, இப்போ முடிக்கணும் போல இருக்கு.”

“அதுக்கு?!!”

“கொஞ்ச நேரம் நான் சொல்ற மாதிரி கேளு. ஜஸ்ட் 5 நிமிஷம்.”

“ஓன்னும் வேணாம். விடுங்க என்னை. ரிஸ்க்குப்பா. நாம மொட்டை மாடியிலே இருக்கோம்ன்றதை ஞாபகம் வச்சுக்கோங்க. யாராவது பாத்துட்டா அவ்வளவுதான்!!”

“ஒன்னும் பயப்பட வேண்டாம். அந்த படிக்கட்டுக்கு கீழே போய்ட்டா யாரும் பாக்க மாட்டாங்க “ என்று சொல்லியபடியே, என் கைகளை அவள் முன் பக்கமாக கொண்டு சென்று நிமிர்ந்து நின்ற அவள் முலைகளை கைக்கொன்றாக அள்ளி எடுத்து பிசைந்து கொண்டே என் விறைத்த சுன்னியை அவள் குண்டி மேட்டிலும், பள்ளத்திலும் குத்தினேன்.


கூச்சத்தில் நெளிந்த கீர்த்தி,”ஸ்ஸ்ஸ்!!ஹும்,..என்னப்பா இது? சொன்னா கேக்க மாட்டீங்களா?”என்று கேட்டுக்கொண்டே என் முன் பக்கமாக திரும்பி என் கண்களைப் பார்த்தபடி,”அம்மா இருக்கிறப்பவே பொண்ணு கூட சல்லாபமா? ரொம்ப தைரியம்தான்.” என்று சொல்லி, லுங்கி போல ஏற்றிக் கட்டி இருந்த நைட்டியை இறக்கி விட்டு, என் நெஞ்சில் கையை வைத்துத் தள்ள, நான் விடாமல் அவளை இன்னும் என் பக்கம் இழுக்க,…. இழுத்த வேகத்தில்  என் நெஞ்சில் ‘பச்சக்’ என்று அவள் முலைகள் என் நெஞ்சில் பட்டு அழுந்திப் பிதுங்கும்படி மோதி நின்றாள்.

என் கண்களைப் பார்த்தாள். நான் என் கைகளை அவள் பின் பக்கமாக கொண்டு சென்று அவள் குண்டிகளைப் பிசைந்து கொண்டே, அவள் உதடுகளை கவ்வி சுவைத்தேன்.

என் கைகள் அவள் குண்டிகளைப் பிசைய, என் வாய் அவள் உதடுகளை கவ்வி சப்பு சப்பென்று சப்பி உறிஞ்ச, கீர்த்தி என் வாய்க்குள், “ம்,,…!!விடுங்கப்பா,…ஹும்!!ஸ்ஸ்ஸ்!! ஆவ்!!” என்று அனத்தி கத்தினாள்.


அவள் வாய் என் வாய்க்குள் இருந்ததால், அவள் கத்திய சத்தம் வெளியில் கேட்க வில்லை.

அவள் குண்டிகளைபிசைந்து, அவள் இடுப்பையும், பின் பக்க தொடைகளையும் தடவி அவள் உதடுகளைக் கவ்விக் கொண்டே அவளை படிக்கட்டுக்கு அடியில் மெல்ல நகர்த்திக்கொண்டு போனேன்.

படிக்கட்டுக்கு அடியில் நின்று கொண்டு, அவள் முகத்தை என் இரு கைகளால் ஏந்தி அவள் முகம் பூராவும் மொச்  மொச் என்று என் எச்சில் வழிய முத்தம் கொடுத்து, அவள் நைட்டியின் ஜிப்பைப் பிடித்து  கீழே இறக்கி விட்டு, கீர்த்தி தடுக்க தடுக்க, அவள் முலைகளை  நைட்டிக்கு வெளியே எடுத்துப் போட்டு, இரண்டு கைகளாலும் உருட்டி உருட்டி கசக்கினேன்.

“ஸ்ஸ்ஸ்!!ஆஆவ்!!ஹும்!!அஹ்!!!ய்யோ,…” என்று அனத்தி  நெளிந்தாள்.

அவள் முலைகளை நன்றாக கசக்கி விட்டு என் கையை அடியில் கொண்டு சென்று அவள் புண்டை மேட்டை கொத்தாக அள்ளிப் பிடித்து, உப்பிய உளுந்த வடையைப் பிழிவது போல அமுக்கிப் பிழிந்தேன். எண்ணெய் வடிவது போல அவள் புண்டை ஜூஸ் அவள் தொடையில் வழிந்தது.

ஆனந்த ஆட்டத்திற்கு கீர்த்தி தயாராகி விட்டாள் என்று உணர்ந்த நான், அவளை அப்படியே திருப்பி குனிய வைத்து, அவள் நைட்டியையும், பாவாடையையும் சுருட்டி அவள் இடுப்புக்கு மேலே போட்டு, வெடித்த அதிரசம் போல, புண்டை ஜூஸ் நிரம்பி  மினு மினுத்த அவள் புண்டை வெடிப்பை என்  நாக்கில் எச்சில் ஊற பார்த்து, லுங்கியை மடித்து கட்டி, என் சுன்னியை நிமிர்த்தி, குனிந்திருந்த கீர்த்தியின் முலைகளை கசக்கியபடியே, அவள் சொர்க்க வாசலில் தேய்த்தேன்.


நாக்கு தேனை தொட்டது போல என் சுன்னிக்கு கீர்த்தியின் புண்டையைத் தொட்டது  அவ்வளவு சுவையாக இருந்தது.

கீர்த்தியின் எதிர்ப்பும் குறைந்து, பருவத்துக்கு வந்த பசு மாடு போல என் முன்னே  குனிந்து நிற்க, என் கடப்பாரை சுன்னியை மெல்ல புண்டை வெடிப்பின் உள்ளே நுழைக்க முயற்சித்த போது, கீழே இருந்து, “கீர்த்தி இன்னும் என்னடி அங்கே செஞ்சுகிட்டு இருக்கே? உங்க அப்பா அங்கதானே இருக்கார்?’ என்று என் மனையின் குரல் சத்தமாகக் கேட்ட்து.


என் மனைவியின் சத்தத்தைக் கேட்டு இருவரும் பதறி, விலகி,,….  நான் அங்கிருந்த டாய்லெட்டுக்குள் நுழையப் பார்க்க, கீர்த்தி,  நைட்டியையும், பாவாடையைம் இறக்கி விட்டு, காலி பக்கெட்டை கையில்  எடுத்துக்கொண்டு,படியில் தட தடவென இறங்கியபடியே,பின்னால் என் பக்கம் திரும்பிப் பார்த்து, “இருங்க,…அம்மா கிட்டே சொல்றேன்” என்பது போல ஆட்காட்டி  விரல் ஆட்டி சைகை காட்ட, “ஏய்,… இருடி” என்பது போல நான் எச்சரிக்கையாக கையை காட்டிச் சொல்லி அவளை நிறுத்தினேன்.

“எங்கேடி சத்ததையே காணோம். துணி துவைச்சு முடிச்சிட்டியா? இல்லையா?’ மீண்டும் என் மனைவியின் குரல்.


பாதி படிக்கட்டில் இறங்கி நின்று  என்னைப் பார்த்தபடியே, “ம்,… துணி துவைச்சு முடிச்சி, இப்பதான் காயப் போட்டேன்மா. இதோ வந்திட்டேன்”என்று அவள் அம்மாவிடம் சொல்லி, என்னைப் பார்த்து ‘என்ன?’ என்பது போல சைகையால் கேட்டு  என்னைப் பார்க்க, நான் படி இறங்கி அவள் அருகே சென்று, கீழே இறங்கி அவிழ்ந்து கிடந்த அவள் நைட்டியின் ஜிப்பை ஏற்றி விட்டு, ‘ம்,… இப்ப போ.’ என்று சைகையால் சொல்லி  படிக்கட்டில் மேலே ஏறினேன்..

கீழே படிக்கட்டில் இறங்கிக் கொண்டே, காதல் பார்வை பார்த்து, கண்களாலேயே, “தேங்க்ஸ்ப்பா” என்று சொன்னாள்.

நான் மொட்டை மாடியிலிருந்த டாய்லெட்டுக்குள்  நுழைந்து கீர்த்தியை நினைத்தபடியே கை அடித்து கஞ்சியை டாய்லெட்டின் தரையிலும், சுவற்றிலும் தெறிக்க விட்டு, கப்பில் தண்ணீர் மொண்டு அதை அடித்து ஊற்றி கழுவி விட்டேன்.

கீழே போன கீர்த்தியிடம், என் மனைவி, “இவ்வளவு நேரமாடி துணி துவைக்க? உங்க அப்பா எங்கே? என்ன முகமெல்லாம் ஈரமா இருக்கு?!!”

“வெயில் காச்சுதும்மா. அதான் முகமெல்லாம் வேத்திருக்கு. அவருக்கு எதோ வயிததைக் கலக்குதுன்னு சொல்லிட்டு, அரை மணி நேரத்துக்கு முன்னால டாய்லெட்டுக்குள்ள போனார்ம்மா. இப்போ வந்துடுவார்ன்னு நினைக்கிறேன்.” என்று சொல்லிக் கொண்டே வெளியே தோட்டத்துக்கு பக்கம் போய் பக்கெட்டை அங்கே வைத்துவிட்டு, என் எச்சிலால் ஈரமான அவள் முகத்தை துண்டால்  துடைத்துக் கொண்டாள்.

நான் கீழே வந்து, கீர்த்தியை நினைத்து கை அடித்ததை நினைத்து எனக்கு நானே வெறுப்பைக் காட்டி,   மட மடவென கிளம்பி ஆபீஸ் போனேன்.

என் மனைவி வீட்டிலேயே இருந்ததால், கீர்த்தியை என்னால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை.

அன்று மாலை, கீர்த்தியும், பக்கத்து வீட்டு கோமதியும் புறப்பட்டு கோவிலுக்கு  போனார்கள்.  கீர்த்தி சுடிதார் அணிந்திருந்தாள். மிதமான பச்சை கலர் சுடியும், வெள்ளை நிற பாட்டமும், துப்பட்டாவும் அணிந்திருந்தாள்.

கோமதி புடவை கட்டி இருந்தாள். எப்போதும் போல அவர்கள் ஒன்றாகச் சேர்ந்து வெளியே போகும் போது அவர்கள்  பின்னழகை ரசித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

கீர்த்தியும் கோமதியும் கோவிலுக்கு போனதிலிருந்து வீட்டுக்கு திரும்பியது வரை என் மகள் கீர்த்தியே உங்களுக்கு சொல்வாள்.

ஹலோ,… நான்தாங்க கீர்த்தி.

நானும் கோமதியும் கோவிலுக்கு  நடந்து போய்க்கொண்டிருந்தோம். கோமதியின் முகத்தில் ஒரே சந்தோஷம். அவள் முகம் கலையாக இருந்தது. மனதுக்குள் மகிழ்ச்சி இருந்தால், முகமும் மலர்ந்த மலர் போல இருக்கும்,. கோமதி சிரித்து சிரித்து பேசியபடி என்னுடன் நடந்து வந்தது, அவள் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறாள் என்பதை எனக்கு உணர்த்தியது..

வீட்டை விட்டு கொஞ்ச தூரம் நடந்து போய்க்கொண்டிருந்த போது, ரோட்டில் பெட்டிக்கடை ஓரத்தில் நின்றிருந்த இரு வாலிபர்கள் எங்களை அள்ளி விழுங்குவது போல அப்படிப் பார்த்தார்கள். நாங்கள் அவர்களைப் பார்த்தும், பார்க்காதவர்கள் போல தலை குனிந்து பேசியபடியே நடந்து கொண்டிருந்தோம்.  

நான் என் துப்பட்டாவை சரி செய்து கொள்ள, கோமதி மாராப்பை சரி செய்து கொண்டாள்.

இருவரும் எங்கள் காது பட பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள்.

ஒருவன்:- ரெண்டு பேருமே செம கட்டைங்கடா. இவளுங்களுக்கு புருஷனா வாச்சிருக்கறவனுங்க ரொம்ப புண்ணியம் பண்ணி இருக்கணும். என்ன அழகான முகம், கூந்தல்,.. கலர்,…ஸ்ட்ரக்சர்,…சரியான நாட்டுக் கட்டைங்கடா!

இன்னொருவன்:- டேய்,….அவளுங்க முகம் மட்டுமா அழகு?!!  அவங்க முலையைப் பாருடா.சும்மா கும்முன்னு தூக்கிகிட்டு நிக்குது. பத்து சப்பை ஃப்கர்களைப் பாத்து ஏங்கறதுக்கு, இந்த மாதிரி ரெண்டு சூப்பர் பிகர்களைப் பாத்துட்டு, அவங்களை நினைச்சுகிட்டே பாத் ரூம்ல  கை அடிச்சிட்டு போய்டலாம்.

ஒருவன்:-ஆமாடா,….அவ முலையைப் பாருடா, யாழ்ப்பானம் தேங்கா மாதிரி. கும்முன்னு புடைச்சுகிட்டு!! நல்ல ஷேப். நல்ல அழகு!!
இன்னொருவன்:-அப்படி ஒன்னும் ஷேப் தெரியலையேடா!! புடவையோட மாராப்பு மறைச்சிருக்கிறதுனால, அதோட உண்மையான சைஸ் தெரியலையோ? என்னவோ?!! நீ யாரைச் சொல்றே?”

[monor]

ஒருவன்:-மாராப்பா,… துப்பட்டான்னு சொல்லுடா. துப்பட்டா போட்டு,  நாம பாக்கிறோம்னு தெரிஞ்சு இழுத்து விட்டு கிட்டு போறாளே,…அவளைத்தான் சொல்றேன். துப்பட்டா போட்டு மறைச்சாலும் தூக்கிகிட்டு நிக்குதுடா. கைக்கு கிடைச்சா நல்லா பிசைஞ்சு சாறு எடுத்துடுவேன்.

இன்னொருவன்:-ஓ,…அதை சொல்றியா? ஆமாடா, சூப்பர் சைஸ்டா. புடவை கட்டி இருக்கிறவளுக்கு இருக்கிறதை விட, சுடிதார் போட்டிருக்கிறவளுக்கு சூப்பர் சைஸ்.

இப்படி அவர்கள் எங்களைப் பார்த்து பேசிக்கொண்டிருக்கும் போதே, நாங்கள் அவர்களைக் கண்டும் காணாதது போல நடந்து,  கடந்து முன்னே செல்ல, அவர்கள் எங்கள் பின் பக்கத்தைப் பார்த்து ரசித்து பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள்.

ஒருவன்:- டேய்,… முன்னால பாத்த்துக்கே இப்படி உன் வாயிலேர்ந்து ஜொள்ளா ஊத்துதே? அடடா!!,… பின்னால பாருடா? அவ நடக்கிறப்போ அவளோட குண்டி ரெண்டும் நல்லா குலுங்கி குலுங்கி ஏறி இறங்குறதை.,…. புருஷன் கிட்டே படுத்து டெய்லி  நல்லா ஓழ் வாங்குவா போல இருக்கு.

இன்னொருவன்:-ஆமாடா,… ஆனா புடவை கட்டி இருக்கிறவளும் செம கட்டைதான்டா. ஆனா, அவளுக்கு குண்டி கல்லு மாதிரி இருக்கு. இன்னும் ஆட்டுக்கல்லு அரைபடல போல,..கின்னுன்னு இருக்கு.

ஒருவன்:-புருஷன் காரன் ஊர்ல இல்லையோ? என்னவோ? என்னவோ போடா. இன்னைக்கு இவளுங்களை குண்டிலே ஓக்கறமாதிரியே நினைச்சுகிட்டு கை அடிச்சுக்க வேண்டியதுதான். வேற என்ன பண்றது?” ன்னு அவர்கள் எங்களைப் பற்றி ஏக்கமாகப் பேசிக்கொண்டிருக்க,  நாங்கள் அவர்களை  கடந்து  வெகு தூரம் சென்று விட்டோம்.

அவர்களைக் கடந்து வெகு தூரம் சென்ரு விட்டதால்,…அவர்கள் பேசிக்கொள்வது எங்கள் காதில் விழ வில்லை.

“அக்கா,… இந்த காலப் பசங்க எப்படி பேசுறாங்க பாத்தியா? விட்டா இழுத்துகிட்டு போய் கற்பழிச்சிடுவானுங்க போல “

“ஆமா கீர்த்தி. இந்த மாதிரி ரோட்டோர ரோமியோங்க கிட்டே தனியா மாட்டுனா அவ்வளவுதான். நாமதான் கொஞ்சம் ஷேஃப்டியா வெளியே போகணும்,… வரணும்.”

“அது சரிக்கா,… இன்னைக்கு கோவில்ல ஒன்னும் விஷேசம் இல்லையே? இன்னைக்கு எதுக்கு என்னை  கோவிலுக்கு கூட்டிகிட்டு வந்திருக்கீங்க?”

“ஒரு முக்கியமான விஷயமாதான் கீர்த்தி. கோவிலுக்கு வா தெரிஞ்சுக்குவே.”

“சும்மா சொல்லுக்கா.”

“அன்னைக்கு,…உடல் உணர்ச்சியால உண்டாகுற  சூட்டை தணிக்க அனிமல்ஸ், டாய்ஸ் எல்லாம் யூஸ் பண்ணக் கூடாது. நம்ம மனசை புரிஞ்ச ஆம்பிளைங்க கிட்டே, நம்ம உடம்பைக் கொடுத்து, அவங்களை அவங்க இஷ்டத்துக்கு ஆட விட்டு, அவங்களோட சேர்ந்து   நாம அனுபவிக்கறதுதான் உண்மையான தாம்பத்திய சுகம்ன்னு சொன்னியே?!!’

“ஆமாம். நாய் கிட்டே எல்லாம் கடி வாங்காதீங்க. அந்த சுகத்துக்கு  நல்ல பாய் ஃப்ரண்டா பாத்து வச்சுக்கோங்கன்னு சொன்னேன்.”

“நீ சொன்ன நாள்லே இருந்து எனக்கும் ஒரு பாய் ஃப்ரண்ட் கிடைப்பானான்னு நான்ஏங்குனேன். காத்திருந்தேன். ஒருத்தனும் உருப்படியா வந்து அமையலே. அப்புறமா, யோசிச்சு, அதெல்லாம் நடக்காதுன்னு முடிவு பண்ணி. கை விரலே மேல்ன்னு காலத்தை தள்ளிகிட்டு இருந்தேன்.”

“ம்,…’

“என்ன அதிர்ஷ்டமோ தெரியல கீர்த்தி!! இப்ப எனக்கும் ஒரு பாய் ஃப்ரண்ட் கிடைச்சிருக்கான்.!!”

“யாருக்கா அது?!!”

“சஸ்பென்ஸ்,….”

“சும்மா சொல்லுக்கா!!”

“கொஞ்ச நேரம் பொறுமையா இருக்க மாட்டியே?!! அவர் யாருன்னு உன் கிட்டே காட்டத்தான் உன்னை கோவிலுக்கு கூட்டிகிட்டு  வந்திருக்கேன். நீ அவரைப் பாரு. அவர்கிட்டே பேசு. நீ பாத்து பேசிட்டு,  அவர் நல்லவர்தான்.  நான் அவரை பாய் ஃப்ரண்டா வச்சுக்கலாம்ன்னு நீ சர்டிபிகேட் கொடுத்தாதான்  நான் அவரை பாய் ஃப்ரண்டா ஏத்துக்குவேன்.”

“என்னக்கா,… நான் எப்படி அவர் கிட்டே பேசறது? என்னன்னு பேசட்டும்? எனக்கு அவர் யாருன்னே தெரியாது. நீங்க ரெண்டு பேரும் பேசி ஒரு முடிவுக்கு வாங்கக்கா.”

“எனக்கு ஆளை எடை போடத் தெரியலே கீர்த்தி. நீ கொஞ்சம் விவரமானவ.  ஃபாரின்ல்லாம் போய்ட்டு வந்திருக்கே.”

இப்படி பேசிக்கொண்டு நடந்து கொண்டிருந்த போதே கோவிலை நெருங்கினோம்.

தூரத்தில்  நேவி ப்ளூ ஜீன்ஸ், டார்க் கிரீன் டீ சர்ட் போட்டுக்கொண்டு  நின்றிருந்த ஒருவரை கை விரல் நீட்டி காட்டி, “அதோ பார் கீர்த்தி. அவர்தான்.”என்றாள் கோமதி.

“அவர்கிட்டே இதுக்கு முன்னால பேசி இருக்கியாக்கா?”

“சின்ன வயசுல பேசி இருக்கேன். அதுக்கப்புறம், எங்க பெரியப்பா குடும்பம் ஆந்திரா மாநிலத்துல, நெல்லூர் நகரத்துல போய் செட்டில் ஆனதாலே, ரெண்டு குடும்பத்துக்கும் இருந்த தொடர்பு விட்டுப் போச்சு. “

“சின்ன வயசுல பேசி இருக்கீங்களா?”

“ம். சின்ன வயசுல அண்ணன் கூட பேசி, சிரிச்சு, விளையாடி நல்லா பழகி இருக்கோம். அவர் என் பெரியப்பா பையன்தான். அவங்க ஆந்தராவுல நெல்லூர் நகரத்துல  செட்டில் ஆகிட்டதினாலே, இப்போ அவ்வளவா டச் இல்ல”

“ஓ!!,… அவர் உங்களுக்கு சொந்தம் தான்னு சொல்லுங்க. அவர் உங்க வயசுக்கு சின்னவரா, பெரியவரா?”

“பெரியவர். அண்ணன் முறை ஆகுது.”

“அப்புறம் என்ன?!! நீங்களே ஒருத்தருக்கொருத்தர் பேசி பழகலாமே?!!”

“இவ்வளவு நாள் கழிச்சு இப்ப பேசறதுக்கு எனக்கென்னவோ கூச்சமா இருக்கு கீர்த்தி” என்று பேசிக்கொண்டே அவர் அருகில் இருவரும் நடந்து போனோம்.

அவர் கோமதியைப் பார்த்து, “ஹாய்” என்று சொல்ல, கோமதி ஒன்றும் சொல்லாமல் வெட்கத்தோடு புன்னகைக்க மட்டும் செய்தாள்.

“அக்கா, அவர் ஹாய் சொல்றாரில்ல,… நீயும் ஹாய் சொல்லுக்கா!!”

“ம்,… போ கீர்த்தி” எனக்கு வெக்கமா இருக்கு” என்று சொல்லி கோமதி தலையைக் குனிந்து கொண்டாள்

“இதுல வெக்கப்பட என்ன இருக்கு, அவர் என்ன உன் மாமா பையனா, இல்லே அத்தை பையனா,…அண்ணன்தானே?!!  வெக்கப் படாதேக்கா,… போய் பேசு.”

கோமதி பேசாமலிருக்க,  நான் அவரைப் பார்த்து, “ஹாய்,… நான் கீர்த்தி. இவங்க வீட்டுக்கு பக்கத்து வீட்ல குடி இருக்கோம். நான் இவங்களை விட சின்னவன்னாலும்,   நானும் கோமதி அக்காவும்  நல்ல ஃப்ரண்ட் மாதிரிதான் பழகறோம். நீங்க அவங்களுக்கு சொந்தமா?”

“ஆமாங்க… என் பெயர் ரமேஷ். எங்க அப்பாவும், கோமதியோட அப்பாவும் அண்ணன் தம்பிங்க. நாங்க இப்போ ஆந்திராவுல நெல்லூர் நகரத்துல செட்டில் ஆயிட்டதினால, எங்க சித்தப்பா குடும்பத்தோட அவ்வளவா டச் இல்ல. இன்னும் பத்து நாள்ல என்னோட பெரியம்மா பையனுக்கு, ஆந்திரா, நெல்லூர் சிட்டில இருக்கிற KPR கல்யாண மண்டபத்துல  கல்யாணம். அதுக்கு தம்பி குடும்பத்துக்கு பத்திரிக்கை வைச்சு அழைச்சே ஆகணும்னு அப்பாவோட ஆசை. ஆனா, அவரால இப்போ வரமுடியாம உடம்பு சரியில்லாம இருக்கார். அவரால வர முடியாததினாலே, அவரோட மூத்த பையன் நான், சித்தப்பா குடும்பம் எங்கே இருக்குன்னு  தேடி பத்திரிக்கை கொடுத்து அழைக்கலாம்ன்னு வந்திருக்கேன்.

“,………..”

“இங்கே வந்ததுக்கப்புறமாதான் தெரிஞ்சது. சித்தப்பாவுக்கு இப்படி ஒரு அழகான குடும்பம். அப்புறம் அழகான பொண்ணு ஒன்னு இருக்குன்னு. இப்படி ஒரு அழகான பொண்ணை வேற ஒருத்தனுக்கு கட்டி கொடுத்து சொந்தத்தை பிரிக்கக் கூடாது.  நம்ம சொந்தத்துலேயே ஒரு மாப்பிள்ளையை பாத்து கட்டி வைச்சு, சொந்தத்தை இன்னும் பலப்படுத்தணும்னு  நான் ஆசைப்பட்டேன். அதனால, எங்க சொந்தத்துலேயே கல்யாணம் செஞ்சு வைக்க ஆசைப்பட்டு விசாரிச்சப்ப, இவளுக்கு ஏற்கனவே கல்யாணம் ஆய்டுச்சுன்னு கேள்விப் பட்டேன். சரி,… பெரியவங்க சொந்த பந்தம்தான் விட்டுப் போச்சு. நாமளாவது பேசிப் பழகி, விட்டுப் போன சொந்தத்தை அண்ணன் தங்கச்சியா புதுப்பிக்கலாம்ன்னு முடிவு பண்ணி, ஃப்ரண்டா பழகலாம்ன்னு நான்தான் கோமதியை இங்கே வரச் சொன்னேன்.”

“ரொம்ப நல்லதுங்க. உங்களுக்கு கல்யாணம் ஆய்டுச்சா?”

“இன்னும் இல்லே,…”

“உங்க தங்கச்சிக்கு கல்யாணம் ஆகிடுச்சு தெரியுமில்ல?!!”

“ம்,…தெரியும்ங்க.”


“ம்,….கல்யாணம் ஆன உங்க தங்கச்சி கிட்டே, கல்யாணம் ஆகாத நீங்க,  ஒரு அண்ணனா, பாய் ஃப்ரண்டா எப்படி பழகறதுன்னு உங்களுக்கு தெரியும்னு நான் நினைக்கிறேன். எல்லை மீறாம பழகறது உங்க ரெண்டு பேருக்கும் நல்லது.”

“ஆமாங்க,…இப்படி ஒரு அழகான ஒருத்தி எனக்கு தங்கச்சியா  இருக்கான்றதே எனக்கு பெருமையா இருக்கு. அவ கூட ஒரு பாசமுள்ள ஒரு அண்ணனா பழகுவேன். நிச்சயம் ஒரு நல்ல ஃப்ரண்டா நடந்துக்குவேன்ற நம்பிக்கை எனக்கு இருக்குங்க.”

“கோமதி ரொம்ப நல்லவங்க. நீங்களும் நல்லவராத்தான் தெரியறீங்க. நீங்க அவ அண்ணன் முறை வேற!! அவளைப் புரிஞ்சுகிட்டு, அவளோட ஓரு நல்ல பாய் ஃப்ரண்டா பழகுங்க. நான் உள்ளே போய் சாமி கும்பிட்டறேன். நீங்க கோமதிகிட்டே பேசிகிட்டு இருங்க.”

“சரிங்க,…. நாளைக்கு உங்க வீட்டுக்கும் பத்திரிக்கை வச்சு, உங்களையும் அழைக்கணும்னு கோமதி விரும்புறா. அதனால நாளைக்கு உங்க வீட்டுக்கு பத்திரிக்கை வைக்க வர்றோம்.”

“ம்,…” என்று சொல்லி நான் கோவிலுக்குள் போக, கோமதியும், அவள் அண்ணன் ரமேஷும் பிள்ளையார் ம்ண்டபத்தில் உட்கார்ந்து பேச்சை எப்படி ஆரம்பிப்பது என்று திணறி, அப்புறம் மெதுவாக பேச ஆரம்பித்தார்கள்.

நான் எல்லா பிரகாரங்களையும் சுற்றி விட்டு, கோவிலுக்கு முன்பிருந்த படிக்கட்டில் உட்கார்ந்திருந்தேன்.

கோமதியும், அவள் அண்ணனும் அப்போதுதான் கோவிலுக்குள் சாமி கும்பிடப் போனார்கள்.

ரமேஷ் பார்க்க ஹேண்ட்சம்மாக நன்றாகத்தான் இருந்தார். குணத்திலும் நல்லவனாகத்தான் இருந்தார்.எப்படி மூவ் பண்ணப் போகிறார்களோ என்று நான் நினைத்துக்கொண்டிருந்த போது, கோமதியும், அவள் அண்ணனும் சாமி கும்பிட்டுவிட்டு திரும்பி வந்தார்கள்.

[monor]

[monor]

[monor]

[Eros1949]

ஆஹா பாவம் கோமதிக்கு சொந்த அண்ணன் தம்பி வீட்டில் இல்லை போலிருக்கு. நல்லது நடக்கட்டும் 0பெரியப்பா பையன் கிடைத்தான். அவன் தைரியமா அவ வீட்டுக்கு வர வேண்டியது தானே !

[Babyhot]

என்ன நண்பா

எல்லா இடத்திலும் எல்லா நேரங்களிலும் சரியாக அப்பாவின் சுன்னி மகளின் புழைக்குள்ளே அடைக்கலம் தேடி போகும் போது சரியாக அந்த கிழவி வந்து தடுத்து நிறுத்தி விடுகிறாள்

மகள் மீண்டும் வெளிநாட்டிற்கு சென்ற பிறகு கோமதி அவளுடைய அப்பாவிற்கு அடைக்கலம் கொடுத்து உதவி செய்வாள் என்று நினைத்தேன்

ஆனால் கடைசி வரைக்கும் அப்பா கையடித்து தான் காலத்தை தள்ளி விட்டு போக வேண்டும் போல தெரிகிறது 

[Eros1949]

அப்பாவும் மகளும் சுலபமாக சேர்ந்துவிட்டதைப் போல தோன்றுகிறது.. சிறு சிறு ரொமான்டிக் சீன்களை வைத்திருந்தால் இன்னும் அட்டகாசமாக இருந்திருக்கும்.. பக்கத்து வீட்டு லேடி நாயை வைத்து அவளோட ஆசையை தீர்த்துக் கொண்டதாக தெரிவித்த சீனில் இருந்து கதை வேகமாக நதர்ந்ததைப் போல தோன்றியது.. மற்றபடி நன்றாக உள்ளது.. முதல் முறை அப்பா மகள் மீது கை வைக்கும் போதே கதையே முடிந்திருக்கும்.. சிறு சிறு விசயங்களால் அவர்கள் ஒண்ணு சேருவது தள்ளிப் போகிறது... 

நீங்க இப்படி கண்ணு வெச்சு இப்போ அவருக்கு கீர்த்தி கிடைக்காமல் தட்டி போய் கிட்டே இருக்கு...

[monor]

“சரி,…அப்புறமா பேசுவோம் கோமதி. பை” என்று சொல்லி என்னைப் பார்த்து, “பை சிஸ்டர்.” என்று சொல்லி கோமதியின் அண்ணன் கிளம்ப, கோமதி என் அருகே வந்து உட்கார்ந்தாள்.

“கீர்த்தி,…சுரேஷை நான் பாய் ஃப்ரண்டா ஏத்துக்கலாமா?”

“ம்,… தாராளமா எத்துக்கலாம்க்கா.  அண்ணன்தானே,…நல்லா பேசறார், பழகறார்ன்னு  எல்லாத்தையும் முதல்லியே கொடுத்துடாதீங்க. அவரை நீங்க நம்பறவரைக்கும் முத்தம் மட்டும் போதும். புரியுதாக்கா?”

“புரியுது கீர்த்தி. என் நெத்தியிலே திரு நீர் வச்சு விட்டு, நீயும் நானும் நல்ல ஃப்ரண்டா இருப்போம்ன்னு சொன்னதே அண்ணன்தான். அவரோட ஸாஃப்ட் அப்ரோச் எனக்கு பிடிச்சிருக்கு.”

“ஆரம்பம் ஸாஃப்ட்டாதான் இருக்கும். அப்புறம் செய்யிறதெல்லாம் முரட்டுத் தனமா இருக்கும். என்னவோ,… உன் பாய் ஃப்ரண்ட் விஷயம் உங்க ஹஸ்பண்டுக்கு தெரியாம பாத்துக்கோங்க. சரி,…நேரமாச்சு வீட்டுக்கு போலாமா?’

இருவரும் எழுந்து வீட்டுக்கு வந்தோம்.

அடுத்த நாள்

இப்போது நானே சொல்கிறேன்.


கோமதி, அவள் பெரியப்பா பையன் இரண்டு பேரும் எங்கள் வீட்டுக்கு ஒரு பையோடு வந்தார்கள்.

நான் அவர்களை வரவேற்று, சோபாவில் உட்கார வைத்து, சமையல் கட்டிலிருந்த கீர்த்தியையும், அவள் அம்மாவையும் கூப்பிட்டேன்.

அவர்களும்  ஹாலுக்கு வர,  கோமதியின் பெரியப்பா பையன் எழுந்து பையிலிருந்து ஒரு எவர் சில்வர் தட்ட்டை எடுத்து, அதில், வாழைப்பழம், ஆப்பிள், ஆரஞ்சு ஆகியவற்றையும் வெத்திலை, பாக்கு, பூ ஆகியவற்றையும் வைத்து அதற்கு மேல் மஞ்சள் தடவிய பத்திரிக்கை ஒன்றையும் வைத்து, கோமதியோடு சேர்ந்து  நின்று எங்களுக்கு பத்திரிக்கை கொடுக்க, நாங்கள் அதை  வாங்கிக்கொண்டோம்.

“கண்டிப்பா நீங்க எல்லோரும், என் பெரியம்மா பையன் கல்யாணத்துக்கு வரணும். மண்டபத்திலே ரூம் இருந்தாலும், இல்லேன்னாலும் உங்களுக்காக தனியே ஏஸி ரூம் புக் பண்ணிட்றேன்.”

“ஆமாம்ப்பா,… நீங்க எல்லோரும் கட்டாயம் கல்யாணத்துக்கு வரணும்.” என்று கோமதி சொல்ல,” கண்டிப்பா வந்துட்றோம்மா” என்று  நான் சொல்லி ஏதேதோ பேசிக்கொண்டிருக்க, என் மனைவி அவர்களுக்கு காஃபி போட்டுக் கொண்டு வந்து கொடுத்தாள்.

காஃபியை குடித்து விட்டு  கோமதியும் அவள் அண்ணனும் கிளம்ப, நான் பத்திரிக்கையைப் பிரித்துப் பார்த்தேன்.

அடுத்த நாள்,…மாலை மணி 5 இருக்கும். கோமதி அழகாக சேலை கட்டி, வீட்டுக்கு வந்தாள்.

“வாம்மா,…கீர்த்தி ரூம்ல இருக்கா. “

கோமதி கீர்த்தியின் ரூமுக்கு சென்று, கீர்த்தியுடன் ஏதோ பேசிக்கொண்டிருந்தாள்

“என்னக்கா,…இந்த நேரத்துல?”

“என்னோட பிரண்ட்ஸ் முக்கியமானவங்க யாராச்சும் இருந்தா, அவங்களுக்கும் பத்திரிக்கை கொடுன்னு கொஞ்சம் பத்திரிக்கை கொடுத்துட்டு போனார். இங்கிருந்து 5 கிலோ மீட்டர் தூரத்துல எனக்கு ஒரு ஃப்ரண்ட் ஒருத்தி இருக்கா. முக்கியமா அவளை கல்யாணத்துக்கு அழைக்கணும். அவளுக்கு பத்திரிக்கை கொடுக்க, என் அப்பாவையோ, அம்மாவையோ கூட கூட்டிகிட்டு போலாமுன்னு பாத்தா, அவங்க வேற ஏதோ விஷேசத்துக்கு வெளியூர் போறாங்களாம்.  நைட் வர லேட்டாகுமாம். சரி என்ன பண்றதுன்னு யோசிச்சேன். சரி உன்னை கூட்டிகிட்டு போய்ட்டு வந்திடலாமுன்னு முடிவு பண்ணி  உன்னைக் கூப்பிட வந்தேன்.”

“சாரிக்கா,…. நான் அந்த மூணு நாள்ல இருக்கேன். என்னால வெளியே எல்லாம் வர முடியாது. வேணும்ன்னா என் அப்பாவை கூட்டிகிட்டு போங்களேன். அம்மாவும் அவங்க தம்பி வீட்டுக்கு போய் இருக்காங்க. நான் வேணும்னா அப்பாகிட்டே சொல்லி பாக்கிறேன்?”

“உங்க அப்பாவையா,…?”

“ஏன்,…. “

“இல்ல ஒரு ஆம்பிளை கூட தனியா இந்த நேரத்துல  நன் எப்படி அவர் கூட,….?”

“ஏன்,…எங்க அப்பாவைப் பாத்தா உங்களுக்கு வில்லன் மாதிரி தெரியுதா?”

“ச்சீ!! ச்சீ!!,…அப்படி இல்ல.”

“அப்புறம் என்னக்கா? அவரும்  போரடிச்சுப் போய் என் கிட்டே வம்பிழுத்துகிட்டு வீட்ல சும்மாதான் இருக்கார். உங்களை அவர் பைக்கிலேயே கூட்டிகிட்டு போய், திரும்ப பத்திரமா கூட்டிகிட்டு வரச் சொல்றேன்.


“ம்,….நீயே உங்க அப்பாகிட்டே வந்து சொல்லு. எனக்கு கேட்க என்னவோ போல இருக்கு.!!”

“ம்,…” என்று சொல்லி கீர்த்தியும், கோமதியும் ஹாலில் உட்கார்ந்து டிவி பார்த்துக்கொண்டிருந்த என்னிடம் வந்தனர்.

“அப்பா,…”

“என்னம்மா,…’

‘கோமதி அக்கா டியரஸ்ட் ஃப்ரண்ட் ஒருத்தி பக்கத்து கிராமத்துல இருக்காளாம். அவளுக்கு பத்திரிக்கை வைக்க போகணுமாம். சாயந்திரம் ஆய்டுச்சு. தனியா டவுன் பஸ்ல போய்ட்டு வர்றதுக்கு பயப்படுறா. நீங்க அவகூட அவ ஃப்ரண்ட் வீட்டு வரைக்கும் போய்ட்டு, கூட்டிட்டு வந்திடுங்களேன்.”

“ஓ,.. தாராளமா கூட்டிகிட்டு போய்ட்டு வரேன்மா. மோமதி,…ஏம்மா தயங்குறே நானும் உன் அப்பா மாதிரிதான். தைரியமா வா.”என்று சொல்லி ட்ரெஸ் செய்து கொண்டு கிளம்பினேன்.

நாங்கள் கிளம்பும் போதே மாலை மணி 6 ஆகி விட்டது.

பைக்கை ஸ்டார்ட் செய்து, கோமதியை ஏறிக்கொள்ளச் சொல்ல, அவள் முந்தானையை எடுத்து இடுப்பில் சொறுகிக் கொண்டு பைக்கில் ஜம்ப் பண்ணி ஏறி உட்கார்ந்தாள்.

“சைட்ல இருக்கிற கைப்பிடியை நல்லா பிடிச்சுக்கோம்மா.” என்று சொல்லி நானும், கோமதியும் பக்கத்திலிருந்த கிராமத்துக்கு பயணப்பட்டோம்.

கோமதி என் மேல் படாமல் கொஞ்சம் தள்ளியே உட்கார்ந்திருந்தாள். வழியில் ஏதுவும் பேசவில்லை. அமைதியாக உட்கார்ந்து அவள் முன் பக்க சாலையைப் பார்த்தபடி உட்கார்ந்து வருவது என் பைக்கின் ரியர் வியூ மிர்ரரில் தெரிந்தது.

கோமதி பல முறை  வீட்டுக்கு வரும் போது, அவள் அங்கங்களை, அவளை, அவள் கூந்தலை, அவள் ஹேர் ஸ்டைலை, அவள் உதடுகளை, அவள் மாங்கனிகளை, அவள் கல் போனற குண்டிகளைப் பார்த்து ரசித்திருக்கிறேன் என்றாலும், இப்போது என்னை ஒரு பாது காவலனாக  நினைத்து என்னுடன் வரும் கோமதியை தப்பாக காம எண்ணத்தில் பார்க்க மனம் வரவில்லை.  


பதினைந்து நிமிடம் பயணப்பட்டு அந்த கிராமத்தை வந்தடைந்தோம்.

கோமதி வழி காட்ட, நான் தெருக்களில் என் பைக்கை ஓட்டிச் சென்று, “ம்,…அப்பா,… இந்த வீடுதான் என்று  வீட்டு ஓரத்தில் மதிற்சுவருக்கு பக்கமாக பெரிதாக வளர்ந்து காகிதப் பூ பூத்திருந்த ஒரு செடி வளர்ந்திருந்த  ஒரு வீட்டைக் காட்ட, அங்கே என் பைக்கை நிறுத்தினேன். கோமதி இறங்கிக் கொள்ள  நான் பைக்கை ஒரு ஓரமாக நிறுத்தி ஸ்டாண்ட் போட்டு, இருவரும் உள்ளே போனோம்.

கோமதியைப் பார்த்ததும், அவள் ஃப்ரண்டின் அம்மா, “ஹேய்,… வாடி கோமதி,… என்ன விஷேசம்?,… திடு திப்புன்னு இந்த நேரத்துல வந்திருக்கே?!!”என்று கேட்டுக்கொண்டே என்னை கேள்வியோடு  பார்க்க, அந்தப் பார்வையின் அர்த்தத்தை புரிந்து கொண்ட கோமதி,  “அம்மா,… இவர் என் பக்கத்து வீட்டு ஃப்ரண்ட் கீர்த்தியோட அப்பா. துணைக்கு வந்திருக்கார். ஆமாம் நிர்மலா எங்கே?!!”

“அவ உள்ளே படிச்சுகிட்டு இருக்கா,… இதோ கூப்பிட்றேன்” என்று சொல்லி கொஞ்சம் சத்தமாக, வீட்டு உள்ளே பார்த்து, “ நிர்மலா,… நிர்மலா” என்று கூப்பிட,

“இதோ வர்றேன்மா.” என்று பதில் அளித்தபடி நிர்மலா அங்கே வந்தாள்.

‘ம்,… வாம்மா உள்ளே போகலாம்” என்று கோமதியைப் பார்த்து  சொன்ன நிர்மலாவின் அம்மா, என்னைப் பார்த்து, “ நீங்களும் வாங்க சார்,… உள்ளே” என்று என்னையும் அழைக்க நானும் கோமதியும் உள்ளே சென்று சோபாவில் உட்கார்ந்தோம்.

நிர்மலாவின் அம்மா சமையல் கட்டுப் பக்கம் போக, கோமதியும் நிர்மலாவும் பேசிக்கொண்டிருந்தனர்.  நிர்மலாவை என் பார்வையால் ஸ்கேன் செய்தேன். நிர்மலா கொஞ்சம் கருப்பாக இருந்தாலும், ஒல்லியாக, கலையாக இருந்தாள். கொய்யாக் காய் சைஸில் இருந்த அவள் முன்னழகை தாவணி போட்டு மறைத்திருந்தாள்.

நிர்மலாவின் அம்மா எங்களுக்கு காபி போட்டுக்கொண்டு வந்து  கொடுக்க, நாங்கள் அதைக் குடித்து விட்டு, எழுந்தோம்.

“இந்தாம்மா இந்த பூவை வச்சுக்கோ. ஜாதி மல்லி. எங்க வீட்டு தோட்டத்துல பூத்தது.” என்று சொல்லி இரண்டு முழப் பூச்சரத்தை கோமதியின் கையில்  கொடுக்க,  கோமதி அதை  வாங்கி தன் தலையில் வைத்துக்கொண்டாள்.

தலையில் பூ சூடிக்கொண்ட கோமதி நிர்மலாவையும், அவள் அம்மாவையும் பார்த்து, தட்டில் வைத்து பத்திரிக்கை கொடுத்து, " அவசியம் நீங்க எல்லாரும் கல்யாணத்துக்கு வந்திடணும்.” என்று சொல்ல, நிர்மலாவின் அம்மா, “கல்யாணம் எங்கேம்மா?” என்று கேட்டாள்.

“கல்யாணம் ஆந்திரா நெல்லூர்லம்மா”

“”ம்,…அவ்வளவு தூரத்துக்கு எங்களால வர முடியுமான்னு தெரியல, ஆனா, நிர்மலாவை கண்டிப்பா அனுப்பி வைக்கிறோம். சரி,… மழை வர்ற மாதிரி இருக்கு. வழி எல்லாம் காடா இருக்கும். பாத்து நல்லபடியா வீடு போய் சேருங்க. வீட்டுக்கு போய் போன் பண்ணுடி கோமதி” என்று சொல்ல, சரி என்று கோமதி சொல்ல, நானும் கோமதியும் அவர்களிடமிருந்து விடை பெற்று, பைக்கை ஸ்டார்ட் செய்து ஊருக்கு பயணப்பட்டோம்.

[monor]

புறப்படும் போதே வானம் கரு கும் என்று இருட்டிக்கொண்டு வந்தது. ஜில் என்ற காற்று கொஞ்சம் வேகமாக எங்கள் மேனியைத் தழுவிச் செல்ல, எங்கோ பக்கத்தில் மழை பெய்து கொண்டிருப்பதை நான் உணர்ந்தேன்..

“அப்பா,… மழை வரும் போல இருக்கு. வண்டியை கொஞ்சம் வேகமா ஓட்டுங்க. மழை வர்றதுக்குள்ள வீட்டுக்கு போய்டலாம்.”

கடிகாரத்தைப் பார்த்தேன். மணி இரவு 8 ஆகி இருந்தது. லேசாக மழைத் தூரல் தூர ஆரம்பித்திருந்தது. பைக்கின் ஆக்ஸிலேட்டரை முறுக்கி பைக்கின் வேகத்தை அதிகப்படுத்தினேன்.

எதிர்ப்பட்ட வாகன்ங்களைக் கடந்து பைக் சாலையில் முகப்பு விளக்கின் வெளிச்சத்தோடு விரைந்து கொன்டிருந்தது.

மிதமாக பெய்த மழை கொஞ்சம் வலுவாகப் பெய்ய, சாரல் காற்றில் மழைத் தண்ணீர் என் முகத்திலும், எனக்குப் பின்னால் உட்கார்ந்திருந்த கோமதியின் முகத்திலும் அடித்தது. மழையில் பைக்கை சாதாரணமாக ஓட்ட முடியாமல் தடுமாறினேன்.

எதிர்பட்ட வாகன்ங்களின் முகப்பு விளக்கு ஒளியால் கண் கூசியது. கோமதி பைக் ஹேண்டிலை இறுகப் பிடித்திருந்தாள். இருவரின் உடைகளும் தொப்பலாக நனைந்து விட்டது.

மழை ‘சோ’ என கொட்ட ஆரம்பித்தது. வேகத்தை குறைத்து, பைக்கை பாதுகாப்பாக, கவனமாக  மழை நீரில் சறுக்கி விடாமல் ஓட்டினேன்.

திடீரென்று பைக் இஞ்சின் நின்று போக, மெதுவாக உயிரிழந்து சென்று கொண்டிருந்த பைக்கை ஓரமாக ஓட்டிச்சென்று, ரோட்டோரமாக  நிறுத்தி, ஸ்டார்ட் செய்து பார்த்தேன்.

ஸ்டார்ட் ஆகவில்லை. கோமதி இறங்கிக் கொள்ள இருவரும் கொட்டும் மழையில்  நின்றோம். காற்று வேறு வேகமாக வீச, என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் கவலையில் நின்றோம்.

“என்னப்பா ஆச்சு. இன்னைக்குப் பாத்து மழை வேற இப்படி பிடிச்சுகிச்சு. இப்படி மழை வரும்ன்னு தெரிஞ்சிருந்தா நாளைக்கு வந்திருப்பேன்” என்று சொல்லி முந்தானையை விரித்து தலையில் முக்காடு போல போட்டுக்கொண்டு என் பக்கத்தில் நின்றிருந்தாள்.

ஏதாவது ஒதுங்க இடம் இருக்கிறதா என்று பார்த்தேன். எந்த கட்டிடமும் கண்ணுக்கு தெரியவில்லை. சுற்றிலும் காடாகவும், வயல் வெளியாகவும் கரு கும் என்று இருட்டாகவும் இருந்தது.  


நல்ல வேளையாக கொஞ்ச தூரத்தில் ஒரு பழைய பாழடைந்த கோவில் ஒன்று கண்ணுக்குத் தெரிந்தது.

“கோமதி,.. மழை இப்போதைக்கு விடற மாதிரி தெரியலே. பைக்கும் திடீர்ன்னு  நின்னு போய் ஸ்டார்ட் ஆகலே. பைக் ஏன் ஸ்டார்ட் ஆகலேன்னு ரிப்பேர் கடைக்கு கொண்டு போய் பாக்கலாம்ன்னா, இந்த ஊர்ல எங்கே ரிப்பேர் கடை இருக்குன்னும் தெரியலே. வண்டியை கொட்டுற மழையிலேயும் தள்ளிகிட்டும் போக முடியாது. இப்ப என்ன பண்ணலாம்? மழை நிக்கிற வரைக்கும் அதோ தெரியுதே,…அந்த கோவிலுக்குள்ளே போய் நிக்கலாமா?”

“ஆமாம்ப்பா,… வாங்க போகலாம். நீங்க பக்கத்துல இருக்கிறப்ப எனக்கு என்ன பயம்?” என்று கோமதி சொல்ல, சரியான தடம் இல்லாத பாதையில் நான்
முன்னே நடக்க கோமதி என் பின்னே பார்த்து பார்த்து அடி எடுத்து வைத்து நடந்து வந்தாள்.

ஒரு இடத்தில் அவள் கால் சேற்றில் சிக்கி வழுக்க, அவள் “ஆவ்,…” என்று அலறியபடி சறுக்கி விழப் போனாள். அவள் விழப் போவதை உணர்ந்த  நான் டக் என்று அவள் கையைப் பிடித்து, அவள் விழுந்து விடாதபடிக்கு இழுத்துப் பிடித்து தடுத்தேன்.

“அப்பா,… வழி எல்லாம் சேறா இருக்கு. செறுப்பு வேற கப் கப்புன்னு  சேத்துல பிடிக்குது. என்னால வேகமா நடக்க முடியல. கையை கொஞ்சம் கொடுங்க. நான் உங்க கையைப் பிடிச்சுகிட்டே கொஞ்சம் சேஃப்டியா உங்க கூட நடந்து வந்திட்றேன்.”

நான் கையை நீட்ட, கோமதி என் கையை இறுகப் பிடித்துக் கொண்டாள். ஜில் என்றிருந்தது. கோமதி என் கையைப் பிடித்ததும், எனக்குள் ஒளிந்திருந்த காம சாத்தான் விழித்துக்கொண்டு, எனது நரம்புகளில் வித்தியாசமான உணர்வுகளை கிளறி விட்டான்.

கோமதி என் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு என்னுடன் ஒட்டி நடந்து வந்த போது, அவள் பக்க வாட்டு முலை அவ்வப் போது பட்டு அழுந்தி என் உணர்ச்சிகளைக் கிளறி விட்டது.


ஆனாலும், கோமதியை என் மகள் போலவே நினைத்து, அவ்ள் நம்பிக்கைக்கு பாத்திரமாக, அவளை பாதுகாப்பாக கூட்டிச் செல்ல நினைத்தேன்.
நாங்கள் மெல்ல மெல்ல நடந்து கோவிலை அடைந்து, கோவிலுக்குள்  நுழைந்தோம்.


அந்தக் கோவில்  ஆங்காங்கே இடி பாடுகளுடன் பழமையான கோவிலாக இருந்தது.

கோவிலின் உள்ளே  நுழைந்தபோது, கோமதியும் நானும் சொட்ட சொட்ட தொப்பலாக நனைந்திருந்தோம். கோமதியின் உடல் குளிரில் கிடு கிடு என நடுங்க ஆரம்பித்த்து. பற்கள் ஒன்றோடொன்று தன்னிச்சையாக மோதி, கட கடவென ஓசை எழுப்பியது

இருவரும் எச்சரிக்கையுடன் முன்னேறி உள்ளே சென்று பார்த்தோம்.

அது ஒரு பிள்ளையார் கோவில்.  அது, பாழடைந்த கோவிலாக இருந்தாலும், மழை வருவதற்க்கு முன்னால் வந்த யாரோ ஒரு பக்தர்  ஏற்றிய அகல் விளக்கு இன்னும் எரிந்து கொண்டிருந்தது.அந்த விளக்கின் வெளிச்சத்தைத் தவிர வேறு வெளிச்சம் ஏதும் அங்கே இல்லை.

தூரத்தில் சாலையில் வாகனங்கள் போய் வந்து கொண்டிருப்பதின் அடையாளமாக அதன் விளக்குகளின் ஒளி மட்டும் எங்கள் கண்களுக்குத் தெரிந்தது.

கோமதி கோவிலின் உள்ளே இருக்கும் மூல விக்ரகமாக இருக்கும்  வினாயகர் சிலையைப் பார்த்து கும்பிட்டு வணங்கி, அங்கே இருந்த தட்டிலிருந்து கொஞ்சம் விபூதியை எடுத்து தன் நெற்றியில் வைத்துக்கொண்டு, கண் மூடி சாமி கும்பிட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.

நான் கோமதியை அந்த அகல் விளக்கின் வெளிச்சத்தில் பார்த்தேன்.

கோமதியின் தொப்பலாக நனைந்த புடவை அவள் உடலோடு ஒட்டி, அவள் ஈரமான ஜாக்கெட்டும், பாவாடையும் அவள் மேனியோடு  ஒட்டி இருந்தது.

 கோமதி அணிந்திருந்த வெள்ளை நிற ஜாக்கெட் துணி மெல்லியதாக இருந்ததால் அவள் உள்ளே போட்டிருந்த கருப்பு நிற பிரா அப்படியே தெரிந்தது. பாவாடை அவள் தொடைகளோடு ஒட்டி, அவள் தொடைகளின் திரட்ச்சியையும் வடிவத்தையும் என் கண்களுக்கு நன்றாக காட்டியது.

கோமதியின் பின் பக்கமிருந்த புடவை அவள் குண்டிகளோடு நன்றாக ஒட்டி, அவள் அணிந்திருந்த கருப்பு நிற பாவாடையை அவள் பின்னழகு வடிவத்தோடு  அப்படியே என் கண்களுக்கு காட்டியது.

கோமதியின் ஜாக்கெட் அவள் உடலோடு ஒட்டி இருந்ததில், அவள் முலைகள் சைடில் புடைத்து கொண்டு இருந்ததும் தெளிவாகத் தெரிந்தது.

இப்படி நான் மழையில் தொப்பலாக நனைந்திருந்த கோமதியைப் பார்த்து ரசித்துக்கொண்டிருக்க, கோமதி சாமி கும்பிட்டு முடித்து, கைகளை இறுகக் கட்டியபடி, குளிருக்கு அனத்தியபடி லேசான நடுக்கத்தோடு நின்றிருந்தாள்.

“அப்பா,… ஈரமான ட்ரெஸ்ல நிக்கிறதினால ரொம்ப குளிரா இருக்கு. துணி மாத்திக்கலாம்ன்னாலும் மாத்திக்க வழி இல்ல” என்று சொல்லி நடுங்கினாள்.

“ஆமாம் கோமதி. ஈர ட்ரெஸ்ல இருந்தா உடம்புக்கு ஆகாது, ஜன்னி கின்னி வந்துடும். அந்தப் பக்கம் இருக்கிற சுவத்துக்கு அந்தப் பக்கமா போய் நனைஞ்சிருக்கிற உன் புடவையை மட்டும் அவுத்து பிழிஞ்சு காயப் போடு.”

என் பேச்சை கேட்காமல் கோமதி அமைதியாகவே லேசாக நடுங்கிக்கொண்டு இருந்தாள். செல் போனை எடுத்துப் பார்த்து, அவள் அம்மாவுக்கு போன் செய்ய முயன்றாள். டவர் இல்லாததால் ரிங்க் போகவில்லை.

“அப்பா டவர் வேற இல்ல. பெய்யிற மழையைப் பாத்தா நைட் முழுக்க பெய்யும் போல இருக்கு. எனக்கென்னவோ பயமா இருக்கு.”

“ஓன்னும் பயப்படாத கோமதி. நான் பக்கத்துல இருக்கிறப்போ எதுக்கு உனக்கு பயம்.” என்று சொல்லி சுற்று முற்றும் பார்க்க, அங்கே ஒரு மூலையில் கசங்கிய நிலையில் தூக்கிப் போட்ட பழைய ஃபிளக்ஸ் பேனர் ஒன்று கண்களுக்குத் தெரிய அதை எடுக்கப் போனேன்.

“வேண்டாம்ப்பா,…அதை எடுக்காதீங்க. அதுக்குள்ள ஏதாவது பூச்சி இருக்கப் போகுது. நான் எப்படியோ சமளிச்சுக்கறேன். உங்க ட்ரெஸ் எல்லாமும் தான் நனைஞ்சி போய் இருக்கு.”

“என்னோடது நனைஞ்சா நனைஞ்சு போகட்டும். என்னால இந்த குளிரை தாங்க முடியும். உன்னாலதான் தாங்க முடியாது. ஜலதோஷம் ஏதாவது பிடிச்சுக்கப் போகுது!! நீ இங்கேயே இரும்மா. அது எப்படி இருக்குன்னு பாத்துட்டு வர்றேன்." என்று சொல்லி, அந்த பேனரை எடுத்தேன்.  

கோயில் திரு விழாவுக்கு போட்ட பேனர் போல கொஞ்சம் ஆங்காங்கே கிழிந்து போய் இருந்தது. அதை எடுத்து உதறி, அதால் என் உடலை மறைத்தபடி, என் ஜீன்ஸ், டீ ஷர்ட்டை அவிழ்த்து, அந்த பேனரையே என் உடலில் சுற்றிக்கொண்டு, ஜீன்ஸையும், டீ ஷர்ட்டையும் ஈரம் போக நன்றாக பிழிந்தேன்.

அந்த பகுதியே நிசப்பதமாக இருக்க, மழை ‘சோ’ என பெய்து கொண்டிருந்த ஓசையும், அவ்வப்போது இடி இடிக்கும் ஓசையும், மழை நீர் ஒன்று சேர்ந்து ஓடையாக ஓடிக்கொண்டிருந்த  நீரின் ஓசை மட்டும் கேட்டுக்கொண்டிருந்தது.


பிழிந்த ஜீன்ஸ் பேண்ட்டையும், டீ ஷர்ட்டையும்  நன்றாக உதறி, கைகளைக் கட்டிக்கொண்டு குளிரில் நடுங்கிக் கொண்டிருந்த கோமதியிடம் கொடுத்தேன்.

“உன் ட்ரெஸை அவுத்துட்டு பிழிஞ்சு அந்த சுவத்து மேல விரிச்சுப் காயப் போட்டுட்டு, இதை மாத்திகிட்டுவாம்மா. எவ்வளவு நேரம்தான் இப்படியே நிப்பே?”

கோமதியும்  நிலைமையை உணர்ந்து, பிகு பண்ணாமல், நான் கொடுத்த துணிகளை வாங்கிக்கொண்டு, ‘இந்தப் பக்கம் வந்துடாதீங்க’ என்று சொல்வது போல என்னைப் பார்த்தபடியே அங்கே இருந்த ஒரு சுவரின் மறைவுக்குப் பின்னால் போனாள்.

கொஞ்ச நேரத்தில், என் ஜீன்ஸ் பேண்ட்டைப் போட்டு, என் டீ ஷர்ட்டைப் போட்டு, அவள் அணிந்திருந்த ஈரத் துணிகளைக் கையில் பிடித்தபடி   மறைவிலிருந்து வெளியே வந்தாள்.

நான் அவள் கையிலிருந்த துணிகளை  கை  நீட்டி, “என் கிட்டே கொடும்மா. நான் பிழிஞ்சு காயப் போடுறேன். நீ அப்படிப் போய் உட்காரு” என்று சொல்ல, “வேணாம்ப்பா,… பொம்பிளை துணி, நானேபிழிஞ்சு காயப்போட்டுக்கறேன்.” - 187

[monor]

[monor]

[monor]

rest pics

[Eros1949]

சூப்பர்.. உடனே அடுத்த பகுதி குடுத்ததற்கு நன்றி. கீர்த்திக்கு மூன்று நாள் லீவ். இப்போ கோமதி கூட சல்லாபமா?

[Babyhot]

கோமதியின் அண்ணன் தன்னுடைய திருமணத்திற்கு அழைக்க தான் அங்கே வந்தானா நான் தான் அவன் அவளை ஓக்க வந்து இருக்கிறான் என்று தவறாக நினைத்து விட்டேனா

அப்போ அப்பா முதலில் கோமதியின் கோமியத்தை குடித்து விட்டு அவளின் கூதியில் தன்னுடைய பூலை நுழைத்து ஓக்க போகிறாரா..

[Kingofcbe007]

Keerthi oda amma mela doubt ah iruku

adikadi veliya pora romba romba tired ah vara

ava yarkudayo oolu vangara mathiri iruku.